Maar weest jegens elkander vriendelijk, barmhartig, elkander vergevend, zoals God in Christus u vergeving geschonken heeft. Efeze 4:32

Zomergroet 2013 95e jaargang nr. 3

Zonnewende Maar weest jegens elkander vriendelijk, barmhartig, elkander vergevend, zoals God in Christus u vergeving geschonken heeft. Efeze 4:32

Danklied Ik dank U, Vader, voor de goede gaven van vriendschap en genegenheid en trouw. U gaf mij vrienden, Heer, die ‘k als een haven en als een plaatsje in de zon beschouw. U hebt ook mensen op mijn weg gezonden, die in het donker zijn, vermoeid, ontwricht. Zij zoeken heling voor geslagen wonden. Ik dank U, dat ‘k mag wijzen naar het Licht. *** Ik dank U voor de grootste aller gaven: U gaf Uw Zoon! Hij stierf ook voor míjn schuld! U gaf de Bron, aan Wie ik mij mag laven; U gaf Uw Geest, die heel mijn hart vervult. Uit: Beloofd is beloofd Van: Jelly Verwaal

De zon volgen Een zonnebloem volgt de zon, iedere dag weer. ’s Morgens kijkt hij naar het oosten. De hele dag blijft hij op de zon gericht en draait hij mee. ’s Avonds kijkt hij naar het westen. Zo groeit en bloeit hij tot eer van Zijn Schepper. Als wij onze blik richten op de ‘Zon’, de Here Jezus, het Licht van de wereld, en Hem volgen, zal ook ons leven zijn tot lof en eer van Hem. Uit: Lichtstralen uit het Woord

In de schaduw van Zijn vleugels Als u dit leest zijn we de zomer ingegaan. Waar we reikhalzend hebben uitgezien naar de eerste warme zonnestralen, beschermen we ons nu of binnenkort tegen de hitte ervan. Hebt u wel eens gelet op een hen met haar kuikens? Het is boeiend om te zien hoe de hen zich om haar kroost bekommert, maar ook hoe de jongen gebruik maken van de moeder en daar bescherming zoeken onder haar vleugels. Bescherming tegen kou en regen, maar ook tegen de hitte van de zon. Een tekort aan warmte is niet goed, een overdaad aan brandende zonnestralen al evenmin. Het lijkt er op dat David het tafereel van vogels en hun kroost heel goed kende. Vier maal spreekt hij in de Psalmen over de ‘schaduw van Uw vleugelen’. De eerste keer kunt u vinden in Psalm Pagina 2

17:8b. Daar is het een gebed: ‘...berg mij, in de schaduw van uw vleugelen’, een gebed van een onschuldig vervolgde, zoals het opschrift van deze Psalm luidt. In Psalm 57:2b zegt hij vanuit de spelonk, op de vlucht voor Saul, tot God: ‘...ja, in de schaduw van uw vleugelen zal ik schuilen, totdat het onheil voorbij is’. David kende de hitte van de dag in de woestijn en ook de koude nachten. Hij kende ook de soms kille maar vaak ook verlammende hitte van de tegenstander. Hij wist als geen ander dat zijn enige beschutting die van de Allerhoogste was. Dat stemt hem dankbaar en gerust: ‘Hoe kostelijk is uw goedertierenheid, o God; daarom schuilen de mensenkinderen in de schaduw uwer vleugelen’, Psalm 36:8. En later in Psalm 63:8 maken zijn ervaringen met God in zijn leven hem diep dankbaar: ‘Want Gij zijt mij een hulp geweest, in de schaduw van uw vleugelen jubel ik’. U en ik, wij allemaal, hebben ook onze ups en downs in het leven. Daarin moeten we leren, of hebben we misschien al geleerd, dat de enige veilige plek de beschermende schaduw van de vleugelen van de Almachtige is. Daar is rust en geborgenheid te vinden als nergens anders. Met de psalmist mogen we zeggen: Wie in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, vernacht in de schaduw des Almachtigen. Ik zeg tot de HERE: Mijn toevlucht en mijn vesting, mijn God, op wie ik vertrouw. Psalm 91:1,2 H. Springer

Het veilige dak

Zorgeloos zomerdagje?

Hoog boven al Zijn kinderen heeft God een dak gespreid, waaronder Hij ons elke dag als aan Zijn hand geleid.

‘Oma, er staat een hek midden op het pad! En we moeten over die weg om bij de giraffes te komen. Maar er staat een slagboom!’ Esther zwaait met de plattegrond van de dierentuin en kijkt haar oma bezorgd aan. ‘Dan gaan we over het linkerpad,’ wijst Tineke, maar haar kleindochter blijft met een frons op haar voorhoofd bij de afgesloten weg staan. ‘We moeten deze weg, oma! Dat moet!’ Verward kijkt ze haar oma aan. Tineke legt haar arm om Esthers schouders en zegt: ‘Over die andere weg komen we er ook. Kijk maar!’ Ze spreidt de kaart uit en wijst het aan. Ongelukkig kijkt Esther mee. ‘Maar ons plan was die andere weg.’ Tineke aait over haar rug. ‘Kom maar, we gaan snel naar de giraffes.’ Ze ziet dat Esther met een verdrietig gezicht achteraan gaat lopen. Naast opa, die de rolstoel met Wilmer duwt. Tineke zucht even. Hebben ze er wel goed aan gedaan om met hun drie kleinkinderen naar de dierentuin te gaan? Uit zichzelf hebben ze aangeboden om drie dagen op Wilmer, Rianne en Esther te passen, zodat hun dochter en schoonzoon even vrij zijn van alle zorgen. Drie dagen oppassen kost haar veel energie. Huib was met het voorstel gekomen om naar de dierentuin te gaan en zag het helemaal zitten: ‘Ach Tien, onze kleinkinderen zullen er enorm van genieten! Laten we het gewoon doen! En we zijn toch samen? De rolstoel past ingeklapt precies in onze auto en ik kan Wilmer de hele dag duwen.’

Al schijnt ons leven dikwijls een tocht door de woestijn, dit dak biedt ook bescherming voor te felle zonneschijn. Nu hoeven we nooit bang te zijn dat dak spreekt van genâ, één dag heeft God het weggehaald bij het kruis van Golgotha. De pijlen van Zijn grote toorn zij raakten Jezus vrij, Hij roept vol angst: Mijn God, Mijn God waarom verlaat Gij Mij? Houdt boven ons dat veilig dak dan kan ik verder Heer, begrijpen kunnen wij het nooit, aanbidden des te meer. Uit: Gods handschrift Van: Koffeman-Zijl

Pagina 3

Tineke had toegegeven, maar nu vraagt ze zich af of het wel wijs is geweest. Even sluit ze haar ogen. ‘Here, wilt U onze kleinkinderen doen opgroeien tot gelukkige volwassenen en wilt U mij wijsheid en geduld geven om met hen om te gaan? ‘Leer me alstublieft op een goede manier op Esther te reageren.’ Kijk, daar heb je het al. Er liggen allemaal ongelijke stenen op het pad. Met een rood hoofd probeert Huib de rolstoel eroverheen te duwen, maar dan geeft hij het op. ‘Ik ga terug. Ik kom via een omweg wel bij de giraffes.’ Tineke knikt. Ze geeft Rianne, die vrolijk naast haar loopt te kwetteren, een hand. Op Esthers voorhoofd zijn de rimpels nog te zien, maar als ze in de verte de giraffes ontdekt, klaart haar gezicht op. Rianne rukt zich los en rent vooruit. ‘Oma!’ gilt ze. ‘Ze staan dichtbij!’ ‘Je kan ze voeren!’ roept Esther enthousiast. Met een bosje gras lokt ze een giraf dichterbij. En warempel, hij bukt zich en eet uit haar hand. Vertederd kijkt Tineke naar de blije gezichten van haar kleindochters. Met zijn vijven genieten ze even later van de gorilla’s, de stokstaartjes, en de olifanten. Dan komt er een speeltuin. Tineke gaat op een bankje zitten terwijl Huib met Wilmer even naar het toilet gaat. Rianne springt op een schommel en gilt: ‘Oma, kijk es hoe hoog ik durf!’ Esther staat aan de kant voor zich uit te turen. ‘Kom Esther,’ zegt Tineke. ‘Samen op de draaimolen?’ Maar Esther schudt haar hoofd en Tineke geeft het op. Met pijn in haar hart kijkt ze naar Esther die in haar eigen denkwereldje opgaat en kleine rondjes loopt. ‘Opnieuw bidt ze: ‘O Here, wilt U toch voor dit lieve kind zorgen Pagina 4

en haar helpen om zich in deze wereld te redden?’ Even later lopen ze naar het restaurant waar Huib zuchtend naar de lange wachtrij wijst: ‘Pff, dat zal wel eventjes duren.’ Behulpzaam vraagt Esther: ‘Zal ik het eten halen opa?’ Tineke wil al met haar hoofd nee schudden, maar Huib is haar voor. ‘Prima, doe maar. Kijk, daar liggen de dienbladen. Daar passen precies vijf bakjes friet op. Vijf bakken patat met mayonaise. Hier is geld. Hè, hè, bof ik even met zo’n kleindochter!’ Met een trotse blik op haar gezicht pakt Esther een dienblad en sluit achteraan de rij. Tineke kijkt haar bezorgd na. Zou het Esther lukken? Maar Huib fluistert: ‘Geen leeuwen en beren zien, hè Tien!’ ‘En dit hier dan?’ lacht ze en wijst om zich heen, maar daarna probeert ze rustig te luisteren naar de verhalen van de andere twee. Tot opeens Esthers verontwaardigde stem klinkt. ‘Opa! Ze hebben geen bakjes patat! Het kan helemaal niet!’ Huib staat op en gaat met Esther weer achteraan de rij staan. Wat is er aan de hand? Tineke vangt Huibs blik. Hij steekt zijn duim op. Nou, dan maar langer wachten, het zal wel goed komen. Na een kwartier staat er eindelijk een blad met zakken friet op tafel. ‘Tja, er waren geen bakjes, maar wel puntzakken…’ legt Huib uit. Tineke schudt haar hoofd en kijkt medelijdend naar haar kleindochter. Hoe zal zij zich in het leven redden? Automatisch vouwt ze haar handen om zachtjes voor zichzelf te danken voor het

eten, maar plotseling roept Esther. ‘Het is mijn beurt om te bidden!’ Direct begint ze met luide stem te danken. Vol verbazing kijkt Tineke van haar kleindochter naar de meeluisterende mensen om haar heen. ‘Dank U wel Here Jezus voor dit eten en voor de fijne dag met opa en oma. En dank U wel dat U voor ons gestorven bent.’ Na het ‘amen’ kijkt Tineke in de geamuseerde ogen van haar man. Hij legt zijn hand op de hare en zegt zacht: ‘Geweldig hè! Het allerbelangrijkste! Zou jij nu je zorgen maar eens aan de Here overgeven?’ Met een kleur op haar gezicht knikt ze en zegt: ‘Ja, geen leeuwen en beren meer.’ Janny den Besten – van Boudestein

Waarom Waarom is geluk nooit helemaal compleet? Waarom zijn er steeds zorgvolle gedachten, zorg om wat er was, om wat nog staat te wachten, zorg om alles wat ik weet en nog niet weet? Waarom is geluk zo broos, zo onvolmaakt? Zijn er honderd scherven, zijn er duizend stukken, weet ik dat het nimmer helemaal zal lukken, Heer, U weet hoe dat mij vaak wanhopig maakt. Leer mij toch op U vertrouwen, Here God, leer mij toch mijn toekomst in uw hand te leggen. Pas dan durf ik in afhank’lijkheid te zeggen: ‘Wat U volmaakt, gaat nimmermeer kapot.’

… om Hem te danken Hij is een Samaritaan en melaats. Hij heeft zich aangesloten bij andere melaatse mannen. Ze zwerven rond en kunnen zich maar met moeite in leven houden. In dorpen en steden mogen ze niet komen en contact met andere mensen moeten ze vermijden. Melaatsheid is ongeneeslijk en besmettelijk. Hun wacht een smartelijk levenseinde. Dan ontmoeten ze Jezus. Ze hebben van Hem gehoord en weten van zijn genezingen. Toch durven ze Hem er niet om te vragen maar ze vragen alleen medelijden. En dan gebeurt het wonder: Jezus geneest hen. Wat doe je dan? Dan ga je toch terug om Hem te bedanken! Je bent als het ware teruggekeerd van de dood in het leven. Niet dus… Eén is er die dit denkt en doet: de Samaritaan. Hij ‘werpt zich op zijn aangezicht voor zijn voeten om Hem te danken.’ Dankbaar zijn. Je kunt niet ‘iets’ dankbaar zijn maar je bent altijd ‘Iemand’ dankbaar. De Samaritaan heeft dat begrepen. Lukas 17:11-19

J.W. Grul

Uit: Als bloemen op de akker Van: Wim Plomp Pagina 5

Lofzang Een lofzang voel ik in mij rijzen. O God, ‘k verlang Uw Naam te prijzen voor al Uw wond’re gunstbewijzen. Zo vaak hebt U mijn angstig hart verlost van pijn en smart. Zo dikwijls is Uw trouw gebleken, Uw liefde, Heer’, in mijn gebreken. ‘k Verlang Uw goedheid uit te spreken, maar vind de juiste woorden niet. Ze zijn te arm, tot mijn verdriet. Geef dat ik in dit korte leven Uw deugden al de eer zal geven. Doe mij daar dagelijks naar streven. Leg in mijn stamelende dank een God verheerlijkende klank. Uit: Mijn rechterhand gevat Van: M.A. Groeneweg-de Reuver

Een kindergebed Gisteren hadden we de oudste club kinderen van 9 tot 13 jaar. Eén van de kinderen vroeg na het zingen om een kringgebed. Wat was het ontroerend om de grootste druktemakers met diepe ernst en eerbied hun zorgen en verdriet bij de Heer te horen brengen, maar ook hun dankbaarheid. Eén van de kinderen, ze zat naast mij, bad voor verschillende dingen, maar op een gegeven ogenblik veranderde haar gebed zo duidelijk, het werd intenser, smekend, verdrietig. Ze bad voor haar moeder die niet gelooft, of de Heer wilde maken dat haar moeder ging geloven en van de Heer Jezus zou gaan houden. Pagina 6

Ze snikte aan het eind toen ze amen zei. Ook ik moest mijn tranen verdringen toen ik haar stilletjes hoorde snikken. Ik streek even over haar arm en vroeg, toen ze me met betraande ogen aankeek, fluisterend: ‘Gaat het?’ Ze knikte met een dankbare blik voor het begrip wat ze voelde. Wat raakte dit gebed mij. Ik moest denken aan hoe verschillend onze gebeden kunnen zijn. Dit meisje bad echt vanuit haar hart. Het was niet een opnoemen van haar verlangens, nee het werd op een gegeven moment een gebed waarin haar liefde voor haar moeder voelbaar werd. Wat een les gaf dit lieve kind mij zonder dat ze het zelf weet. Hoe bid ik voor anderen? Is het een bidden vanuit het diepst van mijn hart? Een gebed waarin mijn liefde, de liefde die de Heer mij wil geven voor die persoon voelbaar is? Een smekend bidden? Dit is wat de Heer zo graag hoort. In Filippenzen 4:6 lezen we: ‘Weest in niets bezorgd, maar laat in alles, door gebed en smeking, met dankzegging, uw begeerten bekend worden bij God’. Dat we maar werkelijk begaan met elkaar voor de ander bidden en smeken bij God onze Vader. Uit: De schrijfafdelingen Een kind is een hemels bericht, bericht, dat we door moeten geven, een kans, ons gegeven in ’t leven, een licht op de weg naar het Licht. Uit: Verborgen bloemen Van: Nel Benschop

De schrijfafdelingen Kent u onze schrijfafdelingen? Een groep van 6 tot 8 personen schrijft om de beurt in een schrift dat rouleert van de een naar de ander. We kunnen u zeggen dat door dit onderlinge schrijven er veel vriendschappen ontstaan zijn. Lijkt het u iets om ook in zo’n groep mee te schrijven, neem dan contact op met Mevr. Schuring. Haar adres staat aan de achterzijde van dit blad, rechts onderaan. We willen u aanmoedigen!

Beste Zonnewendevrienden Wat een zegen als we in het leven zorg mogen dragen voor elkaar. Dat geldt niet alleen voor de ouderen ten opzichte van de jongeren, maar ook voor jongeren ten opzichte van de ouderen. De bewogenheid van het hart zoekt naar wegen om de ander te bereiken. Dit kan door voorbede zijn en door persoonlijke aandacht en aanwezigheid. Het is een kunst om te leren geven en te leren ontvangen. Dat vraagt van ons allen inzetbaarheid. Allereerst door open te zijn en de ander toe te laten in ons leven. Dan kan er meeleven getoond worden en wordt de last misschien gehalveerd en de vreugde verdubbeld. De geschiedenis van de tien melaatsen is altijd weer aangrijpend om te lezen. Wat een ingrijpen van de Here Jezus in hun bestaan. Dat wens je ieder toe die op de een of andere wijze te maken heeft met lijden en afwijzing. De Psalmist zegt: ‘En roepende in de benauwdheid die ze hadden, heeft Hij hen verlost’,

Dat kan zowel een innerlijke als uiterlijke verlossing zijn. Het gevolg van beiden mag leiden tot dankzegging aan God. Bij de zomer hoort vakantie. Velen onder ons hebben plannen gemaakt en hopen te genieten van het uitgaan. Maar niet iedereen is in deze gelegenheid. Hoe belangrijk om ook dan aan elkaar te denken en een stuk vriendelijkheid en vriendschap te betonen. Alle overvloed die we genieten, ontvangen we om het gebrek bij de ander aan te vullen. Dat geldt zowel voor de geestelijke als de natuurlijke overvloed. De inzet naar elkaar leidt eveneens tot dankzegging aan God. Van harte wens ik u allen toe dat u zult schuilen bij de Allerhoogste en ervaren mag hoe Gods zegen zich over u uitstrekt. Een hartelijke groet van L. van Koppen

God bespaart onze schouders niet de last, maar Hij geeft ons de kracht om te dragen. Uit: De Stem Pagina 7

Mededelingen

Zondagsgroeten

Zonnewende heeft tot doel: te troosten en te bemoedigen vanuit het evangelie van Jezus Christus. Zonnewende heeft Correspondentiegroepen: Zieken en gezonden schrijven ter bemoediging van elkaar, in groepjes (afdelingen) van 8 à 10 personen in een schrift dat onder hen circuleert. De Zondagsgroet, zie informatie in de kolom hiernaast, wordt wekelijks verstuurd aan velen die het moeilijk hebben. Het Zonnewendeblad, de Groet, verschijnt 4x per jaar in een oplage van 20.000 ex. en wordt gratis gestuurd aan belangstellenden. Het is mogelijk om meerdere exemplaren te bestellen. De Groet is ook verkrijgbaar in braille en in gesproken vorm. Voor informatie hierover: C.B.B. te Ermelo, tel. 0341 – 565499. Wilt u meer weten over het Zonnewendewerk? Neem dan contact op met mevr. Schuring. Zie adres in de colofon, rechts onderaan. Zij geeft u graag informatie.

Een stevig kaartje van 13x8 cm. Op de voorkant een mooie tekening van bv. een bloem of vogel. Daarnaast in duidelijke letters een vertroostende tekst uit de Bijbel. Op de achterkant een gedicht, lied of spreuk die bij de tekst past. Serie 19, 56 verschillende kaartjes, (gedrukt in één kleur) e 1,50. Serie 20 en 21, per serie 60 verschillende kaartjes, (in vierkleurendruk) e 2,00. Bijpassende envelopjes e 1,75 per 50 st.

Kijkt u ook eens op www.zonnewende.info

Gedichtenbundels

In de bundel 'Bemoediging' staan 61 gedichten van Mevr. N.C. Otgaar. Deze bundel ziet er prachtig uit en de inhoud is bijzonder waardevol. Dit geldt ook voor haar bundel 'Zie omhoog'. Daarin staan ruim 450 gedichten. 'Bemoediging' e 5,95 + e 2,16 verzendkosten, 'Zie omhoog' e 9,95 + e 3,24 verzendkosten.

Kaarten met Bijbeltekst

nr. 1: mapje van 10 st. e 2,90 (prachtige gevarieerde kaarten); nr. 2: mapje van 10 st. e 2,90 (prachtige gevarieerde kaarten); nr. 3: mapje van 8 st. e 3,50 (Hartelijk Gefeliciteerd); nr. 4: is vervallen nr. 5: mapje van 8 st. e 3,50 (Veel Sterkte en Ter Bemoediging); nr. 6: mapje van 4 st. e 1,50 en e 1,95 (condoleancekaarten) nr. 7: mapje van 9 st. e 1,00 (gedichtenkaarten van N.C. Otgaar) nr. 8: mapje van 9 st. e 1,00 (gedichtenkaarten van N.C. Otgaar) Jubileumboek 100 jaar Zonnewende € 4,85 Pagina 8

Brochures

Wat je niet ziet e 0,50 Mijn Herder e 0,55 Toch Liefde e 0,55 Kracht van boven e 0,75 Veilig, zeker, gelukkig e 0,75 Zingen - blij toe e 0,80 De Here is nabij e 1,50 Niet meer ver (gedichten van G. Fidder) e 1,95 Deze brochures bevatten korte pakkende stukjes en/ of gedichten. De prijzen van de kaarten, zondagsgroeten, envelopjes en brochures zijn exclusief porto. Ze zijn evenals de gedichtenbundels te bestellen via Mevr. Schuring, zie adres onderaan. Betaling, na ontvangst van de bestelling, kan plaatsvinden op de rekeningnummers van St. Zonnewende, zie hieronder.

Jonkvrouw M.C.W. Calkoenfonds Doel: het verspreiden van de uitgaven van Stichting Zonnewende aan hen die thuis of in ziekenhuizen worden verpleegd. e Ontvangen giften 1 kwartaal 2013: € 1943,04 Hartelijk dank aan alle gevers! Voor hen die het Zonnewendewerk financieel willen steunen: INGbank rek.nr. 216861 (IBAN nr.: NL19INGB0000216861) en Rabo-bankrek.nr. 34.18.42.834 (IBAN nr.: NL25RABO0341842834) t.n.v. St. Zonnewende Winschoten. Graag willen we dit werk in uw voorbede aanbevelen. Uitgave: Stichting Zonnewende Verschijnt vier maal per jaar Correspondentie- en besteladres: Mevr. M. Schuring Stationsweg 3a 9671 AL Winschoten telefoon 0597 - 414 908 E-mail: [email protected]