nieuws Hoffelijkheid en voorkomendheid Laptop-itis Jaarsma & de Boer B.V. Klootschieten bij het Buitenhuys Kirgizië; een land in ontwikkeling

CCTnieuws jaargang 10 II nr. 38 II september 2003

Hoffelijkheid en voorkomendheid Laptop-itis Jaarsma & de Boer B.V. Klootschieten bij het Buitenhuys Kirgizië; een land in ontwikkeling Column Bello

03 2003

Van de voorzitter Als we de media en de politiek mogen geloven zitten we op dit moment met de economie in een periode dat het allemaal wel iets beter zou kunnen. Misschien druk ik mij iets te eufemistisch uit, want ook binnen onze club zullen er ongetwijfeld leden zijn die uitzien naar betere tijden. Op zich is dit geen schande. Het gaat ons allemaal wel eens een keer niet voor de wind. Toch moeten we er voor oppassen dat we ons niet een recessie aan laten praten. En gelukkig laat ook niet iedereen zich in een dal praten. Dit is ook te merken in een groeiend aantal aanvragen om lid te mogen worden van de CCT. Ik denk dat dit mede een gevolg is van een prima website en het beleid om als club iets meer aan PR te doen. Op dit moment beoordelen we vanuit het bestuur nog steeds de aanvragen om lid te kunnen worden in de relatie met ons huidige ledenbestand en het criterium om maximaal twee leden uit dezelfde branche toe te laten. Dat dit niet altijd gemakkelijk is zult u begrijpen. De verzoeken om toe te kunnen treden tot een businessclub als de CCT duiden er op dat lang niet alle ondernemers zich de kop gek laten maken door gepraat over een recessie. Zorgen voor een zo breed mogelijke orderportefeuille en betrouwbare opdrachtgevers is hierin van essentieel belang. Dit is ook van toepassing op een club als de CCT. Dus niet proberen om ten koste van alles leden te werven. Kwaliteit voor kwantiteit te laten gaan. Dit kunnen we nu zeggen, omdat we als CCT merken dat met een goede en consequente huisstijl, een onlangs uitgereikt up-to-date smoelenboek” en een goed onderhouden en wervende website het helemaal niet moeilijk is om te werken aan een kwalitatief hoogwaardig ledenbestand. Daarin kan uw steun en inbreng van groot belang zijn. Wat let u? Bekijk uw zakenpartner eens van een andere kant. Hoe waardevol zou uw relatie niet kunnen worden, als u elkaar regelmatig ontmoet op een CCT-clubavond? Henk Grimberg

Een huis vol dames door Hans Lammerts van Bueren De CCT feliciteert Karin en Gerrit Hobbelink met de geboorte van hun derde dochter, Madelief Louise Hobbelink. Madelief werd in goede gezondheid geboren op 23 juni 2003 om 10.10 uur. Net zoals haar oudere zusters Emma en Juliëtte had ook Madelief geen haast om van de moederschoot afscheid te nemen. Zij was ruim één week over tijd. Nog maar net geboren heeft Madelief al een eigen e-mail adres. Op [email protected] kan iedereen haar bereiken. Maar voorlopig is Madelief elke dag het liefst gewoon heel dicht bij haar moeder. Juliëtte speelt graag in de zonnige serre of in de achtertuin en oudste dochter Emma vergezelt inmiddels al graag haar vader wanneer deze voor de CCT als verslaggever op pad gaat. Uw redactiecommissie is er van overtuigd dat wij in de toekomst, in het CCTnieuws, verder kennis zullen maken met de wolken van dochters van Karin en Gerrit Hobbelink.

Colofon Het bestuur Henk Grimberg (voorzitter) Ewoud Storm van ‘s Gravesande (secretaris) Bert Bouwman (penningmeester) Alfons Esman (lid) Brian Sprukkelhorst (lid) Secretariaat Postbus 1033, 7550 BA Hengelo Telefoon 074-2910964 Fax 074-2505075 E-mail adres: [email protected] www.cctwente.org Activiteitencommissie Edu Jaarsveld Rudolf van der Bles Herman Nijland Koert Mink PR commissie Lex Nijhuis Redactiecommissie Ben Loohuis Gerrit Hobbelink Hans Lammerts van Bueren Kascommissie Jan Franken en Marc Geerlings Bank en Kamer van Koophandel ING Bank nr. 674253000 Giro van de bank: 811153 Kamer van Koophandel: S. 30772 Opmaak nieuwsbulletin TerZake Reclameadvies Welbergweg 9, 7556 PE Hengelo Telefoon 074-2506522 Fax 074-2506422 Drukwerk PAV Drukwerk Oude Postweg 22-26, 7557 DE Hengelo Telefoon 074-2435600 Fax 074-2435702 Deadline aanleveren kopij volgende editie Voor 1 december 2003 mailen aan Gerrit Hobbelink; E-mail: [email protected] Doelstelling De CCT is gestoeld op ethische beginselen in het zakelijk verkeer. Zij beoogt door zakelijke informatie het niveau van haar leden op peil te houden.

LAPTOP-ITIS Het voordeel van de laptop is dat men kan ‘werken waar en wanneer men wil’. In een tijd waarin mobiel werken de trend is, neemt het gebruik van laptops snel toe. Ook bij medewerkers met vaste werkplekken. De laptop is ontworpen voor kortdurend gebruik. De praktische voordelen wegen dan op tegen de ergonomische tekortkomingen, zoals het (te) kleine toetsenbord en het niet in hoogte instelbare beeldscherm. De ongunstige werkhoudingen worden pijnpunten wanneer lang(er) met een laptop* wordt gewerkt. Gebruikt u een laptop thuis of op uw werk? Werkt u hierdoor voortdurend met een gebogen nek omdat het scherm te laag staat? Of heeft u uw scherm op de juiste hoogte staan, maar typt u daardoor boven uw macht? En met uw polsen voortdurend gebogen? Of heeft u vermoeide ogen door het steeds turen naar de kleine(re) letters? Pak deze klachten, kortweg LAPTOP-ITIS, aan en zoek oplossingen voor de ergonomische knelpunten. Voor u gelezen door Gerrit Hobbelink. Bron: Backshop Healthy Computing b.v.

ZO VOORKOMT U LAPTOP-ITIS? Wanneer u een laptop gebruikt, beantwoord dan de volgende vraag met ja of nee: ‘heeft u een laptop nodig voor het uitvoeren van uw werkzaamheden?’ Zo NEE: zet dan uw laptop aan de kant en gebruik een desktop. Dit blijft de beste manier om, mits goed ingericht en gebruikt, beeldschermwerk te verrichten. Zo JA: inventariseer de belangrijkste knelpunten en zoek daarvoor oplossingen. Kijk daarbij naar werkhouding en gebruiksduur, maar ook naar aspecten zoals het type laptop, waar (op kantoor, bij klanten, onderweg of thuis?) en bij welk soort werkzaamheden u de laptop gebruikt. Welke oplossing de beste is, verschilt per situatie. Veel toegepaste oplossingen zijn: - De laptop alleen gebruiken als het echt moet (onderweg, bij klanten) en op kantoor een desktop of een ‘docking station’ gebruiken. - Het gebruik van een laptophouder (bv de zeer lichte - 335 gr - verstelbare ErgoStand) of laptopstandaard zodat het scherm op de juiste hoogte wordt geplaatst. Het

liefst in combinatie met een los ergonomisch toetsenbord en een losse ergonomische muis. - Een opvouwbare laptophouder die ook (samen met een los toetsenbord en muis) onderweg of bij klanten kan worden gebruikt. - Het koppelen van een losse muis als vervanger voor de vaste trackpoint of touchpad. - Een laptop met een zo dun mogelijk toetsenbord (b.v. TypeMatrix toetsenbord). - Een laptop met een goede kwaliteit beeldscherm, zoals met een actieve matrix (TFT-scherm). - Regelmatig pauzeren en bewegen zodat de statische en gespannen werkhouding bij laptopgebruik wordt doorbroken. * Laptops vallen niet onder de definitie van de standaard beeldschermwerkplek wanneer ze niet langer dan 2 uur per dag worden gebruikt. Worden ze langer dan 2 uur gebruikt moeten ze voldoen aan de wettelijke eisen (zie Arboregeling artikel 5.1 en AI-blad ‘Werken met beeldschermen) hiervoor. Zonder aanvullende (hulp-)middelen voldoen de huidige laptops niet aan deze eisen.

Uit liefhebberij ontstaan Even voorstellen In deze nieuwe rubriek stelt de redactiecommissie CCT leden aan u voor. Het is de bedoeling om in elk CCTnieuws steeds een interview met één van de CCT leden te plaatsen. Middels deze interviews leert u andere leden beter kennen en voor de nieuwkomers kan het een prettige manier zijn om aan de overige CCTers te worden voorgesteld. U mag er daarom rekening mee houden dat u door de redactiecommissie benaderd kunt worden met het verzoek voor een interview. Het staat u echter ook vrij om zélf de redactiecommissie te benaderen als u het op prijs stelt om voor het CCTnieuws geïnterviewd te worden.

Jaarsma & de Boer BV CCT lid Tim Jaarsma is sinds 1 januari 2000 mededirecteur en medeeigenaar van het bedrijf Jaarsma & de Boer B.V. Een HEAO studie management, economie en recht werd na het derde jaar beëindigd omdat het toen nog kleine computerbedrijfje al zoveel werk met zich meebracht dat er gekozen moest worden. Tegenwoordig is het ontwerpen van internetsites de "core business" van Jaarsma & de Boer B.V. waar naast de drie eigenaar directeuren ook één werknemer en één freelance systeembeheerder hun dagelijkse boterham verdienen. door Hans Lammerts van Bueren

De zolderkamer als kantoor Zoals bij veel jongeren oefent de computer ook op Tim Jaarsma een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Naast zijn HEAO studie werden dan ook heel wat uren zelfstudie besteed aan het ontdekken van de nagenoeg onbeperkte gebruiksmogelijkheden van de moderne personele computer. Spelenderwijs vergaarde Tim in korte tijd zoveel kennis dat hij al snel door vrienden en kennissen geraadpleegd werd bij computerproblemen. Nadat Tim in zijn vaders bedrijf de administratie automatiseerde bleek dit een dermate sterk visitekaartje dat hij al snel door andere ondernemers gevraagd werd om ook bij hen "computer klusjes"

Van links naar rechts: Guus de Boer, Freek de Boer, Tim Jaarsma.

te komen verrichten. "Ja, en toen was het hek van de dam. Na de ene klus kwam al snel de volgende en voor dat ik het wist kreeg ik zoveel verzoeken dat er van "even iemand helpen" geen sprake meer was. Om bedrijven die mij wilden inhuren ook officieel een factuur te kunnen sturen was in 1997 de inschrijving van mijn éénmansbedrijf bij de Kamer van Koophandel een logisch gevolg. Door de opkomst van Internet groeide de hoeveelheid werk dusdanig dat ik alle opdrachten niet meer alleen aan kon. Ik vroeg een goede vriend, Freek de Boer, om mij te komen helpen met het ontwerpen van internet sites. Ook Freek richtte daarvoor een éénmanszaak op en wij huurden elkaars expertise in. Bijna drie jaar werkten wij op deze manier totdat we halverwege 1999 besloten om, ook samen met Freek’s broer Guus, gedrieën als het bedrijf Jaarsma & de Boer verder te gaan. Op 1 januari 2000 kreeg het bedrijf Jaarsma & de Boer formeel zijn beslag en wij betrokken een klein achteraf gelegen pand aan de Paul Krugerstraat in Hengelo".

Jaarsma & de Boer verhuist naar de Beursstraat Het achteraf pand aan de Paul Krugerstraat bleek al heel snel te klein en in ijltempo moest er gezocht worden naar een ruimere locatie. Het kleine bedrijfje van weleer ontwikkelde zich pijlsnel tot een "gevestigde" en professionele onderneming. "Ja, dat ging rap", lacht Tim. "1 december 2001 tekenden wij het nieuwe huurcontract en werd een volledige etage van een statige villa aan de Beursstraat betrokken. De Beursstraat, waar ook notarissen en advocaten hun kantoor hebben, heeft een enorme uitstraling. We merken dat ook dát vertrouwen schept bij potentiële nieuwe opdrachtgevers. Anno 2003 zit ons bedrijf goed in de opdrachten. We moeten zelfs een goede planning maken om geen "nee" te hoeven verkopen. Als jonge honden buffelen we zo’n 60 uur per week. Toch proberen we vooral om een leuk bedrijf op te bouwen waarin we met veel plezier ons werk kunnen doen. Een goed belegde boterham is ons streven, maar twee biefstukken kun je toch niet op.

Daarnaast is ons motto "als het ons goed gaat, dan moet het onze mensen ook goed gaan". Als nieuwkomer waren we destijds belachelijk goedkoop, maar ook nu horen onze uurlonen nog steeds niet tot de hoogste van onze bedrijfstak. Motivatie en enthousiasme blijven onze belangrijkste drijfveren". Of, zoals Tim ter afsluiting zegt; "We willen graag iets goeds bij de mensen neerzetten. En als je kwaliteit levert, dan heeft je bedrijf bijna altijd bestaansrecht".

Kirgizië; een land in ontwikkeling Voor wie nog nooit van Kirgizië gehoord heeft. Kirgizië, of Kyrgyzstan zoals de Kirgiezen zelf zeggen, ligt ongeveer 300 km ten noorden van Afghanistan en Pakistan, wordt aan de noordkant begrenst door Kazachstan en grenst ten oosten aan China. Tot 1991 maakte Kirgizië deel uit van de Sovjet Unie maar na de val van de muur werd het land onafhankelijk. Kirgizië is een arm land met ongeveer vijf miljoen inwoners. Hiervan leven ruim 800.000 Kirgiezen in de hoofdstad Bishkek. De bevolking is zeer gemêleerd. Naast de autochtone Kirgies leven er in dit land Mongolen, Chinezen, Turken, Russen, maar ook een paar Duitsers, Fransen en ja… zelfs Nederlanders. Totaal ruim 80 nationaliteiten! Kirgizië ontwikkelt langzaam en het land is nog geen échte democratie. Naast modieus modern geklede Kirgiezen bepalen ook bedelaars het straatbeeld van het ruim opgezette centrum van Bishkek. Welvaart is slechts voor een deel van de bevolking weggelegd. Uw CCT-verslaggever was deze zomer ter plaatse en maakte van de gelegenheid gebruik om de directeuren van één van de grootste warenhuizen van Bishkek nu eens te vragen waarin ondernemen in Kirgizië verschilt van ondernemen in Nederland. door Hans Lammerts van Bueren

Centrum Bishkek; het warenhuis "Beta Stores" Het Beta Stores warenhuis in Bishkek maakt deel uit van de Beta Construction & Investment International Incorporation, behorend bij de Beta Groep van Bedrijven. Het hoofdkantoor staat in Turkije in de plaats Adana. Er zijn Beta Stores in verschillende landen van Centraal-Azië, de Russische Federatie en Azerbeidzjan. De vestiging in Bishkek is een zes verdiepingen hoog gebouw dat beschikt over ruim 6000 vierkante meter Bishkek-hoofdstraat

Bishkek-museum

vloeroppervlak. Op de bovenste etage, in de met een aparte lift afgeschermde directiekamer, had uw CCT-verslaggever een gesprek met de nog jonge Turkse "executive director" Murat Iriyari van het restaurantgedeelte van Beta Stores en zijn Turkse collega "executive manager" Osman Öcal die het warenhuis Beta Stores leidt. Natuurlijk vroeg ik hen het hemd van het lijf. Het interview "Wat heeft Beta Construction doen besluiten om hier in Bishkek een Beta Store te openen?" is mijn eerste vraag aan Osman Öcal. "Voordat Beta Stores zich hier vestigde was er geen enkel groot warenhuis in Kirgizië dat in de behoefte kon voorzien van de Kirgiezen. Kirgizië ontwikkelt zich steeds verder en dat heeft Beta Construction doen besluiten om in 1991 een eerste Beta Store in de hoofdstad Bishkek te openen. Wij bieden in Bishkek een uitgebreid assortiment van zeer hoge kwaliteit. Inmiddels verkoopt onze vestiging in Bishkek zo goed dat erover na wordt gedacht om ook in andere delen van Kirgizië Beta Stores te openen". Maar, vraag ik "Volgens de Wereldbank leeft 60% van de bevolking in armoede terwijl daarnaast de gemiddelde Kirgies niet veel meer dan twintig dollar per maand verdient. U verkoopt levensmiddelen voor dagelijks gebruik die gemiddeld tien dollarcent tot vier dollar kosten. Voor twee flacons Palmolive vloeibare zeep moet bij u ruim twee dollar neergeteld worden. Voor veel Kirgiezen tien procent van hun

maandsalaris. Welke Kirgiezen kunnen zich uw producten permitteren? Wie zijn uw klanten?". "Slechts 30% van de mensen in Bishkek koopt regelmatig zijn boodschappen bij ons. Dit zijn met name de grote hotels en de zakenmensen. Vooral groenten en fruit wordt veel verkocht. Ook crackers en koekjes zijn favoriet. Voordeel is dat wij de hotels een officiële factuur kunnen aanbieden en die krijgen ze bij de grote markten niet. Ook kan bij ons, als één van de weinige ondernemingen, met creditcard betaald worden. Ons assortiment is breder dan bij de concurrenten en wij zijn het enige bedrijf dat werkt met direct mail. We drukken elke maand duizenden reclamefolders die in de rijkere delen van de stad huis aan huis worden bezorgd. Verder is het warenhuis zeven dagen per week geopend, het hele jaar door". "Hoe liggen de salarissen en werktijden in uw bedrijf?". Murat antwoordt "bij mij in het restaurant werken de serveersters 12 uur per dag en 6 dagen per week. Ze ontvangen een vast salaris van 12 dollar per maand. Daar bovenop krijgen ze 3% van wat zij verkopen en de fooien. Dit resulteert erin dat de serveersters ook op hun vrije dag vaak komen werken". "En hoe liggen de lonen en werkuren in het warenhuis, vraag ik aan Öcal". "In het warenhuis werken de mensen zo’n 60 uur per week. Gemiddeld salaris ligt op 50 dollar per maand, maar de hoog opgeleide medewerkers van de boekhouding kunnen tot 250 dollar per maand verdienen. Er is personeel genoeg te vinden, maar we moeten iedereen wel zélf opleiden". "Was het

makkelijk om in Kirgizië uw bedrijf te beginnen?, vraag ik Öcal". "Aan de ene kant wil president Akajev Kirgizië graag ontwikkelen, maar anderzijds heerst er een bijna ondoorzichtige bureaucratie. Je moet op de juiste plaatsen aan de juiste mensen geld betalen, eigenlijk dus bescherming kopen, veel geduld hebben, en dan is het nóg maar de vraag of alles lukt. Iets verderop heeft een veel grotere onderneming dan de onze geprobeerd een bedrijf op poten te zetten. De fundamenten van het gebouw staan er, maar verder ligt de bouw al een paar jaar stil. Volgens mij hebben ze de moed opgegeven en zijn er mee gestopt". "Hoe ziet u de toekomst in Kirgizië op economisch gebied?", is mijn afsluitende vraag aan Öcal. "Het land heeft absoluut veel potentieel. Het afgelopen jaar is in Kirgizië het bruto nationaal product met 4% gestegen en sinds de komst van de Amerikanen en andere westerse mogendheden staat Kirgizië ook internationaal weer op de kaart. Wij verwachten in de naaste toekomst hier zeker van te kunnen profiteren".

Een artikel uit de Twentsche Courant Tubantia

De bypas

r t van e G n a v g in r a s- besp

Vliet

n te zijn. Met z’ mooi om waar te t ras de ha on kt de in t kl nnen n Gert van Vlie rs. Bedrijven ku lte fi ie ol n ss va Het verhaal va pa ei j by het iple-R maakt hi gen. ‘Het lijkt bedrijf GVF/Tr ee omlaag bren m ks fi s ne hi n mac houdskosten va t is het ook.’ da n E van Columbus. pass-oliefilters en waar de by ijv dr t be da n op va s men er zelf De lijst met na kend. Het lijkt ek w uk , dr el in HENGELO ob is oN erd zijn geïnstalle ch opsomt. Akz GVF/Triple-R n lichte glimla ee centrale in et ht m ac ze kr t te lie van V of de warm te en Tw groot aanI directeur Gert V A govens), r zit al in een oo lte (H fi le us ia or C ec sp n, Vredestei niet alles. Het dat is lang nog ermee. t normaal Enschede. En se bussen rijden et oliefilter, da H am rd g. te di ot ou R nv en ee ware naar ijk heel tal boten , wordt als het filter is eigenl t tie he la n al st va in pe of ci orblok eft voor deze Het prin eft in een mot lose bedrijf he he ge ek en pl H n et ee H n . r is gesproke woord bypass n van dat filte . Vandaar het . Het vervange ld ke ie gaat ik ol tw de on buiten gebracht r en eigen filte stilgelegd al n ia de ec or sp w n te ee et vestigde hoeft ni installatie De installatie nhavenstraat ge ne g. in di B ou de nv n ee aa k van het tig procent kinderlij ee heb je tach tom: het filter rm or K ie . ‘H ee . m en er ar besp en filter veel lang handenvol geld langer mee. E ijf er dr ke n be n tie ee at n ga e bedrijf ka t veel schoner fs met draaiend e. De olie blijf Van Vliet. ‘Zel gt van n ze , ke k’ oe er minder slijtag rz w de ee minuten aal met on tw rh r ve aa jn m zi is t n ijs vervange n.’ Hij bew t filter vervange dracht van motor kun je he ties. twikkeld in op an on st n in de e le ijk ge el ar midden tig ja onafhank een grote tank filter werd veer t om he en n do va te pe et ci r is uitgeHet prin tuurlijk ni Vliet. Het filte ger. ‘Het is na an le V e gt ns ze aa , ik n’ er te geve heeft het het Am derhoudsbeurt -R. Van Vliet le on ip n Tr ee ijn am st na oe in de w ndaar de rfectioneerd. oers Russo, va lf verder gepe br ze , ie st dr ru or op do r bleert, nt mee vonden dels geen pate twikkelt, assem id on m er in r rd aa ve w r , lte systeem ijf dat het fi het enige bedr hines, verleent.’ ‘Maar wij zijn lische graafmac en er service op au dt dr ou hy rh n, de re on to et plaatst, asten, genera te gebruiken. H nes, tandwielk t is het systeem is op zi ar op ba as op Spuitgietmachi ep in to ie s het nu zelf eral waar ol t ov da , ls zo se ld ie ke sd ht ik scheep orontw mtekrac ne van de war het systeem do t bi ef ur st he F ga V de G bedrijf die miljoenen leerd op een installatie en het geïnstal is bb t he da e , en ‘W . er es to .000 turbin n paar duie. Die draait 10 t kost slecht ee ed zi ch d er ns E te in on m le centra r dat daar ge et bypass filte binnenvaarteuro’s kost.’ H verhaal over de t he t el rt . ve ro t eu zend an Vlie t de olie na te gebruiken. V ze schepen moe r de lte n fi t va s he el is l es de di Overa ot ligt stil, het entekanaal. Bij kel aan. De bo Tw he t n he ee op er s er en schipp ers hebb kwijt zien te orden. Schipp gewerkte olie w af s st er er lit rv n ve r de 400 uu r ververst te s honder pas na 2000 uu ze moeten som ie en ol ld de t ge ef el ho ve GVF kost se haven.’ pass filter van in de Hengelo by d n er ee te et on M m n. ge En ieder worde illende e keren verteld. en er al versch ar bb lb he te e on ‘W al r n. t hij. worde er zijn filte rkondig’, lach t het verhaal ov ik het geloof ve of t Van Vliet heef ne is et ongeloof. ‘H d keer weer is er ’ j met een stan t jaar stond hi p ik besparing. di oo in rk eg ve B W k . M lij er B jd en de ‘Eig t motorri de stand stond een enthousias Expo Center. In t gehad se ac lo nt De directeur is ge co en b H he t urs in he filter. ‘Ik be -R en le ijv ip dr Tr n be n ee op ee ie. Dat zegt raard met fabrieksgarant directeur, uite de n de l n va va ud S ho 00 R11 e geleden tota t met be motor een tijdj t filter geplaats n he z’ t en . lie W ch V zi M j an B V met igt hi m heeft , verontschuld Helaas voor he el bij het werk’ ve te toch wel wat.’ n te ch da k had de ge loss gereden. ‘I

Groen Zakelijk voor uw bedrijf. ™

Net zo logisch als Groene Stroom® voor thuis. 1995: introduceert Essent als eerste energiebedrijf in Nederland Groene Stroom. Om een bijdrage te leveren aan een schonere toekomst, is Groene Stroom van Essent voor meer dan 600.000 huishoudens nu al een natuurlijke keus. November 2002: introduceert Essent Groen Zakelijk als duurzame

www.essent.nl

energie voor de zakelijke markt. Inmiddels hebben bijna 20.000 bedrijven een keus gemaakt voor Groen Zakelijk, omdat ook zij hun verantwoordelijkheid nemen voor het milieu. Ook u kunt voor uw bedrijf kiezen voor duurzame energie van Essent. Meer informatie: www.essent.nl

Hoffelijkheid en voorkomendheid Op een zonnige middag speelde een tweetal dames een partijtje golf. Een van de twee sloeg af en zag met grote schrik dat de bal recht op een groep van vier heren bij de volgende hole schoot. En jawel, de bal raakte een van de mannen, die direct zijn handen samenkneep in zijn kruis en vervolgens schreeuwend van de pijn over de grond rolde. De dame snelde zich naar het viertal om duizenden excuses aan te bieden. Zij verklaarde dat ze fysiotherapeut was en bood aan om de man van zijn pijn te verlossen. "Aaau ach..nee, ‘t gaat wel. Over vijf minuten kan ik er wel weer tegen", antwoordde het slachtoffer, terwijl hij kermend zijn handen tussen zijn benen hield. Maar de vrouw hield vol en uiteindelijk stond hij toe dat zij hem zou helpen. Voorzichtig opende zij zijn broek, stak haar handen erin en begon hem zachtjes te masseren. "Voelt het al wat beter?", vroeg zij. "Ooh, ja….het voelt fantastisch", antwoordde hij, "Maar mijn duim doet nog steeds vreselijk pijn!"

door Gerrit Hobbelink

De CCT opende het nieuwe seizoen door flink van zich af te slaan op één van de mooiste golfbanen van Duitsland. Dinsdag 26 augustus jl. melden zich meer dan 45 leden en introducés op het prachtig gelegen complex van Golfhotel Ahaus, net over de grens bij Enschede. Zichtbaar genietend van de omgeving, het prachtige weer en de entourage van het golfende smaldeel van de Euregionale

samenleving verzamelden de CCTers zich op het terras om een sterke bak koffie te nuttigen. Het was onmiskenbaar te zien dat een aantal leden van onze club niet onbekend zijn met het golfspelletje. Zij verschenen in een puike outfit om weldra met een groep van 13 "Pro’s" op de golfbaan hun kunsten te vertonen. De anderen werd een "golfclinic" aangeboden door twee echte Pro’s. In een, bij nader inzien, veel te kort tijdsbestek werden zij getraind in het "Putten" en mochten zij oefenen op hun "Swing" op de "Driving Range". Dat de golfsport niet geheel zonder risico’s is, is u al gebleken bij het lezen van de golfjokes, maar ook enkele CCT-ers zijn slechts ter nauwer nood ontsnapt aan zwaar hoofdletsel. Ons nieuwe lid Rewert Wolthoff deed direct van zich gelden door met ontembare drang een stok in de vernieling te slaan. De kop schoot los van de steel en vloog boven de hoofden van zijn medespelers de lucht in om uiteindelijk –gelukkig maar- net achter hen in de sloot te belanden.

De Pro had zoiets nog niet eerder meegemaakt. Net zomin als de verrassend vloeiende bewegingen die een aantal van ons tot "Swing" wilden verheffen. Bij het "Putten" ging het ons beter af. Van de twee groepen die door de "Put Pro" höflich begeleid werden, hebben maar liefst zes CCT-ers "twee boven PAR" gespeeld! Zij werden dan ook ’s avonds bij het diner beloond met een, voor hen waarschijnlijk eerste, Internationale Golf Award! Wachtend op de dertien ervaren golfspelers werden de anderen, inmiddels ook in het spelletje ingewijde enthousiastelingen, verrast met bitterballen en bier. Maar dan niet eerst na het afgeven van de consumptiebon! In Duitsland houdt men nou eenmaal van Disziplin. Ordnung muss sein! Het afsluitende diner was perfect geregeld, de wijnen smaakvol en de sfeer zat er weer goed in! Mijn complimenten voor de organiserende activiteiten commissie.

Gerrit Leusden, Rob Beijen, de Pro.

Golf werd al gespeeld rond 1400 na Christus in Schotland op de landerijen van St. Andrews en in de 19e eeuw was het verworden tot "the way of life" voor vele lokale burgers. Ook al speelden zij niet allen, een aantal families had directe betrokkenheid als caddies of als handwerklui om de ballen en de stokken te maken. Al in de middeleeuwen was golf een populaire sport geworden, toen in 1457 koning James II van Schotland het verbood. Hij vond dat het de jonge mannen te veel afleidde van de oefening in boogschieten. De verbanning van het spel hield stand tijdens de regeerperioden van de opvolgende monarchen tot James IV de handdoek in de ring gooide en in 1502 zelf een golfer werd. In 1754 werd the Royal and Ancient Golf Club opgericht onder de originele naam the Society of St. Andrews Golfers. Deze club, oorspronkelijk samengesteld uit edelen, professoren en grondeigenaren, werd de belangrijkste golf club ter wereld en beheerst de regels van het spel overal, behalve in de USA. Zo werd in 1764 vastgesteld dat een standaard ronde 18 holes bevat. "The Home of Golf" zoals St. Andrews ook wel genoemd wordt heeft tegenwoordig vijf 18-holes banen.`

"Het enige probleem met golf is dat de langzame spelers altijd voor je zijn en de snelle spelers altijd achter je opduiken."

Henk kwam zondag veel later thuis dan gebruikelijk van zijn vaste golf ronde en hij was duidelijk doodmoe. "Een slechte dag op de baan?", vroeg zijn vrouw. "Alles liep prima", zei hij. "Totdat Harry een hartaanval kreeg en bij de 10e tee stierf." "Och dat is vreselijk!" "Zonder gekheid. De hele 9 holes terug was het de bal slaan, Harry dragen, de bal slaan, Harry dragen."

Een dag van mijn leven in Kirgizië Tijdens de zomermaanden werd de redactie van de CCT draaiende gehouden door Ben Loohuis en Gerrit Hobbelink. Ondergetekende is inmiddels al bijna drie maanden in Kirgizië en, heel misschien, terwijl u dit artikel leest, ben ik net weer thuis. Dacht ik er vorige maand nog mee weg te komen om tijdens mijn verblijf in centraal Azië voor de CCT slechts één artikel te schrijven met als onderwerp "ondernemen in Kirgizië". Krijg ik in de laatste week voor de "deadline" van dit CCTnieuws het verzoek van Gerrit om ook een samenvatting van mijn wekelijkse reisverhalen voor u op schrift te stellen. Komkommertijd in de CCT en het CCTnieuws kon nog een beetje tekst gebruiken. Vandaar dus dat ik u, geheel tegen de normale gebruiken van onze verslaggeving in, deelgenoot maak van een aantal van mijn persoonlijke belevenissen in Kirgizië. J.E. Lammerts van Bueren

door Hans Lammerts van Bueren

Naar Bishkek Om het leven in Kirgizië iets beter te leren kennen neem ik u mee naar de hoofdstad Bishkek. In deze enige metropool van Kirgizië gebeurt het allemaal. Tijd dus om, samen met collega Jan Wouter, in de taxi te stappen. Een avontuur op zich want de enige verkeersregel in Kirgizië is dat er géén verkeersregels zijn. Mede daarom betreurt Kirgizië jaarlijks het hoogst aantal verkeersslachtoffers met dodelijke afloop van Centraal-Azië. Een andere reden is dat Kirgizië slechts twee ziekenhuizen telt en geen adequate ambulancedienst. Tegen de tijd dat verkeersslachtoffers in het hospitaal zijn afgeleverd mag hulp vaak niet meer baten.

Voldoende reden dus voor onze detachementleiding om zowel de auto’s, als de chauffeurs, die ons mogen vervoeren streng te selecteren. Maar deze gelukkige Kirgiezen worden dan wél meteen grootverdieners. Als wij hun taxi een hele dag zouden gebruiken levert dat de chauffeur een afgesproken bedrag van ruim 40 dollar op terwijl bijvoorbeeld een leraar op een basisschool met een maandsalaris van slechts 20 dollar naar huis gaat. Op goed zaken doen heb ik de militaire leiding nog nooit betrapt, maar u begrijpt het, wij worden door onze chauffeurs op handen gedragen. Als we bij de taxistandplaats zijn komen alle chauffeurs direct in beweging en proberen ons verbaal en met handgebaren juist naar hún taxi te leiden. Ook op dit moment geld weer dat je verder komt in het leven als je gestudeerd hebt. Wij kiezen dus een chauffeur die enigszins Engels spreekt en stappen bij hem in zijn mercedes. "Mooie auto", merk ik op. "Yes", antwoord hij trots en verteld "new

car, bought two weeks back". "Negen maanden militairen rijden heeft deze welbespraakte Kirgies dan toch maar mooi zijn nieuwe auto opgeleverd", denk ik hardop. "How new is your car?", vraag ik onze chauffeur die "Jalal" heet. De mercedes blijkt van 1991 te zijn en kostte naar zijn zeggen 7000 dollar. Even later stuift Jalal met een rotgang over de slecht geasfalteerde weg naar Bishkek. Hij denkt ons extra ter wille te zijn met het opzetten van een cassettebandje en voor dat ik er erg ik heb schalt uit de luidsprekers de oer Hollandse muziek "Ik ben boer Harms en ik kom oet Drent en ik hoal van disco". Jalal klapt vrolijk met zijn rechterhand op de middenconsole op de maat van de muziek. Wat ons betreft is de muziek van boer Harms vreselijk om aan te horen en wij verzoeken Jalal vriendelijk om iets minder moois op te zetten. "Where you want go in Bishkek?", vraagt Jalal. "Eerst maar een beetje rondrijden om de stad te zien" antwoord ik. Toch wil Jalal weten waar we heen

willen. "You want go nice restaurant?", vraagt Jalal meerdere keren. Ja hij heeft misschien wel honger, maar wij nog niet. "Or you want do boem boem in Bishkek?". "Nee" antwoord ik "houd het stuur maar recht, geen gevaarlijke fratsen uithalen en niet tegen bomen knallen please". Eindelijk heeft Jalal het begrepen en al toerend door de stad wijst hij ons de ene na de andere bezienswaardigheid. Bishkek is een grote stad met in het centrum veel winkels, kleine kraampjes langs de wegen maar ook een aantal groteske gebouwen uit de voormalig communistische tijd. Als de mercedes bij een stoplicht stilstaat komt er meteen een vrouw op de auto af. Zij probeert door het open raam ons een krant te verkopen. Als we daarna bij het grootste warenhuis van de stad parkeren en uitstappen worden we meteen door een bedelaar benaderd. Jalal geeft de bedelaar een biljet van één som (ongeveer 2 eurocent). Later wissel ik ook wat geld in biljetten van één som, om de bedelaars toch iets te kunnen geven.

toiletjuffrouw twee som. Toiletpapier hangt niet in het toilet maar krijg je in een rolletje gewikkeld gerantsoeneerd aangereikt. De Zum telt vier verdiepingen en vreemd genoeg worden er op bijna elke verdieping draagbare telefoons te koop aangeboden. En niet voor van die lage prijzen ook. Het lijkt voor de Kirgies een status symbool te zijn om een Nokia of vergelijkend draagbaar toestel te bezitten. Ook cd’s worden hier in grote hoeveelheden aangeboden. Voor het wereldbedrag van ruim drie dollar per cd koop je hier de (gekopieerde) nieuwste cd van Madonna of andere beroemde westerse artiesten. In het trappenhuis van de Zum vind je bijna op elke verdieping een vrouw achter een tafeltje die krasloten verkoopt. Ik denk dat de gemiddelde Kyrgies graag een gokje waagt om te proberen zijn armoede te ontvluchten. Toch schijnt er ook een zeer rijke bovenlaag van de bevolking te zijn. Wij zijn in ongeveer een half uur uitgekeken in het warenhuis. Ik ken familieleden van mij die hier beslist meer tijd aan zouden besteden.

We bezoeken eerst de openlucht markt (bazaar) naast het "luxe" warenhuis de Zum. De bazaar is een markt van piepkleine kraampjes die stijf tegen elkaar gedrukt meerdere rijen vormen. Ook de ruimte tussen de rijen is uiterst smal waardoor ik mijn weldoorvoede westerse lijf er maar met moeite doorheen weet te wurmen. Het is er benauwd en warm. Veel kooplieden hangen slaperig achter hun nering en wekken niet de indruk dat ze verwachten veel te zullen verkopen. Maar vergis je niet. Als ik maar even in de richting van hun uitgestalde waren kijk veren ze overeind en zijn meteen weer bij de les. Jammer voor hen vind ik niets van mijn gading. Misschien een volgende keer. Ik heb geen horloge meegenomen van huis en voor twee dollar hier een "echte" Omega kopen lijkt niet te duur. We lopen verder en gaan een groot warenhuis van Bishkek, de Zum, binnen. Hier is airco en voelt het aangenaam koel aan. Even een plasje doen kost bij de

Voor een warme hap besluiten wij neer te strijken op het schaduwrijke terras van een Turks restaurant. Er staat "Russian caviar" op de kaart voor het luttele bedrag van vijf dollar. Nou, ik wil wel eens uitproberen welke viseitjes ze mij voor dat geld gaan voorschotelen en probeer deze lekkernij te bestellen bij de serveerster. "Russian caviar no here, because no one asks", is haar verontschuldigende antwoord. "Geef mij dan maar de garnalensalade", zeg ik en wijs haar het nummer op de kaart aan. "Shrimp salad also no here, because no one asks", is wederom haar verontschuldigende antwoord waarbij ze zich dit keer in allerlei bochten wringt. "De sheperd salad met tomaten en olijven dan?", probeer ik voorzichtig. Glimlachend van oor tot oor noteert ze deze bestelling ondertussen mompelend "yes, is very good salad". Het kostte even sturen van haar kant, maar dan heb ik ook het beste van het huis te pakken. Als hoofdgerecht is mijn keus de lamsvlees-

specialiteit van de chef. Lamsvlees kebab en lamsvleestartaar met ui, olijven en vers Turks brood. Ook deze bestelling wordt met instemmende goedkeuring door de serveerster ontvangen. Als ze even later onze bestelde drankjes komt brengen vraagt ze, verlegen maar toch onbedwingbaar nieuwsgierig "where you from?". "Holland", antwoorden wij waarheidgetrouw. De vraag is niet toevallig. Wij westerse mannen zijn razend aantrekkelijk voor de dames in Kirgizië. En dat is niet omdat we er zo knap uitzien. Zelfs op leeftijd, met een bochel en een horrelvoet zijn wij hier in Kirgizië de beste partij. Voor hen zijn wij rijk en vertegenwoordigen wij "the ticket out". Ik heb inmiddels ontdekt dat in Kirgizië de afscheiding van de Sovjet Unie voor de gewone bevolking geen welvaart heeft gebracht. In de tijden dat Kirgizië als communistisch land nog deel uitmaakte van de Sovjet Unie was het leven goed voor iedereen, zo vertelde mij inmiddels al menig Kirgies. In de communistische tijd bestond er basis zorg voor elke inwoner. Scholing was bereikbaar voor ieder mens en ook de medische zorg was geregeld. Als je iets mankeerde dan kon je zelf een afspraak maken met een medisch specialist van jouw keuze. Tegenwoordig is dat allemaal verdwenen. In plaats van democratie viert corruptie hoogtij en voor letterlijk alles moet betaald worden. Heb je een dokter nodig, en je hebt geen geld? Dan laat men je rustig creperen. Als Kirgiezen werk hebben en ze krijgen een nieuwe chef dan mogen de ondergeschikten vrezen voor hun baan. De nieuwe chef heeft namelijk altijd de macht om zijn eigen vriendjes en familie de banen toe te schuiven die zij op dat moment in beslag nemen. Een reden voor ontslag is snel verzonnen en verweer tegen deze corrupte praktijken is nauwelijks mogelijk. Ik kan mij inmiddels dan ook goed voorstellen dat menig Kirgies terugverlangt naar de zorgstaat van het oude communisme en dat voor hen het statige standbeeld van Lenin, midden in het centrum van Bishkek, eervol op zijn sokkel mag blijven staan.

Klootschieten bij het Buitenhuys De CCT seizoen afsluiting van 24 juni 2003 bij het Buitenhuys in Oldenzaal was bedoeld als een middagje ontspannen klootschieten met als afsluiting een warm en koud buffet. Naast het bijzonder gezellige klootschieten en een kwalitatief fantastisch goed verzorgd buffet ontaarde deze bijeenkomst echter in een feestavond waarbij de CCTers onder leiding van gangmaker en troubadour Rudolf van der Bles toneel opvoerden en meezongen met de liederen die Rudolf op zijn snel thuis opgehaalde gitaar ten gehore bracht. De bijzonder geanimeerde avond vloog voorbij en pas ná middernacht keerden de laatste "diehards" huiswaarts. door Hans Lammerts van Bueren

De geschiedenis van het klootschieten Al in de dertiende eeuw vernemen we in Nederland voor het eerst over het spel "klootschieten", namelijk door middel van verbodsbepalingen die door de bestuurders van diverse steden werden uitgevaardigd. In de stad Enkhuizen werd bijvoorbeeld melding gemaakt van een verbod op "het colven, clootschieten of andere wansturigheid, ’t sy ook met stenen te werpen, op verbeurte van dertig stuyver". Een zeer fors bedrag in die tijd. De redenen voor die verboden waren veelal het gevaar voor kinderen en vernielingen. De kloot was meestal een mooie steen, dan wel een ijzeren of houten bal. Het bracht de Leidse schepenen ertoe het gebod

uit te vaardigen "So moet nyemant doer die stede cloeten, dan mit houten cloeten". Dit gebod werd door meerdere steden overgenomen. Om ze zwaarder te maken werden de houten kloten ingeboord en verzwaard met lood. Het spel werd ongeveer gespeeld zoals het huidige golf. Er werd van tevoren een markant punt afgesproken waar men naartoe zou gooien. Het ging er dan om wie met de minste worpen het punt zou raken. Aan het begin van de Gouden Eeuw, rond 1500, raakte het klootschieten in onbruik. De snelle ontwikkeling van handel en welvaart, en de grote toevloed van vreemdelingen, deden hun invloed gelden. Het klootschieten kreeg een negatieve klank. De Nederlandse taal werd doorspekt

met negatieve uitdrukkingen waarin het woord "kloot" voorkwam. Brederode heeft het bijvoorbeeld over "het klootjesvolck van de vesten of uyt de slopjes". Tegenwoordig wint, met name vanuit Twente en de Achterhoek, de klootschietsport weer aan populariteit. Onder leiding van klootschietdeskundige Herman Nijland hebben de aanwezige CCTers zich op de klootschietbaan van het Hulsbeek dan ook uitstekend vermaakt. Dat de verboden van de Leidse schepenen destijds niet voor niets werden uitgevaardigd bleek duidelijk toen Herman Smithuis met een overenthousiaste aanloop de houten kloot met een zwierige boog niet ver vooruit, maar achter zich midden tussen het publiek liet belanden.

ZOMER 2003 "Hij is weer voorbij die mooie zomer, de zomer die begon Het grand buffet Organisator Edu Jaarsveld had al verklapt dat het bij het Buitenhuys goed toeven is. Maar dat ondernemer Jan Roesink van het Buitenhuys zoveel in zijn mars heeft, daar had bijna geen CCTer op gerekend. Er werden schalen met nieuwe haring, gerookte heilbot, heerlijke garnalen en een hele gepocheerde zalm geserveerd. Op het buffet salades van vlees, vis, fruit en avocado. Het warme gedeelte van het buffet was saté met pindasaus, heerlijke ossenhaas in een pittige ketjapsaus en fricandeau, alles bijna te veel om op te noemen, en als een schaal leeg was werd deze vlot weer bijgevuld. Niet voor niets verkeerden alle CCTers in opperbeste stemming toen nadien op het terras de koffie werd geserveerd. Toneel en de troubadour Normaal is na de koffie een CCT bijeenkomst afgelopen, maar deze keer niet. Rudolf van der Bles regisseerde in de open lucht het toneelstuk "de schone maagd", een klucht waarin de CCTers zélf het doek en het licht moesten uitbeelden, evenals de wind en de hond die voorbij liep. Toen als laatste de schone maagd Diny Assink haar tekstregel declameerde "heer o heer, wat heeft u mij aangedaan?", was het regisseur Rudolf die gevat antwoordde "jullie allemaal voor gek laten staan". De toeschouwers bulderden van het lachen. Ter afsluiting maakte de CCT kennis met de troubadour Rudolf. Liedjes als "ik ben Olga van de Wolga" en "broodje met jam" werden luidkeels meegezongen. Het lied "mijn tante uit Marokko" werd niet alleen uit volle borst meegezongen, maar het refrein "hiephoi,hobbel,hobbel,blub,blub,k nor,knor,tuut,tuut,dag, aaaah" werd enthousiast met handgebaren begeleid. Uiteraard ontving troubadour en entertainer Rudolf van der Bles een wel verdient applaus en in opperbeste stemming werd er nog nagepraat tot in de kleine uurtjes.

zowat in mei" Zover is het nog niet, maar volgens de Bilt zijn er tekenen die er op wijzen dat regen van betekenis op komst is. Maar ja, de weerberichten zitten er wel eens vaker naast. Johan Cruyff zei het al, " Ieder voordeel, heb zijn nadeel’. Bijna drie maanden zon en geen regen. De boeren beginnen al te klagen, maar boeren klagen altijd. Zo er al minder producten komen, bepaalt ook hier het aanbod de prijs zodat ze per saldo nog beter "boeren" dan voorgaande jaren, Nederland een waterland, krijgt te kampen met een tekort aan water, terwijl we de zee bij de hand hebben. Deze levert echter alleen zout water, dus brak en voor de tuinbouw niet geschikt. Men denkt dit op te lossen door water over te hevelen uit het IJsselmeer, hadden we nu de Zuiderzee nog maar of bevatte deze ook zout water? De tuinen hebben veel te lijden gehad van de brandende zon. Een beetje sproeien zet weinig zoden aan de dijk, overal zie je gele plekken in de anders zo "fraaie" gazons. De bladeren beginnen te vallen en het lijkt wel of de herfst zich al presenteert. Ook lijken de bladeren minder groen dan vorige jaren. Vakantie in het buitenland is voor zon aanbidders bijna overbodig geweest, maar geboekt is geboekt. En de Nederlander wil zijn jaarlijks uitstapje niet missen. Als straks de regen periode inzet, en dagen aanhoudt, krijgen we de keerzijde van de medaille. We kunnen dan zoals Johan Cruyff zeggen: "ieder nadeel had toch zijn voordeel.‘’ De CCT draaide de afgelopen maanden op een laag pitje. Vorige maand, ging het nieuwe seizoen van start en we mochten de leden begroeten op de golfbanen in Altstätte (Duitsland). De opkomst was groot. Een aantal leden van onze club beoefent deze tak van sport en zij konden hun techniek demonstreren, terwijl de beginnelingen de eerste handgrepen op een oefenstrook moesten worden bijgebracht. De fraai aangelegde banen leken weinig last van de droogte te hebben gehad, maar een flinke regenbui zou ook hier ongetwijfeld een weldadig effect hebben gehad... Zodra de maanden aanbreken met een "R" in de naam gaan we een andere periode tegemoet. Deze heeft echter ook zijn bekoring. Herfst en winteravonden zijn bij uitstek geschikt voor vergaderingen en bijeenkomsten. De schrijver van deze column mag de jaargetijden graag betrekken in zijn werk, de natuur spreekt hem aan. Misschien denken we de komende maanden met weemoed terug aan de zomer van 2003 die zo warm was en zo mooi. Maar volgend jaar komt er weer een nieuwe zomer en wie weet…. Bello.

Dennenbosweg 29, 7556 CB Hengelo, (074) 255 24 24

Beursstraat 15, 7551 HP Hengelo, Tel. (074) 247 33 51 - Fax (074) 247 32 27

Steijnstraat 22a, 7551 GL Hengelo, (074) 242 31 39

SPECTRUM PRINTS HENGELO

Postbus 1360, 7500 BR Enschede, (053) 434 02 05

? Postbus 76, 7500 AB Enschede, (053) 433 54 66

Welbergweg 9, 7556 PE Hengelo, (074) 250 65 22

? PAV DRUKWERK

Oude Postweg 28 - 7557 DE Hengelo - (074) 291 88 18

Ook uw bedrijfslogo en gegevens op deze pagina plaatsen voor een kleine prijs ?

Bornsestraat 66, 7556 BH Hengelo, (074) 250 55 55

Almelo

Hengelo (O)

Enschede

Weijnksweg 39A, 7558 PL Hengelo, 074 278 07 60

?

Neem dan svp even Oude Postweg 22-26 - 7557 DE Hengelo - (074) 243 56 00

contact op met het

Bornsestraat 28, 7556 BG Hengelo, (074) 250 67 21 Haaksbergerstr. 330, 7513 EH Enschede, (074) 277 70 15

CCT secretariaat: (074) 291 09 64.

Bornsestraat 24 - 7556 Hengelo - (074) 242 57 69/ 242 11 82

Torenlaan 14 - 7559 PJ Hengelo - (074) 277 78 79

MULTI SERVICE BEDRIJFSDIENSTEN

Demmersweg 22 - 7556 BN Hengelo - (074) 256 11 50

Postbus 519 - 8000 AM Zwolle - (038) 852 49 22

Lindenweg 41 - 7556 HH Hengelo - (074) 291 09 64

De Helle 6 - 7491 KW Delden - (074) 376 63 69

Binnenhavenstraat 82, 7553 GK Hengelo, Tel.: 074 - 242 81 09

R AY O N K A N T O O R H E N G E L O - O V. Enschedesestraat 43 - Hengelo Tel. (074) 249 94 99 - Fax (074) 291 31 98 Mobiel (06) 558 60 534 - E-mail [email protected]

C