Obama #04. George. President van de sloppenwijk. Pauluskerk Rotterdams icoon pag 8. Majel Blonden nieuwe directeur Paard van Troje pag 16

maart/april 2014 > Uiterste verkoopdatum: 9 april 2014 > Jaargang 19 > Vaste verkoopprijs: € 2,- (waarvan € 0,65 naar de verkoper)

#04

George

Obama President van de sloppenwijk Pauluskerk Rotterdams icoon pag 8

Majel Blonden nieuwe directeur Paard van Troje pag 16

Advertentie

inhoud #04

Straatnieuws #042014

04 ACHTERGROND De broer van Barack Obama De Kessler Stichting zet zich in voor mensen die sociaal kwetsbaar zijn, in het bijzonder dak- en thuislozen, die opvang en/of zorg en begeleiding nodig hebben. Ook ambulante hulp is mogelijk. De stichting beschikt over meerdere locaties in Den Haag. Al ruim honderd jaar is de Kessler Stichting een begrip in de regio. Als gespecialiseerde, professionele instelling stemmen we de hulp af op de hulpvraag, behoeften en mogelijkheden van de cliënt. We hanteren een vernieuwende werkwijze en een motiverende, activerende benadering, waarbij we de vaardigheden van de

cliënten vergroten, zodat zij beter kunnen functioneren in de huidige maatschappij. Daarnaast kijken we met belanghebbende partijen en ketenpartners continu hoe het hulpverleningsaanbod actueel kan worden gehouden en delen we onze kennis hierover actief. Wilt u meer weten over de werkwijze en het hulpverleningsaanbod van de Kessler Stichting of over de samenwerkingen, kijk dan op de website of bel het secretariaat via telefoonnummer 070 8 500 500.

Terwijl Barack Obama in Den Haag op de Nucleaire Top alle belangrijke wereldleiders de hand schudt, probeert zijn broer in de sloppen iets te betekenen voor de armsten der aarde. > colofon Straatnieuws wordt verkocht en mede gemaakt door dak- en thuislozen in Den Haag, Rijswijk, Rotterdam, Leidschendam-Voorburg, Voorburg, Westland, Delft, Gouda, Zoetermeer, Wassenaar en de Bollenstreek. De verkopers kopen de krant in voor € 1,35 en verkopen hem op straat voor € 2. Het verschil is een bijdrage in hun levensonderhoud. U herkent de Straatnieuwsverkoper aan de witte pas en het (niet verplichte) rode hesje.

kesslerstichting.nl @dakloos 070 8 500 500 (24/7 bereikbaar)

Donaties Giro 7544612 t.n.v. Stichting Haags Straatnieuws, Den Haag. Oplage 7600

Ondersteuning en Rehabilitatie

Adres Redactie Straatnieuws Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag Postbus 63498, 2502 JL Den Haag (per 1 mei 2014 vervalt de postbus) Telefoon 070 363 1821 Email [email protected] Website www.haagsstraatnieuws.nl Advertenties en distributie 070 363 1821 Coördinator Den Haag Arjen Geut M 06 1400 7082 E [email protected] Coördinator Rotterdam Co van der Hoek M 06 3366 1165 E [email protected] Hoofdredacteur Floor de Booys Redacteur Hester Heite Eindredactie Tanya van der Spek

Woonvoorziening

Thuisbegeleiding

Financiële begeleiding

“Straks kan ik weer zelfstandig wonen in een eigen huisje.”

“Prettig dat onze begeleider in het begin echt de tijd voor ons nam, wanneer dat nodig was.”

“Mede dankzij LIMOR heb ik mijn financiën weer op orde.”

04

06 JUSTIN Café Ancee en Club Seven ’t NIEUWS ligt op straat Groen Links op de bres voor roze ouderen 07 WIE HELPT WIE Straatkrantverkoopster Connie (laatste aflevering!) 08 REPORTAGE Pauluskerk Rotterdam

‘Overwin het kwade door het goede’ is al heel lang het motto van de Pauluskerk. Een plek voor mensen in de marge, waar iedereen welkom is. 10 SLAAPWANDELEN Nieuwe zwemjuf (laatste aflevering!) STRAATTEKST Delfts Blauw 11 WERKPLAATS Het Winkeltje Kouwenhoven 12 TIJDSBEELD 1976 14 GODENSPIJS Zoeken en vinden 15 CULTUUR Interview met Latin trompettiste Maite Hontelé 16 INTERVIEW Majel Blonden

De nieuwe directeur van Paard van Troje werkt in Den Haag en woont in Rotterdam. Ze wil met muziek mensen verbinden. 18 Gedichten van de Pauluskerk 19 BAGAGE De tas van een horlogemaker 21 CRYPTO Puzzel en win het boek Blijf Beter van Bram Bakker 22 UITGELICHT Agenda en Uittips De Grondwet en Muziek 24 KAASHELD EN POEPHOOFD Latin lovers

16

Jelmer en Jonne Aflevering 06 Jelmer en Jonne

Medewerkers aan dit nummer: Dagmar Bosma, Melle de Boer, Christiaan Donner, Bertus Gerssen, Henriëtte Guest, Annette van Kester, Lamelos, Caroline Ludwig, Cristina Martins, Diana Mosterd, Willem de Roon, Mariëtte Storm, Mylène Siegers, Otto Snoek, Tanya van der Spek, Suzanne Stam, Elke Swart, Justin Verkijk, Paul Waayers en Petterik Wiggers Ontwerp en opmaak Marieke de Roo Coverfoto Damien Lewis Druk Wegener Nieuwsdruk Gelderland Het volgende nummer verschijnt op donderdag 10 april 2014.

Kijk voor meer informatie op www.limor.nl

Door Cristina Martins www.cristinamartins.nl

3

4

achtergrond george obama

#042014

George Obama: president van de krottenwijk tekst Elke Swart portret George Obama Damien Lewis foto slums Petterik Wiggers

‘Hij is slim. Hij wint altijd met Scrabble, ook al is hij dronken.’

De liefde houdt slechts drie jaar stand. Obama vervolgt zijn studie aan Harvard en keert terug naar Kenia, waar hij met Jael Otieno - zijn vierde vrouw inmiddels - zijn zevende en laatste kind krijgt, zoon George. De baby is nog geen zes maanden als Obama Senior tijdens een auto-ongeluk op 46-jarige leeftijd overlijdt. Een studievriend had hem kort daarvoor nog opgezocht: "Het ging slecht met hem, hij dronk veel, hij was boos op de wereld, gefrustreerd dat de Keniaanse regering hem niet had binnengehaald als minister."

Lanterfanter George’s moeder hertrouwt met een Franse hulpverlener en dit huwelijk is reden voor zijn latere rebellie, zegt George in interviews. “Ik was de enige met een blanke vader in mijn straat. Ik wilde hetzelfde als de andere zwarte kinderen zijn.” Hij is een boos en opstandig kind, en dat wordt erger na de scheiding van zijn moeder en zijn stiefvader. “Ik werd beroofd van de enige vaderfiguur die ik ooit gekend heb”, schrijft hij in zijn biografie ‘Homeland’. Op zijn zeventiende wordt hij van school gestuurd. Oorzaak: druggebruik. Kort daarop wordt hij - samen met zijn “zwarte broeders van de straat” - beschuldigd van betrokkenheid bij een gewapende overval. Hij zit negen maanden in de gevangenis voordat de rechter hem wegens gebrek aan bewijs vrijspreekt. “Het was de hel op aarde, letterlijk, ik wil nooit meer de gevangenis in.” George “slept rough for several years” tot zijn tante Sarah hem van een hutje in Huruma voorziet. Zijn huidige status: lanterfanter, president of the slum en zware drinker, dol op Changaa - een krachtige mix van mais en chemicaliën; ethanol, balsemvloeistof of accuzuur. Changaa betekent letterlijk: dood mij snel. Pijnlijk De broers zien elkaar slechts twee keer live. In zijn boek ‘Dreams of my father’ beschrijft Barack een korte ontmoeting met de vijfjarige George op school in Nairobi. 'Het werd een pijnlijke aangelegenheid. Haastig georganiseerd en zonder dat de moeder van George ervan afwist. De jongen gaf dapper een handje, maar keek steeds om naar het spel waar hij net vandaan kwam. Ik troostte me met het idee dat George misschien, als hij wat ouder was, zou willen weten

wie zijn vader was geweest en wie zijn oudere broers en zusters waren. En als hij ooit naar mij toe zou komen, zou ik er voor hem zijn.' In 2006 is de tweede ontmoeting, als Barack als senator OostAfrika bezoekt Hierover vertelt George in interviews: "Het was heel kort. We hebben elkaar maar een paar minuten gesproken. Het was alsof ik een vreemde tegenkwam." Wereldnieuws Als Barack in 2008 een gooi naar het presidentschap doet wordt zijn Keniaanse halfbroer uit de slum wereldnieuws. George moet van nog geen dollar per maand rondkomen, vertelt hij aan een journalist van het tijdschrift Vanity Fair. Zijn beroemde broer durft hij niet te benaderen, uit schaamte voor zijn armoede. “Ik leef als een kluizenaar, niemand weet dat ik besta.” Huruma wordt een trekpleister voor de internationale pers. George’s levensverhaal vindt ook gretig aftrek bij de Republikeinse partij, die het gebruiken voor hun antiObama campagnes. Barack verwaarloost zijn familie, is het verwijt. Obama claims he's looking out for our families in an economic downturn but ask yourself this: 'If Obama cares so much about your family, why doesn't he take care of his own family first? Intussen rust in Huruma een zware last op de schouders van George. De halfbroer zijn van de machtigste man ter wereld is een vloek en een zegen, zegt hij in de VPRO-documentairereeks ‘Broer en Zussen’. Sinds zijn broer president is, staat het leven van George op zijn kop. Hij is nu ook beroemd en iedereen wil wat van de ‘president of the slums’. Geld, advies of gewoon: hem kennen. Je weet tenslotte nooit wat zijn connecties met het Witte Huis hen nog zal brengen. Overal waar hij loopt,

Metin (dakloos): “Ik begrijp wel dat Barack Obama niet naar zijn arme halfbroer George omkijkt. Dat betekent niet dat ik het goed keur. Als het goed met je gaat, heb je minder aandacht voor je naasten. Dan denk je dat je de wereld wel alleen aan kunt. Maar als je in de problemen komt, besef je pas dat familie en vrienden je dierbaarste bezit zijn.”

‘Waarom woon jij hier terwijl jouw broer zo’n machtig man is?’

Barack Obama (50) zet niet alleen Den Haag op zijn kop; ook het leven van zijn halfbroer George (31) is niet meer hetzelfde. Maar hij woont nog altijd in een golfplaten hutje in een sloppenwijk van Nairobi. > Huruma, één van de grootste sloppenwijken van Afrika, op steenworp afstand van Nairobi. Duizenden gammele huisjes en hutjes, gebouwd van golfplaten, karton en plastic. Hier woont George Hussein Onyango Obama, de jongste halfbroer van de 44e president van de Verenigde Staten. De mannen lijken op elkaar. Hetzelfde figuur, lang en smal, het ovale gezicht, dat nonchalante loopje ook. George en Barack hebben dezelfde vader: Barack Hussein Obama Senior, omschreven als ‘briljant’, ‘eigenzinnig’ en ‘verliefd op het leven’. Hij is de eerste Afrikaan die in de jaren vijftig een beurs krijgt voor de universiteit van Hawaï. Hier ontmoet hij de Amerikaanse studente Ann Durham, ze trouwen en krijgen een zoon: Barack.

Wat vinden daklozen ervan?’

Straatnieuws

zeggen mensen: “Is dat George Obama?” “Ze zijn alleen in mij geïnteresseerd vanwege mijn broer”, verzucht hij. “Ik haat het.” Ayaan Hirsi Ali Halfbroer? Dat woord kennen Kenianen niet. Familie is belangrijker dan wie het met wie heeft gedaan. Vaak is het genoeg als je uit hetzelfde gebied komt en dezelfde etnische identiteit hebt om tot de ‘extended family’ te behoren. En voor je familie moet je zorgen, punt. De Nederlandse fotojournalist en Oost-Afrikakenner Petterik Wiggers legt uit: “In principe kun je altijd bij je ‘extended family’ terecht, ook al ken je ze niet persoonlijk. Een Keniaan die naar Amerika gaat bijvoorbeeld, zal daar eerst bij zijn familie aankloppen. Die is verplicht om voor hun gast te zorgen. Hij krijgt eten, onderdak en er wordt niet gevraagd hoe lang hij blijft. Tenzij het een moderne familie is, die al jaren in Amerika woont.” De ‘extended family’ als sociaal vangnet, het cement van traditionele samenlevingen. Wiggers: “Ik ben reuze benieuwd wat er gebeurt als George bij het Witte Huis zou aankloppen voor een slaapplaats. De vraag is in hoeverre Barack Obama nog Keniaans is. En laat zijn vouw Michele toe dat hij Keniaanse tradities introduceert? Maar andersom: mocht Barack Obama ooit in de goot belanden, dan kan hij altijd terecht bij zijn familie in Kenia. Ook al heeft hij jaren niets van zich laten horen.” Wiggers, die al ruim twintig jaar in Addis Abeba woont, ziet een gelijkenis met de Nederlandse oud-politica Ayaan Hirsi Ali. “Zij zorgde niet voor haar familie in Somalië, wat tot veel onvrede en commentaar leidde.” Weeskinderen George vraagt zijn broer niks. Hij wil

Evert (dakloos): “Ik vind niet dat Barack Obama verplicht is om iets te doen voor zijn halfbroer George. Ze zijn niet samen opgegroeid. Er is wel een biologische band, maar geen emotionele. Ik heb zelf ook halfbroers en – zussen. Maar daar heb ik helemaal geen contact mee. Sterker nog, als ik ze hier op straat zou tegenkomen, zou ik ze niet eens herkennen. Ik heb de hoop dat zij me zouden helpen, al lang achter me gelaten.” Straatkrantverkoper Giorgos (42): “De één heeft alles; de ander niks. That’s life. We zijn niet gelijk. Als het kan stuur ik geld naar mijn ouders in Nigeria. De ene hand moet de andere helpen. Niet alleen je broer, zus of neef, maar alle mensen. Daar wordt iedereen gelukkiger van. Maar op dit moment moet ik eerst mezelf helpen. Ik heb niks.”

niet bedelen, zegt hij. Er wordt hem vaak naar gevraagd: - Waarom ben jij hier terwijl jouw broer zo’n machtig man is? “Hij heeft ander dingen aan zijn hoofd.” - Hij houdt zich bezig met de wereld… “Klopt. En dus met mij, want ik maak deel uit van de wereld.” Volgens zijn neef Rajab Obama hoeft George helemaal niet in Huruma te wonen. Hij heeft mogelijkheden genoeg, nog steeds, zegt hij in de VPRO-documentaire. “Hij is slim. Hij wint altijd met Scrabble, ook al is hij dronken. Maar hij is ook heel koppig. Hij kiest ervoor om hier te blijven.” Zijn Barack inspireert hem om iets goed van zijn leven te maken, volgens George. Samen met zijn vriend Roba Adan Wario en zijn neef wil hij de Obama-Foundation oprichten en de weeskinderen die op de straten van Huruma leven helpen. Zijn achternaam gebruikt hij om geld in te zamelen. Volgens zijn vriend Kevin Fegan, Brits toneelschrijver, probeert George echt iets van zijn leven te maken. “Het lijkt alsof hij hier maar wat rondhangt. Maar een rondhangende George Obama is een kracht op zich. Hij doet oprecht zijn best om anderen te helpen.” Fegan schreef het toneelstuk ‘Obama de Mamba, president of the slums’ dat in 2012 in Engeland werd opgevoerd. “Stel dat George in Amerika was geboren. Zou hij dan ook president zijn geworden? En als Barack net als George was grootgebracht, had hij dan ook het criminele pad gekozen? Dat vind ik een interessante vraag. Het maakt veel uit waar je wieg staat. Heel veel.” Inauguratie In 2008 is George als één van de weinige naaste familieleden van de nieuwe president niet aanwezig bij de inauguratie. Hierna wordt het stil rondom de halfbroer van Barack Obama. Het jaar daarop is hij nog kort even wereldnieuws, als de Keniaanse politie hem oppakt op verdenking van drugsbezit. Opnieuw vals alarm; de aanklacht wordt een paar dagen later ingetrokken. Zijn beroemde broer lanceert in 2014 in Washington een programma om de kansen van zwarte jongeren in de VS te vergroten. De naam van het programma? My Brother’s Keeper. Toeval bestaat.

6

column justin

't nieuws ligt op straat


wie helpt wie connie


> De maatschappelijke opvang bestaat uit cliënten en hulpverleners. Straatnieuws vraagt zich af: wie helpt wie nou eigenlijk? wordt Vanaf volgende editie t Justin afgewisseld me umnist de Rotterdamse col s. tje ijn Robbert We

Laatste Wie helpt Wi e. Vanaf volgende editie : Taxi.

Sommige mensen denken dat ze dom is: “Had je maar beter je best op school moeten doen.” Maar straatkrantverkoopster Connie (59) weet wel beter. Ze is afgestudeerd jurist. tekst Elke Swart foto Henriëtte Guest

Bekijkt ’t, met Justin. foto Roos Koole

Bekende Hagenaar Justin Verkijk deelt zijn eigenzinnige kijk op het leven.

Café Ancee en Club Seven De afgelopen maand zijn er twee Haagse horecazaken gesloten, op last van de gemeente. Café Ancee, aan de kneuterige boulevard van mijn geboorteplaats Kijkduin, moet haar deuren maar liefst zes maanden dicht houden. Aan de Prinsengracht zit Club Seven, en daar moet de deur drie maanden op slot. Met name met Mascha van Ancee heb ik te doen. Niet alleen omdat deze man mij ooit mijn eerste salaris(je) betaalde voor de noeste arbeid die ik had verricht in de spoelkeuken van het eetcafé, maar vooral omdat hij er weinig aan kon doen dat een sweet sixteen party uit de hand liep. Een aantal jonge schoffies had wat vernielingen aangericht ergens anders op de boulevard. Zij hielden zich schuil in Ancee en hun arrestatie liep niet helemaal gesmeerd. Helemaal niet gesmeerd kan ik beter zeggen. Dertig agenten, sommigen zelfs met paard en helm, en een groep zestienjarige jongens met donsbaardjes en een flinke portie geldingsdrang. Dat kan nooit goed gaan en dat ging het ook niet. Ik kom al mijn hele leven in die tent, en dit soort dingen gebeuren daar nooit. Als het nu iedere week raak is, of wat mij betreft voor de derde keer, dan kan ik me voorstellen dat er consequenties aan verbonden zijn. Nu dus totaal niet. Club Seven is ook een verhaal apart. Ze troffen daar een bezoeker aan met een vuurwapen, namen het in beslag en belden de politie. Precies hoe ik het ook zou doen in zo’n situatie. Toch moeten ze dicht. Wat voor een signaal geef je daar mee af als gemeente? Als ze over drie maanden opnieuw iemand aantreffen in de Seven met een blaffer in z’n zak, gaan ze écht niet nog een keer de politie bellen en weer een sluiting riskeren. De jongens met donsbaardjes die er voor zorgden dat Ancee de hele zomer dicht blijft, komen vast weg met een taakstraf. Terwijl Mascha met deze klap waarschijnlijk z’n zaak wel kan opdoeken. Triest.

Justin

GroenLinks op de bres voor roze ouderen

Daklozen terug naar Roemenië

GroenLinks maakt zich zorgen over homoseksuele, lesbische en biseksuele ouderen in Rotterdamse verzorgings- en verpleegtehuizen, nu de enige ouderenwerker voor seksuele diversiteit is ontslagen.

Er komt een project waarbij dakloze Roemenen terug naar eigen land worden begeleid. Dat heeft de ambassadeur van Roemenië afgesproken met de Rotterdamse wethouder Hamit Karakus (PvdA).

“Dit is ontzettend zorgwekkend”, zegt de Rotterdamse GroenLinks-lijsttrekker Judith Bokhove. “Veel ouderen zijn opgegroeid met het idee dat seksualiteit een zonde is en homoseksualiteit zelfs een doodzonde. In verpleeg- en verzorgingstehuizen heerst daardoor een enorm taboe. Ik hoorde bijvoorbeeld over een vrouw die op haar sterfbed pas durfde te vertellen dat ze lesbisch is.” GroenLinks wil dat D66-wethouder Korrie Louwes een offensief inzet om het tij te keren. Zo moet de Roze Salon, de ontmoetingsplek voor roze ouderen aan de Bergweg, worden behouden. Daarnaast wil de partij dat Rotterdamse opleidingen voor verzorgenden seksuele diversiteit opnemen in het lesprogramma en het huidige personeel wordt bijgeschoold. Bokhove: “Het taboe moet eraf, bij iedereen.”

Veel mensen uit Oost- en Midden-Europa komen naar Nederland (en in het bijzonder naar Rotterdam en Den Haag) om hier te werken. Sinds begin dit jaar hebben ook Roemenen en Bulgaren hiervoor geen werkvergunning meer nodig. Een deel van de arbeidsmigranten lukt het echter niet om werk te vinden en te houden. Sommigen van hen raken dakloos. Er is al een project, van de Poolse organisatie Barka, om dakloze Polen te repatriëren. De organisatie schakelt voormalige dakloze en aan alcohol verslaafde Polen in die als ervaringsdeskundigen contact leggen met aan lager wal geraakte Oost-Europeanen in West-Europese steden. Met een sociaal werker en een psycholoog halen ze de daklozen over terug te keren naar huis. Ook in Polen krijgen degenen die terugkeren begeleiding bij het afkicken en het zoeken naar werk. In onder andere Den Haag is deze aanpak succesvol gebleken.

Wat ging er het mis? “Ik werd verliefd op een Nederlander. Mijn dochtertje nam ik mee hiernaartoe, de rest liet ik in Duitsland achter. Niet dat het veel was: ik had geen gelukkig leven. Mijn moeder was een boze, wrede vrouw die mij mishandelde. Mijn ouders scheidden toen ik een jaar was en mijn vader zag ik zelden, dankzij mijn moeder. Hij moet een lieve, aardige kerel zijn geweest. In Nederland was ik gelukkig met mijn vriend. We hadden een goed leven. Huisje, boompje, beestje - honden, katten, konijnen en cavia’s - en ik had een leuke baan als secretaresse. Ineens was alles kapot. Mijn baan werd wegbezuinigd, mijn vriend had een andere vrouw en mijn vijftienjarige dochter liep weg van huis. Gevolg: een zware depressie. Ik was nergens meer toe in staat. Ik had acht jaar nodig om er weer bovenop te komen.”

‘Ineens was alles kapot’

Waarom wil je onherkenbaar op de foto? “Met het daklozen-stigma kom je nooit meer aan de bak en ik hoop wel dat ik ooit weer een goede baan vind. Altijd maar staan, zeven dagen van de week van ’s ochtends tien tot ‘s avonds negen, in weer en wind; het is te zwaar. Ik word dit jaar zestig.” Kerk of kroeg? “Je kunt beter vragen: kerk, kroeg of natuur? Dan kies ik voor de natuur. Ik houd van bloemen, planten, landschappen en dieren. Fotograferen is mijn hobby. Als ik tijd heb ga ik met mijn camera op pad. De Scheveningse Bosjes of De Uithof, daar is de natuur erg mooi.” Krijg je wel eens een bloemetje? “Vorig jaar kwam er op moederdag een meisje naar de winkel met een oranje gerbera in een potje: ‘Alsjeblieft, voor jou’. Dat was erg ontroerend. En laatst kreeg ik zomaar een boeketje rozen van een klant, een oude man. Omdat je zo aardig bent, zei hij.”

Nieuw korpsgebouw Leger des Heils

Je bent een mooie vrouw…. “Sommige mannen willen je versieren, dat is echt vreselijk. Ik heb een vriend en ben he-le-maal niet geïnteresseerd in andere mannen. Een keer werd ik in de hoek gedrukt door een blote man met een regenjas. Hij deed zijn jas open en zei: ‘Eén keer! Eén keer! Alsjeblieft! Ik heb maar één keer liefde nodig!’ Gelukkig kon ik hem wegduwen. Er zijn zelfs vrouwen die denken dat ik hun echtgenoot wil pikken. Eentje zei boos: ‘Ik wil nooit meer dat je mijn man aanspreekt! Het is mijn man!’”

Er komt een nieuw korpsgebouw voor het Leger des Heils in Den Haag. Half maart is gestart met de bouw van het complex aan de Ambachtsgaarde in de wijk Escamp waarin ook dertig woningen en een horecagelegenheid komen. De nieuwbouw moet het huidige pand aan de Prinsegracht vervangen. Na negentig jaar verlaat het Leger des Heils de binnenstad van Den Haag, omdat het gebouw niet meer aan de eisen en de omvang van de kerkelijke

gemeente (het korps) voldoet. De kenmerkende geveltekst ‘en toch hebt u God nodig’ krijgt een plek op de gevel van het nieuwe onderkomen. Het nieuwe korpsgebouw moet een spilfunctie gaan vervullen in de wijk. Naast de kerkdiensten op zondagmorgen, kan iedereen er door de week terecht voor verschillende activiteiten gericht op de buurt. Ook komt er een tweedehands kledingwinkel. Het Leger des Heils hoopt het nieuwe pand in het voorjaar van 2015 te openen.

Heb je veel vrienden? “Eigenlijk helemaal niet, de meesten zijn dood. Ik heb wel goed contact met mijn klanten - ik praat met iedereen - en aan sommigen ben ik erg gehecht geraakt. Zonder de krant ben ik nergens. Ondanks dat ik griep heb, sta ik toch ziek bij de winkel. Ik moet wel.” Ben je gelukkig? “Het is moeilijk. Ik heb een goede opleiding, nu sta ik hier op straat. Ik ben doodop. Als ik ’s avonds thuiskom val ik meteen in slaap. Heel veel langer houd ik dit niet vol. Misschien kun je een oproep in de krant zetten? ‘Gezocht: foto-opdrachten of computerwerk.’ Websites maken, updaten, programma’s installeren, ik kan alles.”

Wie Connie (59) Wat Straatkrantverkoop ster Waar Albert Heijn, Toren straat Den Haag Hoeveel Nog geen 70 kranten per maand Motto De weg is het do el

7

8

xx xx


reportage pauluskerk rotterdam


9

Geschiedenis van de kerk

In 1960 werd de (eerste) Pauluskerk gebouwd, op dezelfde plek waar nu de nieuwe kerk staat. In de jaren 80 en 90 werd de kerk landelijk bekend door Hans Visser. Hij was van 1979 tot 2007 dominee en veroorzaakte nogal wat reuring door zijn hulp aan dakloze drugsverslaafden. De Pauluskerk stond lang bekend als toevluchtsoord voor drugsgebruikers. In 2007 werd de kerk gesloopt om plaats te maken voor De Calypso, een complex met woningen, winkels, kantoren én de Pauluskerk. Van 2007 tot 2013 vonden de activiteiten van de kerk tijdelijk onderdak in een pand aan de Westersingel. Sindsdien worden er geen drugs meer gebruikt in de kerk. In juni 2013 opende de nieuwe Pauluskerk haar deuren, op ongeveer dezelfde plek als de oude kerk. De nieuwe Pauluskerk is een opmerkelijk gebouw van de Engelse architect Will Alsop. Het bestaat uit vijf bouwlagen met onder andere een grote multifunctionele kerkzaal met orgel op de eerste etage. Sinds september 2008 is Dick Couvée de dominee. De kerk ontvangt giften van donateurs uit heel Nederland zoals stichtingen, kerken en fondsen. Bedrijven dragen in natura bij. Couvée: “We willen geen subsidie van de overheid want ik wil een grote bek kunnen opzetten als dat nodig is in het belang van de mensen in de marge.”

‘Overwin het kwade door het goede’ is het motto van de Pauluskerk. Het nieuwe gebouw - een architectonisch icoon in Rotterdam - is een plek voor ‘mensen in de marge’. Iedereen is welkom. Naast opvang zijn er exposities, rondleidingen, schrijverscafés, een lunchroom en ondernemersbijeenkomsten. tekst Suzanne Stam foto's Otto Snoek

Pauluskerk: ‘De enige plek waar je vrij kunt zijn’ > Wie de kerk binnen stapt, staat direct in de centrale ruimte: hoog en open, waar het zonlicht door de ramen in overvloed naar binnen straalt. Een groepje oudere dames hangt aan de lippen van hun ‘gids’, een vrijwilliger die ze straks het gebouw laat zien. Op de tafel in de hoek ligt een enorm vel papier. Kunstenares Sanne Luijben werkt samen met een van de bezoekers aan een tekening van een mangoboom. “De boom is een herinnering van een Afrikaanse jongen. Tijdens het Open Atelier kunnen bezoekers onder be-

geleiding van beeldend kunstenaars tekenen en schilderen. In een ontspannen openheid kunnen bezoekers hun verhaal kwijt. Bijvoorbeeld door er over te praten, of het in de schilderijen of tekeningen te verwerken. Kunst is toch een universele taal.” Bed, bad en brood De Pauluskerk is dagelijks open van 9.00 tot 21.00 uur. Bezoekers kunnen hier terecht voor koffie of thee, een maaltijd, een luisterend oor en activiteiten. Ook biedt de kerk diverse

spreekuren, medische verzorging en 25 tijdelijke slaapplaatsen voor bezoekers die plotseling geen huisvesting meer hebben. Wie die bezoekers dan zijn? “Mensen in de marge. Wij helpen waar geen helper is”, zegt dominee Dick Couvée in zijn kantoor. Ondertussen probeert hij telefonisch een slaapplaats te regelen in de nachtopvang elders in de stad voor een van de bezoekers. “Rotterdam is een prachtige stad maar met veel onevenwichtigheid. We hebben de meeste mensen die onder de armoedegrens leven, zo’n 100.000.

Onze bezoekers zijn vluchtelingen vanuit de hele wereld, psychiatrische patiënten, verslaafden, mensen uit Midden- en Oost-Europa, alleenstaande moeders in de bijstand en Nederlanders met schulden. Die laatste groep, vooral kleine zelfstandigen en zzp’ers, groeit. Maar de grootste groep is die van de vluchtelingen, zo’n zeventig procent. Dit zijn mensen zonder verblijfspapieren waarvan een deel uitgeprocedeerde asielzoekers die ons land moeten verlaten maar niet welkom zijn in het land waar ze vandaan komen. Deze mensen

hebben vaak geen familie hier en leven op straat.” Godvergeten koud Couvée zet zich met de Pauluskerk vurig in voor deze mensen. “Gelukkig hebben we geen echte winter gehad dit jaar. Maar laatst was ik met een collega ’s nachts op straat en toen was het toch nog godvergeten koud. De mensen die op straat leven waren er ellendig aan toe. De Pauluskerk voert campagne met ‘Bed, bad en brood’. De Raad van Europa heeft gezegd dat mensen, ongeacht hun status, recht hebben op bepaalde levensbehoeften: voedsel, kleding en onderdak. Dit geldt dus juist voor de mensen zonder verblijfspapieren. In mei doet de Raad van Europa een uitspraak die bindend is. Ik hoop dat die uitspraak de Rijksoverheid onder druk zet en de Rotterdamse gemeente haar verantwoordelijkheid neemt. Je kunt mensen niet zomaar de straat opsturen en zeggen: ‘zoek het maar uit’. Dat we als samenleving letterlijk tegen deze mensen zeggen ‘jij doet er niet toe’ maakt me ontzettend kwaad. Het is het ergste dat mensen gezegd kan worden. Wie zijn wij om dat tegen een ander mens te zeggen? En te bepalen wie wel en niet mee mag doen?” Straatnieuws Om die onrechtvaardigheid duidelijk te maken, zoekt de Pauluskerk verbinding met de samenleving en brengt zij twee werelden met elkaar in contact: de bezoekers van de Pauluskerk en de ‘kansrijke’ Rotterdammers. Voor de bezoekers zijn er activiteiten en voorzieningen zoals het Open

Atelier, Schrijverscafé, kerkdiensten, het Eethuis, de Voedselbank en het Kledingatelier (waar ze overigens blij zijn met je kleding die je niet meer draagt!). Daarnaast organiseert de kerk ook activiteiten voor Rotterdammers zoals rondleidingen, ondernemersbijeenkomsten en exposities. Hierbij wordt kunst die door de bezoekers is gemaakt, tentoongesteld en verkocht. En je kunt er lunchen in lunchroom Paulus Paulet. En last but not least: Straatnieuws wordt hier verkocht door de bezoekers. Couvée: “Daar zijn we heel blij mee. Want we proberen als Pauluskerk de mensen weer een invulling van hun bestaan te geven en regie over hun eigen leven. We geven mensen niet alleen vis, maar leren ze vissen en zorgen ervoor dat ze toegang tot de visvijver hebben.” Couvée verbaast zich nog dagelijks over zijn bezoekers: “Ik ben telkens weer onder indruk van de kracht en levensmoed van de mensen. Geloof speelt in de kerk natuurlijk een grote rol maar we bekeren niet. Iedereen is hier welkom, alle geloven. Ook als je niet gelooft. We bouwen hier aan vertrouwen, geloof in de mensen. We zorgen er met geloof en vertrouwen voor dat mensen in goede geestelijke en emotionele conditie zijn en het volhouden.” Iana Blom (53) doet sinds de opening van de nieuwe kerk vrijwilligerswerk: “Ik ben baliemedewerkster en begeleid andere activiteiten. Het oude beeld van de Pauluskerk met de drugsverslaafden is er niet meer. De kerk organiseert veel activiteiten maar dat zou wat mij betreft nog meer aandacht mogen krijgen zodat meer mensen buiten de kerk zien wat hier gebeurt. Er zijn hier zoveel

mensen van zoveel landen en culturen, een rijkdom van gebeurtenissen. Dit is een prachtige plek maar dat we steeds meer bezoekers krijgen, vind ik eigenlijk heel pijnlijk. Het weerspiegelt de tekortkomingen in onze samenleving. Als burger wil ik mijn kop niet in het zand steken.” Brutaal Een van de vaste bezoekers van de kerk is Abraham Segi (45) uit Eritrea. In 1991 heeft hij asiel aangevraagd in Nederland. Na een verblijf van zestien jaar in diverse opvangcentra kwam de beslissing in 2006: Abraham mocht niet in Nederland blijven. In 2007 werd hij opgepakt door de vreemdelingenpolitie en verbleef hij dertien maanden in vreemdelingendetentie. “Toen ik daar weer uitkwam, stond ik letterlijk op straat. Gelukkig had ik van de Pauluskerk gehoord en ben ik hier naar toe gekomen. Ik ben er nooit meer weggegaan. Ik eet hier, slaap hier, help overdag bij het vrijwilligerswerk, doe de boodschappen en probeer ondertussen mijn verblijfsvergunning te regelen. De Pauluskerk is er niet alleen maar voor ongedocumenteerden, maar voor iedereen. Er komen hier ook mensen uit de buurt die eenzaam zijn. Het geloof speelt voor mij een grote rol. Er zijn hier in de kerk zoveel geloven bij elkaar, dat is prachtig. Moslims, hindoes, christenen, boeddhisten, niet-gelovigen. We praten hier dagelijks in het kerkcafé met elkaar over het geloof. En we luisteren naar elkaar. Natuurlijk is het niet altijd makkelijk. Ook hier zijn mensen die zich niet aan de regeltjes houden, die brutaal zijn. Of erger, doordraaien.

Dan blijven we wel met die persoon praten, om te helpen. De Pauluskerk is de enige plek in Rotterdam waar je vrij kunt zijn. Waar je niet argwanend aangekeken wordt met zo’n blik van ‘wat kom je doen?’. De mensen hier steunen elkaar, er is warmte en herkenning. Hier word je gezien. Iedereen heeft iemand nodig die je eens bij je arm pakt en vraagt ‘Hé, hoe gaat het nu met jou?’ Dat is hier op deze plek, in de Pauluskerk.”

‘Bezoekers zijn steeds vaker Rotterdammers met schulden’

Abraham maakt op het eind haarfijn duidelijk waar de dominee zo van onder de indruk is als hij zegt: “Je moet goed beseffen dat het maar een kleine groep is die kwaad wil of niet aardig is. Waarom zou ik bitter zijn over de mensen die negatief beslissen over mijn vergunning? Dat houdt toch niet in dat alle Nederlanders onaardig zijn? Het regelen van mijn verblijf in Nederland is moeilijk maar ik geef niet op. Ik blijf hopen en doorgaan. Rotterdam is een mooie stad, ik wil aan alles meedoen en geniet van het leven. De hele wereld is mijn vriend.”

10

column melle

straattekst


werkplaats kouwenhoven


11

> Sleutelen, schaven, (bij)spijkeren. In deze rubriek bezoeken Paul Waayers en Bertus Gerssen werkplaatsen waar oude ambachten herleven. Laatste aflevering van Slaapwandelen. Vanaf volgende editie Terug naar de Stad.

Wie het winkeltje Kouwenhoven aan het Sint Agathaplein 3a te Delft binnenstapt, wordt zo’n 150 jaar teruggeworpen in de tijd. Naast ouderwets snoep- en speelgoed, gaan er ook olielampenglas en -lonten over de toonbank. tekst Paul Waayers foto’s Bertus Gerssen

Olielampen en snoep

In de prehistorie tekenden onze voorouders op rotsen en in grotten; de moderne mens laat boodschappen achter op muren, stoeptegels en wc-deuren. Fotograaf Mylene Siegers legt de meest bijzondere stadse straatteksten vast. Waar: Koornmarkt in Delft Tijdstip: 13:09 uur Datum: 5 maart 2014

Ik ga zwemmen met mijn dochter. Er is een nieuwe zwemjuf. Het begint als de vorige keren. Met moeders in een kring liedjes zingen. De zwemjuf gooit bij elk kind een emmer water over het hoofd. Dat is nieuw. We schrikken ervan. Bij het volgende liedje gaat de juf op een drijvende mat zitten. Ik moet er met mijn dochter in mijn armen onderdoor zwemmen. Eerst durf ik niet maar als de andere moeders het doen, doe ik het ook. We hoesten als we weer boven komen. Dan zegt

de juf dat we ons kind tien seconden onder water moeten duwen. Tien seconden. Als je ze voelt worstelen moet je tegenduwen zegt ze. Eigenlijk wil ik het niet maar doe het toch. Ik houd mijn dochter onder water en voel haar meteen tegenstribbelen. Ik houd vol. Na tien seconden komen de kinderen met een luid inademen weer boven. Eén van de kinderen is dood. De moeder draagt huilend het lichaampje uit het water. De zwemjuf zegt dat we onze kinderen op de mat moeten zetten. Dat doen we. Het ziet er gezellig uit. De juf zegt dat we stilletjes het water moeten verlaten en ons moeten verstoppen in de kleedkamer. Als ik omkijk zie ik de kindjes doodstil zitten.

dat snoep, de weg naar de Verwersdijk 24-26 uiteraard moeiteloos te vinden. Herstel begon na de overname achter de winkel nog een verffabriekje, maar is de naam Kouwenhoven blijven voeren. In 1985 kocht museum Het Prinsenhof de winkel aan de Verwersdijk, ontmantelde het grotendeels uit 1931 stammende interieur en herbouwde dit op de huidige locatie aan het Sint Agathaplein. Daarmee is Kouwenhoven ontsnapt aan de vergetelheid.”

Ik liep op de Koornmarkt toen ik een groep studenten passeerde die onder begeleiding van docenten iets educatiefs aan het doen waren. Ik ving flarden van gesprekken op. Over de noodzaak van gokken, als je iets niet weet. Toch jammer dat de student in kwestie verkeerd had gegokt. Toen viel mijn oog op een klinkertje. Wit geglazuurd en in Delfts blauw beschreven met de tekst 'Aarde' in verschillende talen. De studenten denderden voort en liepen mij bijna omver omdat ik bleef staan kijken. Niemand volgde mijn blik. Ik vond de eenvoud schitterend. Een Delfts blauw klinkertje met de tekst 'Aarde'. Was dit een persoonlijk initiatief of een onderdeel van een project? Wie had zich de moeite getroost om dit te bedenken en uit te voeren? Toen ik mijn weg vervolgde, trof ik nog meer klinkertjes en uiteindelijk fotografeerde ik dit viertal terwijl een mevrouw mij glimlachend passeerde.

Wilt u reageren op deze straattekst of andere straatteksten onder de aandacht brengen, mail [email protected].

> Kouwenhoven is een winkel met een lang en historisch verhaal. En dat verhaal begint in 1867, toen de heer H.J. Kouwenhoven een ververij en kolenhandel begon aan de Verwersdijk 24-26 te Delft. Later transformeerde de zaak tot een handel in verfwaren, chemicaliën, glas en drogerijen. De inrichting van het winkeltje is zoals een antieke drogisterij of kruidenier hoort te zijn. Veel zeepproducten uit vervlogen tijden sieren als decoratie de museale schappen. Er is een antieke toonbank waarop vele stolpflessen staan die een uitbundige diversiteit aan ouderwets snoepgoed bevatten. En dan is er nog die typische kruideniersgeur die door de atmosfeer meandert. De zaak wordt van dinsdag tot en met zondag gerund door verschillende vrijwilligers zoals Bodewien Versloot en André van Loenen. Terwijl Bodewien een moeder met kind adviseert over de aankoop van ouderwets snoepgoed, dalen we met André af in de historische ‘kruipruimten’ van de legen-

darische firma Kouwenhoven. André: “Kouwenhoven was van oorsprong een drogisterij die daarnaast ook een kolenhandel dreef. Hij was een vakman pur sang; het archetype van een ouderwetse drogist. Het type dat vond dat je je vak moest verstaan. Dat was een soort erecode. En je stofjas was je kostuum. Die stofjas was belangrijk. Van huis uit ben ik horlogemaker en uurwerkreparateur. Toen ik nog op de vakschool zat, droeg je in de eerste twee jaar van de opleiding een stofjas in de kleur kaki. Pas na twee jaar opleiding droeg je een witte stofjas, net als de opticiens. Lagere klassen instrumentmakers droegen echter weer een grijze of bruinkleurige stofjas. Kouwenhoven zelf hulde zich altijd in een blauw/grijze stofjas. Later begon zijn vrouw met de verkoop van snoepgoed om de schaarse omzet wat aan te vullen. Hoewel Kouwenhoven in de jaren dertig de zaak overdeed aan de heer Herstel, wist ik in mijn vijftiger jarenjeugd, vanwege

Olielamp onderdelen Hoewel anno 2014 de zoveelste generatie spaarlampen het levenslicht ziet, kan men bij Kouwenhoven nog steeds olielamponderdelen aanschaffen. André: “De olielampglazen worden in Tsjechië gemaakt en kennen drie verschijningsvormen: de peer-, ballon- en kneepvorm. De maatvoering wordt in lignes uitgedrukt, een oude Zwitsers/Franse maat die ook nog in de horlogemakerwereld gehanteerd wordt. En waar we echt uniek in zijn, is ons assortiment lonten voor zowel olielampen als petroleumstelletjes. Vooral lonten voor petroleumstelletjes zijn nergens meer te krijgen. Behalve bij Kouwenhoven.” De klanten anno 2014 ervaren bij het binnentreden van dit nostalgische winkeltje een soort rust, zo merken de vrijwilligers. André:

“Het is opvallend dat bezoekers zich hier direct op hun gemak voelen en geen haast meer hebben, omdat je de sfeer van vroeger echt beleeft. Dus dan maak je je niet druk als je wat langer op je beurt moet wachten. Soms zijn er mensen die vertellen dat ze de lucht herkennen, omdat hun vader vroeger ook zo’n winkel had en dat ze als kind nog één kilo zakken moesten vullen met suiker uit balen. Belgische toeristen zijn verbaasd dat we nog Manneke Pisdrop in ons snoepassortiment hebben. Mijn favoriet is overigens sneeuwcaramel.”

‘Je beleeft hier de sfeer van vroeger’ Doordat er extern nog steeds antiek snoepgoed gefabriceerd wordt, kan men de sfeer van retail anno eind negentiende eeuw niet alleen ervaren en beleven, maar ook daadwerkelijk proeven. Van ulevel tot duimdrop. En van ananasblokjes tot stroopsoldaatjes. De historie krijgt men bij Kouwenhoven er gratis bijgeleverd.

12

tijdsbeeld


13


1976 Bezoekers en stafleden van Paard van Troje voeren actie voor het toestaan van hasjhandel in het jongerencentrum aan de Prinsegracht in Den Haag. Paard van Troje opende op zaterdag 21 oktober 1972 voor het eerst de deuren. Het ontmoetingscentrum was bedoeld voor alle Haagse jongeren. Indien nodig konden ze er terecht voor hulp en advies. Opvallend in de jaren 70 was de aanwezigheid van de 'huishasjdealer' die in softdrugs handelde. Een andere tijd. Tegenwoordig is het roken van tabak er niet eens meer toegestaan, met uitzondering van het rookhok in de lobby van het poppodium. In 2012 werd het veertigjarig bestaan van Paard van Troje gevierd. Met hulp van vrijwilligers werd het archief van het poppodium overgedragen aan het Haags Gemeentearchief. “Zo hebben we ons verleden weer toegankelijk gemaakt”, aldus Majel Blonden, directeur van Paard. “We wilden de geschiedenis ontsluiten, voor alle mensen die hier ooit geweest zijn. Ik zag iets voor me à la schoolbank.nl: oude liefdes weer bijeen brengen. Maar ik heb (nog) geen berichten over iets dergelijks ontvangen helaas.” Foto Persburo Jos van Leeuwen Meer over de geschiedenis van Paard van Troje is te vinden op www.paard40jaar.nl

14

kookrubriek godenspijs


> Dominee Christiaan Donner kookt even graag als dat hij preekt, met goddelijke gerechten als resultaat.

Grijp niet, stel je open ‘Zoeken en gevonden worden’ is de titel van een boekje van de Duitse theologe Dorothee Sölle. Deze zin gaat al een leven met mij mee. Ik lees in die vier woorden het geheimzinnige antwoord op het raadsel van hoe je leven zin en betekenis krijgt.

cultuur maite hontelé


15

Wereldberoemd in Colombia

Maite Hontelé

tekst Christiaan Donner beeld Henriëtte Guest/Annette van Kester

> Dat ik in de woorden ‘Zoeken en gevonden worden’ het antwoord op de zin van het leven zie, komt door mijn vroegere overbuurvrouw. Zij was manueel begaafd en kon zo met haar handen voelen wat iemand mankeerde. En daar bracht ze dan rust in. Zij vertelde mij dat het op een raadselachtige manier werkte: als ze heel erg haar best deed omdat ze met iemand meevoelde en diens probleem echt nú wilde oplossen,

gebeurde er niets. Alleen als ze zich helemaal openstelde en zich volkomen overgaf aan machten dieper, hoger en wijder dan die van haarzelf, gebeurde dat wonderlijke van de kracht die uit haar handen overvloeide. Dan kon ze tasten in plaats van grijpen of toeslaan. En al tastend...werd ze gevonden. En kon ze een ander genezen. Je kunt het goede, het beste in je leven niet maar gewoon afwachten. De liefde

van je leven, de kus van een kind, geluk dat je vervoert, ogen die je barmhartig aanzien, een ander die jouw bestaan erkent, verdriet dat je te boven komt, angst die je overwint, leed dat je niet onderschoffelt: het komt niet zomaar op je af terwijl je op de bank zit te wachten. Maar je kunt het ook niet naar je toe trekken, hoe gretig je er je handen ook naar uitsteekt. Wat dan wél? Je zoekt, terwijl je de weg niet

weet en niet eens weet wát je precies zoekt. Misschien zorg je er wel vooral voor dat je op plaatsen bent en met mensen waar en met wie iets gebeuren kan. Mogelijk zorg je ervoor dat je innerlijk zo veel mogelijk openstaat. Hoe dan ook, al zoekend word je een keer gevonden. Is dat niet hoe creativiteit ontstaat en bijvoorbeeld religie? Het recept hieronder ontstond ook zo.

De Nederlandse trompettiste Maite Hontelé is een verrassende verschijning in de Latin-wereld. Ze zorgt voor een sensatie in Colombia, waar ze woont en werkt. Deze maand treedt ze met haar voltallige band op in het Haagse poppodium Paard van Troje. tekst Floor de Booys foto Camilo Monsalve/Paard van Troje

nodig voor 4 personen half pond linzen (welke soort ook) aubergines

Linzenschotel met auberginepasta

1 venkelknol

- Verwarm de oven voor op 200 graden of, als je die in je oven hebt, de grill idem.

bakje Turkse of Griekse yoghurt

- Smeer de aubergines in met een beetje olijfolie en leg ze in een bakblik of op de ovenplaat. Keer ze

1 citroen

na 10 minuten om, na weer 10 minuten nog eens en herhaal dit tot 40 minuten. Ze mogen best wat

2x laurierblad

blakeren. Laat ze afkoelen (houd de oven aan op 200 graden), snijd doormidden en schraap ze leeg met

3 steranijs

een lepel. Hak fijn en meng met een vork erdoor: 2 uitgeperste tenen knoflook, peper en zout uit de

5 kardamompeulen

molen, halve tl komijn, sap van halve citroen, 2 el Tahin, 1 el olijfolie. Je kunt dit in de blender doen,

2 tenen knoflook

maar dan heel kort, het mag een bite houden.

tahin komijn olijfolie geraspte kaas Eventueel: pond lamsshoarma

- Kook intussen de linzen met 2 laurier, 3 steranijs, 5 geplette kardamompeulen en een beetje zout in water 10 minuten op hoog vuur, dan nog 15 minuten met deksel op pan zacht. - Maak 1 venkelknol schoon, snijd in reepjes en laat 10 minuten koken in een bodempje water met een beetje zout. Als je niet aan het vasten bent: fruit 1 gesnipperde ui, doe er na 3 minuten 3 groene Turkse pepers fijngesneden en 4 tenen knoflook fijngehakt bij en dan de shoarma.

1 ui

- Bak 10 minuten al omscheppend.

3 groene Turkse pepers

- Leg in een ovenschaal lagen: (de lamsshoarma onderop), de linzen (vis de kruidenresten eruit), daar-

4 tenen knoflook versgemalen zwarte peper zout

> In haar geboortestad Utrecht kan ze nog rustig over straat. Maar in Colombia kan Maite Hontelé dat wel schudden. Daar wordt ze gezien als een van de meest vooraanstaande muzikanten in de Latin scene. De jonge blondine bracht al drie succesvolle albums uit en wereldwijd wordt ze gevraagd op de grote festivals. Ze groeide op met de salsaplaten van haar vader, studeerde Latin en jazz aan het Rotterdams Conservatorium en tourde in die tijd onder anderen met Buena Vista Social Club. Zuid-Amerikanen zijn dol op haar new sound of old school salsa waarbij ze oude stijlen mengt met hedendaagse invloeden.

‘Ik begon bij de Betuwse fanfare’

overheen de auberginepasta, daaroverheen 4 el Turkse of Griekse yoghurt uitgesmeerd, daar de reepjes venkel op. Doe je er geen shoarma bij, rasp er dan volop kaas overheen. - Nog een kwartier in een oven van 200 graden.

De trompet kwam toevallig in haar leven. “Ik begon met trompet spelen

toen ik negen was. We verhuisden toen van Utrecht naar het dorp Haaften (in de Betuwe). Daar hadden ze een fanfare en die had trompettisten nodig. Zodoende koos ik eigenlijk niet voor het instrument, maar werd het me in de schoot geworpen. En daar ben ik nu natuurlijk vooral erg blij om.” Ze komt uit een gezin waar veel naar muziek werd geluisterd. “We luisterden van alles: jazz, pop, klassiek, maar ook Latin. Vooral die laatste stijl bleef hangen bij mij: op mijn veertiende begon ik met spelen in salsabands. En daar ben ik niet meer van afgeweken.” Haar eerste belangrijke tour was in 2003 in Colombia met de Rumbata Big Band. “Dat was geweldig en toen hoopte ik al dat ik er vaker terug zou kunnen komen. Inmiddels woon ik er vijf jaar.” In 2008 besloot ze een album op te nemen als een hommage aan de Colombiaanse muziek. “Dat album werd erg goed ontvangen en toen ik ook nog eens verliefd werd op mijn huidige Colombiaanse vriend was de beslissing snel genomen: ik verhuisde maar Medellin, Colombia.” Dat eerste album, Llego la mona, kwam

in 2009 uit. “In de tussentijd heb ik nog het album Mujer Sonora opgenomen en is mijn derde album Dejame Asi is net uit. Het is voor mij een erg belangrijke cd en die heeft me veel opgeleverd. Ik ben vorig jaar tot artiest van het jaar 2013 uitgeroepen door de Colombiaanse publieke radio, geweldig natuurlijk!” 'You' van Ten Sharp Dat haar doorbraak in Nederland wat langer op zich laat wachten, begrijpt ze. “Het is logisch dat ik in hier niet zo bekend ben. Latin is in Nederland niet veel op de radio.” Al hoopt ze dat daar nu verandering in komt. Begin deze maand is het nummer 'You' van Ten Sharp uitgekomen in een Latin versie. “Ik heb het in Medellin opgenomen met medewerking van Ten Sharp.” Om haar nieuwste album te promoten, maakt ze een grote tournee. “Ik ben net terug uit Brazilië waar we tijdens het carnaval hebben opgetreden. Een bijzondere ervaring. En na de tour in Nederland ga ik door naar Curaçao. Ik vind het heerlijk om zoveel te zien van de wereld en tegelijkertijd mijn vak uit te oefenen.”

Ze sluit haar ogen niet voor de armoede. “In Colombia is veel armoede en daarnaast is het verschil tussen arm en rijk veel te groot. Het is pijnlijk om te zien dat er zoveel mensen op straat leven of in grote armoede, terwijl Colombia zo'n vruchtbaar land is, met een hard groeiende economie.” Ontheemd voelt ze zich niet zo snel. “Ik vind het eerder fascinerend om nieuwe culturen te leren kennen. En ik heb het geluk dat ik tijdens tournees vrijwel nooit alleen ben. Ik word goed bezig gehouden. Muziek verbindt mensen.”

Maite Hontelé: Old school salsa in een modern jasje Zaterdag 29 maart in Paard van Troje. Zaal open om 19:30, aanvang 20:00 kleine zaal, €17,50 (exl. servicekosten) Straatnieuws verloot onder de lezers twee gratis kaarten voor het concert. Geïnteresseerd? Stuur een mailtje naar de redactie en leg uit waarom jij de kaartjes wil hebben.

16

interview majel blonden


17


Muzikanten moeten kilometers maken De nieuwe directeur van Paard van Troje is geen onbekende. Majel Blonden werkt al zeventien jaar voor het Haagse poppodium. Ze heeft de verbouwing meegemaakt en de jaren waarin het publiek aan het nieuwe Paard moest wennen. “Nu is het weer tijd om naar buiten te treden.” tekst Hester Heite foto Willem de Roon

> Ze hebben een geschiedenis, Paard van Troje (41) én Majel Blonden (48). Zij stond voor een dichte deur toen ze in 1997 als programmeur naar het poppodium aan de Prinsegracht in Den Haag kwam. “Ik was aangenomen voor het nieuwe Paard, het oude poppodium ging net dicht voor de verbouwing.” Een grondige verbouwing, die uiteindelijk vier jaar tijd in beslag zou nemen, van 1999 tot 2003. “Ik heb toen veel in de stad geprogrammeerd.” Het vernieuwde Paard is nu al weer meer dan tien jaar volop in bedrijf. “Het was niet makkelijk in het begin”, weet Majel. “Iedereen moest zich hier eerst weer welkom gaan voelen. Maar dat is gelukt. We zijn er voor alle muziekliefhebbers, van 14 tot 80 jaar. Met een breed programma aan popmuziek: van Guus Meeuwis tot Marco Borsato, van de Règâhs tot het meest obscure bandje dat net begint. En met de foyer als ontmoetingsplek, want ook daar bleek behoefte aan: ’s middags tijdens een workshop al kletsen over wat je ’s avonds gaat zien.” Professionalisering Stichting Trefcentrum, zo heette het jeugdhonk bij de oprichting in 1971, om al snel te worden omgedoopt tot Paard van Troje. “Het idee is dat je aan de buitenkant niet ziet wat er binnenin gebeurt”, verklaart Majel. De jaren zeventig was de tijd van de actiegroepen, de inspraak en het Afrikaans dansen. Tegenwoordig zijn er vooral regeltjes en bezuinigingen. “Drank, drugs, en rock ’n roll? Dat was vroeger zo. Buitenlandse bands willen altijd blowen, maar zijn tegenwoordig wel zo professioneel

‘‘Ik speelde vroeger met een bandje op straat’

dat ze dat na het optreden doen. En ik ga nog wel naar bands kijken maar echt niet meer bij ze in de kleedkamer zitten. Met de professionalisering gaat dat romantische kantje eraf. We moeten de inkomsten verder opschroeven, de rookruimte is een soort aquarium en we mogen geen drank meer schenken onder de achttien. En dat is nog maar het begin. Nu is er ook een gehoorconvenant, waardoor we de decibellen moeten beperken. Maar als poppodium wil je het gehoor van jongeren ook niet verpesten. Ik wil niet heiliger zijn dan de paus, maar die regelgeving is er niet voor niets. Blijkbaar is dat nu nodig.” Geestverschijning In het pand van poppodium Paard van Troje zat vroeger pensionaat Angela, een weeshuis voor meisjes. Onder medewerkers van het poppodium doet het verhaal de ronde dat zij hier nog rondwaren. “Dan is iemand ’s avonds laat nog aan het werk in een verder uitgestorven pand, en dan staat er opeens een meisje”, verhaalt Majel. “Maar we hebben nog nooit bezoekers gehad die geplaagd werden hoor. Ik heb ook nog nooit iets gemerkt, ben er blijkbaar niet ontvankelijk voor.” Wel ontvankelijk is Majel voor de stemming onder de bezoekers van het Paard. “Ik ben goed in het inschatten van waar publiek voor is. En ik heb het erg naar m’n zin als de zaal het naar haar zin heeft.” Ze deed haar werk als programmeur dan ook jarenlang met veel plezier. Maar de stap naar de functie van directeur was een kleine. “Ik werk al jaren mee aan het beleid, dus ik stond er al heel dichtbij. En ik ben heel blij dat ik de muziek niet hoef te verlaten. Ik moet nu alleen zorgen dat iedereen z’n werk zo goed mogelijk kan doen, binnen de kaders die al samen met mijn voorganger Jeroen van de Wiel zijn uitgedacht: we willen meer naar buiten treden. Er is samenwerking met het Residentie Orkest en

ik wil het Koninklijk Conservatorium betrekken bij talentontwikkeling. Daarnaast willen we vooral ook concerten organiseren op bijzondere locaties, zoals de Nieuwe Kerk en de Koninklijke Schouwburg. Dat is de trend, dan moet je als Paard zeker niet achterblijven, want dan loopt de stad dingen mis.” Nighttown De nieuwe directeur van hét Haagse poppodium woont in Rotterdam. “Ik ben met een Rotterdammer getrouwd. En het is hartstikke dichtbij”, wuift ze alle verbazing weg. Ze is Rotterdam ingerold, net als dat ze de muziek in is gerold. “Tijdens mijn studie algemene taalwetenschap in Nijmegen ben ik voor een studentenvereniging aan de slag gegaan: bandjes boeken. Dat bleek ik heel leuk te vinden, en goed te kunnen. Daarom wilde ik na mijn afstuderen aan de slag bij een platenmaatschappij of radiostation. Maar toen kwam het telefoontje uit Rotterdam.” Majel werd programmeur bij Rotown en Nighttown, het inmiddels gesloten poppodium in Rotterdam. “De sluiting van Paard van Troje, dat was natuurlijk niet leuk, maar kijk wat je ervoor terug hebt gekregen. Als ik zie wat er in Rotterdam gebeurd is... Daar moesten ze ook aan allerlei nieuwe regelgeving gaan voldoen, maar is het nooit van een verbouwing gekomen. Nu zit er een Chinese supermarkt in Nighttown. Het gaat me wel aan het hart dat er geen poppodium meer is.” Over wat Rotterdam nu te doen staat, wil Majel zich niet uitlaten. Zij gaat over Den Haag. “Het zijn twee heel verschillende steden. Rotterdam is meer urban, meer reggae. Den Haag is meer Maceo Parker en Marcus Miller (soul en jazz, red.). Hier zijn meer oudere muziekliefhebbers. Veel ouderen van nu zijn opgegroeid met popmuziek, net zoals mijn ouders zijn opgegroeid met klassiek.”

Haagse belofte “Elke stad krijgt het podium dat het verdient”, stelt Majel. “Den Haag is heel breed, dus heeft Paard van Troje een heel breed programma. Sommige mensen vinden het niet alternatief genoeg, maar dat is het wel. Er is voor ieder wat wils.” Mag Den Haag zich nog steeds popstad nummer één noemen? “We kunnen niet concurreren met Amsterdam. Nederland is Amsterdam en Amsterdam is Paradiso, elke buitenlandse band wil daar staan. Maar als ze dan nog een optreden geven in Nederland, moet dat in het Paard zijn. En we zijn zeker wel dé popstad als je ziet wat zich hier aan bands ontwikkelt. Anouk, Kane, Splendid, Di-rect, die verkopen de zaal uit. Dat zie je in geen enkele andere stad. En dan nu Taymir, een nieuwe Haagse belofte.” Dat Den Haag zoveel succesvolle bands aflevert, daarvoor heeft Majel wel een verklaring: “Er zijn in de stad veel plekken om te spelen: muziekcafés met gratis entree. Het is goed om ervaring op te doen en bands kunnen hier kilometers maken.” Maar als je overal in Den Haag gratis hebt gespeeld, dan heeft het vervolgens geen zin om op te treden in Paard van Troje waar kaartjes voor de kleine zaal toch al gauw tien euro kosten. “Dan moet je eerst iets creëren, een poos nergens anders spelen of hier juist een landelijke tour afsluiten. Maar we hebben wel een café en kunnen lokale bands in voorprogramma’s zetten.” Andere wereld Het gaat goed met Paard van Troje, volgens Majel. “Ook wij hebben te lijden gehad van de crisis, maar er wordt langzaam maar zeker weer meer uitgegeven. Het nachtenlang dure drankjes drinken, de animo daarvoor is wel afgenomen. Maar het bezoek van concerten neemt juist toe. De kosten voor een concertkaartje zijn te overzien. En mensen

‘‘Het gaat me aan het hart dat er in Rotterdam geen poppodium meer is’’

zijn op zoek naar belevingen, een paar uur in een andere wereld duiken, even weg uit de ellende van alledag.” “Ik vind het belangrijk dat je mensen inspireert, samenbrengt. In plaats van dat ze op de bank zitten te zappen, in hun eigen wereldje. Mensen gelukkig maken met muziek, dat is wat het Paard van Troje doet”, stelt Majel. Zelf wordt ze ook gelukkig van muziek. “Ik ga ook naar musea en theater, maar muziek raakt me het meest. Niet een bepaald genre, maar heel breed. Wat dat betreft past ‘t Paard ook goed bij mij.” Niet de minsten hebben door de jaren heen opgetreden in Paard van Troje. Zo beklom U2 er in 1980 het podium, gevolgd door Mick Jagger (1982), Prince (1988) en Pearl Jam (1992). Om maar een paar namen te noemen. De Amerikaanse metalband Limp Bizkit was de grootste band die er vorig jaar acte de presence gaf. Maar het meest trots is Majel op het optreden van de, inmiddels overleden, Kaapverdische zangeres Cesaria Evora. “Ik ben heel erg blij dat ik haar hier gehad heb. Net als Toots Thielemans. Mensen van wie je dacht: die gaan we nooit meer zien. En dat zo’n hele zaal dan uit z’n dak gaat.” En wat zit er nog in het vat, wat we niet mogen missen? Zonder aarzeling: “Paul Weller, een icoon van de britpop.” Zelf muziek maken, heeft Majel ook gedaan. “Ik kan een beetje gitaar spelen. En ik zong vroeger in een bandje. Daarmee speelden we ook wel op straat, in Arnhem en op Hoog Catharijne in Utrecht. Dan haalden we met vijf man in een paar uur tijd genoeg geld op om een weekend leuk te kunnen stappen.” Om een beetje beschaamd te vervolgen: “Toen was ik nog heel jong hoor. Nu sta ik veel liever achter het podium dan erop. Zingen, dat doe ik tegenwoordig wel onder de douche.”

18

poezie van de pauluskerk


bagage jeroen


19

> Mensen dragen nogal wat met zich mee. In deze rubriek leren we stadsgenoten kennen aan (de inhoud van) hun tas.

De tas van Jeroen Kieven is zwaar, in meerdere opzichten. Hij probeert het levenswerk van de in Den Haag doodgeschoten juwelier Stratmann voort te zetten. Met zijn tas kan hij altijd en overal horloges maken én uit eten gaan. tekst Suzanne Stam foto Diana Mosterd

De eerste week Het is de eerste week van het nieuwe jaar en er is al genoeg ellende geweest in mijn korte leventje... een dode, een nieuw geborene, een ongeluk, wat geluk.... dus alle ingrediënten van een leven in een notendop. Dus als dit al in één week gebeurt, hou ik mijn hart vast voor de volgende 51.

Spreuken Niets is zo charmant als een spreuk aan de wand. Spaar anderen uw verhalen over leed, ziekte en kwalen. Eén zwaluw maakt nog geen zomer. Beter één vogel in de hand dan tien in de lucht. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Hoe verder je weg gaat, hoe dichterbij je komt. Wie niet sterk is, moet slim zijn. Een munt heeft twee kanten.

De beste wensen mensen! Michael S.

Monica

Laat me Soms is het moeilijk om kalm te blijven... in het verkeer, bij instanties, zelfs bij het gedichten schrijven. Het zit nu eenmaal in mijn aard en eigen haard is goud waard. Dit zal altijd zo zijn. DUS LAAT ME... Dat vind ik gewoon fijn.

Levensboot Mijn levensboot klotst op de golven. Het anker van mijn bestaan heb ik lang niet verstaan.

John de H. Zwermen van gedachten komen en gaan. Zwermen vrienden zijn opgedroogd, maar met jou durf ik te zwerven door mijn leven. Mijn levensboot sloeg bijna kapot op de rotsen, maar gelukkig zit mijn anker van zelfvertrouwen opgeborgen in mijn rugzak van het leven. Mijn levensboot kan vele stormen doorstaan. Ik weet...op een dag komt mijn levensboot in een stille bries tot stilstand. Mijn levensboot en zelfvertrouwen zijn geankerd op het vertrouwen dat donker en licht elkaar afwisselen. Amber

Op Duikelaartje

Vandaag ben ik niet blij, want er zijn een paar problemen bij mij. Afhankelijk van weekgeld is het enige dat telt. De bank, daar stond niets op dus dat is voor mij een grote strop. Daar ga ik het niet bij laten, want ik ga straks met de Klantmanager praten.

Ik voel mij soms net een loden poppetje. Net als ik weer sta, wéér een kleine ramp. Het leven komt tot leven in 't improviseren als ik weer eens languit val. Het is tevreden zijn met het niet volmaakte... en toch doorgaan met organiseren en in ieder geval functioneren. Zie ook nog mogelijkheden in dit heden, hier en nu. Ik probeer het altijd weer opnieuw. U?

John de H.

Hans G. Laat me (2)

Vallen en opstaan Ik ben dit jaar nog niet gevallen...toch sta ik elke ochtend op. Heb dan alle zorgen die ik tot gisteren had opgespaard meteen weer aan Laat mij echter nog niet kennen. Ik blijf voor het mooiste in het leven richting toekomst rennen! Eric

mijn kop!

Zoals het nu is, ben ik gelukkig...samen met z'n twee. Iedere dag is weer anders...samen met z'n twee. De ene dag kook ik, de andere mag jij. Samen zitten we dan te smullen. En daarna nemen we nog een bakkie. Dan is de avond alweer om. Marian S.

Dr. Swatch, de horlogedokter

Naam Jeroen Kieven Leeftijd 45 jaar Werk horlogemaker Woont Rotterdam Sc hiebroek

Jouw tas ziet er groot en zwaar uit! “Dat is-ie ook! Ik schat dat mijn tas met inhoud zo’n zeven kilo weegt. Ik ben net een wijf, ik wil alles bij me hebben. Ik heb al veel tassen versleten. Eigenlijk wilde ik zo’n echte dokterstas maar die zijn loeiduur. Dit is een laptoptas van Samsonite, er kan lekker veel in maar een laptop zul je er niet in vinden.” Wat heb je er dan allemaal in? “Het belangrijkste: een blikken doosje met horlogegereedschap, een leren mapje van Bergeon, ook met horlogegereedschap, een mapje met horlogegereedschap, een doosje met horlogepincetten en mijn kraspen om te graveren. Ik ben namelijk, zoals je al raadt, horlogemaker. Mijn tas gaat altijd mee van huis naar mijn werk en weer terug, want ik wil altijd mijn eigen gereedschap bij me hebben. Thuis heb ik een ‘horlogelaboratorium’ waar ik in mijn vrije tijd van alles doe en uitprobeer met horloges. Ik krijg elk horloge, hoe oud ook, weer aan de praat. Van oude horlogeonderdelen maak ik nieuwe horloges, sleutelhangers en presse-papiers. Ik verzamel namelijk al sinds de jaren ’80 Swatch horloges, ik was bekend als Dr. Swatch. Nu noemen ze me de horlogedokter. Zowel in mijn lab als in mijn tas is alles gesorteerd, ik weet blind wat ik moet pakken.” Heb je een bijzondere band met je gereedschap? “Er zit heel bijzonder gereedschap tussen. Zo heb ik een grote partij horlogegereedschap overgenomen van de weduwe van juwelier Stratmann. (De Haagse juwelier die bij een roofoverval in zijn winkel in april 2012 werd doodgeschoten, red.). Met dat gereedschap

doe ik leuke dingen en maak ik mensen blij. Ik repareer er bijvoorbeeld gratis horloges mee en ik gebruik het om sleutelhangers van horloges te maken. Zo probeer ik het levenswerk van haar man een beetje voort te zetten.” Poe hee, heb je nog meer van dat soort pittige bagage? “Niet in mijn tas maar ik tors aardig wat geestelijke bagage mee. Tot twaalf jaar geleden had ik mijn eigen kapperszaak. Zoals ik nu mijn gereedschap bij me heb, had ik toen altijd mijn eigen scharen bij me. Maar toen ik rugproblemen kreeg, moest ik stoppen met de zaak. Gaandeweg ben ik de horlogebranche ingerold maar omdat ik teveel, te snel voor teveel mensen deed, kreeg ik een burn-out. Het was zo erg dat ik drie maanden van mijn leven kwijt ben in mijn geheugen. Niet lang daarna werd ook mijn vriendin ernstig ziek. Gelukkig zijn we die zware periode samen weer boven gekomen. Mede door de liefde voor horloges!” Maar zie ik daar nou ook een mes in je tas? “Ja, twee zelfs. Het ene is een horlogemes. Daarmee maak je het deksel van een horloge open. Dat mes is uniek, ik heb het op maat laten maken. Het andere mes is mijn eetmesje. Daar snijd ik alles mee, mijn brokjes oude kaas en droge worst. Net zoals twee blikjes cola, gaan die ook altijd mee in mijn tas. Wist je dat het in Frankrijk heel normaal is dat je je eigen mes bij je hebt? Er zijn daar restaurants waar je geen mes bij je eten krijgt. Ik ben dan wel niet Frans, mijn eetmesje zit ook altijd in mijn tas. Niet zo raar hè, dat die zo zwaar is met al die spullen!”

Advertentie

crypto 234


234

door Mariëtte Storm

zoekt sponsors! Straatnieuws is dé straatkrant van Den Haag: een eigenzinnige, betrokken krant die wordt verkocht bij supermarkten, winkels en stations door in totaal 175 dak- of thuislozen. Zij verdienen daarmee een kleine maar welkome aanvulling op hun bescheiden inkomen. De krant wordt volledig subsidievrij gemaakt. Wel zoekt Straatnieuws sponsors: organisaties en bedrijven die betrokken zijn bij de krant én bij wat leeft in de stad. Zij krijgen een flinke korting op advertenties en advertorials en een eervolle en dankbare vermelding op deze

sponsorpagina. Daarnaast worden sponsors uitgenodigd voor de jaarlijkse Straatnieuwslunch, samen met de Haagse burgemeester én Straatnieuws-ambassadeur Jozias van Aartsen.

1

2

3

4

5

6

21

7

10

4

8

9

Interesse? Neem contact op met het campagneteam van Straatnieuws via [email protected], en uw logo kan in de volgende editie van de krant al op deze pagina staan.

10 5

11

12

13 2

14 11

15 12

De Straatnieuws-sponsorlunch 2013 >

16 7

17

Deze bedrijven zijn onlangs al sponsor van de krant geworden. En zoals u ziet, is er nog genoeg ruimte voor het logo van uw bedrijf of organisatie.

uw logo?

uw logo?

uw logo?

uw logo?

uw logo?

uw logo?

18

19

9

20 Horizontaal 1 (Beroerde) vogel (7) 5 Dat stuk laat zich nemen om er beter van te worden (5) 9 Achtereen (4) 10 Voorjaarsgroente (7) 13 Dag! De plaatselijke band is weer terug (5+6) 14 Amme… met je …hoep uit de jaren ’50 (5) 15 Conserveringsactiviteiten rond een stadion? (9) 16 (G)een rond strijdperk (4) 17 Engelssprekend reptiel (5) 18 Kortom, plat gezegd is de Cryptoville klaar, en dat is prettig (5 of 2+3) 20 Het lachen is de (Haagse) man wel vergaan (5) 23 Tegenvoeters van antilopen (7) 24 ‘Oude’ vrouw van 26 hor. (5) 26 Hij speelde nooit rechtuit (2+6) 27 Takkebuurt bij Den Haag (6) 29 Alternatief voor het rode potlood op 19 maart (8) 30 Snoes van een leesteken (3) Verticaal 2 Goedgebekte inwoonster van de Geleenstraat (8) 3 Die ene Haagse kleur (4) 4 Hierin hebt u aan de oproep om je te laten horen, kunnen voldoen (10 of 4+6) 6 Tsjecho-Slowakije had een revolutie, Den Haag heeft zo’n burgwal (8) 7 Bedorven rij (3) 8 Volgt een gedragslijn in het water (8) 11 Weet van ieder nadeel een voordeel te maken (6) 12 Zoemers in een winkel aan de Wagenstraat en aan de Coolsingel (4) 13 Lachen op en om het Binnenhof (6+5) 18 Was een omkeerbaar Zweeds exportproduct (4) 19 Had niets met Sotsji te maken, maar je krijgt het er koud van (6) 21 Bieden het Kleinpolderplein en het Prins Clausplein (6) 22 De …hoek is een plaats voor ruziezoekers in de duinen (3) 25 Geboren Hagenaar verliet begin dit jaar de Rotterdamse haven (5) 27 Italiaanse kustplaats (4) 28 Reclamekoning (4)

21

22 23 3

24 13

25 26

27

28 14

8 6

29 1

30 15

234

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

Uitgepuzzeld?

Als u bent uitgepuzzeld vindt u in de gekleurde hokjes een periode die niet voor iedereen geldt, maar waaraan moslims op een bepaalde manier wel meedoen. Stuur uw oplossing vóór maandag 31 maart naar: Straatnieuws, postbus 63498, 2501 JL Den Haag of mail naar [email protected]. Straatnieuws verloot onder de winnaars het boek Blijf Beter! van Bram Bakker.

De winnaar van crypto 233 is Gretha Stringer uit Den Haag. Het boek Strijken van Carry Slee wordt toegestuurd.

11

12

13

14

15

16

OPLOSSING CRYPTOVILLE 233: Medailleregen A O W * * * * * * * * * E * * * B * C *

P * O * * * * * * * * W A L H A L L A *

P I S * G * M * V * * * R * U * A * S *

E * * D E J O L I G E D R U I F * T I P

L O L * S * N * O * N * I * D * * * N *

* * I * L O O N O P Z A N D * D E M O S

* * S * U * L * L * O * G * * A * * * *

V I T R I O O L * * * * * * * K * A B E

I * * * E * G * E G O * * O * * D * I *

O S C A R * E * * O * T * N * L E V E N

S * P * D * N A A L D W Y K * * B * R *

* * C H E F * * * D * A * L * * R U I L

* * L * * R * * D E P A R A P L U * N *

D R O O M I K * * N * L * A * * G A G E

A * O * * S * * R * A F T R A P * * E *

N I P T * * * * O * D * A * * A V O N D

S * * * * * * * L O O D G R Y S * * * *

Straatnieuws geeft adresgegevens niet door aan derden, maar gebruikt deze incidenteel voor eigen mailings.

22

agenda maart/april


23


eerde Straatnieuws select ratis uit de agenda twee g or u. of goedkope uitjes vo

Den Haag do 20 maart 13.00 Filmhuis Den Haag: Movies that Matter Festival. Hét internationale film- en debatfestival van Nederland. Centraal in het programma staan tientallen speelfilms en documentaires rond mensenrechten, aangevuld met talkshows, muziekoptredens en exposities. Variabele prijzen. www.moviesthatmatterfestival.nl 20.30 Zaal 3: Lindertje Mans en Joost Steltenpool – Marktplaatspoëzie. Muziektheater met nieuwe Nederlandstalige popmuziek. € 10,- uitpas € 8,50 www.theateraanhetspui.nl vr 21 maart 19.00 Gymnasium Haganum: Haganum Festival Het Haganum Festival, het festival dat over de kracht van het woord gaat. € 10,- jeugd € 7,50 www.haganumfestival.nl 20.15 Laaktheater: Big bang! Prachtige levensverhalen van elf wereldvrouwen zijn verwerkt tot deze theatervoorstelling Een Laaktheaterproductie. € 9,www.laaktheater.nl zo 23 maart 12.00 Houtrustkerk: Muziekreis om de wereld in 30 minuten Een 'werelds' koffieconcert. Gérard Löhe en Berend Stoel hebben een programma gemaakt met muziek uit Noord-Europese landen tot aan Ukraine en Brazilië toe. Gratis. www.houtrustkerk.nl

14.00 Theater Ludens: Meneer hoedjes vangt een vis. Het huis van Bram. Meneer Hoedjes schenkt een vis de vrijheid. In ruil daarvoor mag hij een wens doen. € 8,50 jeugd € 6,50 www.theaterludens.nl ma 24 maart 20.00 ProDemos - Huis voor democratie en rechtstaat: Europacollege. Collegeserie georganiseerd door ProDemos – Huis voor democratie en rechtstaat. Mathieu Segers gaat in op de grillige geschiedenis van de Europese integratie. Segers is als docent en onderzoeker Europese integratie verbonden aan de Universiteit Utrecht. Aanmelden verplicht via info@prodemos. nl. Gratis. www.prodemos.nl di 25 maart 20.15 De Nieuwe Regentes: DNR Filmclub. Le mois de la francophonie: vier maal Catherine Deneuve in de hoofdrol. € 5,www.denieuweregentes.nl wo 26 maart 23.00 Club Rootz: Haags Horeca Fiesta. Het weekend staat voor de deur, en wij horeca tijgers moeten weer aan de bak. Hoe heerlijk om dan op woensdag met heel horeca Den Haag gewoon even al je kruit te verschieten! (18+) Gratis. www.rootz.nl

vr 28 maart 20.00 Paard van Troje: Nacht van de Grondwet. Aftrap van het Grondwet Festival. Rondom de Grote Markt en in Paard van Troje en het Humanity House kun je de hele avond en nacht een speciaal programma volgen. Deze avond wordt afgesloten met de Freedom Flavourz Party; dansen in naam der grondwet op de beats van bekende dj’s. Gratis. www.grondwetfestival.nl/nacht za 29 maart 10.00 Binnenstad Den Haag: Grondwet Festival Den Haag. De Nederlandse Grondwet is jarig en bestaat 200 jaar! Dat moet gevierd worden. Gratis. www.denhaagviert.nl, www.grondwetfestival.nl 11.00 Engelse Kerk: Tweedehands boekenmarkt. Duizenden boeken, in verschillende talen en talloze onderwerpen worden aangeboden tegen kleine prijzen. Thee, koffie en Engelse cakes worden ook geserveerd. Gratis. www.stjohn-stphilip.org

2

wo 2 april 14.30 Het Veur Theater: Sprookjes van Annie MG Schmidt. (4+) Laat je meesleuren en verrassen, laat je gruwelen en lachen! € 7,www.peterfaber.eu do 3 april 21.00 Lokaal Vredebreuk: John Frick Band. JP Blueslokaal presenteert de John Frick Band. Een avondje vol vuige blues van Haagse bodem. Gratis. www.lokaalvredebreuk.nl www.johnfrickband.com za 5 april

11.00 Kyocera Stadion: Rondleiding Kyocera Stadion, ADO Den Haag. Kom je graag meer te weten over de historie van ADO Den Haag of ben je altijd al nieuwsgierig geweest over wat er achter de schermen gebeurt in het prachtige Kyocera Stadion? € 9,95 www.adodenhaag.nl/ businessevents/rondleidingen zo 6 april 08.30 Parkeerplaats Machiel Vrijenhoeklaan: Duinenmars. Wandelen door de duinen over 5, 10, 15, 25 of 40 km. € 3,50 www.duinenmars.nl wo 9 april 14.30 Appeltheater: De drijvende stad. Toneelgroep De Appel. Ga mee op avontuur met Raven, Tove en vele leuke, enge en rare figuren. Allemaal op zoek naar de drijvende stad. (8+) € 7,50 www.toneelgroepdeappel.nl

Rotterdam do 20 maart 21.00 Islemunda, podium van IJsselmonde: BEMM Comedy. Jandino Asporaat is de host bij deze wervelende exclusieve Comedyclub in Islemunda. Bekend en onbekend talent op 1 podium. € 7,50 www.islemunda.nl vr 21 maart 22.00 Tinto (Vessel 11): Drunken Dolly. Happy, rocking Irish folk/punk party music uit Rotterdam met invloeden van Flogging Molly en Dropkick Murphy’s. € 5,www.restauranttinto.nl za 22 maart 20.00 RAAF Rotterdam: Roots & Cultures. Iedere maand organiseert RAAF samen met ROOTS & ROUTES een avond barstensvol muzikaal talent. Deze jonge artiesten komen van de muziekopleiding van het Albeda College en laten tijdens deze showcase-avonden zien wat zij in huis hebben. Gratis. www.RAAFRotterdam.nl 20.30 LCC Castagnet: RussischOekraïns dansen zangensemble Kalinka.

Kalinka bestaat uit een dansgroep die dorpsdansen beoefent onder leiding van Ye Rudenko, een gemend koor onder leiding van Inna Ogarok en een orkest onder leiding van Natalya Mizinova. € 4,90 t/m € 6,50 www.rotterdam.nl/lcc_castagnet 21.30 Rotown: Town of Saints. Van de voorzichtige start als ‘busking act’ jaren geleden tot een volwaardige podiumband die je bij je lurven grijpt en je niet meer loslaat. Gratis. www.townofsaints.bandcamp.com zo 23 maart 11.00 Rotterdamse Schouwburg: Gezocht: konijn. Drie politieagenten gaan op zoek naar een konijn dat is ontsnapt uit de gevangenis. Konijnen houden zich namelijk niet aan de regels. € 7,50 www.maastd.nl di 25 maart 21.00 Jazzcafé Dizzy: Tuesday live with Ed Verhoeff. Gitarist Ed Verhoeff nodigt een keur aan kleurrijke mensen uit de hedengaadse Jazz scene. Gratis. www.dizzy.nl wo 26 maart 20.00 Wijkgebouw Het Klooster Oude Noorden: CineNoord: Wolf. (16+) Majid is een kickbokser uit een grauwe buitenwijk. Zijn vechtermentaliteit brengt hem zowel binnen als buiten de ring steeds verder in de problemen. € 4,www.cinenoordrotterdam.nl vr 28 maart 13.45 De Doelen: Openingsconcert Kinder Muziekweek. Een spectaculaire opening van deze zesde editie door het Samenspeel Orkest. Dit orkest bestaat uit maar liefst 100 Rotterdamse bassisschoolkinderen en een ensemble van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Gratis. www.dedoelen.nl

1

za 29 maart 10.30 De Doelen: Zing de sterren van de hemel – workshop voor het hele gezin. Onderdeel van de Kinder Muziekweek. Na het instuderen zingen we als in een echte musi-

cal. Vrolijke en droevige deuntjes, liedjes in alle sferen horen erbij en maken het muzikale en theatrale verhaal compleet. € 9,www.dedoelen.nl zo 30 maart 12.00 Veerhaven - Race of the Classics: Showdag. De open dag van de Race of the Classics vindt plaats in de historische Rotterdamse Veerhaven. Hier kunnen geïnteresseerden die niet meevaren toch de sfeer proeven en de klassieke schepen van binnen en buiten bewonderen. Gratis. www.rotc.nl di 1 april 19.30 Goethe Institut Rotterdam - Kino Klub Goethe: Effie Briest. Speelfilm. De nieuwe verfilming van de klassieker van Theodor Fontane verrast door een alternatief einde. € 5,www.goethe.de/be/rot do 3 april 20.15 Theater Zuidplein: Jonge Honden. Maak kennis met drie jonge aanstormende, getalenteerde caberetiers. Rajko, Steffen en Tom bundelen hun krachten en bezorgen je een heerlijk, afwisselend avondje cabaret. € 7,50 www.theaterzuidplein.nl za 5 april 10.00 Maritiem Museum Rotterdam: Wonen op Water. Nederland is een echt waterland en waar water is, wonen ook mensen op het water. Deze familie-expo toont het typisch Nederlandse wonen op water aan de hand van modellen van verschillende woonschepen en waterwoningen. € 7,50 jeugd € 4,www.maritiemmuseum.nl zo 6 april 09.00 Ahoy Rotterdam: Snuffelmarkt. Op deze markt zijn vele uiteenlopende kramen te vinden. Een gezellig dagje uit voor het hele gezin! € 5,www.ahoy.nl wo 9 april 21.30 Rotown: Tessa Rose Jackson. Dromerige folkpop van de nieuwe koningin van de ohwowow-koortjes. € 9,- www.rotown.nl

tip 1 vr 28 maart t/m zo 6 april > Kinder Muziekweek

foto Hélène van Domburg

do 27 maart 09.00 Westvliet fitness- en racketclub: Den Haag Open. Stop van de Kean Squash Tour, waar de nationale top van deze indoor racketsport het tegen elkaar opneemt. Gratis. www.westvliet.nl 12.45 Podium Vocale: Lisa Franken. Lisa Franken (1984) begon op 3-jarige leeftijd met haar eerste muziekles. Sinds haar 5de speelt zij twee instrumenten: piano en cello. Gratis. www.piano-cello.com

De Kindermuziekweek gaat op vrijdag van start met een openingsconcert door het Samenspeel Orkest. Dit orkest bestaat uit maar liefst honderd Rotterdamse basisschoolkinderen en een ensemble van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Samen spelen zij een speciaal voor de Kindermuziekweek geschreven compositie van Toek Numan. De rest van de week valt er in de Doelen van alles te beleven, vooral voor jong maar ook een beetje voor oud. Op zaterdag 29 maart is er de workshop ‘Zing de sterren van de Hemel’, waarin kinderen en hun begeleiders samen liedjes Voor de zesde keer organiseren instuderen en deze uiteindelijk opvoeren als een echte musical. de Doelen en het Rotterdams Zondag 30 maart staat geheel in Philharmonisch Orkest de het teken van het Russische muziKindermuziekweek. Baby's vanaf 6 maanden t/m kinderen kale sprookje Peter en de Wolf. In twee verschillende voorstellingen, van 12 jaar, ouders, opa's en oma's kunnen concerten bezoe- de een voor peuters, de ander voor kleuters, wordt het spanken, voorstellingen bekijken, nende verhaal verteld door Bram instrumenten bespelen en zelf van Oers en Frank Groothof met optreden in een van de zalen. Ontdek, speel, luister en zing! live muziek van het Rotterdams

Philharmonisch Orkest en Trio Tripletov. Op zaterdag 5 april wordt de Samenspeeldag georganiseerd. Een bijzondere dag voor jonge muzikantjes, want dit is de kans om zelf in de Doelen te spelen. Ten slotte zijn er op zondag 6 april drie verschillende voorstellingen te

tip 2 zaterdag 29 maart > Grondwet Festival De Nederlandse Grondwet, na de Amerikaanse de oudste ter wereld, bestaat tweehonderd jaar. Iedereen is welkom om deze dag te komen vieren in Den Haag tijdens het Grondwet Festival. Een dag vol feest, kijkjes in paleizen en historische gebouwen, spannende attracties en nog veel meer activiteiten, die allemaal gratis toegankelijk zijn. Zo’n 25 instellingen in Den Haag die met de Grondwet te maken hebben, openen deuren die normaal gesloten blijven. Bezoekers kunnen door de stad het ‘Grondwetpad’ lopen dat langs al die instellingen leidt. Dit is dé kans om de mooiste historische gebouwen van Den Haag van binnen te bekijken. Naast de unieke openstelling van het Catshuis en de Trêveszaal zijn onder andere

het Kabinet van de Koning, de Ridderzaal, de Eerste en Tweede Kamer, het Vredespaleis en de Raad van State opengesteld voor het publiek. In totaal doen meer dan zestig instellingen en organisaties mee met rondleidingen, debatten, theatervoorstellingen en workshops. Op vrijdag zijn dat onder meer het symposium ‘Grondwet: baken of ballast?’ en de Nacht van de Grondwet in het Paard van Troje en het Humanity House. Op zaterdag vinden er debatwedstrijden voor scholieren in het Haagse stadhuis plaats. In de Oude Zaal van de Tweede Kamer wordt het debat over de invoering van het vrouwenkiesrecht nagespeeld, compleet met een Aletta Jacobs op de tribune. Bij de ABN AMRO op de Kneuterdijk spelen acteurs een fictieve dialoog tussen koning Willem I en Gijsbert Karel van

Rotterdam bewonderen: Le Piano Voyageur, De Schilderijenslurper en Vlinder. Rondom de voorstellingen is er in de foyers nog van alles te beleven, zoals knutselen, schminken, zangworkshops en De Orkestontdekker. Voor meer informatie: www.kindermuziekweek.nl

Den Haag Hogendorp, een van de opstellers van de Grondwet van 1814. Op het Plein, rondom de Hofvijver en op het Korte- en Lange Voorhout zijn gevarieerde activiteiten als riddertoernooien, workshops en demonstraties van de Koninklijke Landmacht. Op het Lange Voorhout wordt de Grondwet als boek levensgroot uitvergroot. Op de Hofplaats is het hele gebied vanuit de hoogte te bekijken met een tripje in de Skywatch. Het programma duurt op zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur.

Meer informatie: www.grondwetfestival.nl

Obama #04. George. President van de sloppenwijk. Pauluskerk Rotterdams icoon pag 8. Majel Blonden nieuwe directeur Paard van Troje pag 16

Recommend Documents