N I E U W S B R I E F nr. 5 Februari 2013
Informa e van het Algemeen Management Verlate Valentijn Ze was jeugdig en mooi, had een warme stem, gebruikte een zwoele parfum en droeg, al heel vroeg in het seizoen, schi erende zomerjurken. Ik kon mijn ogen niet van haar a#ouden en zelfs ’s nachts meende ik haar nog voor me te zien. Het was in het begin van de jaren ’60 mode om de haren hoog op te steken en haar kapsel was zonder twijfel het allermooiste. Ze was heel licht opgemaakt, onopvallend en geraffineerd, en ze straalde levenslust uit, ze was het leven zelf! Het was de gewoonte dat ze dagelijks koffie en thee ze e, wat een wissewasje tot gevolg had, dat ik maar al te graag voor haar wegwerkte. Voor mij was het zelfs een voorrecht om voor haar te mogen afwassen, nee, sterker nog, dat ze mij dit privilege had toebedacht, was voor mij de absolute beves*ging dat zij van haar kant beslist ook wat in mij zag. Het warme sopje kon evenwel mijn tedere gevoelens voor haar niet sublimeren en van pure verliefdheid had ik het schuursponsje wel willen opkauwen en wegspoelen met een slok afwaswater, als ik daarmee maar haar aandacht zou krijgen! Maar onze liefde was gedoemd te mislukken. Ik was zeven en zat in de tweede klas en zij, zij was ….. Juffrouw Theunissen! Haar voornaam heb ik nooit gekend; het was in die *jd ook niet gepast om leerkrachten met hun voornaam aan te spreken. Dat maakte niet uit, haar naam klonk mij hoe dan ook als muziek in de oren. “Zit jij bij die jonge juf?” vroeg mijn tante. “Ja, tante Anna,” antwoordde ik, om vol eerbied te vervolgen “ik zit in de klas van Juffrouw Theunissen en ik mag voor haar de afwas doen, elke dag!” Ik verzon van alles om maar bij haar in de buurt te kunnen komen. Wat nam ik vaak madelie7es of pinksterbloemen voor haar mee! En wat hoopte ik dan vurig dat ze bij het overhandigen van het boeket even mijn hand zou aanraken. Bovendien kreeg ik plotsklaps veel problemen met rekenen; elke keer weer moest ik haar om uitleg gaan vragen. Wat ze zei, hoorde ik niet; betoverd door haar nabijheid en stemgeluid keek ik haar alleen maar aan. En als na de lessen mijn huishoudelijke klusje gedaan was, had ik vreselijk veel *jd nodig om mijn (bij*jds losgeknoopte) schoenveters opnieuw zorgvuldig te strikken. Ondertussen genoot ik van de aanblik van de lerares die schri=en zat te corrigeren en mijn hart klopte uitbundig: mijn Juffrouw Theunissen! De zomervakan*e hee= alles bedorven! Al een hele *jd had ik tegen de laatste schooldag aan zi en hikken en bij het afscheid voelde ik me ronduit beroerd. Ik leefde nog even op toen ze opgewekt tegen me zei: “Zo, afwasboy van me, ga jij maar eens lekker vakan*evieren, in september zie ik je wel weer, als je naar de derde klas gaat.” Dat laatste had ze er niet bij moeten zeggen. Toen ik naar huis sjokte, was het me zwaar te moede; zes weken zonder haar, dat kon ik niet aan! En dan was er ook nog het onverdraaglijke vooruitzicht dat ik niet meer bij haar in de klas zou zi en – nooit meer afwassen! September kwam en ik leefde toch weer op. ‘s Ochtends liep ik als een van de eersten op het schoolplein. “Dag, juf!” riep ik al uit de verte. Ze groe e me met een afwezige blik, want die was strak op de hoofdingang gericht. Daar stond de meester van de vijfde klas, die vriendelijk lachend de deur voor haar openhield, om deze vervolgens vlak voor mijn neus dicht te trekken. Ik kon niet meer bij mijn juffrouw komen en dat is sindsdien ook nooit meer gelukt. Ik wist nu dat er een ander was! Begin oktober zijn ze getrouwd, wat des*jds voor een vrouw ontslag betekende en dus ook dat Juffrouw Theunissen defini*ef uit mijn leven verdween. In de derde klas kreeg ik een meester. Het was vast een aardige man, maar ik zat nog zodanig in een verwerkingsfase dat hij niet tot me doordrong en ik zelfs zijn naam vergeten ben. Theo Hung
-2-
Opheffingsnorm omhoog De Onderwijsraad adviseert de minister om de opheffingsnorm voor scholen te verhogen naar 100 leerlingen. Dit wordt gemo*veerd vanuit onderwijskwaliteit en betaalbaarheid. Bij meerdere gelegenheden hee= de onderwijsinspec*e gerapporteerd dat de kwaliteit van kleine scholen niet per se minder is dan op grote scholen, maar wel dat de risico’s groter zijn, bijv. omdat een klein team nu eenmaal kwetsbaarder is, o.a. door uitval wegens ziekte of disfunc*oneren. Naar verhouding zijn kleine scholen ook vaker (zeer) zwak. De betaalbaarheid is een ander probleem. Vanwege de economische crisis zal er de komende jaren voor onderwijs geen extra geld beschikbaar komen en het is begrijpelijk dat men op het ministerie daarom bestudeert hoe met beperkte middelen toch op*male onderwijskwaliteit kan worden bereikt. Leerlingen op een kleine school zijn bijna drie keer zo duur als leerlingen op een grote school. Een klas van 23 leerlingen op een gemiddelde school kost € 92.000, maar op een kleine school kosten die 23 leerlingen € 247.000.
[figuur 1]
Ten gevolge van de demografische krimp ontstaan er steeds meer kleine scholen die daarmee een onevenredig groot deel van de onderwijsmiddelen opsouperen. Om die reden zal de poli*ek er hoogstwaarschijnlijk voor kiezen om de zogenaamde ‘kleinscholentoeslag’ af te bouwen en tenslo e op te heffen. Daarmee wordt een kleine school onbetaalbaar en worden besturen gedwongen om tot slui*ng over te gaan. Ook voor IJsselgraaf is dat proces in feite al begonnen, o.a. in Wolfersveen en in Steenderen. Wat uiteindelijk resteert is een gelijkma*ge spreiding van middelgrote en grote scholen. [zie het hele rapport op www.onderwijsraad.nl]
- 3-
Personele mobiliteit In een van de vorige nieuwsbrieven is uitgelegd dat personele mobiliteit een middel is om deskundigheid binnen de s*ch*ng adequaat te (ver)spreiden en tevens om de medewerkers langjarig fris en frui*g te houden. Tijdens een meningvormende bijeenkomst, op 19 februari, met de GMR en alle MR’en is dit thema uitgebreid aan de orde geweest. Duidelijk is dat er de komende jaren meer personeel van loca*e zal moeten wisselen, waarbij de insteek van IJsselgraaf zal zijn om dat zoveel mogelijk via vrijwillige mobiliteit te laten verlopen. Omdat we graag de mening van alle medewerkers willen kennen en op die manier draagvlak onder het beleid willen creëren, zal het thema ook prominent aan de orde komen op de IJs en IJkdag van 29 maart, die thans wordt voorbereid. Deze dag zal plaatvinden in Amphion, onder de inspirerende leiding van dagvoorzi er Wouke van Scherrenburg. =nadere info volgt=
Schoolbesturen hebben het moeilijk Onze primaire taak is het verzorgen van kwalita*ef hoogstaand onderwijs. Die kwaliteit moet natuurlijk wel betaald worden en dus ook betaalbaar blijven. Elk jaar produceert Cabo voor onze regio een overzicht van de (verwachte) financiële resultaten van de schoolbesturen. Veel besturen kunnen maar nauwelijks rondkomen of draaien verliezen die ten laste komen van de reserveposi*e. Uiteraard wordt geprobeerd om personeel aan het werk te houden, maar de daling van het aantal leerlingen betekent voor verschillende organisa*es dat een sociaal plan in zicht is en dat ontslagen onvermijdelijk worden. Overigens hebben diverse vakbonden zich eerder nega*ef uitgelaten over de vermogensposi*e van schoolbesturen, omdat zij meenden dat er veel te veel geld in voorzieningen en weerstandsvermogens werd ondergebracht, maar nu blijkt hoe hard die reserves nodig zijn. Besturen teren daar intussen wel stevig op in. Voor IJsselgraaf is dat op dit moment niet aan de orde.
De hiernaast staande tabel gee= de begro*ngscijfers over 2013 weer voor de vij=ien grootste besturen. Deze zijn uiteraard geanonimiseerd. Opvallend zijn de begrote verliezen bij de hel= van de besturen. Over alle besturen gerekend wordt per saldo ruim driekwart miljoen ingeteerd. S*ch*ng IJsselgraaf staat op de vierde posi*e van boven (zonder Wolfersveen en Willibrordusschool) en behoort tot de besturen die wel posi*ef draaien. Ook de afgelopen drie jaar (2010, 2011 en 2012) hee= onze organisa*e posi*eve rendementen in kunnen boeken, waardoor we weer het vereiste weerstandvermogen hebben opgebouwd. De gemeentelijk toezichthouders zijn content met dit gezonde financiële beleid en de resultaten daarvan. Het streven is natuurlijk om dit beleid ook de komende jaren voort te ze en. Onze meerjarenramingen laten zien dat bij ons de krimp redelijk parallel verloopt aan de uitstroom van pensioengerech*gde werknemers. Mede dankzij de flexibele schil zullen wij medewerkers met een vast dienstverband niet hoeven te ontslaan. Vanzelfsprekend blijven wij de cijfers intensief monitoren. Met degelijke, taakstellende begro*ngen zorgen we ervoor dat onze scholen ook in deze moeilijke *jden op*male kwaliteit kunnen leveren.
[fig. 2]
-4-
Informa e van de afdeling P&O Contact over personeelsaangelegenheden Sinds januari 2013 hee= S*ch*ng IJsselgraaf de personeelsadministra*e in eigen beheer genomen. Dit betekent dat je met vragen over o.a. zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof, BAPO of andere regelingen geen contact meer met Wilma Ho=ijzer van de Cabo op kunt nemen, maar met de afdeling P&O van S*ch*ng IJsselgraaf, tel: 0314-382 990, e-mail: c.heu*
[email protected]. Voor vragen over het salaris of de salarisstrook kun je nog wel bij de Cabo (contactpersoon Roy Hollander) terecht. Carine Heunck
Meer werken? Sinds de vacatures voor het komende schooljaar op de website staan krijgen we veel vragen van leerkrachten die graag op een andere school willen gaan werken als ze daarmee tevens hun baan kunnen uitbreiden. De vraag is begrijpelijk als je kijkt naar de hoeveelheid vacatures. Toch kunnen we niet aan het verzoek om meer te werken tegemoetkomen. De vacatures die nu openstaan zijn op dit moment allemaal ingevuld door payrollaanstellingen. Het totaal van deze aanstellingen is onze zogenaamde “flexibele schil“. Deze ruimte hebben we nodig om het verlies aan arbeidsplaatsen ten gevolge van de krimp in de komende jaren op te kunnen vangen. Uit de strategische personeelsplanning voor de komende jaren blijkt dat deze “flexibele schil” op dit moment precies voldoende is om de daling in forma*e op te kunnen vangen. Als we er nu voor kiezen om banen uit te breiden, dan gaat dit ten kosten van de ruimte in de flexibele schil. Per 01 augustus 2015 zouden we dan op het punt komen dat we de daling in forma*e niet meer op kunnen vangen met de flexibele schil en zullen we over moeten gaan tot gedwongen ontslagen. Deze situa*e willen we juist voorkomen. Vandaar dat we er als organisa*e voor kiezen om banen van vaste medewerkers niet uit te breiden. Marn Bergervoet
- 5-
Informa e van de scholen Grote renovatie OBS De Horizon, locatie Stad
Midden februari is er gestart met de renova*e van OBS De Horizon. Directe aanleiding is het vervangen van alle oude kozijnen door kunststof kozijnen. Dit zal op zichzelf al een hele toer zijn, omdat de lessen gewoon door moeten gaan. Gelukkig hebben we een lokaal over en kan er *jdelijk gewisseld worden. In de maand maart zullen de lokalen van de bovenbouwgang worden aangepakt. Waar mogelijk zullen ook de kozijnen van de binnenplaats worden aangepakt. Tevens worden de grote deuren van de hoofdingang en binnenplaats vernieuwd. Alle lokalen, binnenkozijnen en deuren worden opnieuw geschilderd. De kleuren zijn al te zien in de hal en zullen door de hele school worden doorgetrokken. Het blauw van de uitbouwtjes wordt bruin, passend in de voorstellen die de oppimpcommissie vorig jaar gedaan hee=. Vernieuwing van de vloeren stui e op problemen. Er bleek na onderzoek dat er 5 verschillende ondervloeren in het gebouw aanwezig waren. Vervangen van het linoleum werd onmogelijk of er zou een totaal nieuwe betonvloer gestort moeten worden. Dit is financieel en in *jd niet haalbaar. Om dit op te lossen is gekozen voor een nieuw product: Kugelgaarn, een ijzersterke vloerbedekking, stofwerend, vlekkenafstotend en onderhoudsvriendelijk. Door deze vloerbedekking in de hele school te leggen, krijgt de school een andere uitstraling, huiselijker, warmer, rus*ger. Ook de speelzaal van de kleuters krijgt een nieuwe vloer. Deze is wel van linoleum. Al met al een ingrijpende verandering van het uiterlijk van de school. We denken er echter op alle fronten op vooruit te gaan. De onderhouds-, verwarmings- en schoonmaakkosten zullen aanmerkelijk naar beneden gaan. De kleurstelling en vloerbedekking zal meer rust in het gebouw brengen. De meer huiselijke uitstraling zal mogelijk ook effect hebben op de leerhouding van de kinderen. Van belang is dat de school een plek is, waar iedereen zich welkom voelt en leerlingen, ouders en leerkrachten graag willen zijn. René Kortooms
-6-
Cultuur op De Plattenburg Ik ben Karin Stolwijk en samen met mijn collega Lucie Erinkveld ben ik cultuurcoördinator op de Pla enburg. Wij proberen, in samenwerking met het Bureau Cultuur en School Oost Gelderland, ieder jaar te zorgen voor een gevarieerd aanbod in film- en theatervoorstellingen, museumbezoek, culturele projecten en muziekvoorstellingen om de kinderen gedurende hun schoolloopbaan met zoveel mogelijk kunst- en cultuurvormen kennis te laten maken. Er zijn zoveel leuke en interessante aanbiedingen dat het een hele klus is om binnen het budget de leukste uit te kiezen. Dit jaar hebben wij voor de bovenbouw (groep 5 tot en met 8) gekozen voor het beeldend vormen project Mijn Achterhoek (www.mijn-achterhoek.nl), waarbij we gebruikmaken van de inzet van een kunstenaar, en voor een muziekproject van Het Gelders Orkest (www.hetgeldersorkest.nl). Tijdens twee ac*eve workshops “Op zoek naar mooie geluiden” leren kinderen hoe het eraan toe gaat in een symfonieorkest. De kinderen gaan onder leiding van Joep Everts van Het Gelders Orkest aan de slag met ritme en klankkleur, samenspelen en dirigeren met bodypercussie, boomwhackers, stoelen en tafels, stem, keukengerei, emmers en groot en klein slagwerk. Iedere groep leert hetzelfde lied, dat wordt begeleid door de verschillende instrumenten. Na afloop volgt een gezamenlijke presenta*e voor alle ouders in sporthal De Bongerd. Voor kinderen én ouders een voorstelling waar verborgen talenten naar voren komen en waar iedereen heel veel plezier aan belee=!
-7-
Ik geef de pen door aan: Als kind zijnde wist ik het al: Ik wilde kunstenares worden en zeker geen juf, dan zou ik de hele dag vervelende kinderen om mij heen hebben. Tot halverwege de middelbare school heb ik vol gehouden dat ik naar de kunstacademie wilde. Vol enthousiasme ging ik naar de open dag van de kunstacademie in Arnhem. Na alle indrukken te hebben laten bezinken, kwam ik tot de conclusie dat ik daar niet op mijn plek was. Toen ik mijn studiekeuze moest maken, vond ik kinderen nog steeds niet leuk. Inmiddels had ik wel ontdekt dat ik het erg leuk vond om aan anderen uit te leggen. Misschien moest ik maar les gaan geven op het middelbare onderwijs, maar welk vak moest ik dan kiezen: wiskunde, tekenen of Engels? Op de basisschool zou ik alle vakken mogen geven, die diversiteit sprak mij erg aan. Na mijn eerste stage was ik nog steeds niet erg overtuigd dat ik op de goede plek zat. De PABO was ook niet wat ik ervan verwacht had. De ene reflectie na de andere, maar inhoudelijke kennis opdoen was er niet zoveel bij. Tot mijn tweede stage: ik kwam terecht op de Overstegen bij Bianca in groep 5. Wat een leuke groep en een fijne mentrix. Ik ging er met ontzettend veel plezier naar toe en vond het ook jammer om na een half jaar weer weg te moeten. Toen wist ik wel zeker dat dit was wat ik graag wilde. Toch bleef het middelbare onderwijs ook knagen. In het vierde jaar van de opleiding kregen we de optie om onze LIO op het VMBO te doorlopen. Die kans heb ik gepakt. Vol enthousiasme begon ik op het VMBO-bb op het Candea College in Duiven. Ik mocht meerdere vakken geven, met name mens & maatschappij, gym en economie, maar ook een paar lesjes Engels en wiskunde. Ik vond het lastig om een band op te bouwen met de leerlingen die hevig aan het puberen waren en die ik steeds maar een uurtje zag. Het viel niet mee om die leerlingen te motiveren. Op de basisschool krijg je zoveel terug van de kinderen, dat was nu ver te zoeken (net als mijn zelfvertrouwen). Wat heb ik een respect gekregen voor de leerkrachten daar! Na mijn LIO moest ik nog aan de slag voor mijn afstudeerwerkstuk. Een groep 8 wilde geen musical maar een modeshow en ik mocht alles regelen en ervoor zorgen dat de verschillende creatieve vakken in elkaar overliepen. Na mijn afstuderen kon ik daar één ochtend in de week blijven en voor de rest ben ik gaan invallen. Totdat ik terecht kwam op De Plattenburg en Wolfersveen. Voor starters in het onderwijs was en is het nog steeds niet makkelijk om aan een baan te komen. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ik na een paar weken ingevallen te hebben, het aanbod kreeg om mijn eigen groep 5 te gaan draaien op De Plattenburg. Het jaar daarop kreeg ik groep 4 op de Horizon-Stad en nu sta ik voor groep 7/8 op de Jan Ligthartschool. De afgelopen jaren waren erg leerzaam, maar kostten ook veel energie. Na veel wisselingen van groepen en scholen hoop ik in de toekomst wat meer regelmaat te krijgen, zodat ik de rust krijg om nog meer te kunnen genieten van mijn werk dan ik nu al doe. Ik geef de pen door aan Susan Volman, van de Horizon-Ooi in Doesburg. Mieke van den Berg OBS Jan Ligthart
-8-
Colofon Deze nieuwsbrief is een uitgave van Stichting IJsselgraaf
Samenstelling en redactie Theo Huting Paola Harbers
Eindredactie Theo Huting
Bestuursbureau Stichting IJsselgraaf Palmberg 18 7021 DJ Zelhem T. 0314 382 990
[email protected] www.ijsselgraaf.nl
Belangrijke data Wo 13 maart Vrij 29 maart Ma 01 april
: : :
Directeurenoverleg IJs– en IJkdag 2e Paasdag
Deze nieuwsbrief gaat naar alle medewerkers van S*ch*ng IJsselgraaf het bestuur de GMR secretarissen van de MR’en de wethouders van de gemeente Bronckhorst, Doe*nchem en Doesburg Markant
Redac oneel Verschijningsdatum eerstvolgende nieuwsbrief: 4 april 2013 Kopij digitaal aanleveren op:
[email protected] Uiterlijk op 28 maart a.s. dient de kopij aangeleverd te worden. Verzoek is om de tekst heel beknopt te houden met eventueel een link waarnaar verwezen kan worden voor meer informa*e.
