Nieuwsbrief Nr. 4 – December 2011
Terminale fase Een huisbezoek in Haarlem Noord. De aanvraag kwam via de huisarts. De huisarts kent ons langer dan vandaag en vertelt me dat het dit keer om een meneer gaat, die longkanker heeft. Hij heeft in het ziekenhuis te horen gekregen dat hij “uitbehandeld” is . Medisch gezien kunnen de artsen dus niets meer voor hem doen, in ieder geval niet curatief. Op palliatief gebied wordt de zorg steeds beter. Ook wij binnen de Hospice merken dat: beter afgestemde pijnmedicatie, palliatieve bestralingen die goed uitpakken, prima wondverzorging. Maar ook meer aandacht voor het emotionele en psychische stuk waardoor mensen zich gehoord en begrepen weten. En natuurlijk die hele praktische zaken zoals speciale matrassen, astronautenvoeding (naast al het lekkers dat onze vrijwilligers koken), ontspanningsmassage of gewoon bijpraten. We merken het ook aan de periode dat een gast bij ons in het Bijna Thuis Huis verblijft: deze wordt gemiddeld berekend langer! Niets is zo moeilijk als te bepalen of iemand terminaal is of niet. Wanneer is iemand zo ziek dat de levensverwachting nog maar kort is. En wat is kort? Voor de een houdt kort in: nog maar een paar dagen, voor een ander is zelfs een paar dagen al lang. Voor weer iemand anders is drie maanden érg kort, de ander hoopte zelfs nog een jaartje mee te mogen gaan. Als leidraad binnen Hospice
In dit nummer: • De Beursvloer • Nieuwe huisvesting • Sprintje trekken • Het huiskamerproject • Haring • Brengen en halen • Heel bewust een Bijna Thuis Huis • Internationale Dag van de Palliatieve Zorg • Hoe kunt u ons helpen?
Groep Haarlem e.o. houden we ons vast aan de ooit vastgestelde “norm” van zes weken met een verlenging van nogmaals zes weken. Dit hing namelijk af van het recht op nachtzorg voor een terminaal zieke mens van maximaal twaalf weken. Voor deze meneer is de tijdspanne niet duidelijk. Daar is geen uitspraak over gedaan en ook de huisarts waagt zich er niet aan. Hij ziet meneer wel achteruit gaan maar of hij al terminaal is? Een prima inschatting is, dat hij ons vraagt om meneer thuis met behulp van geschoolde vrijwilligers te ondersteunen. Zijn echtgenote kan dan een paar keer in de week een aantal uur aaneengesloten haar eigen gang gaan. Thuis ondersteunen doen we graag! Vertrouwde, veilige omgeving voor degene die ziek is en… we zijn niet gebonden aan een tijdlimiet. We kunnen thuis iemand langer begeleiden dan de terminale fase van twaalf weken. Dat geldt ook voor deze meneer. Vier maanden hebben steeds twee dezelfde vrijwilligers meneer én mevrouw ondersteund in deze voor hen zo moeilijke periode. Vier maanden waarin er mooie, zware, ontroerende, praktische, gezellige en lastige momenten plaatsvonden. Meneer is thuis overleden. U vraagt zich nu misschien af: ‘En wat als mijn moeder niet thuis kan blijven en in het Bijna Thuis Huis is opgenomen, de twaalf weken zijn om en ze is nog onder ons?’ Dan zullen we- in goed overleg met moeder, familie, huisarts en wijkverpleging- gaan kijken wat de beste plek voor moeder is: terug naar huis met extra zorg en met ondersteuning van vrijwilligers bij haar thuis, naar een verpleeghuis? Of toch bij ons blijven omdat iedereen ziet dat moeder echt achteruit gaat. Geen makkelijk, wel een eerlijk en open proces! Want in de beide Bijna Thuis Huizen geven we terminale zorg, geen verpleeghuiszorg… Gabriëlle Konings, directeur
“Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. wint Heemsteedse Vrijwilligersprijs 2011!”
1
De Beursvloer Een prachtig landelijk initiatief
Steeds meer bedrijven in de regio Haarlem tonen zich betrokken bij de samenleving. Maatschappelijke organisaties hebben op hun beurt veel baat bij de kennis die het bedrijfsleven in huis heeft. Bedrijf & Samenleving Haarlem en Omstreken brengt ons als een soort maatschappelijke makelaar bij elkaar. Iedere maatschappelijke organisatie die iets nodig heeft en ieder bedrijf dat iets aan hen wil geven of met hen wil delen, kan zich voor de Beursvloer inschrijven. Zo komen beide partijen samen op ‘de Beursvloer’. Het was dit jaar de zesde keer, dat ‘de Beursvloer’ georganiseerd werd in onze regio. Onze Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. deed voor de eerste keer mee. Tineke de Rouwe, lid van onze PR groep, en ik gingen er als vertegenwoordigers van onze Stichting naar toe. Om goed herkenbaar te zijn in de menigte, droegen Tineke en ik een wit T-shirt, aan vóór- en achterzijde bedrukt met ons Hospice logo. En dat bleek geen overbodige luxe, want het was een drukte van belang in het FIT theater aan de Figeeweg. Meer dan 50 bedrijven en nog veel meer vragende organisaties waren hier naar toe gekomen om deals met elkaar te sluiten. En toen was het dan zover. De beursvloer werd met een grote klap op de gong geopend! Het krioelde en het bruiste aan alle kanten. We kregen namelijk maar 1.5 uur tijd om te onderhandelen. Iedereen was gespitst op het vinden van goede contacten. We riepen en renden in het rond. Zó ziet de Maatschappelijke Beursvloer er dus uit! En we slaagden! In een recordtempo vonden we de partijen, die we zochten. We tintelden van deze optimistische sfeer en het toeschietelijke gebaar van al die bedrijven. Tineke bleek ongekend veel handige connecties te hebben. Met een oogverblindende smile, verstand van zaken, gevoel voor humor én talent wist ze de bedrijven over
2
de streep te trekken. Matches werden beklonken en ter plekke door de notaris bekrachtigd. Hieronder een greep uit de contracten, die bedrijven met onze Hospice hebben afgesloten en die zijn bezegeld bij de notaris: • Horecalocatie Hofje zonder Zorgen stelt zijn ruimte en catering beschikbaar • Standtent De Haven van Zandvoort stelt accommodatie en catering beschikbaar • Figee innovatie Theater stelt zijn theater voor onze samenkomsten beschikbaar • Het bedrijf Beyond Stress wil voor ons een training organiseren • Hoveniersbedrijven Groen en Doen en Tuin Totaal willen ons helpen met tuin en schutting van onze Bijna Thuis Huizen in Haarlem en in Heemstede • Technisch handelsbedrijf Imbemagroep zal schuim rubber verlengstukken voor onze matrassen maken • De ABNAmro bank gaat luisterboeken voor ons aanschaffen. Wat een prachtig landelijk initiatief deze Beursvloer en wat ontzettend leuk en zinvol dat we dit jaar hebben meegedaan. Voor herhaling vatbaar! Renée Igel, coördinator
Nieuwe huisvesting Een processie van Echternach? Tijdens die processie van Echternach zouden de mensen drie stappen naar voren en twee terug zetten. Hierdoor duurde het erg lang voordat de processie bij het eindpunt aankwam. Soms bekruipt je dat gevoel als ik kijk naar ons traject om voor onze Hospice nieuwe huisvesting te verwerven. Niets is echter minder waar! Wij boeken toch ongemerkt veel voortgang. Door de bezoeken die wij aan de diverse panden
brengen, krijgen wij een steeds beter beeld van wat wij niet willen hebben. Panden die na ons bezoek net niet dát hadden waar wij naar op zoek zijn. De punten die wij belangrijk vinden zijn dan toch de sfeer van een oud pand, een huiselijke omgeving, een pand met een natuurlijke geschiedenis, een gevarieerde vormgeving en de bereikbaarheid voor onze vrijwilligers om er maar een paar te noemen. In de afgelopen maanden hebben wij vorderingen gemaakt met dank aan de ondersteuning door Pré Wonen in de persoon van Benno Riteco. Mede dankzij een suggestie van één van onze vrijwilligers hebben wij Yske Braaksma (architect) bereid gevonden om ons te ondersteunen met het maken van schetsontwerpen. Inmiddels zijn er van twee panden schetsontwerpen gemaakt en hebben wij de uitkomst besproken. Op basis van het schetsontwerp viel één van de panden af.
Sprintje trekken
Pré Wonen heeft een HBO student aangetrokken om voor ons een business case en een soort artist impression op te stellen om investeerders een goed beeld te kunnen geven. De actuele stand van zaken is dat er gewerkt wordt aan een schetsontwerp voor een pand dat zich op de grens van Haarlem en Heemstede bevindt. Wij verwachten, uiteraard met de nodige en noodzakelijke bouwkundige aanpassingen, dat dit pand in potentie veel mogelijkheden heeft om getransformeerd te worden tot Hospice. Onze “processie van Echternach” gaat de goede kant op. Wij maken nu echt stappen voorwaarts en zijn benieuwd wat het komende jaar ons gaat brengen.
Ik was bij een man thuis, die al behoorlijk zwak was, maar dit totaal niet wilde weten. Het liefst had hij alles zelf nog in de hand. Hij vond het goed dat ik er was, omdat zijn vrouw dat zo geregeld had. Ik kreeg van hem een kopje thee en hoefde lange tijd niets voor hem te doen. Op een dag wilde hij zo graag nog even fietsen. Hij had altijd aan wielrennen gedaan en had een mooie sportfiets staan, met een aantal versnellingen en een bidon erop. Zijn vrouw, die altijd wegging als ik kwam, waarschuwde hem en mij dat hij plotseling enorme maagkrampen kon krijgen en dan acuut zijn medicijnen moest nemen. Maar hij moest en zou fietsen! Afijn, we rijden een stuk en opeens trekt mijnheer een sprintje en verdwijnt in de verte. Gelukkig wachtte hij een flink eind verderop op mij en riep mij van verre toe: “Gaat het Nini????” En ik – verbouwereerd en ongerust- dacht: “die haal ik nooit meer in”. Een paar weken later is hij ingeslapen. Hij had een glimlach op zijn gezicht. Wellicht dacht hij nog aan zijn sprintje.
Ed van den Berg, voorzitter projectgroep huisvesting
Nini, Vrijwilligster in de zorg bij mensen thuis
3
Haring Haring en Hospice zijn maatjes! Belangstellenden huiskamerproject
Het viel me op, al in mijn eerste weken bij het hospice. Een vrouwelijke gaste van ons huis in Heemstede had opvallend vaak trek in haring. Overigens was ze ook verzot op patat, maar dat terzijde. Het gaat me hier even om de haring. Want ook bij andere gasten zag ik dat juist die vis gretig aftrek vindt. Tijdens de koffie vertelt vrijwilligster Liesbeth mij van de meneer in ons hospice in Haarlem. Hij had niet veel trek meer. Behalve in haring. Ze had daarom haring voor hem geprakt, zodat hij het kon eten. Op zich geen standaard wijze van bereiden, maar in de zorg voor onze gasten is iets niet gauw te gek! Vorige week deed ik een huisbezoek. De man die ik bezocht woog nog slechts 49 kilo. De zorg thuis werd zwaar en de familie en meneer zelf hadden vrede met opname in het hospice. “Hij zal naar verwachting niet veel eten” vertelde zijn schoondochter. Ik vroeg of er nog iets was wat hij lekker vond. Ja, dat was er. Haring. Vlak nadat meneer bij ons was komen wonen, sprak ik een andere mannelijke bewoner. In zijn rolstoel schoof hij gezellig aan bij de keukentafel. Hij had best trek. “Laat me raden”, zei ik. “U heeft trek in haring”. Inderdaad. Ik stimuleer de haring consumptie niet. De geur is mij al snel teveel. Maar mijn overtuiging groeit. Haring en hospice zijn maatjes. Hoe komt dat? Ik wil het graag weten. Smaakbeleving, spijsvertering, er verandert veel als je ziek bent. Is er een verklaring voor de honger naar
haring bij mensen in de laatste levensfase? Mijn vriend brainstormt met me mee. “Haring is echt Hollands, in de laatste fase verlang je naar nostalgie”. Maar waarom zie ik dan geen piek in de kroket- of stroopwafelconsumptie? “Het is sterk van smaak, zacht en zout. Als je smaak verandert, is dat misschien een van de weinige combinaties die nog aangenaam overkomt?” Zou dat het zijn, of speelt er meer? Het internet bezoek gaf boeiende hits. In een dagboekverslag van een man in een hospice komt de haring opvallend vaak boven drijven. Er blijkt een allesomvattend boek over haring te bestaan, geschreven door Huib Stam. En ja hoor, ook daar wordt het in vermeld. Stam vertelt: “Ik werd rondgeleid in de fabriek waar men haringen per twee of drie verpakt voor supermarkten. Tijdens de rondleiding zag ik een pakje liggen met maar één haring erin. De directeur keek op het label. ‘Die is voor een verpleegtehuis. Stervende mensen willen vaak nog een haring.” Tja, mij verbaast het al niet meer. We hebben een trend! Maar een verklaring ontbreekt. Misschien weet u het? Pauline Jäger, coördinator
Het huiskamerproject Op bezoek bij Turkse en Marokkaanse Haarlemse vrouwen Half twee hadden we in het jeugdhonk afgesproken, Elly, Feride en ik. Iets eerder dan de bijeenkomst zou beginnen, om even van te voren te bespreken hoe de middag er uit zou gaan zien. Feride kwam binnen en we zagen een jong, dynamisch, leuk uitziende Turkse Hollandse. Ze vertelde, dat het tijdstip van het gebed afhankelijk is van de stand van de zon. Als gevolg daarvan moest het gebed van vanmiddag plaatsvinden om tien voor half drie. En daarom konden de Turkse dames niet eerder komen dan half drie. Of dat een probleem was? Voor Elly en mij was dat geen enkel probleem. We waren allebei allang blij (en op een leuke manier gespannen) dat
4
we met ons verhaal over de Hospice bij deze groep allochtone vrouwen welkom waren. En omdat onze strategie rondom diversiteit ‘langzaamaan’ is, was de start van deze middag daar onbedoeld een aardige illustratie van. De eerste Turkse dames liepen wel al om twee uur binnen. Twee oudere dames kwamen arm in arm binnen. De begroeting was warm en spontaan, twee zoenen op mijn wang en een grote lach. Heel wat anders dan wij het gewend zijn, dacht ik, met onze koude kikkerlandachtergrond… Rond half drie liep het jeugdhonk vol. De bijeenkomst was speciaal in het jeugdhonk georganiseerd, omdat zich daar een flatscreen met dvd-speler bevond. Op ons programma stond namelijk een dvd met vijf items over een terminaal zieke Turkse meneer, zijn vrouw en twee volwassen kinderen. We vertelden steeds kleine stukjes, die Feride dan vertaalde. Ons idee was om maar één of twee deeltjes van de dvd te laten zien maar daar bleef het echt niet bij. De groep vrouwen (12 Turkse en één Marokkaanse) wilde persé de hele dvd afkijken. Ze waren gebiologeerd door wat ze zagen en herkenden veel. Tussen alle verhalen door stelden ook wij onze vragen over hoe zij de zorg rondom een stervende in hun cultuur regelden. En hoe zij dachten over het vragen om ondersteuning door bijvoorbeeld onze vrijwilligers? Nee, dat kon beslist niet. Alleen in geval van hoge, zeer hoge nood. Het was een boeiende middag! En het is ons eens te meer duidelijk geworden, dat het oppakken en gestalte geven aan dit stukje diversiteit inderdaad langzaam zal gaan, héél langzaam. Na afloop verzuchtte Feride: ‘Als een van mijn ouders zo ziek wordt, dan ga ik het heel zwaar krijgen!’ Ook voor haar, deze op en top Turkse Nederlandse, is op dit moment het denken aan inzet van vrijwilligers vanuit het Hospice nog geen optie. Het kwam, ook na deze middag, niet eens in haar hoofd op… Dus langzaamaan, daar is niets mis mee! Gabrielle Konings, directeur
Brengen en halen Stemmen verbinden. Op donderdag 13 oktober jl organiseerde het Netwerk Palliatieve Zorg Midden- en Zuid Kennemerland een symposium over afstemming in de palliatieve zorg. Naast vele professionals op het gebied van de palliatieve zorg werd dit symposium ook bezocht door vijftien vrijwilligers van ons Hospice. In de inleiding werd ingegaan op de verschillende manieren, waarop mensen omgaan met de dood en hoe zorgverleners daar op kunnen anticiperen. In de workshops kwamen aan de hand van interessante casuïstiek nieuwe inzichten en vaardigheden aan bod. Lezing welzijn Ouderen Heemstede Op woensdag 2 november is onze coördinator Renée naar het pand van Welzijn Ouderen Heemstede gegaan voor een interactief uur met medewerkers, belangstellenden en iemand van de krant. Zij heeft alle aanwezigen informatie gegeven over onze stichting, doelstelling, visie en missie.
Radio interview radio Branding RTV Op zaterdag 22 oktober heeft u wellicht tussen 11.00 en 12.00 uur geluisterd naar Pauline, onze andere coördinator. Zij was op uitnodiging in de studio van radio Branding en heeft kort en krachtig het een en ander verteld over de Hospice. Mocht u het niet gehoord hebben: u kunt het beluisteren via onze website: www.hospicehaarlemeo.nl Lesgeven Nova Drie groepen van ieder rond de 15 leerlingen, hebben eind oktober en begin november anderhalf uur les gehad van een van de coördinatoren. Het is altijd leuk om voor deze groepen te staan en het met elkaar te hebben over terminale zorg, hoe je zelf tegen de dood aankijkt, wat je allemaal tegenkomt in de zorg voor de stervende mens en te onderzoeken waar je grenzen en mogelijkheden in deze zorg liggen!
5
Heel bewust een Bijna Thuis Huis De gewone sterveling zorgt voor de stervende
De volgende vragen bereiken ons telkens weer: 1) Wat is nu precies een Bijna Thuis Huis? 2) Wat is er technisch - verpleegkundig allemaal mogelijk? 3) Wat is het verschil met andere soorten Hospices? Ik ga proberen om het u uit te leggen in zo min mogelijk woorden! 1) Ons Bijna Thuis Huis (afgekort: BTH) is een onderdeel van Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. De stichting bestaat namelijk uit drie onderdelen: de zorg bij mensen thuis, het BTH in de Gierstraat en het BTH aan de Heemsteedse Dreef. Een BTH is een huis, bijna zoals thuis: kleinschalig, een woonkamer, keuken, een aantal gastenkamers, een badkamer, een toilet… Behalve de praktische indeling van een gewoon huis, gaat het er zo veel mogelijk toe zoals thuis: er wordt gekookt, gebakken en gebraden; we hebben geen vaste tijden voor ontbijt, lunch en avondeten; er is geen bezoekregeling en we kennen geen bezoektijden. Anders dan thuis is, dat er in ieder BTH drie terminaal zieke gasten opgenomen kunnen worden. Vandaar de naam Bijna Thuis Huis. Wat wél weer hetzelfde thuis en in het BTH is, is de manier waarop de zorg is geregeld. De wijkverpleging komt ’s morgens voor de lichamelijke zorg, de medicijnen en voor eventuele verpleegkundige handelingen. Als de wijkverpleging klaar is gaat ze weer weg. Om elf uur ’s avonds komt er een nachtverpleegkundige die wakker en alert blijft tot de volgende morgen zeven uur. Ook zij (of hij) gaat dan weer naar huis. Zoals de mantelzorger thuis de rest van de dag de zorg voor zijn of haar naaste heeft, zo heeft in het BTH steeds een (goed opgeleide) vrijwilliger de zorg voor de gasten die aanwezig zijn op dat moment. 2) Hospice Haarlem kan een beroep doen op zeer ervaren wijkverpleegkundigen en daarnaast op een technologisch verpleegkundig team. Op het gebied van medisch technisch handelen kunnen zij ontzettend veel. Denk daarbij aan: infuus, morfinepomp, pegsonde, verschillende soorten katheters, zuurstof en zelfs bloedtransfusies. Het enige dat niet plaatsvindt in ons BTH is het beademen van iemand.
6
Foto links: Het gelegenheidskoor, bestaande uit vrijwilligers van de Hospice. Foto rechts: Team Dreef neemt vrijwilligersprijs 2011 in ontvangst.
3) Het verschil van een BTH met bijvoorbeeld een High Care Hospice zit hem in de beroepsmatige achtergrond van de mensen die er zorg verlenen. In een high care hospice is er vierentwintig uur per dag een verpleegkundige in het pand aanwezig en is er meestal een eigen arts in dienst van dat Hospice. In een BTH is er – na aflossing van de nachtverpleegkundige- van zeven uur ’s morgens tot elf uur ’s avonds steeds een vrijwilliger aanwezig die altijd een beroep kan doen op de thuiszorg. Iedere gast neemt zijn of haar eigen huisarts mee en de overige zorg gaat net zoals thuis. Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. kiest heel bewust voor deze manier van werken, want we medicaliseren het stervensproces niet maar benaderen de dood doodgewoon. En we zetten vrijwilligers in voor de zorg, omdat zij werken vanuit een intrinsieke motivatie met een hele eigen betrokkenheid in de zorg voor de gasten. Zo zorgt de gewone sterveling voor de stervende. Gabrielle Konings, directeur
Internationale Dag van de Palliatieve Zorg Filmavond, open huis en een prachtig koor Op 8 oktober jongstleden is er internationaal, nationaal, regionaal en lokaal opnieuw aandacht geschonken aan de jaarlijkse Internationale Dag van de Palliatieve Zorg ofwel de IDPZ. De missie van de IDPZ is het geven van bredere bekendheid aan palliatieve zorg. Dit gebeurt door eens per jaar rondom de IDPZ aandacht te vragen voor palliatieve zorg. Enerzijds door gericht informatie te geven over welke keuzes terminaal zieke mensen en hun naasten kunnen
maken m.b.t. ondersteuning in de zorg. Anderzijds om mogelijk vrijwilligers, donateurs en/of fondsen te werven. De Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. heeft dit jaar op twee manieren invulling gegeven aan deze dag. Op 5 oktober is in Casca te Heemstede rondom de film “Iris” een discussieavond georganiseerd. In deze film staat het thema dementie in al zijn facetten centraal bij een echtpaar op leeftijd. De voorstelling werd ingeleid door Gabriëlle Konings, directeur van onze stichting. Na de film volgde een vraaggesprek met de mensen in de zaal. Een panel, bestaande uit specialisten uit de zorgsector, hospice en maatschappelijk werk, fungeerde als vraagbaak voor het publiek. Op zaterdag 8 oktober is Open Huis gehouden bij het hospice aan de Gierstraat in Haarlem. Het merendeel van de ruim 30 geïnteresseerden was heel gericht naar deze Gierstraat gekomen, mede naar aanleiding van een eerder verschenen advertentie en redactioneel stuk in de plaatselijke kranten en huis-aan-huisbladen. Ter plekke werden zij te woord gestaan door vrijwilligers van het Bijna Thuis Huis. Bijzonder was de komst van drie oudere dames van wie de oudste 92 jaar was! Voor het hospice aan de Heemsteedse Dreef is – in samenwerking met boekhandel Blokker en lunchroom Batifol – gekozen voor een stand op de Binnenweg in Heemstede. Een gelegenheidskoor, bestaande uit vrijwilligers uit de thuiszorg en van beide hospices, zorgde voor drie muzikale intermezzo’s. Complimenten aan zowel deze vrijwilligers als aan dirigent Riemke Zuidema zijn meer dan op zijn plaats; in slechts zeven repetities heeft zij een meerstemmig koor van nachtegalen weten te creëren, à capella liederen en canons ten gehore brengend. Naast de
prachtige zang werd hiermee ook het ‘gezicht’ en de ‘stem’ van de hospices helder. Dit kan een drempelverlagend effect hebben op hen voor wie palliatieve zorg in de laatste levensfase nog steeds taboe is. Terugkijkend is het goed geweest opnieuw te hebben deelgenomen aan de IDPZ; hospices en palliatieve zorg in al haar facetten zijn nog steeds onvoldoende bekend. Dus: hoort, zegt het voort! Els Verburg, PR-groep
Vrijwilligersprijs 2011! Hospice Haarlem e.o. wint Heemsteedse Vrijwilligersprijs 2011! Namens de hele groep vrijwilligers van Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. heeft het team van de Dreef de vrijwilligersprijs 2011 gewonnen op het thema: Passie! Na een spannende inleiding door wethouder Botter op het gemeentehuis van Heemstede werd de winnaar bekend gemaakt. Vele vrijwilligers van het team van de Dreef waren aanwezig en gingen spontaan uit hun dak. Een prachtig beeldje werd in ontvangst genomen en iedereen kreeg een roos. Wat echter vooral telde (en blijft tellen)was: de blijk van waardering voor álle vrijwilligers in al die verschillende organisaties die onbaatzuchtig hun kwaliteiten, gedrevenheid en hart inzetten voor de medemens. Een prima initiatief! Team Gier is voorgedragen voor de Haarlemse vrijwilligersprijs. Op 7 december wordt door gemeente Haarlem bekend gemaakt wie daar de vrijwilligersprijs in ontvangst mag nemen. En nu maar duimen dat we twee keer in de prijzen vallen!
7
Hoe kunt u ons helpen? Adres Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. Telefoon (023) 532 00 30 of (023) 547 76 17 Beide nummers te bereiken onder kantoortijden. Na kantoortijden inspreken op het antwoordapparaat. U wordt zo snel mogelijk, ook ’s avonds en in het weekend, teruggebeld. Website www.hospicehaarlemeo.nl E-mail
[email protected] Bijna Thuis Huis Haarlem Gierstraat 14 2011 GD Haarlem Tel: (023) 532 99 17 ’t Tweede Huis Heemstede Heemsteedse Dreef 287 2101 KJ Heemstede Tel: (023) 547 41 99 De stichting heeft een ANBI status KvK nummer 41224742
Spreekt het werk van de Hospice Groep Haarlem e.o. u aan? En bent u bereid ons werk te ondersteunen? U kunt ons op twee manieren helpen: • U kunt ons eenmalig een bedrag schenken. Alle giften, schenkingen en legaten zijn van harte welkom op bankrekening AbnAmro 56.01.99.996 t.n.v. Steunfonds Hospice Groep Haarlem. • U kunt zich opgeven als vriend/donateur van Stichting Hospice Groep Haarlem e.o.. U kunt uw donatie (minimaal €25,- per jaar) overmaken op bankrekening AbnAmro 56.01.99.996 t.n.v. Steunfonds Hospice Groep Haarlem. Desgewenst sturen we u elk jaar in het voorjaar een acceptgiro kaart toe. Voor uw opgave kunt u gebruik maken van onderstaande antwoordkaart. Bij voorbaat hartelijk dank voor uw steun. De kosten van de stichting De stichting heeft de volgende kosten: • huur, vaste lasten en onderhoud van de Bijna Thuis Huizen • salarissen van de coördinatoren • opleiding van de vrijwilligers • reiskosten van de vrijwilligers • voedingskosten van de gasten in de huizen • kantoorbenodigdheden Ter bestrijding van deze kosten ontvangt de stichting een aantal vergoedingen. Zo vragen wij voor een verblijf in een Bijna Thuis Huis een wekelijkse vergoeding. Van het ministerie van VWS ontvangen wij een bijdrage in de salariskosten van de coördinatie en een tegemoetkoming in de huisvestingskosten. Dit is echter niet voldoende om al onze kosten te dekken. Vandaar dat wij een beroep doen op vrijwillige bijdragen van particulieren en bedrijven.
Colofon Redactie Gabriëlle Konings, Anja Roelofs, Anne de Wit Zuidema Fotografie Anja Roelofs, Anne de Wit-Zuidema, Jan Burgers, Carel le Brun, Gabriëlle Konings Vormgeving Annelot Storm, www.stormenvorm.nl Druk Damen Grafia, Haarlem
Ik wil graag de stichting Hospice Groep Haarlem e.o. steunen. Noteert u mij daarom als vriend/donateur van Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. ❍ wilt u mij een acceptgirokaart sturen ❍ ik zal zelf mijn donatie overmaken Naam: Mevr/Dhr: Adres: Postcode: Plaats: Telefoon:
Deze kaart kan ongefrankeerd worden verstuurd naar
Stichting Hospice Groep Haarlem e.o. Antwoordnummer 1875 2000 WC Haarlem
