1 Preek over Gen. 8 : 12 en 13, De Regenboog blijft (Dankdag). Broeders en zusters, Dankdag 2015. Wat een goede traditie is dat ! Maar is het ook: Dankdag staat op de kalender van de kerk, dús we gaan de HERE bedanken ? Nou, we voelen allemaal wel aan: als we hier alleen vanwege de traditie dankdag gaan houden, dan kunnen we eigenlijk net zo goed meteen naar huis gaan. Want als we alleen voor de vorm komen, als we hier alleen zouden zijn ……. omdat het zo hoort, zou God daar dan werkelijk blij mee zijn ? Nee, er moet wel iets in ons gevoel zijn van een soort oprechte verbazing, een soort verwondering, dat God het toch allemaal heeft laten gebeuren: het planten, en het zaaien, de kalfjes en de biggen, de bieten, en de mais, het hooi en de bix, de melk en wat daar niet allemaal van gemaakt wordt….. En wat er verder allemaal vanuit de supermarkt op ons bordje komt. Soms is dat bordje overvloedig gevuld, soms is het gewoon bescheiden voldoende, maar niemand van ons heeft in het afgelopen jaar echt honger hoeven te lijden. Honger lijden, daar zien we op de TV wel echte voorbeelden van. Wíj hebben te eten. En daar mogen we God voor danken. “O, Heer, wij danken U van harte ….. voor wat we echt nodig hadden, en voor de overvloed, de extraatjes. Veel mensen op aarde hebben maar zeer karig te eten, ons hebt U mild, en wel, gevoed”. Een oud dankgebed, een beetje gemoderniseerd. …………… En we willen vanavond God niet alleen danken voor ons eten en drinken, maar we moeten Hem ook danken ook voor ons kunnen werken, als we werk hebben. Danken voor het werk op de bouwplaats, en op kantoor, in de garage, en in de gezondheidszorg, en al die andere werkplekken waar u / jullie allemaal de kost verdienen. ……………. En laten we niet vergeten ook te danken voor ….. naar school kunnen gaan, voor praktische en theoretische leerwegen, om straks niet met twee linkerhanden de maatschappij in te kunnen gaan in een praktisch beroep, of om straks iets in de handel, of de administratie, of de gezondheidszorg een zinvolle plek in te kunnen nemen…. ……………. Ja, wij mogen God zeer dankbaar zijn, voor iedere keer dat Hij ons wil verhoren als we bidden: “Vader in de hemel, geef ons heden ons dagelijks brood”.
2 Hij dóet dat, en wij prijzen Hem daarvoor. ……………. Maar als we straks naar huis gaan, en misschien tegen elkaar zeggen: “Ja, we mogen God heel dankbaar zijn voor Zijn zegeningen” dan zetten we na de koffie even de TV aan, en worden we binnen een seconde geconfronteerd met de wereld om ons heen. En dan wil ik vanavond niet inzoomen op alle menselijke ellende, maar op wat er met onze aarde aan de hand is. Al die berichten over het klimaat, dat dat allemaal aan het veranderen is, dat lijkt misschien wel heel veraf, maar in werkelijkheid is het heel dichtbij ! Een berichtje in de krant van 22 oktober 2015: “De mais gaat laat van het land, dit jaar…komt dat nog goed ?” De vele regen van de afgelopen week deed veel boeren hun hart vasthouden, gelukkig lijkt het nu mee te vallen” Een momentopname : een hele week ….: regen; en gelukkig valt het mee. Volgend jaar kijken we wel verder. Dat “verder kijken” moet ook wel. Het klimaat is langzaam, maar zeker aan het veranderen: De Noordpool is heel ver van ons vandaan, maar dat de ijskap daar aan het dooien is, kan niemand ontkennen. De aarde, globaal genomen, wordt een tikkie warmer. En wat zullen daar …. op de lange duur …. de gevolgen van zijn ? Als je sommige voorspellingen eens inkijkt, slaat de schrik je om het hart. Krijgen we hier straks een soort tropisch weer, met veel groter verschil tussen regenseizoen, en droogteseizoen ? Kunnen wij in Nl dan al dat regenwater wel verwerken ? Lopen we straks kans om gewoon onder te lopen ? Zijn we, om nu de verbinding met het gelezen Bijbelgedeelte te leggen, zijn we niet bezig om als mensheid zèlf een soort zondvloed over ons af te roepen ? Een watervloed, niet als oordeel van God over “de slechtheid, het geweld en de onverschilligheid tegenover God”, maar als logisch gevolg van ons onverstandig omgaan met de energievoorraden van de aarde, van ons gewoon maar uitputten van bodemschatten zoals olie, gas en steenkool ? van ons streven om eigenlijk een welvaartsparadijs op aarde te stichten en daarbij dan vooral het recht van de sterkste te laten gelden, en de voorraden van de aarde maar zo snel mogelijk er door te jagen, zonder te denken aan de generaties die nog na ons zullen komen: “wie dan leeft, wie dan maar voor zichzelf moet zorgen, wíj moeten het nu goed en gemakkelijk hebben, na ons …….”
3 Na ons de zondvloed ? Of is God misschien bezig met Zijn oordeel te komen ? Met opnieuw een afrekening als gevolg van de hoogmoed, de inhaligheid en het openlijk belachelijk maken van God ? Nee, al komt het water hier misschien ooit huizenhoog te staan, dat zal dan niet een oordeel zijn van God. Eénmaal heeft Hij zó de wereld gestraft, het moest wel, het kon niet anders, en het heeft heel veel doden gekost. Maar ook God is dat aan het hart gegaan: zóveel van Zijn schepsels, die Hij met grote creativiteit heeft geschapen, maar die geen band met Hem wilden, maar zich lieten leiden door Gods tegenstander, zóveel mensen van wie het hart “boos”, dat wil zeggen “God – hatend” was geworden, hadden hun recht op leven verspeeld, en zouden de hele aarde volledig bedorven hebben. Maar wat een verdriet bij God Zelf die dat vonnis moest voltrekken…….. Hij heeft een klein aantal mensen gespaard, Noach en zijn familie. Omdat Noach “wandelde met God”. En vanwege dat “wandelen” = God liefhebben, eren, en dienen, vond hij, Noach, genade in de ogen van de HEERE. Dát is óók God ! Geen oordeel zonder Redding ! Een kleine “rest” wordt behouden, voor een nieuw begin. En dat nieuwe begin moet een goede kans krijgen. Daarom belooft God dat “dit” (zo’n oordeel door een watervloed), nóóit meer zal gebeuren. “Voortaan zullen zaaien en oogsten, warme tijden en koude tijden, zomer en winter, dag en nacht niet meer ophouden totdat…… totdat deze aarde definitief zal ophouden te bestaan. Deze aarde die nog steeds onder de vloek ligt. De vloek van de zondeval in het Paradijs. Eens zal het laatste oordeel toch komen, maar dan niet meer door water. …………….. Bij alle opluchting over “nooit meer een zondvloed” moeten we wel blijven beseffen dat we niet “oordeel – vrij” zijn. Maar dat wij, mensen op deze aarde nog de tijd krijgen om niet God – hatend, maar God liefhebbend ons leven te leven; niet met moord en doodslag elkaar te lijf te gaan, maar werkelijk Vrede – lievend te zijn; niet deze aarde als ons particuliere eigendom te bewerken, maar met haar bezig te zijn als Gods Schepping en als Zíjn eigendom.
4 Zorgzaam bezig zijn, en uit deze aarde ontvangen wat we nodig hebben, God dankbaar voor wat deze aarde ons geven kan aan eten en drinken, aan kleren en onderdak, aan mobiliteit en aan verdiende rust. ……………… Onze dankbaarheid voor gewas en arbeid is ten diepste dankbaarheid voor Gods Verbondenheid met deze aarde. “Zaai maar”, zegt God. “Ik zal het laten groeien, en straks mag je weer oogsten, van MIJN aarde”. En wij zeggen: “Dank U, HEERE !” “Ga maar aan het werk met die aarde”, zegt God. “onderzoek hoe hij in elkaar zit, maak het maar nuttig, maak het vooral nuttig voor het verder brengen van Mijn Evangelie”. “Want”, zegt God: “de aarde is Mijn Schepping, en Ik ben aan haar verbonden met een ijzersterke band. Wat Ik maak, dat koester Ik, dat zal Ik nooit afstoten, maar als een goddelijke Zorger voort laten leven: wat Ik geschapen heb aan groen zal er altijd blijven, kruiden, groenten, boomvruchten; mens, eet er van en wordt verzadigd. En neem gerust van de dieren en de vissen om van te eten, geniet ervan, en wordt verzadigd”. ………………….. Oogsttijd is nazomertijd. En we hebben best wel een mooie nazomer gehad, prachtige dagen. Fris, maar mooie dagen met zon erbij. Straks zal het stukken minder worden: grijs, regen, mist. Wéér …. regen………, nog meer regen………!!!!!!!! Als je dan voor het raam staat, onder weer zo’n grijs wolkendek, dat maar niet openbreekt, en buiten giet het pijpenstelen, dan kan je zomaar de gedachte overvallen: het lijkt de zondvloed wel, steeds maar die regen……. Hoe moet dat wel geweest zijn in de dagen van Noach, toen die zijn grote schip-voor-alle-dieren-en-een-paar-mensen eenmaal afhad, en de HERE God het dágen achter elkaar liet regenen… Veertig dagen en veertig nachten, achter elkaar door….. Wat voor een verschrikkelijke watervloed moet dat wel geweest zijn… Heel het land ondergelopen, geen huis hoog genoeg om droge voeten te kunnen houden, geen heuvel of berg hoog genoeg om op de top te kunnen overleven. Verschrikkelijk ! Ja, verschrikkelijk ook voor al die zondige mensen die niet in de Ark meemochten. Die maar leefden, zonder God of gebod. Wat dat betreft is het er vandaag de dag in Nederland niet veel beter op geworden. Van ál die mensen die er toen al waren op aarde, was Noach de énige die met God in zijn hárt leefde: die wist ván Wie hij af – hankelijk was, de énige die wist wat dankbaar zijn .. was.
5
Dat ís wat ! Zóveel mensen al op aarde, allemaal nakomelingen van Adam en Eva, en dan is er maar één man, met zijn vrouw en drie zonen, en drie schoondochters, een achttal mensen, die nog leven met God, die met Hem “wandelen”… zoals God had gewandeld met Adam en Eva. Dát is pas…..verschrikkelijk…!!! Dat al die mensen gewoon maar doen alsof God er niet eens is ..!!! Want wat betekent dat voor God, Die nog maar kort geleden de eerste mensen heeft geschapen. Al die mensen rondom Noach kenden hun over-over-over-grootvader Adam en over-overovergrootmoeder Eva nog uit de familieverhalen. Ze hadden allemaal weet van Kaïn en Abel, en van Seth… en van Henoch, die óók met God wandelde…..Henoch was de over-grootvader van Noach….. Zo lang was het nog niet geleden, dat eerste begin, waarin alles nog zuiver was, en puur, en eerlijk voor God: daar was God op uit, op een innige, zuivere band met de aarde, met de planten en de dieren, en met de mensen……! Om God dan blíjdschap te geven moeten we altijd weer terug naar dat eerste begin om een goede kijk te krijgen op hoe wíj “……met God moeten omgaan…” Hoe wij met God moeten omgaan ? “Wandel” met Mij, want Ik hou van wie Ik heb geschapen..” Daar moeten we altijd weer naar terug, naar die goede omgang met God. Heel concreet: door Bijbellezen, en door bidden. En door God een Stem te geven bij wat je moet beslissen: Ga ik God liefhebben, of ga ik doen alsof Hij niet bestaat ? Kan ik Zijn Leiding in m’n leven aanvaarden, of blijf ik me tegen Hem verzetten ? Zie ik die andere christenen ook staan, of doe ik liever alles op mezelf ? Teruggaan naar dat eerste begin, dat is mooi in de ogen van God ! Daar heeft Hij plezier in. Met Noach en zijn familie heeft God een nieuw begin willen maken. Omdat zij met God omgingen zoals God dat graag wilde. En laten wij dat ook doen. Laten wij dat ook BLIJVEN doen. Elke dag weer, want elke dag is een dag van God. ……………… Gods Verbondenheid met de aarde staat als een huis op een rots. Nog een keer een grote watervloed over de aarde, dát zal niet meer gebeuren. Dát zal beslist niet gebeuren. En Hij heeft het geweldige teken van de regenboog ervoor aangewezen om Hem, en ons, daar aan te herinneren. Is het niet zo mooi, bijna ontroerend, dat God zegt:
6 “als Ik die regenboog zie, zal Ik aan Mijn belofte denken..” ? Dat is wel Gód die dat zegt..! Het is niet alleen een kostbaar teken voor óns, maar het is óók een teken van herinnering voor Hèm …!!! Zó belangrijk is het voor God, dat Hij er een apart teken voor instelt: de Regenboog, die zal blijven, en altijd een teken zijn dat God Zijn woord zal houden: “nooit meer zal alles wat leeft verdrinken in een wereldvloed, dat beloof IK”. ……………………….. Ja, we gaan weer een regenseizoen tegemoet, en dan komen we kletsnat thuis, of we zien het aan vanachter de plantjes in de vensterbank, en we trekken gauw droge kleren aan, of we laten ons nog eens een bakkie koffie inschenken.. Maar eigenlijk zouden we ná elke regenbui er even op moeten letten of er ook een regenboog te zien is, zo’n prachtige kleurenboog in de lucht: rood, oranje, geel, groen, blauw en violet. Op zichzelf is het al een prachtig natuurverschijnsel, maar de betekenis die God er aan gegeven heeft, maakt hem nog mooier: de Regenboog BLIJFT ! …………………… De diepere betekenis van die regenboog is: Geen zondvloed meer, maar geduldig wachten op de Heer, Jezus Christus, tot Hij terugkomt uit de hemel, en dan zal de Vader het láátste oordeel vellen. Elke Regenboog-dag is weer een dag dichterbij de terugkomst van de Here Jezus. Hoe lang dat duurt, dat weet geen mens. dat weet alleen God. Maar ondertussen gaan de seizoenen door, jaar na jaar: lente, zomer, herfst en winter. In de lente zaaien we, en gaan de koeien de wei in in de zomer moeten we wieden, en schoffelen, in de herfst kunnen we oogsten, en in de winter krijgt het land zijn rust, en staan de koeien op stal. En daarna begint alles weer van voren af aan. Want ons eten en drinken is uit de natuur: graan, groente, fruit, melk en vlees. En God zal dat nooit meer onder water zetten,
7 als straf voor de goddeloosheid. Die goddelijke belofte geeft aan onze dankbaarheid een fundament dat werkelijk onwrikbaar is, Gods Verbondenheid onder onze dankbaarheid, dat is onze zekerheid. Dat geloof, dat vertrouwen, mogen we met elkaar delen. Als we de Regenboog zien, Dan mogen we het zeker weten: God houdt Woord ! De Regenboog blijft, Omdat God zijn woord Trouw blijft. En dat geeft een mens werkelijk TROOST. en daar mogen we God diep DANKBAAR voor zijn. Laten we daar in ons hart allemaal “Amen” op zeggen. Amen.
Gespreksvragen / -items voor de wijkgr. bij de preek op Dankdag 4 nov.’15 Bijbelgedeelten: Gen. 8 : 15 – 9 : 3 en 9 : 8 – 17 Kerntekst: Gen. 9 : 12 – 13 Het thema van de preek was: “de Regenboog blijft !”. ( 3e preek binnen het Jaarthema: “Verbondenheid: ontdekken, beleven, doen”). 1. Om te ontdekken: a) In vs. 21 (Gen. 8) zou je kunnen lezen: spijt van God over zoveel doden, berusting van God in het slechte van de mens, herziening van Zijn Plan met deze aarde en de mensen. Heeft God dan wel eens meer spijt gehad ? Heeft God wel eens vaker moeten berusten ? Heeft God wel eens op een ander tijdstip Zijn Plan herzien ? b) In het Formulier voor de bediening van de doop aan de kinderen van de gemeente, nr I, staat in het gebed de zinsnede ”maar de gelovige Noach en de zijnen, slechts acht zielen, hebt U ….. gered en bewaard”. Was de zondvloed ook een soort doop, van de aarde als geheel ? 2. Om te beleven: a) Als u / je de regenboog ziet, denk(t) je / u dan ook aan God ? b) Er zijn organisaties, die niets met het christelijk geloof te maken hebben, die wel het regenboogteken gebruiken voor hun doel. Wat doet dat met uw / jouw beleving van dit teken van God ? Vind je / vindt u dat dat gebruiken door anderen mag, of niet ? 3. Om te doen: a) Er zijn tegenwoordig heel wat polsbandjes in omloop met allerlei teksten en symbolen om een of andere goede zaak in herinnering te brengen. Zou je / u het raar vinden om een regenboogbandje om de pols te hebben ? b) Iemand heeft de ark van Noach, zoals beschreven in Genesis, zo goed mogelijk nagebouwd. Heeft iemand van de groep dat gezien, of zou je u dat willen zien ? c) Wist u dat je zelf heel makkelijk een regenboog uit wit licht tevoorschijn kan krijgen ? Met een CD. Succes !
