42e jaargang april 2015 nummer 2
ONDERWEG Tweemaandelijks gemeenteblad van de Doopsgezinde-Remonstrantse Gemeente Nijmegen
Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schrien voor ons ontsloot? Luk. 24 : 32
Ov e r d e n k i n g Er wordt voor je gezorgd
Mijn vader, die al lang geleden overleden is, was iemand van het gesprek. Hij vroeg ons, kinderen geregeld wat wij van de dingen vonden. Als wij dat zeiden dan konden we daar vervolgens met hem en met elkaar over discussiëren. Ook -jdens de catechisa-e die ik had, werd ons geleerd hoe belangrijk het was om een eigen mening te hebben. Een vrijzinnige trek in onze opvoeding? Ik denk het. Wij kinderen werden het soms wel eens moe. Toen al. Het schijnt me tegenwoordig nog sterker dan vroeger toe dat het hebben van een mening een soort bestaansgrond biedt. Ik vind, dus ik ben. Het gaat me steeds meer tegenstaan, merk ik. Ook als ik zelf weer eens stellig uit de hoek kom, denk ik: ach, het kan ook heel anders. Het tegendeel is misschien ook waar. De veer-gdagen-jd is een -jd van verdieping. Het gaat er niet om wat je vindt, het gaat erom wat je tegenkomt als je je inkeert tot jezelf. Durf je te zien en toe te laten wat je tegenkomt. Erdoorheen te gaan? Soms is dat oud zeer, soms onbevangenheid, die je meende kwijt te zijn. Soms ben je puur blij omdat het goed is, mooi en ruim. Jezus ging zijn weg in verbinding met de Eeuwige. Hij zocht de s-lte heel geregeld om weer op verhaal te komen. Mogelijk had hij dan helemaal geen mening. Kwam hij bij, in de verbinding met de Eeuwige. De -jd waarin hij vernedering, miskenning en marteling onderging, liet hij dat gebeuren. Hij wist dat er een diepere bestaansgrond was. Van de Eeuwige, die hem kende en wist hoe kostbaar hij was. De weg door je eigen beperktheden en weerstanden heen. De weg door de manieren waarop je jezelf hebt leren handhaven heen. Die ging hij. Om steeds en uiteindelijk door de Eeuwige te worden opgericht. Met Pasen. Ik weet nog hoe ik een keer in de put en uitgeput bij mijn ouders kwam, zo’n 30 jaar oud. Ik zie mijn vader nog naar me toekomen met een glas tonic. Hij gaf het mij en zei: je weet toch dat er voor je gezorgd wordt. Dat zei hij niet omdat hij dat vond, maar omdat hij dat geloofde en daarop vertrouwde. Dat kwam uit een andere, voor mij veel indrukwekkender en troostender laag. Vertrouwen dat er voor je gezorgd wordt, dat je wordt opgericht als je je overgee9 aan Diegene die groter is dan jij. Daar gaat het om met Pasen. Mooie dagen! Els de Clercq
2
KERKDIENSTEN De kerkdiensten vinden plaats in de Do-Re kerk op elke zondag om 10.30 u, behalve de eerste zondag van de maand, tenzij dit een kerkelijke feestdag is. Na elke dienst is er een collecte voor onze diaconale projecten. 29-03
05-04
ds. Els de Clercq, zomer-jd, Palmzondag ds. Els de Clercq, WiBe Donderdag avondmaalsviering ds. Els de Clercq, Pasen
12-04
dr. T. Barnard
19-04
ds. Els de Clercq, Bezield Verband dienst in Boskapel.
02-04
26-04
dr. J. Goud
03-05
Bezield wandelen
10-05
drs. A. Saal
17-05
ds. Els de Clercq
24-05
ds. Els de Clercq, Pinksteren
31-05
dr. P. Nissen
Verzorgingshuis De Vijverhof Vanuit onze gemeente worden twee diensten verzorgd in verzorgingstehuis De Vijverhof, Kwakkenberg 150, Nijmegen. Dat zal zijn op de zondagen 15 maart (ds. Els de Clercq) en op 29 maart (ds. J. Noordeman) om 10.00 uur. De Iden-teitsraad van de Vijverhof, waar namens onze gemeente Edith Moens in zit, bekijkt halverwege het jaar of de dienstenkunnen worden voortgezet.
Mutaes Op 15 februari is overleden dhr. A. de Visser. Op 1 maart is overleden dhr. W. Tuijn. Karen Dawson is verhuisd naar de Paganinistraat 59, 5344 CM Oss , T: 0412-480 713
bij de diensten De palmzondagdienst van 29 april is voorbereid in samenwerking met de liturgiecommissie. Thema: de weg van de mens. Op WiBe donderdag is er een avonddienst om 19.30 waarin brood en wijn wordt gedeeld. Op 19 april zal er een gezamenlijke dienst zijn met de Boskapel. In het gebouw van de Boskapel. Komt allen! De dienst van 17 mei zal een gewone dienst zijn. Pinksteren: het feest van de Geest. Thema: bezieling, enthousiasme. De volgende bijeenkomst zal zijn op de buitendag in Megen. Els de Clercq
3
In memoriam Arie de Visser 1923—2015 Op 15 februari j.l overleed Arie de Visser. Trouw lid van onze gemeente. Ik heb Arie leren kennen als een zeer geregeld kerkbezoeker. Bijna elke zondag was hij met Cock, zijn vrouw, in de dienst aanwezig. De tweede plek waar ik Arie steeds ontmoeBe was in de kring West. Ik herinner mij zijn verhalen over Del9. We hadden vaak kringbijeenkomsten bij Cock en Arie thuis, in Weurt. Eind 2014 verhuisden Cock en Arie naar een verzorgingshuis in Grave. Daar hebben ze enige maanden lang samen gewoond. Arie en Cock zijn 60 jaar getrouwd geweest. In de gesprekken in de kring West was Arie iemand met een heel eigen inbreng. Arie was een diep gelovig mens én hij
dacht, op remonstrantse wijze, na over zijn geloof. Hij was een warm mens. Hij verbond mensen met elkaar. Vond het ook heerlijk samen met Cock te midden van kinderen en kleinkinderen te genieten van elkaar, van eten en drinken. In het crematorium van Beuningen waren op 21 februari velen uit onze gemeente aanwezig om afscheid te nemen van Arie. Kinderen en kleinkinderen leverden hun bijdrage in de afscheidsbijeenkomst. Ds. J.D Noest herdacht Arie de Visser. Een warme, bij Arie passende uitvaartdienst. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat zijn nagedachtenis velen tot zegen is. Els de Clercq
In memoriam Wim Tuijn 1932—2015 Wim was een rus-ge, toegewijde man die zich veel moeite gaf voor onze Doopsgezinde-Remonstrantse gemeente. Maar als hij moest kiezen tussen twee ac-viteiten koos hij meestal voor de archeologie en als ik dat plagend opmerkte, gaf hij me gelijk want hij overdreef zijn geloofsijver niet. Hij was een trouwe steun bij het beheer van het kerkgebouw, was -zolang als zijn gezondheid het toeliet- al-jd op zondagmorgen in de dienst en een gemeenteavond zou hij niet gauw overslaan. Kortom, Wim hoorde er op zijn rus-ge, wat introverte manier helemaal bij. Voor de vergadering van de S-ch-ng Exploita-e Remonstrants Kerkgebouw kwam hij al-jd bij ons eten en vertoonde ons dan een voorwerpje dat zojuist was opgegraven. Hij gaf dan als het ware een
klein college. Ook gingen mijn man en ik eens kijken toen hij in een bouwput bezig was. Hij leek helemaal in zijn element. Van Kerstmis hield hij niet, hij vond die knusse sfeer onnodig, het ging in het evangelie om Pasen en niet om het geboortefeest. Hij was overtuigd Doopsgezind, een keuze die hij als jonge man had gemaakt nadat hij met de Doopsgezinde Vredesgroep in aanraking was gekomen. Hoewel hij geen lieGebber van Kerstmis was, bracht ik hem afgelopen december een kerstaBen-e van onze gemeente. Hij was blij verrast en het was een gezellig bezoek waar ik met dankbaarheid op terugkijk, zoals ik ook met dankbaarheid terugkijk op zijn vriendschap. Nelleke Wentges-Viëtor
4
A g e n da Acviteiten binnen en buiten de gemeente
Goede Vrijdag 03-04-2015
‘t Rustpunt ma 20-04-2015 ma 18-05-2015
De Effataparochie hee9 een programma waarvoor ook wij zijn uitgenodigd: 15.00 uur: lijdensverhaal volgens het evangelie van Johannes 17.00 - 17.30 uur: s-lle wake bij het graf van Jezus 19,00 uur: Gezongen Passieverhaal. Hanneke van der Grinten, professioneel dirigente van het kwaliteitskoor Basta van de H. Lands-ch-ng en van Voces Celestes, en vrouwenkoor dat zich gespecialiseerd hee9 in Gregoriaans zingen, hee9 een gezongen passieverhaal gecomponeerd. Beide koren gaan dit gezamenlijk uitvoeren. Ook de kerkgangers hebben daarin een rol.
Tot rust komen met muziek en tekst.
Voor lectoren mei/juni In mei of juni (datum nog niet exact bekend) zal een avond gehouden worden waarin Henk Jongerius, kloosterling uit het Dominicanerklooster in Huissen ons traint in het lezen van (bijbel)teksten. Informa-e volgt als de datum bekend is.
Buitendag zo 07-06-2015 Meer informa-e volgt in de volgende Onderweg.
Ledenvergadering do 16-04-2015 De stukken worden zo spoedig mogelijk toegestuurd.
Vrij en verdraagzaam geloven za 18-04-2015 za 02-05-2015 za 16-05-2015 Drie thema-ochtenden over vrij en verdraagzaam geloven onder leiding van Peter Nissen. Zie pag. 7
mededeling De week na Pasen, week 15 heb ik een week vrij. In voorkomende gevallen graag contact opnemen met de kerkenraad. Els de Clercq.
5
t h e m a - avo n d e n Vrij en verdraagzaam geloven In augustus 2014 is een casseBe verschenen met zes kleine boekjes onder de -tel ´Goddeeltjes´. In die boekjes vertellen zeven theologen met een remonstrantse achtergrond over wat hen beweegt en inspireert en wat hen met elkaar verbindt. Zij doen dat aan de hand van zes thema´s uit de Remonstrantse Geloofsbelijdenis uit 2006. GOD staat voor hen ook voor: Geven – Ontvangen – Delen. De schrijvers willen vertellen wat zij in hun leven aan inspira-e hebben ontvangen. Zij willen daar ook iets van doorgeven aan anderen. En zij willen verkennen wat zij met elkaar delen. Op drie zaterdagen, telkens van 10 tot 12 uur, willen we met elkaar in gesprek gaan over de zes thema’s van de Goddeeltjes: mens, geest, Jezus, God, kerk en toekomst. Wat hebben wij in ons leven aan bezieling ontvangen en wat willen wij doorgeven en delen? Hoe raken die thema’s ons eigen leven? Wat kan de christelijke tradi-e ons aanreiken om in deze -jd onze weg naar een zinvol leven te vinden? Op verschillende, soms speelse manieren gaan we met die vragen aan de slag. We doen dat aan de hand van de casseBe met boekjes. Die wordt in augustus 2014 gra-s aan alle remonstranten toegestuurd. Maar uiteraard is iedereen welkom die zich verbonden voelt met een vrijzinnige beleving van het christelijk geloof. De boekjes zijn ook in de boekhandel verkrijgbaar (verkoopprijs voor de hele casseBe € 22,-). De bijeenkomsten worden begeleid door Peter Nissen. Hij is hoogleraar Spiritualiteitsstudies aan de Radboud Universiteit en remonstrants predikant. Hij schreef het goddeeltje over de kerk. Data: zaterdag 18 april, 2 en 16 mei 2015, van 10 tot 12 uur, in het kerkgebouw van de Doopsgezinde-Remonstrantse Gemeente Nijmegen, Prof. Regoutstraat 23. Graag -jdig aanmelden bij Marieke Hartgerink,
[email protected], tel. 06-53188415.
6
Het Moment Uit de Radbode, personeelsblad Radboudumc In deze rubriek vertellen medewerkers over een bijzondere ervaring -jdens hun werk. Dit keer Vera van Haaren, verpleegkundig consulent. Ze werkt al veer-g jaar in het Radboudumc, maar herinnert zich nog goed hoe ze hier in 1973 als protestants meisje binnenkwam.
zingskans gelukkig fors gestegen. Op die afdeling lag de -enjarige Monique, aSoms-g uit een streng gelovig protestants gezin. Ze had acute leukemie. Om haar op te vrolijken had ik mijn zangboekje van de zondagsschool meegenomen, waar ik als kind al-jd met plezier naartoe ging. Ze kende de liedjes, zoals “Kinderen van één vader”. Het samen zingen schiep een band. Als ik er was, wilde ze alleen maar door mij verpleegd worden.
‘Ik kon gewoon niet wachten tot ik 17 jaar en 7 maanden was, om met de verpleegkundige opleiding in het Sint Radboudziekenhuis te beginnen. Toen het sollicita-egesprek eindelijk daar was, schrok ik enorm. Zuster Ignace vroeg me de hemd van het lijf over mijn geloof. Ik ben namelijk remonstrant, waarbij iedereen vrij is het geloof op zijn eigen manier te beleven. Ze twijfelde of ik katholieke pa-ënten wel voldoende in hun geloof kon steunen. “Respect voor elkaar komt toch in elk geloof terug”, was mijn antwoord. Ik werd aangenomen en ging een paar maanden later, net zoals andere leerlingen in die -jd, twee/ drie keer per week om zes uur ’s avonds met de pastor de afdeling over om mensen de communie te brengen.
Op een dag was haar bed leeg. Ze was overleden. Al haar spullen waren weg, inclusief mijn zangboekje van de zondagsschool. Maanden later kreeg ik het boekje met een brief thuisgestuurd. De ouders bedankten me, dat ik in de laatste levensfase zoveel betekend had voor hun dochter door het zingen van de liedjes van de zondagschool. Datzelfde boekje heb ik nu weer uit de kast gehaald. Mijn demente moeder van negen-g hee9 een slecht kortetermijngeheugen. Maar de liedjes ‘Kinderen van één vader, reikt elkaar de hand’ zingt ze uit volle borst mee.’
In het tweede jaar van de opleiding werkte ik op de oncologische kinderafdeling. In de nachtdienst stond je daar als leerling alleen op een gang met veer-en kinderen, en een achterwacht bij geval van nood. In die -jd overleed 80 procent van de kinderen met kanker, nu is de gene-
Jannie Meussen
7
B u rg e m e e s t e r Da l e s p r i j s voor Piet Muller Op vrijdagavond 30 januari werd de Burgemeester Dalesprijs uitgereikt aan Saïd Bouharrou van de Moslimin moskee en ons gemeentelid Piet Muller in zijn hoedanigheid van lid van de Raad voor Levensbeschouwing en Religie Nijmegen. Dat gebeurde voor hun ini-a-ef en inzet voor de vredesbijeenkomst van 18 december jl., die hee9 geleid tot de vredesverklaring van de voorgangers en besturen van alle kerken, moskeeën, synagogen en de Alevi-sche gemeenschap in Nijmegen. De prijs bestond uit een oorkonde en € 500. De bijeenkomst werd georganiseerd door de s-ch-ng Burgemeester Dales Lezing en het COC Nijmegen. De prijs is bedoeld voor ‘mensen en organisa-es die zich belangeloos inzeBen voor de emancipa-e van minderheden, de gelijke behandeling van achtergestelde groepen of de bestrijding van discrimina-e in de breedste zin van het woord’. De prijsuitreiking was in de raadzaal van het stadhuis van Nijmegen. Na een lezing van de schrijver en journalist Abdelkader Benali over het beginsel van non-discrimina-e zoals dat in onze grondwet staat volgde de prijsuitreiking met enkele korte toespraken. De avond eindigde om 22.00 uur. Na afloop kon er nog nagepraat worden onder het genot van een drankje.
Uit de Vredesverklaring: “Wij, vertegenwoordigers van Islami(sche, Christelijke, Joodse en Alevi(sche gemeenschappen in Nijmegen wijzen geweld uit naam van religie af. Wij roepen op tot vreedzaam en respectvol samenleven, want dat is de grondslag van onze religieuze tradi(es. De sleutel daartoe is open en nieuwsgierig zijn naar anderen en elkaar aanspreken op snelle oordelen en onverdraagzaamheid. Zo kunnen we tegengaan dat conflicten elders in de wereld overslaan naar Nijmegen. (…) “Conflicten elders in de wereld hoeven geen problemen te geven in Nijmegen. Religie is voor ons een bron van inspira(e in plaats van reden voor ruzie en conflict. In onze gemeenschappen staat liefde voor de medemens centraal. Wij benadrukken dat de ene groep niet de waarheid kan claimen ten koste van een andere groep. Onze tradi(es hebben gemeenschappelijke wortels en zijn slechts verschillende routes naar hetzelfde doel: vreedzaam en respectvol samenleven. Je bent eerst mens, dan pas moslim, christen, jood of aleviet. Gelovigen vinden dagelijks inspira(e in hun tradi(e om een goed mens te zijn voor iedereen in hun omgeving.”
8
9
O p z o e k n a a r i n s p i r at i e Bezoek aan Juke Hudig
De leden van de liturgiecommissie zijn op zoek naar wegen om wat nieuws en inspirerends te doen in de kerk, bijvoorbeeld op het gebied van kunst en muziek. Onlangs hebben we inspira-e opgedaan bij de kunstenares Juke Hudig die heel roman-sch en s-l diep in de Bommelerwaard woont in Neerijnen. Juke Hudig houdt zich door middel van haar pastelschilderijen o.a. bezig met religieuze thema’s. Ze hee9 al een hele serie ‘Job’, en ‘Christoforus’ schilderijen gemaakt, ze is nu bezig om allerlei aspecten van de profeet Jona in beeld te vangen en ze hee9 een aantal ‘Paaspastels’ en crucifixpastels gemaakt. Hoe ziet haar werk eruit? Die Paaspastels bijvoorbeeld, zouden we die in de 40-dagen-jd in de kerk kunnen hangen? Biedt haar werk nog andere mogelijkheden voor onze gemeente? Een exposi-e bijvoorbeeld, of één schilderij in bruikleen? Kunnen we Juke eens uitnodigen voor een gemeenteavond om over haar werk te vertellen? We hadden onze vragen eigenlijk niet eens zo helder geformuleerd, maar na een hartelijke ontvangst in haar mooi verbouwde boerderij zijn we in haar atelier gaan kijken en kwamen de diverse mogelijkheden aan bod. Voor die Paaspastels zijn we dit jaar te laat, de andere mogelijkheden moeten nog verder doorgepraat worden, maar wij vinden het werk van Juke Hudig mooi en inspirerend genoeg om dat in de kerk met de gemeenteleden te willen delen. Namens de liturgie commissie, Lia Visser
10
d e da g va n d e g o d d e e ltj e s 7 maart 2015 in Utrecht De dag begon met een uiteenzeXng van Dr Peter Kluit, natuurkundige bij de CERN en lid van de remonstrantse gemeente Haarlem, over de zoektocht naar het echte goddeeltje en de betekenis ervan voor het begrijpen van het universum. Het was een boeiend en vlot gebracht betoog, maar voor een leek onmogelijk om weer te geven. Vervolgens werd onder leiding van de auteurs van de zes Goddeeltjes (zie leestafel) in workshops gepraat over mens,
geest, jezus, god, kerk en toekomst. Daarnaast was het de bedoeling dat 'oude' en 'nieuwe' remonstranten elkaar zouden ontmoeten. Ook werd er aandacht besteed aan het deelexperiment 'geven, ontvangen, delen'. Al met al een stralende dag die door ongeveer 125 mensen werd bezocht.
Nelleke Wentges-Viëtor
Bezield fietsen zondag 5 juli Bezield wandelen wordt op zondag 5 juli Bezield fietsen. We vertrekken om 10:30 uur en fietsen van de DoRe-kerk naar Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven in St. Agatha, nabij Cuijk. De fiets-jd is circa 1,5 uur. Om 12:00 uur zijn wij welkom in de ontvangstruimte van het Erfgoedcentrum. Speciaal voor DoRe gaat het Centrum een uur eerder open. In het bezoekerscentrum (vooraan in het ‘poortgebouw') zal Ans Bertens ons iets vertellen over Teresa van Avila, de Spaanse mys-ca van wie we dit jaar de 500e geboorte jaar vieren. Daarna bezoeken we de tentoonstelling over Teresa. Aansluitend is de kloostertuin te bezoeken. Ieder bepaalt zelf zijn/haar vertrek-jd, maar het centrum sluit om 17:00 uur. Kosten: overzetkosten van het veer over de Maas desgewenst: koffie/ thee €1,50; vlaai €2,00; eventueel een gi9. Lunch is mogelijk in nabijgelegen (pannenkoeken)restaurant, maar je kunt uiteraard ook zelf iets meenemen. Iedereen is van harte uitgenodigd om deel te nemen. En wie wil kan natuurlijk ook met de auto gaan. Als je vragen hierover hebt, bel me gerust: 024-3787213 of 0652224844 met groet, Mike Rijken
11
lekenpreekje het Paasmysterie Het is weer vasten-jd, -jd voor bezinning. En zoals elk jaar rond Pasen bezin ik mij weer rot op het raadsel van de opstanding van Jezus. Voor welk probleem is die opstanding eigenlijk de oplossing, vraagt mijn nuchtere verstand zich af. Het christelijk geloof zegt: voor het probleem van de zondeval en de dood. Adam en Eva hebben het vertrouwen van God beschaamd en als straf daarvoor maakte God ons leven eindig. Uit stof is de mens genomen en tot stof zal hij voortaan weerkeren, aldus Genesis. De verrijzenis van Jezus gee9 ons opnieuw uitzicht op het eeuwig leven, zodat we niet langer bang hoeven te zijn voor de dood, aldus de rechtgeaarde christen. Mijn probleem is dat ik niet zo’n moeite heb met het gegeven van de dood en geen behoe9e heb aan een eeuwig leven. Voor mij lost het tradi-onele geloof in de opstanding dus niets op. En als een echt kind van mijn -jd, waarin eigen keuzes en verantwoordelijkheden op de voorgrond staan, vind ik het moeilijk te verteren dat Jezus wreed geofferd zou zijn ter vergeving van (onder andere) mijn zonden. Een God die dat nodig hee9 heb ik niet nodig. Maar als het opstandingsverhaal niet meer leBerlijk over een eeuwig leven hoe9 te gaan, waar gaat het dan wel over? Ik probeer er door een andere bril
naar te kijken. Het krijgt voor mij meer betekenis als ik het zie in de lijn van de wonderverhalen die over Jezus verteld worden. Zijn opstanding als het laatste en grootste wonder. Die verhalen hebben bij mij een plaats gekregen door ze eerder als metaforen dan leBerlijk te lezen. Jezus’ kruisdood kan ik ook zonder er een metafoor van te maken begrijpen. Jezus ging omwille van Gods boodschap tot het uiterste. Als hij zeker had willen zijn van zijn leven had hij zijn missie moeten verraden. Liever verkoos hij het risico van de doodsstraf te nemen. Dat getuigt van een immense liefde voor God en voor zijn medemens, een liefde waar ik alleen maar bescheiden en s-l van kan worden. Maar dan volgt dat weerbars-ge opstandingsverhaal. Ik geloof graag dat het kwaad niet het laatste woord hee9. En dat een nieuw begin al-jd mogelijk is. Maar is dat niet een wat magere uitleg van het ul-eme wonder? Voegt het opstandingsverhaal dan nog wel iets toe aan die eerdere wonderverhalen? Elk jaar opnieuw vraag ik mij af: heb ik dat opstandingsverhaal echt niet nodig? Of mis ik gewoon de clou ervan? Wie het weet mag het zeggen, maar ik vrees dat het Paasmysterie voor mij voorlopig nog een waarach-g mysterie blij9. Cecilia Reijnen
12
13
Pasen en de tuin inlopen aan de zijde van een vrolijk kind, dat het wonder voelt gebeuren van het leven dat in tere knoppen onaantastbaar herbegint Pasen en het licht komt wuivend om de hoek, als een vrouw met armen van verlangen en vertrouwen, dat de verste verten met elkaar verbindt. Pasen en je blij9 de pijn voelen die de aarde al-jd weer doorwoelt. Maar juist in de kilte van de morgen kan een woord doorklinken, dat je op-lt en doet verder gaan. Pasen en de kwetsbaarheid aanvaarden om met blinde ogen te geloven dat omwille van de liefde niets vergeefs is, niets verloren, niets ten dode zal bestaan. K. Gelaude
Doopsgezinde-Remonstrantse Gemeente Nijmegen Professor Regoutstraat 23, 6524 RZ Nijmegen
14
