INLEIDING. Sommige berichten aangaande het jongste wereldgebeuren heb-, ben een zeker deel van onze bevolking aanleiding gegeven te glunderen met een: „Het gaat goed!" Geeft men er zich echter wel rekenschap van dat men zoodoende zondigt jegens ons dierbare vaderland en ons volk? Beseft men dan niet dat men zoo onverantwoordelijk handelt? Ik schrik bij de gedachte aan een mogelijke overwinning van de Bolsjewieken. Mijn hart krimpt ineen als ik denk aan de gevolgen, die een overwinning van de Roode Horden voor Europa en ook meer in het bijzonder voor Nederland zou hebben . . . . . Weet U wel dat de ondergang van ons vaderland ermee gemoeid zou zijn? De verwoesting zou beteekenen van ons mooie land, de vernietiging van alle cultuurwaarden, van ons familieleven, van het particuliere eigendom, van ons geestelijk en religieuze leven: kortom van al onze beschaving, waarop wij zoo trotsch zijn? - Moge deze beknopte brochure er U aan de hand van tal van officieele gegevens van overtuigen en U tot een beter inzicht brengen. C. V .
HET
BOLSJEWISME
NEDERLAND S D O O D S V I J A N D . Aan U mijne „glunderende landgenooten" en aan de meer verstandige Nederlanders zou ik ernstig in overweging willen geven nu eens rustig na te denken en eerlijk tegenover Uzelf te zijn. Dan kan ik mij haast niet voorstellen dat er onder U ook nog maar iemand zal zijn, die er ernstig aan gelooft dat het roode bolsjewistische leger bij een eventueele overweldiging van de Duitsche legers vóór onze grenzen halt zou houden! Wie van U gelooft eraan, dat de Bolsjewieken b.v. voor Zevenaar aangekomen, tegen elkander zouden zeggen: Jongens, wat jammer, hier begint het rijke, vreedzame Nederland, nu moeten we terug, want die brave menschen kunnen we toch geen leed aandoen! En mochten er onder U nog zijn, die hier werkelijk hoop op hebben, dan zullen ze goed doen hun geestelijke vermogen eens te laten nazien.... Er zullen er onder U zijn, die redeneeren: Ja, maar in zoo'n geval komt Engeland ons wel te hulp! Heeft U dan vergeten welke hulp het dappere Engeland ons gedurende de Meidagen verleend heeft? In totaal kwamen er nabij IJmuiden een 70 man genietroepen aan land, die kans zagen onze petroleum voorraden nabij de hoofdstad te vernietigen om dan te verdwijnen. Bij Hoek van Holland kwam ook zoo'n troepje aan land, dat zich zoodanig misselijk gedroeg, dat onze eigen jongens ze weer in zee wierpen! Twee van onze meest kostbare vliegtuigen die naar de overzijde gevlogen waren om hulp te halen, werden daar vastgehouden, omdat de Engelschen ze beter en liever zelf gebruiken konden en de „machtige" Britsche vloot, die op enkele uren afstand gereed lag en die naar het zoo getroffen Rotterdam zou hebben moeten opvaren om wat hulp te verleenen, weigerde dat „omdat het te ver van haar basis verwijderd was!!" 3
Dat was de machtige hulp van U w vrienden van de overzijde, toen we deze toch zoo bitter noodig hadden! Mag ik verder maar over deze onverkwikkelijke kwestie zwijgen? Het lijkt mij beter voor alle partijen. Ik wilde slechts U w geheugen even opfrisschen . . . . E n hoe zoudt U van de dappere Britten ook maar kunnen verlangen, dat deze helden ons, stakkers, te hulp zouden komen tegen hun eigen zoo geliefde bondgenooten en vrienden waarvoor zij dag en nacht bidden. Heeft U dan vergeten wat er in Engeland op Zondag 21 Februari gebeurd is, den dag dat het Bolsjewistenleger zijn 25 jarig jubileum vierde? De Aartsbisschop van Canterbury bad v u r i g voor het welzijn van het Roode leger en dat het erin zou mogen slagen Europa te beschaven en een betere wereld te scheppen! . . . . Tegen z u l k e menschen gaat men toch als Britten niet vechten, al was het dan ook om het arme Nederland te hulp te komen? Maar zelfs gesteld, dat het dappere Engelsche leger, — dat nu reeds bijna drie jaar werkeloos zit te wachten om ons te komen „bevrijden" op slechts enkele uren afstand — er werkelijk eens toe mocht besluiten ons tegen de Bolsjewieken te hulp te komen: is er dan nog iemand onder U die zijn verstand goed gebruikt, die gelooft dat het aan de Engelschen zou gelukken de Roode Horden aan onze grenzen tegen te houden? Iets wat aan de machtige armeeën van Adolf Hitier — h e t machtigste leger van de wereld, dan niet gelukt zou zijn aan het Oostelijk front? Dat is toch ondenkbaar! Bovendien, stel U eens voor w e l k een ramp dat voor ons mooie land zou worden: onze bodem zou het slagveld van Europa geworden zijn, iets wat al meer dreigde te gebeuren. We hebben het slechts aan het snelle ingrijpen van de Duitschers in de Meidagen te danken, dat het toen niet gebeurd is en dat de strijd tot een minimum beperkt bleef. Ook die mogelijkheid vervalt dus. E n w a t blijft er derhalve over voor ons? De niet moeilijke keuze tusschen een spoedige, volkomen overwinning van de Duitschers met de daaraan verbonden redding van de beschaving in Europa, d u s ook in ons land(!) o f een overwinning van de Bolsjewistische roode horden met de daarmede gepaard gaande 4
Bolsjewistische chaos in Europa, en de ellende die ook voor ons land niet te overzien zou zijn. Aan U — glunderende Nederlanders — de keuze! N u ben ik op alles voorbereid en hoor U al weer zeggen: Ja, maar dit is alles zéér overdreven. Het riekt sterk naar propaganda. Het Bolsjewistische gevaar is niet zoo groot. Wij hebben er nog nooit last van gehad en zullen dat vermoedelijk ook wel niet krijgen? E r wordt toch beweerd dat de Russen weer een Christelijk volk geworden zijn, etc. Dat moet ook wel, want anders: hoe zou het uitgesproken Christelijke Engeland het kunnen verantwoorden om voor de Bolsjewieken te bidden? E n nu moet ik eerlijk toegeven dat althans voor een buitenstaander iets voor deze redeneering te zeggen is. Het 1 ij k t zoo waarschijnlijk . . . . Doch de werkelijkheid ziet er heel anders uit!! Hebt U wel eens van nabij met de zegeningen van het Bolsjewistische regime kennis gemaakt? Zoo niet, dan zou ik U den hartelijk gemeenden raad willen geven er eens mede te gaan kennismaken. Ik ben ervan overtuigd dat U na zeer korten tijd radicaal genezen zult terugkeeren . . . . Ik zelf ben er ternauwernood aan ontsnapt en ik ben er nog altijd dankbaar voor. Kort vóór het uitbreken der Bolsjewistische revolutie vertoefde ik in het toen nog keizerlijke Rusland. Het bekende Rasputin-schandaal had juist zijn verschrikkelijke uitwerking gehad. Men voelde dat er iets vreeselijks broeide doch wist niet wat. Een zakenvriend, de Directeur Generaal van de Azov-Don Bank, gaf mij den raad het land te verlaten en nog maar amper was ik te Haparanda over de grens van Finland en Zweden gekomen en hadden de groote hekken aan den oever van de Tornea-elf zich achter mij gesloten of ik las in de Zweedsche bladen van het ongeluk dat het Russische volk was overkomen. Ik was aan een groot gevaar ternauwernood ontsnapt en een vrij groot depot bij de Russisch-Hollandsche Bank zou erbij inschieten. Doch ik dankte den Hemel dat ik mij op Zweedsch grondgebied bevond. Z o o was de toestand een 25 jaar geleden na het uitbreken van de revolutie. 6
Gaat U er nu eens een kijkje nemen. Mijn allerbeste wenschen zullen U dan vergezellen.... Hebt U wel eens persoonlijk met menschen gesproken die de zegeningen van het Bolsjewistische regime aan den lijve gevoeld hebben? Hebt U wel eens goede en onpartijdige werken erover gelezen, desnoods in de Nederlandsche taal: b.v. het werk van Ds. Kern „Mijn lijdensweg in het Sovjet-Paradijs" en dan kennis genomen van de verschrikkingen die deze predikant in het arbeidersparadijs heeft moeten medemaken om van de lichamelijke martelingen maar niet te spreken? Het is zoo lichtvaardig zich een oordeel te vormen zonder zich te •vertuigen van de waarheid. Moet ik U herinneren aan den vreeselijken oorlog van Sovjet Rusland met: Finland toen a 1 onze sympathie naar het kleine dappere Finland uitging? Ik kan mij herinneren hoe kleine gemeenten b.v. in Friesland, die het toch al niet breed hadden, zich letterlijk uitgekleed hebben en vele duizenden guldens naar het zoo ongelukkige Finland zonden. Hoe vrienden van mij hun ski's en schoenen naar het getroffen volk opzonden, voorwerpen waarvan zij in gewone tijden voor geen geld afstand gedaan zouden hebben. Kortom er was een belangstelling die in vele opzichten aan het overdrevene grensde, want in ons eigen land leed de bevolking op de Drentsche heide kommer en gebrek, zonder dat er iets noemenswaards gedaan werd . . . . E n wat doen we n u voor Finland, datzelfde Finland in denzèlfden wanhoopsstrijd tegen de vervloekte Roode Horden? Niets, hoegenaamd niets. E n waarom niet? Wat doen onze glunderende landgenooten thans? Is het niet om zich te schamen voor God?? Waaraan is het toe te schrijven dat onze sympathie-betuigingen jegens het dappere Finsche volk dusdanig geluwd zijn, dat men er niets meer van verneemt? Hoe kort is het nog geleden dat de uitzending van een Nederlandsche ambulance het gesprek van den dag vormde, dat enorme bedragen aan geld den weg naar Finland vonden en dat er in alle kerken van ons land veelvuldig voor de Finsche aangelegenheid gebeden werd? Zelfs in Engeland was er niemand die niet zijn medelijden met het ongelukkige Finsche volk betuigde en — schrik nu niet — Engeland's tegenwoordige premier 7
liet zich in de allerscherpste bewoordingen over het Russische optreden uit. Ik kom daar nog op terug. Waarvoor wordt er n u in onze kerken gebeden, en bij menig huisbezoek van onze geestelijken — zij het dan ook zoo stil mogelijk — propaganda gemaakt? H o e is het toch mogelijk dat er in de mentaliteit van ons nuchtere volk in korten tijd zulk een ommekeer heeft kunnen plaats hebben, vraag ik mij af? Ons christelijke volk heeft toch nooit communistische neigingen vertoond. Moet ik er soms aan herinneren dat eens onze communistische leiders Wijnkoop en de Visser slechts met moeite door de politie in bescherming konden worden genomen, nadat er in onze historische Ridderzaal tijdens het voorlezen van de troonrede of in elk geval bij gelegenheid van die plechtigheid „Weg met de Koningin" was geroepen? Zoudt U deze lieden thans ook verheerlijken, glunderende Nederlanders? Indien U consequent blijft, dan moet U het doen. E n mag ik U bij deze gelegenheid nog herinneren aan het misselijke communistische avontuur van de „Zeven Provinciën" in ons voormalige N.O.I.? U moet het dan toch nu wel zéér betreuren dat het onze autoriteiten toen is mogen gelukken deze revolutionnaire, communistische beweging in onze koloniën te onderdrukken, niet waar? _ Uit zéér persoonlijke ervaringen is mij bekend, dat de toenmalige maritieme attaché aan het Amerikaansche Gezantschap alhier, Commander Magruder, zich dag en nacht voor dit geval interesseerde en dat dagelijks persberichten dienaangaande naar de U.S.A. werden overgemaakt. Wat blijkt hieruit?? Mijns inziens dat de Amerikaansche autoriteiten toen reeds een oogje op ons rijke Insulinde hadden en een aanleiding zochten om het „in bescherming te kunnen nemen". Want het interesse voor de communistische actie op zichzelf kon het niet zijn. Alleen maar de zucht „beschermend" te kunnen optreden, zooals dat nu ook met de Engelsche en Fransche koloniën geschiedt! Vroeger of later waren wij ons mooie Insulinde dan toch wel kwijt geraakt. Want voor een afdoende verdediging was geen geld beschikbaar. 8
Moet of mag ik U verder nog herinneren aan de schandalen verbonden aan het beruchte Digoel-kamp op Nieuw Guinea?? Of aan het optreden van den communistischen afgevaardigde Roestam Effendi? T o e n werden al dergelijke gebeurtenissen door ons gezonde en nuchter denkende volk scherp veroordeeld. E n nu?? Wie heult er met het communistische gedoe? E e n man heeft het Bolsjewistisch-communistische gevaar altijd scherp in de gaten gehouden en door dik en dun bestreden. E r zal ééns een tijd komen (ja, die z a l komen, glunderende „Het gaat goed"ers!) dat geheel Europa en niet in het minst ook ons volk, ja zelfs de Angelsaksen! dien man dankbaar zullen zijn, hoe paradoxaal het nu ook moge klinken. Die man is Adolf Hitier.' Eindelijk was dan het oogenblik gekomen dat hij er met alle kracht tegen moest gaan optreden, ik bedoel tegen de leidende machthebbers van het Joodsch-communistische Bolsjewisme : Moskou. Ik zal dien stralenden Zondagmorgen van den 22en Juni van het jaar 1941 niet licht vergeten. Het was mij alsof mij een zware zorg werd weggenomen. Het was zoover.' Graag of lichtvaardig heeft Adolf Hitier toen dit verantwoordelijke besluit niet genomen, integendeel. E n dat hij alles geprobeerd heeft om de zaak nog op een vredelievende wijze bij te leggen is wel zeker. Doch het moest. H o e zwaar dit besluit hem ook gevallen is, blijkt wel uit de mooie proclamaties, die hij bij deze gelegenheid tot zijn volk en tot de weermacht gehouden heeft. Zij hebben een diepen indruk op mij gemaakt. Welk een overtuiging spreekt eruit! Ik heb ze voortdurend in mijne omgeving en citeer U eruit: , De taak, die het front in het Oosten vervult, is derhalve niet meer de bescherming van afzonderlijke landen, doch de beveiliging van geheel Europa en zoodoende de redding van ons allen. Moge God ons nu juist in dezen strijd b i j s t a a n ! " . . . . 22-6-1941.
Adolf Hitier. 9
Zooals altijd en overal: in Noorwegen, in het Westen, in de» Balkan, etc. was Adolf Hitier ook hier snel opgetreden. De beslissing over het lot van Europa stond nu voor de deur. Met angst en beven denk ik er nu nog dikwijls over na, w a t er van ons geworden zou zijn, als de Führer dien dag dit kloeke en verantwoordelijke besluit niet genomen zou hebben, doch — in plaats daarvan zooals algemeen verwacht werd, na den val van Frankrijk al zijne krachten voor een grootschen aanval op Engeland had ingezet en de Oostelijke grenzen slechts zwak bezet achtergelaten zou hebben. De gevolgen zouden niet te overzien geweest zijn, ook voor Nederland! Nu glimlacht U , nifct waar? Door een enkel document moge ik U dan overtuigen. Nadat de Duitsche troepen Belgrado bezet hadden, werd in het Sovjet-Gezantschap aldaar een historisch document gevonden, waaruit ik woordelijk aanhaal: i De UdSSR zal eerst op een gegeven moment handelen. De machten van de as hebben hunne strijdkrachten nu verder versplinterd. Derhalve zal de UdSSR plotseling tegen Duitschland moeten te velde trekken. Wij zullen over de Karpathen trekken, hetgeen revolutie in Hongarije beteekent. Dan verder naar de Adria. Dit zal geschieden zoodra de UdSSR het moment het meest gunstig acht. D a n zal tevens in Frankrijk de revolutie uitbreken . . . . " Z o o was de opzet van de Sovjets! E n thans zoudt U nog willen beweren dat ons mooie landje voor de funeste gevolgen gespaard zou zijn gebleven of dat de Roode Horden de voorkeur aan Italië, Frankrijk en Zwitserland zouden nebben gegeven?? U gelooft dat toch zelf niet? Of bent U in het bezit van een geheim verdrag dat onze Christelijke Regeering met Stalin gesloten heeft? De Führer is hierbij niet over ijs van een nacht gegaan. Ten einde zich goed en duidelijk op de hoogte te stellen van de verlangens van de UdSSR heeft hij in het voorjaar van 1941 den 10
Russischen volkskommissaris van Buitenlandsche Zaken, Molotoff naar Berlijn genoodigd voor een bespreking. De eischen welke deze heer bij die gelegenheid stelde, waren zóó onbeschaamd en huichelachtig, dat hem de oogen open gingen. De heer Molotoff eischte practisch niet minder dan de overgave van het kleine dappere Finland(!) omdat het „de Sovjetunie bedreigde^)" en o.m. ook de vrije doortocht door de Dardanellen. E r werd o.m. geëischt dat Duitschland in zoo'n geval geen hulp aan Finland zou verleenen. Het spreekt toch vanzelf dat een man als de Führer zich hiermede niet kon vereenigen. Welk mensch, die zichzelf nog eenigszins respecteert, zou dat kunnen doen? Nu hoor ik U al zeggen: W a t hebben wij als Nederlanders daarmede te maken? Tot op zekere hoogte is dat juist. Doch hebt U zich wel eens afgevraagd w a t wij ermee te maken zouden hebben indien een dergelijke vraag ten opzichte van o n s land werd gesteld? E n in de practijk is een dergelijke vraag of liever eisch al gesteld aan de Angelsaksen door de Bolsjewieken en deze is bij voorbaat reeds ingewilligd ook! D a a r hebben wij dan toch wel degelijk mede te maken? U zoudt natuurlijk maar liever gezien hebben dat de Führer ter wille van den vrede het arme Finland maar opgeofferd zou hebben en dat hij zou hebben gezegd: Ja, goed, ga je gang maar en als je het graag wilt kun je Nederland er nog wel bij krijgen ook, mijn zorg! A a r d i g zou dat geweest zijn, niet waar, glunderende landgenooten? En . . . . een p r e t t i g vooruitzicht dat ons nu te wachten staat indien de Roode Horden dan onverhoopt toch eens de overhand mochten krijgen en Stalin komt om de belofte van de Heeren Churchill en Roosevelt ingewilligd te krijgen. A a r d i g niet? Doch ik denk er anders over, heel anders en w a t ons dan te wachten zou staan, dat hoop ik U nu in de volgende bladzijden te schilderen. Wat is Bolsjewisme en wat beoogt het in de praktijk? Bolsjewisme is communisme van de allerergste en gevaarlijkste 11
soort met alle eraan verbonden bezwaren, gevaren en maatschappelijke ellende. Wat onder communisme verstaan wordt mag ik wel als bekend veronderstellen, daar wij ook in ons land een wettelijk erkende communistische partij (de C P H ) hebben bezeten met eigen leden in onze volksvertegenwoordiging en zelfs een eigen orgaan, de Tribune. U zult ongetwijfeld ook wel de „aangenaamste" herinneringen hebben aan namen als David Wijnkoop, Lou de Visser, den Jood de Leeuw, en dergelijke grootheden uit den tijd toen het helaas nog mogelijk was dat onze brave arbeidersklassen met communistische propaganda vergiftigd konden worden. N . B . met toestemming van de Christelijke Regeering Colijn! D i e tijden zijn nu voorgoed voorbij en komen nooit terug . . . . Intusschen pleit het voor onze arbeiders, dat dit communisme op de breede lagen nooit vat heeft kunnen krijgen! Het Russische Bolsjewisme nu is de leer van de Joodsch-communistische-bolsjewistische partij, die haar hoofdzetel in Moskou heeft en door de Komintern over de geheele wereld gepropageerd wordt. Het is de gevreesde leer van K a r l Marx, Lenin en Stalin in de praktijk gebracht. Het is het communisme van de allerergste' soort en het gevaarlijke ervan is dat het internationaal is en over de geheele we reld op alle manieren de wereldrevolutie predikt, de internationale overheersching van het arbeidersproletariaat! G e e n land blijft ervoor gespaard, elk land wordt er vroeger of later door aangetast De pest verspreidt zich als een werkelijke pest! Gaan wij nu eens na wat het Bolsjewisme beoogt en wat het alzoo in de practijk bereikt heeft en wel aan de hand van officieele uitlatingen en feiten. De stichter van het regime, Lenin, verkondigde al in 1917 toen hij nog buiten Rusland in verbanning te Genève vertoefde bij zijne lezingen „Over den Oorlog": „Wij hebben ook nu de besliste plicht den revolutionnairen oorlog voor te bereiden. De vraag of nu terstond een revolutionnaire oorlog kan worden gevoerd moet uitsluitend beslist worden uit het oogpunt, of de mate12
rieele voorwaarden voor de verwezenlijking van zulk een plan aanwezig zijn en in het belang zijn van de revolutionnaire en sociale revolutie, die reeds begonnen is." E n in de „Krasnaja Swesda", het bekende Russische orgaan heette het op 21 Januari 1940 verder nog: „Het Roode Leger is de voorhoede van de UdSSR — d e stootbrigade van het wereldproletariaat." Dit, mijne beste landgenooten, zijn officieele uitlatingen van de hoogste autoriteiten. Men kome mij dus niet aanzetten met de bewering dat „het wel niet zoo erg zal zijn, etc." De naakte feiten zijn er en niemand van U zal dus nog kunnen gelooven dat deze Roode Horden eens voor onze grenzen halt zouden houden en dat de zegeningen van het regime ons bespaard zouden blijven . . . . Integendeel: U zoudt er v o l o p van kunnen meegenieten en bij de mentaliteit van onze glunderende Nederlanders zou ik haast wenschen dat dit eens het geval zou zijn, indien de gevolgen voor ons volk in zijn geheel niet zóó ontzettend zouden zijn dat ik dezen vromen wensch maar liever achterwege laat. Hoe wordt deze Bolsjewistische leer nu in de verschillende landen gepropageerd? Door een ondergrondsche actie, geheime diplomatie, z.g. Reisbureaux, de pers, propaganda kinos, etc. waarbij men zich niet ontziet van de meest lage middelen gebruik te maken om te trachten het doel te bereiken. Successievelijk zal ik U nu deze infame methoden nader schilderen, al weer aan de hand van feiten, die vaststaan en waaraan dus niet te tornen valt. Welke valsche en infame rol de Sovjet-diplomatie in den loop der jaren gespeeld heeft zal ik U toch wel nauwelijks behoeven te zeggen. Ondergrondsche actie, valsche voorspiegelingen, |gemeene intriges speelden hier de hoofdrol en wel in alle landen! Waarom heeft onze voormalige Christelijke Regeering er nooit toe kunnen besluiten betrekkingen met de UdSSR aan te knoopen? 14
D a t kon zij dan toch niet over zich krijgen! Waarom hebben onze staatslieden zich er destijds tegen verzet dat de UdSSR in den Volkenbond zaliger zoude worde opgenomen? W a t kwam Litwinof als vertegenwoordiger van de UdSSR te Genève doen? Niets dan het terrein voorbereiden voor de Bolsjewistische propaganda in alle landen, intrigeeren, etc. Waarom heeft Zwitserland destijds gedreigd den Volkenbond te zullen verlaten indien de UdSSR zou worden toegelaten en was er zelfs sprake van dat in dat geval de Volkenbond het Zwitsersche grondgebied zou moeten verlaten? Mag ik U een uitlating aanhalen van den gewezen Amerikaanschen Gezant Bullitt te Parijs, die men toch werkelijk niet van Pro-Duitsche gezindheid kan verdenken? In een te Philadelphia voor de American Philosophical Society gehouden rede verklaarde deze Amerikaansche diplomaat woordelijk : ,,De communisten gedragen zich als spionnen en agenten van hun bolsjewistische dictators. De communistische partij doet zich voor als een politieke partij; is echter in werkelijkheid niets anders dan een samenzwering die zich ten doel stelt te moorden. Daarbij verlangen haar vertegenwoordigers nog de bescherming van de staten, die ze vernietigen willen." " Een vleiend oordeel van dezen U.S.A. diplomaat, niet waar?? En niemand anders dan Winston Churchill, die nu niet genoeg voor zijn Roode Bondgenooten bidden kan, zeide aan een gastmaal in de Aldwich-Club op den 11 April 1919 woordelijk: „met de Bolsjewieken kunnen wij geen verdragen afsluiten. Wij moeten een onderscheid maken tusschen recht en onrecht, tusschen eer en verraad!, tusschen opbouw en anarchie . . . ." Dat was ook een zeer vleiend oordeel over de Heeren die het Bolsjewistische regime vertegenwoordigden, niet waar mijne landgenooten? 15
En op den 30 Mei d.a.v. uitte Winston Churchill zich als volgt woordelijk in het Engelsche Lagerhuis: „het Bolsjewisme is geen politiek, doch een ziekte, het is geen geloof, doch een pest." Een vernietigend oordeel! Moet ik U ten overvloede nog herinneren aan de perfide rollen die Sovjet-diplomaten gespeeld hebben in landen als Finland, Roemenië, Lettland, Estland, Lithauen, Joegoslavië, etc. etc. waar deze Heeren op valsche wijze intrigeerden en mooi weer speelden terwijl het er hen in werkelijkheid om te doen was deze landen voor de Bolsjewistische leer rijp te maken en zoodoende hun bevolkingen in diepe ellende en rouw te dompelen. Daarmede komen we aan de loffelijke instelling van de fameuze „Intourist" Reisbureaux, die overal gevestigd werden, zelfs — en bij voorkeur — in landen waar een diplomatieke vertegenwoordiging ongewenscht bleek. Deze ingenieus uitgedachte — onschuldige — reisbureaux hadden de strekking propaganda voor den „arbeiders-heilstaat" te maken en dus indirect Bolsjewistische propaganda. Geraffineerd was de opzet. Want: men kon inderdaad een reisje naar Rusland gaan maken indien men zulks wenschte. Dat men in zulk een geval in de Sovjetunie van den werkelijken toestand niets te zien kreeg, doch in tegendeel slechts propagandaobjecten, die er bekoorlijk uitzagen, is duidelijk. Doch slechts weinigen, die hun oogen open hadden zullen erin gevlogen zijn, al zal dan ook wel menigeen van een werkelijk „charmant" snoepreisje teruggekeerd zijn. Daar zullen de Bolsjewieken wel voor gezorgd hebben op aziatische wijze Dan was er de propaganda van de Sovjet-bioscopen, die de „heerlijkheden" van het Sovjetparadijs en de verschillende attracties van het regime aan de z.g. onderdrukte volkeren van Europa moesten vertoonen. Dit soort van reclame werd meer in het bijzonder bij de volken van den Balkan toegepast, omdat deze er meer gevoelig voor zijn. En inderdaad schijnt men er wel eenig succes mee gehad te hebben. Doch ook in dit geval was er geen sprake van dat de trieste 17
werkelijkheid vertoond werd. Het waren slechts fantasiefilms. Zij die in de Sovjetunie gewoond en gewerkt hebben, zullen het U weten te vertellen en bereid gevonden worden het ook onder eede te bevestigen. Omgekeerd deinsde men voor geen middelen terug om iedereen uit den weg te ruimen, die tegen het regime optrad. De grootste terreur en gemeenste sluipmoorden in landen waar men N.B. gastvrijheid genoot, waren nog niet goed genoeg! Ook dit is geen praatje of maar een fantasie, doch berust op harde feiten. E e n enkel voorbeeld dat U zich allen zult herinneren, en dat wekenlang d e sensatie in ons land uitmaakte: de gruwelijke moordaanslag op den Coolsingel te Rotterdam, waarbij iemand letterlijk aan stukken gereten werd! U herinnert zich toch wel welke „sympathieke" methoden de Bolsjewieken er op na houden ? W a a r o m hoorde men — na eenigen tijd van een z.g. onderzoek, niets meer van deze zaak die in den doofpot verdween als zoo menig andere??? Dat het den Bolsjewieken heilige ernst is om hun gepropageerde beginselen in de werkelijkheid om te zetten — ook vooral in landen die buiten de UdSSR gelegen zijn! — moge U blijken uit uitlatingen van Stalin, die o.a. in April en Mei van 1941 door het officieele Sovjetorgaan, de „Prawda" worden aangehaald: Stalin zeide o.m. woordelijk: „Datgene wat in de Sovjetunie verwezenlijkt is, kan ook in andere landen volkomen verwezenlijkt worden." Glunderende landgenooten van „Het gaat goed!": De Hemel beware ons arme Nederland ervoor. Goddank dat de stalen wal van de Duische weermacht ons beschermt en wee Uw gebeente als het gezegde van Stalin in de werkelijkheid mocht worden omgezet. Uit is het dan met glunderen . . . . Het groote Sovjet orgaan de „Iswestija" zei het op 1 Mei 1941 in nog duidelijker bewoordingen: „De Sovjetunie, het land van het socialisme, zal naar het strijdtooneel van de krachten der arbeiders de 18
machtigste en meest moderne, de roemrijkste deputatie zenden: de trots van de geheele wereld. De groote banier van de internationale solidariteit, die over den top van de wereld (!) —het Roode Plein — in Moskou waait, schittert in de stralen van de lentezon, voor een ieder zichtbaar. E n dan weer heette het: „De eed van Stalin na den dood van Lenin was de eed van de geheele partij, van het geheele Sovjetvolk, dat zich tot historisch doel stelt een leger van de wereldrevolutie te scheppen." (23-2-1940). U ziet, duidelijker kan het niet gezegd worden en U zult — als U eerlijk bent, moeten toegeven dat ik in de voorafgaande regelen toch niet te veel heb gezegd of overdreven heb. Een ontzettend gevaar bedreigt ons land en volk: het Bolsjewisme, dat onze doodsvijand is en blijft. — Hulde, driewerf hulde aan onze dappere legionnairs aan het Oostfront. Eens zullen wij hun groote dank verschuldigd zijn! Het Roode Legér is „d e stootbrigade van de wereldrevolutie I" zoo heet het hierboven. Derhalve moeten wij het goed in de gaten houden en niet geduldig afwachten tot het voor Zevenaar zal zijn aangekomen. Wij zijn dat jegens onz,e vrouwen en kinderen verplicht. Want wee hen, als de Roode Duivels over ons volk zullen worden losgelaten.... D a n zal het te laat zijn! N u zullen wij eens uitvoerig nagaan — nog steeds aan de hand van vaststaande feiten — welke de velerlei „zegeningen" zijn, die het Bolsjewistische regime gebracht heeft. O, ik kan mij U w gezicht al weer voorstellen. Ik fantaseer weer en maak tegenpropaganda. Heusch niet, mijn beste landgenooten, U hebt te doen met een rasecht en goed Nederlander, die het ook steeds hoopt te kunnen blijven, een man op leeftijd en een man van groote ervaring op diplomatiek gebied in drie werelddeelen, een man, die zijn land en volk a l l e s goeds toewenscht en die juist daarom het gevaar i n z i e t . . . . 19
Wat heeft het Bolsjewisme nu tot dusverre voor de verschillende landen van Europa beteekend? Ik bedoel: in welke landen van ons werelddeel heeft men de verschrikkelijke uitwerkingen ervan in de praktijk ondervonden? W a a r heeft het het meest getracht door te dringen en met welk resultaat? Ik
behandel
dan
achtereenvolgens
voornamelijk
de
landen:
Spanje, Finland, Holland, Frankrijk, Hongarije, J o e g o s l a v i ë ,
het
Protectoraat, Zweden, Noorwegen en R o e m e n i ë . Daarna komen we dan op het Sovjetparadijs zelf terug. Omtrent de bedoelingen — ook ten aanzien van ons, Hollanders — kan niet het minste misverstand bestaan. Gelukkig heeft het Bolsjewisme op onze brave, nuchtere arbeiders tot dusverre weinig of geen invloed kunnen krijgen. D i t pleit ten zeerste voor de mentaliteit van onze arbeidende klassen. Allereerst dan het ongelukkige Spanje: Welke landgenoot zal zich niet den afgrijselijken burgeroorlog herinneren, die ruim drie jaar lang in Spanje gewoed heeft met al zijn verschrikkingen? Hoe men -er dan ook over gedacht moge hebben en aan welke zijde men ook stond, men zal het nooit goed kunnen praten. De burgeroorlog in Spanje had wel een v é é l b e t e e k e n e n d e n achtergrond. Hier kwamen voor de eerste maal de grove tegeiiitellingen tot uitdrukking die tot den tegenwoordigen wei cl zouden voeren. Duitschland en I t a l i ë stonden met menschen « n materiaal op actieve wijze achter Franco, Engeland en K r ^ r r r k steunden de roode troepen. Onschuldige menschen werden bij duizenden op de meest gruwelijke wijze omgebracht: geestelijken
met petroleum
e.-ei .,t,rn ;
en levend verbrand, anderen weer levend begraven, n o n n e t j e » verkracht en dan daarna op de meest afschuwelijke wijze nfK«»!acbt. Dat was de uitwerking van het Bolsjewisme in al zijn bes:; Kerken en kloosters verbrand en geplunderd. De religieuze
KIMI
ten geroofd en weggesleept. Ook Spaansche kinderen weiden in grooten Wat bij
ons
getale weggesleept naar- vreemde landen. zoudt U er nu van denken indien de Roode legers hier eens op dezelfde
wijze
kwamen huishouden. Het
gaat
goed(??) — W a n t er is g é é n enkele reden om aan te nemen dat 20
de Bolsjewieken hier een andere wijze van optreden zouden toepassen. . Bij een Spanjaard die aan de zijde der Bolsjewieken stond werd een door deze beestmenschen afgegeven bon gevonden die luidde: „Bon, goed voor tien nachten met een vrouw naar keuze." Wat zoudt U ervan zeggen, brave glunderende Nederlanders, indien een Uwer dochters op een middag werd opgevorderd ter inlossing van zulk een „Bon"??? Aardig niet waar? Persoonlijk ben ik gedurende dezen burgeroorlog meermalen dicht bij de Spaansche grens geweest en heb ik de verschrikkingen van nabij kunnen zien en hooren. Nooit zal ik het verhaal van een Spaansche dame op Portugeesch grondgebied vergeten! Zij had zes zoons, waarvan er drie aan Franco's zijde en drie in het andere kamp tegen elkander vochten en ze was zonder de minste tijding van hen. Kunt U zich iets ergers indenken? En w a a r o m?
Finland, de Randstaten, etc. Over Finland schreef ik hierboven reeds vrij uitvoerig. Ik treed dus nu liever niet in herhalingen. Ik ken het Finsche volk en heb het mooie land bereisd in zomer Bi winter. God helpe dit uiterst sympathieke volk van nog geen * millioen zielen in zijn Titanenstrijd tegen de Roode Horden.
Holland. Ook over de woelingen van de Bolsjewieken te onzent mocht ik reeds een en ander te berde brengen. Ons volk is nog niet rijp voor Bolsjewisme en de Joden van dit systeem hebben God zij dank hun doeleinden nog niet kunnen bereiken. De gebeurtenissen van de laatste weken geven echter weer te denken. Moet ons landje nu nog verder in het ongeluk gestort worden? Mag ik U overigens de tragische gebeurtenissen van 1918 in herinnering roepen toen onze vorstin zich genoodzaakt zag in een open rijtuig naar het Malieveld te rijden om — als laatste krachtpoging — ons land van een revolutie te redden? W i e was ook hier toenmaals aan het werk?? En toen jubelde 21
het heele volk dat de opzet mislukte. W a a r o m nu die veranderde houding. P a s o p , landgenooten van elke richting! Weest toch vooral Nederlanders . . . .
Frankrijk. Ook dit ongelukkige en misleide mooie land is de dupe geworden van Bolsjewistische kuiperijen. Anders zou het wel nooit zoover gekomen zijn. De ondergrondsche woelingen van de Komintern kwamen in het Front Populaire tot uiting. Het blad de „Humanité" speelde hier een groote rol. Niet minder gevaarlijk ageerde Madame Tabouis in de „Oeuvre"! Verscheen er op een goeden dag in ons mooie blad „Wereldkroniek" niet tot mijn schrik een geheele fraai geïllustreerde pagina om „la belle Geneviève" te verheerlijken?? Ach, wij waren zoo neutraal! H o e dan ook: Aan de Bolsjewistische woelingen heeft Frankrijk zijn ondergang te danken. Dat is zeker. E n het was niet noodig geweest.
Hongarije. Hongarije, dat reeds eenmaal de dupe is geweest van een heldhaftigen strijd tegen een afgezant van het Kremlin — Bela K u n — zou nu opnieuw het offer van de Bolsjewieken geworden zijn, indien het niet aanstonds partij had gekozen m e t Duitschland tegen het Roode gevaar. De Honveds vechten dapper mede aan het Oostfront en het zoo mooie, rijke en gezegende land blijft op deze wijze voor een tweede Bolsjewistische avontuur gespaard. Hongarije is verstandig geweest en heeft partij gekozen. Zullen wij er een voorbeeld aan nemen en wel spoedig??
Joegoslavië. Ook dit land viel aan Bolsjewistische invloeden ten offer. Niemand bedreigde het en het had tot in lengte van dagen in de volkerengemeenschap kunnen voortbestaan. Doch de dramatische gebeurtenissen te Moskou van S en 6 April 1941 leidden tot den ondergang van het rijk. De ongelukkige Putsch deed korten tijd daarna de rest. Men had op het verkeerde paard gespeeld en de gevolgen bleven niet uit. , 22
Het Protectoraat. Hier kan ik ook met enkele woorden volstaan. Praag was van huis uit een broeinest van Bolsjewistische kuiperijen en alle daarmede verbonden gevaren. Ook hier bleven de gevolgen niet uit. De geschiedenis mag overigens als bekend verondersteld worden. Ik bepaal mij er slechts toe de noodlottige uitwerkingen van de Bolsjewistische invloeden te schilderen. Merkwaardig is toch wel dat ze in alle gevallen tot het verderf leiden 1
Zweden. De voornaamste buitenlandsche centrale van de Komintern bevindt zich nog steeds te Stockholm, de schakel met Moskou. Hoe lang zal dit rijk deze helsche kuiperijen op zijn grondgebied nog toelaten? Gelukkig maar dat de resultaten tot nu niet bijzonder groot zijn. Ik waag mij niet aan voorspellingen. Qui vivra, verra?
Noorwegen. De invloed van uit Zweden tracht zich ook in het land van Nansen te doen gelden, doch Minister Quisling zal het heft wel vast in handen houden. Dan zijn er ook nog de Duitsche bezettingstroepen, die de orde handhaven evenals bij ons. Een zegen!
Roemenië. Dit ^land heeft eveneens partij gekozen. Ook hier hadden de Bolsjewistische pogingen, gesteund door andere intriges gelukkig geen succes en het land bleef voor ellende gespaard. Moet ik U nog herinneren aan de Bolsjewistische gruwelen in Bessarabië tijdens de korte heerschappij der Rooden? Ook dit rijke land is nu gered en wel voor goed! Waar de Bolsjewieken verdwijnen, daagt nieuw leven. Tot zoover dit beknopte overzicht van de pogingen der Bolsjewieken om overal in Europa ellende te brengen. Ik ben in het bezit van een lange lijst van dergelijke pogingen 23
in vrijwel a l l e landen van de wereld, doch het bestek laat niet toe er hier uitvoerig op in te gaan. Trouwens de verschillende gevallen zullen U er nu toch wel van overtuigd hebben, dat overal waar onze doodsvijand zich vertoont, diepe ellende wordt te voorschijn geroepen. Dood en verderf doen daar hun intrede. Moet dat nu bij ons ook gebeuren?? Herinnert U zich de terroristische benden die in bijna alle havens van Europa aan het werk geweest zijn, ook in Rotterdam en Amsterdam? Dat ook Moskou hier achter zat is toch wel duidelijk. Niemand en niets is veilig waar deze bende zich vertoont. Het gaat goed, niet waar?? Als mijn goed gemeende wenk geen indruk op U maakt, luistert U dan naar het waarschuwende woord dat de Engelsche premier minister Winston Churchill, op den 23 Augustus 1931 deed hooren: „Langs de grenzen van Rusland van de Oostzee tot aan de Zwarte Zee ligt een gordel van nieuwe of herboren staten die hun ontstaan of vergrooting te danken hebben aan den ondergang van Rusland in den wereldoorlog. Zij vormen de keten van voorposten in Europa tegen de denkbeelden van het Aziatische communisme (!) Voor al deze staten is het Russische stelsel een verslindend monster, aan welks wraak zij ternauwernood zijn ontsnapt(!) Dit is dan toch een waarschuwend woord van een bevoegd persoon, niet waar?
De U.d.S.S.R. Thans kom ik op het Sovjetparadijs zelf terug. Ik ga U de gevolgen schilderen, die de vestiging van het Sovjet regime, van het Bolsjewistische stelsel, in de UdSSR voor het Russische volk in de eerste 25 jaar gehad heeft. Let wel: in den heilstaat van het Bolsjewistische arbeidersparadijs z e l f , waar dus de leiders door niemand of niets gestoord werden en waar zij het dus vol24
k o m e n i n h u n m a c h t h a d d e n d i t p a r a d i j s geheel n a a r h u n e i g e n z i n e n v o l g e n s h u n b e g i n s e l e n i n te r i c h t e n . I k s t e l h i e r b i j op d e n v o o r g r o n d d a t a l m i j n e m e d e d e e l i n g e n berusten
op authentieke
gegevens
of w e l op de v e r k l a r i n g e n v a n
a l l e s z i n s bevoegde e n officieele p e r s o n e n e n i n vele g e v a l l e n o p de gegevens, v a n de S o v j e t minste twijfel
autoriteiten
zelf. E r k a n d u s n i e t
de
b e s t a a n a a n g a a n d e de v o l k o m e n b e t r o u w b a a r h e i d
v a n de m e d e d e e l i n g e n . D a t er i n het R u s s i s c h e v o l k , d a t v a n h u i s u i t g o e d i g , k i n d e r l i j k g o e d i g en g o d s d i e n s t i g i s ( i k h e b er m i j tijdens mijne v e r b l i j v e n i n het R u s l a n d u i t d e n C z a r e n t i j d p e r s o o n l i j k v a n k u n n e n tuigen!)
héél wat „ g e s a n e e r d "
moest
over-
worden, o m het „rijp
te
m a k e n " v o o r de a a n v a a r d i n g v a n de B o l s j e w i s t i s c h e p r i n c i p e s i n a l h u n consequenties
moge U blijken
uit hetgeen
i k U n u ga
melden: H e e l de w e r e l d heeft m e t o n t z e t t i n g e n a f s c h u w k e n n i s g e n o m e n v a n de m a s s a m o o r d e n , d i e h e t B o l s j e w i s t i s c h e r e g i m e i n R u s l a n d i n de l a a t s t e 25 j a r e n o p z i j n g e w e t e n heeft.
D e r g e l i j k e massale
m o o r d e n z i j n t o t d u s v e r r e i n de geschiedenis v a n de m e n s c h h e i d totaal onbekend! V o l g e n s de officieele cijfers, w a a r a a n niet. g e t w i j f e l d k a n w o r den, bedroeg
het aantal
slachtoffers
v a n de v e s t i g i n g " v a n h è t
„ g e z e g e n d e " Sovjet regime tot aan het b e g i n v a n den huidigen o o r l o g r o n d 32.000.000 z i e l e n ! E n n a a r gegevens u i t S o v j e t r u s s i s c h e b r o n w e r d e n a l l é é n d o o r de T s c h e k a i n de j a r e n v a n 1917—1922 1.776.000 m e n s c h e n o m g e b r a c h t , d i e w e l n i e t s a n d e r s o p h u n g e w e t e n h a d d e n d a n d a t zij het n i e t geheel eens w a r e n m e t h e t s y s t e e m of z i c h n i e t v o l k o m e n in overeenstemming daarmede
gedroegen!
Niemand minder dan W i n s t ö n
C h u r c h i l l zelf heeft
i n z i j n be-
kende w e r k „ D e W e r e l d c r i s i s " g e s c h r e v e n : „ D e R u s s i s c h e w e r e l d r e v o l u t i e k o s t t e a a n 28 b i s s c h o p p e n , 1219 geestelijken, 6000 o n d e r w i j z e r s , 9000 d o k t o r e n , 12.950 g r o o t g r o n d b e z i t t e r s , 54.000 o f f i c i e r e n , 70.000 p o litieambtenaren, 26
193.290
arbeiders,
260.000
soldaten,
355.250 intellectueelen en leden der vrije beroepen en aan rond 815.000 boeren het leven!" Ik behoef er hier slechts aan te herinneren dat het gevreesde regime tijdens de korte heerschappij in Spanje niet anders heeft huisgehouden. Ons in ons rustige Holland zou niets anders te wachten zijn! W e l k een prettig vooruitzicht, niet waar? Om te glunderen van genoegen bij de gedachte alleen al! Tijdens de bezetting van het Oostelijke gedeelte van Polen alléén, door de Sovjets, zijn niet minder dan anderhalf millioen onschuldige Poolsche burgers letterlijk spoorloos verdwenen . . . . E n dat de Bolsjewieken in onze Westelijke landen niet anders zouden te werk gaan moge U blijken o.m. uit nog de volgende uitlatingen uit Sovjetrussische bron: „ons leger is het leger van de wereldrevolutie" (1940) „na de October overwinning zijn wij in de derde strategische periode aangekomen. Ons doel is thans de bourgeoisie over de geheele wereld te vernietigen" (14.7.'39) „de Unie is slechts het voorbeeld van de komende Sovjetrepubliek, die dan de geheele wereld zal omvatten" (!) Ik zie U al bengelen met Uwe vrouwen en kinderen, nadat deze verkracht zijn (!) o, glunderende lieden. E n dan weer verder: „het leger wordt opgevoed in den geest van het Internationalisme (!) en is derhalve de armee der wereldrevolutie (!)" De grenzen van de wereld bevinden zich toch niet bij Zevenaar, als ik het goed heb? Dan weer heet het: „wij wonen niet in e e n staat, doch in een heel complex van staten. Ten slotte zal een van beiden overwinnen, 27
doch te voren zullen hevige botsingen tusschen de Sovjetunie en de burgerlijke staten onvermijdelijk zijn" (resolutie der partij op het 14e congres) „het revolutionnaire leger is juist daarom beslist noodig omdat deze groote geschiedkundige problemen a l l e e n op gewelddadige wijze tot een oplossing gebracht zullen kunnen worden (!!) U ziet hier dus wat ons boven het hoofd hangt, (als het „goed gaat!") Doch waarom zou ik nog niet voortgaan met U een aantal „verkwikkelijke" cijfers te geven? Bij den hongersnood, die gedurende de jaren 1920 en 1921 in de Sovjetunie geheerscht heeft en die ook uitsluitend aan het beruchte nieuwe regime te wijten was, gingen niet minder dan 10.240.000 totaal onschuldige menschen ten gronde. Voor het meerendeel waren het kinderen, zieken en ouden van dagen. Deze cijfers zijn officieel gemeld door het Europeesche hulpcomité voor hongerlijdende personen. De nieuwe hongersnood — veroorzaakt enkel en alleen door de „zegeningen" van het regime in h e t rijkste land van de wereld(!) — die van 1932-1933 — vorderde een niet minder groot aantal slachtoffers. E n ditmaal waren het de bevolking van de steden, de boeren van het land en de broodeloos geworden arbeiders, die het grootste „contingent" leverden met niet minder dan ruim 10.000.000 menschenlevens! Een waar paradijs was hier geschapen door de Bolsjewieken niet waar? E n het was nog slechts in wording. Een beschrijving van den tegenwoordigen toestand volgt later nog. E n nu moet U niet denken dat het hier een soort van wraakneming betrof op de burgerlijke partijen of den z.g. middenstand. O, neen, want de arbeiders, zoowel die op het land als in de steden, moesten tevens hun offers brengen in het „Sovjet-arbeidersparadijs". Bij .honderdduizenden tegelijk werden zij in de beruchte concentratiekampen opgesloten of wel naar de gevreesde barre klimaten gedeporteerd. 28
De beruchte dwangarbeid was in zijn glorietijd. Ik noem U slechts de vele millioenen van boeren en arbeiders van allerlei soort die werden ingezet bij den aanleg van de strategische Witte Zee kanalen en spoorwegen. Zij werden op de meest mensch-onwaardige wijze als ware slaven behandeld en zeer velen zijn nimmer uit het hooge Noorden teruggekeerd. Voorts gingen bij de tallooze sensationeele afschrikkingsprocessen ontelbare menschen ten gronde. Alles tot verheerlijking van het systeem! Vol gens authentieke opgaven gingen op deze wijze meer dan 8.600.000 menschen in den dood. Ontleden wij nu nog even de genoemde cijfers: 32.000.000 slachtoffers in 23 jaar óf wel 1.500.000 menschen die 29
g e m i d d e l d per j a a r
d o o r het
Bolsjewistische regime werden
af-
geslacht . . . . 1.500.009 i n een j a a r , of w e l 130.000 per m a a n d , 4.300 per d a g , 179 per u u r , 3 per m i n u u t Toen
I Een
recordprestatie.
h a d U k u n n e n j u b e l e n : „ P a n k o , P a n k o ! " dappere l a n d -
genooten. O f m i s s c h i e n h i e l d U er toen n o g een andere m e n t a l i t e i t op n a ??? Quo Vadis? a r m , arm
Nederland!
D i t o o g e n s c h i j n l i j k f l a u w e g r a p j e past slecht bij de e r a a n v o o r afgaande sombere b e s c h o u w i n g e n , z u l t U w e l zeggen? H e t is geen m o p j e ! H e t is h e i l i g e e r n s t . . . . Zal
menig
fatsoenlijk
Nederlander
zich
niet
ergeren
als
hij
m e r k t hoe diep w i j g e z o n k e n z i j n ? O n s v o l k w a s eens gezond. D e o n d e r g r o n d i s goed, dat w e e t i k m a a r a l te zeer. D e r h a l v e , N e d e r l a n d e r s , k o m n o g t i j d i g tot
inkeer!
L a a t „ P a n k o " l i e v e r i n de p a n E n wees v o o r a l een m a n ! N u ga i k er d a n toe o v e r U te b e s c h r i j v e n w e l k e n t o e s t a n d B o l s j e w i s t i s c h e r e g i m e i n de U d S S R
geschapen
heeft
op
het
econo-
m i s c h , s o c i a a l , c u l t u r e e l , g o d s d i e n s t i g en zedelijk gebied. E n w e l i n het
b i j z o n d e r v o o r de
arbeidersklassen
en de b o e r e n
op
het
platte l a n d , w a n t de opzet w a s t o c h dat er v o o r deze k l a s s e n een paradijs g e s c h a p e n z o u w o r d e n e n n o g a l t i j d b e w e r e n de in
het
Kremlin
dat
zulk
een
heilstaat:
een
Heeren
Sovjetparadijs
ge-
sticht is. E n m o c h t U a a n mijne u i t l a t i n g e n geen voldoende geloof hechten, leest U d a n het boek v a n D s . K e r n „ M i j n l i j d e n s w e g i n de S o v j e t u n i e " , w a a r i n deze geestelijke op zoo treffende
w i j z e de v e r s c h r i k -
k i n g e n s c h i l d e r t , die hij m e e r d a n een j a a r l a n g zelf heeft maakt
en a a n den lijve o n d e r v o n d e n . O f w e n d U z i c h
meegedesnoods
tot o n z e n zoo b e k e n d e n R o t t e r d a m s c h e n D s . K r o p . E e n bevoegde
autoriteit
heeft
er ons o n l a n g s op g e w e z e n
v a n de zijde der z . g . g e a l l i e e r d e n en de d a a r m e d e
dat
sympathisee-
r e n d e N e d e r l a n d e r s ons w i j s w o r d t g e m a a k t dat „ h e t niet zoo e r g z o u z i j n als w i j een B o l s j e w i s t i s c h e o v e r h e e r s c h i n g z o u d e n k r i j g e n " . E e n gevaarlijke theorie, w a a r o m t r e n t
U h i e r b o v e n mijne m e e n i n g
30 /
reeds hebt kunnen vernemen. Bovendien, zoo wordt ons dan nog wijs gemaakt, zou het Bolsjewistische leger, na.een overwinning op Duitschland, dan reeds dusdanig verzwakt zijn, dat de „geallieerden" weinig moeite zouden hebben het den genadeslag te geven. Ook daaromtrent schreef ik al. In waarheid is de haat van de „geallieerden" tegen het in wording zijnde Nieuwe Europa zóó groot, dat zij in hun verblindheid het Bolsjewistische gevaar dat hun eigen land binnensluipt niet zien, niet willen zien of zelfs doelbewust binnenhalen! Dit is een verschijnsel dat onze volle aandacht verdient. Want het Bolsjewistische gevaar bedreigt ons niet alleen door middel van het Roode Leger, het wroet overal en altijd op ondergrondsche manieren. Heeft niet onze streng katholieke „Maasbode" eens geschreven dat „Stalin onze staatsvijand No. 1" is? U zult zich toch wel moeten afvragen hoe het in vredesnaam mogelijk is geweest dat binnen een bestek van nog geen dertien jaren in het rijkste land van de w e r e l d ( ü ) tot twéémaal toe een hongersnood heeft geheerscht, die aan vele millioenen van menschen het leven heeft gekost? Het antwoord luidt kort en bondig, dat de Sovjeteconomie doelbewust totaal verkeerd geleid werd. Zij beoogde niet het welzijn van land en volk, doch uitsluitend de industrialisatie op groote schaal om, koste wat het koste, een geweldige legermacht en wapenindustrie op te bouwen voor de verwezenlijking van de wereldrevolutie en de vernietiging van de beschaving over de geheele wereld! Voor dit doel werd het platte land vrijwel ontvolkt en werden de arbeiders bij honderdduizenden naar de industriecentra gedreven als slaven. De resultaten van dit misdadig opzet zijn niet uitgebleven. Men ziet welk een geweldige krachtsinspanning de Duitsche weermacht zich nu in het Oosten moet getroosten om Europa te beveiligen en te redden. J)us ook ons land! waarde glunderende landgenooten. Het woord van Lenin, dat men er eerder genoegen mee moest nemen tien millioen menschen te offeren dan de idee van de communistische wereldrevolutie ook maar een oogenblik te schaden, werd maar al te zeer bewaarheid: het werd in de jaren der hongersnooden letterlijk vervuld! E n toen een buitenlandsch diplo31
maat Litwinof, den tegenwoordigen Sovjetgezant in de U.S.A. eens op het misdadige van dit systeem wees, antwoordde deze: Ach wat, menschen? van die smeerlapperij hebben wij meer dan genoeg! Hoort U het? brave Nederlandsche arbeiders? Van nu af luidde het parool de Sovjetunie te maken tot het bolsjewistische militaire bolwerk van de vernietigende communistische wereldrevolutie De Sovjetunie werd hermetisch afgesloten voor de buitenwereld. Duistere plannen verdragen het daglicht beslist niet. Millioenen arbeiders leidden een minderwaardig en onmenschelijk bestaan in de fabrieken, bosschen en mijnen: let wel mannen zoowel als vrouwen en later ook kinderen. De arbeidende mensch werd een machine, ja zelfs een onderdeel van een machine met een mensch-onwaardig bestaan. Altijd weer opnieuw werd het lot der arbeiders in de „kapitalistische landen" vergeleken met dat der werkenden in de Sovjetunie, en werd erop gewezen hoe dankbaar toch de arbeiders in de UdSSR moesten zijn dat de „partij" hun zulk een gelukkig leven had geschonken. In waarheid echter was het met de loontoestanden, voeding en kleeding der arbeiders in-droevig gesteld. In de praktijk konden zij zich zelfs hun allernoodigste levensbehoeften niet aanschaffen. Zoo had b.v. een ingenieur in de Sovjetunie een bedrag van 2—3 maanden salaris noodig om zich één behoorlijk costuum te koopen! Op het rijke, uitgebreide platte land was de godsdienstige bevolking van huis uit sterk anti-bolsjewistisch gezind. De omzetting van den boerenstand in de z.g. collectieve Kolchosenbedrijven met de wegvoering van de bevolking naar de industriecentra werd derhalve een reusachtige mislukking, waardoor landbouw en veeteelt praktisch ten gronde gingen. Zóó ontstond de hongersnood.... Verreweg de treurigste en ellendigste gevolgen had het Bolsjewistische regime echter wel op zedelijk en cultureel gebied. Volgens de sovjetrussische principes is de Sovjetcultuur in de Bolsjewistische wereldbeschouwing verankerd. Derhalve kan men dan veilig van deze „cultuur" spreken als van: wilde uitwassen, ellende, drankzucht en besmettelijke ziekten', verwaarloozing van 32
de jeugd, vernietiging van het huwelijks- en familieleven, totale uitschakeling van het religieuze leven, etc. etc. Zoo heerschen b.v. ongehoorde woningtoestanden. Een voorbeeld: in Rostov, een der meest welvarende steden van de Unie, wonen in één vertrek van 5 bij S meter de volgende personen: een echtpaar met twee jonge kinderen, een ongehuwde ingenieur, een dito arbeider, een oude vrouw met twee ongehuwde dochters! E n in onbeschrijfelijke sanitaire condities. Hoe staat het met de liefde en het huwelijksleven in het arbeidersparadijs? Het ontwaken van het bewustzijn van de diepere verhoudingen tusschen de beide geslachten is onder het regime teruggebracht tot het parool: „De liefde is een physiologische handeling" dat in de praktijk op de meest cynische en brutaalste wijze wordt toegepast. Het heilige huwelijksleven is er derhalve totaal ontwricht en uiteengescheurd. De vrouw is het eigendom van de massa geworden. De vrije liefde viert hoogtij. Kinderen zijn ten prooi aan de meest grenzenlooze verwaarloozing en verwildering. De z.g. „onbeheerde" kinderen bevinden zich in een afschuwelijken toestand. Zij zijn totaal verwilderd; meestal lijden 80 a 90% dezer ongelukkige wezens aan gevaarlijke ziekten, en zelfs aan geslachtsziekten . . . . De vrouw en moeder, die in onze beschaafde wereld een heilige en heerlijke taak vervult is in de Sovjetunie vóór alles ingeschakeld als arbeidster in de wapenindustrie voor de verwezenlijking van de wereldrevolutie. Men beroemt zich erop dat ruim 30 millioen vrouwen hier werkzaam zijn, d.w.z. 40% van het totaal der arbeidskrachten zijn vrouwen. E n daarbij is zij in het privé leven niet eens meesteres over haar eigen l i c h a a m . . . . Kort en goed: Het Sovjetregime staat met zijn „cultuur" aan de schandpaal. Het verliest ten eenen male het recht om nog voort te bestaan in de reeks van Europeesche naties! E n d a t hangt ons ook boven het hoofd als het Adolf Hitier zonder meer niet zou mogen gelukken dit Bolsjewisme voor altijd met den wortel uit te roeien! Nederlanders, ontwaakt toch en schakel U in voor de verdediging van onze kostbare beschaving. Ten slotte is er nog de kwestie van den godsdienst, die ons van 34
huis uit Christelijke volk niet het minst zal interesseeren. V a n mijn verblijven in het vroegere Czarenrijk heb ik blijvende indrukken van het Russische volk meegebracht als een overtuigd religieus volk. Hoe indrukwekkend waren niet de godsdienstoefeningen in de prachtige kathedralen van Petrograd en Moskou! Op het platte land was bijna geen woning of men vond er een of ander heiligenbeeld dat dagelijks voor vereering in aanmerking kwam. Dat alles behoort nu tot het verleden. In de Sovjetunie regeert het Joodsch-Bolsjewistische antiChristus regime der Goddeloozen, dat sedert jaren grondig heeft opgeruimd met elk denkbaar religieus begrip . . . . Duizenden geestelijken zijn op gruwelijke wijze afgeslacht of gedeporteerd om nooit meer terug te keeren. Kerken en kloosters zijn verwoest, uitgeplunderd of ingericht als bioscopen voor de Goddeloozen, musea voor den anti-Christ of zelfs paardenstallen voor de roode troepen. Om later haar plichten in de Sovjetunie beter te kunnen waarnemen wordt de jeugd goddeloos opgevoed, etc. H o e is het nu mogelijk, dat thans in onze kerken voor de Bolsjewieken wordt gebeden?? Dat op den dag dat het Roode leger zijn 25-jarig jubileum vierde, de kerken voller dan anders waren? Een toeval? Och kom nu W a r e Christenen in Nederland, bedenk wat ook U te wachten staat als het Bolsjewisme mocht zegevieren en Gij, predikers, bedenk wat Gij doet als Gij den Duivel te hulp roept. U w e lichamen zullen het allereerst aan een boom of lantarenpaal bengelen ! W a t zoudt gij ervan zeggen, Christelijke landgenooten, indien onze prachtige Cunerakerk — die in de booze Meidagen gespaard bleef — door de Roode Horden met den grond gelijk gemaakt werd, de St. Bavo in een museum voor Goddeloozen herschapen en de prachtige St. Jans kathedraal in een paardenstal veranderd?? Alles prachtige vooruitzichten, indien het Roode regime nu mocht zegevieren, niet waar??
35
CONCLUSIE. Toen Adolf Hitier eens zeide: „Door de Joodsche Marxisten van mij af te slaan, strijd ik voor het werk des Heeren", was dit ten slotte de éénig mogelijke houding, die een rechtschapen mensch aannemen en ook voor God en de menschheid verantwoorden kon! Wat vinden wij nu in het tegenovergestelde kamp? Terwijl mannen als Winston Churchill, Sir Walter Citrine, Colijn, Ward Price e.d. nog voor en wel zeer kort vóór den oorlog zich aan felle anti-bolsjewistische uitlatingen te buiten gingen zooals b.v. (behalve de reeds hiervoor vermelde) Winston Churchill in zijn boek „De Wereldcrisis": „Rusland, dat zich zelf in de gemeenschap der volkeren onmogelijk heeft gemaakt, is bezig zijn wapenen in de poolnachten te scherpen en predikt met van honger en ascetisch verstijfde lippen de philosophie van de haat en den dood." Winston Churchill bij den eersten winterveldtocht Sovjetunie tegen Finland:
van de
„Finland legt een schitterende, welhaast verheven houding aan den dag. De dienst, dien Finland aan de menschheid bewijst, is ontzaglijk." Sir Walter Citrine in Bombay Press Service Maart '39: „De communisten probeeren onze arbeiders op een dwaalspoor te brengen en zullen hen volkomen ten gronde richten." Ward Price, de bekende journalist in „Daily M a i l " van 16-6-'39: „De door de Bolsjewieken gepredikte klassenstrijd beteekent een veel grooter gevaar dan tot dusverre eenig conflict tusschen staten of groepeeringen van machten." 36
Winston Churchill in een radiorede van 22-6-1941: „Niemand is sedert jaren een meer besliste tegenstander van de communisten geweest dan ik. Ik neem geen woord terug van wat ik heb gezegd." Winston Churchill tijdens den burgeroorlog in Spanje: „Is het communistische geloof en doel niet een getrouwe weerspiegeling van het afgrijselijke bloedbad dat heden in Spanje plaats vindt, tegen den w i l van de meerderheid der Spanjaarden aan beide zijden?" E n nogmaals tijdens den eersten veldtocht van de Sovjetunie tegen Finland: „Iedereen kan zien hoe het communisme de ziel van een volk verpest en vernietigt, hoe het in vredestijd de ziel verdorven en hongerig maakt en in oorlogstijd erbarmelijk. De slavernij van het Bolsjewisme is erger dan de dood (!!)" wordt daar thans bij alle passende gelegenheden door de hoogste autoriteiten (ook op kerkelijk gebied!) vurig gebeden voor datzélfde Bolsjewisme. ' Welk een misselijke houding, welk een walgelijk gedrag . . . . Mag men nu zonder meer in zijn nood den Duivel maar in zijn gebed te hulp roepen, omdat men machteloos is met God's hulp zijn doel te bereiken?? D a a r kan toch geen Zegen op rusten!? E n verder kan omtrent de bedoelingen, die die Heeren(?) hebben om ons, kleine staten, aan de genade van het Bolsjewisme over te leveren, ook niet meer den m i n s t e n twijfel bestaan: De verschillende recente uitlatingen die ik hier woordelijk aanhaal zijn er borg voor: Sir Stafford Cripps in Juni 1942 (klaarblijkelijk in opdracht van hoogerhand en in verband met het toen afgesloten geheime verdrag :) „In e 1 k geval moeten echter de randstaten Lettland, 37
Estland en Lithauen wederom aan de Sovjetunie toebedeeld worden." Sir Clark Kerr, Engelsch gezant te Moskou, nog korten tijd geleden: „Ik ben er volkomen van overtuigd, dat de Russen, na een eventueele overwinning geheel Duitschland zullen bezetten, want Stalin heeft mij persoonlijk bevestigd dat het allereerste doel der Sovjets de algeheele vernietiging van Duitschland en zijn leiders is, van zijn leger en voorts de vernietiging van de Nieuwe Orde in Europa en de bestraffing van de medewerkers aan die Nieuwe Orde(!)" Göteborg's Handels- en Schiffahrt Zeitung met de korte weergave van een ambtelijk persbericht uit de Engelsche hoofdstad: „De prestaties van de Sovjets in dezen bevrijdingsoorlog zijn zóó geweldig, dat hun invloed op de a.s. vredesconferentie in elk geval van een beslissende beteekenis zal moeten zijn." Alsof wij — Europeanen — al niet lang wisten, dat geheel Europa reeds aan de Roode Horden is verkwanseld.... Dorothy Thomson, de wereldbekende Amerikaansche journaliste, die goede relaties met de overheden heeft, in een harer jongste publicaties: „Met de kleine staten zullen wij ons in de toekomst niet meep kunnen bezighouden! Geheel Europa zal in de macht der Sovjetunie komen." Wij behooren toch zeker ook nog tot de „kleine staten" in Europa? Prettig vooruitzicht.... Hoe men de aangelegenheid ook bekijke, van welk standpunt: é é n ding is wel zeker, dat wij ons absoluut geen illusies behoeven te maken over w a t ons te wachten staat indien de Sovjets mochten zegevieren . . . . Dus landgenooten, ik stel U nogmaals de volgende vragen: 1. W a t zou er van ons werelddeel met zijne eeuwenoude 38
cultuur en beschaving geworden zijn, indien Adolf Hitier niet op 22 Juni 1941 het zwaard tegen de Roode Horden opgenomen had?? 2. W a t hangt ons nog steeds boven het hoofd, zoolang „het goed gaat"?? 3. W a t hebben wij te verwachten indien de vurige gebeden van de Dames en Heeren (?) aan de overzijde eens verhoord mochten worden?? W e l k e is derhalve de éénige houding, die wij Nederlanders moeten aannemen??: Met alle macht Adolf Hitier steunen op E L K gebied in zijn Titanenstrijd tegen het vermaledijde Bolsjewisme, w a n t . . . . het bestaan van ons mooie Nederland staat op het spel met onze geheele beschaving, kortom a l l e s waarvoor onze voorvaderen dapper gestreden hebben, ons geestelijk en cultureel leven, onze godsdienstvrijheid, ons gezins- en familieleven, de toekomst van onze bloeiende jeugd Dat alles is nog te redden indien wij ons gezonde verstand gebruiken.
ONTWAAKT: VOLK VAN NEDERLAND ! ! OP T E N S T R I J D E T E G E N H E T B O L S J E W I S M E , NEDERLAND's DOODSVIJAND !
Maart 1943.
39
K 1795
