Nieuwsbrief. nr. 2. Themanummer: Resultaat en effect van hulpverlening. Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië

Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië

April 2009 - 15e jaargang

Nieuwsbrief Themanummer:

Resultaat en effect van hulpverlening Verder in deze nieuwsbrief: Nieuws uit Bacău Activiteiten werkgroepen Nieuws van het bestuur

nr. 2

Nieuwsbrief HCR - April 2009

Van de Voorzitter Andere tijden, een nieuw bestuur, een nieuwe uitdaging. Geachte lezer, Economische crisis bepaalt het dagelijkse nieuws. In de recent gehouden (of binnenkort nog te houden) biddagen is gewas zeker aan de orde gekomen, maar het gebed om arbeid was op veel plaatsen minstens zo prominent aan de orde. Allemaal voelen we wel ergens de dreiging: verlies van arbeid, verlies van inkomen. Mensen houden niet van verliezen. Wij zijn van huis uit winnaars in eigen oog. Verliezen ligt ons niet. ‘Loser’ (engels voor ‘verliezer’) is een gemeen scheldwoord, iemand die een ‘loser’ is, is zielig, beklagenswaardig, minderwaardig. Eén heeft alles verloren. In de lijdenstijd worden we daar ook dit jaar weer bij bepaald. Nee, veel aardse rijkdom had Jezus niet te verliezen. En Zijn werkelijke Rijkdom had Hij al achter (boven) Zich gelaten. Vanuit de schoot des Vaders zich ‘ingeleefd’ in het jammerdal van ons aardse leven. Hij nam ons leven aan, met maar één mogelijke uitkomst: het ook weer te verliezen. Maar tegelijk met dat ene hoge doel: om het na drie dagen weer terug te winnen en van ‘Verliezer’ te veranderen in de grote Overwinnaar. De wereld overwonnen, de duivel verslagen, de dood overwonnen.

2

Als we leren in die overwinning te delen, hebben we deel aan de Overwinnaar. Kent u Hem? Hebt u het al van Hem verloren? Hebt u zich al in Hem verloren? Dan bent u geen ‘loser’, maar ‘meer dan overwinnaar’! En toch bepaalt economische crisis het dagelijks nieuws. We zijn onder de indruk van de teloorgang van een maatschappij die

volstrekt op drijfzand blijkt te zijn gebouwd. Velen verliezen rijkdom, vermogen dat niet meer blijkt te zijn dan de prachtige kleuren van een zeepbel. Helaas hebben wij allemaal in meerdere of mindere mate ons vertrouwen op die prachtige kleuren gezet. En nu zijn de kleuren weg. De zeepbel is uiteen gespat en wij lopen met de spetters op onze brillenglazen of in onze ogen. We moeten een nieuwe realiteit gaan zien en daarmee leren omgaan. Die realiteit zal ook zeker gevolgen hebben voor HCR en voor Betania. Vanuit het verleden heeft de Stichting HCR een zware morele verplichting op zich geladen. In het vaste vertrouwen dat de Heere ons zal uithelpen zijn steeds opnieuw projecten opgepakt en ingezet. En eenmaal begonnen, kun je niet zomaar stoppen. Het gaat wel over de zorg voor mensen! Het bestuur van HCR doet dan ook een dringend beroep op haar achterban om met nog meer inspanning te werken aan middelenwerving. In Roemenië is de crisis nog veel meer voelbaar dan hier. Als je minder hebt, kun je ook minder verliezen. Zonder steun vanuit Nederland kan daar niet doorgewerkt worden. Het nieuwe bestuur zoekt graag mee naar nieuwe wegen. Daarbij hoort ook een herbezinning op de organisatie en werkwijze van HCR. Niet omdat het vroeger verkeerd ging, maar omdat het in deze tijden van verlies, anders moet! Wij bidden om Gods zegen over ons aller werk, tot heil van onze Roemeense naaste, tot eer van Zijn grote Naam. Pleun Eikelboom


Nieuws

uit de stad

Bacău Roemenië zonder budget… Vanaf september 2008 hebben de gemeenten en vooral dorpen in Roemenië geen budget. Er is geen geld voor salarissen, investeringen en andere zaken. Bijna het gehele budget voor een gemeente in Roemenië komt uit Boekarest en over het algemeen wordt dat verdeeld via het provinciebestuur. Het nationale budget is nog steeds niet goedgekeurd dus het is duidelijk dat er voor 31 maart nergens geld beschikbaar is voor 2009. Als gevolg daarvan ligt alles een half jaar stil ligt. Vanmorgen verscheen er in de pers dat het budget voor de provinicie 10 keer minder is dan het benodigde bedrag. Dat is niet eens voldoende om alle werknemers van de gemeenten in de Provincie Bacău te kunnen

betalen. Dan hebben we het verder maar niet over jeugdzorg, medische zorg, kortom de sociale kant van het hele verhaal. Het ziet er voor 2009 voor de provincie Bacău, maar ook voor andere provincies, niet best uit.

Achterstand Afgelopen maand heeft de gemeenteraad van de stad Bacău besloten om de achterstand over de laatste drie maanden van 2008 aan ons te betalen. Dat ging allemaal moeilijk omdat in de meeste gevallen men niet over een boekjaar mag betalen. Nu is (wordt) het opgelost door een toevoeging aan de contracten die we hebben met de gemeente Bacău. Half maart zal ook het budget 2009 voor de stad Bacău behandeld worden in een gemeenteraadsvergadering. Na deze vergadering kunnen we onze aanvraag indienen voor 2009. “In afwachting van” zal ik maar zeggen.

Projecten scholen en medische posten

Beperkt woongenot

Ik krijg heel vaak de vraag wat er nu eigenlijk terecht komt van de projecten in Roemenië. Mensen denken ten onrechte dat projecten in de loop van de tijd afgebroken worden. Dan gaat het vooral over de projecten welke we overgedragen hebben aan de overheid. Graag geef ik u een „update“ van het werk

3


van de projectgroepen van de afgelopen jaren. Elk half jaar gaan we langs de projecten om toch enigzins zicht op de zaak te houden. Het is verrassend om te zien hoe de vooral de scholen onderhouden worden. Zowel de directies van de scholen als de gemeenten zorgen hiervoor. Natuurlijk is er hier en daar wel een wat verfwerk te doen of andere kleine dingen. Maar over het algemeen kunnen we zeggen dat alle projecten er na een heel aantal jaren er erg goed uit zien. Kinderen die eerst geen school hadden kunnen nu wel naar school en mensen die eerst geen medische zorg hadden in de dorpjes hebben dat nu wel.

Omdat een foto meer zegt dan duizend woorden heb ik foto’s geplaatst van de projecten: - Kleuterschool in het dorpje Sarata gebouwd in 2001, - Medische post in Gura Vaii - gebouwd 2002, - Lagere school in Valea Sosii - gebouwd 2004, - Lagere school in Turluianu gebouwd 2006.

in in in

De foto’s zijn gemaakt in februari 2009. U kunt de foto’s bekijken op: http://www. muit.eu/index.php/2009/02/projectenscholen-en-medische-posten/

Onderwijs mogelijk gemaakt!

Nieuwsbrief in een ander jasje! 4

Zoals een supermarkt om de paar jaar de indeling verandert om de klanten tot ander koopgedrag te (ver)leiden, zo moet een nieuwsbrief ook af en toe een verandering ondergaan. Dit past ook heel goed in de zoektocht naar nieuwe wegen, zoals Pleun Eikelboom in zijn voorwoord schrijft. Daarom is de nieuwsbrief in een nieuw jasje gestoken. .

de supermarkten, bespaard blijft; de inhoud van deze nieuwsbrief is zoals u dat al jaren gewend bent: overzichtelijk, vertrouwd, actueel en informatief. . Heeft u vragen, opmerkingen, suggesties omtrent de layout van de nieuwsbrief vernemen wij dit graag. U kunt dit sturen naar e-mailadres: [email protected]

Wij garanderen u dat u een zoektocht, zoals in

Redactie Nieuwsbrief

Het thema van deze nieuwsbrief is niet het makkelijkste thema. Hoe meet je resultaten en wie meet deze dan? Wel meetbaar of liever gezegd merkbaar is het effect van de hulpverlening. De activiteiten ofwel de materiële hulpverlening van Asociatia Betania hebben een bijzondere impact op de gemeenschap in Bacău. Er zijn allerlei nieuwe projecten ontstaan. Veelal voor kinderen, ik ga daar straks verder op in. De Roemeense pers heeft kortgeleden een analyse gemaakt over de vraag: wat zou er gebeuren als Betania niet meer zou bestaan? Deze analyse werd gemaakt naar aanleding van een discussie met de Roemeense overheid, die ook in moeilijkheden is door de financiële crisis. Ze schreven het volgende: ‘Het is bijna onmogelijk te berekenen hoeveel

mensen steun kregen of op dit moment krijgen van Asociatia Betania vanaf de oprichting van deze organisatie. Dat komt omdat er naast de kinderen met medische, psycholgische en educatieve problemen die dagelijks worden opgevangen, ook de families en de gehele gemeenschap betrokken worden. Ook de lokale overheid heeft veel te danken aan de samenwerking met Betania. Zij hebben veel van de overheidsproblemen opgelost op medisch en educatief vlak. Zieke mensen die operaties en medicijnen nodig hebben en niet door de overheid geholpen worden, komen ook naar Betania.


Thema: Effect van de hulpverlening

Wie kan berekenen hoeveel kinderen en jongeren er gebruik maken van de vele projecten in het onderwijs in Bacău en Onesti? Duizend? Honderdduizend? Vele generaties zullen gebruik maken van de voorzieningen die Betania opgezet heeft met hulp van haar sponsoren!

5

Eten met elkaar, in het verleden geen vanzelfsprekendheid


De belangrijkste projecten van Betania zijn het opvangcentrum „de Tulp“ voor misbruikte en verwaarloosde kinderen, het kamertrainingsproject voor jongeren, het dagverblijf „Betania“ voor kinderen met beperkingen, het dagverblijf „de Dolfijn“ voor kinderen met autisme en het bureau voor Sociale raad en bijstand. Naast de 150 kinderen die hier dagelijks behandeld of verzorgd zijn er ook veel onbekenden die steeds steun krijgen. Dat komt onder andere door de permanente steun aan medische posten, ziekenhuizen en het onderwijs waar 40 nieuwe opleidingen opgezet zijn. Deze posten en scholen zijn gebouwd door Nederlandse vrijwilligers.“

Een vak leren.....

6

Dit artikel uit de Roemeense pers geeft wel een goed beeld van wat er de afgelopen jaren gebeurd is. Met uw steun konden we heel veel mensen helpen die het hard nodig hebben. Ook in de toekomst zullen er velen zijn die uw en onze steun hard nodig hebben. Toen we in 1995 in Bacău begonnen was één van de doelen: het helpen van arme gezinnen. Toen we zagen in welke omstandigheden kinderen met een handicap leefden, werd er als snel nagedacht over een structurele oplossing: een dagverblijf voor deze kinderen met mogelijkheden als fysiotherapie, logopedie

en onderwijs. In oktober van het afgelopen jaar bestond het dagverblijf 10 jaar. We kijken met verwondering terug naar al deze ontwikkelingen. Onder andere ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan kreeg ik een brief van iemand die ons werk een heel warm hart toedraagt. Onderstaand leest u een fragment: ”Ik zag ons weer staan op dat terrein. Er lag een laag sneeuw en het terrein was kaal en het bouwen van een kerk in de buurt was aan de gang. We hadden nog tijd om in Agapia (een plaatsje in een andere provincie waar een bekend klooster staat - A.M.) te gaan kijken, wat een bijzondere ervaring was. Ook zie ik ons nog bezig met schetsen te maken voor meerdere containers met kamers en hoe de deuren moesten draaien. Men wilde eerst een groot hek. Om precies te zijn was dat maart 1996, dus nu twaalf en een half jaar geleden. Het terrein is veranderd en er is heel wat gebeurd in de afgelopen tijd. Maar wat toen een probleem was is nog steeds het probleem: waar halen we het geld vandaan? De vraag van nu is: wie helpt ons? Misschien moeten we ook ons afvragen wie ons in de afgelopen jaren heeft geholpen? Van wie hebben wij de kracht ontvangen om het werk te doen?“ Als we de kinderen zien waar we elke dag voor mogen zorgen stel ik mezelf wel eens de vraag: als deze voorzieningen er nu niet waren, wat gebeurt er dan met deze kinderen? Het antwoord daarop is heel simpel: er is geen ander alternatief. Ik denk dan in het bijzonder aan de kinderen met beperkingen die vaak hoog in een flat wonen. Als onze medewerkers ze niet naar beneden zouden dragen om elke dag naar het dagverblijf te kunnen dan zouden ze hun jaren door brengen in de flat. Zonder naar buiten te kunnen en zonder deel te kunnen maken van de gemeenschap. Hetzelfde geldt voor de misbruikte en verwaarloosde kinderen. Misbruik en verwaar-

Ook de andere projecten zoals het dagverblijf voor kinderen met autisme hebben wonderlijk genoeg allemaal hun plaats gekregen. Ouders kunnen hier terecht voor therapie voor hun kinderen. Door middel van deze therapie proberen we er alles aan te doen om het kind te helpen zodat hij of zij straks zelfstandig kan functioneren. Veel dank zijn we hier verschuldigd aan „de Driestroom“ uit Elst. Zij begeleiden ons hierbij omdat relevante kennis over de behandeling van autisme in Roemenië niet aanwezig is. Het bureau voor sociale raad en bijstand en de kamertraining voor jongeren ondersteunen dagelijks jongeren en gezinnen die niet meer alleen verder kunnen. Ernstig zieke mensen, mensen die operaties nodig hebben of in bittere armoede leven vinden hier altijd

een luisterend oor. Men weet dat hun problemen serieus genomen worden. Meestal hebben de mensen al aan vele deuren geklopt die zelden open gaan. Het eerste wat wij doen is naar de mensen luisteren en als we kunnen, dan helpen we de mensen ook. Het is waar als de pers schrijft dat het bijna onmogelijk is om te berekenen wat het aantal mensen is dat direct of indirect is geholpen. Dat is echter ook niet belangrijk. Het effect (of het resultaat) van de hulpverlening in Bacău is dat we veel mensen tot hulp kunnen zijn. Veel kinderen en jongeren die we op weg kunnen helpen omdat er geen andere alternatieven zijn. Dezelfde pers (krant) schreef ook dat Asociatia Betania een van de weinige organisties is waar resultaten zichtbaar zijn en waar het geld op een juiste manier besteed wordt. Met andere woorden: men heeft vertrouwen in alles wat hier de afgelopen jaren gebeurd is. Dat is geen verdienste maar wel belangrijk om te melden. Deze projecten en de vele an-


lozing hebben een groot impact op de kinderen. We waren eerst het enige centrum in Roemenië voor deze doelgroep. Op dit moment zijn we de enige in deze regio. Deze kinderen vinden hier, al is het tijdelijk, een onderdak, een huis en veiligheid. In de periode van hun verblijf proberen we een goede oplossing te zoeken voor de kinderen. Meestal is dat een pleeggezin omdat terugplaatsen in de familie in de meeste gevallen niet mogelijk is. Wat zou er van deze honderden kinderen terecht gekomen zijn als „de Tulp“ er niet zou zijn? Deze kinderen hebben u en ons hard nodig. Door onze krachten te bundelen proberen we er alles aan te doen om deze kinderen weer in de maatschappij te krijgen zodat ze zich kunnen ontwikkelen op een manier zoals een ieder van ons zijn of haar kind graag ziet opgroeien. Hun ouders kunnen of konden dat om bepaalde verdrietige redenen niet. Met uw hulp kunnen we heel veel voor deze kinderen doen.

Door uw steun is dit gerealiseerd

dere projecten waar u als trouwe lezer van de nieuwsbrief „deelgenoot“ van was zijn mede door uw hulp mogelijk gemaakt. Wij bedanken u voor het vertrouwen en hopen dat u het werk van stichting HCR en Asociatia Betania in Bacău blijft ondersteunen zodat we hulp kunnen blijven bieden aan de mensen die u hard nodig hebben.

7


Werkgroepen en activiteiten Schoolproject Opheusden

die ook in Roemenië te werk gaan. In omgeving Opheusden begint de werkgroep een begrip te worden. Bij het zien van onze stand, en de vele foto’s hoorde je al: O ja, dat is voor Roemenië. Een goed werk. Het heeft zeker veel mensen wat gedaan bij het zien van zoveel ellende en armoede. Al met al heeft het een leuk resultaat opgeleverd op de wintermarkt. Een leuke opbrengst, waar de mishandelde en gehandicapten mee geholpen kunnen worden. Het blijft een leuk en dankbaar werk, om je in te mogen zetten voor dit goede doel. Onze vrijwilligers hebben zich er weer 100 % ingezet ondanks dat het twee hele koude dagen waren. Koude wind....ach, in Roemenië is het vaak -25 graden. Wat zeuren we nou. Gewoon doorgaan. De volgende activiteiten liggen alweer op ons te wachten. Alle bezoekers van onze stand hartelijk dank voor uw gave. Werkgroep Opheusden

In de maand december organiseerden de kinderen van de Hervormde school in Opheusden een actie voor de projecten van de Asociatia Betania. De kinderen verkochten koeken, krentenbrood, rookworsten en prikkaarten. Deze aktie leverde het geweldige bedrag van € 3.486,= op. Werkgroep Opheusden wil alle kinderen, bestuur en meewerkenden van de hervormde school hartelijk dankzeggen voor dit geweldige bedrag.

8

Duikenburgse dagen Eind januari mochten we weer ons best doen, om onze stichting en onze werkgroep te promoten op de Duikenburgse wintermarkt. Het waren gezellige, goed bezochte dagen. Natuurlijk als je voor Roemenië te werk staat, komen de verhalen los. Veel mensen werken voor goede doelen. Zo hadden we diverse gesprekken met personen

Verkoping Krimpen aan den IJssel De elfde HCR-verkoping in Krimpen alweer, voor mij de eerste keer. Wat moet je van zo’n verkoping verwachten? Door alle informatie die er in de vergadering doorkomt, vorm je voor jezelf een beeld hoe de markt dan zal zijn… en als de markt er dan is, dan is het toch weer anders dan dat je jezelf had voorgesteld… Alles kan in de voorstelling die je had gemaakt precies worden ingevuld en er komen nog veel dingen bij… Al voor de openingstijd begon het gezellig druk te worden, kramen werden ingericht, kopers en verkopers liepen af en aan. En dan draait de mark op volle toeren. Om je heen hoor en zie je de artikelen over de “toonbank” gaan en wordt er druk onderhandeld…

Nieuwsbrief HCR - April 2009 Kopers sjouwen met tassen koopwaar en krijgen maar niet genoeg van het uitgebreide assortiment. De lucht van friet, oliebollen, vis, warme stroopwafels maakt de kopers en de verkopers hongerig en zo maken zij grote omzet. Als je dan ’s avonds de winst berekent: € 14.245,=, dan weet je: het was zeker niet voor niets zo’n lange, vermoeiende, maar bovenal gezellige dag!! Als ik eerlijk ben was het die avond niet heel laat voor ik sliep… dromend over de volgende verkoping, waar we zeker weer bij willen zijn! . Koen Visser.

Familiedagen Hardenberg Drie fantastische dagen hebben we doorgebracht in Hardenberg met als doel de stichting HCR te promoten. Het was erg gezellig en druk. Veel bezoekers hebben kennis gemaakt met Stichting HCR. We hebben veel contacten kunnen leggen, veel verteld over het werk in Roemenië en over de projecten in Bacău. Voor ons is het een geslaagd

evenement geworden. Er was een uitstekende sfeer, en de samenwerking in de promotiegroep was geweldig. Allen hartelijk bedankt voor de geweldige inzet. De familie L. Seppenwoolde uit Rijssen was de winnaar van het raden van het juiste gewicht van de kaas. Deze woog 20.6 kg. Tonnie van der Brandt .

9


Verkoping Opheusden Zaterdag 28 maart hield de werkgroep Opheusden haar jaarlijkse verkoping. Ondanks de regen was het een zeer gezellige en geslaagde dag en er was van alles te koop. Ook aan de kinderen was gedacht. Zij konden zich vermaken in de knutselhoek of konden een rondrit maken in een heuse brandweerauto. De opbrengst van deze verkoopdag is maar liefst € 4.500,=. Hiermee worden het evangelisatieproject en de gehandicapten in het dagverblijf in Betania ondersteund. Namens de werkgroep willen we alle bezoekers, vrijwilligers en sponsors van deze dag hartelijk danken!

10

Bedankt! Van een CONSERVENFABRIEK hebben wij als werkgroep Opheusden voor de tweede keer in korte tijd veel conserven gekregen. In december ruim 33.000 potten met eten (bieten, appelmoes), en in februari nog een keer 33.000 potten.

Regelmatig worden er goederen en tweedehands kleding aangeboden. Deze worden getransporteerd naar Bacău. Voor deze transporten worden kosten gemaakt. Hiervoor proberen wij sponsoren te vinden. Bent u bereidt een transport te sponsoren? Degenen die reeds een transport hebben gefinancierd, of een vrachtwagen beschikbaar hebben gesteld willen wij hartelijk dank zeggen. ..................................

Nieuwe bestuursleden Voorzitter U las het al onderaan het voorwoord: een nieuwe voorzitter. Graag stel ik mij aan u voor. Mijn naam is Pleun Eikelboom en ik ben op het moment dat dit blad uitkomt 52 jaar oud, vader van 2 dochters en opa van Rutger. Ik ben consultant in voornamelijk de zorgsector en houd mij daarbij bezig met een breed scala aan activiteiten in alle sectoren van de gezondheidszorg en soms ook daarbuiten. Ooit studeerde ik Bedrijfseconomie in Rotterdam en toen ik daarmee klaar was werd ik door onze plaatselijke predikant, ds. P. Molenaar, min of meer moreel gedwongen een NPV-afdeling op te richten in Lekkerkerk. Ik werkte toen in het Ikaziaziekenhuis in Rotterdam. Deze zelfde NPV-afdeling ruil ik nu in voor de Stichting HCR. Frappant is dat ik daarmee het stokje overneem van Dr . R. Seldenrijk, landelijk NPV-directeur, en dat ds. Molenaar één van de namen is die ik tegenkom in het comité van aanbeveling.

In het voorwoord van deze Nieuwsbrief leest u meer over wat mij beweegt. Ik hoop het voorzitterschap op waardige en productieve wijze te mogen vervullen en dat ook u de schouders er onder wilt zetten, teneinde het werk van André en zijn mensen te kunnen voortzetten.


Van het bestuur:

Algemeen adjunct Mijn naam is Gerda de Pater en ik woon in het mooie Zuid Hollandse dorpje Ouderkerk aan den IJssel aan de rivier de IJssel. Vanuit mijn werk ben ik betrokken bij de gehandicaptenzorg. Bij Siloah stichting gehandicaptenzorg ger. gem. maak ik deel uit van de Raad van Bestuur. Als vrijwilliger ben ik betrokken en actief bij het organiseren van vakantieweken voor mensen met een handicap. .

Mijn werkzame leven heb ik voor het allergrootste deel doorgebracht in de zorgsector, als laatste was ik voorzitter van de Raad van Bestuur van ISZ De Brug, een instelling voor intramurale ouderenzorg in Driebergen. .

Stichting HCR: tot voor kort voor mij onbekend. Een zoekopdracht op de computer toont mij een mooie website. Een doorlink geeft een helder beeld van de vele goed opgezette projecten van Asociatia Betania. Met nieuwsbrieven die veel inhoudelijke informatie bevatten, de actieve werkgroepen en een uitgebreide activiteitenkalender is de HCR een actieve stichting die zich inzet voor een prachtig doel. De opzet van de projecten getuigt van professie en betrokkenheid.

Ik was eerder betrokken bij een OostEuropatraject, te weten in Tsjechië, alwaar ik goede ervaringen op deed met de ontwikkeling van ouderenzorg.

Wat de HCR de komende tijd te doen staat is het werken aan de naamsbekendheid en het professionaliseren van de werving van middelen. Graag wil ik de HCR en Asociatia Beta-

11


nia En wat ik ook het mooie vind van de HCR: ieder steentje is welkom: giften, donaties, acties en collectes, onderhoudswerkzaamheden in Bacau, een Nieuwjaarsduik, met de vrachtwagen naar Roemenië maar ook telefoons verzamelen in Nederland. En zoals we inmiddels weten en ik het mooi omschreven las in een van de nieuwsbrieven: er zijn heel veel steentjes nodig om ‘te bouwen aan te toekomst van Bacau!’

nië en bad God voor een gezegende dag en een goede opbrengst. Met name echter bad hij voor het welzijn van ons aller zielen. Niet alleen van de aanwezigen, maar ook voor de zielen van degenen welke niet aanwezig waren. Dat is immers het allerhoogste goed, dat echter niet te koop is. Om dat te kunnen verkrijgen heeft Hij dat enige offer gebracht dat door ons nooit te evenaren is, maar waarmee Hij de zielen van Zijn volk heeft afgesmeekt. Een kelderbox als woning

12

Van de penningmeester Eind januari 2009 hield de werkgroep Krimpen aan den IJssel een verkoping. In deze nieuwsbrief schreef Koen Visser in de rubriek Werkgroep en activiteiten een verslag en ook op onze website leest u hier meer over. De werkgroepleden en anderen, zoals de leden van het COT hebben hier heel wat vrije uurtjes aan (de voorbereidingen ervan) besteed. De vrijdagavond voorafgaand was ook een drukke avond. Allerlei spullen en goederen werden toen al opgebouwd en klaargezet en dat duurde wel tot heel laat in de avond. En ’s ochtends vroeg was men weer present om de klus af te maken, maar ook om de handelaren toegang te verlenen en hun kraam in te kunnen laten richten. Deze handelaren waren soms professionele winkeliers, die deze dag allemaal aanwezig waren om nagenoeg belangeloos hun waren te slijten. Het grootste deel van de opbrengst was bestemd voor de Stichting. Zoals altijd waren er uiteraard dingen die “nog even snel geregeld moesten worden”, maar toen ds. Kort van de Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland te Krimpen aan den IJssel zijn openingswoord begon, daalde de rust toch even neer. Hij sprak kort over de werkzaamheden die verricht waren en nog steeds worden voor onze naasten in Roeme-

Na deze eerbiedwaardige opening konden de deuren worden geopend en barstte de drukte los. Een gezellige drukte, waar geen onvertogen woord is gevallen. Belangstelling was er voor de kramen, voor de te verkopen spullen en voor de presentatie over onze werkzaamheden in Roemenië. Vooral de aanwezigen die de werkzaamheden van de Stichting nog niet kenden waren verbaasd over met name de structurele activiteiten die daar plaatsvinden. Na een drukke dag moest alles uiteraard ook weer worden opgeruimd en kon de kas worden geteld. Ik was die dag ook aanwezig geweest en had voor mezelf een schatting gemaakt. Blij verrast was ik echter toen ik ’s avonds laat door de penningmeester van de werkgroep Krimpen werd gebeld met de mededeling dat die dag ruim € 14.245,= had opgeleverd. Geld dat keihard nodig is om de projecten te

Als penningmeester word ik slechts met koude getallen geconfronteerd. André Muit en zijn medewerkers echter worden er veel harder mee geconfronteerd. Zij moeten daar de hulpverzoeken afwijzen en mensen met lege handen de deur wijzen, ondanks dat zij er voor 100% van zijn overtuigd dat zij de hulp nodig hebben. En ik weet dat echt niet iedereen die om hulp vraagt die ook krijgt, omdat er een behoorlijk streng selectie-proces plaats vindt, waarin één vraag centraal staat: heeft men onze hulp wel echt nodig? Of kan men zelf de problemen oplossen, misschien met wat adviezen onzerzijds, zodat wij een ander kunnen helpen die het nog veel harder nodig heeft? Vaak zware gesprekken met moeilijke beslissingen. En nog veel moeilijker wordt het als men ervan overtuigd is dat men de hulp wel verdient, maar die hulp niet gegeven kan worden omdat het geld er simpelweg niet is. Zo’n kille redenering waar niemand gelukkig van wordt; wij als Stichtingsbestuur niet, het per-

soneel in Roemenië niet en de ongelukkige hulpvrager niet. Soms kan dat dus tot gevolg hebben dat er mensen in bittere ellende moeten blijven verkeren, terwijl die met een relatief klein bedrag geholpen konden worden……. In bovenstaand stukje leest u waarschijnlijk een stuk emotie. Terecht, want ik heb in Roemenië al zo veel gezien: gewone dagelijkse woon- en leefomstandigheden waar een moeder met 3 kleine kinderen in een kelderbox woont, maar ook hoe dankzij de inspanningen van het personeel van Betania mishandelde kinderen weer een goed tehuis vonden, hoe de medische zorg in dorpen van niets naar een mooi ingerichte medische post groeide en ga zo maar door. En ook, hoe mensen door de inspanningen van de evangelist van Betania de weg naar de kerk konden gaan vinden en zich vervolgens wisten los te maken van de Roemeens orthodoxe kerk! /


kunnen continueren. Geld, dat ook geheel ten goede komt aan de werkzaamheden ten behoeve van Betania. Immers: de kosten die in Nederland gemaakt worden, bestaan slechts uit de Nieuwsbrief, de boekhouder (ivm de jaarrekening) en de kosten van de broodnodige transporten. Wij beschikken in Nederland niet over een kantoor en betaald personeel. Alles wat hier door bestuur en de diverse werkgroepleden wordt gedaan, gebeurt volledig belangeloos. Dit is al eerder vermeld, maar ik wil dat graag nog eens benadrukken. Ondanks dat deze verkoping een prachtig bedrag heeft opgeleverd en er geen grote overheadkosten zijn, worden wij toch maandelijks geconfronteerd met lagere inkomsten. Ongetwijfeld als gevolg van de recessie welke momenteel wereldwijd heerst. Misschien ook omdat er andere, persoonlijke redenen aan ten grondslag liggen.

Maar ik weet ook dat de noodzakelijke hulp nog steeds hard nodig is! En dat wij allemaal niet één week zouden willen ruilen met de dagelijkse realiteit van de gemiddelde hulpvrager in onze projecten! Daarom wil ik een dringend beroep doen op u allen ons (maandelijks?) een bedrag te doneren in de wetenschap dat dit voor bijna 100% gebruikt wordt voor de doelstellingen van de Stichting: hulp te verlenen aan hen die deze behoeven! Daarnaast wil ik u ook dringend verzoeken ons in uw gebeden te willen gedenken, zoals ds. Kort uitsprak in zijn openingswoord en zoals dat herhaald werd in de sluiting door ouderling Buitendijk. Want zonder Zijn zegen zijn al onze inspanningen vergeefs! A. Eikelboom

13


Machtigings formulier Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië

MACHTIGINGSFORMULIER AUTOMATISCHE INCASSO Ondergetekende: de heer/mevrouw *)

Bestemming:

*) doorhalen wat niet van toepassing is

(vakje of vakjes aankruisen)

Voorletters: Achternaam: Adres: Postcode:

........................................... .......................................... .......................................... ..........................................

Woonplaats: E-mail adres: Telefoon:

.......................................... .......................................... ..........................................

Donateur H.C.R.; minimaal € 25,=/ jaar Vrienden van Bacäu; minimaal € 10,=/ maand Sponsor Noodhulp Adoptieproject; minimaal € 30,=/ maand Waar nodig

Machtigt hierbij Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR) Om tot wederopzegging een bedrag van €............................... af te schrijven van giro/bankrekening ........................................................................

14

per maand

per kwartaal

per halfjaar

per jaar

Ondertekening: Datum: ...................................................................... Plaats: ....................................................................... Handtekening: ....................................................................................

S.v.p. aankruisen wat van toepassing is

Bovenstaand formulier uitknippen, invullen en opsturen naar: Secretariaat HCR, Kortewegje 21, 3245 XM Sommelsdijk.

30 april

(Koninginnedag): Ontbijtbezorg actie in Krimpen aan den IJssel (werkgroep HCR - Krimpen a/d IJssel).

9 mei:

Zangavond in Ouderkerk aan den IJssel, Hervormde dorpskerk, Kalverstraat 1. Aanvang 19.30 uur. De zangavond heeft als thema ”Bevrijding”. Gemengd koor Deo Favente uit Arnemuiden, Meisjeskoor Seba uit Krimpen a/d IJssel.

16 mei:

Deelname van Werkgroep HCR - Krimpen a/d IJssel met een stand op de braderie in Capelle aan den IJssel.

5 juni:

Presentatie over Stichting HCR + verkooptafel in Zoetermeer. Aanvang19.00 uur. Locatie: Morgensterkerk, Nassaulaan 1.

6 juni:

Zomeravondconcert in Alblasserdam.

27 juni:

Zangavond in Krimpen aan den IJssel.

3 juli:

Jaarlijkse strand - sponsorloop Hoek van Holland - Monster (Werkgroep HCR - Krimpen aan den IJssel).

11 juli:

Presentatie over Stichting HCR en verkooptafel in Lunteren, Stichting herkenning vereniging voor weduwen en weduwnaren, Bethelkerk, Schaepmanstraat 2. Aanvang 10.00 uur.


Activiteitenagenda

Wilt u ook adverteren? Vraag naar de voorwaarden! PR-commissie telnr. 06-30166557

15


Colofon Doel

Giften

De Stichting Hulpverlening Christenen in Roemenië (H.C.R.) verleent geestelijke, materiele en humanitaire hulp en ondersteunt evangelisatie activiteiten in Roemenië

Stort uw giften op giro 752 55 31 of ABN – AMRO bankrekening 43 25 25 491 of RABO BANK bankrekening 31 41 25 582, t.n.v. Stichting H.C.R. te Sommelsdijk. Uw gift is aftrekbaar van de belasting!

Comité van aanbeveling Ds. P. den Butter – Middelharnis; ds. J. J. van Eckeveld – Zeist; ds. A. A. Egas– Middelharnis; ds. M. Goudriaan – Veenendaal; ds. W. Harinck – Woerden; ds. D.Heemskerk – Genemuiden; ds. J. M. J. Kieviet –Dordrecht; ds. K. ten Klooster – ’s-Grevelduin-Capelle; ds. R. van Kooten – Apeldoorn; ds.A. Kort – Krimpen aan den IJssel; ds. L. W. van der Meij – Driebergen; ds. P. Molenaar – Dordrecht; Prof. Dr. A. de Reuver – Delft; ds. J. Roos – Barneveld; ds. L. W. Ch. Ruijgrok – Monster; ds. W. Silfhout – Capelle aan den IJssel; ds. J. G. van Tilburg – Waddinxveen; ds. W. van Vlastuin – Katwijk aan Zee; ds. K. Visser – Barendrecht.

Uitgave

16

Deze nieuwsbrief is een uitgave van de H.C.R. en verschijnt vijf maal per jaar. Oplage 4750. Gratis verzending aan begunstigers en belangstellenden.

Inschrijving De H.C.R. is ingeschreven onder nr. 41121455 bij de Kamer van Koophandel te Rotterdam en gerangschikt in de zin van artikel 24.1. – 4 Successiewet 1956.

Legaten Testamentaire beschikkingen voor onze Stichting vermeldt u als volgt: ‘’Ik legateer, vrij van rechten en kosten, een bedrag van ... aan de Stichting Hulpverlening Christenen in Roemenië (H.C.R.) gevestigd te Sommelsdijk’’

Bestuur Voorzitter: Drs. P. Eikelboom (Lekkerkerk) Secretaris: D. Vroegindeweij, Kortewegje 21, 3245 XM Sommelsdijk, Telefoon: (0187) 482594 Fax. (0187) 482978, E-mail adres: [email protected]

Coördinator in Roemenië: André Muit (weblog: www.muit.eu) Website: www.asociatiabetania.ro of www.stichtinghcr.org

Eindredactie, vormgeving: J. Muit en A. Kort in samenwerking met Rapp ‘it Projectbegeleiding te Nijkerk Foto’s: Asociatia Betania Bacäu Druk: Drukkerij van de Perk B.V., Groot-Ammers

Nieuwsbrief. nr. 2. Themanummer: Resultaat en effect van hulpverlening. Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië

Recommend Documents