Natuurtocht rond Luik( 04 sept. 2015). Klimmen over de hellingen van westelijk Luik.
Acht personen in 2 auto’s naar Luik. Parkeren op het trottoir langs de Maas in Outre-Meuse. Gids Jean voerde zijn volgelingen eerst over de fameuze vrijdagmarkt in die wijk op de Boulevard de la Constitution. Een belevenis op zich maar de gids gunde hen geen tijd om een koopje te doen.
Vandaar over de Pont Leonard en door de Rue Leonard langs het oude stadhuis en de rand van Place Saint Lambert naar Hors Chateau. Gelegenheid voor Jo om zich te ontpoppen als
Luikofiel en de vragen te beantwoorden. Ook de gids verstrekte zo nu en dan uitleg maar hield er toch de pas in.
Bij het Couvent des Ursulines door de uiterst smalle steegjes omhoog naar Les Terrasses. Vanaf die terrassen fraaie uitzichten over de oude stad Luik met zijn talloze torens. Ook de nieuwere hoogbouw en het fonkelnieuwe station van de Guillemins kwamen in beeld. De tocht ging verder en wij passeerden de zeer oude Rue Pierreux. De eerste met kinderkopjes bezaaide sterk stijgende weg naar Tongeren vanuit de stad. Een bijzondere, voormalige kunstenaarswijk die nu al wat opgeknapt is. Daarna door enkele voormalige kloostergebieden langs de Muur van de Engelsen naar Favechamps. Een verrassend stuk ouderwets landbouwgebied van 5 hectares vlak bij het centrum! Boven bereikten wij het complex van de voormalige Citadel, nu een groot park met in het midden het Hospital. Goed voor een eerste rustpauze.
Langs de rand lopend ging het noordwaarts met weer uitzichten op de stad. Langs de oude vestingmuren waren bloemrijke randen te zien. Wij verlieten het centrum verder en liepen via de Rue Glacis naar de wijk Walburge. Hier pauze in een plaatselijk café zoals je bij ons niet meer tegen komt. De koffie en de Scotch smaakten goed. De gids had nog een flink stuk door de straten ( o.a. Rue de Cottages) in petto alvorens de terrill ofwel kolensteenberg werd bereikt. Het hoog(s)tepunt van deze tocht.
De klim naar de top leverde weer vergezichten op. Op de top zelf een bijna 360 graden panorama. Jo zag, als goede Maastrichtenaar, zelfs Den Observant. De afdaling bracht ons in een voormalig kleinschalig landbouwgebied met heel wat rommelhoekjes, ook voor wat betreft de huizen en tuinen. De Rue Jacquet bleek een sterk dalende, deels verharde holle weg tussen boerenperceeltjes te zijn. Een juweeltje. Beneden voerde de gids zijn groep weer steil omhoog over een kinderkopjesweg naar een monument uit 1950 ter ere van de Luikse verzetsstrijder Walthere Dewé. Zijn verzetsgroep “La dame Blanche” uit WO-I was ook in WO-II zeer actief en werkte onder de naam “Clarence” samen met het verzet uit Voeren en uit Eijsden. Toch een indrukwekkend moment.
Terug omlaag de grote weg oversteken en weer via trappen omhoog naar het plateau op de steenberg van de voormalige mijn Banneu. Een groot grasveld met struiken en andere planten maar vooral met enkele eeuwenoude kastanjebomen. Zo te zien nog niet aangetast. Ook nu weer omlaag. Onderweg en beneden overblijfselen van de vroegere mijn en een flink stuk groen. Ecologisch beheerd zoals blijkt uit de uitleg. Ook een bijzondere bebouwing met idem bewoners zo onderaan de helling en boven het spoor. Inderdaad, links onder ons was de spoorlijn die de berg scheidt van de wijk Liege Nord. Langs een ezelspad liepen wij zuidwaarts tot aan de oude stadsmuur en daar linksaf omlaag naar de Place de Déportées. Hier werd nog even op een terrasje nagekaart over deze bijzondere tocht. En wat de natuur betreft. De groene stroken die wij passeerden zullen in het voorjaar ongetwijfeld paradijsjes zijn voor planten en dieren. Alles was nou uitgebloeid en leek overal even groen. Nu hoorden Jo en Bert enkel zo nu en dan een vogel. Bij het voorlopen trof de gids wel muurhagedissen. De statistieken van Jo leerden 13,1 km. Effectieve looptijd 3 uur en 4 minuten. Voor een tocht met flinke venijnige korte klimmetjes en idem afdalingen vrij snel. Rondkijktijd en andere stilstandtijd, behalve in Walburg, 1 uur en 54 minuten. Vijf uur onderweg derhalve. Plus de tijd op het terras. Beide chauffeurs, Jo en nieuwelinge Anja, brachten hun lading weer veilig naar de Molen. (Auteur: ean.) -0-0-0-0-0Ook is er naast de fotografische ondersteuning ook een tekstuele bijdrage van Jo over onze escapades in Luik welke we jullie niet willen onthouden: We hebben gratis geparkeerd op de Quai du Barbou. Dat is een paar honderd meter van de Boulevard de la Constitution. Daar hebben we de wekelijkse vrijdagochtend rommelmarkt
verkend. Naast de Église Saint-Pholien staan een paar kersenbomen. Beetje ongewoon in het centrum van een stad.
Langs de achterkant van het stadhuis liepen we naar Rue hors Chateau alwaar we de kerk Notre-Dame de l'Immaculée Conception (OLV van de onbevlekte ontvangenis) bewonderden. Dan naar de Montagne de Bueren. Gelukkig hoefden we de trappen niet op. Via de Impasse des Ursulines begonnen we aan het eerste deel van de klim naar de citadelle. Allerlei voetpaden leidden naar Rue Pierreuse. Vandaar via de Rue Volière naar de Chapelle St. Roch. Via verrassende paden met bijzonder uitzichten klommen we naar de Chaussée de la Citadelle. Daar was de eerste lunch stop. Tegen de klok in wandelden we rond de citadelle en het ziekenhuis. Bloemen, mooie uitzichten en monumenten werden ons deel. Ook de huizen waren de moeite waard. Jean leidde ons naar een café aan de Rue des Tawas om de vochthuishouding weer in orde te brengen. Via enkele straten met soms interessante huizen werden we door Jean een terril (= mijnberg) op geleid. Vandaar konden we van mooie uitzichten genieten. Eenmaal beneden bleek dat we nog tijd genoeg hadden om naar een monument te gaan kijken. Zie daarvoor ook de foto's. Daarna maakten we ons op voor een nieuwe klim aan de overkant van het dal naar de twee terrils. Daar stonden een paar tenten.
De afdaling naar de Prés du Baneux (weiden van de Baneux) ging door het bos. Bijna beneden was er nog een uitzichtpunt. Even verderop ging de route langs de spoorlijn naar Tongeren. Naast de bloemen waren er diverse interessante huizen te zien. Op het eind nog even linksaf richting centrum en toen konden we via Place du Nord een geschikt terras voor een drankje vinden. De bediening bestond uit 4 vrouwen die elk een deel van de bestelling serveerden.
Zouden ze nieuwsgierig zijn geweest?
Via de Pont Maghin en de Boulevard de la Constitution liepen we vervolgens terug naar onze auto's. Het was een bijzondere tocht. Beelden Luik.
