Mijn Japan reis van 02-10-2013 tot 23-102013. Inleiding. Mijn reis begon eigenlijk al 2 jaar geleden toen ik met de mensen van de lotgenotengroep uit Japan sprak over het uitwisselen van berichten. Wat voor mij ook spannend was om mijn lotgenoten in eigen persoon te zien i.p.v. een bericht via de mail of een foto. Dit zou de eerste keer zijn dat ik lotgenoten in levende lijve kan zien. Ze nodigden me uit om naar Japan te komen, wat uiterst vriendelijk is en erg lang heb ik hierover niet nagedacht om overstag te gaan. Zo'n reis naar de andere kant van de wereld is natuurlijk wel een hele onderneming en moet goed voorbereidt worden. Maanden voor mijn reis had ik al aan veel dingen zitten denken zoals een goede reistas, mijn paspoort, ticket, kleren, geldzaken enz. Wat je ook zeker niet moet vergeten is de Japan Rail Pass, dit is een kaart die je bij de controleur bij de poortjes moet laten zien. Je moet hem dan ook in het buitenland bestellen want eenmaal in Japan kan dat niet meer. Verder moet je bij een loket je treinkaartjes kopen.
Je moet niet voor onverwachte dingen komen te staan die je niet kunt opvangen. Hetgeen wat me het meeste zorgen baarde was het communiceren. Waar ik echt veel moeite mee had om het allemaal te begrijpen. Aanbevolen wordt het dan ook om hetgeen dat je zegt op een rustige manier te vertellen. Ik ben het Japans niet baas en zij spreken natuurlijk ook geen Nederlands. Mijn Engels is nog enigszins waar ik me in kan redden. Maar ik ben altijd van mening waar een wil is, is een weg. Bovendien had ik het geluk dat ik goede begeleiding kreeg waarin Engels gesproken kon worden. Natuurlijk heb ik ook met de artsen in het Engels gesproken. Je hoort veel over Japan de afgelopen jaren, de Tsunami, aardbevingen, problemen rond kernreactoren van Fukushima. Maar natuurlijk heeft het land ook heel veel moois te bieden. Zoals de vele tempels, de grootste vismarkt Tsukiji wereld in Tokio. Ook de authentieke stad Kyoto is een lust voor het oog. Uiterst vriendelijke mensen dat zijn het zeker. Voor mijn reis was een heel schema voor 21 dagen opgesteld en er was gevraagd wat ik allemaal wilde doen en zien. Heel moeilijk voor een buitenlander om te beoordelen wat mooi is als je niet in het land zelf woont, maar in samenspraak met de secretaris van de WS patiënten groep hebben we een mooi programma kunnen samenstellen.
Dag 1: woensdag 2 Oktober 2013 De eerste dag van mijn vakantie is een dag waarop je weet dat je een andere wereld ingaat en waar het heel anders is dan wat je gewend bent. Mijn reistas en rugzak had ik al dagen voor mijn vertrek ingepakt en alleen nu de laatste dingen erbij gedaan. Voor de zekerheid mijn checklist nog een keer doorlopen om er zeker van te zijn dat ik niks vergeten ben. Rond 10.00 uur s'morgens zijn we met de auto naar Schiphol gereden. Mijn vliegtuig vertrok om 15.35 uur en lande omstreeks 09.45 uur de volgende morgen. In het vliegtuig werd gevraagd of ik 2 documenten voor de immigratie wilde invullen, dat waren nog lastige vragen want ik had geen informatie bij de hand over de verblijfplaatsen. Het vliegtuig kreeg boven Rusland en Japan te maken met wat turbulentie waardoor het lichtje van de gordel begon te branden.
Dag 2: donderdag 3 Oktober 2013 Om 09.45 uur kwam ik aan op Narita Airport, in district Chiba, dit is ongeveer 34 km ten zuidoosten van Tokio. Nadat ik mijn bagage opgehaald had en naar de uitgang ging stonden Mevr. Masako Endo en Dhr. Satoshi Tanaka mij met een naambordje met de naam Mr. Roy op te wachten. Ze riepen allebei heel hard "Mr. Roy".
Maar ik had hen al eerder gezien dan het naambordje dat ze bij zich hadden. Nadat we de JRP treinpas ingeruild hadden voor een andere pas, en hierbij nog weer kaartjes met de datum erop. Dit duurde allemaal aardig wat tijd voor alles in orde was. Hierna zijn we een kopje koffie gaan drinken en Dhr. Satoshi waren al aardig aan het praten geslagen. Toen het rond 13.00 uur was zijn we naar een restaurant in de buurt van Mevr. Endo gereden, waar ik het eerst "Sasimi" gegeten heb met chopsticks. Dit is een visgerecht van rauwe vis, met soya saus. Ik moest in het begin wel wennen aan de smaak, er wordt veel smaken gecombineerd. Het enige wat ik niet geweldig vond was de inktvis, dat leek wel alsof je op elastiek kauwt. Eenmaal bij Mevr. Masako Endo thuis kreeg ik weer Japanse thee en hebben we weer wat dingen besproken omtrent mijn logeren. Mrs. Endo wilde niet dat er een vergoeding tegenover stond. Gelukkig had ik wel een klein cadeautje voor haar meegenomen, dus toch niet met lege handen aangekomen. Het was een leuk bescheiden huisje in de buitenwijk van Tokyo, en wat me opviel was dat het leek alsof ik op .een boot zat
omdat als je liep het leek alsof de voer op en neer ging. Dit is natuurlijk gedaan in geval er een aardbeving is. Ik was inmiddels aardig moe na bijna een dag niet geslapen te hebben dus ben ik even ongeveer 2 uur op bed gaan liggen. Toen ik beneden kwam vroeg Mrs. Endo of ik mee wilde gaan om boodschappen te doen. Dit was even handen en voeten werk want Mevr. Masako Endo kent amper Engels. Toen we bij de slager waren werd het ineens allemaal heel vriendelijk want de vrouw van de slager die een beetje Engels kon begon geïnteresseerd allemaal vragen aan mij te stellen. Na thuiskomst heeft Mevr. Endo een heerlijke maaltijd van sla, varkensvlees en brood in elkaar gezet. Dit was een erg vermoeiende dag, voornamelijk het gedoe bij de douane van Narita Airport. Ik ging deze dag vroeg naar bed nadat ik eerst gedoucht had. Het bed was een dunne matras van ongeveer 5 cm dikte en ik sliep op de grond, echt wel wennen voor een westerling die een goed bed gewend is. Maar ik was zo moe dat ik toch direct wel insliep. De volgende dag stond weer van alles op het programma.
Weer: vandaag was het licht bewolkt met zonneschijn. Met een graad of 24 graden.
Dag 3: vrijdag 4 Oktober 2013 Om 7.55 werd er op de deur van mijn kamer geklopt en gevraagd of ik naar beneden kwam voor het ontbijt. Omdat ik niet bepaald de hele nacht goed geslapen had was ik te versuft om er antwoord op te geven. Ik kreeg een lekker ontbijt van Mevr. Endo met sla, kaas, stokbrood en koffie. Na het ontbijt heb ik haar foto's laten zien die ik op mijn Ipad had meegebracht. Soms moest ze lachen om sommige foto's en in andere was ze erg geïnteresseerd.
Rond 10 uur zijn we eerst wat tempels gaan bekijken en toen de supermarkt in geweest, je het er drie verdiepingen en bij de onderste verdieping moet je alles afrekenen. Van Mevr. Endo mocht ik wat lekkernijen uitzoeken die ik als cadeau mee mocht nemen. Bij thuiskomst in haar huis leek het me een mooi moment om haar nu mijn cadeau te geven. Dit was een klein spiegeltje met de afbeelding van haar overleden man Hiroyuki met een eendje. Ze was er erg blij mee. Toch was het communiceren erg moeilijk nog steeds maar ik had het boekje Wat&hoe NederlandsJapans meegenomen. Hiermee konden we toch makkelijker uit de voeten. Rond 12.00 werd er pizza bezorgd en kwam een vriendin van Mrs.Endo op bezoek, een zeer vriendelijke vrouw van dezelfde leeftijd die goed Engels sprak. Twee uur later zijn we met z'n drieën gaan lopen door Tokyo en kwamen door een park midden in de
stad. Toen we iets later afscheid namen en ik samen met Mevr. Endo weer boodschappen gingen doen voor het avondeten. We kwamen weer bij de plaatselijke slager en dit keer kreeg ik ook van hen gratis vlees mee. Deze mensen kenden Mr. Hiroyuki Endo goed en waren bekend met de aandoening die ik ook heb, dat kon je aan alles merken.
Weer: vandaag was het bewolkt met hele lichte motregen. Met een graad of 23.
Dag 4: Zaterdag 5 Oktober 2013 Na een hele nacht regen gehad te hebben maar toch redelijk geslapen te hebben stond ik om 7.00 uur op zoals er was afgesproken. De vooruitzichten voor deze dag was niet geweldig namelijk 20 graden en de hele dag regen. Het programma van vandaag was om het graf van Dhr.Hiroyuki Endo te bezoeken. Rond 09.30 kwam Dhr. Satoshi Tanaka ons oppikken met zijn auto. Het was een langere rit dan ik verwacht had maar dat kon ook komen doordat het erg druk op de weg was. Dhr. Tanaka vertelde dat het Japanse koninklijk echtpaar thuiskwamen en daardoor het verkeer er last van had. Bij de begraafplaats was er een gelegenheid waar je wat kon drinken en bloemen kon kopen. Dit hebben we gedaan en de bloemen werden op het graf van Dhr. Hiroyuki geplaatst.
Na het bezoek zijn we weer naar een visrestaurant geweest waar we allerlei visgerechten hebben gegeten. Het leek op een lange vitrine met veel verschillende soorten, waaronder octopus, makreel, en zalm. Wij kregen erg veel, ik zat snel vol, er werd ook een grote slak voor mijn neus gezet maar daar had ik helemaal geen zin meer in. De terugreis duurde ook net zo lang als de heenreis. Thuisgekomen hebben we het programma van morgen doorgenomen want er werd met de trein naar Kyoto gereisd worden. Dhr. Satoshi vertelde dat we de juiste kaartjes mee moesten nemen. S'middags even een dutje gedaan en hierna vroeg Mevr. Masako of ik meeging boodschappen doen. Prima natuurlijk. Ik heb die avond sushi gegeten. Samen met Japanse soep die je moet slurpen. Bedoeling is dat je de kom met beide handen vasthoud. Na het eten ben ik gaan douchen en daarna was ik vrij moe. Omdat ik de volgende dag een zware reis had leek het verstandig om op tijd naar bed te gaan. Het heeft de hele dag geregend, vanaf de nacht tot de avond.
Weer: deze dag regende het stevig en was het pas avond voordat het droog werd.
Dag 5: Zondag 6 Oktober 2013 De dag ervoor hadden we afgesproken dat ik om 6.30 op zou staan en dat we Dhr. Satoshi op een bepaalde plaats op het station in Tokyo zouden tegenkomen. Na ontbijt gingen Mrs. Masako en ik naar de bus en naar een rit kwamen we bij het station aan. Toen een stuk met de metro gegaan en uiteindelijk op het afgesproken punt op Mr. Tanaka gewacht. We liepen met z'n drieën naar de poortjes voor de trein waar we afscheid namen van Mrs. Endo. Na even kijken welk perron we nodig hadden hebben we eerst een lunchpakket gekocht die je in de shinkasen trein mag opeten. Na ongeveer 3 uur arriveerden we in Kyoto station. Omdat we nog wat tijd over hadden stelde Dhr. Tanaka voor om het nationaal museum voor moderne kunst te bezoeken. Er hingen mooie schilderijen en foto's aan de muur waarvan ik wat foto's gemaakt had. Na dit bezoek namen we de taxi naar het hotel waar ik een paar uur kon uitrusten voordat we gingen eten. In dit hotel genaamd Hotel Sunroute Kyoto zouden we 2 nachten verblijven. S'avonds rond 20:00 uur kwam er de voorzitter van de WS lotgenoten groep naar het hotel. Zijn naam was Dhr. Saki Inoue , en hij was moeilijk ter been. Rond 21.00 uur gingen we met de taxi naar een heel prijzig restaurant. Hier stonden de koks voor je aan een lange baktafel en kon je zien hoe de gerechten voor je klaargemaakt werden. Een zeer goede herinnering die ik hieraan heb was het vlees, Kobe beef genaamd , dat was zo heerlijk, zoiets had ik nog nooit geproefd.
Na het eten gingen we weer terug naar het hotel, dat was wel nodig want het was inmiddels al over 23.00 uur. In dit hotel genaamd Hotel Sunroute Kyoto zouden we 2 nachten verblijven. Weer: vandaag was het drukkend warm , in de trein had ik er geen last van maar in de bus en een stukje wandelen was erg warm. De temperatuur was ongeveer 27 graden met zon en nu en dan schaduw.
Dag 6: Maandag 7 Oktober 2013 Deze dag begon met het ontbijt in het hotel, we begonnen hiermee omstreeks 08.00 uur. De vorige dag had ik gehoord dat het erg warm zou worden dus ik had besloten om een korte broek aan te trekken. Na het ontbijt gingen we met de speciaal aangepaste auto van Dhr. Inoue naar onze eerste bestemming. Deze hele dag heeft Dhr. Satoshi Tanaka gereden. Onze eerste bestemming was een mooi aangelegd landgoed "Kinkakuji, the golden pavilion"met als hoogtepunt de Rokuon-ji tempel, de tempel was helemaal met goud bekleed en lag midden in een grote waterplas. Hier heeft Dhr. Satoshi veel foto's van mij en Dhr. Inuoe genomen.
Na dit bezoek gingen we naar een andere tempel bekijken met veel souvenirwinkeltjes erbij. Maar omdat het inmiddels al 12.00 uur was gingen we eerst lunchen. Dit keer had ik noedels besteld, deze moet je met stokjes eten maar eerst in de soja saus dopen en slurpend eten. Na het eten hebben we de tweede tempel bezocht. Deze tempel heette de Kiyomizudera tempel. Deze tempel was anders van kleur en stond gewoon op de grond. Bij deze tempel kon je van dichtbij naar binnen kijken. Nadat we ook deze tempel gezien hadden zijn we langs de souvenirs gegaan en Dhr. Inoue vroeg aan mij welke dingen ik wilde hebben. Ik kreeg een Tshirt,speciale zakdoeken, en een bepaalde koolsoort als cadeau.
Heel erg vriendelijk van hem. Ik wilde graag iets terug doen maar daar wilde hij niks van weten, hij was nog intens gelukkig van het cadeau dat ik hem de dag ervoor gegeven had. Als volgende bestemming was de Sanjusangendo, national treasure tempel waar we rond 14.00 uur aankwamen. Bij binnenkomst moet je de schoenen uitdoen en het is verboden binnen foto's te maken. Binnen stonden 1001 boeddhistische beelden opgesteld en voor deze beelden stonden de 28 beelden van alle goden opgesteld. Rond 16.00 uur waren we klaar met de bezichtiging en gingen we naar het winkelcentrum van Kyoto genaamd Nisikiichiba. Dit was een erg druk winkelcentrum en je wist niet waar je als eerste moest kijken. Ik werd een bete misselijk van al die verschillende visgeuren die er rond hingen. Je zag er va alles octopus, viskoppen en zelfs walvisvlees.
Het was alweer inmiddels18.00 uur en Dhr. Tanaka vroeg wat ik graag wilde eten. Omdat die visgeur zo in mijn neus zat had ik daar absoluut geen zin in en ik zei, doe mij maar aardappelen. We gingen weer terug naar de parkeerplaats er reden naar een restaurant. Hier heb ik inderdaad aardappels en een hamburger met kaassaus gegeten. Dit vond ik een keer helemaal niet erg want ik had al zoveel vis en tofu gegeten. Na het eten zijn we terug naar het hotel gereden en hebben Dhr. Tanaka en ik afscheid genomen van Dhr. Inoue welk ik bij de patiënten ontmoeting op 20 Oktober in Nagoya weer zou ontmoeten.
Weer: deze dag was het in de ochtend grotendeels bewolkt met een graad of 22. In de middag begon de zon goed door te breken en was het best warm. Gelukkig stond er af en toe nog een klein briesje.
Dag 7: Dinsdag 8 Oktober 2013 Deze dag moesten we vroeg opstaan omdat we de trein van 10.30 uur naar Tokyo moesten halen. Ik stond om 6.30 uur op en we hadden om 7.00 uur ontbijt in het hotel. We gingen met de taxi weer naar het station van Kyoto en daar aangekomen gingen we kijken naar een cadeau voor Mrs. Masako Endo. Nog snel even een kopje koffie gedronken en toen naar de shinkasen hogesnelheidstrein gegaan. De reis duurde ongeveer 2 uur. Aangekomen op het station van Tokyo zijn we gaan lunchen in een restaurant. Dit keer een omelet met aardappel voor mij. Na de lunch zijn we naar een sjiek internationaal hotel gegaan, ook weer door de taxi te nemen. Daar aangekomen hadden we een vergadering waarbij door Nederlanders verteld werd over de gezondheid in Nederland. Na de vergadering die om 17.00 uur afgelopen was stond mevr. Masako Endo mij en Dhr. Tanaka al op te wachten. Helaas had ik geen tijd meer om met de Nederlanders te praten. We namen met z'n drieën de bus , hierna liepen we een stukje en Dhr. Tanaka nam afscheid van ons voor 4 dagen. Mevr. Endo en ik namen de metro richting haar huis en voordat we daar waren gingen we met z'n tweeën bij een visrestaurant eten. Eenmaal thuisgekomen was ik alweer aardig moe, vooral door het luisteren in de vergadering waar er Engels gesproken werd. Ik had deze dag geen foto's kunnen maken omdat mijn oplader in mijn koffer zat die bij Mevr. Endo in huis was.
Weer: deze dag was warm, S'morgens was het al 27 graden in de middag was dit boven de 30 graden. De zon scheen ook aardig. Een geluk dat de vergadering binnen was.
Dag 8: Woensdag 9 Oktober 2013 Deze dag kon ik het een keer rustig aan doen, Mevr. Masako had wederom een lekker ontbijt gemaakt en ik was dit keer pas om 07.30 uur op, de voorgaande dagen was dat vroeger. Ik kon al meteen op de weerberichten zien dat het weer een warme dag van rond de 28 graden zou worden. Ik had een beetje last van hoesten door de afwisseling van koud naar warm. Buiten was het warm terwijl binnen zoals, bussen en metro's overal de airco's aanstaan. Omstreeks 10.30 vertrokken we naar de bushalte. Nadat we bij het postkantoor wat geregeld te hebben gingen we door naar een winkelgebied in de buurt van Asagaya. Hier staat een de hoogste gebouwen ter wereld, de Skytree genaamd. Wij gingen een overheidsgebouw in waarop we uitzicht hadden op de Skytree.
Er werd verteld dat er 100 dagen in het jaar je de berg Fuji kunt zien. Maar vandaag was de pech dat er teveel bewolking hing om dat te zien. Na de bezichtiging gingen we weer terug met de bus en hebben we wat boodschappen gedaan en weer bij de gezellige slager naar binnen geweest. Toch best wel jammer dat Mevr. Masako Endo en ik zo moeilijk kunnen communiceren. Nu zijn het wat korte woordjes en durf ik geen hele zinnen Engels tegen haar te zeggen omdat ik weet dat ze het niet verstaat. S'avonds had ze een gerecht met boontjes en wortel in rundvlees gerold aardappel , rijst, fruit, en misusoep (vissoep). Erg lekker gegeten weer. De dag was voorbij gevlogen zoals alle dagen zover.
Weer: gelukkig stond er een aardige bries door de orkaan die voorbij kwam anders was het erg warm. Koud is het zo ie zo toch niet met temperaturen van dik boven de 20.
Dag 9: Donderdag 10 Oktober 2013 Na het ontbijt gegeten te hebben zijn we naar het metrostation Asagaya gelopen om naar de Skytree te gaan. Mrs. Endo durfde niet naar boven en bleef op de begaande vloer wachten. De eerste verdieping was op een hoogte van 350 meter en het uitzicht over de stad Tokyo geweldig.
Na elke windrichting bekeken te hebben ben ik naar de bovenste verdieping gegaan die op de hoogte van 450 meter was. Na ook daar rondgekeken te hebben en veel foto's gemaakt te hebben ging ik weer naar beneden waar Mrs. Endo op mij zat te wachten. Eerst gingen we lunchen, dat was heerlijke spaghetti. Daarna gingen we naar het Sumida aquarium waar je veel vissen kon bekijken. De pinguïns waren erg komisch om te zien.
Nadat we dat gedaan hadden namen we de metro een stukje verderop. Hier stapten we op een kaminarimon riksja en de man ervan vertelde over de bezienswaardigheden die in Tokyo te zien waren. Na uitgestapt te zijn kon ik mooi nog even op de foto met deze man. Nu gingen we weer een winkelcentrum in waar meerdere tempels te zien waren. Na het winkelcentrum weer uitgelopen te zijn gingen we weer met de metro richting huis, nog weer een keer overgestapt in een bus en het laatste stukje gelopen. Bij de slager waar we weer kwamen was er weer een leuk gesprek en ik mocht in kledij op de foto. We spraken af dat we de volgende dag samen gingen uit eten.
Weer: het was weer een zwoele warme dag van rond de 27 graden, op de stations staat een wind en ik had soms last van hoestbuien. Dat komt omdat je nat bezweet bent en dan iedere keer die wind over je rug. De zon scheen gelukkig nauwelijks waardoor het voor mij goed uit te houden was. Die nacht was er een aardbeving te voelen rond 04.00 uur s'nachts waarvan ik wakker werd. Later op die dag werd gesproken over een beving van 4 op de schaal van richter.
Dag 10: Vrijdag 11 Oktober 2013 Na een ontbijt zijn ik en Mevr. Endo vanaf haar huis naar het metrostation Higasi Koen- gi gelopen en hebben daar de metro richting het keizerlijk paleis genomen. De zon was volop aan het schijnen en het was aardig warm. Het paleis was mooi om te zien maar vooral de mooi aangelegde tuin met speciaal groeiende naaldbomen tussen het gazon wat er lag was mooi.
Na het bezichtigen was het alweer ongeveer 12.00 uur en ik had aardig trek. Dit keer had ik een paar grote garnalen en Japanse mosselsoep als eten. De soep smaakte me niet en heb ik niet op. Hierna zijn we weer richting huis gegaan, dit was bij de bus stop van Horinouchi. De hitte maakt je vermoeid en ik kon de rust wel gebruiken. Mevr. Endo moest even naar de tandarts en ik ruste even uit. Zoals afgesproken ging ik s'Avonds met de familie van de slager uit eten. Dat was erg gezellig. De familie was erg aardig.
Weer: deze dag heb ik ervaren als een erg warme dag. Vooral omdat de wind er niet was. Het was ook rond de 30 graden. s'Avonds koelt het langzaam af.
Dag 11: Zaterdag 12 Oktober 2013 Deze dag zoals gewoonlijk weer begonnen met een lekker ontbijt van Mevr. Endo rond 20.00 uur. Hierna even rustig aan gedaan en mijn tas ingepakt. Ik had de dag ervoor een handtas gekocht waar ik wat kleren in kon meenemen want met een koffer in de metro, trein of bus reizen, dat is geen doen. We gingen met de taxi naar het huis van een vriendin van Mevr. Endo, zij sprak goed Engels. Hierdoor werden dingen voor mij wel makkelijker. Ik kreeg gelijk kookles van haar vriendin en we gingen samen lunchen. Na de lunch kwam een familielid van haar op bezoek, dit was een erg aardige man. Hij sprak goed Engels omdat hij in het buitenland gewerkt had en nu werkloos was. Ik had de middag met hem opgetrokken en we hadden een goede tijd. Eenmaal weer thuis bij de vriendin van Mevr. Masako Endo mocht ik mee naar het Otaguro Koen park, dit was gelegen in Suginami.
Na dit bezoek gingen we naar een centrum waar ik een behandeling van een massagestoel kreeg. Het deed op sommige plekken best zeer maar daar moet je bij een massage niet over klagen. Eenmaal weer terug thuis hebben we avondeten gegeten en gezellig gepraat. Alweer een dag voorbij, de dagen vliegen enorm voorbij.
Weer: vandaag was het rond de 30 graden en in de ochtend was het al meteen aardig warm, gelukkig vond ik dat in de middag de wind iets opstak waardoor het zwoel aanvoelt.
Dag 12: Zondag 13 Oktober 2013 Deze dag stond in het teken van de patiënten ontmoeting en met artsen. Sommige patiënten en artsen kende ik al via Facebook of email contact. Na ontbijt bij de vriendin van Mevr. Endo gingen Mevr. Endo en ik te voet naar het nabij gelegen treinstation. Na een treinrit van ongeveer anderhalf uur waren we bij het ziekenhuis van Chiba aangekomen. Hier gingen we lunchen en tijdens mijn lunch kwam een andere lotgenoot binnen. Hoe treffend de gelijkenissen zijn qua uiterlijk is onbeschrijflijk. Dezelfde dunne armen en benen. Ik mocht een lokaal in waar. De vergadering gehouden werd en op een schoolbord stond groot geschreven Welcome Mr. Roy, er was een windmolen en een kaartje van Nederland erbij getekend. Geweldig om te zien.
Toen begon de vergadering en iedereen stelde zichzelf voor. Voor mij was een vertaler geregeld die tegen mij zei wat er allemaal verteld werd. Ik begreep nu precies wat er bedoelt werd .Voor dit soort dingen heb ik altijd vrees maar het ging me redelijk goed af. Mijn lotgenoten hadden ook het woord en bij sommigen had ik moeite om te horen vanwege de hoge schelle stem. Mijn stem was de zwaarste van allemaal. Een zeer gespecialiseerde arts genaamd Yokote vertelde me dat ik erg
geluk had wat betreft mijn voeten want de meeste patiënten krijgen rond de dertigste de problemen.
Mij werd ten zeerste aanbevolen om mijn voeten zo veel mogelijk te ontlasten maar toch wel lichamelijke oefeningen te doen. Na alle voorstellingen wat ook alle andere artsen deden mochten we allemaal vragen stellen. De meeste patiënten deden dat ook. Mevr. Endo benadrukte nog een keer dat preventie van belasting van de ellebogen en voeten erg belangrijk is. Ten slotte heeft zij toch de meeste ervaring met omgaan met deze aandoening. Na afloop zijn ik en de patiënten wat gaan drinken in een gelegenheid. Het was al aardig laat geworden alweer en we moesten weer 2 treinen halen en een taxi . Andere patiënten en de vertaalster hadden van mij en Mr. Tanaka afscheid genomen. Ik had aardige trek en het was inmiddels al half acht. Toen zijn we nog even wat gaan eten in het restaurant en daarna zijn we ingecheckt in het hotel.
Weer: het was alweer een warme dag , ongeveer rond de 27 graden. Omdat ik alleen maar in de trein en in het ziekenhuis was het ik niet veel van het weer meegekregen.
Dag 13: Maandag 14 Oktober 2013 Vandaag gingen we met de shinkasen trein op weg naar Hiroshima, er zat 1 overstap in deze treinreis. We moesten al om 07.10 uur de eerste trein hebben dus stond ik 05.45 uur op. Het ontbijt in het hotel sloegen we over en namen we in de trein. Het eerste stuk duurde ongeveer 3 uur. Het ging bijna verkeerd want we waren bijna vergeten om uit te stappen. Dit was wel gevaarlijk want dat is echt een moment om belangrijke spullen te vergeten. Na in een wachtruimte gezeten te hebben namen we de tweede trein naar Hiroshima. Om ongeveer 12.30 uur waren we daar en liepen na een stukje lopen de arts tegemoet waarmee we afgesproken hadden. Zijn vrouw was er ook bij. Deze dag zou ik weer met een lotgenoot tegenkomen , dit was een vrouw van net boven de 50 jaar en heel herkenbaar net zoals ik veel vet rond het middel terwijl de huid bij de voeten en ellebogen heel dun is. Ze had foto's bij haar van haar open wonden aan achillespees, ellebogen en voeten. Het ziet er allemaal erg pijnlijk uit. Ze was heel aardig. De arts genaamd Dhr. A. Shimamoto had een hele uitleg over DNA, chromosomen en verkorte telomeren. Helaas was ik al aardig bekend met dit verhaal. Rond 15.30 uur namen we afscheid van mijn lotgenoot en gingen we het Hiroshima peace memorial museum en park bezoeken.
Dit museum vertelde alles over de atoombom de op Hiroshima gevallen is en wat voor gevolgen het heeft gehad. Het was erg indrukwekkend hoe het weergegeven werd. Toen het rond 18.00 uur was gingen we met de auto van Dr. Shimamoto naar een restaurant waar je een streekgerecht uit Hiroshima kunt eten. Dit gerecht heette "Okonomiyaki", in dit gerecht ging van alles. Een gebakken pannenkoek, ei, witte kool, noedels, kaas, sjalot en nog veel meer wat ik vergeten ben. Je moest het eten met een brede spatel, maar ik heb een kleine mond en was bang om te verbranden dus deed ik het rustig aan.
Eenmaal na het eten was het tijd om naar het hotel te gaan en te gaan slapen want dit was weer een lange dag met veel indrukken.
Weer: het was deze dag weer aardig warm, alweer rond de 25 graden. Het lijkt elke keer wel of ik teveel kleren meeneem. Maar natuurlijk kan het omslaan en aangezien het weer kan omslaan en ik mijn koffer in Tokyo had achtergelaten heb ik toch mijn jas en t shirt met lange mouwen meegenomen.
Dag 14: Dinsdag 15 Oktober 2013 Deze dag had ik een rustdag, eigenlijk mijn eerste pas sinds ik in Japan was. Een mooie gelegenheid om mijn mails te bekijken en Facebook in te zien. Wat triest was is dat ik te horen kreeg dat de dag ervoor een lotgenoot was overleden op 39 jarige leeftijd, die ik niet kende maar wel op Facebook had staan. Even later hoorde ik dat in de lotgenoten ontmoeting van 2 dagen hiervoor 1 lotgenoot weer opgenomen was in het ziekenhuis vanwege een nier die niet goed werkte, een paar dagen later mocht hij weer naar huis. Voor de lunch zijn Dhr. Tanaka en ik vlees wezen eten in een restaurant. De bedoeling was eigenlijk de Italiaan maar die zat nog dicht. s'Avonds rond 20.00 uur zijn Dr. A. Shimamoto en zijn vrouw,Dhr. Tanaka en ik gebakken aal met rijst wezen eten. Ik vond dit erg lekker. In Nederland ben ik ook altijd al gek op paling. Deze smaakte erg lekker en er zat veel smaak aan.
Weer: het was dag een stuk frisser zo rond de 20 graden en de zon scheen niet. De hele dag was het grijs en zwaar bewolkt. Wel een geluk dat het nog droog bleef.
Dag 15: Woensdag 16 Oktober 2013 Vandaag stond ik om 07.00 uur op om op tijd te zijn voor het ontbijt van 07.30 uur. Na het ontbijt gingen we naar het treinstation waar we de shinkasen trein van 09.39 moesten halen naar Kagoshima. Iedere keer verbaas ik me over deze trein, het personeel zien de passagiers als belangrijke klanten en bij elke overgang van wagon maken ze een buiging naar de passagiers. Heel bijzonder. Er word erg vaak rondgegaan met doekjes waar je je hoofd mee kunt afvegen. Karretjes rijden door het hoofdpad voor eten of drinken. En het vuilnis wordt er opgehaald. Helaas bestaat Japan voor 70 % uit bergen waardoor de trein heel vaak door een tunnel moet. Toen Mr. Tanaka en ik rond 12.10 uur op het station van Kagoshima aankwamen stond Mevr. Etsuko Tetaka en haar dochter ons al op te wachten. Na ontvangst gingen we naar een plaats om wat te eten aan de baai van Kagoshima. Er lag er allemaal as van de vulkaanuitbarsting die iets verderop bezig was.
Vanaf deze plek konden we de berg Sakurajimi zien liggen. Na de lunch gingen we met de auto op de ferry naar deze berg. We reden naar het uitzichtpunt Yunohira geheten. Na dit bezichtigd te hebben zijn we weer terug gegaan naar Kagoshima en gingen we naar een plaatselijke pottenbakker waar Dhr. Hiroyuki Endo ook potten
gebakken heeft. Hij had in zijn werkplaats ongelooflijk veel zelfgemaakt werk staan. Hij had een kaki boom achter zijn huis en we hebben allemaal een kaki gegeten. Na hier geweest te zijn werden we afgezet bij ons volgende hotel in Kagoshima wat goedkoper was dan de voorgaande hotels en de kamer was erg groot. s'Avonds gingen we met een gezelschap naar een boeddhistische tempel waar er gebeden werd voor Dhr. Endo en de pas overleden lotgenoot. Er waren deze avond een hele boel kinderen in de tempel die zich allemaal persoonlijk aan mij voor gingen stellen en ik
mocht ze een snoepje geven. Een meisje had een prachtig stukje op de piano gespeeld voor me. Later gingen de kinderen voor me dansen en moest ik meedoen. Ik ben a ritmisch dus dat viel niet mee. Als een houten klaas toch maar mee gedaan. Ik ben ook al die aandacht niet gewend en wist me niet goed een houding te geven, maar dit was wel de leukste dag dus zover. Hierna zijn we op echte Japanse wijze gaan eten en er was van alles, ik nam voor de afwisseling een keer sake. Tijdens het eten was er een lokale journaliste aanwezig die mij een interview afnam. Ze wou veel weten over het boek van Dhr. Hiroyuki Endo dat ik vertaald had. Het was erg gezellig en na een lange dag kwam ik weer rond 22.15 uur aan in het hotel.
Weer: het was bij vertrek in de ochtend naar de trein licht regenachtig maar tijdens de treinreis werd het steeds lichter en ging de zon steeds meer schijnen. De temperatuur was rond de 22 graden. Een tornado had Tokyo getroffen en er waren doden maar ik heb er niks van gemerkt.
Dag 16: donderdag 17 Oktober 2013 Deze dag gingen we dingen bezichtigen in Kagoshima. Ontbijt was om 07.30. Mevr. Etsuko Tetaka haalde ons op rond 08.30 uur en ze had een kennis bij zich die Engels kon spreken. We gingen eerst naar een plaats waar we de. Opzichter van een natuurpark oppikten. Daarna zijn we naar een uitkijkpunt gereden waar je heel mooi het eiland en het pad erna toe kunt zien. Natuurlijk moet je wachten tot het eb is voor je er naartoe kunt lopen. Dit stuk is 800 meter.
We hebben dat niet gedaan. Na het uitkijkpunt gezien te hebben zijn we naar het begin van het pad naar het eiland gegaan. Er was een oude camping te zien en lage en hoge palmbomen. Erg anders dan bij Tokyo. Ik vond net als Dhr. Endo Kagoshima en omgeving erg mooi. Na het bezoek aan deze plek gingen we naar een ontmoetingscentrum en ze hadden mijn naam groot op een bord buiten staan, samen met veel Nederlandse vlaggetjes.
Alweer moest ik kennis maken met veel vreemde mensen en dat is wel bijzonder om zo in de belangstelling te staan. Na dit bezoek zijn we naar een olieopslaglocatie geweest, ongelooflijk hoe groot die silo's zijn waar de olie naar de schepen gepompt wordt. We reden met de auto van het bedrijf over het terrein voor de bezichtiging. Toen we dit gezien hadden was het tijd om naar het treinstation van Kagoshima terug te gaan, alweer gauw een uur rijden. Rond 18.30 uur ging de trein en Dhr. Tanaka en ik namen weer afscheid van Mevr. Etsuko Tetaka en haar kennis. Onze volgende bestemming zou Nagasaki zijn. We moesten overstappen halverwege en rond 20.30 ging onze 2 de trein naar de eindbestemming. Aangekomen op het station waren we een beetje de weg kwijt maar een trambestuurder kon ons weer op weg helpen en ongeveer 22.30 was ik op mijn hotelkamer. Dit was weer een lange dag, maar wel mooi en veel dingen gezien. De mensen zijn erg aardig.
Weer: het was een erg mooie en zonnige dag met soms een beetje bewolking. Nog steeds kon je de rookontwikkeling van de actieve vulkaan zien. Het was een graad of 20.
Dag 17: vrijdag 18 Oktober 2013 Deze dag begon met een ontbijt in het hotel om 07.30 uur en na het ontbijt namen Mr. Tanaka en ik een gehuurde auto om naar bezichtigingen te gaan. De eerste bezichtiging was een oude handelspost bij Dejima , waar Nederlanders vroeger handel dreven met Japanners. Op deze bezichtigingplaats waren vroeger warenhuizen.
Deze rit duurde ongeveer 45 minuten vanaf Nagasaki. Na de bezichtiging gingen we naar de volgende. Dit was " Huis ten Bosch" Stad . Dit is een gehele stad uit Nederland nagemaakt, met terrasjes, een historisch schip, tuinen, windmolens en grachten, huis ten Bosch ook natuurlijk. De foto's waren weer erg mooi vanwege het goede weer. Je kon gratis met je bus over het terrein, wat best groot is. Na de bezichtiging zijn we naar de Hirado Nederlandse handelspost gegaan. Dit was weer een uur rijden met de auto. Deze handelspost tussen de Nederlanders en de Japanners bestond tussen 1609 en 1639. Hier zijn we in het warenhuis geweest. Wat in 1639 gebouwd is, het is natuurlijk wel gerestaureerd. Zag er erg mooi uit van binnen. Met schilderijen en modelschepen.
Inmiddels was het alweer 16.00 uur geworden en leek het ons verstandig om weer terug naar het hotel te rijden. Dit was ongeveer 150 km inmiddels. Toen we in Nagasaki aankwamen zijn we bij de Italiaan wezen eten want vis daar had ik een keer geen zin in. Toen moesten we met de auto naar het verhuurbedrijf terug maar dat was even een probleem want de navigatie werkte niet en Mr. Tanaka vertelde dat Nagasaki een moeilijke stad is om in te rijden. Zeker omdat het erg donker was. Gelukkig kon hij naar het verhuurbedrijf bellen en werden we opgehaald.
Weer: vandaag was een erg mooie dag met ongeveer een graad of 22 met aardig wat zonneschijn. Jammer misschien dat we veel in de auto zaten maar waar we waren hadden we uitstekend weer.
Dag 18: zaterdag 19 Oktober 2013 Vandaag hadden we ontbijt in het hotel om 08.00 uur, hierna namen we de tram naar het station van Nagasaki. We hadden hier de shinkasen trein om 10.20 uur naar Hakata.
We kwamen aan rond 12.15 uur en we hadden lunch genomen in de trein. In een gelegenheid vlakbij het station hadden we een nieuwe patiënt bijeenkomst, maar dit keer zonder professoren. Ik had wat foto's op de Ipad meegenomen waar ik iets over vertelt heb en iedereen luisterde met gespitste oren. Daarna was Dhr. Tanaka veel aan het woord in het Japans. Hij kon de lotgenoten al veel over mij vertellen want hij had me de laatste 2 weken al meegemaakt. Het was een gezellige middag met de lotgenoten en we hebben groepsfoto's gemaakt. Na de bijeenkomst rond 16.00 uur was afgelopen moesten Dhr. Tanaka en ik de trein van 16.39 uur halen die vertrok naar Nagoya. Hier kwamen we rond 20.33 uur aan. Hierna zijn we ingecheckt in het hotel dat vlakbij het hotel lag.
Weer: toen we weg gingen in Nagasaki was het licht regenachtig. In de trein was er een mix van regen en zonneschijn. Na mate de dag vorderde bleef de bewolking aanwezig maar het bleef wel droog. Het was ongeveer rond de 21 graden.
Dag 19: Zondag 20 Oktober 2013 Ook deze dag hadden we ontbijt rond 08.00 uur en na het ontbijt gingen we met een taxi naar een Ipad store want we hadden wat problemen met het kopiëren van de foto's van mijn SD kaartje naar de Pad. Het duurde een aardige tijd voor we er achter waren waar het probleem zat. Het zou natuurlijk zonde zijn als je thuis komt van vakantie en al je foto's zijn weg. Maar Dhr. Satoshi zei dat hij een kopie zou maken in geval er iets verkeerd ging. De hele vakantie heb ik zelf niet veel foto's hoeven nemen want dat wilde hij doen en op veel foto's sta ik op. Dit overkomt me niet vaak bij andere vakanties in het verleden. We namen weer een taxi naar de ontmoetingsplaats voor onze volgende patiënten ontmoeting. Sommige kende ik van naam of foto. Mevr. Masako Endo was er ook bij. Weer kwamen veel symptomen overeen, maar bij de ene patiënt is er sprake van een amputatie of zweren op de voeten en ellebogen en bij de ander is daar veel minder sprake van. Veel patiënten zijn niet meer in staat om te werken door de lichamelijke gebreken. Deze patiënten spraken ook alleen Japans en ik had weer geluk met Dhr. Tanaka dat hij wat kon vertalen naar het Engels. Na afloop zo rond 17.00 uur namen we weer afscheid van wat lotgenoten. Tot we met z'n vieren over bleven en reden we naar een restaurant waar we gegeten hebben. Ik vond het best een vermoeiende dag want je moet zo goed opletten wanneer er Engels of wanneer er in het Japans gesproken wordt.
Weer: het weer was erg slecht in de ochtend en het regende pijpenstelen. We moesten een stukje lopen en gelukkig kun je bij het hotel paraplu's lenen. Ook in de middag regende het nog aardig door. Pas in de avond werd het droog. De temperatuur was ongeveer 20 graden.
Dag 20: maandag 21 Oktober 2013 Vandaag hadden we een rustige dag. Na het ontbijt gingen we met de trein van Nogoya terug naar Tokyo. Hier kwamen we aan rond 12.00 uur waar we de lunch namen. Op het station namen Mevr. Endo en ik afscheid van dhr. Tanaka en gingen terug naar haar huis. We moesten weer overstappen op metro en bus. s'Middags kwamen we aan. Na een douche genomen te hebben gingen we eten bij het gezin van de slager. We hadden weer een typisch Japans eten. Je moest een rauw ei kloppen in een kopje en vlees hierin dopen en opeten. Gelukkig ben ik niet ziek geworden van het eten van rauw ei.
Weer:deze dag was het goed weer en de zon scheen aardig. Het was een graad of 22. s'Avonds koelt het maar langzaam af hier.
Dag 21 : Dinsdag 22 Oktober 2013 Ik stond zoals gewoonlijk rond 07.00 uur op en Mrs. Endo en ik hadden ontbijt om 07.30 uur. Hierna hebben een poos kunstijs rijden gekeken op tv. Rond 11.00 uur was het tijd om met mijn koffer en rugtas vanaf het huis van Mrs.Endo te vertrekken. Dit was de eerste keer sinds aankomst dat ik met een zware koffer moest reizen sinds aankomst. In de hotels had ik alle kleren in de rugtas gedaan, dus kon ik lekker al die tijd de koffer op een plaats laten. Het is niet prettig in de bus en trein, vooral als er geen zitplaats is. Na een reis van ongeveer 5 uur kwamen we in het Narita Airport hotel aan. Dit was speciaal zo geplant omdat ik al vroeg het vliegtuig naar Nederland terug moest hebben. In het hotel had ik vast ingecheckt voor de reis van morgen. s'Avonds kwam Mr. Tanaka naar ons hotel rond 18.30 en we hadden een afscheidsmaaltijd. Dit was chinees eten. Er was soep bij met een hele haaienvin erin. Volgens mij heb ik onderhand alles gegeten wat me voorgezet werd, en dan bedoel ik niet alleen deze dag. Lang niet alles vond ik lekker moet ik eerlijk bekennen. Maar als je niks probeert weet je ook niks. Na drie weken van elke dag rijst verlang ik toch iets meer naar brood en aardappelen.
Weer: het was deze dag half bewolkt en zo rond de 20 graden. Gelukkig was het niet heel erg zonnig of warm want met gesjouw is dat geen pretje.
Dag 22: Woensdag 23 Oktober 2013 Dit was de dag van mijn reis terug naar Nederland. Helaas zaten de drie weken er weer op. s'Morgens moest ik om 06.00. Uur opstaan en hebben Mrs. Masako Endo en ik om 06.30 uur ontbeten. Om 07.15 uur kwam er een pendelbus die tussen het hotel en de vertrekterminal van het vliegveld Narita reed. Per ongeluk wilde ik bijna bij de verkeerde stop uitstappen. Eenmaal aangekomen bij de vertrekhal hebben we meteen de koffer achtergelaten bij het bagage inleverpunt. Ik had een E-ticket en op de heenweg ging er iets fout omdat ik de procedure van inchecken hiermee niet kende, nu ging dat veel beter. Het is makkelijker om thuis al je boring pass af te laten drukken dan dat op het vliegveld te doen. Ik had nog 2 uur over en Mr. Tanaka hadden we al ontmoet op het vliegveld, ik stelde voor om nog wat te drinken om de tijd te doden. Na het drinken nam ik afscheid van Mr. Tanaka en Mevr. Endo. Best een moeilijk moment want deze 2 personen hadden mij zo goed bijgestaan de afgelopen 3 weken. Zonder hen wist ik niet waar en hoe ik door Japan had moeten reizen, ik ben er erg dankbaar voor. Mijn vliegtuig zou om 10.35 uur vertrekken en dat deed hij precies op tijd. De terugreis zou 11.30 uur duren en ik kwam 15.05 uur Nederlandse tijd weer aan op Schiphol. Hier stonden mijn ouders mij al op te wachten en we gingen snel naar huis terug. EINDE Leuke dingen die mij opvielen: * Veel toiletten hebben voorverwarmde brillen, tevens is er een functie om een waterstraal tegen je billen aan te laten komen. * De autoportieren sluiten automatisch. * Bij restaurants staan de maaltijden van plastik in een vitrine zodat je buiten al een keus kunt maken wat je wilt eten. * Bij de treinstations weet je precies waar je moet staan, er staat precies aangegeven waar een wagon stopt zodat je niet bij de verkeerde wagon instapt. * Het is superschoon overal, er is vaak geen blaadje te bekennen in parken. * Mensen zijn enorm aardig en super behulpzaam om je te helpen. * Er wordt links gereden en de stoplichten werken horizontaal in tegenstelling bij ons waar dat vertikaal gaat. * Criminaliteit staat op een laag niveau.
