Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië
Mei 2010 - 16e jaargang
Nieuwsbrief Themanummer: Hulp aan arme gezinnen Verder in deze nieuwsbrief:
Van de voorzitter
Nieuws uit de stad Bacău
Reisverslag
nr. 2
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Van de Voorzitter Zaterdag 24 april: Roemeniëmiddag
Een prachtige lentedag, waarop, ondanks het mooie weer, zo’n ruim 100 mensen besloten toch aan de uitnodiging van HCR gehoor te geven. Deze mensen waren allen zeer verschillend. Ze hebben twee belangrijke overeenkomsten. De eerste is heel voor de hand liggend: Op de één of andere manier zijn zij betrokken op het werk van HCR. De tweede is wat brutaler: Zij hebben kennisgemaakt met de visie en plannen van het nieuwe bestuur. Dat noem ik bewust zo, omdat het verleden anders was dan de toekomst zal zijn. Meer nog dan in het verleden is HCR afhankelijk van de bijdragen van zeer velen. Van donateurs, van werkgroepen, van acties. Er staat nog heel wat te gebeuren en daar is veel inspanning en geld voor nodig.
Gelukkig kon André ook aanwezig zijn. De aswolken waren op tijd weggetrokken en hij kon het goede nieuws meedelen dat hij een goed bericht over zijn gezondheid had gehad in het ziekenhuis. Dankbaar sprak hij uit dat hij hoopte opnieuw moed en kracht te ontvangen om het werk weer voort te zetten. Er is weer perspectief! André heeft de aanwezigen op een bekende én op een nieuwe manier laten zien wat HCR en Betania zijn en betekenen. De bekende manier was met behulp van de bij velen bekende, maar nog altijd zeer informatieve teksten en indrukwekkende foto’s, zoals we die ook kennen van de website en andere gelegenheden. De nieuwe manier was de eerste vertoning van een professionele film, gesproken in het Roemeens en ondertiteld in het Nederlands. Deze film brengt levende beelden uit Bacău over. Aansprekend, schrijnend en wervend. Zelf heb ik het nieuwe bestuur mogen voorstellen. Op enkele bestuursleden na, die onmogelijk aanwezig konden zijn, was het bestuur aanwezig. We gedenken Marike Abel, die korte tijd geleden de diagnose ‘kwaadaardige mamatumor’ te horen kreeg. Het nieuwe bestuur bestaat niet alleen uit mensen, maar heeft ook plannen, beleid en ideeën. Dat heb ik mogen voorstellen:
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Hoe HCR en Betania verder willen: Enerzijds onafhankelijk, maar in sterke onderlinge verbondenheid. HCR zal zich volledig concentreren op projecten, op de sociale raad en bijstand en op de evangelisatie. De oude bestuursleden Seldenrijk en Vroegindeweij zijn niet meer in het bestuur van HCR, maar nog wel in het bestuur van Betania. Vroegindeweij is nog bij iedere HCR bestuursvergadering als adviseur aanwezig. Zoveel kennis, ervaring en betrokkenheid moet je zo lang mogelijk vasthouden. Vroegindeweij vertelde me tijdens de pauze dat hij bezig is met een 16 jaar historie boek op te stellen. Dat zal de overdracht aan de nieuwe secretaris ten goede komen en zeer waardevol zijn voor de geschiedschrijving, voor het begrijpen van het heden en het nadenken over de toekomst. Zowel André als ik hebben beide heren bedankt voor hun betrokkenheid en de wens uitgesproken dat ze nog lang betrokken blijven.
Dankbaarheid vanwege de positieve berichten over de gezondheid van André. Zorg omtrent de gezondheid van Marike. Zorg omtrent de financiële situatie. Maar laten we niet uit het oog verliezen dat de verwondering blijft. Ik heb de middag mogen openen met het Bijbelgedeelte uit Haggai 1. Toen het volk zich opmaakte om aan het huis des Heeren te gaan bouwen, liet de Heere Haggai het volgende zeggen: Ik ben met ulieden. Het huis des Heeren, toen de tempel, in de nieuwtestamentische bedeling het ‘huis mijns Vaders’. U weet het vast wel: in dat huis zijn vele woningen. En dat huis moet vol worden. Dát is bouwen aan het huis des Heeren in onze tijd. HCR wil vanaf het prille begin, daaraan meebouwen in afhankelijkheid van de Hemelse Bouwmeester. Dan is het echt noodzakelijk dat ook voor ons geldt: ‘Ik ben met ulieden’. Dat is ons gebed.
Er is reden tot dankbaarheid en er is reden tot zorg. In beide hebben we God nodig.
Pleun Eikelboom
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Nieuws
uit de stad
Bacău Gezien het thema van de nieuwsbrief heb ik een aantal artikelen opgezocht die bij het thema passen. Alle onderwerpen hebben deze keer met armoede te maken.
haarzelf. Een half uur later is ze heen gegaan. Ze werd 12 jaar. Ik ga nu maar niet in op de behandelingen die het meisje kreeg en hoe dat allemaal gebeurd is, maar ik kan u zeggen dat het allemaal diep droevig was. Daarmee zeg ik niet dat het meisje nog zou leven als dat beter zou zijn, maar daarmee zeg ik nog een keer dat Roemenië zich moet schamen over de behandelingen die plaatsvinden in ziekenhuizen en de prioriteit die ze daar aan geven! In gedachten zie ik het vrolijke meisje voor me en begin ik de week met een emotioneel moment.
Rechten van het kind in Roemenië
Waarschijnlijk om de week goed te beginnen werd ik in de maand maart, op een maandagmorgen vroeg, met m’n neus op een triest feit gedrukt. Ik kom aan op kantoor en daar staat een dame op me te wachten. Ik herken haar wel, want ze heeft een dochtertje wat ernstig ziek is. In haar 10e jaar werd leukemie geconstateerd. Twee jaar lang hebben we dit meisje (financieel) geholpen om het allemaal wat draagzamer te maken. Op haar verjaardag vroeg ze ‘s morgens om wat yoghurt en wilde ze een foto maken van
Artikel 23.3 (verdrag in zake rechten van het kind) “Onder erkenning van de bijzondere behoeften van het gehandicapte kind, dient de in overeenstemming met het tweede lid geboden bijstand, wanneer mogelijk, gratis te worden verleend, rekening houdend met de financiële middelen van de ouders of anderen die voor het kind zorgen. Deze bijstand dient erop gericht te zijn te waarborgen dat het gehandicapte kind daadwerkelijk toegang heeft tot onderwijs, opleiding, voorzieningen voor gezondheidszorg en revalidatie, voorbereiding voor een beroep, en recreatiemogelijkheden, op een wijze die bijdraagt dat het kind een zo volledig mogelijke integratie in de maatschappij en persoonlijke ontwikkeling bereikt, met inbegrip van zijn of haar culturele en intellectuele ontwikkeling.” Eerder schreef ik over de discriminatie van kinderen in Roemenië, met name de kinderen met beperkingen. Vandaag breng ik artikel 23 uit het verdrag inzake de rechten van het kind onder de aandacht. Nog steeds is er
regelt werkelijk vorm gaat krijgen.
Noord-Oost Roemenië Noordoost - Roemenië een van armste gebieden van Europa, dat is het gebied waar ik woon en werk….. Noordoost-Roemenië is de op één na armste regio in de Europese Unie met een gemiddeld inkomen per bewoner van 27% van het Europese gemiddelde. Alleen Severozapaden in Bulgarije scoort met 26% nog lager. Het hoogste gemiddelde inkomen hebben de inwoners van Londen met 334%. Brussel komt
na Luxemburg op de derde plaats met 221%. In Nederland staat Groningen op de 8ste plaats in de Europese ranglijst. Roemenië telt zeven regio’s beneden de grens van 75% van het gemiddelde Europese inkomen, even veel als Griekenland. Topscorer in deze categorie is Polen met 15 regio’s. Er zijn geen Nederlandse of Belgische gebieden die onder deze grens komen. André Muit
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
geen begin gemaakt aan een wettelijk kader voor de sociale dienstverlening. Kinderen met beperkingen hebben in Roemenië geen toegang tot het onderwijs, geen toegang tot revalidatie, kortom toegang tot bijna niets. Veel gezinnen “overleven” met kinderen die geen problemen hebben. In een gezin waar één of meerdere kinderen beperkingen hebben, ontstaan in de meeste gevallen grote problemen. Veel steden in Roemenië hebben geen of slechte voorzieningen voor revalidatie van kinderen. Laten we het over recreatiemogelijkheden dan maar even niet hebben. Particuliere initiatieven worden sporadisch financieel ondersteund door lokale overheden. Een kind met beperkingen heeft in Roemenië geen rechten. Theoretisch misschien wel, maar praktisch is het zo wanneer het kind een bepaalde therapie nodig heeft, in de meeste gevallen de voorzieningen er niet zijn. Al zijn de voorzieningen wel aanwezig, zijn er meestal geen financiën om ze draaiend te houden. Het onderwijs is “gratis” maar niet toegankelijk voor deze doelgroep. Veel particuliere initiatieven zijn nog steeds afhankelijk van fondsen uit het buitenland, omdat in Roemenië de rechten van deze kinderen niet geregeld zijn. Ouders van ernstig zieke kinderen lopen stad en land af om donaties te vinden om hun kind te laten opereren en om de medicatie te kunnen betalen. Ouders van kinderen met beperkingen hebben geen toegang tot de sociale dienstverlening (als deze diensten er al zijn) omdat het veel te duur is en ga zo maar door. Dit onrecht wordt gewoon geaccepteerd, in Roemenië, maar ook bijvoorbeeld door de EU waar Roemenië volwaardig lid van is. Al twee jaar zijn we in gesprek met parlementsleden over deze gang van zaken. Uiteraard krijgen we gelijk als we uitleggen wat we bedoelen. We kijken erg uit naar het moment dat de wetgeving die de sociale dienstverlening
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Thema: Hulp aan arme gezinnen Noodhulp Noodhulp is een begrip van ontzettend veel inhoud. Vooral in Roemenië! Theoretisch zijn er veel voorzieningen voor mensen die in moeilijke situaties terecht komen. De praktijk leert echter dat deze voorzieningen “theorie” blijven. Door stichting HCR wordt noodhulp gegeven in diverse situaties. Hierbij moet u denken aan urgente operatie’s, sterfgevallen, medische behandeling, schoolgelden, uithuiszettingen en aan gezinnen die in ernstige problemen verkeren. Het gebeurt vaak dat er gezinnen op ons kantoor komen die dagen niet gegeten hebben. Door de economische situatie in Roemenië is de middengroep in de bevolking bijna weggevallen. Een sterfgeval, een ziekte of andere problemen kunnen de oorzaak zijn dat het gezin voor de rest van hun leven in grote problemen komt.
Inkomen
Een van de grootste problemen is het schoolgaan van de kinderen. In Roemenië zijn veel gezinnen waar vader en moeder hard werken om een gezin te onderhouden. Het inkomen is vaak erg laag. De meeste gezinnen hebben een inkomen van ongeveer 100 euro per maand. Wanneer beide ouders werken kan dit soms totaal 150 - 200 euro zijn. De kosten voor een normaal bestaan gaan ver over de genoemde bedragen heen. Dit komt vooral omdat de woonlasten voor een gezin met drie kinderen al gauw 100 euro per maand
bedraagt. Zijn er meer kinderen dan wordt dit hoger. De woonlasten van de flats in de stad worden namelijk per persoon berekend. Dit betekent dat hele gezinnen vaak niet anders eten als water en brood.
Naar school? Ondervoeding komt nog steeds veel voor. Meer als één maal per dag wordt er vaak niet gegeten. Het eerste waar op “bespaard” wordt is het schoolgaan van de kinderen. Vaak gebeurt dit door onmacht. Het onderwijs is in principe gratis. Maar ….. een kind naar school sturen met een lege maag en zonder een pakketje brood is bijna onmogelijk. Schoenen en kleding is het volgende probleem. Bij gezinnen met meerdere kinderen gebeurt het vaak dat het eerste kind thuis komt, waarna het tweede kind met de schoenen van het eerste kind bijvoorbeeld ‘s middags naar school gaat. Dit betreft dan vaak een “gelukkig” geval. Kortom veel kinderen gaan niet naar school door armoede. Velen hebben geen goede schoenen, geen schriften, geen potloden, geen kleding en geen geld om het schoolfonds te betalen. Ik heb het dan over gezinnen waar de ouders werken en een laag inkomen hebben. Is er spraken van ziekte of werkeloosheid dan is het probleem vaak nog veel groter. De kosten om een kind op school te houden lopen per jaar al gauw op naar 150 euro per jaar.
Schrijnende gevallen De vele en grote problemen waar we
We komen gezinnen tegen die maanden water drinken en brood eten. Wanneer de kinderen op de kinderclub een kaakje krijgen weten ze niet hoe snel ze deze op moeten eten. Vlees heeft men in jaren al niet meer gegeten. Dagelijks hebben we te maken met gezinnen die op straat gezet zijn, omdat hun appartement verkocht is en ze hoge schulden hadden bij het energie, water- of gasbedrijf. Dagelijks komen we mensen tegen die de wanhoop nabij zijn, omdat ze hun gezin niet meer kunnen onderhouden. Het is heel wat om mee te maken dat je, je kinderen geen eten kan geven of niet naar school kan sturen. Als we het over Bacău hebben dan kan ik u vertellen dat alleen al in de stad Bacău duizenden mensen bij de dag leven. Het inkomen is minimaal en de kosten stijgen per maand. We zien en voelen de veranderingen
omdat we er dagelijks mee te maken hebben. Het aantal wanhopige mensen en gezinnen wat een beroep op ons doet, stijgt. We weten dat deze ontwikkeling te maken heeft met het feit dat de mensen weten dat men een beroep op ons kan doen, maar aan de andere kant zien we een duidelijke stijging die daar niet mee te maken heeft. Laten we eens kijken naar bijvoorbeeld de woonvoorzieningen van veel mensen. Er is een wijk in Bacău waar honderden gezinnen wonen die geen of zeer weinig inkomen hebben. Op een paar vierkante meter wonen soms tientallen leden van een familie. Het gaat hier vaak om één kamer appartementen zonder sanitaire voorzieningen. De sanitaire voorzieningen van deze mensen zijn gemeenschappelijk. Gemeenschappelijk betekent dan een paar douches en toiletten voor honderden mensen. Als ik u dan ook nog vertel dat de meeste van deze voorzieningen maar een paar uur per dag voorzien worden van water, dan kunt u zich misschien voorstellen in welke omstandigheden deze mensen leven. Vaak is het ook nog zo dat de watervoorziening defect is en de riolering verstopt zit. Over het schoonhouden en onderhoud aan deze voorzieningen zal ik het dan verder maar niet hebben. Veel van deze mensen hebben nauwelijks werk. Meestal komt dit omdat de mensen niet geschoold zijn, te oud zijn, of ziek zijn. Dat betekent dat als je een bezoek brengt aan deze flats, daar altijd veel mensen rondhangen. Alleen de sfeer al die rondom deze flats hangt, geeft je een bepaald gevoel van onveiligheid, gevangenis, in ieder geval een onprettig gevoel. Je voelt gewoon dat er veel aan de hand is in deze omgevingen.
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
dagelijks tegen aan lopen, hebben er toe geleid dat er een netwerk is opgezet voor sociale problemen. De volgende instanties maken hier deel van uit: de sociale dienst, gemeente Bacău, kinderbescherming, andere stichtingen, provincie, overheid, onderwijs en gezondheidszorg. Veel gevallen komen bij ons terecht (vaak ook doorgestuurd door de sociale dienst) , omdat ze weten dat we ons inzetten voor de problemen van anderen. De relatie die we met bovengenoemde instellingen hebben is bijzonder goed. Helaas zijn ook hun mogelijkheden vaak beperkt. Onze maatschappelijk werker en evangelist hebben iedere vrijdagmorgen spreekuur. Dat is bekend in de stad en veel gevallen komen wel of niet doorgestuurd via het spreekuur binnen. Dit betekent niet dat we hier alleen vrijdagmorgen mee bezig zijn, maar permanent krijgen we aanvragen binnen voor de meest schrijnende gevallen.
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Provincie Bacău In tientallen dorpen in de provincie Bacău voel je de armoede. Veel mensen vechten voor hun inkomen. Beter gezegd vechten voor een dagelijkse maaltijd. De landbouw is vaak heel primitief en heeft grote investeringen nodig. De gezinnen vechten voor hun eigen eten en denken niet aan verhandelen van bijvoorbeeld verbouwde producten. Door de import van levensmiddelen , groente en fruit is er ook geen vraag naar de vaak door ongedierte aangevreten producten van het platteland. Het is voor veel gezinnen een uitzichtloze situatie die vaak in de bar onder het genot van een wodka verwerkt wordt.
Ook al zijn de mensen gezond en vinden we werk voor deze gezinnen, dan is het inkomen vaak nog te laag om veranderingen aan te brengen in de woonsituatie. Dat zijn hele moeilijke problemen. Het netwerk wat opgezet is in samenwerking met de sociale dienst en kinderbescherming geeft soms de mogelijkheid om de woonomstandigheden op te lossen. Gelukkig lukt het vaak wel om
Veel aanvragen
Omdat we zo veel aanvragen voor hulp krijgen en onze insteek is om ieder gezin individueel te bezoeken, kunt u wel nagaan dat we niet iedereen kunnen helpen. We proberen dan ook zoveel mogelijk naar iedereen te luisteren en daar de meest arme gezinnen en meest wanhopige situaties uit te pikken. Dat betekent een maximale inzet van onze maatschappelijk werkers die een advies uitbrengen over hoe en op welke manier we een persoon/gezin kunnen helpen. Deze hulp moet dan als het even kan bijdragen aan het zelfstandig functioneren van de gezinnen, zodat we onze aandacht kunnen vestigen op een ander gezin welke onze hulp nodig heeft. De praktijk leert echter dat we soms voor situaties komen te staan waar zowel wij als het gezin op één lijn zitten maar de omstandigheden het niet toe laten om op korte termijn deze zelfstandigheid te bereiken. Soms is een gezin zo arm en woont bijvoorbeeld in een treinwagon of een bouwval. Het eerste wat deze mensen dan nodig hebben is een goede woning.
gezinnen op weg te helpen, maar soms is het bijna een onmogelijke opgave.
Permanente hulp Ernstig zieke mensen, mensen met een handicap en bejaarden hebben onze hulp permanent nodig. Omdat het inkomen of het pensioen zo laag is, kunnen deze mensen niet rond komen. Vaak komt het voor dat er medicijnen nodig zijn die niet gekocht kunnen worden en dus ook niet gebruikt worden. Door de onmogelijkheid van een goede medicatie is het aantal sterfgevallen onder deze gezinnen erg groot. Het komt vaak voor dat we te horen krijgen tijdens een bezoek dat de mensen die we hadden willen helpen, overleden zijn voordat het eerste
Hoe kan geholpen worden? Wat doen wij hier aan en wat kunnen wij hier allemaal aan doen? We proberen zoveel mogelijk dichtbij de personen te staan. In de eerste plaats bieden we hulp aan de meest ernstige gevallen. In de eerste plaats gaat het om de kinderen. Om te voorkomen dat ze in de staatsweeshuizen terecht komen of geen onderwijs volgen. We proberen er altijd aan te werken het probleem op te lossen. Voor elk gezin/geval wordt een zorgplan opgesteld. Hierin wordt vermeld wat het doel is en op welk termijn. We geven bijvoorbeeld geen onbeperkte hulp. Het kan gaan om eenmalige hulp met als doel een gezin/persoon over een moeilijke situatie heen te helpen of hulp met termijn. Dit betekent dat het gezin of de persoon zo geholpen wordt, dat het na onze hulp weer zelfstandig verder kan. Het onbeperkt brengen van hulpgoederen heeft totaal geen zin. Meer nog, je maakt de mensen afhankelijk. Een uitzondering zijn ernstig zieke mensen of mensen met een handicap die permanent onze hulp nodig hebben. Het is heel belangrijk dat de kinderen en jongeren geholpen worden met het naar schoolgaan. Voor de lagere school is kleding, schoenen en schoolmateriaal vaak voldoende. Voor de studerende jongeren is een studiebeurs een goede oplossing om straks zelfstandig verder te gaan. Het is belangrijk om onze krachten te bundelen en voor ieder probleem de juiste en goede oplossing te vinden. Wanneer we op deze manier helpen, is het perspectief dat men na korte of langere tijd zelfstandig verder kan. Ik denk dat we dat voor ogen
moeten hebben.
Evangelisatie Bij alle trieste gevallen en bezoeken bij gezinnen aan huis wordt ons team van maatschappelijk werkers bijgestaan door een evangelist. In de meeste gevallen is dit evangelist Rosca die bij ons in dienst is. Door het grote aantal aanvragen ligt hier de uitgebreide mogelijkheid om de mensen in contact te brengen met de Bijbel. Op diverse manieren wordt er met de mensen over het Evangelie gesproken. Vele mensen staan open voor deze geestelijke ondersteuning. Vooral de moeilijke en verdrietige situaties van families/personen geven de prachtige mogelijkheid om de mensen de waarde van het Woord van God onder ogen te brengen.
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
gesprek kon plaatsvinden. Dit komt omdat de mensen vaak veel te laat om hulp komen vragen, omdat men verlegen is met de situatie waarin men leeft.
Wat betekent uw hulp? Armoede zorgt soms voor onbegrijpelijke situaties. Gevallen van zieke mensen die niet op tijd geholpen worden, omdat dokter en medicijnen niet te betalen zijn. Kinderen met een ernstige handicap die ergens in de stad geïsoleerd leven en waar niemand vanaf weet. Gezinnen die hun kinderen geen eten kunnen geven waardoor ondervoeding, ziektes, schoolverlating en allerlei nare dingen. Ook in deze nieuwsbrief vragen wij opnieuw uw aandacht voor uw medemensen. Ons team kan zich inzetten voor heel veel mensen maar alleen met uw hulp! André Muit
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Diversen Verkooptafel Ook in 2009 zijn er heel wat artikelen verkocht via de verkooptafel. Uiteraard komt de opbrengst geheel ten goede aan het werk van Stichting HCR en daarmee ook aan Asociatia Betania. Er zijn heel wat dames die alle met de handgemaakte artikelen beschikbaar stellen. Zo kunt u b.v. een slab bestellen met de naam van uw kleinkind! Of dat deze op een handdoek komt te staan, speciaal gemaakt voor u! U kunt de artikelen kopen of bestellen bij: mw. Flikweert te Bruinisse tel. 0111-482611 e-mail:
[email protected]; mw. Neeleman te Ochten tel. 0344-641208 of mw. Vroegindeweij te Sommelsdijk tel. 0187482594 e-mail,:
[email protected]
Presentatie / lezingen
10
Voor presentaties en/of lezingen betreffende het werk van de Stichting HCR en de Asociatia Betania en over het land Roemenië kunt u contact opnemen met de heer D. Vroegindeweij, Kortewegje 21, 3245 XM Sommelsdijk; tel. 0187-482594; e-mail:
[email protected]. Er zijn geen kosten aan verbonden, wel verwachten wij dat er een collecte wordt gehouden die geheel ten goede komt aan het werk van de Stichting. Wij komen zowel bij bedrijven, scholen, kerken, verenigingen , bejaardentehuizen etc.
Geboortekaartjes Geboortekaartjes die bij u niet meer in de doos
passen of die u weggooit kunt u sturen naar Aline Pas, Zeezwaluw 15, 3905 SE Veenendaal. Zij weet er raad mee en maakt maandelijks de opbrengst over aan de stichting. Aline hartelijk dank daarvoor.
Transporten Wij zouden graag in 2010 weer zes transporten willen uitvoeren naar Bacău . Vandaar deze oproep in de nieuwsbrief, want al verschillende keren zijn wij geholpen met onverwachte aanbiedingen als van “ ik wil wel zo’n transport voor jullie verzorgen”. Mogelijk is iemand onder de lezers die ons zo’n moment wil bezorgen of weet hij iemand die dat zou willen. Uw reactie is welkom op cot@ stichtinghcr.nl of mobiel op 06-51401032.
Winnaar kleurwedstrijd De winnaar is Rutger Coster uit Staphorst. Hij heeft inmiddels een boekenbon ontvangen.
Huishoudelijke mededeling Personen die goederen willen afgeven voor de noodhulp in Roemenië dienen dit in dozen aan te leveren (a.u.b. niet meer in plastic zakken).
Bloemenverkoping H.I. Ambacht Zaterdag 24 april 2010 heeft HCR werkgroep Hendrik Ido Ambacht een geweldige bloemenverkoping verzorgd. Het was prachtig weer en de bloemenverkoop tbv Stichting HCR werd heel druk bezocht. De werkgroep
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
van een geschenk een geldbedrag over te maken, waarvan de helft beschikbaar was voor HCR en de andere helft voor de Stichting Overbrugging. Wij willen de drie directeuren alsook HWwonen heel hartelijk dank zeggen voor het ontvangen bedrag. De heer D. Hitzert zal deel gaan uitmaken van de nog te vormen Raad van Advies van de Asociatia Betania te Bacâu in Roemenië.
Activiteitenagenda kreeg het voor elkaar om het plein voor de winkel van super de Boer te veranderen in een bloemenzee! De combinatie van het mooie weer, de gezellige atmosfeer, de bloemenzee en de inzet van deze werkgroep gaf een prachtige opbrengst van 1.750 euro. Werkgroep HCR – Hendrik Ido Ambacht zet zich in voor de allerarmsten in Roemenië.
10 mei: Presentatie HCR voor de vrouwenvereniging van de Ger. Gem. te Capelle a/d IJssel (Elimkerk). Aanvang om 20.00 uur. 15 mei: Verkooptafel aanwezig op open dag “ Mekkerstee ” in Ouddorp. 12 juni: Rommelmarkt in Hendrik Ido Ambacht. Locatie: Maranathakerk, van 09.00 - 14.00 uur; 3 september: sponsorwandeltocht op strand van Hoek van Holland naar Monster v.v. Zie voor meer info over de actitiviteiten onze website: www.stichtinghcr.nl
Op 1 april jl. ontvingen wij € 5.000,00 van HWwonen te Oud-Beijerland ter gelegenheid van het afscheid van 3 directeuren, namelijk; de heer Wim Vermaas (Christelijke Woningstichting ’s-Gravendeel), de heer Dick Hitzert (Woonstichting Union) en de heer Koos Oostveen (Woningstichting De Maashoek). De genoemde woningstichtingen zijn gefuseerd, vandaar de nieuwe naam HWwonen. De drie directeuren hadden gevraagd in plaats
11
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Wegwijsbeurs Onze stand in hal 3 werd druk bezocht. Het thema voor deze beurs was “ Uw hulp hun toekomst ”. Vele voor ons bekende en onbekende personen mochten wij daar het werk van de stichting uitleggen. De enthousiaste vrijwilligers en bestuursleden die de stand bemanden, hadden het er druk mee. De nieuwe folder met thema “ Uw hulp hun toekomst” die we daar uitreikten geeft, een goed beeld van de activiteiten die gedaan worden door HCR en Betania. Het vijftien jarig bestaan van HCR en Betania werd benadrukt op de stand. Er melden zich nieuwe donateurs aan en meer dan duizend personen deden een poging om het juiste aantal snoepjes in de glazen pot te raden. De prijswinnaars hebben inmiddels hun gewonnen prijs ontvangen (zie artikel hieronder). Wij bedanken u nog voor het bezoeken van onze stand en prijzen nogmaals
het werk van onze stichting van harte bij u aan met het thema “ Uw hulp hun toekomst ”.
Jaap Muit
Uitslag snoepjes raden -> 1e prijs – mobiele telefoon: Jantine Alderliesten uit Hendrik Ido Ambacht (zij heeft precies het aantal geraden) -> 2e prijs – Madeleine pop: Aline Pleijzier uit Genemuiden (zij raadde het aantal van 595) -> 3e prijs – Paddingtonbeer: Lisa de Hartog uit Culemborg (zij raadde het aantal van 594)
12 Op wegwijs 2010 konden julie het aantal snoepjes raden in de stand van stichting HCR. Er hebben heel veel personen, en vooral kinderen, meegedaan aan deze wedstrijd. In de pot zaten 596 snoepjes.
Boekenbon: -> Jorrit Peddemors uit Rijssen (599) -> Jonathan van Bockhove uit Alblasserdam (599) -> Jenniek v.d. Waerdt uit Veenendaal (599) Allemaal van harte gefeliciteerd en bedankt voor het bezoek aan onze stand.
2. Binnen de huizen van Betania
toegepast. Kinderen maken ook werkjes met bijbelse thema’s en die werkjes worden ook op de club gebruikt. De meeste groepsleiders zijn orthodox en sommigen rooms-katholiek. Binnen de gemeenten van BER, Baptisten en Pinkstergroepen in Bacău is namelijk geen “gespecialiseerd” personeel te vinden. Een aantal van de overige personeelsleden komt wel uit deze kerken.
Ten aanzien van evangelisatie binnen de projecten gaat het hieronder om het Dagverblijf Betania, De Dolfijn, De Tulp en het kamertrainingsproject. Dagverblijf “ Betania” en De Dolfijn De groepsleiders van het dagverblijf hebben godsdienstonderwijs in hun programma. De benodigde materialen en het programma worden vastgesteld in overleg met onze evangelist in samenwerking met projectcoördinatoren. De kinderbijbels, bijbels en benodigde lectuur worden verzorgd door de evangelist. De kinderen worden door hun eigen vertrouwde groepsleider in contact gebracht met het evangelie. Vanaf het begin van het werk van Asociatia Betania is voor deze werkwijze gekozen. Het op deze manier kinderen in contact brengen met het evangelie wordt al lang en in goede harmonie met allen
Bedankt Anita Een jaar lang heeft Anita Bregman uit Benthuizen als vrijwilliger in Bacău gewerkt. Zij heeft zich ingezet voor het dagverblijf “Betania”. Samen met het team van het dagverblijf heeft ze actief en enthousiast meegewerkt in één van de groepen. Anita is nu al weer een poosje terug in Nederland en zet zich in om fondsen te werven voor HCR en Betania. Haar inzet is niet zonder resultaat en de diaconie van de Hervormde gemeente in Benthuizen, zondagschool Samuel en club “de
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Evangelisatiewerk (3)
(wordt vervolgt)
>
Bouwsteen” hebben samen het bedrag van 750 euro bij elkaar gebracht. Dit bedrag zal besteed worden aan spel en schrijfmaterialen voor dagverblijf “Betania” waar we dagelijks kinderen met beperkingen behandelen. We zijn heel blij dat Anita zich inzet om het werk in Bacău te ondersteunen en we bedanken de hervormde gemeente in Benthuizen, de zondagschool en de club en uiteraard Anita voor deze betrokkenheid.
13
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
14
Reisverslag Woensdagmorgen 3 maart vertrokken mijn man Johan en ik naar Schiphol. Daar ontmoetten wij Dhr. S. Flikweert, bestuurslid van de Stichting H.C.R. Samen met hem zouden wij een aantal dagen naar Bacău in Roemenië gaan en het project Asociatia Betania bezoeken. Na een lange reis kwamen
een aantal plastic zakken, zodat wij dit konden uitdelen bij de gezinnen die wij ’s middags zouden gaan bezoeken. Benieuwd wat wij zouden gaan aantreffen, stapten wij in de auto op weg naar het eerste gezin. Eenmaal aan de rand van de stad werd de weg al slechter, de huizen veranderden in krotten. Aan het eind van het pad stopte de auto voor zo’n krot (zie foto). Eerst kwam er een kind naar buiten, later de moeder. Wij mochten met Ciprian mee naar binnen. Een ruimte van 4 bij 4 meter, met 2 bedden en een kastje. Een paar kinderen met donkere gezichtjes en bedroefde ogen zaten op het bed. Wat waren zij blij met de kleding, schoenen en de knuffels. Wij mochten foto’s maken en lieten deze ook aan de kinderen zien, zij straalden! Nog geen 15 minuten later waren zij veranderd in blijde kinderen, die met ons stoeiden en knuffelden! Die middag hebben wij meerdere gezinnen bezocht en veel leed en armoede gezien. Dit beeld hebben wij meegenomen naar Nederland.
wij woensdagavond laat in Bacău aan, waar wij werden opgehaald en naar ons appartement werden gebracht. De volgende ochtend werden wij weer opgehaald en naar Betania gebracht waar een heerlijk ontbijt op ons stond te wachten. Na het ontbijt maakten wij uitgebreid kennis met André Muit, die ons later alle projecten liet zien. Wij waren onder de indruk wat er allemaal gedaan wordt voor de autistische , gehandicapte , mishandelde en verwaarloosde Roemeense kinderen.
Wat geweldig dat André samen met zijn vrouw en het personeel van Betania zoveel voor deze mensen wil doen! Vorig jaar werd er aan 120 gezinnen hulp verleend, dit jaar nog maar aan 80 gezinnen. De reden? Er komt minder geld binnen. Kunnen wij dit misschien veranderen? Wilt u 1 gezin á 30 euro per maand voor uw rekening nemen, zodat in ieder geval de hulp aan deze 80 gezinnen dit jaar nog gegeven kan worden?! Carin van der Ham
Vanuit Nederland hadden wij kinderkleding, kinderschoenen en knuffels meegenomen. Dhr. Ciprian Tomita, de maatschappelijk werker van Betania verdeelde deze spullen in
Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Steun het werk van HCR! Dit kan door:
MACHTIGINGSFORMULIER AUTOMATISCHE INCASSO Ondergetekende: de heer/mevrouw *)
Bestemming:
*) doorhalen wat niet van toepassing is
(vakje of vakjes aankruisen)
Voorletters: ........................................... Achternaam: .......................................... Adres: .......................................... Postcode: .......................................... Woonplaats: .......................................... E-mail adres: .......................................... Telefoon: .......................................... Machtigt hierbij Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR) om tot wederopzegging een bedrag van €............................... af te schrijven van giro/bankrekening ........................................................................ per maand per halfjaar
per kwartaal per jaar
eenmalig S.v.p. aankruisen wat van toepassing is
Donateur H.C.R.; minimaal € 25,=/ jaar Hulp/Noodhulp aan arme gezinnen; € 30,=/ maand Evangelisatie; Centra - Projecten Dagverblijven, opvangcentra etc. Waar nodig.....
Ondertekening: Datum: ...................................................................... Plaats: ....................................................................... Handtekening: ....................................................................................
Bovenstaand formulier uitknippen, invullen en opsturen naar: Secretariaat HCR, Zandsteeg 25, 4255 SE Nieuwendijk.
15
Nieuwsbrief HCR - Mei 2010
Colofon Doel
Giften
De Stichting Hulpverlening Christenen in Roemenië (H.C.R.) verleent geestelijke, materiele en humanitaire hulp en ondersteunt evangelisatie activiteiten in Roemenië
Stort uw giften op giro 752 55 31 of ABN – AMRO bankrekening 43 25 25 491 of RABO BANK bankrekening 31 41 25 582, t.n.v. Stichting H.C.R. te Sommelsdijk. Uw gift is aftrekbaar van de belasting!
Comité van aanbeveling Ds. P. den Butter – Veenendaal; ds. J. J. van Eckeveld – Zeist; ds. A. A. Egas– Middelharnis; ds. M. Goudriaan – Veenendaal; ds. W. Harinck – Woerden; ds. D. Heemskerk – Genemuiden; ds. J. M. J. Kieviet –Dordrecht; ds. K. ten Klooster – ’s-Grevelduin-Capelle; ds. R. van Kooten – Apeldoorn; ds. A. Kort – Krimpen aan den IJssel; ds. L. W. van der Meij – Driebergen; ds. P. Molenaar – Dordrecht; Prof. Dr. A. de Reuver – Delft; ds. L. W. Ch. Ruijgrok – Monster; ds. W. Silfhout – Capelle aan den IJssel; ds. J. G. van Tilburg – Waddinxveen; ds. W. van Vlastuin – Katwijk aan Zee; ds. K. Visser – Barendrecht.
Uitgave
16
Deze nieuwsbrief is een uitgave van de H.C.R. en verschijnt vijf maal per jaar. Oplage 6000. Gratis verzending aan begunstigers en belangstellenden.
Inschrijving De H.C.R. is ingeschreven onder nr. 41121455 bij de Kamer van Koophandel te Rotterdam en gerangschikt in de zin van artikel 24.1. – 4 Successiewet 1956.
Legaten Testamentaire beschikkingen voor onze Stichting vermeldt u als volgt: ‘’Ik legateer, vrij van rechten en kosten, een bedrag van ... aan de Stichting Hulpverlening Christenen in Roemenië (H.C.R.) gevestigd te Sommelsdijk’’
Bestuur Voorzitter: Drs. P. Eikelboom (Lekkerkerk) Secretaris: Ir. S. Flikweert Zandsteeg 25, 4255 SE Nieuwendijk, Telefoon: (0183) 402423, E-mail adres:
[email protected]
Presentaties D. Vroegindeweij Telefoon: (0187) 482594 E-mail adres:
[email protected]
Coördinator in Roemenië: André Muit (weblog: www.muit.eu) Website: www.asociatiabetania.ro of www.stichtinghcr.nl
Eindredactie, vormgeving: J. Muit en A. Kort Foto’s: Asociatia Betania Bacäu Druk: Drukkerij Van der Perk BV, Groot-Ammers