Intern communicatieblad van Display Components Eindhoven Jaargang 6 Nummer 5 september/oktober 1995
Hergroepering Nieuwe
INBEEI
EED vereist
organisatie
- Pag. 2
BG officieel in kaart - Pag. 3
Feest voor Pilot Factory ISO-Certificaat Twee robijnen
verbouwing
in september
voor Multiforms
jubilarissen
in augustus
- Pag. 4 - Pag. 5 - Pag. 6
Meetdienst verbreedt werkterrein De hoofddoelstelling van de sektie Werkplaats is het bouwen van prototypes, het bedrijfsklaar maken, testen en installeren van equiPment voor de produktie van beeldbuizen. Er werken liefst 75 vaste en 25 ingeleende medewerkers. Tot de directe klanten horen de zes EED sekties en Technology & Automation, voorzover die engineering voor hun rekening nemen. Daarnaast doet de Werkplaats ook aan dienstverlening. Met name over de Meetdienst wil afdelingschef van de sektie Werkplaats, Frans Sanders, een boekje open doen. Binnen de sektie Werkplaats is een breed opgestelde geometrische Meetdienst operationeel. Deze Meetdienst is volgens Sanders ruim geoutilleerd met geavanceerde apparatuur, die voortdurend gecontroleerd wordt. Zo wordt het paradepaardje, de 3-D meetmachine, jaarlijks gekalibreerd door de firma Zeiss met nog een controleslag door de Meetdienst van de firma Stork. Deze 3-D machine is tijdens de bedrijfssluiting omgebouwd tot de allerlaatste stand. Dit betekent, meldt Sanders met enige trots, dat voortaan de meest com-
plexe metingen uitgevoerd kunnen worden, met een minimum aan rekentijd. Stilstandtijden worden hiermee geminimaliseerd. Een voorbeeld van een produkt waar Sanders' mensen aan meten, is een wikkelmal waarop spoelen van deflectieunits gewikkeld worden. Voor zo'n mal met ingewikkelde kromtestralen en nauwe toleranties moet veel gerekend worden door de machine. Tijdens de aanmaak van de mal worden tussentijdse metingen uitgevoerd om te corrigeren op de optimale uirvoering. 'Meten is voor een belangrijk deel mensenwerk', vertelt Sanders. De Meetdienst bestaat uit een
Frans Sanders en zijn medewerkers bij de 3-D machine, het paradepaardje van de Meetdienst.
Philips Components B.V. Display Components Eindhoven
viertal geschoolde meettechnici, die gekwalificeerd zijn en jaarlijks bijgeschoold worden. Een andere taak van de Meetdienst is het uirvoeren van kalibraties, zowel binnen de EED als ... daarbuiten, maar lil pnnClpe voor Display Components
Eindhoven. Twee kalibratietechnici zijn hier continu mee bezig. Hiernaast hebben zij een adviserende taak, bijvoorbeeld bij het opstellen van voorschriften en bij de aanschaf en het beheer van meetmiddelen. Naast dit geometrisch kalibreren gaat de Meetdienst op verzoek van de Product en Process Development een plan uitwerken om meettafels (in totaal zo' n twintig stuks) elektrisch te kalibreren. 'We zijn druk bezig om een offerte op te stellen, alsmede een tijdsplanning.' Volgens Sanders is kennis en kunde aanwezig. 'Als je equipment bouwt en ijkt is periodieke kalibratie een logische stap.'
Superdatabase Sinds pakweg één jaar hebben we de beschikking over een database, 'Mettrack' genaamd. In deze database die onder de EED-vlag opereert, met als systeembeheerder Walter Goyvaerts, zitten bijna alle keurings-, meet- en beproevingsmiddelen van DCE. De taak van de systeembeheerder is tevens het kalibratiebeheer te gaan voeren. 'Je moet je echter altijd blijven afvragen op grond van kosten of je wel alles moet kalibreren. De systeembeheerder beheert de superdatabase en binnen de PPD worden zo'n twintig beheerders aangesteld voor de sub-databases. Gerard van Veldhoven van Measuring en Control krijgt de taak om deze zaak te coördineren binnen de PPD. Inmiddels lopen zo'n 3 à 4 pilots. 'En het werkt' stelt Sanders verheugd.' In wezen staat de poort helemaal open.'
PHILIPS
I
Redactioneel ISO Marathon Ook in dit nummer vindt u weer melding van her behalen van het felbegeerde ISO-cerrificaat: door de PU Phosphoren met zijn Mulriform activiteit. Hoewel ik in het redactioneel cornmentaar
probeer om geen partij te kiezen voor
één van de geledingen van Display Components Eindhoven, gaat dat nu toch een keerrje gebeuren. Het geval wil namelijk, dat ik deel uirmaak van een (substantiële) deel van DCE dat nog géén ISO-cerrificaat heeft: De Product en Process Development. En het spant erom of alles op rijd klaar is. Daar zijn vast wel redenen voor, maar die doen minder rer zake dan dat wij straks eindeloos in ons hempie staan als we te veel open ballen scoren. (Voor het thuisfront: dit is lSO-vaktaaL) Net als bij een echre marathon is deze ISOmarathon een zaak van uithoudingsvermogen:
met
de finish nog net niet binnen bereik is het moeilijk om de boog gespannen te houden. Gezien de resterende tijd kun nen we geen spatje energie missen. Daarom richt ik mij voor deze ene keer exclusief tot de PPD: 'Effe doordouwen,
niet laten zakken die
Hergroepering EED: kwestie van efficiency Het zal niemand ontgaan zijn dat de EED vlak voor de vakantie een grote operatie met betrekking tot hergroepering is gestart. Michel Coenen, senior manager van de EED, legt de nadere bijzonderheden uit van deze actie. Het hergroeperingsplan '95/'96 bestaat uit plan zuid en plan noord. Plan zuid is afgerond vóór eind augustus en omvat de herplaatsing van de ontwerpgroepen van de sekties Mask/Gun van RAU-lI2 naar RAU-I. Screens, Cone/Tube en archief inclusief bibliotheek blijven op RAU -1. Plan noord wordt uitgevoerd van eind '95 tot begin '96. Hierbij staat de hergroepering gepland van de ontwerpgroepen van de sekties OU (van RF naar RAU-l) en MMM en MPE die beiden op RAU-l blijven.
Eind '95/begin '96 worden alle tekentafels vervangen door PC's en CAD-stations. In het kader van het beeldschermenbesluit zijn voor de plekken waar langdurig gewerkr wordt met deze apparatuur, extra maatregelen noodzakelijk. Via speciale werkgroepen binnen de EED is er een nieuwe standaard werkplek gedefinieerd, die in alle ontwerpgroepen zal worden ingevoerd. Meubilair, verlichting en opstelling voldoen dan volledig aan het beeldschermenbesluit.
handel!' Frans Tol
COLOFON Redactieraad Karel Arbouw RAD p Cees van Dongen RO p Theo Mellema RU p Frans Tol (vz) RAF 1 Harrie Trum RAD 1/2
Redactiesecretariaat Gerrie van Dooren-Janssen RE 1 784156
Correspondenten Henk Gäken O&E RAD P Hans Schweitz BTC TZ 3 Peter van den Boom PJD RAF 5 Henk van der Donk A TD RAF 2 Chantal v.d. Meijden CCF RA Hein Guns CCF RD André Jansen A TD RAF 1 Hans van Oeffelen PJD RAF 2
Gevraagd naar het waarom, stelt Coenen dat op het allerhoogste niveau het streven naar efficiency-verbetering de belangrijkste drijfveer is. Een van de deelstukken hierin is 'kruisbestuiving' door het bijeenbrengen van verschillende ontwerpgroepen van de sekries op RAU-I. Zo ontstaat er een 'kraamkamer', waarbij de barrières voor kruisbestuiving geminimaliseerd worden. Een andere reden is het klimaat op RAU-l onder het platte dak dat bij zomerse temperaturen al jarenlang een zorgenkindje vormde. Diverse metingen hebben aangetoond dat stappen onvermijdelijk zijn. In het kader van het ARBO-jaarplan is een aanpassing en uitbreiding van de bestaande luchtbehandelings-installatie opgenomen. Inmiddels is dit afgerond.
Leo Ringeling Security RA W Frans Sanders EED RAU P Maarren Scheffer PF RAD 1 1/2 Ton van der Aa EED RAU 1
Het Computer Aided Engineering project wordt momenteel geïmplementeerd. 'Dit project heeft als doel onze werkwijze door de hele organisatie te verbeteren met behulp van automatiemiddelen' , legt Co enen uit. Alle gebruikers zijn aangesloten op het netwerk (PC- LAN) en de Engineering Data Base (EDB). Deze EDB vergroot in hoge mate de toegankelijkheid van de technische gegevens van de EED-equipment. Hierdoor kunnen gegevens direct worden ingezien en gewijzigd (mits men daartoe gerechtigd is). Bovendien zijn de verbanden tussen de verschillende documenten direct voorhanden. Om dit alles goed te laten functioneren, wordt het archief gedigitaliseerd. In augustus is de eerste pilot gestart. Het uiteindelijke doel is, zo stelt Coenen, dat begin 1996 iedereen toegang heeft en het archief volledig gedigitaliseerd is. Dan heeft de EED de situatie bereikt
Roger Seys (vz) OR REp
Journalistieke produktie Désiree Meijers en Marion van den Moosdijk, Eindhoven, 040-1] 22 ] 1
waarbij bijna al haar afdelingen in RAU gehuisvest zijn. De Centrale Werkplaats blijft in RAD-p en voor Technology & Auromation (nu nog in RF-2) wordt in de loop van '96 een betere oplossing gezocht.
Vormgeving, lay-out en grafische produktie Copynomie Veldhoven
Fotografie Mario Smulders Leo Jonker
IN BEELD NR.5
SEPTEMBER/OKTOBER
1995
•
Organisatie BG officieel In kaart Begin juni kwam het officiële organisatieschema van de BG Display Components in roulatie. BG-manager Gerard Kleisterlee belichtte in de loop van vorig en begin dit jaar in In Beeld reeds enige organisatieveranderingen, voortkomend uit het Hoofdkantoorproject. In dit project werden de taken in een zinvolle clustering herverdeeld in vier hoofdkantoorfuncties; Chief Technology Officer (CTa), Chief Financial Officer (CFa), Human Resource Manager (HRM) en Strategy & Planning. Op deze manier zou Kleisterlee met een klein team slagvaardiger kunnen opereren. De taakverandering van ITC en het samengaan van de PlO en ATD kwamen reeds uitvoerig aan bod. Sommige zaken bleven nog onbesproken. 'Niet met opzet', zo verzekert Kleisterlee, 'wij veronderstelden dat een en ander voldoende helder was. I
Organisation Chart BG Display Components Director 1lManaging G.J. Kleisterlee
T Region Europe
1
CFO J. Wilkes-.-J
l
I I
Region
Regionl North
I
I. Wilson
J
America
South
Region Asia/Pacific
America
G. Kleisterlee
Ir ":"::::~ New DiSPlaY~ ,
Laga'haeS
D. Chang
J
HRM Vacancy
Strategy & Planning B. Kleinherenbrink
Twee plaatjes werden onlangs ingevuld. Berno Kleinherenbrink werd per 1 juni benoemd tot manager Strategy & Planning. Leo Schonk rapporteert sinds 1 juli rechtstreeks aan Kleisterlee als hoofd New Display Technologies. Alhoewel de functie voor Human Resource Manager al een jaar vacant is, is er op dit moment nog niemand benoemd. Gewoonlijk wordt deze titel gebruikt voor een personeelschef. Toch is dat niet wat bedoeld wordt. Kleisterlee is zelf ook niet gelukkig met deze verwarrende benaming en wie een betere aanduiding weet, mag hem bellen. De te benoemen functionaris stuurt straks de totale ontwikkeling van de organisatie aan voor wat betreft mensen, werkwijze en organisatie. Ad interim heeft Kleisterlee deze taak zelf waargenomen, zodat heel erge haast niet echt geboden was. Nu inmiddels alle andere plekken zijn ingevuld, heeft men in alle rust wereldwijd kunnen zoeken naar een geschikte kandidaat die in het huidige team past. Binnen afzienbare tijd hoopt Kleisterlee naam en toenaam te kunnen noemen. Deze
nieuwe man of vrouw zal leiding geven aan Management Development, Organizational Learning & Development en Total Quality Management (TQM). Waarom TQM, onder leiding van Max van Vriesland onder deze HRM-poot is ondergebracht, vraagt om toelichting. Deze manier van denken wordt immers in de literatuur tot allesomvattende filosofie ter verbetering van kwaliteit verheven. Kleisterlee: 'Als je het zo bekijkt dan hoort alles eigenlijk onder TQM. Om mensen zover te krijgen dat ze passen in een TQM-manier van werken, beter samenwerken dus, zijn wij van mening dat de voorwaarden daarvoor ook aanwezig dienen te zijn. Het gedrag van de organisatie moet daarmee in overeenstemming zijn. Je moet hiervoor in mensen investeren. Daar hoort een juiste beoordeling en beloning van die mensen bij. Dit kan alleen als je aan Management Development en Organizational Learning & Development net zoveel waarde hecht als aan TQM. Vandaar.'
IN BEELD NR.5
SEPTEMBER/OKTOBER
1995
Logisch Een ander opvallend punt in het jongste organisatieschema is het onderbrengen van de poot Information Management & Logistics van Wim Vaatstra onder Chief Financial Officer, Wilkes. 'We hebben gestreefd naar een juiste verdeling en balans in taken en verantwoordelijkheden. Al direct hadden we besloten om inkoop onder Wilkes onder te brengen. Bij de regionalisatie vier jaar geleden werd BG logistiek gedelegeerd aan de regio Europa. Met de verdergaande decentralisatie in Europa na organisatie van de European Sales Organisation (ESO) en Business Segment Teams (BST) achtten wij het verstandig logistiek op BGniveau onder Vaatstra's supervisie te brengen. Logistiek omvat de totale stroom van begin tot eind, dus is het logisch dat inkoop in dezelfde hoofdkantoorfunctie vertegenwoordigd is.' Net zo logisch zou het verhaal klinken Information Management, onder wanneer de andere van Vaatstra, Technology zou zijntaak gestationeerd. Kleisterlee: 'Uiteraard heeft automatie een sterke relatie met het ontwikkelgebeuren, zeker als je het TPD-project en de ontwikkeltooIs in ogenschouw neemt. Kijk je echter naar managementinformatie-tools dan is infobeheer sterk gelieerd met het algemeen management.' Dus ook dit is niet zo vreemd. Bovendien moet volgens Kleisterlee het hoofdaccent bij CTO liggen op technologie en innovatie. 'Als dit goed gebeurt, hebben ze daar de handen al meer dan vol aan'.
Kleisterlee gaat met een klein team slagvaardiger opereren
I
Binnenkort beeldbuizen van Russische makelij Wie behalve het halen van een bruine teint aan een of andere cos ta afgelopen zomer nog puf had voor de financiële pagina's in de dagbladen, weet dat Display Components grootaandeelhouder is geworden van de beeldbuizen- annex glasfabriek Velt in de Russische plaats Voronezh, 600 km ten zuiden van Moskou. In deze fabriek werken maar liefst 7.500 mensen. Zij zullen straks 20 inch buizen, metalen onderdelen en glas maken, bestemd voor heel Europa. Via het personeel van Velt wist Philips een ruime meerderheid van de aandelen te bemachtigen. Daar kan nog vijftien procent uit handen van de Russische overheid bij komen. De Europese Bank voor Reconstructie en Ontwikkeling zal een deel van dit aandelenpakket overnemen.
Kleisterlee bezocht Velt voor de eerste maal in 1989, samen met Ton Vervoort en Rob Appeldoorn. Toentertijd had Philips al een kantoor in Moskou en via dit kantoor werden zij geattendeerd op 'Velt'. Vergeleken met andere Russische beeldbuisfabrieken stak deze gunstig af volgens Kleisterlee. Dat wil echter niet zeggen dat Philips er in een gespreid bedje
komt. 'Met alle medewerkers, waaronder opvallend veel vrouwen die ook bij de zwaardere klussen worden ingezet, produceren ze slechts anderhalf miljoen beeldbuizen per jaar. Wij zouden met eenzelfde aantal mensen wel tien miljoen stuks halen. Het mes moet in het aantal werknemers en de produktiviteit van de blijvers moet fors omhoog.' Kleisterlee denkt met een tiental
coaches die hij wil recruteren in heel Europa en daarbuiten, de produktiviteit fors te verbeteren. Onder hen bevindt zich Gerard der Kinderen voor de logistiek. Jos Le Gros van de personeelsdienst bracht ook al een bezoek om zijn visie te geven op het te voeren personeelsbeleid. Voor diegenen die in het Russische avontuur duiken, zal het even wennen zijn. Al zijn er concrete plannen om enkele voor onze begrippen acceptabele huizen te bouwen. De taal blijft een struikelblok ondanks de tolken en voor het overige is er weinig buitenlandse activiteit in de regio. Kleisterlee: 'Het best zullen mensen kunnen aarden met een pioniersgeest en zin in avontuur. Dan ligt er in Rusland een flinke uitdaging te wachten.'
Deze maand feestavond
I
Pilot Factory maakt belofte waar
Belofte maakt schuld. Deze maand gaat de vlag in top voor de Pilot Factory Eindhoven. Hiermee wordt een belofte van voormalig PFE-manager Gijs Lock ingelost. Personeelschefjos Le Gros, onder wiens voorzitterschap het feestprogramma werd samengesteld, is tevreden met het resultaat. 'We zijn er in geslaagd om elke PF-medewerker plus partner op zaterdag 23 september een gezellige avond aan te bieden. Een welverdiende oppepper die we kunnen gebruiken', vindt Le Gros. Ook wordt het in juni behaalde ISO-certificaat tijdens de feestavond uitgereikt.
Lock had indertijd een aantal redenen om zijn mensen een feest te beloven. Onder zijn bewind werden in 1993 performance indicators vastgesteld. Honderd buizen per man per jaar was de maatstaf. Bovendien zouden in één run duizend goede buizen gemaakt moeten worden. Daarnaast is het jaartal 1954 te lezen op de gevelsteen van RAD. Dit wil zeggen, dat het PFEgebouw in 1994 veertig jaar bestond. Of dat echt het jaar van vestiging van de fabriek is, weet de organisatie niet zo precies, maar ook dit jubileum is aangegrepen om feest te vieren. Een feest dat eigenlijk dus vorig jaar gevierd had moeten worden. Maar omdat er zoveel zaken tegelijk speelden onder het interim leiderschap van Gerd Kieschke is het er niet van gekomen. De nieuwe manager van de PFE, Marco Ottolini, geconfronteerd met de openstaande feestbelofte, besloot actie te ondernemen. Nog dit jaar zou de schuld worden ingelost. Direct na de vakantie leek de meest geschikte periode. Een feestco-
mité werd in het leven geroepen. Met als resultaat: 23 september 1995. Kleine bijdrage Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Iedereen heeft zo zijn eigen ideeën over hoe een feestavond eruit dient te zien. Om te inventariseren wat de mensen van de PFE leuk zouden vinden, zijn er een aantal suggesties op papier gezet. Iedereen kon via een enquête zijn voorkeur laten weten. Op grond hiervan maakte het feestcomité een selectie. Omdat het aantal mogelijke deelnemers rond de vierhonderd lag, moest er worden uitgeweken naar een locatie buiten de plant. Gekozen is voor de Tongelreep. Alhoewel deze accommodatie vooral faam geniet vanwege het zwembad, gaan de PFE-medewerkers niet uit de kleren. 'Dat bleek verschrikkelijk duur', weet Le Gros. 'We hebben geprobeerd om binnen het budget te blijven, maar met het programma dat de mensen nu geboden wordt is dat niet helemaal gelukt. We moeten een
IN BEELD NR.5
SEPTEMBER/OKTOBER
1995
Volgens het jaartal op het gebouw RAD was 1994 eigenlijk al een jubileuemjaar.
kleine bijdrage van vijf gulden vragen.' Voor dit bedrag kunnen de PFE-medewerkers zich vanaf 20.00 uur uitleven in darts, biljarten en op de kegelbanen. Vanaf 22.00 uur kan er een dansje gemaakt worden op de klanken van een echte band. Ima Léon, ondertussen een bekende verschijning, heeft toegezegd om samen met José Hernandez een aanstekelijk flamenco-optreden te verzorgen. Bovendien wordt er voor een hapje gezorgd. 'Iedereen moet komen', vindt operator en mede organisator Piet van den Berg. 'Zo'n feest is er tenslotte nog nooit geweest.' Zelf werkt Van den Berg al dertig jaar in de fabriek en kent hij zodoende de nodige kantoormensen. Maar het feest is voor iedereen een goede gelegenheid om contacten te leggen of te verstevigen. Wie nog wil deelnemen aan het feest, kan zich melden. Dit geldt echter alléén voor PFE-medewerkers, inclusief de ondersteunende diensten en uitzendkrachten, want de avond is 'for members only'.
150-9001 voor Multiforms
'Niemand wil en kan nu nog om ISO heen' De uitreiking van het ISO-certificaat aan de afdeling Multifarms op 20 juni j1. werd op feestelijke wijze gevierd. Tachtig medewerkers en genodigden gaven in café Drents Dorp acte de présence. Naast een hapje en een drankje kregen de aanwezigen van manager Cees van Dongen als aandenken een tijdklokschakelaar. 'We moeten zuinig zijn op het milieu, zowel thuis als op het werk', licht hij de achterliggende gedachte bij dit presentje toe.
Van Dongen is tevreden met het bereikte resultaat. 'De complete PU Phosphoren&Multiforms is nu voor 150-9001 gecertificeerd. Dit betekent dat het door Phosphoren behaalde 1509001 certificaat in april '94 voor de 'ontwikkeling, produktie en verkoop van phosphoren' sinds 4 april van dit jaar is uitgebreid met 'de produktie en verkoop van multiforms'. We hebben de audit in één keer gehaald', vertelt Van Dongen trots. 'De opgedane ervaring bij Phosphoren kwam ons hierbij uiteraard goed van pas. We hebben het Kwaliteitshandboek van Phosphoren als basis genomen en dit uitgebreid met Multiforms.' Toch moet de hoeveelheid werk volgens hem niet worden onderschat. 'De werkzaamheden voor het handboek vielen misschien mee, maar voor de rest hebben we toch weer het complete traject moeten doorlopen. Zo hebben we bijvoorbeeld alle werkvoorschriften aangepast en gezorgd dat de
gebruikte apparatuur aan de vereIste normen voor onder andere kalibratie en onderhoud voldoet.' Ook de contacten met derden werden A. Diedering (r) van de KEMA overhandigt Cees van Dongen het uitg.ebreid op felbegeerde ISO-certificaat. papIer gezet. 'Multiforms heeft werd besloten tot drie maanden uitstel. geen eigen ontwikkelafdeling, maar werkt nauw samen met de PPD', legt 'En gelukkig maar', blikt Van Dongen groepsleider Multiforms Cor Schutjes terug. 'De laatste maanden voor de uit. 'Daarom hebben we deze samenaudit hebben een aantal mensen bijna werking en de wijze waarop produkten full time aan deze klus gewerkt. Het vrij worden gegeven nauwkeurig moewas op het laatst echt een race tegen de ten omschrijven.' klok.' En nu op de lauweren gaan rusten is er volgens de manager ook niet Continu verbeteren bij. 'ISO is een doorlopend proces. We moeten continu werken aan verbeteren. Al met al viel de benodigde tijd toch nog tegen. De audit was oorspronNiemand wil en kan er nu nog omheen.' kelijk voor januari gepland. Eind 1994
PU Phosphoren&Multiforms organiseert excursie naar klant Aken Het nuttige met het aangename verenigen. Zo kan de excursie van de PU Phosphoren&Multiforms op 24 juni j1. het beste worden omschreven. 'Reacties tijdens Customer Day over ons gebrek aan direct contact met onze klanten vormden de belangrijkste reden voor deze excursie', legt manager Cees van Dongen uit.
Van Dongen nam deze reacties mee in de volgende Centurion-bijeenkomst. Een excursie naar de beeldbuizenfabriek in Aken werd als mogelijkheid geopperd. En dat bleek een goede suggestie. 57 Medewerkers, inclusief partner gaven zich op. 'Dat betekende een opkomst van ruim 60% en daar zijn we heel content mee', vertelt Hans Verspeek. 'Vooral omdat mensen er
toch hun vrije zaterdag aan op moesten offeren.' Samen met Edgar van Waardhuizen nam hij de organisatie van de excursie op zich.
Het bezoek aan wijngaard 'Apostelhoeve ' was goed voor de 'dorst'.
Naast een leerzaam element bouwden ze ook een gezellig onderdeel in. 'We zagen dit tevens als een prima gelegenheid voor collega's om elkaar, maar ook om de partners beter te leren kennen.'
Geslaagd was deze excursie zeker te noemen. De medewerkers kregen in Aken een zeer gastvrij onthaal. Na een
IN BEELD NR.5
SEPTEMBER/OKTOBER
1995
Andermans keuken
(vervolg op pogino 8)
•
DCE heeft het weer voor elkaar
Tweemaal veertig jaar! We hebben er even op moeten wachten, maar er zijn weer twee medewerkers bij Display Components die een veertig jarig jubileum vieren. jan Peerlings (56) en Frans Smeijers (58) staan vanaf september 1955 op de loonlijst van Philips. Alhoewel beiden voor dezelfde baas op pakweg een paar honderd meter van elkaar werken, kenden ze elkaar tot voor kort niet. De twee jubilarissen leerden in de loop der tijd hun werk steeds meer waarderen, alhoewel hun taken totaal verschillend zijn. Jan Peerlings, werd dinsdag 29 augustus in de bloemetjes gezet. Als zestienjarige kwam hij met een Mulo-B diploma op zak bij de ontwikkelafdeling van ontvangbuizen op de Emmasingel. 'In die tijd werden nog geen halfgeleiders gebruikt, maar radiobuizen voor de versterking en het splitsen van signalen. De hele beeldbuistechniek zoals we die nu kennen, komt daar uit voort. Termen als 'roosters' herinneren nog aan dit systeem,' legt Peerlings uit. Hij voerde berekeningen
I Projectleider Peerlings had soms heimwee naar pure techniek
onderzoek. Tijdens de opmars van de kleurenontwerpen, kwam Peerlings' expertise vooral bij nieuwe types goed van pas. Toen zwart/wit opgedoekt werd bij de reorganisatie in 1974, werd de groep hoogspanning en emissie geïntegreerd bij fYsische processing. In 1980 gaat hij projectmatige zaken begeleiden in de mechanische kanonontwikkeling en is dan onder meer verantwoordelijk voor de coördinatie en de contacten met bijvoorbeeld Sittard, de EED en de kanonfabriek. Het werk was totaal anders dan hetgeen hij voordien gewend was. Als projectleider had hij zeker in het begin- af en toe last van heimwee naar de pure techniek. Sinds Centurion is hij groepsleider van de mechanische ontwerpgroep. Als je lang bij één bedrijf werkt, zoals Peerlings, maak je toppen en dalen mee. Terugkijkend is hij het niet altijd eens geweest met het management. Gelukkig geldt op het hoogste niveau 'Goed is goed genoeg' niet meer. Want het kan altijd beter. Ook stelt hij dat sommige reorganisaties niet nodig waren. Peerlings: 'Achteraf praten is altijd gemakkelijk, maar de splitsing van CMT en TVT vond ik absurd.
en metingen uit bij de elektrische ontwerpgroep. Na zijn diensttijd werd hij bevorderd tot assistent. In die hoeda-
Gelukkig heeft Hans de Deugd dit snel teruggedraaid. Door de bank genomen, is Philips goed voor mij geweest. Met Mulo-B als basis heb ik het geschopt tot vakgroep 6.'
nigheid mocht hij rapporteren aan het groepshoofd. Het accent van het werk veranderde. Het werd meer procesgericht, waarbij hoogspanningsvastheid een belangrijke rol ging spelen. Inmiddels werd de ontwikkeling rond 1968 overgeplaatst naar Heerlen, waar ook een grote fabricage activiteit was geconcentreerd.
Frans Smeijers vindt het moeilijk om uit te leggen waarmee hij zijn dagen bij de Afdeling Speciale Activiteiten (ASA) vult. Regelaar van 'Klusjes in de ruimste zin van het woord' past er nog het beste bij. Na de ambachtsschool kwam Smeijers in de werkplaats terecht. Dat viel hem zwaar. Er was veel stuk-
Toppen en dalen In 1971 begon Peerlings bij beeldbuizen in de toenmalige fYsische processing groep van de zwart/wit ontwikkeling met fundamenteel hoogspannings-
werk en steeds gold 'hurry up'. In die tijd waren de arbeidsomstandigheden niet zoals die nu zijn. Op medisch advies moest hij noodgedwongen iets anders gaan doen. In 1976 wordt de ASA opgericht voor mensen met een
IN BEELD NR.5
SEPTEMBER/OKTOBER
1995
medische indicatie. Zij kunnen nog wel werken, maar niet meer in hun oude functie. Smeijers begon daar met tekenen, maar toen het einde hiervan in zicht kwam, was hij bang dat hij 'papiertjes moest gaan scheuren.' Via de bedrijfsmechanisatie en de Elektrische werkplaats zorgde hij voor klussen die de ASA kon doen. Op dit moment werken er nog zes mensen bij de ASA, die
Smeijers: 'Altijd plezierig gewerkt bij Philips: het vooral druk hebben met de organisatie rond jubilea. Bloemen bestellen, zalen reserveren en dergelijke. Hoe moet dat dan als hij zelf recipieert op dinsdag 5 september? Smeijers: 'Ik hoop dat Evalien Kalter dat voor deze keer kan regelen.'
Spijt Smeijers heeft altijd prettig gewerkt bij Philips. Zeker vanaf 1976. 'Ik heb, toen ik het kon zeggen, ervoor gekozen om door te werken tot mijn pensioen. Daar heb ik nu spijt van, omdat de omstandigheden nu anders zijn.' Zo stopte zijn vrouw met werken en onderging hij vorig jaar een hartoperatie. Als hij nu opnieuw mocht kiezen, zou hij er graag uitstappen. Smeijers: 'Ik hoop dat mijn beslissing nog teruggedraaid kan worden. Als ik toen had geweten wat ik nu weet, had ik het anders gedaan.' Wie weet heeft het management een verrassing voor hem in petto. Opdat de jubilaris tevreden kan genieten van zijn geliefde paardesport, en natuurlijk zijn beide dochters en echtgenote.
Medewerker Meetruimte en Fotograaf Leo Jonker:
'Op reportage hoor
en "zie" ik niets' Met een verhaal en een foto in 'In Beeld'. Daar zit Leo Jonker eigenlijk niet op te wachten. Zorgen dat anderen op de gevoelige plaat worden vastgelegd daarentegen doet hij vol enthousiasme. Hij is op onze plant dan ook een graag geziene 'gast' op recepties en partijen. Om deze reden vond de redactie van 'In Beeld' het de hoogste tijd haar eigen hof-fotograaf ook eens voor het voetlicht te plaatsen. Samen met Mario Smulders, en tot voor kort ook Tonny van Egmond, zorgt Leo Jonker dat 'In Beeld' wordt voorzien van aantrekkelijk beeldmateriaal. Maar niet alleen ons blad doet een beroep op zijn diensten. Ook bij afscheidsfeesten, jubilea en andere zaken, zoals bijvoorbeeld uitreikingen van het ISO-certificaat, weten de DCEmedewerkers Leo te vinden. Van elke gelegenheid probeert de fotograaf de officiële maar juist ook de aparte en emotionele momenten vast te leggen. 'Voor de betrokkenen is het een belangrijke gebeurtenis, dus je doet extra je best een zo geslaagd mogelijke reportage te maken', is Leo's commentaar.
Technische fotografie Jonker's Philips-carrière startte bijna veertig jaar geleden bij Röntgen/Beeldversterkers. In 1972 stapte hij over naar de Meetkamer bij Beeldbuizen. Daar kwam hij voor het eerst met de fotografie in aanraking. 'Zaken als spots en wazige gedeelten op beeldbuizen waren met de toenmalige
meet-apparatuur moeilijk te registreren', legt Jonker uit. 'Uit mijn ervaring bij Röntgen wist ik dat je deze zaken beter kunt beoordelen wanneer ze visueel, dus op foto, zijn vastgelegd.' Zijn toenmalige baas JooP Janssen vond Jonker's suggestie het proberen waard. Met de benodigde apparatuur, een compleet uitgeruste doka en na een cursus Bedrijfsfotografie kon Leo aan de slag. Al snel groeide het fotograferen uit tot een volledige dagtaak. Niet alleen fotografie ten behoeve van metingen, maar alle technische fotografie en ook jubilea en andere feestelijke gelegenheden kwamen bij hem terecht.
Genadeslag Bezuinigingen brachten ongeveer vijf jaar geleden verandering in Jonker's full-time functie als fotograaf. Zijn fotografie-werkzaamheden werden tot ongeveer de helft teruggebracht. Centurion bracht de genadeslag. De doka moest dicht en ook aan het fotograferen van jubilea kwam abrupt een einde. 'Drie jaar geleden kwam hier
gelukkig weer verandering in', vertelt Jonker. 'Er mocht weer wat meer, de opdrachten druppelden binnen. Op het moment ben ik zelfs weer regelmatig op pad. Met name vorig jaar toen er zoveel VROM-mers afscheid namen, had ik mijn handen vol.'
Spanning De omschakeling van technischenaar reportage-fotografie vond Jonker behoorlijk wennen. 'Bij reportages komen toch andere zaken kijken', legt hij uit. 'Speciale momenten zijn éénmalig. Je kunt ze niet overdoen. Daarom ben ik voor elke reportage opnieuw weer een beetje gespannen.' In zijn ruim rwintigjarige fotocarrière is er gelukkig was één keer teveel. Ik had daar behoorslechts één keer iets mis gegaan. 'En dat lijke pijn van in mijn buik', geeft hij ruiterlijk toe. Hij weet dat deze 'angst' ook nooit over zal gaan. 'Ik hoor dit ook van professionele fotografen. Bij technische apparatuur kan er immers altijd iets haperen. Daarom check ik ook tijdens de reportage constant of alles nog werkt.'
Video Als het interview op een eindje loopt, leunt Leo ontspannen achterover. Persoonlijke zaken heeft hij liever niet in 'In Beeld'. Twee vragen willen we echter toch graag beanrwoord zien. Ten eerste: fotografen komen overal en zien en horen veel. Weet je nu meer van zaken die bij DCE spelen dan de gemiddelde medewerker? 'Nee', luidt zijn korte maar krachtige commentaar. 'Ik hoor en "zie" niks. Dat is mijn vak ook niet. Ik moet foto's maken en als het kan zo goed mogelijk.' Tot slot. Is Leo in zijn privéleven nu ook meer en anders gaan fotograferen? 'Niet meer, wel anders. Ik druk niet meer rats klats die knop in en let meer op dingen als belichting en afstand bepalen.' Naast fotograferen maakt en monteert Leo ook video's. 'For family only hoor', voegt hij er snel aan toe.
Leo Jonker: 'Reportages maken is spannender dan technische fotografie. '
IN BEELD NR.5
SEPTEMBER/OKTOBER
1995
•
Voormalig violist gaat zingend door het leven Van jongsaf aan is Pim Luiten gefascineerd door muziek. Vader speelde piano, moeder dwars~uit en zijn broer cello. Zelf koos (toen nog kleine) Pim, net als zijn zusje voor de viool. Hij maakte zulke vorderingen dat hij aan het eind van zijn middelbare schoolopleiding doorstro'om naar het conservatorium zwaar overwoog. Toch koos ,hij voor een studie aan de Groningse universiteit. Halverwege zijn studententijd beëindigde een overbelaste schouder voortijdig de hobby van de jonge violist. Zijn liefde voor de muziek besloot hij vanaf dat moment zingend uit te dragen. Allereerst was er een studentenkoortje dat driestemmige kampvuurliedjes ten gehore bracht voor ieder die dat maar wilde. 'Dat was serieus, komisch', omschrijft Luiten. Maar hij wilde meer. Hij besloot zanglessen te nemen bij Maria Westerhuis. Nu krijgt de diepe bas nog steeds eenmaal in de veertien dagen les van haar zoon Jan Willem, afwisselend in Amsterdam en Buren. Hij geniet van deze lessen. 'Zeker bij zang moet het klikken tussen leraar en leerling. Je praat in beelden om te verduidelijken wat je bedoelt.' Wat dat betreft zit Pim helemaal op één lijn met zijn docent. De les~en hebben ondertussen hun uitwerking niet gemist. De amateurzanger heeft inmiddels een stembereik van tweeëneenhalve octaaf
I
van het uitvoeren van opera's in de Rotterdamse Ahoy. Het mooie is daar, dat je direct bij het publiek betrokken bent. Anders dan in een schouwburg, zit het publiek in een arena om je heen. Afgelopen keer stond Carmen op het programma van dit voor de gelegenheid geformeerde koor, waarvan de kern door de jaren hetzelfde blijft, volgens Luiten. De medewerking aan de Cavaleria Rusticana van Mascagni, verschafte hem de meeste voldoening. Deze uitvoering biedt de koorzangers veel ruimte voor eigen invulling. Inmiddels staat alweer de vijfde opera op het programma. Ditmaal wordt het Turandot van Puccini. Luiten verheugt zich al op de dingen die komen gaan. Vooral op het feit dat er ditmaal voor
het eerst een CD wordt opgenomen, waarop het Ahoy-koor zingt.
Plezier Zijn hobby kost hem veel tijd. Is dit geen gekkenwerk? Pim heeft het er graag voor over. 'Het geeft veel voldoening als je merkt dat je mensen een plezier doet met je inspanning.' Om zijn uit de hand gelopen hobby te kunnen combineren met zijn werk bij ITC, werkr Luiten maar vier dagen in de week bij Philips. In januari nam hij zelfs tweeëneenhalve week vakantie om bij de"uitvoering nen Zijn.
van Carmen
te kun-
In de zangkunst zijn verschillende scholen te onderscheiden. Zelf houdt Luiten het meest van een zo natuurlijk mogelijke stijl. Op deze natuurlijke manier komt zijn repertoire het best tot haar recht. Zowel Amerikaans werk, zoals 'Old man river' als de klassieke liederen van Schubert. Toch blijft ook het eenvoudige werk interessant. 'Je kunt eraan blijven werken. Je wordt steeds beter.'
Betrokken bij publiek
Luiten zingt op dit moment bij drie gezelschappen. Zo is er het Brabant Koor waar hij zich tweemaal per jaar inschrijft voor projecten, zoals de Hohe Messe van J.S. Bach. Ditkoor is het hoogste niveau dat Brabant te bieden heeft op amateurgebied, volgens Luiten. 'Je kunt het kwalitatief vergelijken met het Nederlands Concert Koor.' Een quintet bestaande uit vijf mannen brengt a cap elia café-chantant-achtige songs. Onlangs zong Pim nog de sterren van de hemel met een solistisch optreden tijdens de huwelijksmis Désiree Ceel en.
van
Maar het meest geniet Luiten toch wel
Pim Luiten (zittend middenachter) in actie tijdens Carmen.
(vervolg van pagina 5)
kwalitatief goed zijn.' Verspeek ziet nàg een belangrijk voordeel van een kijkje nemen in andermans 'keuken'. 'Medewerkers hebben nu ervaren dat
uitgebreide rondleiding door de fabriek, konden de bezoekers zich tegoed doen aan een uitgebreid buffet. Groepsleider Multiforms Cor Schutjes is overtuigd van het nut van dit bezoek. 'De meeste medewerkers waren nog nooit in een beeldbuizenfabriek geweest. Nu weten ze precies wat er met de door ons geleverde produkten gebeurt. En ook hoe belangrijk het is dat onze produkten
het ook in andere fabrieken niet altijd beter is. Zo was het in bepaalde gedeelten van de fabriek zelfs warmer dan bij ons. En ook in Aken waren sommige werkzaamheden behoorlijk eentonig.' Afgezien van een klein defect aan de bus verliep de reis zonder problemen.
IN BEELD NR.S
SEPTEMBER/OKTOBER
1995
Op de terugreis werd nog een bezoek gebracht aan de wijngaard 'Apostelhoeve' in Maastricht waar na een interessante rondleiding volop 'geproefd' kon worden. De organisatie blikt terug op een gezellige en leerzame dag. 'We geven hier in de toekomst zeker een vervolg aan', lacht Verspeek. 'Maar ik verwacht niet dat de suggestie om volgend jaar naar Sony in Engeland te gaan, zal worden opgevolgd.'
