mei 2010

Algemeen Nijmeegs Studentenblad / mei 2010

De gevierde cabaretier die jazzzanger werd Hans Teeuwen

Sneller afstuderen met ongefundeerde strafmaatregelen

‘Ik dacht dat ik een hartaanval kreeg’ Leven in angst

Vooraf Tekst: Redactie P. 02

commentaar We hebben je wat uit te leggen. Misschien is het je niet eens opgevallen, hoor. Toch is een verklaring op zijn plaats. Zie daarom dit stuk als een soort rectificatie. Kun je het je nog herinneren? De uitgezakte rooie kop van Hennie van der Most, vijf maanden geleden? Of de kleurrijke Meneer de Uil, die vorige maand nog uitkraamde dat nostalgie kut is? Zie je Peter van Straaten nog voor je in zijn paarse troon? Weet je de schreeuwerige D66- en Groenlinks-advertenties van het februarinummer nog voor de geest te halen? Daar is iets gruwelijk fout gegaan. Afgelopen vijf nummers zijn per abuis alle pagina’s full colour gedrukt, en niet slechts de helft. Het zit zo: in de drukkerswereld zijn het roerige tijden. Bedrijven vallen om, tijdschriften verdwijnen alsof ze uit Junta-vliegtuigen zijn gedonderd en aasgieren en lijkenpikkers vallen ons dagelijks lastig. Wij reageren steevast met: ‘Hé! Hij leeft nog, hoor!’ Toch stierf onze drukker Offsetservice enkele malen, om als een feniks uit haar as te herrijzen. Bij wijze van beloning voor onze ongekende loyaliteit brachten de Valkenswaardse vrinden wat extra kleur in ons leven. En daarmee, zonder dat je erom vroeg, ook in het jouwe. Misschien zat je er helemaal niet op te wachten, het rozige knuistje van de webredacteur, op deze pagina. Misschien gooide je in woede de ANS weg na het zien van een knalrode Coopadvertentie. Misschien werd je wel heel erg druk van al die kleurtjes. Dan hoef je je geen zorgen meer te maken, vanaf nu is alles weer bij het oude.

De hoofdredactie

7

16

DEZE ANS 04 Afstraffen of uitdagen? Geen recht op herkansing bij een 4 of lager en sancties bij het onvoorbereid bijwonen van (verplichte) werkgroepen. Met een reeks harde maatregelen wil de RU haar studenten sneller laten afstuderen. Of de voorgestelde regels daadwerkelijk nut hebben, is echter compleet onduidelijk. 07 Hans Teeuwen Zes jaar na zijn laatste cabaretvoorstelling beproeft Hans Teeuwen zijn geluk als jazzzanger. Zijn schalkse capriolen heeft hij nog niet achter zich gelaten. ‘En nu allemaal: I like your cunt!’ 12 Altijd angstig De deur niet meer uitdurven, ervan overtuigd zijn dat je een hartaanval hebt of continu drinken en blowen om je vrees te onderdrukken. Drie studenten vertellen over hun leven met een angststoornis. 18 Mee met ISO en LSVb Van netwerken op decadente borrels tot interviews met het NRC en RTL 4. Het Interstedelijk Studentenoverleg en de Landelijke Studentenvakbond behartigen zestig uur per week de belangen van studenten. ANS dompelde zich onder in de wereld van de movers and shakers in het hoger onderwijs. 05 06 21 24 25 26 28 30 31 32

25

De nieuwe stad Het laatste oordeel Sylvia Hoeks Lieve ANS De graadmeter Het issue De deurwaarder Colofon Crypto De biecht

26

Tekst: Redactie/ Illustratie: Loes van Woezik ANS-Online.nl P. 03

niet Stem AKKUraatd! Het is weer verkiezingstijd! Op de kieslijst van AKKUraatd staan onder andere de voorzitter van het SOFv, een Honoursprogramma-student, een paar studieverenigingsmannetjes én de opzetter van het legendarische Frietopia.nl! Aldus hun prachtige pleekrant. Waar AKKUraatd en haar leden voor zullen strijden op onze universiteit? Geen idee, standpunten vermelden ze niet in het vodje. Een partijprogramma is bovendien nergens te vinden. Gelukkig klinken ze erg competent! Dus stem stem stem!!! Alexandra, bedankt! ‘Oh, het interview met Hans vanmiddag gaat niet door. Hij is net terug uit Engeland en nog een beetje verward.’ Met deze wonderlijke woorden annuleerde de persoonlijk assistent van Teeuwen, Alexandra Keddeman, in maart 2009 het interview. Tientallen mailtjes en meer dan duizend telefoontjes later kregen we het tóch rond. ‘Over twee weken in Dordrecht?’ We hoefden slechts nog een bevestiging te ontvangen. Toen bleef het stil. Verdacht stil. Alexandra nam haar telefoon niet meer op. Ze beantwoordde geen mail. Het angstzweet brak ons uit. Tot we een dag voor het geplande gesprek een mailtje kregen: ‘Oh, ik was even vrij!’ Haha! De eerder geleden hartverzakkingen ten spijt, hierbij toch een bedankje aan Alexandra, misschien wel de beste manager van Nederland. Ga zo door! Ondergang van de Ondergang? ‘Deze week kijken we bij onszelf, Campus in Beeld, omdat we superhip zijn en bovendien zijn verhuisd naar de Ondergang!’ Cue naar hippe kutmuziek, terwijl de presentator door een smalle gang loopt en wulps in de camera kijkt. Volgende shot. ‘En, wat voor cijfer geef jij ons kantoor?’ De geïnterviewde probeert een genuanceerd verhaal te houden. Voordat hij drie zinnen weet uit te brengen, kijkt de presentator alweer wulps de camera in: ‘Maar is het nou een kater of een flater?’

ANS zoekt jou! Ben jij een razende reporter die met kritische blik universitaire zaken wil aankaarten? Schrijf je sneller dan God kan lezen? Of heb je journalistieke ideeën waar Vrij Nederland nog jaloers op zou zijn? Dan zijn wij op zoek naar jou! Stuur voor meer info of een afspraak even een mailtje naar [email protected] of kom langs op ons kantoor in de Ondergang van het Gymnasion. Ook fotografen met het allure van Anton Corbijn en Erwin Olaf, illustratoren van het kaliber Gummbah en cryptomakers die spreken in raadsels zijn welkom! Toch geen Geer? Als negentienjarige jongen ging hij naar de Goudvishal in Arnhem, om zijn favoriete Amerikaanse hardcore punkband te aanschouwen. Voor hij het wist werd hij zelf vijf jaar lang frontman van de teringherrieband en toerde hij de wereld over, om vervolgens weer naar Nederland te vertrekken en na een studie Filosofie lieve folkliedjes te gaan maken. Deze maand op ANS-Online: een interview met Geert van der Velde van The Black Atlantic. Ook op de site: in gesprek met de hardst spugende jazzgitarist van Nederland, Edisonwinnaar Anton Goudsmit, en een ontmoeting met Belgisch trots Bert ‘Zonde van de Zendtijd’ Gabriëls. Kijk voor uitgebreidere berichtgeving en meer nieuws op ANS-Online.nl

Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de Radboud Universiteit Nijmegen wordt verspreid. Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni. De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:

Nattevingerwerk Tekst: Timo Pisart P. 04

ongefundeerd afg Verplichte zelftoetsen, voorwaardelijke hertentamens en een bindend studieadvies: met weinig wetenschappelijke maatregelen wil de RU haar studenten sneller door de studie heen loodsen. ‘Zolang de universiteit onduidelijk is, schiet zij haar doel voorbij.’ Scoor je bij de eerste poging lager dan een 4? Dan verlies je het recht op een hertentamen. Geen zelftoetsen gemaakt ter voorbereiding? Vergeet het maar, dan mag je überhaupt geen tentamen maken. Dergelijke drastische regelingen moeten een einde maken aan het lage studierendement in het universitaire landschap. Oud-minister Plasterk van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) en de Vereniging van Universiteiten spraken in 2007 af dat in 2014 minstens 70 procent van de bachelorstudenten moet binnen vier jaar haar bachelorpapiertje hebben behaald. Met een eenmalige kapitaalinjectie van 1,3 miljoen euro - die de faculteiten naar eigen inzicht mogen besteden aan rendementsmaatregelen - doet ook de RU een duit in het zakje. Op de investering wordt lyrisch gereageerd, de concrete plannen oogsten echter minder lof. Ridicule rendementen ‘De universiteit zet zich al jaren in om het onderwijs te intensiveren’, meent woordvoerder van het college van bestuur (CvB) Willem Hooglugt. Door het aantal contacturen te verhogen hoopte het bestuur studenten sneller door hun studie te loodsen. Dit bleek echter onvoldoende: slechts 59 procent van de Nijmeegse bachelorstudenten die zich een tweede jaar bij dezelfde opleiding inschrijft, heeft na vier jaar de bachelor behaald. Om de rendementen op peil te krijgen vroeg het CvB in november vorig jaar de Nijmeegse faculteiten afzonderlijk een plan in te dienen. Er werd beloofd dat daarvoor grof geld zou worden neergelegd. Inmiddels is de meerderheid van de voorstellen ingediend. De focus ligt duidelijk op eerstejaars. Zo stelt de Faculteit der Sociale Wetenschappen (FSW) tweewekelijkse verplichte zelftoetsen voor deze groep in en wil zij vanaf volgend jaar de eerste hertentamens ‘voorwaardelijk’ maken: scoor je bij de eerste tentamenmogelijkheid lager dan een 4, dan heb je geen recht op een tweede poging. Aan de bètafaculteit moet aan ‘extra eisen’ zoals aanvullende opdrachten worden voldaan, voordat een derde tentamenpoging mag worden gedaan. Bij de Faculteit der Managementwetenschappen kunnen docenten vanaf komend collegejaar sancties opleggen wanneer een student zich niet goed genoeg heeft voorbereid voor werkgroepen. Zo kan er een punt worden

afgetrokken van het tentamencijfer. Als het aan het CvB ligt, wordt in 2011 bovendien een universiteitsbreed bindend studieadvies ingevoerd: studenten die in hun eerste jaar minder dan 40 studiepunten halen, worden gedwongen hun opleiding te staken. ‘Het belangrijkste doel is om snel te bepalen of eerstejaarsstudenten geschikt zijn om de bachelorstudie succesvol af te ronden’, legt Hooglugt uit. ‘Ten eerste is het in het belang van iedere student om zeker te zijn dat de juiste keuze is gemaakt en dat de studie past bij verwachtingen en capaciteiten. Zo niet, dan moet deze worden herzien. Ten tweede moeten studenten onmiddellijk leren dat studeren hard werken is. De jaren daarna moet hen vooral een spiegel worden voorgehouden om de voortgang te reflecteren. Dat kan met actieve student- en studiebegeleiding.’ Ook Hans Beentjes, vicedecaan Onderwijs aan de FSW, focust op eerstejaars. ‘Zij krijgen pas eind oktober de eerste feedback op hun resultaten, dat is veel te laat. Zo blijven ze al gauw een heel jaar aanmodderen. Onderzoek toont aan dat jonge mensen vaak beloven hun best te doen, maar moeite hebben die beloftes na te komen. Deze maatregelen helpen hen daarbij.’ Verregaande verschoolsing De verschillende studentenraden erkennen dat het hoog tijd is om besluiten te nemen voor een hoger studierendement. Er worden echter kanttekeningen geplaatst bij de huidige plannen. Zo vragen Erik Bouwman, lid van de Universitaire Studentenraad (USR), en Miriam Thye, lid van de Facultaire Studentenraad van FSW, zich ernstig af of het zelftoetssysteem zoden aan de dijk zet. ‘Je wordt verplicht de toetsen te maken, maar het resultaat is volstrekt onbelangrijk’, zegt Bouwman. Studenten die zomaar wat invullen, mogen dus gewoon deelnemen aan het tentamen. ‘Naar de meeste maatregelen is geen gedegen onderzoek gedaan’, verzucht Thye. ‘Het is volstrekt onduidelijk of ze inderdaad het beoogde effect hebben.’ Decaan Beentjes onderkent dat: ‘Het is nu eenmaal heel lastig de uitwerking van dergelijke maatregelen te meten, omdat er ontiegelijk veel variabelen meespelen.’ Guan Schellekens, lid van de USR en voorzitter van de commissie Onderwijs, Onderzoek en Maatschappelijke

De nieuwe stad P. 05

gestraft

De Nieuwe Stad Zodra de zon er is, beginnen we in enclaves te denken: parken, dakterassen, stukken nagenoeg onontdekt Waalstrand en hier en daar een afbraakpand.

Dienstverlening, spreekt van ‘strafmaatregelen’. De meeste maatregelen zijn een stok achter de deur: je wordt gedwongen vakken sneller te halen. ‘Een van de problemen met dergelijke regelingen is dat studenten vaak amper op de hoogte zijn van de regels. Zolang de universiteit hierin niet duidelijk is, zal zij haar doel voorbij schieten.’ Bovendien zou de focus volgens Schellekens ergens anders moeten liggen. ‘Er zou meer moeten worden gekeken naar studie- en studentbegeleiding’, vindt hij. ‘Het CvB wijst op visitatierapporten die zouden aantonen dat de begeleiding in orde is. Die rapporten constateren bijvoorbeeld dat studieadviseurs een groot aantal uren krijgen, er wordt echter niet gekeken naar de praktijk. Sommige adviseurs functioneren ver onder de maat.’ De USR vindt dan ook dat de rendementsmaatregelen pas mogen worden ingevoerd wanneer het onderwijs voldoende op niveau is, anders verliest de universiteit onnodig studenten. Ook Thye denkt dat het accent anders zou moeten liggen. ‘In plaats van allerlei nieuwe maatregelen in te voeren, zou de universiteit er goed aan doen te kijken of colleges, werkgroepen en tentamens wel op niveau zijn. Vaak zijn werkgroepen verplicht, maar volstrekt nutteloos. Wanneer de kwaliteit wordt opgeschroefd, zal het rendement ongetwijfeld ook stijgen.’ De alma mater heeft echter haast. Woordvoerder Willem Hooglugt vreest de financiële gevolgen voor universiteit én student indien de rendementen niet stijgen. ‘Hoewel we niet weten wat de plannen van de nieuwe regering worden, kan ik met zekerheid zeggen: er is een maatschappelijke trend waarin van de student wordt verwacht dat deze harder gaat werken en binnen een afzienbare periode afstudeert.’ Het CvB valt niets te verwijten. Academici in spe moeten altijd nagaan of ze de juiste keuze hebben gemaakt, de universiteit heeft de rol hen hierin te stimuleren en te inspireren. Dat betekent echter niet dat aankomende eerstejaars mogen veranderen in proefkonijnen van ongefundeerde strafmaatregelen. Laat de faculteitsbesturen bij zichzelf te rade gaan: van een wetenschappelijke instelling kan immers op zijn minst worden verwacht dat zij slechts wetenschappelijk onderbouwde besluiten neemt. ANS

Anna en ik zitten het meest op het dakterras. Terwijl de terrasjes onder ons uitpuilen van mensen die met menukaarten voor hun gezicht wapperen, zitten wij op de dakrand en bekijken de boel. Hierboven lijkt alles een tel trager te gaan. De zon lijkt alles wat we doen en denken langzamer te maken dan de mensen die over straat van winkel naar winkel rennen. We zitten er dan ook dichter op. Op de zon. Op de balkons tegenover zijn complete garderobes uitgestald. De gevels lijken de kleuren bijna uit te kotsen. Anna verzint verhalen bij de verschillende collecties. Over hoe achter het balkon waar alleen lingerie wordt uitgestald een vrouw woont die voornamelijk ‘s nachts werkt. Over de man die duidelijk bij de spoorwegen werkt. ‘Achter die verzameling gebatikte kleren woont een man die zichzelf de naam van een of andere plant heeft gegeven. Morgen heeft hij een vegetarische barbecue en nu marineert hij de tofu. Of spant hij het vel van zijn djembé.’ Ze denkt dat de man, die ze in haar kladblok inmiddels ‘Argemone’ heeft gedoopt, kampvuren van een afstand van wel drie kilometer kan ruiken. Ze beschrijft hoe hij met zijn djembé op zijn rug en een boodschappentas vol sterke drank en zelfgemaakte ijsthee langs de parken en stranden loopt, op zoek naar gelijkdenkenden. Dat hij schetsen maakt van mensen die aan capoeira doen, die hij betekenisvolle titels geeft. ‘Na een tijdje wordt iedereen hem een beetje moe. In de winter voelt hij zich eenzaam’, zegt Anna. Ze maakt een foto van zijn balkon om later bij het verhaal te stoppen. Anna’s verhalen eindigen vaak in de winter en veelal met mensen die eenzaam zijn. Zolang de zon er is proberen we zo veel mogelijk buiten te zijn. Anna verzamelt verhalen en foto’s. Ik verzamel herinneringen aan Anna. We blijven langer wakker en voelen ons ‘s ochtends vaak net zo uitgebrand als de kampvuren die Argemone met zijn trommel bezoekt.

Het laatste oordeel Tekst: Joost Nellen/ Foto: Martijn Wehrens P. 06

het laat ste oor deel

studie: Tandheelkunde college: Practicum Restauratie van gebitselementen 1, donderdag 8 april, 08.30 12.30 uur, Fantoomzaal docent: Drs. A. Jeurissen uitstraling: Degelijke Dentist publiek: Tieners met holle verstandskiezen inhoud: Klussen met cariës eindcijfer: 7,5

Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Iedere maand verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over het onderwijs aan de RU. Zelfs bij degenen die de tandarts niet vrezen zou het angstzweet uitbreken na een kijkje bij een willekeurig practicum in de Fantoomzaal. Hoofddocent Jeurissen gooit zijn eerstejaars Tandheelkunde na slechts één inleidend hoorcollege in het diepe. De studenten mogen hun geringe kennis direct botvieren op gebitsprothesen van talloze namaakhoofden. Dit resulteert in opmerkelijke taferelen. Niet zelden glipt een boor in de mond van een plastieken patiënt of eindigt een vulling in de neus of het oor. ‘Het is echt moeilijk om alles te zien in dat nietige spiegeltje’, klaagt een jongen die bijna heel zijn hoofd tussen twee wijd openstaande kaken heeft gewurmd. ‘Zo gaat het een stuk makkelijker.’ Het practicum staat in het teken van cariës, gaatjes voor leken. Het is de bedoeling om het glazuur en rot weefsel laag voor laag weg te boren, zodat de kies zorgvuldig kan worden opgevuld met een plastisch grijs goedje. De studenten krijgen alle vrijheid om zich uit te leven op de prothesen. Wel probeert Jeurissen, die gehuld in zijn witte doktersjas de degelijkheid zelve is, er voortdurend op toe te zien dat iedereen puntsgewijs een aantal opdrachten afwerkt. Gedurende de hele ochtend rent hij van hot naar her door de immense zaal om zijn pupillen aan de tand te voelen, vragen te beantwoorden en waar nodig groen licht te geven om aan de volgende opdracht te beginnen. ‘Je kunt prima zien dat je alle cariës hebt verwijderd’, meldt de docent een verlegen meisje, ‘al is het jammer dat er van de wortel ook niet veel meer over is.’ Omdat nu eenmaal geen enkele tandarts het werk alleen af kan, wordt Jeurissen ondersteund door een vijftal assistentes. Deze charmante tandenfeeën hameren continu op professionaliteit en een klinische werkwijze. Een nalatige student krijgt een retorisch ‘Vergeet je niet iets?’ naar zijn hoofd geslingerd wanneer hij wil beginnen zonder mondkapje. De strenge controle voorkomt echter niet dat er een informele sfeer in de zaal hangt. Zoals in iedere tandartsenpraktijk klinkt de muzak van Q-music op de achtergrond. De toekomstige grootverdieners vinden tijdens het klussen ook voldoende gelegenheid om te overleggen. Op aanraden van zijn groepsgenootjes verwijdert een kwajongen het hele ondergebit uit zijn pop om de vulling beter aan te kunnen brengen. ‘Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden’, besluit hij. Het Laatste Oordeel der Studenten De persoonlijke benadering en behulpzaamheid van Jeurissen maken zijn practicum voor velen tot een van de beste van het propedeusejaar. ‘Hij geeft tenminste rustig antwoord op al mijn vragen’, meent een verongelijkte eerstejaars, ‘bij andere vakken blijft het allemaal veel vager.’ Omdat de docent iedereen regelmatig controleert, kan de zelfstandige manier van werken voor veel studenten wel door de beugel. Een snuggere, uit de kluiten gewassen puber vat de filosofie van Jeurissen pakkend samen: ‘Je moet gewoon zelf een beetje klungelen, dat is de enige manier om het vak te leren.’ ANS

Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 7

HANS ANDERS Hans Teeuwen is terug en sterker dan ooit. Met een steengoede jazzformatie en absurdistische teksten vol smerige seks tracht hij Nederland te heroveren. ‘Mensen moeten het alleen nog even ontdekken.’

Interview Hans Teeuwen Tekst: Timo Pisart en Henk Strikkers/ Foto’s: Valentijn Brandt P. 8

Terwijl op de achtergrond vijf in pak gestoken mannen glimlachend maar geconcentreerd muzikale pareltjes uit hun instrumenten toveren, danst hij als een wildeman over het toneel. ‘En nu allemaal: I like your cunt!’ Hans Teeuwen (43) is nog steeds het podiumbeest van weleer, ook vanavond in de kitscherige schouwburg in Dordrecht. In Nederland zwoer hij het cabaret af om met de plaat How it Aches zijn geluk te beproeven als ‘s lands bekendste jazzzanger. Maar wel een atypische: met vulgaire teksten en spastische bewegingen krijgt hij naar eigen zeggen ‘iedere zaal plat’. Tussen de nummers door kan hij het niet laten de clown uit te hangen. Wanneer hij een stuiterbal het publiek in gooit, grijnst hij naar de gelukkige: ‘Wie hem heeft gevangen, mag me pijpen.’ Het constant zuur kijkende publiek kan de grappen van de voormalige cabaretier overduidelijk niet appreciëren: met een gemiddelde leeftijd van 50 zijn zij vooral gekomen vanwege het plakkaat jazz of om hun theaterabonnement optimaal te benutten.

‘Wie de stuiterbal heeft gevangen, mag me pijpen.’ Na de show rookt Teeuwen rustig een sigaretje in de kleedkamer. Drummer Joost Kroon, ook van New Cool Collective en Kane, bergt zijn pak op in een koffer. Vervolgens blijft hij een tijdje staan om, slechts gehuld in zijn onderbroek een paar bijdehante opmerkingen te maken. Ook de prestigieuze saxofonist Benjamin Herman, contrabassist Kasper Kalf en de andere leden van The Painkillers verstoren met enige regelmaat de relatieve rust die Teeuwen uitstraalt. Onder begeleiding van luid gelach wordt een kluwen van kleerhangers naar binnen geflikkerd. Op de planken zien jullie eruit als een jongensbandje. Hebben jullie net zoveel lol achter de schermen als ervoor? ‘Nee, het gaat er tamelijk grimmig en vooral heel professioneel aan toe. We tutoyeren elkaar ook niet. Voorheen wel, maar we merkten dat het ten koste ging van de formaliteit die een topprestatie nodig heeft. Het is dus “meneer Kroon”, “meneer Teeuwen” en “meneer Herman”. Op het podium hebben we een pose van jongens die gewoon wat doen, maar over werkelijk iedere frons is nagedacht. Alles is bediscussieerd en bevochten, met keiharde onderhandelingen.’ Hij grinnikt. ‘Meneer Kalf zwaait de scepter binnen de band, hij heeft immers het grootste instrument. Eigenlijk is de piano groter, maar daar kun je niet mee slaan.’

Met een bos bloemen huiswaarts treinen na een cabaretvoorstelling noemde je ooit ‘niet bepaald rock ’n roll’. Leid je nu wel een dergelijk bestaan? ‘Een beetje, maar omdat ik afhankelijk ben van mijn stem kan ik me niet al te veel liederlijkheid permitteren. Heel af en toe zak ik een avond door, om de volgende dag weer op te treden. Dat gaat meestal best goed, maar als ik zoiets twee keer op een rij zou doen, kunnen ze me opvegen. Mijn stem verliezen, dat is mijn grootste angst.’

‘Zolang de timing goed is en ik kan swingen, kan ik me alles permitteren. De muziek staat voor mij altijd centraal.’ Je zingt verrassend goed. Heb je zangles genomen? ‘Nee, maar door veel te zingen ga je vanzelf allerlei technieken toepassen om je stem te ontzien. Nu ik me in deze rol thuis voel, kan ik de muziek kleuren. Ik ben steeds minder bezig met het vertellen van een verhaal en steeds meer met het aanbrengen van muzikale nuances: ik time specifieker, fraseer gedecideerder en varieer meer in dynamiek. Dat moet ook wel, want ik speel met muzikanten die de techniek tot in de puntjes beheersen.’ Op het podium lijk je meer bezig met gekkigheden dan met je zangkwaliteiten. ‘Wat ik ook doe, ik zorg dat het nooit ten koste gaat van mijn muzikale prestaties. Zolang de timing goed is en ik kan swingen, kan ik me alles permitteren. De muziek staat voor mij altijd centraal, dit is geen comedyshow. Als ik wat vreemd dans tijdens een saxofoonsolo, tracht ik de focus op de solist te versterken. Mensen moeten zich bewuster worden van wat er muzikaal gebeurt door mijn bewegingen te volgen.’ Vanavond leek het publiek je capriolen juist niet op prijs te stellen. Is dit wel het publiek waarvoor je wilt spelen? ‘Het meezingen lukte nog niet echt, hè? Nu kwamen er allemaal keurige mensen op af. Aan hen moet ik wat harder trekken. We hunkeren stiekem allemaal naar cluboptredens. Waarom we ook al weer de theatershows hebben geboekt zijn we vergeten. De muziek komt waarschijnlijk ook beter tot haar recht in rokerige kroegen.’ Na Industry of Love, zijn laatste Nederlandstalige cabaretshow, werd het vanaf 2004 stil rondom Hans Teeuwen.

Hij was mentaal afgemat door de ellenlange tournees die een cabaretcarrière vergen. In de luwte regisseerde hij de sterke film Masterclass, alvorens voorzichtig terug te keren op de bühne. Bij wijze van grap zong hij op de bruiloft van Katja Schuurman de jazzklassiekers The Lady Is A Tramp en You Make Me Feel So Young. Gijs van de Westelaken, producent bij Column Film, was dusdanig onder de indruk dat hij Teeuwen ertoe aanzette een band te formeren. Onder de noemer Hans Teeuwen Zingt Liedjes Die Door Anderen al Veel Eerder, Veel Vaker En Veel Beter Zijn Gezongen coverde hij werk van Frank Sinatra en andere crooners. ‘Intuïtief werd ik naar de jazz gezogen, zoals ik als kind naar de comedy werd gezogen.’

‘Intuïtief werd ik naar de jazz gezogen, zoals ik als kind naar comedy werd gezogen.’ Nadat hij zijn vermoeidheid te boven was, begon hij weer aan eigen werk. Met een Engelstalige reprise van

Industry of Love toerde hij door Groot-Brittannië, waar hij als grote belofte wordt beschouwd. In Nederland spendeerde hij zijn tijd aan de site hansteeuwen.tv, waar hij absurdistische filmpjes met onder anderen Gummbah, Pierre Bokma en Peer Mascini plaatste. Het is al een tijdje stil op hansteeuwen.tv. Was het een flop? ‘We hadden het plan een site te maken die zichzelf zou kunnen bedruipen, maar helaas werkte dat niet. Mensen gaan dingen pas op internet opzoeken als ze het op tv hebben gezien. Alleen nieuws wordt ook goed op het net bekeken. Nu kost het me te veel geld. Ik heb het op een laag pitje gezet.’ Was het schrijven van jazznummers anders dan van sketches voor je site en avondvullende shows? ‘Het schrijven van de liedjes was heel lastig, want je hebt niet de vrijheid die je als cabaretier bezit. Je weet pas of een regel goed is, zodra je hem hebt. Die zin moet lekker bekken, goed in het metrum passen en hij moet swingen. Het moet niet te pretentieus zijn, maar ook geen Sinterklaasrijm. Het is een heel dunne scheidslijn. ‘Door veel oude American Songbook-liedjes te luisteren,

Leef, woon, werk, feest... met ANS ANS-Online.nl P.P.10 10

Wat is er gedecideerd aan drie minuten lang ‘I like your cunt’ zingen? ‘Jazz hoeft dat toch niet uit te sluiten? Mensen verwachten dat je in het keurslijf jazz stapt en je aan die normen houdt. Ik heb echter maar één regel: het publiek moet geboeid blijven. Je hoeft niet binnen de lijntjes te kleuren wanneer je met briljante mensen werkt. Alleen als je je geen reet van de wetten aantrekt, kan er iets nieuws ontstaan.’

‘Ik zou het te gek vinden om niet meer te teren op mijn vroegere reputatie.’

heb ik smaak ontwikkeld. Ik kan lekkere regels onderscheiden van een flutregel. Daarmee leg ik de lat voor mezelf vrij hoog. Ik vind dat we langzaam maar zeker een behoorlijk niveau hebben bereikt. Het is leuk en laagdrempelig maar heeft tegelijkertijd veel kwaliteit.’ Grijnzend: ‘Ja, ik vind dit wel iets.’

‘Als ik niet het idee had dat we iets nieuws konden maken, was ik wel thuisgebleven.’ Je bent weinig bescheiden, hè? ‘God, anders was ik er toch niet aan begonnen? Als ik niet het idee had dat we iets nieuws konden maken, was ik wel thuis gebleven. Het is los en refereert naar jazz. Vanuit dat gevoel doen we iets heel anders. Het is ook geen rock ’n roll, ik zet niet de sluis open om al mijn gevoel eruit te schreeuwen. Het is gedecideerd en the crowd loves it.’

‘Ik wil dat mensen weten dat dit te gek is’, zegt Teeuwen terwijl hij aan een glas Jack Daniels lurkt en zijn vierde peuk in een half uur opsteekt. ‘Want dat is het. Ieder optreden is succesvol. Via mond-tot-mondreclame proberen we een loyaal publiek op te bouwen. Dat is veel leuker dan een hitje scoren.’ Als hij iets moest indammen, was dat zijn bijna compulsieve focus op het publiek. ‘Ik moet in de muziek gaan zitten en het publiek naar me toe zuigen, in plaats van voor hen gaan staan schreeuwen.’ Terwijl hij dit zegt, springt Teeuwen op om op een decimeter afstand van ons te gaan staan. Met strakke blik vervolgt hij: ‘Dan kun je geen kant meer op.’ Hoe ervaar je het dat iedereen je nog steeds als cabaretier ziet? ‘Dat is onvermijdelijk.’ Maar wat vind je ervan? ‘We beginnen net, de eerste cd ligt amper een maand in de schappen. Het is vervelend, maar ik snap het wel. ‘Mensen pikken het niet dat ik iets anders doe dan waar ik bekend om sta. Ik hoop dat we volk trekken dat de muziek waardeert, dat men niet meer komt om de cabaretier te zien. Ik zou het echt te gek vinden om niet meer te teren op mijn vroegere reputatie.’ Komt er ooit nog een cabaretshow? ‘Wie weet. Ik heb dat nooit helemaal uitgesloten. Misschien ga ik over een jaar of vier een nieuw programma maken. Maar nu nog niet, nu doe ik dit.’ ANS

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.11 15

ansjes Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro. Mail naar [email protected]. Studentpool.net, dé website voor studenten op het gebied van wereldwijde stages, bijbanen, startersbanen, gratis studieboeken en carrièreadvies. Gratis bemiddeling! Wij zijn ook doorlopend op zoek naar studentredacteuren. Interesse? Mail naar: [email protected] NJR zoekt nieuw bestuur 2010 - 2011! NJR is op zoek naar zeven jonge, gemotiveerde en enthousiaste bestuursleden. Solliciteer vóór 10 mei naar [email protected] of kijk op www.njr.nl Stichting Bosjuweel zoekt enthousiaste KOKS die tijdens onze vakanties komen koken. Onze verstandelijk gehandicapte gasten helpen graag een handje mee. Fijne mensen, zinvol werk en een kleine vergoeding. Mail naar [email protected], kijk op www.bosjuweel.nl Ben jij op zoek naar een leuke, afwisselende, goedbetaalde bijbaan ? Kom werken voor studentenklusbedrijf Huurstudent. Wij hebben diverse functies. Meld je aan via huurstudent.nl of bel naar 024-3553318

Studeren met een angststoornis Tekst: Dirk van den Brand en Jozien Wijkhuijs/ Illustratie: Joost Dekkers P. 12

Met angst en beven De hele zomervakantie je huis niet uit durven, in paniek raken als er geen wc in de buurt is en dagelijks denken dat je laatste uur heeft geslagen. Voor de gemiddelde aspirant-academicus is dit ondenkbaar, maar voor studenten met een angststoornis is het realiteit. ‘Ik blowde en dronk ontzettend veel. Dat waren de enige momenten dat ik geen angst had.’

Volgens het psychiatrische standaardwerk DSMIV vallen onder angststoornissen de volgende aandoeningen: paniekstoornis, specifieke fobie, sociale fobie, obsessieve compulsieve stoornis, posttraumatische stressstoornis en gegeneraliseerde angststoornis. 19,3 procent van de Nederlanders krijgt gedurende het leven een periode last van een angststoornis. Bij cognitieve gedragstherapie is het belangrijk dat de vicieuze cirkel van angst wordt doorbroken. Medicijnen die vaak worden voorgeschreven zijn antidepressiva, vooral SSRI’s. Soms worden kalmeringsmiddelen als benzodiazepinen gebruikt. Studenten met angstklachten kunnen terecht bij hun decaan of de studentenpsycholoog. Voor

Gedurende hun jeugd waren ze hoogstens wat snel gespannen. Bij de overgang naar het studentenleven ging het echter helemaal fout. Irreële angsten kunnen zich ineens openbaren en heel het leven overnemen. ‘In Nijmegen melden zich jaarlijks ongeveer tweehonderd studenten met angstklachten,’ vertelt studentenpsycholoog Alex Buiks. Dat is een kwart van het totale aantal studenten dat zich bij ons meldt. ‘Soms gaan er jaren van bloed, zweet en tranen vooraf aan zo’n bezoek.’ Angststoornissen bestaan in vele vormen, de meest voorkomende is een paniekstoornis. Iemand die hieraan lijdt krijgt vaak paniekaanvallen en heeft daarbij bijvoorbeeld het gevoel een hartaanval te krijgen of ander lichamelijk letsel op te lopen. Als irreële angsten iemands leven verstoren, is er sprake van een stoornis. ‘De impact van deze stoornissen is groot,’ legt dr. Ger Keijsers, docent Klinische psychologie aan de RU, uit. ‘Iemand met een paniekstoornis voelt zich bijvoorbeeld alleen thuis veilig en durft zich niet meer op straat te begeven.’ Een angststoornis openbaart zich vaak pas rond het twintigste levensjaar, maar meestal zijn de problemen er al veel langer. Drie studenten over dwangneuroses, paniekaanvallen en hypnose.

cognitieve gedragstherapie kunnen ze terecht bij het Ambulatorium AC Sociale Wetenschappen. Studievertraging die wordt opgelopen bij een vastgestelde angststoornis kan door de IB-groep worden vergoed.

Ritme Judith (21), tweedejaars student, heeft een paniekstoornis met agorafobie, pleinvrees in de volksmond. Op het dieptepunt van haar ziekte durfde ze alleen nog maar van haar ouderlijk huis naar haar zus te fietsen. ‘Die route kende ik goed en dat gaf me een gevoel van controle. Ik dacht dat als ik van de route afweek allerlei onverwachte dingen konden gebeuren.’ Nu weet Judith dat ze de stoornis al

ANS-Online.nl P. 13

veel langer had. ‘Toen ik 14 jaar was had ik mijn eerste paniekaanval, in de klas. Ik kreeg het benauwd, mijn hart begon razendsnel te kloppen en mijn benen begonnen te trillen. Ook had ik het gevoel dat ik ging flauwvallen. Zodra het enigszins was gezakt ben ik naar huis gegaan.’ In de zesde klas van het vwo begon de stoornis haar dagelijks leven te bepalen.

‘Er zijn nog wel angsten die zo debiel zijn dat ik me ervoor schaam. Het is irreëel en absurd.’ De overgang naar de universiteit bood even soelaas en tijdelijk verdwenen de angsten. Snel ging het echter weer mis. Judith stopte met haar studie en stapte over naar de HAN. Sporten, werken en uitgaan kostten teveel energie. ‘Ik beet me keihard vast in mijn nieuwe opleiding en ging weer bij mijn ouders wonen. Hierdoor haalde ik mijn propedeuse cum laude. Ik deed alles in een vast ritme.’ In de zomervakantie viel dit ritme weg. ‘Op vakantie in Londen met mijn ouders heb ik constant gehuild. Daarna ben ik naar een psychiater gegaan.’ Inmiddels woont Judith weer op kamers en is ze gaan voetballen. Een normaal studentenleven heeft ze echter absoluut niet. ‘Ik hecht aan veiligheid, overzicht, structuur en controle.’ In de nabije toekomst hoopt ze door de therapie minder spanning te hebben bij

alledaagse bezigheden. ‘Ik wil natuurlijk dat het ooit helemaal over gaat, maar ik verwacht dat ik met mijn agorafobie nooit naar een stad als Amsterdam kan verhuizen.’ Kruidenthee Voor de 24-jarige Sanne werkte de anonimiteit van de grote stad juist bevrijdend. Haar verhuizing naar de Randstad hielp bij het overkomen van een gegeneraliseerde angststoornis. ‘Als ik in Nijmegen ben voel ik weer hoe klote het was.’ Ze is de spoken in haar hoofd inmiddels grotendeels kwijt, maar ze heeft jarenlang last gehad van de stoornis. Net als bij Judith waren de problemen al heel lang sluimerend aanwezig. ‘Ik was een enorm zenuwachtig type en maakte me overal druk over. Ik dacht altijd dat het gewoon mijn karakter was.’ Op haar achttiende escaleerde de situatie en kreeg Sanne last van dwangneuroses. ‘Ik moest altijd naar het toilet kunnen en raakte in paniek als dat niet mogelijk was. Daarom zocht ik in de collegezaal altijd een plaats bij de deur. Na het toiletbezoek durfde ik vervolgens niet meer terug de zaal in.’ Op dat punt had Sanne het gevoel dat het zo niet verder kon en besloot ze naar de huisarts te gaan. Deze had een neef in Nijmegen die Neuronlinguïstisch Programmeur (NLP’er) was. ‘Een NLP’er werkt met hypnose en probeert je lichaam en geest zo opnieuw “op te bouwen”.’ Sanne moest zich in de zon met een kopje kruidenthee fijne dingen inbeelden. ‘Echt ontzettend vage shit. Bovendien hielp het niet.’ Ook de gang naar een psycholoog loste haar problemen niet op. ‘Ik blowde en dronk ongelofelijk veel, ging niet meer naar colleges en

Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl P. 14

mijn seksleven was zo goed als afwezig.’ In een interview las Sanne dat Hugo Borst medicijnen slikte tegen nervositeit. Na een korte zoektocht op internet herkende ze de symptomen waar de medicijnen tegen hielpen. Ze zocht hulp bij een psychologencollectief dat gespecialiseerd is in angststoornissen. ‘Mijn psycholoog daar moest me echt motiveren om mijn best te doen. Ik werkte in eerste instantie niet erg goed mee en kampte met schuldgevoelens en schaamte.’ Volgens dr. Robbert Jan Verkes, psychiater in het UMC St. Radboud, is de beste psychologische behandeling voor een angststoornis cognitieve gedragstherapie. ‘Dit is een vorm van therapie waarbij zowel het gedrag wordt aangepast, alsmede de gedachten die daaraan ten grondslag liggen.’ Deze therapie hielp voor Sanne goed en tegenwoordig gaat het goed met haar. ‘Er zijn nog wel angsten die zo debiel zijn dat ik me ervoor schaam. Het is irreëel en absurd, maar tegenwoordig beheerst het niet meer mijn hele leven.’ Roofbouw Hoe heftig irreële angsten kunnen zijn, bewijst Rob, zesdejaars student. ‘Bij mijn eerste paniekaanval die ik had, dacht ik dat ik een hartaanval kreeg. Ik klopte bij een

huisgenoot aan. Die wist niet wat hij moest doen en heeft 112 gebeld.’ Rob werd met een ambulance afgevoerd naar de eerste hulp. Hij bleek kerngezond. Aan deze eerste aanval ging twee jaar van stress vooraf. ‘Mijn spieren waren altijd verkrampt, al had ik dat zelf niet in de gaten.’ In zijn bestuursjaar resulteerde dit herhaaldelijk in paniekaanvallen. Na een aantal keer ging hij naar een psycholoog. Die leerde hem met zijn aanvallen omgaan door ze op te roepen. ‘Zo moest ik samen met mijn therapeut gaan hyperventileren. Dan kreeg ik het gevoel dat ik een hartaanval kreeg en zo leerde ik hoe ik een paniekaanval tegen kon gaan.’ Hoewel dit een onaangename ervaring is, bleek het bij Rob effectief. Op dit moment leidt hij een vrij normaal leven, al mijdt hij stressvolle situaties zoveel mogelijk. ‘Vroeger was ik zeer carrièregericht, nu vind ik het heden belangrijker. Ik sport veel en gebruik geen drank en drugs. Eigenlijk ben ik een gezondheidsfreak geworden.’ Bij zijn stage heerst een zeer competitieve sfeer, door de stress die dit oplevert moet hij soms wat gas terugnemen. Hij neemt dit echter voor lief: ‘Ik kan geen roofbouw meer op mijn lichaam plegen.’ ANS De naam van Sanne is gefingeerd en studies alsmede achternamen zijn op verzoek van de studenten niet genoemd.

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.15 15

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 16

iggy ’t hart: Staat van Verveling: wat gebeurt er met ons als we verveeld op de bank hangen en niets leuks kunnen vinden op de televisie of internet maar er ook niet toe kunnen komen om op te staan en iets anders te gaan doen? Kijk voor meer informatie over deze kunstenaar en zijn werk op ANS-Online.nl

Ans deze maand P. 17

Mee met ISO en LSVb Tekst: Pieter Hengst en Martijn Wehrens/ Illustratie: Martijn Wehrens P. 18

SMS’en met de staatssecretaris Bestuurders van de LSVb en ISO rennen de hele dag van hot naar her om de belangen van studerend Nederland te behartigen. ‘Even wat pers regelen. We willen op tv wel een quote van de LSVb terugzien’. ANS volgde de invloedrijkste studenten van Nederland. Met volgeposterde muren, een studentikoze keuken met bierkratstapel, winkelwagentje en een flink aantal kamers lijkt het pand van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) in Utrecht meer op een gezellige studentengang dan een serieus kantoor. Schijn bedriegt: hier wordt door vijftien (parttime) medewerkers uit het hele land gebikkeld om studenten van dienst te zijn op vlakken als huisvesting en juridische zaken. Waar AKKU in Nijmegen beleid probeert te beïnvloeden, poogt de LSVb dat als federatie van lokale vakbonden op nationaal niveau. Een andere grote speler in de studentenvertegenwoordiging is het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO), een overkoepelende instelling van veel verschillende studentenorganisaties. Zij zijn eveneens ruim behuisd, en huren een statig Utrechts grachtenpand. De activiteiten van beide organisaties worden gesubsidieerd met een flinke zak geld van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW). De vergoeding die de bestuursleden krijgen voor het tegenwerken van datzelfde ministerie is riant voor studentenbegrippen: 1618 euro per maand. Hiervoor maken de bestuurders wel werkweken van zestig uur. Een week op pad met de movers and shakers in het hoger onderwijs. Media bespelen In een broeierig hok van internationaal perscentrum Nieuwspoort presenteert de commissie Veerman haar rapport over de toekomst van het hoger onderwijs. Tussen de massaal aanwezige pers hebben de LSVb-bestuurders een plaatsje gereserveerd. Enigszins verveeld kijken ze voor zich uit. De dag ervoor hadden ze het rapport al ontvangen en werden ze door de pers platgebeld met het verzoek het rapport ‘door te spelen’. Pas na afloop van de presentatie komen de LSVb’ers in actie. Snel wordt de aandacht van de aanwezige zwerm journalisten richting de bestuursleden gedirigeerd. Na

een interview met enkele verslaggevers van kranten en radio wordt de camera van RTL4 ‘geregeld’. ‘De kranten krijgen de persberichten toch wel, we moeten nu zorgen dat we voor de camera staan zodat er een quote van ons op tv is terug te zien.’ De situatie is kenmerkend voor de manier waarop studentenorganisaties de media gebruiken als machtsmiddel om hun lobby in de politiek kracht bij te zetten. Dennis Wiersma (23), vice-voorzitter van de LSVb legt uit: ‘We hebben een actief mediabeleid. Je wordt pas serieus genomen als je enig gezag hebt in de media. Pas dan kun je effectief lobbyen, daar draait het allemaal om. De lobby maakt uiteindelijk het grootste verschil.’ Tijdens het nuttigen van een luxe broodje wordt het mediaoptreden daarom goed voorbereid. Ook wil LSVbvoorzitter Jasmijn Koets (23) na afloop van de persconferentie meteen een krantje kopen. ‘Er staat in nrc.next een interview met Veerman over het rapport. Ik moet even weten waar hij de nuances legt, zodat ik weet hoe ik zelf moet reageren in de media.’ Niet altijd hoeven de organisaties actief contact te zoeken met het journaille. Op de terugreis van Den Haag naar Utrecht wordt Jasmijn aan de lopende band gebeld op haar diensttelefoon. ‘Gisteren wilden de media dat we het rapport lekten, vandaag willen ze weten wat wij ervan vinden.’ In de trein geeft ze een interview weg aan vrouwenvodje Esta. ‘Ik heb allemaal politiek correcte antwoorden gegeven. Op de vraag wat ik zou doen met een miljoen antwoordde ik natuurlijk dat ik dat in het onderwijs zou steken.’ Ook wordt ze gebeld door een journalist van NU.nl voor een interview. Het NRC en Spits heeft ze al te woord gestaan. ‘Zo bereik ik heel veel mensen.’ Discussiëren in decadentie Tijdens een discussieavond later die week, georganiseerd door de vereniging van universiteiten (VSNU), wordt het

ANS-Online.nl P. 19

rapport van Veerman bediscussieerd. Dit vindt plaats in het luxe Café Dudok in Den Haag. Terwijl de gasten genieten van de gratis exquise hapjes en wijn die op de tafels staan uitgestald, praat VARA-presentator Victor Deconinck het debat op humoristische wijze aan elkaar. ‘We doen dit op de Jerry-Springermanier, iedereen die ook maar een lichte spastische beweging maakt krijgt een microfoon onder zijn neus geduwd.’ Na afloop staan studenten en bestuurders gebroederlijk met elkaar te kletsen. Henno van Horssen (23), voorzitter van het ISO, tikt een biertje weg met VSNUvoorzitter Sijbolt Noorda. ‘Veel zaken worden bereikt tijdens de borrels, dan kun je ideeën veel gemakkelijker ventileren.’ Jasmijn wijst: ‘Dat is Ron Minnée, de persoon die in de praktijk alles op de rails houdt sinds Plasterk weg is.’ Minnée, directeur Hoger Onderwijs & Studiefinanciering op het Ministerie van OCW staat net op het punt om weg te gaan. Henno pakt hem amicaal beet: ‘Je moet deze mensen echt even te woord staan.’ Minnée zet zijn koffertje op de grond. ‘Of studenten macht hebben? Jazeker! Studenten kunnen in Nederland uitvoerig meepraten. Zeker in vergelijking met andere landen is de mate waarin studenten medezeggenschap hebben erg groot. Bij de Europese onderwijsconferentie in Boedapest en Wenen twee maanden geleden was Nederland de enige met een student in de delegatie.’ Vinger in de pap Toch moet er hard worden getrokken om invloed te behouden. Jasmijn legt uit dat ze altijd alert moet blijven. Regelmatig heeft zij overleg met hoge ambtenaren of kabinetsleden op het Ministerie van OCW. ‘Als er dan terloops een ander onderwerp wordt genoemd, vraag ik meteen wie daar over gaat. Dan kunnen we diegene direct een mailtje sturen met de vraag of de LSVb daarbij aanwezig mag zijn. Zo’n ver-

zoek kunnen ze niet weigeren en op die manier blijven we overal meepraten.’ Naast dat zowel LSVb als ISO op het Ministerie van OCW overal hun vinger in de pap hebben, zijn zij vaak de primaire informatiebron voor partijen in de Tweede Kamer. Vooral in verkiezingstijd proberen ze de partijen te beïnvloeden, omdat dan de langetermijnvisie wordt vastgesteld. Met dat doel voor ogen gaat Jasmijn de dag na de persconferentie langs bij GroenLinks en de PvdA. ‘De PvdA is bang dat het Malieveld straks vol staat met ontevreden studenten. Wellicht dat ze daarom hun standpunt betreffende de studiefinanciering nog wijzigen.’ De lijntjes met de politiek zijn kort. Henno: ‘Het klinkt heel populair, maar we kunnen staatssecretaris Van Bijsterveldt gewoon sms’en. Ook belde Mariëtte Hamer laatst omdat binnen de PvdA werd geopperd studenten buiten de spits te laten reizen. Dat idee komt wel vaker bovendrijven. Wij leggen dan uit dat zoiets niet realiseerbaar is.’ Jasper van Dijk, Kamerlid voor de SP, had tijdens de VSNU-bijeenkomst nog wel een tip voor de bonden. Volgens de gepassioneerde tomatengooier moeten de studenten meer actie voeren. ‘De macht van studenten is niet te onderschatten. Als het Malieveld vol staat zien politieke partijen dat.’ Hij wordt op zijn wenken bediend. In de trein van Den Haag naar Utrecht vertelt Jasmijn: ‘Er komt binnenkort een nieuwe actie. Afgelopen woensdag hebben we overlegd met radiozender Wild FM, die een groot deel van de organisatie op zich neemt. Op 21 mei gaan we actievoeren op het Museumplein met de leus “Laat het hoger onderwijs niet leeglopen, vul het Museumplein!”.’ Dan verzucht ze: ‘Gelukkig is het nu weekend, ik ben doodop.’ ANS

DE ANTICOACH Hij vertelt zijn 16,5 miljoen cliënten vooral ‘niet lekker in hun vel’ te blijven zitten, werpt zich op als leescoach en waarschuwt voor hypnose. Wim de Bie is Neerlands eerste Nationale MenSylvia Hoeks tal Coach. ‘Ons land raakt ontzettend opgefokt speelde onder andere in de televisieserie Vuurzee en kaskraker De storm. De opnames voor de boekverfilming van Arnon Grunbergs Tirza heeft ze zojuist achter de rug, volgend van oppeppende coachtaal.’ jaar speelt ze onder meer in een toneelstuk van de experimentele regisseur Jakop Ahlbom. Momenteel is Sylvia te zien in de succesvolle AVRO-serie Bloedverwanten.

Tekst: Ateke Willemse/ Foto’s: Boy van Dijk Interview Sylvia Hoeks P. 21

DE regie in handen Na het behalen van haar vwo-diploma kreeg Sylvia Hoeks de kans als model aan de slag te gaan in Tokio. Ze koos echter voor haar ware passie: acteren. ‘Ik heb een sterke voorkeur voor choquerende rollen.’ Afgepeigerd, maar nog altijd beeldschoon schuift ze aan tafel. Op haar gezicht zit nog een dikke laag make-up van de zojuist gespeelde voorstelling Poskantoor. In het stuk van Toneelgroep MONK vertolkt Sylvia Hoeks (26), de rol van Chantal. Zij is een slonzige puberdochter annex tienermoeder die al spugend, boerend en schreeuwend haar zomervakantie op een camping in Zuid-Limburg doorbrengt. De andere campingbezoekers zijn moeder Connie – een ordinaire vrouw met gebleekte haardos en indrukwekkend decolleté – en de immer klagende postbodes Henk en Janco. Na vier komische monologen in een stijl die veel weg heeft van een New Kids-aflevering stopt het stuk even abrupt als het is begonnen. ‘Je kunt eruit meenemen wat je wilt’, zegt ze een half uur na het einde van de voorstelling. ‘Sommige mensen hebben er helemaal niets mee. Dat is ook prima.’ Poskantoor is een banaal toneelstuk. Zag je dat als een risico? ‘Het sprak me juist enorm aan. Ik houd van platte, schunnige teksten. Die hebben vaak een interessant ritme. Ik hoop dat het publiek gewoon een leuke avond heeft gehad en wellicht een buurman, dochter of buurmeisje in een van de personages herkent.’ Sylvia heeft de regie graag zelf in handen. De van oorsprong Brabantse actrice werkte al vanaf haar veertiende als model in Parijs, Barcelona en Madrid. Hoewel ze er bakken geld mee kon verdienen, beëindigde ze na de middelbare school haar modellencarrière. Het werk bracht haar te weinig diepgang: ‘Ik wilde meer van mezelf laten zien dan alleen de buitenkant en meer doen dan heen en weer lopen op de catwalk. Ik heb respect

voor vrouwen die daarvoor kiezen, maar ik word er gewoon niet gelukkig van.’

‘Ik houd van platte, schunnige teksten. Die hebben vaak een interessant ritme.’ Heb je spijt van je verleden als model? ‘Absoluut niet, want ik heb veel van die periode opgestoken. Vroeger was ik erg verlegen en voelde me nergens thuis. Door het modellenwerk leerde ik uit mijn schulp kruipen. Ik werkte met veel verschillende mensen en leerde mezelf presenteren. Dit heeft me ook geholpen bij mijn auditie voor de toneelschool.’ Je wordt op Mokkels.nl aanbeden door hordes hitsige pubers en vieze oude mannen. Beschouw jij jezelf als een lekker ding? Ze lacht: ‘Iedereen staat toch op die site? Ik zie mezelf niet als een mooi meisje, maar gewoon als Sylvia. Hoewel ik een karakteristiek gezicht heb dat goed overkomt op foto’s, heb ik ook onzekerheden. Er zijn trouwens tal van modellen die op de foto bloedmooi zijn, maar in het dagelijks leven niet opvallen om hun schoonheid. ‘In mijn spel probeer ik de lelijkheid bewust op te zoeken. Ik heb nooit graag het lekkere wijf willen spelen, daarin vind ik geen uitdaging.’ Met een monoloog over incest deed Sylvia auditie voor zowel de toneelschool in Amsterdam als Maastricht. ‘Ik

ANS-Online.nl P. 22

wist helemaal niets van acteren, kende de term improviseren niet eens.’ Ze werd voor beide opleidingen aangenomen, maar koos voor Maastricht. Het was een intieme, kleine school met een strenge aanpak. Van 10 uur ’s ochtends tot half 11 ’s avonds was ze intensief bezig met haar opleiding. ‘In Maastricht word je als mens compleet afgepeld en daarna weer opgebouwd tot een technisch bekwame acteur.’ Wat heb je opgestoken van die opleiding? ‘We behandelden veel teksten van grote schrijvers als Shakespeare. Ook werd ik gestimuleerd om me in mezelf te verdiepen. Ik leerde te denken: “Oké, ik ben dan wel Sylvia, maar hoe kan ik mezelf helemaal wegvagen en totaal iemand anders worden?” Verder leerde ik lelijk en schaamteloos te zijn en mezelf te gebruiken als instrument om alle mogelijke klanken weer te geven.’

‘Ik wil niet doorbreken met een rol als stripper of paaldanser.’ Wat geeft de doorslag om aan een bepaald project mee te werken? ‘Ik heb een sterke voorkeur voor choquerende rollen die mensen aan het denken zetten. Soms moet een project vernieuwend zijn, soms ook niet. Het moet vooral intrigerend zijn. Ik wil graag zoveel mogelijk leren en mezelf ontwikkelen.’ Heb je daarom voor de rol in Tirza gekozen? ‘Tirza is mijn lievelingsboek. Ik vind het zo knap dat Arnon Grunberg een man als Jörgen Hofmeester neer kan zetten, iemand die enerzijds ontzettend zieke gedachten heeft maar anderzijds de lezer met hem mee weet te voeren. Ook de bizarre vader-dochterrelatie van twee mensen die elkaar onmogelijk kunnen loslaten sprak me aan. Nadat ik het boek had gelezen, zei ik tegen mijn agent: “Als daar ooit een film over wordt gemaakt, zou ik heel graag auditie willen doen.” Ik dacht alleen dat ik te oud was voor de rol. Ik ben 26 en de jongste leeftijd die ik speel is 14. Dat blijkt echter in mijn voordeel te werken. Omdat ik niet meer in de puberteit zit, kan ik van een afstand naar die fase kijken. Uiteindelijk waren er al een aantal auditierondes geweest toen ik werd gebeld met de vraag of ik langs wilde komen.’ Hoe heb je jezelf klaargestoomd voor de auditie? ‘Mijn huis ligt bomvol oude kleding. Omdat ik altijd denk dat ik het wel een keer kan gebruiken, gooi ik nooit iets weg. Op de auditie verscheen ik in een outfit van

vroeger, zodat ik me daadwerkelijk een jong meisje zou voelen. Toen ik de rol kreeg, sprong ik eerst een gat in de lucht, om me vervolgens volledig op de voorbereidingen te storten. Ik heb Tirza nogmaals gelezen en aantekeningen gemaakt. Vervolgens ben ik naar alle locaties gegaan waarover wordt geschreven, van de middelbare school in Amsterdam tot aan Kaapstad. Ik leerde cello spelen, observeerde jongeren in het Vondelpark en verdiepte me in het leven van Grunberg zelf. Het belangrijkste waren wellicht de diepgravende gesprekken met de regisseur en mijn medespelers. Samen beslis je wat je uiteindelijk gaat maken.’

Heb je plannen om in de toekomst zelf te gaan regisseren? ‘Sterker nog, ik ben momenteel bezig met een filmpje dat ik graag zou willen regisseren. Het wordt een NPS Kort! van tien minuten die zal worden vertoond op het Nederlands Film Festival en in de bioscoop verschijnen als voorfilm. Vorig jaar speelde ik samen met Pierre Bokma in Caresse, een zelfde soort project van de veelbelovende regisseur Jim Taihuttu. Ik ben behoorlijk eigenwijs en erg benieuwd om te ondervinden tegen welke moeilijkheden ik aan zal lopen. Ik weet niet of ik het kan, maar het valt altijd te proberen.’

Voel je de behoefte in de voetsporen van Carice van Houten te treden en carrière te maken in het buitenland? ‘Het lijkt me echt fantastisch om te zien hoe groot een Amerikaanse set is. Voor de opnames van De storm was een heel stuk land bij Antwerpen onder water gelegd en hadden ze een enorme dijk gebouwd, maar in Hollywood zijn de studio’s pas echt gigantisch. Uiteindelijk gaat het er vooral om of ik een uitdaging zie in een bepaalde rol of regisseur. Het moet van waarde zijn, ik wil niet in het buitenland doorbreken met een rol als stripper of paaldanseres.’ ANS

ANS-Online.nl P. 24

Lieve ANS, Een goede vriendin van me - voor wie ik geen liefde koester - spreekt steeds vaker haar diepgewortelde kinderwens tegen me uit. We zijn, gewoon voor het plezier, een paar keer met elkaar naar bed geweest. Zij steekt niet onder stoelen of banken dat ze me graag nogmaals haar nest in zou lokken. Inmiddels vertrouw ik haar niet meer. Ik ben bang dat ze ‘vergeet’ haar pil te slikken en ik haar ongewild bezwanger. Mijn grootste vrees is dat ik mijzelf niet kan bedwingen en toch weder in haar schede kom. Hoe kan ik mijzelf in het gareel houden? Een impulsieve promovendus Beste promovendus, Uit je woorden trek ik op voorhand de conclusie dat een condoom geen optie is. Dat is niets om je voor te schamen, de meeste mannen prefereren hun jongeheer niet in rubber te verpakken. En in het heetst van de strijd wordt dit zelfs door de voorzichtigsten vergeten.

Elke woensdag Taizéviering 12 mei: Taizé ook in de avond 16 mei: Roze Viering 18 mei: Eten met idealen 19 mei: Crossroads 25/26 mei: start meditatiecursussen 25 mei: Geloven in ‘iets’. 28 mei: Stiltewandeling

www.ru.nl/studentenkerk

Om in te gaan op je vraagstuk: recent psychologisch onderzoek toont aan dat abstract denken helpt je impulsen beter te controleren. Visualiseer niet hoe je ‘in haar schede komt’, maar bekijk je lusten eens vanuit een bacterieel perspectief: het uitwisselen van slijmsoorten. Vanzelf ebt je verlangen vliegensvlug weg. Die zelfbeheersing zou je geluk niet in de weg moeten staan. De juiste mate van controle is een permanente berekening van het grootste welbehagen, zo stelt de Franse filosoof Michel Onfray. Kies niet voor de orgastische bevrediging in het hier en nu, wanneer dat op lange termijn moet worden betaald met inlevering van genot. Dat brengt mij op de vraag: waarom moet je jezelf bedwingen? Wat let je om haar te bezwangeren? Gun je haar het geluk niet van moederschap? Vrees je dat ze geen tijd meer heeft om jullie vriendschap te onderhouden? Wees niet zo zelfzuchtig en schenk haar dat zaad. De beroemde Amerikaanse zakenman en filantroop John Templeton zei al: het grootste geluk wordt veroorzaakt door te geven, niet door te ontvangen. Veel plezier.

Van Welderenstraat 104 Tel: 024-3226812

ANS

Tekst: Ceciele Luijnenburg en Joost Nellen/ Foto’s: Timo Pisart/ Illustraties: Joost Dekkers De graadmeter P. 25

De graadmeter Twintig kebabzaken, talloze bijbaantjes en tien soorten glijmiddel. Om de keuzestress te reduceren treedt ANS elke maand op als keuringsdienst van studentenwaren. Welke optie doet de graadmeter het hoogst uitslaan en wat kun je beter links laten liggen? Deze keer: tweedehands boekenwinkels

Wat: Antiquariaat Van Hoorn Waar: Houtstraat 35 Sfeer: honderd jaar terug in de tijd Aanbod: van Okki’s tot prenten en van stripboeken tot Spinoza

Wat: Het Goed Waar: Burchtstraat 110 Sfeer: vrijmarkt op Koninginnedag Aanbod: weinig goeds

Wat: De Open Dichtbus Waar: Pieter Bondamplein (bij het Cultuurcafé) Sfeer: knusse hippiebus vol boeken Aanbod: kwaliteit boven kwantiteit

Bij het betreden van het stoffige antiquariaat komt de karakteristieke geur van oude boeken je direct tegemoet. Oude mannetjes schuifelen door de gangpaden en de spinnenraggen voor de ramen blokkeren het daglicht. Boekliefhebbers kunnen hun hart ophalen aan de drie volgestouwde verdiepingen: bananendozen reiken tot aan het plafond, stapels boeken versperren de weg en iedere kast kan worden geopend om daarachter nog een tweede stellage te ontdekken. Het interieur van Van Hoorn doet denken aan een wereld waar de tijd stil heeft gestaan. Het enige wat hier de afgelopen eeuw wel is veranderd zijn de prijzen: voor een goed boek moet minstens vijf euro worden neergelegd.

Achterin op de tweede verdieping van deze kringloopwinkel is een aantal boeken weggemoffeld in gammele kasten. De onoplettende klant zou denken dat het hier slechts om opvulling gaat, maar na een grondige inspectie blijkt dat er voor koopjesjagers op sommige terreinen wel wat te halen valt. Het aanbod bestaat uit enkele kookboeken, Penguin pockets, atlassen en verdwaald vaderlands literair werk. De medewerkers van Het Goed blijken geen fervente lezers, want de boeken worden steevast onder hun waarde geschat: de prijs komt slechts sporadisch boven de twee euro uit. Een passant maakt duidelijk dat het daarom de moeite waard is om hier af en toe rond te neuzen: ‘Ik heb onlangs nog Turks Fruit voor een euro op de kop getikt!’

Iedere eerste donderdag van de maand luistert een aftands busje de campus op. Een geïmproviseerde luifel en wat uitklapbare tafeltjes met houten kisten vormen de enige bestandsdelen van deze mobiele boekwinkel. Het aanbod is summier, maar dit wordt ruimschoots gecompenseerd door de aanwezigheid van relatief veel literaire meesterwerken: voor dokterromans en de laatste Dan Brown is geen plaats. De boekverkoper vertelt, terwijl hij nog een sjekkie rolt, gepassioneerd over zijn roeping: ‘Ik vind het belangrijk om mensen aan het lezen te krijgen, met boeken die mensen raken.’ Winst maken is voor de goede man van ondergeschikt belang. De prijzen variëren van ongeveer twee tot vijf euro en met enige brutaliteit valt er zelfs nog wat af te dingen. ANS

Kijk voor een recensie van De Slegte op ANS-Online.nl

Het issue Tekst: Anne Elshof en Tamar van der Niet/ Illustratie: Loes van Woezik P. 26

het issue In deze rubriek staat iedere maand een ander issue centraal, waarover de meningen sterk zijn verdeeld. Deze maand: het Nederlands als grondrecht?

bedreigde taalsoort ‘In Amsterdam spreken wij Nederlands.’ Met deze kreet voerde het CDA afgelopen gemeenteraadsverkiezingen campagne in de hoofdstad. De VVD in IJsselstein hanteerde een vergelijkbare leus. Ook op landelijk niveau baart het taalgebruik de politiek zorgen. In februari diende de regering een wetsvoorstel in waarin wordt geopperd het Nederlands in de Grondwet te verankeren. De voormalige coalitiepartijen PvdA, CDA en ChristenUnie willen vastleggen dat Nederlands de officiële taal van ons land is en dat de overheid het gebruik van deze taal bevordert. Reden voor dit initiatief is dat de taal volgens het kabinet in de verdrukking kan komen door het toenemende gebruik van Engels en door ‘de pluriforme samenstelling van de bevolking’. Door het vaststellen van een officiële taal zou de integratie worden bevorderd en wordt de garantie geboden dat men in het Nederlands kan blijven communiceren met de overheid en belangrijke instanties. Het wetsvoorstel leverde naast lof van taalfetisjisten ook forse kritiek op. Naast het feit dat velen geen reële bedreiging voor de Nederlandse taal zien, wordt er door met name staatsrechtgeleerden getwijfeld aan het juridisch nut van dit wetsontwerp. Heeft onze taal grondwettelijke bescherming nodig of is dit slechts nationalistisch geneuzel?

De stelling van deze maand: Het vastleggen van het nederlands als officiële taal is louter symboolpolitiek Tijn Kortmann, emeritus hoogleraar Staats- en Bestuursrecht aan de RU ‘Het vaststellen van het Nederlands als officiële taal kan een contraproductief effect hebben. Dit wetsvoorstel wekt de indruk dat onze cultuur wordt afgeschermd. Zo wordt een negatief signaal gegeven aan immigranten. Ik betwijfel dan ook of het vastleggen van het Nederlands de integratie bevordert. Volgens mij wordt het eerder opgevat als de zoveelste actie om de positie van allochtonen te bemoeilijken. ‘Vanuit juridisch oogpunt is het hoe dan ook een onzinnig plan. De Grondwet is geen verzameling van toeters en bellen zoals talen en volksliederen. Hier dienen enkel kernnormen in te staan die juridisch te handhaven zijn. Er zijn wel landen waarin de taal in de grondwet is vastgelegd, maar daar dient dit een duidelijk doel. Dit zijn meestal landen die te maken hadden met dissidente meerderheden of met een dreiging uiteen te vallen. In Nederland is de taal nooit een twistpunt geweest. Dat men hier in het Nederlands met overheden en andere officiële instanties kan communiceren, spreekt voor zich en is grotendeels al vastgelegd in de Algemene Wet Bestuursrecht. Het is dus symboolpolitiek pur sang.’

Jan Schinkelshoek, Tweede Kamerlid voor het CDA ‘Het is symboolpolitiek, maar daarom nog niet nutteloos. Het vastleggen van de taal is een extra aansporing aan de regering om het Nederlands te verdedigen en biedt in die zin ook meerwaarde ten opzichte van de Algemene Wet Bestuursrecht. Het moet vooral worden gezien als een inspanningsverplichting: de regering moet zich ervoor inzetten dat men in Nederland overal met het Nederlands terecht kan en dat de bevolking deze taal niet kan worden ontnomen. Dat betekent niet dat ik me laat gijzelen door angst voor het oprukkende Engels. Als klein, handelsgeoriënteerd land is het juist van belang dat we meerdere talen spreken, goede beheersing van de moedertaal is echter de sokkel van meertaligheid. Daarom is het juist belangrijk dat Nederland zich sterk maakt voor haar taal. ‘De verengelsing binnen het hoger onderwijs zie ik met lede ogen aan, omdat dit vaak van een hoog steenkolengehalte is. Daar worden universiteiten niet beter van. Waarom wordt in plaats van gemakzuchtig overstappen op het Engels niet gewerkt aan versterking van de positie van het Nederlands? Grondwettelijke verankering kan helpen om systematischer over dit soort zaken na te denken.’

ANS-Online.nl P. 27

Hans Bennis, directeur van het Meertens Instituut voor onderzoek naar en documentatie van de Nederlandse taal en cultuur ‘Het wetsvoorstel past binnen het nationalistische denken van deze tijd. Er is geen enkele groep te benoemen die voordeel heeft bij het opnemen van het Nederlands in de Grondwet. ‘Wel is het goed dat de overheid de Nederlandse taal serieus lijkt te nemen. Taal staat tot nu toe weinig centraal in ons land, er is een groot gebrek aan richtlijnen voor het Nederlands. Dit blijkt bijvoorbeeld uit de jaarlijks veranderende grammaticale regels. Aandacht voor taal zou echter een andere invulling moeten krijgen. Enkel het invoeren van de taal in de Grondwet heeft geen zin. Het is onduidelijk wat de consequenties hiervan zouden zijn. Een wet zorgt er niet voor dat een taal wordt behouden. In plaats daarvan kan er beter een instituut voor de Nederlandse taal worden opgericht om een duidelijk beleid uit te zetten.’ ANS

Kijk voor meer reacties op ANS-Online.nl

In 1995 werd al getracht de Nederlandse taal in de Grondwet op te nemen door CDA-Kamerlid Koekkoek en GPV-Kamerlid en demissionair minister van Defensie Van Middelkoop. Het voorstel kon niet op steun van de paarse coalitie rekenen. De meerderheid van de Eu-landen kent een bij grondwet bepaalde officiële voertaal. hiertoe behoren onder andere frankrijk, griekenland en spanje. in de verenigde staten lobbyt de english-only movement voor het exclusieve gebruik van engels door overheidsinstanties. deze lobby heeft er mede voor gezorgd dat het engels tot op heden in 28 staten de enige officiële taal is.

De deurwaarder Tekst: Jolene Meijerink en Lucy Vleeshouwers/ Foto’s: Martijn Wehrens P. 28

de deurwaarder Op zoek naar de motieven van ambitieuze studenten, klopt ANS iedere maand aan bij studentorganisaties. De deurwaarder inventariseert het kantoor van de vereniging en de vakkennis van haar leden. Deze maand: De wind in de zeilen bij Aeolus

Op een kleine twintig kilometer van Nijmegen ligt aan de rand van het afgelegen Brabantse dorp Linden het paradijsje van windsurfvereniging Aeolus. Gekleed in een korte broek en slippers, vertelt voorzitter Lennert (22), student Biomedische Wetenschappen, lachend dat het nog nooit iemand is gelukt deze plek in één keer te vinden. In de verte zijn enkele zeilen van een paar fanatiekelingen te zien en op het gras probeert de rest van de groep zich te warmen aan de laatste zonnestralen van de dag. Het is te hopen dat de laatste windsurfers niet te ver afdwalen en op het naaktstrand aan de overkant terechtkomen. Gijs (23), lid van de evenementencommissie en hbo-student Economie en Logistiek: ‘Ik ben er ooit eens met een bootje langsgevaren, maar het stelt allemaal niet zoveel voor. Er liggen alleen vieze oude mannetjes.’ Dit jaar viert de windsurfclub haar zesde lustrum en dat wordt uitgebreid gevierd. Marianne (27), afgestudeerd in Bedrijfscommunicatie: ‘We hebben een reünie, een sportdag, we geven nog een feest en we hebben natuurlijk het Surfin’-weekend. Vooral het laatste is een hele happening. Het zijn drie dagen van surfen, feesten, chillen en natuurlijk kampvuurtjes stoken.’ Niet alleen nemen de voorbereidingen van de activiteiten veel tijd

in beslag, ook heeft Aeolus een drukke tijd achter de rug door de verbouwing van het overvolle clubhuis. Volgens Jason (20), student Geneeskunde, was dit hard nodig: ‘Er bestaat een wachtlijst van anderhalf jaar voor leden om hun spullen te stallen.’ Er is hierdoor weinig plek voor gezelligheid. ‘Het nieuwe gedeelte wordt in eerste instantie gebruikt voor materiaalopslag, maar we zullen zeker proberen ergens een bank in te proppen.’ Oud-voorzitter Simon (25), is blij met het vernieuwde clubhuis: ‘We hebben maar 500 euro gekregen van het Universitair Fonds terwijl Phocas zeker een miljoen voor haar clubhuis heeft gekregen. Wij hebben het allemaal zelf bij elkaar gesprokkeld. Ach ja, zij het geld, wij onze trots!’ De Geneeskundestudent is zo enthousiast over het windsurfen dat hij met zijn vriendin en oudbestuurslid Caroline (24), afgestudeerd in de Medische Biologie, een oranje camper heeft gekocht om alle surfspullen te vervoeren. Dat Aeolus trouwe leden heeft, wordt duidelijk zodra Marianne zich weer bij de groep voegt. De surfdino is na tien jaar nog steeds niet weg te slaan bij Aeolus. Nadat ze zich in de buitenlucht heeft omgekleed -‘Waar is mijn onderbroek? Oh ja, die heb ik aan’- zijn de waterratten klaar voor het vragenvuur. ANS

ANS-Online.nl P. 29

De taxatie • Kano’s om afgedreven beginnelingen terug te halen • Zeeën van ruimte in het nieuwe clubhuisgedeelte • Een windvaan in Wibra-kleuren • Stapels surfboarden • Eenmalig gebruikt schoonmaaksetje • Naaktstrandje met oude mannetjes

Marianne: ‘Ik kwijl daar gewoon van, ik heb zelfs het boek. Cody Maverick is geniaal. En hij is een pinguïn.’ De surfende pinguïn Cody Maverick is inderdaad de hoofdpersoon in de populaire animatiefilm. Hierin wordt Cody in documentairestijl gevolgd tijdens zijn reis van Antarctica naar het wereldkampioenschap surfen in Hawaï. Dit antwoord brengt de windminnaars op een totaal van twee breintjes. Thumbs up! Hoe heet het eerste album van de Beach Boys? Simon: ‘Alsof wij allemaal naar de Beach Boys luisteren.’ Gijs: ‘Ze kunnen zelf niet surfen, dat weten we wel. En Barry McGuire heeft liedjes voor ze geschreven, helpt dat?’ Lennert: ‘We gaan voor Good Vibrations.’ Helaas geen breintje! Het juiste antwoord was Surfin’ Safari. Ondanks het gebrek aan surftalent staan de bandleden overigens wel met een plank op de platenhoes.

Nu de nieuwe ruimte af is, heeft het clubhuis de potentie om meer te worden dan een veredeld opslaghok. De argeloze bezoeker wordt dan niet langer gehinderd door uitstekende boarden en rondslingerende vuurkorven.

vakKennisvragen Wat gaf de god Aeolus aan Odysseus mee volgens de mythe, waardoor hij er langer over deed zijn bestemming te bereiken? Caroline: ‘Tegenwind, toch?’ Jason: ‘Ja, duidelijk.’ Marianne: ‘En dan te bedenken dat we bijna “de Klumper” hadden geheten. Wat dat betekent weet niemand.’

Hoe heet de beruchtste golf van de Stille Oceaan en hoe spel je de naam? Marianne: ‘Is dat niet Shark?’ Gijs: ‘Ik houd mijn mond maar.’ Marianne: ‘Hoeveel mensen kennen überhaupt golven bij naam?’ Nadat duidelijk is geworden dat het goede antwoord uitblijft, mogen de Aeoli nog een poging wagen de naam te spellen. Helaas gaan ze bij de tweede letter al de fout in en lopen ze het halve breintje voor de spelling met ‘Tjeapoodteuy’ ook mis. De Tahitiaanse killer wave heet Teahupoo. Wat is een waterkonijn? Marianne: ‘Ik denk een gerecht.’ Simon: ‘Iemand die seks heeft in het water?’ Caroline: ‘Ja, iemand die op water kickt, een aquasjist.’ Voor het creatieve antwoord van de surfdudes en -girls kunnen helaas geen punten worden toegekend. Een waterkonijn is een andere naam voor de muskusrat. Op de menukaart klinkt dat nu eenmaal smakelijker.

De surfers kennen hun klassieken. In de mythe van Odysseus ontketent een wantrouwige makker de winden van Aeolus op een onbewaakt moment, waardoor het schip jaren langer van huis is. Het eerste breintje is binnen. Wie en wat is het hoofdpersonage uit Surf’s up? Lennert: ‘Deze laten we aan Marianne over. Die film kijk je toch elke avond?’

Het juryrapport: Ondanks hun aquasjisme behaalt de surfclub slechts twee breintjes. De leden lijken met hun gedachten alweer op een surfplank te staan, fantaserend over de duck gijp of de sick trick.

Colofon P. 30

Restaurant

Ankara

Zondag 9 mei

Al 30 jaar het adres voor Turkse specialiteiten Vleesgerechten vegetarische gerechten pizza's

Afhalen mogelijk Iedere dag geopend vanaf 17.00 uur

Burg.v.d.Berghstraat 144 Nijmegen 024-3228108 www.restaurantankara.nl

Na afloop van het Levenslied Gratis zaal voor feesten, borrels en partijen Daalseweg 19 6521 GE Nijmegen telefoon 024-3230257 www.haantje-nijmegen.nl

Afterparty in

Café ‘t Haantje

24e jaargang

Medewerkers

Illustraties

Crypto

Druk

Oplage 10.000 stuks

Dirk van den Brand

Joost Dekkers

Rob Ramaker

Drukkerij Offsetservice

Pieter Hengst

Loes van Woezik

Martijn Wehrens

Valkenswaard

Aan deze ANS

Michaël Joó

Martijn Wehrens

werkten mee:

Ceciele Luijnenburg

Columnisten

Ontwerp

Tamar van der Niet

Foto’s

Dennis Gaens

Marloes de Laat en

Hoofdredactie

Lucy Vleeshouwers

Valentijn Brandt

Lieve ANS

Roel Vaessen

Anne Elshof

Jozien Wijkhuijs

Boy van Dijk Yahya Hussin

Uitgave,

Lay-out

Eindredactie

Timo Pisart

abonnementen en

Anne Elshof

Redactie

Marijn Koop

Martijn Wehrens

advertentieacquisitie

Timo Pisart

Jolene Meijerink

Andy Leenen

Joost Nellen

Stefan Meeuws

Voorpagina

stichtingmultimedia@

Redactieadres

Martijn Wehrens

Rob Ramaker

Valentijn Brandt

gmail.com

Heyendaalseweg 141

Ateke Willemse

Ruud Vos

Timo Pisart

Stichting MultiMedia

6525 AJ Nijmegen Dagelijks bestuur

024-3612176

Webredacteur

Sofie Engelsman

redactie @ ans-online.nl

Henk Strikkers

Derk-Jan Schonewille

Eva-Marijn de Vries

Ans deze maand Crypto P.P.31 31

CRYPTO Last van portemonnee met overgewicht, jeukend placebo-effect of uitgezaaide naïviteit? Deze maand: Jomandaverende zweverigheid.

HORIZONTAAL 1. Rotsvast gymtoestel (8) 4. Gewichtig kneden (7) 6. Balsemer die spuit zonder effect (10) 9. Boeddhistische band (7) 10. Astronomisch voorspelbare toekomstvisie (10) 11. Fataal palyndroom (4) 12. Groep droge alcoholische fanatici (5) 14. Rijdende bloem (5) 15. Stralingsbron verdacht van diefstal en healing (7) 17. Behuis je verstand groter dankzij drugs (15) 18. Je moeders auto houdt goed en kwaad in balans (5) 22. Kwispelende staf komt van pas in de Sahara (11) 24. De werkelijke maat van een hert (5) 25. Duidelijk zicht (11) 27. Het midden van heel geestige communicatie (6) 29. Frauduleuze verlichting (10) 30. ‘Beddevaart’ naar een ander land (6) 31. Uitgeperste fratsen met zuiverende werking (8) VERTICAAL 2. (Deel van) Goddelijke bestseller (9) 3. Bestrafte Godsdienst (10) 4. Plezierloze fundamentalist (9) 5. Nagesynchroniseerde communicatie met de doden (6) 7. Pittige arts (13) 8. Tengeltrailer (12) 10. Een batterij naalden voor genezing (11) 13. Liefdevolle houtgreep (13) 16. Toch lijkt God doof voor de vraag van deze helers (14) 19. Vreemde gietvorm (3) 20. Voorspellende gordeldieren in de hemel (10) 21. Dubbele chinezen (10) 23. Energieke Griekse letter (3) 26. De alcoholische geest van een dyslectische Aladdin (5) 28. Olympische vrouw (5)

15 euro winnen? Stuur je oplossing van de ANS crypto voor 25 mei onder vermelding van naam, adres en bank-/gironummer naar de redactie of naar [email protected]

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 32

Tekst: Michaël Joó/ Foto: Yahya Hussin

Charlotte Gerrits (20), derdejaars Rechten Haal je weleens kwajongensstreken uit?

de boodschap dat ze waarschijnlijk een soa van hem had. Ik had het

‘Als ik dronken ben, wil ik wel het een en ander uithalen. Het komt

verzonnen, maar na een flinke ruzie hebben ze zichzelf laten testen. Ze

regelmatig voor dat ik in een kroeg stiekem in een hoekje sta te kotsen.

bleken toch beiden een kuurtje nodig te hebben.’

Ook hebben mijn ex-vriend en ik een keer een deur in een café opengebroken om een momentje voor onszelf te nemen.’

Op welk lichaamsdeel ben je het trotst? ‘Op mijn gezicht. Ik bedoel het niet arrogant hoor, maar er is gewoon

Wie zou je het liefst met een knuppel bewerken?

niks mis mee.’

‘Wouter Bos, ik kan hem écht niet uitstaan. Hij antwoordt op alles “ja leuk”, zo probeert hij alleen maar zieltjes te winnen. Wat een kwalbak!‘

Heb je wel eens gevochten? ‘Jazeker! Met de vriendin van mijn neef. Ze dacht dat ik verliefd op hem

Wanneer heb je voor het laatst iemand gekwetst?

was. Ze was twintig kilo zwaarder, dus ik maakte niet zo veel kans. Maar

‘Een paar weken geleden ben ik gedumpt door mijn toenmalige vriendje,

ik heb haar wel een klap gegeven met een mandarijn in mijn hand. Ze

omdat hij een ander had. Ik was laaiend en heb het meisje gemaild met

zat helemaal onder!’ ANS