Per camper naar Rusland 2010

Per camper naar Rusland 2010. In de zomer van 2010 vroeg mijn vriend Jos Schraven, of ik zin had om met hem een reis per camper naar Moskou, via Vilnius, Riga, Tallinn en St .Petersburg te willen maken. Na eerst het thuisfront om toestemming gevraagd te hebben, m‟n vrouw wist dat dit nog op mijn verlanglijstje stond, begonnen we met de voorbereidingen. Jos heeft pauzeloos het internet afgestroopt en kwam tot de conclusie dat het wel een hele onderneming zou worden. De visums regelde we via Peter Zandee, www.RusReis.nl, die dit snel wist af te handelen en ons ook heeft geholpen met nuttige reistips. Jos ging uitzoeken op internet naar campings voor campers, zeker omdat we laat in het seizoen, 11 sept. vertrokken. Zelf zorgde ik voor de nodig kaarten en routebeschrijvingen en kocht boekjes over de Baltische Staten, St. Petersburg en Moskou, evenals; hoe zeg ik het in het Russisch. Ik heb het Russisch alfabet van buiten geleerd, wat achteraf niet zo verkeerd was. Zeker in Moskou, waar alles in het cyrillisch geschreven staat. Toen kwam Jos met het idee om zijn tom-tom aan te passen met de West Russische kaart. Een gouden idee zo bleek achteraf. Hij sleutelde de campings, hotels en alle informatie die we onderweg konden gebruiken erin. Het was dom-dom geweest om er zonder tomtom eraan te beginnen, zeker in Moskou. Nog even bij de ANWB. langs voor het internationale rijbewijs, nodig voor Rusland en konden toen de camper gaan inladen. Onze eega‟s hadden inmiddels genoeg proviand voor ons ingeslagen om minstens 4 weken weg te blijven. Zaterdag 11 september. Jos was vanuit Sittard vertrokken en haalde mij op in Roermond. Om 10.45 uur zijn we door het thuisfront uitgezwaaid. Km. stand 186711. Het was prachtig weer en we hadden er zin in. Ondanks de zaterdag was het niet druk op de autowegen, dat was een meevaller zeker in het Ruhrgebied. We schoten lekker op. Onderweg een kop koffie gemaakt en een door Jose (mijn vrouw) gemaakt broodje met spek en ei genuttigd. Heerlijk. In Michendorf, ons bekend van de Polen reizen, getankt. Toen doorgereden tot een tankstelle nabij Frankfurt an der Oder, daar de camper geparkeerd. Het was inmiddels 19.30 uur en al aardig donker. Magnetron maaltijd, Tagiatella met Boloniasesaus gegeten.Wat wil je als 0 sterren kok??? Maar het smaakte heerlijk, jammer dat we er niet meer mee hadden genomen. We hadden 710 km. gereden. Zondag 12 september. Goed geslapen. Mooi weer en lekker ontbeten. Om 9.15 uur op weg naar Polen. De EU heeft toch zijn voordelen. Mooie wegen, 20 jaar geleden was dat heel anders. Geen grenscontrole meer. In het verleden stond je meestal tussen de 4 en 8 uur aan de grens, ons record…. 22.30 uur. Die “goede oude tijd”!!!! ‟s Middags begon het te bewolken. Koffie gezet een broodje gegeten en via Warszawa naar Ostrów Mazowiecka gereden. Daar geparkeerd bij een chauffeurs restaurant en ‟s avonds daar gegeten, frites met schnitzel en een cola voor 34,40 zl. Omgerekend 8.94 euro voor 2 pers. Gereden: 624 km. Maandag 13 september. Laatste broodjes van Jose gegeten en om 9.30 uur vertrokken uit Ostrów Maz. Via het Biebrzanski Nat. Park, prachtige natuur, naar Augustów gereden. Daar hebben we brood gekocht en heb ik m‟n pools weer eens een beetje kunnen ophalen. Verder hadden we niets nodig. Margriet, (vrouw van Jos) had aan alles gedacht. Door het Wigierski Nat.Park, wederom adembenemend mooi, naar Litouwen gereden. Aan de grens nieuwsgierige blikken van de douane, wat moet hier in hemelsnaam een Nederlandse camper ??? Via Alytus richting Rudiskes gereden. Prachtig landschap, deed aan een wijds duinlandschap denken. Richting Rudiskes sparren bossen waarin een hevige storm honderden bomen ontworteld of gewoon afgebroken had. In Rudiskes naar camping Harmonie gereden. Na 4.5 km over een brede zandweg te zijn gehobbeld, kwamen we bij de prachtig gelegen camping aan. De Nederlandse eigenaar,Wim Brauns had de camping al 18 jaar en was daar ook getrouwd met Irina.

Hij had daar naast, ook nog een hulpproject voor kansarme jongeren.Wat wij er van gezien hebben draaide het prima. Een van de jongens sprak zelfs Nederlands. Harmonie is een goed verzorgde camping waar je tot rust kunt komen in de natuur. Je kunt er wandelen, mountainbike evt. onder begeleiding, de fietsen worden ook verhuurd. E mail: [email protected] of [email protected]. Na het nuttigen van een rijst met goulash maaltijd, bij Wim nog een bakje koffie en „n wodka gedronken. Toen we Wim vertelde dat we van plan waren naar St. Petersburg en Moskou te gaan, vroeg hij met gefronste wenkbrauwen of we levensmoe waren. Zijn blik sprak boekdelen. Hij vertelde ons over de onveilige wegen, de corrupte politie en nog meer onheil dat ons overkomen kon. Hij beloofde ons zijn vrouw een brief, voor onderweg, te laten schrijven in het Russisch, dat we Nederlandse toeristen waren, volledig selfsupporting en of we de camper bij hun huis of boerderij voor een nacht mochten parkeren, voor het geval dat we geen camping vonden. Als back-up gaf hij ons het mobile telefoonnummer mee van zijn Nederlands en Russisch sprekende beschermeling,

voor het geval dat wij in moeilijkheden kwamen. Alhoewel we toch wel rekening hadden gehouden met deze mogelijkheden, voorzover je dat überhaupt kunt, liep ons enthousiasme toch een danige deuk op. We hebben toen nog maar een wodka gedronken. Peinzend terug gelopen naar de camper, de prachtige sterrennacht en de geluiden van de bossen bewondert. Dat was tenminste geruststellend. Met Wim‟s visie op het geheel besloten we de plannen en de route te wijzigen. We zouden Tallinn aandoen en vervolgens via Narva naar St. Petersburg rijden. Als het tegen viel, zo redeneerden we, konden we van St. Petersburg rechtstreeks naar Helsinki rijden. Viel het mee, dan reden we richting Moskou. De extra kilometers namen we dan maar op de koop toe. Ondanks alles, hebben we 331 mooie kilometers gereden. Klok 1uur vooruit.

Dinsdag 14 september. Op naar Vilnius. Wim brengt de beloofde brief en brengt ons met nog 3 andere gasten naar het station in Rudiskes en zou ons om 18.00 uur weer ophalen. Hij had ons verteld welke bussen we in Vilnius moesten nemen naar de verschillende bezienswaardigheden. Het station is prehistorie. De lokettiste zweette water en bloed toen wij met “groot geld” 200 litas ongeveer 58 euro betaalde, ze kon niet teruggeven. Een van de 3 andere gasten, een Oost-duitser van Litouwse afkomst, schoot ons het geld voor. 15 lit per persoon, ongeveer 5.oo euro en dat voor een retourtje. De lokettiste was hem eeuwig dankbaar. Wij hem ook, omdat hij de taal sprak waar wij geen touw aan konden vast knopen. Om 9.16 uur vertrok de trein, echt oud Russisch diesel materiaal, richting Vilnius. Aankomst 10.00 uur. Met de trolleybus lijn 2 naar de Petrus en Paulus gereden. Het bouwwerk ziet er van buiten niet zo spectaculair uit, maar binnen valt je mond open. Prachtig bewerkte gewelven, echt een aanrader. Daarna te voet naar het Nat. Museum en de burcht, waar je een prachtig panorama over Vilnius hebt. Helaas was het bewolkt, maar later brak de zon toch door. Toen de stad in, met veel kerken en gebouwen in barokstijl. De Anna en de Bernarduskerk als mede de Nicolaaskerk (russ. Orth.) zijn de moeite waard. We hadden trek gekregen en besloten ergens een hapje te gaan eten. Tot onze verbazing zagen we “uitsmijter” staan op de menukaart, met daaronder een foto van een echte Hollandse uitsmijter. Het smaakte heerlijk. Wij weer de stad in. Het madonnabeeld boven de Ausrospoort en de klokkentoren op het Domplein zijn best een foto waard.. Voor barokkerken en gebouwen liefhebbers is Vilnius wel het einde. Om 17.05 met de trein terug. Wim stond keurig te wachten en bracht ons, 3+2 terug. Rijst met zuurvlees gegeten. We leren toch nog koken !!!! Woensdag 15 september. Om 8.00 uur opgestaan, gedoucht en ontbeten. Afscheid genomen van Wim en de 3 Duitsers uit Leipzig en om 10.00 uur vertrokken richting Riga. Wim had ons een mooie route uitgestippeld. Het weer was niet zo denderend, bewolkt en ‟s middags zware regen. Terwijl we door de ongerepte natuur reden met hier en daar een paar houten huisjes met….golfplaten daken ( hoezo asbest ???) beseften we, hoe opeen gepakt we in Nederland zitten. Wim had ons het adres van een goede camping in Letland, camping Zorgi bij Lecava gegeven. Daar aangekomen, het regende pijpenstelen, besloten we om toch maar eerst met de stadscamping in Riga te bellen, of die nog open was. Het waren toch nog 50 km. naar Riga en we wilden liever wat meer in de buurt zitten. Het telefoonnummer bleek niet meer te kloppen dus wij doorgereden naar Lecava. Goede raad was duur, plaatselijke VVV gesloten. Wij een bibliotheek ingelopen en gevraagd of zij ons konden helpen aan het goede telefoonnummer. Even later kwam een goed Engels sprekende medewerkster, steeg gelijk in aanzien bij haar collega‟s, met de mededeling dat, ze had voor ons gebeld, de camping nog tot het weekend open was. Dus wij op naar Riga en met de door Jos voor geprogrammeerde tom-tom, was het een koud (nat)kunstje om er te komen. De camping had de nodige voorzieningen, WC, douche en een plek om af te wassen, maar allemaal pover. Misschien einde seizoen??? Een voordeel, hij ligt op een half uur lopen van het centrum en er zijn ook minibusjes in de buurt. Wij waren sportief. ‟s Avonds bief met brood gegeten. Thuis worden ze toch vééél lekkerder bereid!!! Vandaag 336 km gereden.

Donderdag 16 september. Het was stralend weer toen we aan onze wandeling van 3 km. naar het centrum van Riga begonnen. De brug over de Daugava, Vansu tilts, is bijna 1 km. lang en geeft je een prachtig uitzicht op Riga. De oude en nieuwe stad zijn van hieruit goed te herkennen. Riga is eigenlijk een oude Hanzestad, die ook wel het Parijs van het oosten genoemd wordt. Er is veel te zien, de St. Jankerk de St. Petrikerk en de St. Georgikerk. Verder het Domplein, de kruittoren, de burcht, het bezettingsmuseum en het huis van de Zwarthoofden, waar gidsen de toeristen aanspreken om hen tegen een vergoeding rond te leiden. Het overwegen waard, er is zoveel te zien, dat je kans loopt mooie dingen te missen. Zeker is de Centrale Markt in de oude, uit de eerste wereldoorlog stammende Duitse Zeppelinhangaars en de Moskouse voorstad een bezoek waard. De aflossing van de wacht bij het vrijheidsbeeld loont ook de moeite. Het restaurant waar we iets wilde eten, zagen we ook uitsmijter op de kaart staan en we wisten wat dat betekende. Soms leer je snel !!! In de namiddag begon de lucht te betrekken en besloten we terug te gaan naar de camper. Het was toch nog een dik half uur lopen en hoe dichter we bij de camping kwamen des te donkerder werd de lucht. Net voordat de bui losbarste waren we “thuis”. We waren moe maar voldaan, ik denk dat we vandaag 15 km. gelopen hebben. Het heeft de hele avond flink geregend. Fijn als je dan lekker warm binnen zit met de TV aan. Vrijdag 17 september. Het was gelukkig droog met een mager zonnetje toen we om 10.00 uur uit Riga vertrokken. De koers richting Tallinn. We reden door het Letse landschap waar bossen, vlaktes en meren zich afwisselde, richting Valga. Dit is de grensplaats tussen Letland en Estland. De grens deelt deze plaats in tweeën. De Letlandse kant heet Valka en de Estlandse kant heet Valga. Op 50 mtr. over de grens lag een Hesburger restaurant. We besloten daar iets te gaan eten. Het werden op z‟n Estlands; 2 Juustuhamburger en 2 Coca-Cola väike. Kokku 56.00 Eek. Omgerekend 3.58 euro. Staat ook op de kassabon. Misschien proberen ze de mensen hier, zo aan de Euro te laten wennen. Voor dit bedrag kun je nog wel eens buiten de deur gaan eten!!! Wij dachten hier wel met Lets geld te kunnen betalen op ongeveer 50 mtr. voorbij de grens. Maar nee hoor, die vlieger ging niet op. Gelukkig kun je in die landen bijna overal met je pinpas betalen. Toen via Tartu en Paide en daarna nog wat binnen wegen, we wilde ook nog iets van het binnenland zien, naar Tallinn gereden.

Jos had een camping in geprogrammeerd maar die bleek al gesloten. Toen optie 2, camping Pirita aan de jachthaven, met een prachtig zicht op de skyline van Tallinn. Daar herinnerde ik me dat vrienden van mij, Charles en Liesbeth Pellens hier in de haven gelegen hadden op hun zeilreis van Noordschans br. naar Helsinki en St. Petersburg. De camping ligt op 59 26‟ 55” N 24 48‟ 30” O . Kosten : 205 EEK of 13 euro p.d. Op 500 mtr. is een halte voor de bus naar de stad. Makkelijk te doen. We hebben die dag 458 km gereden. Totaal gereden: 2519 km. Zaterdag 18 september. Ondanks de dreigende regen met de bus naar de oude Hanzestad Tallinn. De zebrapaden zijn hier voorzien van seconden tellers. Je kunt dan aflezen hoeveel seconden het nog duurt voordat het licht voor de auto‟s op rood springt en hoeveel tijd je als voetganger hebt om over te steken. Toen de oude stad in. Tussen twee oude stadspoort torens de oude stad ingelopen. Hier waan je je in een andere wereld. Een doolhof van allerlei middeleeuwse steegjes, gebouwen en torens. Mensen die in Estlandse klederdracht rondlopen, versterken dit beeld nog meer. De burcht, Domberg, Domkerk en de Alexander Nevski kathedraal met prachtige iconen, waar een heel goed koor een dienst opluisterde. Indrukwekkend !!! De hoge toren, 159 mtr. van de St.Olafkerk zie je eigenlijk overal in de stad. Mooi is ook het Raadhuisplein met raadhuis, het huis van het Zwarthoofden gilde en de deur hiervan. Het Pikk jalg, lange been,voert je bergaf naar de oude binnenstad. De oude kanontoren, Dikke Margareta en het monument ter nagedachtenis van de in 1994 gezonken veerboot Estonia. In de oude binnenstad kun je uren ronddwalen zonder je te vervelen. Tal van winkeltjes en restaurantjes, maar vooral de sfeer, maken een bezoek aan Tallinn dubbel en dwars waard. In de namiddag begon het hard te regenen, net toen een bruidspaar hun bruidsfoto‟s aan de jachthaven aan het maken waren. Hun huwelijk was letterlijk ingezegend en gelijktijdig in het water gevallen. Ze vluchten de jachtclub in. „s Avonds was er wel nog vuurwerk ter gelegenheid van hun huwelijk, in de regen natuurlijk!!!. Vannacht lekker in een warme slaapzak naar de regen liggen luisteren.

Zondag 19 september. . ‟s Morgens vertrokken richting Narva aan de Russische grens. Een heel stuk langs de Finse golf gereden met bijzonder fraaie uitzichten. Wim had ons een goede camping opgegeven, Toila in Sillamäe maar die bleek gesloten te zijn, te laat in het seizoen. Doorgereden naar de volgende. Langs mooie oude binnenwegen en schilderachtige houten huisjes en boerderijen, met blikken, houten of de bekende golfplaten daken, met af en toe uitzichten op de Baltische zee. Camping Laagna te Vaivara, ida virumaa . coördinaat 59 23‟20” N 27 58‟55” O. Een camping met alles erbij. Huur bungalow‟s, overdekt zwembad, twee roeivijvers en een hotel met een restaurant. Hier zou je weken kunnen vertoeven. Mooi te zien op Google Earth (zie coördinaat) Vandaag 223 km. gereden.

Maandag 20 september. Vandaag was de grote dag, we gingen op weg naar Rusland. Eerst nog in Narva brood en drinkwater gekocht, getankt en toen op naar de grens. Voor de Estlandse grens in de, voor ons bekende, rij aangesloten. Omdat we toch moesten wachten besloot ik om alvast roebels te gaan 2000 rub.= 50 euro kopen.

. Toen we aan de beurt waren kregen we te horen dat we dat we een “volgnummer”??? moesten kopen. De vriendelijk oude baas in burger, volgens ons zat hij daar om zijn pensioen wat aan te vullen, probeerde ons in zijn beste Duits uit te leggen, dat we 4.5 km terug moesten rijden en daar in een “kantoortje” het briefje konden kopen. Dankzij de tom-tom hebben we het snel gevonden. Geholpen door een tamelijk onvriendelijke blonde vrouw en tegen betaling van 12 euro, de Estlandse staatskas spekken, wij weer terug naar de grens. De file was opgelost en de vriendelijke oude baas kwam het “document” al halen. Onder zijn welgemeend, Danke Seun en Aufwieder Seen, hij miste een paar tanden, konden we doorrijden, 20 mtr. verder, naar de Estlandse douane. De douane was heel correct, vriendelijk en behulpzaam. Toen in de rij voor de Russische grens. Door middel van een stoplicht, werden afwisselend 5-7 auto‟s doorgelaten tot de 1 km.verder gelegen grens. Eerst voorcontrole, dan allerlei papieren invullen, wij stopten op een, voor ons veilige plaats om op ons gemak de papierwinkel af te werken om zo het grensverkeer niet onnodig op te houden. Helemaal verkeerd en tegen het protocol!!! Dat werd ons duidelijk gemaakt door een vrouwelijke douane die daarvoor de moeite nam om 50 mtr. naar onze camper te lopen met het vriendelijke verzoek om aan te sluiten. De bezetting van de grenspost bestond uit vrouwen en één man. De dames waren zeer vriendelijk en behulpzaam. Dit in tegenstelling met onze ervaringen in de Oostblok tijd. En geduld hadden ze ook.We hadden tot 3 maal toe het een en ander vergeten in te vullen maar ze

bleven vriendelijk. Jos moest wel de camper inklaren, zonder kosten, puur administratief. Ons werd wel op het hart gedrukt om bij het verlaten van Rusland dit formulier weer in te leveren aan de grens. Met een vriendelijk da sviedanieja mochten we, na 2.15 uur, onze weg richting de laatste controlepost, waar we een briefje moesten afgeven, vervolgen. Toen via Ivangorod richting St. Petersburg. Na 25 km. politie controle. Daar begint de ellende dachten we, maar nee hoor de politieman had al spijt dat hij ons aangehouden had toen hij ons Nederlands kenteken zag. Hij tikte tegen zijn zéér grote pet en vroeg beleefd: Dokoementi machina pazjalsta of te wel, autopapieren alstublieft. Hij keek erna of hij ze dagelijks zag, toen: zelenij karta, de groene kaart. Net toen wij dachten, nu zal hij wel moeilijk gaan doen zei hij ; Charasjo,spasieba i da sviedanieja tikt tegen zijn pet en hield voor ons het achterop komende verkeer tegen. Dit was de enige keer dat we aangehouden zijn door de politie op onze 2350 km. door Rusland. Hoezo corrupt ??? Het eerste stuk van de weg naar St.Petersburg was erg slecht. Kuilen en gaten, onmogelijk om ze allemaal te ontwijken. Af en toe dacht je dat de camper uit elkaar zou vallen, zo slecht. Langs de weg had je parkeerplaatsen met ‟n oprijbrug zodat je de onderkant van je auto kon bekijken en of repareren. Het was daar wel een rommeltje. Olieblikken en afgelaten olie, lege flessen en alles wat men maar kwijt wilde trof je daar aan. Naar mate we St. Petersburg naderde werd de weg beter. De randweg rond St. Petersburg was zelfs hypermodern. Op weg naar de camping moesten we volgens onze tom-tom dwars door St. Petersburg heen. Dat werd aansluiten in de file. Elk stoplicht op rood, dat gaf ons wel de tijd om alvast een indruk van de stad te krijgen en we hebben veel mooie dingen gezien en vooral veel nieuwe en dure auto‟s van de bekende merken. De camping bij Hotel Olgino was eigenlijk gesloten maar speciaal voor ons werd het hele circus opgestart. Daar troffen we een Russische Nederlander aan die in de achterhoek woonde en hier in de stad een meubelzaak had. Vandaag 205 km. gereden. Klok 1 uur vooruit, 2 uur tijdverschil met Nederland.

Dinsdag 21 september. Bij de receptie van het hotel de nodige informatie over de bussen en de metro gevraagd. De bushalte was om de hoek, kaartje gekocht en richting metrostation. In het metrostation met een 100mtr. lange roltrap die in een hoek van 45 graden naar beneden ging naar het perron. Indrukwekkend. Naar het Newski Prospekt, 1 maal moeten overstappen. Toen een stadsrondrit geboekt, dan zie je wat dachten we. Nou, dat hebben we geweten. Bij de Petrus en Paulusvesting zei de chauffeur in gebroken

Engels, dat hij hier een half uur zou wachten zodat we de vesting konden bekijken.Wij al na 25 min. terug, we wilde de bus niet missen. Bus weg!! Wij, met nog een Australisch, Frans en een Zweeds echtpaar wachten op de volgende bus. Volgens schema een half uur later. Na 2 uur wachten nog geen bus. We hadden het koud want St.Petersburg heeft maar 45 zon- dagen per jaar en de rest is regen of wachten op regen. Wij de buscompagnie, Balictravel gebeld en daar werd ons doodleuk verteld, dat ze de halte hadden laten vervallen. Wij terug gelopen naar de vorige halte. Misschien komt er daar wel een, had men ons verteld. Dat was de halte bij de kruiser Aurora. Na 1.30 uur daar gewacht te hebben, besloten we om 16.00 uur maar richting Newski Prospekt te gaan lopen. We waren net 500 mtr. onderweg, toen we over de brug van de Neva een bus zagen rijden van Baltictravel. Wij in de looppas terug en noch net de bus gehaald. De zelfde chauffeur, spreekt alleen maar Russisch, dus verhaal halen????????? Voor ons was de lol eraf. Het vervolg van de rondrit uitgezeten, toch nog mooie dingen gezien oa. De hermitage, Winterpaleis, Kerk van de verlosser op het bloed, de St. Isaac kathedraal, het huisje van Peter de Grote, de Sobornajamoskee, het Artilleriemuseum, de Kanalen, de Leeuwenbrug, de Marineacademie en nog veel mooie gebouwen pleinen en kerken en wat we niet gezien hebben, hebben we niet gezien. Jammer!!! St. Petersburg is een mooie stad, maar veel te veel om op 1 dag te bezichtigen. Op het Nevski Prospekt zijn we in een lunchroom ingegaan en hebben daar koffie met gebak besteld. Een serveerster vroeg aan haar collega wat voor volk wij waren en zij antwoorden ; Nemetskiej, Duitsers en dat verstond ik. Dus zei ik dat we ,,Gollandets,, waren,ze waren verbaasd dat ik ,,Russisch,, verstond en zij moesten er hartelijk om lachen. Het was al donker toen we met de metro richting camping gingen. Aan het metrostation waar we moesten uitstappen, hadden we moeite om de juiste bus te vinden en er stonden zoveel mensen op onze bus te wachten dat we besloten een taxi te nemen. We vonden een chauffeur die ons voor 600 roebel, prijs vooraf afspreken, naar de camping wilde rijden. Kosten voor 2 overnachtingen incl. douche 2200 roebel, 55 euro.

Woensdag 22 september. Op aanraden van de receptioniste, de randweg om St. Petersburg heen genomen. Was wel 70 km. omrijden, maar de ellende in de file door het centrum wilden we ons besparen. Een goed berijdbare weg. Toen koers gezet richting Moskou, Maskva zeggen de russen. Het goede wegdek ingeruild voor matig tot slecht en dan weer redelijk en dat voor de autoweg naar Moskou. Er is hoop voor onze opvolgers, ze zijn een nieuwe autoweg aan het aanleggen. Daar het niet echt mogelijk is om in een dag naar Moskou te rijden, kun je beter voor de duisternis invalt op een avtostojánka, bewaakte parkeerplaats gaan staan of op een parkeerplaats bij een hotel, meestal ook bewaakt. Rij alleen bij daglicht in Rusland want dan zie je tenminste de kuilen en gaten en andere meestal volledig onverlichte obstakels We besloten in Novgorod te overnachten maar eerst nog eventjes naar Staraja Russa te rijden om daar in het openlucht museum de oude houten Russische huizen te bewonderen. Maar de weg om daar te komen tart alle verbeelding. Wij reden vanaf de autoweg naar Moskou naar Staraja Russa. Fout, fout, fout, dit is een asfaltweg geweest. 75 km. door gaten, kuilen, bulten en wat ik vergeten ben mag U zelf invullen. Onze camper heeft deze 2.30 uur durende rit wonder boven wonder goed doorstaan. Als U ooit naar Staraja Russa wilt moet U de weg van Novgorod richting Porchov nemen, dus aan de westelijke kant van het Ilmenmeer, blijven.

In Staraja Russa hebben we tevergeefs gezocht naar de plaatselijke VVV. Mensen gevraagd ,maar die spraken allemaal vloeiend Russisch. Een knul sprak een beetje Engels en zei; woodhause follow river, maar die splitste zich na een kilometer. Welke kant nu uit? We geloofden het wel, we hadden in Polen en Roemenië ook van deze, toch interessante, cultuurparken gezien. Wel een paar prachtige foto‟s geschoten van bewoonde houten huizen met jawel, golfplatendaken en van een mooie Russische kerk die prachtig in de rivier weerspiegelde. Toen via de beschreven route naar Novgorod. Jos, onze gids, de tom-tom ingeschakeld om een overnachtingplaats te vinden. Het werd Hotel Intourist in Novgorod waar we voor 520 roebel op de bewaakte parkeerplaats mochten staan, nadat we overigens eerst al onze charmes in de strijd hadden gegooid, want een camper bij een hotel ????is ook in Rusland nog bijna nooit vertoond. We hebben vandaag 501 km. gereden.

Donderdag 23 september. Onder een zwaar bewolkte lucht de camper op een parking dicht bij het Kremlin geparkeerd. Het Kremlin is een soort burcht met mooie torens en binnenin schitterende gebouwen en een russ. orth. Kerk. Hier was men bezig om handmatig de klokken te luiden, het leek wel een soort carillon. Om al het mooi‟s weer te geven op foto‟s hadden we pech. De top van een mast in de buurt was zelfs niet te zien. Stratus bewolking op 80 mtr. Mede daardoor kwam de rode steen van het Kremlin niet goed uit op de plaatjes. Veliky Novgorod wordt ook wel de geboorteplaats van Rusland genoemd. Het fort wordt in 1044 al genoemd. Vanuit het Kremlin via de brug over de Volchov naar de andere oever gelopen. Ook weer indrukwekkende gebouwen maar vooral kerken. Echt de moeite waard om

Novgorod en omgeving te bezoeken, alle informatie te krijgen bij de plaatselijke VVV. De camper weer opgezocht en toen richting Moskou gereden. Onderweg verwonderden we ons dat in het anarchistische verkeer zo weinig ongelukken gebeurden. We hebben maar een groot ongeluk gezien. Na ‟n aanrijding met een vrachtwagen stond een auto in brand, de mensen waren er gelukkig al uitgehaald. Na 15 min. kwamen we een soort brandweerwagen en een afgedankte ziekenauto tegen. Nou, als je daar op moet wachten!!! Doorgereden tot Klin een smerige voorstad van Moskou. Overnacht op een avtostojánka zonder enige voorzieningen. Gereden; 463 km.

Vrijdag 24 september. Vanmorgen binnendoor naar Dimitrov gereden. Was een redelijk goede weg. Doet goed om eens een keertje geen ,,autoweg,, te hoeven rijden. Dimitrov een van de steden in de ,,gouden ring,,. Keurige, ruime stad, alles netjes opgeruimd, goed onderhouden en… U raad het al, ja inderdaad heel veel mooie kerken met prachtige iconen. We zagen daar ook een parkje met 2 hoefijzers. Een als boog geplaatst en de andere net andersom dus met de 2 punten omhoog. Daar tussen lag een grote vijver met een bruggetje er overheen met aan weerszijde een leuning met allemaal gesloten hangsloten die om de leuning bevestigd waren. Huwelijkse sloten. Als je van je partner afwilde, kon je de sleutel opduiken uit de met sleutels bezaaide vijverbodem. Toen naar het einddoel, Moskou. Jos had een camping gevonden in Moskou-Chimki. Zonder tomtom een bijna onmogelijke zaak om hem te vinden. Het verkeer is daar meer dan chaotisch, ze gebruiken een 4 baan‟s weg als 8 baan‟s en de vluchtstrook is permanent in gebruik als 2 baan‟s racebaan waarbij de politie driftig meedoet. De heer Spee, van wegmisbruikers zou hier een acute

hartverlamming krijgen. Sta je links of rechts voorgesorteerd dan komt er doodleuk een auto voorbij en gaat dan dwars voor je staan en dat herhaald zich nog een paar keer. Dus als je voor de streep staat, ben je pas als 2-5 auto weg. ‟t Is eventjes wennen. Inmiddels zijn we zonder kleerscheuren, Jos is een prima chauffeur, op camping Mayak aangekomen. De enige camping die nog open was, zoniet de enige camping in Moskou. Mayak ligt aan een jachthaven waar het goedkoopste jachtje toch al gauw 3 ton kost, in euro‟s. We waren de enige camper en de eerste uit Nederland. In de loop van de namiddag begonnen steeds meer campers het terrein op te rijden, allemaal russen. Wat blijkt, wij waren beland op het eerste verjaardag treffen van de Russische camperclub. Ze kwamen overal vandaan oa. Uit St.Petersburg 1400 km. rijden, uit Kiev, Minsk en uit anderen plaatsen die honderden kilometers van Moskou af lagen. En dat voor één weekendje. Wij werden gelijk (tijdelijk???) erelid. Russisch camper club: www.LiveinTravel.ru of [email protected] telefoon : 007 (495) 642-1699.

Coördinaat van de camping: 55 53‟ 456” N 37 27‟ 366” O. Jan Wijnen een vriend van mij, die Rusland kent als zijn broekzak, had ons het een en ander verteld wat we in Moskou zeker moesten zien. Dus wij de route voor morgen plannen. Vandaag gereden 133 km.Totaal 4044 km. Zaterdag 25 september. Stralend zonnige dag. Alexsej, het manisje van alles, had voor ons een ,,Taxi,, geregeld die ons naar het metrostation bracht voor 300 roebel. Van het metrostation, Retsjnoj Vokzal naar het centrum van Moskou. Het eerste gebouw dat we zagen was het beroemde Bolsjoj-theater. Van daaruit over het Revolutieplein en het Manegeplein via de Opstandingspoort naar het Rode Plein met het Kremlin, het Historisch Museum met daarnaast de Kazan-kathedraal en het Lenin Mausoleum gelopen. Het Warenhuis Goem beslaat, met 250 mtr. lengte de andere kant van het plein met aan het einde de beroemde en prachtige Basilliuskathedraal. We zijn het Kremlin niet in gegaan, er stond een rij wachtende van heb ik jou daar. Allemaal door veiligheidscontroles. Achteraf jammer. Toen langs de Moskva naar de Christus-Verlosserkathedraal. Van daaruit de winkelstraat Arbat ingelopen, er heerst daar een gezellige drukte. Na nog de Staats Bibliotheek, het graf van de Onbekende Soldaat waar men de wisseling van de wacht niet mag missen, het monument voor Generaal Sjoekov en de Alexandertuin bezocht te hebben, gingen we de metro opzoeken. Het geleerde cyrillische alfabet komt hier goed van pas. Alles staat in het cyrillisch geschreven. De russen zijn erg behulpzaam en vragen je of ze je kunnen helpen al je met de metroplattegrond staat te stuntelen. Op de groene

metrolijn was Retsjnoj Vokzal het eindpunt. Van daaruit moesten we ‟n bus zien te vinden richting Chimki. Op het busstation stond een scheef houten informatiehuisje 1x1 mtr. met daar in een man in een versleten uniform die zijn soepketeltje belangrijker vond dan informatie te geven. Die had hij overigens maar beperkt want van, zijn met de hand geschreven vertrektabellen, kon niemand wijs worden. Dus hij zijn pet opgezet en bij een paar chauffeurs geinformeerd welke bus wij naar Chimki moesten hebben. Uiteindelijk bleek dat minibus lijn 345 die naar station in Chimki reed. Daar aangekomen, betalen bij het uitstappen, moesten we nog 1 km. door een park lopen naar Mayak. „s Avonds kregen we bezoek van de eigenaresse van de camping. Een energieke jonge vrouw, die vloeiend Engels sprak. Ze vertelde honderd uit. Als 15 jarig meisje had ze 1 jaar in Amerika gestudeerd en bij een gastgezin gewoond waarmee ze nog innige contacten onderhield. Ze vertelde ons ook dat wij de eerste Nederlanders op haar camping waren. In 2009 waren wel een paar Duitsers op een campertreffen geweest. Ze schreef ons op wat we zeker, de volgende dag moesten bezoeken. Zij en haar man verhuurden en verkochten ook campers en toen ze wegging wisten wij dat we een kien zakenvrouwtje op bezoek hadden gehad. [email protected] tel. 007 (495)749-01-52of 5092027

Zondag 26 september Dag met zomerse temperatuur. Met de zelfde taxi naar het station. De metro genomen naar het centrum, daar overgestapt naar het metrostation Kropotkinskaja, uitgestapt om de ChristusVerlosserkathedraal te bezoeken. Eerst nog eventjes de Andrejevskibrug over de Moskwa op om een paar foto‟s te maken van de kathedraal en het pompeuze monument van Peter de Grote op een zeilschip. Toen de kerk in, er was een dienst aan de gang opgeluisterd door een prachtig koor. Wat is deze muziek toch mooi! Het interieur is prachtig. De schilderingen in de koepel, de iconen als mede de beelden en de fraai bewerkte deuren zijn een bezoek waard. Weer de metro in en bij Sportivnaja uitgestapt om Novodevitsji, nieuwe maagdenklooster, en het kerkhof te bezoeken. Een prachtig mooi oud klooster, staat in de top-ten van Moskou, met een rijke historie. Daarna naar het kerkhof waar bijna alle prominenten van Rusland begraven zijn. oa. Schrijvers, componisten de vrouw van Jozef Stalin en Raïssa Gorbatsjov. Nikita Chroestsjov die een grafsteen heeft bestaande uit twee stenen zuilen. Zwart en een wit, hij heeft dingen goed gedaan en hij dingen slecht gedaan, met daar tussen in, z‟n hoofd op méér dan ware grootte. Als men tijd heeft is het interessant om dit kerkhof te bezoeken en bij de ingang een plattegrond met daarop alle graven die heel bijzonder zijn te kopen. Veel graven zijn voorzien van standbeelden van de overledene op ware grootte, heel apart. We zijn

via de zondagsmarkt terug gelopen naar de metro om er vervolgens in en weer uit te stappen bij Vorobjovy Gory waar ons een prachtig uitzicht over Moskou werd beloofd. We zouden met de stoeltjeslift omhoog kunnen. Dus, er was geen lift meer, afgebroken vanwege de slechte toestand. Dan maar lopend naar boven, er stond ook ,,OUT LOOK POINT,, aangegeven met een pijl. Een hele klim en toen we eindelijk puffend boven waren aangekomen was het uitzicht maar beperkt. Het nadeel van bomen tegen een heuvel is dat ze GROEIEN. De ,,kathedralen,, van Stalin steken uit in de skyline. Stalin heeft in zijn tijd zeven wolkenkrabbers laten bouwen om Amerika na te apen. Wij weer naar beneden geschokt. Met de metro naar het Oorlogsmuseum waar je de Russische geschiedenis van de tweede wereldoorlog kunt aanschouwen. Voor het museum staat een prachtig bewerkte gedenkzuil in brons gelegen in een mooi park met fonteinen. Buiten het museum heb je een afdeling met tanks en kanonnen uit die tijd. Voor de liefhebber interessant.

Wij weer met de metro terug naar het Kremlin op zoek naar de winkel Sjoem. Een exclusieve winkel nabij het Bolsjoj theater. Alleen maar dure merkkleding, parfums en anderen duren zaken. Zo zagen we handy‟s liggen van 400.000,00 roebel bezet met diamantjes en je kon er ook nog mee bellen. Onder het Manegeplein bevinden zich een winkelcentrum, drie verdiepingen met winkels, cafetaria‟s en restaurants. We hebben daar wat gegeten en gewacht tot het donker werd om Moskou bij nacht te zien. Zeker de moeite waard, doen! Het Rode Plein is dan schilderachtig mooi verlicht. Het Kremlin en zeker het warenhuis Goem, waarvan de contouren helemaal verlicht zijn.

Op de terug weg naar de metro, werden we ingehaald door een man die uit zijn schoudertas een pak bankbiljetten verloor. Jos raapte ze op en terwijl hij ze teruggaf aan de eigenaar,die ons hartelijk bedankte, dook plotseling uit het niets, een,, politieagent,, in burger op. Hij legitimeerde zich met een pasje met een metalen badge erop, we kregen dat in een fractie van ‟n seconde te zien. Er kwam nog een derde man bij staan. De ,,agent,, vroeg ons paspoort, portemonnee en hoeveel geld we bij ons hadden en waar het tweede pak geld gebleven was. Genoeg voor argwaan, want niemand had het over een tweede pak gehad. Terwijl de derde man nauwlettend onze tassen opserveerde en de, agent mijn geld, een briefje van 50 euro en 500 roebel na telde, te weinig om er een paar te laten verdwijnen, zag ik dat het bundeltje geld , voorop een paar roebels en achterop een paar dollars die verschoven waren, alleen maar blanco papier bevatten. De derde man groet ons, hij had hier niets mee te maken en liep verder. De ,,agent,, zei dat hij met de ,,eigenaar,, het tweede pak ging zoeken en ze liepen terug. Later zagen we dat nummer drie weer achter de andere aanliep. MORAAL: raap NOOIT iets op, geen geld, geen beurs geen helemaal niets. Dit is een voorop gezette val, heb je toevallig véél geld bij je dan heb je na zo‟n ontmoeting in ieder geval minder. Je kunt bijna overal pinnen!!!

Maandag 27 september. Om 10.00 uur uit Moskou vertrokken. Geluk gehad met de file‟s. In Rusland moet je eerst betalen voordat je kunt tanken. Je maakt een schatting van het aantal liters dat je nodig hebt bv. 50 en je betaalt dan 50x0,49 roebel aan de kassa. Zij zetten dan de pomp 50 ltr. Bij een tankstation kwam ‟n opgetogen bediende naar buiten met opgestoken duimen en zei: Advokat dobrij trener, Advokat atlietsjnij, Dick Advokaat was een goede trainer, uitmuntend. Hij bleef dit maar herhalen. We hebben bij een ander tankstation maar de broodjes gekocht. In Novgorod weer bij Hotel Intourist op de parkeerplaats overnacht. Het was kil en regenachtig geworden, terwijl we in Moskou nog zon hadden Nog 592 km. tot Helsinki. Vandaag gereden 532 km. Totaal 4576 km.

Dinsdag 28 september. Met regen uit Novgorod vertrokken, bij St. Petersburg klaarde het eindelijk op.We hebben ons opnieuw verbaasd over Russische verkeersgedrag, Echt onvoorstelbaar. Onderweg Russische warme broodjes gekocht met een vulling van een soort zuurkool, lekker. Het andere broodje had een soort pruimenkersen vulling, smaakte ook prima. Om 16.00 uur aan de Russisch- Finse grens, zoals verwacht file. Na 2.30 uur en 5 controle posten, over het uitklaren van de camper zullen we het maar niet hebben. Ze verzuipen in hun eigen papierwerk. Konden we doorrijden tot aan de Finse grens. Hier ook nog een half uurtje gestaan. EU, hoe bedoel je? Het weer was goed en besloten door te rijden naar Helsinki. De weg is prima, zeker als je het vergelijkt met Rusland. Jos wist in Helsinki een camping waar hij een paar jaar eerder gestaan had met Margriet, na een reis door Noorwegen, zweden, Finland, de Baltische staten en polen. Het was al donker toen wij op de camping arriveerden. Rastila Karavaanikatu 4.00980 Helsinki. [email protected] www.hel.fi/rastila 605 km gereden.

Woensdag 29 september. Vannacht heeft het 1-2 graden gevroren. Met de camper naar het Olympisch Stadion (1952) gereden en daar geparkeerd. Te voet naar de Grotten Kerk gelopen. Is de moeite waard om deze in een rots uitgehakte kerk te aanschouwen.We hadden het geluk dat er toevallig een pianist aan het spelen was. Vandaar uit naar de haven gelopen en de overdekte havenmarkt Kauppatori bezocht. Moet je zeker doen. Toen naar de Lutherse Kathedraal met het grote plein ervoor. Er was een expositie op het plein van allemaal beren van de zelfde grote en in felle kleuren uit allerlei landen. Om 14.00 uur zijn we via wat binnen wegen naar Turku gereden. Daar, bij de Tallink-Silja line, de overtocht naar Stockholm geboekt. Prijs voor de trip: camper met een tweepersoons hut 146,00 euro en dat voor 10 uur varen. In Turku een parkeerplaats gezocht langs een kanaal in de stad. We verwonderden ons wel dat er zoveel motoren waren. Het was een leuke gewaarwording dat ze parkeerden, weer startten en dan langzaam hun motor showend, langs de andere reden. Oude en nieuwe motoren. Er kwam

ook nog een oude brandweerwagen uit de twintigerjaren en een bakkerswagen uit de zelfde tijd voorbij rijden. Leuk om te zien.

Donderdag 30 september. ‟s Morgens om 7.30 gemeld bij de ferry. De Galaxy was een prachtige nieuwe boot gebouwd in 2006. Afvaartijd precies om 8.15 uur. Het was opnieuw stralend weer. De zee was spiegel glad en overal zag je tussen de ontstane nevelsluiers, zeemist, prachtige eilandjes voorbij komen met pittoreske huisjes er op. Het grote schip moest zeer nauwkeurig varen in de nauwe vaargeul. Soms zag je op een tiental meters een rotspunt uit het water steken. Het is een hele belevenis en je wordt geobsedeerd door de natuur om je heen. Een zeereis waarbij je bijna steeds land ziet, hoe klein dan ook. We deden ook nog op Älands, de havenplaats Mariehamn aan, dit is nog Fins grondgebied. Van de 6554 eilanden en scheren in de Botnische Golf, zijn ca. 80 bewoont, de rest kaal of bebost. Bij het invaren naar Stockholm houdt de zeereus zich netjes aan de vaarbeperkingen van 8 knopen per uur die hier en daar gelden. Na het ontschepen de in de tom-tom opgeslagen camping opgezocht maar die bleek gesloten. Jos had noch een paar alternatieven. Uiteindelijk werd het Camping Bredäng in Stockholm. [email protected] of www.bredangcamping.se een perfecte camping met het metrostation op 700mtr. loopafstand. Gereden 30 km. en 10 uur gevaren.

Vrijdag 1 oktober. Om 9.00 uur met de metro naar Stockholm. Eerst een kop koffie gedronken, de eerste stadsrondrit vertrok pas om 10.12 uur. Toen Stockholm per bus bezichtigd, er zijn verschillende lijnen met overstap mogelijkheden. Daarna te voet de stad ingegaan. Paleis en aan de haven het Radhuset, raadhuis bezocht, wat foto‟s genomen en toen weer terug met de metro. Toen vertrokken richting Malmö. Ondanks de vrijdagmiddag schoten we aardig op. Na Linköping werd het echt rustig. Je rijdt een heel stuk langs het Vättermeer, zo groot als de provincie Limburg, tot aan Huskvarna..Dan door naar Helsingborg, waar je de keuze hebt met het veer of via Malmö over de tolbrug naar Denemarken te rijden. Wij kozen voor het laatste. Het was al donker en vanaf Landskrona zagen we het verlichte Kopenhagen al liggen. De brug, Malmö-Kopenhagen kost 570 DKR = 76 euro, over de Öresund is zelfs in het donker spectaculair en via de tunnel kom je dan ten zuiden van Kopenhagen weer boven de grond. We besloten aan het veer bij Rodby te overnachten omdat we in de veronderstelling waren dat dit ‟s nachts maar beperkt zou varen. Toen we om 23.45 uur daar aankwamen zagen we op een bord staan; Rodby-Puttgarden vertrek 23.55 uur. Wij doorgereden naar de kassa, 699 DKR. = 93.50 euro betaald en konden nog in de rij mee aan boord. Aan boord gegeten en toen, na Puttgarden, de eerste de beste parkeerplaats opgezocht.We hadden 11uur gereden en 896 km. afgelegd. Zaterdag 2 oktober. Om 9.30 uur vertrokken voor de laatste etappe. Na een half uur rijden….. file. 1.30 uur gedaan over 2 km. Er waren twee vrachtwagens op elkaar gebotst. Daarna richting Home!!! De verkeersgoden waren ons onderweg redelijk gezind. Op een paar kleine vertragingen na, waren we om 17.30 uur in Roermond. ,,PER CAMPER NAAR RUSLAND,, 3 weken onderweg geweest, 6851 km. gereden, en zovéél moois gezien. Een reis om nóóit te vergeten.

Roermond, 8 november 2010, Fer Thijssens