mei 2008 Colofon Cliëntgestuurde projecten Info Trimaran en Programma Lokale Versterking zijn bereikbaar op:

N i eu w s b r i e f mei 2008 Colofon

Cliëntgestuurde projecten

Trimaran is een vereniging van, voor

Bij cliëntgestuurde projecten zijn het de cliënten die nauw betrokken zijn bij het draaiend houden van het project. De cliënten zijn uitvoerend, organiserend, bepalend, verantwoordelijk. Op allerlei terreinen ontstaan cliëntgestuurde projecten. Voorbeelden zijn: een kunstenaarscollectief, een grafisch bureau, een zorghotel, een houtbewerkingbedrijf, een klussenproject, een rijwielherstellerij, een restaurant, een maatjesproject, een informatieinloopcentrum zoals Trimaran. De kracht van cliëntgestuurd zit in de positie die cliënten innemen.

en door cliënten van de geestelijke gezondheidszorg in Twente. Trimaran gaat voor : - onafhankelijke collectieve belangenbehartiging en vertegenwoordiging - kwaliteitsbevordering van de zorg - maximale participatie van cliënten - informatieverstrekking - verzamelen en gebruiken van ervaringsdeskundigheid - positieve beeldvorming - krachten bundelen

Het Informatiecentrum Geestelijke Gezondheid (IGG) van Trimaran in Hengelo

Programma Lokale Versterking zet zich in voor een sterke belangenbehartiging door en voor mensen uit de GGz, maatschappelijke opvang, vrouwenopvang, verslavingszorg en hun naastbetrokkenen, in het kader van de Wet Maatschappelijk Ondersteuning (Wmo). Het Programma is een project van de vereniging Landelijk Platform GGz. Het is medio 2006 gestart en loopt tot eind 2008.

Info Trimaran en Programma Lokale Versterking zijn bereikbaar op:

Deldenerstraat 9 7551 AA Hengelo (ov) 074-3490261 Op werkdagen tussen 10.00uur en 16.00uur geopend (vrijdag tot 14.00uur) Contactpersonen : Liesbeth Rogge, projectmedewerker E: [email protected] W: www.lokaleversterking.nl T: 06-15842134 Sylvia ter Koele, coördinator E: [email protected] W: www.trimaranggz.nl T: 06-10967843

De cliënten die daar werkzaam zijn (al dan niet betaald), worden uitgedaagd en aangesproken op capaciteiten die ze hebben. Binnen een cliëntgestuurde organisatie kan geëxperimenteerd worden met verschillende rollen en wordt verantwoordelijkheid gedragen naar draagkracht. Mensen kunnen groeien en wisselen van rol, al naar gelang hun ontwikkeling. Er wordt vooral een appèl gedaan op iemands kunnen. Tevens zijn cliëntgestuurde plekken, plekken waar volop gelegenheid is om lotgenoten te ontmoeten. Er is begrip als het een dag wat minder gaat. Je kan ondersteunend zijn voor de ander, vanwege herkenning van problematiek. Je kan eerlijk zijn als je niet lekker in je vel zit. Aandacht voor elkaars draagkracht en draaglast is min of meer vanzelfsprekend. Vooral het verantwoordelijk zijn en voelen voor het runnen van het project, maakt dat je meer in je kracht komt. Op zich is de rol van de ondersteuner(s) van grote betekenis en voor het wel slagen van het project. Mensen moeten zich veilig voelen, en zijn daar weliswaar zelf verantwoordelijk voor, maar gepaste ondersteuning/ begeleiding is van grote betekenis. Het zou fantastisch zijn als er in Twente meer cliëntgestuurde projecten komen. En dan ook projecten die een maatschappelijke functie hebben. Een project wat aanwezig is in de samenleving zodat mensen met een psychiatrische problematiek zichtbaar kunnen maken dat ze van betekenis zijn. En wat een plek is waar je trots op kan zijn! Willemien Beetsma

Wmo-netwerkbijeenkomst 'Van los zand naar sterk verband' 5 juni Op 5 juni 2008 is er een Wmo-netwerkbijeenkomst voor Overijssel gepland. Dit zal plaatsvinden in het Hervormd Centrum, Constantijnstraat 7a te Nijverdal. Deze bijeenkomst wordt gezamenlijk georganiseerd door het Programma Lokale Versterking GGz, Zorgbelang Overijssel, SENtrum, Regionale Federatie Ouderverenigingen, Platform Mantelzorg Overijssel en het Programma Versterking Cliënt Positie. 's Ochtends komt er een aantal sprekers aan het woord. Erik Dannenberg, wethouder van Zwolle, vertelt iets over de Wmo. Verder komt Roel Kuiper van het Centrum Samenlevingsvraagstukken aan het woord over 'Meedoen en meekomen'. Leny Cleassens van de gemeente Almelo laat u kennis maken met het PGB welzijn. Tot slot neemt een aantal medewerkers van het Programma Lokale Versterking u mee in de wereld van de dak- en thuislozen. Het middagprogramma staat in het teken van workshops.

Herstellen doe je zelf In de vorige Nieuwsbrief van het Programma Lokale Versterking stond een stuk over de cursus Herstellen doe je zelf. Er wordt genoemd dat de cursus nu voor het eerst in Twente wordt gegeven. Dit is niet correct. De cursus wordt namelijk al sinds een paar jaar door Adhesie in Almelo aan haar eigen cliënten gegeven. Sinds 2007 voor het eerst bij Trimaran in Hengelo en beschikbaar voor alle mensen uit Twente die daar behoefte aan hebben. Het plan is om na deze zomer de cursus te organiseren in Enschede en, bij voldoende cursisten, ook in Oldenzaal. In Hengelo loopt de cursus zeer voortvarend. De derde cursus is in april 2008 van start gegaan en gaat door tot begin juli.

GGz info avonden bij Trimaran Het Programma Lokale Versterking heeft de afgelopen tijd een drietal avonden georganiseerd bij Trimaran in Hengelo: 12 december 2007, 6 februari en 23 april 2008. het doel van deze avonden was aan de ene kant informatie- en kennisuitwisseling tussen mensen die op wat voor manier dan ook met de GGz te maken hebben of hebben gehad en aan de andere kant informatieverstrekking over het Programma Lokale Versterking, de Wet maatschappelijke ondersteuning en belangenbehartiging vanuit de GGz. De avonden werden goed bezocht door ervaringsdeskundigen vanuit de GGz en mensen die in hun directe omgeving of beroepsmatig te maken hebben met mensen met psychische beperkingen. De bedoeling is dergelijke avonden in de toekomst niet meer alleen in Hengelo, maar ook in andere plaatsen te organiseren.

Postnatale depressie Er is een spreekuur voor vrouwen die na de bevalling niet herstellen of niet genoeg herstellen. Vaak gaan deze vrouwen eerst met klachten naar de huisarts, maar als de klachten blijven, zou er sprake kunnen zijn van een postnatale depressie. Post Partum Depressie ofwel Post Natale Depressie herkent u aan de volgende klachten: - Vermoeidheid - Onrust - Onwerkelijkheidgevoel - Angst - Verstoord Slaapritme - Apathisch - Overenergiek Het spreekuur voor vrouwen met een (lichte) postnatale depressie is op afspraak bij Trimaran. Een luisterend oor wordt geboden door een ervaringsdeskundige, die tevens een studie psychosociaal werkende heeft gedaan en gespecialiseerd is in deze problematiek. Dus kent u iemand in uw omgeving/ kennissenkring of anderszins, belt u gerust met Trimaran of kom langs (Deldenerstraat 9, tel. 074 – 3490261).

Lotgenotengroep van de VMDB bij Trimaran. De vereniging voor manisch depressieven en betrokkenen (VMDB) heeft het mogelijk gemaakt om iedere tweede dinsdag van de maand ´s avonds elkaar bij Trimaran in Hengelo te ontmoeten. In eerste instantie was er een groep voor mensen met de diagnose zelf. Daarnaast was er een groep voor betrokkenen, mensen die partner of familielid zijn van iemand die manisch depressief is. Helaas is de laatste groep ter ziele gegaan. De lotgenotengroep voor mensen die zelf de diagnose manisch depressief hebben komen nog wel bij elkaar. In een gemoedelijke sfeer wordt een steeds wisselend thema besproken na het rondje hoe het met een ieder is. Het onderwerp wordt bepaald door de deelnemers zelf. Er is nu een vast groepje dat maandelijks bij elkaar komt, maar er kunnen altijd nog mensen bij. Voor opgave kunt u bellen naar Trimaran en vragen naar Willemien Beetsma: 074- 3490261. www.vmdb.nl

Vrijwilligerswerk in Twente Wet maatschappelijke ondersteuning en maatschappelijke participatie Belangrijk speerpunt van de wet is “meedoen”. Jong en oud, gehandicapt of niet en mensen van allerlei pluimage moeten kunnen deelnemen aan de samenleving. Vrijwilligerswerk slaat daarbij regelmatig een brug. Om enigszins zicht te krijgen op het meedoen van mensen met een psychiatrische achtergrond hebben Tjeerd Oenema en Willemien Beetsma interviews gehouden. Trajectbegeleiders Mieke de Groot en Rita ten Cate van Mediant en Kees Ketting van Scoop in Almelo werd gevraagd naar hun bevindingen t.a.v. vrijwilligerswerk. Tevens zijn cliënten benaderd om hun ervaringen te vertellen. Op zich is begeleiding van mensen met een psychiatrische achtergrond heel belangrijk. Door trajectbegeleiders, jobcoaches maar ook op de werkplek zelf. Voorkomen moet worden dat een vrijwilliger op z´n tenen gaat lopen of uit angst “anders” bevonden te worden z´n eigen grenzen niet bewaakt. Trajectbegeleiders gaan samen met de cliënt ontdekken waar iemand z´n interesses liggen, wat z´n kwaliteiten zijn en wat beperkingen zijn. Aansluitend de wens van de cliënt wordt gezocht naar een plek. Voor de één kan dat in eerste instantie gevonden worden in een dagactiviteit of in het volgen van een cursus. Een ander gaat op zoek naar vrijwilligerswerk. Hierin spelen vrijwilligersvacaturebanken een essentiële rol. Is er een plek gevonden dan is het goed om te weten wie aanspreekpersoon is op de werkplek. De cliënt moet zich welkom voelen en er moet openheid zijn over z´n beperking zodat hier rekening mee kan worden gehouden. Kees Ketting wijst op de kracht van “arbeidstraining” projecten van Mediant in Hengelo en Enschede. Iets wat hij mist in Almelo en omstreken. Het zijn plekken waar mensen uitgedaagd worden om bepaalde taken uit te voeren: een confectieafdeling, grafische afdeling, rijwielherstellerij, administratief/ receptiewerk. Het samenwerken met anderen, op tijd komen, je weer concentreren op de uitvoering van een opdracht. Er wordt weer iets verwacht. Er is werkbegeleiding, structuur en duidelijkheid. Het zit eigenlijk tussen een dagactiviteitencentrum en vrijwilligerswerk in. Het is een mooie oefening om weer te wennen aan een arbeidsritme. Kees Ketting van Scoop werkt veel met mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt die via het UWV, maar ook via Adhesie bij hem komen. Voor hem geldt: de sky is the limit. Hij is erg gedreven om samen met de cliënt uit te zoeken waar

hij op z´n plek zal zijn. De motivatie van de cliënt is belangrijk, maar natuurlijk ook z´n beperkingen. Hij noemt als voorbeeld Stichting Snakeman. Voor en met een vrouw voor wie haar passie ligt in het omgaan met reptielen, heeft hij het mogelijk gemaakt een Stichting op te richten, van waaruit ze nu de reptielenopvang realiseert. Een ander voorbeeld is een jongeman die op verschillende vrijwilligersplekken geprobeerd heeft zijn draai te vinden maar nu het helemaal gevonden heeft in het spelen van bridge. Kees noemt nog de inzet die individuen tonen om zich aan te passen aan de arbeidsmarkt. Hij noemt dat de arbeidsmarkt, werkgevers en werkenden eigenlijk wel wat toleranter zouden mogen zijn voor mensen met een “vlekje” . Het zou de integratie wel wat makkelijker en menselijker maken. Aanpassing van 2 kanten. Het werken aan een positievere beeldvorming van mensen met een psychiatrische aandoeningen is belangrijk om tolerantie ook op de (vrijwilligers) arbeidsmarkt te bevorderen. Een taak van Programma Lokale Versterking waar hard aan gewerkt wordt.

Lotgenotengroep van Anoiksis Anoiksis is de patiëntenvereniging voor mensen die te kampen hebben met psychosen . Letterlijk betekent Anoiksis “Open geest”. Sinds de herfst van 2007 is er voor de regio Overijssel iemand van Anoiksis die maandelijks een lotgenotenavond organiseert bij Trimaran. De ene avond wordt er vooral gekletst, een andere avond worden er spelletjes gedaan of geschilderd. Ook een avond werd de gezelligheid van een terras in Hengelo opgezocht. De bedoeling is om elkaar als lotgenoot te ontmoeten en om iets gezelligs te doen. Houd vooral de website van Trimaran in de gaten of informeer bij Trimaran wanneer de volgende avond wordt georganiseerd.

Filmmiddagen Iedere laatste donderdag van de maand wordt er een filmmiddag georganiseerd bij Trimaran. De even maanden wordt er een speelfilm getoond en in de oneven maanden een documentaire. In april is een franse speelfilm getoond: A la folie: pas de tout In mei wordt de documentaire “The secret life of the Manic Depressive van Stephen Fry gedraaid. Het programma voor juli en augustus is te zien op de website van Trimaran.

Kunst bij Trimaran Iedere 3 maanden is er een wisselende expositie van een kunstenaar bij Trimaran. De allereerste expositie was verzorgd door Deep Yellow: het “schilderscollectief” van Mediant. Verschillende deelnemers van dit schildersatelier aan de Esrein toonden hun werk. Latere exposities werden verzorgd door: Joycompany bestaande uit het kunstenaarsduo Wouter Scherpenbergen en Eef van´t Hoff. Daarna waren er hele mooie kleurrijke schilderijen te zien van Inge Kuypers en momenteel hangen er foto´s van Aki studente Anke Middelkoop. De volgende expositie is vanaf juli te bezichtigen en bestaat uit schilderijen van Rob Benschop. Wilt u ook exposeren bij Trimaran, en hebt u een GGz- achtergrond, dan nodigen we u van harte uit om contact met ons op te nemen: telefoonnummer van Trimaran: 0743490261, vragen naar Rob Benschop of Willemien Beetsma

Nog altijd ontmoeten veel mensen met psychiatrische problematiek onbegrip of worden zij uit de weg gegaan. In dit boekje is daarom ook een hoofdstuk opgenomen over ‘tips in de omgang met’. De tips zijn door de geïnterviewden gegeven maar komen vooral neer op: behandel mij net zoals jezelf graag behandeld wilt worden. Daarnaast wordt er een omschrijving gegeven van de psychiatrische aandoeningen waaraan de geïnterviewden lijden. Bestellen U kunt het boek bestellen door een email te sturen naar [email protected]. Het boek is bij de Initiatiefgroep Drenthe te bestellen en kost € 12,95. Vermeld hierbij: het aantal te bestellen boeken, uw naam, adres, telefoonnummer en eventueel uw e-mail adres.

“Broken”, schilderij van Rob Benschop

Beschadigd maar niet geknakt Huidige stand van zaken gemeenten De Initiatiefgroep Drenthe van het Programma Lokale Versterking GGz Wmo brengt op 27 mei 2008 het boek ‘Beschadigd maar niet geknakt’ uit, een boek met verhalen over het leven van beschadigde mensen. Mensen die door omstandigheden verslaafd of dakloos zijn geworden. Mensen die door het leven psychische problematiek hebben opgelopen. Mensen die een psychiatrische aandoening hebben. Mensen van alle leeftijden, jongeren en ouderen. Met het boek wil de initiatiefgroep de lezer het inzicht verschaffen dat dergelijke problematiek iedereen kan overkomen. De lezer zelf, de partner, het kind, vader, moeder, broer of zus. Het boek geeft op deze manier vorm aan één van de taken die de initiatiefgroep in het kader van het Programma Lokale Versterking heeft: een betere beeldvorming rondom mensen met psychiatrische en verslavingsproblematiek alsmede rondom dak- en thuislozen. De mensen die aan het woord komen laten vooral ook zien hoe sterk zij zijn. Ondanks alles zijn zij uiteindelijk, met vallen en opstaan, staande gebleven. Door de verhalen heen zal ook blijken dat het voor hen van groot belang is hoe anderen met hen omgaan en hen tot steun willen zijn.

De meeste gemeenten in Twente zijn in 2007 druk bezig gegaan een Wmo-adviesraad te formeren. De Initiatiefgroep Twente is aan de slag gegaan met het vinden van kandidaten die de GGz willen vertegenwoordigen. Hier volgt een kort overzicht van de stand van zaken op dit moment. - In de gemeente Almelo is een Wmoadviesraad in oprichting. We hebben 2 personen die de GGz vertegenwoordigen. - In Hengelo is in januari jl. de Wmo adviesraad geïnstalleerd. We hebben 2 personen die de GGz vertegenwoordiging in de raad. - In de gemeenten Borne, Haaksbergen, Hellendoorn, Losser, Oldenzaal, RijssenHolten, Tubbergen en Wierden zijn Wmoadviesraden en hebben we één kandidaat die de GGz vertegenwoordigt. - In de gemeenten Dinkelland, de Hof van Twente en Twenterand zijn Wmo-adviesraden of Wmo-adviesraden in oprichting, maar daar hebben we nog geen kandidaat voor de GGz gevonden. - De gemeente Enschede heeft nog geen Wmo adviesraad. Wel is er een klankbordgroep GGz.

Kandidaten Wmo adviesraden gezocht! Nog niet in alle gemeenten is een vertegenwoordiger van de GGz gevonden. Wij zoeken nog ervaringsdeskundigen en mantelzorgers GGz die mee willen doen in de Wmo-adviesraden van hun eigen gemeente. Dus bent u zelf cliënt of cliënt geweest, of heeft u in uw directe omgeving iemand met psychische beperkingen en vindt u het belangrijk uw stem te laten horen, meldt u dan aan. U krijgt ondersteuning van de projectmedewerker en via het maandelijkse overleg met uw collega’s uit andere plaatsen. Ook kunt u deelnemen aan scholing en cursussen. Voor de maandelijkse bijeenkomsten krijgt u een reiskostenvergoeding en een klein bedrag aan vacatiegeld. Wij zoeken in ieder geval nog kandidaten in de gemeenten Dinkelland, Haaksbergen, Hof van Twente, Twenterand en Wierden. Ook streven we in elke gemeente naar de vorming van een klankbordgroep, een groepje mensen met wie de Wmo raadsleden ruggespraak kunnen houden. Voor deze klankbordgroepen zoeken we in elke gemeente nog kandidaten. Dus als u wel wilt meepraten, maar geen zitting wilt hebben in de Wmo adviesraad, dan kunt u zich aanmelden voor de klankbordgroep. Mocht u geïnteresseerd zijn, dan kunt u contact opnemen met Liesbeth Rogge, tel: 06 – 1584 2134 of per e-mail [email protected]

Onderzoek dubbeldiagnostiek bij adolescenten Eva Dijkman is 4e jaars studente SPH van Saxion Hogeschool te Enschede en heeft in opdracht van Trimaran als afstudeeropdracht een onderzoek gedaan onder de doelgroep adolescenten in Twente die te kampen hebben met enerzijds psychiatrische problematiek en anderzijds verslavingsproblematiek. Aanleiding tot dit onderzoek zijn signalen dat er voor deze doelgroep geen specifiek hulpaanbod voorhanden is in Twente. De ene instantie richt zich op het psychiatrische deel en de andere houdt zich bezig met de verslaving an sich. Het gevolg hiervan is dat deze groep “tussen de wal en het schip” valt! Dit is ook de titel van het onderzoek van Eva Dijkman. Het onderzoek richt zich op de wensen en behoeften van de doelgroep op de levensgebieden wonen, arbeid en scholing. Een aantal jongeren heeft enthousiast mee gewerkt aan het onderzoek. De bedoeling is dat de conclusies en aanbevelingen uit het onderzoek door vertegenwoordigers van PLV in de diverse lokale WMO raden aan de 14 Twentse gemeenten worden overgedragen. Na de zomervakantie zal Eva Dijkman bij Trimaran in Hengelo een presentatie geven van haar onderzoek. De exacte datum moet nog worden vastgesteld dus houd u de website in de gaten!

De Wet Maatschappelijke Ondersteuning in het kort Door de Wmo wordt de gemeente verantwoordelijk voor de maatschappelijke ondersteuning van haar inwoners. Deze ‘maatschappelijke ondersteuning’ bestaat uit negen taken (prestatievelden). Dit zijn: 1. het bevorderen van sociale samenhang en leefbaarheid in dorpen , wijken en buurten; 2. op preventie gerichte ondersteuning van jeugdigen met problemen met het opgroeien en ondersteuning van ouders met problemen met opvoeden; 3. het geven van informatie, advies en cliëntondersteuning; 4. het ondersteunen van mantelzorgers en vrijwilligers; 5. het bevorderen van de deelname aan het maatschappelijk verkeer en het bevorderen van het zelfstandig functioneren van mensen met een beperking of een chronisch psychisch probleem of een psychosociaal probleem; 6. het verlenen van voorzieningen aan mensen met een beperking of een chronisch psychisch probleem of een psychosociaal probleem ten behoeve van het behoud van hun zelfstandig functioneren of hun deelname aan het maatschappelijk verkeer; 7. het bieden van maatschappelijke opvang, waaronder vrouwenopvang; 8. het bevorderen van de openbare geestelijke gezondheidszorg (OGGZ); 9. het bevorderen van het verslavingsbeleid.

Trimaran heeft deze prachtige metalen sculptuur cadeau gekregen van www.kado-uniek.com

Digitale Interactieve Sociale Kaart

Workshops

Heeft u dat nou ook wel eens? U zoekt een computer cursus, voor volwassenen, bij u in de buurt. Verder moet het niet idioot veel geld kosten en eigenlijk kunt u alleen maar ’s avonds of op zaterdag. Daarnaast moet de docent wel een beetje geduld met u hebben. Of dit dan …… het is zondagmorgen, de zon schijnt en u hebt zin om iets leuks te doen vanmiddag, maar wat? En deze: u heeft een zoon die autisme heeft. Hij heeft een veilige plek nodig waar hij op een verantwoorde manier met leeftijdsgenoten wat vrije tijd door kan brengen. De oplossing voor uw zoektocht in de wereld van het aanbod voor de GGz is in de maak! Annemieke Zeegers, Minke van der Meer en Jörgen Spit van de afdeling preventie van Adhesie Almelo zijn in samenwerking met Trimaran aan de slag gegaan met het project DISK. Samen met cliënten van de GGz, en een aantal hulpverleners, wordt er momenteel hard gewerkt aan het bouwen van een zo compleet mogelijke website die ook nog eens zeer gebruiksvriendelijk is en specifiek is toegesneden op de behoeften van de GGz cliënt.

Sinds een aantal maanden worden er op verzoek van het ROC van Twente workshops gegeven bij Trimaran. Tijdens deze workshops worden de studenten in contact gebracht met (ex) cliënten van de GGz.

Een dergelijk project is vrij uniek in Nederland. Hoewel er een veelheid aan digitale sociale kaarten te vinden is op internet, is bijna geen van allen toegespitst op de GGZ. Tevens bestaan de meeste sociale kaarten uitsluitend uit adresgegevens. Daarnaast blijft het “zoeken” en “vinden” op het internet een bezigheid waar een deel van de mensen zich niet aan wil wagen. Zoekfuncties zijn te complex of sites te onoverzichtelijk. Voor GGZ cliënten en hulpverleners is het van belang aanvullende informatie te vinden op basis waarvan besloten kan worden of het beschreven aanbod een antwoord is op hun specifieke vraag. Er wordt op deze site veel aandacht besteed aan het toegankelijker maken van informatie. Als laatste is de kracht van dit project dat het in nauwe samenwerking met cliënten zal worden uitgevoerd zodat de inhoud aan zal sluiten bij de doelgroepen waarvoor de site ontwikkeld wordt. Naar verwachting zal de website op 18 september worden gelanceerd.

Deze vertellen in kleine groepen hun ervaringen en gaan het gesprek aan met de veelal toekomstige hulpverleners. De studenten die geweest zijn waren allemaal heel positief over de workshops ook al was een levensverhaal soms erg confronterend. “Ik besef nu pas dat het echt iedereen kan overkomen” , “Wat wordt je leven anders als je psychisch ziek bent!”, waren commentaren. Momenteel is er een behoorlijk aantal (ex) cliënten die aan heeft gegeven dit soort workshops als zeer zinvol te ervaren en zich ook verder te willen bekwamen in deze materie. Steeds meer organisaties doen een beroep op de ervaringsdeskundigen van onze organisaties als het gaat om voorlichting over de GGz vanuit het perspectief van de cliënt zelf. Dat is een uitstekende ontwikkeling natuurlijk!

Training “voorlichting aan beroepsbeoefenaars” In september wordt er, in het kader van deskundigheidsbevordering, door Trimaran een training georganiseerd voor de groep “ervaringsdeskundige voorlichters” (zie boven). Tijdens deze training krijgen de deelnemers handvatten aangereikt waarmee ze hun eigen levensverhaal in kunnen zetten bij het geven van voorlichting. De training wordt verzorgd door Odyssee. Het ziet er naar uit dat er mogelijkheden zijn voor een tweede training in november/december. Bent u (ex) cliënt van de GGz en heeft u interesse in het geven van voorlichting aan scholieren, studenten, ambtenaren, hulpverleners, etc.? Denkt u dat u als persoon ook geschikt bent om voorlichting te geven aan groepen? Dan bestaat er de mogelijkheid dat u deel kunt nemen aan een van deze trainingen. Voor meer informatie : [email protected]

Verstild verlangen “Van wat ik was met jou Heb ik alleen mezelf nog over” Zomaar een dichtregel…De “jou” kan een ander zijn of degene die je was toen alles nog “normaal” leek. Therapie, opnamen, medicatie en (voor)oordelen waren woorden die ver van je af stonden. Wanneer je alleen nog jezelf hebt, heb je het meest belangrijke dat je nodig hebt. Je kunt herstellen en jouw omgeving kan je steunen. Gevraagd of ongevraagd. Je moet er wel wat voor doen. In de beginfase van psychische verwardheid ben je meestal op anderen aangewezen. De een herstelt langzaam maar zeker naar een vorm van aanvaarding, wordt zich bewuster en kan naar eigen problemen kijken als van een afstand. Ziet ook mogelijkheden in het leven. De ander komt niet op dat punt en woont jaren, zo niet altijd, met anderen in een instelling. En dan, wat is kwaliteit van leven en is er ruimte te zijn wie je bent met jouw behoeften ? “Er is een cultuuromslag nodig bij instellingen en hulpverleners: van dwang naar intensieve zorg, van beheersing naar samenwerking” las ik in de veel aangeboden oneliners. En inderdaad, er tekent zich heel langzaam een cultuuromslag aan. Je zou het een begin kunnen noemen naar een holistische visie van patiënt, naar cliënt, naar (mede)bewoner die zorg op maat behoeft en vooral als méns gezien wil worden, over zichzelf wil beschikken. Totaal gezien worden! Eén van de gebruikte methoden in de zorg zijn de levensgebieden. Ook zonder ze te kennen weten we dat eten, drinken, slapen de fundamenten zijn om een stap verder te komen. Volgens mij komen we na deze stap in keuzemomenten die gebaseerd worden op basis van normen en waarden. Dat we sociale wezens zijn en contact noodzakelijk is lijkt me voor de meesten van ons duidelijk. Dat stuk tussen de basisbehoeften en zingeving, spiritualiteit en vul maar in….

Wat zit daar tussen wat binnen de GGZ psychiaters onder hun bureau doet verschuilen, casemanagers en verpleegkundigen naarstig doen zoeken naar werkgroepen comfortroom, rehabilitatie, cliëntenparticipatie ? Projectleiders en beleidsambtenaren met rode konen de subsidies gaan natrekken ? Misschien overtrokken maar vanwaar de hakken in het zand ? Ik heb het over liefde, intimiteit, genegenheid, lichamelijkheid, troost die niet in woorden valt uit te drukken…Ik heb het over dát wat mensen met beperkingen / belemmeringen vaak minimaal, nauwelijks of helemaal niet kunnen of mogen ervaren. Voor mensen met een lichamelijke handicap of een verstandelijke handicap bestaan al jarenlang mogelijkheden voor verwen/snoezelzorg. Door sociaal ingestelde zorgwerkenden, zowel mannen als vrouwen, kunnen deze mensen via stichtingen als “De Schildpad” en ‘SAR” geholpen worden met een van de meest menselijke behoeften ! Waar het voor het overgrote deel van de mensen “normaal” is intimiteit en seksualiteit te mogen ervaren is er een grote groep die dat niet of moeilijk kan. In een latere fase werd ingezien dat er ook veel mensen zijn met psychische problemen die deze normale behoeften ook kennen. Met náme binnen maar ook buiten de instellingen/ziekenhuizen. Sociale isolatie, bijwerkingen van medicatie, vooroordelen maar zeker ook geen transparantie/ openheid, geen ruimte laat staan beleid rond gewenste intimiteit/seksualiteit. Het wordt niet besproken omdat de hulpvrager de ruimte niet voelt, niet durft, schaamte voelt ? Het wordt niet besproken omdat de hulpverlener zichzelf tegenkomt, niet getraind is op dit gebied, ook angst en schaamte ? Ter illustratie een stukje van de Maaskringgroep GGZ Rotterdam : “Binnen de psychiatrie is de behoefte aan intiem contact en seksualiteit onder patiënten een beladen onderwerp. Omdat bij veel instellingen geen beleid is over gewenste seksualiteit, worden patiënten gedwongen die te beleven in 'de struiken', stellen deskundigen.

"Er zijn weinig psychiatrische instellingen in Nederland die de vingers willen branden aan beleid rond gewenste seksualiteit. Ze zijn bang voor allerlei problemen", stellen E. Wolf van de Maaskringgroep en seksuologe M. Ummels. Beiden werken aan de opzet van een bemiddelingsbureau. Wolf is ook mede samensteller van het 'Handboek Seksualiteitsbeleid? Gewoon doen!' voor de geestelijke gezondheidszorg (GGZ)”. Buiten dit initiatief zijn er sinds een paar jaar stichtingen als Pameijer (vooral het westelijk deel van Nederland) en Flekszorg (landelijk). Verwen/snoezelhulp ook voor mensen met psychische moeilijkheden. Op internet valt te zien dat vanaf juni 2006 tot en met februari 2008 hierover artikelen hebben gestaan in o.a. De Volkskrant magazine, Libelle, Nursing, MEE, Flair, Maatwerk, Esta en Viva. Ook staat bijvoorbeeld Flekszorg o.a. op de digitale sociale kaart van de Gemeente Hengelo. Kort door de bocht zou je kunnen zeggen dat er meer openheid is búiten de GGZ !? Is verwen/snoezelzorg ook niet een aandachtspunt voor de Wet Maatschappelijke Ondersteuning ? En hoe gaat dat met het PGB ? Hoewel het (nog steeds) erg ongebruikelijk is een PGB voor “sekszorg” aan te vragen zijn er wel mogelijkheden te creëren in de functies ‘persoonlijke verzorging’ en/of ondersteunende/activerende begeleiding. Wanneer een therapeutisch advies ten grondslag ligt aan de sekszorg kan men in sommige gemeenten in aanmerking komen voor een (gedeeltelijke) vergoeding vanuit de bijzondere bijstand. Eten, drinken, slapen, wonen, mensen om je heen, menselijke contact en zoveel meer dingen waar we niet zonder kunnen ! Zijn lichamelijkheid, intimiteit, seksualiteit verwen- en snoezelzorg zó eng en beladen dat we zouden vergeten dat wat de meesten normaal vinden, voor een grote groep verstild verlangen is ? Rob Benschop

Wmo raad Haaksbergen heeft eigen website De Wmo raad van Haaksbergen heeft sinds kort een eigen website in de lucht. In de Wmo raad zitten vertegenwoordigers van de senioren, chronisch zieken en gehandicapten, mantelzorgers en de GGz. Op deze website staat naast algemene informatie over de Wmo, informatie over de clusters en de leden. Ook staan er links naar andere interessante websites. Zeker de moeite waard om eens op te kijken: www.wmo-raadhaaksbergen.nl

Jouw leven, een file waard! Een cursus die je helpt je levensverhaal tot uitdrukking te brengen met moderne media. 'Je zou er een boek over kunnen schrijven'. Dat hoor ik mensen wel eens zeggen als ze me laten delen in hun levensverhaal. Dat ook uw ervaringen het verhalen waard zijn, wil ik u in deze cursus graag laten ervaren. Samen met anderen inspiratie zoeken in het deel van ons leven wat achter ons ligt. Kijken en luisteren naar voorbeelden, bezig zijn met creatieve opdrachten, met elkaar in gesprek gaan. Zo komen herinneringen boven die de moeite waard zijn. In de hoop dat het boeiende van wat we bij elkaar gevonden hebben niet opnieuw verloren gaat, reik ik u technieken aan om het één en ander op een overzichtelijke manier met behulp van een computer te bewaren en terug te vinden. Dat kan een verhaal zijn wat je vertelt, een fotoreportage van je familie, een stukje film wat je ergens aan herinnert, muziek waar jouw emotie in meeklinkt, een tekst waar je steun in gevonden hebt, enz. enz. Tijdens de bijeenkomsten zal er gelegenheid zijn om meegebracht materiaal te digitaliseren. Deelnemers kunnen: - een briefje tikken op de computer - met de muis werken - een bestand (file) opslaan Deelnemers zijn: - tussen de 60 en 75 jaar - beschikbaar op de volgende dinsdagen van 13.00uur tot 16.00uur 19 augustus, 2 september, 16 september, 30 september en 14 oktober Locatie is bij Trimaran in Hengelo en u kunt zich opgeven per e-mail: [email protected] of telefonisch 074-3490261. De cursus wordt gegeven door Maartje de Zeeuw. Cursuskosten: bijdrage voor de koffie/thee