Mammoetprint Printwurk Iris Makkum. Kopij voor 15 juli insturen naar:

COLOFON: Redactie: Secreariaat:

M. Bylma K. Hibma S. Rypma R. Politiek S. Anema Sjouk Rijpma - Bosma Harlingerweg 23, Kimswert Tel.0517-642245 ING 36.33.364 Frieslandbank 29.36 .58.048

Opmaak verzorgd door: Rik van Stormbroek/Mammoetprint Drukwerk: Printwurk Iris Makkum Omslag: Klaas Hibma

Kopij voor 15 juli insturen naar: [email protected] Het volgende nummer is de Merkemienskip.

Moudekrûper: As ferwachten se tanks, sa sterk wurdt no de wâlbeskoeiïng

Is verhuisd naar Kimswerd. Nu te vinden bij de Bolle en de Hynst

Zo, daar is’ie alweer, de nieuwe Mienskip. De derde van het jaar 2010 en dat houdt dus in dat de halve jaargang er alweer opzit. De zomer- en vakantietijd komt eraan en dat geldt ook een beetje voor de redactie; het volgende nummer zal dur weinig redactioneel nieuws bevatten, maar dat wordt dan weer gecompenseerd door al het nieuws rond de merke, het Grutte Pier feest. Alleen die zaken die rond het moment van het verschijnen van Mienskip nr. 4 van belang zijn zullen worden meegenomen, de rest wordt later in nr. 5, het oktobernummer gepubliceerd. Als u iets hebt wat in het merkenummer moet komen, neem dan zo snel mogelijk contact op met de redactie of wanneer het iets rond de merke betreft met de feestcommissie. Omdat alles in de vakantietijd nou een keer wat langer duurt, willen zowel de redactie als de feestcommissie het materiaal liefst voor half juli zoveel als mogelijk is compleet hebben. Dan nu even terug naar het voorjaar. Na een lange winterstop is de draad weer opgepakt bij het Tolhek en zoals toegezegd is de rotonde met de Pinksterdagen verkeersklaar opgeleverd. De boel moet nog wat afgewerkt worden, maar wat er nu al ligt ziet er prima uit; jammer dat dit er met zoveel tussenstapjes moest komen, maar daar zullen we nu maar niet meer over zeuren, het is nu uiteindelijk toch goed gekomen. Waar we zeker niet over zeuren is de voortvarendheid waarmee het werk aan de Streek wordt aangepakt. Binnen enkele dagen was de straat uitgegraven en de riolering omgelegd waar dat nodig was. Tamelijk spectaculair was het moment dat het heechhout het veld moest ruimen; eerst werden de beide trapjes weggehaald en daarna werd de hele brug met een grote zwaai van zijn palen getrokken en op een dekschuit gezet om afgevoerd te worden. Om ruimte te maken voor de werkponton werden daarna alle palen, inclusief die van de vorige brug (die destijds net onder de waterlijn zijn afgezaagd) verwijderd. Daarna begon men met het plaatsen van damwand vanaf het eind van de Streek bij Izak en Griet v.d. Lei. In het begin ging het erg moeizaam; volgens de mannen die de damwand plaatsten kwam dit omdat er ter plekke erg veel oude heipalen in de grond zitten. Er moet hier lang geleden ergens een schutsluis hebben gelegen om boten vanuit de oude Marneslenk binnendoor naar Harlingen te laten varen; mischien zijn deze palen daar nog de restanten van. Na de eerste tien meter ging het echter heel snel en met de Pinkster was bijna de hele wal van damwand voorzien. Als het zo doorgaat zit met de bouwvak de hele nieuwe kade er wel in.

Het werk moet dan in elk geval zover gevorderd zijn dat in de vakantieperiode de doorvaart weer vrij is voor het (toeristisch) scheepvaartverkeer. Want het is weer zover, de vakantie staat voor de deur; velen gaan er weer opuit naar bestemmingen dichtbij of ver weg om even van rust en ontspanning te genieten. Hopelijk krijgen we een mooie zomer, dan is er in elk geval voor degenen die thuisblijven ook in ons eigen dorp genoeg te genieten met als hoogtepunt de aanstaande merke waarvoor de feestcommissie al weer druk mee bezig is. Goed, dan kijken we nu nog even naar wat er in dit nummer te lezen valt; op het moment dat deze rubriek geschreven wordt lijkt het het erop dat dit een behoorlijk dik nummer wordt met natuurlijk alle vaste rubrieken en bijdragen over verleden, heden en toekomst. Ook van diverse verenigingen zijn er weer bijdragen en dan zijn er nog diverse nieuwtjes en wetenswaardigheden. Ook moet er helaas weer ruimte vrijgemaakt worden voor een in memoriam. Verder is er weer een puzzlehoekje en komt er iemand aan het woord over zijn werk is het toetsenbord doorgeschoven naar een volgende persoon die iets over zichzelf zal vertellen. U ziet het ; tijd om op te houden met deze Om’e toer want er is genoeg ander materiaal om door te lezen. Gewoontegetrouw is het laatste woord in dit stukje nog even aan onze dorpsheld die nog lekker bijschnabbelt als fotomodel of tenminste als decorstuk voor een groepsfoto. Pier, siz it mar: “Vele toeristen vinden mijn robuuste lijf en knappe kop echt niet verkeerd; En met elke foto die van mij gemaakt wordt, voel ik mij dus nog steeds vereerd.



Nooit hoeft men te zeggen Pier sta effe stil; Want bewegen doe ik toch niet, hoe graag ik soms ook wil.”

Yn ferbân mei ús nije viadukt it fers viadukt fan Tiny Mulder. It komt út har bondel dy’t ek al de namme viadukt hat. viadukt in viadukt is boud foar wegen dy’t elkoar ha te mijen dus gean ik boppe en do ûnder lâns ik wit alteast dyn grêf net yn wat tiid of rjochting oft de himel is wy moasten ús needsaaklik fan elkoar befrije sa neamdest yn de deaskrik my -dyn bern- dyn mem de libbensrollen binn’ per slot omkearber grif giest dus boppe en ik ûnder lâns en sjochst loksillich lynjend oer de balustrade my gean omleech omheech de kurve lâns fan noch nomade

HULP VAN VROUWEN VOOR VROUWEN IN NEPAL Vrouwen voor Vrouwen is de naam van een medisch hulpverleningsproject voor Nepalese vrouwen met verzakkingsproblematiek. Deze organisatie bestaat inmiddels 10 jaar en organiseert twee keer per jaar een twee weken durend gynokamp in afgelegen gebieden. Afgelopen maand hebben we weer een kamp gehad en hebben we weer vele vrouwen behandeld. Elke keer ervaar ik het als heel bijzonder en dankbaar om hier mijn energie in te steken. Ik ben nu voor de derde keer mee geweest en er blijft nog veel werk te verzetten. Verslag van deze reis. Onze groep bestond deze keer uit 3 Nederlandse artsen, 1 verpleegkundige en 1 arts in opleiding. Het zogenaamde veldteam. We werkten samen met een Nepalese gezondheidsorganisatie “RHEST”( Rural Health and Education Service Trust), die de kampen voorbereidden veelal op verafgelegen en achtergebleven gebieden. Ons team werd bijgestaan door 2 Nepalese gynaecologen in opleiding, 6 verpleegkundigen, gezondheidsvoorlichters, een gids, een manusje van alles en plaatselijke gezondheidswerkers. De verpleegkundigen tolkten voor ons en omgekeerd leerden wij hen te onderzoeken, ringen aan te meten en hoe er mee om te gaan en te verschonen. De voorlichters gaven informatie over algemene hygiëne, verzakkingsproblematiek en andere gezondheidszaken. Zij gebruikten hiervoor grote platenboeken, vanwege het feit dat de meeste vrouwen niet kunnen lezen of schrijven. De vrouwen zaten heel geïnteresseerd in grote getale om hen heen. Wij reisden en trokken twee weken door het land. Na lange tochten over slechte wegen en in overvolle auto’s, vonden we eenvoudige onderkomens en kregen elke maaltijd weer het nationale Nepalese eten, dal bat, oftewel rijst met linzen. We maakten veel plezier. Onze werkomstandigheden waren zeer primitief, we hadden geen elektriciteit

en soms zelfs geen water. Met enige creativiteit richtten we onze kampen in en met meegebrachte gordijnen en vliegertouw probeerden we aparte onderzoeksruimtes te creëren. Met onze hoofdlampjes en meegebrachte natte washandjes en doekjes van het Kruidvat konden we ons prima redden. Het leven van de vrouwen in Nepal is helaas minder waard dan de dieren waar ze voor zorgen. Zij trouwen op jonge leeftijd en komen te

wonen in het huis van de man. De familie is vooral in de schoondochter geïnteresseerd als werkster en draagster van nageslacht en dan graag zonen. Hun gezondheid is minder van belang en mag vooral niets kosten. Door het vele en zware tillen, het grote aantal zwangerschappen is er veel verzakkingsproblematiek, die veel leed geeft.

De vrouwen bevallen veelal alleen en zonder (deskundige) begeleiding en gaan direct na de bevalling weer aan het werk met de baby op de rug. Niet bepaald bevorderlijk voor het herstel van het lichaam. Met een eenvoudige ring konden we de vrouwen goed helpen. Als een ring onvoldoende hielp was er een operatie te realiseren. Twee Nederlandse gynaecologen opereerden aan de lopende band al die vrouwen die we daarvoor selecteerden. De RHEST organisatie zorgde voor de logistiek, vervoer en verblijf begeleiding van familie en postoperatieve nazorg. Dit uiteraard zonder kosten voor deze vrouwen. De kosten worden gedragen door Vrouwen voor Vrouwen.

Het mooie van dit hulpverleners project is dat het een compleet geheel is, met direct resultaat en eigenlijk vrij eenvoudig te realiseren. Deze keer hebben we met name veel aandacht besteed aan kennisoverdracht , we vinden het belangrijk dat de Nepalese gezondheidsmedewerkers en zusters dit werk zelf kunnen doen. Ik vind dit werk zeer zinvol en besteed graag mijn tijd en kennis aan deze projecten. De vrouwen zijn heel arm en hun omstandigheden zeer primitief. Ze zijn heel vriendelijk en schenken je de mooiste blik. Namens hen bedank ik u allen voor uw financiële steun. Trudeke Biermasz. Witmarsum april/mei 2010. Voor inlichtingen : www.vrouwenvoorvrouwen.nl [email protected]

Opmerkelijke grafsteen Willem Unia. In een vorige Mienskip had ik een verhaal over Rinse Brems en zijn 6 dochters, maar in ons dorp woonde een cafébaas die ook zes dochters had. Van Brems zijn dochters trouwde er maar één en van Unia zelfs twee. Op de mooie grafsteen staan vele namen en in de boeken ontdek je dat voor hen vele familieleden uit voorgaande geslachten daar eveneens

begraven zijn. Boven de namen, siert een mooie olijftak het monument. Deze tak is het symbool van gerechtigheid, vrede en vroomheid. Bij heilige rituelen werd ook olijfolie gebruikt. En vroeger maakte men kransen van olijftakken, die triomfatoren en overwinnaars moesten tooien! Willem Unia trouwde met de dochter van de cafébaas Floris de Vries. Willem was huisschilder, maar toen zijn schoonvader het café verliet werd hij de eigenaar. De naam van het café was toen nog Hollands-Welvaren.

Unia heeft op een gegeven moment het oude café gesloopt en weer laten herbouwen zoals het er nu nog staat. Het oude pand was veel lager en had geen verdieping en geen toneelzaal. Aan de Streek werd omstreeks 1867 een prachtig nieuw café gebouwd had en daar was wel een grote bovenzaal en dat werd toen een grote concurrent van Unia. Voordat daar het café werd gebouwd, stond daar de boerderij van de kerk, waar Paulus de Boer nu woont. Nadat de boerderij was verplaatst, bouwde de kerk een groot modern braakhok. Hier werd vlas in gebraakt, om linnen uit de vezels te slaan. Honderd jaar geleden waren veel mannen in de winter werkeloos in Kimswerd en dat hok diende toen als een soort van sociale werkplaats. Een aantal jaren later brandde dat hok af en ging de kerk een prachtig stenen hok met veel ventilatie bouwen. De meeste braakhokken waren opgetrokken van oude planken en wat oude dakpannen. In ons dorp waren een dertig tal van dergelijke hokken en ze tochten en lekten. In zo’n hok, dat na enige minuten werken vol stof kwam te staan, moest een karig stukje brood verdiend worden. De kerk verhuurde het nieuwe braakhok aan een twintigtal mannen, die daar in ieder geval in een droge omgeving konden werken. Braken was beestachtig slecht werk, want door het vele stof gingen je longen na enige tijd flink opspelen. Als het eindelijk voorjaar werd, waren die mannen lijkwit en leken soms op geesten. Ze werden niet oud, maar dat werd in die tijd het grootste deel van de mensen niet! In de ruimte achter het café kwam een schilderszaak. Zijn naam kom je geregeld tegen in advertenties in oude Leeuwarder Couranten. Verkopingen van huizen en land gebeurde vroeger in het café. In het verleden waren er ieder jaar dergelijke verkopingen waar veel publiek op af kwam. Naast café Hollands Welvaren en café De Greate Pier was hier nog De Dowematte. Het was een hoog gebouw in de vorm van een duiventil vandaar die naam. Verder op Dijksterburen stond het café Het Swart Peardtsje en dan nog een illegaal drinkhol waar je voor inkoopsprijs mocht meedrinken. Het had de toepasselijke naam Hotel De Houten Pollepel. De eigenaar lustte graag een borrel, maar zonder gezelschap vond hij het eenzaam en niets gedaan. Gasten mochten dan voor vier cent een borrel meedrinken. Later kwam aan de Harlingerweg café Douwe van den Berg.

Daar leerde de jeugd biljarten, kaarten en “kûgeltsjebier” drinken en nog later een “Fladderakje” en pas dan kwam pils. In 1882 kwam het grote café aan de Streek te koop. De bekende kaatskoning Klaas Folkertsz Post was de eigenaar. Deze koningskaatser beheerste enige jaren de kaatssport op een niveau waar niemand aan toe kwam en kan gerust genoemd worden als één van de beste kaatsers aller tijden. Oudere Kimswerders wisten nog exact de plekken aan te wijzen, waar zijn uitgeslagen kaatsballen terecht kwamen. Nadien is het nimmer weer een kaatser gelukt, ook niet met een nap, om zo ver een bal te slaan. Klaas sloeg trouwens “mei de bleate hân” van achter uit het perk en was zo lenig als een kat! Klaas was net als Unia ook huisschilder en had een geheel nieuw procedé uitgevonden, om verf te produceren. Hij had zelfs patent gekregen op zijn uitvinding. Een Amsterdamse koopman, Vettewinkel, kwam daar achter en stelde Klaas voor om in Amsterdam, deze verf machinaal te gaan produceren. Zijn voorstel was zo lucratief, daar ging Klaas Post op in en ze gingen een fabriek bouwen. De fabriek staat er nog steeds en produceert nog steeds verf, maar wel onder een andere naam. Helaas werd Klaas door de slimme koopman beduveld. Die ging er met het geheim vandoor en de fabriek ging op de fles. Klaas Post raakte aan de drank en stierf in grote armoede. Eén van de allerbeste Friese kaatsers ooit, had meer verdiend. In Kimswerd moest er eens extra aandacht aan hem besteed worden. Waarom kocht Unia dat café? Ten eerste was hij een toekomstige concurrent kwijt, maar doordat hij 4 ongetrouwde dochter over de vloer had, zocht hij voor hen een oplossing. Twee kwamen als beheerder in het café aan de weg en de andere twee in café De Greate Pier. Jaren hebben zijn dochters deze beide zaken beheerd. Op de grote grafsteen de namen van 10 personen, waarvan de meeste vrij oud geworden zijn en dat in een tijd dat een dokter nog niet veel wist. De bovenste een dochter Jantsje. Dan de moeder Wietsche Unia de Vries en Willem Bins Unia. Verder Trijntje, Bregtje, Trijntje, Tettje, Tjipkje en Wijtske Huizinga Dijkstra een kleinkind.

Vervolgens Jacoba Schuurmans-Unia een getrouwde dochter en als laatste Tammo D. Huizinga, een gepensioneerde fabrieksdirecteur. De begrafenis van Tammo gaf nog een heel gedoe. Tammo was niet lid van de begrafenisvereniging en de familie moest dus de begrafenis betalen. Een paar dragers hadden voor de begrafenis de penningmeester bang gemaakt met de woorden. “Tink der goed om, dit binne Hollanders en ast net oppast nagelje se straks der út sûnder ôf te rekenjen”. Degene ging daarom uit voorzorg naar het hoofd van de familie met de vraag, kunnen we misschien vooraf ook afrekenen meneer, dan is dat maar geregeld. De aangesprokenen keek erg laatdunkend neer op de man,die hem aansprak en zei: “Wat denkt u meneer, dat wij niet kunnen betalen”! De penningmeester droop af weer terug naar de dragers, met de mededeling, dat hij niet voor de begrafenis wilde betalen. De dragers antwoorden: “Dêr hast it gedonder al, de famylje is fuort foar datsto it yn de gaten hast en do moast no by dy man bliuwe”. Nou dat deed hij. Na de begrafenis werd alles keurig afgerekend. Enige jaren geleden kwam een heer bij mij aan de deur en betaalde vlot een aantal jaren vooruit de onderhoudskosten, die op een graf rusten. Willem Unia zijn naam komt in vele verslagen van verenigingen voor, want hij was een prima kastelein en daar was men dankbaar voor. De ijsclub echter lag wel vele malen met hem in de clinch over sponsorgeld. Hij liet zich nooit verleiden om wat extra te betalen als er een schaatswedstrijd was geweest en hij extra inkomsten kreeg als in zijn café de prijzen werden uitgereikt. De laatste twee dochters heb ik nog persoonlijk gekend ze woonden in het café de Greate Pier aan de Streek. Twee tere oude vrouwtjes die altijd voor het raam zaten te borduren op de eerste verdieping, dat voorheen de toneelzaal was. Reinder. Moudekrûper: Ha jim it ek sjoen? Samar ynienen siet it stek fan ’e Jan Timmerstrjitte 3 wer fol blomkes. Sokke frijwilligers mear!

Het geheim van de simmerjûnkuierkes Wanneer je meedoet aan een simmerjûnkuierke, ontdek je na verloop van tijd, zonder dat je er bij stil staat, het geheim van dit fenomeen. Het is het ongedwongen samen er op uit trekken zonder belemmeringen, beslommeringen en zorgen van alledag. Je wandelt wat, luistert naar een verhaal, neemt de omgeving waarin je wandelt in je op, kletst wat met zomaar een onbekende en komt zonder moeite weer met een opgeruimd hoofd en gemoed, aan, daar waar je begonnen bent. Rijker dan je bent begonnen, zonder dat er een euro aan te pas is gekomen. Zo was het ook op woensdag 2 juni, toen Willem aan de zij van Grutte Pier begon met een verhaal over deze legendarische figuur, de kerk en nog wat bijzonderheden, welke je in Kimswerd kan tegenkomen. De deelnemers sloten zich geleidelijk bij de groep aan en om zeven uur werd de pas erin gezet. De “snellen” liepen met rondleider Sieger voorop en de iets minder getrainden hielden Willem gezelschap. Via het fietspad van Kimswerd naar Arum ging het met de wind en het zonnetje in de rug naar de Pingjumerweg, alwaar de z.g. Brakke Piip het eerste punt was om even over het landschap te kijken, met een verhaal, dat zowel door Sieger als door Willem op hun eigen wijze werd verteld. Na dit intermezzo trok de stoet van 66 deelnemers in twee groepen de z.g. Pingjumer Gulden Halsband op in westelijke richting, om bij het TeVoet bruggetje de tweede stop te houden. Er werden veel foto’s gemaakt en toen de groep weer verder trok was het verschil tussen groep Sieger en groep Willem zo’n halve kilometer. Sieger voelde zich hierdoor niet opgejaagd en dat kwam ook de rust van het vertellen ten goede. Bij buurtschap De Blokken, waar ooit een z.g. “Blokhuis” moet hebben gestaan, werd voor de laatste keer halt gehouden, omdat hier het restant van de voormalige Marneslenk heel duidelijk is te aanschouwen. Van De Blokken liep de groep via Dijksterburen en het bos(je) van Kimswerd weer naar het dorp om daar in Herberg De Greate Pier nog even na te babbelen en afspraken te maken voor 7 juli, als de simmerjûnkuier vanuit Witmarsum start. Weer om 19 uur en hopelijk weer met net zulk mooi weer als de kuier van Kimswerd. De route op 7 juli? Da’s nog een verrassing.

Even een tussendoortje met enkele foto’s welke dateren uit de negentien honderd vijftiger jaargangen en een vrij recente weergave laten zien van alweer zestig jaar verleden tijd. Met een luchtfoto van bovenaf zien we zo rondom de kerk en het ald hôf het begin van de Jan Timmerstraat met

aan de overkant de Greate Pierwei waar de diaconesse huisjes met hun tuintjes ervoor nog duidelijk zijn waar te nemen. Huisjes waar voor de was op de “bleek”te bleken lag, waar de bezem nog werd gehanteerd, de hagel witte gehaakte gordijntjes nog best gezien mocht worden en het koekkoeks klokje en de oude pendule uitnodigend tikken om even gastvrij naar binnen te gaan. Door wegverbreding verdwenen later de tuintjes en werd ook de woning met winkeltje van de familie Postma afgebroken, zodat de galanterieën en andere “snuisterijen”niet meer verkrijgbaar waren. De consistorie is voor afbraak bespaard gebleven en blijft nu als woonhuis zijn waarde behouden. En dan nog even een ansichtkaart met de groeten uit Kimswerd die voor 4 cent aan portokosten nog in negentientwee en zestig verstuurd kon worden.

Op de kaart de beeltenissen van de Dijksterbuursterlaan, de Streek en Greate Pierwei met als middelpunt de kerk. Ook maar weer de groeten vanuit de “oude doos” om van daaruit wat oude sfeer te proeven, de klok in gedachten even terug te zetten en wat na te mijmeren over voorbijgaande glorie of even luisteren naar het wel en wee uit Kimswerter torenklokken spel.

Hille

Moudekrûper: Ha jim it sjoen? De hoanne op ’e toer oan it tou? Het mooist versierde huis tijdens de merke levert een mooie prijs op!

Dodenherdenking op 4 mei 2010. Het is 18.45 uur en de deelnemers verzamelen zich voor de traditionele dodenherdenking bij de kerk. Dit jaar wordt deze tocht georganiseerd door dorpsbelang en de lagere school. De deelname is groot en het is altijd mooi dat kinderen en kleinkinderen van omgekomen dorpsgenoten aan deze tocht deelnemen. Voor hen moet deze herdenking extra emotioneel zijn. Het eerst worden de Engelse graven bezocht. Ondertussen sluiten zich nog steeds mensen aan. Bij deze graven leggen schoolkinderen rozen, die hen verstrekt waren door dorpsbelang. Nadat daar iets werd verteld over de gesneuvelde vliegeniers trok de stoet weer verder, naar het graf van Simon K. Sipma. Sipma was in ons dorp één van de eerste kwekers van tomaten, druiven, perziken en vele groenten onder glas. Zijn modern bedrijf had voor de oorlog al een stookketel, om de kassen te verwarmen. Tijdens de oorlog zag Sipma het als zijn plicht, om zich aan te sluiten bij de Binnenlandse Strijdkrachten. Hij was voor de oorlog tijdens de mobilisatie sergeant en kon zo zijn medestrijders instrueren over het gebruik van diverse wapens. Deze werden hier door Engelse bommenwerpers gedropt in grote containers. Voor het verzamelen van deze wapens heeft hij vele nachten opgeofferd. Het was uiterst gevaarlijk werk om deze wapens te gaan vervoeren en verbergen. Mochten de Duitsers iets ontdekken, dan volgde de doodstraf. Even daarvoor werd zijn bedrijf al overgevallen door Duitse soldaten, die twee van zijn jonge medewerkers gevangen namen en naar Duitsland voerden. Daar moesten ze als slaven in wapenfabrieken werken. Beide zijn gelukkig na de oorlog weer thuis gekomen, maar toen waren het wrakken. Reinder van den Berg is er naderhand goed voor weggekomen, maar zijn maat Marten Weidema kwam doodziek in ons dorp aan. Hij is nooit weer gezond geworden. Op de laatste dag van de oorlog sneuvelde Sipma. Ze waren strijdend onderweg om Makkum te bevrijden toen Duitse sluipschutters hen beschoten.

Na de bevrijding ontstond er in Kimswerd een explosief feest, terwijl Sipma hier dood op aarde stond. Groter tegenstelling kon je toen niet bedenken. Het dorp gleed in een spagaat. Vreugde en grote droefenis. Niet alleen de familie leed een groot verlies het gehele dorp verloor een vriend van groot kaliber. In één woord een toestand die je niet in woorden kunt uitdrukken. Van Sipma waren vele familieleden bij de herdenking. Zijn zoon Klaas met zijn vrouw Trees, waren zelfs uit Canada komen overvliegen. Ook Truus, hun schoonzuster, was met een dochter waren bij de herdenking. Hier werd ook even stilgestaan bij graf van IJme Goinga zijn ouders. Deze grafsteen staat vlakbij die van de familie Sipma. IJme zijn naam staat daar ook op vermeld, hoewel hij bij Frankfurt begraven ligt. IJme kwam ook de laatste dag van de oorlog om het leven. Hij zat in Duitsland in een concentratiekamp en vluchtte op de laatste dag toen de Amerikaanse troepen het kamp naderden. Hij werd geraakt door een granaat en overleed. Hij was ook één van de velen die zijn ouders en zijn geliefde Kimswerd nooit weer terug zou zien. IJme was een techneut en er lag een grote toekomst voor hem. Hij zou het loonbedrijf van zijn vader overnemen en doorzetten. Volgens de verhalen had IJme van het Engelse vliegtuig, dat hier is neergestort, de automatische piloot gevonden. Na enige tijd trok de allengs groter wordende stoet langzaam en zeer eerbiedig verder naar de opslag. Hier werd weer stilgehouden. Rick Stormbroek had met Huub Rutten en Jos Buis een prachtige plaquette gemaakt, waarop alle namen vermeld staan van de gesneuvelde vliegeniers in Kimswerd. In ons dorp vonden in de oorlog twee fatale vliegtuigongelukken plaats. In de nacht van 18 augustus ontkwam ons dorp aan een grote ramp. Een Engelse bommenwerpers scheerde met loeiende motoren en vuurspuwende propellers vanuit het noorden, rakelings over het dorp en stortte vlak achter de pastorie neer. Het is voor mij nog altijd een groot wonder hoe die piloot het in lichterlaaie staande toestel letterlijk over het dorp heeft kunnen wippen. Alle zes vliegeniers vonden hier de dood. Als jonge vrijwilligers

hadden ze hun leven ingezet, tegen de toen nog grote en sterke Duitse overmacht. Kimswerd was compleet van slag en in grote rouw. De toenmalige bevolking heeft voor een waardige begrafenis gezorgd. De secretaris van de begrafenisvereniging heeft het als volgt verwoord: “Ook hebben we in augustus onze plichten volbracht aan zes buitenlanders, die hier met hun vliegmachine zijn verongelukt. Als de familie vanuit de verte eens hoort, dat hun vaders en zoons op zo’n plechtige wijze naar hun laatste rustplaats zijn gebracht zullen ze ons daarvoor wel dankbaar zijn . Die dagen was de wrede oorlog erg dichtbij. Een jaar later was het weer raak. Op 16 december 1943 stortte en superbommenwerper van de Amerikanen ten noorden van het dorp te pletter. Het was die middag erg mistig, zodat niemand iets zag maar wel het angstaanjagende en oorverdovende lawaai hoorde. Een brandend vliegtuig, dat in volle vaart naar beneden stort geeft een onheilspellend geluid. In het veld waren velen aan het werk en sommige renden uit angst door een sloot vaak in de verkeerde richting, omdat ze niets zagen, zodat ze nog door het oog van de naald kropen. Slechts 5 van de 8 verongelukte bemanningsleden zijn gevonden. Drie van hen zijn tot vandaag nog vermist! Twee waren zo gelukkig dat hun parachute op tijd openging en overleefden de crash. Door het wrede gedrag van de Duitsers was de begrafenis deze keer in tegenstelling tot de vorige keer wreed, hoewel de Kimswerders “zich volledig hebben ingezet om er het beste van te maken. Enige maanden na de oorlog zijn deze jonge mannen door Amerikanen opgehaald en herbegraven op de grote Amerikaanse oorlogsbegraafplaats in het Limburgse Margraten. Iedere Kimswerder moest eigenlijk, uit eerbied voor deze jonge vrijwilligers, hun graven eens gaan bezoeken. Het is daar meer dan indrukwekkend. Ganna en Roan Stormbroek hebben het bord plechtig onthuld. Er kwam een prachtige plaquette te voorschijn en na de onthulling waren velen van plan, om te gaan applaudisseren zo waren ze onder de indruk. Na de onthulling werd er nog even gewacht, omdat we anders te vroeg bij

het monument zouden aankomen. In de tussentijd werd er over de beide ongelukken iets verteld. Daarna konden vele dorpsgenoten maar ook de vele gasten toen nog even rustig met elkaar praten over dagelijkse zaken en over de oorlog. Aangekomen bij het monument werden de namen van de vier dorps genoten apart genoemd en werd er verteld waarom hun namen op deze steen staan. De eerste dag van de oorlog sneuvelde Sjoerd van Straten in de felle strijd op de Grebbeberg. Het was een zeer ongelijke strijd. 2500 Nederlandse amper bewapende soldaten moesten het opnemen tegen 25000 prima bewapende SS troepen, die veel oorlogservaring hadden opgedaan in Polen. In totaal vielen hier 420 man aan Nederlandse zijde en 850 aan Duitse kant. Op de daar aanwezige militaire begraafplaats ligt ook Sjoerd begraven. In eerste instantie zorgde het dorp voor een mooie grafsteen met een Friese tekst. De laatste dag van de oorlog werd juist die grafsteen totaal vernield door een granaat en daarna wilde het bestuur van die begraafplaats niet weer een steen met een afwijkende tekst. Dank zij R. Hoogeveen en de familie Hondema, die zich uiteindelijk zelfs tot de minister wenden, kreeg Sjoerd na veel geharrewar zijn eigen steen. Zelfs de kranten wijdden artikels aan dit schandalig gedrag van de verantwoordelijken. Maar wat schets mijn verbazing? Tijdens een bezoek aan die begraafplaats blijkt de steen van Sjoerd verwijderd en na later bleek, vernietigd. Een grafmonument waar het gehele dorp aan had mee betaald werd zonder enige schroom gesloopt. Ware grafschending en diefstal van een prachtig grafmonument. Ongekend en een teken van geen ontzag van autoriteiten voor een Fries die het allerhoogste had gegeven, zijn leven voor onze vrijheid. De tweede naam is van Jan Aukema. Die was soldaat in Nederlands Indië. Werd daar door Japanezen gevangen genomen en afgevoerd naar Birma. Hier werden gevangenen in een broeierig oerwoud op wrede wijze ingezet, om een spoorlijn aan te leggen. Door ondervoeding en ziekten en het onmogelijk zware werk en de opstelling van Japanse beulen, stierven hier de mensen als ratten. Ook onze dorpsgenoot Jan Aukema. Fijn dat ook

kinderen en kleinkinderen van Jan hier waren. De derde naam is van IJme Goinga die in Duitsland stierf. De laatste naam is Simon Sipma. Klaas Helfrich staat helaas niet op deze mooie steen. Hij stierf in Rusland als Duits soldaat. Deze avond was er op gericht dat de jeugd van ons dorp een vooraanstaande rol moest spelen in de plechtigheid. Hiermee willen we bereiken dat zij zich de verhalen eigen maken en deze later weer verder kunnen vertellen aan hun kinderen en kleinkinderen. Want met deze generatie is het leed niet geleden. Als eerste spreker kwam Anna Monfils aan de beurt. Ze las op duidelijke en gepaste wijze het volgende emotionele gedicht voor: ,, Steeds weer bevrijdingsdag. Morgen is het bevrijdingsdag Het feest van het einde van de oorlog Van 65 jaren terug van nu, Van de oorlog van mijn grootouders en overgrootouders. Die oorlog ken ik niet zo goed Alleen van horen en zeggen En wat er toen is gebeurd, gezien en gedaan Kan ik alleen maar fantaseren. Ik heb het leed niet ervaren De woede niet gevoeld Ben nooit vernederd of verslagen En wat ik voor me zie komt uit verhalen van anderen. Ik hoef niet bang te zijn Voor geweld, voor onderdrukking Mijn leven is niet in gevaar En honger ken ik niet alleen maar trek.

Maar ik zie ook beelden uit Afganistan En ik hoor over aanslagen en Jihad En ik weet van doodsstraffen in China Is dat ook goed? Is ’t goed genoeg om te beseffen Dat ik bevoorrecht ben? Mag ik dankbaar zijn, en Samen met u herdenken? Steeds weer?” Een indrukwekkende voordracht van Anna. Daarna de Last Post. Gjalt de Vries uit Lemmer vertolkte dit militaire trompetsignaal subliem. Het kondigde tevens de twee minuten stilte aan. Met het spelen van het Wilhelmus, door OKK, werd een zeer emotionele tocht afgesloten. Tijdens het onthullen van het gedenkbord en het voorlezen van het gedicht door Anna waren veel deelnemers geneigd om te applaudisseren, maar dat is op zulke momenten niet gepast. Drie zeer emotionele momenten die een ieder op eigen wijze beleefde. Alles bij elkaar was het een zeer waardevolle avond. Vooral voor mensen die het leed van de oorlog van dichtbij gevoeld hebben. Na afloop vertelden diverse mensen mij dat ze die avond het saamhorigheidsgevoel, dat zeer duidelijk aanwezig was, erg gewaardeerd hadden. Dat gevoel beleven we tegenwoordig hier veel te weinig. Verder vond men de deelname en de positieve opstelling van de jeugd, geïnstrueerd door meester de Boer, waardevol. Helaas hadden een paar automobilisten weinig ontzag voor deze herdenking! Daarna was er koffie voor de ouderen en ranja voor de jeugd in Piers Stee. Na de herdenking lagen er vele bloemen en bloemstukken, als stille getuigen bij de diverse monumenten als een teken van betrokkenheid bij de dood van de vele gesneuvelde Kimswerders en vliegeniers. Reinder.

Opbrengst Collecte Nationaal Fonds Kinderhulp De jaarlijkse collecte voor het Nationaal Fonds Kinderhulp, die gehouden is in de week van 18 tot en met 24 april, heeft in Kimswerd € 257,28 opgebracht. Hiervoor zijn 5 collectanten op pad gegaan. Het ingezamelde geld is bestemd voor kinderen in Nederland die in hun leven veel ellende hebben meegemaakt en ook “een beetje gewoon geluk “ verdienen. Dingen die soms zo gewoon lijken, zijn voor een grote groep kinderen in Nederland niet weggelegd. Daarom springt Kinderhulp financieel bij. En dat al 50 jaar! In jeugdzorginstellingen of (pleeggezinnen) met financiële beperkingen is vaak geen geld voor extraatjes. Kinderhulp vindt dat alle kinderen de kans moeten krijgen om hun talenten en ontwikkelen en (leuke) ervaringen op te doen. Dit kan bijvoorbeeld zijn door het volgen van muziek- of danslessen of door lid te worden van de plaatselijke voetbalclub. Ook een weekje kamperen kan hen helpen om even hun problemen te vergeten en gewoon kind te zijn. Collectanten en gevers: hartelijk dank! 20% € 51,45 is voor de Peuterspeelzaal de Moudekrûpers. Voor nadere informatie kunt u bellen met de plaatselijke organisator van de collecte mevr. Ria Vis Levering telefoon 0517 641810

Moudekrûper: Ha jim it ek heard? De benzinetenkboarder hat hjir oan it wurk west.

Laurentiustsjerke Kimswert. ( Dit gelegenheidsgedicht haw ik op 5 juny foardroegen yn ’e tsjerke by it offisjele begjin fan de restauraasje. Meindert Bylsma.) Sa’t hjoed de dei de lôge fan macht en ûnmacht, fan leauwe en ûnleauwe, fan minsklikens en ûnminsklikens oer de wrâld giet, troch ferhearliking fan de ien en ferkettering fan de oar oanfjurre, sa leit, ek yn dizze tsjerke, dy lôge yn ’e muorren, de banken, de preekstoel bestjurre. Hjir hawwe pastoars en dominees har wierheden sein, hjir hawwe earm en ryk tagelyk op knibbels lein, hjir is songen en bidden yn ’t Hollânsk, it Frysk, it Latyn, hjir is raasd en gûld en âle doe’t de tsjerke yn brân stie, mei de minsken der noch yn. Hjir hawwe de Aylva’s, de Bonga’s, de van Heemstra’s, de Galema’s paradearre, hjir hat Ida van Tiara oer har legaat oan ’e tsjerke en de earmen prakkesearre. Hjir lizze de stiennen fan boumaster Lous. Fakmansskip en leafde hat er der yn lein! Mei de leafde foar “Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap” binne letter de wapens yn dy stiennen stikken slein.

Hjir hat ek in Pier Donia stien, in boer, wat grut fan stal, dy’t tidige op in feilich boerebestean. Mar doe’t syn pleats yn ’e brân stutsen waard, is de duvel yn him fearn. Hjir fûnen de Dútsers ús toer in poepetoer en stielen, as oarlochsbút, de klokken der út. Omraand soenen se wurde ta kûgel en bom. Dat mislearre en sa kamen se, de ien mei in skuor, nei de oarloch wer werom. Hjir lizze, ferankere yn in monumint, de spoaren fan tûzen jier bestean. Tiden hawwe tiden, biedwurden feroarje en wurde histoarje, mar lit jim, minsken fan distiid, as biedwurd ha: dit monumint fan macht en ûnmacht, fan leauwe en ûnleauwe, fan minsklikens en ûnminsklikens sil net fergean: wy sille der noed foar stean.

Mouderkrûper: De rotonde is hast klear. Mar goed ek: guon fleagen mei in rotgong oer it fytspaad. Allinnich no binne der rotondeôfsnijers sinjalearre.

Het mooist versierde huis tijdens de merke levert een mooie prijs op!



BELANGRIJKE INFORMATIE OVER SPOEDEISENDE HUISARTSENZORG Voor spoedeisende huisartsenzorg buiten gewone praktijktijden kunnen patiënten van huisartsenpraktijk De Tsjasker in Witmarsum en huisartsenpraktijk Makkum vanaf 1 juli 2010 bellen met Dokterswacht Friesland via 0900 - 112 7 112 (€ 0,10 pm). Per 1 juli 2010 sluiten de huisartsenpraktijken in Witmarsum en Makkum zich aan bij Dokterswacht Friesland. Dokterswacht Friesland verleent professionele huisartsenzorg ’s avonds, ’s nachts, in het weekend en tijdens feestdagen aan inwoners van Friesland. Het gaat om spoedeisende huisartsenzorg die niet kan wachten tot het spreekuur van de eigen huisarts. Iedereen wordt te woord gestaan door een ervaren doktersassistente. De assistente kan telefonisch advies geven of een afspraak maken op de huisartsenpost in Sneek. Ook kan een afspraak worden gemaakt voor een huisbezoek van een huisarts. Dit kan alleen bij patiënten die om medische redenen niet zelf naar de huisartsenpost kunnen komen. De huisartsenpost bevindt zich in het Antonius ziekenhuis (via de ingang van de Spoedeisende Hulp).

Het Thema van de merke is Film! Komt allen als filmster.

Op verhaal komen bij Laurentius Op vier woensdagavonden zijn wij, 14 toekomstige rondleiders, op verhaal gekomen bij Laurentius. Door Reinder Politiek werden we binnengeleid in de heilige cirkel van het kerkhof. Hij maakte ons duidelijk hoe stenen kunnen spreken: de stenen in het toegangspad met daarin de kereweer en de plaats van de rechtspraak; de noordmuur die zich laat lezen als een geschiedenisboek als je goed naar de verschillende stenen kijkt; het timpaan van rode Bentheimer zandsteen is een verhaal op zich. Pastoor Jan van der Wal denkt dat de afgebeelde ranken van de klimop zijn die verwijzen naar het eeuwige leven. De rank met vijf bladeren staat voor de vijf boeken van Mozes [de eerste boeken van het Oude Testament] en die met vier voor het begin van het Nieuwe Testament [de vier evangeliën]. Ook de grafstenen spreken mee: “Fangt it wat, Jan”. “Gjin kop”. Op de grote steen voor de ingang van de kerk zijn op de vier hoeken vier fasen van het leven afgebeeld. In het koor laat een prachtige grafsteen van Jacob Lous zien hoe er in de Renaissance voor het eerst met perspectief werd gewerkt; de steen vertoont een onwaarschijnlijke dieptewerking. Jacob Lous was niet alleen beeldhouwer maar ook bouwmeester van o.a. de stad Harlingen, aldus Peter Karstkarel die ook een boekje open deed over de naamdrager van de kerk: Laurentius. Over de binnenkant van de kerk is veel te vertellen: de preekstoel met vijf schitterende gesneden houten panelen verwijst naar bijbelse verhalen, evenals het bord met de tien geboden op het koorhek; de geschiedenis van de familie Van Heemstra en Ida van Tiara wordt zichtbaar in de banken en de gedenkborden. De laatste avond kregen we door een powerpoint-presentatie in het MFC inzicht in de bouw en de inrichting van de kerk. De oost-westlijn vormt de centrale as. De oorspronkelijke driedeling is ook in Kimswerd terug te

vinden: de ruimte onder de toren, de kerkruimte en het koor. Gelet op het vijfzijdige koor is volgens pastoor Jan van der Wal, bisschop Bernulfus [1028-1054] waarschijnlijk de bouwheer van de kerk geweest. Dan zou de oorspronkelijke kerk groter zijn geweest dan nu gedacht wordt. Misschien kan de restauratie daar duidelijkheid over geven. Als toekomstige rondleiders zijn we diep onder de indruk van de verhalen rond onze kerk. We zijn blij dat ze voor een deel op papier staan. Nu de kerk gerestaureerd gaat worden hebben wij gelukkig de tijd om al deze verhalen te bestuderen. De inleiders: Reinder Politiek, Peter Karstkarel en Jan van der Wal hebben ons duidelijk gemaakt hoe bijzonder de Laurentiuskerk van Kimswerd is. Zij hebben onze nieuwsgierigheid opgewekt. We hopen op meer verhalen. Henk de Haan.

Moudekrûper: Ha jim it ek heard? Der is in selektive folderbesoarger oan it wurk: folders yn ’e boskjes.

Het Thema van de merke is Film! Komt allen als filmster.

Ik geef het toetsenbord door aan……….. Martin, Janna, Stefan, Lisa, Roos, Madelief en Sanne. Heel veel namen maar ik zal het uitleggen! Het begon allemaal op een mooie zonnige zondagmiddag. De afgelopen tijd is het wat aan de frisse kant maar 25 april was het lekker weer en zaten we in de tuin. Daar kwamen Gerard en Marietje aanfietsen. Gerard hield een plastictas vast en riep: “werk aan de winkel!” We zagen een toetsenbord uit het tasje steken en dachten dat hij er een storing mee had en een beroep wilde doen op Stefan, die nog wel eens de nodige problemen weet op te lossen! Maar nee…., het bleek het toetsenbord van De Mienskip te zijn en of we wel een stukje voor het blad wilden schrijven…. “Tuurlijk” zeg je dan, maarja nu met de einddatum in zicht zal ik er dan toch maar eens aan beginnen! Wie zijn we en hoe zijn we hier gekomen? Martin komt van oorsprong uit het midden van het land maar is ook opgegroeid in Friesland en woont nu zo’n 12 jaar in Kimswerd. Nèt na de Elfstedentocht. Ieder jaar weer hoopt hij dat er nog eens 1tje komt en wij hopen dat nu met hem mee. Niet om eraan mee te doen maar om er vanaf de bank mooi naar te kunnen kijken! Ikzelf heb wel een heel klein beetje Kimswerderbloed want mijn oma is hier heel vroeger geboren. Ik ben wel in Friesland geboren maar toen Martin en ik elkaar leerden kennen woonde ik met de kinderen in Noord-Holland. Omdat wij nog in sprookjes geloven en ook graag lang en gelukkig willen leven besloten we samen het avontuur aan te gaan en zijn we in de zomer van 2008 bij elkaar gaan wonen. De kinderen waren ook gelijk thuis hier! Zoals Marietje en Gerard ook in hun verhaal vertellen kwam de jeugd van Kimswerd langs en werden ze 1 voor 1 opgenomen in de vriendenkring. Geweldig! Ik vind Kimswerd echt een heerlijk dorp. We hebben gouden buren en als je elkaar tegenkomt op straat wordt er gegroet. De oudste zit samen met haar vriend in Amsterdam op school. Ze wonen daar ook, maar komen ook vaak even van de rust in ons mooie dorpje genieten! In het belang om de dorpsschool draaiende te houden hebben we afgelopen zomer het aantal inwoners van Kimswerd nog een beetje opgeschroefd met de geboorte van ons kleine wondertje. En zo is het gekomen dat na 12 jaar dat Martin hier voor het eerst de sleutel in de deur stak het hier nu een bruisend geheel van komen en gaan is en we hopen dat dat nog heel lang zo mag blijven!! We komen elkaar hier vast wel tegen dus zeg ik maar tot ziens en de groetjes van ons allemaal, Dijksterbuursterlaan 46.

Kind-Ouderpartij Kimswerd groot succes!

Vrijdagavond 11 juni heeft de jeugdcommissie van de kaatsvereniging ‘De Helfrichs’ in Kimswerd haar jaarlijkse Kind-Ouder partij georganiseerd. Het kaatsen leeft bij de jeugd in Kimswerd en dat bleek wel uit het aantal parturen. Maar liefst 23 tweetallen deden mee. Er is gekaatst in 3 leeftijdscategoriën, eerst poule kaatsen en vervolgens kaatsten de winnaars van iedere poule in de finale tegen elkaar. Ook om de derde prijs is een wedstrijd gespeeld. Voor de winnaars was er een prachtige krans en een heerlijke taart. Uitslagen:

Jongste categorie: 1e prijs: Luuc en Marlies vd Veen 2e prijs: Alicia en Janita Vonk 3e prijs: Emma en Harmke Johnson

Luuc en marlies vd Veen

Het Thema van de merke is Film! Komt allen als filmster.

Middelste categorie: 1e prijs: Lisanne en Eric Mulder 2e prijs: Martijn en Harry Wiersma 3e prijs: Karel en Frank Monfils

Lisanne en Eric Mulder

Oudste categorie: 1e prijs: Bianca en Harry vd Heide 2e prijs: Fleur en Joan Jongema 3e prijs: Michiel en Rainier vd Veen

Oudste groep: Bianca en Harry vd Heide

Het mooist versierde huis tijdens de merke levert een mooie prijs op!

De straatkaatscommissie van de kaatsvereniging 'de Helfrichs' in Kimswerd organiseerde voor de jeugd en senioren het jaarlijkse straatkaatsen. Onder leiding van de drijvende kracht achter dit evenement, Michiel de Boer, deden er meer dan 20 jeugdleden en ook 20 dames en heren senioren iedere avond mee. Meteen na het avondeten om half 7 startte de jeugd met een partij straatkaatsen in het centrum van het dorp. Daarna konden ook de senioren hun kaatskwaliteiten tonen. Wie na vier avonden de meeste punten heeft is de winnaar. De 'slechtste' partij mag worden afgetrokken. Het werd nog een heel gereken, maar vrijdagavond konden de winaars bekend worden gemaakt. Karel Monfils en Sjoerd Atze de Jong gingen na een gezellige kaatsweek met de prachtige krans naar huis. Uitslag Jeugd: 1e prijs: Karel Monfils met 21 punten (6 eersten tegen) 2e prijs: Rian Faber met 21 punten (7 eersten tegen) 3e prijs: Bas van der Veen met 21 punten (8 eersten tegen) 4e prijs: Fleur Jongema met 21 punten (10 eersten tegen) 5e prijs: Anne Monfils 21 punten (13 eersten tegen) 6e prijs: Lisanne Mulder 21 punten (14 eersten tegen) Bij de senioren was het ook nog erg spannend, vooral bij de verdeling tussen de 3e en 4e prijs. Tiny Wiersma en Anja Kieftenburg hadden precies eveneel punten, eveneel tegeneersten, evenveel tegenpunten en er was geen ondelinge partij. Voorzitter Wybe de Jong heeft op alfabetisch volgorde de prijzen uitgedeeld, Anja de 3e en Tiny de 4e prijs. Tiny overweegt nu haar naam aan te veranderen in Aagje. Uitslag Senioren: 1e prijs: Sjoerd Atze de Jong met 21 punten (6 eersten tegen) 2e prijs: Doeke Osinga met 21 punten (9 eersten tegen) 3e prijs: Anja Kieftenburg met 21 punten (11 eersten tegen) 4e prijs: Tiny Wiersma 21 punten (11 eersten tegen)

vlnr: Karel Monfils (1e prijs), Rian Faber (2e prijs), Bas van der Veen (3e prijs), Fleur Jongema (4e prijs), Anne Monfils (5e prijs) en Lisanne Mulder (6e prijs)

vlnr: Sjoerd Atze de Jong (1e prijs), Doeke Osinga (2e prijs), Anja Kieftenburg (3e prijs) en Tiny Wiersma (4e prijs)

Ereledenkaatspartij in Kimswerd Zondag 13 juni is de Ereledenpartij voor leden van de kaatsvereniging ‘De Helfrichs’ gekaatst. De ereleden van de kaatsvereniging worden deze dag in het zonnetje gezet en zorgen voor mooie prijzen. Er zijn drie lijsten gekaatst, iedere keer met andere maten en andere tegenstanders. Na drie wedstrijden ging de dame en de heer met de meeste punten met de krans naar huis. Er was niemand die alle partijen had gewonnen. Er moest nog even flink gerekend worden en het was nog erg spannend. Bij de dames won Titia Fokkema de eerste prijs en bij de heren was Harmen Westra de winnaar. Voorzitter Wybe de Jong kon na een gezellige kaatsdag de vleesprijzen en prachtige kransen uitreiken.

Heren: 1e prijs: Harmen Westra 2e prijs: Harry Wiersma 3e prijs: Sybren Beert de Jong

Dames: 1e prijs: Titia Fokkema 2e prijs: Anneke Westra

Voorlopig programma merke 2010. Vrijdag 13 augustus.



9.00 uur 10.00 uur 14.00 uur 15.30 uur 18.00 uur 18.30 uur 20.00 uur 22.00 uur 22.00 uur 01.00 uur

Koffie met cake in de voortent Jeugdspelen olv. H. Bijlsma kaarten en paard en wagen rijden Schaken met Cees Banning BBQ. Geef u tijdig op!! [email protected] Lotenverkoop Volksspelen Wensballonnen oplaten (wegens groot succes nog een keer) Karaoke met Dee Jee Andries einde

Zaterdag 14 augustus.

10.00 uur 10.00 uur 12.00 uur 13.00 uur 13.30 uur 15.00 uur 22.00 uur 02.00 uur

Ledenkaatsen Peuter/kleuterfeest Broodmaaltijd Expo bijzonder mooie vrachtauto’s basketbalterrein. WII toernooi voor de jeugd met prijzen! Paard en wagen rijden olv. Gerrit Altied wat entree 5 euro! einde

Zondag 15 augustus.

12.00 uur 14.00 uur 15.30 uur 00.00 uur

Jan Timmerpartij Hoofdklasse kaatsen. Paard met wagen olv. Gerrit Muziek Laatste ronde

Het Thema van de merke is Film! Komt allen als filmster.

Twa keninklike ûnderskiedingen ûnder ien dak. Tritich april wie it by Willem en Anneke de Haan grut feest en de flage koe út. Boargemaster Piersma hie dy dei de taak om se beide te promovearjen ta leden fan de Orde van Oranje Nassau. Willem sawol as Anneke ha har beide fûl ynsetten foar de mienskip. Willem yn it ferline as foarsitter fen de keatsferiening. Letter mear foar it kuierjen: foar de feriening “Te Voet” wie hy in grutte promotor en dan syn simmerjûnskuierkes dy’t tige bekend wurden binne. Willem wie in echte fjildman, mar ek ferskate sporten behearske hy. Sa hat hy de Alvestêdetocht op redens riden, op de fyts en ferskate kearen as kuierder. Anneke die mear wurk yn it sosjale flak. Foar de feriening de Sinneblom het se har jierren lang fûleindich ynset. Kleanaksjes, brûkte postsegels sammelje foar siken en net te ferjitten har ynset yn it asylsikerssintrum fan Harns. Se wie se in bekwame help foar hiel wat bûtenlanners. Bern út Paris hienen alle simmers in fijn ûnderdak by harren. Doe’t Harns syn doarren slute moast, wie dat spitich foar har. Mar doe kaam Wytmarsum mei syn asylsikerssintrum. Beide ha se hûnderten oeren yn de wear west foar dy minsken, dy’t oerlevere wienen oan it lot. It is unyk dat in echtpear tagelyk sa’n ûnderskieding krijt..

Het mooist versierde huis tijdens de merke levert een mooie prijs op!

Het Thema van de merke is Film! Komt allen als filmster.

Mei dit berjochtsje wolle wy elkenien tige tank sizze foar alle lokwinsken dy't krigen ha nei ús ûnderskieding. It wie in grutte ferrassing foar ús en dêr ek noch al die waarme lokwinsken oerhinne; yn ien wurd GEWELDICH ! Anneke en Willem de Haan fan 'e Súdterp

Marga Kroese-van de Veen, een sterke vrouw. Op 1 april van dit jaar stierf na een langdurig ziekbed Marga Kroese-van de Veen. Jarenlang heeft zij de strijd tegen de ellendige ziekte Kanker volgehouden, maar tenslotte moest ze het toch opgeven en is zij gestorven in het huis dat de naam Tolhek draagt. De tol die zij moest betalen was wel erg hoog, want niemand zal vinden dat de leeftijd van 51 jaar menselijk gesproken aanvaardbaar is. Marga werd op 30 juli 1958 geboren in Baarn. Zij was de oudste dochter van een groot gezin. Op twintig jarige leeftijd trad zij in het huwelijk met Peter en kreeg samen met hem twee zonen en twee dochters. Al spoedig na hun huwelijk verhuisden Marga en Peter naar Kimswerd en vonden een woning aan de Simon Sipmastraat. Toen het huis "Tolhek" aan de Harlingerweg vrij kwam kochten ze het huis met de grond eromheen. Toen kwam Marga haar droom uit:een eigen paard. Naar hartenlust kon ze hier haar hobby's uitleven. Maar er was meer. Marga was niet alleen gek op haar man, kinderen en kleinkind maar ze was ook dol op dieren, kippen, konijnen, cavia's, vissen en een bijzondere plaats in haar hart had haar paard Wieke en haar hondje Buddy.Het laatste jaar genoot ze ook nog volop van de tuin waar ze geregeld even naar je zwaaide. Tot het laatst toe hebben al haar huisgenoten haar bijgestaan tijdens de slopende ziekte. Veel Kimswerders zullen Marga kennen als een grote sterke vrouw die altijd klaar stond om mensen te helpen waar dat nodig was. Vooral veel kinderen uit de gemeente Wunseradiel zullen haar kennen als zwemjuf. Heel wat kinderen hebben van haar zwemles gehad. Tijdes de crematie plechtigheid te Goutum op woensdag 7 april vertelde de oudste zoon Michael: "In het zwembad waar jij ook je eigen kinderen les gaf, was het gebruikelijk dat de badmeesters en juffen eens per jaar in het water gegooid mochten worden. Maar jou kregen ze zelfs met zeven man het water niet in, alleen als je het zelf wilde."

Verder was Marga ook een zeer creatieve vrouw, ze hoefde maar iets met haar ogen te zien of haar handen konden het maken. Breien, haken, kralen rijgen, kaarten maken ze was er bijna altijd mee bezig. Tot het laatste toe breide en punnikte ze nog en kwamen er nog heel wat mutsen, sjaals, knuffelbeesten en Friese truien, uit haar handen. Tijdens haar ziekte hoorden buitenstaanders haar nooit klagen. Als je haar vroeg hoe het met haar ging zei ze altijd "Zullen we het daar maar niet over hebben!" Ze bleef optimistisch en hoopte er nog wat jaartjes bij te krijgen. Het mocht niet zo zijn. Als een koningin heeft ze op de laatste zondag die ze bij haar man en kinderen en andere huisgenoten was nog een tourrit op een Trike gemaakt en zwaaide ze als een koningin de toeschouwers langs de kant van de weg toe. Tijdens een eenvoudige maar sfeervolle plechtigheid hebben haar familie, vrienden, kennissen, oud collega's en ook veel inwoners van Kimswerd afscheid van haar moeten nemen. Zij zal nog lang in herinnering van velen blijven voortbestaan. Marga zal door velen gemist worden maar vooral door haar gezin. Wim Mekenkamp

Wandelfit Programma Wûnseradiel Tijdens het Wandelfitprogramma zult u door middel van wandeloefeningen en spieroefeningen leren om een steeds langere afstand te wandelen. Dit wordt in een gevarieerd programma aangeboden, waarbij rekening wordt gehouden met mogelijke aandoeningen van de deelnemers. Iedereen kan tijdens het oefenen op zijn of haar eigen niveau deelnemen. Naast het wandelen zal er ook aandacht zijn voor eventuele aandoeningen, geschikte schoenen, een goede wandeltechniek en het opbouwen van conditie. Waar en wanneer Vanaf mei begint in de gemeente Wûnseradiel een Wandelfitprogramma. Tussentijds instromen is mogelijk.Deze loopgroep zal starten vanuit verschillende plaatsen in de gemeente om de routes afwisselend te houden. Een training duurt in het begin 5 kwartier tot 1,5 uur Kosten De kosten voor deelname zijn 3,00 per keer. Het gehele programma duurt 10 tot 12 weken. Informatie Voor vragen of opgave kunt u contact opnemen met: Dorien van Steen, 0517-533374 of stuur een e-mail naar: [email protected] Vermeld bij opgave: Naam, adres, postcode en woonplaats, telefoonnummer, Emailadres en de geschikte dagen waarop u beschikbaar bent om mee te doen.

Een bank met ideeën. Duurzaam beleggen. Coöperatiefonds. Groenfinanciering. Rabo Groenobligaties.

Duurzaam investeren in de toekomst. Rabobank. Een bank met ideeën.

www.rabobank.nl/lnwf

We gaan terug naar juni 1985, in die maand verscheen het derde nummer van De Mienskip van dat jaar. Was het tweede nummer van dat jaar een heel dun blaadje, dan kunnen we nu spreken van een behoorlijke pil van een dorpsblad; er moest waarschijnlijk toch wat achterstallig nieuws ingehaald worden. Het voorblad van dit nummer opent met een inhoudsopgave, iets wat ik totnutoe niet ben tegengekomen in de oude afleveringen van ons dorpsblad. In Om’e toer wordt nog even teruggekeken naar de afgelopen winter met als hoogtepunt de Elfstedentocht en de grote kluunpartij door Kimswerd. Verder is er aandacht voor het werk aan de diepriolering en het ongemak dat dit met zich meebrengt. Wie bijvoorbeeld met de bus naar Bolsward wilde moest naar het Tolhek omdat de bus via Pingjum binnendoor naar Arum reed.Verder is er nog het overzicht van het bevolkingsverloop.De jeugd wordt opgeroepen om mee te doen aan de play-back show die tijdens de merke gehouden zal worden.En dan is er inderdaad verlaat nieuws: het verslag van de jaarvergadering van Dorpsberlangen, gehouden op 18 februari. Na de jaarverslagen werden de volgende onderwerpen behandeld: Het fietspad naar Harlingen, de oude school, die nog niet door de gemeente was overgedragen om in gebruik te nemen als dorshuis, de oprichting van een tafeltennisclub voor de jeugd, de werkzaamheden van de bouwcommissie dorpshuis en de organisatie van de dodenherdenking op 4 mei. De vergadering werd afgesloten met een rondvraag voor de aanwezige leden. Daarna is er een verslag van het aldereinreiske naar Drenthe waar o.a. een oude turfwinningsplaats werd bezocht. Het was wel een reisje met pech want de bus werd getroffen door een wegspattende steen die de voorruit verbrijzelde, het regende behoorlijk en de vervangende bus voor de thuisreis was een oud beestje waar geen gang in zat, zodat het ook nog eens behoorlijk laat werd voordat het gezelschap in Kimswerd terug was. Dan volgt een verslag van de opening van het nieuwe dopshuis dat bij die gelegenheid de naam “It Foarhaad” toebedeeld kreeg. Burgemeester Abma verichtte de opening en daarna was er een speciale bijeenkomst voor genodigden. ’s Avonds was er in een bomvolle zaal een groot openingsfeest voor het hele dorp, compleet met muziek en cabaret. Om geld bijelkaar te krijgen voor de kosten voor het plaatsen van het beeld van Grutte Pier werd een actie opgestart waarbij kleine kopietjes van Pier werden verkocht voor honderd gulden; belangstellenden oknden zich opgeven bij Dorpsbelangen. De jeugdclub organiseerde een sport- en doedag die in het teken stond van de Elfstedentocht; de kinderen legden een traject af langs elf stedenopdrachten en daarna was er nog gecostumeerd voetbal en poffertjes eten.

Van de kaatsvereniging was er een verslag van het straatkaatskampioenschap. Joke Volta, zij tekende destijds de illustraties, had zich uitgeleefd in een soort strip met cartoons over de werkzaamheden in het dorp en de leuke en de lastige toestanden die daaraan verbonden waren.Er werd nog even teruggekeken naar het boekje dat was uitgebracht ter gelegenheid van de Elfsedentocht. “It sil heve”was een groot succes en vele lezers hadden dankbaar en opgetogen gereageerd; tot zelfs een man uit Brabant toe, die naar eigen zeggen niks van de Friese taal begtreep maar daarom juist het boekje zo bijzonder vond.Vervolgens is er een aantal korte stukjes; o.a. van Anneke de Haan ,ze was bezig met een postzegel- en kaartenactie ten bate van fibrosekinderen; verder een kort verslag van de dodenherdenking, een oproepje om te komen tot de oprichting van een ouderensoos en enkele bedankjes voor de belangstelling tijdens een ziekenhuisopname. Van de kaatsvereniging is er een verslag van de openingswedstrijden van het nieuwe seizoen; het was een natte en koude start, maar gelukkig kon er gebruik worden van het nieuwe dorpshuis om te verkleden, even op te warmen en een kop koffie te drinken. Bij de graafwerkzaamheden in het dorp is een stuk van een oude grafzerk gevonden met daarop de naam” Bottye Reyns”, in 1663 te Kimswerd overleden. In het volgende stukje wordt aandacht besteed aan mensen die voor een examen geslaagd waren; hier vinden we o.a. de naam van onze hoofdredacteur Meindert Bijlsma die zijn M.U. akte Frysk haalde. Dan is er nog een advertentie van de feestcommissie Schettens- Longerhouw met een uitnodiging om mee te doen aan het touwtrek kampioenschap Wonseradeel. Joke maakte nog een cartoon over aangepaste mogelijkheden voor Kimswerd i.v.m. al het graafwerk. Tenslotte is er nog het nieuws van de administratie waarin door Sjouk alle mensen die wat hadden bijgedragen aan de kosten voor de Elfsteden uitgave werden vermeld. Tot zo ver het Kimswerder nieuws uit juni 1985.

Moudekrûper: In siswize seit: earst Napels sjen en dan stjerre. No ha de H’s Napels sjoen, mar se binne lokkich sûn werom kaam. Het mooist versierde huis tijdens de merke levert een mooie prijs op!

Het Thema van de merke is Film! Komt allen als filmster.

Kimswerd veilig op de kaart. Overal worden rotondes aangelegd. Helaas bleef dat voor Kimswerd lang achterwege. Nu ligt dat gelukkig heel anders. In korte tijd zijn zelfs twee rotondes aangelegd. Bij de zeedijk voor De Marneslenktunnel een fraaie ruime rotonde en nu bij Tolhek een sierlijke, die daar de onnozele Belgische bocht eindelijk heeft vervangen. Wie die gekke bocht ooit heeft bedacht moet wel heel erg in de war zijn geweest. De overlast bij het aanleggen werd tot het minimum beperkt en dat werd zeer gewaardeerd door de weggebruikers. Verder hebben B& W, van onze oude trouwe gemeente nu nog Wûnseradiel, zich vorig jaar ook nog extra uitgerekt, om een breed en fraai fietspad aan te leggen vanaf Tolhek naar de zeedijk. Nu de N31 tot Harlingen een vierbaansweg is doet Kimswerd helemaal mee en stoten we op in de vaart der volkeren. Als je dit voorjaar onder de tunnel doorreed zag je direct rechts, een door bloeiende hyacinten raadselachtige gevormde letter S staan. Hoogstwaarschijnlijk heeft iemand daar de bollen geplant, als een soort gedenkteken voor een ter plaatse overleden familielid. Want allen weten we dat er op dat verraderlijke kruispunt de laatste jaren te veel dodelijke slachtoffers zijn gevallen (6?) en op het stuk weg Zurich- Harlingen 20, zodat het een gevaarlijke dodenweg was. Onvoorstelbaar. Hopelijk is het nu een veiliger weg, want bijna alle jaren stond er in de Leeuwarder oudejaarskrant op die weg wel een kruisje, ten teken dat daar iemand was verongelukt. Alle keren als ik nu over die weg rij, besef ik dat het lang heeft geduurd, maar dat we nu toch niet alleen een voortreffelijke verbindingsweg hebben, maar ook een veilige weg. In 1976 heb ik voor het eerst meegedaan aan een inspraakronde waar het nieuwe tracé aan de orde kwam. Dat jaar kwam Rijkswaterstaat aan het uitgebreide en zeer gedegen Kimswerder beroepsschriften volledig tegemoet. Na 34 jaar ligt de weg er eindelijk. Nu nog een veilig fietspad door het dorp. Een argeloze fietser komende uit de richting Harlingen wordt nog steeds gedwongen om twee keer over te steken! Dat heeft ook wel iets van een Belgisch oversteeksysteem! Werk voor de nieuwe gemeente dus! Reinder.

Normaal staat de vlag op de toren maar dit jaar alleen, na veel gewroet, een eind touw aan de haan zijn poot.

NIEUWS VAN DORPSBELANGEN. Sinds het vorige nieuwsbericht in de Mienskip is er twee keer een bestuursvergadering van Dorpsbelangen gehouden. Deze waren op 6 april en 17 mei. We mochten Rik van Stormbroek als nieuw teamlid aan het bestuur toevoegen nadat hij zich als kandidaat had aangemeld tijdens de jaarvergadering. Hij heeft zich meteen gestort op de voorbereiding van de herdenking op 4 mei en de plaatsing van het herinneringsbord van de neergestorte vliegtuigen. Er is een afvaardiging naar een conferentie over de gemeentelijke herindeling geweest; deze werd gehouden in Bolsward. Er werd door een wethouder van Steenwijk verteld hoe daar de herindeling was verlopen, verder werd er verteld over de rol die dorps- en buurtverenigingen tijdens en na de herindeling kunnen spelen. Er werd besloten om al het materiaal van Dorpsbelangen van voor 2005 en alle papieren van It Foarhaad over te dragen aan het Kimswerder dorpsarchief. De feestcommissie, de kaatsvereniging en bestuur van het MFC hielden een overlegvergadering over de kosten- en taakverdeling betreffende de merke, bij die gelegenheid werden voor alle partijen tot tevredenheid stemmende afspraken gemaakt. Van de gemeente Wûnnseradiel kwam het besluit dat het recht van overpad langs het voormalig dorpshuis gehandhaafd blijft. Er werd besloten om komend najaar te gaan bekijken of het mogelijk is om met dorpsbelangenverenigingen van omliggende dorpen samen te werken op punten waar we als alleenstaand dorp niet uit kunnen komen; voorbeeld zou kunnen zijn de cursus EHBO en AED-bediening gezamenlijk organiseren, onderhoud van lokale verbindingswegen e.d. Op 4 mei was er de dodenherdenking, een mooie plechtigheid, mede te danken aan de grote belangstelling en betrekken van de schoolkinderen. Het mooie bord dat bij die gelegenheid is onthuld is gemaakt door Rik van Stormbroek en Huib Rutten en de kosten ervan worden betaald uit de schenking die we verleden jaar ontvingen van de stichting Tot Nut en de FrieslandBank. Namens verschillende instaties en familie werden bloemstukken en kransen

gelegd en de schoolkinderen legden bloemen op de oorlogsgraven. In Harlingen werd een informatieavond gehouden rond de aanleg van het nieuwe tracé van de N31 door die gemeente. De laatste schetsplannen werden getoond, deze zullen worden uitgewerkt tot officiële plannen die ter inzage worden gelegd. Aangezien er voor Kimswerd ook zaken van zowel tijdelijke als blijvende aard aan zijn verbonden, zal Dorpsbelangen de zaak blijven volgen. Tijdens de werkzaamheden zal er verkeer omgeleid moeten worden via het Tolhek en Kimswerd wat tot extra drukte zal leiden en ook zijn er plannen om een deel van de Kimswerderweg in Harlingen te laten verdwijnen waardoor er voor Kimswerders een stuk omgereden moet worden om in de binnenstad te komen. Dan nog dit: tijdens de laatste vergadering (17 mei) bleek dat op dat moment, ondanks herhaalde oproep via het A4 blaadje en De Mienskip, dat nog maar 40% van de leden de contributie over 2009 had betaald. Dus bij deze nog maar eens het verzoek…… Tot zover de mededelingen van Dorpsbelangen Kimswerd.

Koude start van de simmerjûnkuierkes

’t Was koud, maar erg fraai weer, toen woensdag 5 mei vanuit Zurich het 1e kuierke van het 8e seizoen werd gehouden. Ondanks de kou kon Willem 80 deelnemers verwelkomen en dat was boven verwachting. Na wat inleidende woorden werd de pas erin gezet om aan de zeekant van de zeedijk tegen de wind in richting Harlingen te kuieren. Met een strak blauwe lucht was Harlingen in de verte een plaatje en met een streepje Vlieland op de horizon werd Willem geïnspireerd tot het vertellen van een avontuur dat hij jaren geleden had beleefd tijdens een schoonmaakactie van Natuurmonumenten op het Griend. Zo’n honderd schoonmakers moesten met reddingbootjes van het eilandje gehaald worden doordat de schippers van de Defensieboot, welke ze er had gebracht, kennelijk geen idee had van getijden. Al wandelend werd de monding van de Marneslenk bereikt en hier had Willem een klein bordje geplaatst met daarop een kaartje met de situatie van zo’n 1100 jaar geleden daarop getekend. De kuierders kregen uitleg en toen iedereen begrepen had, dat dit wel een historische plek is om even te verpozen, werd rechtsomkeer gemaakt om vervolgens richting Halsbân, de voetgangersbrug over de N31, te gaan. Intussen konden we aanschouwen, dat niet alleen mensen aan “wadwandelen” doen, maar dat ook schapen dit tot hun mogelijkheden hadden gemaakt. Ook konden we genieten van de trage vlucht van een lepelaar. De voetgangersbrug werd door allemaal bedwongen (voor velen voor de

1e keer) en langs boerderij Fiskherne en houtbedrijf Kieftenburg liepen we via Bootlân en Aldmar weer naar Zurich, alwaar een gedeelte van de deelnemers in Herberg De Steenen Man nog even een genoeglijk uurtje had met een welverdiende versnapering. Het volgende kuierke zal op woensdag 2 juni vanuit Kimswerd zijn en omdat dan een gedeelte van de route over particulier terrein en langs vee gaat is het beslist niet toegestaan dat er honden meegaan. Ook zal er op gewezen worden, dat de kuiers geen training zijn voor b.v. een vierdaagse en dat het genieten van cultuur en natuur voorop staat.

Het Thema van de merke is Film! Komt allen als filmster. Het mooist versierde huis tijdens de merke levert een mooie prijs op!

Opnieuw een quizpagina! Hoe kan het ook anders dan dat de vragen over het aankomende WK Voetbal gaan. De echte kenner van de Nederlandse en Wk Voetbal geschiedenis gaat er vast uitkomen! 1. In 1978 haalde Oranje de finale van het wereldkampioenschap. Het speelde daarin tegen gastland Argentinië. Nadat invaller Dick Nanninga in de 82e minuut de 1-1 had binnengekopt, schoot een andere speler de bal in de laatste minuten nog tegen de paal. Wie was dat? A) Johnny Rep B) Arie Haan C) Rob Rensenbrink D) Willy van der Kerkhof 2. Het meest smadelijke WK van allemaal was dat van 1974, toen ‘we hadden moeten winnen’. Zoals iedereen weet ging West-Duitsland met de beker aan de haal – aanvoerder Franz Beckenbauer mocht de cup na de finale in de lucht steken. Wie was in 1974 eigenlijk de coach van de West-Duitsers? A) Uwe Seeler B) Helmut Schon C) Uwe Rahn D) Jupp Heinckes

3. In 1982 werd Italië in Spanje wereldkampioen voetbal, aan de hand van een weergaloze spits. Hij maakte in het toernooi zes doelpunten. Hoe heette die speler? A) Paolo Rossi B) Gianni Bugno C) Gianni Rivera D) Gaetano Tardelli 4. Nederland wist zich in 1934 voor het eerst te plaatsen voor het wereldkampioenschap voetbal, dat in Italië plaatsvond. De wedstrijd tegen Zwitserland werd met 2-3 verloren, waardoor Oranje al na één wedstrijd naar huis

kon. Een van de Nederlandse goals werd echter gemaakt door een legendarische midvoor. Wie was dat? A) Kick Smit B) Kees Rijvers C) Abe Lenstra D) Pim Mulier 5. Het WK van 2002 – in Japan en Zuid-Korea - ging aan de Nederlandse neus voorbij; Ierland schakelde het oranje van Louis van Gaal in uit na een beslissingswedstrijd. Toch was er een zeer succesvolle Nederlandse coach aanwezig op dit WK. Wie was dat en welk team coachte hij? A) Dick Advocaat, als coach van België B) Guus Hiddink, als coach van Australië C) Dick Advocaat, als coach van Australië D) Guus Hiddink, als coach van Zuid-Korea 6. Welke Nederlandse speler maakte het enige doelpunt in de wedstrijd om de 3e plek tegen Kroatië in 1998 in Frankrijk A) Arthur Numan B) Marc Overmars C) Boudewijn Zenden D) Philip Cocu Ik ben benieuwd of de winnaars van de vorige puzzel ook op deze puzzel reageren! Dit was namelijk de Familie de Groot aan de Harlingerweg, allemaal dol op voetbal…. Stuur ook nu je antwoord weer op naar: michiel_106@hotmail. com of sms naar 06-48723448

Om hûs en hear yn Milford. Het is 27 april als ik dit stukje schrijf. Het is regenachtig en de weerman zegt dat het kan sneeuwen vandaag. We hebben een vroeg voorjaar gehad. De sneeuw smolt eerder en de bomen staan eerder in bloei. We hebben een oude appelboom in de tuin, de stam is van onder tot boven uitgehold, zo nu en dan kruipt een eekhoorn er in en komt dan hoog in de top weer te voorschijn –kiekeboe - . Die boom bloeit steevast rondom 15 mei. Dit jaar staat hij in volle bloei. Vandaag! Het ski-seizoen is over en om de laatste week van het seizoen wat op de fleuren bedenken de ski-oorden allerlei fratsen. Zo heeft elk ski-oord een flinke dobbe. Het water daarvan gebruiken ze om sneeuw te maken. Nou houden ze een wedstrijd om te

zien hoe ver iemand kan skiën over het water van die vijver nadat ze een flinke vaart hebben ontwikkeld op de piste (zie plaatje. Het ski-seizoen was goed voor de ski-oorden Er zijn 37 in New Hampshire en ze hebben in totaal 2.5 miljoen kaartjes verkocht. De skiers verbrasten zo’n honderd miljoen dollars aan de slopes en in de cafés en restaurants en zo.

Vorig jaar aten de herten onze groenten op en we bouwden toen een afrastering om de tuin. We staken 3 meter hoge plastieken buizen in de grond en hingen daar een sterk net aan rond de tuin en klaar is kees. In december viel er een kwart meter erg natten sneeuw die aan het net kleefde en dat werd zo zwaar dat de plastieken palen ombogen en met hun toppen de grond raakten, een koddig gezicht. Toen ging het vriezen en de palen bleven gebogen staan tot dit voorjaar. De sneeuw smolt en tot onze verbazing veerden de palen voor een groot deel terug in hun oude stand, goed genoeg om het net hoog genoeg te houden. Wat een meevallertje ! 9 april was de dag dat we belastingvrij werden in New Hampshire. De voorgaande 96 dagen moesten we werken om alle belastingen te betalen. Het is ook het jaar van de volks-telling. Eenmaal in de 10 jaar vindt die telling plaats van al de mensen in de V.S. Een vors karwei. De federale regering huurt een groot aantal mensen voor 11 dollar per uur en die gaan bij alle huizen langs om te zien hoeveel er wonen. In New Hampshire zijn er veel mensen die niet in een dorp of een stad wonen, maar ergens aan een zandweg in een bos, of op een eiland in een meer en de tellers moeten dan maar een manier vinden om daar te komen, per paard, op sneeuwschoenen of met hondeslee of roeiboot, wat ook maar. De euro is ongeveer 1.35 een timmerman verdient $ 65000 per jaar een verpleegkundige $ 53000 een brandweerman $ 45.000 Ellen DeGeneris, een T.V. Gastvrouw en komiek $ 35 miljoen Tot de volgende maal. Jan J. Tigchelaar

Het Thema van de merke is Film! Komt allen als filmster. Het mooist versierde huis tijdens de merke levert een mooie prijs op!

Vrijwilligers gezocht preventief huisbezoekproject Wûnseradiel Voor een nieuw te starten preventief huisbezoekproject in de gemeente Wunseradiel zijn we op zoek naar vrijwilligers. Het is de bedoeling dat 75 plussers in de Gemeente Wunseradiel, die daar prijs op stellen, bezocht worden door vrijwilligers. De ouderen die instemmen, krijgen eenmalig een huis-bezoek. De bezoeken gaan vanaf september van start in de dorpen Gaast, Ferwoude en Witmarsum. Als vrijwilliger neemt u een vragenlijst af en geeft u informatie over regelingen en voorzieningen voor ouderen. We hopen middels dit project, naast het geven van informatie over regelingen en voorzieningen, de wensen en behoeften van 75 plussers in beeld te krijgen.   Als vrijwilliger krijgt u vooraf zelf voorlichting over regelingen, voorzieningen en diensten op het gebied van wonen, welzijn en zorg voor ouderen zodat u de doelgroep goed kunt informeren. Ook krijgt u o.a. vaardigheidstrainingen in het contact leggen met de doelgroep en het afnemen van een vragenlijst. Daarnaast heeft u, zodra het project van start gaat, regelmatig bijeenkomsten zodat u uw ervaringen kunt delen met medevrijwilligers.  We zoeken enthousiaste vrijwilligers die het leuk lijkt om ouderen te bezoeken en die tijd hebben om een paar huisbezoeken per maand te doen. U past binnen het profiel als u goed kunt luisteren, inlevingsvermogen en een positieve instelling heeft. Tevens bent u verantwoordelijk, flexibel en kunt u grenzen stellen. Als vrijwilliger maakt u zelf een afspraak met de persoon bij wie u op huisbezoek gaat. U kunt dus een afspraak maken op een tijdstip wat voor u handig is. Bent u enthousiast geworden over dit project en kunt u zich vinden in het profiel, neemt u dan contact op met ouderenadviseur Foekje Kurpershoek op telefoonnummer (0517) 53 33 36 of per e-mail f.kurpershoek@wunseradiel Zij is dinsdags en woensdags aanwezig. Voor meer informatie en vragen kunt u natuurlijk ook bij haar terecht.

In mei en juni stonden/staan er flink wat activiteiten voor OKK op het programma. Zo heeft OKK op dinsdag 4 mei meegeholpen aan de dodenherdenking in Kimswerd. Gjalt de Vries, onze cornettist, speelde iets voor acht uur de Last Post, en na de 2 minuten stilte bij het monument speelden de aanwezige OKK-leden het Wilhelmus. Op woensdagavond 19 mei verkochten de leden van OKK tussen 19.00 en 21.00u huis aan huis wc-papier in Arum en Kimswerd, in het kader van ‘OKK heeft hoge nood!’. We hebben goed verkocht; bij terugkomst in Piers Stee om 21.15u bleek dat we nog 11 losse pakken wc-papier over hadden, en die zijn door onze slagwerker Geert Schokker aan de leden van het korps van Echten verkocht. We kunnen nu een paar nieuwe setjes bladmuziek aanschaffen.

Wanneer je aan de deur wc-papier verkoopt, krijg je hier en daar bijzondere reacties: “Dat gebruik ik nooit” (???) “Dat krijg ik in mijn eentje nooit op”, “Zijn jullie van muziekvereniging de schijtlijsters?” En ook heel bijzonder: “Wat moet ik daarmee?” Ook kregen we tips om de omzet een volgende keer te verhogen: “Jullie moeten eerst langs de deur met bruine bonen….” Al met al was de actie een groot succes, dankzij kopers, verkopers, inkopers en sponsoren. (Albert en Tet van Agro Servo Kimswerd, Hans en Attie van autobedrijf Boek Arum, Janke

en Wiggle van schuurverkoop Sinnema Arum en Simon van drukkerij Bambach Harlingen) Allemaal ontzettend bedankt! In de loop van mei werden we door Tsjebbe Hettinga van de Stichting tot behoud Laurentius Kerk gevraagd of we op 5 juni de presentatie van de plannen muzikaal wilden opluisteren. We zaten met een paar gaten in onze bezetting, maar gelukkig wilde Fokje de Jong, bugeliste bij het korps van Echten ons wel helpen. Dus na wat over en weer gebel, ge-sms en gemail konden we richting de Stichting aangeven dat we er zouden zijn. Tussen de sprekers door hebben we onder andere Hallelujah, Pavane in blue, de Tritsch Tratsch polka en Margam Abbey gespeeld. Het speelt altijd heerlijk in de kerk, er zit een fantastische akoestiek in dat gebouw. Ook wij als toeterclub zijn dus erg blij met de plannen van deze Stichting. Door ons optreden in de kerk afgelopen zaterdag hadden we mooi een extra repetitie voor het Straatfestival komende zaterdag 12 juni in Harlingen. We zitten weer voor de bibliotheek, maar tegen de tijd dat u dit leest hebben we het straatfestival al achter de rug. In de volgende Mienskip meld ik wel hoe het geweest is…… Na het straatfestival gaan we nog heel even door en richten we ons op het donateursconcert dat we komend najaar zullen geven. Nu lijkt dat nog heel ver weg, en na de zomervakantie blijkt het altijd ineens heel dichtbij te zijn! We willen het komende donateursconcert op dezelfde manier opzetten als het concert van vorig jaar 10 oktober. (The American Dream, themaconcert) Natuurlijk niet met hetzelfde thema, maar wel weer op een zaterdagavond in de grote zaal van Piers Stee. Oant sjen! Tine

10e Berneboekedei op 10-10-2010

It wurdt feest yn Terherne op de Berneboekedei. Net allinne it tema fan de Berneboektiid: De Grutte Tekententoanstelling, byldtaal yn berneboeken, stiet sintraal, mar ek it sifer 10. De Berneboekedei wurdt foar de 10e kear holden en ek noch krekt op 10-10-2010. Dêr heart muzyk, dûns en teater by, in tekententoanstelling, in draaimûne, in Fertelbus en net te ferjitten, in Boekemerk. Net allinne profesjonele yllustratoaren toane wat se wurdich binne. De bern litte harren ek fan de bêste kant sjen. Skoallen yn Fryslân wurde noege om de learlingen in kastke ynrjochtsje te litten nei oanlieding fan it boeketema fan 2010. Dêrom komt der in tentoanstelling fan lytse en grutte tekeners. De resultaten wurde njonken elkoar útstald en kinne yn in spesjale tekentinte bewûndere wurde. Der falt in soad te belibjen en te dwaan op dizze ekstra feestlike Berneboekedei. Alle aktiviteiten op de Berneboekedei, dy’t mei Nederlânske en Fryske berneboeken te krijen ha, binne foar bern en âlders fergees tagonklik fan 11.10 oan 17.10 oere. Set de 10e oktober fêst yn jim bûsboekje. Nije ynformaasje oer meidwaan en it program wurdt geregeld bekendmakke op www.kinderboekendag.nl. Ek fragen kinne fia de website steld wurde. De Berneboekedei wurdt dit jier mei mooglik makke troch de Hotse de Roos Stichting en de Stichting It Fryske Berneboek.

10e Kinderboekendag op 10-10-2010

Het wordt feest in Terherne op de Kinderboekendag. Niet alleen het thema fan de Kinderboekendag: De Grote Tekententoonstelling, beeldtaal in kinderboeken, staat centraal, maar ook het cijfer 10. De Kinderboekendag wordt voor de 10e keer gehouden en precies op 10-10-2010. Daar hoort muziek, dans en theater bij, een tekententoonstelling, een draaimolen, een Vertelbus en niet te vergeten, een Boekenmarkt.

Niet alleen professionele illustratoren tonen wat ze waard zijn. De kinderen laten zich ook van hun beste kant zien. Scholen in Friesland worden uitgenodigd om de leerlingen een kastje te laten inrichten naar aanleiding van het boekenthema fan 2010. Daarom komt er een tentoonstelling van kleine en grote tekenaars. De resultaten worden naast elkaar uitgestald en kunnen in een speciale tekentent worden bewonderd. Er valt heel veel te beleven en te doen op deze extra feestelijke Kinderboekendag. Alle activiteiten op de Kinderboekendag, die met Nederlandse en Friese kinderboeken te maken hebben, zijn voor kinderen en ouders gratis toegankelijk van 11.10 tot 17.10 uur. Noteer de 10e oktober vast in de agenda. Nieuwe informatie over meedoen en het programma wordt geregeld bekendgemaakt op www.kinderboekendag.nl. Ook vragen kunnen via de website worden gesteld. De Kinderboekendag wordt dit jaar mede mogelijk gemaakt door de Hotse de Roos Stichting en de Stichting It Fryske Berneboek.

FAN ’E ADMINISTRAASJE Fan ús ûndersteande stipers ha wy it lêsjild krige: Earst de minsken út Kimswert: K.S.v.d.Weide-M.M. Hondema D.Salverda, Ide v. Tiarastrjitte J.J.Gerritsma-B.Procee, Sj. V. Stratenstrjitte Fa.Kalkhuis, Spaarlân 5 E.Peters-J.Dekker S,Fokkema, Winkelsterleane S.v.Straten, J.Timmerstr. 23 Loonbedrijf Osinga A,Bouma Spaarlân 1 R. en T. De Groot-Tebbens, J.Aukemabuorren N.J.P.v. Winden, WinkelsterLeane 4 A.Niezink, S.Sipmastr. 7 En de stipers dy’t bûtenút wenje binne: T.Bonnema-Feenstra F.Huizinga M.v.Straten J.J.Tigchelaar (ús reporter út New Hampshire) Sa dat wie it dan wer, tige tank!

Sels betelje 9 Euro Ophelje 10 Euro Bûtenlêzers 14 Euro

Harlingen Bolsward Harlingen U.S.A.

SJOUK. De Mienskip Harlingerweg 23, Kimswert Tel.0517-642245 Ing bank 3633364 Frieslandbank 29.36 .58.048

Persbericht De Laurentiuskerk is al duizend jaar de ziel van het dorp Kimswerd en is daarmee een van de oudste kerken van Fryslân. Volgens Peter Karstkarel hoort hij bij de 5 mooiste kerken in onze provincie en voor Monumentenzorg is deze kerk cultuurhistorisch een topper in Fryslân. Deze kerk mag niet verloren gaan. Stichting Laurentiuskerk Kimswerd Secretariaat:

Jan Timmerstraat 4 8821LT Kimswerd tel. 0517 64 15 92 Nr. K.v.K.: 01170259 Rekening nummer: 36.76.53.575

Daarom heeft de Nederlands Hervormde Kerk van Kimswerd op 31 december 2009 de kerk, en de bijbehorende begraafplaats, in eigendom overgedragen aan de Stichting Laurentiuskerk Kimswerd. Er waren nog maar 19 overwegend oudere lidmaten in het dorp die alleen de kerk niet meer konden onderhouden. De nieuwe Stichting Laurentiuskerk Kimswerd heeft de taak op zich genomen dit monumentale gebouw in goede staat te brengen en te houden. De eerste 15 jaar ontvangt de Stichting als bruidschat voor onderhoud en exploitatie van de Nederlands Hervormde Gemeente jaarlijks een bedrag van €10.000. De Stichting is ook van plan de begraafplaats in het komende jaar op te knappen. Het kerkhof is immers onverbrekelijk verbonden met het kerkgebouw. De betrokkenheid van de inwoners van Kimswerd bij de kerk is groot. Dat blijkt uit het feit dat er al jarenlang een breed samengestelde restauratiecommissie is gevormd uit alle geledingen van het dorp. Die commissie heeft 10 jaar gespaard om een restauratie van het interieur mogelijk te maken. Er is een bedrag van € 107.000 bij elkaar gebracht en 80% van de inwoners deed aan die spaaractie mee. Dat is een forse opbrengst voor een dorp met slechts 260 huishoudens. Het nieuwe bestuur en de leden van de restauratiecommissie hebben alle dorpsbewoners bezocht om te vragen of zij Vriend van Laurentiuskerk willen worden door toezegging van een jaarlijkse bijdrage. Het is verheugend om te zien dat meer dan 70% van de huishoudens daaraan mee doet. De reacties zijn in de meeste gevallen hartverwarmend. De Vrienden dragen ieder jaar € 3600 bij in het onderhoud. Daardoor is het mogelijk “ús pronkje” ook in de toekomst perfect te onderhouden. Na restauratie van toren en dak in 2000 kan nu de restauratie van het interieur beginnen. Er is van de provincie Fryslân en het Rijk een subsidie ontvangen van € 630.000. Daarnaast hopen wij nog een bedrag van ongeveer € 250.000, van verschillende instanties, fondsen en stichtingen te ontvangen om de restauratie volledig te kunnen uitvoeren. Op 8 juni krijgen wij het officiële groene licht voor de start van de restauratie en dan kunnen wij starten om het ontbrekende deel van het restauratiebudget op tafel te krijgen. Het is o.a. nog de bedoeling hiervoor oud-Kimswerders aan te schrijven om ons een de helpende hand toe te steken. Het is prachtig dat het bestuur van de Stichting Laurentiuskerk ervaart dat het behoud van dit unieke kerkgebouw met zijn rijke geschiedenis, massaal gesteund wordt door de mensen uit Kimswerd. Daarom gaan we voortvarend met de restauratie van start. De planning is dat november 2011 het gehele project voltooid is.