Oranje * Freestyle-voetballer Bjorn Boes doet mee aan het EK * Doe de Grote Hanze EK Quiz

13e jaargang 11 juni 2008 redactioneel onafhankelijk magazine van de Hanzehogeschool Groningen | e-mail: [email protected] | www.hanze.nl/nieuws | foto: Pepijn van den Broeke

17

Oranje * Freestyle-voetballer Bjorn Boes doet mee aan het EK * Doe de Grote Hanze EK Quiz [15] 2008 7 MEI WOENSDAG HANZEMAG * Groen * Heb jij een groen hart? * Hoezo groen? De HG kan veel groener * betonactivering * verwarmen en koelen met warmte-koude-opslag

1

Freestyle-voetballer Bjorn Boes doet mee aan het EK

‘Straatvoetbal heeft me geholpen de juiste studie te kiezen’ Bjorn Boes kom je niet snel tegen zonder bal. De eerstejaars Commerciële Economie speelt al vanaf zijn vijfde voetbal. Eerst op het veld bij Flevo Boys, CSCV, Germanicus en ACV, later futsal bij Drs.Vijfje. Maar het allerliefst speelt hij alleen, als freestyle voetballer. Tijdens het komende EK mag hij zijn moves demonstreren bij de openingswedstrijd tussen Zwitserland en Tsjechië.

Hoe komt een straatvoetballer op het EK terecht?

‘Ik werd gevraagd door Players United, een groot sportmarketingbureau. In opdracht van Tele2, Amstel en Hyundai organiseren zij een aantal events tijdens het EK. Eén daarvan is een freestyle-wedstrijd. Acht jongens uit acht landen die deelnemen aan het EK nemen het tegen elkaar op. Je kunt een vliegreis winnen, en zelfs een auto. Het is allemaal heel luxe en goed georganiseerd. We verblijven in een viersterrenhotel. Ik heb zelfs een eigen chauffeur!’ Ben je altijd al zo goed geweest met een bal?

‘Vanaf mijn vijfde speel ik voetbal in een team. Drie jaar geleden ben ik overgestapt van het veld naar de zaal. Dat is toch wat fijner. Het gaat sneller, je hebt looplijnen, en je hebt meer aan je behendigheid en techniek. ‘Vijf jaar geleden begon ik met trucs. Daarvoor deed ik eigenlijk alleen aan hooghouden, achttienhonderd keer was mijn record. Toen ik dat perfect beheerste, ging ik er langzaam trucjes aan toevoegen. Dat is ook eigenlijk wat ik nu doe, de bal hooghouden en tegelijkertijd trucjes laten zien. De bewegingen die je vervolgens maakt, heten airmoves.’

Foto: Pepijn van den Broeke

Hoe kwam je op het idee om te gaan freestylen?

2

HANZEMAG WOENSDAG 11 JUNI 2008 [17]

‘Ik denk dat ik voor het eerst geïnteresseerd raakte tijdens het Wereldkampioenschap in 1998. Davids die in een reclame de bal op zijn hoofd stillegt, Kluivert die de bal in zijn nek legt en zich opdrukt. Dat vond ik mooi om te zien. ‘Er bestond helemaal niet zoiets als freestylen, het was zelfs nog voor de hype van panna (populairste vorm van straatvoetbal, red.). Nog steeds is er niet echt een vaste naam voor wat ik doe. Ze noemen me van alles: freestyler, baltovenaar, balgoochelaar…’ Hoe kwam je carrière als baltovenaar tot stand?

‘Drie jaar geleden zag iemand een video van mij op internet en kreeg ik een telefoontje. Of ik mijn trucs wilde laten zien tijdens het Eu-

ropees Kampioenschap onder twintig, in de binnenstad van Emmen. Toen is het balletje gaan rollen. Marketingbureaus hingen ineens aan de lijn, ik kreeg sponsorcontracten aangeboden van Puma, Walibi World en Time-Out Sport…’ Klinkt behoorlijk druk. Heb je al een manager in de hand genomen?

‘Ik heb geen manager, ik ga liever zelf langs. Daar leer ik veel van en ik doe ook nog eens goede contacten op. Ik studeerde Bedrijfseconomie aan de Hanzehogeschool, maar was niet erg gelukkig met die studie. Te veel rekenen en balansen opmaken. Toen kwam ik in contact met Puma en door de gesprekken die ik met hen had, begon ik te beseffen dat ik veel liever wilde doen wat zij deden. Creatief en commercieel bezig zijn, eigen initiatief nemen… Na twee jaar Bedrijfseconomie ben ik overgestapt op Commerciële Economie. Dat bevalt stukken beter. Straatvoetbal heeft me eigenlijk geholpen de juiste studie te kiezen.’ Je gebruikt je studie nu ook voor je freestyleactiviteiten?

‘Ik heb een eigen internetsite, www.bbfreestyle.nl, en die loopt prima. Daarnaast wil ik graag een organisatie oprichten, al ben ik nog aan het nadenken over de vorm. Ik wil geen freestylers onder contract nemen, omdat ik dan concurreer met bureaus die me nu opdrachten geven. Dat zou kunnen betekenen dat ik niet meer wordt gebeld, en dat wil ik liever niet.’ Op welke speler ga je zeker letten tijdens dit EK?

‘Cristiano Ronaldo. Hij is onvoorspelbaar, maar toch effectief en hij drijft zijn acties net niet te veel door. Van de Nederlandse voetballers is Van Persie mijn favoriet, hij heeft soortgelijke kwaliteiten als Ronaldo. Ik hoop alleen dat hij op tijd fit is.’

Chris Wind

Colofon HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks.

INHOUD

Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen Postadres Postbus 30030 9700 RM Groningen telefoon: 050 5955588 fax: 050 5955590 e-mail: [email protected] Internet: via www.hanze.nl.nieuws Redactie Chris Wind - hoofdredacteur 050 5955585 [email protected] Boudewijn Otten - (eind)redacteur 050 5955582 [email protected] Luuk Steemers - redacteur 050 5955581 [email protected] Rina Tienstra - redacteur 050 5952570 [email protected] Loes Vader - redacteur 050 5955588 [email protected]

6 10

Fotografie Pepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nl loeXproduXies Luuk Steemers Illustraties Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij Sam Peeters Leo van der Reest Barbara Stok Basis lay-out Art Studio - Groningen Productie Redactie HanzeMag & Grafische Industrie De Marne B.V. Oplage: 6.000 Advertenties Bureau Nassau 020 6230905, [email protected] Abonnementen 60 euro per jaar 050 5955588, [email protected] ISSN 1876-1909

12/13 11 Pagina 4 Rondvraag: duurzaamheid duurzaamheid, milieubewust zijn zijn, groen leven, het is allemaal hartstikke hot. Lekker lang douchen of voor bijna niks naar je vakantieadres in Kroatië vliegen? Zeg je daar nee tegen omdat je een groen hart hebt? Pagina 6 Tentoonstelling: Secrets of the Reefs, an Underwater Journey. De onderwaterfoto’s van Galice Hoarau legt de fascinerende wereld bloot van eigenaardige dieren en buitenissige planten.

Pagina 11 Docente Sociale Studies Dorien Fink helpt straatkinderen in Nepal. ‘Ik zie het als een verrijking van m’n werkervaring. Ondervinden waarvoor we studenten opleiden.’ Pagina 12 & 13 Doe de Grote Hanze EK Quiz en maak kans op een abonnement op AD Sportwereld Pro. Pagina 15 Laura’s ode aan haar Acer Travelmate 2410.

Pagina 7 In de rubriek Bij de Les krijgt Rina Tienstra een lesje interviewtechniek bij Verpleegkunde. ‘Je hebt je gesprekspartners in de zorg niet voor het uitkiezen.’

Pagina 17 UITwonen: Boven uitzendbureau Eco, naast De Apedans, woont Henk Timmer innig samen met een stukje vloer van DOS ’46, een ingelijst PSV-shirt en een gloednieuwe douchecabine.

Pagina 8 & 9 1,8 miljoen euro. De energierekening over 2007 liegt er niet om. Lector Jan de Wit en Peter Vaas over het HG-energiebeleid.

Pagina 19 Bloody Marie wordt stapelgek van haar vegahuisgenoten en Leeuw kluift op een kippenpootje.

Pagina 10 Een tram van het station naar Zernike. Iedereen is voor. [17] 2008 11 JUNI WOENSDAG HANZEMAG

3

RONDVRAAG

Groen hart? Duurzaamheid, milieubewust zijn, groen leven, het is allemaal hartstikke hot. Maar energiebewust leven is niet makkelijk. Het is toch heerlijk om lekker lang onder de douche te staan? Het is toch ook geweldig als je voor bijna niks naar je vakantieadres in Kroatië kunt vliegen? Of zeg je daar nee tegen omdat je een groen hart hebt?

‘In mijn studentenhuis hangen vier grote kroonluchters met wel acht lampen erin’

Willard Bos (22), derdejaars Werktuigbouwkunde

‘Van mijn ouders heb ik spaarlampen gekregen en ik heb laatst een spaarkop voor de douche gekocht. Maar verder doe ik weinig, moet ik toegeven. Ik rijd regelmatig op en neer met mijn auto van Schildwolde naar Groningen. Ik blijf in Nederland met vakantie, maar dat is puur om financiële reden. Als ik een dure vliegreis kon betalen, zou ik het meteen doen. Maar milieu en duurzaamheid zijn erg belangrijk. Ik zou er meer mee bezig moeten zijn.’

Berdien van der Molen (20), eerstejaars Communicatie

‘Ik ben geen grote energiegebruiker, maar ik ben er ook niet heel erg bewust mee bezig. Ik laat mijn apparaten niet te lang aanstaan als ik ze niet gebruik, dat is eigenlijk meer een automatisme. Dat komt door mijn opvoeding. Ik betaal een vast bedrag en hoef nooit bij te betalen. Misschien zou ik spaarlampen kunnen gebruiken en het water niet te lang laten stromen bij het afspoelen van de afwas? Maar ik ga nooit met de bus, dus dat helpt ook.’

Ernst Bosch (25), derdejaars Management, Economie & Recht

‘Ik sta iedere morgen tien minuten onder de douche. En ik laat mijn apparaten wel eens te lang aan staan. In mijn studentenhuis hangen vier grote kroonluchters met wel acht lampen erin. Mijn vier huisgenoten en ik letten erop dat we die uitdoen als we weggaan. De verwarming staat op twintig graden, geloof ik. We betalen een voorschot. Ik weet niet hoeveel dat is, maar we krijgen wel eens wat terug omdat we blijkbaar toch zuinig zijn.’

‘Van mijn ouders heb ik spaarlampen gekregen en ik heb laatst een spaarkop voor de douche gekocht’

Judith Boehne (22), derdejaars Psychologie aan de RUG

‘Ik ben zuinig want ik moet de energienota zelf betalen. 130 euro per maand met zijn tweeën. Ik gebruik van die verlengsnoeren met schakelaars en ik doe altijd alles uit als ik de deur uit ga. Dat ben ik van huis uit gewend, mijn moeder zat daar echt bovenop. Verder heb ik een gaskachel die ik niet te hoog zet. En ik spaar de vaat op, maar dat is eerlijk gezegd eerder luiheid dan energiebesparing.’

Bert Geers (22), derdejaars Pedagogische Academie

‘Ik moet zelf mijn energierekening betalen. Dus let ik er wel op dat ik de verwarming uitzet in de weekends die ik weg ben en ik ga ook niet extreem lang onder de douche. Ik heb een rijbewijs, maar leen alleen een auto als het echt niet anders kan. Ik ga zelfs in Nederland op vakantie, maar als ik geld had voor een verre vliegreis zouden de milieu-argumenten niet zwaar wegen.’

Freya Ferwerda (21), derdejaars Communicatie

‘Een beter milieu begint bij jezelf. Ik probeer mijn steentje bij te dragen: lampen uit als ik wegga, tv en stereo niet op stand-by. Ik vind dat studenten in vergelijking met de gemiddelde burger heel weinig energie gebruiken. Ze wonen klein, hebben meestal geen auto. Ik woon in een huis met een aantal studenten. Als anderen staan te wachten, ga je echt niet lang staan douchen. Ik hoop dat ik zuinig blijf, ook na mijn afstuderen.’

4


KORT NIEUWS

Parkeerbeperking

HT-studente dineert met JP

Foto: Luuk Steemers

Vanaf 1 september zijn de parkeerhavens van de Hanzehogeschool op Zernike alleen nog gratis toegankelijk voor deeltijdstudenten, cursisten, invaliden, studenten die in Duitsland wonen en HG’ers van buiten de gemeente Groningen. Alle anderen moeten betalen of hun auto neerzetten op het transferium (hoek Zernikelaan- Prof. Uilkensweg), op Grouwelerie-Noord of bij het Kernfysisch Versneller Instituut. HG-medewerkers van binnen de gemeentegrenzen krijgen wel recht op tien gratis parkeerkaarten per jaar. De slagbomen gaan ook open als werknemers een kaart hebben gekregen omdat zij de auto nodig hebben voor een klus op het werk.

demie van de Hanzehogeschool. Spekreijse (1959) volgt interim-directeur Wilma Prummel op die tot 1 augustus het gat opvult dat Manon Ketz in mei achterliet na haar vertrek naar de Hogeschool Edith Stein. Tot augustus is mr. Spekreijse, die in Groningen Rechten studeerde, algemeen directeur van Onderwijscentrum de Twijn in Zwolle. Rechtenstudies opent schrijfcentrum

Annemieke Sterks, vierdejaars Human Technology, werd tijdens haar stage in Suriname verrast met een bijzondere eetafspraak. Met haar stagebegeleidster van de Surinaamse Waterleiding Maatschappij in Paramaribo werd ze op 14 mei door de Nederlandse Ambassade uitgenodigd om Premier Jan Peter Balkenende en Minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen te vergezellen naar een diner. Onderwerp van gesprek was onder andere het verloop van haar stage. Na afloop dronken ze samen in een ontspannen sfeer nog een afzakkertje in café ’t Vat. HG legt mosquito het zwijgen op

De Hanzeborg heeft de mosquito uitgeschakeld. Het apparaat joeg met een onaangenaam geluid rokers weg die zich ophielden voor de ingang van het gebouw. De Hanzehogeschool biedt rokers twee alternatieven. Een klein onderkomen tussen de Hanzeborg en het Instituut voor Sportstudies en een wat grotere rokersruimte tussen de Hanzeborg en het in aanbouw zijnde gebouw voor de opleiding Toegepaste Psychologie. De derde rokersruimte achter de kantine blijft in gebruik. Spekreijse nieuwe directeur PA

Jolida Spekreijse-Voetelink wordt de nieuwe directeur van de Pedagogische Aca-

Op 28 mei opende het Hanze Juridisch Schrijfcentrum haar deuren. Rechtenstudenten die uitblinken in schrijfvaardigheid en gespreksvoering leren andere studenten de fijne kneepjes van juridisch schrijven. Het centrum, het eerste in Nederland, komt tegemoet aan de wens van het werkveld om professionals met een goede juridische schrijfstijl af te leveren.

het nieuwe studieboek voor studenten en medewerkers. HG zoekt goede studenten voor Hannie Schaftprijs

Studenten die in 2007-2008 een werkstuk hebben gemaakt dat blijk geeft van betrokkenheid bij maatschappelijke of culturele vraagstukken en studenten die een werkstuk maakten dat zich richtte op de verbetering van menselijk welzijn, kunnen zich door hun directeur laten nomineren voor de Hannie Schaftprijs. De HG reikt de Hannie Schaftprijs uit tijdens de opening van het hogeschooljaar. De winnaar krijgt drieduizend euro en een replica van

het Hannie Schaftmonument in Haarlem. De sluitingsdatum voor aanmelding is 30 juni. Verzetsstrijdster Hannie Schaft, het meisje met het rode haar, werd in 1945 gefusilleerd in de duinen bij Bloemendaal. HG’ers dingen naar titel Knapste Student

Brenda Brandsma (22), student Maatschappelijk Werk & Dienstverlening, en Fonseng Chan (21), student Fysiotherapie, zijn kandidaat voor de titel Student of the Year van Studenten.net. De zoektocht naar de beste combi van beauty en brains begon op 26 mei. Fonseng Chan is inmiddels tot de topzestien doorgedrongen, (www.studentoftheyear.com).

Bedrijfskunde richt bedrijvenkring op

De opleiding Vastgoed & Makelaardij en het lectoraat Vastgoed hebben op 28 mei de Stichting Bedrijvenkring Vastgoed opgericht. De stichting wil de samenwerking op het vlak van onderwijs en onderzoek tussen de vastgoedsector en de HG verbeteren. Tijdens de bijeenkomst maakten vertegenwoordigers van de bedrijven kennis met een aantal honours-studenten van de opleiding. Presentatie hbo-handboek Rehabilitatie

Op een studiemiddag op 4 juni presenteerden psychiater Jos Dröes en Lies Korevaar, lector Rehabilitatie aan de HG, hun Handboek rehabilitatie voor zorg en welzijn. Rehabilitatie is een vorm van hulpverlening die zich richt op het dagelijks functioneren van mensen met een psychische of cognitieve beperking. Mensen uit de wetenschap en de rehabilitatiepraktijk werkten mee aan

[17] 2008 11 JUNI WOENSDAG HANZEMAG

5

Tentoonstelling: secrets of the reefs, an underwater journey

De geheimen van het bedreigde koraal Over een halve eeuw is er geen koraal meer. Heel jammer, zo blijkt uit de prachtige foto’s die Galice Hoarau exposeert op de Hanzehogeschool. Voor de kust van Martinique, een eiland in het Caribisch gebied, liggen veel scheepswrakken. ‘Ze fungeren als kunstmatige riffen. Zelfs als de omgeving heel kaal is, is een scheepswrak een centrum van bedrijvigheid.’ Bioloog Galice Hoarau legde het allemaal vast op foto’s die tot eind juni zijn te zien in het cultuurcafé van de Hanzehogeschool. De foto’s tonen het koraal zoals het nu nog bestaat. Maar koraal wordt bedreigd door overbevissing, de CO2-uitstoot en de opwarming van de aarde. ‘Het is erg gevoelig’, zegt de Fransman, ‘als het zeewater te warm is of er zit te veel CO2 in dan gaat koraal al snel dood.’ Biologen schatten dat het koraal over vijftig jaar is verdwenen. Hoarau bezocht met zijn camera zes eilanden in drie oceanen om de wereld te laten zien dat we dat moeten voorkomen. Saba heeft al maatregelen getroffen: duiken rond het eiland is aan strenge regels gebonden en vissen is helemaal uit den boze. ‘Je mag wel ’s nachts duiken. Dit heeft als voordeel dat vissen slapen en je gemakkelijk dichtbij kunt komen om ze te fotograferen. Haaien zijn ’s nachts wel actief. Ze hebben zelfs geleerd om bij het jagen de lichten van de duikers te gebruiken.’ Met succes, zo blijkt uit de foto van een slapende vis die op de volgende foto bruut wordt verscheurd. Nieuw-Caledonië, in de Stille Oceaan, heeft ’s werelds grootste lagune, waar Hoarau de meest exotische vissen vereeuwigde. Bij Frans-Polynesië legde de Fransman de onderwaterwereld rond atollen vast. De kenmerkende vorm van het atol is ontstaan doordat vulkanen bij het uitbarsten een ringvormig rif van gestold lava om zich heen creëerden. Toen na vele jaren de vulkanen zelf waren verzonken, bleef alleen dat rif over. Deze riffen groeiden vol met koraal. En waar koraal is, leven kleurrijke waterdieren.

6


De onderwaterfoto’s van Hoarau leggen een prachtige wereld bloot van eigenaardige dieren en buitenissige planten. Niet alles is even mooi, zo blijkt uit de foto van de frog fish, een enigszins vormeloos gedrocht dat niet eens echt kan zwemmen (het beest kan wel dingen eten die net zo groot zijn als hijzelf). Gelukkig voor onze veiligheid en de esthetiek wordt deze zeebewoner niet zo heel groot. Heel groot, dat zijn de bedreigingen voor het koraal op de wereld helaas wel. Rouke van der Hoek, derdejaars Communicatie

Secrets of the reefs, an underwater journey De foto’s van Galice Hoarau hangen tot eind juni in het cultuurcafé op Zernikeplein 7 (bij de HanzeMediatheek). Ze tonen de wondere onderwaterwereld van La Réunion (Indische Oceaan), Frans-Polynesië en Nieuw-Caledonië (Grote Oceaan) en de Caribische eilanden Martinique, Saba en Dominica. www.galice.nl

Vijf WaterWeetjes 1. Oceanen beslaan zeventig procent van het aardoppervlak 2. Oceanen zorgen voor 97 procent van ons drinkwater 3. Men neemt aan dat er tussen de vijfhonderdduizend en vijf miljoen onderwaterdieren nog niet zijn ontdekt 4. Een koraalrif evenaart een regenwoud in biodiversiteit 5. Voor meer dan drieënhalf miljard mensen is de oceaan de belangrijkste bron van voedsel

FRICK Verdrietmuskiet Heeft er eens een HG-directeur een durfmoment dat zonder omwegen de voorpagina’s haalt, grijpt meteen het College van Bestuur in. Arme Rob van Linschoten. Hij had de mosquito opgehangen, een kastje dat jonge rokers voor de Hanzeborg wegjoeg met een vreselijk geluid. Echt kaasje voor het AD en de Telegraaf van het Noorden. Tv- en radioploegen rukten uit voor sfeerverslagen bij de plaats van onheil. De fractie van de Socialistische Partij stelde rotvragen aan de burgemeester van Groningen. Discriminatie! Die mosquito jaagt alleen jongeren weg, oudjes kunnen hem niet horen. Een onzinargument natuurlijk, één boze blik van de conciërge en die oudjes trekken de kuierlatten. En toch was de mosquito de klos. Rob had namelijk eieren gelegd zonder eerst te kakelen. Hij had het plannetje van de verdrietmuskiet alleen maar gemeld, hij had het niet besproken. Iets doen zonder het vooraf te bespreken is vaak het beste wat een directeur kan doen. Zoals vader Frick zei: beter achteraf je verontschuldigingen aanbieden dan vooraf een vergunning vragen. Rob legde eieren. Hij raadpleegde het College niet, hij legde zijn idee niet voor aan de bedrijfsarts. Hij riep geen adviescommissie van allesvrezers, doemdenkers en tegengassers in het leven. Nee, hij hing gewoon een kastje op. Dodelijk, zo moeten we achteraf vaststellen. (Achteraf… hoor ik Frick senior brommen, achteraf kijk je de koe in de kont.) Iemand, vraag niet wie, heeft geconstateerd dat de Hanzehogeschool negatief in het nieuws was. Een dodelijke woordcombinatie: HG-negatief-nieuws. Alle signalen in de groene Toren gingen op rood: damage control, damage control. Zoek barbertje! Hij moet hangen. Nou, barbertje stond met naam en toenaam in alle kranten. Er zit een smet op het blazoen van Rob van Linschoten. Van Linschoten? Was dat niet the mosquito man? Jazeker. Het is me toch wat, hoe haalt zo’n man het in hemelsnaam in z’n hersens? Met een mug op een rokende olifant schieten… wie verzint zoiets? And the winner is… de roker. Het College van Bestuur trakteert hem op een spiksplinternieuw rookhol. Een tweede pafhok, begrijp ik, want er schijnt er al eentje te staan. Voor straf moet Rob er eigenhandig een bordje ophangen: roken is dodelijk, maar Rob van Linschoten is de sigaar. Hajo Frick

Stoom afblazen? [email protected].

BIJ DE LES

Verpleegkunde


In de rubriek Bij de Les kruipt een redacteur in de schoolbanken. Rina Tienstra krijgt een lesje interviewtechniek bij Verpleegkunde. ‘Je hebt je gesprekspartners in de zorg niet voor het uitkiezen.’

‘Als je in een vlekkerig uniform op crocs uit het jaar nul binnenloopt, dwing je geen respect af’

‘Zestig procent van het onderwijs is entertainment. Als de studenten bij mij binnenkomen, weten ze meestal niet wat er gaat gebeuren. Je moet ze blijven uitdagen. Dat jij er vandaag bent, buit ik dus lekker uit. Ik laat ze jou interviewen.’ Docent en trainer Alof Huizing (50) geeft coaching en gespreksvoering bij Verpleegkunde. In lokaal B110 in het Wiebengacomplex zitten de elf tweedejaars al klaar. ‘Twee van jullie gaan vanmorgen een gesprek voeren om erachter te komen wie onze bezoekster precies is’, kondigt de voormalige psychiatrisch verpleegkundige aan. ‘In de zorg heb je de mensen met wie je te maken krijgt ook niet voor het uitkiezen. We moeten leren ons aan te passen aan onze gesprekspartner om informatie boven tafel te krijgen. Er is geen casus deze keer. Niets is verzonnen. De interviewer mag een maatje kiezen, die mag ingrijpen en vragen herformuleren. De rest observeert en geeft feedback’, legt Huizing de spelregels uit. Dennis Hemme meldt zich direct aan voor het tweede gesprek. Als er geen kandidaat voor het eerste gesprek te porren is, mag Dennis iemand uitkiezen. Hilde

Bos is de klos, zij mag het spits afbijten. Met Maureen van Veenen bereidt ze zich voor op de gang. Dennis verdwijnt met Greetje van der Bij naar de kantine. ‘Hallo, leuk je te ontmoeten. Kun je eens iets over jezelf vertellen?’, opent Hilde het gesprek. Ze laat me met belangstellende vragen honderduit vertellen: wie ik ben, wat voor werk ik doe en hoe ik dat aanpak. Interviewer Dennis pakt het even later anders aan. ‘Ik weet niet zo goed hoe ik moet beginnen, dus zullen we maar gewoon beginnen?’, glimlacht hij ontwapenend. Na nog eens tien minuten enthousiast te zijn doorgezaagd over mijn handel, wandel en hobby’s, heb ik nog geen letter op papier. ‘Dat waren twee heel verschillende gesprekken’, constateert Huizing tevreden. ‘Beschrijf Dennis’ interviewstijl eens’, vraagt hij de observanten. Enthousiast. Losjes. Je merkt wel dat Dennis zelf een kletser is. ‘En Hilde?’, informeert Huizing. Rustig. Beheerst. Ze gebruikte haar handen en mimiek goed. ‘Dat had ik ook allemaal opgeschreven’, prijst Huizing. ‘Prima, je eigen stijl is altijd goed. Het moet nooit een imitatie worden.’

Niet alleen de taal en de eigen stijl, maar ook de uitstraling van de verpleegkundige is belangrijk volgens Huizing ‘Als je in een vlekkerig uniform en op crocs uit het jaar nul binnenloopt, dwing je geen respect af. Misschien vertellen ze je daardoor minder.’ Vooral ouderen en allochtonen vinden een verzorgd uiterlijk heel belangrijk. ‘Verpleegkundigen moeten dingen bespreekbaar maken. Niet alleen ziektebeelden. Je krijgt te maken met psychische problemen, kindermishandeling, verstoorde relaties, incest en noem maar op. Soms moet je op eieren lopen tijdens een gesprek. Als je op oncologie werkt, of op een afdeling verloskunde en er gebeuren nare dingen met de patiënt, moet je oppassen dat je geen dooddoeners gebruikt.’ ‘En dan nu de verbeterpunten’, moedigt Alof de observanten aan. ‘Je wist af en toe niet welke kant je op moest en ging dan te snel de volgende vraag stellen, Dennis’, zegt één van de studenten. ‘Ik gebruikte te vaak het woordje of aan het einde van een vraag. Dat kan suggestief werken’, vult Dennis zelf aan. ‘Juist. Je kunt je extravertheid best gebruiken, het is je kracht. Maar ontwikkel ook je

bedachtzaamheid. Wees niet te richtingbepalend in een gesprek. Filter je eigen waarde-elementen eruit. Hoe vond je het zelf trouwens gaan, Dennis?’ ‘Heel leerzaam, eerst niet zo spannend, later tóch spannend’, zegt Dennis. De klas heeft geen verbeterpunten voor Hilde. ‘Ze bleef heel rustig en vroeg op de juiste momenten door. Ze stelde vragen waar de geïnterviewde echt even over moest nadenken. En ze laste stiltes in. Dat geeft de gesprekspartner de ruimte om z’n gedachten te ordenen’, complimenteert Huizing. ‘Ik had wel graag wat brutaler willen zijn’, reageert Hilde. ‘Als ik nou wat van jou mag, krijg jij wat van mij’, biedt Dennis aan. ‘En hoe voelde jij je tijdens de interviews?’, vraagt Huizing mij. ’Veilig’, is het eerste woord dat in me op komt. Het blijkt het enige juiste antwoord. ‘Dat is precies de bedoeling. Het klimaat moet veilig en vertrouwd zijn voor een gesprek. Dat geldt ook voor deze training. Het is niet erg als je hier een uitglijder maakt.’ Rina Tienstra


7

Andere belangen dwarsbomen energiebeleid

Foto: Luuk Steemers

Hoezo groen? De HG kan veel groener

Lector Jan de Wit (l) en Peter Vaas denken over een groene toekomst.

1,8 miljoen euro. De energierekening van de Hanzehogeschool over het jaar 2007 liegt er niet om. Echt groen kun je de HG niet noemen, vinden Jan de Wit en Peter Vaas. ‘Ik vind het een goed idee om directeuren af te rekenen op hun energieverbruik’, oppert De Wit, ‘maar daar denken die directeuren waarschijnlijk anders over.’ Een paar maanden geleden zette Peter Vaas de verwarming van de Toren een halve graad hoger. ‘Je zou denken, wat is nou het verschil tussen 21 en 21-half? Nou, toen vonden veel mensen het dus te warm.’ Mensen zijn gevoeliger voor het binnenklimaat geworden, constateert Vaas, de man die op de Hanzehogeschool (HG) nadenkt over energiezuinige voorzieningen. ‘Ze weten dat de omstandigheden te regelen zijn. En áls er iets te regelen valt, dan willen ze het ook geregeld hebben.’ Uit het stopcontact stroomt stroom, het water vloeit uit de kraan en als je een voet over de drempel van de gebouwen van de Hanzehogeschool zet is het lekker warm, 21 graden Celsius. Het is de gewoonste zaak van de wereld. Bijna niemand denkt er bij na. ‘Alleen de kolenkachelgeneratie’, zegt Jan de Wit, ‘65-plussers zijn veruit de meest energiebewuste Nederlanders. Die weten nog wat erbij komt

8


kijken om een huis warm te stoken. Peter heeft gelijk, voor jongere mensen is klimaat een dissatisfier geworden: ze merken het op als het niet deugt.’ Het is volgens De Wit, nu ruim een jaar lector Energietoepassingen, één van de dingen die ervoor zorgen dat er op de HG niet zuinig met energie wordt omgesprongen. ‘Je moet eigenlijk voortdurend kiezen. Op mijn kamer hier brandt het licht als je beweegt, een zuinig systeem. Maar er zitten ook spotjes aan de muur. Leuk voor de sfeer, maar ze verbruiken minstens drie keer zoveel energie. Die spotjes zet ik dus uit. Dat vinden de collega’s niet leuk. En dan heb ik het over medewerkers van het Energie Kennis Centrum, hè?’ Het stafbureau Informatie- & Communicatietechnologie heeft er op verzoek van Vaas voor gezorgd dat alle computers in de zogeheten studielandschappen van het Wiebengacomplex om half twaalf ’s avonds uitspringen. ‘Er

hingen bordjes. Na gebruik, zet je pc uit! Maar wie doet dat? Eén pc’s vreet geen energie, maar als je er tien aan laat staan, tikt het aan. En de warmte die ze afstaan is ook niet mis, in de computerruimte in de kelder was het gewoon heet. Dan moet je weer koelen, ook dat vreet energie.’ Vaas houdt zich niet bezig met het beïnvloeden van gedrag. ‘De grootste winst haalt de HG uit nieuw- en verbouw. Sinds jaar en dag is ons uitgangspunt (Vaas werkt bij de HG-afdeling Vastgoed): we gebruiken de beste bewezen zuinige energievoorzieningen. Daarom heeft het Instituut voor Sportstudies het best isolerende glas dat er te koop is, daarom koelen en verwarmen we zo veel mogelijk gebouwen met warmte-koude-opslag en betonkernactivering.’ Warmte-koude-opslag (WKO) neemt tegenwoordig een hoge vlucht, maar echt nieuw is de techniek niet. ‘De op fossiele brandstoffen gestookte centrale verwarming heeft z’n langste tijd gehad’, voorspelt De Wit die bij onderzoeksbureau TNO al in de jaren tachtig betrokken was bij onderzoek naar het gebruik van aardwarmte. ‘De aarde heeft meer dan genoeg energie’, zegt De Wit, ‘alleen de temperatuur is niet goed.’ In het begin van 2008 staken De Wit en Vaas de koppen voor het eerst bij elkaar. Vaas: ‘Ik ken de HG, Jan is op de hoogte van de nieuwste mogelijkheden. Zoals ik al zei, wil ik alleen voorzieningen gebruiken waarvan vaststaat dat ze energiewinst opleveren. Nu zitten we op het niveau van inventariseren. Welke voorzieningen hebben we allemaal? Wat verbruiken we? Hoe kunnen we matigen?’ De Wit wil waar het maar kan studenten inzetten om onderzoek te doen. ‘Ik vermoed dat we ze heel wat ingewikkelde problemen kunnen voorleggen. Vooral waar het gaat om het groen maken van bestaande panden.’ Zeker weten, meent Vaas, die zich regelmatig het hoofd heeft moeten breken over het Wiebengacomplex. De voormalige hts is een rijksmonument, letterlijk en figuurlijk een schoolvoorbeeld van het Nieuwe Bouwen uit de jaren twintig van de vorige eeuw. De huidige eigenaar van het pand, de Hanzehogeschool, mag daar niet al te veel aan sleutelen. Maar wat bijna een eeuw geleden als hypermodern gold, heeft nu te maken met

de opgeschroefde eisen van de moderne mens. Juist, eisen over het binnenklimaat. ‘Het heeft tijd en moeite gekost’, puft Vaas na, ‘maar het Wiebenga heeft nu een volautomatische buitenzonwering.’ De Hanzehogeschool kent de juiste weg, maar echt groen kun je de instelling niet noemen. De Wit en Vaas zijn de eersten om het toe te geven. Het is ook niet gemakkelijk, erkennen ze. De Wit: ‘Ik zou het een goed idee vinden om directeuren af te rekenen op energiezuinigheid. Wat mij betreft wordt dat dan natuurlijk een belangrijk criterium, maar daar denken die directeuren en het College van Bestuur waarschijnlijk anders over.’ Het HG-management is allesbehalve een uitzondering. Hoe groen men zich ook voordoet, vrijwel geen organisatie is in het leven geroepen om energiegebruik te matigen. Zelfs elektriciteitsbedrijven

presenteren zich alsof ze groener zijn dan jong meigras na een verkwikkende regenbui. Maar als het ze lukt om hun klanten tot zuinigheid aan te zetten, daalt hun omzet. Daar kunnen ze echt

Warmte-en-koude-opslag De Hanzehogeschool en de Rijksuniversiteit maken in hun nieuwe gebouwen op het Zernikecomplex gebruik van warmte-en-koude-opslag WKO. Seizoensgebonden energie wordt daarbij opgeslagen in aquifers, ondoordringbare waterhoudende grondlagen die een vrij constante temperatuur hebben. Bij het koelen ‘s zomers wordt het grondwater warmer en bij het verwarmen ’s winters kouder. Op lange termijn behoudt het water in de aquifer dezelfde temperatuur.

gegeven aan de aquifer. De HG koelt zo de ABC-gebouwen, de Toren, het Atrium en het Instituut voor Sportstudies.

Koelen met WKO Om gebouwen te koelen wordt het water uit de aquifer opgepompt. Het grondwater bevat gassen en verontreinigingen die niet in het verwarmingsstelsel in de gebouwen moet komen. Daarom gaat het grondwater door een warmtewisselaar die de koude van het aquiferwater doorgeeft aan het water in het verwarmingssysteem. Het aardwater, dat koelte heeft afgegeven, warmt daardoor op. Via de warmtewisselaar wordt de warmte door-

Lector Jan de Wit: ‘De aarde heeft meer dan genoeg energie, alleen de temperatuur is niet goed’

niet mee aankomen bij de aandeelhouders. ‘In Vathorst, de hypergroene ecowijk in Amersfoort, voerde energiebedrijf Nuon een prepaidsysteem in’, vertelt De Wit. ‘De bewoners mochten hun

Verwarmen met WKO In de winter verwarmt het uit de aquifer opgepompte water het water in het verwarmingssysteem tot ongeveer elf graden. Dat is niet warm genoeg om gebouwen te verwarmen. Daarom geleidt een warmtepomp het verwarmingswater langs een vloeistof die al op lage temperatuur verdampt. Bij het verdampen neemt die vloeistof warmte op van het water. De pomp drukt vervolgens de vloeistofdamp samen. Daardoor stijgt de druk en neemt de temperatuur toe. De HG verwarmt op deze manier het gebouw van Sportstudies. De Toren en het Atrium zijn voor de verwarming afhankelijk van warmte-krachtkoppelingsinstallatie in het F-gebouw. Die heeft een hoog rendement omdat de gasgestookte ketels naast warmte ook elektriciteit opwekken.

energierekening vooraf betalen. Het gevolg was dat de wijkbewoners heel bewust met energie omsprongen. De kosten daalden tot op laat ik het maar het kolenkachelgeneratieniveau noemen. Nuon overweegt nu om de jaarnota weer in te voeren. Ik bedoel maar.’ Vaas vraagt zich af waaraan de Vathorsters het geld uitgeven dat hun zuinigheid oplevert. ‘Best kans dat ze er een vliegticket naar Indonesië van kopen. Hoezo milieuvriendelijk? Van de energie die één vlucht kost, kun je een woning drie jaar verwarmen. Dertig jaar geleden pakten sommige Nederlanders het vliegtuig voor drie weken Spanje. Nu gaan hele horden gerust twee keer per jaar, vliegen of met de auto.’ De woorden vallen sarcastisch uit zijn mond, maar Vaas snijdt wel degelijk hout. Wat voor maatregelen Vaas en De Wit ook bedenken, de kans is groot dat de milieuwinst ter

plekke verdampt. Het is voortdurend belangen afwegen. Wat is belangrijker? Het milieu of, om maar een zijstraat te noemen, internationalisering. De HG wil het aantal studenten dat in het buitenland stage loopt laten groeien. Een schoon streven, maar we moeten vrezen dat bij dat besluit niet is afgewogen hoeveel milieuvervuiling dat reizen om de wereld oplevert. ‘Ik zei het al’, zegt De Wit, ‘iedereen vindt duurzaamheid belangrijk, maar echte prioriteit… nee, dat heeft het veel minder vaak dan me lief is. Dat geldt voor instanties misschien nog wel meer dan voor individuen.’ ‘Ho, ho, ho’, roept Vaas, ‘ik krijg tegenwoordig zelfs aanvragen voor mobiele airco’s op mijn bureau. Energievreters! Ik adviseer dan altijd om het niet te doen. Maar of ze ernaar luisteren…’

Betonkernactivering Voor de verwarming en de koeling van de nieuwe gebouwen past de HG betonkernactivering toe. Door vloeren en plafond loopt een netwerk van met water gevulde buizen die de warmte of kou aan het beton afgeven. Vooral bij verwarming heeft dit grote voordelen. Doordat beton een groot oppervlakte heeft hoeft de temperatuur van het water maar 21 graden te zijn om het gebouw tot 20 graden te verwarmen. Radiatoren hebben om hetzelfde effect te bereiken veel warmer water nodig.

minder piekverbruik optreedt. ‘Ook dat gaan we onderzoeken. In de zomer kun je bijvoorbeeld de koeling in de Toren uitzetten. Betonkernactivering werkt heel traag, de temperatuurverandering zal dus nauwelijks merkbaar zijn. De koeling in de aangrenzende bouwdelen kun je dan aan laten. Zo vermijd je een piek overdag. Piekverbruik kost veel energie en bovendien is de apparatuur die piekvermogen kan leveren duur. Een bolide die 300 kilometer per uur kan rijden heeft een veel grotere motor nodig dan een karretje dat maar 140 haalt.’

De toekomst Peter Vaas: ‘Nog maar twintig procent van de gebouwen wordt met WKO gekoeld of verwarmd. Er is dus nog veel besparing mogelijk. Lector Jan de Wit wil met studenten onderzoeken hoe de Hanzeborg gebruik kan maken van WKO. Een probleem daarbij is dat De Hanzeborg een oud gebouw is zonder betonkernactivering.’ Een andere manier om energie te besparen is peakshaving, zorgen dat er

Besparingen Peter Vaas schat dat de HG het gebruik van WKO de HG zeventig duizend euro aan besparingen per jaar oplevert. ‘Als we de nieuwe gebouwen op de oude manier zouden koelen en verwarmen, zou ons dat 250 duizend euro kosten. Nu betalen we Unica, de eigenaar van de WKO-installatie, honderd duizend aan vaste kosten en tachtigduizend voor de warmte die het systeem oplevert.’ Boudewijn Otten & Luuk Steemers


9

ACTUEEL

SportGezondheidsCentrum wil Papendal 2 worden Bij de entree op de open dagen van het SportGezondheidsCentrum (SGC) staan schalen met hapjes en drankjes klaar. Tweedejaars Sportmanagement Miranda Wolfslag (20) vraagt de bezoekers in het Instituut voor Sportstudies of ze een colaatje en een handje M&M’s willen… of toch liever een glas Rivella en een worteltje? Even later weet je precies hoe lang je moet fietsen om de snacks er af te trainen. Martijn Swaagman (22) coördineert het SGC. Niet zonder trots laat hij het nieuwste van het nieuwste op fitnessgebied zien. De Kinesis is een houten wand met vier verschillende apparaten waarmee je exact de bewegingen van verschillende sporten kunt nabootsen. Boksen, golfen, tennis, zwemmen… De bewegingen die je normaal maakt, doe je op de Kinesis onder weerstand. De Easyline bestaat uit een reeks makkelijke apparaten waarmee het meteen duidelijk is wat je moet doen en waarmee je dus direct aan de slag kunt. Volgens Martijn is de Easyline heel geschikt voor ouderen en mensen die moeten revalideren. ‘Je kunt de beweging bijna niet fout doen.’ In de cardiohoek kun je roeien, fietsen, lopen en snelwandelen op de crosstrainer. De Wave is een soort stepapparaat waarmee je een zijwaartse beweging maakt. Volgens Martijn is het een superapparaat in de strijd tegen cellulitis op de bovenbenen en de billen. ‘De nadruk van het fitnesscentrum ligt op persoonlijke aandacht en begeleiding. We stoppen de trainingsgegevens van alle deelnemers in de computer zodat de instructeurs je vooruitgang kunnen bijhouden.’ De balie van het SGC zit in De Plint (naast het Instituut voor Sportstudies). ‘Onze instructeurs hoeven dus geen mensen te ontvangen of informatie te verstrekken. Zij richten zich alleen op het begeleiden.’ Het fysiologisch testcentrum heeft alles in huis om topsporters te begeleiden, maar HG-personeel kan er ook terecht. ‘Je kunt je gezondheid laten checken, je bloeddruk, gewicht, vetpercentage, spierfuncties en je maximale zuurstofopname.’ Martijn hoopt dat het SGC in de toekomst het Papendal van het Noorden gaat worden. ‘Zo ver zijn we nog niet, maar de topsporters die hier zijn geweest waren onder de indruk van onze apparatuur en de tests die we doen.’

HG dolenthousiast over tramplan van gemeente ‘Laatst bezocht ik de campussen van Eindhoven en Twente. De mensen daar vonden dat die complexen niet voldeden aan de eisen van de moderne tijd. Ik zei: als u denkt dat u problemen heeft, dan is het in Groningen een drama!’ Koen Schuiling windt er geen doekjes om, de voormalig wethouder van Groningen verheft zijn stem: ‘Deze campus is níet aantrekkelijk. In de toekomst zullen aanstaande studenten de voorzieningen die een stad biedt betrekken bij de keuze van studie. Als Zernike blijft zoals het is, krijgt Groningen het links en rechts om de oren.’ Marian van Os knikt. Het Zernikecomplex moet nodig veranderen, zo stelt de vice-voorzitter van het College van Bestuur van de Hanzehogeschool. ‘De HG ontwikkelt de laatste jaren een stevig gezicht. De gemeente en het bedrijfsleven moeten dat benutten. Op Zernike is ruimte zat voor bedrijven, bedrijven waarmee de HG goed kan samenwerken.’ Van Os en Schuiling (tegenwoordig directeur Speciale Projecten bij Vastgoedbedrijf TCN) zijn warme pleitbezorgers van het plan om in en rond Groningen trams te laten rijden. Helemaal in hun nopjes zijn ze met het voorstel om te beginnen met een tramlijn van het Hoofdstation naar Zernike. Op 5 juni tonen zij hun enthousiasme op het minisymposium TRAMpoline naar Kennis van het Instituut voor Architectuur, Bouwkunde & Civiele Techniek. ‘Andere steden bewijzen het: de economie bloeit op als je een tramnet aanlegt. Alleen al de beslissing om het te doen, zorgt voor een explosie van investeringen in de aan de tramlijn gelegen gebieden’, glundert Rob van Vliet, projectleider Regiotram van de gemeente Groningen. Of de zonnige vooruitzichten werkelijkheid worden, kunnen de Groningers in 2009 met eigen ogen zien, want dan neemt de gemeente het besluit over de miljoenenoperatie. Vijf jaar later, in 2014, moet de eerste Zerniketram rijden. Welke route het schone vervoermiddel neemt, is nog onduidelijk. ‘Door de stad’, denkt Van Os, ‘van het station, via de terrassen van de Grote Markt naar Zernike: het kennisgebied van het Noorden.’

10


MELKWEG HOEKJE

ga eens uit ons dak

the art of having fun

Platformtheater.nl

Boudewijn Otten

Vraag? Gesteld? Voor meer…..., ga naar:

www.praktijkhoekmelkweg.nl Studentenhulpverlening Praktijk Hoek Melkweg 050 3186003 12 -13 u. Psychologische hulpverlening Individueel en groepsgewijs

Docente Sociale Studies helpt straatkinderen in Nepal

‘Terug naar de basis, de hulpverlening’ Dorien Fink ging vorig jaar drieënhalve week op vakantie naar Tibet en Nepal. In september gaat de docente aan de Academie voor Sociale Studies terug. Niet als toerist, maar om acht maanden als vrijwilliger ontwikkelingswerk te doen.

‘Veel gezinnen in Nepal kunnen niet voor hun kinderen zorgen, omdat er domweg niet voldoende geld is’ geleden SRNepal op en runt sindsdien een gezinsvervangend tehuis in Pokhara, een kleine stad in centraal Nepal ten westen van Katmandu. ‘Pokhara ligt aan een meer tussen de rijstvelden met uitzicht op de witte toppen van de Annapurna, een uitloper van de Himalaya. Ik ga op het platteland rond Pokhara werken, voor het pilotproject Little Rainbow Home. Het project bestaat uit de bouw van twee huizen, waarin een huismoeder en vijf kinderen gaan wonen. De huismoeder wordt door de stichting in dienst genomen en is bij voorkeur een vrouw uit het dorp zelf. We willen een soort van thuissituatie nabootsen. Veel gezinnen in Nepal kunnen niet voor hun kinderen zorgen, omdat er domweg niet voldoende geld is. Door ziekte of overlijden van de ouders belanden veel kinderen op straat waar ze gemakkelijk in aanraking komen met prostitutie, misbruik, criminaliteit en drugs.’ Een aantal van deze kinderen heeft familie die bereid is om voor ze te zorgen, als ze daar de middelen voor zouden hebben. ‘Wij gaan ervan uit dat een kind hoort op te groeien bij de familie of het dorp van herkomst. In ieder geval in de omgeving waar het vandaag komt.’ Als voorbereiding volgt Dorien een cursus meubelmaken. ‘Meubels maken van

gekloofd hout. Dus niets recht en hoekig, maar lekker ruig en gemaakt zonder dat er elektrisch gereedschap aan te pas komt. Werken met bijlen en haalmessen. Ik wil met die jongeren aan de slag om zelf de tafels en stoelen voor de huizen te maken én voor de functionele ruimte van het project Aged Shelter, waarin oudcollega Sonja Oosterhuis gaat werken. Dit project richt zich op 21 ouderen met dementie. Sonja komt in oktober naar Pokhara. Toen ik haar vertelde over mijn Nepal-avontuur was ze zo enthousiast dat ze me de volgende dag belde met de mededeling: ik ga mee! We gaan ook onderzoeken of er mogelijkheden zijn voor stagiaires van de HG. Natuurlijk van sociale studies maar je kunt ook denken aan gezondheidszorg of bouwkunde.’ Gita

Dorien vertelt het verhaal van Gita, een blinde vrouw van veertig met drie kinderen: Krishna (13), Sarmila (7) en Rama (3). Samen met haar man had ze een huisje en een stukje land waarop ze groenten verbouwden. Van de opbrengst konden ze rondkomen. Tot op de dag dat haar man overleed. Om zijn ziektekosten te betalen hadden ze geld geleend en het huis en de grond in onderpand gegeven. Toen haar man overleed, was Gita alles kwijt. De kinderen konden niet meer naar school en ze hadden niets te eten. Gita moest met haar kinderen bedelen voor een hap eten. Deze kinderen waren zeker in een weeshuis, op straat, in de kinderarbeid of in de prostitutie beland. SRNepal kocht het huis en het land terug en ondersteunde haar financieel tot de eerste oogst. Nu is ze weer zelfstandig, het gezin is bij elkaar en de kinderen gaan weer naar school. Dorien telt de dagen af voor ze naar Nepal vertrekt. ‘Ik zie het als een verrijking van m’n werkervaring. Terug naar de basis, de hulpverlening. Ondervinden waarvoor we studenten opleiden. Ik ben zo blij dat ik deze kans krijg.’


Tijdens een personeelsuitje kreeg Dorien Fink (32) de nieuwsbrief van de Stichting Regenboog Nepal in handen. ‘Hé Nepal, dacht ik. Interessant’, vertelt Dorien bij een kop koffie in de B-vleugel van de Hanzeborg. ‘Afgelopen winter stuurde ik Ginette Vegter een sms’je en het balletje ging rollen.’ Oud-SPHstudente Ginette Vegter richtte twee jaar

Als voorbereiding volgt Dorien een cursus meubelmaken. ‘Meubels maken van gekloofd hout. Er komt geen elektrisch gereedschap aan te pas.’

Stichting Rainbow Nepal SRNepal wil de zwaarst door armoede getroffen mensen, in het bijzonder kinderen, kansen bieden op een betere toekomst. De stichting richt zich op het voorzien in primaire levensbehoeften zoals onderdak, voeding, educatie en gezondheidszorg. SRNepal werkt vanuit Nederland uitsluitend met vrijwilligers. Zij ontvangen geen vergoeding en betalen zelf hun reis- en verblijfkosten. SRNepal werd onlangs erkend als International Non-Government Organization (INGO) door het ministerie van Sociale Zaken in Nepal. (www.stichtingregenboognepal.nl).

Loes Vader


11

12



13

Leeuwarden ver weg?

foto: Tjibbe Reitsma - Oldehove, Leeuwarden

Kom eens langs als je durft!

Wij hebben heel wat te bieden! • Prachtig nieuw ziekenhuis • IC-MCL hoort bij de top van Nederland (oordeel Inspectie) • Veel aandacht voor professionele ontwikkeling

MCL zoekt verpleegkundigen voor de IC-opleiding.

• Bewezen springplank voor een opleidingsplaats tot specialist • 2e plaats Venticare Kennisquiz in 2007 én 2008 • Mooi en betaalbaar wonen

Kom GRATIS een dagje sfeer proeven!

• Buiten en sportief leven • Bruisende oude stad

Heb je belangstelling voor de IC-opleiding van het MCL? Dan bieden wij jou en je gezin of vriend(in) een gratis dagje Leeuwarden aan. We betalen je reiskosten, kaartjes voor museumbezoek en een consumptie op een terrasje. Uiteraard maak je kennis met de afdeling IC van het MCL. Tot snel! Meld je vandaag nog aan op www.mcl.nl/komeenslangs.

www.mcl.nl/komeenslangs

14


LAURA

JAN WILLEM

Meer dan een pc... een vriend Iedereen weet het en Laura ook: sommige liefdes duren niet. Een relatie beëindigen kan heel pijnlijk zijn, zeker als het je eerste vriendje is. Maar als je je computer pakt en een mooie brief schrijft, kun je de herinnering levend houden.

Lieve Acer Travelmate 2410,

Ik weet nog goed dat ik je voor het eerst zag staan. Je viel me op door je uitstraling. Donker was je, en breed. Het was liefde op het eerste gezicht. Na die eerste ontmoeting kreeg ik je niet meer uit mijn gedachten, ik bleef je opzoeken. En hoewel ik je niet bepaald nodig had, nam ik je op een dag toch mee naar huis. Ik kon het niet laten en jij protesteerde niet. Ik heb een hoge prijs voor je moeten betalen, maar je was het waard. Jarenlang ben je mijn trouwe bondgenoot geweest. Ik geef toe dat ik in het begin aan je moest wennen. Je was dan ook mijn eerste. Soms begreep ik je niet, dan weer ging ik onhandig met je om. Maar toen je achtergrond me eenmaal vertrouwd werd, week ik niet meer van je zijde. Soms zaten we urenlang in een café naar elkaar te staren. Je had inhoud, ik kon le-

zen en schrijven met je. Mijn diepste zielenroerselen heb ik aan je toevertrouwd. Samen schreven we mijn eerste column. Je deed suggesties waarvoor ik je tot op de dag van vandaag dankbaar voor ben. Van het geld dat we verdienden, kocht ik speeltjes. Voor jou. Je maakte je naam waar toen je me vergezelde op mijn lange reizen. Als ik iets vergat, gaf jij me een herinnering. Je was mijn lichtbron als ik eenzaam was. Ik ben zelfs een aantal keren met je naar bed geweest. Ik dacht dat jij ook gelukkig was, als ik je de volgende morgen zachtjes uit je slaapstand wekte. Ik dacht dat ik op je kon rekenen, lieve 2410. Dat je me altijd van beeldvorming zou blijven voorzien. Wat heb ik in hemelsnaam gedaan waaraan jij zo ontzettend kapot ging? Ik kan me namelijk niet herinneren je ooit te hebben laten vallen. Dagenlang heb je me genegeerd. Mijn

aanrakingen en liefkozingen lieten je koud. Je gaf geen kik. Wat kon ik anders dan je wegbrengen? Naar mij wilde je niet meer luisteren. Ik mocht niet bij je operatie aanwezig zijn, maar ik heb uren op de gang zitten wachten. Toen ze mij uiteindelijk jouw hoekig hart kwamen brengen, wist ik dat het voorbij was. Je had er de brui aan gegeven. Voor een escape gekozen. Het was over tussen ons. Het spijt me dat ik meteen een ander had. En dan ook nog eens zo’n heel ander type. Ondanks alles beloof ik dat ik af en toe, als ik ’s avonds een film kijk of een potje patience speel met die ander, stiekem nog eens aan je zal denken. Hoewel ik weet dat ik je beter uit mijn geheugen kan wissen. Control-Alt-Delete. Laura Hage Foto: Lukas Koeliekamp

Hollandse maatjes Mijn stage bij MTV zit erop. Veel geleerd, veel gezien en veel meegemaakt. Bekende Nederlanders ontmoet, met bekende Nederlanders gewerkt, naar decadente feestjes geweest, naar ordinaire feestjes geweest, leuke collega’s leren kennen, minder leuke collega’s leren kennen en deuren geopend. Wie weet wat er in de toekomst gaat gebeuren. Maar voordat ik daar over na ga denken staat mijn status de komende maand op offline. Vanaf 7 juni 18.00 uur ben ik onbereikbaar voor alle mensen die op dat moment niet naast mij staan te juichen, te huilen, te springen of een ander soort mannelijke tweejaarlijkse emoties tonen. Het WK-voetbal is het mooiste sportevenement ter wereld, maar voor mij staat het EK op een solide tweede plaats. ‘Een goed stel’, zoals Theo Reitsma hun voorgangers ooit omschreef, gaat van juni onze maand maken. Een puur oranje, oer-Hollandse maand: het wordt ons toernooi. Een gelijk spelletje tegen de Italianen, en twee verpletterende zeges tegen Les Blues en Roemenië zorgen ervoor dat menig Nederlander al tijdens de groepsfase op de tafels danst. Zweden wordt in de kwartfinale met 2-1 opzij gezet door doelpunten van Sneijder en Van Nistelrooij. Zelfs de sceptici in Nederlandse voetbalwereld beginnen enthousiast te raken. Dan treffen de Hollandse maatjes Italië, waarmee ze nog wat recht moeten zetten. Een enerverende wedstrijd, maar in de 78ste minuut zet Van der Vaart indirect de tap open. Bier vloeit rijkelijk in alle kroegen, huiskamers, pleinen en dilettant in elkaar geprutste feesttenten. De vorige dag hebben onze oosterburen Portugal al verslagen in de halve finale. Dus… het is te mooi om waar te zijn. Spanning alom. De emoties zijn niet meer in bedwang te houden op 29 juni. In verlaten straten wappert het affiche. Finale: Duitsland – Nederland. Iedereen zit voor de beeldbuis. De momenten die je durft te kijken zijn spannend, en dus maar weer handen voor het gezicht. Dan, in de 85ste minuut ontploft een bom van euforie. Wisselspeler Vennegoor of Hesselink kopt uit het niets, op z’n Duits, de 0-1 tegen het nylon. Ongeloof heerst. Vijf minuten lang staat het hele lichaam op offline. Dan word je wakker gemaakt door een fluitsignaal dat drie maal klinkt. Totale gekte: fatal error. Sneijder is nog menselijk en ruilt een shirt met Klose. Hij loopt naar de camera en veegt het witte shirt door zijn krent. Nu weet iedereen het zeker: Het is ‘het goeie stel’ van 2008. Jan Willem Dijk


15

Zoek je straks een baas of word je de baas?

Bij Lidl wordt ambitie beloond Ben jij een ambitieus leidinggevend talent en wil je graag carrière maken? Meld je dan nu aan voor een uniek traineeship waarbij je wordt klaargestoomd voor een uitdagende en verantwoordelijke functie als rayonmanager!

Je eigen supermarkt, je eigen onderneming. Het kan bij C1000. Zelfstandig ondernemerschap, daar kun je van dromen. Je weet zeker dat je de stap eens zult nemen maar hoe en wanneer, dat is nog de vraag. Dan is dit je kans om spijkers met koppen te slaan. Want Schuitema is op zoek naar mensen als jij.

Lidl zoekt Managementtrainees die niets liever willen dan groeien!

Ambitieuze mensen met een HBO-opleiding en retailbloed die als supermarktondernemer hun eigen C1000 willen gaan exploiteren. Om zo als zelfstandig ondernemer deel te worden van een succesvolle supermarktorganisatie. Daarbij ondersteunt Schuitema je straks met praktische diensten en adviezen. Maar eerst helpt Schuitema je nu om de stap naar dat zelfstandig ondernemerschap

te maken. Met het Doorgroei Ondernemers Plan dat je in twee jaar klaarstoomt voor je toekomstige taak. Een traineeprogramma waarmee je in dienst bij C1000 managementervaring opdoet en je competenties verder ontwikkelt naar het C1000 ondernemerschap. Maar laten we eerlijk zijn, de selectie en toelatingseisen zijn zwaar. Kijk daarom op www.schuitema.nl als je meer over die eisen, het opleidingsprogramma op post HBO-niveau en je perspectieven wilt weten. Wil je deze kans dan nog steeds pakken, neem dan contact met ons op.

Wil je snel carrière maken? Stuur dan snel je cv met motivatie naar [email protected] of kijk op www.lidl.nl

WI J ZO E KE N V ROU W EN die mee willen werken aan een geneesmiddelenonderzoek (002).

Dinox is een onderzoekscentrum in Groningen en Berlijn met ruim 15 jaar ervaring in geneesmiddelenonderzoek op het gebied van vrouwelijke hormonen (zoals anticonceptie, vruchtbaarheidsbehandelingen, premenstrueel syndroom en acné) en seksuologie. Dinox bevindt zich op het UMCG terrein: Hanzeplein 1, ingang 53, 9713 GZ Groningen

Op zoek naar een baan voor deze zomer? Bureau INTRAVAL zoekt voor de maanden juni, juli, augustus en september studenten voor de volgende werkzaamheden: - enquêtes afnemen - interviews uitwerken - data invoeren

In dit onderzoek worden verschillende doseringen onderzocht van een nieuw hormoonpreparaat waarbij bloedspiegels worden gemeten en wordt nagegaan of dit hormoon de eisprong stimuleert. Elke deelneemster krijgt slechts eenmaal een dosis van dit nieuwe hormoon en gedurende ongeveer 7 dagen twee geregistreerde geneesmiddelen die de groei van de eiblaasjes stimuleren en de eigen spontane eisprong afremmen.

Ben jij in deze zomermaanden meerdere weken 28 uur of meer beschikbaar? Neem dan contact op met Annelies Kruize of Martin Haaijer, 050 3134052.

U zou aan het onderzoek kunnen deelnemen als u: s een vrouw bent tussen 18 en 35 jaar en gezond bent, s bereid bent aanvullende anticonceptie (zoals condooms) te gebruiken tijdens het onderzoek.

www.intraval.nl

Bezoeken Na een vooronderzoek volgen, op vastgelegde tijdstippen, gedurende 4 weken ongeveer 20 bezoeken voor bloedafname en/of inwendige echoscopie. Halverwege deze periode verblijft u gedurende 2 dagen en nachten in het onderzoekscentrum van Xendo. Na-onderzoek volgt 1 week na de laatste bloedafname.

Adverteren in HanzeMag?

Vergoeding Elke vrijwilligster ontvangt een vergoeding voor deelname aan het volledige onderzoek van ongeveer `1.916,-. De hoogte van de vergoeding hangt af van het aantal bezoeken en het aantal bloedafnames. Reiskosten worden vergoed (` 0,19 per km, met een minimum van ` 4,-). Voor meer informatie kunt u bellen met

(050) 3610999

020 6230905

DIT ONDERZOEK VINDT PLAATS DOOR SAMENg

WERKING TUSSEN

WWW.DINOX.NL

WWW.XENDOVRIJWILLIGER.NL


ankelijk magazine

van de Han

DINOX EN XENDO

16

Op zoek naar woonruimte? Wij hebben altijd een groot aanbod. Schrijf je gratis in!

[email protected] www.bureaunassau.nl

WWW.MAXXVASTGOED.NL Gelkingestraat 23, Groningen

tel: [050] 3 111 000

‘Te luxe eigenlijk, maar best wel fijn’

UITWONEN

Boven uitzendbureau Eco, naast restaurant De Apedans, woont Henk innig samen met een stukje vloer van DOS ’46, een ingelijst PSV-shirt, het silhouet van de Sint-Jozefkerk en een gloednieuwe douchecabine. ‘Pa heeft weer geïnvesteerd.’ ijn vader heeft dit huis gekocht toen mijn oudste broer ging studeren. Ik ben zelf anderhalf jaar geleden in de kleinste kamer aan de achterkant begonnen, daarna ben ik naar de zolderkamer gegaan en nu zit ik hier in de grootste kamer met het mooiste uitzicht.’ Henk Timmer (20) wijst door het voorraam naar het imposante roodbruine silhouet van de zijbeuk van de Sint-Jozefkerk aan de overkant van de straat. Iets verderop ligt, ook nog goed zichtbaar, het hoofdbureau van politie. ‘Er is altijd veel te zien buiten’, zegt de tweedejaars Management, Economie & Recht, ‘demonstranten, een groepje nonnen die uit de kerk komen of de ME’ers die zich iedere keer als FC Groningen speelt voor het politiebureau verzamelen.’ Op de vensterbank ligt een kunststof plaatje. ‘Heilige grond. Dit is van de vloer van de sporthal van DOS ‘46, regerend korfbalkampioen van Nederland. Korfbal is alles in Nijeveen. Zelf heb ik in het eerste juniorenteam gespeeld, maar het op en neer reizen werd me te druk. Ik ben nu trainer van het tweede juniorenteam dat in de noordelijke hoofdklasse speelt.’ Boven het bureau hangt een spandoek van FC Groningen Bloed, zweet en tranen. ‘Ik ben dol op

voetbal. Ik ga naar alle thuiswedstrijden. Maar de liefde voor een club komt altijd maar van één kant. Profvoetballers spelen toch vooral voor zichzelf. Ik ga daarom ook graag naar de Europese wedstrijden van PSV.’ Hij wijst op een ingelijst blauw shirtje met de handtekeningen van de selectie van de landskampioen. ‘Heeft de vader van mijn vriendin voor me geregeld. Hij werkt in Eindhoven en kent Philip Cocu.’ ‘Mensen herkennen me momenteel van Lingo. Ik heb op 14 mei meegedaan met een vriend. Het ging goed tot de finale, daarna raakten we door allerlei grappige momenten de draad kwijt. Zelfs Jensen heeft er nog stukjes van vertoond.’ Henk neemt de trap naar de bovenverdieping. De badkamer heeft net een nieuwe douchecabine gekregen. ‘Pa heeft weer geïnvesteerd. Te luxe, eigenlijk, maar ook wel fijn!’ De badkamer geeft toegang tot een balkon met uitzicht op fraaie tuinen met hoge oude bomen. ‘Heerlijk om hier in de zomer in het zonnetje te zitten’, zegt Henk. ‘Ja, ik ben wel een beetje bevoorrecht.’ Luuk Steemers

Foto’s: Luuk Steemers

‘M


17

IN & UIT

PZZL 6 22 9 11 25 26 19

G.S.W.V. Tandje Hoger 21 en 22 juni: de 24 uur van Tandje Hoger. De 24 uur van Tandje Hoger is een fietstoertocht waarbij er 24 uur lang zal worden gefietst op een racefiets. Dit kan in de vorm van een estafetteteam van maximaal 4 personen, waarbij je elkaar telkens afwisselt. Maar dit kan ook in solovorm. Start en finish zal bij het ACLO sportcentrum zijn. Voor meer informatie en inschrijving, kijk op http://24uur.tandjehoger.com Word KEI-crew / KEI-leider! Hoewel het nog ver weg lijkt, staat de KEI-week 2008 alweer bijna voor de deur! We zoeken enthousiaste studenten die ons willen helpen in de KEI-week. Wil jij

ons meehelpen, en ben jij in voor een KEI-goede start van het nieuwe jaar? Word KEI-crew of KEI-leider! Meld je aan van 12.00 - 14.00 op de Sint Walburgstraat 22. Informatie: www.keiweek.nl. Vrijwilligersprojecten Nog geen vakantieplannen voor deze zomer? Beleef een unieke vakantie en schrijf je snel in voor een buitenlands vrijwilligersproject! Stichting SIW biedt 2000 vrijwilligersprojecten aan in 70 landen. Op 21-22 juni wordt een voorbereidingsweekend georganiseerd voor geïnteresseerden in vrijwilligersprojecten in Europa, VS, Canada en Australië. Kijk voor meer informatie op www.siw.nl.

23 10 18 28 25

GROEN Hori

Verti

1. Groene rivier? (6)

1. Krijg je gratis bij de Chinees (6)

4. …, open u (5)

2. Vervangt een kruispunt (7)

8. …muis of …fiets (5)

3. Vind je met een wattenstaafje (8)

9. Vogelvoer van Sonja Bakker (7)

4. Engels liedje (4)

10. Minder worden (7)

5. Warm kledingstuk (5)

11. Meisjeszoekmachine (4)

6. Ook een product van spuit elf (6)

12. Postbedrijf (3)

7. Groen in de tuin (5)

14. Schaamte (4)

13. Milieuvriendelijke wagen? (8)

15. Tegenovergestelde van groen (4)

16. Stoken (7)

18. Niet fijn (3)

17. Die draaien op windenergie (6)

21. Raap… of koolzaad... (4)

19. …landers of …management (5)

23. Wit goud uit Limburg (7)

20. Hanze Institute for … Technology in Assen (6)

25. Pit (7)

22. Vredige prinses (5)

26. Engelse eenheden (5)

24. Op een dobbelsteen staan er 21 (4)

27. …kool of …arend (5) 28. Geen denker (6)

De schuin gedrukte omschrijvingen zijn cryptisch, de vet gedrukte hebben met het thema te maken, net als de oplossing. Mail het woord naar: [email protected] en ding mee naar een cadeaubon van 10 euro. Inzenden t/m donderdag 19 juni. De vorige PZZL is gewonnen door: Alie Mooibroek. De oplossing is: STOP MET SPELEN. Boudewijn Otten

Bellen, mailen, msn’en, chatten… Hoe onderhoud jij je contacten? Ben je contactgestoord of contactverslaafd?

ÉCHT CONTACT MAKEN IS EEN VAK APART… Maak van ‘contact’ je vak én zorg je voor onmisbare competenties op je CV. Als agent van SNT beantwoordt je vragen, geef je info, maak je reserveringen of gebruik je je sales-kwaliteiten en doet klanten een mooie aanbieding. SNT als jouw werkgever: Gezellige werksfeer

Persoonlijke aandacht Bonussen

Flexibele werktijden

Uitgebreid leertraject

Ede - Amsterdam - Zoetermeer - Groningen Damsterdiep Kijk op http://werkenbij.snt.nl

18


LEEUW

Heeft je beste vriendin gezoend met de jongen waar jij al tijden vlinders van in je buik krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je je niet meer op je studie concentreren? Lig je niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs anoniem. [email protected].

Lieve Loes, Laatst liep ik over straat toen ik dacht de vriendin van een vriend van mij te zien lopen. Net toen ik op haar af wilde gaan om haar gedag te zeggen, liep ze op een jongen af die ze nogal intiem begroette en waarmee ze daarna arm in arm verder liep. Ik heb geprobeerd om ze op slinkse wijze in te halen om zo te kijken of het echt het meisje was dat ik voor me had, maar dat is me niet gelukt. Toch ben ik er vrij zeker van. Nu voel je mijn dilemma al wel aankomen: moet ik dit melden of niet? Verschillende vrienden vinden dat ik dit niet tegen die vriend van mij moet vertellen omdat ik er immers niet zeker van ben. Anderen vinden juist wel dat ik het moet vertellen zodat hij zijn conclusies kan trekken. Ik weet echt niet zo goed wat ik moet doen, kun jij me helpen? Dolf

Dolf, Tjonge jonge Dolf, als jij pak ‘m beet een jaar of 75 geleden was geboren, was je bij de NSB gegaan. Je gaat toch niet iets verlinken waarvan je niet zeker bent? A: je twijfelt eraan of het meisje dat je hebt zien lopen de vriendin van je vriend is. B: je hebt geen flauw idee wie die jongen is waarmee ze gearmd liep. Je hebt ze zelfs op slinkse wijze achtervolgd. Voor mij ben je een misselijk achterbaks mannetje, Dolf. Had je stiekem een filmpje willen maken en op youtube willen zetten? À la Georgina Verbaan? Misschien liep het meisje wel met haar broer of met een goede vriend. Denk je dat ik alleen met mijnheer Loes gearmd over straat loop? Of denk je dat ik met alle mannen waarmee ik gearmd loop iets intiems heb? Als je je al bezorgd maakt om je vriend, maak dan een afspraak met zijn vriendin en vraag haar naar de situatie. En stel dat er wel iets loos is, dan vind ik het nog aan haar om het aan je vriend te vertellen. Lieve Loes, Ik word stapelgek van mijn huisgenoten. Het zijn weliswaar hele lieve mensen, maar ze zijn allemaal vegetariër. En het ergste is dat ik af en toe verketterd wordt om het feit dat ik het niet ben. Natuurlijk vind ik het geen probleem om een paar keer in de week met z’n allen te eten en dat dat altijd vegetarisch is, so be it. Maar als ik dan een keer een lekker speklappie naar binnen wil werken, komen er problemen. Ze hoeven maar een pakje vlees te zien liggen en gelijk krijg ik allerlei

preken naar mijn hoofd geslingerd over dierenleed en erbarmelijke omstandigheden. Dat zal best zo zijn, maar dat interesseert me gewoon niet. Nu worden ook alle nieuwe huisgenoten geselecteerd op het feit of ze vegetariër zijn of niet. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ze mij ook liever kwijt dan rijk zijn. Kun jij me alsjeblieft helpen, Loes, de vega’s are taking over! Bloody Marie Beste Marie, Tja meid, het is natuurlijk aan jou welke strategie je kiest. Je kunt de weg van de minste weerstand kiezen en verhuizen naar een huis waar geen azijnpisserige vega’s wonen Je kunt ook denken: fuck de vega’s en dagelijks een pan riblappen een uur of zes op het fornuis laten pruttelen zodat het hele huis naar vers gestoofde dode koeien geurt. Je kunt met je huisgenoten in discussie gaan over het feit dat wel of geen vlees geen criterium is voor nieuwe huisgenoten. Beter een gezellige carnivoor dan een zure herbivoor. Ik zou ze een veeg uit de juspan geven als ze me zouden uitmaken voor moordenaar of dierenbeul. De beuk erin dus. Maar, ik ga het toch ook een klein beetje voor je huisgenoten opnemen: bio-industrie sucks! En niet zo’n beetje ook. Koop in het vervolg een biologisch stukkie vlees. Van een koe die gezellig in de wei staat en niet op zo’n vreselijk transport gaat. Misschien hebben de vega’s er vrede mee als er een diervriendelijk karbonaadje op je bord ligt en is iedereen blij.

Kippenpootje Jezelf student noemen is de perfecte dekmantel om jarenlang niks te doen. Kies een studie met een vierdubbele naam en de meeste mensen vinden het zo rond de zesde lettergreep wel prima. Geniale nichtjes met resultaatvragende ogen wimpel je af met zelfbedacht vakjargon. Geldschieters zijn gevoelig voor opgeblazen vooruitzichten. De echt lastige vragen beginnen meestal in het vierde jaar als je net een kippenpootje van de barbecue plukt op je oma’s verjaardag. Dat is het moment om een paar keer het woord beurs te laten vallen, gevolgd door prestigieus en internationaal netwerk, om vervolgens zo snel mogelijk de wijk te nemen. Ik heb wel eens gehoord dat er studenten bestaan die wel gelijk beginnen met studeren. Ik ken ze niet. Voor zover ik weet ben ik er in mijn directe omgeving nog nooit eentje tegengekomen. Op de één of andere manier heb ik een neus voor mensen met dezelfde instelling als ik. Of ik heb een hele slechte invloed op mijn omgeving, dat kan natuurlijk ook. Wat mij de eerste jaren heeft lamgelegd, is één enkele gedachte: ik hoef helemaal niks. Wat is er mooier dan dat? Voordat die gedachte mij begon te beheersen, bestond mijn leven vooral uit dingen die moesten. Toen ging ik studeren. In één klap was daar de vrijheid om precies te doen waar ik zin in had. En waar heb je zin in als je net achttien bent? Juist, als een gek in het rond springen, overal rondkijken, zien wat er om je heen gebeurt. Tenminste, zo werkte het bij mij. En eigenlijk is er nog niks veranderd. Laatst zag ik de lichten in de Blauwe Engel nog aangaan. Uren later vond ik mezelf terug in de Santana met een verdroogde tosti. Het blijft leuk. Al heb ik nu tien pils nodig waar ik er vroeger vijf dronk. Misschien wordt het tijd om ter compensatie mijn baas om loonsverhoging te vragen. Terwijl ik mijn kippenpootje opkluif en mijn oom me blijft aankijken omdat hij een antwoord verwacht, bedenk ik me dat er meer te leren valt dan de stof uit mijn studieboeken. Maar ik heb ook geleerd die boeken zo af en toe eens open te slaan, omdat studeren toch is wat iedere student op een bepaald moment gaat doen. Al is het maar om zich student te kunnen blijven noemen. Leonie Veraar


19

20

LEGAL ALIEN Country: Romania, 22.2 million inhabitants, six times the size of the Netherlands Studies: International Communication

Angelina Jolie

Hero:

arrogance, the colour orange

Hates:

chilling, pet dogs

Loves:

BIANCA MERISANU (23) Why did you decide to study at Hanze University? ‘I actually decided to study European Law in Maastricht, but I met a third year student in International Communication that recommended this study. Finally he convinced me. so now I am here.’ What was your first impression of The Netherlands? ‘It is very different from Romania, especially when it comes to social behaviour. Dutch people are really outgoing, they are open in their own way. Once I started to understand them, it became easier to adapt. I really like Groningen, because it’s very clean. It’s a nice student city and it has a great party life. I haven’t seen this in

Could you tell us a Romanian proverb? ‘Mancat bine, Baut bine, Sculat mort. It means: I ate plenty, I drank plenty, I woke up dead.’

Tell us one thing you like and one thing you hate about Dutch people. ‘I like the way they smile all the time. On the other side, even if they accept other cultures and they are tolerant, they don’t really show interest.’

and straightforward, a bit too direct. We are straightforward too, but we make an effort to say it nicer.’

other cities in The Netherlands. I am still training myself in drinking, because you really need it when you go out here!’

What is the main difference between Dutch and Romanians? ‘The most striking difference is in hospitality. Romanians are known to be very hospitable, whereas the Dutch... not really! We also differ in the way we communicate. The Dutch are honestt

What is your favorite place in Groningen. ‘It’s a Jazz Pub, De Spiegel, one of the few places with nice music around here.’

make up your mind. For those of you that are coming from the East: bring alcohol. Could you live here forever? ‘I think it’s very nice to live here. Friesland is my favorite area, with those Frisian farms and the mini-funky-ponies. I see it as the perfect place for people older than fourty. For me personally, I think it would be very hard to live here because of the cultural differences. I would choose another culture, a Latin one, it is the easy way out for me.’

Do you have any tips for new international students? ‘Don’t rush in making an opinion about the Dutch culture. Wait and get to know the people and their habits, try to understand them and then

Text & Photo: Andreea Puscasu

DISH Tania’s Spanish Huevos Rellenos When you think of Spanish food, you ou think of tap tapas, pas, ny a cold beerr or the appetizers that usually accompany ere good glass of wine. You can eat tapass almost anywh anywhere ood as in Grana da, in Spain, but nowhere are they as good Granada, apas great tasting, tasting, Andalusia. Not only are the Granada tapas but they are free in all bars! ery typical Spanish Spannish Tania Ouariachi Peralta prepares a very f tapa, huevos rellenos (stuffed eggs). ‘This was the first other’, says Tan nia, thing I learned to cook from my mother’, Tania, ternational stud ent ‘and each time we would have an international student evos. People loved lovved dinner in my house, I prepared the huevos. them!’ tes. Peel the eg ggs Boil the eggs for about eight minutes. eggs ys. Take a teaspoon teaspooon carefully and cut them in half sideways. he tuna, ketch hup, and scoop out the egg yolk. Put the ketchup, m mayonnaise, and half of the egg yolkk together and mix u it well. If the mix is not completelyy smooth yet, use m a bit more mayonnaise and ketchup. Put the tuna mix in the hole of the egg where the eggg yolk used to be. Thhen Fill it up until it becomes a nice littlee ‘mountain’. Then a grate the remaining egg yolk on topp of the eggs and pper to taste. Que Q tuna for decoration. Add salt and pepper aproveche!

:

Ingredients

4 eggs na 1 can of tu nnaise o ons of may 3 tablespo hup ons of ketc 4 tablespo per Salt & pep

20


No need to feel homesick!

Indonesian Aulia is getting used to Dutch culture during internship Aulia Tirtamarina from Surabaya, Indonesia studies International Civil Engineering Management. She is currently undertaking an internship with a consultancy firm. ‘No need to feel homesick in Groningen.’

Photo: Luuk Steemers

Ever since her childhood Aulia Tirtamarina (22) wanted to study abroad to see how people in other countries live and work. ‘After finishing the Transport study programme at the Institut Teknologi Sepuluh Nopember (ITS) in my hometown Surabaya, I received a joint scholarship from the governments of Indonesia and The Netherlands. The scholarship provided the perfect opportunity to fulfil my international ambitions. The Netherlands pay for the scholarship because there is a lack of technicians. I will probably stay here for a while, but the world is wide and eventually I will go back to Indonesia to help build up the country.’ Models

Aulia’s parents are both lecturers at the Institut Teknologi Sepuluh Nopember Surabaya. ‘My dad teaches marine engineering and my mom civil

engineering. When I was little, my mother often took me to ITS and while waiting for her I often played with the models of civil engineering project like railway stations and bridges. Civil Engineering has fascinated me ever since. This is probably why I opted to study International Civil Engineering Management in Groningen and get a double degree. I’m in my fifth year now, four years in ITS and one year in Hanze University.

anger, they will keep still.’ On the same occasion Aulia discovered that the Dutch also separate business and their private feelings. ‘Only five minutes after this incident, one of the classmates came up to me and offered me a cup of coffee in a very friendly tone. To me that’s weird! Another thing I found out is that ‘yes’ means ‘yes’, and ‘no’ means ‘no’. If you ask someone to help you, they either say ‘yes’, or ‘no, I’m busy’. In Indonesia the answer will always be ‘yes’, but at the end of the day it often doesn’t mean a thing.’

Shock

Aulia is happy that she came to Groningen now, but the first days in the Netherlands were quite a culture shock. ‘The Dutch are very straightforward. During one of the first days I was here, my classmates were not quite satisfied with my work and became a bit annoyed. I was really surprised. Indonesian tend not to show their irritation and


Who’s the boss?

Currently Aulia is the middle of a six-months’ internship with DHV, a consultancy firm in Groningen. ‘I make calculations about the water system for the Municipality of Haren, a town a few kilometres south of Groningen. The main objective is to make sure that the urban areas stay dry.’ She opens her

laptop computer. The screen shows a complicated pastern of blue and pink dots. ‘The blue dots are the sewer system. The pink ones are open water like ditches, lakes and brooks. The open water system has to absorb the sewer water. I take measurements and work on as model that predicts how periods of rainfall will affect the water system. This is particularly important in summer when you have heavy periods of rainfalls over very short periods.’ ‘I do not only gain technical knowledge and skills, I also learn a lot about how people work. What immediately struck me was that it is very difficult here to see who’s in charge. In Indonesia, the manager has a separate room with luxurious furniture and the best equipment. My boss does not have a separate office and his computer monitor is much smaller than mine. I expressed my surprise at this and he explained that – with the work I do - I simply need a better computer system than he does.’ Blue toes

‘I do miss Indonesia, obviously, but not as badly as I feared. I very much enjoy studying here. Teachers are always willing to help and it’s easy to contact them when you need them. I also made a lot of friends, for instance at the Blue Toes, the student dance club that I joined. I’m also a member of Persatuan Pelajar Indonesia Groningen, the student union for Indonesian students in Groningen. They help Indonesian students find their way in Groningen and they organise social events, like cooking Indonesian dinners. Every year they hold a sports tournament in Groningen in which Indonesian students from all over the Netherlands compete. No need to feel homesick in Groningen!’

Luuk Steemers

21

Sabine works in a luxurious five-star hotel on Mauritius Hanze University offers many opportunities to study and do internships abroad. Third-year Facility Management student Sabine Schoen is doing her internship on the island of Mauritius, one of the new locations students can choose from. She is responsible for marketing and quality management at a luxurious five-star hotel. ‘I was looking for an internship of five months that has to be completed in relation to my third year of study. The internship had to be in any management field, as the study I am doing covers all management aspects. I particularly wanted to work with children, as in the past I have had a lot of experience with kids, organizing events, or do something in a hotel due to the fact that my study abroad is focused on the hospitality industry.’ What do you do exactly?

‘My internship is divided into two parts. The first two months I spent in the marketing department. This part of the hotel business in Mauritius is really interesting. The hotels here work in connection with tour operators. The hotel provides different rates in relation to the country in which the hotel rooms are being offered. I was mostly responsible for contracting, eductours, making sure the information on the brochure was correct, and so on. Later on I will also be involved in quality management.’ How do you like Mauritius?

‘The island of Mauritius is incredible in many ways. Not only is the nature amazing and rich. The people have a sense of friendliness and kindness which I have never seen anywhere else. Another exceptional thing is that all the cultures, from Hindu to Catholic to Islamic mingle and respect each other, which in my eyes is worth more than gold.’ What are the biggest differences between working in the Netherlands and here?

‘As an intern, you are treated as a real employee. You are given true responsibilities. You are not treated as a trainee, but as part of the team. Another element is that they take into account that your knowledge is more advanced due to the higher educational standard of Europe compared with Mauritius. Therefore your recommendations and qualities are respected and used accordingly.’ What is your best work experience so far?

‘The most amazing thing work-wise is actually everything I have done in the marketing department. They gave me so much confidence that I even consider doing more market-

Sabine and her boyfriend Derk (also Facility Management) enjoy the incredible natural beauty of Mauritius in their free time.

ing in my career. Another amazing aspect was that I was allowed to host an eductour, a group of product managers and directors coming to visit hotels to offer hotel rooms in their home country later on. These people own tour operators or holiday organising companies. This is a great experience because you need to impress the hosts to the max, so that they leave the hotel thinking ‘I want to offer rooms from that hotel only’. It was the first Dutch eductour in Mauritius. So it came as a great compliment

22

that the general manager thought I was capable of taking such a responsibility.’ What do you do in your free time?

‘In my free time I feel like I am on holiday due to the amazing location and great beaches. For the rest we party with the friendly and open locals untill early in the morning. It is great because drinks are cheap. We also rent cars and do sight seeing and adventure trips.’ Chris Wind


YouTalk

What is your favourite spot in Groningen? After spending some time in Groningen, have you found a favourite spot to hang out with your friends or a hideout to visit whenever you feel upset? Some Hanze University students and employees reveal their favourite places and explain why.

‘Definitely Casa de la Trova! It is one of the best Salsa bars in town. There is a bar and dance floor inside the place. I will have the chance to perform the salsa dance that I have learned in the class that I take. I also love the international atmosphere inside the bar. There are people from Venezuela, Cuba, and other countries in Latin America. With a Mojito in one hand and Panada in the other, I can dance all night long!’

‘Before the Atrium existed, my favourite place used to be my room in the student house. But now, it is definitely the Atrium. The light, the chairs and the whole atmosphere are so relaxing. I can just grab a cup of coffee and go up there to chill. Some people perhaps like to do their work in the Mediatheek, but I prefer to type my report or do my project in the Atrium. It can be really quiet and cozy when not many people are around.’

Didi Klazinga, 23, staff member International Student Office

Nopenyo Dabla, 20, International Business and Management Studies

Thomas Grupe, 23, International Communication

I love the Stadspark (city park). In Germany, I live in the country side with nature all around my house. Now that I live in a city, Stadspark is the place where I can find the atmosphere that I am used to. It’s a great place to relax and hang out with my friends, especially during summer. When the weather is nice, I like to play soccer there or have a picnic with my friends. It is just a great place to chill out and it is less crowded compared to the other park, the Noorderplantsoen.

Johannes Sieverding, 22, International Communication

‘My favourite place? Generally, it is the place where I can hang out with friends. However, I especially like my friend Lioba’s house balcony! Located at the rooftop, it is quite high, around twenty metres. From there you have a great view of the city. It is very beautiful! In the summer, together with other friends, we like to sit there and enjoy the sun or just relax after a tiring school day. As the place is quite spacious, we can afford to have a BBQ party on the balcony.’

‘Noorderplantsoen’! The free and beautiful park located near the centre of Groningen. In my hometown, I need to pay entrance money to enjoy the flowers and trees in a park, thus I am really delighted that I can visit this place for free. I usually go there alone whenever I am sad or happy. By walking around the park, I can calm myself down whenever I am sad. I also like to sit near the fountain because it usually provides me with a sense of peace within my soul.’

‘My favourite place in Groningen is my house, because it is the place where I spend most of my time. I do spend a lot of time in school, but it is not my favourite place. When the weather is nice, I like to go to Noorderplantsoen to relax. When the sun is shining, I usually like to read books, listen to music or chat with my friends while enjoying the sunny weather which is rather rare in Groningen.’

Camille Xiong Yan, 21, International Communication

Anja van der Woude, 26, Communicatie, Multimedia & Vormgeving

Angie Theonis Teoh


23

9

Volume 2, Issue 9 Wednesday 11 Juni Independent Magazine of the Hanze University Groningen | e-mail: [email protected] | www.hanze.nl/news | photo: Janine Meyer

24

Internship Special * Sabine is an intern on the beautiful island of Mauritius * Aulia gets used to working with the Dutch *New! Youtalk: students give their opinion about school matters * Romanian Legal Alien Bianca * Tania makes tapas

Oranje * Freestyle-voetballer Bjorn Boes doet mee aan het EK * Doe de Grote Hanze EK Quiz

Recommend Documents