Maandag 8 maart 2010 Eindelijk is het dan zover. .. Vanuit alle plaatsen in de regio ‘Land van Swentibold’ verzamelen zich gasten, verpleegkundigen en vrijwilligers bij het gemeenschapshuis in Born om met de bus en een auto richting De Imminkhoeve in Lemele te vertrekken. Vanaf 08.30 uur arriveren de eerste gasten en maken kennis met elkaar en met de vrijwilligers onder het genot van een kopje koffie. Rond 09.00 uur stappen we in de bus en vertrekken naar Lemele, een reis van zo’n 200 km. Daar komen we rond lunchtijd aan en schuiven meteen aan voor de lunch, die door de keuken voor ons is klaargemaakt. We hebben vandaag 2 jarigen: de heer Winckens wordt 71 en Simone Koolwijk wordt 55. Er wordt uiteraard voor hen gezongen. Na de lunch heet Huub Stollman iedereen welkom en legt de huisregels uit. Mieke Heythuysen stelt de gasten en vrijwilligers aan elkaar voor. Zij vertelt ook e.e.a. over de verpleging. Vervolgens pakken we de koffers uit en dan is het tijd om even bij te komen van de reis. Sommigen gaan een dutje doen, anderen wandelen liever een stukje. We genieten van het zachte weer en af en toe verschijnt zelfs het zonnetje en we wachten op de fotograaf. Maar die komt niet… Inmiddels is de boodschap gekomen dat het een dag is uitgesteld. We drinken samen een kopje koffie of thee en zitten nog even gezellig te keuvelen en om half zes is het tijd voor het diner. We hebben genoten van een heerlijk diner De stemming zit er al goed in. ’s Avonds komen de Enterse kloomp’ndansers. Een mooie dansgoep in originele klederdracht. Zij geven een plezierige show in 3 delen. De eerste dag van onze vakantie is voorbij!
Geschenk Eigenlijk is vriendschap een geschenk Een mens die je medemens wil zijn Waar je nooit tevergeefs aanklopt bij zorgen, blijheid, nood, Een mens die je medemens wil zijn.
Dinsdag 9 maart 2010 Vanaf 07.30 uur worden de gasten wakker en lekker verzorgd door de verpleging. Er zijn ook gasten en vrijwilligers die wakker worden door het “muzikale gezaag" van hun slaapkamergenoot. Rond negen uur zitten we gezellig samen te ontbijten en het smaakt heerlijk. Na het ontbijt kan de ochtend geheel naar eigen wens worden ingevuld. Een aantal gasten gaat op ontdekkingstocht in de omgeving, anderen blijven gezellig binnen wat spelletjes doen of gewoon wat kletsen. Het weer ziet er veelbelovend uit. Koud, maar droog en een klein zonnetje. Om 12.30 uur is het tijd voor de lunch waar weer van genoten wordt. Om 14.00 uur komt klompenmaker Martin Dijkman een demonstratie geven, die erg leerzaam en interessant is. Hij schenkt een mooie dolk aan John Lemmens uit Born en een prachtige klomp voor de Zonnebloembingo later deze week. We bewonderen het vakmanschap van de Heer Dijkman en na afloop kunnen we bij hem in zijn assortiment klompen, tulpen e.d., die hij zelf heeft gemaakt, kopen als souvenir voor het thuisfront. Rond de klok van vijven komt de fotograaf en maakt een mooie groepsfoto. Om half zes is het tijd voor het diner en smullen we met z’n allen van het voortreffelijke eten. Na het diner hebben we nog een uurtje vrije tijd en om acht uur zit iedereen klaar voor het optreden van René Eshuys, die Nederlandstalig repertoir brengt. Er is voor elk wat wils. Evergreens, Amsterdamse meezingers, ballades, feestnummers, echte stampers en eigen repertoir wisselen elkaar af. Er wordt gezellig meegezongen en de avond vliegt voorbij. Moe maar voldaan zoeken we onze bedden weer op. Zonnebloemen Waar de zonnebloemen bloeien Zal het altijd zomer zijn. Waar de zonnebloemen groeien Daar is altijd zonneschijn. Waar de zorg voor zieke mensen altijd hoog in het vaandel staat, kun je je niets beters wensen, dat die zon nooit ondergaat.
Woensdag 10 maart 2010 ’t Begin van onze derde vakantiedag is aangebroken. We mogen zelfs een half uurtje uitslapen, het lijkt wel vakantie Na de inspannende, maar zeer gezellige en geslaagde avond gisteren blijkt dit een heel goed idee. Sommigen hebben spierpijn, waar zou die toch vandaan komen !!! Om 09.30 uur gaan we brunchen. Het smaakt net iets anders dan thuis, zou dat dan het speciale vakantie-gevoel zijn? Er is spek en ei, allerlei soorten broodjes en beleg, een lust voor het oog. En het smaakt fantastisch!! Vanaf 11.00 uur zijn er Oud-Hollandse spelen. Superkok Coen legt alles uit en we gaan er tegenaan. Iedereen doet heel erg zijn best, het is enorm gezellig. Het blind schrijven is voor de meesten lachen geblazen, we zitten allemaal buiten de lijntjes. In de loop van de ochtend komen Mia Nauts en Riet Lemmens van het regiobestuur ons opzoeken en de groeten van alle achterblijvers brengen. Zij blijven een deel van de dag hier en genieten net zo veel als wij allemaal. Tegen 13.00 uur wordt een broodje beenham geserveerd, heerlijk. Na de lunch gaat een aantal mensen lekker wandelen. Goed ingepakt in de rolstoel genieten ze van de zon, de blauwe lucht en vooral van elkaar. Tegen 17.00 uur gaan we zelf pannenkoekjes bakken, dat is lekker en ook lachen geblazen. Deze avond is er een vrij programma, er wordt gezellig nagekletst over de dag en voor en na gaat bij iedereen het licht uit.
De kracht van het kleine De kracht van het kleine moet je niet onderschatten, Dat heb ik met schade en schande wel geleerd; Ik heb nu begrepen en kan het ook vatten: Het grotere komt, als je het kleinere eert!
Donderdag 11 maart 2010 Vandaag is het een heel bijzondere dag voor mevr. A. Kuipers: zij wordt 65. Lang zal ze leven ! Onze gedachten gaan vandaag in het bijzonder uit naar meneer Claessen, die gisteren onwel is geworden. Wij hopen, dat hij snel weer opknapt. Gisteravond waren er schitterende optredens van een aantal rasartiesten: een stel kloosterzusters ( met een pater !) had zich verlopen en kwam even op bezoek. Vervolgens was er een Vlaamse pastoor (een prachtige rol van meneer Sebrechts). Daarna vetelde Lou ons hoe belangrijk de rollator kan zijn en tot slot was er hoog bezoek in de vorm van Toon Hermans. Sommgen meenden Jacques Rensen hierin te herkennen, maar volgens ons was het toch echt Toon!! De nachtdienst (Rinie en Miets) bedankt allen voor de rustige nacht. Zij hebben maar een belletje gehad Na het ontbijt vertrekken we tegen 10.00 uur met de bus naar Emsflower, waar we om 11.30 uur aankomen. Eerst lunchen we gezellig samen en daarna bekijken we in de grootste kwekerij van Europa van heel dichtbij de teelt van bloemen en planten. De prachtige tropische binnentuin met exotische planten, modern restaurant, kinderboerderij en bloemenshop maken het aanbod zeer compleet. In de kassen verrassen orchideeën, rozen en gerbera’s, komkommers, paprika’s en aardbeien ons met geur, kleur en smaak. Het is een gezellig en kleurrijk uitstapje. Om 15.15 uur verzamelen we weer bij de bus en tegen 17.15 uur arriveren we moe maar voldaan weer in Lemele. Om 17.30 uur is het avondeten en daarna is er de rest van de avond vrij programma. Er wordt weer van alles gedaan en gezellig gekletst. Alles mag, niets moet; heerlijk ontspannen met elkaar en van elkaar genieten, dat is pas een relaxte vakantie. Vriendschap Vriendschap is niet afgunstig noch opdringerig of laf. Vriendschap belooft niet kunstig trouw te blijven tot’t graf. Vriendschap kan niet liegen en elkaar bedriegen. Vriendschap is mooi en heerlijk zuiver smetteloos en rein. Vriendschap betekent steeds eerlijk en volmaakt te zijn. Vriendschap kan je niet verplichten. Vriendschap is volkomen vrij. Vriendschap vraagt alleen de ommekeer. Van het woordje “ik” naar “jij”.
Vrijdag 12 maart 2010 Om 07.45 uur begint de dag weer met de verzorging van de gasten en daarna vanaf 09.00 uur lekker samen ontbijten. De nachtdienst (Els Smeets en Karin Ophelders) bedankt: iedereen wilde alleen maar slapen.. Na het ontbijt is er een demonstratie van creatief keukentextiel. Heel erg leuke handdoekjes, gastenddoekjes en allerlei andere creaties passeren de revue en veel gasten kopen iets voor thuis. Na de lunch is om 15.00 uur een gezellige bingo met allerlei leuke prijzen, door de afdelingen bij elkaar gebracht. Voor aanvang van de bingo worden onze kok (Koen) en de directeur van de Imminkhoeve (Bert) door ons in het zonnetje gezet en zij krijgen, net als buschauffeur Marcel gisteren, een bedankje in de vorm van een stuk chocolade met het logo van de Zonnebloem erop. Om 17.30 uur is de aanvang van het feestdiner. Het geheel is erg stijlvol, lekker en gezellig. Er worden een paar mooie gedichten voorgelezen, waarin vele levenswijsheden staan beschreven. Om 20.00 uur worden aan het begin van de laatste gezellige avond oorkondes uitgereikt aan de vrijwilligers, die voor de eerste keer zijn meegegaan. Dit jaar zijn dat Riny Ophelders, Sylvia Lebens, Truus Meuwissen, Gertie Reinders en Miets Smeets. Vervolgens wordt Lenie Linssen gehuldigd: zij is er dit jaar voor de vijfde keer bij. Jacques Rensen (voorzitter van het regiobestuur) en Huub Stollman hebben voor alle vrijwilligers een klein gedichtje gemaakt en Riny Ophelders deelt aan alle vrijwilligers namens het regiobestuur een leuk presentje uit als dank voor hun geweldige inzet voor de gasten. De gasten worden ook bedankt. Zij hebben zeker zoveel bijgedragen aan het slagen van deze week dan de vrijwilligers. We genieten nog even gezellig van het samenzijn met elkaar en dan is het bedtijd. De dag is weer voorbij gevlogen. De kracht van het kleine De kracht van het kleine moet je niet onderschatten, Dat heb ik met schade en schande wel geleerd; Ik heb nu begrepen en kan het ook vatten: Het grotere komt, als je het kleinere eert!
Zaterdag 13 maart 2010 We staan rond 08.00 uur op en zitten we daarna vanaf 09.00 uur samen aan het (voorlopig) laatste gezamenlijke ontbijt. De koffers zijn gepakt en de vakantie zit er bijna op. De zwaarste nachtdienst (Els Kruyen en Simone Koolwijk) kan helaas niet bijslapen, dat moet thuis dan maar. Nog maar een week geleden dachten verschillende mensen: “Waar ga ik toch aan beginnen ?? Nu is het een grote familie en denken we: “Wat ging de week toch vlug voorbij”. Tegen 10.00 uur vertrekt de bus uit Lemele en rond 13.00 uur Zijn we weer bij het gemeenschapshuis in Born, waar de gasten door familieleden of vrienden worden opgehaald. Hier en daar wordt een traantje weggepinkt. We hebben met z’n allen een hele fijne week gehad. Vriendschappen zijn gesmeed, veel mooie verhalen verteld en we hebben elkaar energie gegeven. Wij voelen ons verbonden met elkaar. Een heerlijk gevoel waar we mee verder kunnen. De accu is weer opgeladen. We wensen elkaar het allerbeste en wellicht tot een volgend jaar.
ONZE ZEVEN WENSEN Hier in huis is geweest: De geest van liefde en vriendschap Hier in huis is geweest: De geest van geduld en hoop Hier in huis is geweest: De geest van warme aandacht Hier in huis is geweest: De geest van tedere zorg Hier in huis is geweest: De geest die heelt en beschermt Hier in huis is geweest: De geest die gemeenschap sticht Hier in huis is geweest: De geest waarbij iedereen zichzelf kan zijn