Piccardthof Heraut. Verenigingsblad van de Amateur Tuinders Vereniging Piccardthof

Piccardthof Heraut Verenigingsblad van de Amateur Tuinders Vereniging Piccardthof

De ontspanningscommissie organiseerde in augustus een zeer geslaagde Caribbean party. Meer foto’s van Abel Tillema op bladzijde 14 t/m 18.

Inhoud november 2006 Interview met Kor en Corrie Boer Ons huisje heet … Van het bestuur Met m’n neus in de lucht ... Foto’s ontspanningscommissie Vraagbaak natuurlijk tuinieren Komen en gaan in de tuincommissie Agenda tuincommissie Fruitbomen op Piccardthof Slootkanten Verslag bouw jeugdhonk Mollengeur & kattenhaar Ingezonden mail Groeten van Jan Heijs Kleurplaat

5 10 12 13 14 18 19 21 22 24 25 30 31 32 34

Piccardthof Heraut, november 2006

3

Uitnodiging A.L.V. 2 december Aan de leden van a.t.v. Piccardthof. Geachte leden. Hierbij nodigen we u uit voor de Algemene (najaars) Leden Vergadering op zaterdag 2 december a.s. om 14.00 uur in het verenigingsgebouw. Indien u nog punten heeft voor de agenda dient u deze 14 dagen voor de vergadering schriftelijk kenbaar te maken bij het secretariaat. Wij willen u er hierbij alvast op attenderen dat er vanaf 1½ uur voor aanvang van de vergadering tot 1 uur na de vergadering niet gerookt mag worden; dit omdat er leden zijn die dan om gezondheidsredenen zouden moeten wegblijven van de vergadering. Wij verwachten dat ieder hiervoor begrip kan opbrengen en dat dit geen problemen zal opleveren. Vragen betreffende de begroting dient u bij voorkeur schriftelijk bij de penningmeester in te dienen (dhr. Wouter Zwanenbeek, Peizerweg 27b, 9726 JB Groningen). Vragen voor de rondvraag dient u bij voorkeur schriftelijk in te dienen bij het secretariaat (Inge van der Woude, Invasiestraat 52, 9728 CN Groningen). U kunt ook uw vragen stellen tijdens de rondvraag in de vergadering. U moet zich wel realiseren, dat sommige vragen voorbereiding behoeven en daarom dan misschien niet tijdens de vergadering beantwoord kunnen worden. Het bestuur. AGENDA 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Opening Mededelingen Ingekomen en uitgegane post (betrekking hebbende op de vergadering) Notulen (voorjaars) ledenvergadering 6 mei 2006 Begroting 2007 Kiezen twee nieuwe leden voor de kascommissie Rondvraag Sluiting


4

Interview met Kor en Corrie Boer

Strakke heggen en scherpe zeisen Dit is een interview met Kor Boer, de zoon van Jan Boer, die vanaf het ontstaan van de Piccardthof in 1942 er tot 1962 tuinman was. Kor Boer wilde graag nog eens rondkijken op de Piccardthof, net als zijn vrouw Corrie, die er ook een verleden heeft. Een nostalgische rondwandeling met Pia Duisterwinkel en Jeanine Deen, die hieronder verslag doen van deze wandeling. De Piccardthof tussen 1942 en 1962 Allereerst doen wij verslag van wat Kor Boer ons verteld heeft over zijn vader, Jan Boer, de oertuinman van de Piccardthof. In de twintig jaar die Jan Boer als tuinman op de Piccardthof werkte, heeft hij bergen werk verzet voor het complex. De eerste jaren moest hij alles alleen doen. Hij snoeide negen kilometer heg, met de hand, in de winter met brommerhandschoenen aan en de heggen waren zo recht als een liniaal; Jan rustte niet voordat de klus was geklaard. Er was hem veel aan gelegen de heggen strak in model te krijgen, want indertijd bestond er een felle competitie tussen de volkstuincomplexen die er toen in Nederland waren. Piccardthof heeft de wisselbeker zeven keer gewonnen, de doorslag gaven de strakke ligusterheggen, die de jury zeer konden bekoren. Overigens werd niet alleen naar het openbare groen, maar ook naar de tuintjes gekeken; ook die zagen er blijkbaar pico bello uit. (Kor Boer had als kind overigens niet veel op met het snoeien van die heggen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Tegenwoordig trimt hij niet Jan Boer slaat de zeis uit bij de vijver. alleen zijn eigen heg, maar ook die van zijn buren; elke onregelmatigheid is hem een doorn in het oog.) In latere jaren kreeg Jan Boer hulp bij zijn werkzaamheden, die naast het snoeien van heggen Piccardthof Heraut, november 2006

5

nog behelsden: borders en sloten onderhouden, spitten, het snoeien van de vruchtbomen en het maaien van de grasstroken langs de paden en het grasveld bij de vijver. Dit laatste gebeurde nog met de zeis. Op de foto bij dit interview slaat Jan Boer de zeis uit met de hamer. Jan Boer had de kneepjes van het tuinonderhoud grotendeels op de boerderij van zijn ouders geleerd naast het zogenaamde ‘koren zichten’. Later kreeg Jan Boer hulp bij zijn werk als tuinman, van Rieks ter Velde en de eerste portier, Oosterhuis. De jeugd van Kor en Corrie op de Piccardthof De zoon van Jan, Kor Boer groeide op in een keuterboerderij aan het Eelderdiepje, met zeCentrale watervoorziening door ven koeien, vijf stuks jongvee, een paard, een een Nortonpomp, bij de vijver geit en konijnen. Al vanaf zijn zesde jaar ging (ca. 1950). hij met zijn vader mee naar de Piccardthof om te helpen met snoeien, het opruimen van takken enzovoorts. Ook was Kor erbij als er nieuwe sintels werden aangevoerd voor de verharding van de paden in de Piccardthof (de schelpenpaden van nu). De sintels kwamen van de oude kolengestookte Hunzecentrale: het waren de niet brandbare restanten, die natuurlijk goed en goedkoop als halfverharding gebruikt konden worden. Met een oude Canadese vrachtwagen van de firma Ubels aan de Esweg in Eelde werden de sintels naar Piccardthof vervoerd. De oom van Kor Boer was chauffeur en Kor mocht mee. Een huisje op de Piccardthof Natuurlijk hoefde Kor niet alleen maar te werken. Er waren veel kinderen om mee te spelen. Een van die kinderen was Corrie Pierie, met wie hij later is getrouwd. Corries vader, die van beroep kleermaker was, was na de oorlog teruggekomen uit een concentratiekamp (hij was verzetsstrijder) en de familie had nauwelijks geld of bezittingen meer. Toch lukte het ze met behulp van vrienden, die hen aan goedkoop bouwmateriaal hielpen, een huisje te bouwen aan de Seringenlaan 21. Meneer Pierie was na de oorlog in feite niet meer in staat zijn beroep van kleermaker uit te oefenen en werd portier bij de speeltuin aan de Zaagmuldersweg. Zijn ervaring daar kon hij gebruiken om advies te geven voor de aanleg van de speeltuin van de Piccardthof. Kor en Corrie waren als kinderen dus allebei op de Piccardthof te vinden. Toen Corrie een jaar of elf was ontdekte Piccardthof Heraut, november 2006

6

zij de champagnepils in het winkeltje van Sikkema; priklimonade waar door toevoeging van koffiemelk en suiker de toentertijd populaire drank ‘Spoetnik’ van werd gemaakt (een soort van milkshake avant la lettre). Kor, die Corrie met dit drankje zag, bedelde om een slokje en dat was het begin van een levenslange relatie.

De oude Piccardthofplas, ca. 1961.

Middelbare school De middelbare schooltijd bracht Kor op de L.T.S. aan de C.H. Petersstraat door en Corrie op de Industrieschool aan de Kruitlaan. In groepen reden zij na afloop van de schooldag om 5 uur ‘s middags dan weer terug naar het zuiden van de stad. Indertijd was dat een hele excursie. Allereerst was er een hobbel in de vorm van een politieman bij de Korenbeurs, die in een pofbroek en met een grote pet op het verkeer stond te regelen. Er stond daar namelijk een verkeersbord met twee groene vlakken en een dwarse rode balk met het woord STOP erop. Van alle kanten probeerde men dit stopbord inclusief de agent te negeren, en zodra die zich een kwartslag draaide ging de hele groep scholieren (zestig tot tachtig stuks!) langs hem heen. Het was namelijk zaak om vóór 10 over 5 het spoor bij tabaksfabriek Niemeijer te hebben overgestoken, want dan begon het rangeren van de treinen, en moest je wachten tot 20 voor 6 tot je er weer over kon. Corries ouders brachten, zoals zoveel Groningers, het hele seizoen, vanaf het voorjaar tot 28 augustus (de datum waarop traditioneel het tuinseizoen werd afgesloten) door op de Piccardthof, dus ook zij moest maanden lang de tocht naar het zuiden van de stad ondernemen. Van rozenbottels, vogels en bomen Tijdens de wandeling hebben Kor en Corrie ook aandacht voor de natuur van de Piccardthof. Bij het zien van de rozenbottels in de Berkenlaan vertellen ze dat die vroeger door kinderen werden geplukt en zij verdienden daar fl.0,25 per mandje mee. In de Ribeslaan staan we stil bij de krentenboom, de krenten zijn eetbaar; ze zijn bijna rijp. “Ze worden veel door merels en duiven gegeten”, zegt Kor, die - evenals zijn vrouw - een opleiding als natuurgids bij het IVN heeft gehad. Ze zien en herkennen veel en waarderen wat er staat: hazelaar, morel, een meidoornhaag. “Kenmerkend voor de omgeving”, zeggen Kor en Corrie en Piccardthof Heraut, november 2006

7

Oudere foto van de Piccardthof (Groninger Archieven) we bekijken de spinsels van de stippelmot waarin de rupsen goed beschermd zijn tegen vogels: door het plakkerige spinsel, dat vogels liever niet aan de snavel krijgen, en door de stekelige meidoorn. In de Meidoornlaan stonden prachtige roodbloeiende meidoorns. Doordat een verkeerd advies moest worden opgevolgd zijn ze allemaal omgezaagd. Het spijt Kor nog en zijn vader kon het niet tegenhouden. Ook valt het hun op hoe begroeid de Piccardthof nu is. Het was hier veel kaler vroeger, de bomen waren 2-2,5 meter hoog, hoger niet, en er zaten veel konijnen in de tuinen: de prachtige anjers van Corrie’s vader sneuvelden keer op keer. Afgezien van de vogels die er toen ook al zongen, de gekraagde roodstaart, zwarte roodstaart om een paar te noemen, was het veel stiller, nog zonder de A7. Je hoorde andere geluiden: stoomtreinen, schietoefeningen vanaf het Engelse kamp, gelegen tussen de Rabenhauptkazerne en de Papiermolen, en ‘s zondagsmorgens de kerkklokken van over de hele stad. Herinneringen aan vroeger Iedere tuineigenaar was verplicht 10 uur per jaar voor de vereniging te werken, of anders fl.10, - te betalen. De 1e secretaris hield daarvan de administratie bij. Piccardthof Heraut, november 2006

8

De werkzaamheden werden door de laancommissaris, die per laan was aangesteld, georganiseerd. Het werk verliep goed: de paden werden geschoffeld en de grasranden werden rechtgestoken. Het is even schrikken bij de vijver: de drie berken zijn verdwenen, het beeld van vroeger is weg. “De jongens van Konstapel hadden een oude opwindbare grammofoon en daar, onder de berken, dansten we als kinderen op Zambesi rivier, de ruige muziek van die tijd!” Bij de oude Nortonpomp werd de dorst na het dansen weer met veenwater gelest. Glunderend staat Corrie alweer te swingen. “En wij spraken in geheimtaal”. De namen komen zo weer boven, de geheime incluis. Wat een mooie plek toch met een mens doet! “Maar je kunt niet alles zo willen houden als het was”, relativeert ze. Het park rond In de tuin van het huisje aan de Seringenlaan staan nu twee “kronkelwilgen”. Aan de achterkant van de Prunuslaan, langs het “wandelpad”, zo heette dat vroeger, ziet Kor een appelboom vol kleine appels. Dan even langs de “belt” op Moestuin-Noord, naast de bijenstal, waar de vroegere vuilverbranding plaatsvond. Toen er een veenbrand van kwam heeft Jan Boer er in zijn eentje in een weekend rondom een sloot omheen gegraven en daar water in laten lopen om zo de brand in te dammen. Later werd de tweede afvalbelt aan het einde van de Maluslaan aangelegd. En dan zijn we het park rond.

Geschiedenis van de Piccardthof We bedanken Kor en Corrie voor hun bezoek. Bedankt ook Pia Duisterwinkel voor je bijdrage aan dit interview. We hebben weer een stukje geschiedenis van de Piccardthof vastgelegd. En dat is hard nodig want de mensen die het begin van het complex hebben meegemaakt kunnen het al haast niet meer na vertellen. Ook heeft de vereniging nauwelijks een archief opgebouwd van foto’s en stukken uit eerdere periodes. Ook het stadsarchief blijkt slechts 3 ongedateerde foto’s van de Piccardthof te bezitten. Wie nog mooie bijdragen heeft en dat ter beschikking wil stellen (ter kopiëring) of wie met ons wil praten over vroegere tijden, kan zich melden bij Jeanine Deen (050-5276018 of [email protected]). Jeanine Deen


9

Ons huisje heet … Soms zijn het opvallende namen en soms iets minder, maar de meeste huisjes op Piccardthof hebben wel een naam. Mooie namen, lelijke namen, bekende namen, geheimzinnige namen, dialect namen, exotische namen. We zijn benieuwd naar het verhaal achter de naam (tips naar de redactie s.v.p.). IPSE FECIT - Spirealaan 32 Dit keer aandacht voor één van de mooiste huisjes van de Piccardthof, Ipse Fecit. Bijna veertig jaar lang is dit huisje het bezit geweest van de heer en mevrouw Bernardus, die het onlangs hebben verkocht. Of de nieuwe eigenaren de naam zullen handhaven is ons op dit moment niet bekend; wel lijkt het de hoogste tijd om aan de lezers van de Heraut iets te vertellen over de geschiedenis en de naam van het huisje. In 1968 is meneer Bernardus begonnen met de bouw van zijn huisje, een project dat twee jaar heeft geduurd. Het bouwen was zijn vak en zijn hobby; zijn beroep was timmerman-voorman, en het is dus geen wonder dat alles er zo pico bello uitziet. Het tuinieren moest meneer Bernardus zich overigens nog helemaal eigen maken; aanvankelijk kende hij het verschil niet tussen een tulp en een Piccardthof Heraut, november 2006

10

roos. In zijn veertig jaar op de Piccardthof heeft hij zesenveertig tuinboeken aangeschaft en getuigt zijn tuin van vakmanschap op ook dit gebied. Afscheid Meneer Bernardus is wel een beetje weemoedig nu hij afscheid neemt van zijn huisje, en hij is blij dat de winter er nu eerst aankomt zodat hij een beetje aan de nieuwe situatie kan wennen. Want de familie Bernardus (er zijn vier kinderen, en ook al kleinkinderen) heeft al die veertig jaren iedere zomer op de Piccardthof doorgebracht. Het hele sociale leven speelde zich daar af en het buitenland had nauwelijks aantrekkingskracht, zoveel gezelligheid was er en zoveel activiteiten werden er georganiseerd. Meneer Bernardus heeft zich vele jaren lang in allerlei hoedanigheden voor de vereniging ingezet; hij hielp mee met de verbouwing van de kantine, hij maakte speeltoestellen voor de speeltuin, en op 5 december speelde hij, onherkenbaar voor zelfs zijn eigen kleinkinderen, voor Sinterklaas. Ipse Fecit Tot slot iets over de naam van het huisje, te lezen op de 100 kilo zware zwerfsteen vlak achter het tuinhekje en ook op de voorgevel. Toen het huisje klaar was, in 1970, zocht meneer Bernardus een naam, een niet-alledaagse naam, maar hij kon niets bedenken. Maar toen kreeg hij een ingeving. Vaak ging hij zaterdagmiddag met zijn vrouw naar haar ouders, die in de stad woonden en een student op kamers hadden: Sjouke uit Friesland. Misschien kon Sjouke een naam verzinnen! Sjouke vroeg twee weken bedenktijd en toen de Bernardussen terugkwamen had hij twee namen bedacht. De ene naam is meneer Bernardus vergeten; hij koos meteen voor de variant ‘Ipse Fecit’, wat in het Latijn betekent: ‘hij heeft het zelf gemaakt’. Sjouke vond dat met die naam recht werd gedaan aan het vakmanschap van de bouwer. Bekend met Latijn Eens kwam meneer Bernardus bij zijn huisje toen hij daar een man aantrof die bezig was er foto’s van te nemen. Die man was onder de indruk van het feit dat meneer Bernardus het huisje eigenhandig had gebouwd. Op de vraag van meneer Bernardus hoe hij dat wist zei die heer: ‘Dat heb ik gelezen op het naambordje.’ Hij begreep het Latijn. Of de naam nu gehandhaafd blijft of niet: denkt u als u langs de Spirealaan loopt nog eens aan meneer Bernardus en zijn zelfgebouwde huisje. Fenny Ebels Piccardthof Heraut, november 2006

11

Met m’n neus in de lucht... “Met je neus in de lucht lopen” is volgens veel mensen niet zo’n beste eigenschap, maar voor een vogelaar ligt dat toch anders. Vogels bevinden zich nu eenmaal vaak in de lucht en sommigen zelfs héél hoog. Dat merkte ik op zaterdag 19 augustus weer es. ’t Was één van de weinige, mooie augustusdagen, waardoor ik wel in de zon móést liggen. Eerst een tijdje op de buik en toen maar es omdraaien op de rug. Daarmee kreeg ik natuurlijk de lucht in ’t vizier, waarin ik wel 17 ooievaars ontdekte! Ze zweefden met z’n allen in grote cirkels rond en verplaatsten zich langzaam naar ’t noorden, terwijl ze ook steeds hoger stegen, tot ze nog maar kleine stipjes door m’n verrekijker waren. Nou is naar ’t noorden trekken in augustus een beetje vreemd voor ooievaars, want in ’t ijs hakken kunnen ze niet. Gelukkig bleek al snel dat ze dat zelf ook wel wisten, want wat gebeurde er? Nadat ze zo enorm gestegen waren (dankzij de warme opstijgende lucht in een thermiekbel, die door de zuidenwind naar ’t noorden dreef), verlieten ze één voor één die bel en zweefden ze in een lange lijn in glijvlucht naar het zuiden, op zoek naar de volgende bel. Die hen weer omhoog zou brengen, waarna ze weer een eind verder naar het zuiden konden gaan, enzovoorts. Helaas kon ik dát allemaal niet meer zien, maar ’t schouwspel van die 17 prachtige, elegante vogels, zwevend boven ons tuinhuisje was natuurlijk ook al geweldig. Zo zie je maar, dat een blik in de lucht tot grote verrassingen kan leiden (en misschien volgende jaar mei een babyboom in de Jasmijnlaan?). Ingrid Vroom, Jasmijnlaan 16. Piccardthof Heraut, november 2006

12

Van het bestuur Let op, ongeregistreerd boten worden verwijderd!

We wezen u al eerder op nieuwe afspraken met Natuurmonumenten. Die houden in dat onze leden op de Piccardtplas mogen blijven varen, mits zij hun boot of kano laten registreren. Helaas zijn er nog leden die niet aan dit verzoek hebben voldaan. Bij de plas en aan de parkeerplaats liggen nog steeds boten zonder registratienummer. U wordt daarom tot 1 december in de gelegenheid gesteld om alsnog een nummer bij het secretariaat aan te vragen. Nadien zullen de ongeregistreerde boten worden verwijderd en worden opgeslagen bij de loods van de tuinlieden - op kosten van de eigenaar.

Waterleiding afgesloten van 1 nov. tot 1 april.

In de voorjaarsvergadering hebben wij aangekondigd dat de waterleiding in de periode van 1 november tot 1 april afgesloten wordt om de oorzaak van de vele lekverliezen op ons complex te achterhalen. We hebben daartoe besloten omdat de prijs van water steeds hoger wordt, evenals de daaraan gekoppelde milieuheffing. Als we deze lekverliezen weten te stoppen, zijn grote besparingen mogelijk. We kunnen dan met een beperkte verhoging van onze waterlasten volstaan. NB: u blijft natuurlijk zelf verantwoordelijk voor het afsluiten en aftappen van de waterleiding van uw huisje.

Leg uw ladder niet uit voor insluipers!

Vorig jaar is er een stukje in de Heraut verschenen over de veiligheid op het complex. Daar de winter weer voor de deur staat en er dan nogal eens ongewenste vreemdelingen op het complex rondlopen, doet het bestuur nogmaals een oproep om ladders in een afgesloten schuur te bewaren, of anders met een ketting aan het huisje vast te maken. Inbrekers kunnen losliggende ladders vrij makkelijk over de sloot leggen, om zo het complex op en af te komen.

Vactures.

Het bestuur is nog steeds op zoek naar versterking, met name een nieuwe voorzitter en secretaris. Weet u iemand die u geschikt lijkt, of wilt u zelf meer weten over het bestuurswerk? Neem dan contact op met het secretariaat: Invasiestraat 52, 9728 CN Groningen, tel.: (050) 525 82 66, mail: [email protected]). Piccardthof Heraut, november 2006

13

Ontspanningscommissie zomer 2006 Een fotoimpressie (foto’s Abel Tillema).

Bingo ...


14

Damesvissen ...


15

Naar Hellendoorn ...


16

Caribbean party ...


17

Vraagbaak natuurlijk tuinieren De winter staat weer voor deur. Hoe kan ik nu het beste mijn tuin op de winter voorbereiden? Moet ik bijvoorbeeld de vaste planten afknippen of moet ik deze laten staan. Na een zomer vol tuinier genot is er natuurlijk niets leuker om de tuin voor te bereiden op de winter. De dagen worden weer korter en het lekkere najaarszonnetje schijnt laag over de tuin. De typische geur van de herfst in de lucht. De vaste planten in de border hoeven inderdaad nu nog niet afgeknipt te worden. Liever niet. Veel vaste planten hebben namelijk in de winter ook hun waarde. Vogels kunnen er tussen voedsel zoeken. Insecten en bv. padden kunnen zich er tussen verbergen. Bovendien leveren de spinnenwebben in de herfst en het rijp in de winter vaak prachtige plaatjes op. Zorg dat de grond tussen de vaste planten niet onbedekt ligt. Door er bijvoorbeeld afgevallen blad of gemaaid gras tussen te leggen beschermen we de bodem tegen te heftige regenbuien. Bovendien kan de vorst niet te diep in de bodem dringen zodat de ondergrondse delen (wortels en de nieuwe knoppen) niet bevriezen. Deze laag is natuurlijk ook weer een bescherming voor de insecten enz.We hebben allemaal wel een aantal planten die tegen de vorst beschermd moeten worden. Dit kunnen we het beste doen door de plant te bedekken met stro, afgemaaid gras of stalmest. Stalmest geeft door de broei natuurlijk het beste resultaat. Dit moet echter niet te verse mest zijn. De plant kan dan namelijk een overdosis mest krijgen. We moeten in de herfst natuurlijk ook onze knollen uit de tuin halen. Deze halen we na de bloei en voor de eerste nachtvorst uit de grond om ze vervolgens op een vorstvrije plek te bewaren. Deze knollen kunnen we in het voorjaar dus weer opnieuw uitplanten. Werk genoeg dus in de tuin. De tuincommissie Piccardthof Heraut, november 2006

18

Tuincommissie / Komen en gaan! Linda Haak heeft aangegeven dat ze, na tien jaar, wil stoppen met haar werk als lid van de tuincommissie. Linda heeft ontzettend veel werk verzet in deze jaren voor de tuincommissie, vooral op het gebied van het secretariaat. Alle dank en lof daarvoor. Voor de tuincommissie een verlies maar gelukkig niet voor de vereniging want momenteel doet ze, samen met Leni van Noord, de kennismakingsgesprekken met de aspirant leden, wat ook geen onbelangrijke taak is. Greetje Cnossen neemt deze winter afscheid van Piccardthof en dus ook van de tuincommissie. We verliezen in haar een gedreven iemand met kennis van ‘groene’ zaken. We wensen haar met haar gezin veel geluk op hun nieuwe woonplek.. Nieuwe tuincommissieleden Dit was het gaan, maar komen er nu ook weer nieuwe tuincommissieleden bij? Ja! Gelukkig zijn Siska Benniks en Kees Borrius ons komen versterken. Siska is ook actief in Louis vlindertuin en Kees is een natuurkenner en - net als Frans - een vogelaar. We hebben nog wel behoefte aan een secretaris, die de spil is van de tuincommissie. Net zoals alle leden hebben ook wij het allemaal druk, dus moeten we proberen de lasten zoveel mogelijk te verdelen in kleine stukjes. Momenteel zoeken we iemand die de vergaderingen kan notuleren. Bij deze de oproep: heb je minimaal één keer per maand een avond tijd (of maak je daarvoor tijd), wil je meedenken over het groenbeleid van ons park dan ben je van harte welkom. Werkplan 2007-2012 Zoals u allen weet zijn er op ons complex verschillende plekken te vinden die worden onderhouden door vrijwilligers. Denk aan de paddenpoel, de bloementuin, Louis’ vlindertuin, etc. Deze stukjes natuur zijn niet zomaar ontstaan maar vanuit de visie van het Natuurlijk tuinieren*. De toenmalige tuincommissie heeft in 1997 het eerste werkplan gemaakt voor de periode 1997-2002 en in 2001 het tweede plan voor de periode 2002 tot 2007. Het doel van het werkplan staat er duidelijk in omschreven: “het werkplan geeft een duidelijke structuur aan het werk van de tuincommissie en maakt bovendien aan alle leden en derden duidelijk welke taken de tuincommissie uitvoert. Het werkplan heeft nog een belangrijke functie n.l. het duurzaam en overdraagbaar beleid en het beheer wordt vastgelegd. Des te waardevoller omdat leden en besturen komen en gaan maar voor Piccardthof willen we allemaal een duurzaam bestaan.” Piccardthof Heraut, november 2006

19

Tot zover dit citaat waarbij ik wil opmerken dat een van de schrijvers, Louis Filius, reeds is overleden en anderen geen lid meer zijn van de tuincommissie. De toenmalige tuincommissie had dus een wijze vooruitziende blik met het opstellen van het werkplan. Nu zijn we in de herfst van 2006 en staan voor de taak om het werkplan te vernieuwen en aan te passen aan de huidige situatie en te zorgen voor een nieuw 5-jarenplan. Handboek Natuurlijk Tuinieren Deze oude/bestaande plannen zijn voor een groot gedeelte uitgevoerd en we zien nu het resultaat. De resultaten zijn niet altijd bevredigend en de meningen zijn verschillend. De tuincommissie wil graag de leden betrekken bij het opstellen van een nieuw 5-jarenplan door van gedachten te wisselen over de diverse projectonderdelen. Deze ideeën en meningen nemen we mee in het maken van een nieuw tuinwerkplan. We willen de meningen inventariseren middels een brainstorm vergadering, waarbij moet worden opgemerkt dat de diverse projectonderdelen behouden en beheerd zullen blijven volgens de principes die staan in het Handboek Natuurlijk Tuinieren. We nodigen een ieder uit die wil meedenken op: zaterdag 13 januari 2007 van 14-17 uur in het clubgebouw. Namens de tuincommissie, Gerard van der Woude * Dit betekent dat je op een zodanige manier tuiniert dat er ruimte is voor allerlei soorten dieren (vogels, kikkers, vlinders etc.) en dat je geen chemische bestrijdingsmiddelen en meststoffen gebruikt. Wilt u meer informatie over Natuurlijk Tuinieren: er is een ‘Handboek Natuurlijk Tuinieren’ dat ter inzage ligt in het winkeltje of neem contact op met de tuincommissie.


20

Tuincommissie agenda 4 november

Er is dan een landelijke natuurwerkdag. Ook Piccardthof doet hieraan mee. Er wordt landelijk reclame gemaakt voor deze dag en een ieder (dus ook van buiten Piccardthof) kan dan meewerken die dag. We gaan dan werken in de groentetuin Noord. We kunnen de boomspiegels bewerken en ophogen met compost, de haag aanbinden, bijenstal repareren en de elzenopslag verwijderen. Benodigdheden: schep, kruiwagen, hark en handschoenen . De volgende data zijn nog niet ingevuld: houdt uw mail en de borden in de gaten! 18 november 2 december 16 december

Verder zijn de volgende activiteiten gepland:

13 januari 2007

Brainstormvergadering. Over het nieuw op te stellen werkplan 2007-2012 in het kader van Natuurlijk Tuinieren. Alle leden zijn welkom om mee te praten. Het gaat over het onderhoud en inrichting van de verschillende projectonderdelen zoals de vlindertuin, paddenpoel etc. Clubgebouw van 14.00 uur tot 17.00 uur.

10 februari 2007

Vogelexcursie start 10.00 uur bij het winkeltje. Er is zijn in deze periode van het jaar ook wintergasten. We gaan waarschijnlijk ook nog even kijken bij de plas. Trek goede schoenen of laarzen aan en neem een goede kijker mee.

21 februari 2007

Lezing over roofvogels 20.00 uur in het clubgebouw.


21

Fruitbomen groentetuin-noord Hoogstamfruitbomen verdwijnen rap uit ons landschap. De snoei en de pluk zijn te arbeidsintensief en dus te duur. Jammer, want bij het zien van hoogstamboomgaarden heeft een ieder zo zijn eigen herinneringen. Tegenwoordig worden bij fruitkwekers er bijna alleen nog maar half- en laagstambomen aangeplant. Hierbij worden de meest productieve rassen genomen die bovendien goed te bewaren zijn. Langzaam verdwijnen veel waardevolle eigenschappen die bij de oude rassen aanwezig zijn. Met het planten van fruitbomen op onze groentetuin-noord wilden we niet alleen de hoogstam, maar ook de eigenschappen garanderen van bepaalde rassen die met uitsterven worden bedreigd. Tijdens de werkochtenden die de tuincommissie organiseert worden de fruitbomen een keer per jaar gesnoeid. Meestal gebeurt dit in februari. Doordat de bomen nu toch al weer zes jaar zijn komt de productie goed opgang en dragen de meeste bomen ook goed. Bij de fruitbomen hangt ook de onderstaande de lijst met namen. Wil je nu over een bepaalde boom iets meer weten kun je op de volgende sites meer informatie vinden. www.fruithof-frederiksoord.nl of www.npv-pomospost.nl Namen van de fruitbomen: 1. Malus “Jacques Lebel’ 2000 2. Prunus ‘Reine Claude d’Athan’ 2000 3. Pyrus ‘Conference’ 1998 4. Malus ‘Groninger Kroon’ 2000 5. Malus ‘Dubbele Bellefleur’ 2000 6. Prunus ‘Reine Claude Verte’ 2000 7. Malus (uitgelopen onderstam) 1997 8. Malus ‘Rode Verhage’ 2000 9. Pyrus ‘Clapps Favourite’ 2000 10. onbekend 1997 11. Prunus ‘Dubbele Meikers’ 1998 12. Pyrus’Winterbergamot’ 2000 13. Prunus (pruim?) 1997 14. Malus (uitgelopen onderstam) 1997 Op de heuvel: 15. Pyrus ‘Clapps Favourite’ 2000 (dichtst bij aangrenzende groentetuin) 16. Pyrus ‘Gieser Wildeman’ 2000 Piccardthof Heraut, november 2006

22

Determineren: Groninger Kroon Omstreeks 1875 gevonden door S. H. Brouwer te Noordbroek in den tuin van den heer Engels. Vrucht: Matig groot, ongeveer even hoog als breed, meermalen hooger dan breed. Kleur: groen, bij rijpheid geel met aan zonzijde rood gevlekt en gestreept. Roestig hij de steel. Kelk: Matig groot, open in vlakke kelkholte. Steel: Vrij lang, dun, matig diep ingeplant. Klokhuis: Groot, goed met zaden bezet. Vruchtvleesch: Vast, geelachtig, vrij droog, zachtzuur, goed aroma. Gebruikstijd: November-Januari. Groei van den boom matig. Vormt geen grooten, eenigszins piramidalen boom. Geschikt voor stamboom en struik. Kan veredeld worden op alle onderstammen, wegens minder sterken groei niet op type IX. Groeit op elken grond, zeer geschikt voor lichte gronden. Bloeitijd middenvroeg tot laat. Gelijke bloeiers o.m.: Present van Engeland, London Calville. Vruchtbaarheid vroeg en regelmatig. Behoort tot de goede dragers. De vrucht is mooi gekleurd, vrij goed houdbaar, behoorde echter niet tot de veel gevraagde variëteiten. De boom groeit betrekkelijk langzaam, maakt fijn hout en is zeer gevoelig voor meeldauw. Doordat deze variëteit bespuiting met zwavelproducten slecht verdraagt, wordt zij de laatste jaren minder aangeplant. Is overigens vrij algemeen verspreid.


23

Slootkanten vrijhouden a.u.b.

De redactie kreeg van de tuincommissie de volgende oproep binnen:

een meter breed te zijn en dan gerekend vanaf de waterspiegel bij aanvang van de beschoeiing.

Wij zijn als vereniging verplicht om jaarlijks onze sloten op het complex te schonen. Het water moet vrij door de sloot kunnen lopen. De tuinlieden hebben als voorbereiding op deze werkzaamheden onlangs weer de slootkanten gemaaid. Het blijkt echter dat ze in dit werk sterk gehinderd worden doordat een aantal leden de taluds (slootkanten) niet vrijhoudt. Onze werknemers kunnen hun werk niet goed uitvoeren en moeten vaak halsbrekende toeren uithalen.

We rekenen op uw medewerking

Vandaar dat we hier nog even uit het reglement van toezicht artikel 7 aanhalen, waar staat: ‘de taluds mogen uitsluitend begroeid zijn met gras en hierop mag in geen geval gebouwd worden. De taluds dienen minimaal


Tuinman Ron Smilda zei desgevraagd dat men bij de maaibeurten vaak rommel of bouwafval aantreft. Een ander voorbeeld is een coniferenhaag die aan de tuinkant wel, maar aan de waterkant niet gesnoeid wordt. Leden die een bordje met de tekst ‘niet maaien’ op de oever hebben staan, moeten de oever zelf onderhouden, maar daar wil ook nog wel eens de klad in komen. De oever verslonst, houtig onkruid schiet op en het gras wordt te hoog om te maaien. Bijgaand enkele foto’s om te laten zien hoe het dus niet moet!

24

Bouw jeugdhonk

Verslag door Jan van Linschoten Het dak van ons jeugdhonk heeft vele gebreken. De spanten zakken door, waardoor er vele lekkages zijn. Elke keer maar repareren, maar eigenlijk is er geen beginnen meer aan. Kost alleen maar uren en geld. De wanden eronder zijn verrot. De bouwcommissie heeft het honk gecontroleerd met als eindaanbeveling: helemaal vernieuwen. Deze aanbeveling voorgelegd aan het A.B. die haar goedkeuring geeft voor nieuwbouw. In de begroting van 2004 wordt een bedrag van € 10.000,- vastgelegd. De bouwcommissie kreeg de eer de nieuwbouw/ vernieuwing te realiseren. De volgende grote klus na de verbouwing van de keuken Na de verbouwing van de keuken van ons verenigingsgebouw in het voorjaar 2004 is dit dus de volgende grote klus. Dit is niet te doen met drie man. Er moet een commissie van minimaal 10 man uit de grond gestampt worden. Een bijna onmogelijke taak, nou vergeet het maar. Na een dag bellen met ongeveer 15 telefoontjes hadden we van 10 enthousiaste mannen de toezegging om te helpen Piccardthof Heraut, november 2006

25

op de zaterdagen. Op een zondagmiddag een kennismakingvergadering belegd. De opgegeven personen waren daar allen aanwezig en veel dingen konden besproken worden. Ook werd de datum vastgesteld om te beginnen met de afbraak van het jeugdhonk en wel op zaterdag 15 januari 2005. Al deze vrijwilligers kunnen slechts op de zaterdagen daar ze in de week gewoon werken. Met zeer veel zin werd er afgebroken Zaterdag 15 januari 2005 om 9.00 uur in het verenigingsgebouw. De koffie was klaar en iedereen was aanwezig. Het plan van aanpak werd gemaakt, dit om ongelukken te voorkomen. Met zeer veel zin werd er aan de afbraak begonnen. Om 11.00 uur pauze. Na wat koffie weer aan de slag. Alles verliep voorspoedig en omstreeks 12.50 uur was er geen jeugdhonk meer. De onderbalken bleken verrot en waren aan de achterkant 20 cm gezakt. Alles moest eruit. Hier hadden we eigenlijk niet op gerekend. Dat was als bouwcommissie even slikken. Geeft een boel extra werk en kosten. Maar ja, wat moet je? Om ongeveer 13.00 uur stond de broodmaaltijd klaar voor de inmiddels koude werkers. Ze hebben goed hun best gedaan. Omstreeks 14.00 uur zijn de meeste mannen tevreden naar huis gegaan met de toezegging te komen, zo gauw Jan dat op tijd zou berichten. Zeer veel sloopafval De maandagmorgen daarna kwamen Berend Apeldoorn en Jan van Linschoten even de boel opruimen. Nou dat was even slikken, zoveel oud materiaal komt er van zo’n hok af. Drie van die grote karren geladen en gelost bij de uitgang. Veel dingen moesten we eerst stuk zagen, we konden het anders niet gewoon met zijn tweeën tillen. Op zaterdagmorgen 29 januari om ongeveer 9.00 uur waren we met een groep van zeven personen weer aanwezig om al het sloopafval in de grote container te deponeren. Alles moest erin, dus het was even nadenken en organiseren om hem netjes vol te krijgen. Immers zo’n container kost een hoop Piccardthof Heraut, november 2006

26

geld, dus alles erin als het kan. Om 12.00 uur was ook dit klusje geklaard en als verzopen katten stonden we daar. Een slechtere dag hadden we niet kunnen uitzoeken. Regen, regen en nog eens regen. Werk achter de schermen. De maanden februari en maart zag u niets gebeuren bij de bouwplaats, maar achter de schermen werd er door Berend en Jan wel gewerkt aan het jeugdhonk. Het hele project werd voorbereid in Usquert alwaar wij het hout besteld hadden. Oud gezaagd en geschaafd hout (weer als nieuw) werd er gebruikt, zoals 65 m2 vloerplanken 3x in de lak. Ongeveer 60 m2 schroten voor de voor- zij- en achterwand(en) in de beits. In totaal 10 dakspanten klaargemaakt en in de beits gezet. Staanders op maat en schuinte gemaakt. Al met al veel werk voor ons tweeën, in totaal 7 x 6 uren werk. Beginnen met bouwen Dan komt de eerste week van april. Een gedeelte van de bestelling wordt op Piccardthof gebracht. De palen voor in de grond, de vloergeleiders, de vloer, de daklatten, de zijschroten en de staanders. Met de tuinlui de afspraak gemaakt deze komende week de palen in de grond te maken voor het jeugdhonk en de OC-opbergkast. De plannen worden echter wat aangepast. De palen worden vervangen door hardhouten palen. Deze worden vervolgens door de tuinlui met de trekkerbak de grond in gedrukt. Hierna werden er hardhouten planken met keilbouten aanvast gemaakt. Alles moet waterpas gemaakt worden. Daar over heen worden om de vijftig centimeter palen gelegd van 7 x 8 cm. Meer als 100 meter moesten worden voorgeboord en vastgeschroefd. Alleen hiervoor werden al vele lange schroeven gebruikt. Op deze constructie werden vervolgens de vloerdelen gelegd gemaakt van “oud” geschaafd hout met een werkbreedte van 13 cm. In totaal 50 m2. Al deze planken werden voorgeboord en vervolgens (verzonken) geschroefd.


27

Alleen dit gedeelte al kost twee dagen, wat echter was voorzien. De vloer was al twee keer voorbewerkt met speciale lak en was in wezen kant-en-klaar. Arnold en Albert hebben ons (Berend en Jan) daarbij 3 dagen geholpen. Alles paste precies Op dinsdag zijn we begonnen de staanders te plaatsen, lijmen en schroeven om het geheel te schoren en waterpas te zetten. Ook de raam- en deurkozijnen moesten precies op maat worden gemaakt en bevestigd. Zo zijn we met zijn tweeën hier een aan aantal dagen zoet mee. De voor- zij- en achterwand(en) waren nu zover klaar dat we wat meer hulp konden gebruiken om de spanten te plaatsen. De 10 spanten werden gebracht vanuit Usquert. Fre heeft ons hierbij geholpen. Na een uur stond alles op zijn plaats. Alles paste precies. Het was erg zwaar werk. De spanten wogen nogal wat en ze moesten toch een drie meter omhoog. Boven in de nok werd een steunder geplaatst om het geheel bij elkaar te houden. Nog wat kleine dingen gedaan. Alles opruimen en om 16.00 uur hadden wij het voor die dag wel gehad. Vers gezette koffie doet wonderen Nu waren we zover dat de Spano platen 244-122 m gebracht konden worden. Telefonisch werd afgesproken dat deze platen vrijdags omstreeks 13.00 uur gebracht zouden worden. Samen met 60 m2 isolatiemateriaal. Alles moest met de hand gelost worden om vervolgens op de grote kar van de tuinlui gelegd te worden. Hierbij kregen we hulp van Arnold en Albert. De avond ervoor veel telefonisch werk gedaan. Immers de ploeg vrijwilligers moest weer worden opgetrommeld voor zaterdag 14 mei om 9.00 uur. Die zaterdag was de opkomst in totaal vier man, eerst even schrikken, maar dit bleek achteraf niet nodig. Kennelijk kwamen ze op de geur van de vers gezette koffie af. Om 9.30 waren we met elf man. Weer een ploeg waar je op kan bouwen. Het werd een zeer goede en gezellige dag met elkaar. Om 12.30 uur had Rita de broodmaaltijd klaarstaan. Ze vonden het allemaal geweldig. Hard werken en niet eten gaan niet samen dus….! Dit was ook de tijd voor een goede “bak” en de sterke verhalen. Om ongeveer half vijf hadden wij een stuk of vijftig spano platen verwerkt. Het dak was dicht, alle wanden dicht en een paar kilo schroeven ingedraaid. Die dag waren we flink opgeschoten en er klaar mee. In de kantine nog wat drinken en eten en de dag nog even doornemen om vervolgens omstreeks 18.00 uur allen naar huis te gaan met een voldaan gevoel. Niet volgens de Arbo-regels De hele daarop volgende week nog met zijn tweeën veel gedaan om zaterdag 21 mei weer met de complete ploeg aan de slag te gaan. De dakplaten gingen erop. Gerard en Andre waren de dakartiesten en dat niet geheel naar de voorschriften Piccardthof Heraut, november 2006

28

van de Arbo-wet. Ze waren niet te stoppen maar alles is goed verlopen. Gelukkig maar. De verdere dagen van de week weer veel klein werk. Zaterdag 28 mei met een klein ploegje het dak verder afgemaakt. De dag werd compleet gemaakt met een lekkere broodmaaltijd met gebakken vis. Dit was tevens de laatste zaterdag voor de vrijwilligers. De dagen (lees weken) die nog volgden zijn we met een klein ploegje alles gaan afwerken. Dit koste vele uren zoniet dagen, maar het resultaat, al zeg ik het zelf, mag er zijn. ‘t Daarde Hoes De O.C. heeft nog een prijsvraag onder de jeugdige bezoekers van het jeugdhonk uitgeschreven. Bedenk maar eens een toepasselijke naam voor het jeugdhonk. Uit de vele inzendingen is gekozen voor de naam ‘t Daarde Hoes. De bedenker hiervan was Remond Weessies. Prima gedaan. De officiële opening en de eer om het te openen was aan ondergetekende. Dit heb ik zeer op prijs gesteld. Rest mij nog aan allen die bij de bouw betrokken waren namens onze jeugd op het Piccardthof hartelijk te danken voor jullie inzet en spontaniteit. Ook onze tuinlui hebben hun steentje bijgedragen. Onze dank daarvoor. Aan alle betrokkenen nogmaals dank. Hoofd bouwcommissie, Jan J. van Linschoten


29

Mollengeur & kattenhaar In de vorige Heraut gaf Tiny Stavenuiter ook een tip voor het bestrijden van mollen met kattenhaar. Dat klonk een stuk vriendelijker dan een genadeklap met de spade of vermorzeling in de mollenklem (die ook graag mensenhanden plet). Gelukkig bleek onze buurvrouw thuis een flink uitharende kat te hebben. Een paar dagen later bezorgde ze al een stofzuigerzak vol kattenhaar. Plukjes ervan stak ik overal in de tunnels en hopen naast en achter ons huisje. Weer een paar dagen later namen we onze hond Poldi mee naar de tuin. Hij wist nog van niets – van geen molshopen en geen kattenharen. We waren dan ook hoogst verbaasd toen hij het op een gillen zette en aanstalten maakte zich zo uit z’n fietsmandje op een van de molshopen te storten. Eenmaal neergezet ging hij meteen aan de slag en al gauw was er van onze mini-teckel niets meer te zien dan een druk bewegend kontje met een vrolijk zwiepend staartje. Rook hij mol of rook hij kat? Had hij honger of zin in een gat? Vragen, vragen… We zagen het nog een paar minuten aan, maar beseften toen dat onze tuin meer schade aan het oplopen was dan een mol in een hele nacht aanricht. We haalden onze viervoeter weer tevoorschijn (hij bleef in de lucht gewoon doorgraven) en dekten het gat af met een stoeptegel. De avond viel en we legden ons te rusten. Poldi echter kon HET GAT niet uit z’n hoofd zetten en hield ons klaaglijk jankend bij de les. Allesbehalve uitgeslapen keerden we de volgende dag terug naar huis. De mol heeft ons trouwens al een tijdje met rust gelaten. Misschien rook die echt onraad. Dirk.


30

Groeten van Jan Heijs

Jan Heijs, kerstmarkt december 2004. Roden 10 oktober 2006. Hallo allemaal, Op 3 augustus voelde ik mij terwijl ik aan het werk was niet lekker worden en heb gezorgd dat ik naar huis kwam. Later op de dag ben ik in het ziekenhuis beland en daar bleek dat ik een hersenbloeding heb gehad. Dat was een hele schrik voor mij en mijn familie. Ons leven stond even in de wacht. Het goede nieuws was dat de bloeding op een “goede plek” zat en de neuroloog mij beloofde dat het weer helemaal goed zou komen. Ik had geen lichamelijk uitval. Bij mij zat de uitval voor een deel in het geheugen. Ik was bijvoorbeeld namen van mensen om mij heen kwijt. Ook namen van de bewoners van het Piccardthof. Dit is nu al veel beter. Het was dan ook geweldig dat ik vrij snel zoveel prachtige kaarten heb ontvangen van bewoners met beterschapswensen en mooie foto’s van het Piccardthof en een kaart waar zelfs op ingesproken was. Kortom geweldig. Het symboliseert het verenigingsgevoel. Dat heeft mij heel veel goed gedaan. Tevens was dit ook een manier de namen van de mensen weer in het hoofd te krijgen. Ik wil een ieder dan ook heel hartelijk hiervoor bedanken. Dit geldt ook voor mijn collega’s en het Bestuur. Het gaat inmiddels alweer de goede kant uit met mij. Ik kan alweer veel meer en hoop natuurlijk weer snel aan het werk te kunnen op het Piccardthof. Ik hoop jullie allemaal weer gauw te zien op het Piccardthof. Groeten van Jan Heijs.


31

Rubriek “ingezonden mail” Bankje neemt de benen! Bij de afbraak van het huisje aan de Malus 8 was het veel gedoe met veel mensen. Nam toen dat alvast neergezette bankje de benen? (op de foto - bedankt buurvrouw- nog net te zien tussen de oranje dekkleden!) Wie weet er meer van of heeft wat gezien? Cees Vermandel, Maluslaan 8

Over normen en waarden gesproken ... Op maandag 16 oktober plaatste ik mijn fiets om een uur of 9 tegen het fietshok aan de westzijde van de parkeerplaats. Het hok was vol, vandaar dat je alleen zicht had op de fiets vanaf het kleine paadje dat loopt van de parkeerplaats naar de badweg. Mijn fiets voorzien van twee zeer goed bevestigde mandjes (in elkaar) op de bagagedrager liet ik dus op slot achter. Om 16.00 uur trof ik mijn fiets weer aan, maar dan wel zonder mandjes. Naast mijn fiets trof ik nog de restanten aan van het met een tangetje doorgeknipte bevestigingsmateriaal waarmee de mandjes op de bagagedrager zaten. Het mandje was dus niet met de handen te verwijderen, maar alleen met gereedschap! De dief moet dat geweten hebben, want de mandjes waren wel verdwenen. Ik heb het rare vermoeden dat de “dief”een medebewoner is van de Piccardthof. Ook op onze andere fiets zit zo’n mandje. Bij controle bleek hier ook al aan te zijn “geprutst”. Ik verzoek de persoon die mijn mandjes heeft dan ook om deze weer aan mij terug te geven. Temeer omdat het ene mandje redelijk uniek is en niet meer wordt gemaakt. Jammer dat sommige mensen menen zich spullen van anderen toe te moeten eigenen. Hoe zo “verbeterde normen en waarden?” Alie Rabbeljee, Piets Penthouse, Maluslaan 24


32

Nieuwe leden Sinds juni dit jaar zijn er al weer 18 nieuwe leden bijgekomen. De meesten van hen namen een tuin van iemand anders over, maar sommigen ook een tuin die leeg stond. En mooi gevolg van dat laatste is dat alle tuinen nu bezet zijn. Ribeslaan 19 mevr. N. Beekman Seringenlaan 17 mevr. E.T.M. Nagel Spirealaan 32 mevr. R.H. Enting Jasmijnlaan 27 mevr. M. Dellebarre Prunuslaan 11 dhr. M. Boon Prunuslaan 7 mevr. H.J. Roymans Prunuslaan 9 dhr. A.C. van den Bemt Spirealaan 27 dhr. C. Modderman Seringenlaan 10 mevr. H.J. Springelkamp

Seringenlaan 30 dhr. C. Westerhoff Seringenlaan 14 mevr. H. Kroon Maluslaan 6 dhr. F. Jelsma Jasmijnlaan 10 dhr. T. Galvin Goudenregenlaan 12 mevr. S. Festen Meidoornlaan 29 mevr. C. Bulten Jasmijnlaan 14 mevr. I. Bakker Jasmijnlaan 15 mevr. I.V. Mager Seringenlaan 31 dhr. B.P. Brouwer

Nogmaals van harte welkom allemaal en veel tuinplezier gewenst! WAT? Adreswijziging doorgeven Boot registreren Bromvergunning aanvragen Huisje op verkooplijst Kennismakingsgesprek (huisje verkocht) Overschrijven huisje (na kennismakingsgesprek) Parkeersplaatsen Sleutels Stadjerspas Vergunning auto op complex Verzekeringen Watermeterstand doorgeven

Piccardthof Heraut, maart 2006

WIE? secretariaat: Inge van der Woude secretariaat: Inge van der Woude secretariaat: Inge van der Woude penningmeester: Wouter Zwanenbeek Linda Haak secretariaat: Inge van der Woude penningmeester: Wouter Zwanenbeek penningmeester: Wouter Zwanenbeek penningmeester: Wouter Zwanenbeek secretariaat: Inge van der Woude penningmeester: Wouter Zwanenbeek penningmeester: Wouter Zwanenbeek

33

Ken je deze vlinders? Geef ze de mooiste kleuren die je maar kunt bedenken en hang daarna deze prent voor het raam in de Piccardthof.


34

Piccardthof Heraut. Verenigingsblad van de Amateur Tuinders Vereniging Piccardthof

Recommend Documents