maandblad van CD&V - Afgiftekantoor Hasselt X -Antwerpen OP LOKALE KRACHT

OP LOKALE KRACHT

“Meer dan ooit investeren in het niveau waarin we het meest geloven. Dat is de kern van onze campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen.” Voorzitter Jo Vandeurzen nodigde op de Staten-Generaal van vrijdag 10 maart elke CD&V’er, mandataris, militant of supporter, uit om samen de schouders te zetten onder een RespectActiePlan in elke gemeente want “Van respect word je sterk”. Met die motor stoomt CD&V naar 8 oktober.

De aula van het Vlekho in Brussel zat op 10 maart stampvol. “Respect is een werkwoord”, zei Jo Vandeurzen bij de onthulling van de campagneslogan. “Respect zegt iets over mij, over wat ik waardeer, maar het zegt ook iets over mijn relaties met en mijn verantwoordelijkheid tegenover anderen in de samenleving. Het begint met mensen zekerheid te geven. Zekerheid op een betaalbaar huis, op een propere omgeving, op hulp en zorg, op veilig verkeer of op een lokale economie die dicht bij huis jobs creëert. Maar het gaat voor de mensen ook om veiligheid in de wijk en in de straat. Wij willen o.m. via plaatselijke en mobiele justitieantennes aan

geschillenbeslechting en -handhaving doen. Op die manier moeten bijvoorbeeld burenruzies of overlast sneller aangepakt worden of kan rechtshulp worden gegeven.”

“Voor CD&V gaat respect ook over het actief promoten van samen-leven. In wijken, buurten maar ook in flatgebouwen. Om dat te stimuleren willen we o.m. dat gemeenten een Dienst Engagement opzetten. Op die dienst moeten verenigingen alle mogelijke steun vinden voor hun verenigingsleven, buurtfeesten, straatrecepties... Op die dienst moeten ze administratieve bijstand krijgen maar ook materiaal kunnen ontlenen.” “De derde poot van ons lokaal RespectActieplan is de installatie van een betrouwbaar bestuur. Dat is méér dan goed bestuur waar we een patent op willen hebben. Het gaat evenzeer om klantvriendelijkheid, om openingsuren die gericht zijn op de combinatie werk-gezin... Hier lanceren we bijv. de idee van wijkfiscaliteit. Gemeenten kunnen inwoners of ondernemers die in hun buurt investeren fiscale kortingen geven. Maar lokale fiscaliteit moet budgettair geloofwaardig zijn. Onze mensen zullen niks beloven dat budgettair niet kan. Dat is tegen onze christendemocratische traditie. In de manier waarop CD&V met de gemeentebelastingen omspringt, moet de inwoner respect voelen. Hij moet voelen dat de opbrengsten lokaal goed besteed worden. Onze gemeentebesturen zijn zuinig met fiscaliteit maar ze zijn trots als op het einde van de legislatuur de kas voldoende gespijsd is.”

Terugvechten in steden CD&V is vastbesloten om in de steden terrein terug te winnen. “Ook in het verstedelijkte Vlaanderen willen we een geloofwaardig alter-

natief zijn. Centrumsteden en grootsteden zijn part of the game”, aldus Jo Vandeurzen. “Wij zullen trouwens geen aanleiding zoeken om van lokale verkiezingen een nationaal thema te maken. Gemeenteraadsverkiezingen gaan voor ons om het respect voor lokale bestuurders. Het zijn zij die het vertrouwen aan hun inwoners vragen.” Vlaams minister-president Yves Leterme liet evenmin na om zijn publiek te overtuigen van het belang van 8 oktober. “Gemeente- en provincieverkiezingen zijn de belangrijkste verkiezingen: op die niveaus is het maatschappelijke engagement het talrijkst. Het gaat om inzet dag aan dag, elk op zijn vierkante meter. Daar komt men op voor zijn herkenbare medemens. Niet toevallig is de christendemocratie daar op zijn best. Wij staan voor oprechte politiek, politiek gedragen door de mensen. Onderschat daarom het belang van een goed programma niet. Beperk je niet tot een optelsom van concrete zaken, maar maak ook duidelijk waar de christendemocratie voor staat: voor personalisme, voor het opkomen voor anderen, voor betrokkenheid tussen de burger en de overheid. Zorg dat we op 8 oktober herkenbaar zijn”, gaf Yves Leterme mee, “met goede kandidaten. Gooi vensters en deuren open en vergeet de les van de vorige verkiezingen niet, toen sommigen ons kapot wilden maken. De kracht van het lokale heeft ons door die moeilijkste periode van de christendemocratie geholpen. U verdient op 8 oktober een overwinning, voor zes jaar trouw, inzet en dienstbaarheid.” En toen kraakte het Vlekho op zijn grondvesten. Kijk pagina 2

Foto Inge.Van den Heuvel

maandblad van CD&V - Afgiftekantoor Hasselt X -Antwerpen

308 + 1 respect actieplannen Wij hebben niet de pretentie om vanuit de Wetstraat 89 te bepalen wat er in de gemeentelijke verkiezingsprogrammaʼs moet staan. Onze mensen ter plaatse weten best voor welke uitdaging hun gemeente staat.

Respect opbrengen voor zowel de stedeling als de plattelander betekent in de eerste plaats de problemen benoemen. Dit hebben we altijd gedaan, en zullen we blijven doen. Niet met clichés, maar met nuances en respect. In ieder geval liggen de samenlevingsproblemen voor CD&V niet in een schutskring. Daarom eist CD&V van de federale regering meer initiatieven om de lokale bestuurders de nodige instrumenten te geven om een doeltreffend beleid te kunnen voeren. Want wat baat de inzet van onze burgemeesters, schepenen, raadsleden, ocmw-mensen en provinciale mandatarissen als de hogere overheden hen niet steunen. Lokale bestuurders werken een inburgeringsbeleid uit met de uitbouw van een onthaalcentrum met taallessen, jobtraining, de ondersteuning van het verenigingsleven enz. Wij vinden dat belangrijk. Maar intussen geeft de federale regering een tegengesteld signaal. Ze heeft in de snelbelgwet het bewijs van de bereidheid om zich te integreren als voorwaarde tot de naturalisatie geschrapt. Het Vlaams inburgeringsbeleid daarentegen is een rechten- én plichtenverhaal. De overheid werkt een aanbod uit en de doelgroep neemt die kans. Dát is een respectvol beleid. Stel u voor: terwijl Vlaanderen het eens is dat kandidaten voor een sociale woning de taal van hun stad of gemeente moeten kennen, wordt aan kandidaat-Belgen niet meer gevraagd een inspanning te doen om de taal te leren. Hetzelfde geldt voor de problematiek van de gezinshereniging en de schijnhuwelijken. Daarom zullen onze Kamer- en Senaatsfracties alles inzetten om de federale regering tot actie aan te zetten.

bieden. Geen goed idee, vindt Vlaams volksvertegenwoordiger Cathy Berx (CD&V):“Dit is niet de taak van het Vlaamse onderwijs. Wie hier zijn leven wil uitbouwen, moet vooral goed Nederlands kennen. Als een groot aantal leerlingen

Samen onderweg

Daarom vragen we 308 respectactieplannen met als oranje draad meer respect voor het samenleven van mensen; meer zekerheid voor mensen en een betrouwbaar bestuur. U leest er meer over op de cover van deze Ampersand.

Vrijdag 10 maart schoot de CD&V-campagne voor de gemeente- en provincieraadsverkiezingen voorgoed uit de startblokken. Onder grote belangstelling en met een onverwoestbare overtuiging. Foto's Inge Van den Heuvel

Maar naast de 308 respectactieplan vragen wij één nationaal respectactieplan. Hoewel het op zondag 8 oktober over de provincie- en gemeenteraadsverkiezingen haat, dragen ook de federale en Vlaamse regering een verantwoordelijkheid. Vooral inzake de Foto BD samenlevingsproblemen. U kent die wel: het blikje cola dat na een week nog in de straatgoot ligt; de gedumpte matras die al drie maanden op een onbebouwd perceel ligt; het groepje jongeren dat ʻs morgens te laat naar school trekt en ʻs avonds te lang blijft rondhangen; het wildparkeren enz, enz. Maar ook de vervallen woningen, de leegstand en het gebrek aan kwaliteitsvolle, betaalbare woningen.

Alles op alles voor kennis van het Nederlands De Antwerpse onderwijsschepen Voorhamme (SP.a) lanceerde het idee om allochtone jongeren binnen schooltijd lessen in hun moedertaal aan te

Foto GP

Interactieve tv ook voor slechtzienden Vlaanderen telt 20 à 25.000 slechtzienden en 3.000 blinden. Zij dreigen met de invoering van interactieve digitale televisie, als de menuʼs van iDTV geen auditieve weergave hebben, in de kou te blijven staan. Maatschappelijke integratie betekent ook de toegang tot nieuwe technologie zoals iDTV garanderen. Vlaams volksvertegenwoordiger Carl Decaluwé pleitte daarom bij Vlaams mediaminister Bourgeois om de nieuwe di-

giboxen een voice synthesizer te geven. Decaluwé is zich bewust dat dit technisch complex en duur is. Zowel hij als Bourgeois zijn voorstander van een financiële tussenkomst van het Vlaams Fonds. Voor Carl Decaluwé moeten Telenet en Belgacom ook door het IWT ondersteund worden in de verdere ontwikkeling van de digibox.

Welke toekomst voor Europa? Europa staat garant voor vrede, stabiliteit, economische voorspoed en welvaart. Toch maakt Europa een diepe crisis door: de afwijzing van de Europese grondwet in Nederland en Frankrijk, de onderhandelingen over de meerjarenbegroting, de omschakelingen in economie en samenleving. CD&V en haar Nederlandse zusterpartij CDA willen Europa een nieuwe adem geven. Daarom organiseren ze op vrijdag 5 mei van 9.15 tot 17 uur in het Europees Parlement, Wiertzstraat 60, 1047 Brussel, een grensoverschrijdend colloquium over de toekomst van Europa met o.m. Jean-Luc Dehaene, Marianne Thyssen, Herman Van Rompuy, Pieter De Crem, Ivo Belet en Luc Van den Brande voor CD&V en Maxime Verhaegen, Karien Van Gennip, Camiel Eurlings en Frans Andriessen voor CDA. Vlaams minister-president Yves Leterme en de Nederlandse Buitenlandminister Ben Bot trekken de conclusies. Denk mee over Europa en schrijf je in voor woensdag 26 april: fax/tel. 02 549 87 97, [email protected] of per post: CD&V-Kamerfractie, t.a.v. Jef Smits, Natieplein 2, 1008 Brussel. Vermeld je naam, adres, geboortedatum, telefoon en e-mailadres.

Jo Vandeurzen Jullie voorzitter

“Bij bejaarden in een ver gevorderd stadium van dementie kan het geloof worden gebruikt om tot een beter contact te komen. (...) De religieuze sfeer biedt gezelligheid, veiligheid en herkenbaarheid.” Josy Vaes (Tertio, 22-02-2006)

het Nederlands niet machtig is, ligt er ook een belangrijke verantwoordelijkheid bij de ouders. Investeren in extra lessen Nederlands en zorg voor anderstalige kinderen rendeert pas echt als de ouders goed meewerken. Daarom verdienen scholen die bijv. lessen Nederlands organiseren voor anderstalige ouders, ondersteuning. De moedertaal bijspijkeren kan, maar buiten schooltijd. Van de derde generatie verwachten we dat die moedertaal het Nederlands is.” Info: tel. 02 552 43 16, [email protected]

Sociaal netwerk voor personen met handicap Personen met een handicap kunnen vaak niet of te weinig terugvallen op een sociaal netwerk. Daarom is Vlaams minister Ingrid Vervotte gestart met een driejarig proefproject “Persoonlijke toekomstplanning personen met een handicap”. Het is een unieke manier om controle over het eigen leven te behouden en sociale inclusie te realiseren. Rond 500 personen met een handicap zal een sociaal netwerk of ondersteuningsgroep gevormd worden. Zoʼn groep neemt allerlei taken op zodat de betrokkene later o.m. voor zijn zorgbehoeften permanent op

een goed uitgebouwd sociaal netwerk kan rekenen. “Dat moet ook mensen met een handicap toelaten hun leven onafhankelijker en veelzijdiger in te vullen”, zegt Vervotte. De minister maakt voor het proefproject jaarlijks 300.000 euro vrij. Met dat geld kunnen o.m. medewerkers en vrijwilligers gerekruteerd en opgeleid worden. Info: persdienst.vervotte @vlaanderen.be Geslaagde studiedag alleenstaande vrouwen Els Van Hoof, voorzitster van Vrouw &

Maatschappij blikt tevreden terug op de studiedag van 8 maart over de situatie van alleenstaande vrouwen. “Het aantal alleenstaanden zal blijven toenemen. Vooral alleenstaande vrouwen hebben het niet makkelijk. Zij die alleen wonen lopen een armoederisico van 26%, éénoudergezinnen zelfs van 31%. Zorgwekkend, maar de overheid reageert niet. V&M wil dat werk wordt gemaakt van verder onderzoek en volledig en uitgesplitst cijfermateriaal om een beeld te krijgen van de “alleenstaande”; van wijzigingen in de sociale zekerheid i.v.m. het leefloon, de kinderbijslag, de uitkering voor thematische verloven en pensioens-

Buitengewoon Onderwijs zit niet te wachten op zoveelste hervorming

“Geef scholen meer soepelheid”

Foto Bart Dewaele

Minister Frank Vandenbroucke (SP.a) wil het Buitengewoon Onderwijs tegen 1 september 2009 hervormen. BuO- en gewone scholen zitten met een berg vragen. Dat blijkt uit het gesprek van Marc Brans, directeur van het Koninklijk Instituut Woluwe, een school voor Buitengewoon Secundair Onderwijs, met Kathleen Helsen, Vlaams parlementslid en promotor Onderwijs voor CD&V.

Directeur Marc Brans met Kathleen Helsen: “Als minister Vandenbroucke zijn zin krijgt, maakt hij onze BuSOschool tot een reservaat van alleen supercomplexe gevallen. Dit verhoogt de drempel en werkt stigmatiserend.”

Vandenbroucke wil af van de acht types. Hij spreekt over vier clusters, met per cluster vier zorgniveaus. Hoe hoger het niveau, hoe groter de benodigde zorg. De eerste twee zorgniveaus zijn voorzien in gewone scholen, het vierde in BuO en het derde kan beide kanten uit: de gewone school krijgt dan extra steun. Bovendien wil de minister de scholen meer regionaal spreiden. Kinderen zitten dan minder lang op de bus of ze hoeven niet verplicht op internaat. Het KI telt op de campus Woluwe 111 dove, blinde en/of autistische leerlingen. 90% van hen zit er op internaat. “Er is geen bed meer vrij”, zegt directeur Marc Brans. “De schooldirecties vragen niet om een revolutionaire hervorming. Ze zijn niet ontevreden over de huidige organisatie, wel vragen ze oplossingen en meer soepelheid. Het werkveld denkt niet in hokjes, maar soms is het orthopedagogisch noodzakelijk om leerlingen naargelang hun handicap samen te brengen.” Brans vindt het motto van de minister - “alleen in het buitengewoon onderwijs als het moet” – wat demagogisch. “Wij werken hier o.m. met type 6 (visueel gehandicapten). Het is pas als de leerling voldoende zelfstandig kan werken, veel bagage heeft én op een goede entourage en begeleiding kan rekenen, dat hij in het gewoon onderwijs te-

recht kan. De gewone leraar wiskunde heeft zeker zes maanden nodig om les te kunnen geven aan deze doelgroep. Terwijl wij hier met een drietal leerkrachten wiskunde de expertise hebben.” “De minister wil dat het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB) de kinderen aan de school toewijst en begeleidt. Ook het CLB heeft niet altijd die expertise in huis, BuOscholen wel. Laat ze ons die expertise niet versnipperen. Dat dreigt te gebeuren als de minister het BuO voor kleine bijzondere types regionaal wil spreiden. Voor ons type onderwijs zal dat veel meer kosten. Als kleine, centraal gelegen school krijgen we nu al geen eurocent om boeken in braille of grootschrift om te zetten”, zegt de directeur. Scholen moeten ook de sociale integratie bevorderen. “De politiek focust op diversiteit – dat klinkt mooi – maar onderwijskundig moet je dat kunnen waarmaken. Omgaan met verschillen heeft zijn beperkingen”, beklemtoont Brans. “Zelfs onze BuO-leraars voelen hun grenzen. Maar inclusie is de trend, het kind dichtbij huis houden. En wat doe je met leerlingen van type 3, gedragsgestoorden met psychische problemen? Gewone scholen kunnen ze niet aan. Laat het initiatief aan de scholen, ook in het BuO. Leg dat niet op maar geef zij die de uitdaging aandurven ruime middelen.”

Thuis in het gewoon onderwijs “Ons verhaal is er een van inclusie”, vertelt Bart Cuynen. Hij en zijn vrouw Renilde lieten hun lichtmentaal gehandicapte dochter Annabel het gewoon kleuteronderwijs volgen. Nadien stapte Annabel over naar het BuO type 1. “Omdat we niet beter wisten. Maar Annabel voelde er zich niet thuis: ze was niet gemotiveerd, was vaak moe, gooide haar boekentas boos weg... De school stelde voor naar type 2 (matige of ernstige mentale handicap) over te Papa en mama Cuynen en kroost: Liselore (15), schakelen. Begrijpelijk. Maar ze Annabel (13 -rechtsonder), Frederik (11) en Siegelinde stoorde de groep en wij vonden dat (9). Annabel voelt zich thuis in het gewoon onderwijs. er meer in onze dochter zat. We klopten aan bij de vzw Kind Inclusieplan. Zij begeleiden kinderen met een mentale handicap in het gewoon onderwijs. Wij volgden hun raad en stapten naar de school hier in het dorp. De directeur stond er meteen voor open. We zouden een jaar op proef proberen en dan evalueren. Annabel was 9 toen ze in september naar het tweede leerjaar overstapte. Tegen kerstmis kon ze tot 100 tellen, lezen op niveau 3 én weg waren de gedragsproblemen. Ze is nu 14 en zit in het vijfde leerjaar. Ze krijgt gedifferentieerd onderwijs: voor taal en rekenen zit ze in het derde leerjaar, de rest volgt ze in het vijfde, en ze krijgt 1 uur begeleiding per dag om wat bij te benen.” Papa Cuynen spreekt met veel waardering over de school, de leerkrachten en de externe begeleiders “want inclusie kost veel inzet, van alle partijen. En misschien zijn we wel geprivilegieerd: als twee zelfstandige thuisverpleegkundigen kiezen we de uren zelf en kunnen we veel kosten betalen. We hebben ook een vzw opgericht met vrijwilligers die kinderen extra begeleiding kunnen geven.” “De tegenstand in het begin is logisch. Het is niet evident om leerkrachten op één lijn te krijgen. Zij moeten presteren en zij kunnen niet alles hé. Ondersteuning is broodnodig. Nu loopt het perfect. Zowel Annabel als haar medeleerlingen komen er sterker uit: sociale omgang en behulpzaamheid zijn voor de klas een logica geworden.”

Jouw mening over leerzorg “CD&V is gewonnen voor de idee van de zorgniveaus - welke behoefte aan begeleiding heeft een leerling - en van inclusie. De specifieke behoeften van elk kind moeten maximaal beantwoord worden”, zegt Vlaams parlementslid Kathleen Helsen. “Dat heeft personele en financiële consequenties. Kunnen gewone scholen en CLBʼs dit aan? Is er voldoende expertise en begeleiding? Een hervorming mag niet ten koste gaan van het Buitengewoon Onderwijs. Integendeel, er moet in het BuO geïnvesteerd worden. Om de operatie juist in te schatten, moeten we eerst de prijs kennen en dan de vraag durven stellen: is dit maatschappelijk verantwoord - er zijn zoveel andere noden - en wat voor extraʼs krijg je daarvoor?” CD&V gelooft in leerzorg. We toetsen onze ideeën op provinciale reactieavonden. Geef je mening vanaf 19.30 uur in: ● Limburg: 20 april Het Borrelhuis, Witte Nonnenstraat 28, Hasselt ● Oost-Vlaanderen: 25 april Syntra Midden-Vlaanderen, Hogekouter 1, Sint-Niklaas ● Vlaams-Brabant: 27 april Sociale Hogeschool, Groeneweg 151, Heverlee ● West-Vlaanderen: 4 mei Licht en Ruimte, Oostnieuwkerksesteenweg 51, Roeselare ● Antwerpen: 9 mei Katholieke Hogeschool Kempen, Kleinhoefstraat 4, Geel

Info en inschrijvingen: tel. 02 552 43 18, [email protected]

"Het heeft geen zin om multiculturele feestjes te geven. Maak dat de taalachterstand verdwijnt en begin in de kleuterklas." Ergün Top, Antwerps CD&V-gemeenteraadslid (De Morgen, 13-03-06)

berekening; en een volwaardige plaats op de arbeidsmarkt met o.m. een actief herintredebeleid en voldoende flexibele en occasionele kinderopvang.” Info: Els Van Hoof gsm 0474 52 68 18, [email protected], www.vrouwenmaatschappij.be

Foto's Bart Dewaele

Alleenstaande werkende grijpt naast stookoliefonds Tot 30 april kan je een toelage van het sociaal stookoliefonds ontvangen op voorwaarde dat het bruto belastbaar inkomen van het gezin voor het aanslagjaar 2004, inkomsten 2003, niet hoger is dan € 13.246,34 (geïn-

dexeerd). Voor elke persoon ten laste wordt dit bedrag verhoogd met € 2.452,25 (geïndexeerd). Door het bruto belastbaar inkomen op € 13.246,34 vast te leggen komen enkel gepensioneerden of uitkeringsgerechtigden in aanmerking voor steun. Niet de alleenstaande die werkt aan het minimum gewaarborgd maandloon want hij heeft, inclusief dertiende maand en dubbel vakantiegeld, een bruto belastbaar inkomen van € 15.713,27. “Alleenstaanden die werken aan het gewaarborgd minimuloon worden dus uitgesloten van het sociaal stookoliefonds. Pervers”, zegt CD&V-kamerlid Carl Devlies. “Wie wel wil werken aan een minimumloon, staat dus in de kou.”

Uitnodiging

Ethische kwaliteitszorg in elk ziekenhuis Warme respectvolle zorg voor elke zieke of bejaarde wordt concreet in de praktijk van elke dag. Nu moet elk ziekenhuis over een lokaal ethisch comité beschikken. Dit comité kan de motor zijn voor de klinische ethiek. Het kan het ziekenhuispersoneel begeleiden, adviseren en motiveren. Maar zijn er onvoldoende middelen en competenties? Hoe kan de werking ervan verbeteren? De CD&V-senaatsfractie nodigt je graag uit op een studienamiddag met ethici, juristen en ziekenhuisverantwoordelijken op woensdag 19 april van 14-17 uur bij CD&V, Wetstraat 89, 1040 Brussel. Inschrijvingen: An Adriaensen, Paleis der Natie, Natieplein 1, 1009 Brussel of [email protected]

CD&V Werkgroep wil kloof sneller dichten

IT is sleutel op de toekomst “Als we de kloof tussen de connected en de niet-connected, tussen de pc-bezitters en de niet-pc-bezitters niet sneller dichtrijden, dreigt ook de maatschappelijke kloof te vergroten. Voor een partij die inzet op verbondenheid, is dat een zware uitdaging”, zegt kamerlid Roel Deseyn, lid van de Ceder Werkgroep eGov/ICT. Hij hoopt ook CD&V’ers in de lokale besturen daarvan te overtuigen.

“Ons land scoort niet goed als netwerkmaatschappij en als kenniseconomie. In onze globaliserende wereld is dat nochtans een motor voor meer welvaart en welzijn”, meent Roel Deseyn (29). “België telt 35 pcʼs per 100 inwoners. In onze buurlanden ligt dat aantal beduidend hoger (zie randstuk). Slechts een gezin op de drie heeft een internetverbinding. Inzake breedbandverbindingen – 18 op 100 – zit ons land wel bij de top. Dat laatste cijfer is echter relatief en te nuanceren. Relevanter is het lage aantal pc-bezitters. Dat duidt erop dat lang niet iedereen mee is. Dat is belangrijk als je weet dat o.m. het onderwijs tegenover leerlingen stijgende verwachtingen schept i.v.m. pc-gebruik. Die elektronische infrastructuur is lang niet overal aanwezig, ook niet in bibliotheken. Bibliotheken moeten de mediatheken van de toekomst worden. Ook scholen moeten die rol spelen. Zij kunnen hun infrastructuur openstellen, instaan voor computers en andere tools (software, kaartlezers...) tegen eventueel huurgeld, door het vertrouwen in de nieuwe media te stimuleren en tegelijk op de gevaren te wijzen. Sommige landen reiken zelfs al een diploma “veilig internetten” uit.” Ook de politiek wacht een pak werk. Deseyn verwijst o.m. naar het vrij hoge internettarief van ca. 40 euro per maand. “Voor dezelfde comfortdiensten betaal je in Nederland, Frankrijk of Duitsland de helft. Hier moet het BIPT, de Belgische regulator voor Postdiensten en Telecommunicatie, dringend aan de slag. Ook de verschillende overheden moeten maar eens op één lijn gaan staan. Nu ontwikkelen de verschillende beleidsniveaus dezelfde toepassingen. Dat is een ongelooflijke verkwisting van belastinggeld. De consument vraagt zich terecht af hoeveel hij nu voor bepaalde diensten betaalt. Dat moet doorzichtiger. Eén van onze voorstellen is om de tariefaanduiding automatisch te laten verlopen. Als je belt naar een andere operator, brengt een signaal je dan meteen op de hoogte of je naar een duurdere operator belt. Die tariefregulator is al bij kb voorzien voor mobiele telefonie, maar wordt niet toegepast. Dit gaat in se om een eerlijke communicatie met de mensen. Ook de al lang beloofde tariefsimulator voor telefonie en internet is nog nergens te bekennen.” CD&V wil voorts de sociale tarieven die al bestaan voor vaste telefonie en mobilofonie uitbreiden met een sociaal breedbandtarief. “Zoals een basisvoorziening voor water of elektriciteit”, aldus Deseyn. “De regering maakt er geen werk van omdat er (nog) geen Europese verplichting achter zit. Ze geeft dit voorlopig in handen van de operatoren maar die verroeren

van geen vin. Een overheid moet dit toch als sociaal relevant beschouwen? Voor zieken of voor mensen met een handicap is internet vaak het enig sociaal contact. Particulieren, ondernemers e.a. hebben ook een groeiende verwachting in e-government. Als de overheid een betrouwbare partner wil zijn, dan is dienstverlening essentieel. Daarbij moet ze voluit en performant de technologie inzetten. Dat geldt ook voor de lokale besturen. Alleen verspillen de verschillende niveaus momenteel te veel energie. Waarom niet dezelfde info samenbrengen of dezelfde tools ontwikkelen en die dan ter beschikkling stellen van de gemeenten? Aan de site van de federale overheid alleen heeft men 50 miljoen euro gespendeerd. Maar de output is mager. E-government mag zeker geen frustraties wekken. E-government moet betekenen dat je slechts één keer je informatie hoeft in te geven, dat je een backoffice installeert. Het mag nooit gebeuren dat iemand die een mailtje naar een overheidsdienst heeft gestuurd, een maand of langer op een reactie moet wachten.” E-manager Voor Deseyn mag/kan e-government nooit de taak van het middenveld overnemen maar veeleer versterken. “Een voorbeeld: verenigingen zouden gemeentemateriaal elektronisch moeten kunnen aanvragen en elke stap van hun aanvraag moeten kunnen volgen. Nu moeten vrijwilligers soms een halve dag vrij nemen om de ontlening te regelen.” Aan de andere kant kunnen via middenveldorganisaties pc-pakketten ter beschikking worden gesteld om mensen, kansarmen e.a. laagdrempelig aan de pc-wereld te laten gewennen. Ook gemeenten kunnen dergelijke vormingspakketten verspreiden. Deseyn wil iedereen gevoelig maken voor de voordelen van e-government. Een belangrijk en handig instrument is de elektronische ID-kaart. “Iemand met een handicap kan bijvoorbeeld bij de aanvraag van een parkeerkaart meteen naar een inventaris van rechten en plichten gedirigeerd worden. De ID-kaart duidt meteen iemands sociale, familiale, fiscale situatie. Ook bouwaanvragen zouden elektronisch moeten kunnen aangevraagd én opgevolgd worden. Of bij wegwerkzaamheden kunnen gemeenten zelfs een aangepaste routeplanner op hun site plaatsen om mensen wegwijs te maken.” Dat vergt allemaal niet zoʼn immense investeringen van lokale besturen, weet Deseyn. “De aanstelling van een e-ma-

nager kan al veel helpen. Gemeenten zouden zo een e-manager beter delen. Die manager kan de inwoners vlotter naar de elektronische snelweg loodsen.” Suggesties of vragen? Roel Deseyn tel. 056 20 33 60, [email protected], www.roeldeseyn.be

Kafka? Bedankt CD&V Roel Deseyn corrigeert ook de goednieuwsshow van staatssecretaris voor Administratieve Vereenvoudiging Van Quickenborne (VLD). “Hij heeft mooi praten dat de administratieve last van ondernemingen met 25% is gedaald. Dat is niet het werk van zijn Kafka, maar het resultaat van de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid. Dat toont ook een studie van het Planbureau. Wie heeft die Kruispuntbank op de sporen gezet? De regering van Jean-Luc Dehaene. De Kruispuntbank heeft al zowat 185 soorten papieren attesten afgeschaft en vervangen door elektronische gegevensuitwisseling."

PC-bezit per 100 inwoners Zweden

76

GB

Nederland

70

Frankrijk 48

Luxemburg

62

België

“De laatste vier jaar heb ik besteed aan het kijken naar mensen die sterven.”

Stephen Lewis, speciaal VN-gezant voor aids in Afrika (openingszin van zijn boek Race against Time)

60 35

Foto's Bart Dewaele

BURGER WINT BIJ MODERNE

STRAFWET

Xavier De Riemaecker

&

Hugo Vandenberghe

XAVIER DE RIEMAECKER VAN DE HOGE RAAD VOOR JUSTITIE EN CD&VSENATOR HUGO VANDENBERGHE DISCUSSIËREN OVER DE NIEUWE STRAFWET: DE ENE TOETST, DE ANDER VERDEDIGT. HUGO VANDENBERGHE: De wet op de strafprocedure is een essentieel element in de rechtstaat. De bestraffing van iemand moet beantwoorden aan het legaliteitsbeginsel: de wet moet klaar en duidelijk uw rechtspositie bepalen. In wezen vallen we nog onder het wetboek van strafvordering van 1810 uit de Napoleontische periode. Ons land heeft het oudste wetboek van West-Europa. Dit museumstuk is verschillende keren aangepast. Het is een grote spaghetti. Het is onleesbaar en het geeft aanleiding tot discussies die het proces vertragen. Bovendien staan sommige beginselen niet in het wetboek zodat ons land nu en dan door het Europees Hof voor de Mensenrechten wordt veroordeeld. De beslissing om het strafwetboek te hervormen dateert uit begin jaren ʼ90. Bij het begin van deze legislatuur, in 2003, hebben we het voorstel Franchimont ingediend. Het voorstel is nu door de Senaat goedgekeurd en overhandigd aan de Kamer. België krijgt dus een modern wetboek van strafvordering dat moet beantwoorden aan de verwachtingen van de burger, het parket en de rechters. XAVIER DE RIEMAECKER: Ook de Hoge Raad voor de Justitie (HRJ) heeft in zijn advies van 23 juni 2004 de nadruk gelegd op dat nieuwe evenwicht. Het wetboek is leesbaar, zeer nuttig voor de burger en logisch. Maar met sommige nieuwigheden had de HRJ toch problemen. We hebben een onderscheid gemaakt tussen wat de functie van het gerechtelijk apparaat verbetert en wat het in het gedrang kan brengen. Verbeteringen zijn o.m. de mogelijkheid om via de raadkamer een burgerlijke partijstelling niet meteen ontvankelijk te verklaren; de onderzoeksrechter kan ten gronde een uitspraak doen bij de regeling van de rechtsplegingsprocedure... Iets wat ook de debatten zal vergemakkelijken is dat alle procedureproblemen van meet af zullen worden besproken. Nuttig en informatief, ook voor de burger, is het hoofdstuk over de nieuwe rechten voor de persoon die aangehouden wordt: hij kan zich wenden tot een advocaat, een naaste of derde om te melden dat hij aangehouden is. Wat die naaste of derde betreft kan dat misschien voor problemen zorgen als iemand op secreet wordt geplaatst - als de persoon wordt opgesloten zonder dat hij met iemand anders contact mag hebben, behalve met een advocaat. Maar misschien kan de Kamer dat nog wijzigen? VANDENBERGHE: De modernisering moet in alle geval de rechtsgang versnellen. Nu kan je in België over de procedure zoveel en zo lang incidenten maken omdat het niet wettelijk geregeld is. Of een bepaalde rechtswaarborg ten aanzien van de burger - slachtoffer of verdachte - wordt nageleefd en wat de sanctie is, mag niet afhangen van diegene die de rechtswaarborg moet naleven. Want dan is hij rechter en partij. Voor de Senaat moet de wet dat kader voor de rechtswaarborg uittekenen. Dat is een belangrijke stap vooruit.

“Het voorstel van strafwet

onderstreept de rechten van de mens, en dat is positief.” XAVIER DE RIEMAECKER, HOGE RAAD VOOR JUSTITIE

Bovendien hebben we de burger meer inspraak willen geven, iets wat bij de politie en sommige leden van het openbaar ministerie op kritiek stuit. Maar er is een tegenpool: als je meer rechten hebt, moet je ze ook tijdig laten gelden. In je zetel blijven zitten en je van het onderzoek niks aantrekken om nadien allerlei nietigheden in te roepen, kan niet. Procedureproblemen moeten voor de zaak ten gronde worden geregeld. Een ander voorbeeld: de raadkamer krijgt meer mogelijkheden om allerlei kleine strafrechtelijke zaken ten gronde te behandelen. Zo hoeven mensen geen twee keer te worden gedagvaard. De raadkamer doet aan een soort van plea-bargaining, een procedure die via een schuldbekentenis een snelle afhandeling mogelijk maakt. Soms begrijp ik de kritiek niet. Zo is er veel bezwaar tegen het feit dat men bij de aanhouding een advocaat kan consulteren. In 17 van

de 25 landen van de Europese Unie bestaat dat al. Wij willen niet verhinderen dat de politie en het openbaar ministerie hun werk doen. We willen een kader scheppen waar het werk beter is, rechtszekerder is en de participatie van de burger - slachtoffer én betichte - verhoogt. DE RIEMAECKER: Het voorstel onderstreept de rechten van de mens, en dat is positief. De HRJ heeft ter zake in hoofdzaak maar één bezwaar. In het opsporingsonderzoek van het parket gaat het voorstel ervanuit dat men bijkomende onderzoeksdaden kan vragen. Daar zien wij een risico tot vertraging. Als de betrokkene aangehouden is, is er geen probleem, maar wel in de eerste fase bij het onderzoek door het parket. Men moet rekening met de manier waarop parketten werken. De automatische politieafhandeling zou wel eens in het gedrang kunnen komen. Dat is nochtans één van de instrumenten - we zien dat bij het parket van Brussel - om het aantal zaken dat parketmagi-

straten moet behandelen, terug te dringen. VANDENBERGHE: Het parket is soeverein om op elke vraag in te gaan. Maar wanneer het slachtoffer of de betichte iets vraagt tijdens een opsporingsonderzoek, is het ofwel “voorbarig” ofwel “te laat”. Wat is het alternatief? DE RIEMAECKER: Dat heeft de HRJ gegeven: er moet een termijn op worden geplakt. Een opsporingsonderzoek moet binnen een redelijke termijn - door de wet bepaald - uitgevoerd worden. VANDENBERGHE: Wij willen vooral de impasse doorbreken en er een rechtsbasis aan geven. Niet opdat nutteloze bijkomende onderzoeksdaden zouden worden gevraagd. Er is trouwens geen beroepsmogelijkheid: als het nutteloos is, dan is dat zo. Is dat te ruim? Dat men dan zoekt naar een andere formule. De rechtswaarborgen zijn er niet voor de procedure. De procedure moet de juridische kwaliteit van de waarheidsvinding verhogen. De afgelopen jaren is de rechterlijke macht onderhevig aan een immense druk van managementcultuur. Ik ben daar niet tegen maar gooi het kind niet met het badwater weg. DE RIEMAECKER: Men moet een onderscheid maken met informatie: mensen moeten weten waar men met hun zaak naartoe gaat . VANDENBERGHE: Dat beantwoordt aan een arrest van het Europees Hof van de Mensenrechten: zodra je potentieel verdachte kunt zijn, begint de redelijke termijn te lopen. Men kan een zaak geen vijf jaar laten liggen en dan plots als betichte gedagvaard worden. DE RIEMAECKER: Daar leg je de vinger op de wonde. Wij vrezen dat de redelijke termijn doordat men bijkomende onderzoeksdaden kan stellen - eerst bij het parket, daarna bij de onderzoeksrechter, nadien ten gronde, en dan het hof van beroep – in de problemen komt. Logischer zou zijn dat het parket binnen een bepaalde termijn zijn taak beëindigt om dan de mensen op de hoogte te brengen van de stand van zaken. Die termijn bepalen, is een verantwoordelijkheid van de politiek. Maar tegenover die bijkomende onderzoeksdaden moeten bijkomende middelen en personeel staan. Een probleem is de mogelijkheid om het proces in twee fasen te splitsen: eerst pleiten over de schuldvraag en dan over de straf. Dit kan de zaak voor de rechtzoekende duurder maken. Een verdachte zal twee keer zijn advocaat moeten oproepen én betalen. Ook voor het gerecht wordt dit duurder: men heeft twee processen i.p.v. een. VANDENBERGHE: Veel van de middelen die de schatkist binnenkrijgt via het optreden van de politie gaan niet naar justitie. Na de zaak Dutroux heeft men bijkomende inspanningen gedaan maar op de omvang en de aard van de criminaliteit - terrorisme, georganiseerde criminaliteit enz. - is geen substantiële verhoging van de financiële middelen voor het parket en de rechterlijke macht gevolgd. DE RIEMAECKER: De HRJ zegt al jaren dat als men een wet invoert die meer middelen vergt, men er van bij het begin een kostprijs op moet plakken. Maar budgetteren is onze taak niet. Wij bekijken het functioneren van het gerecht, het imago van justitie en de toegankelijkheid. Wij zijn niet de Raad van State, wij zetten ons in de plaats van alle burgers.

XAVIER DE RIEMAECKER (56)

HUGO VANDENBERGHE (63)

LOUIZALAAN 65B1 1050 BRUSSEL TEL. 02 535 16 16 [email protected] Lic. in de rechten

WALENSTRAAT 12 3110 ROTSELAAR TEL. 02 501 76 99 [email protected] Doctor in de Rechten en lic. Notariaat

LAATSTE BOEK:

LAATSTE BOEK: Laure Adler

La petite fille de monsieur Linh van Philippe Claudel, “een poëtische roman over de vriendschap van twee verloren mensen in een stad” LAATSTE FILM: Mijnheer Ibrahim en de bloemen van de Koran van Eric-Emmanuel Schmitt met Omar Shariff “over de overstap naar volwassenheid met een openheid naar andere culturen”. HOUDT VAN: lezen, met de hond wandelen aan de kust en drums spelen, jazz

Dans les pas de Hannah Arendt , “meeslepende en zeer grondig uitge-

werkte biografie over Hannah Ahrendt, één van de grote politieke filosofen van de 2de helft van de 20ste eeuw”. LAATSTE FILM: Munich an Steven Spielberg, “genuanceerd weergegeven ondanks het complexe karakter van het Palestijns-Israëlisch conflict”.. HOUDT VAN: lezen, zwemmen, wandelen, live bijwonen van basket en voetbal

"Het is een persoonlijk advies op maat. Dat zet meer op weg naar een gedragsverandering dan algemene informatie." Vlaams minister van Welzijn Inge Vervotte over www.gezondheidstest.be

Mijn zijn voorstel “Arabisch als tweede taal” moedigt de Antwerpse SP.aschepen Voorhamme ‘feitelijk’ aan om op school (en thuis) een ander taal te spreken dan het Nederlands. Dat de ‘migrant-ouders’ samen met hun kinderen Nederlands leren lijkt me zonder meer dubbele winst. Dit moet absoluut ondersteund en beloond worden. Ik weet absoluut uit ervaring dat een tweede taal leren als je startende scholier bent, bijzonder moeilijk is als je grammaticale achterstand hebt. Bovendien maakt men alweer die klassieke verwarring tussen Arabisch en de spreektaal Berbers (wat de meeste migranten spreken). Cathy Berx’ reactie is de juiste Ronald Gestels, Antwerpen Schrijf, fax of mail ons: CD&V Redactie Ampersand, Wetstraat 89, 1040 Brussel; fax 02 238 38 60; [email protected]. Té lange brieven moeten we snoeien en anonieme brieven maken geen kans.

Ampersand van februari vroeg naar de naam van de Gentse CD&V-lijsttrekker. Dat is niemand minder dan het jonge talent Filip Van Laecke, pas 34. De vijf exemplaren van Thuis en ver van huis die ons door uitgeverij (www.vanhalewijck.be) ter beschikking zijn gesteld gaan naar Annie Van de Cayzeele (Assebroek), Remi De Backer (Gent), Jan De Meyer (Zottegem), Jannick De Poorter (Roeselare) en Pieter Malengier (Sinaai). Deze keer kan je gratis naar toneel. Theater Antigone en NTGent brengen vanaf 8 april opvoeringen van Martens, een theatervertelling, die het persoonlijke en politieke leven van Wilfried Martens schetst, maar ook de veranderde zeden en gewoonten in het België vanaf de jaren vijftig. Ampersand kan een pakket vrijkaarten weggeven. Het gaat om 5 x 2 vrijkaarten voor 3 opvoeringen in Gent 5 x 2 voor 1 opvoering in Kortrijk 5 x 2 voor 1 opvoering in Brussel (KVS) Wat moet je doen om een duokaart te winnen? Stuur ons vóór 1 april je antwoord op onderstaande vraag. Wij verwittigen de winnaars per brief in de daaropvolgende week. Vermeld in je antwoord ook in welke stad je de opvoering graag wilt bijwonen.

In welke Oost-Vlaamse gemeente werd Wilfried Martens geboren? Zend je oplossing op een gele briefkaart naar: Ampersand, Wetstraat 89, 1040 Brussel of mail ze naar [email protected]

midden Megafoon

Pleeggezinnen moeten een echt statuut krijgen

“Pleeggezinnen engageren zich om jongeren een betere thuis te geven. Het werd hoog tijd om hen een goed uitgewerkt statuut te geven”, zegt kamerlid Servais Verherstraeten. “Ons wetsvoorstel verleent pleegouders een initiatiefrecht en inspraak als er voor het pleegkind beslissingen genomen moeten worden.”

Foto BD

Arabisch als tweede taal

In 2004 waren er in Vlaanderen 5.049 pleegzorgsituaties bij 3.489 pleeggezinnen. De Raad van Europa wil dat landen de situatie van pleeggezinnen wettelijk regelen. Servais Verherstraeten wil met zijn voorstel het aanbod aan pleeggezinnen helpen doen stijgen. Naast de plicht van pleegouders om het kind onderdak, eten, opvoeding en opleiding te bieden, geeft het CD&V-voorstel de pleegouders het recht om zelf te beslissen voor dagelijkse zaken zoals bijvoorbeeld het ondertekenen van het schoolrapport, de haarsnit, de kledij, de vrijetijdsbesteding, ... Ook voor dringende en noodzakelijke beslissingen moeten pleegouders zelf kunnen beslissen in het belang van het kind zonder daarvoor eerst contact op te nemen met de biologische ouders. “Als een pleegkind een ongeval heeft en er is een dringende medische operatie nodig, dan moeten de pleegouders kunnen beslissen. Vandaag moeten zij hiervoor eerst contact opzoeken met de ouders en kan er kostbare tijd verloren gaan”, verduidelijkt Verherstraeten. Naast deze algemene rechten en plichten voorziet het statuut dat de pleegouders in sommige gevallen niet alleen voor de kosten moeten opdraaien maar ook aanspraak kunnen maken op een onderhoudsbijdrage van de eigenlijke ouders. Ook in andere aspecten van het ouderlijke gezag zoals het beheer van de goederen, bijvoorbeeld spaargeld of beslissingen over fundamentele opties zoals de eerste communie van het kind, moeten de pleegouders mee kunnen beslissen. Verherstraeten: “Het is in de eerste plaats aan de ouders en de pleegouders om hierin overeen te komen. Als dit niet lukt, kunnen de pleegouders zich wenden tot de jeugdrechtbank die beslist in het belang van het kind. Uiteraard hoort de jeugdrechtbank alle betrokken partijen vooraleer zij een beslissing neemt.” Dit statuut is niet eeuwigdurend. Het dooft uit van rechtswege bij afloop van de plaatsing, bij meerderjarigheid van het kind, het overlijden van de pleegouders, ... De pleegouders blijven wel een omgangsrecht hebben met het kind als de plaatsing beëindigt. “Met dit statuut willen we zorgen voor een duidelijke verstandhouding tussen ouders, pleegouders en pleegkind, met een minimale waarborg van rechten en plichten voor alle partijen. Pleegouders die met inzet en verantwoordelijkheid zorgen voor het kind van iemand anders, verdienen in de eerste plaats duidelijkheid en respect.” tel. 014 34 79 42, [email protected]

Op stap naar 8 oktober met onze lijsttrekkers CD&V-SINT-NIKLAAS

Jos De Meyer

“Investeren in mensen”

Jos De Meyer op het recreatiedomein De Ster: CD&V garandeert sport en cultuur voor zoveel mogelijk mensen.

“De drie projecten waren door het vorig bestuur o.l.v. CD&V, 1994-2000, op de rails gezet. Zo hebben we de overstromingsproblematiek kunnen aanpakken omdat het goed was voorbereid. Veel resultaten van dat werk aan droge voeten zit onder de grond”, vertelt Jos De Meyer, tevens Vlaams parlementslid. Zichtbaarder is het opgefriste Stationsplein. “Een voorbeeld van publiek-private samenwerking, met de NMBS, de Lijn en privé-investeerders. Ons derde project was de aanleg van de ondergrondse parking en de herinrichting van de Grote Markt met veel aandacht voor het openbaar vervoer en de zwakke weggebruiker.” Na die noodzakelijke investeringen in stenen richt CD&V/N-VA de komende jaren de focus meer op de mensen. Jos De Meyer legt vier klemtonen: “SintNiklaas moet zich handhaven als een economisch dynamische stad. De dienstensector moet alle kansen krijgen. Wij hebben o.m. twee ziekenhuizen die aan het fuseren zijn, twee psychiatrische instellingen, 20.000 leerlingen...

Dat is niet niks. Maar we moeten ook alle zeilen bijzetten voor onze handel en industrie want het oude weefsel rond de textielsector is weg. Ook de middenstand in binnenstad krijgt na de grote werken extra aandacht. We werken in overleg aan een plan, inclusief een betere bereikbaarheid, dat de middenstander een hoopvol perspectief wil bieden. Maar ook de landbouwer verdient ons grootste respect. Betaalbaar wonen is ons tweede aandachtspunt. We leggen de laatste hand aan het Gemeentelijk Structuurplan en de afbakening van het Stedelijk Gebied. Dat moet ruimte opleveren voor een paar duizend nieuwe wooneenheden. Drie: een zorgplan moet ouderen de kans geven zo lang mogelijk in hun vertrouwde omgeving te blijven, met een Dienstencentrum in steun. Tegelijk moeten we de residentiële zorg uitbouwen. Een vierde accent wordt sport en cultuur voor zoveel mogelijk mensen. Als CD&V reiken we de hand aan het rijke verenigingsleven. Trouwens, als we willen dat het middenveld nauw be-

“Dienstverlening herstellen”

trokken wordt bij het beleid, is het essentieel dat christendemocraten de stad meebesturen.” Jos is trots op zijn “sterke lijst met gedreven en gemotiveerde mensen”. Een lijst met een krachtige 5V-motor: Verruiming (8 N-VA-mensen), Vernieuwing (18 van de 31 CD&V-kandidaten staan voor het eerst op een lijst), Vervrouwelijking (19), Verjonging (8 op de 39 kandidaten zijn -35) en Vereniging (“nauw contact met het verenigingsleven”). Die 5 Vʼs kunnen rekenen op ervaring: “Vier schepenen staan bij de eerste 13 en drie mandatarissen duwen de lijst. Met onze lijst willen we de sterke polarisatie in Sint-Niklaas tussen SP.a en het Vlaams Belang doorbreken, tussen het Congomodel (rood en groen), en de partij van het conflict. Wij zijn het alternatief van respect.” tel. 03 772 49 44, jos. [email protected], www.josdemeyer.be, http://sint-niklaas.cdenv.be

CD&V-AALST

Ilse Uyttersprot

Aalst heeft wel weer carnaval gevierd maar bestuurlijk zit de stad in het slop. “Al drie, vier jaar wordt er niet meer bestuurd. Wij missen compleet de trein. Als de Aalstenaar een nieuwe wind wil, dan biedt CD&V een positief alternatief”, weet Ilse Uyttersprot. Zij trekt op 8 oktober de kartellijst.

De naam Uyttersprot doet bij Aalstenaars een belletje rinkelen. Vader Raymond was jarenlang burgemeester maar overleed in functie in 1987. Hij was de laatste christendemocratische burgervader van de Ajuinen. Na 18 jaar oppositie en een pijnlijk verhaal van overloperij staat CD&V recht. “In groep,” zegt een vastberaden Ilse Uyttersprot, “en met een bewust co-lijsttrekkerschap, ikzelf samen met Eddy Couckuyt, onze fractieleider. Onze lijst groepeert duwers, oud-mandatarissen, jongeren, vrouwen, met de huidige mandatarissen die regionaal verspreid staan op de lijst en met nieuwkomers uit o.m. de middenstand.” Dat verbaast niet als je de situatie van de Aalsterse binnenstad kent. “Voor de middenstand wordt niks gedaan. Van een bruisend handelscentrum is amper nog sprake. Er zijn bijna geen zelfstandige winkeliers meer, verdrongen als ze zijn door grotere ketens. Van de laatste twee bevoegde schepenen kan ik met de beste wil van de wereld geen

verwezenlijkingen noemen. Vooral de mobiliteit en het parkeren in de binnenstad is het probleem nr. 1. Dat sluit aan bij ons speerpunt van de campagne: het herstel van de dienstverlening. Wij willen o.m. in alle acht deelgemeenten een lokaal loket. Ik ben van Moorsel. Onlangs moest ik op het stadhuis anderhalf uur aanschuiven voor mijn nieuwe identiteitskaart. Voor dergelijke zaken hoef je niet naar het centrum. Met dienstverlening bedoelen we ook de service aan verenigingen en belangengroepen. De deelgemeenten moeten dringend naar waarde worden geschat. Dorpskernen moeten geherwaardeerd worden. Sommige kernen worden doormidden gesneden door gewest- en provinciewegen. Tegelijk heeft paars er alles aan gedaan om de parochiale werking te ontmantelen. Zo is er bijvoorbeeld vraag naar een grote evenementenhal in Aalst. Terecht, maar ook de dorpskernen verdienen hun jeugdhuis. Ook daar willen wij de leefbaarheid herstellen.”

“Het probleem is,” schetst Ilse, “dat het paarse bestuur zodanig ruzie maakt, dat investeerders Aalst links laten liggen. Dat immobilisme is schrijnend. Zowel de privésector als de hogere overheid investeert liever elders. Paars is specialist in het maken van plannen, vaak megalomane, maar uiteindelijk verdwijnen die dure plannen jaren in de schuif. Dat was zo met de parking van de Hopmarkt, het administratief centrum van de Post en de mobiliteitsstudie. Voor de bouw van het nieuwe rusthuis heeft men bij de Vlaamse overheid zelfs geen VIPA-subsidies aangevraagd. Zogezegd omdat men sneller wou gaan. Eigenlijk wou men sneller zijn naam op het plaquette zien staan. Dat is een zoveelste aanfluiting van goed bestuur. Wij willen het doen in Letermestijl: zuinig, betrouwbaar en in het algemeen belang.” [email protected], www.aalst-2006.com

CD&V en Ilse Uyttersprot willen van heel Aalst een leefbare plek maken.

Foto Hendrik De Schrijver

Foto Paul De Malsche

Drie grote projecten hebben Sint-Niklaas de voorbije zes jaar onder SP.a-CD&V-bestuur aantrekkelijker gemaakt. “Nu is het tijd om meer te investeren in mensen, minder in stenen”, zegt Jos De Meyer, lijsttrekker van het kartel CD&V/N-VA.