OP WEG NAAR EEN NIEUWE GEMEENTEPOLITIE? ONDERZOEK NAAR DE BUITENGEWOON OPSPORINGSAMBTENAREN VERSUS DE INZET VAN POLITIE IN DE WIJKEN
Nine Kooiman, SP-Tweede Kamerlid Eelco Eikenaar, SP-Beleidsmedewerker december 2014
OP WEG NAAR EEN NIEUWE GEMEENTEPOLITIE?
2
INHOUDSOPGAVE
INHOUD Inleiding 4 Opzet onderzoek en rapport 5 Literatuurstudie 6 Onderzoek onder agenten 7 Kosten politie en bijzonder opsporingsambtenaren 9 Conclusies 10 Aanbevelingen 11 Eindnoten 11
3
INLEIDING
INLEIDING Worden gemeentelijke handhavers niet steeds meer een nieuwe gemeentepolitie? Is de politie er enkel voor de zwaardere criminaliteit? Of moet de politie weer onze wijken en buurten in? Deze vragen staan centraal in dit rapport waarin we de inzet van buitengewoon opsporingsambtenaren (boa’s) door gemeenten onderzoeken. Er zijn momenteel twee verschuivingen merkbaar in het politieke debat over veiligheid. Enerzijds hebben we te maken met het kabinet Rutte-II dat fors inzet op repressie. De politie moet zich met name inzetten op de high impact crime, aanpak van motorbendes en georganiseerde misdaad. Daarvoor krijgt de politie steeds meer wettelijke mogelijkheden. Tegelijkertijd bezuinigt dit kabinet fors op het politieapparaat. De capaciteit van de politie om de ‘reguliere’ overlast op straat te bestrijden, wordt daardoor zeer beperkt. De roep van burgemeesters om meer blauw op straat krijgt in Den Haag weinig gehoor. De politie als de ogen en oren in de wijk krijgt hierdoor geen kans. Maar de aanhoudende en steeds sterker wordende vraag van gemeenten om meer toezicht in de wijken blijft. De aanpak van overlastgevende groepen, van kleine criminaliteit op straat, van winkeldiefstal zijn allemaal taken die daarom steeds meer worden uitgevoerd door buitengewoon opsporingsambtenaren die handhaven in opdracht van de gemeente. Dit wordt aangemoedigd door het kabinet, die opsporingsambtenaren en particuliere beveiligers steeds meer taken geeft en deze inzet stimuleert. Onderzoeken over de inzet van buitengewoon opsporingsambtenaren zijn zeer kritisch. Er wordt gesproken over dubbel werk door de opsporingsambtenaren en politie, en over opsporingsambtenaren die onvoldoende worden geschoold en gevaarlijk werk moeten doen. De vraag is dan ook of de terugtrekkende beweging van de politie uit de wijk wel de juiste is. Reden voor de SP om hier onderzoek naar te doen en te komen met een visie en oplossingen.
4
OPZET ONDERZOEK EN RAPPORT
OPZET ONDERZOEK EN RAPPORT Het onderzoek bestaat uit drie onderdelen.
LITERATUURSTUDIE Er is eerst gekeken naar wat er al aan onderzoeken ligt over de inzet van buitengewoon opsporingsambtenaren. Hiervan is feitelijk verslag gedaan.
ONDERZOEK POLITIEAGENTEN Een jaar geleden kondigde de minister aan om meer bevoegdheden te geven aan buitengewoon opsporingsambtenaren en de inzet mogelijk te vergroten. Vragen rondom deze plannen van de minister heeft de SP voorgelegd aan agenten. In een apart hoofdstuk blikken we terug op de uitkomsten van dit onderzoek.
ONDERZOEK GEMEENTEN Daarnaast hebben wij in een aantal grote en middelgrote gemeenten onderzoek gedaan naar de kosten van de inzet van boa’s en dit vergeleken met de kosten van de inzet van wijkagenten. Deze onderdelen komen samen in de conclusies en we besluiten dit rapport met een aantal aanbevelingen.
5
LITERATUURSTUDIE
LITERATUURSTUDIE AANTALLEN Inmiddels zijn er bijna 3.600 boa’s openbare ruimte actief in Nederland. De vier grote gemeenten hebben samen bijna een derde van alle boa’s openbare ruimte in dienst, maar er zijn ook gemeenten waar slechts één boa is of helemaal geen boa’s actief zijn.1 Naast deze boa’s zetten veel gemeenten stadswachten, straatcoaches en andere toezichthouders in, die geen boa-bevoegdheden hebben.
MOEIZAME SAMENWERKING TUSSEN POLITIE EN GEMEENTELIJKE TOEZICHTHOUDERS De gemeenteraad bepaalt waar de toezichthouders en handhavers zich op moeten richten. Het is de bedoeling dat dit vervolgens onder de regie van de politie wordt uitgevoerd en daar gaat het vaak mis. Meerdere onderzoeken laten zien dat de samenwerking in de praktijk vaak moeizaam verloopt. De informatieoverdracht vanuit de politie is beperkt, zo wordt geconcludeerd in het onderzoek ‘Van stadswacht naar nieuwe gemeentepolitie?’2. In het rapport ‘De stand van het boa-bestel’ staat te lezen dat de afstand tussen de reguliere politie en de boa vrij groot is. De reguliere politiefunctionaris is nauwelijks bekend met het werk van de boa’s. Dat wil niet zeggen dat de politie de toezichthouder en handhaver in nood in de steek laat, want ‘in de praktijk kan de boa in geval van nood altijd een beroep doen op de politie en neemt de politie arrestanten over’.3 Van reguliere gestructureerde samenwerking, die natuurlijk verloopt, is in de meeste gevallen geen sprake, ook niet wanneer er formele afspraken zijn gemaakt om dat wel te doen, zoals in Rotterdam Delfshaven.4 Handhavers van Stadstoezicht in Amsterdam leiden een ‘tamelijk geïsoleerd bestaan’, zo wordt geconcludeerd in een onderzoek naar gemeentelijke handhavers in die stad.5 In Eindhoven, Den Haag en Tilburg zijn samenwerking en afstemming ook grotendeels afwezig. Er is daar ‘geen bereidheid om gezamenlijk op te trekken’.6 In Nieuwegein hebben toezichthouders niet het gevoel dat zij serieus worden genomen door de politie; van het delen van informatie is ook daar geen sprake.7 Van de regie van de politie komt dus in de praktijk weinig terecht. Of zoals een Rotterdamse agent het zegt: ‘Nooit geweten. Wij dragen informatie aan, ze bepalen zelf waar ze op acteren. Ik zie het als twee losstaande organisaties.’8
OPLEIDINGSNIVEAU NOG ONVOLDOENDE Het opleidingsniveau van toezichthouders en handhavers verschilt per stad. In de ene gemeente hebben alle toezichthouders een opleiding tot boa, in de andere gemeente heeft slechts een deel van de medewerkers deze bevoegdheden. In sommige gemeenten mogen de toezichthouders met een boa-bevoegdheid handboeien dragen, in andere gemeenten zijn zij hier niet toe opgeleid. Dat er nog veel schort aan de opleiding van de toezichthouders wordt duidelijk aan de hand van de vele klachten die leven bij de politie over het gebrek aan professionaliteit van handhavers. In sommige gevallen wordt er opgetreden zonder voldoende rekening te houden met de omstandigheden waarin een overtreding wordt begaan. Gevolg is een onnodig formalistisch gebruik van bevoegdheden.9 In andere gevallen wordt er juist te soepel opgetreden, waardoor soms willekeur ontstaat. Ook wanneer het gaat om het voorkomen van escalatie van situaties gaat het soms mis. Waar politieagenten meestal goed zijn in het inschatten van een situatie waardoor escalatie wordt voorkomen, treden toezichthouders en handhavers in sommige gevallen onhandig op. Politieagenten klagen ook dat ze met de informatie die toezichthouders leveren vaak weinig kunnen als het om opsporing gaat. Processen-verbaal zijn bijvoorbeeld in sommige gevallen van onvoldoende kwaliteit. De minister wil deze problemen oplossen met een verbeterde opleiding. Daarnaast heeft de minister geprobeerd helderheid te scheppen in het versnipperde stelsel door de boa’s op te delen in zes domeinen. Per domein zijn bevoegdheden en geweldmiddelen toegekend en kwaliteitseisen gesteld.10 Waarbij de boa’s die handhaven in de openbare ruimte zijn ingedeeld in ‘domein I’. In 2012 heeft de minister besloten de exameneisen voor alle boa’s aan te scherpen om zo de bejegening te verbeteren. Ook moet er verplicht permanente her- en bijscholing worden gevolgd.11 De vraag is of dat het probleem structureel oplost. Het gaat er uiteindelijk om dat je in staat bent het vereiste niveau in de praktijk te halen, waardoor je situaties die je op straat tegenkomt herkent en aanvoelt, wetten en regels in de praktijk weet toe te passen en je het niveau hebt om een goed proces verbaal op te stellen. Om aan al die vereisten te voldoen is een volwaardige opleiding bij de politieacademie noodzakelijk.
6
ONDERZOEK ONDER AGENTEN
ONDERZOEK ONDER AGENTEN In de zomer van 2013 kwam minister Opstelten van Veiligheid en Justitie met een visie op toezicht door buitengewoon opsporingsambtenaren. De SP heeft vervolgens agenten gevraagd te reageren op deze visie. Dat hebben 142 agenten gedaan. Op de vraag of er meer bevoegdheden of taken van de politie verschoven mogen worden naar de bijzonder opsporingsambtenaren gaf ongeveer 80 procent van de agenten aan hier geen voorstander van te zijn. Een deel van deze agenten wil alle handhavingstaken terugbrengen bij de politie. Een ander deel is meer of minder tevreden over de samenwerking met boa’s maar wil geen verdere verschuiving van taken naar boa’s. Wij hebben deze beide groepen ondergebracht in die 80 procent. Hieronder hebben we de voornaamste zorgen van agenten beschreven:
BEZUINIGING Veel agenten zijn van mening dat de boa’s er niet zijn gekomen om Nederland veiliger te maken, maar omdat de politie steeds meer moet bezuinigen en dus aan veel taken niet meer toe komt. Het is een ‘noodzakelijk kwaad’. ‘Wat onze minister nu wil is goedkopere krachten inhuren om echt politiewerk te doen. Het resultaat hiervan is dikwijls dat de afwerking van alle zaken die deze extra ogen op straat opdoen, moet worden gedaan door de reguliere politiemensen. Kortom, de minister wil weer voor een dubbeltje op de eerste rang zitten en tegen de Tweede Kamer kunnen roepen hoeveel hij toch wel gedaan heeft voor meer blauw op straat.’ ‘Door allerlei taken bij de politie weg te halen en toe te delen aan boa’s kan er ‘goedkoper’ gewerkt worden, immers de boa is vaak een goedkopere kracht (en lager opgeleid) dan een agent. In de toekomst zullen we steeds meer met deze constructies te maken krijgen en wordt de taak van de politieman steeds meer uitgehold, waardoor zijn kennis steeds benauwder wordt. Het is puur een kwestie van geld.’
EXTRA WERK De zorg leeft bij agenten dat boa’s agenten niet ontlasten, maar in sommige gevallen juist zorgen voor meer werk, bijvoorbeeld als een conflict tussen boa’s en mensen op straat uit de hand loopt. Bovendien blijkt in de praktijk dat er veel onderling afgestemd moet worden, wat ten koste gaat van de effectiviteit en extra tijd en geld kost. ‘Het levert ons alleen maar meer werk op. Hoe meer boa’s op straat in contact komen met burgers, hoe meer conflicten tussen boa’s en burger waarbij politie ingeschakeld wordt en er dus weer meer werk achter vandaan komt. Burgers pikken van boa’s namelijk nog minder dan van de politie, dus heb je sneller conflicten. Vroeger zaten stadswachten bij de politie in hetzelfde bureau. Dat werkte perfect, maar de samenwerking is nu bagger, die is er totaal niet.’ ‘Over de inzet van meer boa’s kan ik kort zijn. Dit levert ons alleen maar meer werk op. Zij kunnen en mogen namelijk niet alles, wat erop neerkomt dat het blauw op straat hun opgedane zaakjes af moet handelen.’
SLECHTERE INFORMATIEPOSITIE Door de versnippering zijn te veel instanties bezig met veiligheid. Nu het niet meer allemaal bij de politie is ondergebracht, gaat dit ten koste van de informatiepositie van de politie. Er moet veel gedeeld en overlegd worden als je als politieagent goed op de hoogte wil blijven. Dat kost veel tijd en moeite. ‘Veelal is er niet of nauwelijks overleg tussen de politie en de boa’s, althans niet op de werkvloer. De boa’s voelen zich vaak ook niet gesteund door de politie. De relatie is dan ook oppervlakkig, uitzonderingen daar gelaten. De informatieoverdracht is daardoor slecht. In enkele gevallen werken de instanties elkaar ook tegen omdat de visies niet op elkaar aansluiten.’ ‘In de wijk wordt niet door hen gecommuniceerd omtrent hun werkzaamheden, een gemis dus. In mijn beleving heeft de gemeente de handhavers onder zich en als deze dan worden ingezet als de politie al werkzaam is, dan vind ik het
7
ONDERZOEK ONDER AGENTEN
niet meer dan normaal dat de aanvullende partij zich meld bij de politie en hierover afspraken gaat maken. Dit loopt naar mijn indruk langs elkaar heen.’
KWALITEIT Er zijn zorgen over de kwaliteit en het opleidingsniveau van de opsporingsambtenaar, want deze is niet hetzelfde als die van een politieagent. Agenten wijzen erop dat ze daardoor alsnog stand-by moeten staan. Bijzonder opsporingsambtenaren zijn ook minder getraind om conflictsituaties te vermijden of af te handelen. En ze zijn minder goed uitgerust, waardoor zij minder mogelijkheden hebben om op te treden. ‘Mijn ervaring met deze mensen leert mij dat, hoewel welwillend, het niveau over het algemeen zwaar onvoldoende is. Hun opleiding laat zwaar te wensen over, evenals hun uitstraling. Als spoorwegpolitie zijn wij vooral bezig geweest met het repareren van zaken die door deze boa’s verkeerd zijn uitgevoerd.’ ‘De boa’s hebben een aanzienlijk lager niveau en krijgen, omdat ze ondergebracht zijn bij de gemeente, beter betaald dan bijvoorbeeld een hoofdagent of zelfs een brigadier. Zij zitten ongeveer op het niveau van een surveillant, maar zijn veel minder zelfstandig. Vaak zijn het wat oudere werknemers. Zij stralen vaak geen gezag uit, en de doelgroepen weten heel goed dat ze heel weinig mogen en kunnen. Met alle gevolgen van dien! Het gebeurt vaak dat wij opgeroepen worden omdat er weer boa’s assistentie nodig hebben.’
DE OPLOSSING VOLGENS AGENTEN De meeste agenten zien maar één oplossing: taken terug naar de politie en extra agenten erbij. Dat lost bijna alle bovenstaande problemen op. Er is wel realiteitsbesef: dat kan niet van vandaag op morgen, zeker niet nu er een reorganisatie aan de gang is. Maar dat zou uiteindelijk wel de richting moeten zijn, in plaats van verdere versnippering van de handhaving en het steeds meer afstoten van taken. Wat in ieder geval niet moet gebeuren, volgens de politieagenten, is dat boa’s nog meer taken krijgen. ‘Naar mijn mening zouden boa’s bij uitstek een bijdrage kunnen leveren aan de administratieve kant van het politiewerk en/of het zogenaamde bureauwerk. Bijvoorbeeld: bij het opmaken van (standaard) processen-verbaal van bijvoorbeeld aangifte, verhoren en aanhoudingen. De agent die op straat zijn/haar werk heeft gedaan, meldt dit bij een administratieve kracht of levert zijn concepten in. De boa werkt dat vervolgens uit in de computer en legt vervolgens een geprint exemplaar klaar ter ondertekening. De agent die de ambtshandeling heeft uitgevoerd, blijft daarmee eindverantwoordelijk. Zijn inzetbaarheid op straat wordt hiermee enorm verhoogd.’ ‘Het liefst zie ik de boa’s weer terug in de politiegebouwen en ik zou ze het liefst in dienst zien van de politie zelf. Baliewerk, wijktoezicht en repressief optreden in de openbare ruimte zijn taken die perfect bij deze groep passen. Voor afzettingen en bewaking hoef je geen mensen meer in te huren en veel evenementen kunnen voor 60 procent door deze groep worden bemenst.’ ‘Qua kosten is een boa net zo duur als een politieman, maar de regering heeft besloten dat de politie meer moet doen met minder geld en dat gaat niet, dus dan maar een boa. Maar geef dat geld aan de politie en je krijgt meer kwaliteit voor het zelfde geld. Uiteindelijk levert dat veel meer op omdat er dan wel opsporing mogelijk is en de politie geen dingen over hoeft te doen.’
8
KOSTEN POLITIE EN BIJZONDER OPSPORINGSAMBTENAREN
KOSTEN POLITIE EN BIJZONDER OPSPORINGSAMBTENAREN AANPAK ONDERZOEK De SP heeft bij verschillende gemeenten navraag gedaan naar de kosten die gemaakt worden om toezichthouders en handhavers hun werk te laten doen. Een vergelijking daartussen is niet altijd even gemakkelijk te maken. Er zijn verschillen tussen gemeenten. De ene gemeente zet dezelfde boa’s in voor het uitschrijven van parkeerboetes als voor het aanpakken van overlast en het handhaven van de drank- en horecawet. Terwijl andere gemeenten ervoor kiezen om boa’s enkel in te zetten om toezicht te houden en te handhaven in de openbare ruimte, worden niet-boa-gecertificeerde handhavers ingehuurd om parkeerboetes uit te schrijven. Ook de bevoegdheden van de handhavers verschillen per gemeente. Omdat wij een vergelijking willen maken tussen de politie en gemeentelijke handhavers in de openbare ruimte hebben we geprobeerd de kosten van parkeerwachten en handhavers in de horeca buiten beschouwing te laten.
VERSCHILLEN TUSSEN GEMEENTEN De kosten van toezichthouders verschillen per gemeente. In Maastricht is een handhaver het goedkoopst. Daar kost één boa ruim 71 duizend euro per jaar. Dat is inclusief overhead, opleiding en uitrusting. Gouda geeft het meeste geld uit voor de gemeentelijke handhavers, bijna 99 duizend euro per persoon per jaar. In Groningen kost het aan het werk houden van één handhaver met boa-bevoegdheden rond de 75 duizend euro per jaar, in Dordrecht kost één handhaver 82 duizend euro, in Den Haag is dat 85 duizend euro en in Leeuwarden 91 duizend euro. Kijken we naar de gemiddelde jaarlijkse loonkosten, dan wordt zichtbaar dat Eindhoven en Den Haag met 45 duizend euro het goedkoopste uit zijn. In Groningen is dat 48 duizend euro, in Gouda 49 duizend euro, Dordrecht betaald 50 duizend euro en Leeuwarden 52 duizend euro. In Nijmegen vallen de loonkosten per toezichthouder met 58 duizend euro hoger uit dan in de overige bevraagde gemeenten. Een deel van de verklaring hiervoor zal te vinden zijn in het feit dat Nijmegen de totale loonsom van het bureau Toezicht & Handhaving heeft opgegeven, waardoor ook de functies op kantoor zijn meegenomen. Dat kan het resultaat voor deze gemeente wat vertroebelen.
VERGELIJKING LOONKOSTEN HANDHAVERS EN POLITIEAGENTEN In Nijmegen, Leeuwarden, Dordrecht, Gouda en Groningen is de loonsom van een gemeentelijk handhaver hoger dan die van een surveillant in dienst bij de politie. De jaarlijkse loonsom van een politiesurveillant ligt rond de 47 duizend euro12, terwijl de hoogte van de loonkosten van een handhaver in dienst van deze gemeenten 48 duizend tot 58 duizend euro is. In Eindhoven en Den Haag is een gemeentelijk handhaver weliswaar goedkoper dan een surveillant, maar het verschil is met tweeduizend euro klein. Wanneer de loonkosten van een politiemedewerker met de rang ‘agent’ worden vergeleken met die van een gemeentelijk handhaver, dan valt de vergelijking nog meer in het voordeel uit van de politie. De loonkosten van een ‘agent’ bedragen gemiddeld 45 duizend euro per jaar. Hiermee zijn de loonkosten gelijk met die van een gemeentelijk handhaver in Eindhoven en Den Haag maar vallen de loonkosten van een gemeentelijk handhaver in Groningen,Gouda, Dordrecht, Leeuwarden en Nijmegen drieduizend tot dertienduizend euro hoger uit. Tabel: jaarlijkse loonkosten per gemeentelijke handhaver, surveillant en agent bij de politie
Jaarlijkse loonkosten per fte Handhaver gemeente Nijmegen
58.000 euro
Handhaver gemeente Leeuwarden
52.000 euro
Handhaver gemeente Dordrecht
50.000 euro
Handhaver gemeente Gouda
49.000 euro
Handhaver gemeente Groningen
48.000 euro
Surveillant bij de politie
47.000 euro
Handhaver gemeente Eindhoven
45.000 euro
Handhaver gemeente Den Haag
45.000 euro
Agent bij de politie
45.000 euro
9
CONCLUSIES
CONCLUSIES Dit onderzoek heeft antwoord willen geven op de vraag of het wenselijk is dat we steeds meer taken overhevelen naar de toezichthouders en handhavers van de gemeenten, de buitengewoon opsporingsambtenaren. Het antwoord daarop is eenduidig ‘nee’. Tot die conclusie kom je wanneer je kijkt naar de literatuurstudie, het onderzoek onder agenten en onderzoek naar de kosten van de boa’s versus de politie. De kosten van een gemeentelijk handhaver en een politieagent zijn in sommige gevallen nagenoeg gelijk maar in meer gevallen is een handhaver zelfs duurder dan een politieagent. Gemeenten zien dat politie steeds minder in de wijken kan zijn, omdat zij zich steeds meer moeten bezig houden met de ‘zware criminaliteit’. Het is logisch dat gemeente en burgemeesters dit gat willen opvullen. Zij zien in hun wijken de overlastgevende groepen, toename van de kleine criminaliteit en winkeldiefstal. Logischerwijs geven zij gehoor aan de oproep van de inwoners van hun gemeente. En omdat de politiecapaciteit eerder af- dan toeneemt zetten gemeenten steeds meer boa’s in. Hierdoor dreigt er een nieuwe gemeentepolitie te ontstaan. Er is sinds begin jaren ’90 een wildgroei aan toezichthouders en handhavers ontstaan. Sommigen daarvan zijn in dienst bij de gemeente, anderen worden particulier ingehuurd. Sommigen hebben de bevoegdheid om op te treden bij overtredingen, anderen niet. Er is één overeenkomst: het zicht op wat zich dagelijks in de wijk afspeelt verdwijnt steeds meer bij de politie. Voor die informatie is de politie afhankelijk van de gemeentelijke handhavers. Maar de samenwerking is in veel gevallen een groot probleem. Er is hierdoor sprake van veel dubbel werk. Bovendien is er een groot verschil tussen informatie uit de tweede hand en zelf zien en ervaren wat er in een wijk speelt. De gemeentelijke handhaver is minder goed in staat situaties in te schatten op straat dan een politieagent. Dat geeft ook de minister toe. Zijn oplossing is het verbeteren van de opleiding en het stellen van meer kwaliteitseisen. Maar het is de vraag of dat een oplossing is. Een gemeentelijke handhaver die handboeien draagt heeft steeds meer weg van een politieagent maar is het niet. Deze heeft geen volwaardige politieopleiding gevolgd. Dat heeft niet alleen gevolgen voor de kwaliteit van het werk maar ook voor de veiligheid van de handhaver zelf, die minder geoefend is in het omgaan met conflictsituaties. Beter kan worden gekozen voor een agent met volwaardige politieopleiding. Tot die conclusie kom je ook wanneer je de kosten van een politieagent en een gemeentelijke handhaver naast elkaar legt. Uit navraag bij verschillende gemeenten blijkt dat de jaarlijkse loonkosten van één gemeentelijke handhaver uiteenlopen van 45 duizend euro in Den Haag en Eindhoven tot 58 duizend euro in Nijmegen, tegenover 47 duizend euro voor één surveillant van de politie en 45 duizend euro voor een agent. In de meeste gevallen is de inzet van een boa dus duurder dan de inzet van de politie. Bovendien is het de vraag of de boa’s niet nog duurder worden wanneer er hogere eisen worden gesteld aan de opleiding en uitrusting. Waarom kiezen we er dan niet voor om een goed opgeleide politieagent in te zetten om de leefbaarheid van onze wijken te handhaven?
10
AANBEVELINGEN
AANBEVELINGEN Maak van de politie geen macht die enkel optreedt tegen ‘zware criminaliteit’, maar zorg dat ze weer het geweten van onze samenleving wordt. Dat kan door de agent weer de oren en ogen te laten zijn van de wijk en de samenleving. Daarvoor doen wij de volgende aanbevelingen:
MAAK VAN GEMEENTELIJKE HANDHAVERS POLITIE-BOA’S Boa’s doen met veel passie en inzet hun werk, de kwaliteit die er is willen wij graag behouden. Daarom willen wij het gemakkelijker maken voor boa´s om zich te laten omscholen tot politie-boa. En Boa’s die gemotiveerd zijn kunnen na een volwaardige politieopleiding doorgroeien tot agent.
STOP RONDPOMPEN VAN GELD Geld voor veiligheid wordt op dit moment rondgepompt via het rijk naar gemeenten. Gemeenten hebben niet de beschikking over voldoende agenten en zetten daarom boa’s in. Wij stellen voor dit rondpompen van geld te stoppen en het geld dat gemeenten nu uitgeven aan deze handhavende taken in te zetten voor meer politie in de wijken.
POLITIE WEER OP STRAAT Zet de politie weer in voor taken die nu grotendeels door gemeentelijke handhavers worden uitgevoerd. Maak de politie weer de oren en ogen van de samenleving. Dit kan door boa’s die nu werkzaam zijn bij de gemeente in te zetten bij de politie.
POLITIEACADEMIE LEIDT BOA’S OP Politie-boa’s worden voortaan opgeleid door de Politieacademie. Hierdoor is het mogelijk om de politie-boa scholing op maat aan te bieden. Om op dit moment als boa binnen de politie aan de slag te kunnen, moet je elke vijf jaar opnieuw je boa-diploma halen. Dat kan alleen door de hele opleiding opnieuw te doorlopen. Dat is onzinnig en overbodig.13
EINDNOTEN 1 Brief van de minister van Veiligheid en Justitie, 28 684 nr. 387, 1 juli 2013. 2 Van stadwacht naar nieuwe gemeentepolitie? T. Eikenaar en B. van Stokkom, Politie & Wetenschap 2014, p.19. 3 De stand van het boa bestel, Verwey Jonker Instituut, 2013, p.59. 4 Van stadwacht naar nieuwe gemeentepolitie? T. Eikenaar en B. van Stokkom, Politie & Wetenschap 2014, p.143. 5 Gemeentelijke handhavers in Amsterdam, Ronald van Steden & Ernst Bron, 2012, p.73. 6 Van stadwacht naar nieuwe gemeentepolitie? T. Eikenaar en B. van Stokkom, Politie & Wetenschap 2014, p.147. 7 De stand van het boa bestel, Verwey Jonker Instituut, 2013, p.36. 8 Van stadwacht naar nieuwe gemeentepolitie? T. Eikenaar en B. van Stokkom, Politie & Wetenschap 2014, p.168. 9 De stand van het boa bestel, Verwey Jonker Instituut, 2013, p.34. 10 De stand van het boa bestel, Verwey Jonker Instituut, 2013, p.55. 11 Brief van de minister van Veiligheid en Justitie, 28 684 nr. 387, 1 juli 2013. 12 Antwoorden feitelijke vragen Begroting Veiligheid en Justitie 2015, blz 21 13 BOA-bijeenkomst van de NPB in Apeldoorn: http://www.politiebond.nl/blog/boa-opleiding-vanaf-2015
11
WWW.SP.NL
