Ouderenhuisvesting. Raadsinformatieavond 15 juli 2014

Raadsinformatieavond 15 juli 2014

Ouderenhuisvesting Marieke Lampe, Cosbo Stad Utrecht Spreektekst: In het coalitieakkoord wordt er weinig aandacht besteed aan ouderenhuisvesting. Wij zijn blij dat de raad er nu, en eerder in december 2013, aandacht voor vraagt. Het Vernieuwde Welzijn, de transitie AWBZ-WMO en het scheiden van Wonen en Zorg heeft veel consequenties voor ouderen in het algemeen en voor huisvesting voor ouderen in het bijzonder. Eerst wat cijfers, want waar hebben we het nu over? Aantallen ouderen in de gemeente Utrecht (bron WistUdata): 8.566 inwoners zijn ouder dan 80 jaar. 14.679 inwoners zijn ouder dan 75 jaar. 33.059 inwoners van Utrecht zijn ouder dan 65 jaar (10 procent) 14.200 migranten in Utrecht zijn ouder dan 55 jaar, waarvan er ongeveer 8000 niet westers zijn. (De eerste generatie migranten zijn in het algemeen eerder oud en niet meer gezond) Belangrijke ontwikkelingen (bron WWZ monitor 2012) De komende vijftien jaar neemt het aantal 65 plussers in Utrecht met ongeveer 12.000 mensen toe. Het totaal aantal 65 plussers is dan in 2030 meer dan 45.000 mensen. Vanaf 2015 zullen ouderen vanaf Zorgzwaartepakket 5 in elk geval nog in aanmerking komen voor opname in een zorginstelling. Veel mensen met ZZP 4 en iedereen met ZP3 of lager niet meer. Ofwel: mensen blijven zolang mogelijk thuis, en dat is ook vaak wat ze willen….zolang dit nog goed gaat en de woonsituatie daar ook goed bij aansluit. Door deze ontwikkeling neemt de vraag naar beschermd wonen in een zorginstelling af. De vraag naar zelfstandig verzorgd wonen met zorg op afroep (ofwel aanleunwoningen) neemt toe. In Utrecht was er in 2012 al een tekort van 420 woningen met zorg op afroep, dit groeit de komende vijf jaar met nog eens 300 woningen. De vraag naar het aantal rolstoelgeschikte woningen neemt toe o.a. doordat meer ouderen in een rolstoel thuis zullen wonen. In totaal gaat dit om in de komende 5 jaar om ongeveer 100 extra woningen. Daarnaast zal door de groei van het aantal thuiswonende ouderen de vraag naar overige geschikte woningen toenemen. Woningen die rollatorgeschikt zijn en waar zorg op afspraak goed mogelijk is. Veel ouderen wonen in niet toegankelijke woningen. Zo wonen op Kanaleneiland en Overvecht veel ouderen drie hoog, zonder lift. Woningen die vaak ongeschikt zijn om zorg thuis te ontvangen. Voor het sociale huursegment was in 2012 al een tekort van 4000 geschikte woningen. De vraag zal de komende 5 jaar met nog eens ruim 2000 groeien. In de particuliere sector neemt de vraag naar geschikte woningen voor ouderen ook fors toe met 3500 in de komende 5 jaar. Wat is er nodig om aan te sluiten bij de woonvraag van ouderen? Om te beginnen zullen er voldoende woningen met zorg op afroep (aanleunwoningen) moeten komen. Uit informatie van de verhuisadviseur blijkt dat er behoefte is aan aanleunwoningen die moderner en groter zijn dan voorheen, maar wel betaalbaar. De verschillende zorginstellingen dienen in samenhang goed in te spelen op de vraag naar aanleunwoningen in de wijken. Verbouw van zorgvastgoed en nieuwbouw zijn nodig. Dit vraagt om een regisserende rol van de gemeente. Het aantal benodigde plekken in zorginstellingen zal in de toekomst hoogstwaarschijnlijk weer toenemen, omdat het aantal oudere ouderen toeneemt. Anticipeer daarop! De tekorten van overige geschikte woningen voor mensen met een rolstoel, rollator en zorg op afspraak vraagt volgens COSBO het volgende van de gemeente: - Zorg voor optimale informatie over woonaanpassingen in het algemeen en over de mogelijkheden in het kader van de Wmo. De Wmo procedures van aanvraag tot en met uitvoering dienen kort te zijn.


- Bevorder doorstroming van ouderen naar geschikte woningen in de eigen wijk of direct aangrenzende wijk: - Zorg voor voldoende geschikte woningen per wijk – betrek de wijkraden hier bij. Denk hierbij ook aan eenvoudige procedures voor plaatsing van een mantelzorgwoning (in Utrecht ook wel kangoeroewoning genoemd). - Realiseer een gebruikersvriendelijk aanbodsysteem waarin ouderen zelf kunnen zoeken naar geschikte woningen. (Zie notitie COSBO, Solgu en de Bundeling over definities van woningen en het aanbodsysteem, te downloaden op www.cosbo-stad-utrecht.nl) - Geef ouderen bij het wonen in een ongeschikte woning voorrang op de wachtlijst van woningnet of laat o.a. woonduur mede bepalend worden. - Help mensen de (vaak te grote) stap naar een andere woning te maken door de verhuisadviseur te handhaven. - Voorkom een huursprong die te groot is. - Stimuleer dat vrijkomend zorgvastgoed zo mogelijk geschikt gemaakt wordt voor wonen voor senioren en voor initiatieven om in groepen samen te wonen. - Faciliteer burgerinitiatieven van groepen ouderen (denk aan roze ouderen, ouderen met lage SES, migrantenouderen) op het vlak van wonen met (mantel)zorg. Er zijn op dit moment meerdere burgerinitiatieven op het gebied van wonen met zorg en dienstverlening. Zij hebben middelen, bemiddeling en in meerdere of mindere mate procesbegeleiding nodig voor het ontwikkelen en realiseren van nieuwe woonconcepten. Vertrouw erop dat mensen heel veel zelf kunnen doen, mits ze het vertrouwen ook krijgen en middelen hebben. De samenwerking met wooncorporatie, zorginstellingen en zorgverzekeraars bieden hierbij veel kansen. Uw rol is hierbij onontbeerlijk!! Tot slot is het van belang dat er werk gemaakt wordt van welkome wijken, ook samen met de zorginstellingen. Zorg hierbij voor toegankelijke buurtteams voor ouderen, waarbij er outreachend gewerkt wordt naar deze groep. Realiseer de uitvoering van de motie huisbezoek 80+ door de buurtteams, waarbij COSBO de kanttekening wil zetten dat hier voor oudere migranten een lagere leeftijd moet worden gehanteerd. Door middel van de huisbezoeken kunnen buurtteams signaleren of de woonsituatie van ouderen past of niet. (Overigens: Tot nu toe heeft COSBO nog niets gehoord over de uitvoering van de aangenomen motie.) Gemeente, wij zien hier voor u een stimulerende, een faciliterende en een regisserende rol weggelegd!! Een complex vraagstuk als dit kan niet zonder uw steun en regie. Mw. R. Jones, Stichting Migranten Meldpunt Utrecht ( St. MMU) en het NOMU ( Netwerk Oudere Migranten Utrecht) onderdeel van de Cosbo. Samenvatting: 1. De huidige woonomstandigheden van de doelgroep zorgbehoevende migranten ouderen 2. De hoogdrempeligheid van de Clienteninformatie en ondersteuning , en weinig tot onvoldoende gebruikname van het ondersteuningsaanbod voor Oudere Migranten. 3.Onvoldoende aansluiting en matching van de woonwensen met bestaande woningbouwcooperaties en financiers om passende en betaalbare woonvormen te realiseren voor de oudere migranten. Spreektekst: Graag wil ik het volgende inbrengen met betrekking tot de doelgroep die wij vertegenwoordigen: De Migranten Ouderen. Ook deze kwetsbare doelgroep wil gebruik kunnen maken van een passende woon en zorgaanbod. Het gaat erom dat er creatieve woonvormen gerealiseerd worden die aansluiten bij hun wensen en behoeften op woon en leefgebied. Veel oudere migranten ouderen wonen in een corporatiewoning binnen onze gemeente. Veel van deze woning zijn zoals bekend niet aangepast aan de huidige persoonlijke woonwensen van de ouderen. Het merendeel van deze woningen is niet voorzien van een zoals in Kanaleneiland.


Om in aanmerking te komen voor een urgentie zijn er zoveel procedures en is er veel papieren rompslomp, alvorens de aanvraag bij de juiste persoon terecht komt. |Migranten ouderen hebben van wege hun taalbarrière en analfabetisme geen kennis in huis hoe zij hun zaken online moeten regelen. Daar hebben zij hulp en ondersteuning bij nodig. Zeker als er geen kinderen zijn die kunnen helpen. Voor hun is het erg belangrijk dat zij in een aangepaste en creatieve woning en of woonvorm kunnen wonen in de nabijheid van hun eigen sociale netwerk. In mijn werk komt ik situaties tegen waarbij Migranten ouderen met een handicap of lichamelijke beperking totaal van de buitenwereld afgesloten zijn, omdat zij hun huis niet uit kunnen en geen contact meer hebben met hun sociale kringen. Er is meer isolement en vereenzaming onder migranten ouderen dan u wellicht denkt. Recente maatschappelijke veranderingen vragen om meer betrokkenheid en verantwoordelijkheid van de burger voor zijn eigen leven. Voor deze kwetsbare groep ouderen is maatschappelijke participatie op dit terrein niet vanzelfsprekend. Dat wil niet zeggen dat zij geen uitgesproken mening hebben over het doorbrengen van hun laatste levensfase. Ouderen zullen steeds meer aangewezen zijn op hun eigen woning, de eigen buurt en buurtvoorzieningen. Het is daarom nu van belang te weten welke de wensen zijn van migranten ouderen t.a.v. woning en woonomgeving en of die wensen matchen met de mogelijkheden van de gemeente en zorgwoonaanbieders. Wij vragen U om als gesprekspartner mee te denken over mogelijkheden voor deze doelgroep met hun specifieke woonwensen. In samenwerking met Pharos en 3 organisaties zijn er burgerinitiatieven die elk een migranten groep vertegenwoordigen (Surinamers/ Turken/ Marokkanen). Wij vragen voor deze initiatieven de ondersteuning van de Raad en de gemeente bij de realisatie van passende woon- en zorgcombinaties voor kwetsbare ouderen met een migranten en /of SES achtergrond. Belangrijke uitgangspunten van de initiatieven zijn dat ouderen zelf vormgeven aan de randvoorwaarden om zo lang mogelijk zelfstandig te kunnen wonen door zorg voor elkaar en door de kinderen. Miriam C.N. Sterk, De Bundeling Samenvatting: Ten aanzien van ouderenhuisvesting pleit De Bundeling voor: - behoud verhuisadviseur; - huurgewenning voor verhuizende ouderen bij alle corporaties; - behoud aangepaste woningen voor ouderen die de aanpassing nodig hebben; - implementering van het door COSBO, SOLGU en De Bundeling voorgestelde woningaanbodsysteem. Spreektekst: Geachte dames en heren, Graag maakt De Bundeling van de gelegenheid gebruik om haar zienswijze ten aanzien van ouderenhuisvesting hier voor het voetlicht te brengen. Uitgangspunt daarbij is dat De Bundeling zich inzet voor alle doelgroepen onder de huurders en woningzoekenden in Utrecht. Onze focus bij ouderenhuisvesting ligt dan ook vooral op die elementen die een bijdrage kunnen leveren aan het verbeteren van de doorstroming, zodat ook bijvoorbeeld jongeren en gezinnen ervan kunnen profiteren als ouderen naar een voor hen meer geschikte woning kunnen verhuizen. In dat kader willen wij erop aandringen dat de verhuisadviseur en de daarbij behorende begeleiding geprolongeerd wordt, aangezien dit instrument alleen een goede bijdrage kan leveren als er sprake is van continuïteit. Veel potentiele verhuizingen zitten momenteel in de pijplijn en dan kan het niet zo zijn dat halverwege de verhuisplannen de verhuisadviseur moet afhaken. In dit verband is ook van groot belang dat er inzichtelijk wordt gemaakt hoeveel en welke verhuisstromen de verhuizing van een oudere teweeg brengt.


Het door de corporaties gevoerde huurbeleid vormt ook een belemmering die het voor veel ouderen niet aantrekkelijk maakt te verhuizen, gezien de huursprong die dat met zich meebrengt. In die zin pleit De Bundeling er daarom voor dat – in navolging van Bo-Ex – ook de andere corporaties gaan werken met een huurgewenningsregeling, en wel zodanig dat het niet alleen geldt voor verhuizingen binnen het bezit van een corporatie, maar ook als het een verhuizing betreft naar een woning van een andere corporatie. Nieuwbouw van ouderenwoningen is momenteel moeilijk realiseerbaar. Volgens De Bundeling zullen daarom de focus en investeringen dienen te liggen op aanpassing van woningen, waarbij ervoor gezorgd moet worden dat bij mutatie de woning weer wordt toegewezen aan iemand die ook behoefte heeft aan een aangepaste woning. En er dus niet de situatie kan ontstaan dat een traplift eruit gesloopt wordt en vervolgens in een andere woning er weer een traplift moet worden aangebracht. Nadrukkelijk willen wij ook aandacht vragen voor een goed zoeksysteem van woningen voor – met name – ouderen. Een zoeksysteem via Woningnet waarin de functionaliteit van de woning aangegeven wordt. Cosbo, Solgu en De Bundeling hebben – in nauw overleg met en op basis van de ervaringen van de gebruikers – een systeem ontwikkeld waarmee gebruikers op eigen kracht een voor hen geschikte woning kunnen vinden. Het voorstel voor wijziging van het zoeksysteem dat de STUW hiervoor heeft gemaakt, is – wederom op basis van de ervaringen van gebruikers – niet gebruiksvriendelijk. Toch dreigt dit voorstel ingevoerd te worden. Dat is zonde van het geld. Wij dringen er daarom op aan dat het door ons voorgestelde alternatief geïmplementeerd wordt in het aanbodsysteem. De geïnteresseerden onder u kunnen ons voorstel toegestuurd krijgen. Amina Berkane, Stichting Attifa Zorg en Mobin Samenvatting: Pleiten voor meer facilitering en ondersteuning van woongemeenschappen bij migranten ouderen. Spreektekst: Namens stichting Attifa Zorg en Mobin (Marokkaanse ouderenbond in Nederland) wil ik graag uw aandacht vragen voor de woonsituatie en woonwensen van oudere migranten in Utrecht. Attifa Zorg is een organisatie van betrokken mensen uit de Marokkaanse gemeenschap, die zich momenteel bezig houd met ondersteuning van dementerenden en hun mantelzorgers. Hiernaast is het initiatief opgestart voor het realiseren van een woongemeenschap voor Marokkaanse ouderen en een zorghotel. Deze woon- en zorgvoorzieningen zijn dichtbij hun families en omgeving. Toelichting: Situatie van migranten ouderen De uitgangspositie van de oudere migranten is over het algemeen ongunstig. Hun sociaal economische situatie is zwakker en onderzoek laat zien dat Turkse, Marokkaanse en Surinaamse migranten ouder dan 55 jaar een slechtere gezondheid hebben dan autochtone ouderen (Schelfhout, 2004). Zij zijn vaker en langduriger ziek en hun ziektelast ligt ongeveer 22 procent hoger dan bij autochtone Nederlanders. Vaak spelen taal, cultuur en opleiding en daaraan gerelateerde gezondheidsvaardigheden een rol. Desgevraagd gaven deze ouderen aan slecht uit de voeten te kunnen met de reguliere thuiszorg en verzorgingstehuizen, en zo veel mogelijk gebruik te maken van informele hulp (lees: familie). Families voelen een drempel en soms schaamte om formele hulp in te roepen bij de verzorging van hun vader/moeder. Veel ouderen met een lage SES wonen niet in toegankelijke woningen 2% van de oudere migranten woont in 0 trede woning. De stad Utrecht telt 322.000 inwoners per 1 januari 2013. Het aantal Utrechters met een niet-westerse herkomst is 69.961 personen en vormt 21,7% van de totale bevolking, ruim boven het landelijk gemiddelde van 11,2%. Marokkaanse ouderen vormen de grootste groep binnen de populatie van migranten ouderen in Utrecht. Deze groep heeft over het algemeen ook in Utrecht een ongunstige sociaal economische positie en een slechtere gezondheid dan autochtone ouderen.


Herkomst 55+ Autochtoon Marokkaans Turks Surinaams/Antillen Overig niet-westers Overig westers 45.106 2.936 1.429 1.811 1.229 6.155 Bron: Cosbo Wat willen wij? Attifa Zorg wil een woongemeenschap voor ouderen oprichten, bestaande uit afzonderlijke appartementen en een ruimte voor gemeenschappelijke activiteiten. Aanleunend zijn een aantal appartementen of kamers aanwezig voor de opvang van zieke ouderen uit de wijk/stad (het zorghotel), waar zij professionele zorg ontvangen. De locatie leent zich bij uitstek voor ondersteuning door de familie (koken, gebedsruimte, enz). Professionele zorg wordt geregeld volgens de gangbare weten regelgeving door Attifa Zorg en/of een andere zorgorganisatie. Het doel van de woongemeenschap is geborgenheid en onderlinge hulp te creeren, maar ook nieuwe uitdagingen en mogelijkheden tot ontmoeting, ontplooiing en meer zelfredzaamheid te realiseren. Wat vragen wij aan de gemeente? Het vigerend beleid van de gemeente Utrecht ten aanzien van ouderenhuisvesting is om nieuwe huizen levensloopbestendig te bouwen. Op zich een goede zaak, maar wij missen de oplossingen voor nu, en een totaal visie op huisvesting voor kwetsbare ouderen en dan met name voor allochtone ouderen. Ook missen wij hierbij de relatie met veranderingen in zorg. Wij vragen de gemeente een sterke regierol te nemen op de woningmarkt en bij de corporaties aandacht te vragen voor huisvesting voor ouderen vooral in de Utrechtse achterstandswijken. In het collegeprogramma “Utrecht maken we samen” staat weinig over wonen voor ouderen, maar het college wil ruimte bieden aan eigen initiatieven, vertrouwen geven aan partijen die initiatieven nemen en nodigt de stad uit tot samenwerking. Wij vinden het een goede houding en willen graag samenwerken om de eerste woongemeenschap voor Marokkaanse ouderen in Utrecht te realiseren. Roep Makhan, Marem zorg Spreektekst: Hindoestaanse Nederlandse ouderen leven in een zeer geïsoleerde omgeving. Door het ontbreken van faciliteiten en zorg die aansluit op hun culturele waarden, normen en geloof heeft dit ook negatieve gevolgen voor de gezondheid en het zich gelukkig voelen. Er is een grote behoefte aan ouderen huisvesting gericht op de Hindoestaanse Nederlanders. Graag willen wij hulp van de Gemeente Utrecht om een ouderen huisvesting voor Hindoestanen op te zetten. Voeg hier de tekst in die u uit wilt uitspreken op de raadsinformatieavond (maximaal één à twee A4tjes).

De Hindoestaanse ouderen zijn afkomstig uit Suriname. Suriname was tot 1974 een kolonie

van Nederland met een bloeiende plantage cultuur in de 19e eeuw. Op deze plantages werden o.a. producten zoals suiker, koffie en cacao door slaven verbouwd. Na de afschaffing van de slavernij zijn er contractarbeiders uit de Aziatische koloniën naar Suriname overgebracht om te werken op de plantages. Door de goede ervaringen die de Engelsen hadden met de Hindoestanen uit de Engelse kolonie ( Brits Indië) India, werd met de Britse regering een overeenkomst gesloten om contractarbeiders uit Brits Indië aan te stellen. Sinds 1873 zijn de Hindoestanen op verschillende plantages in de kolonie Suriname te werk gesteld. Na de een vijfjarig contract vestigden 22.000 Hindoestanen zich voorgoed in Suriname. Ze kregen een stuk land en waren vooral werkzaam als klein landbouwer. Zij bleken erg succesvol en gaandeweg ontwikkelden zij zich als de welvarendste bevolkingsgroep in Suriname en drongen door tot alle lagen van de samenleving. Zij hebben door hun ondernemers- en handelsgeest nu ook voor een groot gedeelte de economie van Suriname in handen. Dit heeft tot spanningen geleid met de creoolse bevolkingsgroep. Tijdens de onafhankelijkheid van Suriname in 1974 heeft zich een ware volksverhuizing voorgedaan van Hindoestanen. Uit angst voor situaties als in het Afrikaanse land Oeganda, waarbij de dictator Idi Amin de Hindoestanen uit Oeganda verjoeg, zijn veel Hindoestanen naar Nederland geëmigreerd.


Huidige situatie: De Hindoestanen vormen in etnisch en cultureel opzicht een duidelijke herkenbare groep. Ze zijn herkenbaar aan hun Indiase trekken. Het geloof van de Hindoestaan is het Hindoeïsme. In cultureel opzicht hebben de Hindoestanen hun sterke identiteit behouden dit is vooral te herkennen aan de Indiase muziek, festiviteiten en Bollywood films. Dit is ook mede te danken aan het feit dat ze kunnen terugvallen op een eeuwenoude cultuur. De Hindoestaan leeft in een groepscultuur met veel sociale controle en een sterke identiteit een eigen netwerk, eigen culturele en religieuze bezigheden. De Hindoestaanse ouderen genieten van een hoge status binnen de Hindoestaanse gemeenschap. In Nederland hebben de Hindoestanen zich makkelijk aangepast en zijn ook hier zeer succesvol. Het helemaal in de westerse samenleving opgenomen worden heeft ook zijn negatieve effecten voor de groepscultuur. De kinderen zijn goed opgeleid en hebben een succesvolle carrière. Door de drukke agenda’s is er weinig aandacht meer voor elkaar. Veel Hindoestaanse ouderen merken nu dat zij zich bevinden in een zeer geïsoleerde leefomgeving met weinig beweging en contacten. Ze zijn vaak depressief en staan onverschillig in het leven. Er steken ook veel gezondheidsklachten de kop op bij deze groep. Door veel zorginstellingen wordt aangeven dat met name oudere Hindoestanen een kwetsbare groep vormen op het gebied van hun gezondheid. Helaas worden de ouderen te weinig geprikkeld om iets te doen aan hun gezondheidssituatie. Deze doelgroep is voor de zorginstellingen moeilijk te bereiken. Een van de redenen hiervan is namelijk dat de huidige vormen van zorg niet aansluit op de speciale behoeften of wensen van deze doelgroep. Het gaat hier om een complex maatschappelijk vraagstuk die niet met de gangbare zorg aanbod kunnen worden opgevangen. Er is speciale aanpak hiervoor nodig. Dit wordt door zowel de professionele zorginstellingen als door de cliënten aangegeven. De Hindoestaanse gemeenschap krijgt nu ook steeds meer en meer te maken met de vergrijzing en de problematiek die daarmee voortvloeit. MAREM-Zorg richt zich op het bevorderen van de zelfredzaamheid met de wens, dat het uiteindelijk zal resulteren in zoveel mogelijk uitstel van de intensieve zorg. Zodat de oudere zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven wonen. Daarnaast wordt er veel gedaan worden aan empowerment van deze ouderen, door veel te werken aan hun fysieke welzijn en gevoel van gelukzaligheid. Onze motto is dan ook “meer welzijn is minder zorg”. Uit ons onderzoek bij deze doelgroep oudere Hindoestanen is gebleken dat er veel behoefte is aan gemeenschappelijke ouderen huisvesting met activiteiten. Zoals religieuze, culturele bijeenkomsten, gesprekken met elkaar, hulpverlening, ontspanning spelletjes, excursies en het kennismaken met andere culturen. De ouderen die nu terecht zijn gekomen in de reguliere ouderen zorginstellingen leven erg afgezonderd en door het ontbreken van voorzieningen om zich als hindoestaanse oudere een gelukkige oude dag te ervaren. MAREM-zorg biedt de hindoestanen Holding Therapie. Wat zal leiden tot het uiteindelijke doel van een gezonde, gelukkige, zelfverzekerde en initiatiefrijke oudere die zelfstandig zijn of haar weg kan vinden in de samenleving. De ouderen hebben aangegeven dat de activiteiten van MAREM –Zorg voldoen aan hun beleving in persoonlijke, culturele en religieuze zin. Zij kijken naar uit om in een woonvorm te wonen die gebaseerd is op de visie van Marem-Zorg. Er wordt met veel enthousiasme op gereageerd. Zo wordt aangegeven dat er structuur in hun dagelijkse leven wordt aangebracht. Door meer beweging, onderlinge sociale contacten en zinvol bezig zijn. Door activiteiten gericht op hun cultuur en geloof wordt meer inhoud gegeven aan hun leven. Er wordt meer levensvreugde ervaren en men krijgt meer


inzicht in de zin van het leven. Dit heeft daardoor ook zijn positieve invloed op de gezondheid van deze ouderen. De kwaliteit van hun dagelijks leven wordt verbeterd. Een gelukzalige oude dag wordt ervaren en de weg naar de intensieve zorg wordt zoveel mogelijk uitgesteld. Uit onderzoek van het Sociaal Cultureel planbureau(SCP) is gebleken dat alleenstaande Surinaamse ouderen vaak in een kwetsbare positie verkeren en daardoor minder zelfredzaam zijn. Omdat er geen aansluiting wordt gevonden bij de reguliere instanties, zoeken de ouderen hun heil binnenhuis. Zo wordt er een eigen tempel thuis ingericht en heeft men aansluiting met Indiase televisie zenders zoals Zee TV, B4U, video’s en dvd om het contact met de cultuur te behouden. Men is dan de hele dag gekluisterd achter de televisie en raakt steeds geïsoleerd van de rest van omgeving. Hart en vaat ziektes met name hersenbloedingen komen veel voor. Vroegtijdige sterfte onder de senioren is erg hoog. De Gemiddelde leeftijd is 65 jaar. De Hindoestaanse oudere is erg huiverig om in een reguliere ouderen huisvesting terecht te komen. Men woont daarom bij kinderen in met alle negatieve gevolgen, spanningen stress situaties. Ook de onderlinge relaties binnen de familie worden de ouderen in situaties meegesleept die zeer nadelig zijn voor hun gezondheid. Onbewuste ouderen mishandeling komt veel voor. De reden waarom wij u benaderen is dat er grote behoefte is naar ouderen huisvesting die aansluit op de behoefte van de Hindoestanen. Graag willen wij hulp van de Gemeente Utrecht om zich in te zetten om een ouderen huisvesting voor Hindoestanen in Utrecht te realiseren. Dré Hopmans Samenvatting: Laat ouderen van een fijne oudedag genieten. Wederom huisvesting. Deze keer gaat het niet weer over de studenten, maar over de ouderen. Een groep die de laatste tijd aardig in de verdrukking is gekomen, maar een groep die zondermeer alle aandacht verdient en duidelijk ook gaat krijgen binnen deze gemeente. Als er niet met de ouderen wordt ‘gesleept’, dan wordt er gedreigd met ‘Uw partner is te gezond en moet vertrekken’ (het verhaal uit Wageningen van mei 2014). Alles wat onzekerheid voor deze groep oproept, veroorzaakt over het algemeen vele slapeloze nachten en niet alleen bij deze groep, maar ook bij de familie. Het is niet niks, als je op hoge leeftijd van alles nog moet meemaken. Vergeet niet ‘Iemands dak boven zijn hoofd afpakken, iemand hierna aan zijn lot overlaten’ is in de categorie van huren het allerergste wat je een modelhuurder kan aandoen. Het is nog altijd zo, dat ouderen het liefst hun eigen ding willen kunnen doen en desnoods bij de familie willen gaan wonen, maar als dit niet (langer) gaat of niet kan, dan kunnen deze ouderen een fijn plekje in een of ander tehuis zeker waarderen. - Berg ouderen niet te snel op. - Besef dat iedereen dus ook de ouderen een deel van de ziel van de straat, de wijk en de buurt zijn. - Besef dat ouderen veel meer waarde voor de buurt hebben dan sommigen misschien denken. - Besef dat een te eenzijdig inrichting van de buurt een behoorlijk obstakel kan opleveren voor succesvolle participatie. Terug naar de ouderenhuisvesting. - Bij dit alles kan het natuurlijk zo zijn, dat ouderen wel in hun eigen buurt moeten kunnen blijven wonen. Zo moeten er geschikte woningen voor hen zijn, als zij niet meer echt de trap op kunnen lopen. Hoe dan ook: in bijna iedere straat zijn altijd zogenaamde nul-trede woningen (=woningen op de begane grond, of woningen bereikbaar via een lift) aanwezig. Reserveer een deel hiervan, als doelgroep-woningen voor hen.


- Maak niet dezelfde fouten als sommige woningcorporaties w.o. SSH Utrecht hebben gedaan met het geforceerd doordrukken van campuscontracten, of met het gaan inzetten van sociale huurwoningen voor de lucratieve commerciële shortstay verhuur. - Voorkom dat huurders het slachtoffers worden van verhuurders, die lucratief (=bij iedere mutatie streefhuur optrekken naar 100% van maximaal toegestane huur) willen verhuren. De huisjesmelkers 2.0. - Voorkom dat verhuurders een eigen woonruimteverdeelsysteem kunnen gaan opzetten. Bij zelf labelen, bij zelf toewijzen kan het wel de opmaat zijn naar. Spreektekst: Aparte bijlage. Fred Dekkers, Wijkraad West Samenvatting: Reanimeer het Hart van Lombok Spreektekst: De bedoeling van het Hart van Lombok was het maken van centrum midden in Lombok dat ouderen ondersteunt bij het zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen in de eigen buurt en, als dat niet meer kan, die ouderen een woonvoorziening met minder of meer ondersteuning in de eigen wijk te bieden. Door het vertrek van Careyn en het dienstencentrum uit het Hart van Lombok zitten we nu met een gat in Lombok. Autochtone en allochtone ouderen die jarenlang in Lombok hebben gewoond zijn verkast naar Transwijk, Overvecht of Nieuwegein. Wijkraad West vraagt zich af welke mogelijkheden de gemeente Utrecht heeft om bij te dragen aan het reanimeren van het hart van Lombok. Welke invloed heeft de gemeente op organisaties die ouderen ondersteunen bij zelfstandig of verzorgd wonen in de eigen buurt? Kan de gemeente zorgen dat er weer ondersteunde huisvesting voor ouderen in het Hart van Lombok komt? Volgens Wijkraad West kan de gemeente in ieder geval het Hart van Lombok versterken door één van de buurtteams voor West in het hart van Lombok te huisvesten. Simon Huges, COC midden Nederland Samenvatting: Ik ben coördinator van de werkgroep senioren van COC midden Nederland. Wij zijn bezig met het starten van een woongroep voor senioren en zijn er van overtuigd dat groepswonen een mogelijkheid biedt aan senioren om voor elkaar te zorgen (zolang het gaat) en gezamenlijk voor professionele zorg te zorgen. Spreektekst: Binnen COC midden Nederland hebben de senioren een vereniging opgericht met het doel een woongroep voor senioren te starten. Wij stellen ons ten doel in een groep te gaan wonen waarbij ieder zijn eigen appartement heeft en men elkaar door het bij elkaar wonen beter leert kennen. Zo kan men elkaar helpen met dagelijkse bezigheden. In de loop van de tijd kan de vereniging dan afspraken maken over verdergaande zorg. Wel hebben we steun nodig bij het vinden van een plek voor de woongroep. Misschien valt te denken aan verbouw van verzorgingshuizen die leeg komen te staan. Voor homoseksuele ouderen is een woongroep belangrijk omdat men meestal een ander netwerk heeft dan heteroseksuele ouderen. Overigens lijkt het idee om woongroepen voor senioren te starten, in deze tijd waarin verzorgingshuizen afgebouwd worden, aantrekkelijk voor veel senioren.


Job Haug, Solgu Samenvatting: Het Solgu pleit dat de mate van toegankelijkheid van woningen bij het aanbod wordt weergegeven. Niet alleen voor huur- maar ook voor koopwoningen, zodat mensen kunnen anticiperen en zodat de doorstroming bevorderd wordt. Spreektekst: Geachte raadsleden, Vanuit onze achterban krijgen wij jaarlijks vragen over huisvesting. Onderzoeken en prognoses wijzen ons al 10 tallen jaren op een tekort aan bruikbare woningen voor mensen met fysieke beperkingen. Omstreeks 1994 is de toegankelijkheid zelfs een onderdeel geworden van het Bouwbesluit. De afgelopen 25 jaar is er veel gerealiseerd: • In Overvecht en Kanaleneiland zijn 250 liften in flats geplaatst. • De gemeente Utrecht heeft een groot aantal individuele aanpassingen gerealiseerd. • Veel woningen zijn gerenoveerd door corporaties. • Een aantal woningen is opgenomen in opplusprogramma’s. • Woningen gebouwd na 1994 (Bouwbesluit) hebben een hoge mate van toegankelijkheid. In het totale woningbestand van voor 1994 zijn er natuurlijk een aantal met een hoge mate van toegankelijkheid. Van de wijk Overvecht is bekend dat alle benedenwoningen in de 4-hoog flats (250 stuks) een bijzonder hoge mate van toegankelijkheid hebben. Helaas hebben de woningbouwcorporaties zelf geen overzicht van de mate van toegankelijkheid van hun eigen woningbestand. Al jaren pleiten belangenorganisaties dat de mate van toegankelijkheid van woningen bij het aanbod wordt weergegeven. Niet alleen voor huur- maar ook voor koopwoningen, zodat mensen kunnen anticiperen en zodat de doorstroming bevorderd wordt. De corporaties hebben ooit een sterrensysteem ontwikkeld, waar veel overleg over heeft plaats gevonden, maar dat voor woningzoekenden nooit is toegepast. Het Solgu wil dat mensen met beperkingen die willen verhuizen, zelfstandig goede bruikbare informatie kunnen vinden. Wij hebben samen met het Cosbo en de Bundeling en met hulp van onze achterban onderzocht welke informatie gewenst is vanuit de gebruiker. In deze nota wordt een eenduidig gebruik van woningtermen voorgesteld, zodat misverstanden daarover bij burgers, gemeente, woningcorporaties en beleidsmakers kunnen worden vermeden. Tevens worden aanbevelingen gedaan voor een optimale (web-)structuur waarmee informatie over woningen ontsloten kan worden. Een dergelijk systeem is niet alleen voor potentiële woningzoekenden van belang, maar ook voor bijvoorbeeld Wmo-medewerkers die op zoek zijn naar een aangepaste woning voor een cliënt. Tevens biedt het handvatten om beleid tussen overheid, corporaties en belangenverenigingen beter op elkaar af te stemmen door het spreken van eenzelfde taal. Wij willen u als raad vragen om onze aanbevelingen over te nemen. U kunt de nota bekijken via: www.solgu.nl → Nieuws → Utrechts nieuws → Gebruikersvriendelijk woningzoeken Dank voor uw aandacht. Rolf van der Weide, Adviescommissie Ouderenbeleid (A.C.O.) en STUW corporaties Samenvatting: ACO en STUW pleiten voor de mogelijkheid voor maatwerk bij het vinden van huisvesting voor ouderen met problemen. STUW corporaties werken met regio collega's en WoningNet aan verbetering informatie over toegankelijkheid woningen. d.m.v. pictogrammen. Tevens wordt gepleit voor het verlaten van labeling van woningen voor senioren (=55+).


Spreektekst: Uit de in oktober 2012 verschenen WWZ monitor (Bestuursinformatie, oktober 2012) blijkt, dat er in principe voldoende ‘gewoon’ toegankelijke woningen zijn in de gemeente Utrecht, dat wil zeggen nultreden woningen. Omdat de woningen gewoon via WoningNet worden verdeeld, kunnen ook mensen zonder beperkingen op die nul-treden woningen reageren. Wie de langste inschrijftijd heeft, krijgt de woning. Wordt rekening gehouden met deze wijze van woningverdeling, dan zijn er in Utrecht volgens de monitor 4000 woningen te kort. De spreiding over wijken is ongelijk, dus sommige wijken zouden een absoluut tekort kunnen hebben. Daar geeft de monitor geen inzicht in. Met de decentralisatie van de AWBZ zullen ouderen langer zelfstandig blijven wonen. Daarbij wordt de afstemming tussen de betreffende persoon, een geschikte woning en haar/zijn netwerk van verzorging en sociale contacten belangrijk. Dat geheel is niet in een toewijzingssysteem te vatten en zal moeten worden gevonden via maatwerk, waarbij het Buurtteam de regie rol kan en moet spelen, volgens ACO en STUW. Wij pleiten er daarom voor, dat het Buurtteam, in overleg met de betreffende persoon en een/de corporatie maatwerk kan leveren. Het Buurtteam advies zou dan als urgentie kunnen gelden. Er bestaat geen gevaar voor verdringing van andere urgenten: ouderen willen niet verhuizen. Alleen als het niet anders kan zijn ze te bewegen, en dan nog. De corporaties zijn aan het werk om zelf zoeken gemakkelijker te maken, door de introductie van pictogrammen om de mate van toegankelijkheid duidelijk te maken. De regio corporaties hebben overeenstemming over de pictogrammen en operationele definitie die daarbij hoort. En dat is heel wat! Aan WoningNet is al opdracht gegeven voor invoering van dit systeem. Hiermee zullen niet alle problemen zijn opgelost, maar deze eerste stap is heel belangrijk. Corporaties in Utrecht worden steeds vaker geconfronteerd met het verschijnsel dat advertenties voor woningen met het seniorenlabel geen enkele reactie krijgen op WoningNet. Dit gaat zelfs op voor woningen op zeer goede lokaties, zoals bijvoorbeeld de Kruisstraat, bij de Stadsschouwburg. Worden deze woningen zonder label geadverteerd, dan komen er wel reacties, bij de Kruisstraat ook door 55+ ‘ers. Onze conclusie is dat het systeem van labeling van woningen niet meer werkt, en zo langzamerhand ook niet meer fair is ten opzichte van andere woningen zoekenden, die als het ware in lange rijen voor de andere woningen staan. We hebben geen waterdicht bewijs voor een verklaring hiervoor. Uit literatuur weten we, dat senioren zichzelf zelden als senioren wensen te betitelen dan dat dus de term ‘seniorenwoning’ eerder afschrikt dan mensen aantrekt. De lage reactiegraad – en toenemend aantal keren geen enkele reactie – gekoppeld aan de grote veranderingen in de zorg/AWBZ lijkt een goed moment om tot een andere wijze van woningen vinden voor ouderen te komen. STUW en gemeente zijn bezig op dit punt – labeling – beleid uit te werken. Ons pleidooi hier is niet meer dan een beroep op u om open te staan voor veranderingen op dit punt. Marianne Stadlander , Alzheimer Nederland Samenvatting: Voor dementie zijn de volgende punten van belang: 1.Voldoende aantrekkelijke, kwalitatief goede en laagdrempelige dagbesteding voor mensen met dementie 2.Mantelzorgondersteuning 3.Toepassen van de landelijke Zorgstandaard Dementie 4.Integratie van casemanagement dementie in het Sociaal wijkteam 5.Bevorderen participatie door de dementievriendelijke gemeenschap met een rol voor politie, winkeliers enz. 6.Veiligheid en Huisvesting (zie modelwoning Otib in Woerden)


Spreektekst: BENT U KLAAR VOOR DE TRANSITIE? DAN KUNT U OPGELUCHT ADEMHALEN! In 2015 geldt de nieuwe Wmo wet. Alzheimer Nederland helpt u graag op weg. Wist u dat: * Zowel het landelijk bureau van Alzheimer Nederland als haar regionale afdelingen u kunnen ondersteunen met feiten & cijfers over uw gemeente en behoeften van de doelgroep? Maar ook met beeldmateriaal, voorlichting en brochures; * Alzheimer Nederland in samenspraak met het Transitiebureau Alzheimer-Academies verzorgt? Hier wordt u bijgepraat over generieke zorg waar het kan, specifieke zorg waar het moet. * Vanuit het dementienetwerk veel kennis aanwezig is? * U uw kennis over dementie direct kunt verdiepen via http://www.invoeringwmo.nl/onderwerpen/dementie Hieronder vindt u de 5 zaken die u dient te regelen in uw gemeente. Al geregeld? Dan heeft ú uw beleid ten aanzien van dementie in het sociale domein voor 2015 op orde en bent u klaar voor de transitie. 1.Dagbesteding Dagactiviteiten en ontmoetingen in de buurt zijn belangrijk, en zeker bij dementie. Door gestructureerde dagactiviteiten hebben mensen met dementie weer een zinvolle dagbesteding en kunnen ze volop meedoen. Wist u overigens dat met dagactiviteiten mantelzorgers het ook weer langer volhouden omdat zij even op adem kunnen komen? Uit een landelijk onderzoek onder 3300 mantelzorgers (Dementiemonitor Mantelzorg, Nivel 2014) blijkt dat dagactiviteiten en casemanagement dementie als belangrijkste voorzieningen worden genoemd. Slechts 5% van de mensen met dementie maakt momenteel gebruik van dagactiviteiten. Dit is weinig en geeft overbelasting in de thuissituatie. De redenen dat mensen er geen gebruik van maken zijn weerstand en geen goede aansluiting van de activiteiten bij de behoeften. Bij dementie gelden daarom voorwaarden voor de succesvolle uitvoering ervan. Wat kunt u doen? Alzheimer Nederland heeft inkoopadviezen dagactiviteiten bij dementie opgesteld, handig als u kiest voor een aanbesteding. Voor de ontwikkeling van klantvriendelijke en efficiënte vormen van dagbesteding nieuwe stijl adviseert Alzheimer Nederland de Handreiking Dagactiviteiten bij Dementie (2014) die is opgesteld door 20 experts en met input van een doelgroeppanel, zie hiervoor www.alzheimer-nederland.nl/gemeenten 2.Mantelzorgondersteuning Het wetsvoorstel maakt gemeenten ook verantwoordelijk voor een adequate, gerichte ondersteuning van mantelzorgers. De overbelasting van mantelzorgers bij dementie in de thuissituatie is hoog. 51% is tamelijk tot zeer belast (Dementiemonitor mantelzorg, Nivel 2014). Het bespreekbaar maken van overbelasting door de mantelzorger is echter bijna niet mogelijk bij de persoon met dementie gezien het regieverlies. Wat kunt u doen? Belangrijke vormen van ondersteuning zijn alzheimer cafés, lotgenotengroepen, instructie omgaan met dementie, informatie & voorlichting, telefonische hulpdienst (bv Alzheimertelefoon) en vormen van respijtzorg. 3.Kwaliteitsstandaard dementie Gemeenten worden integraal verantwoordelijk voor de kwaliteit van de maatschappelijke ondersteuning. Voor dementie is er een landelijk geaccepteerde kwaliteitsstandaard, de Zorgstandaard dementie. Deze beschrijft ook kwaliteitseisen voor activiteiten die in de Wmo van toepassing zijn zoals dagbesteding, mantelzorgondersteuning en voorlichting & informatie. Wat kunt u doen? Door de Zorgstandaard Dementie te omarmen als kwaliteitswaarborg werkt een gemeente conform de laatste wetenschappelijke en professionele inzichten. Door daarnaast als


gemeente een bijdrage te leveren aan het regionale dementienetwerk wordt goede dementiezorg tot op wijkniveau geregeld. 4.Sociaal wijkteam & casemanagement dementie Verzekeraars en gemeenten krijgen in de Wmo 2015 de wettelijke taak om zorg te dragen dat mensen zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kunnen blijven, met hulp van het sociale netwerk. Sociale wijkteams vormen de kern van de maatschappelijke ondersteuning. Deze teams komen tot integrale dienstverlening aan de burger. De inzet van wijkverpleegkundigen in sociale wijkteams is cruciaal en vervult een spilfunctie. Bij dementie vervult de casemanager dementie deze spilfunctie. Deze HBO-plus opgeleide professional heeft specifieke kennis die noodzakelijk is om mensen met dementie en hun sociale netwerk te begeleiden en is uiteindelijk kosten-besparend (uitstel van verpleeghuisopname, minder crisishulp en ongeplande weekendhulp). De casemanager dementie biedt daarnaast ook voorlichting over dementie in de wijk en heeft daarmee een rol in preventie en burgerinformatie. Wat kunt u doen? Zorg ervoor dat de casemanager dementie een plek krijgt in deze sociale wijkteams. Alzheimer Nederland doet daarbij een expliciete oproep aan gemeenten om de onnodige bureaucratie die veelal gepaard gaat met dienstverlening aan de burger met een hulpvraag te reduceren. 5.Bevorderen participatie door de dementievriendelijke gemeenschap In de Wmo 2015 wordt de verantwoordelijkheid van gemeenten benadrukt voor een toegankelijke samenleving. Mensen met dementie willen ook zo lang mogelijk thuis wonen en blijven meedoen in de maatschappij. Dat is niet eenvoudig vanwege het taboe op de ziekte. Wat kunt u doen? Door het verspreiden van kennis over dementie (o.a. via winkeliers, sportverenigingen, maatschappelijke organisaties), en lokale partijen te mobiliseren kan uw gemeente werken aan een dementievriendelijke gemeenschap waarin dementie wordt geaccepteerd en participatie daardoor wordt bevorderd. Zie hiervoor www.alzheimer-nederland.nl/dementievriendelijk. 6. Huisvesting: Alzheimer Nederland biedt praktische tips aan familie van mensen met dementie om het huis veiliger te maken. De tips gaan over veel verschillende onderwerpen: van voldoende verlichting tot inrichting en beveiliging van het gasfornuis. Voor de gemeente en corporaties is de modelwoning voor mensen met dementie in Woerden relevant. In deze woning zijn slimme, bewezen technologische oplossingen voor de zorgvraag van mensen met dementie toegepast. De woning is een samenwerking van OTIB en Alzheimer Nederland binnen het project Technologie Thuis Nu! Mensen met dementie willen zo lang mogelijk zelfstandig thuis blijven wonen. OTIB en Alzheimer Nederland laten zien dat zelfstandig wonen door de toepassing van technologie op maat langer mogelijk is. Deskundigen vanuit de ouderenzorg werkten samen met installateurs aan het ontwerp van de woning. Een werkbezoek is mogelijk. Bert van Slooten Weliswaar op de valreep maar toch nog enkele waarnemingen en suggesties vanuit onze ervaring met het traject van het plaatsen van een mantelzorgwoning. - Er is een onderscheid tussen mantelzorgwoning en kangoeroewoning. De eerste wordt gedurende de duur van de mantelzorg geplaatst in de tuin, is vaak mobiel en in ieder geval tijdelijk (de levensduur van het huisje is overigens minimaal 20 jaar). De tweede is een aanbouw en derhalve vast van aard. - Vanuit verleden heeft de gemeente Utrecht problemen met het verlenen van een tijdelijke ontheffing van het bestemmingsplan. Reden is ervaring dat "tijdelijk" zelden tijdelijk was. Heeft echter alles te maken met het gebrek aan naleving en toezicht erop. - Een oudere die naar een mantelzorgwoning wil laat wel een woning na.


- Voor een mantelzorgwoning is een behoorlijke tuin nodig. Zal in stadstuinen moeilijk zijn. Uiteraard is een mantelzorgwoning niet de enige oplossing maar zal met name in de buitenwijken een reële mogelijkheid bieden. - Zeer frustrerend is de weg langs de vele ambtelijke molens, vele afdelingen die er allemaal iets mee te maken hebben maar niet mogen, kunnen, willen etc. (Wij hebben ook zeer positieve ambtenaren meegemaakt die niet mochten maar toch wel de tips gaven). Advies is dan ook te zorgen voor een vast aanspreekpunt met kennis van zaken die met creativiteit probeert mee te werken aan een oplossing en ook bereikbaar is (dus niet na 4 weken nog niet heeft gereageerd op telefoontje en e-mails). - Het betreft ouderen, een aanvraagtraject moet dan ook niet te lang duren. Bij ons werd in eerste instantie gesproken over minimaal 2 jaar. Na politieke "instemming" bleek het allemaal heel vlot te gaan. - Mijn schoonmoeder had voorheen 16 uur zorg per week en 3 uur huishoudelijke zorg. Kostbare aangelegenheid voor de BV Nederland. Wij doen dat nu zelf. Een aanzienlijke besparing derhalve. - Wij zijn nog druk doende om een netwerk op te zetten van mensen die ons af en toe kunnen vervangen. Dat is moeilijk en kan heel kostbaar worden. Respijtzorg is/wordt taak van de gemeentelijke overheid. Wij hebben nog geen enkel idee wat dat voor ons betekent. Nog los van financiële ondersteuning is ook dit weer een traject waar je niet weet waar welke informatie te kunnen krijgen. Er zijn vele partijen die hierbij ieder een eigen rol spelen. Ook hier weer voor ons heel moeilijk om door de bomen het bos te zien. - Een mantelzorgwoning kan worden gekocht of gehuurd. Met name de huuroptie maakt het mogelijk dat ook ouderen zonder veel geld hiervan gebruik kunnen maken. Dit vereist wel een samenwerking en gedeelde verantwoordelijkheid tussen woningcorporatie en gemeente. Het idee zou kunnen zijn dat de huur door de gemeente wordt ondersteund met extra (huur)subsidie en dat de woningcorporatie het bedrag ineens (voor plaatsing, weghalen tzt, onderhoud) financiert. Het is immers een alternatief voor de bouw van extra seniorenwoningen. Kernpunt voor ons is dat de gemeente kennis van zaken nodig heeft. Kennis van zaken om alternatieven te bedenken, mee te ontwikkelen en eventueel te faciliteren. Het gaat dan niet alleen om ouderenhuisvesting maar ook over zorg en de organisatie daarvan). Duidelijke aanspreekpunten niet alleen op papier. Wim Kok, Krommerijnpark Spreektekst:: Als bewoner, voorzitter Krommerijnpark en mantelzorger ken ik de zorg en nood van vele ouderen 75+, de behoefte voor een ontmoetingsplek waar informatie wordt uitgelegd hoe hun toekomst er uit kan zien en ervaring uitwisseling zou welkom zijn. Nu doet er zich een mogelijkheid voor in de vorm van de oude ROC school hoek Mesdag- en Rubenslaan voor, die leeg staat, om daar een zorgvilla te bouwen met huur appartementen met zorg op maat! Ik weet van 10 a 12 personen dat daar interesse in is. Voordeel men blijft in de buurt dicht bij hun buren en mantelzorgers, ziekenhuis en huisartsenpost. Bij de realisatie van dit plan kunnen wij participeren in het opzetten van een belangenvereniging en het laten taxeren van eigen woningen, het zoeken naar een financiering en zorgaanbieders. De gemeente zou hier een regisserende rol in kunnen nemen om partijen bij elkaar te krijgen Voeg hier de tekst in die u uit wilt uitspreken op de raadsinformatieavond (maximaal één à twee A4tjes).

Als bewoner, voorzitter Krommerijnpark en mantelzorger ken ik de zorg en nood van vele

ouderen 75+, de behoefte voor een ontmoetingsplek waar informatie wordt uitgelegd hoe hun toekomst er uit kan zien en ervaring uitwisseling zou welkom zijn. Nu doet er zich een mogelijkheid voor in de vorm van de oude ROC school hoek Mesdag- en Rubenslaan voor, die leeg staat, om daar een zorgvilla te bouwen met huur appartementen met zorg


op maat! Ik weet van 10 a 12 personen dat daar interesse in is. Voordeel men blijft in de buurt dicht bij hun buren en mantelzorgers, ziekenhuis en huisartsenpost. Bij de realisatie van dit plan kunnen wij participeren in het opzetten van een belangenvereniging en het laten taxeren van eigen woningen, het zoeken naar een financiering en zorgaanbieders. De gemeente zou hier een regisserende rol in kunnen nemen om partijen bij elkaar te krijgen en om mee te denken in een vorm van Garantiefonds die een minimumbedrag zou geven voor hun achterlatende woning.

Ouderenhuisvesting. Raadsinformatieavond 15 juli 2014

Recommend Documents