m-mm
■■^
mmwrw^
■
Woorden van Add v. Witzenfcurg
yv Levendig
Muziek van David G. v. d. Linden
pZang
^Jtfjr^^l}) | j, jjj,!, l^ Daar
Voorspel
&s 3£UQ m ¥ tedH t I
^
was rie
er
P
Om - dat Hij
zei:
±: E P3F^
zijn
me - de-mensch Veel goei - e
al
gw
leun - de
««« nog
ver-staat.
\A/-I Wel En
i pp r'
..I J_ on - ver - vul - de maak mij naar mijn
j'lfl J^l,^ i m
k
i
EEU
De smeden keken naar eUaar, Met zeer ontstelde blikken. Zij durfden op dat groot verzoek, Niet zoo maar ja te knikken. Zij stamelden: .O, wijze man. Hebt gij geen andere wenschen ? Want niemand vindt den sleutel ooit Tot 't hart ven alle menschen"
din van
i wen-schen,
wen-schen
n
i ... Hij
Een
-#-*
UL
Een Wij-re, die men
saam.
De
al-Ier-bes-te
J j J jiiJi1] f
gen
leer - de.
Maar
zelfs
be
Toon
mij
-
de.
é± f
I
Wij
dat
gij
-
ze Uw
i sieu-tel niet.
ru^ a
sleu - tel, waar-mee'koop'nen
f
die
B^m f
rif f \ jjjn
.. zocht, maar vond den
p ^^
||
mijn
wm
|,||J,
lan-den
| ! ^
i psi
PÜ
^ " vak
aan
fftBpiüü
mß karl »n^k had toch
hij
't Ver - vul - I
ver van - daan,
^
.Leg
In
'e
s
t^j^JZztn^T^^F^ eer - de.
hier
al
^^
^
sme-den.
eens
uit
kan.
|,il;
f^fl
f Tot't hart vän
al - Ie
men .chen
Het
al - Ie
men-schen.'
hart van
^ &
^
Toen trad een oude smid naar voor. Nog wijzer dan de Wijze, En die begon den vreemden wensch, Tot 't allerhoogst te prijzen. Hij zei: .Had leder menschenkind. Maar zulke groote wenschen. Misschien vond men den sleutel dan, Tot 't hart van alle menschen.
J
if
*
Door zulk een sleutel, luister goed. Laat zelfs een smid zich foppen. Zoon sleutel ligt in ieder hart. Dat voor zijn naast wil kloppen. Ook in U zelve. Wijze, ligt Vervulling van Uw wenschen. Want Liefde Is de sleutel tot Het hart van alle menschen."
Dit is belangstelling voor geluidsopname van Stem en Instrument I Subliem« wedergave op 25 cM. dubbelzijdige onbreekbare Gramophone platen met 6 minuten speelduur a f3.50 en 15.-, meerdere afdrukken 11.- minder. Dag en uur vooraf te bespreken bij:
Willem Sprenger's Opname Studio Passage 46 - Den Haag - Tel. 113778 Red. en Adm. Oolgewater 22. Lelden. Tel. 700. Postrekening ITßno.
Verschont weKelvjKs — Prgs per Kwartaal l. 1.95
TT ECIV
■ ,f
et f'w
H
JEAN PARKER M.G.M.
—
^
AAN
» lekker slapen.
i>Miin Weine |^ '^he. r«s.*« xeit Moede-B.^ ^^ en
DE
slapen als Mn«"»«hoodeo»1n
VROUWEN
door ze te wi» bevatten, wat Zal dewolnoo »ets hoe deteerebabyhu^n^^^
DIE CHARME WILLEN
dikwijls U hei s
BEZITTEN!
Door haar zuinigheid goedkoop!
Als U 't niet noodig vindt charme te bezitten, behoeft U 't hier volgende niet te lezen. Maar U wilt het wèl lezen I Geen échte vrouw is onverschillig voor haar uiterlijk. Toch hebben sommige vrouwen 'n voorsprong: zij, die mooi willen zijn er iets voor willen doen en Pond's methode volgen. Ons grillig klimaat vraagt extra zorg. Masseer Uw gelaat, evenals hals en armen, 's avonds gedurende een paar minuten met wat Pond's Cold Cream, die de huid tot diep in de poriën reinigt. Met 'n Pond's Tissue verwijdert U de overfollige Cold Cream 't gemakkelijkst. Gebruik 's morgens een weinig Pond's Skin Freshener, die U verfrischt en die de poriën sluit. Overdag gebruikt U Pond's Vanishing Cream, die een goede basis is voor Uw poeder en die U een aantrekkelijke, matte teint geeft. Mooi willen zijn is geen ijdele wenschl Gebruik slechts P o n d' s I . . . . Volg
POND'S METHODE OVERTOLLIG HAAR
MONSTERS van Cold- en Vanishing Cream ontvangt U na inzending van 10 et. porto aan POND'S EXTRACT Co., Afd. rr, AMSTERDAM
verwijderd door ELECTROLUSE komt niet terug. Eenlg afdoend «yiteem. Advlieer uw arts. Behandeling absoluut pljnlooi. Laat gaan lidtaakans na. Gratis advlas. Instil, v. alectr. ontharing E. Nootaboom. Goudscha Singel 83« - Rotterdam
NAAM: ■ADRES:
®
GODFRIED DE GROOT
JAN LUYKENSTRAAT 2A TELEFOON
AMSTERDAM
28474
NDPASTA steunt gij 5 Nederlandsche Industriein, daar de voornaamste grondslofien en de verpakking ook
II
RLANDSCH FABRIKAAT zijn. Bouwt dus mede aan de welvaart van Nederland I Croote Tuben Kleine Tuben
MEN ZIE DB VELE REPRO; DUCTIES VAN ONS WERK IN .HET WEEKBLADCINEMA & THEATER.
SPECIALITEIT IN MODERNE EN ARTISTIEKE FOTO'S
.... 60 ets. . , . .23 ets.
Dr. H. NANNING's Pharm. Cbtm. Fabr. N.V. • Osn HM|
VICTORIA-WATER NEDERLANDSCHE M«. Opg. 1887
OBfRLAHNSTEIN NATUURLIJK BRONWATER
..,'
(
daante bekijkende. „Dat is een beschikking. — Hughes," vervolgde hij, met 'n gebieders-air den bootsman wenkend. „Hughes, breng den eerste naar zijn hut en," — voegde hij er plechtstatig bij — „leer uic het ongeval, dat zich zoo juist hier heeft afgespeeld, dat ijdele grootsprekers, lichtzinnige leeghoofden en hebzuchtige dwazen, die een ander zijn deel niet gunnen, zoowel hoog- als laaggeplaatsten, door een nooit falende gerechtigheid achterhaald worden." Na deze explosie van welsprekendheid zocht hij met een uitgestreken gezicht zijn weg over de gladde loopplank en richtte zijn schreden westwaarts, de stad in. Hoewel hoofdmachinist Glencannon gedurende zijn loopbaan op intiemen voet met verschillende wereldsteden was geraakt, dagteekende zijn kennis van de haven van New York van recénten datum en bovendien was zij beperkt tot de havenkwartieren van Brooklyn. Manhattan w as 'n gesloten boek voor hem, of beter een flesch, waarvoor hij geen kurketrekker bezat. Een snijdende wind woei door de straten en zijn gedachten gingen uit naar een dampende groc. „Heeremetijd," zei hij huiverend, onzeker stilstaand onder een hooggelegen viaduct, waarover luidruchtige treinen donderden, ,,als dat nu de gast vrijheid van dat verwenschte drooggelegde New York moet voorsrtellen, geef mij dan Reykjavik op IJsland maar, ofschoon het daar ook niet. bepaald een natte beweging is. Er moeten hier grocapotheken in de buurt zijn en geen klein beetje ook.
Ktttlhi« vön de bekende Ufa-ster, zullen we in de film „Vluchtelingen" opnieuw kunnen bewonderen. - 3
- 2 —
■■
I. Toen op dien Vrijdagmorgen in Februari, een sleepboot de „Inchcliffe Castle" naar zijn ligplaats sleepte, was dit schip, ook al was het maar voor één keer gedurende zijn ruige carrière, een ding van schoonheid. Het was zes dagen te laat van Triest vertrokken en daarna door zeeën gebeukt, vervolgens door hagel bekogeld, door jachtsneeuw geteisterd en gegeeseld door stormen, totdat de roest, de schrammen, de deuken en het vuil barmhartig, of liever gezegd: als door tooverij, onder een witglinsterend ijsgewaad verborgen waren I In den vroegen morgen opvarende door de Narrows, terwijl het rookgordijn van den nacht nog langzaam boven Manhattan dreef, leek het op een van die schepen van suikerwerk, die dikdoende scheepseigenaren plegen te vereeren aan den dienst verlatende kapiteins, die van hun kant echter meer gevoelen voor winstaandeelen dan voor een feestmaal, en voor klinkende munt aanmerkelijk grooter sympathie bezitten, dan voor geglaceerd gebak. Maar nu de zon boven de fabrieken en gasbedrijven, boven al het woelige en grauwe leven van Long Island geklommen was, was de „Inchcliffe Castle" niet langer een mooi stuk suikerbakkerswerk, maar 'n onvergelijkelijk, uit zee aangespoeld juweel. Het was een sprookjesschip uit bevroren vlammen gestold, een vaartuig van diamant, duizendmaal mooier dan Rome's vorstelijkste statiegalei. „Hemel, wat ziet die schuit eruit," bromde Montgomery, de eerste officier, terwijl hij de trap naar het vooronder afglibberde en zich bij Glencannon, den hoofdmachinist voegde, die bij de voorste windas stond. „Heb je ooit zoo'n smeerboel gezien? Hoe moeten we er dat in vredesnaam af krijgen." „Nou, dat zal nog wel meevallen," antwoordde de machinist, terwijl hij een lading shagtabak in zijn pijp stopte en een lucifer vroeg aan een juist voorbijkomenden dekmatroos. „Ik denk, dat we met een beetje stoom en wat .poetsen met vet, het zaakje gauw genoeg zullen ontdooien en in zijn gewonen toestand terug brengen. Den stoom zal ik met plezier uit de ketels leveren, maar poetsen met vet is geen werk voor fatsoenlijke vaklui, dus daaraan zal de machinekamer zoo vrij zijn niet mee te doen." „O, vind je dat?" viel de eerste scherp uit. „Laat ik je dan zeggen, mijn waarde heer, dat het opruimen van ijs een baantje voor allemaal is, den kok, de machinekamer en de blauwe jongens inbegrepen." Als Damocles' zwaard kwam een brok ijs van drie voet naar beneden tuimelen en sloeg Montgomery, die juist . adem schepte om zijn strafpredikatie voort te zetten, tegen het dek. „Wel, wel," mompelde Mr. Timothy Glencannon, kalmpj es de liggende ge-
,.,(>.*
Maar waar die uithangen, mag Joost weten!" Hij liet zijn oogen gaan langs de winkels aan beide zijden van de avenue, zonder echter ook maar iets te bespeuren, wat in de verste verte leek op een vermomd café, estaminet, Brauhaus, four-ale bar, gin-kelder, of hoe die schoone instituten verder mochten heeten. Uit zijn humeur, sloeg hij een zijstraat in en sjouwde verder. Plotseling zag hij een paar passen voor zich uit een gestalte, die iets bekends scheen te hebben. Eerst kon hij den persoon niet thuis brengen, maar plotseling — aan de flapooren en de naar buiten staande voeten — herkende hij den jongen marconist van de „Inchcliffe Castle ", Burns. Mr. Glencannon legde er een stapje op om hem in te halen. „Wel, wel, Burns," groette hij zijn collega met een enthousiasme, dat oorsprong vond in zijn eenzaamheid, „je
w ziet er zoo piekfijn uit, dat ik je bijna aanzag voor zoo'n vent, die z'n duiten op de wedrennen verdient." „Meent u dat heusch?" antwoordde Burns stralend, terwijl hij een gcmsleeren handschoen aan den rand van zijn parelgrijzen hoed bracht en een goedkeurenden blik langs zijn kameelharen jas liet glijden. . „Wel, het doet me genoegen, dat u zoo'n goeden dunk van mijn smaak heeft." En hij tikte heerachtig met een sigaret op de achterzijde van een emaille ingelegden, zilveren sigarettenkoker. „Ik heb hier zooveel familieleden en kennissen, dat ik altijd mijn beste beentje voorzet, als ik in New York aan wal ga." Een gelukkige gedachte flitste door het brein van Mr. Timothy Glencannon. „Als je hier zoo goed bekend bent, zal het je niet veel moeite kosten, me den weg te wijzen naar een plaats, waar ik wat te drinken kan krijgen P" „Wat te drinken ? Bedoelt u misschien of ik een speakeasy weet ?" Burns zei het met het beschermende lachje van een grootstedeling, die een provincialen vriend de verborgenheden van de Metropolis onthult. „Nou en of. Ik weet ze allemaal. Kijk eens hier," vervolgde hij, terwijl hij Glencannon verscheidene kaartjes gaf, die hij prompt uit zijn jaszak opdiepte, „hier heeft u de namen en adressen van eenige van de gezelligste plekjes waar ik in New York beland ben. Ik kan ze u alle warm aanbevelen, ze zijn hier allemaal in de buurt, zoodat u maai behoeft uit te zoeken." „Het is nog vroeg op den dag," meende de hoofdmachinist, „zoodat ik wel bij allemaal 'n kijkje kan nemen." De eerste gelegenheid, die de eer van zijn bezoek genoot, was de „Downstair Yacht Club", gevestigd in een kelder onder een slagerij. Ondanks zijn naam was in dit établissement niets dat ook maar het minst met de zee uitstaande had, zichtbaar; de versiering bestond voornamelijk uit foto's met de moeizaam tot stand gebrachte handteekeningen van jongemannen, blijkens hun beeltenis behoorende toi het nobele gilde der prijsvechters. Er heerschte die onformeele en gezellige toon, waarmede Mr. Glencannon zich uitnemend kon vereenigen. „Wel Dinges, wat zal het zijn?" vroeg de man, die tegelijkertijd als gérant, kellner en buffetknecht fungeerde. „Een druppeltje whisky," deelde de hoofdmachinist met een veelbeteekenend knipoogje mede, terwijl hij met zijn vingers de hoogte van vijf ä zes centimeter in een denkbeeldig glas aangaf. „Het spijt me. Dinges," bekende de functionaris, „maar de whisky is nog niet heelemaal klaar, begrijp je? Hij is vanmorgen pas uit den ketel gekomen en we moeten het nog een paar keer door houtskool laten loopen om hem het goede oude kleurtje te geven. Het ontbreken daarvan doet aan het debiet- schade." Glencannon staarde hem verslagen aan. „Wat denkt u van een Boibon ?" opperde de exploitant-kellner. „Dat is hier buitengewoon' goed. En dan heb-
'.-
■
f
—
ben we ook nog iets heel bijzonders van appels en graan, waarvan we met glycerine den scherpen smaak wegnemen. Maar wacht eens. Dinges; ik zal je wat voorzetten, zooals je het nog nooit in je leven geproefd hebt — laat mij nou eens onze clubspecialiteit voor je klaarmaken. Wat dacht je daarvan, mijn jongen, onze clubspecialiteit?" „Vriendlief," verklaarde Mr. Glencannon met een vleug ontstemming in zijn schor geluid, „aan dat geklets van je heb ik geen steek. Het gaat er alleen om, dat ik wat te drinken krijg. Te drinken, versta je, een borrel, een graantje, een piereverschrikker of welken anderen naam je er aan geven wilt." „O.K.," was het opgewekte bescheid; „O. K. vriend, jij zult je Special hebben. Maak je maar niet ongerust, dat je keel ongesmeerd zal blijven." II. Na een kleinigheid als lunch gebruikt en aan de drukke bar nog een special ingenomen te hebben, achtte Mr. Glencannon het oogenblik aangebroken om nog iets meer van de stad te gaan zien, zooals hij het uitdrukte. Hij raadpleegde de kaartjes, die Burns hem gegeven had en besloot naar „Benny's Little Lido" te stappen, dat precies om den hoek was. „The Lido" bleek een allerliefst oord met drie kogelgaten in het plafond, maar nadat hij zich hier een paar uur had verkwikt, liet de oude geest van rusteloosheid zich weer gelden, zoodat de eerzame hoofdmachinist zijn tournee vervolgde naar „The Reading Room", die zyn naam van leeszaal echter weinig eer aan deed; vijftien ä twintig beeren stonden aan de bar, maar geen van allen las. Gedurende zijn bezoek in deze inrichting, werd Glencannon overgehaald om te zingen en daarna weer uitgcnoodigd om
Vraag tweehonderd negen en vijftig. Waar en wanneer reed de eerste trein? Onder degenen, die ons vóór 3 Februari (Indische abonné's voor 3 April) goede antwoorden op deze vraag zenden, verdeelen wij een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen. Adresseeren aan: Redactie „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart of envelop a.u.b. duidelijk vermelden: Vraag 259.
DE OPLOSSING Vraag tweehonderd vijf en vijftig. Sir John Alcock en Sir Arthur WhittenBrown maakten in Juni 1919 de eerste non-stop-vlucht over den Atlantischen Oceaan. De hoofdprijs werd verworven door den heer H. D. Smit te Den Haag en de troostprijzen door mejuffrouw A. de Goede, Rotterdam; den heer H. A. G. Pieters, Rotterdam; den heer C. van Bleiswyk, Den Haag; mejuffrouw W. B. van Spaak, Amsterdam; mejuffrouw A. H. E. Dideraan, Den Haag. - 4 -
er ten spoedigste mede uit te scheiden, waarop hij, in zijn wiek geschoten, zich naar „The Old Pickwick Taverne" begaf. Hier was een dozijn Italiaansche revoiverhelden bezig met een spelletje kaart, waarbij zij zoo'n helsch lawaai maakten, dat hij thans de ongestoorde mogelijkheid kreeg, zingende zijn ziel uit te storten, zonder iemands muzikaal gevoel te beleedigen. Met al deze vermaken was het laat geworden eer Mr. Glencannon het wist. Het was een inspannende dag geweest; hij begon moe te worden en ook was tot zijn bevreemding zijn maag niet in orde. „Dat komt natuurlijk van die vreemde koeskoes, die ik gegeten heb," luidde zijn conclusie. „Nu ik er over nadenk, heb ik dat ook op Borneo gehad." Daar er ijs op het plaveisel lag en zijn stap verre van zeker was, bereikte hij niet zonder moeite door leege, holle, windgestriemde straten het havenkwartier. Boven de daken van de loodsen zag hij den schoorsteen van de „Inchcliffe Castle" en daaromheen zware stoomwolken, die uitgolfden in het felle licht van de schijnwerpers. De lieren ratelden en in zijn neusgaten drong de scherpe reuk van brandende salamanders. „Wel, wel," mompelde hij, op zijn ijskoude vingers blazend, „nog altijd aan het lossen! Enfin, ik ben zoo moe, dat zelfs het lawaai van duizend duivels mij vannacht niet uit den slaap kan houden." De dokwerkers hadden het achterruim onder handen; toen hoofdmachinist Glencannon zich tusschen de stapels kratten en kisten doorwrong, terwijl aan den kop van den steiger de kraan een pakkist met korte rukken uit het luik omhoog deed .stijgen. De touwen van den strop waren stijf van het ijs en glad. Iemand schreeuwde een waarschuwing. De kist plofte omlaag, werd verbrijzeld op een katrol en rolde in het koude, zwarte water tusschen de kade en den scheepswand, waar ze zonk met een zucht . en een dof keelgeluid. Toen hij bemerkte, dat Swales, de zwaargebouwde, lichtontvlambare tweede officier de leiding had, toefde Mr. Glencannon een oogenblikje om de taal aan te hooren, waartoe dit ongeval hem ongetwijfeld zou inspireeren. Hij wou juist de loopplank opgaan, toen hij voor zich een keurig houten doosje zag liggen, zoowat tien centimeter lang en vier hoog, waarschijnlijk een overblijfsel van den inhoud van -de rampspoedige pakkist. Met een snellen blik naar den waker, wiens rug juist naar hem toegekeerd was, bukte de hoofdmachinist zich, liet het doosje in zijn mouw glijden en slenterde nonchalant het schip op. Alleen in zijn hut, zag hij, dat aan zijn vondst een label bevestigd was. Bevat monsters. Niet ten verkoop geïmporteerd. Gemaakt in Tsj echo-Slowakije. „Wel," filosofeerde hij, terwijl hij de zegels verbrak en het deksel wegschoof, „het ziet er niet erg veelbelovend uit, maar het is altijd wel goed... hè, wat is dat!" In ontsteltenis gooide hij de doos
Hij griste de oogen uit dè la, rukte de deur open en stapte op het ijskoude dek. Zijn voeten gleden onder hem weg en de volgende seconde belandde hij met een doffen plof in zittende houding op de plek, waar hij zooeven nog gestaan had. De bogen lagen in een halven cirkel voor hem, als de eerste rij van een zaal vol toehoorders. Zij staarden gespannen naar hem nu, en vreemd genoeg, was hun blik er een van het diepste medegevoel. Die blik fiet niet na Mr. Timothy Glencannon te ontroeren. „Misschien zijn jullie op stuk van zaken wel niet zóó antipathiek als ik dacht," zei hij, moeilijk overeind krabbelend met één hand tegen de pijnlijke plek van zijn rug gedrukt. „Ik ben bereid jelui mijn excuses aan te bieden voor mijn onwelwillendheid van zooeven, veroorzaakt door het verlies van eenendertig zuur verdiende ponden. Als ik echter maar een manier kon bedenken om dien zwendelaars den buit weer te ontfutselen... als..." De scherpe wind, die zijn haren deed wapperen, scheen hem niet te deren, zoo diep stond hij in gepeins verzonken. Hij rimpelde zijn wenkbrauwen en kauwde op de punten van zijn snor. Eindelijk schoof een langzame lach over zijn gezicht. „Wel, wel, wel, het is vroeger gelukt; misschien zal het wel weer lukken" Brutale menschen hebben de halve wereld... Kom maar mee, kleine schitterende oogen, dan zal ik jullie een warm bedje spreiden onder mijn eigen donzig hoofdkussen." III. Het waren de slappe uren van den middag en de Downstair Yachtclub was vrijwel verlaten. De gérant-manusvan-alles slenterde naar Mr. Glencannons tafeltje en sloeg de broodkruimels weg met een smerig servet. „Wel DingeSi," begroette hij den bezoeker, „hoe voel je je vandaag?" De hoofdmachinist staarde hem melancholiek aan — hij staarde echter alleen met zijn rechter oog. Het linker bleef strak gesloten. „Ik voel mij ellendig, dood ellendig, als je 't weten wilt," was het sombere antwoord. Glencannon maakte een prop van zijn zakdoek en drukte die tegen zijn gesloten linkerooglid. „Och ja?" klonk het deelnemend. „Wat is er aan de hand. Dinges... iets niet in orde met je oog?" „Niet in orde is wel heel zacht uitgedrukt. Ik heb het gisteren verloren!" „Het verloren?" riep de ander onthutst. „Ja," bevestigde Glencannon. „Het is ontzettend ongemakkelijk. Het is op
BEZOEKT HET
FASTATHEATER TE DEN HAAG
speciale bestelling in Tsjecho-Slowakije gemaakt en het was haast niet te onderscheiden van het echte." „O!" was de opgeluchte commentaar. „Nu begrijp ik je. Het was valsch, namaak, dat bedoel je toch, Dinges?" „Ja, het was een glazen oog, maar het was een meesterstukje van oogmakerskunst. Die lui in Praag hebben me er vijftig dollar voor laten dokken en ik heb er met genoegen twee keer dat bedrag voor over om het terug te krijgen. Want als ik wachten moet, tot het nieuwe klaar en verzonden is, ben ik ook nog niet gelukkig." „Zoo," zei de kellner peinzend, tegelijk als terloops rondkijkend onder de tafels. „Wel, honderd dollar is een aar-
dig handje vol wisselgeld! Heb jeeenig idee. Dinges, wäär je het verloren hebt ?" „Neen," zuchtte Mr. Glencannon, „zie je, ik kan niet voelen of het er in zit of niet. Ik weet alleen, dat het er uitgevallen moet zijn, ergens tusschen hier en het einde van de Vijftiende straat. Maar het is natuurlijk allang in gruizelementen..." „Dat weet ik nog zoo net niet, het kan op iets zachts gevallen zijn," bemoedigde de ander hem. „Misschien heb je het wel verloren toen je hier was. Zeg, weet je wat ik zal doen; als de lui straks komen, zal ik iedereen vragen of ze het gevonden hebben. Ja en dan zal ik er vanavond naar zoeken als ik veeg. Ik zeg je, dat ik die honderd dollar best kan gebruiken!" „Het is erg vriendelijk van je, om je er zooveel moeite voor te geven," was het wederwoord. „Maar als je het vindt, ben je honderd dollar rijker." „O. K. Dinges," grijnsde de eigenaar van de „Downstair Yachtclub", „kom straks nog maar eens aanloopen. En (Vervolg op pa&na 21]
—
GISTJR EINE LIEQE
Een Ufa-film. Regie: Johannes Meyer. Rolverdeeling: Sir Henry Godwin Louis Graveure Eddy Blattner Heinz Rühmann Julius Wellenreiter, balletmeester Ralph, Arthur Roberts Dolores Müller, stenotypiste ... Jenny Jugo Lilly Montero, zangeres Eva Eras Regisseur Otto Stoeckel Lina, huishoudster Marta Ziegler Kapelmeester ,. Bruno Ziener Operazangeres Margot Köchlin Gevangenbewaarder Friedrich Ettel Manager Will Kaufmann Rentmeester Ernst Rotmund Commissaris van politie Fred Immler , olores Müller is een jonge steno-typiste, die graig verre reizen zou maken en zich daarom als reis-secretaresse verhuurt bij een lastigen, ouden heer, die spoedig nog lastiger wordt als blijkt, dat Dolores machine-schrijven slechts zeer gebrekkig en de Engelsche taal heelemaal niet kent. Op een autotocht in het gebergte worden ze aangehouden door gendarmen, die op zoek zijn naar een rooversbende en bun auto meenemen. Terwijl ze op de terugkomst van den auto zitten te wachten, treedt hun een woest-uitziende man tegemoet. Dolores' superieur ziet hem voor een der roevers aan en wordt doodsbang. De man neemt hen mee naar een berghut, waar ze nog een tweeden, dergelijk individu aantreffen. Als ze 's nachts bovendien nog schoten hooren knallen,'kent Julius Wellenreiters angst geen grenzen meer. De toeschouwer echter ziet ' de twee „bandieten" in het naburige dorpje een telefoongesprek voeren met de Berlijnsche Opera, want het zijn de beroemde tenor Godwin en de balletmeester van de opera, die in het gebergte hun vacantie doorbrengen. Daar ze de heele geschiedenis een kostelijke grap vin- i den, laten ze de reizigers in den waan, dat ze werkelijk roevers zijn. Tusschen Godwin en Dolores begint een jonge liefde te ontluiken, maar de tijd van de première nadert en spoedig moet Godwin weer naar Berlijn terugkeer en. Deze terugkeer vindt plaats onder het, mom van een vlucht voor denkbeeldige achtervolgers. Eenmaal in 'Berlijn, ontdekt Dolores echter, wie de „roóvers" waren, en zij wil ook aan
^ '
:
||K" xw
9
'S
S"«fc
■v :*. «, Ti
'm
de opera verbonden worden. Zij is zóó vasthoudend, dat er niets anders opzit dan haar in het ballet op te nemen. Dolores begaat hier talleoze flaters, maar de ergste komt op den première-avond, als ze na een prachtige aria van Godwin midden op het tooneel springt en luid begint te applaudisseeren. Ze wordt op staanden voet ontslagen, en iedereen is blij haar kwijt te zijn. doch als Godwin thuis komt, vindt hij een brief, waarin hem medegedeeld wordt, dat Dolores door den voogdijraad naar een weeshuis gebracht Is. Dan voelt hij, dat hij het meisje toch niet missen kan en hij gaat haar zoeken. Na veel moeite lukt hem dat en aan het eind van de Hlm zien we Dolores en Godwin op hun huwelijksreis in de streek, waar ze elkaar voor het eerst * ontmoet hebben.
^
\
i L'
iPiBr v' ^> ' ^«
HL £fK^HHr'^dV*' •
'm
■
r *JLÄ
\S&-
SLHBM
* jfiF' "'g*4jftp^^>^^1
^3 *
1 Iv
-
■
\
!-;
01
ir m*
i
°^ rüT^t: ' " J.** '
^■^^^BBB
ri
■■ 'S
^ :-;~l I
■
\§^
V
I. Louis Uravj iROhmann.j
X ',
- 8 —
' Jugro in hét gesticht vc A-h.HeinzRahmannon Iv vKe.7.Louis Graveure zingt .Het me ifl Westen" ».Meisjes «onder
nw
»■■:;■
|HHg '■■■■■:
I
ÖP
1
-.
wmmmmm^^
»
I*!©© fiiiiimÄtf©iPir©iin jö©kiSe©d $ji&(&iin 1. Genevieve Tobln in «en fraai visitetoilet van lichte stof mat een bijpassend hoedje en een grooten vo«. (F«o Fo«) 2. Elizabeth Young, een nieuwe actrice van de Paramount, flatteert de geliefde xwart-wit-comblnatie at bijzonder I (Foto Paramotlnt}
10 -
MOEST STAANDE ETEN. Wekenlang ischias. Met zijn ervaring helpt hij nu anderen. Hier volgt een ongewoon sterke aanbeveling van een middel tegen ischias van iemand, die zelf in hevige mate aan deze kwaal geleden heeft. Indien U ooit de pijnen van ischias gevoeld hebt, moet U het stellig lezen. En als U iemand kent, die aan ischias lijdt, zoudt U hem hiervan moeten vertellen. De aanbeveling komt van Mr. T. P. R. Hij schrijft: ,,Ik leed ongeveer zes weken lang aan ischias. Er waren tijden, dat ik niet meer kon zitten of liggen, maar steeds moest blijven doorloopen. Ik kon zelfs niet gaan zitten om te eten. Een buurman zei me Kruschen Salts te probeeren, wat ik ook deed: ik nam eiken morgen een theelepel vol in een glas warm water. Toen ik anderhalven flacon gebruikt had, verdween de ischias, en nadien heb ik het nooit meer gevoeld. Ik blijf doorgaan met eiken ochtend wat Kruschen te nemen, omdat ik last heb van constipatie en ik er van overtuigd ben, dat Kruschen Salts het beste middel ter wereld is tegen ischias en rheumatiek. Iedereen, die aan deze kwalen lijdt, raad ik het dringend aan. Ik ben Kruschen Salts veel dank verschuldigd." T. P. R. De pijnen van ischias zijn een symptoom van dieper kwaad — hetzelfde euvel, dat rheumatiek, spit en jicht kan veroorzaken. Zij zijn het teeken, dat er iets aan Uw stofwisseling hapert en onzuiverheden in het bloed gekomen zijn. Kruschen Salts is een combinatie van zes natuurlijke zouten, welke Uw inwendige organen tot geregelde werking aansporen. Kruschen verschaft U daarom een inwendige schoonheid en gezonden bloedsomloop. En wanneer de „kleine, dagelijksche dosis" Uw stofwisseling in orde blijft houden, dan zullen ischias en rheumatiek voortaan Uw deur voorbijgaan. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a ƒ0.90 en ƒ 1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen. Stralende gezondheid voor één cent per dag. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpakking, de naam Rowntree HandelsMaatschappij, Amsterdam, voorkomt. FIIM-ENTHOUSIASTEN A. J. M. v. M. te ROTTERDAM. Wij zullen zooveel mogelijk met Uw wenschen rekening houden. I. O. ie UTRECHT. Beide films zijn in ons blad besproken. B. K. te 's-GRAVENHAGE. Wende U tot de Meéro-Golawyn-Mayer, Damrak 49, Amséerdam. J. T. ée DORDRECHT. Wij zullen meé Uw wenschen rekening houden.
NMN NC£F
PUROL rijk aan geneeskracht KNIPPUZZLE J. H. £e HAARLEM. Tony van Eyck is nog ziek. Wil vinden heé ook erg jammer voor haar, Truus is ihans weer gezond. Bedoeld bericht was waar. U mag ons zoo vaak schrijven als U wilt. M. d. B. te 's-GRAVENHAGE. Siegfried Arno is niet dood. U bedoelt „Die Lindenwiréin". „Streep door de rekening" is het vorige seizoen in het Asta-Theater vertoond. „Met zijn dertienen aan tafel" werd opgevoerd onder den titel „Wenn die Liebe Mode macht". Joe E. Brown filrat bij de Metro«Goldwyn-Mayer te Hollywood. H. E. te 's-GRAVENHAGE, Tedere goede muziekhandel zal U die liedjes kunnen bezorgen. E. V. te 's-GRAVENHAGE. Hierbij de gevraagde adressen. Lien Deijers, Hohenzollerndamm 36, Berlijn. Truus van Aalten, Hotel Carlton, Amsterdam en Maureen O'Sullivan, Metro-Gold wyn-Mayer Studios, Culver-City, Californië. L. v. d. 5. te KAMPEN. Het I» nog niet zeker of Hans Albers ons land zal bezoeken. Erich Pommer is als productieleider voor de Fox te Parijs werkzaam. Ina von Eiben speelde voor het meisje, dat een courant kocht bij Trude Hesterberg. A. S. te LUTTERADE. Voor „filmster" kan men niet leeren. Een eerste vereischte .is talent, tweede vereischte een fotogenique uiterlijk, ten derde moet men geluk hebben. Zet het plan uit Uw hoofdI M. S. te ROTTERDAM. Joseph Schmidt woont Nürnbergerstrasse 68, Berlijn. Hij is niet getrouwd. J. d. BR. te RENKUM. Hierbij de gevraagde adressen. Maurice Chevalfer, Metro-Goldwyn-Mayer Studios, CulverCity, Californië. Clark Gable hetzelfde adres. Buster Crabbe, 5431 Marathon Street, Hollywood. Gary Cooper moet U schrijven p.a. Paramount Studios, Hollywood. Indien U een foto wenscbt, drie antwoord-coupons insluiten. U kunt in het Nederlandsch schrijven. G. B. te AMSTERDAM. Gloria Swanson filmt nog. Het adres van de Paramount is Keizersgracht 309, Amsterdam. H. V. te 's-HERTOGENBOSCH. Rose Barsony speelt te Londen in een operette. De gevraagde foto's zijn gezonden. T. d. J. te NIJMEGEN. De gevraagde foto's hebt U intusschen zeker ontvangen. Neen hoor, filmster worden is geen peuleschilletje. Clark Gable kunt U schrijven (in het Engelsch) Metro-Goldwyn-Mayer Studios, Culver-City, Californië. Een antwoord-coupon insluiten I Het kan eenige maanden duren, eer U antwoord ontvangt. J. E. BR. te DORDRECHT. In deze rubriek beantwoorden we alleen vragen betreffende filmsterren. Jeanette MacDonald heeft geen valsch gebit. L. v. M. te 's-GRAVENHAGE. Josef Schmidt is den 6en Maart jarig. Hij woont Nürnbergerstrasse 68, Berlijn. Hij is te Czernowitz geboren. Leeftijd vermelden we in deze rubriek niet. P. W. te AMSTERDAM. Het adres van Jackie Cooper is Metro-GoldwynMayer Studios, Culver-Clty, Californië. Lilian Harvey moet U schrijven p.a. FoxStudios, Western Avenue, Los Angelos.
J. S. te 's-GRAVENHAGE. Edwina Booth kunt U in het Engelsch schrijven. Haar adres is Metro-Goldwyn-Mayer Studios, Culver-City, Californië. De gevraagde foto's hebben we niet voorradig, schrijf ons s.v.p. of U twee andere wenscht te ontvangen. U mag ons iedere week schrijven. J. H. J. S. H. te AMSTERDAM. Deze naam schoot den scenario-schrijver toevallig te binnen, daarom koos bij hem. Een andere verklaring kon de schrijver ons ook niet eeven.
Jelui hebt in langen tijd niets van mij gehoord, over dien neef van m'n vrouw, 't Heeft jelui heelemaal niet gespeten. Opsnijerijen hoor je genoeg, ook al vertel ik jelui niets van dien snuiter. Onlangs was hij weer ereis bij ons op visite. En vriendelijk dat ie was, en vol praats! Ergerlijk. Ik dacht eerst, dat hij kwam om geld te leenen en daarom begon ik maar direct te vragen of hij iemand wist, die me voor een slordige drie maanden aan een tientje kon helpen. Als ik je soms met een Pond van dienst kan zijn, oom Petrus, dan graag. Ik kom pas uit Engeland terug en ik heb m'n groot geld nog niet gewisseld! Z'n groot geld. 't Zal wat zijn! Ik bedankte hem en zei, dat ik aan de vreemde papiertjes geen waarde hechtte. Aan z'n gezicht kon ik zien, dat hij die speculatie in Ponden, die ergerlijke streek van hem, ook nog niet vergeten had. En hij bracht het gesprek op 'n ander apropos. Londen is toch maar een wonderlijks stad, zei hij. Zoo, zei m'n vrouw, die natuurlijk hapte, omdat 't d'r neef was. Ze hebben pas weer een nieuw hotel geopend. Een mirakel! Duizend kamers. En van den eersten dag af vol. Die kamers zijn wel buitengewoon ingericht. Alles wat je maar wenschen kunt. Je eigen bad, je eigen telefoon. En wat het mooiste is, je kunt alles veranderen, zooals je dat zelf verlangt. Is de kamer te warm, dan maak je hem net zoo koud als je het verlangt. Is het licht te hel, dan verander je het net zoo als je wilt. . . . Dat schijnt me een volmaakt hotel, zei m'n vrouw vol bewondering. Toch niet, zei d'r neef. Waarom niet ? Nou, zie je, antwoordde de schooierd, wanneer je je vrouw meeneemt en ze is ook op je kamer, dan kun je d'r niet zoo jong maken als je zelf maar wilt. . . . M'n vrouw zei niets. En ik probeerde haar te troosten, door langs m'n neus weg te beweren: Mensch erger je niet. PETRUS PRUTTELAAR.
zat aan zijn ontbijt en las zijn krant. Mijn nicht, tegenover hem gezeten, had een paar brieven naast haar bordje en las die. Plotseling trof een eigenaardig geluid het oor van mijn neef. ,,\Vat is er?" informeerde hij, over zijn lijfblad heenkijkend. „Asjeblieft," antwoordde mijn nicht, terwijl ze hem een geopenden brief toewierp. „Lees zelf maar. De naaister maakt geen enkele japon meer voor mij vóór je de rekening betaalt! Hoe vind je zooiets?" „Schitterend! Ik ga die naaister direct een bedankbriefje schrijven." „Wat is 't beste, dat je ooit door je radio hebt gekregen?" „Twintig gulden bij de Bank van Leening I" Buurvrouw: „Ik las in de courant uw advertentie, dat uw hond is weggeloopen. Ik heb nooit geweten, dat u een hond hadt." Mevrouw Naastaan: „Dat heb ik ook niet, maar ik hoop er zoo een te krijgen."
Bovenstaande stukjes vormen uitgeknipt en opgeplakt, een foto van een Duitschen filmacteur. Onder degenen, die ons het goed opgeplakte portret en den naam van den ster zenden, zullen wij tien foto's van hem verdeelen. De oplossingen moeten vóór den 30sten Januari (Indische abonné's vóór den 30sten Maart) ingezonden worden aan ons adres; Redactie „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Zij, die het blad onbeschadigd willen houden, kunnen volstaan met de stukjes te calqueeren of over te trekken en ze zóó op te plakken. Degenen, die de Wekelijksche Vraag ook op willen lossen, kunnen die tegelijk met deze puzzles inzenden, doch wij verzoeken hen in dat geval de oplossingen op versc/i/Z/ent/e velletjes papier te schrijven, die ieder duidelijk van naam en adres voorzien zijn.
SARA RHEN ROME MILL PHILSS HOPE ARI RANTHBUHNK EPE Onder degenen, die de drie namen van filmsterren weten te ontcijferen welke in bovenstaande visitekaartjes verborgen zijn, zullen wij een hoofdprijs van f. 2.50 en drie troostprijzen verdeelen.
OPLOSSINOEN C. .& m-PUZZLES No. 518 KNIPPUZZLE
singen; den heer M. Goudswaard, Rotterdam; den heer C. Jelleman, Maastricht; mejuffrouw J. van Gameren, Rotterdam ; mejuffrouw L. Verburg, Rotterdam; mejuffrouw B. Mechanicus, Amsterdam; den heer M. v. Zanten, Rotterdam.
MONOORAMRAADSEL Mady Christians in
Warum hast Du mich wach geküsst?
WIST U OAT U TEGENWOORDIG AL VOOR IV« TOT 2 CENT EEN „TOCCOS" (de fijnste Egyptische Import) KUNT HEBBEN???
VISITEKAARTJESRAADSEL
Emil Jennings De tien foto's werden verkregen door: mejuffrouw M. Korendfjk, Rotterdam ; den heer F. Tasseron, Den Haag; mejuffrouw J. Henneke, Amsterdam ; den heer J. A. P. van Wijck, Vlis-
Mejuffrouw T. Duindam te's-Gravenhage verwierf den hoofdprijs, de heer R. Lafleur te Amsterdam, de heer G. Vergay te Amsterdam en de heer A. van Donck te Rotterdam de troostprijzen. INDISCHE PRIJSWINNAARS Van de abonné's uit overzeesche gewesten kregen een prijs; mejuffrouw J. W. Rheenen, Djokja (f. 2.50), de heer S. S. Bahasoan, SangaDalam (troostprijs), mevrouw van Sichern, Paramaribo (troostprijs), mejuffrouw E. Rüben, Kepandjen (troostprijs), de heer T. E. Hoat, Batavia (foto van John Boles), mejuffrouw L. L.Hoa, Menado (foto van Hans Albers), de heer H. C. May, Emmastad (foto van Anna May Wong), de heer Oey Kay Liang, Batavia (foto van Clark Gable), mejuffrouw E. Rüben, Kepandjen (foto van Magda Schneider), de heer J. van der Hoogte, Soekaboemi (f. 2.50), mejuffrouw J. J. H. Klootwijk, Mata Pau (troostpiijs), de heer G. A. de Jong, Kediri (troostprijs), mejuffrouw J. Khouw, Batavia (troostprijs).
- 12 -
- 13 -
Een troepje Amerikaansche toeristen bezichtigde den krater van den Vesuvius. De gids merkte daarbij als terloops op: „Zooiets hebt u bij u in de Vereenigde Staten niet, hc?" „Och neen," zei de Amerikaan, die zich evenwel niet liet overbluffen, want hij voegde er snel aan toe: „Maar wij hebben een waterval, die dat heele zaakje in tien minuten kan blusschen!" De juffrouw, die vergeefs poogde jong te blijven, zei met klaaglijke stem: „Ik krijg gewoon een rilling over mijn rug als ik aan mijn veertigsten verjaardag denk!" Waarop haar beste vriendin zoetsappig antwoordde: „Is er dan toen iets onaangenaams gebeurd?" Jim: „Mijn vrouw komt uit een zeer groot gezin." John: „Dan tref je 't nog. De mijne is er nog altijd in — ze heeft het meegebracht!" ■ De chef van een groot stoffenmagazijn engageerde een nieuwen bediende. „Kunt u Fransch spreken?" „Vloeiend." „Kunt u goed verkoopen?" „Ja." „Kunt u goed liegen?" „O ja!" „Goed, dan kunt u hier voorloopig op proef komen." De jongeman deed erg zijn best en men was dan ook zeer tevreden over hem, totdat er op een dag een Fransche dame in den winkel kwam, en in 't Fransch haar wenschen kenbaar maakte. Toen moest de bediende het opgeven. Twee minuten later stond hij tegenover zijn chef, die woedend was. „Het is een compleet schandaal! Toen ik je engageerde beweerde je, dat je vloeiend Fransch sprak!" ,,Ja zeker," antwoordde de jongeman ongelukkig. „Maar u hebt mij ook gevraagd of ik goed kon liegen. En daar heb ik toch ook ja op gezegd."
■
.
■
i
.
ALS HET LEVEN EEN SUCCES WORDT AUGUSTE ODDINO. Op den eersten dag van het nieuwe jaar is te Londen een man gestorven, waarvan de dagbladen beweerden, dat hij de vertrouwde van vorsten was en een vorst in zijn beroep. Verschillende couranten gaven zijn portret. Allen wijdden lange artikelen aan hem, waarin door anecdoten, typische invallen uit zijn leven, de beteekenis van den ontslapene aan het groote publiek werd kenbaar gemaakt. Zoo iets doen de Londensche bladen niet om den eersten den beste. En toch is de overledene geen groot staatsman geweest. Evenmin een financier, of een vorst der industrie. Evenmin een schilder, componist, of acteur. Hij was zelfs geen geboren Brit. Deze man heette Auguste Oddino en zijn beroep was eigenaar van een restaurant. Zijn vaderland was Italië. Zij, die in Londen bekend zijn, en van goed eten houden, beweren, dat men in bijkans alle betere eetgelegenheden met de kellners Fransch moet spreken, wil men goed bediend worden. Nog beter is het om Italiaansch met hen te spreken. Tenminste, als men die taal goed beheerscht. Want het gros der kellners, die in de Engelsche hoofdstad voor den inwendigen mensch zorgen, komt van het schiereiland aan de Middellandsche Zee. De meesten gaan naar het verre, koude, mistige Londen als zij nog jongens zijn en beginnen hun moeilijk beroep van de laagste ^port af. Men kan ze in de restaurants direct herkennen, hun donkere gelaatskleur, hun zwart krullend haar, hun eigenaardig, niet Engelsch accent, verraden hen. Men ziet bij de jongens ook, hoe zij zich moeten wennen aan hun beroepskleeren, de smoking of den rok, afleggertjes van andere collega's. Het hooge boord zit hun wat onwennig. Menigmaal heb ik medelijden met die jongens gehad en gepoogd met een paar woorden in de taal, welke voor hen zooveel begrijpelijker is dan het Engelsch, met zijn eigenaardige accenten, hen op hun gemak te stellen. Sommigen van die knapen vinden hun weg door het leven. Zij zijn zuinig en leven van bijkans niets. Na eenige jaren hard werken keeren zij naar het vaderland terug, met voldoende pounds, shillings en pences, om stil te leven of een bescheiden restaurant te openen, waarin zij hun kost verdienen. Pounds, shillings en pences die in lires omgezet, in hun vaderland hun nieuwe mogelijkheden openen. Auguste Oddino, kwam naar Engeland, toen hij reeds een man van erkende verdiensten op zijn terein was. Het was in 1897. Men beweert, dat hij eertijds al reeds Koningin Victoria door zijn kookkunst in verrukking had gebracht. Zeker is, dat Koning Edward de verdiensten van Oddy naar waarde wist te schatten en een trouw bezoeker van zijn selecte
restaurant was. Koning Edward was een en vleesch. Het was een pleizier, om kenner van alles, wat het leven uiterlijk hem aan het werk te zien. Zijn meesteren innerlijk waard te leven maakte. stuk was het volgende: Van een groote Iedereen in de uitgaande wereld kende ham sneed hij 120 plakjes vleesch en Oddy en men ging er trotsch op, hem bij deze waren zöó dun, dat de ham na de dien naam te mogen aanspreken. Een „operatie" ternauwernood 4 c.M. dunner jonge dandy vond het heel smart, als hij, was geworden. met zijn chorus-girl soupeerend, Oddy Oddino nam van tijd tot tijd vacantie met dezen nick-name mocht aanspreken en ging dan naar het vasteland. Menigen kon toonen, dat hij tot de „uppermaal reisde hij dan in gezelschap van ten" behoorde 1 leden der upper-ten of bekende artisIn 1901 opende hij zijn eerste beten, die, met Oddy als gids,, Parijs beroemde eetgelegenheid in de even bezochten en van hem leerden, waar de roemde Londensche winkelstraat, den Fransche keuken op zijn edelst werd unieken, boogvormigen verbindingsweg gediend. Dat de Italiaan een kenner van in het hartje van de wereldstad, de voortreffelijke wijnen was, verhoogde Regentstreet. natuurlijk voor zijn vrienden het geOddy stamde uit Turijn. Zijn loop- noegen van zijn gezelschap. baan begon hij in Londen in het Café Deze restaurateur was werkelijk de Royal, een restaurant, dat nog bestaat vriend van koningen en prinsen en men doch veel van zijn ouden luister heeft beweerde met goeden grond, dat als hij verloren. Daarna ging hij naar het al de decoraties zou hebben gedragen, Criterion-restaurant, dat als New-Cri- die hem werden verleend, dat hij dan terion nog bestaat en vele gasten trekt. menig diplomaat met vele jaren dienst, Zooals gezegd, werd hij in 1901 leider overtroefd zou hebben. en eigenaar van het Imperial restaurant Doch Oddy was een bescheiden man. in de Regentstreet. Hij verstond echter de kunst, om voor De kleine Italiaan wist de beau zijn materieele belangen te zorgen, al kon monde van Londen naar zijn restaurant hij vrijgevig zijn. Menigmaal offerde hij te trekken. Hij was de vertrouwde van voor liefdadige doeleinden groote beiedereen, die tot zijn vaste bezoekers dragen. "Hij is als een rijk man behoorde, doch gesloten als niemand. gestorven. Men heeft wel eens geprobeerd, om Alle Londensche avondbladen wijdden hem er toe te brengen, zijn memoires lange artikelen aan zijn nagedachtenis. te schrijven, maar daarvoor was hij niet te vinden. Hij beschouwde dat als in stryd met zijn beroepsplicht. Toch zou hij heel wat interessante bijzonderheden over Londen en een zeker deel der Londensche bevolking hebben kunnen vertellen. Na het genot van een goed glas wijn, worden de tongen wel heel los, en Oddys wijnkelder was altijd beroemd. Artisten, vooral acteurs, waren zijn vaste gasten. Zij brachten leven en attractie in zijn etablissement. Oddy wist dit te waardeeren en wanneer het hem ter oore kwam, dat een van zijn vaste bezoekers uit de theaterkringen er slecht bij zat, dan werd dezen „zwakken" broeder geen nota gepresenteerd. Voor de „zwakke zusters" zorgden zijn gasten wel. Doch desniettegenstaande mocht het den gast aan niets ontbreken. In 1926, toen de Regentstreet, op hooger bevel, geheel omgebouwd moest worden, ontging het Imperial restaurant evenmin dit lot. Oddino nam toen de leiding van Gatti, een evenzeer beroemd Italiaansch restaurant in een van de Londensche hoofdstraten, het Strand, totdat zijn nieuw etablissement gereed was. Oddy was een meester in zijn vak. Hij kende zijn zaak van A-Z en schroomde niet, om zelf aan de bediening zijn deel te nemen. Menig beroemde gast beschouwde het als een hooge eer, ^ïs Oddy zelf voor de service zorgde. Dat werd een onderscheiding genoemd. Hij Renate Müller en Hermann Thlmig In de was een meester in het snijden van wild Ufa-toonfilm „Victor en Victoria".
KLEINER MANN WAS (Naar het bekende boek van Hans Fallada). D.L.S.-film, Holland. Regie: dr. F. Wendhausen. Rol verdeeling: Engeltje Hertha Thiele Pinneberg Hermann Thimig Zijn moeder Ida Wüst Jachmann Fritz Kampers Heilbutt Victor de Kowa Lehmann Paul Henckels Kleinholz Jacob Tiedtke De verkooper Theo Lingen In het kleine, Pommersche stadje Ducherow heeft de kleine, verlegen Johannes Pinneberg een betrekking als boekhouder bij den graanhandelaar Kleinholz. Kleinholz is een tyran voor zijn personeel, maar thuis heeft hij niets te vertellen; daar deelt zijn vrouw de lakens uit. Hun dochter, een even heerschzuchtig, liefdeloos wezen als haar moeder, moet tot iederen prijs aan den man gebracht worden, en de keus vtm moeder en dochter is gevallen op Pinneberg, die dan als schoonzoon in de firma opgenomen zal worden. De familie Kleinholz is echter totaal onkundig van het feit, dat Pinneberg sedert een week getrouwd is met Emma Morchel, die hij vol liefde en trots „Engeltje" noemt. Zijn huwelijk heeft den eenvoudigen boekhouder uit zijn eentonig, uitzichtsloos bestaan opgeheven tot de hoogste toppen van geluk, maar als deze echt Kleinholz bekend wordt, ontslaat hij Pinneberg, Wat nu, kleine man? — In Ducherow is het absoluut onmogelijk een andere betrekking te vinden, en Pinneberg is de wanhoop nabij. Engeltje gaat echter niet bij de pakken neerzitten en schrijft naar Pinnebergs . stiefmoeder in Berlijn — hoewel onder protest van Pinneberg zelf, die zijn stiefmoeder niet erg lijden kan. Nu schijnt het lot een gelukkigen keer te nemen, want Mia Pinneberg schrijft terug, dat ze voor Johannes een betrekking als verkooper in een confectie-magazijn weet en dat de kinderen maar bij haar moeten komen. Opgeruimd verlaten Engeltje en Pinneberg Ducherow en trekken naar Berlijn. Maar dan komt de ontgoocheling. Mia leidt een eenigszins eigenaardig bestaan en heeft als kamerbewoner een zekeren Jachmann bij zich inwonen. Zij heeft Engeltje en Pinneberg naar Berlijn laten komen om hun een harer kamers te verhuren, terwijl ze net jonge vrouwtje als dienstmeisje gebruikt
^»
_
Hertha Thiele en Hermann Thimig
Van de belrekking in het confectie-magazijn Müller & Co, is heelemaal geen sprake. Diep verontwaardigd over zoo'n behan«. deling klaagt Engeltje bij Jachmann haar nood, Jachmann interesseert zich erg voor haar, en hij weet gedaan te krijgen, dat Pinneberg als verkooper bij Müller & Co, aangenomen wordt door den chef Lehmann, Deze Lehmann heeft reden te over om Jachmann ter wille te zijn, want deze weet altijd
a H R
FVIH ■ MP^ ^n^ W^ l' * ^1
UA^H
^ ^L«^^''J' ta
i^^^
^B j>. J
^S
im
WF
»uil 1 f iMwrt
WÊ WÊ ÄBBi
Hertha Thiele, Hermann Thimig en Ida Wüst
Victor de Kowa en Hermann Thlmig
- 14 ^H
nog zijn hun moeilijkheden niet ten einde. Mia Pinneberg heeft voor haar levensonderhoud buitengewoon veel geld noodig en om dit te verkrijgen geeft ze in haar huis schitterende nachtfeesten, waar Jachmann een waar speelhol exploiteert. De politie koesterde reeds lang verdenking tegen Mia's feesten en op zekeren nacht doet zij een inval. Alle aanwezigen worden gearresteerd, behalve Jachmann, die weet te ontvluchten. Door het opzienbarende proces, dat het
koopers te vinden voor de goederen, die hij (Lehmann) uit het confectiemagazijn ontvreemdt, Pinneberg heeft het onder het personeel van Müller & Co, niet makkelijk, slechts een van hen, Heilbutt, komt hem welwillend tegemoet, en spoedig ontstaat een warme vriendschap tusschen beide mannen. Engeltje en Pinneberg wanen nu hun verloren gegane geluk weer teruggekeerd, doch — 15 -
__
._
- •
Hertha Thiele, Jacob Tiedtke en Hermann Thimig
gevolg is van de arrestaties, wordt Pinnebergs positie bij Müller & Co. ernstig bedreigd, doch Heilbutt springt voor hem in de breè en weet te verhinderen, dat hij ontslagen wordt. Ook bezorgt hij Pinneberg een andere woning. Doch nog worden ze niet met rust gelaten, Jachmann wil naar het buitenland uitwijken en hij geeft Pinneberg een poosje zijn koffers te bewaren. De politie zit hem echter op de hielen en neemt de koffers in beslag, die gestolen goederen uit het confectie-magazijn blijken te bevatten, Pinneberg valt nu ook onder verdenking, doch weer is het Heilbutt, die redding brengt. Hij ontdekt den diefstal van Lehmann en diens connecties met Jachmann, waardoor Pinneberg volkomen gerehabiliteerd wórdt. Na Lehmanns arrestatie neemt Heilbutt diens plaats in en bevordert Pinneberg tot eersten verkooper. De wolken zijn nu voorgoed van zijn en Engeltjes gelukshemel verdwenen en het kindje, dat spoedig komt, maakt hun geluk volkomen.
■
DE HELSCHE MACHINE
GESFËEKKEN MET MIJN VRIEND PIETEßSEN
(INFERNAL MÄCHINE)
Re&e van Marcel Darnel
O"
1
itmoedigd en teneinde raad, geeft Robert (Chester Morris) zijn laatste francs uit aan een wilden rit in een taxi door Parijs. Zijn wagen heeft een aanrijding met den auto van Elinor (Genevieve Tobin), een mooi, schatrijk, Amerikaansch meisje. Robert inviteert het meisje, met hem naar een café te gaan, waarbij zij gevolgd worden door een paar ongure types, die belust zijn op haar prachtige diamanten sieraden. Om de juweelen te redden, steelt Robert ze zelf, waarna hij, na een hevig gevecht met de apachen, de vlucht neemt, terwijl Elinor inmiddels naar haar hotel is gegaan. Wanheer hij aan het hotel komt, verneemt hij van den portier, dat zij met haar tante en haar millionnair-verloofd«, Doreen (Victor Jory) juist naar Amerika is afgereisd. Robert volgt hen, verbergt zich aan boord van den stoomer, om zoodoende als blinde passagier de reis mede te maken. Aan boord bevinden zich ook twee anarchistische matrozen, professor Hoffman (Edward von Sloan), Signora Albini (Josephina Withell), die zangeres is. Spencer (James Bell), een boosaardig marconist en de kapitein van het scbi] (Arthur Hohl). De tante dringt er bij Elinor op aan, dat zij met Doreen zal trouwen, omdat zij bij de inflatie al hun geld verloren hebben. Het meisje heeft echter een hekel aan den arroganten millionnair. Intusschen maakt Robert zichzelf aan Elinor bekend en geeft haar de juweelen terug, die zij dacht, dat hij gestolen had. Als belooning geeft Doreen hem een som geld, zoodat hij nu zijn passage kan betalen. Wanneer het schip in volle zee is, brengt de marconist aan den kapitein een telegram van Scotland Yard, waarin gemeld wordt, dat er een heische machine aan boord is, welke over twee uur het geheele schip met man en muis zal doen vergaan. Alle personen, die den inhoud van het telegram vernomen hebben, beginnen elkaar nu te verdenken. De professor verklaart, dat de kapitein de schuldige is, daar deze zijn loopbaan liever zóó wil eindigen,
r
Fox'JPllm dan te sterven aan een langzaam sloopende kwaal. Doreen beschuldigt den professor en de kapitein beschuldigt Doreen, omdat deze ophet punt staat, bankroet te gaan en op deze wijze een eind aan zijn leven wil maken. Ook de twee anarchisten worden verdacht, omdat een gesprek wordt afgeluisterd, waarin de kapitein bedreigd wordt. Als dus zoodoende allen op hun beurt verdacht zijn geworden, verklaart Robert ten slotte, dat hij de bom meegebracht heeft. Doreen biedt hem honderdduizend dollar aan, als hij de heische machine uitschakelt, maar Robert wil hieraan niet voldoen en eischt een onderhoud met haar onder vier oogen. Hun gesprek wordt door een luchtkoker afgeluis-
CHESTER MORRIS EN GENEVIEVE TOBIN
afweet, maar haar alleen voor zichzelf wilde winnen. De kapitein en de anderen zijn woedend, als ze dit hooren. Een wilde jacht vangt nu aan over het geheele schip. Robert weet zich te verbergen in een radiohut. Hier laat Spencer aan Robert materiaal zien voor een boek, dat hij aan het schrijven is. Tusschen de papieren ziet Robert echter het bewuste telegram en bemerkt, dat het ver-
k las in jullie Weekblad, dat de schouwburgen in Amsterdam zoo 22 JL» slecht bezocht worden. Gaat het nu een beetje beter?" „Gelukkig wel. Van Kerstmis tot Nieuwjaar hebben de tooneel- en schouwburgdirecteuren goede zaken gedaan. Nu is het wel weer een stuk minder, maar niet zoo erg als begin December." „En hoe is het in de bioscopen?' „Die gaan gelukkig best. Er worden dan ook week aan week prachtige films vertoond. In dat opzicht staat Nederlaad bovenaan." „Hoe meen je dat?" „Nu, het gebeurt heel vaak, dat b.v. Tuschinski de première voor Europa heeft van een Amerikaansche film. En de Ufafilms worden wel eens in ons land vertoond nog vóórdat de Berlijners ze te zien krijgen!" „Komt er niet weer gauw een nieuwe Charlie ChapUn-film in ons land?" „Dit seizoen nog niet, Pietersen. Dat wordt hoogstwaarschijnlijk 1935- Waar kun je bridgen?" „Natuurlyk. Waarom?" „Dan moet je maar goed op het programma van je stam-bioscoop letten. Binnenkort zullen ze daar wel de „Bridgefilms van Culbertson" gaan vertoonen." „Ik wist niet, dat die film bestond. Wat krijgt men al zoo op het witte doek te zien?" „Een zestal twee-acters, die door de
ARMAND TOKATYAN, de tenor van de Metropolitan Opera te New York, gaf in ons land voor de radio zijn kunst ten beste-
Radio-Pictures zijn vervaardigd. De beroemde Amerikaansche Bridge-expert Ely Culbertson treedt persoonlijk in deze filmpjes op." „Als je die filmpjes gaat kijken, kun je dan leeren hoe je het spel eigenlijk moet spelen? Wordt het geheele publiek tot „Goudsmitjes" opgevoed?" „Wel neen! Eigenlijk kan je van die filmpjes alleen maar leeren, hoe je het spel niet moet spelen. Ze zijn erg grappig." „Is er nog nieuws van eigen bodem?" „Neen. In onze twee studios, in Eindhoven zoowel als Amsterdam, heerscht een ietwat beangstigende rust. Laten we hopen, dat het de stilte voor den filmstorm is!" „Ik heb gelezen, dat Emil Jannings in een sanatorium is opgenomen." „Dat is ook zoo, maar hij is gelukkig weer geheel hersteld. Op het oogenblik woont hij te Berlijn en zal er gaan filmen. Het is maar te hopen, dat deze film wel in den smaak van het publiek zal vallen, want Emils roem is danig aan het tanen." „Is het waar, dat Greta Garbo Amerika zal verlaten en in Zweden of Duitschland gaal filmen?" „Pietersen, ik ben geen profeet. Maar omdat Greta's reclame-manager dit bericht de wereld ingezonden heeft, durf ik wel haast met zekerheid te voorspellen, dat het niet waar is. Die manager zorgt er wel voor, dat men voortdurend over de geheimzinnige Greta spreekt, maar zijn berichten zijn vaak eenigszins bezijden de waarheid. Als je eens nagaat, hoeveel nieuwtjes over Greta hij al uit zijn duim heeft gezogen.... Ik denk dat zijn beide duimen allang leeg zijn!"
yiwf m fand! ätufui NIVEA
CHESTER MORRIS EN GENEVIEVE .TOBIN
terd door Doreen, de tante en de andere aanwezigen. Het laatste, wat de luisteraars hooren, is, dat Robert aan Elinor bekent, dat hij gelogen heeft en niets van een bom
Want dit weer, vandaag regen, morgen kou, dan weer wind of zon, vereischt een bijzondere bescherming van Uw huid. Neemt Uw voorzorgsmaatregelen. Wrijft, zoowel overdad vóór het uitgaan als 's avonds vóór het naar bed gaan, gezicht en handen in met Nivea. Uw huid blijft dan glad en soepel en krijgt dat zachte en verzorgde, wat ons zoo aangenaam opvalt.
DE ONBESCHEIDEN VERSTEKELING
valscht is. De marconist bekent, dat hij het telegram heeft geschreven, alleen, om als gegeven voor zijn boek te weten, hóe de passagiers en vooral de gehate kapitein zouden reageeren op doodsgevaar. Robert zorgt er voor, dat de marconist van straf verschoond blijft. Inmiddels heeft tante een geestelijke gevonden, door wien Robert en Elinor in den echt worden verbonden.
Nivea is dag- en
VERWACHT DE GROOTE METRO. GOLDWYN.MAYER.FiLM
nachtcreme tegelijk.
' ESKIRIO
Nivea: in doozen van 20 tot 90 Ct. in tuben van 35 en 55 O.
Opgenomen onder leiding van den regliseur W. S.'van Dyke in het Hoog« Noorden van Alaska
BEIERSDORF N. V.. Sarphatikade 3 AMSTERDAM-C
CHESTER MORRIS, 6ENEVIEVE TOBIN EN VICTOR JORY - 18 tóv'^Aj; Mr^.:.-*: ■
NIVEA i'P VtQZOftGINC v.\s
"' -
. J
,
H. HEYENBROCK
GLASFABRICAGE
H. HEYENBROCK DE SCHILDER VAN LICHT EN ARBEID
Een album bevattendelS prachtig gekleurde platen naar het werk van dezen beroemden schilder, Elke plaat kan als fraaie wandversiering dienen, Het is een genot zoo'n prachtwerk te bezitten
(Vervolè van pag. 7) laat me nu een special voor je maken!" Nadat hij zijn glas had leeggedronken, stond Mr. Timothy op, verliet het onderaardsche lustoord, opende zijn linkeroog en voegde zich bij Bums, die aan den overkant op hem wachtte. „Wel, hoe is het ? Zou het gaan ?" informeerde de marconist vol belangstelling. „Nou, het werkte als een toovermiddel!" In zijn geestdrift diende Glencannon hem een speelschen ribbenstoot toe. „Ik zeg je, jongen, het plan is schitterend!" Bums likte nerveus zijn lippen af. „Zeg mij precies wat ik moet doen," verzocht hij. „Wel, dat is betrekkelijk eenvoudig," legde Glencannon uit. „Je gaat gewoon naar binnen, gaat zitten en bestelt wat te drinken. Als die schavuit terugkomt om het je te brengen moet je het glazen oog op tafel laten rollen of zitten oppoetsen met je zakdoek. Als hij je vraagt, waar je het gevonden hebt — en dat doet hij natuurlijk — vertel je hem, dat je het uit de goot hebt opgeraapt, toen je binnenkwam." „En wat dan?" „Wel, dan zal onze vriend het voor 'n krats van je willen koopen en dat weiger je natuurlijk met diepe minachting. Dan doet hij je zeker een hooger bod en daarop zeg je, dat je het niet weg wilt doen, omdat je er een dasspeld van wilt laten maken of van plan bent het te gebruiken voor een dood paard, dat je laat opzetten. Elk aannemelijk excuus is goed. Al dien tijd zal hij aan de honderd dollar denken en zijn hebzucht hem parten spelen. Laat het hem niet be-
VLUCHTELIMGEM MANP ALBERT NA ONTVANGST VAN fl. 2.50 WORDT U EEN EX. TOEGEZONDEN - ZEND POSTWISSEL VAN fl. 2.50 AAN DE ADM. VAN HET WEEKBLAD CINEMA EN THEATER OF GIREER HET BEDRAG OP No. 41880 EN TOEZENDING VOLGT
IäTUEVOMNÄGY
EUGEM laöPFEP
4>
«
4
de beminde Fox-ster, gefotografeerd In haa r woning te Hollywood.
neden vijftig dollar; dät heeft hij er best voor over." „Het komt in orde," kondigde Bums optimistisch aan, zijn opgevulde schouders strekkend. „Wacht u maar aan de overzijde van de avenue." IV. Verscheidene uren later stond hoofdmachinist Glencannon beschut en wel in een portiek ergens in de straat van „The Old Pickwick Taverne" en overwoog, dat de wereld toch eigenlijk een hoogst genoegelijke plaats is. Meer dan honderdvijftig dollar bevonden zich in een zak, die kort te voren nog maar enkele bankbiljetten van geringe waarde had geherbergd. En Burns, nu nog - 21 -
— 20-
$
doende het vierde en laatste oog te verkoopen, zou met nog vijftig er bij terugkomen. Natuurlijk moest zijn vriend de marconist provisie hebben, maar wat
BEZOEKT HET
LUXOR PALAST TE ROTTERDAM
•
1-- -
Werd U ook in Kersttijd Zwaarder! Ja, ja — het zou ook .eveel gevraagd zijn, al die heerlijke — maar copieuse — Kerstgerechten te moeten laten staan, zonder ervan te genieten! U behoeft zich echter met te ergeren. Van de overtallige kilo's kunt U gemakkelijk weer afkomen. Gebruikt F a c i I-Pastilles! Facil maakt U slank, langzaam maar zeker — en zonder dieet, zonder moeite of eenig gevaar van welken aard ook. Facil is verkrijgbaar in Apotheke« en Drogisterijen 3/3.— per buis van 100 pastilles voor een vermageringskuur van 3 weken. beteekende tien procent bij een succes als dit? „Hm, h'm!" Mr. Timothy Glencannon schraapte voldaan zijn keel. „Mijn gestolen duiten heb ik terug en een behoorlijke schadevergoeding op den koop toe. Ik veronderstel, dat die Yankeebeurzensnijders zich wel tweemaal zullen bedenken, vóór ze weer een Schot te pakken nemen. Als puntje bij paaltje komt, zijn wij stevige zonen van het Noorden, die onhandige druktemakers nog wel aardig te slim afl" Zijn tevreden gemijmer werd gestoord, doordat Burns opgewonden en buiten adem kwam aanloopen. „Wat is er voor bijzonders?" vroeg Mr. Glencannon, die zijn schuilplaats in de portiek verlaten had en den jongeman geagiteerd bij den arm schudde. „Heb je het geld niet gekregen ?" „Jawel," hijgde Bums. „Maar dat is op het oogenblik van minder belang Vertelt u mij liever direct waar u dat stelletje oogen vandaan heeft ?" „Wat heb jij daarmee te maken?" „Het is van het hoogste belang, dat u het zegt," drong de marconist aan, en de gejaagde uitdrukking van zijn gezicht bewoog Glencannon de waarheid te bekennen. „Wel,, als je het dan met alle geweld weten wilt,"- bromde hij, „ze sprongen uit'de kist met Tsjecho-Slowaaksche, optische artikelen, die vannacht overboord smakte. Maar..." „Dat dacht ik al," viel Burns, die het zweet van zijn voorhoofd veegde, hem haastig in de rede. „Nou, ik kan u vertellen, dat die kerels uit Tsj echo-Slowakije handige jongens zijn. Weet u, wat ze in die oogen verstopt hadden ?" „Neen," viel Glencannon ongeduldig uit, „schiet alsjeblieft 'n beetje op...?" Burns keek eerst behoedzaam om zich heen voor hij antwoordde. „Er zitten diamanten in!" fluisterde hij, „gesmokkelde diamanten! Gesmokkelde diamanten , zoo groot als duiveneieren, een vermogen zijn ze waard. En daar staan wij nou, een paar idioten, die ze voor een appel en een ei verkwanseld hebben!" Hoofdmachinist Glencannon leunde tegen een winkelraam en wuifde zichzelf koelte toe met zijn pet. „Diamanten!" hijgde hij, „goeie hemel, jongen, hoe ben je daar achter gekomen ?" „Dat zal ik u zeggen. Ik was het laatste oog kwijtgeraakt aan dien knaap
t^mmmm in de „Old Picnic Place", en maakte aanstalten om weg te gaan, toen ik zag, dat hij het aan een paar slungels aan de bar liet zien. De een gaf het aan den ander door en een van hen liet het vallen. Het viel op de tegels van den vloer en sprong in stukken en daar rolt er de grootste kanjer van een diamant uit, dien ik ooit van mijn leven gezien heb. Ze grabbelen ernaar,' rapen hem op, bekijken hem van alle kanten en ik grabbel naar mijn hoed en knijp er tusschen uit. Ze leken mij niet maisch en ik was bang, dat ze mij neer zouden slaan om te zien of ik nog meer van dat moois bij mij had." „Ja« maar hoe zit het nu met de anderen, met de andere oogen?" blafte Glencannon. „Hoe krijgen we die terug ? Groote goden, er is geen minuut te verliezen!" „Dat ben ik volkomen met ueens," beaamde Burns. „U zult uw linker oog weer moeten sluiten, teruggaan naar de andere gelegenheden en de honderd dollars belooning voor het vinden op tafel leggen, zooals u beloofd hebt. En als ze vragen, waarom u het oog er niet direct weer. in do^t, als ze het u geven, dan moet u maar zeggen, dat u dan een speciaal instrument, een soort schoenhoorn of zooiets, noodig hebt." „Precies»" stemde Mr. Glencannon toe, hem blijmoedig op den rug kloppend. „Je bent 'n kraan van 'n kerel. Bums. Maar eerst moet ik als de weerlicht naar boord rennen om wat geld te leenen. Maar op. één ding kan je gerust zijn, jongen, ons fortuin is gemaakt!" V. Kapitein Ball, de gezagvoerder van
de „Inchcliffe Castle" en Montgomery, de eerste officier, zaten aan het ontbijt. „Heeft u opgemerkt," vroeg de eerste stuurman, „dat Glencannon een beetje vreemd doet ?" „Vreemd?" was de wedervraag van Kapitein Ball. „Hij is toch geen geheelonthouder geworden ?" „Dät zou ik niet direct durven zeggen," antwoordde Montgomery. „Maar,"' hij leunde over de tafel en dempte zijn stem, „dat hij gedecideerd zonderling doet is een feit. Vannacht hoorde ik lawaai op het achterschip en ik ging er zachtjes heen om te zien wat er aan de hand was. Daar zat hij op het dek voor zijn hut en was bezig drie glazen knikkers met een hamer stuk te slaan en tusschen de scherven iets te zoeken, dat hij niet scheen te kunnen vinden. Alle menschen, wat ging die vent te keer toen hij niets vond!" Kapitein Ball glimlachte, knipoogde en knikte geruststellend. .,0, ik geloof niet, dat er iets aan zijn verstand mankeert; waarschijnlijk heeft hij wat te veel van dien smerigen Yankee-alcohol gehad, dat zal wel alles zijn wat er aan scheelde! Hij is nog al eens met Burns aan den wal geweest en een van de lui vertelde me, dat een zwager van Bums vier, hoe noemen ze die clandestiene drankwinkels hier ook weer, o ja, speakeasies, heeft..," Als Montgomery de opmerking van den hoofdmachinist had gehoord, toen dat blok ijs hem tegen het dek sloeg en had geweten, wat zich in de havenbuurt van New York met Glencannon en zijn kunstoogen had afgespeeld, zou hij thans zeker in triomfantelijk leedvermaak iets hebben gemompeld van lichtzinnige leeghoofden en hebzuchtige dwazen, en zou hij hebben gelachen over de wijze, waarop Glencannon en Burns waren beetgenomen door de koopers van hun kunstoogen, toen deze hadden gemerkt, dat Glencannon blijkbaar meer dan een kunstoog droeg ... waar ze natuurlijk het hunne van hadden begrepen!
AMSTERDAMSCHE KRONIEK De Tooneelgroep „Het Masker", onder artistieke leiding van Else Mauhs, Jan Musch en Ko Arnoldi, gaf verleden week, onder regie' van Ko Arnoldi, de I Amsterdamsche première van „Zoo je me wilt", een tooneelspel in drie bedrijven door Luigi Pirandello. Eindelijk zagen we bij die gelegenheid weer eens een zoo goed als geheel uitverkochten Stadsschouwburg. Waaraan deze goede opkomst van het publiek te danken was? Wel, vier factoren werkten er aan mee. Ten eerste is Pirandello een in ons land beminde tooneelschrijver, die sinds zijn succesvol tooneelstuk „Zes personen op zoek naar een auteur", steeds de belangstelling van het publiek trekt. Ten tweede: Else Mauhs in de hoofdrol. Zij is nog steeds onze veelzijdigste en begaafdste actrice. Voorts is er Jan Musch, die voor vele Amsterdammers „him" groote acteur is. Maar de grootste factor was de „film". Eindelijk heeft de kunst van het witte doek aan haar kunstzuster het tooneel eens een dienst bewezen. Minstens vijf en twintig percent der inwoners van Amsterdam hebben Greta Garbo bewonderd in de film „Zooals ge mij begeert" (As you desire me), en deze vele film-enthousiasten waren natuurlijk nieuwsgierig, hoe dè Nederlandsche artisten het met Pirandello's werk zouden klaarspelen. Welnu, ze zullen na het zien van de voorstelling beslist niet teleurgesteld geweest zijn. Natuurlijk kon men op de
1 IL>I-I \ 11101 si \*»n \
De nieuwste opname van de bekende kunstenaresse Lola Cornero, vervaardigd door onzen medewerker Godfried de Groot.
J. K. B. £e EINDHOVEN. Wendt UéOé de Hollandia-film, Keizersgracht 258, Amséerdam. Ook kunt U schrijven aan den heer Paul van der Hurk, Javastraat 15, 's-Graven hage. J. v. G. (e ROTTERDAM. AlberéPréjean was niet met Annabella getrouwd. Garv Cooper moet U schrijven 5451 Marathon Street, Hollywood. Het beste is, dat II hem een foto zendt; l^ij zal deze dan wel van een autogram voorzien. K. v. L. te DELFT. Albert Lieven en Heinz Rühmann zijn getrouwd. t.B.G, te AMSTERDAM, jan Kiepura moet U schrijven p.a. Hotel Bristol, Unter den Linden, Berlijn. Clark Gable, MetroGoldwyn • Mayer Studios, Culver-City, Californië. J. M. te AMSTERDAM. Wendt U tot den directeur der tooneelschooi, Marnixstraat, Amsterdam, C. v. d. V. te 's.GRAVENHAGE. Het adres van Tommy Coulon Is 5451 Marathon Street, Hollywood. Elissa Landi moet U schrijven 1401 Western Avenue, Los Angles.
GRETA GARBO IN „AS YOU DESIRE ME
— 22 —
r
JAN MUSCH EN ELSE MAUHS film heel andere effecten scheppen als op de planken, en regisseur George Fitzmaurice heeft daarvan ook indertijd een dankbaar gebruik gemaakt. Bovendien heeft men de film, om het Amerikaansche publiek tevreden te stellen, van een „happy end" voorzien. Het is aan Else Mauhs te danken, dat het tooneelstuk het van de film gewonnen heeft. Zij had op Greta Garbo het „persoonlijke contact" met het publiek voor, maar ze had ook tegen het bezwaar te kampen, dat velen den geweldigen indruk van het spel der Zweedsche filmster in hun herinnering béwaafd hadden. In het eerste sensationeele bedrijf gaf zij een creatie van „de onbekende", die tot het hoogtepunt in haar succesvolle loopbaan gerekend mag worden. Jan Musch als de schrijver Carl Salter gaf prachtig tegenspel, maar zijn rol is vrij ondankbaar. Gelegenheid tot groot spel krijgt hij niet. Den film-Salter, Erich von Stroheim, heeft de schrijver van het draaiboek van „As you desire me" beter bedacht. Ook de andeie figuren krijgen weinig gelegenheid spel te ontplooien; zij gaven overigens wat zij vermochten. Maar Else Mauhs beheerschte in alle drie bedrijven het tooneel, hetgeen overigens niet beteekent, dat de andere arlisten niet alles gaven wat van hen verwacht mocht worden. De inhoud van het tooneelspel is in het kort als volgt: — 25-
Ten huize van den schrijver Carl Salter woont een onbekende vrouw, een gevierde danseres, dk 'n lichtzinnig leven leidt. Salter heeft voor deze vrouw zijn echtgenoote verlaten en zijn dochter Greta heeft vergeefs getracht haar vader weer tot haar moeder te doen terugkeeren. Midden in den nacht komt „de onbekende" met eenige vroolijke vrienden in het huis van Salter en brengt een man, Boffa geheeten, mee. Deze vertelt haar, dat zij de vrouw van zijn vriend Bruno Pieri is, wiens vrouw midden in den oorlog is verdwenen. De danseres, die van haar tegenwoordig leven walgt, verlaat Salter en gaat met Boffa naar Bruno. Zij weet zich haar verleden niet met zekerheid te herinneren en deels uit medelijden met Bruno en ook omdat zij twijfelt, geeft zij zich uit voor de vrouw van Bruno. In het laatste bedrijf komt echter Salter, die wraak wil nemen, met een krankzinnige ten tooneele, die hij voor Bruno's vrouw uitgeeft en „de onbekende", die gemerkt heeft, dat Bruno niet alleen uit edele gevoelens vijftien jaar lang naar zijn vrouw heeft gezocht, verlaat na een heftige scène Bruno's huis weer. II ziet, Pirandello heeft ons wederom een sensationeel spel geschonken, waarvan vooral de dialoog uitmuntend is. „Het Masker'' moeten we dankbaar zijn voor de goede vertolking.
.
I I-
ERIKA GLASSNER is den 28sten Februari te Erfurt geboren. Zij debuteerde te Frankfort aan den Main in het tooneelstuk ..De Spaansche vlieg". Tc Berlijn speelde zij het eerst bij Meinhardt en Bernauer. Haar eerste belangrijke filmrol speelde zij in de Rex-Film ,.Dc Erfenisjagers" en haar eerste toonfilmsucces was ,,De Salon tiroler". Erika is getrouwd met den Minis trialdirektor A. D. Kalle.
& R C? E-M-ABC 38
PAULETTE GODDARD is te Chicago geboren. Zij werd danseres en bezocht in 1928 met een ensemble Frankrijk en EngelandTerug in Amerika, werd zij door Hal Roach voor de film geëngageerd. Thans heeft zij een langdurig contract met de Metro-Goldwyn-Mayer. Zij speelt weinig, maar wordt veel gefotografeerd.
C HENRY GORDON werd den I7en Juni geboren. Hij heeft als devies de spreuk ,,de aanhouder wint", hetgeen door zijn loop' baan volkomen wordt geïllustreerd. Vijf jaar was hij als figurant in de Metro-Goldwyn-Mayer Studio's werkzaam, voordat hij zijn kans kreeg. Een acteur, die een kleine rol te vervullen had. werd plotseling ziek en Henry mocht deze rol spelen. Thans heeft hij een gunstig contract met de M.G.M., voor het spelen van tweede plans rollen.
rLcuruo^
OtianwxxrzA Menigeen is al heel wat geld kwijtgeraakt door het gat boven in zijn zak.
JAMES GLEASON is te New York geboren. Htj was werkzaam op een graankantoor, toen de drang naar avonturen hem te machtig werd en hij. in plaats van des morgens naar kantoor te gaan. de wijde wereld introk. Na eenigc maanden belandde hij te Hollywood en werd daar figurant. Nu is hij bij de Metro-Goldwyn-Mayer geëngageerd voor kleine rollen.
BERNHARD GOETZKE is den 5cn Juni jarig. Hij werd te Danzig geboren en bezocht een tooneelschool te Berlijn. Na eenige jaren debuteerde hij aan het Duitsche Theater te Berlijn en oogstte spoedig veel succes. Joe May engageerde hem voor zijn film ..Das Indische Grabmal". Nadien speelde hij in ontelbare stommefilms. Zijn bekendste toonfilms zijn: ,.K. 1 greift ein" en „Das alte Recht".
„Ik heb een hekel aan duorijders," zei onlangs een motorrijder. — Zeker omdat ze altijd achter zijn rug praten I HAL GORDON. is een bekende Engelsche komiek. Hij debuteerde in de toonfilm . .Cockeney War Stories'', daarna volgde „Eve's Fall" en „Old Soldiers never Die". Hal heeft een contract voor twee jaar bij de British International Pictures.
„Als een vrouw naar een uitverkoop gaat, vergeet zij altijd één ding," verklaart een schrijfster. — Haar man, die buiten staat te wachten I Een politicus beweert, dat hij zichzelf in slaap kan krijgen, wanneer hij wil. — Als hij dan maar niet in zichzelf praat I
„En waarom denkt U ?oo'n buitengewonen i leg voor musicus te hebben?" „Ik ben hardhoorend, net als Beethoven!"
C/i./- „Wa ar is de kassier?" Klerk: „Na ar de rennen gegaa n, mijnheer.'' Chef: „Wa t ? In den tijd van de zaak ?" Klerk: „Ja mijnheer, het is zijn laatste kans om de boeken kloppend te krijücii!"
Men stelt voor voetbalwedstrijden voor schooljongens toegankelijk te stellen, tegen den halven prijs. — Waarom niet wat grooter gaten in de schuttingen gemaakt? „Geef een kind veel lekkers dan krijgt het er gauw genoeg van," raadt een dokter. — Ons kroost hoopt, dat de dokter nog meer van die lumineuze ideeën heeft.
FRIEDRICH GNAS is op den 13en November jarig. Hij debuteerde als komiek aan de Volksbühne te Berlijn. Voor de film speelde hij het eerst in .Jenseits der Strasse". Zijn eerste toonfilm speelde hij onder regie van Fritz Lang. n.1. ,,M". Hij kreeg een contract van de Ufa en speelde In ,.Ik bij dag en jij bij nacht", ..Morgenrood" en ,,De ster van Valencia".
MINNA GOMBELL. de bekende Fox-ster. is in Amerika een gevierde artiste. Zij trad in een revue op, en maakte daarna een tournee, waarbij zij Syracuse, Cleveland en New Orleans bezocht. Toen werd zij door William Fox voor de film ontdekt. Zij debuteerde in ,,Bad Girls", speelde daarna de hoofdrol in ,,Sob Sisters". In ons land is zij bekend door haar creatie in ,,Careless Lady".
- 24 -
GAVIN GORDON. die in „Romance" Greta Garbo's partner was, werd door Clarence Brown voor de film ontdekt. Hij maakte met een toon cel-ensemble een tournee, kwam te Hollywood en daar zag de bekende regisseur Brown direct, dat Gavin zeer veel talent had. Reeds bij de opnamen van zijn eerste film, had hij het ongeluk zijn sleutelbeen te breken, maar na eenige maanden kon hij weer spelen. Toch heeft de sprekendcfilm hem nog niet veel geluk gebracht.
Ben man vindt het altijd prettig als je zegt, dat de baby op hem lijkt, maar hij wordt razend, als er beweerd wordt, dat hij op de baby lijkt I Sommige menschen zijn zulke trouwe vrienden, dat zij zelfs je laatste dubbeltje met je willen deelen !
Tante Emilie; „Ik heb maar twaalf kaarten! Maar het hindert niets, hoor, want ze zijn heel goed!"
- 25 -
Aanbidder: „Mijnheer, ik bemin Uw dochter Louise! Ik zou lijden onder de ondragelijkste kwellingen, tot aan mijn stervensuur toe, als ik haar ook maar eén seconde verdriet zou doen." Vader: „Juist jongeman, dat zou je zeker. Daar ken ik mün dochter goed genoeg voor.'-
.
■■
■•
TÄP'DÄNGINQ DOOR
COR KLINKERT DERTIGSTE LES. Traveling Time Step 1. — 1. Spring van den linker' op den rechtervoet. 2. Breng den linkervoet naar voren, terwijl de bal van den voet den grond stevig raakt. 3. Zwaai den linkervoet naar achteren, waarbij de bal van den voet wederom den grond stevig raken moet. 4. Zet den linkervoet stevig op den grond. Het tellen gaat als volgt: hop-1-2-3.
Norm« Sh«ar*r «n ha*r «ehtganoot Irving Thalbarg zljn dez« waak, na Mn rail om da warald, wadar la Hollywood taruggakaard. Wa zlan han hlar mal Loull B. Mayar (gahaal rächt»), dan directeur dar Metro Goldwyn Mayar.
EEN EN DERTIG. STE LES. Traveling Time Step 2,-1. Breng den rechtervoet naar voren, terwijl de bal van den voet den grond stevig aanraakt. 2. Zet den rechtervoet stevig op den grond. 3. Breng den rechtervoet voorwaarts naast den linkervoet en stamp daarbij stevig op den grond, zooals In de betreffende afbeelding is aangegeven. 1. Zet den linkervoet opzij, zooals in de betreffende afbeelding is aangegeven, en stamp daarbij stevig op den grond. Het tellen gaat als volgt: 1-2. 1-2.
Da beroemde loonaalraglwaur prof. Max Reinhardt arrl. vaarde mai zijn amambla in om land, om ar aaniga voorttallingan ta gavan.
TWEE EN DERTIGSTE LES. Traveling Time Step 3. — 1. Breng den linkervoet weer naar binnen en stamp, bij het neerzetten, stevig op den grond. 2. Breng den rechtervoet buitenwaarts en stamp, bij het neerzetten, stevig op den grond. 3. Spring van den linker- op den rechtervoet. 4. Breng den rechtervoet naar voren, terwijl de bal van den voet den grond stevig aanraakt. Het tellen gaat als volgt: 1-2-hop-l.
25 JAAR BALLETMEESTER De populaire hallelmeelter Simon Dlckson vierde deze waak In hat Grand-Thaatra Ie Amsterdam ondar anorma balangslalllng zijn 25-jarig Jubileum.
-26 -
urt Neumahn zal te Hollywood de regie voeren over de Engelsche versie van de film „De gravin van Monte Christo". Onder regie van Georges Monca wordt te Parijs de film „La Cloche" opgenomen. Silvia Sidney zal de hoofdrol vervullen in de ParamoüntFilm„The good dame". Claudette Colbert is bij _^^r i^ ■ ^c ColumbiaFilm geëngagageerd. Zij zal hier twee films per jaar spelen. SILVIA SIDNEY Comm. Livio Pavanelli zal onder regie van Carl Froelich de hoofdrol spelen in de film „Lentesprookje". De British International Pictures zal een film vervaardigen, getiteld „Dubarry". Regie voert Paul Stein. Ernst, Busch speelt de hoofdrol in de Belgische film ..Tyl Uilenspiegel". Dick Powell en Ruby Keeler zullen de hoofdrollen spelen in de film „Dames". Het scenario is geschreven door Robert Lord. Onder regie van Dr. Fritz Wendhausen spelen Emil DICK POWELL Jannings en Angela Salloker de hoofdrollen in de film „De zwarte walvisj:h". De opnamen vinden in het Ufa-studio te Berlijn plaats. Olga Tschechowa speelt een belangrijke rol in de nieuwe Harry Piel-film „Voor ons bestaat geen geheim meer". John Barrymore heeft Helen Chandler gekozen als zijn tegenspeelster in de nieuwe Radio-Film „Long lost father". Onder regie van den Duitschen regisseur Paul Martin werd te Hollywood de film „Orient Express" opgenomen. De hoofdrollen spelen: Heather Angel, Norman Foster, Ralph Morgan en Irene Ware. Lambert Hillyer regisseerde de film „Before Midnight". De hoofdrollen HEATHER ANGEL werden gespeeld door: June Collyer, Ralph Bellamy, Betty Blythe en Bradley Page,
DOOR „Heb je het g-ehoord?" schreeuwde hij. „Ik wil hem hier niet meer hebben." „Ik veronderstel, dat hij weinig lust heeft terug te komen na wat hij vandaag ontdekt heeft," hernam het meisje bitter. „O!" zei haar vader. „En wat is dat dan wel?'' „Dat u een opiumsmokkelaar bent en zich niet geneert uw dochter in dat vuile werk te betrekken." Leiand Barrington was een man, wiens gevoel door zijn levenswijze afgestompt was, maar de minachting in zijn dochters toon sneed hem desondanks diep door de ziel. Het bloed stroomde naar zijn gezicht, dat bijna paars werd; zijn koude oogen schitterden fel en het leek alsof hij in woede zou uitbarsten. Toen beheerschte hij ?ich en lachte luid. „Des te beter als die bemoeial wegblijft. Ik duld niet, dat hij hier rondhangt, alleen omdat hij mij toevallig dien kleinen dienst in Canton heeft kunnen bewijzen." Het meisje zweeg een oogenbtik, maar haar volgende woorden verrasten hem onaangenaam. „Ik ben besloten weg te gaan uit YongFoo. Ik wil niets met dien lagen handel te maken hebben en geen pion in uw schaakspel zijn." „Wat ben jij plotseling kieskeurig geworden!" „Neen," klonk het bedaard, „ik ben niet plotseling zoo geworden. Het leven hier staat me al lang tegen. En nu u mij gebruikt hebt om dat smerige goed, dat het leven van China verwoest, binnen de stad te smokkelen, nu u mij Dr. Porsyth hebt laten '' „Nu sla je den spijker op den kop!" viel Barrington haar in derede. „Daar had ik niet mee te maken. Het was je eigen schuld. Ik dacht, dat je met Li Weng-Ho hier zoudt komen " Hij zweeg toen hij den blik op het meisjesgezicht zag, en schuifelde onrustig heen en weer,- omdat ze hem met minachtende verwondering bleef aankijken. Het leek een heelen tijd dat Kathleen bleef zwijgen; toen begon ze rustig te spreken, maar haar stem klonk snijdend. „Ik heb mij wel eens afgevraagd of u werkelijk mijn vader bent." De woorden striemden Leiand Barrington als zweepslagen. „Wat bedoel je, juffertje?" vroeg hij barsch. „Precies wat ik zeg," antwoordde het meisje. „U zei dat u dacht, dat ik met den mandarijn hier zou komen '' „Zeker." „Maar u hebt niet verteld, dat u en hij dat overeengekomen waren." „Wie zegt dat dan?" riep de handelaar. „Niemand anders dan ik. Het was niet moeilijk dat te gissen. Ik heb den loop der gebeurtenissen al een heelen tijd gadege-
slagen. Ik heb oogen in mijn hoofd. Het is mij niet ontgaan welk spel u met Li WengHo speelt. O!" — ze brak in snikken uit — „het is meer dan schandelijk van u!" Leiand Barrington kon niets zeggen om zich te verdedigen en hij wist dat, maar waagde toch een kans. „De mandarijn wil met je trouwen. Hij is onmetelijk rijk. Het zou prachtig voor je zijn. Hij '' „Zou het prachtig voor mij zijn? Een Chineesch hu»velijk! Ben ik werkelijk uw eigen vleesch en bloed? O, hoe kunt u? Hoe kunt u zoo iets vreeselijks zeggen! Kan het u dan heelemaal niet schelen mij als lokaas te gebruiken? Is geld belangrijker voor u dan mijn geluk — mijn leven? Ja, mijn leven; want als door uw toedoen zooiets zou gebeuren, zou ik geen dag meer leven!" Haar stem trilde van verontwaardiging, en er was een felle gloed in haar donkere oogen.
Leiand Barrington wist eerst niet wat hij zeggen moest; toen mompelde hij: „Die verduivelde dokter heeft je hoofd op hol gebracht!" „Neen!" protesteerde ze onmiddellijk. „Neen! Ik heb er altijd zoo over gedacht, leder weldenkend meisje zal het met mij eens zijn. Ik....'.." „Maar je mocht Li Weng-Ho toch altijd lijden. Je accepteerde zijn geschenken. Je " „Ik was nog een kind, toen ik van school kwam, uit Engeland. Hoe kon ik vermoeden wot hij wilde, hoe kon ik denken dat mijn eigen vader zoo iets vreeselijks op het oog had? Ik ga naar mijn kamer om mijn koffers te pakken. Ik vertrek naar Canton en vandaar naar mijn moeders familie in Engeland. Ze hebben me al zoo dikwijls gevraagd, maar u wilde me nooit laten gaan. Nu ga ik, voor..... het heelemaal met mij gedaan is."
Bstrmiaiibais vom Qeczv«
Ze keerde zich vlug om en liep door de „Maar de les, die ik hem gaf " in om het antwoord goed te kunnen ver veranda het huis binnen. Leiand Barring„Wat was' dat voor een les?" staan. Toen het kwam, ontspanden haa ton achterlatend met een gezicht, zoo zwart „Nu, eerst beschuldigde ik hem er van, trekken zich en ze gaf een zucht van op als de nacht. Een heelen tijd bleef hij zoo dat hij de zendings-sampan gebruikt had luchting. staan, in gedachten verdiept; toen momom opium te smokkelen en wees hem op pelde hij: „Neen. Dat was ook niet de bedoeling het gevaarlijke van zijn positie indien ik Het moest alleen maar een les voor herr ,-„Daar moet een stokje voor gestoken mijn maatregelen zou nemen." zijn, begrijp je? Ze dreven hem de stac worden.... Ze doet het ook.... Dien dok„Dat zal Forsyth zijn zorg zijn. Hij zal door naar het zendingsgébouw; ze gooiden ter ontbreekt het niet aan moed en als ze in Canton onder eede verklaren, dat hij hem met steenen en hebben hem misschien zijn hulp inroept, geeft hij die ook. Hoe onkundig was van den inhoud der kisten en gewond, maar hij kwam er levend aan.' eerder Weng het weet, hoe beter Hij hij zal Kathleen overhalen hetzelfde te Weer liet de mandarijn een hikkend gezal Forsyth op zijn vingers tikken." doen; het meisje is verliefd op hem, anders lach hooren, „Het is zeer onbehoorlijk van Daarop begaf hij zich naar zijn kamer, ben ik een boon — en aangezien het niet het volk om vijandschap ten opzichte van schreef een kort briefje, dat hij naar de waarschijnlijk is dat een dokter opium vreemdelingen, die in Peking in een goed /amen liet brengen, stak een sigaar op smokkelt, zullen ze hem gelooven en is en wachtte. blaadje staan, te toonen. Maar wat kaïr ik ons spel voorgoed verloren." doen om het te verhinderen? HoogstwaarHet kwam niet in hem op, dat zijn dochter „Maar laat ik nu eens vertellen, welke schijnlijk zal ik enkele booswichten laten van uit haar kamer den weg kon overzien, poets ik hem gespeeld heb. Toen hij de onthoofden om zoo mijn zin voor orde te die naar de Vamen voerde. Kathleen zag Vamen verliet, heeft hij zich eerst naar jouw toonen en dan zal de zaak afgeloopen zijn haar vaders bediende de hekken van de tuin begeven. Ik wist dat al voor jij het terwijl Dr. Forsyth zijn les geleerd heeft gouvernementswoning binnengaan; vermoeme vertelde, want ik heb een mannetje en voor zonsondergang uit /ong-Foo zal dend dat haar vader overleg wilde plegen achtef hem aangestuurd. In den tijd, dat verdwijnen." met Li Weng-Ho, bleef ze wachten op wat hij hier was, heb ik mijn maatregelen gegebeuren zou. „Maar als hij naar Canton gaat " nomen en toen hij hiei* vandaan ging, 7,Hij gaat niet naar Canton," zei de manEen paar minuten later zag ze den manwachtte hem een verrassing." darijn zacht. „Dat staat niet op het prodarijn uit de /amen komen en vlug den Bij deze woorden werd Kathleen Bargramma. Hij zal zich op weg begeven — weg afloopen, gevolgd door vier soldaten. nngtons gezicht doodsbleek, een plotseja; maar het is een lange reis langs de Ze wachtte tot hij in haar vaders tuin was, linge angst benam haar haast den adem; Pi-Kiang en er kan van alles gebeuren. Hij toen, beseffend dat ze bij het gesprek aanze trilde terwijl ze stond te wachten op' kan wel worden aangevallen door zeeroowezig diende te zijn, haastte ze zich naar wat ze verder te hooren zou krijgen. vers, maar dan niet in mijn provincie, zoode kamer, die aan de veranda grensde, waar „Het was doodeenvoudig. Ik zette wat dat ik niet verantwoordelijk ben, begrijp haar vader den mandarijn opwachtte. gepeupel tegen hem op. /ong-Foo is niet je?" In een hoek, dicht bij een open venster, op barbaren gesteld." De mandarijn liet „Li, je bent een onheilig wonder!" stond een groot scherm, met gouden draeen hikkend gelach hooren. „De bevolking „Als hij verdwenen is, zal mij om een ken geborduurd, en hierachter verborg ze hier is als honden aan den ketting Eén rapport verzocht worden; dan rapporteer zich. Tusschen de scharnieren kon ze door woord uit de Vamen, de ketting is los en ik volgens de waarheid, dat Dr. Forsyth het open venster op de veranda kijken en de troep is achter de prooi aan. Zelfs jij, /ong-Foo in de zendingssampan verlaten ze zag den mandarijn plaats nemen op een mijn vriend, die de stad zooveel geneugheeft, op den veertienden van de zesde bank, die een der bedienden voor hem ten verschaft, zou niet veilig zijn als ik maand voor zonsondergang. Als die medeneerzette; toen deze zich teruggetrokken maar één woord fluisterde " deeling Peking bereikt, zal er een verder had, begon Li Weng-Ho te spreken „Ik zou je doodschieten, Li, als je dat onderzoek worden ingesteld en dan zullen voorzichtigheidshalve in 't Engelsch. durfde te doen," viel Barrington hem ze ergens tusschen /ong-Foo en Canton „En beste vriend, je hebt nieuws voor bruusk in de rede. „^laar je doet het niet. de overblijfselen van een geplunderde en me? Goed nieuws, hoop ik?" Ik ben je veel te veel waard om zoo'n vernietigde sampan vinden. Het zal dan „Neen," antwoordde Barrington met een dwaasheid uit te halen. Maar wat gebeurduidelijk zijn wat er gebeurd is. De regeefamiliariteit, die duidelijk te kennen gaf hoe de er met Forsyth? Hebben je honden ring van Peking zal zich uitputten in verbevriend de twee mannen waren. „Ellendig hem tè pakken gekregen?" ontschuldigingen, zij zäl de familieleden nieuws!" Kathleen Barrington leunde in haar van den verongelukten zendingsarts scha„Zoo!" De stem van den mandarijn klonk schuilplaats naar voren en hield haar adem deloosstellen en er een kanonneerboot op rustig, maar een plotselinge beweging met uit sturen om de Pi-Kiang af te zoeken zijn waaier verried, dat hij meer van streek naar de roovers. Daarmee zal de zaak afwas dan men zou vermoeden. gedaan zijn — en Dr. Forsyth zal 't ons „Het is die dekselsche vent Forsyth Ik niet meer lastig maken." geloof, dat Kathleen verliefd 'op hem is." „Maar als hij voor zonsondergang niet „Ah!" zei de mandarijn, zijn waaier vlug gaat?" bewegend. „Waarom zeg je dat?" „Dan zal er een oproer losbreken," ver„Hij was straks hier. Ik zag hem en ze klaarde de mandarijn met een ironische hadden een ernstig gesprek. Kathleen is intonatie in zijn stem. „Ik zai niet in staat heelemaal veranderd. Ze is opstandig. Ze zijn hem de behulpzame hand te biedenen wil hier vandaan en naar Engeland terug". ik zal weer enkele belhamels bij wijze van „Dit is werkelijk heel belangrijk." straf laten onthoofden. Het zendingsstation „Dat dacht ik ook. Het is heelemaal de zal hoogstwaarschijnlijk in brand worden schuld van dien dokter!" Barrington zweeg gestoken en de dokter zal ternauwernood plotseling; toen voegde hij er scherp aan kunnen vluchten, maar hij zal de rivier betoe: „Hij is werkelijk gevaarlijk, Li. Hij reiken en daarna — nu, voor de rest heb moet zoo gauw mogelijk verdwijnen!" je genoeg voorstellingsvermogen!" Kathleen Barrington huiverde toen ze „Li, zei Barrington vol bewondering, haar vaders woorden hoorde en wachtte in „je bent de sluwste Chinees, dien ik ooit spanning op het antwoord van den manheb ontmoet!" darijn. De mandarijn wuifde met zijn waaier als „Ja, dat lijkt mij ook. Als de man niet dank voor het compliment, toen vervolgde hij: handelbaar is, dan zie ik ook geen anderen weg. Zooals je zegt, hij is gevaarlijk. Hij „Als die hond opgeruimd is, blijft alleen is in de /amen geweest — en had de brude kwestie over wanneer ik met je dochtaliteit mij te bedreigen. Maar ik heb hem ter zal trouwen." een lesje gegeven, en de waarschuwing „Daar is toch niet zoo'n haast bij?" /ong-Foo voor zonsondergang te verlaten." vroeg Barrington onverschillig. „Kathleen TWEEMAAL MARY CARLISLE. „Dat doet hij tóch niet," klonk het met is nogal eigenzinnig, weet je Li, en weerZou de jonge M.G.M.-ster hier misschien spannig." overtuiging. „Hij " den tocht van onze Pelikaan bestudeeren. (Wordt vervolgd). — 30 -
fjevoor dreigt U wanneer U uit de warme feestzaal in den kouden winternacht komt. Liever voorkomen! Een paar Wybert-tabletten in de zaal als bescherming tegen infectie. Eenige vóór het naar buiten gaan en het gevaar van een langdurige verkoudheid is bezworen. Verlaagde prijzen
50-35-20
BESTRIJDT UW VERKOUDHEID MET
Zorgt, dat U altijd VAPEX bij da hand habt. Lat op da aerate aymptoman van een opkomende verkoudheid xooal* klamme handen, sohraperlge keel, een gloeiend hoofd •n «en landerig gevoel. Wanneer VAPEX reeds In dit vroege stadium wordt aangewend, zal het ale bij tooverelag Uw ademhallngaorganen meer weerstand geven en Uw verkoudheid zal weldra tot het verleden behooren.
Een druppel op Uw zakdoek Een druppel op Uw kussen Vapex I* verkrijgbaar bij Apoth. en Drog. Prijs per flacon ƒ -IJ».
LAIT IN N OX A k/jet bit INNOXA kan men het gebruik van zeep voor het gelaat vermijden. Zij reinigt de huid volkomen, zonder haar .te irriteeren en stelt haar in staat haar normale werking te hervatten. Lait INNOXA is een melkdieet voor de huid dank zij de verzachtende bestanddeelen,
De forens , philusopisch): „De hemel sta die arme vuurtorenwachters bij als 't zoo glad is I"
BOtfrOT
dre zij bevat, kalmeert zij de opperhuid. Door deze te voeden blijft de soepelheid bewaard, zij voorkomt rimpelvorming, ontstaan door het uitdrogen en de slechte voeding van het huidweefsei. Knip du* advcrtontie uit, z«nd z* m«t 40 e«nt in postzegel» aan RICHARD WERHEKINCK & Co., HUDDESTRAAT 9, AMSTERDAM, an U ontvangt aan keurig doosje monsters.
Het bekende Mondwater Aanbevolen door HH. Tandarticn
— 51
EDKÓGEN
Woorden van Annie de Hoog-Nooy
w
f
© Muziek van Willy Schootemeycr
Leaaiero
^^
f^r "!f
ßmm. I
I
^^
In de 1 oen het Na wat
m w^
m
^t
herberg van het dorp - je Kwam een koopman met z'n glas was vol-ge-schon-ken Brengt de gast het aan zijn aar-ze-len zegt de koopman: „Nu, voor-uit, voor hon-derd
HEMAQ hond - Rechtstreeks liep hij naar t buf - fet-je Waar de waard te schenken stond, mond - Flots be - gint het beest te spreken: - „Baas, wat krijgt je trou-we hond 7" pop.^ Bij zich-zelf denkt hij te -vre-den: 't Buik-spre-ken brengt goed wat op '
Pi^g
ï
ï
±3
3E
ï
*
^^
^s
^^
i
f
i
:
ï ^f r
^^
koopen?" Vraagt ver-rukt de her - ber - gier. heengaat E - ven nog zijn mee - ning zegt
een gejnee - ne
streek. Maar ik
'^'^WIN
zal me la-ten
O Dl O
Fabriek van Artistiek / Zilverwerk Gevestigd
m 1690
En be - stelt dan on - derKan 'k dat beest niet van je Die - vóór - dat de koop-man
ï
jj-9&
1if > i^i > 3
«
Speelsge - wijs het trou-we dier Dat is wis een won - der - dier Of de hond wordt vast - ge - legd
f '■li- j- ^ tusschen Aan den waard een glaas - je bier
'
tï
Ï3!=l
3
bank-je plaatst het heerschap dat. die hond kan spre-ken ? heeft hij 't geld te pak-ken,
mm
Op een „Wat is Nauw'lijks
ï
ï
Laatste 4 regels {iets langzamer)
m
m
„Zoo je trouwe vriend ver -koopen - Dat
is -.^fefr.^-iÜV i
han-gen. Als ik óóit een woord meer spreek."
7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS
iK
Specialiteit
voor geschenken
Nof522
in zilvet en verzilverd
17 Januari 1 9 3 4
metaal RENATE MULLER
GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE VerschUnt wekeH|ks — Pr^s per kwartaal f. 1.95.
Red. en Adm. Galaewater 22. Leiden. Tel. 760. Postrekening 41880.
in de Ula-toonfilm „Victor «n Vteterio".
AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOR PICTURE