Persdossier. de roos Hospitaal. Persdossier. Addenda

22 bd Solvay 6000 Charleroi - Belgique tel. –71 27 29 71 fax. –71 27 29 70 http://bps22.hainaut.be [email protected] [email protected]

Espace de création contemporaine de la Province de Hainaut ___ Asbl

Persdossier

4

Addenda

4

Museum van het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal

4

14 juni > 30 november 2014

Persdossier. Addenda.

Persbericht

Addenda

Het derde en laatste luik van de expositietriptiek georganiseerd door B.P.S.22 in het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal stelt een selectie voor van kunstenaars wier werk verwijst naar de verschillende zalen van het Museum gewijd aan de geneeskunde en aan het kloosterleven van de vrouw. De tentoonstelling kreeg als titel “Addenda”, de meervoudsvorm van addendum en is opgevat als een reeks van aantekeningen bij de solotentoonstellingen van Alain Bornain (2012) en van ORLAN (2013). Door de historische werken te confronteren met hedendaagse interventies worden de vele vragen belicht die deze unieke plaats oproept. Naar analogie met het klassieke bezoek aan het museum, is in de zalen een beeldend kunstwerk te zien dat specifiek voor een bepaalde ruimte werd gekozen en/of ontworpen. De diversiteit van benaderingswijzen en hedendaagse gevoeligheden benadrukt de vele thema’s die in het museum aan bod komen. De genderkwestie met zijn wetenschappelijke weerklank en ethische vragen wordt opgeroepen door de androgyne Christus, in een interactie met Fabrice Samyn en Yvonne Trapp. De historische werken van Marina Abramović en Gina Pane weerspiegelen de fysische realiteit van het christelijke dolorisme terwijl de in situ creatie van Marie Zolamian het spirituele aspect ervan evoceert. Het beeld van Thomas Lerooy illustreert zowel de relatie als de tegenstelling tussen lichaam en geest, tussen vlees en intellect. Nog steeds met ziekte als thema stelt Laurence Dervaux een videotriptiek voor waarin de dubbelzinnige handelingen verwijzen naar het herstel van het lichaam en de cultus van de relikwie. De vergeefsheid van behandelingen krijgt haar uitdrukking in de urne die in de apotheek te zien is; en die een poëtische invulling krijgt in het werk van David Brognon en Stéphanie Rollin. De performance van Regina José Galindo belicht de notie van liefdadigheid waaraan het hospitaal in oorsprong gelinkt wordt. Alain Bornain die erg vertrouwd is met de plaats, realiseert drie nieuwe creaties van binnenuit, waarmee hij de bezoeker rechtreeks aanspreekt over de zin van het leven. Een andere installatie die in deze context haar volledige spirituele dimensie krijgt, is het werk van Rémy Zaugg. In de kloostertuin staan opnieuw samengestelde beelden van Iván Argote. Het doopritueel dat normaliter aan het altaar wordt voltrokken, krijgt in de kapel van het Hospitaal een politieke weerklank met de video van Teresa Margolles. De overgang ten slotte van een spiritueel naar een sociaal en economisch lichaam wordt aan het einde van het parcours opgeroepen door Frédéric Fourdinier die vertrekt het begrip van hygiëne en door Hans Op de Beeck die de ontmenselijkte ziekenhuizen van de toekomst in beeld brengt. Al deze aldus geconceptualiseerde kunstwerken zijn stuk voor stuk aantekeningen die als vertrekpunt kunnen dienen voor meditatie of exploratie. Bovendien verlagen zij de drempel naar hedendaagse kunst voor de doelgroep van dit soort van sites.


Addenda

De artiesten

*Marina Abramović Belgrado (RS), 1946

Marina Abramović staat gekend voor haar veeleisende, vaak politiek en steeds moreel en ethisch getinte performances. In haar werk tast de kunstenares haar eigen fysische en psychische grenzen af waarbij zij existentiële thema’s aankaart zoals de dood, het leven, lijden, geluk of rouw die zij met een imposante fysische présence ensceneert. www.marinafilm.com

*Iván Argote Bogota (CO), 1983

Ivàn Argote laat een eerste keer van zich spreken in 2008 met een videofilm waarin hij graffiti spuit op een Mondriaan. Sindsdien werd hij gevraagd voor tal van exposities en onlangs werd hij ook opgenomen in de galerie van Emmanuel Perrotin in Parijs. In België wordt hij vertegenwoordigd door D+T project (Brussel). Zijn werk stelt het samenleven in vraag, alsook de manier waarop macht en geschiedenis deel uitmaken van ons dagelijkse leven. Met een zekere humor en in een geest van nietberusting en rebellie schudt hij ons wakker. www.ivanargote.com

*Alain Bornain Genappe (BE), 1965

Ondanks zijn voorliefde voor en beheersing van de schilderkunst gebruikt Alain Bornain andere dragers om zijn bezorgdheden uit te drukken. Het gaat ondermeer over de tijd die voorbijgaat, het geheugen, het vervagen en het leven. Op minimalistische wijze en steeds in functie van de beelden, verwijst de kunstenaar ons naar de zin van ons eigen leven. www.bornain.be

*David Brognon en Stéphanie Rollin Messancy (BE), 1978 – Luxemburg (LU), 1980

Dit kunstenaarsduo zoekt de marges van de maatschappij op door te werken met uitgestotenen, verslaafden, gevangenen, enz. Hun sobere, verfijnde en vaak poëtische realisaties contrasteren met de onderwerpen en geven hun werken een sterke emotionele geladenheid. Hun oeuvre is te zien in de galerie Albert Baronian (Brussel) en Nosbaum & Reding (Luxemburg). www.brognon-rollin.com


*Laurence Dervaux Doornik (BE), 1962

Het volledige oeuvre van Laurence Dervaux heeft het mens-zijn als thema. Ze heeft het over de kwetsbaarheid en diversiteit van de mens, in een constante relatie tot het universele. Een andere constante in haar methode is de relatie tot de leegte (de dood) en de volheid (het leven). Voor haar kunstwerken gebruikt zij verschillende materialen waarvan zij alle mogelijkheden benut om zo haar bezorgdheden zo goed mogelijk tot uitdrukking te brengen. www.dervaux.be

*Frédéric Fourdinier Boulogne sur mer (FR), 1976

De natuur staat ontegensprekelijk centraal in het werk van Frédéric Fourdinier. Vertrekkende vanuit dit uitgebreide medium roert hij thema’s aan als territorium, milieu-impact, het plantenrijk en het natuurlijke milieu. Via het gebruik van een veelheid aan dragers stelt hij onze relatie in vraag tot de natuur en de manier waarop wij de natuur beïnvloeden. www.frederic-fourdinier.com

*Regina José Galindo Guatemala (GT), 1974

In 2005 ontvangt Regina José Galindo als allereerste Latijns-Amerikaanse kunstenares ooit een Gouden Leeuw op de Biënnale van Venetië (in de categorie van kunstenaars jonger dan 30). Met haar werk dat valt onder body art wil zij de vrouwenmishandeling aan de kaak stellen, in het bijzonder in Latijns-Amerika. Haar radicale stijl is ronduit confronterend. www.reginajosegalindo.com

*Thomas Lerooy Roeselare (BE), 1981

De vormgeving van Thomas Lerooy grijpt terug naar de klassieke kunstgeschiedenis. Zijn werken die aanvankelijk verfijnd van aard waren, duiken al snel onder in een verbeeldingsrijke, sombere en verwarrende wereld. In zijn werk bevraagt hij de fysische en mentale grenzen van de mens. In België wordt de kunstenaar vertegenwoordigd door de galerie Rodolphe Janssen. www.thomaslerooy.com


*Teresa Margolles Culiacan (MX), 1963

Teresa Margolles studeerde gerechtelijke geneeskunde en communicatiewetenschappen en maakt sinds 1990 deel uit van het collectief “SEMEFO”, dat zich voortbeweegt in de Mexicaanse underground. In hun van geweld doorspekte werken gebruiken ze voorwerpen afkomstig uit de misdaad. In een land dat het trieste record van het aantal doden door kogels op zijn naam heeft staan, creëert de kunstenares werken minder morbide kunstwerken met centraal het menselijk lichaam. De kunstenares wordt vertegenwoordigd door de galerie Peter Kilchmann (Zurich). http://www.peterkilchmann.com/

*Hans Op de Beeck Turnhout (BE), 1969

Het werk van Hans Op de Beeck gaat over onze relatie tot de tijd, de ruimte en de ander. In zijn beelden vat hij de tragikomische absurditeit van ons postmodernistisch bestaan dat getekend wordt door het feit dat er geen afstanden meer zijn, door de desincarnatie van het individu en de abstractie van tijd. Zijn werk getuigt van de gevolgen van de mondialisering, ons gewijzigde levenskader en de evolutie van de media. www.hansopdebeeck.com

*Gina Pane Biarritz (FR), 1939 – Paris (FR), 1990

Gina Pane is een belangrijke figuur uit de body art. Haar acties, die zij altijd minutieus voorbereidt, worden op een rituele wijze gedocumenteerd en geënsceneerd volgens een aanpak die verwijst naar het sacrale. Haar werk stelt op de eerste plaats en op een intieme manier de relatie in vraag tot de natuur. In een tweede fase wordt het lichaam actief en is er een publiek en tot slot wordt aan de hand van de taal van haar performances een autonome creatie gemaakt. http://www.kamelmennour.com/


*Fabrice Samyn Bruxelles (BE), 1981

Het werk van Fabrice Samyn kadert binnen de oude schilderkunst met gebruik van modellen, composities of symbolen maar de kunstenaar laat zich ook inspireren door andere disciplines. Hij valoriseert het werk van de schilder en roert thema’s aan zoals de schepping, het leven, de dood en de voorbijgaande tijd. In België is zijn werk te zien in de galerie galerie Meessen De Clercq. www.fabricesamyn.com

*Yvonne Trapp Hockenheim (DE), 1964

Met haar werk wil Yvonne Trapp de natuurlijke wetenschappen een esthetische waarde geven. Ze maakt een retranscriptie van de wetenschappelijke taal en plaatst haar werk in de concrete realiteit van wat leeft. http://collection.fraclorraine.org/

*Rémy Zaugg Courgenay (FR), 1943 – Bâle (CH), 2005

De verfijnde schilderijen van Rémy Zaugg, samengesteld uit woorden en zinnen, stellen de vraag van de perceptie. De toeschouwer wordt door zijn werken aangesproken en ondervraagd. De thema’s die hij erin verwerkt verwijzen naar aanwezigheid, de dood, het gezicht en de blindheid. Het werk van Rémy Zaugg vormt een bevestiging van een existentieel verlangen. http://www.mudam.lu/

*Marie Zolamian Beirut (LB), 1975

Marie Zolamian is dermate getekend door haar eigen leven dat zij maar blijft doorgaan met het getuigen over dat van anderen. Ze doet dit met tekeningen maar ook met installaties, video’s en klankstukken. Thema’s die zij aanroert zijn identiteit, opvang, geheugen en ontworteling. In België wordt haar werk verspreid door de galerie Nadja Vilenne. www.mariezolamian.com


Addenda

Lijst van werken

In de volgorde van het bezoekersparcours van het Onze-Lieve-vrouw met de roos Hospitaal BUITEN

-1- Aan de ingang van de site Alain BORNAIN, Assertion, 2014 Gegraveerd Carrarisch marmer, 50 x 80 x 3 cm Productie B.P.S.22. Courtesy Alain Bornain

-2- Geneeskrachtige kruidentuin Marie ZOLAMIAN, Ecouter les yeux, 2014 Klankinstallatie Herwerkt voor Addenda. Courtesy Marie Zolamian en Galerie Nadja Vilenne (Luik)

-3- Binnenplaats van het Museum Thomas LEROOY, Not Enough Brain to Survive, 2009 Bronzen beeld, 138 x 120 x 120 cm Bijzondere collectie, Courtesy Galerie Rodolphe Janssen (Brussel) en Galerie Nathalie Obadia (Parijs)

BINNEN

-4- De zaal van de stichters Gina PANE, Saint François d’Assise, trois fois aux blessures stigmatisé, 1986-1987 Glas, koper, messing en aluminium, 187 x 194,5 x 3,5 cm Kamel Mennour, Parijs

-5- De kloosterzaal Marie ZOLAMIAN, Nous ne sommes pas des anges, nous avons un corps, 2014 Video, 7’20’’. Productie B.P.S.22. Courtesy Marie Zolamian en Galerie Nadja Vilenne (Luik)


-6- De zaal van “De androgyne Christus” Fabrice SAMYN, Once androgynous, 2014 Brons, koper en textiel / Medaille van de 1e wereldoorlog gesmolten en versmolten met de borst van de kunstenaar. Productie B.P.S.22. Courtesy Messen De Clercq (Brussel) Fabrice SAMYN Leading Breast, Ghandi 1, 2014 Leading Breast, Ghandi 2, 2014 Leading Breast, Mandela 1, 2014 Krant en verguldsel Productie B.P.S.22. Courtesy Meessen De Clercq (Brussel) Fabrice SAMYN, Costum made Custom, 2014 Wol en acryl Productie B.P.S.22. Courtesy Meessen De Clercq (Brussel) Yvonne TRAPP, The Human Y Code, 2000 Boek van 2202 pagina’s, 29 x 21 x 10 cm Coll. 49 Nord 6 Est - FRAC Lorraine

-7- Zaal van de Gouden Eeuw – XVIIe eeuw Laurence DERVAUX, Les trois moires, 2011 Videotriptiek Herwerkt voor Addenda. Courtesy Laurence Dervaux

-8- Postulantenzaal David BROGNON en Stéphanie ROLLIN, Le demi-soupir, 2014 Tafel voor lijkbalseming en harpsnaren, 85 x 168 x 50 cm Productie B.P.S.22. Courtesy Albert Baronian (Brussel)

-9- De kamer van Sint-Augustinus Gina PANE, Larmes de sang. Action Psyché, 1974 Drie originele kleurdocumenten, ingekaderd Privécollectie Isy Brachot


-10- De kloostertuin

Iván ARGOTE, Fingers crossed destiny, 2014 Stenen beelden en stalen staven, verschillende afmetingen Productie B.P.S.22. Courtesy D+T project (Brussel)

-11- De vreemdelingenzaal Regina José GALINDO, Crisis Dignity, 2009 Video Courtesy Prometeo Gallery (Milaan)

-12- De ziekenboeg van de zusters Alain BORNAIN, Apostrophe 05, 2014 Aluminium en 24 karaats goud Productie B.P.S.22. Courtesy Alain Bornain

-13- De apotheek Laurence DERVAUX, Urne funéraire, 2009 Acrylschildering op glas, 230 x 104 cm Herwerkt voor Addenda. Coll. Musée des Beaux-Arts - Charleroi

-14- De kantine Marina ABRAMOVIĆ, Video Portrait Gallery, 1975-1998 Installatie van 14 video’s. Ed. 3/3 Collectie Mudam Luxembourg - Musée d’Art Moderne Grand-Duc Jean

-15- De schattenzaal Rémy ZAUGG, N.T.48d (de la série Le monde voit), 2000 Aluminium, schilderij met verfpistool, gezeefdrukte letters, transparante vernis Collectie Mudam Luxembourg - Musée d’Art Moderne Grand-Duc Jean


-16- De kapel Teresa MARGOLLES, El Baño, 2004 Klankvideo in kleur Coll. 49 Nord 6 Est - FRAC Lorraine

-17- De ziekenzaal (aan uitgang van kapel) Alain BORNAIN, Sans titre (marque-page), 2014 Offset drukwerk (6000 ex.) Productie B.P.S.22. Courtesy Alain Bornain.

-18- De ziekenzaal - XIXe eeuw: Frédéric FOURDINIER, Metastabiliy, 2014 Installatie van neon en vinyl Productie B.P.S.22. Courtesy Frédéric Fourdinier

-19- De ziekenzaal (einde parcours): Hans OP DE BEECK, The Building, 2007 Klankvideo in kleur, 4’19’’ Argos Centre for Art & Media (Brussel)


Addenda

Extensies

Geleid bezoek met twee gidsen Om de nauwe samenwerking te benadrukken tussen B.P.S.22 en het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal worden vier geleide bezoeken met twee gidsen aangeboden. Twee gidsen leiden u rond: een deskundige die alles weet over de site zelf en de curator van de tentoonstelling. Een ideale manier om de dialoog te benadrukken tussen de hedendaagse kunstwerken van de expositie en het erfgoed van het Hospitaal, om zo tot een kruisbestuiving van twee doelgroepen te komen. > op zondag 24 augustus, 28 september, 26 oktober en 30 november om 14 u Verlengstuk van Addenda in Charleroi In samenwerking met Incise, expositieruimte B.P.S.22 staat momenteel in de steigers maar de expositie vindt niettemin een weergalm in de stad Charleroi, in de ruimte van Incise. Marie-Noëlle Dailly en Benoît Dussart hebben Frédéric Fourdinier, die ook meewerkt aan Addenda, gevraagd om hun expositieruimte in te vullen. De neoninstallatie van de kunstenaar, “Metastability” die ook in het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal staat opgesteld, zal dus ook bij Incise te zien zijn. De kunstenaar maakt hierbij gebruik van het natuurkundig beginsel van de verstrengeling en bewijst dat het mogelijk is om op twee verschillende plaatsen te bestaan op hetzelfde moment. > van 28.07 tot 30.11.2014 > finissage in aanwezigheid van Frédéric Fourdinier: 29.11 om 19 u Incise. Expositieruimte. 138 Bd Tirou 6000 Charleroi. www.incise.be Dag van reflectie: Het lichaam in revolutie Vrijdag 17 oktober 2014 van 9 tot 16.30 u Het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal bezit een van de zeldzame schilderijen van de androgyne Christus. In de marge van de expositie zal dit werk als rode draad worden genomen voor een studiedag waarop verschillende vragen aan bod komen. Is de figuur van de hermafrodiet die symbool staat voor de oorspronkelijke eenheid en de fusie van de geslachten, een ideaal? Stemt deze figuur vandaag de dag overeen met een verlangen naar volledigheid? Hoe kunnen vragen over onze eigen aard de uitdagingen van onze maatschappij transformeren? Nu de genderkwestie actueler is dan ooit wisselen filosofen, kunstenaars, schrijvers, historici, sociologen… hun meningen uit en lichten hun gedachtegang met betrekking tot deze onderwerpen toe. De catalogus De catalogus van de tentoonstelling verschijnt in september 2014. Met ondermeer een reflectie van Raphaël Debryn, museumbewaarder van het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal over de onderdompeling van de hedendaagse kunst in zijn museum en de samenwerking met B.P.S.22. De catalogus toont ook hoe de hedendaagse kunstwerken in de site werden geïntegreerd en illustreert de nauwe dialoog tussen de producties in-situ en het rijke patrimonium van het Hospitaal met aangepaste interventies van de kunstenaars. Teksten: Nancy Casielles, Raphaël Debruyn / Talen: FR, EN, NL/ Grafisch vormgever: Sébastien Lordez


Addenda

Het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal

Het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal is gesticht in 1242 en is een van de laatste voorbeelden van een volledig autarkische hospitaalsite. De site bestaat vandaag nog uit een hoofdgebouw, een kapel, een klooster en een ziekenzaal, een boerderij met geneeskrachtige kruidentuin, een kerkhof en een ijskelder. De site is een voorbeeld van hoe een hospitaal functioneerde tijdens de Middeleeuwen. In die tijd was een van de hoofdbekommernissen van een individu om na de dood in het paradijs te komen. De gegoeden hadden de gewoonte om in hun testament op te nemen dat op de dag van hun begrafenis een een aanzienlijke geldsom naar de armen ging. Met dit gebaar hoopten ze de fouten die ze maakten tijdens hun leven af te kopen. Bij het begin van de 13e eeuw wordt Lessines bestuurd door de landsheren van Oudenaarde: Arnold IV van Oudenaarde staat in die tijd aan het hoofd van de stad. Hij huwt Alix de Rosoy, Franse prinses die bij zijn dood in 1242 met het door haar echtgenoot nagelaten fortuin een hospitaal opricht voor de armen. Op haar aansporen krijgt het Hospitaal bescherming van heel wat belangrijke figuren die ervoor zorgen dat er regels en statuten komen. Heel wat andere hospitalen zien het daglicht met hetzelfde doel: noodlijdende zieken opvangen, de paria’s van de maatschappij. Deze hospitalen zijn de voorlopers van de openbare ziekenhuizen en van de huidige maatschappelijke structuren. Het Hospitaal was gelegen langs de Dender en was L-vormig. Bij aanvang was er alleen de huidige oostelijke vleugel en een deel van de zuidelijke vleugel. Tussen de 16e en de 18e eeuw wordt het hospitaal uitgebreid door de priorijen die elkaar opvolgen aan het hoofd ervan. De hoofdgevel die in 1664 wordt voltooid, heeft barokke invloeden maar de gotiek en Vlaamse renaissance blijven toch domineren, zowel in het klooster als in de buitengevels. In de 19e de eeuw ondergaat het Hospitaal een nieuwe uitbreiding om het toenemend aantal zieken te kunnen opvangen. In de 20e eeuw wordt het Hospitaal omgebouwd tot een geriatrische instelling. Uiteindelijk kan het niet meer opboksen tegen de concurrentie van twee private ziekenhuizen en in 1980 ziet het zich genoodzaakt om de deuren te sluiten. Tien jaar later staakt ook de boerderij van het Hospitaal al haar activiteiten. Gedurende bijna acht eeuwen hebben kloosterordes elkaar opgevolgd in het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal en droegen zo bij (met hun ‘bruidsschat’ bestaande uit schilderijen, meubilair, serviesgoed, tinnen voorwerpen,…) tot de rijkdom van het erfgoed van het Hospitaal. Het is dankzij al deze voorwerpen die door de eeuwen heen bewaard zijn gebleven dat er, bij sluiting van de site, een museum kon worden opgericht. Bij het begin van de jaren 1990 zet het Syndicat d’Initiative van de stad Lessines het project voort dat door overste Marie-Rose Carouy in 1896 was aangevat. Zij had immers een eerste museumzaal ingericht. In 1991 wordt de Vereniging van de Vrienden van het Hospitaal in het leven geroepen met het oog op de festiviteiten rond de 750e verjaardag van de stichting van het Hospitaal. Dit geeft een nieuwe adem aan de museologische dynamiek. Het medische en farmaceutische verleden van het Hospitaal wordt vandaag in de schijnwerpers geplaatst met de inrichting van zalen die de evolutie van de geneeskunde en de farmacie evoceren. In 1997 krijgt het ontwikkelings- en valorisatieproject van het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal een nieuw elan dankzij de oprichting van de vzw Dienst voor Toerisme en Hospitaalmuseum. De wetenschappelijke collecties van het museum worden ook uitgebreid dankzij de vele schenkingen en aankopen. Naast de collecties van medische en farmaceutische aard, zijn er ook de kunstcollecties die enkele duizenden kunstvoorwerpen bevatten. Het betreft meer bepaald gotische en renaissance meubelen of houtwerk in de regentschap- of barokstijl. De gotische buffetkasten en kofferbanken zijn unieke exemplaren in ons land. Onder de schilderijen op hout of doek is ondermeer vermeldenswaardig De allegorie van het kloosterleven, een anoniem kunstwerk uit de 16e eeuw. Verder moet ook de entourage worden vermeld van Pieter Coeck van Aalst voor de doeken in de grote kantine evenals van Petrus Christus voor de Vierge de Cambrai. De verschillende collecties van het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal illustreren vele domeinen uit de kunstgeschiedenis en uit de geschiedenis van de wetenschappen. Ze dragen bij tot het recreëren van een atmosfeer die eigen is aan deze plaats waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan.


Addenda

Infos

Expositie: van 14 juni tot 30 november 2014. Van dinsdag tot zondag, van 14 tot 18 u. Open op maandag indien een feestdag. Adres Museum van het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal Place Alix de Rosoit B-7860 Lessines + 32 68 32 24 03 www.notredamealarose.com

Productie Een tentoonstelling geproduceerd door B.P.S.22 ruimte voor hedendaagse creatie van de Provincie Henegouwen in nauwe samenwerking met het Onze-Lieve-Vrouw met de roos Hospitaal. Met de steun van het Office du Tourisme van de stad Lessines en de vzw Vrienden van het Onze-Lieve-Vrouw met de roos hospitaal, de Brussels-Waalse Federatie en de Provincie Henegouwen. Perscontact Laure Houben +32 474 91 44 40 [email protected]


Persdossier. de roos Hospitaal. Persdossier. Addenda

Recommend Documents