Nr. 1 | Lente 2009 | GRATIS MAGAZINE
brussel cultureel brandpunt van europa
KLOPPEND HART VAN DE MAROLLEN
RECYCLART
18
nieuws
BELGAVOX CONCERT
sporen
De Nieuwe Metro
reportage
RECYCLART
plus/min
Jeugdherbergen doorgelicht pas geverfd
CINEMATEK
interview
BENOÎT 20u37: pintje!
Café Walvis
recensie
The Whitest Boy Alive
FOTOREPORTAGE
binnenglippen
Één toog, 2004 Bieren
26 32 40
26
VOORWOORD
4 6 14 18
44 52 56
44
cuo. toast! Na maanden van zwoegen ligt hij er eindelijk: de allereerste cuo.! We komen van ver, maar cuo. bruist dankzij talloze herwerkingen, massa’s lay-outwerk en twee teamgenoten die elkaar harmonieus aanvullen.
Hou je van zelf zien, horen en ontdekken? Dan is cuo. echt iets voor jou! Elk seizoen brengen we je cultuur in Brussel in de brede zin van het woord: muziek, film, kunst en uitgaan. Verslind cuo. bij het ontbijt, op de trein, tijdens de les... maar trek er daarna vooral zelf op uit. Hopelijk wordt cuo. ook een deel van jouw cultuur en verlang je er naar om hem drie maanden later opnieuw in je armen te sluiten.
Vandaag staat cuo. in de spotlight en we zijn er terecht fier op.
De cuo.-redactie
nieuws
cuo. sprokkelt de laatste nieuwtjes
Op maandag 17 mei vond de eerste editie van het Belgavox
startschot met La Belle Gique onder begeleiding van De Laat-
Concert plaats aan de voet van het atomium. Zo’n 60
ste Showband.
Belgische artiesten maakten er een waar volksfeest van. Maar liefst 35 000 toeschouwers zakten af naar de Heizel.
Verschillende artiesten gaven hun stem aan meer solidari-
EERSTE EDITIE LOKT 35 000 BEZOEKERS
tekst: Aurélie Reuse | FOTO: Zahikel/Flickr | EINDREDACTIE: Wim Vandonck
teit in België. Zo bracht de zanger Adamo Mijnheer Vanhoute De vzw Belga-Vox, die het concert organiseerde, werd opge-
et monsieur Dubois, een lied dat speciaal in het leven werd
richt door Bekende Belgen als Axelle Red, Patrick Riguelle,
geroepen voor Belgavox. Verder op het programma stonden
Jan Houtekiet, Marc Moulin, Baloji Stephan Galon en Filip
ondermeer Daan, Arno, Axelle Red, Clouseau, Rocco Gra-
Vanes. “Wij zijn geen politieke, maar een sociaal-culturele or-
nata, Zita Swoon, Steven en Stijn Kolacny, Koen Buyse en Jef
ganisatie. We willen op een creatieve en hedendaagse manier
Neve. Jackobond die het VRT-programma Zo is er maar één
werken aan een sterke solidariteit tussen onze gemeenschap-
won, mocht ook niet ontbreken op het podium. Zelfs Pa-
pen”, vertelt Stijn Kolacny, voorzitter van de vzw Belga-Vox, in
trick Ouchène kwam overgevlogen vanuit Moskou om zijn
De Morgen.
eurosong-Copycat ten tonele te brengen. Toots Thielemans, met mondharmonica, sloot het solidariteitsconcert af met Ne
Aanvankelijk was er tegenkanting van mediaminister Geert
me quitte pas van Jacques Brel. Als kers op de taart brachten
Bourgeois op het concert. Hij vond het niet kunnen dat de
alle artiesten samen Putain Putain. “Want we zijn allemaal
VRT dit project financieel steunde. “Het gaat om een initiatief
Belgen, maar we zijn ook allemaal Europeanen”, besloot Bart
dat de Belgische identiteit wil versterken. De VRT moet strikt
Peeters op de VRT-nieuwssite.
neutraal zijn en zich onthouden van elke politieke stellingname”, aldus Bourgeois in De Morgen. Ondanks de tegenwerking ging het gratis evenement toch door, met sponsoring van de VRT.
De presentatie lag in handen van het Vlaams-Waalse duo Bart Peeters en Armelle Gysen. Bart Peeters gaf het muzikale
5
sporen
cuo. wijst je de weg
In feite is er nog niks veranderd
April was de maand van de grote ommekeer voor de Brusselse metro. Heel wat veranderingen op het MIVBnet moeten ervoor zorgen dat de metropool nog beter bereikbaar wordt. cuo. toont je de bomen in het bos en licht de nieuwigheden toe.
De grootste verandering is dat je voortaan bediend wordt door zes lijnen. Lijnen 1, 2, 5 en 6 zijn metrolijnen, lijnen 3 en 4 zijn tramlijnen. Bovendien wordt ook de frequentie geoptimaliseerd. Tijdens de spitsuren zou er elke drie minuten een metro rijden. Buiten het centrum bedraagt de frequentie zes minuten. Volgens de MIVB, de Brusselse vervoersmaatschappij, zou je op die manier op een half uur de hele stad kunnen doorkruisen.
Daarnaast is ook het Weststation volledig vernieuwd. Alle vier de metrolijnen en heel wat tram- en buslijnen komen er samen. Het station zou eind 2009 een volwaardig knooppunt voor het openbaar vervoer moeten zijn. Vanaf dan zullen er ook treinen aan- en afrijden.
Tenslotte zijn er ook enkele kleinere veranderingen. Zo wordt het comfort van de reiziger grondig verhoogt dankzij nieuwe
> Jouw mening over het vernieuwde vervoersnet van de MIVB kan je steeds neerpennen op www.cuo-magazine.tk.
metrostellen van wel 94 meter lang. De toestellen zijn ook voorzien van een luchtverfrissingssysteem dat voor een aan-
gename temperatuur zorgt in elk seizoen. Ook de bewegwijzering en aankondigingsborden werden verbeterd.
Toch is er volgens velen nog heel wat werk aan de winkel. Pieter-Jan Rosiers (20) is een Brusselse student en neemt dagelijks de metro. Volgens hem is “de nieuwe metro” een kat in een zak. “De lijnen bedienen minder goed en aankondigingsborden werken nog steeds niet fatsoenlijk. Bovendien werd de oude en inmiddels onjuiste signalisatie nog niet weggehaald. In feite is er dus nog niks veranderd.”
Speciaal voor de vernieuwingen lanceerde de MIVB www. denieuwemetro.be .
Daar kan je ontdekken wat er verandert op
jouw traject.
Duurder Naast de vernieuwingen op het net werden ook de tarieven aangepast. Sinds begin februari kost een enkele rit je 1,70 euro. Een tienrittenkaart kost 11,20 euro. Ben je van plan vaak het openbaar vervoer te nemen, dan is een ticket voor
7
Deze advertentie is fictief. www.cafewalvis cafewalvis.be be | FOTO: Aurélie Reuse LOGO: www
één dag (4,20 euro) of drie dagen (9,20 euro) waarschijnlijk
Zaventem. Van daaruit zijn er zeer frequente treindiensten.
voordeliger.
Het prijskaartje van je vliegtuigticket kan er echter hoog oplopen. Daarom is er in Charleroi een alternatieve luchthaven
De tickets gelden op metro, tram en bus. Neem je de Jump-
gebouwd waar uitsluitend low cost maatschappijen gevestigd
optie, dan krijg je ook toegang tot de stadslijnen van NMBS,
zijn. Vanuit Charleroi zijn er verschillende trein- en busdien-
TEC en De Lijn.
sten naar Brussel voorzien.
Buiten Brussel
Tweetalig
Als je ook buiten Brussel met de trein wil reizen, dan koop je
De tweetalige benamingen in de hoofdstad kunnen soms
best een Go Pass. Die kost 50 euro en geeft je recht op tien
verwarring zaaien. We helderen het even voor je op.
enkele ritten van en naar een station naar keuze. Bovendien kunnen ook je vrienden gebruik maken van hetzelfde biljet.
> MIVB/STIB = Brusselse vervoersmaatschappij
Opgelet: enkel jongeren onder 26 kunnen genieten van dit
metro, tram, bus |
www.mivb.be
> De Lijn = Vlaamse vervoersmaatschappij Kom je uit het buitenland, dan kan je kiezen voor trein of
bus |
www.delijn.be
vliegtuig. Brussel-Zuid doet dienst als internationaal treinstation. De Thalys rijdt vanuit Parijs, Keulen en Amsterdam. Reis
> TEC = Waalse vervoersmaatschappij
je vanuit Frankrijk, dan is de TGV een aanrader.
bus |
8
www.infotec.be
Per vliegtuig is Brussel te bereiken via Brussels Airport te
> NMBS/SNCB = Belgische spoorwegmaatschappij trein |
www.nmbs.be
TEKST & FOTO’S: Wim Vandonck | EINDREDACTIE: Aurélie Reuse
voordeeltarief.
n be rg h
an
Bo ck s
ta
el
St uy ve n
ne
nh
ui s
Warandepark
ca
Pa n
pagina 32
ve l
Tomberg
er od
e
Joséphine-Charlotte
M
Sc
hu
m
an
Gribaumont
M M aa ae lb lb ee ee k k
A Ku rts ns -Lo t-W i et
G Ce are nt C ra en al tr St ale at Pa io Pa rk n rc
Br ou
ck èr e
Madou
De
C Gr om aa te f v de an F Vl lan aa dr nd e Si er en Sa ntin Ka te te -C lij at ne he rin e
pagina 18 Z Ét wa an rte gs V No ijve irs rs
a
de r Va n
Roodebeek
Benoît
O Os ss se eg g he em m
K Cr raa ai in nh e em m
de
pagina 14
B Kr ota ui ni dt q ui ue n
r ie Ro g
Y IJz ser er
Ri ba uc ou rt
Be l
gi
Jeugdherberg Brel
Al m
Br ug m
H He eys ize el l
Ho ub a-
4
Montgomery
Thieffry Bourse Beurs
Trône Troon
Anneessens
Naamsepoort Porte de Namur
Ancienne Belgique
Jeugdherberg Bruegel
Café Walvis
Cl
em en
Aumale
Ga Zui re dst du at M ion id i
De
ce a
u
la
cr oi
x
Sint Gillisvoorplein Parvis de Saint-Gilles
ey m
pagina 44 CINEMATEK
Horta
De
Recyclart
u
pagina 32 Munthof Hôtel des Monnaies
Hankar
lie
Délirium Café
au
Lemonnier
Louise Louiza
Be
Jacques Brel
Vossenplein P Ha ort lle e d po e or Ha t l
pagina 56
Pétillon
pagina 14
lta
pagina 26
De
Beekkant
© MIVB
pagina 52 Albert
Saint-Guidon Sint-Guido 4
Veeweide Veeweyde
C CO ER OV IA I
H La et Ro Rad ue
Ed d
y
M
er ck
x
Bizet
3
11
portret
cuo. zet toevallige voorbijgangers in de spotlight
“
WAAR?
tekst & foto’S: Wim Vandonck | EINDREDACTIE: Aurélie Reuse
25
Jeugdherberg Jacques Brel Rue de la Sablonnieère Brussel
Wat Spanjaarden in België komen zoeken? Lekker bier en mooie meisjes natuurlijk! Nee, serieus, de Belgische bieren zijn goddelijk. Je moet echt eens naar Délirium Café gaan, vlakbij de Beenhouwersstraat. Ze hebben er 2004 soorten bieren! Ik kom uit Sevilla in Andalusië en ben op Erasmus-uitwisseling in Namen. Mijn vrienden kwamen een weekendje op bezoek en we besloten onze dagen samen in Brussel te spenderen. Ik ben al overal geweest in Europa, maar Brussel overtreft alles. Zélfs Venetië en Maastricht! Ik zou heel graag hier blijven wonen, maar dan moet ik wel stilaan werk vinden.
13
Vanaf juni moet ik immers mijn eigen boontjes doppen.
plus/min
cuo. klopt aan bij jeugdherbergen
Jeugdherbergen zijn ideaal om Brussel te ontdekken zonder er teveel voor neer te tellen. Deze editie zetten we jeugdherberg Brel en Bruegel in de kijker. Overnachten kan er al vanaf 18,60 euro per persoon indien je een lidkaart hebt van Youth Hostelling International. Die kan je als CJP-lid (www.cjp.be) gratis aanvragen met de bon die je krijgt bij je inschrijving. Bovendien wordt je lidmaatschap vaak gesponsord door je hogeschool of universiteit. Zo spaar je meteen 9 euro uit!
15
BRUEGEL
BREL Brel ligt vlakbij een stukje groen met gezellige terrasjes. Ideaal dus bij mooi weer. Een warm onthaal en vriendelijke bediening vormen één
De herberg richt zich op grote groepen of scholen waar-
Bruegel ligt op 300 meter van het centraalstation.
door het er niet altijd even rustig is.
Wat verderop in de straat ligt het treinstation BrusselKapellekerk. Kunstencentrum Recyclart toverde de buurt om
Niet alle kamers zijn aangepast voor mindervaliden.
in een place to be voor jonge creatievelingen. Er is ook een
Alle basisfaciliteiten zijn aanwezig: drie aparte vergaderof filmzalen, een gezamenlijke of aparte keuken, een gratis bagagedienst, een wasserij en een bar. Als ontspanning kan je steeds pingpongen of gezelschapsspelen uitlenen. Om contact te houden met het thuisfront is er gratis wifi-internet voorzien in de bar. Heb je geen laptop bij, dan
> Meer informatie en reserveren op www.laj.be.
kan je voor anderhalve euro per twintig minuten de compu-
De jeugdherberg ligt vlakbij het metrostation Madou (lijn 2 en 6). Als je
ters aan het onthaal gebruiken.
uit het metrostation komt, volg je de Regentlaan tot links de Place des Bar-
16
Brel is een geliefkoosde plek van vele Spanjaarden, Ame-
rikanen en Denen.
ricades opduikt. Op dat rond punt neem je de Rue de la Sablonnière. www.cuo -magazine.tk
tekst & foto 1 en 3: Aurélie Reuse | FOTO 2 & EINDREDACTIE: Wim Vandonck
van de troeven van deze jeugdherberg.
waar skateparadijs, opgesmukt met een overvloed aan graf-
Behalve een bar in de kelder valt er weinig te beleven. Er zijn geen sportfaciliteiten. Het terras wordt enkel bij erg warm weer geopend, en zelfs dan wordt het maar weinig gebruikt. Het interieur van de jeugdherberg is best oubollig
fiti. Bruegel telt 134 bedden, zowel in één- als meerpersoonskamers. Je kan er 24 uur per etmaal binnen en buiten. De jeugdherberg is uitgerust met een restaurant, een televisie, een videorecorder, vergader- en ontspanningsza-
> Meer informatie en reserveren op www.vjh.be.
len, een bagagedepot en een bewaakte parking voor (brom)
Aan het centraalstation neem je de Keizerslaan richting station Kapelle-
fietsen. 50 meter verder is er een wassalon.
kerk. Vlak voor het skatepark zie je aan je linkerkant jeugdherberg Bruegel.
Voor mindervaliden is er een lift voorzien in het gebouw. Overdag kan je een lunchpakket aanvragen voor 6,10 euro per persoon. Voor een avondmaal betaal je 9,90 euro.
www.cuo -magazine.tk
17
interview
cuo. hoort uit
Benoît van Innis verwierf bekendheid met zijn cartoons in het Franse tijdschrift Paris Match. Projecten als het muziekrecital Babar et Le fils des Etoiles, de renovatie van het metrostation Maalbeek en een tegelwand voor het Jan Breydelstadion in Brugge, vestigden zijn naam.
Zeventien jaar geleden zei hij het isolement van Brugge vaarwel en verhuisde hij naar het hart van Europa: Brussel. cuo. zoekt uit hoe sterk zijn band is met zijn nieuwe woonplaats.
KUNST TUSSEN METRO EN VOETBAL
interview
cuo. hoort uit
Benoît: Ik ben geboren in Brugge, maar volgde les aan de kunstschool Sint-Lucas in Gent. Na mijn studies wilde ik niet zoals vele andere kunstenaars in Gent blijven. Het isolement van Brugge sprak me wel aan. Het was er ideaal om te evolueren en rust te vinden. Zeventien jaar geleden werd Brugge echter te klein voor mij, iedereen kende iedereen en wist alles van mekaar. Mijn vrouw en ik wilden weg, maar we wilden wel in België blijven. Gent kenden we al, Antwerpen hadden we geen zin in en dus bleef Brussel over. De hoofdstad kenden we helemaal niet, we kozen voor het avontuur. Meteen vond ik er mijn draai. Toen ik na een paar weken even terug naar Brugge moest, had ik al het merkwaardige gevoel
Een gewoon café naast een toprestaurant is in Parijs ondenkbaar
een toerist te zijn. Ik voelde me als een vreemdeling in mijn
cuo.: Kom je er nu nog vaak? Benoît: De aanlokkelijkheid van Le Coq was juist dat het een plaats was waar iedereen kwam. Je had er vaste klanten, maar je wist niet goed van waar ze kwamen. Je trof er kunstenaars en clochards aan, individuen die een vreemd leven leidden en uiteraard de typische Brusseleirs. Le Coq was open van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat en gedurende de dag evolueerde het publiek. Je had mensen die op bepaalde uren hun vaste plaats hadden. De troeven van dit café waren de mensen die er werkten. De bazin was een vrouw van Italiaanse afkomst. Zij was een persoonlijkheid, je kon haar met
het gevoel dat ik anoniem op straat kan komen, vind ik heer-
niemand anders vergelijken. Ze had een bepaalde manier om
lijk. In Brugge kom ik bijna altijd iemand tegen die ik ken. In
Le Coq draaiende te houden. Jammer genoeg kreeg het café
cuo.: Als Bruggeling is het niet zo alledaags om naar
Brussel kan ik bij manier van spreken een hele dag rondlopen
problemen en de eigenaar verkocht het. Van de ene op de
Brussel te trekken. Hoe sterk is je band met onze hoofd-
en niemand tegenkomen, terwijl ik de volgende dag onmid-
andere dag werd het overgenomen door nieuwe uitbaters.
stad?
dellijk iemand tegen het lijf loop die ik al even niet meer heb
De klanten waren teleurgesteld en stelden een petitie op die
Benoît: Als ik in een Belgische stad woon, zal het Brussel zijn.
gezien. Dat is een gevoel waarvan ik hou.
tot mijn spijt niets opbracht. Door al die heisa kom ik er nu
geboortestad.
Er is geen enkele stad die me zo kan boeien. Ik zeg niet dat
nog maar zelden.
het hier fantastisch is, want Brussel heeft ook zijn mindere
cuo.: Het legendarische café Le Coq met zijn joviale sfeer
kanten. De stad trekt aan, maar het is er niet altijd even
is een gevestigde waarde in de stad. Kunnen we jou er
cuo.: Genoeg over Brussel, laten we het eens hebben
gezellig. Het is er één met vele geheimen die ik nog lang
betrappen met een pintje?
over je werk. Wat moeten we ons voorstellen bij Babar et
niet allemaal ken. Het multiculturele vind ik een meerwaarde.
Benoît: Enkele jaren geleden ben ik eerder toevallig op dat
Le fils des Etoiles?
Al moet ik toegeven dat ik mij soms erger aan de heersende
café gebotst. Mijn vrouw en ik wilden na een film nog een
Benoît: Babar et Le fils des Etoiles is een muziekrecital. Claire
agressie, maar daarom is het niet minder boeiend. In Brus-
glas gaan drinken en Le Coq was het eerste café dat we te-
Chevallier, een pianiste, vatte het idee op om twee stukken
sel ga je bijvoorbeeld op zondag naar de markt en ontmoet
genkwamen. Het straalt echt een speciale sfeer uit. Ik zag er
van de Franse componist Francis Poulenc samen te brengen.
je een mengelmoes aan nationaliteiten, dat zou ik niet meer
bovendien iemand die op Josse De Pauw leek, maar hij was
Uiteraard moest er een verhaal verteld worden en daarvoor
kunnen missen.
toen nog niet zo bekend als nu, dus ik twijfelde even. Bleek
heeft ze Josse De Pauw aangesproken, maar Claire was niet
dat hij het wel degelijk was, en dat hij op de koop toe mijn
meteen tevreden en zocht naar dat extra snuifje zout om
cuo.: Is Brussel een kunstenaarsstad?
werk kende. Hij kwam naar onze tafel en vroeg wat ik in Brus-
de uitvoering meer pit te geven. Zo maakte ik uiteindelijk
Benoît: Nee, dat vind ik niet. Ik heb wel het gevoel dat er
sel deed. Toen hij hoorde dat ik in Brussel woonde, vond hij
tijdens de show tekeningen op de tonen van de muziek en
mogelijkheden zijn. Zelfs al kom ik weken lang niet buiten,
dat formidabel. Een paar weken later belde hij mij en zijn we
die werden dan geprojecteerd op een groot scherm zodat het
iets gaan eten. Zo is er op korte tijd een vriendschap tussen
publiek de schetsen zag ontstaan. Ik vond het boeiend om
ons ontstaan.
samen te werken met twee veelzijdige mensen zoals zij. Aan-
20
gezien ik geen noten kan lezen, was het een verrassend idee, maar dat maakte het net zo spannend. Ondertussen zitten er
21
cuo. |
interview
interview
cuo. hoort uit
al zeven voorstellingen op. Nu ligt het even stil, maar ik hoop
trostations in Parijs. Daarnaast is kunst in de metro iets zeer
dat er nog zullen volgen.
vluchtigs. Sommige pendelaars komen er één keer per week, anderen staan er elke dag slechts een paar minuten. Die
cuo.: Daarnaast staat ook de renovatie van het metrosta-
link wilde ik hebben. Wat mij altijd fascineerde zijn de grote
tion Maalbeek op jouw naam. Hoe ben je in dit project
affiches in de metro van Parijs. Je moet drie à vier stations
gerold?
verder sporen om de affiche volledig te begrijpen. Dat vond
Benoît: In Brussel heb je het project Kunst in de Metro. In
ik een interessant gegeven. Het moet iets zijn dat eenvoudig
openbare gebouwen moet de zogenaamde 1%-regel worden
is en dat je in één oogopslag kan vangen. Iets heel summier.
gevolgd. Één procent van het budget moet worden besteed
Mensen die elke dag passeren zullen het zich sneller eigen
aan kunst en dit wordt stipt nageleefd in de Brusselse me-
maken dan die die er maar twee keer per jaar komen.
tro’s. Aan de ene kant heb je de eigenaars van de metro, de Stad Brussel en de gebruiker, MIVB, en aan de andere kant
Weet je, mensen die op een metro wachten, spreken zelden
heb je de kunstcommissie. Twaalf jaar geleden kreeg ik de
met elkaar. Ze staan recht en staren in het ijle, en daar wou ik
vraag van de kunstcommissie om een kunstwerk te maken in
mee spelen. Ik heb acht fictieve portretten gemaakt. Wan-
het metrostation van Maalbeek, één van de oudste stations
neer je het metrostation passeert zie je een portret aan de
in Brussel. Het bleek vervallen, lelijk en deprimerend. Ik heb
ene kant, maar ook aan de andere kant. Soms zie je zelfs een
toen eerlijk gezegd dat ik daar niets kon aanvangen. Ik vind
portret in de reflectie van een ruit.
het immers schandalig als kunstenaars iets doen enkel voor
22
het geld, zonder zelf te geloven in het project. Die man van
cuo.: Ook in je geboortestad Brugge werd je verkozen
de commissie was verrast dat ik weigerde, maar vond mijn
om een tegelwand te maken voor het Jan Breydelstadion.
standpunt wel interessant. Uiteindelijk mocht ik mijn visie
Hoe ver reikt je liefde voor voetbal?
voorleggen aan de commissie en de ambtenaren van de
Benoît: Voetbal is altijd een passie geweest. Het overkomt je
Stad Brussel. Plots reageerde een ambtenaar dat Maalbeek
als jonge knaap en laat je niet meer los. Die tegelwand was
dringend vernieuwd moest worden en vroeg hij of ik akkoord
ook weer zo’n bizarre vraag. Hugo Dreef, organisator van
zou gaan als ik met een architect mocht samenwerken, wat
Brugge 2002, culturele hoofdstad van Europa, wou dat ik iets
ik wel zinvol vond. Stel je voor dat ik meteen op het eerste
maakte voor de Stad Brugge dat blijvend zou zijn. Door het
aanbod was ingegaan, een kunstwerk gemaakt had en dat
historische karakter van Brugge was dat niet zo eenvoudig.
drie jaar later het metrostation werd gerenoveerd en mijn
Ons oog is dan gevallen op het Jan Breydelstadion, eigen-
werk vernield. Dat zou toch compleet absurd zijn geweest.
dom van de stad, omdat hij wist dat ik van voetbal hield en
Door die eerste weigering is er iets losgekomen en ging de
het een uitdaging zou zijn voor mij. Toch was het wat ver-
bal aan het rollen.
rassend dat hij net mij vroeg, een Bruggeling die toen al in Brussel woonde.
cuo.: In het metrostation maakte je gebruik van zwart gestileerde portretten op witte tegels. Een bewuste keuze?
Benoît: Ik vond dat mijn werk op sterk materiaal moest komen. Tegels zijn nog steeds een klassiek materiaal in me-
23
interview
cuo. hoort uit
Deze advertentie is fictief. LOGO & FOTO’S: www.recyclart.be
cuo.: Aan welk zelfgemaakt kunstwerk hecht je het
Picasso had 76 jaar nodig om één lijn te trekken
meeste waarde?
Benoît: Er zijn werken die ik niet graag zou verkopen of wegdoen. Soms is dat om de sentimentele band of omdat ik er met hart en ziel aan heb gewerkt. Bepaalde werken liggen me na aan het hart terwijl andere mij minder interesseren en ik ze het liefst zo snel mogelijk vergeet. Het metrostation van Maalbeek was een sleutelmoment in mijn leven. Het was de eerste keer dat ik aan een publiek gebouw werkte en ik heb mezelf moeten overtreffen. Toen ik het in 1998 uitvoerde,
WWW.RECYCLART.BE 5.6.09
EXPO FOTO “Chez Jeanine” + CONCERT ALBIAN TRIO 19.00 BAR RECYCLART
10.6.09
LEZING IBAI: Isabelle Stengers 20.30 BAR RECYCLART
12.6.09
MOCHE! 19.00 STUDIO MARCEL
19.6.09
FETE DE LA MUSIQUE: Alva Noto + Darko 22.30 ZAAL RECYCLART
27.6.09
FINGERSPITZENGEFUHL: Dirty Soundsystem 22.30 ZAAL RECYCLART
wist ik al dat het goed zat. Later zal ik er mij niet over schamen, ik ben er fier op. aanvaarden dat je begint te werken zonder te weten waar je
cuo.: Hoe lang werk je meestal aan een werk?
zal eindigen. Plots zie je dan iets ontstaan in je werk of ont-
Benoît: Daar is geen enkele regel voor. Er zijn werken die heel
dek je iets nieuws en kan je weer verder.
snel ontstaan. Anderzijds heb je kunstwerken waarvan een
cuo.: Tot slot: welke plaatsen in Brussel kan je onze le-
gewerkt, terwijl ik er twee maand volop mee bezig was. Er
zers aanbevelen?
is een uitspraak van Picasso die dat mooi illustreert. Picasso
Benoît: Brussel is op dat gebied een eigenaardige stad. Je kan
was toen 76 jaar. Hij had een reeks tekeningen gemaakt over
niet zeggen: “je moet dit en dat gezien hebben”. De charme
hetzelfde onderwerp, tekeningen met één lijn. Een journalist
van Brussel ligt in zijn verborgen kanten. Het typische is dat
vroeg hoeveel tijd hij daar had ingestoken en Picasso ant-
alles gemengd is. Een voorbeeld dat ik vaak citeer is de lig-
woordde: 76 jaar.
ging van het selecte toprestaurant Comme Chez Soi, gelegen aan het Rouppeplein op de grens van de Marollen, de meest
maar opborrelt?
plein naast Comme Chez Soi een café waar heel gewoon volk
Benoît: Inspiratie is een beetje een vreemd woord dat weinig
kwam. Zoiets is ondenkbaar in Parijs of Londen. Een klas-
zegt. Een kunstenaar spreekt zelden over inspiratie. Veel
serestaurant van een Parijse chef in zo’n buurt zou neerbui-
mensen denken dat kunstenaars personen zijn die dingen
gende blikken incasseren van klanten. Naast zo’n restaurant
uitvinden, maar dat is niet zo. Het is een manier van werken
hoort een stijlvolle kledingzaak van bijvoorbeeld Yves Saint-
en attent zijn voor dingen. Vindingrijkheid is ook belangrijk
Laurent, denken Parijzenaars. Kortom, Brussel is meer dan
en je moet je vooral aan iets kunnen geven. Soms moet je
ooit een wondere en voor mij stimulerende mengelmoes van
24
rassen en culturen, talen en dialecten, glamour en armoede, macht en onmacht, een mix van provinciestad en wereldmetropool.
FOTO 2 EN 3 & EINDREDACTIE: Wim Vandonck
volkse wijk van Brussel. Tot voor kort was er aan het Rouppe-
|
cuo.: Ben jij zo’n creatieveling bij wie de inspiratie zo-
tekst: Aurélie Reuse | FOTO 1: chando/Flickr
buitenstaander zou denken dat ik er geen halve dag heb aan
recensie
cuo. maakt plaats voor aanstormend talent Van 8 tot 14 april vond de dertiende editie van Domino plaats in de Ancienne Belgique (AB). Tijdens dat festival worden een aantal “tegendraadse, koppige en innoverende” bands voorgesteld aan het grote publiek. Afsluiter dit jaar was The Whitest Boy Alive.
De verborgen droefheid van debuutalbum Dreams lieten ze alvast achter zich. Hun nieuwste Rules klinkt veel vrolijker en ritmischer. Wat begon als een koele voorjaarsdag, eindigde als een hete zomeravond.
VERRASSINGEN VAN FORMAAT
recensie
cuo. maakt plaats voor aanstormend talent
“Een band zonder vooraf vastgelegde elementen.” Zo om-
Dat ze zich willen loswringen van afgesproken elementen,
schrijft The Whitest Boy Alive zichzelf. Hun debuutalbum
blijkt ook tijdens hun show. Wanneer iemand uit het pu-
Dreams uit 2006 gaat over de drang van zanger Erlend Øye
bliek met een stuk karton met daarop Show Me Love begint
om zijn geboortedorp te ontvluchten. Het album bevat een
te zwaaien, pikken ze daar handig op in. Show Me Love, een
soort verdoken droefheid. De songs zijn aarzelend en lijken
cover van Robin S, is intussen uitgegroeid tot een publieks-
een zoektocht naar een eigen sound.
lieveling. Het nummer is hen op het lijf geschreven en is de katalysator van de avond.
Met hun nieuwste Rules schudden ze alle aarzeling van zich
Door deze onverwachte wending laten ze wel Timebomb
af. Ze doen vastberaden aan en vanuit Berlijn veroveren ze
achterwege. Dat is echter geen ramp, want het nummer zou
langzaam maar zeker de rest van de wereld.
waarschijnlijk enkel een overbodige adempauze geweest zijn.
Met z’n vieren zijn ze. Erlend Øye, de Noorse zanger en
De eerste verrassing van Nentwig is een feit wanneer hij zijn
gitarist, deed al ervaring op bij Kings Of Convenience en
keyboardstel bestijgt, zijn keyboard rond z’n nek hangt en
Röyksopp. Energiek is hij wel, maar zijn overacting kon me
lustig verder speelt. Een ware krachtmeting en ook niet echt
niet altijd bekoren. Gelukkig is er bassist Marcin Öz, die dat
concentratiebevorderend. Toch was er geen enkele valse noot
met zijn droge coolness ruimschoots kan compenseren. Drum-
te horen.
mer Sebastian Maschat blijft gedurende het hele concert eerder op de achtergrond. Nochtans kozen ze voor een bijzon-
Hun originele alternatief voor de meestal voorspelbare
dere podiumopstelling waarbij de drummer vooraan staat.
bisnummers kon ik ook best smaken. Ze lassen een erg korte
Waarschijnlijk omdat we anders zouden vergeten dat hij er
pauze in, waarna ze onverstoorbaar verderspelen.
ook bij was. Daniel Nentwig, de toetsenist, schippert ergens Daarna komt Nentwig met zijn tweede verrassing. Hij komt
af en toe met verrassingen van formaat.
alleen op het podium met in zijn hand een brief. Die blijkt van een meisje uit Stockholm te zijn en is bestemd voor haar Belgische vriendje. De gelukkige mag het podium opklimmen
bestaat uit alle nummers van Rules, met uitzondering van
om zijn post te komen ophalen. Zulke interactiviteit met het
Timebomb. Alles wordt uitermate dansbaar gebracht. Boven-
publiek doen alvast niet veel bands hen na.
The World van Daft Punk. Die laatste was echter veel eentoni-
We kregen duidelijk waarvoor we gekomen waren: een
ger dan hij had kunnen zijn.
uiterst dansbare show, met veel improvisatie en onverwachte
28
wendingen. The Whitest Boy Alive onderscheidt zich van de mainstream door hun bepalende nonchalance. Zolang hun succes daaraan niet gaat vreten, blijf ik fan.
FOTO’S: Kmeron/daMusic | EINDREDACTIE: Aurélie Reuse
dien passeren ook enkele covers de revue, waaronder Around
|
Tijdens het concert openden ze met Keep A Secret. De playlist
TEKST: Wim Vandonck
tussenin. Bedaard en geconcentreerd tijdens het spelen, maar
portret
cuo. zet toevallige voorbijgangers in de spotlight
“
FOTO & EINDREDACTIE: Wim Vandonck | tekst: Aurélie Reuse
17
WAAR?
Skatepark Kapellekerk Kapelleplein Brussel
Als kind woonde ik in Bretagne in Frankrijk tot mama besliste om naar een ander land te verhuizen. Ze wilde een nieuwe omgeving, dus trokken we naar Brussel.
Al snel vond ik mijn draai en begon ik van Brussel te houden. Brusselaars zijn opener en sympathieker dan de Bretoenen. Bovendien zijn ze erg gastvrij.
Hier in de Marollen is Kapellekerk een leuke plaats om rond te hangen. Op dit skatepark heb ik al veel vrienden leren kennen. Dat gaat hier heel snel. De sfeer is hier erg relaxed. Momenteel zit ik niet meer op de schoolbanken. Af en toe klus ik wat en verdien ik geld.
31
Zo kan ik bijvoorbeeld skateschoenen kopen.
Elke ochtend is er op het Vossenplein een rommelmarkt. Deze dame probeert er tevergeefs een koopje te vinden. Het Vossenplein ligt midden in de Marollen. Die volkswijk staat ook bekend om zijn antiekwinkeltjes en bruine kroegen.
De Antoine Dansaertstraat is een straat vol tegenstellingen. Ze staat voornamelijk bekend om zijn dure boetiekjes. Deze winkeluitbaatster wilde aanvankelijk niet met sigaret op de foto om de reputatie van haar zaak niet te schaden. Dit staat in schril contrast met de vele pitabars en nachtwinkels.
Het toerisme concentreert zich aan de Grote Markt en de Beenhouwersstraat. In dat smalle straatje vestigden zich tientallen restaurants. De uitbaters willen je maar wat graag in hun zaak lokken. Als toerist kan je hier niet zomaar onopgemerkt voorbijwandelen.
Het Warandepark is de ideale plek om te lunchen. Tijdens de week vind je hier op het middaguur vooral zakenmensen, maar daarbuiten wordt het park ingenomen door jongeren. Ze maken muziek, dansen in het prieeltje en halen circustoeren uit.
binnenglippen
cuo. gidst Vlaamse studenten door Brussel
Op een zonnige aprilmaandag trek ik erop uit met de Ant-
geren die hier rondhangen, soms in bloot bovenlijf. Ze halen
werpse studente Lien. Deze vlotte en goedlachse studente
circustoeren uit, dansen en zingen in het prieeltje. Ik heb
ziet het tripje helemaal zitten: “Lang geleden dat ik nog in
hier ook al iemand gitaar zien spelen. Het bruist hier van het
Brussel ben geweest. Nu kan ik eindelijk nog eens zo’n lek-
leven. Echt tof.” Ideaal dus om te picknicken met vrienden en
kere smoothy drinken.” Na een treinrit van 45 minuten en de
misschien zelfs een partijtje te frisbeeën of badmintonnen.
beloofde fruitshake komen we aan bij onze eerste stop: het
> Hoe je al deze locaties bereikt, lees je op www.cuo -magazine.tk.
Daar kan je ook de
radioreportage beluisteren.
Nadat we even geluierd hebben en genieten van de ambian-
net afgelopen, want de schoonmaakploeg rijdt af en aan. Aan
ce hebben we alweer zin in verkoeling. Deze keer in de vorm
de rand van het plein zijn enkele Brusselaars aan het genieten
van een drankje. We zakken af naar het Délirium Café, vlakbij
van een fris pintje.
de Beenhouwersstraat. Uniek aan dit café is dat het maar liefst 2004 verschillende soorten bieren heeft. “Ik heb geko-
tekst & foto’S: Aurélie Reuse | EINDREDACTIE: Wim Vandonck
Floris Passion bier is de perfecte afsluiter van een namiddag in het Warandepark
Vossenplein in de Marollen. Zo te zien is de dagelijkse markt
De zon brandt op ons gelaat en we besluiten een frisse duik
zen voor een Floris Passion. Het is een blond bier, gebaseerd
te nemen in het plaatselijke zwembad dat wat verscholen zit
op passievruchten. Een echte verwenkuur voor mijn smaakpa-
om de hoek. Het zwemparadijs bevindt zich op de eerste ver-
pillen, duizend keer beter dan een Kriek. Deze Floris Passion is
dieping en is helemaal in art decostijl. Enkele jongeren spe-
het perfecte drankje om een dagje Brussel mee af te sluiten”,
len met een bal en ritsen van de glijbaan. Lien en ik beslissen
besluit Lien.
om wat baantjes te trekken om zo onze conditie op peil te houden. De verfrissing doet Lien duidelijk deugd. “Knappe redders dat ze hier hebben. Ik moet zeker nog eens terugkomen om hun nummer te vragen”, giechelt ze spontaan.
Na de verkwikking zetten we onze tocht verder richting het Warandepark. Volgens Lien is dit de perfecte hangplaats voor jongeren. “Je hebt de zakenmensen in kostuum die komen afgezakt van het parlement. Dit staat in contrast met de jon-
41
portret
cuo. zet toevallige voorbijgangers in de spotlight
Ik ben net vier dagen in Amsterdam geweest en ben net aangekomen in Brussel. Ik hou meer van Brussel met zijn prachtige gebouwen en heerlijke lekkernijen. Vietnam vind ik erg fascinerend. In Europa kom ik niet vaak wegens de lange vluchten, maar tot nu toe spreekt deze stad mij het meest aan. Ik ben dol op de Belgische chocolade van Godiva.
42
De melkchocolade pralines met hazelnootvulling vind ik het lekkerst.
27
EINDREDACTIE: Wim Vandonck
Momenteel heb ik vakantie.
Chocolaterie Grote Markt Brussel
als docente accountant fiscaliteit.
|
Om mijn verblijf daar te betalen werk ik
tekst & foto’S: Aurélie Reuse
maar nu studeer ik een jaar bij in Groot-Brittannië.
WAAR?
“
Mijn thuis is in Thailand,
reportage
cuo. gaat tot op het bot In het hartje van de Marollen ligt het station BrusselKapellekerk. Bijna tien jaar geleden nam het buurtproject Recyclart er zijn intrek. Intussen zijn ze actief op verschillende vlakken: kunst, tewerkstelling en architectuur. Dat maakt van Recyclart veel meer dan zomaar een kunstencentrum. cuo. probeert hun bezigheden in kaart te brengen.
KLOPPEND HART VAN DE MAROLLEN
reportage
cuo. gaat tot op het bot
De Marollen is de oudste volksbuurt van Brussel. Een kwart van de bewoners is jonger dan 20 en je vindt er meer dan 112 verschillende nationaliteiten. Dat maakt de wijk een bruisende, multiculturele buurt. Op het Vossenplein, wellicht de meest bekende plek in de Marollen, wordt elke voormiddag een rommelmarkt gehouden. Er zijn ook heel wat cafeetjes waardoor het een populaire samentroepplaats is voor heel wat Maroliens.
We wilden de splitsing door de Noord-Zuidas tenietdoen
Voor jongeren is Brussel-Kapellekerk de place to be. Het treinstation bevindt zich vlak voor de ingang van de NoordZuidtunnel en is door de jaren heen in onbruik geraakt. Het wordt momenteel nog bediend door één treinlijn. Er zijn geen loketten meer en de hallen zijn helemaal bespoten met indrukwekkende graffiti. Daarom is het de ideale scène voor jonge fotografen. Naast het station, aan de Kapellestraat, is er een groots skatepark. De hele dag door vind je er energieke skaters. Bovendien is het ook een leuke plaats om even uit te blazen. Het skatepark wordt elk jaar voorzien van een nieuw laagje graffiti, telkens door een andere kunstenaar. In 2009 was de beurt aan SozyOne. Wil je de nieuwe graffiti bewonderen, dan moet je wel snel zijn. Taggers bekladden het kunstwerk immers keer op keer.
In 2000 nam Recyclart zijn intrek in de stationsgebouwen van Brussel-Kapellekerk. Aan de kant van de Ursulinenstraat bevinden zich naast het onthaal en het secretariaat ook een café, Bar Recyclart, en een kleine expositieruimte. Aan de andere kant is er Studio Marcel, een tijdelijk fotografieproject. In de stationshallen zelf worden af en toe concerten gegeven.
46
Die concerten zijn vooral bekend bij het grote publiek.
Ethiopische jazz We starten onze zoektocht naar de ziel van Recyclart dicht bij huis. Een kennis, Ruben Vandeweghe (28) werkt sinds hij zes jaar geleden afstudeerde in Brussel. Sinds twee jaar woont hij er ook. “Via een collega hoorde ik voor het eerst over
Recyclart. Hij vertelde me dat er een treinstation was waar er regelmatig concerten werden gegeven. Ik werd nieuwsgierig en ben uiteindelijk naar een viertal concerten geweest. De muziek zou ik zeker niet omschrijven als mainstream. Ik kende de bands nooit vooraf. Het is altijd heel gevarieerd en alternatief. Zo was er ooit een band die ‘Ethiopische jazz’ bracht.”
Op het secretariaat krijgen we te horen dat de muziekprogrammator Marc Jacobs het te druk heeft om ons te woord te staan. We moeten het doen met kantoorverantwoordelijke Jo Esmat-Theunis. “We vissen inderdaad in het alternatieve circuit. We brengen in grote lijnen rock, pop en punk”, zegt Esmat-Theunis. “Er wordt vaak gezegd dat we undergoundmuziek brengen, maar niets is minder waar. Het is vooral de bedoeling alternatieve muziek een duwtje in de rug te geven. Het gebeurt regelmatig dat een band die hier optreedt later in veel grotere en bekendere zalen staat. We werken ook erg nauw samen met producenten als KRAAK , een label uit het Gentse.”
reportage
cuo. gaat tot op het bot
kon hen één voor één overtuigen mee te werken aan haar
Alcoholmisbruik
grootse project.
Esmat-Theunis weet ons te vertellen dat Vincen Beeckman één van de spilfiguren van het sociale Recyclart is. Hij is
Wanneer de avond valt, gaan alle lichten op het plein voor
verantwoordelijk voor de buurtprojecten en lijkt de Marol-
het appartementsgebouw uit. De bewoners zitten binnen
len als geen ander te kennen. “Ik heb vier jaar journalistiek
met de lichtschakelaars, knipperlichtjes of kaarsen binnen
gestudeerd in Brussel. In die periode woonde ik in de Marol-
handbereik. Via een radiosysteem krijgen ze het bevel hun
len. Ik heb toen heel wat mensen leren kennen. Het is een
lichten aan te steken of te doven. Voor de massa buiten volgt
leuke, levendige buurt. Er is altijd beweging. Bovendien is het
een gigantisch licht- en klankspektakel waarbij de impulsen
allemaal op wandelafstand van het centrum.” Beeckman werd
elkaar spectaculair snel opvolgen.
uiteindelijk lid van een collectief van fotografen. “Op een bepaald moment zocht men hier iemand voor buurtwerk. Ze hadden graag een Nederlandstalige vrouw om het team in
Maar Recyclart blijkt veel meer dan een concertzaal. De
een project voor een bepaalde doelgroep te maken, maar we
theorie krijgen we van directrice Laurence Jenard. “Bij het
proberen vooral een heel gevarieerd aanbod te brengen. Op
ontstaan van Recyclart eind jaren 90, was het vooral de be-
die manier komt iedereen hier aan zijn trekken.”
doeling een link te leggen tussen de Marollen en het centrum
Daarnaast worden er ook regelmatig lezingen gegeven over
van Brussel. De Noord-Zuidas snijdt de stad bijna letterlijk
duurzame architectuur. Die worden meestal georganiseerd in
in tweeën. Die splitsing wilden we tenietdoen. Het project
samenwerking met architectuuropleidingen en richten zich
is dus geboren vanuit die plek. (aarzelt) Eigenlijk willen we
voornamelijk op hun eigen studenten.
vooral tonen dat we een wijk kunnen herontwikkelen door verschillende activiteiten te organiseren.” Bovendien stelt het
Spektakel in sociaal woonblok
centrum ook heel wat mensen te werk. “We hebben verschil-
Recyclart is zelfs zo gevarieerd dat wij er maar moeilijk
lende werkploegen: hout, metaal en renovatie. We stomen
hoogte van krijgen. We besluiten op zoek te gaan naar de
ze klaar voor het echte werk. Daarnaast zetten we ze ook in
minder bekende kant van Recyclart.
als technische hulp voor kunstenaars. Tenslotte werken er
Op 30 april ging het Kunstenfestivaldesarts van start. Dat is een
ook een aantal mensen in de bar, die dan later in de horeca
jaarlijks driewekelijks festival voor podium- en beeldende
terecht kunnen”, aldus Jenard.
kunst. Het vindt plaats in onze hoofdstad en wordt georganiseerd door verschillende theaters en kunsthuizen.
Recyclart wil drie domeinen koppelen: kunst, tewerkstel-
In het kader daarvan organiseerde Recyclart samen met wat
ling en duurzame architectuur. Jenard: “Op vlak van kunst
andere organisaties Vorrei Tanto Tornare A Casa (E Che Questo
programmeren we vooral muziek en fotografie. We proberen
Volesse Anche Dire Tornare Dove Sei Tu). Het is een project van
daarbij niet in hokjes te denken. We beslissen niet vooraf om
de Italiaanse kunstenares Anna Rispoli. De bijna belachelijk
48
lange titel vertaalt zich als Ik Zou Zo Graag Willen Thuis Zijn (En
Dat Dit Tegelijk Betekent Dat Ik Weer Bij Jou Ben). Plaats van het gebeuren is het sociaal appartementsblok van de Brigittinen tegenover Brussel-Kapellekerk. Het is elf verdiepingen hoog, telt 156 appartementen en zo’n 500 bewoners. Anna Rispoli
Soms werken al die subsidies zelfs in ons nadeel
evenwicht te houden. Ik diende toch mijn cv in en uiteindelijk ben ik, als Franstalige man, toch gekozen. Nu is de ploeg wel serieus uit evenwicht.” (lacht)
We stellen vast dat Recyclart een belangrijke sociale functie heeft in de Marollen. “Dat klopt. Er zijn bijzonder veel projecten waarin we de Maroliens actief betrekken. Zo is er onlangs
Studio Marcel geopend. Dat is een fotostudio waar mensen gratis langs kunnen komen voor een portret, familiefoto of een grappige foto met vrienden. Soms komen er heuse verkleedpartijen aan te pas.” Momenteel trekt er ook een
We namen de Brusselse student Francis Beel (23) onder de arm. “Ik had al eens gehoord over Recyclart, maar ik wist niet dat ze ook zo’n grote projecten hadden. Er was veel meer volk dan ik verwachtte. Het spektakel zelf was erg indrukwekkend. Ik vraag me trouwens nog steeds af hoe men het drukken op de lichtknoppen heeft kunnen coördineren. Het volgde elkaar echt enorm snel op. Bovendien is het een aardig pluspunt dat de bewoners, die vermoedelijk in moeilijke omstandigheden leven, op een actieve manier worden betrokken bij kunst. Alleen jammer dat ze zelf het resultaat niet hebben kunnen zien, al zei de enthousiaste reactie van het publiek genoeg.”
photomaton rond. Dat is een cabine met gordijn om pasfoto’s in te nemen, zoals er in heel wat stations staan. “Bij Recyclart gaat het er echter anders aan toe. Het gaat erom de zotste foto te nemen. Daarnaast delen we ook wegwerpcamera’s uit in de wijk. Het is de bedoeling dat mensen hun leven gaan vastleggen op foto, puurder kan niet.” Elk jaar zou men een volwaardig kunstboek maken met de beste foto’s. “Maar men mag niet vergeten dat iedereen met een goed
49
idee bij ons terecht kan, ook mensen van buiten de wijk en
buiten Brussel. Zo is er vandaag een vernissage van een fo-
reportage
cuo. gaat tot op het bot
totentoonstelling van drie studentes. We vinden de foto’s zo
muziek niet specifiek voor Maroliens te programmeren”, zegt
mooi dat we ze graag tentoonstellen”, voegt Beeckman toe.
De Cock. “Muziek overstijgt de buurt en gaat nu eenmaal veel verder dan de Marollen of zelfs Brussel. Fotografiepro-
Één van de succesverhalen van de buurtwerking van Recy-
jecten blijven daarentegen meestal lokaal. Bovendien wordt
clart draait rond de Marolien Midi. Esmat-Theunis: “Die gast
de nood aan muziek al grotendeels ingevuld door het sterke
deed al alles wat je je kan inbeelden. Hij werkte op een boot,
caféleven in de Marollen.”
als barman, drukker, grafisch vormgever… Maar uiteindelijk
Esmat-Theunis werkt ook mee aan de promotie van activi-
kwam hij in de problemen door alcoholmisbruik. Hij kwam
teiten. “Toch proberen we ook voor onze concerten een zeer
terecht in de Marollen.” Midi besloot deel te nemen aan het
lage drempel te houden. Onze prijspolitiek is daar een mooi
wegwerpcameraproject. Hij nam foto’s van zijn leven in de
voorbeeld van. Een concert met verschillende bands kost
Marollen. “Het waren erg pure foto’s, sommige zelfs heel
zelden meer dan 12 euro”, aldus Esmat-Theunis.
schrijnend. De foto’s werden tentoongesteld en het werd een
Recyclart raakt uit de kosten dankzij verschillende subsidies.
pers aanwezig.”
Esmat-Theunis: “Vorige week kregen we van de Vlaamse Gemeenschap het goede nieuws dat we erkend zijn als multi-
Concerten, fotografie, architectuurlezingen, tewerkstelling…
komende drie jaren een vaste subsidie. Daarnaast sponsort
Hoe krijg je dat gecommuniceerd naar het publiek? We
ook de Waalse Gemeenschap omdat we een tweetalige in-
kunnen terecht bij communicatieverantwoordelijke Bram De
stelling zijn. Ook Stad Brussel doet zijn duit in het zakje. Maar
Cock. “We proberen iedereen te bereiken door verschillende
uiteindelijk lijkt dat meer dan het is. Soms werkt het zelfs in
kanalen in te zetten. Voor de buurtprojecten is Vincen erg
ons nadeel als mensen denken dat we al genoeg geld krijgen
belangrijk. Door de jaren heen heeft hij langzaam maar zeker
van de overheden en daardoor minder willen betalen.”
een netwerk van persoonlijke contacten kunnen opbouwen. Iedereen kent hem nu, hij is als het ware de spreekbuis van
Volgend jaar bestaat Recyclart tien jaar. Het belooft een heus
Recyclart geworden. Die mondelinge communicatie werkt
feestjaar te worden, maar eerst moeten er nog heel wat
zeer efficiënt. Daarnaast werkt Recyclart ook nauw samen met
obstakels overwonnen worden. “Marc Jacobs combineert mo-
bijvoorbeeld het OCMW. En tenslotte zijn er verschillende
menteel twee jobs. Hij doet zowel de muziek- als de artistie-
websites en voorzien we ook telkens flyers en affiches.”
ke programmatie. Dat is niet langer haalbaar en hij gooit eind mei de handdoek in de ring. Om op adem te komen en rustig
Het valt ons op dat er ondanks het sociale belang van
te kunnen overleggen hoe het nu verder moet, zal er van juni
Recyclart bijzonder weinig mensen uit de Marollen naar de
tot december geen muziek meer geprogrammeerd worden.
concerten komen. “Het is een bewuste keuze geweest om
Tegen volgend jaar zouden we de muzikale en artistieke
50
programmatie dan moeten opgesplitst hebben. Daarna kan het feestjaar losbarsten en kunnen we er nog meer tegenaan gaan dan voorheen”, aldus Esmat-Theunis. (lacht)
FOTO 3: Elke Verheyen/Academie Anderlecht | EINDREDACTIE & FOTO 2: Aurélie Reuse
disciplinair kunstencentrum. Daardoor krijgen we van hen de
|
Lage drempel
TEKST & FOTO 1 EN 4: Wim Vandonck
gigantisch succes. Er kwam heel wat volk op af en er was zelfs
> Aan het centraalstation neem je de Keizerslaan richting station Brussel-Kapellekerk. Even later doemt het skatepark en Recyclart voor je op. www.cuo -magazine.tk
pas geverfd
cuo. neemt een vernieuwd museum onder de loep
AUTHENTICITEIT EN VERNIEUWING HAND IN HAND
Sinds eind januari gaan het Brusselse filmarchief en
via de moviola’s beschikbaar gemaakt voor het grote publiek. In de
-museum samen met een nieuwe naam door het leven:
toekomst zal men de films ook via internet kunnen opvragen.
CINEMATEK. Aan de renovatie ging twee jaar voorbereiding vooraf. Het grote vraagstuk was hoe men de origi-
In de viewing space worden trailers en extra’s van films vertoond
nele ziel van het filmmuseum kon combineren met een
die op dat moment in de zalen te zien zijn. De remix, een reeks flat-
frissere uitstraling. Het bijna perfecte samenspel is nu te
screens aan het plafond, toont dan weer fragmenten uit de belang-
bezoeken op enkele minuten van het centraalstation.
rijkste klassiekers van de filmgeschiedenis. Alle fragmenten zijn op één of andere manier met elkaar verbonden.
> CINEMATEK is elke dag open vanaf 16u30. Op sommige dagen kan je er al vroeger terecht. Het programma vind je op www.cinematek.be. Vanuit het centraalstation doorkruis je de Ravensteingalerij. CINEMATEK bevindt zich in BOZAR, dat vlak voor je ligt. Bekijk ook het filmpje op www.cuo-magazine.tk!
tekst & FOTO’S: Wim Vandonck | EINDREDACTIE: Aurélie Reuse
De gevel van CINEMATEK oogt meteen erg fris dankzij de lichtblauwe neonletters. De foyer is volledig wit geschilderd. Licht is er
Op de benedenverdieping bevinden zich twee filmzalen waar
één van de belangrijkste elementen.
wekelijks zo’n 39 vertoningen plaatsvinden. Dat gaat van stille film
De expositieruimte is vrij toegankelijk en stelt heel wat oude appara-
(begeleid met live muziek) tot documentaires en recente fictiefilms.
tuur tentoon. Zo staan er enkele antieke mutoscopen en een praxi-
Het materiaal halen ze uit het Koninklijk Filmarchief, dat tot op he-
noscoop. Beide apparaten creëren een schijnbare beweging door
den al meer dan 300 000 meter film en 120 000 titels restaureerde.
een snelle opeenvolging van afbeeldingen. De grondslagen van de
Af en toe worden er ook lezingen en cursussen georganiseerd door
film, optische illusies en licht, kapen een belangrijke rol weg.
professionals.
De Wunderkammer op het gelijkvloers is vast en zeker het hoogtepunt. In enkele heldere vitrinekasten worden machines geëtaleerd
CINEMATEK is de uitkomst van vele overpeinzingen en lang zwoe-
die automatisch aangedreven worden met een simpele druk op de
gen. Het resultaat mag dan ook gezien worden. Vernieuwing en
knop. De symbiose tussen authenticiteit en modernisering komt hier
authenticiteit gaan er probleemloos hand in hand. Missie geslaagd.
nog het meest tot zijn recht.
Op dezelfde etage staan ook vier moviola’s. Dat zijn computers die toegang verlenen tot een gebruiksvriendelijke database met een heleboel filmklassiekers. Deze werden digitaal gerestaureerd en
53
portret
cuo. zet toevallige voorbijgangers in de spotlight
Dit park is ideaal om van de zon te genieten op een bank of in het gras. Zo kan ik in alle rust nieuwe gitaarakkoorden oefenen. Bovendien is het hier ideaal om jongeren te ontmoeten. Ik hou enorm veel van reizen. Het meest hield ik van Spanje omdat de mensen er erg sympathiek zijn. Momenteel blijf ik in België, maar als ik afstudeer, verhuis ik misschien naar het buitenland. Frankrijk spreekt mij wel aan.
54
Alleszins zou ik naar het zonnige zuiden gaan.
Warandepark Kunstlaan - Wetstraat Brussel
Sinds twee maanden speel ik gitaar.
18
Om die uren op te vullen breng ik mijn tijd door in het Warandepark.
EINDREDACTIE: Wim Vandonck
en vaak heb ik ’s morgens of ’s middags twee springuren.
|
Ik studeer informatica
tekst & foto’S: Aurélie Reuse
nu zit ik op kot in Brussel.
WAAR?
“
Vorig jaar woonde ik nog in Wallonië,
20u37: pintje!
cuo. zet cafés op de kaart
GELATENHEID TROEF Café Walvis, op het einde van de Antoine Dansaertstraat en aan het Kanaal van Charleroi, is een oase van rust in het drukke Brussel. Het verkeer buiten is niet tegen te houden, maar binnen staat alles even stil en kan je volledig tot rust komen.
20u37: pintje!
cuo. zet cafés op de kaart
De zaal en de toog van Café Walvis zijn U-vormig, waar-
Twee alternatievelingen met pofbroeken en een hond komen
door er verschillende ingangen zijn. De muren zijn
even binnen piepen. Ze draaien zich al snel om en besluiten
bedekt met een soort donkerblauwe golfplaten en hout.
op het terras te gaan zitten.
Ook de toog is bedekt met hetzelfde materiaal. Slechts één van de vier muren heeft geen ramen, wat van Café
Naast ons zit een man die een boek leest en wat markeert en
Walvis een open en luchtig café maakt. Aan de ramen
overschrijft. Hij drinkt koffie en water tegelijkertijd. Hij heeft
hangen rolgordijntjes met bijzondere patronen.
een zilveren ring met blauwe steen aan.
Het is het stamcafé van vele architecten en kunstenaars.
52
De klanten zijn voornamelijk Nederlandstalig, net als het personeel.
beroep: dichter en literair vertaler Donderdag 7 mei 2009 - 11u00
komt hier: af en toe
Het café is nog maar net geopend maar zit al goed vol. Naast
verder zit een jongen met een krant. Hij schrijft vanalles op en drinkt muntthee. Er zitten ook een zakenman en -vrouw. Er valt heel wat te bespreken. Allebei hebben ze een Macbook bij.
Er hangt een erg rustige ochtendsfeer. Toch is de werkdag buiten al volop aan de gang. Het verkeer op de Antoine Dansaertstraat staat nooit stil.
11u57 Er zijn twee zakenmannen binnengekomen. Ze roken. Één van hen bestelt aan de toog en krijgt pas na lang wachten zijn bestelling. De ene drinkt Vedett, de andere houdt het nog op koffie. Ze praten Engels en lijken over het theater- en danscentrum Les Brigittines te discussiëren.
58
De muziek is opvallend rustig en minder elektronisch. De
15u33
obers worden regelmatig afgelost: ze werken in korte shifts.
Het barmeisje snoept stiekem iets.
doet hier: schrijven en lezen
ons zit een oudere heer met een krant en een koffie. Wat
Er speelt actieve elektronische muziek. Onder andere The Knife passeert de revue.
Het valt ons op dat je het lawaai van buiten enkel hoort als de deur open gaat. Dat maakt van dit café de perfecte tussenstop om even te bekomen van de drukte.
Je kan ook ontbijten in Café Walvis. Een ontbijtkoek kost 1 euro, een omelet 3,50 euro, een belegde boterham 2,50 euro.
12u46
Een vrouw komt binnen en wordt opgewacht door haar Er wordt weinig gegeten. Dat komt waarschijnlijk doordat de
vriend. Ze steekt geïrriteerd haar tong uit, alsof ze zich heeft
keuze beperkt is. Er is een klein assortiment aan broodjes,
moeten haasten om er te geraken. Ze omhelzen en kussen
waarvan de prijs varieert van 3,50 tot 4,50 euro. Voor 10 euro
elkaar innig.
kan je een salade krijgen met geitenkaas en honing of met tomaat-mozarella. Lasagna’s en spaghetti’s kosten 7 tot 10,50
De vrouw die achter de balie staat van CINEMATEK komt bin-
euro.
nen. Ze haalt haar Macbook boven en begint te werken. Even later vertrekt ze weer. Waarschijnlijk vertrekt ze naar haar werk, want CINEMATEK opent om 16u30.
14u24 De grote middagdrukte is intussen voorbij. Ook het terras is
16u59
leeggelopen.
Door de boxen schalt nu al een hele poos Radiohead. De man met zijn Palm-computertje zit nog steeds naast ons. Een man van middelbare leeftijd in kostuum praat met een
De eerste studenten komen het café binnen. De zon is er een beetje doorgekomen en het terras zit meteen vol. De man met laptop naast ons zit er nu al verschillende uren. Hij schrijft af en toe iets op en tussendoor speelt hij Patience op zijn Palm-computertje.
casual geklede vrouw met bril. Ze lijken wat te flirten. Wan-
48 beroep: docent aan toneelschool Rits komt hier: vaak overdag
Er zitten enkele koppels aan de toog. Die wordt vaak gebruikt, maar niet door eenzaten. Men schrikt er in Café Walvis niet voor terug om samen aan de toog te hangen.
“
“Feestjes ontstaan hier heel spontaan. De stoelen en tafels gaan aan de kant en uiteindelijk beginnen er enkelen te dansen”
doet hier: artikels schrijven
neer hij gaat betalen, zegt hij tegen de vrouw: “Wat een geluk dat ik 10 euro gevonden heb!”
59
20u37: pintje!
cuo. zet cafés op de kaart
39
Er zijn heel wat jonge klanten, maar weinig studenten. Daarnaast zijn er mensen van alle soorten en nationaliteiten. Dat kan ook moeilijk anders, met het multiculturele Molenbeek
beroep: architect komt hier: zelden doet hier: pauzeren
aan de andere kant van de vaart.
Bestellen gebeurt nu aan de toog, maar toch worden de tafels zeer snel afgeruimd. Het café is, net als de toiletten, zeer proper.
Even later praten de twee over “een aanzienlijk bedrag”. We horen ook het woord “alleenstaande” vallen.
Er wordt heel wat gerookt. Bovendien wordt er veel meer alcohol gedronken dan overdag.
18u19 Het terras zit alweer afgeladen vol. Binnen staat er wereldmuziek en lounge op. De laptops en kranten zijn verdwenen. Er zit niemand meer alleen, alles is veel socialer.
namelijk jonge ouders met kindjes. Hier en daar zit er een groepje jongeren.
maar collega’s te zijn.
TEKST & FOTO 1: Wim Vandonck
van de straat ligt Café Walvis op de rechterhoek. | www.cuo-magazine.tk
De ventilators zijn intussen aangezet want het is erg warm in het café. De drummer, die even voordien nog op het terras
Ze brengen poppy gitaarmuziek. De zanger heeft een nasale jonge meisjesstem.
23u37
24 beroep: uitzendconsulente komt hier: regelmatig, woont vlakbij doet hier: mensenmassa bestuderen
|
FOTO 2 EN 3 & EINDREDACTIE: Aurélie Reuse
aanspreken blijken ze tegen ons vermoeden in geen koppel
Aan de Beurs neem je de Dansaertstraat richting Molenbeek. Op het einde
rustige, ongeforceerde sfeer. Men wacht geduldig op het
zat, komt naar binnen. Het concert kan beginnen.
Buiten eten een jongeman en -vrouw een pasta. Als we ze
Concertdata vind je op www.cafewalvis.be.
De muziek gaat uit en de soundcheck begint. Er heerst een
concert.
Hoe later op de dag, hoe jonger de klanten. Er zitten nu voor-
> Café Walvis is elke dag open van 11u tot 2u ‘s nachts.
22u11
21u15 De stoelen en tafels zijn aan de kant geschoven. Vanavond staat You Raskal You Rudolphe op het programma. De synthesizer, drum en gitaren staan al klaar.
Naarmate de avond vordert, gaan de tafels en stoelen meer aan de kant. Iedereen staat recht.
De eerste mensen beginnen te dansen. Het belooft nog een warme, gezellige avond te worden.
61
COLOFON
DANK AAN
cuo. is een uitgave van
Katholieke Hogeschool Mechelen, docenten, medestu-
Aurélie Reuse en Wim Vandonck
denten en AV-dienst; en in het bijzonder Annick De Pauw,
Katholieke Hogeschool Mechelen
Nadia Dala, Niel Iwens, Pieter Van Herreweghen, Peter
Raghenoplein 21bis
Van Edom, Sandra Busselot, Renaat Bogaert, Marianne
2800 Mechelen
Janssen, Jeroen Franssens, Kris Hoof, Tom Rumes
Hoofd- en eindredactie
Jeugdherberg Brel, Jeugdherberg Bruegel, Recyclart, CINE-
Aurélie Reuse en Wim Vandonck
MATEK , Café Walvis
Vormgeving
Drukkerij Graffikka
Deze advertentie is fictief. LOGO & FOTO’S: www.laj.be en www.vjh.be
Aurélie Reuse en Wim Vandonck Pieter-Jan Rosiers, Benoît Van Innis, Jo Esmat-Theunis, Fotografie
Vincen Beeckman, Laurence Jenard, Bram De Cock, Ruben
Aurélie Reuse en Wim Vandonck
Vandeweghe, Wouter Hessels
Cover: Wim Vandonck Inhoud: Foto 1: Samuel Silhberpapier/Flickr | Foto 2: Kme-
Speciale dank aan Lien De Smet, Kaat Willemse, André
ron/daMusic | Foto 3: Aurélie Reuse
Reuse, Katrien Baert, Valentine Reuse, Virginie Reuse,
Fotoreportage: Foto 1 en 3: Aurélie Reuse | Foto 2 en 4:
Abelone Reuse, Griet Kaerts, Kristel Engelbeen, Tom Ver-
Wim Vandonck
cauteren, Mathias Waterschoot, Lore Quintelier, Isabelle
Jacques Brel
Bruegel
Vertoeft u graag op een gezellige en internationale plek in Brussel? Afspraak in de Jeugdherberg Jacques Brel. Door zijn ligging in het stadscentrum is hij het ideale vertrekpunt om Brussel te ontdekken. De Jeugdherberg organiseert themabezoeken aan de stad, concerten, activiteiten in samenwerking met het verenigingsleven... Hij heeft een terras en een bar waar u kunt genieten van Belgische bieren en snacks.
Het moderne gebouw “Bruegel” ligt op slechts enkele minuten van het oude hart van Brussel, zoals de prachtige Grote Markt. Ideaal dus voor een verkenning van het historische verleden en de gezellige buurten van de hoofdstad.
Roels, Anjelien Roelandt, Laura Moens, Sade De Vos, Elke Illustraties
Heuvinck, Heleen Badisco, Kristien De Clercq, Tiffany
Sporen: MIVB
Gribbe
Drukkerij
Ook speciale dank aan Francis Beel, Gerda Liekens, Rudi
Graffikka NV
Minschart, Alex Vandonck, Marina Martens, Liesbeth Van-
Nijverheidsstraat 7
donck, Maarten D’Havé, Marleen Devos, Luca Beel, Lies
1930 Zaventem
Vertongen, Liesbeth Valgaeren, Gieljan Van Belle, Vincent Andries, Sofie Veramme, Siemon De Temmerman, Eveline
Distributie
62
Vanhaesebrouck, Hanne De Saeger, Eliana Verlinden
i.s.m. VJH, LAJ, Toerisme Brussel, Jeugddienst Brussel Extra dank aan Eef Ceulemans, Rebecca Cock, Kimberley De Somere, Elke Reniers
De jeugdherberg is een echte ontmoetingsplaats, waar jonge reizigers in- en uitgaan en waar je dus altijd wel een interessant iemand ontmoet!
Deze advertentie is fictief.
www.cinematek.be
