50 jaar SOBEKA FOTOCLUB

50 jaar SOBEKA FOTOCLUB – 1957 – 2007 De beginjaren van Beka Foto-Ciné Club.(19571963) 1. De eerste vergaderingen en clubactiviteiten.

De nood aan een eigen donkere kamer liet zich meer en meer voelen, en na een lange zoektocht kon een oplossing gevonden worden in de kelders van het Kasteel Bekaert in de Otegemstraat rechtover het Gemeentehuis van Zwevegem. Het is dan ook logisch dat de meeste vergaderingen in het teken zouden staan van leren fotograferen en ontwikkelen van films en vergroten van foto’s, maar ook van het bespreken ervan. In die periode waren er al enkele clubleden die wat ervaring hadden, zoals A. Wieme en G. Buset (toen al in bezit van een LEICA). Maar het zou vooral Raymond Lefebvre zijn die het belangrijkste aanspreekpunt werd voor de beginners en hij was dan ook voor heel wat clubleden de echte leermeester. In november werd een kunstfotograaf uit Harelbeke (de heer Vandecasteele) uitgenodigd om zijn visie over “FOTOGRAFISCH ZIEN” toe te lichten. Later kregen we ook nog G. Snoeck (bestuurslid B.F.F.K.) als gastspreker met het thema: “Strekking in de HEDENDAAGSE FOTOGRAFIE”. Al spoedig bleek één vergadering per maand niet meer te volstaan en het programma wordt herschikt: één vergadering per maand voor voordrachten of theorie, en één vergadering met meer praktijk (een soort werk- of demonstratievergadering). Van de eigen clubleden zorgden André Wieme, Georges Buset en Raymond Lefebvre in die eerste periode elk voor een lesavond. Voor alle technische wetenswaardigheden konden we vooral bij André Wieme terecht.

SOBEKA Fotoclub

Nog geen week na de stichtingsvergadering werd reeds een eerste clubvergadering gehouden (donderdag 29-8-1957). Aan de 45 aanwezige clubleden werd meteen een lidkaart bezorgd, samen met de opgevraagde beginnerdocumentatie van Gevaert Fotoclub. Op zaterdag 14-9-1957 volgde al een eerste clubuitstap naar de Vlaamse Ardennen met Oudenaarde en Ronse als hoofdbrok. Jammer genoeg was het slecht weer en er waren slechts een 25-tal clubleden mee, onder leiding van gelegenheidsgids: de heer Dopchie. De eerste foto-oogst was dan ook eerder ontgoochelend. In onze archieven hebben we toch nog een paar souvenirfotootjes (met de typische gekartelde randen van toen) van opnamen in Oudenaarde met een klassieke “box”. De fotograaf was Raymond Lefebvre.

50 jaar SOBEKA FOTOCLUB – 1957 – 2007 De beginjaren van Beka Foto-Ciné Club.(19571963) Wat de naam “Ciné-club” betreft werd vastgesteld dat het aantal geïnteresseerden aan “film” eerder laag was en “Ciné-club” zou geleidelijk aan volledig verdwijnen zodat we verder nog enkel spreken van Beka Fotoclub (later Sobeka). Terloops, wat dia’s betreft: er waren wel soms diaprojecties als clubactiviteit, meestal een reisreportage (een diaprojector van de firma Bekaert werd hiervoor gebruikt). Ook in de eerste tentoonstellingen voor het publiek werd aandacht besteed aan de dialiefhebbers. Bij de eerste clubtentoonstelling moesten de dia’s echter met een vergrootglas bekeken worden want ze lagen gewoon op een lichtbak. Daarna werden afzonderlijk van de fototentoonstelling ook diaprojecties voor het publiek voorzien.

2.1.Een beetje geschiedenis. Toen er beslist werd om een volledige donkere kamer in te richten werd binnen het Bestuur van de club automatisch richting Gaby Gousseau gekeken. Gaby was toen al vanaf 1941 bij Bekaert als verantwoordelijke van het Bekaert-labo. Technisch goede industriële foto’s waren hierbij essentieel. Via experimenten op basis van het toenmalige Gevaert-fotohandboek en proefondervindelijke testen werd een goede ontwikkelmethode gevonden met een juiste combinatie van gevoeligheid, belichtingstijd en ontwikkelaar. Zo was Gaby Gousseau eigenlijk de oprichter bij Bekaert van een soort industriële Bekaert-fotodienst waarbij heel gedetailleerde microscoopfoto’s van o.a. doorsneden van draad enz. gemaakt werden en ook ontwikkeld en vergroot. Ondertussen was Sylvère Vanhuysse, een ander bestuurslid, verantwoordelijk geworden voor o.m. de klassieke fotografieopnamen van Bekaert personeelsleden, gebouwen, machines enz. Hij werd zelfs de eerste die aan luchtfotografie deed met opnames vanuit een vliegtuigje. Zo kon men regelmatig de uitbreiding van de Bekaert-fabrieksgebouwen volgen op basis van foto’s uit de lucht. Het gebeurde aldus dat nogal eens beroep werd gedaan op het labo om ook deze films en foto’s te ontwikkelen. Michel Hellin werd de man van de dagelijkse praktijk in de fotodienst van het labo en hij werd dan ook gevraagd om de beginnende fotoclubleden te helpen opleiden zodra we zouden beschikken over een eigen donkere kamer.

SOBEKA Fotoclub

2. De Donkere Kamer van de Fotoclub.

50 jaar SOBEKA FOTOCLUB – 1957 – 2007 De beginjaren van Beka Foto-Ciné Club.(19571963)

Na eliminatie van enkele projecten, die ofwel te duur uitvielen, of nog te lang op zich zouden laten wachten, kwam architect Fritz Matton met het uiteindelijke voorstel om in de kelders van het Kasteel van de familie Bekaert in de Otegemstraat te Zwevegem, ruimte vrij te maken voor één of twee donkere kamers. Er was gelukkig een afzonderlijke toegang waarvoor we de sleutels ter beschikking kregen via de portier van het bedrijf. Arnold Roelstraete (ook bestuurslid) zou instaan voor de nodige aanpassingswerken en Raymond Lefebvre werd gevraagd om samen met Michel Hellin verantwoordelijk te willen zijn voor de opvolging en de goede orde in de donkere kamer. Eerste werk was dan ook een reglement op te stellen voor het gebruik ervan, en vooral ook van de producten zoals ontwikkelaar, fixeer, papier enz. Het eerste materiaal (een DURST-vergroter 6X9 en kleinbeeld) incl. baden en glanstoestel werd gekocht bij de Kortrijkse fotograaf D. Vervaeke die de grootste korting toestond. De Zwevegemse fotografen waren niet geïnteresseerd en stonden eerder negatief t.o.v. ons, “amateur-fotografen”. Het totaal geïnvesteerde bedrag in materiaal was toen ca. 18.000 oude Belgische franken. Tweedehands werd nog een kleinbeeldvergroter, lampen, schalen, alsook een MECABLITZ aangekocht voor de prijs van 3.500 F. De interesse voor het doka-werk was toen zo groot (direct al ongeveer 30 inschrijvingen) dat er een planningschema moest opgesteld worden waarbij de DOKA in feite dagelijks gebruikt werd. Na een korte inloopperiode werd de noodzaak gevoeld om een speciaal DOKA-dagboek aan te leggen, verplicht in te vullen door elke gebruiker. Dit boek is nog altijd bewaard, alhoewel onvolledig, en bevat aantekeningen van 1959 tot 1970. In totaal hebben er in die periode meer dan honderd clubleden gebruik van gemaakt, waarvan ons nu niet alle namen nog bekend voorkomen. In principe moest iedere doka-gebruiker gewoon het uur van aankomst en vertrek invullen en wat hij gedaan had (vb. films ontwikkelen, of foto’s maken) en aantekenen als er iets niet in orde was, ofwel als er voorraden dreigden uitgeput te raken. Hierna vindt U een korte bloemlezing van neergepende teksten in de loop van al die jaren:

SOBEKA Fotoclub

2.2. De Kelder van het Kasteel. (1959-1980)

50 jaar SOBEKA FOTOCLUB – 1957 – 2007

07-1-1960: Controle door ir. J. Cauwe 22u. (van nachtdienst bij Bekaert):“de heer Vanneste wordt verzocht het water niet gans de nacht te laten lopen om foto’s te spoelen. Dit schijnt mij overdaad”; 27-4-1960: R.Lefebvre: bij het afdrogen, gele schaal 18X24 cm gebroken; 28-7-1960: R. De Bie: te 18.30u toegekomen, er was geen ontwikkelaar meer; 30-8-1961: A. Brijs: de glaceerplaat is sterk geschonden;. 20-9-1961: J. Desmet: ik vond de waterbakken in beide lokalen zeer bevuild; 16-2-1962: E. Depaemelare: horloge van kleinbeeldvergroter werkt niet goed, na enkele seconden belichting valt het licht uit; 19-5-1966: F. Malfait: “glas van grote vergroter was gebroken”; 07-6-1966: G. Derijcke: glaceuse geeft elektrisch contact (slechte draad??) ; 05-1-1968: A. Vandeghinste: Ik stel voor dat de bezoekers van de internationale fototentoonstelling van Sobeka ook eens de gelegenheid wordt gegeven onze donkere kamer te bezichtigen. Het zal zeker een openbaring voor hen zijn.

SOBEKA Fotoclub

De beginjaren van Beka Foto-Ciné Club.(19571963)


Dat er ook al eens ongelukjes gebeurden in de DOKA is zeker in de periode van oefenen en experimenteren bijna vanzelfsprekend. Zoals die keer dat Marcel Baert verstrooid het licht aanstak in de donkere kamer om nog te tellen hoeveel vellen papier er nog in zijn farde met fotopapier staken. Na het afdrukken van foto’s goten “beginners” wel eens ontwikkelaar bij het stopbad, of omgekeerd, zodat een volgende amateur helemaal geen resultaten kreeg. In die startperiode leerde Raymond Lefebvre ons hoe we, met veel geduld en met de nodige knowhow, de film moesten proberen in het pikdonker in de ontwikkeldoos te krijgen. De meeste echt actieve clubleden hebben zich daarna redelijk vlug thuis geïnstalleerd. Een hele periode hebben praktisch alle clubleden dezelfde filmontwikkelaar gebruikt. We noemden hem A+B ontwikkelaar. De formule werd gevonden in een Engelstalig tijdschrift en het was meestal Valère Vancauwenberghe die de ontwikkelaar aanmaakte op basis van de juist afgewogen producten aangekocht bij apotheker Seynaeve te Zwevegem. Het principe was dat we al onze opnamen maakten met Kodak Panatomic X film (15 DIN!) die echter belicht werd als 24 DIN, en 10 min. ontwikkeld in A-ontwikkelaar op 21° C. De B-ontwikkelaar was alleen als aanvulling bedoeld, telkens een film ontwikkeld was, zodat we altijd dezelfde ontwikkeltijd konden aanhouden. Het ontwikkelen van films in de doka gebeurde later meestal in grote rechtstaande PVC buizen waar ontwikkelaar en fixeer in aanwezig was en waar men de films kon inhangen met onderaan een knijper met gewichtje waardoor de film in zijn gehele lengte strak kon hangen. Bij het inhangen moest men alleen maar opletten dat de film u niet ontglipte, waarbij u dan verder een hoop miserie te wachten stond. Vanaf 1966 werd dit systeem echter stopgezet en werden individuele ontwikkeltanks gekocht waar men 1 of meer films (kleinbeeld) in kon ontwikkelen.

SOBEKA Fotoclub

Heel dikwijls werd ook genoteerd: ontwikkelde foto’s meegenomen naar huis om nog verder te spoelen en te drogen. Het vervoer naar huis gebeurde meestal met de fiets. De foto’s lagen dan ofwel in een plastieken schaal of in een emmer met wat water in. In die tijd beschikten er nog niet veel clubleden over een auto. Meestal werd de doka gebruikt na de werktijd bij Bekaert of in het weekend.


Eigenlijk stonden bijna alle clubactiviteiten in het teken van zwartwitfotografie. Toch moeten we toegeven dat er een paar schuchtere pogingen waren om ook met kleurenfotografie te proberen. In één van de eerste fototentoonstellingen werden er zelfs enkele kleurenfoto’s tentoongesteld van Raf De Bie (4) en André Wieme (2) en later nog van Valère Vancauwenberghe en Leon Vanneste. Voor zover we weten zijn er achteraf niet veel experimenten gebeurd met kleurenfoto’s in onze DOKA, tenzij later in beperkte mate met dia’s, zoals het zelf ontwikkelen van dia’s en het maken van kleurenfoto’s van dia’s. Vanaf 1969 komt er een nieuw DOKA reglement. Er wordt nog alleen A+B ontwikkelaar ter beschikking gesteld. Jan Demets en Roger Vanhaverbeke staan nu in voor de DOKA, die vooral nog als opleiding zal gebruikt worden.

SOBEKA Fotoclub

In het algemeen kon gesteld worden dat fotografie, éénmaal de periode van het gewoon familie-portretje achter de rug, een dure hobby was, en zeker met de grote formaatfoto’s (30x40cm). Om enigszins te besparen werden o.m. films in grotere lengten aangekocht, waarbij deze dan in de doka moesten worden overgespoeld tot het klassiek filmrolletje. Een groot probleem was zeker ook de techniek van het glanzen van barietfoto’s van 30x40cm. Hierbij werden alle mogelijke trucjes uitgeprobeerd om toch maar een perfect resultaat te bekomen. Er kwamen ook nieuwe trends zoals “solarisaties” “grove korrelfoto’s” “afwerking met kadertjes” en alhoewel er ook een trend kwam naar kleinere formaten, toch zou de presentatie van de foto’s op het klassiek formaat 30x40 zich blijven handhaven.


De clubleden hadden voor 1958 als doel: tegen Pasen een volwaardige tentoonstelling met de eerste clubfoto’s, te samen met werken van de Bekaert schilderclub. In het Bekaert-personeelsblad (Beka-bode) werd regelmatig aandacht besteed aan de diverse bedrijfsclubs waaronder ook aan Beka-Fotoclub. In een artikel over de geplande tentoonstelling lezen we o.m.: “Wat de foto’s betreft welke zullen tentoongesteld worden, we durven nu nog niet zeggen dat het allemaal “klasse foto’s” zijn, want we zijn immers nog maar beginnelingen in het vak. Maar dat er veel goede en mooie foto’s bij zijn, is een feit. En bijna alle foto’s (18X24cm) werden door de leden zelf, in de donkere kamer van de fotoclub, vergroot”. Over de tentoonstelling die plaats vond in de grote feestzaal van Bekaert (in de Bekaertstraat), werd ook nog geschreven: “Dat er boven de honderd foto’s zouden tentoongesteld zijn, had wel niemand verwacht. Ook grote baas Leon Bekaert, was verwonderd dat er op zo een korte tijd, zoveel goede foto’s door zoveel personeelsleden, konden gemaakt worden”. Eerlijkheidshalve moeten we vermelden dat de Kortrijkse Fotoclub ook foto’s had bezorgd (allemaal 30X40cm) waar we toch een beetje naar opkeken. Op het einde van het jaar keek de secretaris van de fotoclub Isidoor Samijn met voldoening terug op het eerste volledige clubjaar. Veel clubleden waren zover dat ze volledig zelfstandig films en foto’s ontwikkelden. De voordrachten en lessen hadden als resultaat dat er betere foto’s gemaakt werden, en de auteurs hun foto’s ook kritischer konden selecteren. De nieuwe doelstelling voor 1959 werd: nog betere foto’s zowel qua inhoud als techniek, en nu ook op groter formaat 30X40 cm. om ze ook naar andere fotosalons te kunnen opsturen. Als de foto’s ook daar aanvaard werden om tentoon te stellen, dan zouden we pas weten dat ze kwalitatief voldoende hoogstaand waren.

SOBEKA Fotoclub

3. De eerste Clubtentoonstellingen (1958-1963)


Van dan af zou het een jaarlijkse traditie worden om met ZwevegemKermis met een fototentoonstelling naar buiten te treden. Naar aanleiding van het 80-jarig bestaan van de firma Bekaert werd voor het eerst een internationaal karakter gegeven aan de tentoonstelling van 1960. Er werd hiervoor beroep gedaan op de verschillende (Bekaert) draadfabrieken en verkoopkantoren over de ganse wereld verspreid. En er werd een eenvoudige maar voortreffelijke catalogus gedrukt met een vijftal foto’s. J. Vandendriessche van de Kortrijkse Fotoclub had de foto’s gejureerd en aan de beste werken werden onderscheidingen toegekend.

SOBEKA Fotoclub

Dat de evolutie van de kwaliteit van de foto’s op korte tijd enorm vooruitging, konden we vaststellen op de 2e fototentoonstelling van Beka Fotoclub, deze keer met Zwevegem-Kermis 1959. Een onbekende bezoeker aan de tentoonstelling schrijft hierover in de “Beka-bode” o.m. het volgende: “De geest van deze tentoonstelling ademde iets heel speciaals, de clubleden betoonden zich zeer hulpvaardig en gedienstig voor ons, leken.” Een tweede opvallende bijzonderheid was: “de poëtische zin der tentoonstellers”. We hadden dit niet zo direct verwacht van mensen, uit zo’n prozaïsch milieu, als een draadtrekkerij, een planningdienst enz.” Later schrijft een enthousiaste Voorzitter Raf De Bie eveneens in de Beka-bode het volgende: “We zijn uiterst tevreden dat onze tentoonstelling een daverend succes is geworden op gebied van kwaliteit, deelname en belangstelling”.


Maar het bleef haalbaar en voor de tentoonstelling in 1961 was er zelfs opnieuw iets extra. We kregen de gelegenheid om via de “BelgischLuxemburgse Vereniging van fabrieksbladen” de foto’s tentoon te stellen van een internationale fotowedstrijd onder het motto “DE MENS AAN DE ARBEID” vooraleer deze tentoonstelling naar Brussel zou gaan. De vorige tentoonstellingen vonden plaats in WENEN en TURIJN. Een hele eer dus voor de fotoclub. En we moeten er bovendien aan toevoegen dat clublid Leon Vanneste (sinds 1959 ook bestuurslid) op deze prijskamp de eerste prijs haalde voor de beste foto van België. In totaal stelden 21 clubleden tentoon met een 90-tal foto’s en er waren deze keer 4 clubleden die ook kleurfoto’s presenteerden (Raf De Bie, Valère Vancauwenberghe, Leon Vanneste en André Wieme). Daarnaast was er eveneens een kleurendiaprojectie “De Vier Jaargetijden” met werk van 14 clubleden. Van de “Mens aan de Arbeid” hingen er 50 Belgische, naast 400 buitenlandse foto’s (Denemarken, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Nederland, Italië, Oostenrijk, Zweden en Zwitserland). De openingstoespraak werd deze keer gehouden door Marc Verhaeghe de Naeyer (schoonzoon van Leon Bekaert) die de club feliciteerde met de steeds beter wordende foto’s en aanspoorde om op dezelfde weg voort te doen. Een fiere Voorzitter Raf De Bie prees alle clubleden voor het geleverde werk, en niet in het minst om die zo grote tentoonstelling “De Mens aan de Arbeid” deftig te kunnen presenteren. Een speciaal woordje van dank ging nog eens naar duivel-doet-al Valère Vancauwenberghe, vooral voor zijn vele werk in de “donkere kamer”. En de voorzitter deed ook een oproep aan de clubleden om meer zorg te besteden aan het clubmateriaal en ervoor te zorgen dat de vele liefhebbers de donkere kamer in propere omstandigheden konden gebruiken.

SOBEKA Fotoclub

Daarnaast werd er een doorlopende diaprojectie voorzien, met o.m. een reeks over “een reis naar Engeland” (dia’s van Georges Buset, Raymond Lefebvre, Leon Vanneste en Paul Vervaeke) en ook van “ De Berenstoet” te Zwevegem. Er werden ca. 100 foto’s van 17 clubleden tentoongesteld en van het buitenland (Engeland, Frankrijk, Italië, Nederland en USA.) kwamen er eveneens nog ca. 50 foto’s. In zijn openingswoord zegde Leon Bekaert, dat hij zich gelukkig prees met de heel zinvolle vrijetijdsbesteding van zoveel personeelsleden en hij vond de steun die aan de Fotoclub gegeven wordt dan ook een goede investering. De publieke belangstelling overtrof alle verwachtingen, en het bestuur begon zich bezorgd af te vragen of dit in de toekomst nog wel haalbaar zou blijven.


Naast het fotosalon werden ook drie diaprojecties voorzien op 8, 9 en 10 september van Zwevegem-Kermis 1962. En ook hiervoor waren er 16 deelnemers nl.: Bekaert Antoon, Brijs Antoon, De Bie Raf, Decock André, Labarque Walter, Leroy Leon, Libbrecht Herman, Nolf Joachim, Opsomer Honoré, Samijn Isidoor, Vancauwenberghe Valère, Vancrombrugghe Werner, Vanhaverbeke Roger, Vanneste Leon, Vervaecke Paul en Wieme André. Het eerste Nationaal Fotosalon van 1963 zou een belangrijke mijlpaal betekenen in de geschiedenis van Sobeka Fotoclub. Als jonge Beka Fotoclub hadden we toch al diverse belangrijke prijzen behaald zoals o.m. de zeer gewaardeerde “Schaal Dr. VandeWeyer” waarbij heel wat gereputeerde fotoclubs van de Belgische Federatie van Fotokringen geklopt werden. Het bestuur vond dat we zelf best wel eens een Nationaal Fotosalon konden organiseren. Toch was het met gemengde gevoelens dat uitgekeken werd als dit nieuwe initiatief wel zou aanslaan. Er moest echter niet getwijfeld worden: het werd een onverhoopt succes, niet alleen wat deelname betrof, maar ook qua publieke belangstelling. Onze gelegenheidsjuryleden (Isidoor Samijn, Valère Vancauwenberghe, Leon Vanneste) hadden uit 558 ingestuurde foto’s van 152 auteurs, een selectie gemaakt van ca. 150 foto’s. Van Beka Fotoclub (met 58foto’s) hadden praktisch alle clubleden van het vorige jaar opnieuw tentoongesteld en er kwamen ook een paar nieuwe doka-werkers o.a. Honoré Opsomer, maar ook jonge beginnelingen zoals Jan Demets, Marc Lafaut, Frans Libbrecht en Lucien Monserez.

SOBEKA Fotoclub

Dat de clubleden steeds betere kwaliteitsfoto’s maakten, resulteerde in aanvaardingen en prijzen in diverse wedstrijden en fotosalons. Het clubsalon van 1962, met 115 foto’s, zou dan ook één van de betere tentoonstellingen worden, alhoewel er deze keer maar een bescheiden internationaal tintje aan gegeven was. Er was maar één eregast: Erico Saglio uit Argentinië(met 7 foto’s). Er waren niet minder dan 27 clubleden die werk tentoonstelden: in alfabetische volgorde: Brijs Antoon, Callewaert Kamiel, Dammekens Willy, De Bie Raf, Decock Jozef, Delaere Raoul, Demeire Frans, D’Hoop Vincent, Dierick Bernard, Labarque Walter, Leroy Leon, Libbrecht Herman, Libbrecht Harry, Nolf Joachim, Peellaers Louis, Samijn Isidoor, Vancauwenberghe Valère, Vandecasteele Michel, Vandeghinste Armand, Vandenborre Antoon, Vandenborre Georges, Vanhaverbeke Roger, Vanhessche Luc, Vanlede Walter, Vanneste Leon, Vervaecke Paul, Wieme André.


En daarmee had Beka Fotoclub de smaak te pakken van het organiseren van fotosalons. Vanaf 1965 zouden we dan definitief de nationale grens overschrijden: t.t.z. starten met een tweejaarlijks Internationaal Fotosalon, maar dat wordt een hoofdstuk apart.

SOBEKA Fotoclub

De tentoonstelling ging door in de zaal van de Technische Burelen van de firma Bekaert. Op de zeer druk bijgewoonde openingsreceptie met prijsuitdeling sprak Burgemeester Antoon Bekaert met bewondering over de zo snelle opgang van zijn Beka-Fotoclub. Hij verwelkomde ook Dhr. K. Van Houdt en Mevr. R. Backeroot, resp. voorzitter en secretaris van de B.F.F.K. Het zilveren plaket voor de beste zwart-wit foto ging naar A.C. Hendrickx van “Blanc et Noir” uit Brussel. Bij de eigen fotoclubresultaten ging de prijs van de gevorderden naar Armand Vandeghinste, en de prijs van de beginnelingen naar Jan Demets. Ook wat publieke belangstelling betrof werd het een succes dat de meest optimistische verwachtingen overtrof: meer dan 2.000 bezoekers. Een heel mooie catalogus met diverse groot afgedrukte foto’s blijft nog altijd een waardevolle herinnering van dit prachtig eerste Nationaal Fotosalon.

50 jaar SOBEKA FOTOCLUB

Recommend Documents