Prometheus revisited Voorjaar 2015 Haarlem

                                               

 

 

  Prometheus  revisited   Voorjaar  2015   Haarlem    

                                               

       

 

Een  speurtocht  

  De  aanleiding  voor  dit  onderzoek  ligt  bij  het  beeld  Ziggurat,  terug  te  vinden  in  de   Haarlemmerhout  bij  de  Wilhelminalaan  achter  Dreefzicht.  Dit  beeld  verloor  in  het   voorjaar  van  2014  door  een  onzorgvuldige  restauratie  veel  van  zijn  glans.  Vol   onbegrip  heeft  de  Adviesommissie  Haarlemmerhout  dit  zien  gebeuren  en  uiteraard   ontstond  direct  de  behoefte  om  deze  schade  ongedaan  te  maken.  Maar  wat  was  dit   eigenlijk  voor  een  beeld  en  hoe  is  het  in  de  Haarlemmerhout  terecht  gekomen.  Welk   verhaal  hoort  hierbij?   Bij  de  eerste  verkenning  bleek  dat  dit  beeld  niet  op  zichzelf  stond  maar  onderdeel   uitmaakte  van  een  groep  van  in  totaal  veertien  beelden.  Veertien  beelden  gemaakt  in   het  kader  van  de  tentoonstelling  Prometheus  licht  in  beeld,  gehouden  tussen  8  mei   en  31  juli  1988  in  Park  Beeckestijn  te  Velsen,  ter  gelegenheid  van  het  afscheid  van  J.D.   Hooglandt,  voorzitter  van  de  Raad  van  Bestuur  van  Hoogovens  Groep.     Vandaar  een  speurtocht,  waar  zijn  de  dertien  andere  beelden  gebleven?  Wat  is  er  met   die  beelden  gebeurd,  bestaan  ze  überhaupt  nog?     De  mythe  van  Prometheus   Prometheus  is  de  zoon  van  de  titaan  Lapetus  en  broer  van  Atlas.  Bij  de  verdeling  van   gaven  en  vaardigheden  aan  de  aardse  wezens  door  de  Griekse  goden  was  de  mens  er   bekaaid  afgekomen.  Uit  hybris  stal  Prometheus  het  vuur  bij  de  Olympische  goden  en   schonk  het  aan  de  mensen;  niet  alleen  het  fysieke  vuur  maar  ook  het  vuur  van  de   passie  en  de  wil.  De  mens  leerde  zich  in  de  breedste  zin  verder  ontwikkelen  en  kon   heel  praktisch  metaal  gaan  bewerken.  Prometheus  wordt  voorgesteld  als  leraar  en   uitvinder  die  mensen  wederzijds  respect  bijbrengt  en  hen  leert  vooruit  te  zien,  wat   ook  de  betekenis  van  zijn  naam  is.  Hij  droeg  de  overtuiging  over  dat  de  mensheid  de   potentie  had  tot  schepping,  transformatie,  emancipatie  en  evolutie.  Vuur  vervult   hierin  een  sleutelpositie.  Door  Zeus  wordt  Prometheus  gestraft  voor  zijn  hybris.  Hij   werd  aan  de  berg  Kaukasus  gebonden  waar  de  adelaar  Ethon  elke  dag  zijn  lever   kwam  opeten.  In  de  nacht  groeide  de  lever  weer  aan.  Dit  had  eeuwig  moeten  duren   maar  Herakles,  zoon  van  Zeus,  bevrijdde  Prometheus  tijdens  zijn  elfde  werk.   Prometheus  wordt  nog  steeeds  geassocieerd  met  techniek.  Boven  het  logo  van  de   universiteit  Delft  staat  een  vlam  als  symbool  van  het  vuur  van  Prometheus.       Themastelling   Prometheus  vormt  de  verbindingsschakel  tussen  de  Hoogovens  en  de  kunstenaars.   De  Nederlandse  Kring  van  Beeldhouwers  maakte  van  de  mythe  een  thematische   opdrachtstelling.  Hierop  konden  de  kunstenaars  een  reflectie  insturen.  In  de  eerste   ronde  werden  dertig  beeldende  kunstenaars  geselecteerd  voor  een  voorlichtingsdag   op  het  industrieterrein  van  Hoogovens  IJmuiden.    De  kunstenaars  gingen  vervolgens   schetsontwerpen  maken  waarin  zij  met  hun  beelden  reagerden  op  het  gestelde  thema    

  in  verschillende  facetten.  In  januari  1988  kwam  de  selectiegroep,  bestaande  uit  de   werkgroep  van  de  NKvB,  mr.  H.  Slingerberg  (hoofd  PR  Hoogovens)  en  mevrouw   M.M.  Hooglandt-­‐‑Vorstman  (echtgenote  van),  bijeen  om  alle  modellen  te  beoordelen.     De  uiteindelijke  keuze  voor  de  veertien  winnaars  gebeurde  op  inhoudelijke   componenten  van  Prometheus,  en  het  naar  voren  komen  van  verschillende  aspecten   van  de  mythe  bij  de  verschillende  ontwerpen,  de  mogelijke  relatie  met  de   toekomstige  parkomgeving  en  het  materiaalgebruik.  Als  speciale  opdracht  gold   namelijk  dat  de  kunstwerken  gemaakt  moesten  worden  van  materialen,  die  op  de   Hoogovens  geproduceerd  werden.  Deze  veertien  ontwerpen  zijn  door  de   kunstenaars  gerealiseerden  geinstalleerd  in  park  Beeckestijn.  Materiaal,   werkplaatsen  en  medewerkers  van  de  Hoogovens  hebben  de  realisatie  van  de   ontwerpen  in  slechts  de  maanden  maart  en  april  mogelijk  gemaakt.  De  beelden   verbeelden  in  de  meest  zuivere  vorm  de  resonantie  van  het  oeroude  verhaal  van   Prometheus  in  de  eigen  tijd.       Veertien  beelden   Nu  naar  de  beelden  en  het  verslag  van  mijn  speurtocht.  Bij  de  volgorde  van   speurtocht  houd  ik  de  lijst  aan  zoals  die  in  1988  door  de  afdeling  Public  Relations   van  Hoogovens  is  opgesteld.  Cursief  staat  als  kop  boven  ieder  beeld  de  tekst  zoals   die  op  de  lijst  geschreven  staat.  Per  beeld  heb  ik  geprobeerd  te  achterhalen  op  welke   plekken  het  geweest  is  na  Beeckestijn.  Indien  mogelijk  heb  ik  contact  gelegd  met  de   kunstenaar  en  een  foto  van  het  beeld  op  zijn  huidige  standplaats  bijgevoegd  en  een   foto  van  de  kunstenaar.      

 

 

 

 

 

   

   

 

  1.  Coen  Vernooij,  zonder  titel;  wordt  verplaatst  Rijnboulevard  Arnhem  tot  1991  te  leen.  

Beeld  op  Beeckestijn  

  Coen  Vernooij  plaatste  een  ijl  gouden  huis  boven  op  een  dubbele  boog.  De  boog   refereert  tegelijkertijd  aan  de  berg  Olympus  als  aan  de  regenboog,  de  verbinding   tussen  hemel  en  aarde.       Na  de  tentoonstelling  ging  het  beeld  inderdaad  naar  Arnhem  en  daar  stond  het  tot   1993  naast  de  Kunstacademie.  In  1993  verhuisde  het  beeld  naar  Weurt  (bij  Nijmegen)   en  kwam  in  de  voortuin  van  de  fruitteler  The  Seeling  te  staan  (een  oom  van  de   vrouw  van  Coen).  Dit  had  een  flinke  impact  op  het  kleine  dorp.  Iedereen  praatte   erover.  In  1995  ging  de  sculptuur  naar  Kevelaer  voor  de  tentoonstelling  Sculptura  II.     Omdat  Coen  het  gezeul  met  het  beeld  beu  was  en  het  qua  vervoer  erg  prijzig  was   vanwege  de  hoogte  en  er  steeds  een  dieplader  en  takel  gehuurd  moest  worden,   besloot  hij  het  beeld  te  schenken  aan  Kevelaer.  Zij  namen  de  schenking  aan.  Maar   ongeveer  tien  jaar  later  kreeg  hij  bericht  dat  vanwege  reorganisatie  van  het  gebied   het  beeld  plaats  moest  maken.  Ze  hebben  dan  geen  alternatieve  plek  en  Coen  kan  het   weer  terugkrijgen.  Dat  laatste  heeft  hij  niet  gedaan.  Daarom  nam  hij  tot  nu  toe  aan   dat  het  beeld  in  of  rond  2005  is  omgesmolten  en  niet  meer  bestaat.  Om  dit  zeker  te    

  weten  informeer  ik  bij  de  stad  Kevelaer  en  niets  blijkt  minder  waar!  Het  kunstwerk   heeft  een  nieuwe  plaats  gekregen  in  Kevelaer  en  bestaat  dus  nog:   Kindertagesstätte  Sternschnuppe,    Twistedener  Str.  255,    47623  Kevelaer!      

 

Beeld  op  nieuwe  plaats  in  Kevelaer    

             

Coen  Vernooij  

   

 

 

  2.  Gerard    F.  Hali,  Zonnespiegel;  plaatsing  op  het  industrieterrein  Waarderpolder  te  Haarlem.                

Beeld  op  Beeckestijn    

Gerard  Hali  verbeeldt  de  procesmatige  werking  van  het  Prometheaanse  licht.  Het   beeld  stoelt  op  de  opvatting  dat  Prometheus  de  mensheid  vooral  de  kennis  om  het   vuur  te  beheersen  of  er  zinvol  mee  om  te  gaan  schonk.  De  Zonnespiegel  vangt  licht   vanuit  de  hemel  op,  concentreert  dit  en  straalt  het  vervolgens  weer  uit  over  aarde.  Bij   de  opstelling  in  Beeckestijn  liep  er  een  baan  van  zonlicht  over  de  as  van  het  park  en   eindigde  de  lichtbundel  in  de  vijver.       Het  beeld  is  door  diverse  bedrijven  uit  de  Waarderpolder  aangekocht  en  aangeboden   aan  de  gemeente  Haarlem.  Op  14-­‐‑12-­‐‑1989  vond  de  onthulling  plaats  door  toenmalig   burgemeester  van  Haarlem  E.M.A.  Schmitz.  Het  beeld  staat  aan  de  Waarderweg,   tussen  de  Oudeweg  en  de  Conradweg.  De  KiOR  nota  gemeente  Haarlem  beschrijft   de  wens  tot  opname  in  de  collective  en  tot  behoud  met  als  consequentie:  beheer  en  

 

  onderhoud:   restauratie  &   nieuwe  schouwing   door  Kunstwacht.   Waakzaamheid   geboden  dus!                                 Beeld  in  de   Waarderpolder        

            Gerard  Hali    

 

 

 

3.  Karien  Vervoort,  zonder  titel;  bij  HO    

           

Beeld  op  Beeckestijn    

De  letterlijke  en  figuurlijke  indringenheid  van  het  licht  kan  een  extase  teweeg   brengen  die  losmaakt  van  het  aardse  en  contact  legt  met  het  metafysische.  In  dit   werk  van  Karien  Vervoort  wordt  het  oog  gestuurd  via  de  lage  ingangen  in  de  grote   decoratieve  hekwerken  en  zo  naar  binnen  getrokken.,  naar  het  centrum  dat  veel   lichter  is  en  door  het  taps  toelopen  een  enorme  diepte  suggereert.       Het  beeld  bleek  onbekend  bij  HO  (Hoogovens)  maar  werd  teruggevonden  in  de   Flevopolder.  De  gemeente  Almere  plaatste  het  object  in  1990  midden  op  een  pad  in   het  Koningin  Beatrixpark  in  Almere  Stad.  De  wandelaar  kon  het  kunstwerk  niet   binnen  treden  maar  liep  op  tegen  een  transparant,  fijnmazig  traliewerk.     Inmiddels  heeft  het  kunstwerk  een  andere  plaats  gekregen  in  het  park.    

 

 

 

Beeld  in  Beatrixpark  Almere  

            Karien  Vervoort  

 

 

  4.  Bart  Kelholt,  Vuurpot;  voor  ingang  hoofdkantoor  Hoogovens  Handel  Utrecht         De  Vuurpot  van  Bart  Kelholt   kan  gezien  worden  als  een   smeltkroes  waarin  de   (spirituele)  chemie  van  de   reactie  veilig  kan  plaats  vinden.       Het  is  onbekend  of  het  beeld   nog  ergens  in  Utrecht  staat.  Bij   huidig  Tata  is  het  adres  van  het   voormalige  hoofdkantoor  in   Utrecht  helaas  niet  meer  boven   water  te  krijgen.  Ook  bij  de   gemeente  Utrecht  kent  men  het   beeld  niet.  De  kunstenaar  dacht   zelf  dat  het  beeld  vanuit  Utrecht   naar  de  Waarderpolder  was   verhuisd  maar  daar  ben  ik  het   nog  niet  tegengekomen.     Mijn  speurtocht  voert  wel  naar   Amstelveen  daar  staat  een  beeld   van  dezelfde  kunstenaar  dat  er   sprekend  op  lijkt?  Voor  Bart   Kelholt  heeft  de  tentoonstelling   Prometheus  een  positieve  draai   gekregen  omdat  hij  ‘de   Vuurpot’  in  het  groot  kon   maken  voor  een  opdracht  van   de  gemeente  Amstelveen  in  de  Westwijk.  Het  beeld  heeft  hij  zelf  gemaakt  van  corten-­‐‑ staal  en  het  is  zo’  n  vier  meter  breed,  heeft  een  omtrek  van  twee  meter  en  weegt  10   ton!  Maar  blijft  natuurlijk  de  vraag  waar  de  kleinere  Vuurpot  van  1988  is  gebleven!               Beeld  op  Beeckestijn  

   

 

 

Beeld  in  Amstelveen,  Westwijk    

 

 

 

 

 

 Bart  Kelholt    

 

5  Sonja  Oudendijk/Peter  Giele,  zonder  titel;  bij  HO    

 

  Sonja  Oudendijk  maakte  het  ontwerp  en  Peter  Giele  zorgde  voor  de  realisatie  van  een  gespiegelde   palissadewand  die  uit  de  bodem  verrijst.  De  wand  schept  een  binnen  en  buiten;  een  scheidslijn   tussen  twee  werelden.  De  wand  liep  dwars  over  Beeckestijn  heen  en  stuurde  daarmee  de  gang   van  de  wandelaar.    De  wand  begon  bij  ieder  uiteinde  bij  een  levende  boom  en  bouwde  naar  het   midden  om  naar  steeds  sterker  reflecterende  materialen,  daarmee  refererend  aan  het    

  evolutieproces.  De  opening  in  het  midden  tussen  de  meeste  moderne  materialen  houdt  de  belofte   van  en  voor  het  nieuwe  in.  Peter  Giele  is  in  1999  overleden.     De  vraag  over  de  locatie  van  dit  kunstwerk  is  nog  niet  beantwoord.  Speurwerk  bij   Tata  heeft  tot  op  heden  niets  opgeleverd.         Peter  Giele   en     Sonja  Oudendijk      

 

 

 

6  Herman  Makkink,  Module;  voor  gemeentehuis  Geldermalsen    

 

 

  Module  op  Beeckestijn    

Herman  Makkink  ontwierp  de  letterlijke  betekenis  van  Prometheus;  hij  die  vooruit   ziet.  Een  overblijfsel  van  een  tijd  die  nog  moet  komen,  een  relict  van  de  toekomstige   historie.  Module  is  als  een  ruine  van  de  toekomst.  Herman  Makkink  is  in  2013   overleden.  Zijn  module  staat  voor  zover  nu  bekend  nog  steeds  in  Geldermalsen  aan   de  Van  Dam  van  Isseltweg  naast  het  Gemeentehuis.        

 

 

 

  Module  voor  het  gemeentehuis  van  Geldermalsen    

  Herman  Makkink  

 

 

  7  Hans  van  Lunteren,  Prometheus’Gift;  op  verzoek  van  gemeenste  Velsen  in  park  Beeckestijn   laten  liggen    

Prometheus’Gift  op  Beeckestijn  

  Een  titanenbeeld  in  formaat  met  een  ingetogen  vormentaal  als  deuken  in  de  aarde   met  bijna  offerblok  achtige  vormen  met  een  gekervde  kruis  bovenin.  Symboliserend   de  energie  tussen  boven  en  beneden,  buiten  en  binnen.     De  gemeente  Velsen  heeft  het  werk  aangekocht  en  het  heeft  nog  circa  10  jaar  in  het   park  gelegen.  Daarna  zou  het  opgeslagen  zijn  op  een  werf  bij  de  gemeente  Velsen  in   afwachting  van  een  geschikte  andere  locatie.  Echter  daar  lijkt  het  onvindbaar.  Maar   begin  januari  2015  zijn  op  Beecekstijn  drie  trapezium  ‘offerblokken’  teruggevonden!   In  totaal  zijn  er  vijf  trapezium  vormen  geweest.  Het  werk  bestond  uit  een  grote  in   grond  verzonken  schaal  met  een  metalen  onder-­‐‑frame  plus  de  vijf  trapezium   vormige  zwerfvormen  van  cortenstaal.  Het  was  de  bedoeling  dat  deze  als  groep   enigszins  overwoekerd  werden  door  begroeiing.  Omdat  het  een  tijdelijke  locatie   betrof  waren  ze  niet  gefundeerd.    De  grote  schaal  en  het  onder-­‐‑frame  zijn  nog  steeds    

  spoorloos.  Dit  zijn  4  platen  van  10  x  2,50m  en  4  van  5  bij  2,50m.  Flinke  platen  dus  die   je  niet  zomaar  achter  op  je  fiets  mee  neemt.  Bijzonder  dat  deze  helemaal  van  de   aardbodem  verdwenen  lijken  te  zijn.  Op  dit  moment  wordt  onderzocht  wat  er  met   de  drie  teruggevonden  vormen  gedaan  kan  worden.  Hopelijk  krijgen  ze  een  plek  op   Beeckestijn  als  herinnering  aan  de  tentoonstelling.         Zwerfvormen   teruggevonden  op   Beeckestijn  januari   2015                                     Hans  van  Lunteren  

 

 

8  Theo  ten  Have,    Fuoco  Greco;  op  eigen  terrein  in  Den  Haag      

 

 

Fuoco  Greco  op  Beeckestijn  

  Dit  beeld  bestaat  uit  twee  klassieke  zuilen  waarvan  en  een  omgevallen  ligt.  De   anders  is  gekroond  met  een  schotel  die  het  licht  opvangt  en  doorgeeft  naar  de  aarde   via  een  slinger  die  eindigt  in  een  valmmende  tong.  Dit  beeld  bevindt  zicht  niet  meer   op  het  eigen  terrein  van  de  kunstenaar  in  Den  Haag  maar  heeft  een  plek  gekregen  in   Alphen  aan  den  Rijn.  En  is  te  vinden  op  ‘Buiten  beelden  binnen  Alphen  aan  den  Rijn’   (http:///www.buitenbeeldenbinnenalphen.nl)      

 

 

                           

Fuoco  Greco  in  Alphen  a/d  Rijn           Theo  ten  Have  

 

 

 

9  Harald  Schole,    Voor  Prometheus;  bij  HO    

       

Beeld  op  Beeckestijn    

De  grote  betonen  poort  staat  symbool  voor  de  berg  Olympus.   Vanaf  daar  komt  een  band  van  kokervormen,  als  een  stroom   van  energie,  naar  beneden  en  eindigt  op  een  halve  bol;  de   aarde.  Ook  dit  beeld  is  helaas  nog  zoek.  De  kunstenaar  dacht   zelf  dat  het  op  het  Hoogoventerrein  voorbij  de  weg  naar  Wijk   aan  Zee  bij  een  opslagloods  moest  staan  en  heeft  met  Google   Earth  het  terrein  afgespeurd  maar  het  beeld  niet  terug   gevonden.  Ook  vanuit  Tata  is  helaas  nog  geen  reactie   gekomen  dat  dit  beeld  gelokaliseerd  is.                                                                                                                                                                                                                                            Harald  Schole    

  10.  Nina  Goerres,  Can  you  feel  the  force?;  terrein  fa.  Adamas  in  Nieuwegein  

 

                                      Beeld  op  Beeckestijn  

  Boven  en  onder,  hemel  en  aarde,  worden  verenigt  in  een  heldere  compacte  vorm.   Maar  ook  de  tegengestelde  beweging  komend  vanuit  de  aarde  als  een  vlam  die   opwaarts  wil,  zit  in  dit  beeld.  Nina  Goerres  is  helaas  in  2006  overleden.  De  firma   Adamas  in  Nieuwegein  bestaat,  maar  reageert  helaas  niet.  Voorlopig  is  dus  ook  dit   beeld  nog  spoorloos.  Ik  heb  ook  geen  foto  van  Nina  Goerres  zelf  kunnen  vinden.                  

  11  Frans  &  Marja  de  Boer-­‐‑Lichtveld,  Prometheus  Tempel;  Hoevelaken  bruikbleen  Bouwfonds   Nederlandse  Gemeenten    

Beeld  op  Beecekstijn.    

Een  sprookjesachtige  beeld  met  een  poort  die  toegang  biedt  tot  Prometheus  tempel.   Er  zijn  wat  bouwstenen  maar  de  tempel  moet  je  je  verder  zelf  voorstellen  zoals  een   vrije  kinderfantasie  dit  kan.  Prometheus  leeft  in  de  belevingswereld  van  het  kind.   Dit  beeld  is  in  een  parkachtige  omgeving  gebleven  en  staat  nu  op  het  terrein  van   Huize  Hoevelaken;  een  prachtige  locatie  voor  Prometheus  tempel.  De  groenige   aanslag  op  het  staal  doet  het  kunstwerk  onbedoeld  nog  meer  harmonieren  met  zijn   omgeving.  Ik  heb  geen  foto  van  het  echtpaar  kunnen  vinden.  

 

 

  Het  beeld  met  op  de  achtergrond  Huize  Hoevelaken.  

 

 

 

  12.  Paul  Kramer  Bounded  by  light;  afgevoerd  via  weegbrug  naar  schrootopslag                      

Beeld  op  Beeckestijn  

De  kernachtige  zin  ‘Bounded  by  light’  schreef  Kramer  met  zogenaamde  ‘knuppels’   en  daarvan  afgeleide  eenheden.  De  stalen  palen  zijn  gepolijst  en  reflecteren  zo  het   zonlicht.  Meer  dan  25  meter  lang  en  2  meter  breed  maakt  dat  de  zin  niet  zomaar   leesbaar  is  en  dat  de  bezoeker  ook  kan  lopen  tussen  de  staven  en  het  geheel  als  een   abstract  kunstwerk  beschouwen.     Vanwege  de  tekst  op  het  overzicht  uit  1988  ben  ik  hier  niet  verder  ingedoken  en  er   vanuit  gegaan  dat  dit  beeld  niet  meer  bestaat.  Ook  van  deze  beeldhouwer  geen  foto   kunnen  vinden.          

  13.  Heppe  de  Moor,    Ciel;  voor  het  Opleidingscentrum  Hoogovens    

Beeld  op  Beeckestijn    

 

In  het  midden  van  het  beeld  een  blok  natuursteen,  dat  zowel  de  aarde  als  de  rots   waarop  Prometheus  werd  vastgeketend  symboliseert,  boven  een  glad  gepolijste   steen  waarin  ‘ciel’  is  uitgehouwen.  Hemel  en  aarde  zijn  gespiegeld;  de  normale   relatie  tussen  hemel  en  aarde  is  verbroken  waardoor  er  nieuwe  mogelijkheden   ontstaan.  Heppe  de  Moor  is  helaas  ook  overleden  in  1992.  Maar  zijn  beeld  is  wel   gevonden  op  het  terrein  en  staat  nog  steeds  voor  het  opleidingscentrum  locatie  3K.01  

 

                              Beeld  voor  gebouw  3K.01  

 

 

 

14.  Gusta  Kullberg,  zonder  titel;  definitieve  plaatsing  in  de  Haarlemmerhout  

Ziggurat  op  Beeckestijn  

 

 

  In  het  beeld  is  de  essentie,  het  lichtend  centrum,  afgeschermd  van  het  directe  zicht.   De  gelede  opbouw  van  het  beeld  lijkt  afhankelijk  van  de  plaats  van  de  beschouwer   volledig  gesloten  als  een  grote  dichte  afwerende  vorm.  Maar  vanuit  een  ander   gezichtspunt  opent  zij  zich  en  komt  het  zicht  op  het  lichtend  centrum  met   spiegelende  werking  bijna  helemaal  vrij.  Het  beeld  wordt  vanwege  zijn  vorm  ook   wel  Ziggurat  genoemd,  een  van  oorsprong  Babylonisch  woord  voor  de  massieve   terrasvormige  piramidegebouwen  in  het  oude  Mesopotamië  en  Perzië.  Kullbergs   sculptuur  bestaat  uit  een  binnen-­‐‑  en  een  buitenpiramide.  De  kleinere  binnenste   piramide  is  glanzend,  spiegelend  en  massief  en  de  buitenste,  afhankelijk  van  de   kijkrichting  door  de  lamellen,  open  of  gesloten.  De  binnenste  vorm  weerkaatst  het   licht  naar  buiten.   Kullbergs  sculptuur  werd  na  de  tentoonstelling  op  Beeckestijn  aan  de  heer   Hooglandt  geschonken.  De  heer  Hooglandt  schonk  het  op  zijn  beurt  aan  de   gemeente.  Deze  plaatste  de  Ziggurat  in  de  Haarlemmerhout  schuin  voor  de   toenmalige  woning  van  de  heer  Hooglandt,  die  vanuit  zijn  huis  het  beste  zicht  op  het   beeld  had.  Het  beeld  bleef  in  de  Haarlemmerhout  bij  Koningin  Wilhelminalaan  14   waar  iedereen  er  van  kan  genieten,  mits  het  weer  in  ere  hersteld  wordt.      

Gusta  Kullberg  bekijkt  haar  leeggehaalde  en  foutief   geschilderde  beeld  in  de  Haarlemmerhout,  oktober   2014.                

 

 

  De  ontzielde  Ziggurat  in  de  Haarlemmerhout  

Een  speurtocht  kan  mooie  dingen   opleveren.  Zo  bleek  bij  mevrouw   Hooglandt  nog  het  model  van  de   Ziggurat  te  staan  en  ben  ik  daar   met  Titi  des  Bouvri  op  bezoek   geweest  en  zijn  er  meer  stukjes   van  de  puzzel  toegevoegd.       Mevrouw  Hooglandt  met  het  model.  

  De  voorlopige  eindstand  van  de  speurtocht  komt  hierbij  uit  op  het  volgende:  van  de   veertien  beelden  ontbreekt  op  dit  moment  van  drie  nog  elk  spoor.  Elf  zijn  min  of   meer  terecht  waarvan  een  waarschijnlijk  volledig  vernietigd.