Nieuw!

14e jaargang 17 september 2008 redactioneel onafhankelijk magazine van de Hanzehogeschool Groningen | e-mail: [email protected] | www.hanzemag.nl | foto: Pepijn van den Broeke

2

! w u e i N www.hanzema

g.nl

Topsporters op de HG • Bobs antwoord op Al Gore • Wie bepaalt de stage? • Bewegen voor het goede doel • Atrium moet schoon • Maaikes droomhuis

Leidraad voor facilitair managers

‘De zon kan 50 keer meer energie opleveren dan we gebruiken’ Noem eens een voorbeeld.

‘Een leuke simpele oplossing is een plat dak wit verven. De warmte die je niet binnenlaat hoeft er ook niet uit, met behulp van energievretende aircosystemen. Wist je dat buitenzonwering 86 tot negentig procent van de warmte buiten de deur houdt? En binnenzonwering 35 tot 65 procent. Met behulp van de juiste bouwmaterialen zorg je dat het binnenklimaat constant blijft.’

Traditiegetrouw werd tijdens de opening van het hogeschooljaar de Hannie Schaftprijs uitgereikt aan de beste maatschappelijk verantwoorde eindscriptie. De net afgestudeerde Bob Seffinga (37) greep net naast de prijs met zijn Handboek Duurzaam

Zijn andere energiebronnen een optie?

Facilitair Beheer voor Verpleeg-

Foto: Luuk Steemers

en Zorginstellingen.

‘Een leuke simpele oplossing is een plat dak wit verven. De warmte die je niet binnenlaat hoeft er ook niet uit.’

Teleurgesteld dat je de Hannie Schaftprijs net niet won?

‘Natuurlijk is het jammer, maar ik heb geen tijd om er bij stil te staan. Ik sta op het punt naar Polen te vliegen. En ik ben nog in de race voor Facility Management Bachelor Student of the Year. Wel grappig eigenlijk dat ik het over duurzaamheid heb, maar wel de wereld rondvlieg. Iets wat door veel mensen wordt gezien als mega- vervuilend. Vliegverkeer wereldwijd maakt slecht drie procent uit van de CO2-uitstoot.’ Polen?

‘Ik werk sinds drie jaar bij een Fins bedrijf als international trainer. Daarvoor werkte ik bij een thuiszorgorganisatie als facilitair manager en studeerde FM in deeltijd. Toen het bedrijf werd overgenomen, kwam mijn functie te vervallen en heb ik de studie stopgezet omdat die niet relevant leek.’ Je bent anders wel afgestudeerd?

‘Ik vond het toch jammer van alle tijd en energie die ik in m’n studie had gestopt. Daarbij komt dat ik veel in vliegtuigen en in hotels zit. De ideale momenten om te studeren. Ik ben de afgelopen drie jaar

2

in 24 verschillende landen geweest. Van Schotland tot Iran, van Pakistan tot Polen, Finland, noem maar op. Juist door dat reizen is het lastig om voor een specifieke organisatie iets uit te werken. Ik moest een opdracht formuleren waarbij ik zelf de opdrachtgever kon zijn. Zorg is een interessante markt, waar m’n persoonlijke interesse naar uitgaat. Over duurzaamheid is zo onbeschrijfelijk veel informatie, van algemeen tot zeer specifiek. Je verdwaalt al snel. Mijn doel was om uit die wirwar aan informatie een leidraad te maken voor de managers van het facilitaire bedrijf.’ Wat was de centrale vraag?

‘Toch het kostenplaatje. Wat kost het en wat levert het op? Een voorbeeld: een gloeilamp kost een cent of tachtig, een spaarlamp heb je voor een paar euro, maar voor een ledlamp leg je al snel veertien euro neer. Zo’n ledlamp heeft wel een efficiëntie van tachtig procent, terwijl een gloeilamp slecht vijf tot tien procent van z’n energie omzet in licht. Belangrijk is dat duurzaamheid wordt gewaarborgd binnen het beleid van de organisatie, zodat de facilitair manager niet telkens een afweging moet maken.’

HANZEMAG WOENSDAG 17 SEPTEMBER 2008 [2]

In de gezondheidszorg moet iedere cent toch naar handen aan het bed.

‘Zeker, investeren in de isolatie van gebouwen staat bijvoorbeeld niet bovenaan de prioriteitenlijst. Maar als je je realiseert dat het energieverbruik van verzorg- verpleeghuizen 23 procent hoger ligt dan in andere gebouwen, en dat naast de ambitieuze plannen van de overheid om de CO2-emissie in 2030 te halveren, dan vraagt dat om actie, en wel heel snel. 35 procent van de CO2uitstoot komt uit gebouwen. Daar valt dus heel wat te winnen.’ Met milieubelastingen en olietoeslagen kun je natuurlijk ook mensen dwingen om maatregelen te nemen.

‘De overheid zal zulke middelen zeker niet schuwen. Voornamelijk gebouwen van voor de oliecrisis, van begin jaren zeventig van de vorige eeuw, zullen onder vuur liggen. Die hebben niet of nauwelijks isolatie. Er zijn vijfduizend verpleeghuizen in Nederland. 48 procent van al die instellingen zijn van vóór de oliecrisis. Daarvan is 49 procent de afgelopen vijf jaar niet gerenoveerd en 19 procent nog nooit gerenoveerd.’

‘Als we optimaal gebruik zouden maken van zonne-energie kan in Nederland vijftig keer meer energie worden opgewekt dan we nodig hebben. Slechts zes procent van de verzorgen verpleeghuizen maakt gebruik van zonne-energie, waarvan één procent wordt omgezet in energie. Er worden nu weer subsidies gereactiveerd om het gebruik van zonneenergie te stimuleren. Iets anders waar ik in de toekomst veel van verwacht is warmte-opslag. Juist omdat het gratis is. Bij warmte-opslag maak je gebruik van de warmte van de aarde om te verwarmen én ook om te koelen.’ Kernenergie staat weer op de politieke agenda, wat vind jij daarvan?

‘Kernenergie is erg duurzaam, maar we zitten met het radioactieve afval. Duurzaamheid gaat ook over de gevolgen voor onze nabestaanden. Zolang er geen goede oplossing voor het radioactieve afval is gevonden, moeten we ons eerst gaan richten op de andere schone energievormen, want daar is nog veel te halen. Maar besparen op het gebruik is beter, wat niet nodig is, hoeft niet te worden opgewekt.’ Denk je echt dat de mens zo’n invloed op het klimaat heeft?

‘Nadat ik An Inconvenient Truth van Al Gore had gezien, dacht ik van wel. Na het lezen van andere literatuur ben ik daar niet meer zo zeker van. Maar als we de doelstellingen van de overheid willen halen, moeten we wel iets gaan doen.’ Loes Vader

Je kunt het Handboek Duurzaam Facilitair Beheer voor Verpleeg- en Zorginstellingen bekijken via BADGIR.NL

INHOUD Pagina 4

Versus Wie bepaalt de stage, de school of het bedrijf?

Pagina 6

Nieuwe columnist Maverick is niet blij met STAD

Pagina 7

Bij de Les aan tafel bij Joke van der Kruk

Pagina 8

Wandelen, hardlopen en fietsen voor het goede doel

Pagina 9

Expositie Rolina Nell muurschildert in Academie Minerva

Pagina 11

Maaikes droom Een huis voor studenten met een handicap

Pagina 12/13

Topsporters op weg naar Olympus

Pagina 17

Uitwonen Kraker kraakt kraakwet

Pagina 19

Leeuw handhaaft orde op parkeerplaats

Pagina 21

Groningen’s Best Kept Underground Party Secrets

Pagina 22

American football in Grunn’n

20 6

9

14 17 12/13 [2] 2008 17 SEPTEMBER WOENSDAG HANZEMAG

3

VERSUS

Wie bepaalt waar de student stage loopt? Accountancykantoren zijn niet mals bij het selecteren van studenten die aankloppen voor een stage. Met recht, vindt stagecoördinator Janneke Meinardi. Verpleegkundestudenten zijn overal welkom, maar zij mogen hun stage-adres niet zelf kiezen. Teamleider Praktijkteam Freek Bronda: ‘Je moet goede redenen hebben om een stageplaats te weigeren.’

F

RIJ

ED TB

DE

Janneke Meinardi (52) ‘Accountantskantoren willen het neusje van de zalm. De stage is voor hen een pre-wervingsinstrument. Daarom selecteren ze streng. Sommige kantoren verlangen zelfs dat de student een assessment doet. Een uitgebreide screening van de vaardigheden die een accountant moet hebben: reken- en taalvaardigheden en een persoonlijkheid die bij het vak past. ‘Het gaat voor die bedrijven om meer dan zomaar een stagiair. De stagiairs zijn hun toekomstige medewerkers. En als zo’n bedrijf top-of-the-bill is, willen ze ook top-of-the-bill-stagiairs. Goede werknemers zijn voor de branche van levensbelang. De vijver waaruit ze vissen is maar klein. Het is niet gek dat ze hun hengels zo vroeg mogelijk uitwerpen. ‘Een stage moet de realiteit weerspiegelen. Dat betekent dat sommige studenten na een sollicitatie of een assessment nee te horen krijgen. Dat is natuurlijk even slikken, en soms meer dan dat, maar zo gaat het in echt ook. Studenten vinden die strenge selectie zelden een probleem. Het prikkelt ze om het beste uit zichzelf te halen. Accountancy is een echte beroepsopleiding, we leiden op voor het accountantsvak. Dat is com-

4

SCH

OOL

HE

Freek Bronda (44) petitief, afrekenen op resultaten hoort erbij. ‘In principe bemoei ik me niet met het selectieproces van de kantoren. Ik leef wel mee met de studenten die er niet doorheen komen. Een afwijzing is soms echt een hele bittere pil voor ze. Van sommige studenten verwacht je dat ze juist tijdens de stage een grote persoonlijke ontwikkeling zullen doormaken. Als die weg wordt afgesloten is dat vreselijk jammer. ‘Ik ben dus niet tegen assessments, maar zo’n procedure hoeft voor mij niet per se. Er zijn ook maar drie stage-adressen die het doen. De overige kantoren selecteren op een andere manier. De overeenkomst is dat vrijwel alle kantoren streng zijn. Een enkel kantoor wijkt daar wel eens van af, omdat het het verlenen van een stageplaats ziet als een maatschappelijke verantwoordelijkheid en niet als een pre-wervingsinstrument. Ook dat is prima. Het gaat mij erom dat de student op het kantoor terechtkomt dat het best bij hem past. Zonder me op de borst te kloppen: ik denk dat we daar goed in slagen.’


‘Je hoort de studenten wel eens brommen. Dat ze stage moeten lopen in een verzorgingshuis in Emmen of een verpleeghuis in Stadskanaal. Maar het kan gewoon niet anders. Verpleegkundestudenten zijn ongeveer de helft van de studietijd op stage. ‘We helpen zo’n vijfhonderd studenten per jaar aan een stageplaats. Je kunt het niet aan de studenten zelf overlaten. Daarom plaatsen we ze. We proberen rekening te houden met hun wensen, maar dat lukt niet altijd. Onze studenten moeten van alle zorgmarkten thuis zijn, je moet dus héél goede redenen hebben om een stageplaats te weigeren. ‘We regelen het zelf, maar we regelen het goed. We hebben bijvoorbeeld flink wat stagiairs in Duitsland. Die wonen in appartementen die wij daar voor ze arrangeren. Onze docenten gaan er regelmatig langs. Ook als studenten verder weg gaan, helpen we ze op weg. We hebben studenten in heel Europa, maar ook in landen als China en Tanzania. We bereiden de studenten hierop voor. Ze moeten iets begrijpen van de taal en cultuur waarin ze terecht komen. Een internationale verpleegkundige context is enorm zinvol en leerzaam, ook om weer ‘s te beseffen hoe goed we het hebben in dit koude kikkerlandje…’

‘Het gros van de studenten loopt natuurlijk stage in de regio, Groningen, Drenthe, Friesland. We werken innig samen met het werkveld. Onze docenten komen regelmatig bij de regionale stageinstellingen over de vloer. Bij een aantal instellingen in de regio vindt het terugkomonderwijs op het stage-adres plaats, niet op het Wiebengacomplex. Dit heeft veel voordelen. Het contact intensiveert en het betrekken van verpleegkundigen bij het onderwijs is makkelijker te organiseren. De begeleiding van de stagiairs is een zaak van de stagebegeleiders op de werkplek én onze docenten. Dat doen ze dus in samenspraak, net zoals de beoordeling van de stagiair. ‘Studenten en docenten veel in de praktijk en de praktijk veel in het onderwijs. Die wederkerigheid verbetert de onderwijs- én de zorgkwaliteit. Ons belang is hun belang is het belang van de student. Daarom werkt ons plaatsingssysteem ook zo goed. Maar vijfhonderd studenten per jaar onderbrengen blijft een enorme klus.’ Kwesties gezocht! Ook een heikele kwestie? Een vurig pleitbezorger van ’t een of ander? Treed in het strijdperk in de rubriek VERSUS. Mail: [email protected].

KORT NIEUWS

Startschot voor Assense HIT’ers

Foto: Deborah Roffel

Veertien studenten uit vier landen vormen de eerste lichting studenten van het Hanze Institute of Technology in Assen, de negentiende school van de Hanzehogeschool. De studenten volgen de eerste lessen van de opleiding Advanced Sensor Applications, die begin september is erkend door het Ministerie van Onderwijs. ‘Dat betekent dat het Ministerie de opleiding bekostigt’, zegt HIT-directeur Petra de Rijke (midden op de foto). ‘Het geeft ons ook de ruimte om met volle kracht studenten te werven voor de februari-instroom. Ik zal er persoonlijk op toezien dat we ons extra inspannen om meiden in de klas te krijgen.’

Universiteiten beginnen PA’s

Fire Safety Engineering brandt los

Diëtetiekstudenten winnen Schaftprijs

Boevink bijzonder lector op HG

De Universiteit van Utrecht en Hogeschool Utrecht zijn in september begonnen met een academische lerarenopleiding Primair Onderwijs. Universiteit Twente en de Saxion Hogeschool openden op hetzelfde moment de deuren van hun Academische Pabo. De instellingen willen via deze studies het kennisniveau van onderwijsteams op basisscholen opkrikken. ‘Een academisch opgeleide onderwijzer is op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen in de pedagogiek en de onderwijskunde. Daarmee kan hij een heel team stimuleren’, meent de Groningse hoogleraar Onderwijskunde Roel Bosker, die in 2009 een vergelijkbare opleiding in het Noorden wil beginnen. Met welke Pedagogische Academie Bosker in zee gaat, is nog niet bekend.

Op 8 september begon de deeltijdspecialisatie Fire Safety Engineering waarin het Instituut voor Engineering samenwerkt met de Brandweer Groningen en het Nederlands Instituut voor Fysieke Veiligheid (NIFV). Fire Safety Engineering houdt zich bezig met ontwerptechnische kanten van brandveiligheid om de schade aan mens, gebouwen en milieu zo laag mogelijk te houden. De feestelijke kick-off vond plaats in gezelschap van brandweercommandant Thomas Faber, NIVF-veiligheidskundige Dick Arentsen en Engineering-directeur Gerrit Kuiken. Voor de specialisatie hebben zich 24 studenten ingeschreven. De meesten werken bij de gemeente of de brandweer.

Ex-studenten Voeding & Diëtetiek Maaike van Dijk en Matteke Feenstra ontvingen tijdens de opening van het hogeschooljaar de Hannie Schaftprijs. Ze maakten voor de Groninger Gezondheidsdienst een draaiboek en een tienstappenplan waarmee overgewicht bij jongeren kan worden bestreden. De Hannie Schaftprijs is de beloning voor een scriptie waaruit maatschappelijke betrokkenheid spreekt. De prijs bestaat uit een geldbedrag van drieduizend euro en een beeldje van het HannieSchaft-monument van kunstenares en mede-verzetsstrijdster Truus Menger. De Hannie Schaftprijs wordt om het jaar uitgeloofd.

De Hanzehogeschool heeft Wilma Boevink benoemd tot bijzonder lector Herstel, Empowerment en Ervaringsdeskundigheid (HEE). De onderzoeker van het Trimbos Instituut (het landelijk kennisinstituut voor de geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg en maatschappelijke zorg, red.) zet zich in voor het verbeteren van de positie van de patiënt in de psychiatrie. ‘Rehabilitatie is wat hulpverleners doen, herstellen is wat personen met beperkingen zelf doen’, stelt Boevink. De lector zet op de HG een HEE-opleiding op die kan worden ingepast in het lesprogramma van sociale en verpleegkundige opleidingen. Het nieuwe lectoraat valt onder het lectoraat Rehabilitatie van de Academie voor Sociale Studies.

‘Nederland heeft buitenlanders hard nodig’

Elektronisch Zernikelokalen reserveren

VU en Windesheim uit elkaar

Terracotta fontein krijgt schalen

Nederland moet veel harder proberen om buitenlandse studenten binnen te halen en te houden. Dat is de boodschap van vijftien president-directeuren van Nederlandse multinationals in de Volkskrant van afgelopen maand. Binnen een paar jaar zal er een tekort ontstaan aan hoogopgeleide werknemers. Als er niets wordt gedaan, verliest Nederland zijn economische voorsprong, menen de bestuurders (onder wie Kees van Waaij van Unilever, Philips-topman Harry Hendriks en Peter de Wit van Shell). Ze stellen voor juridische barrières te slechten en een financieringssysteem voor internationale studenten te creëren.

De weg is niet supermakkelijk, maar je kunt via de computer lokalen en werkruimtes reserveren. Je logt in op Blackboard en klikt het tabblad HG-Gids aan. Daarop verschijnt rechts op het scherm een reeks links, waarvan je Onderwijsplanning aanklikt. In beeld verschijnt, wederom rechts, een aantal linkmogelijkheden. De tweede heet Roosterbureau. Wie dat aanklikt en vervolgens op het volgende scherm op hier, komt bij de Roosterbureaupagina’s. Daar staan links van de HG-vestigingen op Zernike. Klik één van de links aan en je krijgt toegang tot een scherm waar je een reserveringsformulier kunt openen, invullen en versturen.

De Vrije Universiteit (Amsterdam) en de Hogeschool Windesheim (Zwolle) stoppen met hun bestuurlijke samenwerking. In maart 2005 fuseerden de besturen van de twee christelijke instellingen voor hoger onderwijs. Inhoudelijk heeft de bestuursfusie te weinig opgeleverd, zo luidt de reden voor de breuk. VUWindesheim was totnogtoe het enige voorbeeld van een hogeschool en een universiteit onder gezamenlijk bestuur.

Op 12 september werden de schalen geplaatst op de nieuwe fontein op het Zernikeplein. De betonnen fontein staat op elf heipalen en weegt zo’n vijftig duizend kilo. Het Rotterdamse Architectenbureau West 8 koos terracotta omdat de ‘vriendelijke uitnodigende kleur’ opvalt in de omgeving. Een programmeerbare led-verlichting zorgt in de fontein voor een lichtspel. De fontein spuit vanaf 24 september.

[2] 2008 17 SEPTEMBER WOENSDAG HANZEMAG

5

‘Ik erger me groen en geel aan alle rommel die studenten laten slingeren’

Campagne Clean wil Atrium schoonvegen

Grote STAD-problemen

die studenten zou aanspreken. Lusanne Tehupuring, projectmedewerker bij Marketing & Communicatie, dacht meteen aan mij, waarschijnlijk omdat ze me goed kent en wist dat ik het helemaal met Ganzeboom en David eens ben.’

Foto: Luuk Steemers

Maar je studeert niet eens aan de HG? ‘Nee, ik studeer tegenwoordig aan de Universiteit van Amsterdam, maar hiervoor zat ik op de Rijksuniversiteit Groningen. Ik werk parttime bij GroningenLife! (samenwerkingsproject van HG en RUG ter promotie van de stad Groningen, red.). Hun kantoor ligt naast het Atrium, dus ik kon vrijwel dagelijks zien hoe erg het was.’

Ze zijn bijna niet te missen, de posters die sinds enkele weken in het Atrium hangen. Ze wijzen studenten en personeel erop dat het toch echt hun eigen schuld is dat het zo’n zooitje is op de Hanzehogeschool. De posters van Campagne Clean komen uit de koker van studente Communicatiewetenschappen Britt Huijpen. Is het echt zo’n zooitje in het Atrium? ‘Zeker weten. Ik erger me groen en geel aan alle rommel die studenten laten slingeren. Maar het was niet mijn idee om er iets aan te doen. Het initiatief komt van Jan David, projectleider Facilitair Be-

6

drijf, Gerard Kruizenga, facilitair manager en Paul Ganzeboom, locatiedean en directeur van de International Business School. Zij ergerden zich aan de rommel en zochten studenten die konden helpen bij het vinden van een aanpak


MAVERICK

De Hanzehogeschool is een klein land. Met 22 duizend studenten en 2600 personeelsleden is enige centrale organisatie nodig. Daar hebben wij Koning Henk Pijlman voor. Dat hij dat niet in zijn eentje kan, snap ik. Koning Henk verdient een salaris van 171.000 euro, daarvoor werkt hij zich de naden uit de broek, maar die 22.000 collegekaarten in september, dat redt ie niet. Henk Heeft Hulp, HHH. In de introductieweek werden docenten geconfronteerd met een onderdeel van de HHH, de studentenadministratie STAD. Hun lijsten van nieuwe eerstejaars vertoonden nogal wat hiaten en overschotten. Ik voelde me regelmatig spelleider bij Lingo (‘staat niet op de kaart’). Andere studenten zijn hun tweede jaar aan het afronden, maar figureerden toch op de nieuwelingenlijst. Kortom: ik was niet blij met STAD.

Wat kunnen we nog meer verwachten de komende tijd? ‘Binnenkort verversen we de posters en komen er nieuwe teksten op te staan. Daarnaast gaan we het Atrium helemaal aankleden om mensen nog nadrukkelijker te wijzen op hun verantwoordelijkheden. Er komt een dj, een band en een fietsacrobaat. Ik wil de boodschap graag vrolijk en positief brengen. Daarna is het natuurlijk afwachten of mensen het ook echt oppikken. Ik hoop het in ieder geval van harte.’

Inmiddels weet ik hoe het komt. STAD is stuurloos. In de Volkskrant stond laatst het vacaturebericht voor een Hoofd STAD. Het tekent de positie van een land als het op zoek is naar een hoofdstad, maar dit terzijde. Het Hoofd STAD geeft leiding aan circa 45 medewerkers. Nog een keer lezen. Het Hoofd STAD geeft leiding aan circa 45 medewerkers. Het staat er echt. Henk Heeft (niet een beetje) Hulp. Dat betekent dat een STAD-medewerker per student drie uur per jaar heeft om te kijken waar de student woont en of ie betaald heeft. En, laten we het niet vergeten, sporthallen te reserveren voor tien studenten die een hertentamen moeten doen. De vacaturetekst is alleen te lezen met de management-talk-vertaler aan, anders snap je het niet. De positie van STAD is in de afgelopen jaren in beweging geweest (het was een bende en we proberen het op te lossen). Sinds een half jaar zijn binnen STAD de coördinerende taken explicieter belegd (we proberen erachter te komen wie hier wat doet). Bij de vereiste competenties (geen dag zonder op de HG) valt organisatiesensitiviteit op. Vertaling: niet te hard zeggen dat het hier een bende is, anders gaan de hakken in het zand en doet de HHH helemaal niets meer. En dan kun je als Hoofdstad vrij snel de voormalige HHH Wiebe Wieling achterna. Drie jaar in dienst en dan vertrekken met 260.000 euro (plaats 5 in de hbo-graai-toptien). Drie jaar, dat is voor docenten precies de proeftijd… Enfin, koning Henk Heeft Hulp. Het is hem gegund. Maar het zou fijn zijn als z’n onderdanen zich ook geholpen zouden voelen.

Chris Wind

Maverick

Wat houdt Campagne Clean in? ‘Nu is het zo dat mannen in oranje hesjes mensen aanspreken op fout gedrag, zoals de rokers voor de hoofdingang. Daar hou ik niet van. Wanneer iemand op een fluitje blaast en me commandeert, doe ik eerder het tegenovergestelde. Daarom heb ik gekozen voor een positieve aanpak. Ik wil studenten ervan bewust maken dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor een schoon Atrium. Ze moeten elkaar uiteindelijk gaan aanspreken op fout gedrag. Dat past ook bij het beleid van actieve tolerantie van de Hanzehogeschool.’ Je bemoeien met andermans zaken klinkt niet echt tolerant… ‘Maar dat is het wel. Je spreekt iemand anders aan op zijn of haar intolerantie. Als studenten elkaar aanspreken op elkaars gedrag, is dat zeker een vorm van actieve tolerantie.’

BIJ DE LES

Tilapia is een uitzondering

Foto: Pepijn van den Broeke

Fabrikanten, overheid en hulpverleners hebben verschillende belangen bij de etikettering van voedingswaren. Diëtisten en hulpverleners moeten dit goed in de peiling hebben. In de rubriek Bij de Les zit redacteur Luuk Steemers aan tafel bij Joke van der Kruk.

De tafels in lokaal A 120 van het Wiebengacomplex liggen bezaaid met Crunch Sticks, Sultana’s, Noodlesoep, Diëtella van Becel en Fruitvit van Brinta. Zeventien studenten hebben de eetwaar meegenomen. De meeste studenten studeren Sportstudies, maar in de klas zitten ook een paar studenten van Mondzorgkunde en de Pedagogische Academie (PA). Ze volgen de keuzemodule Basisvoeding van Joke van der Kruk, docent Voeding & Diëtetiek. ‘Wat denken jullie dat de fabrikant graag op zijn verpakking heeft staan?’, vraagt ze. ‘Het moet er lekker uitzien’, zegt iemand. ‘Ja, maar dát staat niet op het etiket’. ‘Dat het product gezond is’, probeert een andere student. ‘Niet ieder product is gezond’, zegt Van der Kruk streng, ‘denk nog eens heel goed na.’ ‘De naam van de fabrikant’, roept een PAstudente. Van der Kruk knikt. Ze wijst op een fles Coca Cola. ‘Kijk eens hoe groot die merknaam op de fles staat. Al het andere is heel klein. De ingrediënten en de samenstelling staan er in piepkleine lettertjes op. Daar heeft de fabrikant veel minder belang bij.’ ‘En wat vind de overheid belangrijk?’, gaat Van der Kruk verder. De studenten weten het antwoord: de houdbaarheids-

datum, de ingrediënten, de netto-hoeveelheid. De docente knikt. ‘Het gaat om de bescherming van de gezondheid en het waarborgen van deugdelijkheid van de waar.’ In razend tempo schakelt Van der Kruk over op gezondheidslabels. ‘Verschillende instanties willen dat er op voedingsmiddelen een aanduiding komt waardoor de consument onmiddellijk weet of het een gezond of ongezond product is. Het Voedingscentrum wil de producten in drie categorieën indelen: bij voorkeur, met mate en bij uitzondering. De consumentbond wilde aanduidingen op de verpakking in de kleuren van een stoplicht, rood, oranje en groen. Maar geen fabrikant wil rood op zijn product. Je ziet nu op sommige producten het label Ik Kies Bewust. Dat is een beetje geflatteerd. Ze hebben de twee categorieën van het Voedingscentrum groen en oranje samengenomen. Daardoor kan Ik Kies Bewust op een pak friet staan.’ ‘Veel producten zijn tegenwoordig verrijkt met vitamines en mineralen. Daar zijn allerlei regels voor. Je mag bijvoorbeeld niet zeggen dat je product verrijkt is als er maar drie procent meer vitamine c in zit dan normaal. Dat moet minstens

tien procent zijn. Maar je mag ook weer niet verrijken boven de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid. Tenminste, de gewone voedingsmiddelen niet. Bij voedingssupplementen mag het weer wel. Best ingewikkeld, hè?’ De studenten knikken ernstig.

gerecycled?’ Van der Kruk waardeert de poging. ‘Leuk bedacht, maar helaas. Bij de bereiding verliezen voedingsmiddelen vaak vitamines door verhitting. Een fabrikant van appelsap mag voedingsstoffen als vitamines en mineralen toevoegen tot het oorspronkelijke gehalte. Dat noem je restauratie.’

‘Wat zijn gerestaureerde

Van der Kruk deelt grote rode en groene vellen karton uit. Op het groene vel moeten de studenten gele stickertjes met gezonde aspecten van hun leefstijl plakken, op het rode vel komen de ongezonde gewoontes. ‘Ik eet veel vis’, zegt een student Sportgezondheid. ‘Prima!’, vindt Van der Kruk. ‘Daar zitten veel goede vetzuren in zoals Omega 3 en 6. Die gaan ontstekingen tegen en zijn nodig voor de hormoonproductie. Alle vis heeft die vetzuren, maar hoe vetter de vis hoe meer vetzuren. Een oud geheugensteuntje voor vette vis is dat er een a in de naam zit: zalm, makreel, haring, paling.’ Een PA-student steekt de vinger op. ‘En Tilapia dan?’ Van der Kruk lacht. ‘Tilapia is een uitzondering.’

voedingswaren…’ Moeilijke gezichten

Ze weten nog maar half hoe ingewikkeld. Van der Kruk vertelt dat fabrikanten niet zomaar mogen claimen dat hun product is verrijkt. ‘Een fabrikant mag calcium in een vruchtensap stoppen. Hij mag echter niet op het pak zetten: ‘verrijkt met calcium’, omdat calcium niet van nature in fruitsap zit.’ ‘Bij gerestaureerde eetwaren zijn de regels wéér anders’, vertelt de docent. ‘Wie weet wat dat zijn, gerestaureerde voedingswaren?’ Moeilijke gezichten. Een PA-student probeert het. ‘Misschien voedsel van de vuilnisbelt dat ze hebben

Luuk Steemers


7

GOEDE DOEL

Wandelen voor Oegandese bakkersschool Op 4 oktober houdt de Hanzehogeschool (HG) voor de stichting Bake for Life een sponsorwandeling langs historische HG-plekken. Bij de oprichting van bakkerijketen Bake Five in 1999 vonden de vrouwen van de bakkerijdirecteuren dat ze iets voor gehandicapten in derdewereldlanden moesten doen. Ze wilden geen geld geven, maar gereedschap waarmee mensen zelf in hun levensonderhoud konden voorzien. ‘Vanwege onze achtergrond dachten we natuurlijk meteen aan een bakkerij’, herinnert een van de oprichters, Marleen Pater, zich. De stichting Bake for Life begon met een project in Ghana en is vervolgens aan de slag gegaan met bakkerijen in Oeganda. ‘We werken daar samen met missiezusters’, zegt medeoprichter Limke Borgesius. ‘Een zeer stabiele factor, want ze horen bij een congregatie van zeshonderd nonnen. Als er één wegvalt, heb je

zo weer vervanging. Momenteel staat de zesde Oegandese bakkerij op stapel.’ In een compound in Tororo, in Oost-Oeganda, hebben de missiezusters hun deskundigheid gestoken in een bakkersvakschool. Sinds kort zitten daar tweehonderd leerlingen, onder wie veel oorlogswezen uit vluchtelingenkampen die zijn opgeheven omdat de conflicten voorbij zijn. ‘We hebben het begrip gehandicapt wat opgerekt’, legt Pater uit. ‘Als je zo door het leven wordt geslagen als die kinderen, ben je toch ook gehandicapt?’ Borgesius: ‘De droom van de zusters is dat groepjes van drie of vier leerlingen na de opleiding samen een bakkerij in een dorpje beginnen. Maar ze kunnen ook bij onze bakkerijen aan de slag. Er is genoeg werk!’ (info: www.bakeforlife.nl) Inschrijven voor de wandeling kan op www.210jaardurf.nl/lustrumwandeling.

Hardlopen voor derdewereldkinderen Vierduizend euro scharrelden de driehonderd eerstejaars van het Instituut voor Sportstudies op tijdens de benefietloop op 4 september. De opbrengst, die volgens mede-organisator Wilco de Roos nog kan oplopen tot vijfduizend euro, komt ten goede aan de stichting Right to Play die sportprojecten voor kinderen in de Derde Wereld opzet. Vlak voor de run tekenden Right to Play en Sportstudies een overeenkomst waarin onder meer is vastgelegd dat het HG-instituut voortaan fungeert als NoordNederlands steunpunt voor Right to Play. De studenten kregen op de maandag van de introductieweek maar tien minuten om telefonisch sponsors te werven. Klas 1B wist in die paar minuten voor 850 euro aan toezeggingen los te peuteren. Tachtig eerstejaars moesten de benefietloop op het grasperk tussen het Instituut Sportstudies en Zernikepark aan zich voorbij laten gaan wegens lichamelijke ongemakken die ze tijdens de energievretende introductie opliepen. Vooral de nachtelijke zwerftocht door Groningen in de avond en nacht die aan het hardloopevenement voorafging eiste zijn tol. ‘De laatste groep

was pas om kwart voor vijf ’s ochtends weer op de basis’, zegt De Roos. ‘Echt grote blessures zijn er niet, het zijn meer pijntjes die ontstaan door een vol programma en de grote lichamelijke belasting. Dan kun je op zo’n laatste dag beter voorzichtig zijn: bij twijfel niet meedoen.’ Om drie uur, een half uur voor aanvang van de benefietloop, verzorgde docent Jim Weistra de warming-up. Weistra ging voor in een soort extreme-power-aerobics die de eerstejaars die dat nog niet hadden begrepen, ervan doordrong dat Sport studeren aan de Hanzehogeschool zwaar aanpoten is. ‘Vrijwel alle uitvallers stonden tijdens de loop langs de kant om hun jaargenoten te supporteren’, blikt De Roos tevreden terug. ‘Dat zegt alles over de sfeer en beleving tijdens de introductieweek. De studenten verdienen een groot compliment.’

Fietsen naar het werk voor het goede doel Overvolle parkeerplaatsen? Files op weg naar het Zernikecomplex? Een slechte conditie? Schuldgevoel over de CO2–uitstoot? Er zijn mensen op de Hanzehogeschool (HG) die daar geen last van hebben. Ze pakken de fiets in plaats van de auto of bus om naar hun werk te gaan. 128 HG-medewerkers verdienen daar ook nog geld mee voor goede doelen. Ze doen mee aan de actie Fietsen Scoort, registreren hun afgelegde kilometers en fietsten in 2008 al 110.026 kilometer en 1100 euro bij elkaar. De HG stelt 0,01 eurocent beschikbaar voor elke kilometer die medewerkers in het kader van de fietsactie afleggen. De opbrengsten komen ten goede aan ontwikkelingssamenwerkingsprojecten in Afrika, Amerika en Azië. Fietsen Scoort is een landelijke campagne van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, in samen-

8


werking met COS, de vereniging van centra voor internationale samenwerking. Werkgevers uit het hele land sponsoren hun fietsende personeel uit gezondheidsmotieven, milieubeschermingideeën en maatschappelijke betrokkenheid. De Hanzehogeschool Groningen staat op de zevende plaats in de landelijke toptien van bedrijven en organisaties met het aantal deelnemers en hun gefietste kilometers. De HG-sportievelingen zorgden er in 2008 voor dat de CO2-uitstoot verminderde met 22.005 kilo en 2 ons. De smoes dat het te vaak regent om op de fiets naar het werk te gaan gaat niet op, zo staat op de site van Fietsen Scoort. Volgens het Koninklijk Nederlandse Meteorologisch Instituut regent het maar 6,5 procent van de tijd in Nederland. (www.fietsenscoort.nl).

Rolina Nell muurschildert in Academie Minerva

‘Die tijdelijkheid werkt bevrijdend’ Been everywhere, seen everything is de titel van de expositie van oud-Minervastudent Rolina Nell (39). Ze reisde een jaar lang als artist in residence door Europa en Azië. Een gedeelte van het onderweg geschilderde


werk is te zien in Academie Minerva.

Rolina Nell knipt een silhouet voor haar muurschildering van een Gronings meisje.

In de ronde expositieruimte hangen zes levensgrote schilderijen van op de rug geziene vrouwenfiguren, realistisch en prachtig transparant geschilderd. Je hebt de neiging om ze om te draaien om te kijken welk gezicht er bij hoort. Drie Chinese meisjes, stiekem gefotografeerd op een expositie, en twee Iraanse vrouwen in zwarte chador, waarvan één met een kind aan haar arm bungelend. Mysterieus en spannend. Wie zijn het, waar kijken ze naar en waar gaan ze naartoe? ‘Geen van die vrouwen weet dat ik ze geschilderd heb’, bekent de kunstenares. ‘Ik maak onderweg met een klein camera’tje klik-klik-klik snapshots of snelle schetsen op straat.’ 28 schilderijen maakte ze er uiteindelijk van. En nu maakt ze als artist in residence een muurschildering in Academie Minerva. Vanaf 2001 heeft Rolina constant gewerkt, ‘Kunst gemaakt. Ik vertrok naar Rotterdam naar mijn eerste gastatelier, via de stichting B.a.d. Daarna heb ik er zelf een artiestenresidentie gerund.’ In 2007 liet ze alles voor een jaar achter zich, ze wilde op reis. Ze vroeg in 2006 een basisstipendium aan bij het Nederlands Fonds voor Beeldende kunst, Vormgeving en Bouwkunst. ‘Dat kun je

doen als je vier jaar afgestudeerd bent. Het is een basisinkomen, zodat je al je tijd kunt besteden aan de kunst. Het was een mooie aanvulling. Ik verkocht bijna al mijn spullen en plande samen met mijn vriend, die een jaar vakantie had, een werkreis van een jaar. Over land naar China en weer terug. Rolina reisde steeds ongeveer een maand en maakte onderweg foto’s en schetsen. ‘Daarna bleef ik een maand op één plek om te schilderen. Van tevoren had ik vier gastateliers geregeld. De andere twee onderweg. Die tijdelijkheid van zo’n gastatelier is heel prettig. Als artist in residence heb je gewoon niets anders te doen dan schilderen. Je woont en werkt steeds in een andere omgeving, leert andere mensen kennen en andere ziensen denkwijzen. Heel verfrissend. Geen afspraken met vriendinnen, geen telefoon, soms zelfs geen internet. Dat kan heel fijn zijn. Contact met Nederland was er wel. Ik hield een weblog bij op mijn website en iedere vrijdag stuurde ik per fax een tekening op naar Nederland, mijn Friday column. Heel gedisciplineerd. Als kunstenaar moet dat wel, je creëert tenslotte je eigen werk.’

Het meest nieuwsgierig was Rolina naar Iran. ‘Daar had ik van te voren een visum voor aangevraagd. Het reizen was gemakkelijk, de mensen zijn heel vriendelijk. Ik moest natuurlijk wel een hoofddoek dragen en mijn hele lichaam bedekken, maar dat weet je van tevoren. We zouden daar in een gastatelier van een kunstenaar in de bergen gaan wonen. Maar het was er stervenskoud en er was geen kachel. Toen mochten we een maand bij de moeder van de kunstenaar in het traditionele gedeelte van Teheran logeren. Ik schilderde er in haar tuin. Ze was ontzettend vriendelijk en bezorgd en keek iedere keer of mijn hoofddoek wel goed zat, als ik naar buiten ging. Na een tijdje werd dat toch wel wat benauwend. De sociale controle is groot, maar de beklemming die ik daar ervoer was wel weer belangrijk voor mijn werk. Tot Iran was ik bezig geweest met schilderijen van mensen en wasgoed en ik maakte foto’s van waslijnen, maar in Iran kon ik geen wasgoed meer vinden. Dat hangt daar niet open en bloot buiten. ‘In China heb ik ook goed kunnen werken. Ik zat er als artist in residence aan de rand van Beijing. Het voelde aan als een

dorp, met allemaal kleine winkeltjes en restaurantjes. En het stikte er van de kunstenaars. Veel buitenlanders ook, met assistenten die hun werk inkleuren. Kunst is hot in China. Overal zijn bedrijfjes die verf verkopen en frames voor je maken. Alles was er hoogdravend, luxe, groots, daar was ik daarna trouwens wel helemaal zat van. Openingen zijn trouwens overal hetzelfde, heb ik gemerkt. Iedereen is aan het netwerken en kijkt naar elkaar en niet naar de kunst. En iedereen komt natuurlijk ook voor de versnaperingen... ‘In het gebouw van Minerva maak ik nu een muurschildering zoals ik er ook één heb gemaakt in Letland, op de terugweg van onze reis. Ik heb er helemaal geen moeite mee dat mijn muurschildering straks weer wordt overgeschilderd. Ik documenteer alles goed en vindt het zelfs wel mooi dat het straks weer weg is. Geen ballast. Het werkt heel bevrijdend om alles achter je te laten.’ Rina Tienstra

Expositie van 9 t/m 19 september, Academie Minerva www.rolinanell.nl


9

CULTUUR

Gadget

Muziek

Theater

DVD

Nexto eXtreme 2700 imagetank

Metallica - Death Magnetic

Hans Teeuwen Zingt

There Will Be Blood

★★★

★★★

★★★

★★★★

Ben je je helemaal aan het uitleven op die schitterende zonsondergang op het strand van Malaga, blijkt ineens al je geheugenkaart vol is. En de vakantie is nog niet half om. Met de Nexto eXtreme 2700 kun je erop los blijven klikken. Het apparaatje lijkt op een gewone externe harddisk die je met een usb-kabeltje op je pc aansluit, en dat is het ook. Pas als je beter kijkt, zie je dat er in de gouden behuizing, ter grootte van amper twee pakjes sigaretten, sleuven zitten voor alle gangbare geheugenkaarten. Steek je een geheugenkaart in de Nexto, dan begint het apparaat meteen te kopiëren op de harddisk zonder dat je daarvoor een pc of notebook nodig hebt. Een kaartje van vier gigabyte overzetten op de supersnelle sata-schijf kost maar een minuut of vier. De Nexto heeft één minpuntje: er zit maar één knop op. Daardoor is het surfen door de menustructuur op het display nogal tijdrovend.

Wie had er na Load en Reload, en zeker na St. Anger, nog vertrouwen in dat Metallica ooit weer een echt goede plaat zou maken? Ik niet in ieder geval. Het nieuws dat Rick Rubin, verantwoordelijk voor trash-klassieker Reign in Blood van Slayer, was ingehuurd om de nieuwe plaat te produceren gaf enige hoop. En inderdaad, na bijna twee decennia hebben de metalmannen het toch weer voor elkaar. Ein-de-lijk! Death Magnetic biedt eigenlijk alles wat Metallica ooit zo goed maakte. Hoogtepunten als All Nightmare Long en My Apocalypse zijn een perfecte combinatie van de trash-exercities uit de begintijd met de meer melodieuze altrock van latere jaren. Gitarist Kirk Hammett, die vijftien jaar lang nauwelijks een solo mocht spelen, mag helemaal los gaan in nummers van epische proporties. Bij sommige nummers zoals het saaie Suicide and Redemption is dat een beproeving, bij de betere nummers is zelfs zeven minuten nog niet genoeg.

En niet over Nostradamus met zijn mooie groene broek of zichzelf, maar jazz. Oude jazz. Ronkende recensies krijgt de ex-cabaretier over zijn liedjes uit het zogenaamde Great American Songbook. Hij wordt op zijn tour door Nederland begeleid door een band met alleen maar jazz-coryfeeën onder leiding van de wereldberoemde saxofonist Benjamin Herman. Teeuwen vertolkt nummers die jij en ik alleen maar zouden kúnnen kennen van de koffergrammofoon van je granny of great-grandmother. Zeggen de namen van lang verbleekte en nu weer uit de dood herrijzende sterren als Frank Sinatra, Billie Holiday en Sarah Vaughan je niets en ben je nieuwsgierig naar de smooth croonende Teeuwen en zijn subtiele performance? Check dan hansteeuwen.tv. Op zijn enige echte eigen comedychannel belt, interviewt, speelt en zingt Teeuwen zijn eigen sterren van de hemel.

There Will Be Blood vertelt het verhaal van Daniel Plainview (Daniel-Day Lewis), een genadeloze oliebaron die een zee van olie ontdekt in een klein gebied in Californië. Gaandeweg de film wordt duidelijk waarom Plainview er alles voor over heeft om rijk te worden. Hij haat iedereen, geeft hij toe aan zijn broer. ‘I have a competition in me, I want no one else to succeed. … There are times when I look at people and I see nothing worth liking … I want to earn enough money so I can get away from everyone.’ Hoewel de film zich afspeelt rond 1900, lijken de drie hoofdthema’s hebzucht, religie, en olie een duidelijke metafoor voor hedendaags Amerika. Maar daarmee zou je de film geen recht doen. Plainview is eerder een metafoor voor de duistere kant van de mensheid in het algemeen. Maar bovenal is het een verontrustend meesterwerk. Of je het nu wilt of niet, de film blijft je nog dagenlang achtervolgen.

★★★ = aanrader

★ ★ = tja...

★★★★ = kopen!

'2!4)3

345$)%#!").%

$E5"VOL(UURDAN GRATISEENSTUDIECABINE #ENTRALE"IBLIOTHEEK /UDE"OTERINGESTRAAT

10


Zondag 28 september Stadsschouwburg Groningen www. Hansteeuwen.tv.

★ = niet doen

ga eens uit ons dak

the art of having fun

Prijs met 160 Gb schijf, 180 euro. www.nextodi.com.

Platformtheater.nl

★❈★★

STEENTILSTRAAT 10 9711 GM GRONINGEN TEL. 050 - 589 15 10 http://www.dejongensvanhemmes.nl

Eerste studentenhuis voor mensen met een handicap

Foto: Luuk Steemers

Maaike wil gewoon tussen studenten wonen

‘Ik wil net als gewone studenten leven, weten hoe het is om te wonen in een kamertje van vier bij vier in de binnenstad. Woekeren met de ruimte, er gewoon een bende van maken, tot drie uur ’s nachts opblijven en uitgaan. Heerlijk lijkt me dat!’ Maaike Kersten (19) is net begonnen met Sociaal Juridische Dienstverlening aan de Hanzehogeschool. Ze woont bij haar ouders in het centrum van Zuidhorn, maar haar droom is een studentenhuis in de binnenstad. Maar helaas, er zijn geen studentenhuizen voor haar. Handbike

Maaike kan niet lopen. Ze heeft spina bifida, een open rug. ‘Ik ben niet ziek. Ik heb gewoon een beperking. Mijn armspieren zijn bovengemiddeld ontwikkeld. Als ik mijn rolstoel koppel aan de handbike kan ik met gemak op eigen kracht van Groningen naar Zuidhorn. Ook kan ik prima zelfstandig wonen. Ik heb alleen hulp nodig bij het opstaan en naar bed gaan. Voor de rest kan ik mijn eigen regie voeren. Natuurlijk kan ik terecht in een aangepaste woning in een buitenwijk als

Paddepoel, Vinkhuizen of Lewenborg. Maar wat moet je daar als student met buren van vijftig of zestig. Niks aan, toch! Ik wil gewoon tussen studenten wonen.’ Wielewaalplein

Een jaar geleden zijn Maaike en haar moeder gaan nadenken over een oplossing. ‘Ma werkt op een architectenbureau dat zich specialiseert in zorgcentra,

‘Wat moet je als student in een buitenwijk met buren van vijftig of zestig’

bejaardentehuizen en sociale woningbouw. Zij heeft veel contacten met mensen die belangrijk kunnen zijn voor het realiseren van mijn droom. Die is ze aan het werk gaan zetten. Op een gegeven moment hebben we een projectgroep

geformeerd. Daarin zitten allerlei mensen die met architectuur, subsidieaanvragen, persoonsgebonden budgetten en zorg te maken hebben.’ De projectgroep is in gesprek met Woningbouwcorporatie IN. Maaike: ‘Ze gaan een grote studentenflat bouwen aan het Wielewaalplein. Daarvan willen ze best een stuk of acht appartementen ter beschikking stellen aan studenten met een handicap.’ De bouw van de appartementen voor studenten met een beperking gaat veel geld kosten. ‘Er moeten veel aanpassingen komen. Denk maar aan extra brede deuren, speciale douches, toiletten en aangepaste keukenblokken. Op een gegeven moment, als het echt serieus wordt, is er waarschijnlijk ook een betaalde medewerker nodig. Dan kunnen mijn moeder en ik het niet meer alleen af.’

Ze is hard op weg haar droom te verwezenlijken: een studentenhuis voor studenten met een beperking. Over twee jaar wil ze er zelf wonen. gaan wonen. “Je kunt toch alle persoonsgebonden budgetten bij elkaar gooien”, zei iemand. Dat klopt inderdaad, maar het probleem is dat ik nog niemand heb. Bovendien is de flat pas over twee jaar klaar, en vóór die tijd hebben we natuurlijk ook al geld nodig.’ Naast mensen die met haar aan het Wielewaalplein willen wonen, zoekt Maaike studenten die het project van de grond willen helpen. Ze hoopt dat er opleidingen zijn die hun studenten daarvoor studiepunten willen geven. Maaike: ‘Bijvoorbeeld voor het schrijven van het projectplan, het verzorgen van PR en de marketing en voor het af en toe verlenen van zorg als alles klaar is. Het is belangrijk dat studenten meedenken omdat ze veel beter dan professionals begrijpen waar studenten behoefte aan hebben.’ Luuk Steemers

Bewoners gezocht

Maaike is nu hard op zoek naar studenten met een beperking die ook aan het Wielewaalplein willen gaan wonen. ‘Het is lastig dat we nog niet weten wie er

Meer info: [email protected].


11

Alle hens aan dek voor topsporters Op koers voor twenty-twelve Derdejaars Jildau en Amy dromen van 2012, van twenty-twelve. In dat jaar willen de zeilsters een plak pakken op de Olympische Spelen. Alle hens aan dek, alle zeilen bij, de steven is gericht op Londen. Veertien jaar geleden voer Jildau ter Horst met haar ouders op de motorboot langs de boorden van het Sneekermeer. Het famke, zes jaar was ze, zag zeilen opbollen, kinderen druk in de weer in de Flits, een tweemansboot. Dat wilde zij ook. Niet veel later zat ze aan de fok. Vanaf die dag is het raak. ‘Ik denk dat er maar weinig twintigjarigen zijn die zoveel zeiluren hebben gemaakt’, zegt de derdejaars Logopedie. Elk weekend stak ze van wal. Kijkend naar de wind, luisterend naar de boot. De Flits van Jildau deed zijn naam eer aan, kliefde vlot door de wateren in de buurt van haar woonplaats Oppenhuizen. Vier jaar zat ze aan de fok, zes jaar aan het roer. Harder en harder ging ze, het hardst van allemaal. Clubkampioen werd ze, ze won de jaarprijs van de Koninklijke Watersportvereniging Sneek en zegevierde tijdens de Sneekweek. ‘Stel je er niet te veel van voor’, zegt ze, ‘aan die wedstrijden deden bijna alleen maar Friezen mee.’ Nu is Jildau stuur van het Talent Team van Project Twenty-Twelve. Twenty-twelve is haar droomwoord. 2012, in dat jaar vinden de

Olympische Spelen van Londen plaats. Jildau wil er bij zijn, Jildau wil een plak winnen. Desnoods zonder Amy, maar mét Amy zou wel erg leuk zijn. Amy Righolt studeert net als Jildau aan de Hanzehogeschool. De derdejaars Mondzorgkunde is, net als Jildau, twintig jaar. Net als Jildau droomt ze van twenty-twelve, droomt ze van Londen. En, net als Jildau, zit ze iedere vrijdag, iedere zaterdag en iedere zondag in een kampeerboerderij in het NoordHollandse Medemblik, varen, varen, varen. Elf meiden telt het Talent Team. Elf meiden waarvan er drie (of meer) op de Olympische Spelen onder de Oranje-vlag zullen varen. Maar de concurrentie is nog heftiger. Amy: ‘Ik weet niet wie van huidige senioren nog vier jaar doorgaan. Het wordt dringen, dat is zeker.’ Ze liggen op koers, begin dit jaar pakten de twee HG-studenten en de Limburgse Chantal Hakkel de eerste prijs op de Dutch Youth Regatta en begin juli werden ze in Denemarken Europees Jeugdkampioen in de Ynglingklasse. In 2012 staat de Yngling niet meer op het programma. ‘We weten niet eens welke boot we zullen varen’, zegt Amy, die als tien-

Hangend in de trapeze tijdens het Jeugd-EK in Kopenhagen. Achter, aan het roer: Jildau ter Horst. Midden: Amy Righolt. Voor: Chantal Hakkel.

12


jarige voorgoed overstag ging op het Paterswoldse meer. Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) heeft de fleet race geschrapt. ‘Een groepsrace is hartstikke moeilijk te volgen. Het maakt de sport, laten we maar zeggen, niet zo tv-geniek.’ De Olympische zeilwedstrijden in Londen worden dus één-tegen-één gevaren, match racing. ‘Een duel is voor de kijker veel spannender’, meent Amy. In Medemblik traint het team van coach Klaartje Zuiderbaan op drie- én op meermansboten. Waarschijnlijk is in november bekend in welke boot de zeilsters op de Spelen varen. Het maakt de twee weinig uit. ‘Als het maar geen skûtsje is, dat is natuurlijk andere koek.’ De kunst van het zeilen is de elementen gebruiken, ieder zuchtje wind moet de zeilen in. ‘Het roer moet je eigenlijk niet voelen’, legt stuurvrouwe Jildau uit, ‘plezierzeilers vinden het fijn om druk op het roer te geven. Het voelt misschien lekker, maar hoe meer je het roer voelt, hoe meer water het vangt. En dat remt af.’ Amy bedient op het middendek de spinaker, het zeil dat wordt uitgezet als de boot voor de wind gaat. Ze volgt er, als ze weer in Groningen is, een op haar lijf geschreven training voor. ‘Jildau kan zich meer toeleggen op conditietraining. Ik moet veel kracht in mijn armen hebben, want de spinaker is zwaar, vooral omdat je hem boven je macht moet tillen.’ Drie dagen zeiltraining per week is niet genoeg in de internationale top. Zeilwedstrijden zijn zwaar, ze duren op zijn minst twee dagen, en vaak is het zeven dagen ploeteren om een prijs in de wacht te slepen. ‘Voordat het startsignaal klinkt zitten we al uren op het water’, zegt Jildau, ‘we moeten weten hoe de wind is, hoe het water reageert, hoe de boot voelt, echt alles. Je moet wel, de tegenstander doet het ook.’ De discipline die ze in de boot broodnodig hebben, gebruiken ze ook om zichzelf door de studie te loodsen. Tijdens de Medemblikse dagen is er geen tijd voor de opleiding. De gemiste studietijd halen ze in op ma-di-wo-do. Als ze in 2010 zijn afgestudeerd, kunnen ze er nog twee jaar vol tegenaan om London twentytwelve te halen. Jildau: ‘Tot nu toe is alles voor de wind gegaan, dus het kan.’ Amy: ‘Hallo, we zijn zeilers, zelfs met tegenwind slaan we ons erdoorheen.’

Vorig jaar kregen 29 studenten van de Hanzehogeschool een topsportbeurs. Studenten die hun passie combineren met hun opleiding. Ze zijn jong en ze dromen van goud. Jildau en Amy willen flonkeren op de Olympische Spelen van Londen, Cora richt haar pijlen op de Spelen van 2016.

‘Ik ben nog veel te lief voor Londen’ De Olympische Spelen in Londen komen te vroeg voor Cora Mantingh. ‘Eerst maar eens knokken voor een plaats bij Celeritudo en dan… misschien, héél misschien.’ Mijn moeder was een goede basketballer, mijn vader was een hele goede basketballer en nu word ik de allerbeste basketballer. Nee, zoiets zal Cora Mantingh niet snel zeggen, daarvoor is haar twijfel te heftig. Het afgelopen jaar was zwaar voor de zeventienjarige geboren en getogen Rodense. Ze verwisselde het meidenteam van Flying Red voor het team-onder-twintig van Celeritudo. Van gevierde meid tot één van de velen. ‘Die eerste wedstrijden mocht ik vooral toekijken. Soms twee minuten meedoen en dan weer naar de bank. Ik moest me naar boven knokken. Het laatste half jaar pas kreeg ik een beetje het gevoel dat ik ertoe deed, dat ik een beetje mee kon ballen.’ Bij Flying Red gingen alle ballen naar de inmiddels 1 meter 85 lange speelster die ze vervolgens in het netje wierp, soms sloot ze wedstrijden af met wel twintig, dertig punten. Bij het in de nationale competitie uitkomende Celeritudo is dat er niet meer bij. ‘Op dit niveau kom je maar weinig in scoringspositie, de tegenstanders zijn simpelweg te goed. Bovendien vond de trainer dat ik me niet zo op het scoren moest richten. Hij had gelijk, om aan te klampen moest ik heel andere dingen leren: een vlotte passing, een hogere handelingssnelheid en het gevecht onder de basket.’ Sterker worden, brutaler zijn en harder van je afbijten, dat waren de opdrachten voor de tweedejaars Communicatie aan de Hanzehogeschool (‘Ik haalde vorig jaar 58 van de zestig studiepunten, een goede score.’) Ze heeft vooruitgang geboekt, maar ze is er nog lang niet. ‘Dit jaar moet ik nog meer groeien dan vorig jaar. Sprongen maken. Het zit erin. Dat weet ik, mijn coach zegt het ook. Dus…’ Officieel is basketbal een non-contactsport, maar in de praktijk is daar weinig van te merken. Vooral centers moeten harde klappen kunnen uitdelen en ontvangen. En Cora ís een center. Veel te lief is ze onder de basket, vindt ze, te vaak gingen haar reboundduels verloren (een rebound is het veroveren van een bal die na een gemist schot van de basket terugspringt, red.). ‘Dat moet eruit, ik weet het. Gelukkig trainen we met de veel sterkere dames van het eerste. Genoeg mogelijkheden om me te verbeteren. Die meiden weten hoe het moet. Aan hen probeer ik me op te trekken.’ Drie keer per week traint Cora bij Celeritudo.

De club heeft momenteel geen vaste verblijfplaats, omdat de sporthal in Vinkhuizen wordt verbouwd. Op de fiets gaat ze van haar zojuist betrokken kamer in het centrum van Groningen naar één van de hallen in de buitenwijken. ‘Het is wennen, op kamers, zelf m’n potje koken en dan ook nog geen echte thuishal. Maar oké, vanaf mijn nieuwe adres kan ik wel makkelijk naar het sportcentrum van de ACLO. Ik moet sterker worden, fitness en conditietraining.’ Geen haar op Cora’s hoofd denkt aan de volgende Olympische Spelen, Londen 2012 komt te vroeg. ‘Ja, joh, er zijn zoveel meiden die beter zijn. Eerst maar eens groeien bij Celeritudo, proberen Dames 1 te halen. Maar dat niveau heb ik nog niet, hoor. En de kans dat ik Oranje nooit bereik is best groot. Maar ik wil later kunnen zeggen dat ik er het beste heb uitgehaald.’ Dat is waarschijnlijk precies de mentaliteit die vader Henk Mantingh (een groot Donar-speler) en moeder Margreet Werumeus Buning (de verdienstelijke Groene Uil) voor ogen hadden toen ze tien jaar geleden een basket voor Cora in de tuin hingen. ‘Door dik en dun, ze blijven me steunen. Hoe lang het ook duurt, want ik heb de tijd. Geen vier, maar acht jaar. In 2016 ben ik 25. Me dunkt, geen gekke leeftijd om op het hoogste plan te verschijnen.’ Boudewijn Otten

Sportbeurs & sportfaciliteiten De Hanzehogeschool ondersteunt studerende topsporters op dezelfde manier als de Rijkshogeschool Groningen: met geld en voorzieningen. Met een door de opleiding aangewezen begeleider, maakt de topsporter ieder half jaar een studieprogramma dat past in zijn trainings- en wedstrijdschema. De studerende sporter heeft recht op een zogeheten topsportbeurs die hij vóór 1 november moet aanvragen. Die beurs wordt hem uitbetaald na afloop van het studiejaar. De hoogte van de beurs is zes keer het bedrag dat de topsporter per maand aan studiefinanciering ontvangt (dus in ieder geval de basisbeurs). Dit bedrag wordt vermeerderd met een ieder jaar door het College van Bestuur vast te stellen bedrag (dit jaar 1110 euro, zes keer 185 euro) als de student officieel wordt erkend als topsporter. De uitvoerders van de regeling voor Financiële Ondersteuning van Studenten III hebben per sport bepaald waaraan een sporter moet voldoen om als erkend topsporter door het leven te gaan. Een student kan slechts twee jaar een beroep doen op de topsportbeurs. In 2007 ontvingen 29 HG-studenten de topsportbeurs. ‘We hebben prima voorzieningen’, vindt hoofd Studentenzaken Leo Heijne, ‘maar we trekken er géén studenten mee. Uit onderzoek blijkt dat aanstaande studenten geen weet hebben van de mogelijkheden voor sporters. Dat zou natuurlijk wel moeten, want Groningen is een stad waar sport en studie heel goed samengaan.’


13

Martini Hotel verhuurt ruimte aan groeiende studentondernemers

Als de zolderkamer te klein is

Foto: loeXproduXies

Sinds april subsidieert de Hanzehogeschool de ondernemende studenten in het Martini Hotel niet meer. Geen probleem, de ondernemers houden gewoon hun eigen broek op. Peter van Kampen (links), Jeroen Kasteleijn (midden) en Jeroen Veneman boeren goed in het Martini Hotel.

Iedere avond slinkt de voorraad waterpijpen van Jeroen Veneman. Driekwart jaar geleden importeerde hij er vierduizend uit India en China. In alle soorten en maten liggen ze in het magazijn aan de Donderslaan in Groningen. Vierduizend zijn het er allang niet meer, want Shisha Import (www.waterpijp-online. nl) verkoopt als een tierelier. ‘De waterpijp verovert het westen. Ik verkoop ze aan jong en oud, dat maakt niet uit. Mijn klanten zijn de pijpen vaak op vakantie tegengekomen. Terug uit Egypte of Turkije kijken ze eens op internet en ja, ik ben één van de weinigen die ze verkoopt.’ Bedrijfskundestudent Jeroen steekt zestig uur per week in z’n internetwinkel. Voor studeren heeft hij nauwelijks tijd over. ‘Hoewel, dit werk motiveert me enorm. Ik heb het laatste jaar meer aan m’n studie gedaan dan in alle jaren ervoor. Ineens is al die theorie me niet meer te veel. Ik wil de studie nu zo snel mogelijk afmaken. Dan kan ik al m’n tijd in de waterpijpen steken.’ Jeroen huurt kantoorruimte in het voormalige Martini Hotel. Buitenlandse studenten bewonen sinds jaar en dag de voormalige hotelkamers. Het oude restaurant is in 2004 verbouwd tot kantoren

14

voor ondernemende studenten voor wie de studentenkamer te klein is geworden. Tot april stak de Hanzehogeschool geld in de ruimtes voor het project Hanze Business, dat voorzieningen bood aan startende studentondernemers. In april liep het project af. De Ontwikkelfabriek, het bedrijf van oudgediende Peter van

‘Als het fout gaat met je gouden idee, hangt een huurcontract als een molensteen om je nek’ Kampen, int nu de huur. ‘Een klusje ernaast’, zegt hij, ‘mijn geld verdien ik met maatwerk-ict. Van alles wat, op dit moment werk ik aan het digitaal beschikbaar maken van materiaal en archieven van de internationale vrouwenbeweging IIAV. Maar vooral lever ik applicaties waarmee je gegevens uit wetenschappelijke tests en vragenlijsten kunt verwerken. Ik heb veel klanten in de zorg en de sociale sector.’ Peter begon in 2005 ‘met


de kwast in de hand’, sindsdien heeft hij studentbedrijven zien komen en gaan. ‘Ze lopen tegen dezelfde problemen op, daarom helpen ze elkaar ook. Mensen met grote ideeën, enthousiaste figuren. Vrijwel altijd zolderkamerverlaters, dromers van het grote geld. Maar ook mensen die er tegenop zien om een echt bedrijfspand te huren. Heel terecht, die vastgoedjokers werken met huurcontracten van tien of vijf jaar. Als het dan fout gaat met je gouden idee, hangt dat contract als een molensteen om je nek. Ik huur de hele bups hier van de Hanzehogeschool en ik verhuur de kantoren aan de ondernemers. Drie maanden opzegtermijn. Kijk, dat is te overzien. Netjes toch?’ Jeroen Kasteleijn kan er goed mee uit de voeten. ‘Ik denk wel dat dit ons laatste jaar wordt. We groeien zó snel. We hebben hier tweehonderd vierkante meter opslagruimte. Dat is binnenkort gewoon te weinig.’ Jeroens bedrijf Expert-shops. com is zelfbenoemd nichespeler (een niche is een marktsegment waarop andere bedrijven niet actief zijn). Expert-shops. com is het bedrijf achter onder meer verrekijker-expert.nl, telescoop-expert. nl en wereldbol-expert.nl. ‘Al die sites

werken hetzelfde. De bezoeker krijgt het idee dat hij bij een speciaalzaak is aanbeland met een enorm aanbod dat je in een gewone winkel nooit ziet. En we zijn ook speciaal, we kennen de producten van haver tot gort.’ Voor Jeroen en zijn compagnon Reiner de Jonge, die in 2004 aan de Hanzehogeschool afstudeerde in Finance & Marketing, is Nederland inmiddels te klein. ‘Eerst dachten we meteen heel Europa te veroveren, maar daar zijn we op teruggekomen.’ Jeroen laat op de site een kaart van Europa zien, waarin de landen zijn ingekleurd. Hoe donkerder het groen, hoe sneller de postkoeriers de handel ter plekke kunnen brengen. Hij wijst met zijn vinger naar de oosterburen. ‘Eerst Duitsland maar eens.’ De Duitse sites zien er net zo uit als de Nederlandse. Een lokaal telefoonnummer verbindt de klant door met de Donderslaan. ‘Jeroen spreekt vloeiend Duits, maar vaak hoeft hij het niet te spreken. Dat is prima, want als we het goed doen belt niemand. Dan verkopen we.’

Boudewijn Otten

JAN WILLEM

Economic Talent Board van Groningen

Oud-studenten adviseren wethouder EZ

Foto: Luuk Steemers

Inspiratie

Lars Evers en Lusanne Tehupuring zijn voorzitter en vicevoorzitter van de Economic Talent Board dat de Gemeente Groningen economische adviezen geeft. Een advocate, een interieuradviseur, een docent van de Hanzehogeschool, een geneeskundestudent met een eigen onderneming. Een willekeurige greep uit het ledenbestand van de Economic Talent Board van Groningen. ‘We zijn allemaal jonge professionals met oog voor het belang van de stad, legt vicevoorzitter Lusanne Tehupuring (24) uit. De oud-student Management, Economie & Recht is tegenwoordig projectmedewerker bij de afdeling Marketing & Communicatie van de Hanzehogeschool. Het Economic Talent Board is een initiatief van de Wethouder van Economische Zaken Jaap Dijkstra. ‘Hij vindt het een goed idee de ideeën en meningen van jonge ondernemende types over beleid en beleidsplannen te horen. De leden van het ETB zijn geworven uit de netwerken van belangrijke en prominente Groningers. We kunnen gevraagd en, heel belangrijk, ook ongevraagd advies geven.’ ‘Na een opstartfase van een jaar zijn we nu op het omslagpunt van inrichten naar vérrichten gekomen’, zegt ETBvoorzitter Lars Evers (31), oud-student Sportmanagement en tegenwoordig

directeur Preferred Banking bij ABNAmro. ‘In het eerste jaar moesten we nog de juiste werkwijze vinden. Ons werkterrein is heel breed. Het beslaat alles wat met economie en ruimtelijke ordening te maken heeft. Niet iedereen heeft met alle onderwerpen evenveel affiniteit. Daarom krijgen alle ETB-leden hun eigen aandachtsgebieden. We komen twee keer per maand samen en bellen tussendoor heel wat af. Daarnaast is er regelmatig een werkoverleg met Jaap Dijkstra.’ Momenteel buigt het ETB zich over de plannen om het Ebbingekwartier in de stad nieuw leven in te blazen. De Hanzehogeschool overweegt daar Academie Minerva te vestigen. Lars: ‘Een ander interessant vraagstuk waar we ons over buigen is hoe je afgestudeerden in Groningen kunt boeien en binden. We betrekken bij dit soort vraagstukken ook allerlei mensen voor extra input, zoals een student van de Rijksuniversiteit en een personeelsmanager van een uitzendorganisatie. Dat levert vaak verrassende inzichten op. Die student kwam bijvoorbeeld met het idee om talenten die in een

andere regio ervaring willen opdoen met een beurs te sponsoren. Natuurlijk met de bedoeling dat ze weer naar Groningen terugkeren. Zoiets gebeurt nu alleen op nationaal niveau.’ Een bezoek aan het Young Economic Development Board in Rotterdam in juni was zeer inspirerend. Lusanne: ‘Ze bestaan twee jaar langer en hebben bewezen dat het werkt. Zo hebben ze geadviseerd om het Laurenskwartier nieuw elan in te blazen door een wijkdekkende draadloze internetverbinding. Dat advies is opgevolgd.’ Lars: ‘Young EDB Rottterdam heeft een organisatie die hun projecten ondersteunt. Die organisatie houdt zich met kleine operationele zaken bezig, maar ook met het opstellen en uitwerken van door hun ontwikkelde plannen. We hopen dat de Gemeente Groningen óók over de brug wil en kan komen. Dan kunnen wij ons puur op inhoudelijke zaken richten. Wij hebben per slot van rekening allemaal een drukke agenda.’

Luuk Steemers

Leuk altijd, zo’n eerste column van het jaar. Ik heb er zin in, hoor. Maar zodra ik ga zitten om te schrijven, blijven de toetsen van mijn laptop onaangeraakt. Pure leegte. Wat verwachten de mensen van de HanzeMag nou eigenlijk van mij? Waar moet een columnist zijn inspiratie vandaan halen op momenten als deze? Ik kan toch geen column schrijven wanneer iedereen er net is achter gekomen dat het weer september is? Dat de agenda weer blauw staat van de afspraken en de wekker weer standaard op VROEG staat!? Dat iedereen het heeft over de afgelopen vakantie en al weer vooruitkijkt naar de volgende zomer, maar daar nog wel een jaar op moet wachten? Dat het buiten regent en bewolkt is? Dat mensen alleen nog maar lange broeken, truien en dikke jassen aanhebben en dat tussen de bomen spandoeken hangen die scanderen: ‘De scholen zijn weer begonnen’? Dat leraren voor de deur staan met opdrachten en colleges en dat de tentamens je al weer om de oren vliegen? Dat het buiten waait, regent en stormt? Waar haal je inspiratie vandaan als je op je fiets zit en weet dat het nog een jaar gaat duren voordat een té vriendelijke Aziaat je weer voortrijdt in een tuk-tuk of een cyclo onder het genot van heerlijke tempraturen? Dat het nog een jaar duurt voordat de zon weer schijnt en de stranden weer toegankelijk zijn? Dat irritante verkopers je vragen ‘Motorbike, sir?’, ‘You want nice suit, sir?’ ‘Taxi, sir?’ ‘You want watch, sir?’ Dat je je kleren over een bruine huid draagt in plaats van licht te geven in het donker? Kortom, dat het nog een jaar duurt voordat het weer vakantie is. We moeten eerst een winterdepressie overwinnen voordat we weer kunnen zwemmen. IJskoude dagen met sneeuw en hagel staan voor de deur. De nacht die om vijf uur ’s middags al zijn intrede doet. Het licht dat de volgende ochtend om negen weer laat zien dat het buiten koud en kil is en je daar dus ook niet wilt zijn. Donkere wolken pakken zich samen boven mijn huis in de Nieuwe Ebbingestraat. Waar haal ik mijn inspiratie vandaan tijdens de aankomende kilte? Ach, nou ja, ik laat het maar over me heen komen. En tot die tijd blijf ik voor mijn splinternieuwe open haard zitten: wachtend tot de warmte mijn columns schrijft. Jan Willem Dijk


15

INGEZONDEN

Optimaal presteren

Kom van je reet en vind je passie Ze vroegen het al aan je op de kleuterschool: wat wil je later worden? Rijk, beroemd, dokter, brandweer, juf. Toen was het nog ieder jaar iets anders. En bij de meeste studenten is dat nog steeds zo. In mijn eerste jaar wilde ik psycholoog worden, toen politicus, daarna marketingvrouw. En nu? Geen idee. Je denkt misschien dat het erg is dat je het niet weet. Maar het tegendeel is waar. Nu is juist hét moment om te ontdekken waar je talenten en passies liggen. En niet in de collegebanken, maar daar buiten.

studievereniging of actief in een van de studentenpartijen. Ben je een wat serieuzer typje dat graag klaarstaat voor de medemens? Dan zijn er genoeg politieke partijen of vrijwilligersorganisaties die je hulp kunnen gebruiken (óók wanneer je geen sociale studie doet). Kortom: genoeg te doen. Dus kom van je reet en vind je passie!

Om optimaal te kunnen presteren is een juiste balans belangrijk. Dat geldt voor zowel werk als privé. Daarom hechten wij bij Alfa veel waarde aan een juiste ‘work-life balance’. Omdat het leven niet alleen uit werken bestaat, bieden wij onze professionals zo veel mogelijk vrijheid om zich te ontwikkelen en te ontspannen. Zo heb jij de ruimte om te doen wat jij belangrijk vindt. Geven en nemen noemen we dat. www.alfa-vacatures.nl

Namens de HSV fractie,

Studieverenigingen

De studentenpartijen Goedkoop sporten of in het bestuur Organisatie van de KEI Studentenverenigingen Vrijwilliger worden Wil je je nog een beetje oriënteren

www.hanzehogeschool.nl www.ssa-web.nl (of informeer bij je SLB’er) www.hsvgroningen.nl www.groningerstudentenbond.nl www.aclosport.nl www.keiweek.nl www.contractus.nl www.humanitas.nl www.groningenlife.nl

Kunnen we met elkaar afspreken dat we bij een volgende opening van het hogeschooljaar blijven zitten tot sprekers zijn uitgesproken, musici zijn uitgespeeld en prijzen zijn uitgereikt? Ik vond het vroegtijdige vertrek van veel collega’s niet fatsoenlijk richting de mensen op het

Rid

Onfatsoenlijk

fdsponso oo

ef

an rv

Alfa h

Maarrrr.. wat te doen? Gelukkig is Groningen een topstad, waar iedereen met zijn/haar interesses terecht kan. Organiseer je graag feesten en evenementen? Ga in het KEI- of ACLO bestuur of word lid van een studentenvereniging. Doe je liever wat op de Hanzehogeschool? Word lid van een

Wat tips

®

ene grote event, waardoor jij erachter komt wat je wilt met je (werkende) leven. Ga dus naast je studie doen wat je leuk vindt in een omgeving waar je kunt knallen. En hoe meer je doet of werkt, hoe succesvoller je wordt, ook later in de beroepspraktijk. Dat is geen mental-coach-praat, maar zuiver wetenschappelijk onderzoek.

Frederieke Hegger Fractievoorzitter van de Hanze Studentenbelangen Vereniging

ses

Ik heb nog nooit iemand ontmoet die zei: ‘Mijn talenten? Die heb ik ontwikkeld door studieboeken te lezen’. Of: ‘Mijn passie? Die heb ik gevonden in de collegezaal.’ Je kunt alleen ontdekken wie of wat je wilt worden door te doen en niet door te lezen óver doen. Want alleen door van je reet af te komen, ontmoet je die ene inspirerende persoon of organiseer je dat

or the Ro

podium en bovendien zorgde het voor onrust in de zaal. Alvast bedankt! Ciska Bakema

De ondernemende mens centraal

WI J ZOEKE N V R OUWEN die mee willen werken aan een geneesmiddelenonderzoek (180).

GRAFISCH SUPPORT CENTER

In dit onderzoek wordt de werking onderzocht van 4 doseringen van een progestageen (vrouwelijk hormoon): in welke mate het progestageen in het lichaam wordt opgenomen, of het van invloed is op het baarmoederslijmvlies, en of het de groei van eiblaasjes in de eierstokken onderdrukt. Dit progestageen is in combinatie met een oestrogeen al onderzocht en geregistreerd als anticonceptiepil.

DTP en grafisch ontwerpbureau

N EVE T NE ERS AND

T 050 595 2878 Zernikeplein 7 (Centrale repro) www.gchg.nl

Dinox is een onderzoekscentrum in Groningen en Berlijn met ruim 15 jaar ervaring in geneesmiddelenonderzoek op het gebied van vrouwelijke hormonen (zoals anticonceptie, vruchtbaarheidsbehandelingen, premenstrueel syndroom en acné) en seksuologie. Dinox bevindt zich op het UMCG terrein: Hanzeplein 1, ingang 53, 9713 GZ Groningen

16

Digitaal ondertekend door Sandra Jonge Poerink DN: cn=Sandra Jonge Poerink, o=GSC, ou=HG, [email protected], c=NL Datum: 2008.09.04 11:53:20 +02'00'


Bezoeken Na de keuring bezoekt u regelmatig het onderzoekscentrum voor een bloedafname, echoscopie en tweemaal een onderzoek van het baarmoederslijmvlies. De eerste cyclus bestaat uit 7 tot 12 bezoeken. De behandelperiode waarin u één van de 4 doseringen van het progestageen krijgt, duurt maximaal 72 dagen en heeft tussen de 12 en 22 bezoeken. Na de behandelperiode zijn er nog 1 tot 4 bezoeken. Vergoeding Elke vrijwilligster ontvangt -afhankelijk van het aantal bezoeken- een vergoeding voor deelname aan dit geneesmiddelenonderzoek tussen de ` 1194,- en ` 1992,-. Reiskostenvergoeding: ` 0,19 per km. Voor meer informatie kunt u bellen met

WWW.DINOX.NL

Sandra Jonge Poerink

U zou aan het onderzoek kunnen deelnemen als u: s een vrouw bent tussen 18 en 35 jaar en gezond bent; s bereid bent aanvullende anticonceptie (zoals condooms) te gebruiken tijdens het onderzoek.

(050) 3610999

UITWONEN

Kraker kraakt kraakwet Als het aan de ChristenUnie, het CDA en de VVD ligt komt er een verbod op kraken. De wet ‘kraken en leegstand’ wil een totaal kraakverbod en een actief leegstandsbeheer. Kraken is dan niet langer een overtreding maar een misdrijf, waarvoor je twee jaar en acht maanden de cel in kunt draaien. astian Teeuwen (26) is tweedejaars Minerva en woont sinds april in de voormalige woonwinkel tegenover woningbouwcorporatie IN. ‘Nee, er wonen hier geen profiteurs, om maar even een term van de overheid te gebruiken, en ook geen criminelen. De mensen die hier wonen zijn actief met leegstand bezig. Idealisten dus, en allemaal student. Als de overheid beweert dat er alleen nog wordt gekraakt door Oost-Europeanen die goedkoop willen wonen, dan hebben ze het niet over Groningen. Ik ben zelf eerlijk gezegd meer met m’n studie bezig dan met politiek. De grote gemeenten, de G-20 heten die geloof ik, zijn sowieso tegen het wetsvoorstel. Daar hoort Groningen ook bij. De Groninger gemeenteraad heeft pas nog een motie aangenomen tégen het kraakverbod. De politie hier geeft krakers het voordeel van de twijfel en na de ontruiming van Wolters Noordhoff in 1990 zijn hier geen krakersrellen of gewelddadige ontruimingen meer geweest. In Groningen is helemaal geen sprake van verharding van de kraakscene.

‘Antikraak is in principe best goed, maar de uitvoering gaat recht in tegen het principe in waarom we kraken: te weinig mensen in te veel ruimten. Als antikraker heb je ook niet dezelfde rechten als huurder, als kraker heb je die wel. ‘Je moet er natuurlijk wel tegen kunnen om in zo’n niet alledaags huis te wonen. Dit pand is echt oud en verwaarloosd. De muren komen bijna naar beneden. We hebben het met z’n allen bewoonbaar gemaakt. Waterleidingen aanleggen, muurtjes bouwen, schoonmaken… Door een brand was het hier behoorlijk vies. Wat mij het meest bevalt, is de gezelligheid. We hebben een gezamenlijke woonkeuken, waar het altijd druk is. Er zijn altijd mensen die koken en wie thuis is, eet mee. Nee, ik zou niet willen ruilen met een container-student.’ Als we afscheid nemen van Bastian lijkt de gipsen kop van Lenin op de afzuigkap te onderstrepen dat politiek activisme nodig is om de democratie scherp te houden. Loes Vader

Foto’s: Luuk Steemers

B


17

IN & UIT

IN&UIT is bestemd voor studenten- en personeelsactiviteiten. Ook kunnen studenten en medewerkers hier hun gratis advertenties kwijt (maximaal 30 woorden). Informatie voor de uitgave van woensdag 1 oktober kun je mailen naar [email protected]. De deadline is woensdag 23 september.

Studium Generale Groningen Dinsdag 23 september - Frank en Maarten Meester Filosofie en Vrije Wil. Of de mens waarlijk vrij is, daarover verschillen filosofen al twintig eeuwen van mening. De gebroeders Meester geven een overzicht van dit debat en prikkelen het publiek om het eigen standpunt kritisch te doordenken. 20.00 -21.30 uur, Academiegebouw, studenten gratis. Woensdag 24 september – interview met gastschrijver Kader Abdolah. Door de Groningse hoogleraar kernfysica Nasser Kalantar en Fred Leemhuis, bijzonder hoogleraar Koranwetenschappen. 20.00 – 21.30 uur, Academiegebouw, studenten gratis. Vrijdag 26 september - DwarsDiep-Debat. De Russische Beer is weer los. Dreigt een nieuwe Koude Oorlog? Hoe gaat de wereld op het hernieuwde zelfbewustzijn van de Russen reageren? Verklaren we Poetin en Medvedev tot internationale paria of zijn we toch te verzot op de Russische gas- en olievoorraden? 20.00 – 22.00 uur- Usva, gratis. Woensdag 1 oktober - Gastschrijver Kader Abdolah. Wat doen de grote schrijvers met ons? 20.00 – 21.30 uur, Academiegebouw, studenten gratis. Donderdag 2 oktober – Dwarse Boeken – Auteur ontmoet critici. De DepressieEpidemie. Trudy Dehue in gesprek met Heleen Riper en Harm Jan Pot. Ruim een miljoen Nederlanders gebruikt antidepressiva. Er lijkt wel een depressieepidemie over ons land te trekken. 20.00 – 22.00 uur Wolters Noordhoffzaal, Openbare Bibliotheek. Gratis. Informatie: Studium Generale Groningen, Kleine Kromme Elleboog 7a1, tel. 050 3635463, www.rug. nl/studium. GSp Studentenplatform voor Levensbeschouwing. Een plaats voor bezinning, religie, debat en gezelligheid. Introductiegroep: is 16 september gestart maar als je mee wilt doen, kom dan op dinsdag om 18.30 uur

naar de Kraneweg 33 of bel even met Anne-Fokje Wielstra 06 55906407. Lezing: 22 september, over het Soefisme. Deze mystieke traditie, ontstaan uit de islam, kenmerkt zich door een positieve en constructieve levenshouding met als ethisch beginsel: de hele mensheid is als één lichaam. Kraneweg 33, 20.00 uur. Nieuwsbrief: meld je aan via de site. Studentendiensten in de Martinikerk: 21 september, 11.30 uur M. Metzlar. 28 september, 11.30 uur T. Meijlink. GSp, Kraneweg 33, tel. 3129926, e-mail [email protected] of www.gspweb.nl. Comedy festival 24 september voorronde My Space Comedy Award. Het stand up comedy festival van Nederland en Belgie. Huis de Beurs, aanvang 21.00 uur. Entree € 5,00, www.culturecomedyaward.nl. 1 oktober Hyena’s Comedy Night. De Hyena’s zijn de stand up comedy formatie uit Groningen. Met messcherpe grappen als munitie gaan de Hyena`s door totdat ze bloed zien. Huis de Beurs aanvang 21.00, entree: € 7,00. Gastoptreden Patrick Meijer van de comedy explosion. www. hyenascomedy.nl. Dans Dansacademie Noord Nederland geeft op vrijdag 3 oktober een presentatie in het Groninger Museum. De presentatie is geïnspireerd op de tentoonstelling Go China! De toegang is gratis op vertoon van de entreekaart voor het museum. Aanvang 20.00 uur. Studenten Theater Festival Studenten uit diverse landen tonen hun verlangens van 7 t/m 11 oktober in het voormalige Universiteitstheater in het Harmoniegebouw aan de Oude Kijk in ’t Jatstraat of in de Usva. www.studententheaterfestival. nl.

PZZL

24

3 23 11 21 15 18 4 17


ACLO zoekt klankbordgroep De sportbewijscontrolecommissie (COcie) is verantwoordelijk voor de controle van het sportbewijsbeleid. Ben jij flexibel inzetbaar en wil je iets bijverdienen? Kijk dan op www.aclosport.nl onder vacatures. Maak kennis met schaatsen en Tjas! Op maandag 6 oktober organiseert G.S.S.V. Tjas een open dag. Alle studenten zijn welkom om gratis een uur te komen schaatsen. Op de ijsbaan zijn schaatsen te huur. Vanaf 16.45 ben je welkom op Kardinge! Voor vragen: [email protected].

Colofon HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks. Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen Postadres Postbus 30030, 9700 RM Groningen telefoon: 050 5955588 | fax: 050 5955590 e-mail: [email protected] Internet: via www.hanzemag.nl Redactie Chris Wind - hoofdredacteur 050 5955585 [email protected] Boudewijn Otten - (eind)redacteur 050 5955582 [email protected] Luuk Steemers - redacteur 050 5955581 [email protected] Rina Tienstra - redacteur 050 5952570 [email protected] Loes Vader - redacteur 050 5955588 [email protected] Fotografie Pepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nl loeXproduXies Luuk Steemers Illustraties Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij | Rick van Duuren Sam Peeters | Leo van der Reest | Reid, Geleijnse & Van Tol Basis lay-out Art Studio - Groningen Productie Redactie HanzeMag & Grafische Industrie De Marne B.V. Oplage: 6.000 Advertenties Bureau Nassau 020 6230905 - [email protected] Abonnementen 60 euro per jaar 050 5955588 - [email protected] ISSN 1876-1909

Gezocht: student-assistent De afdelingen Studentenzaken van RUG en HG zoeken een student voor een onderzoek naar de behoeften van culturele studentenorganisaties voor oefen- en repetitieruimten en een inventarisatie van ruimten in RUG- en HG-gebouwen die hiervoor geschikt zijn. De student kan worden aangesteld als student-assistent voor bijvoorbeeld 2 dagen in de week gedurende 5 maanden. Meer informatie: Leo Heijne, SZ: HG, [email protected] of Jan Wolthuis, SZ: RUG, [email protected]. Sporters gezocht Voor onderzoek van schouder, knie en/of achillespees. De opleiding HBO-MBRT zoekt studenten/ medewerkers die fanatiek sporten (of gesport hebben) en/of (pijn)klachten hebben aan de schouder, knie of achillespees. Studenten van de keuzemodule MusculoSkeletalUltrasound (MSU) zullen in week 41, 42 en 44 deze cliënten zelfstandig gaan onderzoeken.

Voor dit onderzoek wordt alleen gebruik gemaakt van ultrageluid. De onderzoeken zijn op dinsdag- en woensdagmiddag in de GezondheidsWerkPlaats van het Wiebengacomplex. Het onderzoek duurt ongeveer 30 minuten. Opgave en informatie: Peter R. Lesterhuis ([email protected]) o.v.v. Deelname echokliniek SONAR-MSU. Congres Instituut voor Sportstudies In het kader van het 210-jarig bestaan van de HG en het 90ste verjaardag van de ALO organiseert het Instituut voor Sportstudies op 3 oktober een dag over sport en onderwijs. Het congres ‘Kenniswerkers in Beweging’ staat in het teken van verschillende invalshoeken en actuele uitdagingen voor de sport en het onderwijs. Info: www.hanze.nl/kenniswerkersinbeweging.

WATER & WATEREN

7

18

Cursussen studiesteun Onder andere: timemanagement voor studenten, taalondersteuning anderstalige studenten, foutloos spellen, teksten schrijven, faalangsttraining, assertiviteitstraining. Het volledige aanbod en meer informatie vind je op www.hanze.nl/ondersteuningbijdestudie. Studenten met dyslexie kunnen in oktober en april deelnemen aan een cursus van vijf bijeenkomsten. Aan de orde komen vragen als: hoe kom je met dyslexie je studie door en welke leerstijl past het beste bij je? De deelnemers bestuderen teksten en er is aandacht voor schrijfvaardigheid. Daarnaast komt de ICT-ondersteuning aan bod.

Hori 1. Waterig bier (6) 4. Franstalige rivieren in België (5) 8. Schaduw (5) 9. Circustoestel voor hoogvliegers (7) 10. Mistig (7) 11. Honderd jaar (4) 12. …meer of …sbode (3) 14. Nullen en … (4) 15. Overal (4) 18. Spoedig (3) 21. …, west, thuis best (4) 23. Bolwerk (7) 25. (Kronkel in een) rivier (7) 26. Zitplaats van een koning (5) 27. Sleutel op het schaakbord (5) 28. Dwazin (6)

Verti 1. Niet present, afwezig (6) 2. Instrumenten om plakken kaas te maken (7) 3. Rivierengebied in West-Niedersachsen (8) 4. Het Land van Maas & … (4) 5. Heel aardige Vlaamse meisjesnaam (5) 6. … maas, … rijn of … waterweg (6) 7. Snuffel… of derdejaars… (5) 13. Rotterdam is dé … (8) 16. Dé rivier van Venezuela (7) 17. Slaperige rivier in Brabant (6) 19. Schade aan een schip (5) 20. Vrouwelijke politiebeambte (6) 22. Wat saai, ik val bijna in … (5) 24. Of… dat is een Duitse rivier (4)

De schuin gedrukte omschrijvingen zijn cryptisch en de vet gedrukte hebben met het thema te maken, net als de oplossing. Mail het woord naar: [email protected] en ding mee naar een cadeaubon van 10 euro. Inzenden t/m donderdag 25 september. De vorige PZZL is gewonnen door: Marian Brouwer. De oplossing is: MOESSONTIJD. Boudewijn Otten

LEEUW

Lieve Loes Heeft je beste vriendin gezoend met de jongen waar jij al tijden vlinders van in je buik krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je je niet meer op je studie concentreren? Lig je niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs anoniem. [email protected].

Lieve Loes, Op 1 juli zijn mijn twee huisgenoten gestopt met roken. Ik rook nog wel maar houd rekening met hun afkickproces door niet meer in de keuken en onze gemeenschappelijke huiskamer te roken. Ik paf alleen nog buiten op het balkon en op mijn eigen kamer. Maar nu ze terug zijn van vakantie, zijn ze allebei van niet-roker in fanatieke anti-rokers veranderd. Ze hebben een niet-rokensticker op de voordeur geplakt en willen het hele huis rookvrij hebben. Ik mag zelfs niet meer op mijn kamer roken. Toen ik dat tóch deed, kregen we ruzie. Ze vonden het stinken op de gang. Meeste stemmen gelden, vinden zij. Ik moet me maar aanpassen. Maar ik voel me aangetast in mijn privacy. Wat moet ik nou? Smokey

Beste Smokey, Als ik jou was zou ik demonstratief een welroken-sticker op m’n deur plakken en lak heb-

ben aan mijn huisgenoten. De intolerantie tegen alles wat niet gezond is, begint ernstige vormen aan te nemen en zelfs door te dringen in studentenhuizen, die traditiegetrouw toch een soort Sodom en Gomorra horen te zijn. Straks mag je alleen voor een huis hospiteren als je blond bent, maat 38 en cup 75B hebt. Als je twee keer in de week baantjes trekt in het zwembad en een aids-test kunt overleggen. Dat hele antirookbeleid heeft nu niet direct mijn sympathie en de bemoeizucht van de overheid al helemaal niet. Het is toch van de zotte dat je op straat moet staan met je sigaretje, maar je drankje zittend moet opdrinken. Of dat je in de coffeeshop geen jointje meer mag roken. Hoe verzin je het. Ex-rokers zijn meestal de ergste anti-rook-goerroe’s, de actief intoleranten. Maar, houd je poot stijf, want je hebt recht op privacy. Wat jij op je eigen kamer doet, moet je helemaal zelf weten. De Groningse horeca begint de anti-rookwet trouwens ook aan z’n laars te lappen. Lieve Loes, Sinds een maand of vijf heb ik verkering met een nogal gecompliceerde jongen. Ik ben echt stapelgek op hem en hij zegt dat hij ook van mij houdt. We doen leuke dingen samen, maar vrijen veel te weinig. Laatst kon ik niet slapen en liep zijn kamer in. Hij zat met zijn broek op zijn knieën naar porno te kijken. Hij merkte niet eens dat ik het zag en ik ben stilletjes teruggeslopen naar bed. De volgende avond herhaalde zich dit en die avond erop weer.

Volgens mij kijkt ie liever een dvd’tje dan dat ie met mij vrijt. Ik voelde me vernederd. Wat moet ik doen? Lonelynessje

Ach meisje, Als je vijf maanden verkering hebt dan moeten de vonken er tussen de lakens vanaf spatten! Als ie nu weinig met je vrijt, belooft dat weinig goeds. Over een paar jaar raakt ie je helemaal met geen vinger aan. Geloof me, met de jaren neemt de frequentie meestal af. Als ie liever naar porno kijkt dan met jou vrijt, dan heeft ie een probleem. Mijn lieve vriendin K had jaren geleden een relatie met een man met de zelfde makke. K is best een vrijgevochten vrouw en vond eigenlijk niets ongezonds aan porno. Tot ze erachter kwam dat ie gewoon zat te wachten tot ze naar bed ging. Dan ging de broek uit en de dvd aan. Ze heeft ‘m uiteindelijk meegesleept naar een sekstherapeut. Tijdens de therapie bleek dat hij alleen opgewonden werd van vrouwen die niet gelijkwaardig aan hem waren. Hij werd eigenlijk alleen geil van hoeren. En van porno, want dan hoefde hij zelf niet te presteren en haar te bevredigen. Uiteindelijk besloot K hem in het vervolg alleen met zichzelf te laten spelen. En dat doet ie waarschijnlijk nog steeds. Mijn vriendin heeft hier jaren onder geleden. Dat wil ik jou graag besparen. Lozen die loser.

Handhaving In de kroeg, of in bed. Dat zijn de twee plekken waar je me normaal gesproken om zeven uur ‘s ochtends kunt vinden. Niet dat iemand me überhaupt wíl vinden op dat tijdstip, want ik ben dan óf dronken óf in coma. Wat voor mij ongeveer hetzelfde inhoudt. Op een parkeerplaats was ik nog nooit geweest zo vroeg in de ochtend. Ik kon me er zelfs moeilijk een voorstelling van maken. Iets met homo’s achter donkere bomen en slapende vrachtwagenchauffeurs? Wanneer ik de parkeerplaats oploop zijn beide categorieën in geen velden of wegen te bekennen, terwijl de wegen vol zitten met wakkere vrachtwagens. Ik zit er naast, en dat blijkt de rest van de week zo te blijven. En wel op een klapstoeltje naast L. op parkeerplaats P4 van de Hanzehogeschool. Wij hebben de taak om het nieuwe parkeerbeleid in goede banen te leiden. Handhaving staat er dan ook groot op onze oranje jassen. Vriendin L. roept stoere dingen door haar walkietalkie, zoals: ‘Zou de uitgang van P4 open mogen?’ Ik zit naast haar met een suffe lijst waar ik de nummers van de weigerende parkeerpassen opschrijf. Uren achter elkaar herhaalt zich hetzelfde ritueel. Een auto komt aanrijden, stopt voor de slagboom, de bestuurder draait zijn raampje open, drukt zijn pas tegen de scan en wordt soms wel, soms niet toegelaten. Dat laatste zorgt voor wisselende reacties, die tegelijk tekenend zijn. Op een parkeerplaats is de mensheid met hetzelfde gemak in hokjes te verdelen als de parkeervakken zelf. Je hebt de dure wagens met gereserveerde koppen, de iets minder dure met ongeduldige koppen. Dan de goedkopere auto’s met beleefde koppen en tot slot de goedkoopste auto’s met harde muziek en relaxte koppen. De beginregel van een liedje van Kinderen voor Kinderen schiet door mijn hoofd: als ik door de straat fiets valt het me vaak op, hoe deftiger de wagen hoe knorriger de kop. Totdat ik ’s avonds om zeven uur in een coma val, erger ik me kapot aan die zin die zich in mijn hoofd blijft herhalen zonder dat de rest van de tekst me te binnen schiet. De volgende ochtend word ik wakker met een wijsje in mijn hoofd.

foksuk.nl Leonie Veraar


19

Foto: Luuk Steemers

LEGAL ALIEN Native country: China, 1.307 billion inhabitants, 227 times the size of the Netherlands

None.

Hero:

People who show no respect to others

Hates:

everything running as planned

Loves:

International Business & Management

Studies:

WENYU YANG (21)

Was it hard to get used to living here? ‘I guess it’s hard for all Chinese students here. In the beginning you don’t even know that you cannot pay your bus ticket with big money and that it’s cheaper to buy a strippenkaart in advance. But things improved considerably when I found a room in the Kornoeljestaat international students flat. I’m really enjoying

Why did you come to Groningen? ‘When I finished high school three years ago my parents decided it would be better for me to see the world and study abroad. Groningen was a logical choice because my aunt and her husband were living in Assen at the time. My parents thought it would be a good idea if I lived with them. In the end I stayed with them for only six

months because they moved to Den Haag. That meant I had to find a room in Groningen. So I lived a couple of months with a Dutch family. I have never felt lonelier. In the morning when I left they were still asleep and when I returned in the afternoon they were out working. So I had to cook and eat alone.’

Last time you were in China? ‘I visited my parents in Beijing to celebrate Chinese New Year. My parents knew I would come some time in February, but they did not know the exact date. I like surprises. So I travelled to Beijing in secret and only rang them up after my arrival at Beijing Airport.’

myself here and learning a lot. Last year I had an internship with the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia in Den Haag. No, I did not meet any war criminals. I worked in the administration department which is located in a separate building.’ Could you live here forever? ‘Only if my parents would live here. The Netherlands is a great country for older people, much cleaner and quieter than Beijing. My father would easily adapt to life here. He is an English translator. So there would be no language problem. But my mother is an accountant. For her it would be harder to live here.’

How do you see the future? ‘I’m good with figures. I want to be an accountant like my mum and my aunt. It’s a good job for me.’ Give us a Chinese proverb. Ren xin ge du pi, ri jiu jian Ren xin. It’s hard to translate but I will try. “The heart is inside the body. You have to know someone a long time to see it.” It means that you should never judge someone rashly.’

Luuk Steemers

21


Introduction Day The introduction day for international students seems to get more popular each year. This year, over four hundred students attended the event. They were welcomed in an overcrowded Auditorium by Marian van Os, member of the Executive Board. After International Communication student Eliane Richter informed the students about life in Groningen, the students could get all the information they needed about visa, finances, housing, and application procedures at the Information Market.

Foto: loeXproduXies

The University of Amsterdam refuses to exclude students from certain courses based on nationality. A spokesperson of the university stated this in Dutch newspaper Het Parool in response to new guidelines from the Dutch government, based on UN sanctions against Iran. Students from this country have to ask for exemption when they want to follow courses that provide them with access to sensitive information in the field of nuclear weapons. The university claims that it is not responsible for the national security of the Netherlands. So far only two Iranian students have applied at the university. Both are not planning to follow beta-courses.

Exchange Student Organization ESNWings organizes several trips for international students in September. On 20 September you can take part in Groningen Day, which includes a canal tour by boat, climbing the Martini tower and a delicious dinner at Springs restaurant. In the weekend of 26, 27, and 28 September, ESN-Wings gives you an opportunity to visit the beautiful island of Schiermonnikoog. The programme includes a bonfire on the beach, a biking tour, a tour on the east coast of the island, beach games and the legendary night known as Pirates of Schier. For more information, visit www.esn-groningen.nl.

No ban for Iranian students

ESN-Wings organizes trips

Fourteen students from the Netherlands, Kenya, China, and Finland started their bachelor Advanced Sensor Applications at the newly founded HIT (Hanze Institute of Technology) this month. HIT is the 19th school of Hanze University and is located in Assen. The institute was officially launched six months ago, but it had to wait for the official accreditation until the summer. In September, the Ministry of Education officially acknowledged the new school.

On Wednesday 24 September, the International Business School organizes its annual Business Day. This year, the companies YER, Gasunie and IBM are invited to give presentations and workshops. YER will give a presentation based on your CV and gives advice on how to behave during a job interview, Gasunie will talk about the recent takeover of the north German gas transport network, and IBM organizes an exclusive workshop in which the core values of the company will be discussed. To sign up, send an email to ibsinbusiness@ org.hanze.nl and mention your name, faculty and don’t forget to attach your CV!

HIT welcomes first students

IBS Business Day 2008.

Reserving Classrooms 101

Holland needs talent

Would you like to reserve a class or study room without having to go to school first? Log in to Blackboard, and click on the tab HG-gids. On the right side of your screen, a couple of links will appear. Click on Onderwijsplanning. Again, a bunch of links will appear. Choose the second one, Roosterbureau. Then click hier, and you will enter a page where you will find links to all the buildings of Zernike Campus. Click on one of the links and you will access a screen where you can open a reservation form (reserveringsformulier). Fill it in, send it, and voila!

Hippies vs. Jocks

The Netherlands should try much harder to recruit talented international students. This was the message of fifteen CEO’s of Dutch multinationals that appeared in Dutch newspaper de Volkskrant last month. In a few years, the Netherlands will have a shortage of highly educated employees, especially in the field of science. If no measures are taken, the Netherlands will lose its economic forefront position, the CEO’s claim. They propose to take down judicial barriers and create a loan system for international students. Among the CEO’s are Kees van der Waaij (Unilever) Harry Hendriks (Philips) en Peter de Wit (Shell Nederland).

Design an Erasmus logo

Four tree-sitters who were trying to save a grove of trees at the University of California, Berkeley, ended their protest last week, after living in a tree for nearly two years. They gave up their tree-house after workers erected a scaffold to bring them down. The protesters surrendered to police and were escorted down to the applause of hundreds of onlookers, some of whom voiced support for the four men’s cause and some of whom appeared happy that the 21-month protest was finally over. Hours later, the redwood was cut down, paving the way for construction of a $125-million athletic training facility on the site next to the campus’ Memorial Stadium.

ESN, the international exchange Erasmus Student Network, celebrates its 20th anniversary in 2009. Creative students can contribute to the festivities by designing a special logo. The winning logo will be used throughout the year as a symbol of the anniversary. Send your design before the end of September (preferably in any vector formats, like .cdr and .ai, but they accept .jpg also). Afterwards, all the other members of ESN will have a chance to choose among the logos and select the one they like the best. For more information or to send the logo designs, contact vicepresident@ esn.org.

[2] 2008 WOENSDAG 17 SEPTEMBER HANZEMAG

22

It’s not an average practice night for the Groningen Giants today. Half the team is injured, but according to Visser that has nothing to do with American football. “They hurt themselves playing basketball, or even sleeping.’ That’s the bad news. The good news is that eight rookies have showed up, eager to kick some ass.

23

‘In American football there is a position for any kind of physique’

Groningen Giants are not just looking for the big boys American football is gaining popularity among students in Groningen. Everyone is welcome at football-team Groningen Giants, but be warned. This sport might not be as dangerous and aggressive as it seems, it is still no game for the faint of heart.


The players start with a half-hour warmup session, American style. A lot of running, sprinting, walking sideways, and jumping jacks. ‘Give me ten jumping jacks!’ coach Daniel Verkade, nicknamed Cookie, shouts. The players all jump up, spread their legs and throw up their arms (see photo). They finish with a yell. ‘Three, two, one, Giants!’

Some of the rookies already look exhausted after the warm-up. The more fanatic veterans try to give the good example by doing push-ups in between sprint sessions. Then it’s time for the real deal. Visser starts with a reality check. ‘American football is a relatively safe sport, just as long as you know the basics. If you don’t, it can be really dangerous, even lethal.’ The difference between life and death is all a matter of posture, he explains. ‘You got to keep your head up and your shoulders square. Intuitively you might want to turn sideways and bow your head when you bump into someone. I will teach you to go against that instinct. ‘When you tilt your head backwards, it will be locked into the shoulder pads. That way you can run into a wall at full speed and still survive. But as soon as you put your head down and hit someone with the top of your head, you can seriously injure your neck and back. So as long as you still instinctively put your head down, you cannot play a game.’ Visser knows that just talking about the dangers might not be taken completely seriously, so he makes them feel the difference. First he hits the guys on the front of the helmet. ‘You hardly feel anything, right?’ Then he hits them on top of the head. ‘You feel the difference? You feel it all the way down your spine, right? So you can imagine what it feels like when someone hits you there at full speed.’ ‘The beauty of this sport is that there is a position for any kind of physique.’ Player-coach Marco Visser points at one of the rookies. ‘You are short and broadly build, kind of square, so that’s good. When you bend through your knees, nobody can get you down. Your center of gravity is right here…’ Visser points at the rookie’s belly. ‘That’s so low, that someone has got to be really strong to take you down. We call that low man wins.’

Of all sports, American football is probably the most team-based sport you can imagine. Most players just have one simple task, but it is a task that they have to execute perfectly. If you’re athletic and tall, you might become a running back, which means you have to try to intercept the ball and run forward as fast as you can. If you are short and heavy, you will probably become a defensive back or linebacker. ‘Then you never have to worry about catching a ball,’ Visser explains, ‘Once you see the ball hit the ground, all you have to do is jump on it, assume the fetus position, and wait for twenty players to jump on top of you.’ Then Visser is done explaining. It’s time to try out the newly learned lessons. The first rookie assumes the position. Head up, shoulders square. One by one the other rookies run towards him. ‘Impaaact, boom!’ Visser yells each time the players collide. ‘Keep your head up! Don’t turn away! Impaaaact, boom!’ Chris Wind

Eight years ago, Steven Couthino founded American football-club Groningen Giants. He put up some posters at the University of Groningen and Hanze University and quickly found enough players to create a team. Nowadays, the club has two teams, the Giants and the junior Giants. They practise and play at the Esserberg, in the south of the city. The team consist of Dutch and international players. The coaches speak English, so international students are more than welcome. Interested in playing for the Giants, or you just want to try sometime? Check out www. groningengiants.nl, or send an email to Brent Hobson at [email protected]


Volume 2, Issue 9 Wednesday 17 September Independent Magazine of the Hanze University Groningen | e-mail: [email protected] | www.hanze.nl/news | photo: Pepijn van den Broeke

American football in Groningen • Introduction Day • Groningen’s Best Kept Underground Party Secrets • Legal Alien Wenyu Yang • Going Dutch

1

Nieuw!

Recommend Documents