20 0 6 n u m m e r 1
n i e u w s Informatiebulletin over christelijke jeugdzorg • Opvoeden is mensenwerk, hulpverlenen is maatwerk • De hink STAP sprong van pleegzorg • Werkdag van een gezinsvoogd • Loverboys
Opvoeden is mensenwerk, hulpverlenen is maatwerk
Intensieve ambulante zorg van SGJ Zorgaanbod Door Maria Vermeulen / Foto Imagesource
Otto is net drie jaar. Hij terroriseert zijn ouders. Tenminste, zo ervaren zijn ouders dat. “Otto luistert bijna nooit naar ons. Hij leert helemaal niets van de straf die we geven. Hij eet slecht en is, na een periode zindelijk te zijn geweest, weer hele dagen ‘nat’”. De ouders van Otto zijn nette, lieve mensen. Vader heeft een baan als belastingadviseur. Moeder is fulltime huisvrouw. Tijdens een eerste gesprek vertellen ze dat zij vaak de wanhoop nabij zijn. Zij vragen zich ernstig af of Otto wel ‘normaal’ is. Otto stelt hun geduld erg op de proef. Soms lukt het hen niet meer hun zelfbeheersing te bewaren en doen ze dingen waarvan ze later spijt hebben. Ze schoppen hem en schreeuwen lelijke dingen. Vertwijfeld vertellen Otto’s ouders dat zij zich soms afvragen of ze nog wel van hem houden.
Mirande is vijftien jaar. Zij woont met haar oudere zus en twee jongere broertjes bij haar moeder. Haar ouders zijn enkele jaren geleden gescheiden. Een keer per maand gaat zij een weekeind naar haar vader toe. De moeder van Mirande vraagt hulp bij de opvoeding. Mirande gaat haar eigen gang, weigert haar schoolwerk te leren en gaat met verkeerde vrienden om. De moeder van Mirande werkt niet buitenshuis. Zij heeft wel een sollicitatieplicht. Soms werkt zij enkele weken voor een uitzendbureau. Sinds de echtscheiding woont zij in een flat in een niet zo’n florissante wijk. Moeder heeft geldzorgen. Zij heeft een huurachterstand en krijgt aanmaningen van de energieleverancier. Zij heeft vaak last van depressieve stemmingen. Het zat haar eigenlijk helemaal niet mee in het leven; als kind werd zij uit huis geplaatst en groeide zij op in verschillende pleeggezinnen en leefgroepen. Zij had zo gehoopt dat haar eigen gezin een fijn gezin zou worden. Zij voelt zich mislukt. ➢ vervolg op de binnenzijde
➢ vervolg van de voorzijde
Twee situaties die, weliswaar anoniem gemaakt, deel uitmaken van mijn werk als gezinsbegeleider. Wat houdt intensieve ambulante zorg bij SGJ Zorgaanbod eigenlijk in? En wanneer komen gezinnen in aanmerking voor deze vorm van begeleiding? ‘Intensief’ staat voor het aantal en de frequentie van contacten tussen het gezin en de gezinsbegeleider. Indien nodig komt een gezinsbegeleider twee keer per week in het gezin, zoals bijvoorbeeld in het geval van Otto. Zijn ouders zitten zo aan het plafond van hun incasseringsvermogen, dat een frequent ondersteunend en helpend contact nodig is. Om erge dingen te voorkomen. Wat betreft het aantal contacten geldt dat er gedurende lange tijd begeleiding kan worden gegeven. Als het nodig is wel een jaar lang. Ouders hoeven niet naar het regiokantoor te komen, zoals gebruikelijk is bij andere vormen van hulp. De hulpverlener gaat naar de ouders toe. Intensieve zorg kan bestaan uit oudergesprekken, gezinsgesprekken, videohometraining en individuele gesprekken met jongeren. Tijdens de gesprekken wordt gewerkt aan de doelen die opgesteld zijn in samenspraak met ouders, jongere en gezinsbegeleider. Een belangrijk doel van de ouders van Otto is bijvoorbeeld: ‘leren het negatieve gedrag van Otto op een positieve manier om te buigen’. Door middel van het opstellen van een beloningssysteem leren de ouders aan Otto nieuw gedrag en helpen zij zichzelf om op goede momenten te letten en die ook te ‘belonen’.
Toen Mirande ontdekte dat de gezinsbegeleider niet ‘tegen’ haar was, maar ook aan haar belangen dacht, was ook zij bereid het gesprek aan te gaan.
De hink STAP sprong van pleegzorg Door Agnes Hoving / Foto Imagesource
SGJ pleegzorg is een onderdeel van SGJ Zorgaanbod. Pleegzorg is een vorm van hulp waarbij kinderen die (tijdelijk) niet bij hun eigen ouders kunnen wonen, opgenomen worden in een pleeggezin. Dit pleeggezin neemt voor de betreffende periode de dagelijkse verzorging en opvoeding voor hun rekening. Een pleeggezin kan afkomstig zijn uit het netwerk van de eigen ouders, of uit het pleeggezinnenbestand van de SGJ. De SGJ beschikt landelijk globaal over 375 pleeggezinnen. Dit zijn christelijke gezinnen waar aandacht is voor geloofsopvoeding vanuit de bijbel. Niet alleen in theorie, maar ook in de praktijk. Om deze hulp te kunnen bieden zorgt de afdeling pleegzorg voor de werving en voorlichting van aspirant-pleegouders, en voor de voorbereiding, selectie, ondersteuning en begeleiding van het pleeggezin. Elke twee à drie jaar wordt er door Pleegzorg Nederland een landelijke campagne gehouden voor het werven van nieuwe pleeggezinnen. In de landelijke dagbladen en verschillende tijdschriften staan oproepen of mensen willen overwegen hun gezin open te stellen voor pleegkinderen. Ook in het nieuws komt regelmatig naar voren dat er een (schrijnend) tekort is aan pleeggezinnen.
Intensieve ambulante zorg wordt ingezet, nadat een maatschappelijk werker van SGJ Toegang onderzoek heeft gedaan binnen de betreffende gezinssituatie. In het geval van Otto heeft er eerst een orthopedagogisch onderzoek plaatsgevonden. Toen bleek dat hij een weliswaar wilskrachtige, maar verder normale peuter is, werd het gezin door middel van een indicatiebesluit aangemeld bij de intensieve ambulante zorg van SGJ Zorgaanbod. In het geval van Mirande is eerst met moeder gewerkt aan het creëren van betere randvoorwaarden voor haar gezin. Via een traject van schuldsanering is de financiële positie veiliggesteld. Ook is het huis opnieuw geordend, en heeft moeder gezorgd voor een eigen plek voor Mirande. Toen Mirande ontdekte dat de gezinsbegeleider niet ‘tegen’ haar was, maar ook aan haar belangen dacht, was ook zij bereid het gesprek aan te gaan. In gezamenlijke gesprekken hebben Miranda en haar moeder geleerd om beter met elkaar te praten en te onderhandelen, waarbij het uitgangspunt was: geen verliezers, maar een ‘win-win’ situatie.
SGJ pleegzorg heeft tot nu toe niet te klagen over belangstelling van aspirant-pleegouders. De laatste jaren krijgen we de cursus die aspirant-pleegouders moeten volgen (STAP-cursus) meer dan vol en moeten mensen zelfs langer wachten dan wenselijk is om deze cursus te kunnen volgen. Dit komt omdat er in elke regio door SGJ pleegzorg maar één cursus per jaar gegeven kan worden. Helaas worden er door de overheid onvoldoende financiële middelen aan SGJ pleegzorg ter beschikking gesteld om meer cursussen te organiseren. In de STAP-cursus bespreken we onder andere het omgaan met verlieservaringen, hechting en het omgaan met gedrag. En duidelijk komt het verschil naar voren tussen ouderschap en pleegouderschap en het belang van het gezin van herkomst. Veel pleegouders moeten na het volgen van een STAP-cursus toch nog lang wachten voordat er een pleegkind in hun gezin geplaatst kan worden. Dit heeft te maken met de ‘matchingsprocedure’; het zoeken naar het meest geschikte pleeggezin voor het aangemelde pleegkind. Wat een grote rol speelt in deze procedure is de beschikbaarheid van netwerkpleeggezinnen. Dit zijn gezinnen uit het eigen sociale netwerk van het kind: familie of vrienden van de eigen ouders, maar ook gezinnen uit dezelfde kerkelijke gemeente, of gezinnen die elkaar van school kennen. Voor kinderen die niet langer thuis kunnen blijven wonen, kan het heel belangrijk zijn dat ze
Het Nationaal Fonds Kinderhulp maakt kinderen (weer) blij! De behoefte aan jeugdzorg is groter dan ooit en groeit nog steeds. Met als gevolg dat kinderen en jongeren in de jeugdzorg op een flink aantal punten wel eens wat tekort komen. Op die punten springt het Nationaal Fonds Kinderhulp (NFK) vaak bij. Een weekje kamperen in de zomer, een fiets, de contributie van een sportclub of muziekles volgen. Maar ook de inzet van extra hulpverlening, het volgen van een therapie of diagnostisch onderzoek kan vaak gebeuren door een financiële bijdrage uit het fonds van Kinderhulp. Ieder jaar wordt er onder supervisie van het NFK een landelijke collecte georganiseerd. Deze collecte is een zeer belangrijke bron van inkomsten voor verschillende jeugdzorginstellingen, waaronder de SGJ. De SGJ helpt mee met de organisatie van deze landelijke collecte. Daarvoor hebben we een ruim netwerk opgezet van vrijwilligers die voor Kinderhulp collecteren of de collecte organiseren en daarmee indirect de SGJ financieel steunen. Wij zoeken vrijwilligers die de collecte in hun wijk of woonplaats willen organiseren. De helft van de opbrengst van zo’n wijkcollecte gaat dan rechtstreeks naar de SGJ.
opgevangen worden in een gezin dat dicht bij de eigen ouders staat. Maar in veel situaties is een netwerkgezin niet beschikbaar en soms is het voor een pleegkind ook beter om in een bestandpleeggezin te wonen. Daarom blijven ‘gewone’ pleeggezinnen heel hard nodig! Tijdens de STAP-cursus wordt er samen met de aspirant-pleegouders ook gekeken naar welke vorm van pleegzorg het beste past bij het pleeggezin: vakantie/weekend, kortdurend of langdurend. Hebben mensen een lange adem, dan is langdurende pleegzorg waarschijnlijk de beste optie. Houdt het gezin van hectiek en afwisseling en is er de flexibiliteit om op korte termijn aanpassingen te doen, dan komt bijvoorbeeld crisispleegzorg sneller in beeld. Verder is de samenstelling van het eigen gezin bepalend voor leeftijd en geslacht van toekomstige pleegkinderen. Wanneer een pleeggezin allemaal jongens heeft, zal een toekomstig pleegkind ook vaak een jongen zijn. Ook de kerkelijke ‘kleur’ is van invloed. Voor de niet-christelijke regionale pleegzorginstellingen mag het christen-zijn dan vaak eenduidig zijn, de kerkelijke kaart ziet er toch wel heel divers uit. Geloofsovertuiging en gezinscultuur sluiten vaak dicht op elkaar aan en gewoonten rond kleding, mediagebruik en zondagsbesteding worden zoveel mogelijk gerespecteerd.
Voorbeeld: u organiseert de collecte in uw plaats. U verdeelt de straten onder de collectanten, u deelt de collectebussen uit en na afloop van de collecteweek maakt u het opgehaalde bedrag over aan het NFK. U hebt 2.000 euro opgehaald. Dat betekent dat het NFK 1.000 euro op rekening van de SGJ kan storten, dankzij uw inspanning. De collecteweek in 2006 is van 23 tot en met 29 april. Wordt u onze nieuwe vrijwilliger? Meldt u dan aan bij de afdeling Communicatie & Fondswerving. Bel of e-mail met Jannie van den Bos, T 033 422 69 16 E
[email protected]
Het kan voor een pleegkind ook best verwarrend zijn wanneer er heel anders omgegaan wordt met geloof, bijbel en kerk. Verder vereist de Wet op de jeugdzorg dat we zo dicht mogelijk bij het ouderlijk huis een plek zoeken. De reisafstand naar familie moet immers te overzien zijn en het is natuurlijk ook fijn als de eigen school aangehouden kan worden. Daarnaast komt nog de beschikbaarheid van een eigen kamer, huisdieren (allergieën), of specifieke problematieken die niet gewenst zijn en u begrijpt; het vinden van een passend pleeggezin is niet een, twee, drie gebeurd. Om deze redenen hebben pleegzorgvoorzieningen een groot bestand van pleeggezinnen nodig. Het streven van SGJ pleegzorg is om, bij een aanvraag voor plaatsing van een pleegkind, uiteindelijk drie gezinnen te kunnen selecteren waar het betreffende kind eventueel zou kunnen gaan wonen. Wanneer dat gelukt is, kan er in goed overleg met ouders en hulpverleners de optimale plek gekozen worden. Helaas blijven er na selectie meestal één of twee gezinnen over. Dat is de reden waarom er steeds weer nieuwe pleeggezinnen nodig zijn, hoewel er genoeg gezinnen in het bestand zitten die nog geen plaatsing hebben gehad. Voor deze gezinnen komt het werven van nieuwe gezinnen soms vreemd over, maar voor SGJ pleegzorg is het noodzakelijk om pleegkinderen de optimale leefsituatie te kunnen bieden.
Werkdag van een gezinsvoogd Door Susan van den Enden / Foto SGJ C&F
De invulling van een werkdag van een gezinsvoogd is zo wisselend, dat het wel heel lastig is daar een ’doorsnee’ beeld van weer te geven. Daarom, ogen dicht en in mijn agenda een willekeurige dag geprikt. Het is de weergave van een woensdag geworden. Om negen uur ‘s morgens sta ik op de stoep bij mevrouw Van Vliet. De gordijnen zijn nog dicht en het ziet er donker uit. Jongste dochter Chantal doet de deur op een kier open en rent de kamer weer in om plaats te nemen op de grote stoel voor de televisie. In haar hand een dubbele boterham met, aan haar wangen te zien, pindakaas. “Mama ligt nog op bed”, zegt ze. Maar ze wil haar best even roepen. Ik neem plaats op de bank, doe de televisie wat zachter terwijl Chantal naar boven loopt. Mevrouw Van Vliet komt naar beneden gerend en verontschuldigt zich voor de rommel in huis. Niet veel later staat de televisie uit, is er koffie en zitten moeder en dochter aangekleed in de kamer. De bedoeling van mijn bezoek is het te hebben over de situatie thuis. De vijf kinderen, van vier tot vijftien jaar oud, hebben er moeite mee naar hun moeder en naar elkaar te luisteren. Ik hoor steeds meer signalen van school dat de kinderen moe op school komen, amper genoeg brood mee hebben en hun huiswerk niet maken. Meer begeleiding dan het ene uurtje eens in de drie weken blijkt toch hard nodig. Moeder gaat er over nadenken, volgende week komen we er op terug.
Op het moment dat ze bij haar 28-jarige partner ging wonen, spijbelde, van school werd gestuurd en drugs gebruikte, is Anouk in een gesloten setting geplaatst. Ik stap weer in mijn auto en doe mijn mobiele telefoon aan. Ik heb een bericht op mijn voicemail. Een collega vraagt of ik terug wil bellen. Lars, die in een pleeggezin woont, is onlangs twaalf jaar geworden en heeft van zijn vader begrepen dat hij nu hij twaalf jaar is, zelf mag kiezen. Lars is ervan overtuigd geraakt dat hij weg wil uit het pleeggezin en bij zijn vader
wil wonen. We spreken een datum af om zo op korte termijn een gesprek te hebben met Lars, zijn pleegouders en zijn vader. Op naar de volgende afspraak. Ik ga op bezoek bij Anouk, ze woont in een gesloten setting. Ik meld me met mijn paspoort bij de ingang, ga door de detectiepoortjes na mijn tas op de band te hebben gezet en mag naar binnen. Anouk is vijftien jaar. Ze heeft al op heel wat plekken gewoond en elke keer ging het mis. Op het moment dat ze bij haar 28-jarige partner ging wonen, spijbelde, van school werd gestuurd en drugs gebruikte, is Anouk in een gesloten setting geplaatst. Anouk is niet tevreden met de plaatsing. Ze mag niets, heeft geen seconde privacy en heeft het idee dat ik als gezinsvoogd alleen maar overdrijf; het valt allemaal nogal mee, vindt ze. Anouk is niet alleen maar ontevreden. Ze weet nu eindelijk wat ze wil worden en heeft haar opleiding weer opgepakt. Na mijn bezoek aan Anouk is het alweer half twee. Ik rijd naar kantoor en maak daar eerst even een praatje met collega’s. Ik lees en beantwoord e-mail en controleer of er berichten zijn ingesproken op de voice-mail van de vaste telefoon. Op de computer begin ik aan een indicatieaanvraag voor Niels; hij gaat in een leefgroep wonen en voordat ik daarvoor toestemming vraag aan de kinderrechter, moet er een indicatie binnen zijn. En dan is het ook zo weer vijf uur. Computer afsluiten, mobiele telefoon uit en op naar huis!
Loverboys, dichterbij dan we vaak willen geloven Door Erna van Rijssen / Foto’s ingeborglukkien.nl
Wie een willekeurige krant of een willekeurig opinieblad openslaat, kan maar zo informatie over loverboys onder ogen krijgen. Ook op scholen worden tegenwoordig vaker themalessen omtrent dit onderwerp georganiseerd om jongeren alert en weerbaar te maken. Steeds vaker blijkt dat loverboys ook binnen christelijke kringen op zoek gaan naar (kwetsbare) slachtoffers, met alle gevolgen van dien, zowel voor het meisje als voor haar omgeving. Loverboys zijn jongens/jonge mannen die, onder het voorwendsel van liefde en met behulp van veel aandacht en cadeautjes, kwetsbare meisjes/jonge vrouwen inpalmen, en hen uiteindelijk als prostituee voor zich laten werken. Dit hele proces van afhankelijk maken verloopt vrij geleidelijk en vooropgezet. De loverboy versiert het bewuste meisje door haar veel aandacht te geven en mooie en dure cadeautjes voor haar te kopen. Hij probeert daarbij indruk te maken door bijvoorbeeld in een dure auto bij de school van het meisje te verschijnen. De loverboy is aardig en lijkt daadwerkelijke belangstelling voor het meisje te hebben. De loverboy kiest daarbij heel bewust meisjes uit die wat onzekerder zijn en sneller gevoelig blijken voor deze specifieke aandacht. Voor het meisje is deze bijzondere aandacht erg prettig, vooral wanneer ze dit thuis moet missen, en het doet haar groeien in haar zelfvertrouwen. Er ontstaat, vanuit het meisje, een soort van ‘blinde verliefdheid’, waarbij het meisje weinig kritisch de relatie instapt en zich niet realiseert dat er dubieuze motieven aan ten grondslag liggen. Vervolgens doen de loverboy en het meisje samen leuke dingen en de jongen trakteert het meisje op bijvoorbeeld etentjes. Nadat het contact tussen beiden geïntensiveerd is verleidt de jongen het meisje om met hem en vervolgens met andere mannen en bekenden van de loverboy, naar bed te gaan. Hierdoor wordt een brug geslagen richting de prostitutie. Heel strategisch neemt de loverboy het meisje vervolgens mee naar de zogenaamde rosse buurten en worden afspraken geregeld met meisjes die al binnen het circuit werkzaam zijn. Op deze wijze wordt de prostitutie heel toegankelijk gemaakt. Een en ander wordt nog extra gestimuleerd door het meisje soft- of harddrugs te laten gebruiken. Dan vindt er een cruciale omslag plaats; de loverboy dwingt het meisje, met behulp van geweld of emotionele manipulatie, om mee te draaien binnen de prostitutie. Aangezien het meisje inmiddels sterk emotioneel afhankelijk van de jongen is geworden, is het voor haar heel moeilijk om bij hem weg te gaan. Tevens zien we vaak dat het sociale netwerk van het meisje sterk verkleind is en dat er thuis, doordat men proble-
men met de relatie heeft, ook spanningen zijn ontstaan. Wanneer het meisje aarzeling kent en niet in de prostitutie wil werken, dreigt de loverboy haar familie wat aan te doen of andere sancties toe te passen. De loverboy voert een grote controle over het meisje uit en haar gaan en staan wordt continu in de gaten gehouden. Hierdoor wordt ontsnappen uit de prostitutie vrijwel onmogelijk. Daarbij komt nog het feit dat er bij het meisje vaak sprake is van een geïsoleerd leven en dat zij zich schaamt voor hetgeen haar is overkomen. Een voormalig slachtoffer zegt hierover: ”Ik wilde ieder moment van de dag stoppen, maar ik durfde niet. Ik schaamde me enorm voor mijn ouders en was bang dat M. mijn zusje echt iets aan zou doen. Daar had hij vaak mee gedreigd en daarbij keek hij enorm boos uit zijn ogen.”
”Ik wilde ieder moment van de dag stoppen, maar ik durfde niet. Ik schaamde me enorm voor mijn ouders en was bang dat M. mijn zusje echt iets aan zou doen.” Ondanks het feit dat de beschreven situatie vrij complex en hardnekkig is, hoeft de omgeving niet hopeloos toe te zien. De loverboy is allereerst (op grond van artikel 250a van het wetboek van strafrecht) strafbaar wanneer hij een minderjarig meisje heeft aangezet tot prostitutie. Het is dan ook goed om het meisje te stimuleren aangifte bij de politie te doen. Een meisje dat breekt met haar loverboy, heeft veel liefde en waardering nodig van haar familie en kerkgemeenschap. Ze zal dan ervaren dat ze waardevol is, puur om wie ze is. Een meisje kan sterk gebaat zijn bij specifieke hulpverlening om de heftige zaken te verwerken en te bouwen aan zelfrespect, het kunnen aangeven van grenzen en te bouwen aan een goed, stabiel sociaal netwerk. Het Scharlaken Koord (onderdeel van de Stichting tot Heil des Volks) heeft een aantal jaren geleden het project ‘Beware of Loverboys’ opgezet, bestemd voor meisjes tussen de dertien en zeventien jaar. Vanuit het project kunnen er op scholen preventieve gastlessen worden verzorgd om meisjes te waarschuwen tegen loverboys. Voor meer informatie over dit onderwerp bevelen wij het boek ‘Verliefd, verleid, verkocht’ van F. Catherin aan (ISBN 9075953143). In dit boek wordt een aangrijpend verhaal beschreven wat er gebeuren kan als je verliefd wordt op een loverboy. Iris wist niet goed wat ze later wilde worden, maar ze had nooit gedroomd van een baan in de prostitutie. En toch zat ze op een gegeven moment achter het raam.
Gebedspunten
Hartelijk bedankt!
❑ Er wonen meer dan 200 jongeren in pleeggezinnen en ongeveer 60 kinderen/jongeren in gezinshuizen en leefgroepen. Wilt u bidden dat ze zich ‘thuis’ voelen in het pleeggezin of leefgroep en dat de hulpverlening bijdraagt aan een adequate ontwikkeling/opvoeding van deze jongeren?
Wij willen alle mensen die acties voor ons hebben georganiseerd bedanken voor hun inzet. Helaas kan niet iedereen genoemd worden, maar uw financiële steun is voor ons erg belangrijk.
❑ De SGJ is gestart met hulp aan gezinnen met kinderen met een verstandelijke beperking én gedragsproblemen. Wilt u bidden dat de (nieuwe) hulpverleners hun vak goed uitoefenen en dat de hulp die ze bieden effect heeft in de gezinnen en leidt tot verlichting van moeite en zorgen. ❑ Het ministerie van VWS heeft extra financiële middelen beschikbaar gesteld, waardoor de capaciteit van pleegzorg met ingang van 1 januari is uitgebreid naar 206 plaatsen. We danken God dat de wachtlijst die in 2005 was ontstaan, in de eerste maand van het nieuwe jaar konden wegwerken. ❑ We danken God dat het Deputaatschap Diaconale en Maatschappelijk Zorg van de Gereformeerde Gemeenten de afgelopen jaren het gezinshuis in Kampen heeft gefinancierd en het ministerie van VWS met ingang van 2006 de financiering overneemt.
Een kledingbeurs in Zaltbommel bracht € 600,00 op. Jeugdsoos The Cornerstone organiseerde een veiling voor de SGJ, opbrengst € 100,00. Voor een nieuwe keuken in de leefgroep Boskoop ontvingen wij ruim € 10.000,00 van de diakonieën van de CGK, classis ’s Gravenhage. Ook de donateurs en (eenmalige) giftgevers bedanken wij hartelijk voor de ontvangen financiële steun.
www.sgj.nl SGJ Nieuws laat in elke uitgave een gedeelte van het werkveld van de SGJ zien. Op onze geheel vernieuwde website kunt u meer informatie over de SGJ vinden.
Postadres: SGJ Postbus 1564, 3800 BN Amersfoort Bezoekadres: Puntenburgerlaan 91, Amersfoort T 033 422 69 00 F 033 422 69 01 E
[email protected] I www.sgj.nl Regiokantoren: Groningen, Zwolle en Dordrecht Regiobureaus SGJ Toegang: Groningen, Kampen, Zwolle, Amersfoort, Apeldoorn, Woerden, Dordrecht en Goes T 033 475 33 00 E
[email protected] Bestuur drs. G.J.A. Toonen, voorzitter mr. H.Th. Pos, tweede voorzitter mw. drs. E.J. van Dijk, secretaris drs. K.P. Steendam, penningmeester dr. G. van Hardeveld ds. G. Herwig B. van Putten
Colofon SGJ Nieuws (oplage 80.000) wordt verspreid onder de leden van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland, de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, de Christelijke Gereformeerde Kerken en andere belangstellenden.
Steun christelijke jeugdzorg!
Knip uit en stuur op!
Ik wil de SGJ een donatie geven op rekeningnummer 7228203. Hierbij machtig ik de Stichting Gereformeerd Jeugdwelzijn om tot wederopzegging door ondergetekende per: ❏ maand ❏ kwartaal ❏ jaar ❏ éénmalig een bedrag van ❏ 25,- ❏ 50,- ❏ of anders , af te schrijven van zijn/haar rekening.
Heeft u het blad niet rechtstreeks ontvangen en wilt u dat voortaan wel, dan kunt u dit doorgeven aan de administratie. Jannie van den Bos Postbus 1564, 3800 BN Amersfoort T 033 422 69 16 E
[email protected] Administratie en verspreiding voor de Christelijke Gereformeerde Kerken Gerda van der Straten-Westerink Schaepmanstraat 58-07, 3601 WN Maarssen E
[email protected] Redactie Janke Baarda, Jannie van den Bos, Susan van den Enden, Andries Kuiper, Erna van Rijssen en Henk Jan Bunschoten (eindredactie) Redactieadres SGJ Nieuws Postbus 1564, 3800 BN Amersfoort T 033 422 69 05 E
[email protected]
Naam en voorletters: Adres: Postcode en woonplaats:
Heeft u suggesties voor artikelen? Laat het ons weten. Bel of schrijf naar bovenstaand redactieadres.
Bank-/gironummer: Datum:
Stichting Gereformeerd Jeugdwelzijn De SGJ is in 1993 ontstaan door een fusie van de Christelijke Gereformeerde Vereniging voor Jeugdwelzijn en de Jeugdzorgafdeling van Stichting De Driehoek (Gereformeerd vrijgemaakt). Sinds 1 januari 1999 participeert ook de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland in het bestuur.
Directeur Z.B. Nitrauw MLD
❑ Regelmatig merken onze hulpverleners dat de geboden hulp ook zijn doel bereikt. We danken God dat jongeren na een periode van begeleiding daadwerkelijk zelfstandig kunnen wonen of weer thuis kunnen gaan wonen, dat relaties tussen ouders en kinderen verbeterd is en de communicatie tussen ouders en kinderen verbeterd is.
Ja
Informatie
Handtekening:
Stuur deze bon naar: Stichting Gereformeerd Jeugdwelzijn, Antwoordnummer 7080, 3800 TB AMERSFOORT. Postzegel mag, hoeft niet. Mocht u het niet eens zijn met de door SGJ verrichte afschrijving, dan heeft u een maand de tijd om uw bank- of girokantoor opdracht te geven het afgeschreven bedrag terug te boeken. Daarnaast heeft u te allen tijde het recht de machtiging in te trekken.
Overname van artikelen Voor overname van artikelen kunt u contact opnemen met de redactie. Overname van foto’s is niet toegestaan. Grafische verzorging Drukkerij Van den Berg b.v., Zwijndrecht