SPORTIEVE STREEKGENOTEN
Paralympiër Frederic Van Den Heede In deze reeks zetten we telkens een sportieveling van eigen bodem in de kijker. Deze keer hebben we het opnieuw over Waregemnaar Frederic Van Den Heede, die afgelopen zomer brons won op de Paralympische Spelen in Londen. Linda CLAUS
(foto: Luc Dequick)
Bronzen Fredje Tijdens de Paralympische Spelen in Londen vorige zomer sleepten de Belgische atleten maar liefst zeven medailles in de wacht. Eén van hen was onze stadsgenoot Frederic Van Den Heede. Iets meer dan drie jaar geleden wijdde ik mijn eerste artikel in deze reeks aan de sportieve Waregemnaar. Toen had hij net Peking 2008 achter de rug. Zijn zevende plaats in de marathon toen was al een prachtprestatie. Maar tijdens de laatste Spelen overtrof Fredje die prestatie met glans: brons in de marathon in een persoonlijke recordtijd van 2 uur 31 minuten en 38 seconden! Dromen van een medaille 2010 was het jaar waarin Fredje al zijn doelen bereikte. Eerst wilde hij de limiettijd van 2u34’59” halen om te kunnen deelnemen aan de wereldkampioenschappen van 2011 in Nieuw-Zeeland. Daarin slaagde hij in de marathon in Parijs, waar hij niet alleen eerste Belg werd maar ook eerste van zijn klasse T46 en zelfs eerste Paralympiër! Hij behaalde de 55ste plaats op een totaal van 31.566 deelnemers. Met een tijd van 2u32’04”’ bleef hij meer dan 2’50” onder de limiettijd! Meer nog: had hij deze tijd gelopen in Peking, dan was hij daar derde geweest! Vanaf dat moment kon Fredje beginnen dromen van een medaille …
de Gavergids 2013 / 1
11
Fredjes tweede doel was ooit de grote wedstrijd in Grijsloke winnen. Daar droomde hij al zijn hele loopcarrière van. Ook die droom werd in 2010 werkelijkheid. Hij liep als eerste over de eindstreep met in zijn kielzog de andere 299 deelnemers. Een marathon winnen had de Waregemse atleet ook nog voor ogen. Op de Flanders Field Marathon was het zover! Hij noemt het zijn mooiste overwinning ooit. Het is een marathon van Nieuwpoort naar Ieper voor zowel valide als mindervalide atleten. Hij verbeterde zijn persoonlijk record en werd met zijn tijd van 2u31’55” zelfs eerste op de wereldranking van het IPC. ‘Fredje Raketje’ waagde ook zijn kans in de veldcrossen bij de Vlaamse Ateletiekliga (VAL). Voor eigen volk won hij de Jongerencross in Waregem. Daarna behaalde hij ook nog een overwinning in de veldcross in Ieper en een tweede plaats in de provinciale cross van West-Vlaanderen in Veurne. Ook op de weg stond de Waregemse atleet zijn mannetje in 2010: vijf overwinningen schreef hij op zijn naam: Watervliet (27 km; 271 deelnemers), Desselgem (10 km; 92 deelnemers), Kortrijk (10 km; 86 deelnemers), Grijsloke (7 km; 314 deelnemers) en Tiegem (9 km; 53 deelnemers). Hij verbeterde dat jaar ook zijn persoonlijk record op de halve marathon met maar liefst twee minuten! Hij zette een tijd neer van 1u09’45”. Belgisch kampioen Frederic mag zich ook Belgisch kampioen noemen. In 2011 liep hij de marathon van Torhout in 2u33’ en werd zo Belgisch kampioen in de categorie 35+.
overwinning in de Flanders Field Marathon 2010
Mooiste ervaring Toen ik Fredje tijdens het vorige interview naar zijn mooiste ervaring vroeg, antwoordde hij onmiddellijk “Peking 2008”. Nu is zijn antwoord “Londen 2012”! De beloning voor alle opofferingen van de voorbije jaren! Fredje was hiervóór nog maar één keer in de Britse hoofdstad geweest. Zijn tweede verblijf ging zeker niet onopgemerkt voorbij.
de Gavergids 2013 / 1
12
Voorbereiding Een olympische marathon vergt natuurlijk heel wat voorbereiding. Het begint met een hoogtestage van vier weken in Sankt Moritz, met de bedoeling om extra rode bloedcellen aan te maken. Daarna moet je afbouwen naar de wedstrijd toe. Je lichaam vraagt om te lopen, maar je moet fris blijven. Ook al heb je de drang om te lopen, het mag echt niet. Frederic vond het enorm lastig om die laatste week rustig te blijven. Hij probeerde ook zo weinig mogelijk aan medaillekansen te denken. Hij hield zich voor dat het goed zou zijn als hij de top 5 haalde. Het besef dat zijn stage goed verlopen was, gaf hem het nodige vertrouwen. Samen met zijn coach dokterde hij ook uit hoeveel hij tijdens de wedstrijd moest drinken en op welke tijdstippen. De avond vóór de wedstrijd zette hij zijn gsm uit, want opperste concentratie was nu heel belangrijk. Verblijf in Londen Alle atleten moesten één dag vóór de openingsplechtigheid aanwezig zijn. Voor Frederic betekende dit dus 12 dagen vóór zijn wedstrijd, aangezien de Spelen worden afgesloten met de marathon. Dat is heel lang, vooral omdat hij moest blijven trainen en zijn concentratie niet mocht verliezen. Hij had een auto met chauffeur ter beschikking om hem naar de verschillende locaties te brengen. In het Olympisch Dorp had hij zijn eigen kamer, eigenlijk een klein studiootje. Hij hoefde niet zelf te koken maar het was wel handig om bijvoorbeeld drank koel te bewaren. In het atletenrestaurant werd zowel de Europese als de internationale keuken geserveerd. Het restaurant was 24 uur op 24 open. Supporters Het was natuurlijk leuk dat er langs het parcours in Londen persoonlijke supporters stonden. Fredjes echtgenote en schoonouders waren meegereisd, net als enkele loopvrienden en natuurlijk zijn trainer. “Het doet wel iets als je weet dat er een twintigtal personen alleen voor jou gekomen zijn,” zegt onze atleet. “Hoewel je heel geconcentreerd blijft, voel je toch hun aanwezigheid.” De lopers moesten drie ronden afleggen. Ze kwamen ook twee keer aan dezelfde plaats voorbij. Dat betekende dat de toeschouwers hun helden zes keer konden zien voorbijkomen. Wilde je als supporter in de zone van 400 m vóór de finish staan, dan had je een ticket nodig. Van de federatie had Fredje twee tickets gekregen die hij aan zijn vrouw en een vriend gaf. Zo konden zij van heel dichtbij de eindspurt meemaken.
doortocht aan Westminster (foto: Het Belang van Limburg)
de Gavergids 2013 / 1
13
Moeilijk parcours Het parcours in Londen was redelijk lastig. Het was heuvelachtig, er waren veel bochten en bovendien omvatte iedere ronde 600 m kasseien. Op het einde was er dan nog vals plat. Fredje kende de moeilijke plaatsen want een week vooraf was hij op parcoursverkenning geweest met de wagen. Dat is natuurlijk niet hetzelfde als wanneer je het parcours echt kunt lopen. Hij had het – achteraf bekeken – wel een beetje onderschat. Het parcours in Londen lopend verkennen, was geen optie omwille van het drukke verkeer in het centrum. Fredje had wel het geluk dat de valide atleten hetzelfde parcours voorgeschoteld kregen. Zo had hij alles al goed op tv kunnen volgen.
het parcours van de (par-)olympische marathon
De laatste loodjes Tot en met kilometer 20 liep er één Chinees op kop. Hij liep ongeveer drie minuten vóór het groepje van vijf waarbij Frederic liep. Ook de wereldkampioen en de kampioen van Peking 2008 zaten in dat groepje. Maar twee km. later moesten die laatste twee afhaken. Nog twee km. later begon de Chinees te vertragen. Fredje werd daarvan op de hoogte gebracht door zijn trainer, met wie hij voortdurend in contact stond. Bij kilometer 30 werd de Chinees door het groepje van drie ingehaald en onmiddellijk voorbijgelopen. Dan begon ‘Fredje Raketje’ te beseffen dat hij kans maakte op een medaille. De Braziliaan en de Spanjaard met wie Fredje op kop liep, moest hij op een gegeven ogenblik laten gaan. Ze liepen te vlug. Toch liepen ze aanvankelijk maar zo’n 25 tot 30 seconden vóór onze Waregemse atleet uit. Vanaf km. 34 ging Frederic voluit voor de medaille want hij voelde zich super. In de laatste drie km. dacht hij zelfs dat er nog meer in zat dan brons.
de Gavergids 2013 / 1
14
De ontlading “Het eerste moment nadat je over de finish bent gelopen, besef je nauwelijks wat je gepresteerd hebt. Het is net een droom, maar tegelijkertijd ook een beloning voor al de opofferingen van de voorbije jaren. Het is genieten, maar de tranen waren niet veraf. Ik heb niet geweend, maar het was wel een heel emotioneel moment,” bekent Frederic.
Frederic passeert als derde de finishlijn in Londen. (foto: Luc Dequick)
de Gavergids 2013 / 1
15
Huldigingen De weken na de medaillewinst liep Fredje op wolkjes. De huldigingen volgden elkaar in sneltreintempo op. Eerst werd hij feestelijk ontvangen in het O.L.V.-Hemelvaartinstituut, de school waar hij werkt. Eind september werd hij ook nog ontvangen bij Vlaams Minister van Sport Philippe Muyters, samen met de andere paralympiërs en olympiërs. Er volgde enkele dagen later nog een huldiging door de West-Vlaamse Sportraad bij gouverneur van WestVlaanderen Carl Decaluwé. Ook Stad Waregem en Somival eerden hun bronzen held. En natuurlijk mocht een ontvangst op het koninklijk paleis niet ontbreken. Tijdens de Trefpuntbeurs in Waregem Expo werd Frederic nog eens in de bloemetjes gezet. Maar ‘Fredje Raketje’ is vooral trots op de raket die hij kreeg van de bewoners van de wijk Bilkhage.
bij Prinses Astrid op het koninklijk paleis, en thuis met de Bilkhage-raket
Ambities Als ik Frederic naar zijn ambities vraag, hoeft hij niet lang na te denken: “Rio 2016”. Dan zal Fredje Raketje 42 zijn, maar dat hoeft geen probleem te zijn. De gouden medaille in London werd behaald door een Braziliaan van 42 … Valide atleten behalen op die leeftijd geen topprestaties meer, omdat zij al van jongs af aan met sport bezig zijn. Bij de paralympische lopers ligt dit anders. Zij beginnen meestal veel later met topsport. Bij Fredje was dit 13 jaar geleden, na een arbeidsongeval. Na de Spelen in Londen heeft Fredje een week niet gelopen. Daarna liep hij twee weken drie à vier keer per week. Dat noemt de atleet “rust”. In de winter is het vooral belangrijk om je conditie te onderhouden. Ook de Kerstcorrida in Deerlijk (15 km) en vier veldcrossen horen bij die wintertraining. De twee wedstrijden waar Fredje in de nabije toekomst naartoe leeft, zijn de marathon van Rotterdam op 14 april en het wereldkampioenschap in Lyon eind juni. Als medaillewinnaar kreeg Frederic hiervoor een officiële uitnodiging.
T
ot slot wil ik Frederic bedanken voor de hartelijke ontvangst bij hem thuis voor het interview waarop dit artikel gebaseerd is. We zijn ook heel dankbaar voor het kippenvelmoment dat hij ons bezorgde toen we hem met de Belgische driekleur over de finish zagen lopen. We hopen allemaal dat hij het nog eens kan overdoen in Rio en wie weet: misschien komt hij dan terug naar Waregem met goud! Alvast veel succes met de voorbereidingen, Frederic!
de Gavergids 2013 / 1
16
