Kwarto is een uitgave van Stichting Pergamijn Elfde jaargang Nummer 2 juli 2012
NIEUW
www.p
ergami
!
jnplaza
.nl Al onze locatie s in overzic ht met één a lle specific a Bekijk h ties. et zelf!
• Topdesk of flopdesk • De sport van selfsupport! • Clownerie • Expertiseteam ethiek • Medezeggenschap voor iedereen • Medewerkerswaarderingsprijs 2011 • Even voorstellen • Handen uit de mouwen in Vroenhof • Een verwenavond • Muziek voor jong en oud…
Topdesk of flopdesk?
Per maand komen er gemiddeld 2000 meldingen via Topdesk binnen, naast 500 reserveringsaanvragen en 500 bestelaanvragen. Dus: nee, we kunnen en willen niet ‘gewoon een monteur sturen zonder dat gedoe in Topdesk’, voor reparatie van een kapotte lamp of een lekkende kraan. Topdesk wordt gebruikt om alle meldingen en storingen te registreren. Een melding wordt toegewezen aan een behandelaar en hierdoor wordt de melding efficiënt afgehandeld en vermindert de werkdruk op het servicebureau. Soms kan dit direct en soms zijn er extra handelingen nodig of moet de melding naar een volgende behandelaar. Naast meldingen wordt Topdesk dus ook gebruikt voor het reserveren van een vergaderruimte of een vervoermiddel, bestelaanvragen en contractbeheer. Door deze informatie te koppelen ontstaat een grote hoeveelheid informatie die kan worden gebruikt om vaak terugkerende meldingen beter te kunnen begrijpen of in de toekomst te voorkomen. Of om te zien of er een onderhoudscontract is of dat er nog garantie is. Uiteraard begrijpen we best de reacties dat ‘dat gedoe’ in Topdesk zo onhandig is: onbekend maakt immers onbemind. Toch hameren we op een melding. We zijn namelijk een servicebureau, we mogen en willen diensten verlenen. Dat kan alleen goed wanneer we goed in kaart hebben waar en wat de problemen zijn. Want dan kunnen we gericht, snel en goed actie ondernemen. Dán kunnen we écht behulpzaam zijn. Voor ons is het dus duidelijk Top! Desk! Wil je reageren? Dat kan:
[email protected]
2.
Illustratie: Fraipont.nl
Fotografie omslag: M. Maaskant
Miel Zegers
De sport van selfsupport! In de vorige uitgave van Kwarto heeft Harrie Houben geschreven over de in april van dit jaar gestarte denktank selfsupporting. Hij heeft daarna de selfsupporting-pen overgedragen aan mij* en gevraagd of ik mijn ideeën rondom dit thema met de lezers van Kwarto wil delen. Ik neem deel aan de denktank als afgevaardigde van de Priorij in Geleen. Wanneer wij bij Pergamijn spreken over selfsupporting, dan denk ik aan het zoveel mogelijk zelf regelen van de dagelijkse ondersteuning van cliënten. Elke cliënt is anders en heeft zijn eigen specifieke vragen. Juist die specifieke vragen kunnen vaak het beste opgepakt worden door diegene die het meest met de cliënt van doen heeft, de cliëntbegeleider. Daarbij natuurlijk niet voorbijgaand aan de deskundigheid van ouders/verwanten en ondersteunende disciplines. Als cliëntbegeleider heb ik een flinke dosis VIZI nodig. Dit is geen spelfout; VIZI staat voor Verantwoordelijkheid Inzicht Zelfstandigheid en Initiatief. Dit zijn mijns inziens eigenschappen die je nodig hebt om selfsupporting te kunnen zijn. Het is een leerproces, waarbij je soms moet afwijken van de vooraf uitgestippelde route. Daarbij moet je soms je nek uitsteken en niet bang zijn om iets verkeerd te doen. Ook de organisatie is lerende en moet meegroeien met deze ontwikkeling.
2
medewerker of ieder team zal evenveel VIZI hebben en dezelfde mate van selfsupport aankunnen. Wellicht kan de organisatie daar waar nodig extra ondersteuning bieden en daar waar het kan, meer vrijheid en bevoegdheden geven om binnen de norm zelf gestalte te geven aan allerlei vormen van ondersteuning. Ik vind het belangrijk dat we elkaar blijven motiveren om te groeien. Zodat we dichtbij cliënten nog meer zélf de ondersteuning kunnen organiseren die de cliënten verdienen. Daarbij zullen cliëntbegeleiders, zoals ik, en het management elkaar nog af en toe in het vaarwater zitten. Maar uiteindelijk varen we dezelfde koers. Blijft toch een sport, dat selfsupporten.
Marjon Janssen cliëntbegeleider * de pen is – in tegenstelling tot vermelding in de Kwarto van april – overgedragen aan Marjon Janssen.
Een van de kernwaarden van Pergamijn is ‘mensen het beste uit zichzelf laten halen, waarbij de kans wordt geboden om initiatief en verantwoordelijkheid te nemen’. De organisatie zal medewerkers de ruimte en het vertrouwen moeten geven om ondersteuning zelf te organiseren. Niet iedere
Fotografie: H. Houben
3.
Wie zit er niet te wachten op een bezoekje van de Biboewclown? Stel je voor dat je leeft in een wereld waarin je vaak niet of niet goed wordt begrepen en verstaan. Dan komt er iemand binnen die jouw taal spreekt. Hij treedt binnen in jouw wereld en gaat met jou op stap. Hoe heerlijk kan dat zijn!
Eindelijk is het dan zover, al jaren zijn Ulri Smeets en Nico Bevers enthousiast over het idee van een clown binnen Pergamijn. Niet zo maar een circusclown of een pipoclown die grappig doet of goocheltrucs opvoert, maar een gevoelsclown die in staat is om binnen te treden in de leef- en belevingswereld van een cliënt; de Biboewclown. Biboew staat voor: Beleef Intens Beleef Op Eigen Wijze.
Iedere cliënt kan terecht bij de Biboewclown, maar de doelgroep bestaat voornamelijk uit de cliënten die vanwege hun beperkingen moeilijk of niet verbaal kunnen communiceren. Zij zijn vaak lastig te bereiken via gesproken taal. Ook zijn zij dikwijls niet in staat om deel te nemen aan activiteiten in groepsverband en hebben zij veel meer behoefte aan individuele begeleiding. De Biboewclown is een uniek wezen dat plezier uitstraalt en de bereidheid heeft om mee te gaan in datgene waartoe hij wordt uitgenodigd. Hij is zonder vooroordelen, eerlijk, echt en nieuwsgierig met als doel de kwaliteit van leven van de cliënt te verbeteren. Dit wil hij bereiken door respectvolle bejegening en belevingsgericht werken. De Biboewclown doet dit door zich te laten uitnodigen in de wereld van de cliënt, waarbij de cliënt de weg bepaalt die bewandeld wordt. De clown ziet de mens achter de beperkingen en bekijkt zonder vooroordelen op welke golflengte hij in contact kan komen met de cliënt. Zo gaat de Fotografie: M. Maaskant
4.
clown samen contact aan en onderzoekt hoe dicht hij bij de cliënt mag komen. Daarbij gebruikt hij al zijn zintuigen, houdt zijn hart open en reageert. De middelen die hij hierbij kan inzetten zijn niet alleen zijn lichaam, maar ook muziek, stem, mimiek, gebaren, geluid, gevoel, de omgeving, de dynamiek, alles wat maar mogelijk is om zichzelf zo helder en genuanceerd mogelijk uit te drukken. Uit onderzoek is gebleken dat 60 % van de communicatie bepaald wordt door de nonverbale communicatie en hier maakt de Biboewclown optimaal gebruik van. De cliënt kan individueel en in groepsverband benaderd worden. Het liefst speelt de Biboewclown in een zo natuurlijk mogelijke omgeving. Er hoeft niets klaargezet te worden, er is geen aankondiging van het bezoek. De clown speelt in op het moment, de situatie en laat het gebeuren. De clown komt alleen of clowns komen als duo op bezoek. In februari 2012 zijn Ulri en Nico gestart met de opleiding tot professionele clown onder de bezielende leiding van Linde Löbert. Aan het einde van het jaar wordt de opleiding afgerond en vanaf dat moment kunnen alle cliënten van Pergamijn gebruik maken van dit mooie initiatief. De Biboewclown sluit aan bij de visie van Pergamijn. Hij heeft als doel de kwaliteit van leven van de cliënt te verbeteren door in te spelen op zijn/haar wensen, waarbij de cliënt de regie voert. De Biboewclown is er niet alleen voor de cliënt tijdens het bezoek, maar de rust, sfeer en gezelligheid die hij samen met de cliënt creëert is ook nog daarna voelbaar, voor andere cliënten, familie en medewerkers.
Expertiseteam ethiek Pergamijn Is het verantwoord om een cliënt zelfstandig te laten fietsen in zijn nieuwe woonwijk? Moet het gerespecteerd worden als een familielid/cliënt een zinvolle behandeling weigert? Kent u dergelijke ethische vraagstukken en wilt u ze bespreken? Dat kan! Medewerkers en verwanten kunnen ethische vraagstukken voorleggen aan het Expertiseteam Ethiek (voorheen ethische commissie) van Pergamijn. Het expertiseteam zal niet direct een antwoord formuleren, maar zal adviseren in de wijze waarop verwanten, medewerkers of teams de ethische problemen kunnen benaderen. De ethische commissie doet schriftelijk verslag aan de aanvragers en de raad van bestuur, waarin zij haar adviezen toelicht. Voor een uitgebreide beschrijving van de taken en werkwijze: zie Pergadoc, procedure Expertiseteam Ethiek. Het expertiseteam bestaat uit: B. Laudy, J. Salden (beiden vanuit de centrale cliëntenraad), P. de Feber, M. Maaskant (voorzitter).
Contactgegevens: Expertiseteam Ethiek ter attentie van M. Maaskant Postbus 40, 6100 AA Echt E:
[email protected]
Wilt u meer weten over de Biboewclowns of wilt u dat ze contact met u opnemen, stuur dan een e-mail bericht naar
[email protected].
De Biboewclown is niet te meten, je moet het voelen!
5.
Medezeggenschap voor iedereen Medezeggenschap is er voor iedereen, voor alle cliënten en voor iedereen die een cliënt vertegenwoordigt. Cliëntenraden, verwantenoverleg en unitraden geven cliënten een stem, een stem die gehoord moet worden, een stem die gehoord zal worden.
F. van der Leeuw voorzitter centrale cliëntenraad, W. Schmitz voorzitter raad van bestuur
6.
Recent zijn de nieuwe reglementen voor medezeggenschap op centraal niveau, op unitniveau en op woonvoorzieningniveau goedgekeurd zowel door de raad van bestuur als door de centrale cliëntenraad. Een werkgroep, bestaande uit medewerkers van Pergamijn en vertegenwoordigers van de centrale cliëntenraad en een vertegenwoordiger van een verwantenoverleg, hebben uitvoerig met elkaar gesproken met als resultaat drie nieuwe reglementen. Het is de bedoeling dat er per woonvoorziening een verwantenraad wordt gestart. De teamleiders hebben hiermee samen met de unitmanagers inmiddels een begin gemaakt. We hopen dat er in de loop van 2012 in een groot aantal woonvoorzieningen een verwantenraad is gestart. We hebben het dan over open communicatie tussen verwanten en de teamleider van de woning waarbij allerlei dagelijkse zaken besproken kunnen worden. Het kan gaan over de vakantie van cliënten of over brandveiligheid. Maar ook kan het gaan over een gezellige kerstviering, het eten, veiligheid, kwaliteit van de ondersteuning, een wandeling in de buurt of de inzet van vrijwilligers. In principe is alles bespreekbaar, zolang het maar activiteiten binnen de woonvoorziening en/of dagactiviteiten betreft. In Geleen functioneert al enige tijd ‘het Perron’. Hier vergadert men vijf keer per jaar met de teamleider. Zo’n vergadering hoeft niet langer te duren dan twee uur. In deze tijd komen in een open sfeer uiteenlopende onderwerpen aan de orde. Wie gaat wanneer op vakantie, hoe is het met de ventilatie op de badkamer, wat gaan we doen als straks de centrale keuken in Echt wordt gesloten, gaan we zelf koken of wordt het koken uitbesteed en moet er een beroep op vrijwilligers worden gedaan? Welke activiteiten zijn gepland, wat is er te doen in de buurt, hoe kunnen we daaraan meedoen? Hoe vergroten we de zelfstandigheid van cliënten? Het hoeft niet moeilijk en ingewikkeld te zijn. Het grote voordeel van open communicatie is dat er meer wederzijds begrip is, zowel voor de teamleider en medewerkers alsook voor verwanten. Immers allen hebben het beste voor met cliënten.Niet alleen wederzijds begrip is belangrijk, ook wederzijds respect en nakomen van gemaakte afspraken. Voor meer informatie over de reglementen of over de centrale cliëntenraad, neem een kijkje op de website van de centrale cliëntenraad www.clientenraadpergamijn.org of stuur een e-mail naar
[email protected] Annemie Janssen, werkgroeplid
A. Janssen en B. Laudy (boven) F. van der Leeuw
Fotografie: G. Fraipont
en W. Schmitz (onder) 7.
Medewerkerswaarderingsprijs 2011 uitgereikt aan Andrea Slootmakers
‘Het voelt nooit als een opgave om te komen helpen’ Andrea Slootmakers (52), huishoudelijke kracht van Haeselaar 7 aan Pepinusbrug 4 in Echt, heeft de Medewerkerswaarderingsprijs 2011 ontvangen. ‘Zij heeft oog voor de cliënten en levert als huishoudelijke kracht een wezenlijke bijdrage aan de ondersteuning van cliënten.’ Dat zijn de belangrijkste bewoordingen uit het juryrapport. Het is iets wat Esther Maes, teamleider, in ieder geval onderschrijft. ‘Andrea staat op een zeer positieve manier in het team’, vertelt ze. ‘En heeft de natuurlijke gave om op een stille manier heel aanwezig te zijn. Ze heeft altijd tijd voor een praatje tussen de bedrijven door, ze toont oprechte interesse in mensen en neem praktisch alle cliënten, zeventien in totaal, minimaal een keer per jaar mee voor een uitstapje.’ ‘En dat is nog niet alles’, voegt Esther daar nog aan toe. ‘In feite is ze aanwezig bij bijna alle activiteiten die plaatsvinden vanuit de woning of de stichting. Ook strikt ze snel even een veter, knoopt een blouse, werpt een blik op de badkamer als het daar verdacht stil is en gaat een kijkje nemen als een cliënt van werkplek verandert.’
Bezige bij Andrea Slootmakers is een bezige bij, zo wordt al snel duidelijk. Stilzitten heeft niet haar voorkeur, benadrukt ze zelf. Nadat ze dagelijks viereneenhalf uur gewerkt heeft als huis-
houdelijke hulp bij Haeselaar 7, houdt haar betrokkenheid bij de bewoners van de twee woningen niet op. ‘Ligt er iemand in het ziekenhuis? Dan rijd ik er naar toe om te kijken hoe het met hem gaat.’ Bezoek aan de kermis? Uitstapje naar Banneux? Of zomaar een middag kralen rijgen of Lego bouwen met cliënten? Ook daar draait Andrea haar hand niet voor om. ‘Ik vind het heel leuk om te doen. Het geeft me een hoop voldoening en ik krijg er veel waardering voor terug. Ik dweil en poets niet alleen om ze heen, zeg ik altijd, ik heb ook echt contact met hen.’
Windvanger Reden genoeg voor de selectiecommissie van de Medewerkerswaarderingsprijs om Andrea voor te dragen voor de bekroning die vorig jaar in het leven geroepen is. De prijs - die medio mei is uitgereikt - bestaat uit een replica van het beeld ‘de Windvanger’ dat aan Pepinusbrug staat. Daarnaast ontvangt Andrea een geldbedrag ter waarde van 1.500 euro dat ze mag besteden aan een activiteit of project binnen Pergamijn naar eigen keuze.
Verrast Overrompeld was ze zeer zeker toen de voorzitter van de raad van bestuur op 14 februari met een grote bos bloemen op de stoep van haar werkadres stond, om haar het goede nieuws persoonlijk te komen vertellen. ‘Het was Valentijnsdag, ik dacht eerst nog dat ik een stille aanbidder had’, grapt ze. ‘Maar ik had al snel in de gaten waar het
Fotografie: G. Fraipont
8.
Even voorstellen Ik ben Sandra Dolmans en sinds 1 maart 2012 werkzaam bij Stichting Pergamijn als teamleider stafbureau beheer. Ik ben 37 jaar, getrouwd en moeder van twee jongens. Ik heb de opleiding HBO Facility Management gevolgd en daarnaast diverse andere opleidingen en cursussen op het gebied van Facility Management, projectmatig werken, arbo en veiligheid.
om ging’, vertelt ze. ‘Ik was zeer verrast en vind het prachtig dat ik deze prijs gekregen heb.’
Hechte band Hoewel ze al ruim negen jaar bij Pergamijn werkt, gaat Andrea nog iedere dag stralend naar haar werk, vertelt ze. ‘Ik begin stipt iedere ochtend om acht uur. Eerst is er aandacht voor de cliënten, ieder heeft zo zijn eigen begroetingsritueel en daarna ga ik mijn eigen weg. De band met de woonbegeleiders is zeer hecht. Ik voel me niet alleen de huishoudelijke hulp, maar heb het gevoel betrokken te zijn bij veel dingen die in de woning gebeuren. Collega’s gaan open en spontaan met me om. Dat maakt dat ik me ook persoonlijk echt betrokken voel bij het wel en wee van cliënten en deze extra dingen daarom ook voor hen doe. Het voelt nooit als een opgave om te komen helpen op een verjaardagsfeest of om in het weekend mee te gaan naar de bioscoop of naar een ander uitje.’
Onder de afdeling stafbureau beheer vallen de facilitair consulenten, het servicebureau en de schoonmaak algemene ruimtes. De centrale keuken, goederenlogistiek en de linnenkamer zullen straks langzaam worden afgebouwd of in een kleinere omvang blijven voortbestaan. Samen vormen we het stafbureau beheer en gaan we de afdeling stap voor stap vorm geven. Mijn startpunt is het inrichten van het stafbureau beheer conform de visie op selfsupporting. Vanuit de vraag uit de organisatie zal het stafbureau beheer de aanvrager met raad en daad bijstaan, om zo tot eerlijk en passend maatwerk of advies te komen. Mochten er zaken volgens u nu al beter kunnen, schroom dan niet om contact met mij op te nemen, via e-mail
[email protected] of telefonisch 046 750 62 68
Zomers feest Andrea mijmert nu al op welke manier ze het prijzengeld op een goede manier kan besteden. Helemaal eruit is ze nog niet, al weet ze wel al dat het waarschijnlijk een zomers feest gaat worden, compleet met barbecue, een tent, dj en wellicht zelfs een orkest.
Fotografie: M. Maaskant
9.
vrijwilligers
Handen uit de mouwen in Vroenhof Telecombedrijf Kreuze, waar Stichting Pergamijn klant is, kwam eind vorig jaar met een super aanbod: ze wilden in vijf dagen tijd alle medewerkers van Kreuze een dag vrijwilligerswerk laten doen bij Pergamijn. Dit in het kader van maatschappelijk verantwoord ondernemen én om de medewerkers van Kreuze een beeld te laten krijgen van hun klanten. Een prachtkans natuurlijk die we niet voorbij wilden laten gaan. Na overleg is ervoor gekozen om alle vrijwilligersdagen plaats te laten vinden in woonvoorziening Vroenhof. Zo konden de medewerkers van Kreuze vergelijkbare ervaringen uitwisselen en gaf het de cliënten van Vroenhof een extra mogelijkheid om er een dag op uit te gaan. Chantal en Nadia, beiden werkzaam in Vroenhof, staken de koppen bij elkaar en al snel was er voor elke dag een leuk programma klaar. Elke vrijwilligersdag begon met koffie, vlaai en de introductiefilm. Na de rondleiding werd verteld wat er die dag ging gebeuren: er werd gewandeld, geknutseld, voorgelezen, gesnoezeld, een balspel gedaan en er is een heuse tirolermiddag georganiseerd. De laatste zeer zonnige dag werd spectaculair afgesloten met een boottocht. Het kon niet beter!
Iedereen bedankt voor dit mooie initiatief!
10.
De cliënten genoten van de gezellige drukte, de aandacht, de grappen en de extra activiteiten. De medewerkers van Vroenhof hebben de dagen als waardevol, positief en zeker voor herhaling vatbaar ervaren. Ook de medewerkers van Kreuze waren positief en enthousiast over de goede ontvangst en heerlijke lunch, over de kennismaking met de cliënten en over de ervaring van hoe cliënten genieten van deze extra aandacht en uitstapjes. Deze vrijwilligersdagen hebben een blijvende herinnering achtergelaten.
Een verwenavond De medewerkers van Dr. Poelslaan en Eloystraat weten ‘hun’ vrijwilligers te verwennen. Ze staken de koppen bij elkaar en kwamen met een leuk en origineel idee: ‘we laten al onze vrijwilligers eens op een gezellige manier met elkaar kennismaken’. En hoe kun je dat beter doen dan met een heerlijk etentje. Als er een chef-kok aanwezig is in de persoon van medewerker Ton Crins, dan zijn de plannen snel gemaakt. De opkomst van de vrijwilligers was groot, de sfeer goed en het eten heerlijk. Iedereen kon in een gemoedelijke omgeving met elkaar kennismaken en de belangstelling voor elkaar en elkaars vrijwilligerswerk was groot. De betrokkenheid onderling om elkaar te helpen indien nodig, was ook
groot. Gegevens werden uitgewisseld en het was duidelijk: dit is een club die werkelijk staat voor de belangen en het vrijwilligerswerk voor de cliënten van Dr. Poelslaan en Eloystraat. Een dankwoord voor de vrijwilligers werd uitgesproken en er werden bloemen geschonken aan mevrouw Duckers, omdat zij al 20 jaar vrijwilliger is. Een woord van dank aan Ilona, Sandra en Ton voor een uitstekende organisatie en een heerlijk vijfgangen diner. Een nog groter woord van dank aan alle vrijwilligers; voor hun aanwezigheid, voor de gezelligheid en natuurlijk ook voor al hun vrijwillige inzet!
11.
Muziek voor jong en oud… Zondag 15 april werden in woonvoorziening Gouverneur van Hövellstraat in Sittard, de cliënten getrakteerd op een licht klassiek kamerconcert. En dat viel in de smaak. Via Stichting Muziek Jong voor Oud was een ensemble genaamd ‘Duo Mistura’ ingehuurd, bestaande uit fluitiste Marina Tantanozi en gitarist Roberto Garcia Hernàndez. Samen lieten zij de cliënten een kleine twee uur genieten van prachtige muziek. De reacties varieerden van stille aandacht tot meezingen en zelfs dirigeren. Zo werd aan de gebruikelijke zondagmiddag een geheel andere kleur gegeven. Een geslaagd experiment, waarvoor hartelijk dank! Stichting Muziek Jong voor Oud is een initiatief om mensen met beperkingen en ouderen uit de sleur van alle dag te halen. Voor meer informatie kijk op de website www.muziekjongvooroud.nl Met dank aan Cor van As
www.pergamijn.org Colofon Redactie Brigitte Knoben, Marian Maaskant, Berna Mathijssen, Hans Kersten, Marly Kurvers, Marjo Joosten, Harrie Houben Fotografie en vormgeving Fraipont Visuele Communicatie - Gideon Fraipont Teksten © [Tekst & Meer] - Graziella Runchina
Contact Postbus 40, 6100 AA Echt ISSN: 1571-9049 © Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd of gedupliceerd tenzij met de toestemming van de redactie en de bronvermelding.