MCS 50 jaar 11 TKBAT Kodiak Trophy

69ste jaargang, nummer 2, 2008

ME D E D E LIN G E N

Vereniging Officieren Cavalerie

• MCS • 50 jaar 11 TKBAT • Kodiak • Trophy

Executive Search in InformatieCommunicatie-Technologie www.aces.nl contact: Res Ritm Maurits van der Goes - 035-6914343 of [email protected]

pag2VOCMagazine.indd 1

Commandant REGIMENT HUZAREN VAN BOREEL 1813 - 2008

REÜNIE 195 JAAR RHB Voor ALLEN die dienen dan wel ooit hebben gediend onder de STANDAARD van het Regiment Huzaren van BOREEL (RHB). Huzaren, trompetters, soldaten, onderofficieren en officieren van het regiment zijn hierbij, samen met hun partner, van harte uitgenodigd! Op VRIJDAG 29 AUGUSTUS 2008 zal het regiment RHB een reünie organiseren ter gelegenheid van haar 195-jarig bestaan op de Lkol Tonnet kazerne in ’t Harde (direct naast het NS-station). Voor het programma wordt gedacht aan; herdenking gevallenen, audiovisuele presentatie(s), lezing (Verkenners in Vredesoperaties), optreden militaire muziekkorps, static display materieel en uiteraard… de rijstmaaltijd maar het belangrijkste is dat u hier uw oude sobats, maten en kameraden weer ontmoet.

23-06-2006 10:27:17

U kunt zich aanmelden (bij voorkeur) via de website van het regiment (www.huzarenvanboreel.nl) waar u een inschrijfformulier vindt of schriftelijk via de Vereniging Huzaren van Boreel (adres zie onder) onder opgave van; Naam, adres, email adres, aantal personen, eenheid (waar u heeft gediend), Oud Veteraan/Jong Veteraan (indien van toepassing) en zo ja, het nummer van uw veteranenpas. De kosten bedragen � 17,50 per persoon, a.u.b. overmaken (liefst via internet bankieren) op (giro)rekeningnr. 9484030 t.n.v. Vereniging Huzaren van Boreel onder vermelding van “Reünie RHB 195” en uw naam. Na betaling zal u een bevestiging en later het programma worden gestuurd. U komt toch ook? Tot ziens op 29 augustus! Adres: Vereniging Huzaren van Boreel REUNIE 195 jr RHB MPC 53B Postbus 3003 3800 DA Amersfoort

Inhoudsopgave VOC Opgericht 25 juli 1934 VOC-Mededelingen - Verschijnt 1 x per kwartaal

REÜNIE 195 JA AR RHB

2

Van de Vice-voorzitter

4

Van de Redactie

4

Odin & loke

5

Negen oud commandanten SROC en het Buffet van Nix

7

69ste jaargang, nummer 2, juni 2008 Ereleden oud res lkol J. Moes oud res maj E.J. Vinkhuyzen oud res elnt ir. J.J. Heyse bgen b.d. J.M.A. Thomas Dagelijks bestuur bgen jhr. J.H. de Jonge res ritm jhr. ir. M.O.M. van der Goes res elnt drs. R.J. Groot res ritm R.J Oostendorp ritm b.d. G.H.Th. Snellen res tlnt jhr. drs. Tj. van Citters

voorzitter vice-voorzitter secretaris penningmeester ledenadministratie communicatie

Overige leden van het bestuur res lkol D.G.G.M. Alexander lkol A. Koppe oud res elnt ir. M.A.H.J. Savelsberg Secretariaat res elnt drs. R.J. Groot Graaf Florislaan 64 1405 BW Bussum tel: 06 - 53 40 88 40 E-mail: [email protected] Ledenadministratie, aanmelding lidmaatschap ritm b.d. G.H.Th. Snellen Acaciastraat 4 4921 MA Made E-mail: [email protected] postrekening nummer 159555 t.n.v. VOC te Baarn. De leden wordt verzocht aan dit adres opgave te doen van adreswijzigingen, benoemingen, bevorderingen, onderscheidingen, eervolle ontslagen enz. Inloggegevens voor het besloten (alleen voor leden) deel van de website kunnen alhier worden opgevraagd onder vermelding van uw naam, rang en geboortejaar. Opgave advertenties en banners Via [email protected] Redactie kol S.M.M. van Hoof lkol D.M. Brongers maj K.R. Meijer ritm O. Ruiter

12 50 Jaar 11 Tankbataljon RHvS

(redactie coördinator)

Battlefield Tour ‘Kampfgruppe Peiper’

9

Duitse visie op inlichtingen en verkenningseenheden

10

MC S

11

Cavalerie dodenherdenking

12

Cornelis Hendrik van Bemmel

13

13

Zwaargewicht onder de multitools 16 Herdenking Voor thuizen

19

Trophy, een Advanced Active Protection System

(voorzitter redactieraad) (vice-voorzitter)

5

20

20

Petit Diner de Corps van Regiment 21 Huzaren “Huzaren van Boreel”

De redactie dringt er bij de scribenten op aan de kopij en eventueel bijbehorende foto’s elektronisch en in een zo’n hoog mogelijke kwaliteit aan te leveren. Overname van artikelen - met bronvermelding - is toegestaan.

Algemene Vergadering VOC

22

Een genist met een giberne

23

Nederlands Kampioenschap Jachtpaarden 2008

24

Kopij voor het volgende nummer inzenden uiterlijk 15 augustus 2008 Redactieadres ritm O. Ruiter Bernhardkazerne, geb X, kmr 19 MPC 53B Postbus 3003, 3800 DA Amersfoort telefoon: 033 - 466 14 08, fax: 033 - 466 11 58. E-mail: [email protected] Mil mail: [email protected] Eenheid 11 Tkbat 42 Tkbat 103 ISTARbat 103 GGVE 104 GGVE 42 BVE 43 BVE Cav School Gev Train School OTCOpn OTCMan / Kenniscentrum GM OTCo Sie Lessens Learned Persco 1GNC 101 GSB

Correspondent maj W.A. Nieboer ritm M.G.M. Lammers maj M.B. Jongma ritm M.H.L. de Jongh ritm H. Plakke ritm N.O. Roelen ritm D.H.Tuinier maj K.R. Meijer ritm P. de Bock lkol J.H. Kooij lkol Couveé vacant maj W. Janse maj Kruijver ritm J.P. Romein

Website: www.voc-cavalerie.nl Webmaster: oud res elnt ir. M.A.H.J. Savelsberg e-mail: [email protected]

23 Boekbespreking 1 / 2

CRSV Kilacadmon op battlefieldtour naar Normandië 25 In Memoriam

26 / 34 / 35

27 /28

Mededelingen

29

Personalia/Personeelsmutaties

30

Regelmatig terugkerende bijeenkomsten

32

VOC Activiteitenkalender

33

25

Van de Vice-voorzitter Belangrijke gebeurtenissen werpen hun schaduwen vooruit. Op 4 oktober vieren wij de oprichtingsdatum van de SROC met een grootse reunie op de Bernhardkazerne. In oktober houden wij het inmiddels traditionele Symposium in Breda voorafgaand aan het Kilacadmondiner. In 2009 vieren wij 75 jaar VOC en 50 jaar Museum Nederlandse Cavalerie. Het bestuur roept u allen op bijeenkomsten ter gelegenheid van deze lustra bij te wonen, voor details verwijzen wij u naar de website: www.voc-cavalerie.nl. Terugblikkend kijken wij terug op een zeer fraaie Algemene Vergadering in Amsterdam. Zij die geweest zijn, zullen u kun-

nen vertellen dat u iets gemist heeft. Volgende keer beter. De Brabantse lunch kende recent een hoogtepunt met het Buffet van Nix in aanwezigheid van 9 SROC-commandanten en zoon van de oprichter van de SROC. Zonder andere organisatoren te kort te willen doen: hulde aan Dirk van Zuidam. Op 2 mei vond de Herdenking Gevallen Cavalerie plaats op de Bernhardkazerne.Tegen het licht van het huidige optreden van onze parate eenheden kreeg en krijgt deze bijeenkomst een extra dimensie. Last but certainly not least: we staan stil bij onze mannen en vrouwen in Uruzgan: 11 Tkbat en 43 BVE zijn nu actief, 42 Tkbat volgt later.

Van de Redactie Enthousiast aanbod De redactie is blij u deze extra dikke uitgave aan te kunnen bieden van de VOC-Mededelingen. Het nieuwe evenwicht dat door de redactie wordt gezocht in soort artikelen komt in dit blad naar voren. Moderne technische ontwikkelingen worden afgewisseld met artikelen over traditie, berichtgevingen over bestuursaangelegenheden, inzet van tanks in Afghanistan en organisatievraagstukken. Uiteraard ontbreken ook de diverse personeelsmededelingen niet om u op de hoogte te houden van het wel en wee van de leden. Verheugend is daarnaast dat de ingezonden kopij afkomstig

is van jong en oud. De redactie hoopt dat deze trend zich zal voortzetten, want daarmee wordt invulling gegeven in het streven om het blad interessant en uitdagend te maken voor alle leden. We bedanken daarvoor nu de aanbieders van de artikelen in het voorliggende exemplaar, maar dagen u als lezer graag uit om ook uw bijdrage te geven over bijvoorbeeld uw recente uitzendervaringen of belevingen uit een wat verder verleden. Het zijn immers de dynamische gebeurtenissen die ons binden en die zijn tijdloos.

Cava l e r i e o f f i c i e r s da s s e n VAN SYTZAMA • PRINS VAN ORANJE • PRINS ALEXANDER • BOREEL

F. G . VA N D E N H E U V E L L AT E V O G E L S 1 8 8 2 TO U R N O O I V E L D D E N H A AG

Telefoon: (070) 346 08 87 • Fax: (070) 362 84 40 • E-mail: [email protected] 4

Odin & Loke Deense collega’s in actie in Afghanistan Door ritm P. Brood

Sangin, eind maart 2008, niet ver van de H e l m a n d r i v i e r. W m r 1 v a n d e n B r i n k e n i k z i j n op bezoek bij een Deens tankpeloton met CallSign (CS) Loke. Loke is onderdeel van een Deens 1.2-team met CS Odin. (1 tank en 2 i n f a n t e r i e p e l o t o n s ) . Ti j d e n s o n s b e z o e k v o e r d e Odin een actie uit. Na afloop beschreef C-Odin wat hij die dag had ervaren; “De spanning onder mijn mannen is goed te voelen, reden hiervoor is dat in de afgelopen twee maanden al 7 Deense collega’s in dit gebied hun leven hebben verloren. Wij gaan vandaag een gebied ten noorden van onze locatie zuiveren van Taliban (TB). In het gebied liggen een aantal quala’s. Deze liggen in de greenzone tussen een hoger gelegen zandvlakte en de Helmand rivier. Hierbij moet ik opmerken dat wij daar vrij recentelijk een behoorlijk vuurgevecht hebben gehad. Uit intel is gebleken dat er opnieuw TB in het gebied aanwezig is. Bij deze actie gaat Loke de overwatch positie innemen (foto 1 &2) en ik ga zelf, als Romeo, met de twee infanteriepelotons de greenzone in.

aan het verplaatsen als er van Loke een melding komt; een groot aantal mensen heeft hun huizen verlaten en begeeft zich gehaast in noordelijke richting. Het lijkt voornamelijk om ongewapende bewoners uit het dorp te gaan. Wij gaan verder over de geplande route, en merken hierbij op dat alles voorlopig nog vrij soepel gaat. Loke komt weer op het net en geeft aan dat er in de omgeving van een tweetal quala’s verdachte bewegingen te zien zijn. Het gaat om mannen met wapens en ze zijn duidelijk niet van plan om weg te gaan. Hoewel dit een duidelijk teken van vijand is, is dit voor Loke voorlopig nog geen reden om te vuren.

Als eerste vertrekt de Genie om de route die het tankpeloton gaat gebruiken van IED’s te clearen. Na verloop van tijd komt van de Genie de mededeling dat de route veilig is en vertrekt Loke. Het wordt even heel erg stoffig in de FOB. Na dat het meeste stof weg is, zijn er al signalen waaruit blijkt dat de TB heeft opgemerkt dat Loke onderweg is.

Ik besluit tijdig een gedekte positie in te nemen en zicht te krijgen op de twee door Loke aangewezen quala’s. Dit lukt vrij eenvoudig en ook wij zien hoe een paar man gedekt in het voorterrein aan het waarnemen zijn. Wij blijven even zitten. Hoewel het sterk op TB lijkt, wil ik niet de kans lopen de verkeerde aan te grijpen. Ik kijk de vent links van me aan en die begrijpt meteen wat ik bedoel. Hij geeft een trap tegen de struik waar hij naast ligt. Dit heeft het gewenste effect want een seconde of 5 later vliegt er een behoorlijke salvo klein kaliber over ons heen. We weten genoeg, het gaat hier om vijand. Er wordt door ons intensief terug gevuurd. De TB zit op ongeveer 200 meter en begint nu ook met RPG’s te vuren. Ik hoor een RPG dicht bij mijn Bravo-groep inslaan. Vervolgens hoor ik nog een enorme klap, deze komt echter van Loke. Loke heeft een 120 mm afgevuurd en herhaalt dit hierna nog tweemaal. Vanuit mijn positie kan ik echter niet beoordelen waarop Loke heeft gevuurd. (foto 4)

Na melding van Loke “opstelling betrokken”, gaan wij zelf ook voorwaarts. Het is maar 10 minuten rijden vanaf de FOB en als wij uitgestegen zijn blijven de voertuigen (6 x M113 foto 3) achter in een vuurbasis. Wij zijn nog maar net te voet

Ondertussen is het contact iets minder hevig aan het worden, dit mede doordat mijn mannen zelf (zonder de hulp van Loke) drie TB hebben uitgeschakeld. Er blijft echter vuur komen vanuit een quala. Opeens komt er nu ook vuur van

5

achter een muurtje. Dit begint vervelend te worden. Wij zitten in dekking en de TB ook. Dit kan wel eens lang gaan duren. Dan komt er een melding over het teamnet, “Ik vuur”. Ik hoor de 120 mm overkomen en zie deze midden in de quala terecht komen waar op dat moment zeker drie TB zaten. Wederom hoor ik de melding: “Ik vuur”. De muur is opeens voorzien van een behoorlijk gat waarachter nu in ieder geval niets meer zal bewegen. Nog voordat ik opgelucht adem kan halen, hoor ik dat twee van mijn mannen gewond zijn geraakt. Eén van hen is er slecht aan toe. Er komt ineens vuur van een tweetal nieuwe locaties (weer twee quala’s). Waarschijnlijk heeft de resterende TB zich via de natuurlijke dekking gehergroepeerd. Ik meld aan Loke dat wij weer onder vuur liggen, maar Loke heeft geen waarneming op de nieuwe doelen. Ik probeer uit te leggen aan de hand van twee markante punten (de plaatselijke moskee en een aangrenzend papaver (poppy) veld) om welke quala het gaat. “Gericht, ik vuur” hoor ik en zie een derde vijandelijke vuurpositie veranderen in een grote stofwolk. Hier verdwijnt een paar seconden later nog een 120 mm in. Er blijft vuur komen vanuit de derde quala. En deze ligt een beetje achter wat begroeiing, vlak naast een andere quala. Opeens zie ik een motor, deels gedekt door de begroeiing, wegrijden door een greppel. Een TB met een RPG op zijn rug, op zoek naar een nieuwe vuur positie. Wij schieten op hem, maar hij is te snel. Kort daarna horen we een tankschot, uit de sitrep zal later blijken dat Loke de TB op zijn motor heeft geraakt. Met een 120 mm. Terug naar de quala. Het is lastig aan Loke uit te leggen om welke quala het gaat, er zitten zeker 2 TB en ze blijven vuren. Een van mijn schutters schiet een rookgranaat vlak voor de betrokken quala. Ik meld op het teamnet: “Gele rook, vuur vrij”. Loke vuurt twee keer. Beide schoten zijn raak. Het gevecht is hiermee voorbij en ik kan mij concentreren op de MEDEVAC.

6

De helikopter is al onderweg. De situatie van één van de slachtoffers gaat hard achteruit. Loke geeft aan dat er toch nog vijandelijke beweging is, waarschijnlijk is er versterking voor de TB aangekomen. Een aantal vijandelijke strijders verplaatst zich via smalle, maar dicht begroeide groenstroken. Het is moeilijk te zien om hoeveel man het gaat. Loke vuurt een Canister (120 mm hagel schot) in de groene strook. Per direct is er een soort tunnel dwars door de strook. Het schootsveld is snel effectief geruimd. Als er nu nog iemand probeert over te steken, heeft hij in ieder geval geen dekking meer. Ondertussen is de MEDEVAC (CH-47 Chinook) in de buurt en zet de landing in. De Apache die voor de beveiliging zorgt, ziet een verdachte beweging en vuurt een Hellfire af, hoewel deze doel mist genereert dit wel het gewenste effect. De vijandelijke schutter is toch even ‘gaan zitten’. De Chinook, onder escorte van de Apache, is hierna al vrij snel weer vertrokken. Loke heeft in de tussentijd weer een Canister afgevuurd op een vijandelijke strijder die door de groenstrook probeerde over te steken naar een andere quala.

Hoewel alles ondertussen rustig is, heb ik gemengde gevoelens bij de hele actie. Ik ben blij met de inzet van Loke en het aantal uitgeschakelde TB. Waar ik ronduit slechte gevoelens bij heb, is bij de MEDEVAC: één van de twee gewonden is er erg slecht aan toe en ik kan aan het gezicht van de CLS’er zien, dat dit niet goed gaat komen. Ik besluit hierna de actie af te breken en terug te trekken naar de voertuigen. Loke blijft waarnemen en garandeert onze veilige aftocht. Bij de voertuigen aangekomen, hoor ik nog een tankschot. Deze blijkt afgevuurd te zijn op hetzelfde doel dat eerder werd bevuurd met een Hellfire. Als wij halverwege terug richting de FOB zijn, laat Loke zijn opstelling los en verplaatst zelf ook terug. Uit de sitrep blijkt dat Loke met zijn 3 tanks 21 schoten 120 mm en de nodige coax heeft verschoten. Het intensieve deel van het gevecht heeft ongeveer 20 minuten geduurd. In die tijd is er dus per tank, 7 maal geschoten. (Voor de beeldvorming, dergelijke aantallen haalt een Nederlandse schutter op schietserie per dag doorgaans niet.)

Op de FOB aangekomen, komt de dokter mij al tegemoet lopen. Ze heeft contact gehad met de medische cel op Camp Bastion en vertelt mij dat één van mijn mannen is overleden, tijdens de MEDEVAC vlucht al. Als iedereen terug is op de FOB, houd ik een appèl en vertel het slechte nieuws. Hierna laat ik de eenheid inrukken.” Ondanks het verlies van nog een ISAF-collega gaf dit bezoek ons toch een goede indruk over de mogelijkheden van tanks in Afghanistan. Hoe snel en effectief tanks hier kunnen worden ingezet. Vuurkracht continue beschikbaar en als er geschoten wordt, dan ook meteen raak. Opnieuw een praktijkvoorbeeld hoe juist tanks, mits ingezet in teamverband de doorslag kunnen geven, zeker ook in de Counter Insurgency acties in Zuid Afghanistan.

Negen oud commandanten SROC en het Buffet van Nix Door de oud res elnt drs Tijme Bouwers

Op woensdag 23 april j.l. is er een drukte van belang op de Brabantse lunchtafel van de Vereniging Officieren Cavalerie in Auberge “de Waag” in Boxtel. Er staan twee bijzondere zaken op het programma. Nog voor het inloopuur begint, is er een fotosessie op kasteel “Stapelen” met de negen oudcommandanten van de School Reserve Officieren Cavalerie en de zoon van de oprichter van die school. Negentig jaar geleden, op 1 februari 1918, werd de SROC in een bovenzaal van een ander café aan de Markt in Boxtel opgericht. Een jaar geleden werd het eerste exemplaar van het kookboek van oud-RC RHB, lkol b.d. Robbert-Jan Nix “Kooksels, Krabbels, Kronkels en Konterfeitsels van een Kavalerist” aan de kok en uitbater van dit etablissement, de oud reserve korporaal der huzaren Jurgen Bosmans, overhandigd. Vandaag wordt het tweede Buffet van Nix opgediend. Het is prachtig weer en tegen het middaguur hebben velen zich op het terras aan de Markt verzameld. Vlak voor aanvang van het buffet heet de tafelvoorzitter, de oud res lkol mr Dirk van Zuidam, de aanwezigen welkom. Alle nog levende oud SROC commandanten Piet Hoevenaars, Jaap Eleveld, Pieter Aalders, Doug Alexander, Henk Nix, Robbert-Jan Nix, Frits Piekema, Arnold Kriesch en Bert Kraaikamp zijn aanwezig. De zoon van de oprichter, lkol b.d. Pieter Blussé van Oud Alblas, is ook present. Als ondersteunend detachement zijn (voor het eerst) aanwe-

De oud -Commandanten voorste rij: RJ Nix, P.Blussé van Oud Alblas (zoon van de oprichter en eerste commandant in 1918), P. Hoevenaars. tweede rij: J. Eleveld, D. Alexander, H. Nix. achterste rij: B. Kraaikamp, A. Kriesch, F. Piekema, P. Aalders zig oud res. ritmeester tevens cardioloog Michael Quarles van Ufford en oud aalmoezenier Joop Smies. Behalve uit de Zuidelijke regio’s zijn er gasten uit de omgeving ’t Gooi, Amersfoort en de Veluwe. De oud res elnt Lex Verstraeten is zelfs vanuit het Belgische Knokke naar Boxtel gekomen om na 50 jaar zijn vroegere eskadronscommandant, de lkol b.d. Wlad Kohutnicki te ontmoeten. In het bijzonder worden ook de twee ereleden, oud res maj Rob Hiltmann

7

en lkol b.d. Eugène van Bouwdijk Bastiaanse welkom geheten. De voorzitter is verheugd over de massale opkomst; er zijn liefst 54 Cavaleristen aanwezigen. Hierna vindt de fotosessie op de trappen van het gemeentehuis plaats. De ingehuurde fotograaf levert een bijzondere prestatie door alle cavaleristen in het gelid te krijgen. Wanneer de sessie is afgelopen klinkt spontaan uit alle kelen het Huzarenlied. Het buffet van Nix bestaat uit een samenstel van gerechten uit het kookboek van Robbert-Jan en bestaat uit Thaise soep met koude mihoen en een oriëntaalse rijstschotel. Er zijn twee salades, een salade van rauwe ham met mango en ananas, en een orak-arik. Dan is er keuze uit gemarineerde zalm, Mexicaanse kip, Tibetaanse biefstukreepjes, ajam setan (duivelse kip), daging atjeh, Vietnamese kip en een sambalan of telor pedis. Daarna vult de kok de schotel met een paar lepels basmati rijst aan. Tijdens de maaltijd zijn er enkele sprekers. Aalmoezenier Smies spreekt een stichtelijk woord. Kol b.d. Cees Kuypers bedankt de organisatie voor deze geweldige bijeenkomst. Lkol b.d. Piet Hoevenaars noemt de SROC “een maatgevende eenheid”. Daar werden jonge mensen normen en waarden bijgebracht. Niet alleen in civiele zin maar ook in militaire zin. Om dat te herdenken is hij vanmorgen bij het monument voor de gevallenen van de cavalerie op het terrein van de Bernhard kazerne in Amersfoort geweest. Dat monument is opgericht voor 52 gesneuvelde huzaren. Namens alle oud-commandanten van de SROC heeft hij daar die ochtend een krans gelegd. Tijdens de maaltijd is er voldoende gelegenheid voor onderling contact. Een heerlijk wijntje smeert de kelen. Tot slot bedankt Dirk van Zuidam Jurgen Bosmans voor wat hij ons bereid heeft. Terecht heeft hij van zijn oud commandant lkol b.d. Jack Johan een schildje van het regiment Huzaren van Boreel gekregen. Na de maaltijd wordt de gezellige kout aan de toog of op het terras voortgezet. Naschrift: de Brabantse Lunch in Boxtel wordt in beginsel iedere 4de woensdag van maand gehouden en is uitgegroeid tot een van de drukst bezochte bijeenkomsten van de VOC. Wie informatie wil over deze lunch kan een email sturen aan [email protected]

8

B a t t l e f i e l d To u r ‘Kampfgruppe Peiper’ VTO Verkenning, 25 - 28 mrt 2008 Door Knt Borgman

Als afsluitend onderdeel van onze opleiding h e b b e n d e V T O Ve r k e n n i n g k l a s s e n 2 0 0 7 3 e n 4 van 25 t/m 28 maart 2008 uitvoering gegeven a a n d e B a t t l e f i e l d To u r “ K a m p f g r u p p e P e i p e r ” (KG Peiper) in de Belgische Ardennen. De laatste acht cursisten van de beide klassen en drie instructeurs/begeleiders reisden op de vroege ochtend van 25 maart af door een wit besneeuwd Nederland naar een nog wittere, maar o zo fraaie omgeving in de Belgische Ardennen. Om precies te zijn naar het plaatsje Petit Coo nabij Stavelot. Het weer paste goed bij de gelegenheid; ook de “Kampfgruppe Peiper” had te maken met ongeveer dezelfde weersomstandigheden (veel sneeuw en ijzig koud). Na de inleidende presentatie werd direct begonnen met de verkenning van de diverse locaties om een beeld te krijgen hoe de “Kampfgruppe” daar had opgetreden. Het werd onmiddellijk duidelijk dat de Ardennen de nodige uitdagingen hebben gevormd voor de 800 voertuigen van de Duitse “Kampfgruppe”. Bij terugkomst werd er genoten van een uitstekend diner waarna de verschillende presentaties werden voorbereid.

Verspreid over de 26e en 27e werden de verschillende presentaties per syndicaat gehouden op de locaties verspreid over de gehele route die de “KG Peiper” heeft afgelegd. Zo ontstond een heel helder beeld van de acties van de 1e SS Panzerdivisie en de persoon Joachim Peiper zelf. Bijzonder aan deze tour is het detail waarin de geschiedschrijving heeft plaatsgevonden, waardoor presentaties inhoudelijk tot op het laagste niveau (niveau I/II) gegeven konden worden. Een andere doelstelling van deze dagen in relatie tot de gebeurtenissen in die winter in 1944 was het aspect ethiek. Hierover hebben we uitgebreid met elkaar van gedachten gewisseld en zoals vaker op het gebied van ethiek en dilemma’s bleek ook nu dat niet iedereen zich even gemakkelijk in de kwetsbare positie kon verplaatsen, waarover het in deze tour ging. Naast het serieuze was er natuurlijk ook ruimte voor wat ontspanning in de vorm van uitstekende diners en een (Belgisch) biertje op zijn tijd. Al met al een hele leerzame en aangename afsluiting van onze opleiding.

9

Duitse visie op inlichtingen en verkenningseenheden Door kol S.M.M. van Hoof (C-OTCMan)

Sinds 1 april 2008 heeft de Duitse Landmacht een apart wapen binnen haar gelederen opgericht, zijnde de Heeresaufklärungstruppe. Voorts is binnen de poorten van het opleidingscentrum Munster (bij ons beter bekend als de Panzertruppenschule) een aparte opleidingsrichting verkennings-eenheden opgericht. Deze nieuwe verkenningseenheden beschikken over een eigen embleem en goudgele kraagspiegels en hebben ook een eigen inspecteur-generaal. “Toch niets nieuws”, hoor ik vele verkenners zeggen. Toch loont het de moeite eens dieper in te gaan op de reorganisatie van dit deskundigheidsgebied bij onze oosterburen. Alvorens in te gaan op de doorgevoerde reorganisatie binnen de Duitse verkenningswereld, is het ook goed stil te staan bij de transformatie binnen de Duitse Landmacht. In de afgelopen jaren is binnen de Duitse Landmacht een tweedeling doorgevoerd. Eenheden zijn of ingedeeld bij de “Eingreifkräfte” of bij de “Stabilisierungskräfte”. Met deze tweedeling in het achterhoofd werd consequent het materiedeskundigheidsgebied van het verzamelen van inlichtingen en uitvoeren van verkenningen in de breedste zin bestudeerd. Uiteindelijk resulteerde dit in een reorganisatie van de verkenningseenheden en verregaande bundeling van kennisproductie en verdere ontwikkeling binnen het opleidingscentrum verkenningseenheden in Munster. Ook de structuur van de verkenningseenheden werd aangepast.

tot doel hebben om inlichtingen te verzamelen, als een systeem dat ook in een hand moet worden gebracht, oftewel “Aufklärung aus einer Hand”. In opleidingsland wordt dit bereikt door alle opleidingen naar Munster te verplaatsen. In het veld, bij de eenheden, worden de inlichtingenverzamelorganen ter beschikking gesteld van de commandant, die vervolgens aan de hand van het zgn ‘targettingproces’, bepaald op welke wijze hij/zij het probleem gaat bestrijden. Naar Nederlandse begrippen vertaald heeft men het ISTARconcept zowel in opleidingsland als ook bij de eenheden één op één doorgevoerd. De oprichting van een nieuw opleidingscentrum verkenningseenheden is uniek voor Duitse begrippen. Meerdere disciplines zijn compleet opgepakt en verhuisd naar Munster. De grondgebonden verkenningsopleidingen, evenals de radaropleidingen, werden al in Munster verzorgd. Daarbij werden toegevoegd de opleidingen voor lange afstandsverkenningen vanuit Pfullendorf, de opleidingen gekoppeld aan het gebruik van onbemande verkenningsvliegtuigen of drones vanuit Idar-Oberstein en opleidingen voor militair inlichtingenpersoneel vanuit Bad Ems en Dietz De onbemande vliegtuigen en drones, bedoeld voor eindgeleiding van vuursteunmiddelen blijven onder verantwoordelijkheid vallen van de Duitse Artillerie.

Tot voor kort vond in Duitsland de opleiding van verkenningeenheden op diverse opleidingscentra plaats. Zo werden de verkenners met o.a hun Fenneks opgeleid op de Panzertruppenschule, bestond er een apart opleidingscentrum voor de Duitse Militaire Inlichtingendienst (o.a. Humint) en werden diverse specialisten opgeleid op de Artillerieschool, de Verbindingsschool (o.a. EOV) en de school voor Speciale Operaties (lange afstandverkenners).

Het nieuw opgerichte opleidingscentrum verkenningseenheden heeft vanaf 1 april 2008 de volledige verantwoordelijkheid gekregen over de Opleiding, Training en Kennisproductie voor alle verkenningseenheden nu en in de toekomst. Met deze bundeling van opleidingsinspanning hopen onze oosterburen een synergie te bereiken, die hen in staat stelt de veelheid aan informatie zodanig te bundelen en te verwerken, dat met gebruikmaking van moderne commandovoeringsystemen de commandant kan beschikken over accurate inlichtingen zodat hij gepast zijn middelen kan inzetten.

Met de oprichting van het opleidingscentrum “Heeresaufklärungstruppe” in Munster gaat men deze opleidingen bundelen. Deze bundeling van opleidingen gaat verder dan het samenbrengen van diverse opleidingen binnen de kazernepoorten van Munster. Ook conceptueel kijken de Duitsers anders aan tegen het begrip “verkenningseenheden”. Na de doorvoering van deze reorganisatie laat het begrip verkenningseenheden zich binnen ons begrippenkader beter vertalen door het begrip “inlichtingenverzamelorganen”. Feitelijk beschouwen de Duitsers alle middelen, die

Vertaald naar Nederlandse begrippen wordt het “ISTAR-concept” dus zowel bij de eenheden als ook bij de Opleiding, Training en Kennisproduktie volledig geïntegreerd. In de huidige situatie liggen binnen de KL deze verantwoordelijkheden nog steeds bij diverse eenheden en ook meerdere opleidingscentra. Juist nu we steeds vaker vaststellen dat hedendaagse operaties “inlichtingen gedreven” zijn, biedt de Duitse visie op dit proces wellicht aanknopingspunten om ook de Nederlandse visie hieromtrent opnieuw onder de loep te nemen.

10

MCS Owi Henri Donath (Stoo Opl/opn 104 Verkesk)

Sinds enkele jaren wordt er gewerkt aan een Mobile Camouflage System, afgekort het MCS. Een en ander zou moeten voldoen aan een aantal criteria: tijdelijk vast op een voertuig aan te brengen, camouflage verbetering in meerdere spectra, minimale beperkingen tijdens een inzet voor de bemanning, voor meerdere voertuigen toepasbaar en gezien de inzet van onze eenheden is er gekozen voor woestijncamouflage. Hierop is de industrie benaderd om aan de hand van deze en andere criteria iets te gaan ontwikkelen. Een 2-tal bedrijven heeft de handschoen opgepakt en ze zijn aan de gang gegaan. Er is gekozen voor de Fennek omdat dit voertuig in die tijd net nieuw was en dus een als “hot item” interessant is. Na enige tijd van meten, ontwerpen en ontwikkelen is er in 2004 een hittebeproeving gedaan in Toledo, Spanje met een 3-tal voertuigen, een met ‘delen van’ een Duits ontwerp. Een met een pakket van Zweedse herkomst en een Fennek als referentievoertuig. Laatstgenoemde is voor de beproeving in een woestijnkleur geschilderd. Door een aantal factoren, zoals het weer, heeft deze beproeving niet de gewenste resultaten opgeleverd en mede daarom zou het een vervolg krijgen. We spreken ondertussen van 2005, wederom in Spanje, maar nu in de achtertuin van de Spaanse Militaire Academie in Zaragoza. Wederom een hittebeproeving met drie Fenneks. Er is voor deze locatie gekozen op basis van de klimaatgegevens, waaruit bleek dat dit in de periode juli en augustus de

ideale plek was. De industrie was er helemaal klaar voor en niets stond een goede beproeving in de weg. Ware het niet dat nadat het hele circus opgetuigd was en men aan de slag ging het weer omsloeg en testen voor grote delen niet meer mogelijk waren. Zo ging de test met de radar gewoon door en dit leverde een aanzienlijke reductie op voor de voertuigen met camouflage vanwege de absorptie. Tevens bleek dat naast het camouflageaspect een pakket een aanzienlijke temperatuur reductie opleverde tot wel 10 graden Celsius. Op basis van deze en meerdere gegevens is er voor gekozen om met de firma Barracuda uit Zweden verder te gaan. Na evaluatie van deze testen bleef er behoefte aan meer informatie. Een hernieuwde test was een mogelijkheid maar in de praktijk testen was ook een van de opties. Na een periode van overleg en voorbereidingen is er een pakket van Barracuda begin dit jaar naar het inzetgebied gegaan en heeft men zich daar ingezet om meer informatie aan te leveren. In het bijzonder een verkenningspeloton van 104 GGVe was hiermee belast en aansluitend heeft een eenheid van 103 GGVe de taken overgenomen. Ondertussen gaat het beproeven gewoon door, maar is TNO de onlangs aangeleverde informatie al aan het analyseren. Natuurlijk zijn er nog een aantal zwakheden te overwinnen en heeft dit pakket ook nadelen, maar gezien de winst op het gebied van radardetectie, waarneming door anderen met reguliere waarnemingmiddelen en niet in de minste plaats de afname van de binnentemperatuur, waarvan zowel materieel als personeel profiteren zit er heel veel potentie in dit systeem.

11

Cavalerie dodenherdenking Op 2 mei jongstleden is, tijdens de jaarlijkse cavalerie dodenherdenking op de Bernhardkazerne, stil gestaan bij “onze”gevallenen. De wapenoudste begeleid door de drie regimentscommandanten hebben een krans gelegd bij het cavaleriemonument. Er werd stilgestaan bij alle

12

gevallen kameraden en de wapenoudste gaf een In Memoriam van de Korporaal Ronald Groen die is gesneuveld tijdens de missie in Uruzgan. Op de VOC website kunt u de toespraak van de Wapenoudste terugvinden.

C ornelis Hendrik van Bemmel (12 aug 1912 - 21 mrt 1945) Ridder Militaire Willems-Orde 4e klasse Wachtmeester bij het 4e Regiment Huzaren Door lkol b.d. E.J. Schoemaker Op 2 mei 2008 vond in de Waterloozaal van het Cavaleriemuseum een bijzondere bijeenkomst plaats ter gelegenheid van de totstandkoming en presentatie van een RMWO-tableau ter nagedachtenis van wachtmeester C.H. van Bemmel. Het tableau werd toegevoegd aan de RMWO-tableaus van andere Cavaleristen, die zich op niveau 3 in het museum bevinden. Te rekenen na 1940 kent de Cavalerie acht Ridders MWO, waarbij in vijf gevallen deze Orde postuum werd toegekend. De Militaire Willems-Orde werd bij wet van 30 april 1815 door Koning Willem I ingesteld. In 1940 werd de wet gewijzigd. Daarna konden ook niet-militairen in de Orde worden opgenomen. Het is de hoogste Nederlandse onderscheiding, tevens de hoogste dapperheidsonderscheiding. De MWO kan worden toegekend aan degenen die zich in de strijd hebben onderscheiden door het bedrijven van uitstekende daden van Moed, Beleid en Trouw jegens het Koninkrijk. De Militaire Willems-Orde kent vier klassen : 1e klasse met de titel “Ridder Grootkruis” 2e klasse met de titel “Commandeur” 3e klasse met de titel “Ridder” 4e klasse met de titel “Ridder” Wachtmeester C.H. van Bemmel werd bij Koninklijk Besluit van 20 augustus 1948 nr. 8 postuum benoemd tot Ridder Militaire Willems-Orde 4e klasse wegens : “Het zich in de strijd onderscheiden hebben door uitstekende daden van moed, beleid en trouw door, na 6 Augustus 1944 als marconist per valscherm in bezet Nederland te zijn neergekomen, tot 21 Maart 1945 onder zeer moeilijke omstandigheden zeer belangrijke inlichtingen te verzamelen en naar Engeland te seinen. Voorts door, toen hij op 21 Maart 1945 door de vijand werd ontdekt, zich tot het laatste toe te verdedigen, waarbij enige vijanden sneuvelden en een aantal anderen werd gewond en hij tenslotte door vijandelijk vuur het leven liet”. De bijeenkomst op 2 mei vond plaats in aanwezigheid van ondermeer familie van wachtmeester van Bemmel, waaron-

der de heer en mevrouw van W. Bemmel-Hasper, onze Wapenoudste lgen J.A. van Diepenbrugge, oud res lkol Art mr. P.L. baron d’Aulnis de Bourouill RMWO (Engelandvaarder), genmaj Klu b.d. R.W. Hemmes (vz Stichting Genootschap Engelandvaarders), oud res maj Inf J. Bulthuis (contactpersoon WO II / KP Drenthe), Mr. G.J. de Graaf (burgemeester van Apeldoorn ), Mr. H.W. Schmidt (burgemeester van Woerden), kol b.d. jhr. mr. M.W.C. de Jonge (Engelandvaarder), aooi cav b.d. J. Broere (VOOC), kol S.M.M. van Hoof (plv vz WTRC), lkol cav b.d. J.L. Johan (oud-C-RHB), lkol cav H.J. de Jong (C-RHB), de heer S.F.M. Plantinga (onderzoeker Nat. Archief / Engelandvaarders), de heer D. van der Gugten (oud huzaar en dorpsgenoot C.H. van Bemmel), bgen ir.TS b.d. J. Sluiter (dir Cavaleriemuseum) en leden van het bestuur van het museum. Oud res maj E.J. Vinkhuyzen, hoofd bibliotheek/archief van het Cavaleriemuseum, is de initiatiefnemer van de presentatie met genodigden op 2 mei j.l. en het daaraan voorafgaande uitgebreide onderzoek naar informatie / documentatie m.b.t. de toedracht van de benoeming van wmr C.H. van Bemmel tot Ridder MWO. Aan dat onderzoek hebben de heer en mevrouw W. van Bemmel-Hasper een grote bijdrage geleverd. De heer Plantinga gaf in zijn inleiding een verhelderend beeld van het fenomeen Engelandvaarders. De heer W. van Bemmel (neef van C.H. van Bemmel RMWO) verhaalde, ondersteund met beelden, over de reis van wachtmeester C.H. van Bemmel. In 1941 werd deze door de Duitse bezetter gezocht, waardoor hij in zijn verzetswerk werd belemmerd. Daarom verliet hij Nederland in de verwachting zijn land op een andere wijze beter te kunnen gaan dienen. Dan wordt een beeld gevormd van de diverse grensoverschrijdingen, het (veelal in ledigheid) wachten, de spanningen, het inlichtingenwerk, verblijf in gevangenissen, de ambtelijke bierkaai, na aankomst in Engeland opnieuw in detentie en de verhoren in de Patriotic School. Na terugkeer (dropping) in Nederland in 1944 opereert C.H. van Bemmel als geheim agent. In maart 1945 sneuvelt hij in een vuurgevecht. Op het tableau van C.H. van Bemmel RMWO 4e klasse wordt v.w.b. de periode 1940-1945 het volgende vermeld: 1940 mei: 4e Regiment Huzaren verdediging Grebbeberg juni: gedemobiliseerd opbouwdienst / ondergrondse reis naar Perpignan 1941 juni: terug in Nederland nov: reis naar Zwitserland dec:

13

1942 /’43 okt: nov: 1944 feb: mrt: apr: okt: 1945 mrt:

werkt voor Franse en Britse inlichtingen diensten tocht over de Pyreneën Madrid Lissabon per vliegtuig naar Engeland Royal Patriotic School (verhoor) start opleiding marconist / parachutist nacht van 5/6 okt per valscherm geland in bezet Nederland. zender uitgepeild; in vuurgevecht met SD omgekomen.

Direct na de presentatie werd wachtmeester C.H. van Bemmel RMWO door de in de Waterloozaal aanwezigen herdacht, waarna het gezelschap zich naar het Cavaleriemonument op de Bernhardkazerne begaf, teneinde zich daar aan te sluiten bij de Cavaleristen die daar zich hadden verzameld bij de jaarlijkse dodenherdenking onder leiding van onze Wapenoudste. .

5 0 J a a r 1 1 Ta n k b a t a l j o n R H v S Door sgt Hollander (adm. 11 Tankbataljon A-Esk)

O p 6 j a n u a r i 1 9 5 8 w e r d i n O i r s c h o t 1 1 Ta n k bataljon opgericht. De datum 10 mei was dan ook een symbolische dag om 50 jaar 1 1 Ta n k b a t a l j o n t e v i e r e n , g e k o z e n o m 5 0 j a a r vrede te gedenken. De reünie begon met een appel, waarbij de oudgedienden gevraagd werd in te treden tussen de militairen. Meteen kwamen de tongen los en werden er allerhande herinneringen van vroeger opgehaald. Hele pelotons zagen elkaar voor het eerst in lange tijd weer en konden uitgebreid bijpraten. De opkomst was hoog: mede door het stralende weer waren er meer dan 1.100 gasten naar Oirschot gekomen om bij het evenement aanwezig te zijn. Ook de familieleden van het huidige personeel van het bataljon waren uitgenodigd. Op de voertuigenplaat konden zij een tentoonstelling bekijken van al het materieel wat sinds 1958 bij 11 Tankbataljon in gebruik is geweest. Ook werden de mogelijkheden van het huidige materieel getoond in een Mechdemo. Ter gelegenheid van het 50 jarig bestaan van 11 Tankbataljon is een herinneringsboek uitgegeven. Het regimentsteam heeft hier twee jaar aan gewerkt, en het bevat niet alleen wapenfeiten, maar ook leuke, persoonlijke details. Het eerste exemplaar werd door luitenant-kolonel b.d Puik uitgereikt aan de majoor b.d. Beekman. Majoor b.d. Jacob Beekman was verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aanvankelijk werkte hij bij de bewaking van het vliegveld Ypenburg, maar nadat deze was ingenomen door de Duitsers ging Beekman in het verzet. Na een lange tocht via Spanje, Curaçao, Venezuela en Amerika kwam hij in Canada. Daar meldde hij zich aan bij de Prinses Irenebrigade en werd hij naar Engeland gestuurd. Hij volgde een opleiding tot wapeninstructeur en radiograaf, waarna hij

14

per parachute werd gedropt in Beerzerveld. Daar zat hij tot het eind van de oorlog in het verzet. Zijn eerste vrouw, die ook geheim agente was, overleefde de oorlog niet. Na de Tweede Wereldoorlog is Jacob Beekman op speciale missies geweest naar Ceylon en Korea en hij was als majoor Commandant Stafeskadron 11 Tankbataljon. Jacob Beekman is de meest gedecoreerde veteraan van 11 Tankbataljon. Hij is drager van de Bronzen Leeuw en het Bronzen Kruis. Het boek over de geschiedenis van 11 Tankbat. is verschenen bij uitgeverij Barlandus boekproducties en kost 20 euro. Zie www.barlandus.nl

15

Zwaargewicht onder de multitools Door kap Ir. S.A.N. Mevissen1

O v e r v i e r j a a r i s h e t e i n d e l i j k z o v e r. D a n z u l l e n de eerste van in totaal tien nieuwe Geniedoorbraaktanks (GnDbrTk) de genieinventaris komen verrijken. Het contract voor de aanschaf van de Kodiak is getekend op 16 januari j.l. door brigadegeneraal Dohmen, souschef projecten van de Defensie Materieel Organisatie (DMO). De pantsergenie heeft lang uitgekeken naar de definitieve keuze voor de vervanging van de huidige leo-1 genietank. Met de komst van de nieuwe genietank verandert er ook iets voor de manoeuvre eenheden en hun commandanten. Er ligt zelfs een taak die zij samen met de genie op zullen moeten pakken. Aan het einde van dit artikel zal deze open oproep tot discussie en samenwerking geformuleerd worden. M a a r i n d e k o m e n d e p a g i n a ’s z a l e e r s t h e t nieuwe werkpaard van de pantsergenie geïntroduceerd worden met een beschrijving van de kenmerken en mogelijkheden van de Kodiak. Ve r v o l g e n s w o r d e n e r e n k e l e a s p e c t e n a a n g e haald die voor u, als gebruiker van geniesteun en daarmee van de Kodiak, van belang zijn voor de inzet. Dit leidt tot het slot van dit artikel, een opdracht aan u.

twee van elkaar gescheiden compartimenten die via het onderstel met elkaar in verbinding staan. In het linker compartiment is plaats voor de chauffeur/bedienaar en een mineur/schutter. In het rechterdeel neemt de commandant/schutter plaats3. Zoals u ziet heeft iedere positie in de tank twee functies. Tussen de compartimenten is zeer prominent de 36 Tonmeter graafarm aanwezig met standaard een 1m3 graafbak. Achter de commandant, boven het koelsysteem, staat het zeer moderne Remote Controle Weapon System (RCWS) dat de tank uitstekende vuurkracht en observatiemogelijkheden geeft. Aan de voorkant zijn twee lieren van 9 ton aanwezig die door middel van keerschijven gezamenlijk 64 ton kunnen trekken.

De Kodiak is een echte alleskunner en de meest geavanceerde en multifunctionele genietank die er op dit moment te krijgen is. De veelzijdigheid dankt hij aan de twee verschillende configuraties waarin de tank in relatief korte tijd is om te bouwen: de genietank configuratie (GnTk) en de mijndoorbraak configuratie (MnDbrTk). De basis van beide systemen is een Leo-2 onderstel2 met een opbouw

Van binnen is de Kodiak voorzien van zeer veel nieuwe en moderne middelen om gelijkwaardig op te kunnen treden met al het nieuwe materieel binnen de landmacht. Zo zijn er voor audio communicatie en het BMS twee FM 9500 radio’s aanwezig. Het optreden bij duisternis is enorm verbeterd ten opzichte van de oude genietank. De chauffeur (ch) en de commandant (c) hebben beide een helderheidversterkerperiscoop in hun luik of torenring. De commandant kan via de RCWS ook gebruikmaken van een daglicht- en warmtebeeldcamera. Alle externe functies kunnen van onder pantser bediend worden. De LCD-schermen bij de ch en c geven de beelden weer van één van de zes camera’s die op verschillende posities van de tank zijn bevestigd. Verder is de Kodiak voorzien van airco en NBC bescherming. Tot zover zijn de componenten van beide configuraties gelijk.

van Rheinmetall Landsysteme (RLS), de ontwerper en producent van de tank. De opbouw bestaat uit

De verschillen zitten duidelijk niet in de details. Aan de voorzijde is direct te zien met welke configuratie we van

De Kodiak (prototype) tijdens een beproeving in Spanje

De Kodiak, een beer van een tank

16

Lane Marking System Adapter

doen hebben. Bij de GnTk zit daar natuurlijk het enorme dozerblad van de Zwitserse firma RUAG die een dozercapaciteit heeft van zeker 300m3/h. In tegenstelling tot het oude blad is het nieuwe niet alleen in hoogte verstelbaar, maar heeft het ook een verstelbare tilt- en snijstand. Deze twee extra bewegingsrichtingen geven een ongekende hoeveelheid mogelijkheden aan de inzet en effectiviteit van de genietank. Zo is grondverbetering sneller en netter uit te voeren, worden anti-tankwallen sneller doorbroken, is het mogelijk om (simpele) cunetten voor wegen te maken en is de fascine beter te transporteren en te lanceren vanaf het dozerblad. Tijdens de vele testen in onder andere Zweden en Spanje heeft het dozerblad zich goed bewezen in kracht en bedieningsgemak. De graafarm is het tweede stuk gereedschap dat een grote inzetmogelijkheid garandeert. Hoewel deze ook in de mijndoorbraakconfiguratie aanwezig is, maar dan beperkt inzetbaar, wordt deze toch gerekend tot de GnTk tools..

Multitool De vergelijking die projectleider Jacques Roosenboom van de DMO in het Technische Weekblad van 19 januari j.l. maakt met een Zwitsers zakmes is zeker goed gekozen. De graafarm kan namelijk heel wat meer dan zijn naam doet vermoeden. Zo kunnen enkele gereedschapstukken (tools) worden aangekoppeld zoals een allesgrijper, betoncrusher, hydraulische slaghamer en een grondboor. De allesgrijper en/of betonchrusher worden meegenomen op het rek boven het achterdek van de tank. De rest van de tools staat op een apart flatrack dat door een Wissel Laad Systeem (WLS) kan worden meegenomen. Het bijzondere van de graafarm en deze gereedschapstukken is dat alle hydraulische slangen in de arm zijn weggewerkt en er een snelkoppeling is. De voordelen hiervan zijn dat de hydrauliekleidingen beschermd zijn tegen afscheuren en perforaties door bijvoorbeeld graafwerkzaamheden of granaatscherven. Voor het wisselen tussen de tools hoeft niemand de tank uit om slangen aan te koppelen. Het snelkoppelsysteem is een beproefd concept dat binnen de civiele bouw al langer wordt gebruikt.

Mijndoorbraaktank Waar de GnTk het dozerblad heeft zitten heeft de MnDbrTk de vernieuwde Pearson Full Wide Mine Plough (FWMP), die een mijnenvrij pad ploegt van 4,1 meter breed. De ploeg wordt aan de Kodiak bevestigd door middel van een speciale adaptor plate die ontwikkeld is door de leverancier. Vergelijkbaar met het systeem van de wiellaadschop. Hiermee kan de tank sneller het dozerblad verwisselen voor de mijnenploeg. Op deze ploeg is een zogenaamde Magnetic Duplicator geplaatst, de Demeter van de Franse firma GIAT, die magnetische invloedsmijnen tot enkele meters voor de tank vroegtijdig tot ontploffing brengt door het projecteren van een wisselend magnetisch veld voor de tank.

Full Width Mine Plough

Signature Duplicator

Mijndoorbraaktank configuratie Achterop de tank zijn twee rekken geplaats met daarop aan iedere zijde een lane marking system (LMS) met ieder 50 poles die het mijnenvrije pad markeren. De LMS is standaard gevuld met poles met een rode of groene fluorescerende strip. Daarnaast is er achterop het dek ook een opslagbox voor 100 extra poles met een led verlichting of voor 100 extra poles met een fluorescerende strip. Voor de eigen bescherming wordt de MnDbrTk uitgerust met een special ontwikkelde ‘mine protection kit’ voor Leo-2 onderstellen. Deze kit voorziet in interne en externe aanpassingen (zoals o.a. een extra dikke pantserplaat aan de onderzijde) die de bemanning bescherming biedt tegen anti-tankmijnen. De naam Kodiak, die afkomstig is van de grote bruine beer in Alaska en die RLS dit product heeft meegegeven, is dan ook niet verkeerd gekozen voor dit 62 ton zware monster.

Nieuw optreden met nieuwe middelen Met de komst van de Kodiak maakt de zware geniesteun een enorme sprong voorwaarts en kunnen de gevechtseenheden rekening houden met een ruimere en betere inzet dan zij tot op heden gewend waren. Ten opzichte van de huidige genietank kan hij in veel meer situaties ingezet worden. Ten eerste is er eindelijk (voor het eerst) een adequaat systeem binnen de bewapening om onder gevechtsomstandigheden een doorgang te forceren door een mijnenveld of mijnafzetting. De metaaldetector en mijnenprikker kunnen nu aan de wilgen en de cavalerie heeft niet meer het excuus om te “derouten” omdat het anders te lang duurt. Gewoon wachten voor het rood/witte lintje en de Kodiak ploegt zich er door . Men moet zich echter wel goed realiseren dat het geen mijnenruim systeem is als de recent aangeschafte Scan Jack en Bozena. Ondanks dat de magnetische invloedsmijnen wel tot detonatie worden gebracht door de Demeter, worden de eerste generatie mijnen alleen naar de zijkant geploegd. Zij vormen dan nog steeds een potentieel gevaar. Deze moeten later door de genie of EOD geruimd worden indien de situatie dit vereist. Daarnaast is bij het opstellen van de eisen extra aandacht besteed aan de inzet bij optreden in verstedelijkt gebied. De eisen die hieruit voortvloeiden liepen parallel met de

17

behoefte om de tank een betere bescherming en vuurkracht mee te geven. De GnDbrTk blijft namelijk een schaars middel dat weloverwogen ingezet moet worden, maar dit mag niet de reden zijn om de tank weg te houden waar de actie is. De nieuwe GnTk heeft dan ook de juiste middelen meegekregen om de kwetsbaarheid bij gevechtshandelingen te verminderen. De eerder aangehaalde RCWS is een duidelijk voorbeeld. Waar in eerste instantie was voorzien in een MAG mitrailleur op een ringaffuit boven de commandantlocatie voor de nabij beveiliging staat er nu de PROTECTOR van de Noorse firma Kongsberg. Dit wapensysteem kan voorzien worden van een .50 cal M2 QCB of van een 40 mm granaatwerper (Heckler & Koch) en wordt van onder het pantser bediend. Het is voorzien van een laserafstandsmeter, de eerder genoemde dagzicht- en warmtebeeldcamera en is gestabiliseerd. Op dit wapensysteem is ook een rookbuslanceerinrichting met 8 pods aanwezig zodat over 360 graden rook kan worden afgegeven. Vier van deze pods kunnen ook scherfgranaten afvuren en zijn individueel afvuurbaar. De Stryker gevechtsvoertuigen van het Amerikaanse leger zijn met dit systeem uitgerust en zijn lovend over de prestaties.

Bescherming Ten aanzien van de bescherming van het personeel is vooral gekeken naar de bescherming tegen explosieven als mijnen en IED’s en zwaar kaliber mitrailleurs op korte afstand. De nadruk ligt hierbij op de twee bemanningscompartimenten. Daarom wordt dit pantser dikker uitgevoerd dan het huidige prototype, krijgt het een mijnbeschermingspakket en kan iedere GnDbrTk worden voorzien van bomblet-bescherming. Dit laatste is een extra beschermingslaag op de bovenkant, zijkant en frontplaat van ieder compartiment. Dit pantser is vooral effectief tegen bomblets (kleine holle landingen die boven op de tank vallen). Initieel is deze bescherming bedoeld voor mijndoorbraakacties wanneer de tank langzaam voorwaarts gaat en daarbij een verhoogd risico loopt om onder vijandelijk artillerievuur te komen liggen. In deze grote verbetering op het gebied van bewapening en bescherming schuilt wel het gevaar dat de GnTk als een gevechtsvoertuig wordt ingezet. Aan (team)commandanten de taak om de capaciteit ten volle te benutten maar niet te misbruiken.

allesgrijper kunnen hindernissen geruimd of verwijderd worden. De graafbak, betoncrusher (een grote schaar om steen en beton inclusief de wapening te verpulveren) en de hydraulische hamer (voor het slopen van harde materialen als beton, steen, asfalt, rots) bieden uitkomst bij herstel- en ruimwerkzaamheden na bijvoorbeeld een aanslag of bombardement op gebouwen of infrastructuur. Met de eveneens aanwezige mobiele snij-uitrusting (een thermische lans) en de knip- en spreiduitrusting is het mogelijk om mensen en middelen onder puin of uit (pantser)voertuig wrakken te redden.

Opdracht De enorme diversiteit aan taken die de Kodiak kan uitvoeren en de beschikbare bescherming en gevechtkracht nopen tot een herziening van de huidige inzetprofielen en tactieken. Door het tot op heden ontbreken van zware mijndoorbraakmiddelen is er in de doctrines niets over gecoördineerde mijndoorbraak operaties te vinden. Uit Amerikaanse rapporten en field manuels (Combined Arms Breaching Operations) blijkt dat dergelijk operaties zeer complex zijn en een goede afstemming vergen tussen de gevechts- en genie-eenheden. Ondanks dat het KC van het OTCgenie al een start heeft gemaakt, is er nog een lange weg te gaan. Ook de inzet van zware pantsermiddelen in oorden – een last maar ook een must – bevindt zich nog deels in een experimentele en zoekende fase, althans dit geldt nog zeker voor de GnDbrTk. Kan de Kodiak een rol spelen in een QRF? Is er een plek weggelegd voor konvooi begeleiding over kleinere afstanden? Allemaal vragen die nog onbeantwoord zijn. De auteur is van mening dat er in ieder geval veel meer inzit dan tot op heden met de GnTk is gedaan of mogelijk was. Aan u dan ook de vrijblijvende opdracht om hier met de genie over in discussie te gaan en van gedachten te wisselen. Zeker voor degene onder u die werken op het OTCMan of OTCOpn en zich bezighouden met doctrinevorming of geïntegreerd optreden, wil ik aanraden om met uw counterpartner op het OTCGenie te sparren. We hebben nog tot 2012 maar dan rolt de stalen beer de poort binnen om de genie en u tot dienst te zijn. 1 Auteur was in zijn vorige functie, op het Kenniscentrum van het OTCGenie, verbonden aan het project verwerving geniedoorbraaktank en verantwoordelijk voor de totstandkoming van de kwalitatieve en kwantitatieve gebruikerseisen binnen het totale programma van eisen. 2 Hiervoor worden overtollige A4 onderstellen gebruikt. Deze krijgen met terugwerkende kracht hun onderhoudswerkzaamheden en wor-

Genietools Met de gereedschapstukken aan de 9 meter lange graafarm wordt de Kodiak naar verwachting een graag geziene arbeider in oorden. In het gehele spectrum van offensieve acties via reddingsoperaties naar herstel/opruimwerkzaamheden is gebruik te maken van de tools. Met het dozerblad en de

18

den tegelijkertijd in dezelfde configuratiestand als de A6 gebracht. 3 Vanwege het personeelsplafond bij de genie is er voor gekozen om (slechts) een bemanning van twee personen op de Kodiak te plaatsen, de ch en de c. Er wordt echter in de wandelgangen al geopperd om deze beslissing te herzien.

Herdenking Voor thuizen Door sgt Hollander (adm. 11 Tankbataljon A-Esk)

Na de Duitse invasie in de meidagen van 1940 zette het Duitse leger de opmars in richting de stad Amersfoort. In hoog tempo rukten ze op, t o t z e i n d e o m g e v i n g v a n h e t d o r p Vo o r t h u i z e n kwamen. Daar stuitten ze op het 1e Regiment Huzaren: een eenheid die weliswaar slecht voorbereid was op haar taak en sterk in de minderheid was, maar die door haar felle tegenstand een aanval op Amersfoort wist te voorkomen. Ook zorgden de huzaren ervoor dat de vijand niet aan de noordzijde om de Grebbelinie heen kon. Vi e r e n d e r t i g m i l i t a i r e n v a n h e t 1 e R e g i m e n t Huzaren verloren tijdens deze gevechten het leven.

“Dat geeft toch iets extra’s aan de herdenking,” vindt mevrouw Posthuma-Bakker, dochter van huzaar Jacob Bakker, die in 1940 meevocht tegen de oprukkende bezettingsmacht.

De Koningin Wilhelminaschool

Op 13 mei vond in Voorthuizen de jaarlijkse herdenking van deze strijd plaats. Een detachement van 11 Tankbataljon was aanwezig bij de ceremonie, die in het teken stond van de moed, vastberadenheid en trouw van de huzaren van het 1e Regiment – later het Regiment Huzaren van Sytsama. Luitenant-kolonel Fiévez, de commandant van 11 Tankbataljon, haalde in zijn toespraak aan hoe belangrijk deze kwaliteiten ook vandaag de dag zijn, vooral gezien de situatie in Uruzgan.

Een speciale rol tijdens de ceremonie was voor de leerlingen van de Koningin Wilhelminaschool. Het Monument voor het 1e Regiment Huzaren is door de school geadopteerd en ieder jaar leveren de leerlingen van groep 8 van de Koningin Wilhelminaschool hun bijdrage aan de herdenking. Ook dit jaar is er met enthousiasme gewerkt aan de gedichten die tijdens de ceremonie werden voorgedragen en werd er door twee leerlingen een bloemstuk bij het monument gelegd. Volgens meester Krijn Korving zijn de leerlingen er graag bij. “Een paar jaar geleden viel de herdenking in de vakantie en zelfs toen waren 28 van de 30 leerlingen aanwezig,”zegt hij. “De herdenking leeft bij hen.”

In het bijzijn van de laatst nog levende strijders, familieleden en vrienden van de militairen die in 1940 gediend hebben en leerlingen van de Koningin Wilhelminaschool werden er kransen en bloemstukken gelegd bij het Monument voor het 1ste Regiment Huzaren. De aanwezigheid van de militairen van 11 Tankbataljon bij de herdenking werd zeer gewaardeerd door de overige gasten.

19

Trophy, een Advanced Active Protection System Door wmr1 Alex van Riezen

Op dit moment zijn Rocket Propelled Grenades ( R P G ’s ) e n A n t i Ta n k G u i d e d M i s s i l e s ( AT G M ’s ) n a a s t I m p r o v i s e d E x p l o s i v e D e v i c e s ( I E D ’s ) d e g r o o t s t e b e d r e i g i n g v o o r g e p a n t s e r d e v o e rtuigen die in Irak en Afghanistan worden ingezet. Het Israëlische bedrijf Rafael heeft een a c t i e f b e s c h e r m i n g s s y s t e e m g e n a a m d Tr o p h y, ontwikkeld dat een gepantserd voertuig b e s c h e r m d t e g e n i n k o m e n d e R P G ’s , AT G M ’s e n H i g h E x p l o s i v e A n t i Ta n k ( H E AT ) g r a n a t e n .

Neutralisatie Als een RPG, ATGM of HEAT granaat op het voertuig af stevent, zal het worden aangegrepen door het Trophy systeem. Één van de twee lanceerinstallaties zal zich in de richting van de inkomende dreiging draaien en vervolgens een niet geconfirmeerd materiaal afvuren richting het vijandelijke projectiel. Normaliter wordt een inkomende dreiging op een afstand tussen de tien en 30 meter van het voertuig onderschept. Een vijandelijk projectiel wordt geneutraliseerd doordat het uiteen gesneden wordt. Het projectiel zal niet exploderen of het explodeert in de lucht voordat het met Trophy uitgeruste voertuig of tank kan treffen. Als de onderschepte dreiging in de lucht explodeert zal het verwaarloosbare schade aan het voertuig toebrengen omdat het van grote afstand van het voertuig explodeert. De holle lading van een ATGM zal daardoor ook veel minder tot bijna geen effect meer hebben. De nevenschade (collateral damage) veroorzaakt door de in stukken gesneden vijandelijke dreiging zal, door de neutralisatie van het Trophy systeem, daardoor tot een minimum worden gehouden. Als de lanceerinstallaties van Trophy hun tegenmaatregelen hebben afgevuurd, zullen deze zich automatisch herladen. De duur van het herladingsproces van het Trophy systeem is geheim maar Rafael verzekerd dat het veel sneller is dan “seconden”

Toekomst Een andere versie van Trophy is op dit moment in een ver gevorderd stadium van ontwikkeling dat een voertuig of tank

Trophy De hoofdonderdelen van het Trophy systeem bestaan uit een radar (vier antennes), twee lanceerinstallaties, autoladers en de nodige elektronische boxen. Het Trophy systeem detecteert, volgt en classificeert inkomende RPG’s, ATGM’s en HEAT granaten en zal uiteindelijk de dreiging neutraliseren. De radar van het Trophy systeem heeft een bolvormige dekking van 360 graden rond een voertuig of tank dat is uitgerust met Trophy. Het maakt ook niet uit als de dreiging wordt afgeschoten van een korte afstand (exacte afstand is geclassificeerd) richting het met Trophy uitgeruste voertuig of tank.

Detecteren en volgen Nadat één van de vier antennes van het Trophy systeem een afgevuurde RPG, ATGM of HEAT granaat heeft gedetecteerd, volgt het de dreiging en zal het vaststellen of de dreiging ook daadwerkelijk het voertuig of tank zal raken. Trophy kan ook meerdere inkomende RPG’s, ATGM’s en HEAT granaten volgen die van verschillende zijdes zijn afgevuurd. Het totale aantal afgevuurde dreigingen dat Trophy gelijktijdig kan volgen is geclassificeerd.

20

Onderschepping van een RPG-7 granaat.

ook beschermd tegen kinetische energie projectielen (tank granaten). De grootte en gewicht van het Tropy systeem zullen in de toekomst ook worden gereduceerd zodat het ook op lichtere voertuigen kan worden geïnstalleerd. De huidige versie van Trophy weegt 720 kilogram en daardoor is het alleen beschikbaar voor voertuigen met een gewicht van 18 ton of hoger. De Israel Defence Forces (IDF) zijn momenteel in de laatste testfase van het Trophy systeem geïnstalleerd op een Merkave 4. De Verenigde Staten hebben het Trophy systeem getest op hun met acht wielen aangedreven M1126 Stryker gepantserd personeelsvoertuig. Toekomstige versies zullen worden gereduceerd tot een gewicht van 490 kilogram zodat ze ook gebruikt kunnen worden op lichtere voertuigen. Het is ook mogelijk om toekomstige Trophy systemen te gebruiken bij het beveiligen van bijvoorbeeld ambassades.

Amerikaanse M1126 Stryker uitgerust met Trophy.

Petit Diner de Corps van Regiment Huzaren “Huzaren van Boreel” Door maj K.R. Meijer, Regimentsmajoor

Op donderdag 15 mei heeft het Regiment Huzaren van Boreel haar Petit Diner de Corps gehouden. Op deze prachtige dag, daags na de commando overdracht van 103 Istarbataljon in ‘t Harde verzamelden de actief-dienende Boreel officieren zich ditmaal in Restaurant “Het Witte Huis” te Soest. Dat het belang van dit diner er is, werd bewezen door de grote opkomst. Zeker wanneer in aanmerking wordt genomen dat vele verkenners in den vreemde zijn, zowel qua plaatsing als op missie in voornamelijk Afghanistan.

Deze avond werden de officieren vergezeld van een viertal oud-Regimentscommandanten, die met hun goedkeurende blikken duidelijk maakten dat het Regiment zowel in operationeel als traditioneel opzicht op de goede weg is. Hun korte, maar actuele toespraak getuigde ook van hun betrokkenheid bij de huidige generatie. De operationele inzet van de verkenners werd door de commandant en/of plaatsvervangend commandant van de aanwezige eskadrons toegelicht. Dat daarbij het gevaar van de huidige missie werd onderstreept, verbaasde geen der aanwezigen. Ook het Boreel Regiment heeft enkele slachtoffers (dodelijk/gewond) te betreuren gehad in de afgelopen periode. Tot slot dient vermeld te worden dat de Regimentscommandant, lkol H.J. de Jong, een tweetal officieren heeft uitgedronken, maar vooral een groot aantal officieren, zowel beëdigd op het Standaard RHHB als (tijdelijk) werkzaam bij 103 Istarbataljon kon verwelkomen. Met de galmen van het Boreellied nog in het hoofd, werd de avond op traditionele wijze afgesloten.

21

Algemene Vergadering VOC Verslag 70e Algemene vergadering op 19 april Door oud res elnt Tijme Bouwers

De Vereniging hield op 19 april haar jaarvergadering in Amsterdam, in het gebouw van “De Industrieele Groote Club”. Tijdens deze vergadering gingen de partners naar de Nieuwe Kerk voor een bezoek aan de expositie “Verborgen Afghanistan”. Voor het gebruik van de lunch kwamen ze terug. Na de lunch gingen we naar het Stedelijk Museum Centraal Station. De aanwezigen maakten een korte wandeling naar het vroegere hoofdpostkantoor, dat tijdelijk het Stedelijk Museum huisvest. Aan het eind van de middag was er op de elfde etage een borrel. Rond half elf begroet Maarten Rijkens, lid van onze vereniging en voorzitter van “De Industrieele Groote Club”, ruim 60 leden en hun partners. Hij vertelt over het onstaan van deze club. Hierna gaan de leden een etage hoger naar de vergaderzaal en de partners naar de Nieuwe Kerk. Aan het begin van de jaarvergadering excuseert Maurits van der Goes, vice voorzitter, de voorzitter, die in Afghanistan zit; zijn vrouw en dochter zijn vandaag wel aanwezig. De vice voorzitter heet 2 ereleden, 2 oud voorzitter en de oud wapenoudste welkom. En tenslotte de voorz. van De Industr. Groote Club die als lid van onze vereniging voor de eerste keer een jaarvergadering bijwoont. De namen van 13 overleden leden worden genoemd en herdacht door staande enig ogenblikken stilte in acht te nemen. Maurits van der Goes meldt dat de financiën op orde zijn, het ledenbestand met 7 is toegenomen en dat we er vakinhoudelijk ook goed voor staan. Het symposium dat vorig jaar is georganiseerd was inhoudelijk zeer goed, vooral het verhaal van de Canadese majoor. De ritmeestersraadpleging was zeer geslaagd en draagt bij aan het bestaan van de V.O.C. en aan de toekomst van het wapen. Een vernieuwde website is bijna gereed en de leden worden opgeroepen content te leveren. Een werkgroep is bezig met een toekomstvisie voor de V.O.C. op te stellen. Op 4 okt. as. wordt gevierd dat de SROC (School Reserve Officieren Cavalerie)

22

90 jaar geleden is opgericht. In 2009 bestaat de V.O.C 75 jaar. Hierna worden de notulen en de ingekomen stukken behandeld. Er zijn geen opmerkingen. Het financieel verslag 2007 wordt door de penningmeester met behulp van power point toegelicht. Meerdere leden steken hun hand op en willen een vraag stellen. Misschien komt het omdat de leden vinden dat anderen nu lang genoeg aan het woord zijn geweest of heeft de presentatie van de penningmeester daartoe aanleiding gegeven. De achterstand in contributiebetaling wordt snel ingehaald. Er zijn 75 leden moeilijk te achterhalen. Er is een lid dat vraagt hoeveel jaar zijn achterstand bedraagt. Die vraag stelde hij vorig jaar ook. Dan is het tijd voor het rapport van de kascommissie. Namens die commissie leest Tijme Bouwers het rapport voor. De penningmeester heeft de financiële administratie keurig voor elkaar, alles is tot op de cent verantwoord, en bij een controle van de aansluiting van de liquide middelen op de balans met de dagafschriften is alles in orde. Een compliment waard. De begroting wordt behandeld. Of je nu beschrijft waaraan de gelden op een post moeten worden uitgegeven, of één bestemming eruit haalt en die raamt op een afzonderlijke post, maakt niets uit en alles blijft dus zoals voorgesteld. Twee nieuwe bestuursleden, Majoor Remco van Ingen en Ritmeester Laurens Reinders, worden gekozen en nemen plaats achter de bestuurstafel. De evenementen in het komende jaar worden gepresenteerd. Ook de evenementen die wij ondersteunen passeren de revue en er zijn evenementen waarvoor we onze leden enthousiast maken.

Een genist met een giberne Commando-overdracht 103 ISTARbat Door maj Meino Jongma (S3-103 ISTARbat)

Op 14 mei jl. heeft de Lkol Harold de Jong het commando over 103 ISTARbataljon overgenomen van de Lkol Rein Schravendeel. Schravendeel????..zullen nu vele lezers onder u denken, “Wie is dat?” Nu Rein Schravendeel is een genist die met veel verve het commando heeft gevoerd over het ISTARbat, nadat hij deze had overgenomen van Lkol Tony Keizers. Het ISTAR bataljon is (nog) niet ingedeeld bij een regiment. Dat geldt niet voor alle subeenheden. Drie van die eenheden van het ISTARbat, te weten MI&STSTesk samen met grondgebonden verkenners van 103 en 104 GGVE zijn bij het Regiment Huzaren van Boreel (RHHB) ingedeeld. Overige subeenheden zoals 102 EOVcie bevatten verbindelaren, de 101 ARTOSTbat artilleristen en 101 RPVbat, organiek ook van de Artillerie, wordt tegenwoordig bevolkt door personeel van allerlei wapens en dienstvakken. Voor operationele inzet wordt een ondercommandant belast met de leiding over een ISTAR-Module. Een Module wordt samengesteld uit allerlei pelotons en detachementen van de ondereenheden. Het ISTARbat is de inlichtingeneenheid van de Koninklijke Landmacht en is ingebed in de 101 Gevechtsteun brigade(GSB). Het ISTARbat wordt gevuld met personeel uit de gehele KL die een tour of een loopbaan wil binnen de richting Inlichtingen en Veiligheid( I&V). Zo is dus de positie van de bataljonscommandant niet alleen open voor officieren van RHHB, maar ook voor andere I&V bekwame HMV officieren.

Zo kwam het dus dat er 14 mei jl. een commando werd overgedragen van een Genie officier aan een Cavalerie (Boreel) officier. Lkol Schravendeel heeft het bataljon 2? jaar door woelige tijden aangevoerd. Een relatief jonge eenheid (opgericht op 5 juni 2003), CONOPS ontwikkelen, zoeken naar wegen hoe de commandovoering van een inlichtingeneenheid ingepast moet worden binnen de KL en dit direct operationeel toepassen in Uruzgan. Veel individueel personeel moest gecommitteerd worden aan uitzendingen, opwerken voor de EUBG 2007-I, NRF-10/2008-I en de permanente toelevering van een ISTAR-Module aan de TFU. Er waren ook droevige tijden. Tijdens deze periode is aan het bataljon een opvolgend pelotonscommandant (Opc) van de RPVbat ontvallen en ook de Bataljons Adjudant (BA) is overleden in de periode dat hij deze functie bekleedde. Door operationele inzet in Afghanistan ligt de Huz1 van Dort nog immer zwaar gewond in het CMH. Voor een traditionele eenheid is het tegenwoordig al lastig om alle eindjes aan elkaar te knopen, maar voor een bijzondere eenheid als 103 Istarbataljon is het helemaal lastig. Een afwijkende ORBAT, specifieke eisen aan personeel met hieraan gekoppeld een afwijkende cursusbehoefte, unieke wensen voor materieel en ICT en de constante reor ganisaties laten hier meer dan waar ook hun sporen na. Maar ondanks bovenstaande heeft de scheidende Bataljonscommandant (BC) altijd oog gehad voor traditiebeleving en lonkte naar RHHB. 23

De avond voorafgaande aan de commando-overdracht moest de BC in de Officiers Mess verschijnen en konden de officieren en onderofficieren hun scheidende commandant lof toezwaaien (en zijn uitglijers ludiek benadrukken). Aan het einde van de avond is hem door het bataljon als afscheidscadeau een cavalerie giberne aangeboden. In het najaar zal lkol Schravendeel(als kol) het Defensie Attaché in Moskou gaan bemannen. De nieuwe BC is lkol Harold de Jong, binnen het wapen en de verkenningswereld bekend als C-RHHB en ook voor het Istarbat geen onbekende. Hij komt van de Sectie G2-CLAS en was dus functioneel al veel bezig met en voor de eenheid. Lkol de Jong zal de eenheid leiden met het uitzenden van ISTAR-Modules naar de TFU en de volgende op stapel staande ingrijpende reorganisatie, die bekend staat onder de naam: Joint ISTAR Command. De ceremonie van die woensdagmiddag liep perfect. Bij het ISTARbat kunnen nooit alle eenheden aangetreden staan,

want er is altijd een ISTAR-Module ontplooid en een volgende bezig met opwerken. Maar naast de aanwezige Istar eenheden waren er vele militaire gasten, familie en vrienden van beide en daarenboven was onze wapenoudste, tevens C-1GNC, Lgen van Diepenbrugge, aanwezig. De wapenoudste had de eer onze eenheidsvlag te decoreren met twee vlaggenbanden voor deelname aan de uitzendingen naar Afghanistan. In de aansluitende receptie heeft lgen van Diepenbruigge de lkol Schravendeel bevorderd tot erehuzaar bij Regiment Huzaren van Boreel, waardoor hij gerechtigd is om aan te zitten bij de Corpsdiners en het dragen van de regimentsdas. Zo werd het overdragen van het commando over 103 ISTAR bataljon op een zeer zonnige middag, met af en toe (gelukkig) een wolkje ter verkoeling een feit. De gedecoreerde eenheidsvlag ging van een genist naar een cavalerist, het Regiment Huzaren van Boreel is een genist met een giberne rijker en het bataljon wordt nu aangevoerd door onze (eigen) Regimentscommandant.

Nederlands Kampioenschap Jachtpaarden 2008 Door Jan van Alphen

Het Nederlands Kampioenschap Jachtpaarden 2008 en de Nationale Hunter Trials, vonden 26 april jl. plaats in Soestdijk. Nederlands kampioen werd de de Mastersklasse startende heer A.N. de Jong met Sir Naughty by Instinct. Locatie was als vanouds het Domein van het voormalig Paleis. In Soestdijk werd het wedstrijdbeeld van de door de edele viervoeters, ruiters en amazones geleverde prestaties afgewisseld met interessante bezienswaardigheden als keuringen onder de man, werkzaamheden van de dierenarts, of hoefsmid en demonstraties van -de oudste bij de slipjachtvereniging hier te lande betrokken blazersgroep Corps des Sonneurs der Koninklijke Jachtvereniging en -een demonstratie(slipjacht)door de meute der Koninklijke Nederlandse Jachtvereniging.

24

Al met al veel bezienswaardigs voor de liefhebbers van de hippische sport en wat daarmee verwant is. Door een virus in de stallen moest een demonstratie van een stellingname door een Afdeling Gele Rijders van de Rijdende Artillerie worden afgelast. Daarvoor in de plaats werd door de organisatoren ijlings een roofvogeldemonstratie ingelast. Het Reünieorkest Trompetterkorps der Cavalerie o.l.v. chefdirigent Kees Kramer tekende in de tweede helft van de middag voor een sfeervolle, welluidende, muzikale omlijsting.

CRSV Kilacadmon op battlefieldtour naar Normandië Door cadet-sergeant Rens van der Laan (Voorzitter C.R.S.V. Kilacadmon)

E l k j a a r k r i j g e n d e Wa p e n - o f D i e n s t v a k v e r e n i gingen van het Cadettencorps 3 afzonderlijke dagen aangewezen die zij zelf mogen invullen. De enige voorwaarden die aan deze corpsdagen gesteld worden, is dat het een nuttige invulling betreft en een verdieping of verbreding in het e i g e n Wa p e n b i e d t . De tweede corpsdag die dit jaar ingevuld mocht worden door de verenigingen viel op vrijdag 21 maart 2008 en zou onder andere in het teken moeten staan van onderlinge integratie. Het bestuur van CRSV Kilacadmon besloot daarop om niet alleen voor haar leden, maar juist voor alle cavaleristen binnen de KMA een cavaleriewaardige battlefieldtour naar Normandië te organiseren. Zodoende bestond ons gezelschap uit 18 cadetten, 6 leden van de Vaste Staf KMA inclusief 3 instructeurs en een cursist van de Korte Officiers Opleiding met Vrijstelling (ofwel KOOV’er). Nu is één dag natuurlijk erg kort voor een battlefieldtour, zeker als daar eerst voor naar Frankrijk moet worden gereden. Vandaar dat wij de dag ervoor al vertrokken naar ons driesterrenhotel dat zich net buiten Caen bevond - Uiteraard gesitueerd op de meest idyllische locatie van de buurt, gegeven het feit dat het zich midden op een bedrijventerrein bevond. Na een goede nachtrust toog ons gezelschap zich naar een van de Engelse landingsstranden om aldaar de tour te starten. Gold Beach en om precies te zijn het strand bij Le Hamel werd de eerste plek waar onze groep halt hield. Niet alleen De secretaris bij een groot schaalmodel van de Mulberry Havens

Maj. van Elten over de strijd rond Le Hamel onder vergelijkbare weersomstandigheden kregen we uitleg over het algemene verloop van D-Day, er werd vooral ingezoomd op de krijgsverrichtingen rond deze plaats en het nut van Hobart’s Funnies tijdens de landing. Dit gelardeerd met vergelijkbare weersomstandigheden als op D-Day was het makkelijk je in de situatie in te leven. Overigens ging dit inleven bijna ten koste van de voorzitter z’n schoenen toen hij in een gewaagde reddingspoging de meegenomen auto moest redden van het opkomende tij. Gelukkig hield de rest wel droge voeten, zij het dat er een kleine verplaatsing voor nodig was. Een belangrijk aspect van de strijd op het vasteland was natuurlijk de logistiek en de wijze waarop dit aan land werd gebracht. Dit bracht ons in tweede instantie bij het Musée du Débarquement d’Arromanches in Arromanches-les-Bains waar naast de landing ook uitvoerig werd ingegaan op de bouw van de Mulberry Havens. Daar dit museum echter vrijwel niet stilstaat bij de slag om Normandië zelf, zijn we aansluitend naar het Musée Mémorial de la Bataille de Normandie in Bayeux gegaan. De duidelijke expositie samen met een uitgebreide collectie voertuigen gaven een goed beeld van de slag om Normandië en was een goede basis voor het overige deel van het programma. Voor echter met het middagprogramma kon worden gestart, moest eerst die hongerige beer in menig cavalerist tot zwijgen worden gebracht. En wat te doen wanneer je als cavalerist in Frankrijk bent? Precies, je laat jezelf overweldigen door de Franse Haute Cuisine en de heerlijke rode wijnen! Zodoende werd een uitgebreide tussenstop ingelast bij de plaatselijke McDonald’s. Na overtuigd te zijn geraakt van de

25

superieure Franse keuken werd de tour voortgezet met een bezoek aan het plaatsje Lingèvres. Gekenmerkt door een kerkje, een vijfsprong en een klein aantal huizen was het op 14 juni 1944 het toneel van een fel tankgevecht tussen Engelse Fireflies en Duitse Panthers. De daaropvolgende stop lag op heuvel 213 bij het plaatsje Villers-Bocage en was de plek van een opmerkelijke Duitse actie. In de ochtend van 13 juni ’44 wist Untersturmführer Michael Wittmann hier een colonne van meer dan 200 Engelse tanks te verassen en met slechts één Tiger 43 voertuigen al rijdend uit te schakelen. Zijn kanonnade kwam pas tot stilstand in het centrum van Villers-Bocage waar hij zijn tank moest achterlaten na een treffer op het loopwerk. Na de aanvalsroute van Wittmann met de bus te hebben nagereden, werd besloten om de nog beschikbare tijd nogmaals in het museum van Bayeux te besteden. Iets wat zeker geen slechte keuze was aangezien het eerste bezoek door omstandigheden te kort bleek te zijn om de hele expositie goed te bekijken. Nu de middag op zijn laatste benen liep, was het tijd om de terugweg naar het hotel te aanvaarden en iedereen de kans te geven zich wat op te frissen. De eerste dag werd uiteindelijk met een bezoek aan een grillrestaurant afgesloten, waarna het uitgaanscentrum van Caen door de deelnemers kon worden verkend.

En uiteraard mag de groepsfoto niet ontbreken… Dag 2 stond in het teken van operatie “Goodwood”. Onder leiding van de Engelse generaal Montgomery moest deze operatie voorzien in de verovering van het gebied ten oosten van Caen. Dit bracht ons onder andere bij de brug van Bénouville en de akkerlanden rond en ten noorden van Bourquebus. Clue van het hele verhaal was een uitermate zwak tankoptreden van de Engelsen, waarbij zij alleen met zware verliezen terrein wisten te veroveren. Na 3 uur lang de Engelsen gevolgd te hebben werd het echter tijd om de battlefieldtour langzamerhand af te sluiten. Na een laatste bezoek aan een Engelse begraafplaats om de laatste eer te bewijzen aan de gevallenen werd aangevangen met de weg terug naar Nederland.

In Memoriam M r. M i c h i e l A d r i a a n v a n P e s k i Oud res majoor der Huzaren Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw Onderscheidingsteken voor langdurige dienst als officier met het getal X X X 7 juli 1933

27 april 2007

Michiel van Peski behoorde tot de eerste fillerlichting, die in april 1953 opkwam. Na 2 maanden volgde plaatsing bij de 40ste cursus van de SROC. In januari 1954 werd hij als kornet geplaatst als pelotonscommandant bij 41 Eskadron ZwareTanks/ Huzaren van Sytzama bij welk regiment hij ook de eed aflegde. Het was het begin van een indrukwekkende carrière als reserve-officier, waarbij hij een aaneenschakeling van meerdaagse oefeningen te velde beleefde, cursussen volgde en slaagde voor de Majoorcursus en Hoofdofficier werd. Dit leidde uiteindelijk tot de functie van plaatsvervangend bataljonscommandant van 42 Tankbat. In die functie ijverde hij voor noodzakelijke verbeteringen en meer aandacht voor de practische scholing van collegae reservisten, met training on the job, als aanvulling op theoretische basiskennis. Als fervent reservist ging hij registratief over naar RHPA. Hij vervulde vele jaren een actieve rol in de militaire ruitersportvereniging “Te Paard”, afd. Rotterdam, waarvan zijn jarenlange trouwe vrienden hem te paard uitgeleide deden bij zijn begrafenis. Hij nam vijf keer deel aan het Ere-escorte, dat op Prinsjesdag Majesteit voor en achter de Gouden Koets escorteert. Eén maal staand in de erehaag, een ander maal als ritmeester pelotonscommandant van het Onderofficierspeloton en in 1968 direct achter de escortecommandant, in een rot van 4 majoors. En na afloop steeds het Koninklijk Saluut, eerbewijs aan de vorstin, getrokken sabel, in de beslotenheid van paleis Noordeinde. Als nestor van de reservisten gezeten aan de hoofdtafel genoot hij jaarlijks van het diner de corps van zijn regiment. Onze gedachten zijn bij Mieke, kinderen en kleinkinderen. Lkol b.d. D.G.G.M. Alexander

26

Oud res ritm J.K.G.Meijnen

Boekbespreking 1 Tropenjaren. Ploppers en Patrouilles

Op donderdag 24 april jl. heeft de luitenantgeneraal der Cavalerie A.J.G.M. Blomjous, Chef van het Militaire Huis van Majesteit tijdens de reünie van het voornamelijk uit dienstplichtigen bestaande 2e eskadron op de Bernhardkazerne te Amersfoort het eerste exemplaar in ontv a n g s t g e n o m e n v a n Tr o p e n j a r e n . P l o p p e r s e n Patrouilles uit handen van de auteur Jacques A. C. Bartels.

brigade bezuinigd en haar in sterkte teruggebracht tot in wezen een regiment. Maar daardoor was de brigade ook de verkenningscomponent kwijtgeraakt. Uit dagboeken en brieven is op te maken dat het in eerste instantie aanwezig enthousiasme om met een elitekorps samen te werken, tijdens de Actie als sneeuw voor de zon verdween. De rimboehuzaren van 2-2 bleken over veel meer gevechtservaring te beschikken dan de meeste mariniers. Tot slot besteedt de auteur aan de aanwezigheid van huzaren met zoals het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie noemt, een gemengde carrière, militairen die voorheen in Duitse krijgsdienst waren getreden. Ook bij minstens twee uitgezonden eskadrons was dat het geval. In totaal zijn er zo`n 2500 huzaren in die jaren naar Indië uitgezonden geweest. In Indië traden 25 cavalerie-eenheden op, waarvan 10 van het KNIL. Van slechts acht is de geschiedenis in boekvorm vastgelegd, meestal herinneringsboeken die kort ná de terugkeer in Nederland in eigen beheer zijn uitgegeven. Tropenjaren verschilt met veel andere Indiëboeken door de wijze waarop de auteur het boek heeft opgebouwd, namelijk aan de hand van primaire bronnen uit alle geledingen, reconstrueren van de geschiedenis van een eenheid, in dit geval een eskadron.

Het boek beschrijft de geschiedenis van het 2e eskadron huzaren van de 2e Afdeling van het regiment Huzaren van Boreel (2-2RHvB)vanaf de eerste opkomst in Amersfoort in 1947 tot en met de terugkeer op 13 april 1950. Naast literatuurstudie heeft Bartels gebruik gemaakt van zo`n 400 door hem getraceerde brieven en een tiental dagboeken van de hand van (gesneuvelde) huzaren, pelotonscommandanten en de commandant zelf, majoor J. A. C. Bartels, de latere commandant 1e Legerkorps, luitenant-generaal Bartels. De auteur, militair historicus, is zijn oudste zoon. Naast een historische inleiding waarom er zoveel Nederlandse militairen naar Indië zijn gezonden, schetst de auteur op onverbloemde wijze, zich baserend op primaire bronnen als brieven en dagboeken, hoe het het eskadron in werkelijkheid in Indië tijdens de drie jaren van uitzending is vergaan. De strijd tegen een vaak onzichtbare vijand was hard tegen hard. Het risico om te sneuvelen was continu, dag in, dag uit. Van de drie uitgezonden eskadrons van de 2e Afdeling nam 2-2 de helft van de gesneuvelden voor zijn rekening, 14 van de in totaal 29. Van de 14 omgekomenen, sneuvelden er 12 door een trekbom. De vergelijking met Uruzgan dringt zich op. Indië was geen picknick.

Tropenjaren. Ploppers en Patrouilles met een voorwoord door dr. J. A. de Moor van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie door Jacques A. C. Bartels, uitgegeven bij de Bataafsche Leeuw. 470 pagina`s, ISBN 978 90 6707 633 3, met zo`n 200 foto`s rijkelijk geïllustreerd en voorzien van inschepinglijst en persoonsregister kost 25 euro.

Interessant is ook dat 2-2 tijdens de Tweede Politionele Actie ingedeeld is geweest als verkenningseenheid van de Mariniersbrigade. Aangezien de MarBrig eerder voornamelijk als infanterie was ingezet, had de Koninklijke Marine op de

27

Boekbespreking 2 De Leopard 1, Gepantserde vuist van de Koninklijke Landmacht Door lkol Duco Brongers

Op 27 mei van dit jaar verscheen het boek ‘De Leopard 1, de gepantserde vuist van de Koninklijke Landmacht’ van de hand van Willem Smit. Willem Smit heeft, als oud-dienstplichtig s c h u t t e r o p d e L e o p a r d 1 b i j 4 1 Ta n k b a t a l j o n , ‘zijn tank’ vanuit een breed perspectief en op een objectieve wijze beschreven. Zijn commentaar is realistisch en zet de tank neer met al zijn positieve, maar ook negatieve kanten. Als bijzonderheid is het boek aangevuld met een DVD met unieke beeldmateriaal over deze fraai ogende tank met een prachtig motorgeluid. Het boek is tot stand gekomen met ondersteuning van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie en vele cavaleristen. Het boek begint bij de Koude Oorlog en de daaruit voortvloeiende wens om bij de legervorming vooral tanks in de bewapening op te nemen. Amerikaanse en Britse tanks voorzien in de eerste behoefte, maar al snel ontstaat bij meerdere NAVO-landen de wens om over een modernere tank te beschikken als tegenwicht voor het groeiende aantal tanks bij het Warschau Pact. Willem Smit beschrijft in hoofdstuk 1 en 2 de vele verwikkelingen die uiteindelijk leiden tot de keuze van de Nederlandse regering in 1968 om 468 Leopards 1 aan te schaffen.

dat de Leopard 1V geen lang leven beschoren was bij de KL. Het laatste hoofdstuk gaat dan ook over de moeizame verkoop van deze gevechtstank. Daarmee sluit het boek zich letterlijk en figuurlijk over de Leopard 1 in Nederland. Zoals aangegeven wordt het boek geleverd met een DVD. Deze begint met een documentaire over de geschiedenis van het Duitse tankwapen tot de ontwikkeling van de Leopard 1. Vervolgens zijn er video’s op geplaatst die de beeldvorming over de tank verder compleet maken. Er zijn zwart-wit opnames te zien over beproevingen met de Leopard 1, een oude instructiefilm ‘Pantser breekt door’ en de operatie ‘Durfal’ die stond voor een vergelijkingstest tussen de Leopard 1 en de Chieftain. Verder is ook de voor vele cavaleristen bekende promotiefilm van de cavalerie ‘Gepantserde ruiters’ uit de jaren zeventig bijgevoegd, evenals beelden van de Leopard 1, die zich verplaatst over de Vlasakkers. Samen goed voor ruim twee uur kijkplezier. Kortom een zeer compleet en lezenswaardig boek/DVD dat, indien u enigszins geïnteresseerd bent in de historie van het wapen der cavalerie, niet mag ontbreken op uw boekenplank.

Verder in het boek komt de inzet van de tanks gedurende vele oefeningen uitgebreid aan bod. Op overzichtelijke wijze wordt de lezer geleid door de omstandigheden waaronder de tankers oefenden. Dankzij de vele illustraties is een treffend sfeerbeeld van die tijd opgebouwd. Ook het ‘kleine werk’ binnen de tank is niet vergeten. Zo komt de schiettechniek uitvoerig aan bod, evenals de munitiesoorten en schietoefeningen op het eiland Vlieland en Bergen-Hohne. Uitgebreid wordt ingegaan op de organisatie, het onderhoud en de opleiding van het personeel, hetgeen bij elkaar een breed beeld geeft van de impact die deze tank heeft gehad op de Koninklijke Landmacht. Uiteraard komt ook het verbeteringsproject van deze tank aan bod, die vanaf dat moment de naam Leopard 1 Verbeterd heet. Het project stond gepland om tussen 1982 en 1984 te worden afgerond. Vele technische problemen, die regelmatig de voorpagina’s van de landelijke dagbladen haalden, waren er de oorzaak van dat de laatste Leopard 1 V in december1987 pas uit de tankwerkplaats in Leusden rolde. De val van de Berlijnse muur eind 1989 en de daarop volgende verkleining van het tankbestand, had tot gevolg

28

Titel: De Leopard 1, Gepantserde vuist van de Koninklijke Landmacht Auteur: Dhr Willem Smit Uitgeverij: Boom, Amsterdam ISBN 978 90 85064275 Prijs € 19,50

Mededelingen SROC REUNIE Op zaterdag 4 oktober aanstaande vindt op de Bernhardkazerne van 10.00 – 17.00 een reünie plaats ter gelegenheid van het feit dat de School Reserve Officieren Cavalerie 90 jaar geleden werd opgericht. Deze reünie staat open voor alle oud-leerlingen, oud-commandanten en instructeurs, evenals alle VOC leden. Een prachtige gelegenheid om al uw lichtingsgenoten en collega’s weer eens te ontmoeten! De SROC reünie is tegelijk (en natuurlijk locatie) gepland als de Vriendendag van het Museum Nederlandse Cavalerie. (www.cavaleriemuseum.nl) zodat die dag een maximale opkomst te verwachten valt. Inschrijving voor deelname voor 15 september aanstaande via de VOC website onder vermelding van lichting of functie,. De kosten bedragen ? 20,00 p.p. te voldoen op rekening 159555 ten name van de VOC te Baarn onder vermelding van SROC 90 te voldoen bij inschrijving. Tevens bestaat de mogelijkheid om tot en met 31 juli aanstaande in te schrijven op de tweede herziene druk van het SROC boek uit 1998. Wanneer er voldoende inschrijvingen zijn, wordt de opdracht tot drukken gegeven en bedragen de kosten ? 30,00 per exemplaar. Inschrijving via de VOC website Meer over het programma in het september nummer van de VOC-Mededelingen. Voor actuele informatie en instructies wordt u geadviseerd regelmatig de VOC website www.voccavalerie.nl te raadplegen. Voor vragen kunt u contact opnemen met Maurits van der Goes ([email protected]).

Bijzondere prestaties op het MRC in Amersfoort In het weekeinde van 19 en 20 april kwalificeerden opnieuw zes militaire ruiters voor een van de vereisten voor het Militair Ruiterbewijs in Goud (MRbG) door te slagen voor het onderdeel paardrijden in de Olympische Moderne Vijfkamp. Verder behaalden drie militaire ruiters het Nationale Vijfkampkruis NOC*NSF in de Olympische Moderne Vijfkamp.

Nog bijzonderder was dat voor het eerst in tientallen jaren twee Nederlandse Kampioenschapstitels in de Olympische Moderne Vijfkamp werden veroverd door militaire ruiters: Nederlands Kampioen Olympische Moderne Vijfkamp Senioren (22+): Rijder I der Rijdende Artillerie Bob van Hout (4.314 wedstrijdpunten); Nederlands Kampioen Olympische Moderne Vijfkamp Masters (40+): Eerste-luitenant (R) der Cavalerie Bart de Boer (4.787 wedstrijdpunten). Deze prestaties werden neergezet tijdens het Nederlands Kampioenschap Olympische Moderne Vijfkamp 2008, op en rond het Militair Ruitersport-centrum op de Bernhardkazerne in Amersfoort.

MRb-rijproef wordt cijfermatiger beoordeeld De Stichting Militair Ruiterbewijs heeft besloten om de beoordeling van de rijproef voor het Militair Ruiterbewijs door de Examencommissie méér dan voorheen cijfermatig te onderbouwen. Zo wordt duidelijker gepresenteerd hoe de rijproef op basis van de vastgestelde criteria is beoordeeld. De criteria waarop de Examencommissie de kandidaten beoordeelt zijn: controle over het paard; - stap; - draf; - galop; - rijden van de wendingen; - wijken voor het been; - springen zonder getrokken sabel; - spingen met getrokken sabel; - sabelvoering en –exercitie; - regelmaat / takt / grondtempo; - houding en zit; - correctheid en effect van de hulpen; en - verzorging paard, harnachement en tenue. Het beoordelingscriterium controle over het paard heeft daarbij een drievoudige weging. Kandidaten kunnen 10 punten per onderdeel en aldus maximaal 150 punten behalen. Bij 90-104 punten (gemiddeld 6 tot 7) volgt het oordeel voldoende; bij 105-119 punten (gemiddeld 7 tot 8) goed; bij 120-150 punten (gemiddeld een 8 of meer) uitstekend. Er zijn dit jaar nog twee examens voor het Militair Ruiterbewijs en één examen voor het Militair Ruiterbewijs in Zilver. Het eerstvolgende examen vindt plaats op zondag 8 juni 2008 op het Militair Ruitersportcentrum in Amersfoort. datum 8 juni 6 juli 18 oktober

examen MRb-examen MRbZ-examen MRb-examen

locatie Amersfoort Maarsbergen ’t Harde

aanmelden gesloten 25 juni 8 oktober

29

V.O.C. Golfdag 2008 Donderdag 11 september 2008 LOCATIE De V.O.C. Golfdag zal dit jaar wederom plaatsvinden op de schitterende en uitdagende baan van Golf Club Anderstein, Woudenbergseweg 13a, 3953 ME Maarsbergen, tel. 0343-431330. (route: A12 Utrecht-Arnhem afrit 22 Maarsbergen, linksaf richting Woudenberg, na spoorwegovergang 2e weg links – golf). DEELNEMERS Deelname staat open voor alle leden van de V.O.C., hun partners en voor begunstigers uit Cavaleriekring in het bezit van een geldig NGF Handicap- of Golfvaardigheidsbewijs. SPELVORM De wedstrijd is 18 holes stableford in de categorieën dames en heren. Maximale handicap is 36 (bij de wedstrijd ? verrekening), maximum aantal deelnemers is 48. STARTTIJD Alle spelers starten om 13.00 uur (GUNSHOT). U dient zich uiterlijk om 12.00 uur te melden bij de wedstrijdtafel. Na betaling ontvangt u een aantal dagen voor de wedstrijd een startlijst met de flightindeling.

(Deelnemers die de leeftijd van 26 jaar nog niet bereikt hebben betalen gereduceerd tarief. Alleen wedstrijd € 25,of wedstrijd en diner € 50,-). BETALING DIENT ALS INSCHRIJVING Het inschrijfgeld dient voor 26 augustus a.s. op bankrekening 63.04.68.915 t.n.v. Cavaleriegolf te Zeist te zijn overgemaakt. In verband met de flightindeling dient u bij de overmaking uitdrukkelijk te vermelden: Naam (de heer en/of mevrouw), Handicap(s), en Regiment A, B, O of S. Indien mogelijk graag uw gegevens bevestigen per email. Bij annulering na 1 september a.s. kan helaas geen restitutie van het inschrijfgeld plaatsvinden. Voor inlichtingen kunt u terecht bij het organisatiecomité: Jhr Maurits van der Goes ([email protected] of 06 - 53 26 40 52) of Wijo Salomons ([email protected] of 06 - 51 47 14 44) SPONSORING Cavaleristen die geïnteresseerd zijn in sponsoring van de V.O.C. Golfdag worden vriendelijk verzocht contact op te nemen met het organisatiecomité.

Uruzgan: Een dag op scherp PRIJSUITREIKING EN DINER Na de wedstrijd vindt tijdens de borrel om +/- 18.30 uur de prijsuitreiking plaats. De bestemming van de baten van deze wedstrijd gaan naar een goed Cavalerie doel! Hierna is er in het uitstekende restaurant van het clubhuis een gezamenlijk diner. INSCHRIJFGELD PER PERSOON • Deelname golfwedstrijd en diner € 70,(Anderstein leden € 40,-) • Alleen deelname golfwedstrijd € 45,(Anderstein leden € 10,-) • Alleen diner € 30,-

Het leven van de militairen op missie in het Legermuseum In het Legermuseum is vanaf 27 juni de foto-expositie Een dag op scherp te zien. Het is een fotografisch verslag van het leven van de Nederlandse militair op missie in Uruzgan. Fotografen van de Audiovisuele Dienst Defensie (AVDD) legden het leven en werk van de militair binnen én buiten het kamp vast. Wat zijn de gevaren waar je op moet letten tijdens een patrouille? Hoe zijn de leefomstandigheden op de buitenpost? Maar ook: wat biedt de militairen steun tijdens deze missie? Uruzgan: Een dag op scherp is tot en met 4 januari 2009 te zien in het Legermuseum. Kijk voor meer informatie op www.legermuseum.nl

Personalia Overlijdensberichten: Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 26 maart 2008 in de leeftijd van 80 jaar van Neville Mogens Hart, oud-reserve elnt der huzaren (42 ZVE), lid der Vereniging. 30

Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 27 maart 2008 in de leeftijd van 70 jaar van Paul Henri Gerard Horsting, lkol b.d. der huzaren. Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 22 april 2008 van C.J. Oudesluijs, lkol b.d. der huzaren, lid der Vereniging.

Personeelsmutaties Informatie uit PeopleSoft, gemuteerde plaatsingen. Bevorderingen: Rang

Naam

Arb. pl. Titel

Afdeling

LtKol

Zwart, Frits K C de

STOFF INLN OTCOPN

OTCOPN/DOCTR/BUR FUNC LANDOPTR

Locatie

Ingangsdatum 3/1/2008

LtKol

Wilmsen, Rudolf GAW

C-TF CIED

OTCOPN/ST/TF CIED

5/1/2008

Maj

Jonge, Bennie MF de

SO2 G35 REAR

DC IOD: ARRC

3/1/2008

Maj

Bachrach, Dennis

HFD SIE S3 PAINFBAT

42PIB/STSTCIE/BATST/SIE S3

4/1/2008

Maj

Daalen, Arjan F van

STOFF MATVERWV&PL CAV VERK

OTCMAN/KCEN/BUR CAV VERK

4/1/2008

Maj

Goossens, Ralf Arthur

HOT CS ST CLAS

CLAS/CSGP/COGP

4/1/2008

Maj

Langeland, John

HFD SIE VERWERVING

CLAS/DOPOST/AFD FM/SIE VERWV

5/1/2008

Ritm

Jonge, Jan Harmen AD de

Medewerker BS

Afdeling

3/1/2008

Ritm

Reinders, Laurens JJ

STOFF OPN SIE S3 MECHBRIG

13MECHBRIG/BRIGST/SIE S3/CURR

4/7/2008

Ritm

Vlaardingerbroek, Jochem LSO

MI&STSTESK/BATST/SIE S3/LSO

5/1/2008

Elt

Bouwma, Jan

1e Medewerker DC

DC HR: Cluster 2

4/1/2008

Elt

Wuring, Berend A

C-TRGP EOV

102EOVCIE/TRGP EOV

5/1/2008

Tlt

Borgman, Roland

C-VERKPEL FENNEK

43BVE/3VERKPEL/COGP

4/4/2008

(Her)plaatsingen tot juni: Rang

Naam

Bgen

Pruyssenaere De La Woestijne, Rudolf E de

Arb. pl. titel

NMR/tvs. C-NAK

Afdeling

Locatie

Ingangsdatum

DC IOD: NMR-SHAPE KLU1

Casteau - NAK/SHAPE

4/14/2008

Kol

Keulen, Gijsbertus W van

Hoofd Afd. OP BEL

Afd.Operationele Beleidsontw.

Den Haag - Min Def/Kalvermarkt

4/14/2008

Kol

Laan, Michiel A van der

CHEF KAB CLAS

CLAS/KAB

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

3/31/2008

LtKol

Wilmsen, Rudolf GAW

C-TF CIED

OTCOPN/ST/TF CIED

Amersfoort - Bernhardkazerne

5/1/2008

Maj

Bachrach, Dennis

HFD SIE S3 PAINFBAT

42PIB/STSTCIE/BATST/SIE S3

Oirschot - De R v Steveninckkz

4/1/2008

Maj

Goossens, Ralf Arthur

HOT CS ST CLAS

CLAS/CSGP/COGP

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

4/1/2008

Maj

Heimens, Frank P

HFD BUR VMA RMC

RMC-NOORD/SIE FM/BUR VMA

Darp - Johannes Postkazerne

3/3/2008

Maj

Daalen, Arjan F van

STOFF MATVERWV&PL CAV VERK

OTCMAN/KCEN/BUR CAV VERK

Amersfoort - Bernhardkazerne

4/1/2008

Maj

Jonge, Bennie MF de

SO2 G35 REAR

DC IOD: ARRC

Moenchen-Gladbach - Loc Rheind

3/1/2008

Maj

Daalen, Arjan F van

STOFF DOC&PL CAV VERK

OTCMAN/KCEN/BUR CAV VERK

Amersfoort - Bernhardkazerne

4/23/2008

Maj

Langeland, John

HFD SIE VERWERVING

CLAS/DOPOST/AFD FM/SIE VERWV

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

5/1/2008

Ritm

Vlaardingerbroek, Jochem LSO

MI&STSTESK/BATST/SIE S3/LSO

‘t Harde - Art Schietkamp

5/1/2008

Ritm

Rooders, Johannes M

Jr adviseur

DM 2 / Unit 2

Rijswijk - Madame Curielaan

3/1/2008

Ritm

Reinders, Laurens JJ

STOFF OPN SIE S3 MECHBRIG

13MECHBRIG/BRIGST/SIE S3/CURR

Oirschot - De R v Steveninckkz

4/7/2008

Ritm

Jonge, Jan Harmen AD de

Medewerker BS

Afdeling

Den Haag - Frederikkazerne

3/1/2008

Elt

Willemse, Roderick THM

FAC MECHBRIG

13MECHBRIG/STCIE/TACP

Oirschot - De R v Steveninckkz

4/1/2008

Elt

Bouwma, Jan

1e Medewerker DC

DC HR: Cluster 2

Enschede - DC HR

4/1/2008 5/1/2008

Elt

Wuring, Berend A

C-TRGP EOV

102EOVCIE/TRGP EOV

‘t Harde - Lkol Tonnetkazerne

Tlt

Borgman, Roland

C-VERKPEL FENNEK

43BVE/3VERKPEL/COGP

Darp - Johannes Postkazerne

4/4/2008

Tlt

Haan, Jeroen P J

C-VERKPEL FENNEK

42BVE/2VERKPEL/COGP

Oirschot - De R v Steveninckkz

4/1/2008

Tlt

Vlake, Remy HM

C-VERKPEL FENNEK

42BVE/3VERKPEL/COGP

Oirschot - De R v Steveninckkz

4/1/2008

Tlt

Huijsman, Wim-Pieter

STOFF GSA

MI&STSTESK/BATST/ASIC/GSA2

‘t Harde - Art Schietkamp

4/2/2008

Onderscheidingen tot juni: Naam

Kwalificatie

Uitgiftedatum

Ritm

Kruimelaar, Lefert J

Landmachtmedaille

3/25/2008

Elt

Velden, Peter van der

Landmachtmedaille

3/25/2008

Geul W.L.

Ridder in de Orde van Oranje Nassau

Rang

Oud res ritm

Uitstroom tot juni: Rang

Naam

Leeftijd op ontslagdatum

Ingangsdatum

Bgen

Strik, Antonius JM

56

4/1/2008

Ritm

Vos, Hendrikus J

55

4/1/2008

31

bijeenkomsten regelmatige terugkerende R e g e l m a t i g te r u g k e re n d e b i j e e n k o m s te n LUNCHES Brabantse Lunch Elke vierde woensdag van de maand v.a. 12.00 uur in auberge de Waag, Markt 32 te Boxtel. Info en opgave bij de res lkol mr. D. van Zuidam , tel: 0411 - 61 02 19 of e-mail: [email protected]

Den Haag Elke tweede donderdag van de maand v.a. 12.00 uur in de Pulchri Studio, Lange Voorhout 15, tel.: 070 - 358 94 74; inlichtingen en opgave aldaar of bij lkol b.d. drs A.J. Rosendahl Huber, tel 0655 - 99 18 08.

Tiel

Spanje

In principe om de maand op telkens wisselende lokaties. Informatie bij de oud res elnt G.E. van der Werff, tel: 0344 - 69 19 43.

Marbella, bij de oud res elnt jhr. M.L. de Blocq van Scheltinga, adres: Finca Linda Vista, E-29110 Monda. Tel.: (0034) 95 211 2739 of (0034) 68 074 9411.

BORRELS BUITENLAND Australië Sydney, bij de oud res elnt drs. H.A.J. Sprangers. Tel privé: 02 96341822, e-mail: [email protected]

België Brusselse VOC-borrel vindt plaats op uitnodiging en op wisselende locaties. Info bij oud res elnt D. Tromp, e-mail: [email protected]

Rotterdam Elke derde woensdag in de derde maand van het kwartaal v.a. 12.00 uur in Roei en Zeilvereniging “de Maas”. Info bij res elnt W. Aalders, e-mail: [email protected]

Canada Kingston Ontario, bij oud res elnt W. Jeronimus. The Deerfield, suite 209, 115 Barret Court, Kingston, Ontario. Tel: 613 - 542 - 96 87, fax: 613 - 542 - 58 72

Zutphen Elke eerste donderdag van de maand v.a. 12.00 uur in de Roskam te Gorssel, info: maj b.d. H.A.G. Nix, tel: 0575 - 52 80 02, e-mail: [email protected] .

BORRELS NEDERLAND

Curacao Willemstad, bij oud res ritm F. Fontein. Flexibel qua locatie, datum en tijd. De Ketel One Vodka en Ketel 1 jenever staan altijd koud. Tel: +59 99 461 0425 of +59 99 529 7027, e-mail: [email protected]

Amersfoort-Bernhardkazerne

Frankrijk

Vereniging Officieren Cavalerie School (VOCS) organiseert 4 x per jaar de cavalerieborrel op de Bernhardkazerne. Uiteraard zijn ook VOC-leden van harte welkom. Opgave en inlichtingen bij maj J. van Bommel, tel: 033 - 466 12 81

Mornac sur Suedre, elke dinsdag bij oud res maj J.H. Goedkoop in Le Mornac, 21 rue des Halles, 17113 Mornac sur Suedre. Tel.: +33 546 22 63 20, e-mail: [email protected] Opgave: tel aanmelden 1 dag vooraf .

Amsterdam/ ’t Gooi

Leden en niet leden op doorreis zijn welkom bij kol b.d. mr. C.H. Blok, Château des Loges, 61250 Hauterive, Orne. Tel.: +33 233826756, e-mail: [email protected]

De Henk Oortman Gerlings borrel in jan, mrt, jun en nov. De borrel wordt altijd gevolgd door een maaltijd. Aanmelden bij res ritm M.P. Oortman Gerlings via e-mail: [email protected] of bij res elnt R. Hermens via e-mail: [email protected]

32

Luxemburg Bij de oud res elnt jhr. T.C.H.N.G. van Rijckevorsel. Tel (en fax): 00-(352)-770436.

Cavaleristen in Barcelona zijn welkom om contact op te nemen met Mark Wuijten, e-mail: [email protected]

Albanië Cavaleristen op doorreis of een stay in Albanie zijn welkom om contact op te nemen met Hans Kuijpers via [email protected], [email protected] of [email protected]. Zij kunnen zich ook aanmelden via de NLD Ambassade in Tirana alwaar echtgenote Christine werkt.

UK Londen, in de Cavalry and Guards club, 127 Piccadilly. Afspraken met res elnt G.J. ter Brugge. Tel: +44 20 76773875 of e-mail: [email protected].

USA New York, info bij oud res elnt jhr. Job B.B. Sandberg. (Office) tel: 1-646-4247210, e-mail [email protected], (prive) tel:1-203-655-4003, e-mail: [email protected]. Lancaster (Pennsylvania), bij de oud res elnt W.R.H.M. van Huystee. Tel: kantoor (717) 393-1551 en thuis (717) 393-3005. Atlanta (terug van weggeweest), bij res ritm Robert B. Koch 44 05 10 209 ‘t Hoveke 730 Mt Paran Rd NW Atlanta Ga 30327 Tel: 404 323 6075 / 404 843 3946 [email protected]

n

VO C A c t i v i te i te n k a l e n d e r 2008 datum

activiteit

plaats

contactpersoon

7/3/2008

VOC-lunchtafel; de Roskam

Gorssel

Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected]

7/3/2008

VOC-lunchtafel; de Roskam

Gorssel

Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected]

7/10/2008

Haagse VOC Koffietafel

Den Haag

Pulchri Studio: 070-3589474 of Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber; [email protected] 06-55991808

7/23/2008

Brabantse Lunch

Boxtel

res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected]

8/7/2008

VOC-lunchtafel; de Roskam

Gorssel

Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected]

8/7/2008

VOC-lunchtafel; de Roskam

Gorssel

Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected]

8/14/2008

Haagse VOC Koffietafel

Den Haag

Pulchri Studio: 070-3589474 of Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber; [email protected] 06-55991808

8/27/2008

Brabantse Lunch

Boxtel

res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected]

9/4/2008

VOC-lunchtafel; de Roskam

Gorssel

Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected]

9/4/2008

VOC-lunchtafel; de Roskam

Gorssel

Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected]

9/11/2008

Haagse VOC Koffietafel

Den Haag Pulchri

Studio: 070-3589474 of Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber; [email protected] 06-55991808

9/11/2008

VOC Golfdag Anderstein

Maarsbergen

res Ritm Jhr ir M.O.M. van der Goes; [email protected]

9/14/2008

Cavalerie Ere Escorte/Bereden beëdiging

Den Haag

res Ritm M. van der Goes; [email protected]

9/16/2008

Cavalerie Ere Escorte/Prinsjesdag

Den Haag

res Ritm M. van der Goes; [email protected]

9/17/2008

Lunch KR&ZV “de Maas”

Rotterdam

res Elnt W.J.G. Aalders; [email protected]

9/24/2008

Brabantse Lunch

Boxtel

res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected]

9/25/2008

Commando-overdracht RHPO

Havelte

Kol J.C.L. Bolderman; [email protected]; 06-53224873

10/2/2008

VOC-lunchtafel; de Roskam

Gorssel

Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected]

10/4/2008

MNC Vriendendag

Amersfoort

10/4/2008

SROC reunie

Amersfoort

res Ritm Jhr ir M.O.M. van der Goes; [email protected]

10/9/2008

Haagse VOC Koffietafel

Den Haag

Pulchri Studio: 070-3589474 of Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber; [email protected] 06-55991808

10/18/2008

Militair Ruiter Bewijs

’t Harde

res Elnt drs E.T. Woudenberg; [email protected]

10/26/2008

NRSV/Kaartleesoefening te paard

Havelte

oud res Lkol L. Winkelman; [email protected] Maj b.d. W.L. Plink 0578-612138; [email protected]

11/7/2008

VOA/VOC Borrel Oldebroek 16.00

Oldebroek

11/21/2008

Regimentsdiner RHHB

Amersfoort

11/22/2008

Concert Reunieorkest Trompetterkorps der Cavalerie

Amersfoort

Lkol bd K. Huizenga; 033-4753591

12/17/2008

Heinekenborrel

Amsterdam

oud res Elnt. M.H. Rijkens; [email protected]

tbd

Kilacadmondiner

Breda

tbd

Symposium

Breda

tbd

VOCS borrel

Amersfoort

Maj J.M.J. van Bommel 0334661281; [email protected]

33

In Memoriam Jonkheer Aer t van der Goes Luitenant-Kolonel der Huzaren b.d. Adjudant i.b.d. van Hare Majesteit de Koningin Oud Commandant Regiment Huzaren van Boreel Bronzen Kruis Ereteken voor Orde en Vrede met de gespen 1947, 1948, 1949 Ridder Erekruis in de Huisorde van Oranje Ridder van Eer en Devotie van de Souvereine Militaire Orde van Malta Amersfoort, 14 september 1923

Smeermaas (B), 8 maart 2008

Luitenant-kolonel Van der Goes had gekozen om zich in te zetten voor landsdienst, onvoorwaardelijk en met grote inzet. Hij had een uitgesproken opvatting over de officierseed en het officierschap. Ook huldigde hij de oeroude opvatting over leiderschap: goed voorbeeld doet goed volgen en wekt vertrouwen. Na de bevrijding meldde hij zich aan als oorlogsvrijwilliger voor het voormalig Indië. Na zijn opleiding in Engeland en zijn benoeming tot luitenant werd hij ingedeeld bij het 1e Verkenningregiment RHB. Hij vervulde hier de functie van pelotonscommandant en later eskadronscommandant. Zijn Bronzen Kruis bewijst dat een troepencommando hem op het lijf geschreven was. Zijn trouw aan de Koningin heeft hij in de meest letterlijke zin in de functie van adjudant van Hare Majesteit de Koningin waargemaakt. In ons Wapen vervulde hij verscheidene School-commandanten-functies zoals commandant Kaderschool, commandant School voor reserve Officieren der Cavalerie en commandant Cavalerie school. In deze functies kwamen zijn leidinggevende en vormende capaciteiten uitstekend tot zijn recht. Hij ging voor in sport, vakmanschap en inzet. Bovendien maakte hij duidelijk wat de Cavaleriehuisstijl hieraan toevoegt, namelijk: naast gevoel voor verantwoordelijkheid, respect door de rangen en erkenning van het gezag in ieders functie, zowel bij Officieren als Onder-Officieren. In 1970 werd hij benoemd tot commandant 103 Verkenningsbataljon. Het commando over dit bataljon, toen gelegerd in Seedorf (Duitsland), was een hoogte punt in zijn carrière. Met een manege in de buurt kon hij de paardensport weer intensief beoefenen. Trouwens binnen de cavalerie heeft hij veel voor deze sport betekend. Als Regimentscommandant benadrukte hij dat kameraadschap meer is dan camaraderie. Verbondenheid moet het resultaat zijn. Voor zijn sobats en de reünies van zijn Indië-eskadron heeft hij zich ingezet tot zijn gezondheid dit niet meer toeliet. Tijdens een bezoek in 1989 aan een boerderij in Cayou, waar Napoleon zijn laatste nacht doorbracht, werd hij en zijn drie collegae getroffen door het feit dat voor de Nederlandse gevallen Cavaleristen tijdens Quatre-Bras en Waterloo, geen monument aanwezig was. Toen zij dit zagen besloten zij voor deze wapenbroeders uit de vergetelheid ook een monument bouwen. Samen met hen heeft hij zich hiervoor tomeloos ingezet. In 1990 werd het monument voor onze gevallen kameraden onthuld. Trouw en kameraadschap stond hoog in zijn standaard; bovendien liet hij zich wezenlijk leiden door een strofe uit de Boreelmars: “trouw aan elkaar en voor ons is niets teveel” . Zijn kameraadschap en trouw waren een voorbeeld voor iedere cavalerist en een blijvend gemis, ook voor zijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen. Dat hij ruste in vrede. Lkol b.d. P.H. Hoevenaars Lkol b.d. J.L. Johan

34

In Memoriam P. H . G . H o r s t i n g Luitenant-kolonel b.d. der Cavalerie Paul Henri Gerard Horsting, geboren op 7 juni 1937 te Soerabaja, is op 27 maart 2008 in Apeldoorn overleden. Paul meldde zich op 2 september 1958, nu bijna 50 jaren geleden, op de KMA in Breda voor het volgen van een opleiding tot officier bij het Wapen der Cavalerie. Wat al snel aan Paul opviel was dat hij er altijd keurig uitzag en veel aandacht besteedde aan zijn kleding en het onderhoud van zijn PSU. Hij blonk niet speciaal ergens in uit, maar voltooide in grote gelijkmatigheid in de normale tijd de opleiding. In juli 1961 kreeg Paul z’n “officiersbul” en eind augustus van dat jaar werd hij beëdigd tot 2de Luitenant bij het Wapen der Cavalerie. Hij werd paraat bij 11 Tankbataljon in Oirschot en zag er nog steeds uit als door een ringetje te halen. Maar hoe hij ook poetste, het bokkentuig van zijn brigadecommandant, kolonel Jan Nix, glom altijd mooier. Na deze eerste parate periode kwam Paul op het toenmalige Depot Cavalerie in Amersfoort bij de rekrutenopleiding terecht. Hierna ging hij terug naar Oirschot. Paul heeft binnen de Cavalerie een normale loopbaan gevolgd, d.w.z. na pelotonscommandant werd hij eskadronscommandant en later nog Commandant van het 54e (mobilisabele) Tankbataljon. In de tussentijd diende hij op staffuncties op diverse niveaus en als plaatsvervangend bataljonsconmmandant van 41 Tankbataljon in Hohne/West-Duitsland. Maar tussendoor wilde Paul meer van de krijgsmacht en de wereld zien. Hij werd als één van de eerste Cavalerieofficieren waarnemer in het Midden-Oosten en het gezin ging mee. Paul was gestationeerd op de Golan hoogvlakte toen de Jom Kippoer oorlog werd uitgevochten, voorwaar een risicovolle missie. Terug in Nederland heeft hij als Lso bij ASOC-AFCENT in Brunssum gediend midden tussen luchtmachtpersoneel en maakte interessante oefeningen mee in de bunker in de grotten van de St. Pietersberg. Hij was daar geliefd bij het personeel. Deze twee plaatsingen hebben invloed gehad op de laatste 15 jaren van zijn leven. Paul eindigde zijn l oopbaan als luitenant-kolonel. Na pensionering wilde hij het liefste in het buitenland gaan wonen, want Nederland vond hij maar klein, bekrompen en vol. En dan dat belastingklimaat. Marlies werkte nog en vond het geen goed idee, waarna hij zijn plannen wijzigde en op gezette tijden verkiezingen ging helpen monitoren in diverse landen, nu via Buitenlandse Zaken bij de Europese Unie. Marlies reisde hem soms achterna en samen hadden ze dan een fijne vakantie. Paul haalde kort na zijn pensionering een vliegbrevet en heeft genoten van het feit dat hij soms alleen kon uitvliegen; en Marlies genoot omdat hij die avond weer thuis was. Na het overlijden van hun vriend Gerard Schillemans namen ze 2 lobbessen van honden in huis, omdat Monique ze niet kon verzorgen. Paul was geweldig voor die beesten en beleefde veel plezier aan het dagelijkse loopje. Paul was voor velen geen open boek. Hij had ook geen behoefte aan veel mensen om zich heen. Maar hij was trouw aan zijn vrouw, kinderen, familie, enkele goede vrienden en zijn principes. Het devies van zijn Regiment “Door het juiste te doen vreest gij niemand” was ook de zijne. Paul, je hebt je leven geleefd zoals jij vond dat je het moest doen. Honi soit qui mal y pense. Lieve Marlies, Philip en Patricia, Victor en Gerard, Fabian en Marleen en Rob, Nella en kinderen, de Cavalerie promotie 1961 wenst jullie veel sterkte met het verwerken van het verdriet. Paul, het is ons een voorrecht je als vriend en jaargenoot gekend te hebben. Wij zullen je niet vergeten. Selamat Jalan. Rust in vrede. Lkol b.d. J.W. Maas

35

DFD De Financiële Dienstverleners Met meer dan 50.000 tevreden relaties is DFD één van de grootste particuliere assurantiebemiddelaars van Nederland. DFD, maatwerk in financieel advies!

Wat wordt uw volgende reisdoel? Op uitzending naar Afghanistan of op vakantie naar Spanje... Een goede reisverzekering zou tot uw standaard uitrusting moeten behoren! Hiervoor bent u bij DFD aan het juiste adres. Onze doorlopende reisverzekering biedt een werelddekking en heeft standaard een annuleringsverzekering, beide zonder premietoeslag. Hiermee bespaart u zich de ‘dure’ annuleringsverzekering bij het boeken van een vakantiereis.

Gaat u langer dan een half jaar aaneengesloten naar het buitenland dan is onze reisverzekering hierop aan te passen. U krijgt een maatwerkproduct dat helemaal is afgestemd op uw wensen en persoonlijke omstandigheden, waarmee u zowel privé als zakelijk goed verzekerd op reis kunt!

Voor militairen is het belangrijk dat ook dienstreizen en uitzendingen verzekerd zijn. Bij de meeste reisverzekeringen zijn deze niet standaard inbegrepen, maar bij DFD wel. Daarnaast sluit de repatriëringsdekking naadloos aan op de regelgeving en voorzieningen van het Ministerie van Defensie.

Wilt u meer weten over de DFD Doorlopende Reisverzekering, neem dan contact op met DFD De Financiële Dienstverleners. www.dfd.nl/dlr.htm

DFD Doorlopende reisverzekering Verzekeren • Hypotheken • Sparen • Pensioenen Tel: (040) 20 73 100 • E-mail: [email protected] • www.dfd.nl