^'W -. ■■^,
CIKfMA ma.
mgcg*'-
\
.
\
?.•'
' Wm^m
W. B. te AMSTERDAM. Het adres van de F.I.M.-Film is Singel 469 te Amsterdam. De Nova-Film is gevestigd Dam 2 te Am« sterdam. Het heeft absoluut geen doel Loet C. Barnstijn te schrijven. R. B. K. te ROTTERDAM. Het kan nog eenige maanden duren voordat U van Greta Garbo antwoord ontvangt. Spencer Tracy is den Sden April te Milwaukee geboren. Hij is getrouwd met Louisa Tread well. E. C. te 's-GRAVENHAGE. Lilian Harvey kunt U schrijven p.a.. Universum Film A.G., Krausenstrasse, Berlijn. Loretta Young 5431 Marathon Street, Hollywood. Voor foto drie antwoordcoupons insluiten. A. K, te VELP. Duke Ellington filmt voor de Paramount. „Blokkade' is een F.l.M.-film. Deze maatschappij is gevestigd Singel, bij de Munt te Amsterdam. G. J. te DEVENTER. De film „Kermis, gasten" is nog niet gereed. Clown Grock zal voorloopig niet filmen. Met zijn laatste film werd maar een matig succes behaald. T. v. L. te DORDRECHT. Het adres van Greta Garbo is Metro-Goldwyn-Mayerstudios, Culver-City, Californië. In bet Engelsch of Duitsch schrijven en niet vergeten een antwoordcoupon in te sluiten. J. K. te ROTTERDAM. Zoodra E, A. weer eens een groote rol speelt, zullen wij een foto van haar plaatsen. Wij beantwoorden in deze rubriek alleen vragen betref« fende filmsterren. De twee zangeressen zijn aan geen ensemble vast verbonden. M. d. R. te 's-GRAVENHAGE. De Nederlandsche titel voor de film „Becky Sharp" is „Kermis der IJdelheid". Half Watt is gelukkig niet dood; hij heeft pas te Weenen gefilmd. De artist, dien U gezien heeft, was inderdaad niet de „echte" half Watt. R. K. te AMSTERDAM. Dennis King kunt U schrijven 5451 Marathon-Street, Hollywood, Het adres van Don José Mojica is 1401 Western Avenue, Hollywood. Beiden filmen nog.
K/l Zelden is het een filmster gelokt haar naam met één enkele filmrol t^ vestigen. Het vorige bioscoopseizoen was dit echter met twee jonge actrices het geval, n.1. met Paula Wessely, die in „Maskerade" aller harten veroverde, en met de Amerikaansche opera-zangeres Grace Moore, die in de film „One night of love" een ongekend succes oogstte. Het behoeft geen betoog, dat de Columbia-producers („One night of love" was een Columbiafilm) direct uitkeken naar een tweede geschikt scenario voor de charmante en talentvolle Grace. Men koos „Love me for ever" en binnenkort zal men deze film dan ook in de Nederlandsche bioscopen kunnen aanschouwen. . Grace Moore is den sden December 1901 te Jellico, Tennessee, geboren. Reeds in haar jeugd maakte zij,, evenals haar vijf broers en zusters, deel uit van het plaatselijke kerkkoor. Op een goeden dag kreeg Grace verlof de indertijd beroemde zangeres Mary Garden te gaan hooren. Dit concert besliste over Grace's verdere leven; haar besluit stond vast; ook zij wilde zangeres worden. Geheel in strijd met de reeds eeuwen gehandhaafde familie-tradities, zeide zij haar geboortestad vaarwel en vertrok met een
vriendinnetje naar New York. Zij studeerde een paar levensliedjes in en debuteerde met een matig succes in „Café Greenwich". De weinige gage, die zij ontving, besteedde zij voor zanglessen. Na maanden van ontbering kreeg zij haar eerste engagement in een werkelijk theater, een heel klein rolletje in een „musical". Zes maanden zong en danste zij; toen verloor zij plotseling haar stem. De daarop volgende zes maanden, waarin zij volkomen rust moest nemen, zijn de ergste in haar leven geweest. Maar de zon brak toch weer door de wolken, zij kreeg haar stem terug en toen kwam er een gelukkige tijd voor onze Grace. Zij kreeg eenige goede engagementen te New York, daarna vertrok zij naar Parijs, waar zij in contact kwam met Irving Berlin, die haar de hoofdrol aanbood in zijn „Musical box revue". Het was toen, dat de Metropolitan Opera te New York, waar vele jeugdige krachten het tot wereldvermaardheid gebracht hebben, haar telegrafisch een contract aanbood. Natuurlyk accepteerde Grace. Maar de vreugde was maar van korten duur. Zij vond het salaris, dat zij als soliste verdiende, niet voldoende, verbrak een half jaar later de overeenkomst met de opera-directie en vertroJs;. naar Italië, waar ze bij Mary Gar-
T. -W. te ?. U hebt vergeten Qw adres in den brief te vermelden. Frits van Dongen is getrouwd. Zijn adres is per adres Tobis, Jan Luikenstraat 3, Amsterdam. Zoodra li uw adres opgeeft, zullen wij de fotos zenden. M. A. te ROTTERDAM. Het adres van Mary Dresselhuys is Centraal Tooneel, p.a. Centraal Theater, Amsterdam.. Stan Laurel moet U schrijven Hal Roach-studio, Culver-City, Califomië. In den brief aan Laurel moet een antwoordcoupon ingesloten worden. G. v. O. te ROTTERDAM. Gitta Alpar filmt te Londen. Haar adres is British International-studios, Elstree bij Londen. Gustav Fröhlich is gescheiden. Hij is niet verloofd met Lida Baarova. A. E. te WINSCHOTEN. Het Üedje met muziek kunnen WH niet publiceeren. Het is echter in iederen muziekhandel verkrijgbaar. De voorplaat van Shirley is zeker in Uw smaak gevallen, nietwaar ? nia vervuU in de Warner Bros', is 9 Januari 1917 ie New : was, maakte.zij haar éooneel» ion", dat in haar geboortestad i ouders haar onderwijzeres in aanraking met Hollywood en aldaar werd geplaatst, In plaats antje als filmspeelster en kreeg Zij debuteerde in „The sixth cces behaalde zij in „Madame Marie Antoinette vertolkte.
C. A. B. té ROTTERDAM. Rolverdeeling vermelden wij in deze rubriek niet. Shirley Temple heeft niet bij de Our Gang fefilrad. Maurice Chevalier is niet met Kay 'rancis verloofd of getrouwd. T. J. V. te ROTTERDAM. Aan de film ..Suikerfreule" hebben circa tweehonderd personen medegewerkt. Hiervan waren er vier buitenlanders. Het draaiboek is door Haro van Peski geschreven naar het tooneel* stuk en den roman van Henri van Wermes» kerken. Het heeft absoluut geen doel Van Peski te schrijven. De opnamen voor „Het leven is niet zoo kwaad" zijn gereed.
tè&Éi&SBKMto
den zanglessen ging nemen. Een jaar later keerde zö naar New York terug, en aan boord van het schip, dat haar naar haar vaderland terugvoerde, leerde zjj den Spaanschen filmacteur Valentin Parera kennen, waarmede zy te New York in het huwelijk trad. De Columbia bood haar een filmcontrart aan en Grace, die filmen een aangename afwisseling leek, accepteerde. Tot op heden heeft zü er nog geen spijt van gehad en. . . . het bioscooppubliek ook niet! \
III
EEII COMPLEET VERHAAL
door
D'OLVAREZ
Tuuinro POHD .."
„Ja, wat dan? Weet je wat: vraag Bit is, ten minste in hoofdzaak, het voorschot op je salaris, de baas kan verhaal van twee dwazen, waarvan je dan iedere week wat inhouden." ik er één ben. „Jij bent ook snugger," gaf ik ten Het was de dag, nadat ik van een antwoord; „jij kent den baas toch meer dan verrukkelijke vacantie thuisimmers ook! Bovendien, als hij wist gekomen was. Iemand, die dagelijks op waarvoor het was, ging ik subiet de een kantoor zwoegt, weet wat dat belaan uit. Bedenk eens wat beters, Tom." teekent. Om één uur ging ik een luchije Tom staarde uit het raam, totdat scheppen en uit narigheid besloot ik bij ik dacht, dat hij me vergeten was. „The City" te gaan koffiedrinken. Het „Houd je... houd je van Osborne ?" leek wel of heel Engeland daar lunchte, vroeg hij plotseling. zoo stampvol was het er, en ik was juist Ik had hem wel een draai om zijn op het punt om weer weg te gaan, omooren willen geven, maar iets in zijn dat ik geen tafeltje kon bemachtigen, stem waarschuwde mij, me bedaard te toen Tom Dobson mij bij den arm pakte. houden. „Kom bij me zitten, Mary," inviteerde „Ik weet het niet," stamelde ik; hij, „ik heb een tafeltje bij het raam." „misschien, hij trekt me in elk geval Ik was, en niet alléén. omdat het de aan, hij is zoo anders dan de meesten." eerste dag na de vacantie was, in een Tom keek weer uit het venster; toen reusachtig landerige stemming en dus zei hij opeens: blij, dat ik hem ontmoette. Tom behoort „Je hebt gelijk, Mary. Dat geld móet tot het „vrienden-in-nood"-soort, een direct betaald worden. Laat ik het je jongen, waar je op aan kunt — met leenen." donker haar en donkere oogen. Officieel )Jij.?" vroeg ik verbaasd. „Ik dacht, is hij secretaris van den directeur der dat jij blut was. Anders was ik er niet Copley Engineering Co., waar ik als met jft over begonnen." steno-typiste zwoeg, maar eigenlijk komt „Ik ben ook blut — maar het gaat al het werk op hem neer, want mr. toch wel," lachte hij. „Dan ga ik maar Copley doet niet veel meer dan in zijn niet naar Jersey. Mijn familie in Shefkantoor zitten mopperen en anderen field heeft me graag te logeeren en dat commandeeren. kost me om zoo te zeggen niets. „Tom," begon ik, nadat hij de lunch Daarom kan ik h^t je leenen!" besteld had, „ik ben geruïneerd!" Zijn toon klonk tè onverschillig en Hij grinnikte en vroeg een naderen ik wist bovendien hoe hij had kromuitleg. gelegen om voor een vacantie-uitstapje „Ik moet tweeëntwintig pond hebben naar Jersey te sparen! of ik ga dood!" „Tom," verklaarde ik, „dat offer „Verder," moedigde Tom mij aan. neem ik niet van je aan, je kunt mij Ik ging verder en vertelde, hoe ik niet voor den mal houden! Ik Vind in de vacantie aan zee de Osbornes ontje een reuzenschat, maar dat doe ik moet had — David en zijn zuster June, niet." vreeselijk gezellige lui! Ik was eigenlijk Enfin, we kregen er ruzie om en een beetje verliefd op David geworden; den heelen terugweg naar kantoor ze inviteerden me op hun flat in de ruzieden we verder, maar ik hield voet stad; het eenige vervelende was, dat ze bij stuk en nam het geld niét aan. dachten, dat ik net zoo rijk was als zij. II. Niet, dat jk gedaan had alsof, maar een maand geleden was ik jarig geweest Den volgenden morgen, toen ik aan en toen had ik een paar mooie jurken de schrijfmachine zat en de brieven en luxe schoentjes gekregen. schreef, die Mr. Copley mij op zijn „Op een avond," zette ik mijn verhaal gewonen snauwtoon gedicteerd had, voort, „toen we van een cabaret-voorwerd ik bij mijn barschen meester ontstelling thuisgekomen waren, hadden we boden. vingt-et-un gespeeld. Eerst had ik aardig „Tel dit even, miss Ripley!" grauwde gewonnen, maar toen kreeg David de de baas, terwijl hij zijn voorhoofd afbank en ik heb nog nooit iemand geveegde, „ik geloof, dat ik mij , verzien, die zooveel geluk had! Kort en gist heb." goed, ik speelde door, dwaas die ik was, Ik telde de bankbiljetten en den zak en verloor tweeëntwintig pond — ik met zilvergeld, die op tafel lagen, en had natuurlijk niet zooveel geld bij me. gaf het totaal op. Hij spuwde haast Maar David was reuzengeschikt; ik gaf vuur toen hij zei, dat hij ook tot dat hem een schuldbekentenis en beloofde bedrag gekomen was en dat er twintig hem het geld te sturen, zoodra ik thuis pond mankeerde aan wat er had was. Het idee! Ik verdien drie pond moeten zijn! per week en die kan ik nog niet eens' „Ik heb de bank opgebeld," zei hij, heelemaal voor mijzelf gebruiken. „voor het geval, dat Dobson zich verMoeder is weduwe, zooals je weet en gist had, maar ze zeiden, dat hij gisteren mijn twee zusjes zijn nog op school!" het gewone bedrag had gehaald." „Weet je zeker, dat er eerlijk geHij stuurde den boodschappenjongen speeld werd?" vroeg Tom. op de fiets weg en het duurde niet „Absoluut; als je de Osbornes kende, lang of Tom kwam in een nieuw reispak zou ie er evenmin aan twijfelen als ik." het kantoor binnenwandelen.
„Ja, ik heb het gewone bedrag gehaald," bevestigde hij, „en ik begrijp niet, dat er iets van gestolen kan zijn, meneer," zei hij, toen de baas hem op de hoogte had gebracht. „Dan zou de dief de rest ook wel meegenomen hebben." „Waar is het ontbrekende, als het niet gestolen is?" vroeg Mr. Copley. Tom fronste het voorhoofd. „Waar hebt u de sleutels gelaten, nadat ik ze u gisteren gegeven had, meneer?" „In mijn zak gestopt natuurlijk," blafte de baas, „dacht je soms, dat het mijn schuld was?" „Ze lagen op de schrijftafel, toen ik er de post neerlegde om te teekenen," mengde ik mij voorzichtig in de discussie. „U was toen in de fabriek." ;,Kun je daar een eed op doen?" schreeuwde mr. Copley. „Ja," antwoordde ik kalm.« „Een iedereen kon door uw privé-deur hier binnenkomen zonder dat in het personeelkantoor iemand het merkte — ten minste een persoon, die met de situatie hier op de hoogte is." De baas blies als een locomotief, die op vertrekken staat, en greep de telefoon. „Ik zal de politie er van in kennis stellen!" brulde hij. „Daar zal die brutale dief voor boeten!" Ik gaf Tom een knipoogje. Als onze baas zich zoo vreeselijk opwindt, ziet hij er ontzettend grappig uit. Tot mijn verbazing knipoogde Tom niet terug. Hij gaf mij een koelen blik en wendde zich tot Mr. Copley. „Wacht u nog even, meneer," viel hij hem in de rede. „Ik bedenk daar plotseling iets. Hebt u wel in mijn kantoorkas gekeken?" We zeiden, dat dit niet het geval was en Tom haastte zich naar zijn kantoor. In twee minuten was hij terug met een pakje bankpapier. „Ik ben bang, dat de fout bij mij ligt, meneer," verontschuldigde hij zich met een effen stem. „Ik heb deze gisteren in der haast in mijn kantoor laten liggen." Mr. Copley nam de bankbiljetten, telde ze, keek toen ijzig op en knikte. „Het is twintig pond, meneer Dobson. We zullen er maar niet verder over spreken, maar als jullie jongelui eens wat meer aan je werk en minder aan vacantie dachten, zou het wèl zoo goed zijn." \ Er viel een lange stilte; ik kookte inwendig van woede. Als ik bedenk hoe vreeselijk hard Tom werkt en hoeveel hij den baas uit de hand neemt, was het meer dan erg, dat hij zóó behandeld werd om een kleinigheid. Ik wilde juist iets zeggen, toen Mr. Copley vervolgde: „Gaat u nu maar heen, meneer Dobson! Ik hoop, dat u een prettige • vacantie hebt." \ Tom zei geen stom woord en keek mij niet eens aan toen hij weggitijg.
Een Fox-film, Jn scène gezet door Eugene Forde. *][• acques Benoit (Rod LaroCque) is wegens spiohnage tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Zijn echtgenoote Margaret (Mona Barrie) gelooft ^dhter, dat hij onschuldig is en wu hem van alle blaam «uiveren. Zij verdenkt Dr. Thieödore Van Wyke (John HaUiday) en scheept zich op hetzelfde schip als Theodore in naar New York. Aan boord bevindt zich eveneens Juan Santanda (Gilbert Roland), die óp het eerste, gezicht verliefd op haar wordt, . /
j ^ , ; • | ■
Reeds dadelijk probeert zij te weten te? komen, waar Van Wykes hut gelegen isi en wanneer zij het nummer gevonden heeft, ziet.zij juist, hoe Juan naär binnen sluipt. Juan blijkt een hoteldief te zijn, maar Margaret sluit een bondgenootschap met hem om in het bezit te komen van een document, dat de onschuld van haar man moet bewijzen. Juan weet echter niet, wie. zij is en het lukt hun beiden werkelijk het document in handen-te krijgen. Dan vertelt Margaret, waarvoor zij dó papieren noodig heeft en hoewel Juan ziet, dat zijn liefde tevergeefsch is, offert hij zich op. Hij zorgt er voor, dat Margaret 10 staat is met het gestolen document te vluchten; hijzelf,wordt echter door Dr. Van Wyke neergeschoten. Margaret keeh naar haar vaderland terug en bewijst met behulp van het document de onschuld van haar man.
tmmm III. Een week lang gebeurde er niets bijzonders. Ik was er ten slotte toe gekomen David te schrijven, dat ik geen geld had en hem iedere maand twee pond zou sturen tot we quitte waren; ik schreef June ook, maar kreeg van geen van beiden antwoord. Tom liet evenmin iets van zich hooren en ik had danig het land. Een dag of tien na de scène over de vermiste twintig pond riep mr. Copley mij weer in het privé-kantoor. „Lees dat!" riep hij woedend. „En zeg me dan uw meening!" Hij smeet me een groezelig velletje papier toe, waarop in slordige letters dit geschreven stond: „Den Heer George Copley. Geachte Heer, Als u dezen ontvangt, ben ik veilig weg. Ik wil u zeggen, dat ik dol ben op wedden en toen ik dien Tniddag de sleutels op uw bureau zag liggen, leende ik twintig pond van u! U kon ze missea en ik kreeg de kans, waarnaar ik zoo verlangd heb. Ik heb ze op „li-ssex Maid" gezet en een aardig stapeltje bankpapier gewonnen, reden waarom ik u de twintig pond retourneer met dank voor het gebruik. Ik ben op weg naar een nieuw land en hoop evenveel succes in het leven te hebben als u. Met beleefde groeten, Hoogachtend, John Webbs." John Webbs was de concierge. „Maar," hijgde ik, „Mr. Dobson heeft .die twintig pond in zijn kas gevonden!" „Juist! En Webbs geeft me twintig pond terug!" schreeuwde de baas, ter-" wijl hij het bankpapier over de tafel smeet. „Ik moet van dat gegoochel en gegeknoei niets hebben op mijn kantoor. Waar is Dobson? Wanneer komt hij terug? Ik moet het naadje van de kous weten!"
Met een schok stond de afschuwelijke waarheid voor mijn geest en ik was te veel van streek otn te spreken. Tom, die gezegende idioot, moest gedacht hebben, dat ik het geld weggenomen had en de twintig pond van zijn eigen geld hebben terugbetaald! Ik had lust om te gaan gillen en den boel kapot te slaan! Dus zoo'n mooi idee had hij van mij — dat hij mij tot zooiets in staat achtte! Ik was dol van woede! Mr. Copley praatte aan één stuk door, maar ik hoorde niets van wat hij zei. Ik zat op heete kolen tot het eindelijk lunchtijd was en toen de fluit ging, holde ik weg om te trachten Toms vacantie-adres gewaar te worden. IV. „Zijn adres is „de tuin" I" antwoordde ' zijn kostjuffrouw glimlachend. „Hij is heelemaal niet op reis geweest, hij doet hier een rustkuur." En vertrouwelijk voegde ze er aan toe: „Meneer is niks niemendal in zijn humeur den laatsten tijd." Het was een oud huis met een grooten, diepen, lommerrijken tuin, en toen ik met opgestoken zeil over het grasveld liep, was ik overtuigd, dat Tom inderdaad behoefte zou hebben aan een rustkuur, 'als ik mijn hart gelucht had! Hij zag mij aankomen en stond uit een luien s^oel op. „Het spijt me vreesclijk voor je, Mary! Het moet afschuwelijk voor je zijn." Dat waB een begroeting, die ik heelemaal niet verwacht had en het werkte als een koude douche, „Wät is afschuwelijk voor me ?" vroeg ik verbluft. Hij zwaaide met de krant, die hij in de hand had. „Heb je dit gelezen ?" „Neen, wat?" Hij gaf me het blad zonder iets te zeggen. Op de eerste pagina stond een foto van David Osborne met een onderschrift in vette letters. Ik las het en stond als aan den grond genageld! Ik hoorde, dat Tom een eind wegliep.
dat is het liefste/"wat iemand ooit voot me gedaan heeft — en ik ging zitten om het nog eens te lezen. Er stond: „Gibb, zich noemende David Osborlie, en zijn vrouw, die zich uitgeeft voor zijn zuster June, zijn gisteravond gearresteerd in verband met den juweelendiefstal in Hotel Cecil. Ze werden er" ook van. verdacht valsche spelets te zijn." Ik ging naar Tom en pakte zijn mouw. „Tom," fluisterde ik, „geloof je heusch, dat ik die twintig pond weggenomen heb?" Hij keerde zich om en keek mij recht in .het gezicht. „Je zat in het nauw en je hield van Osborne. Het was immers direct mijn bedoeling, om je dat' geld te leenen, dus maak je er geen zorgen over." Met moeite slaagde ik er in om me een beetje in bedwang te houdeh. „Je bent een ezel," snauwde ik. „Een idiote ezel! . Ik... ben door die lui bedrogen, maar ik ben geen' dievegge en het was schandelijk van je om me van zooiets te verdenken." Zijn gezicht werd heel bleek en hij wendde zijn oogen van mij af. „Ik heb het goed bedoeld, Mary," stamelde hij, „en het spijt tne meer dan ik zeggen kan, als ik je gekwetst heb, maar... het scheen me de eenige oplossing." Daarop vertelde ik hem wat er dien morgen op kantoor gebeurd was. „Wat een gruwelijk misverstarid!"zei hij gesmoord. ,',Mary — — kun je me vergeven ?" „Mr. Copley zal je niet vergeven," antwoordde ik ontwijkend. „Als je terugkomt, zul je wel meteen je ontslag krijgen, vrees ik." „Dat is niet zoo slim. Ik ga tóch weg." „Zeker naar je familie in Sheffield?" vroeg ik hoonend. „Shefield? Goede hemel neen. Naar Canada! Ik heb een goede baan gekregen bij Lamberts Canadian Engineering Comp. Ik had geen iin meer om hier te blijven. De volgende maand vertrek ik..." „O," hijgde ik. „O .. ." Met een schok stond het mij plotseling helder voor den geest wat Totn eigenlijk voor mij beteekende, dat ik hem zoo vreeselijk zou tritSSfeh, als hij zoover van me wegging. Ik keek hem niet aan — ik durfde niet. „Nu — ik wensch je veel geluk," zei ik heesch. „En als je het weten wilt,, ik hield heelemaal niet van David Osborne — neen, dat was maar verbeelding — een soort bevlieging, zooals meisjes dat wel eens meer hebben; dus je hoeft heelemaal geen medelijden me< me te hebben." Ik was al half den tuin uit, tdeh Tom me tegenhield. „Mary," zei hij schor, terwijl hij mijn armen stevig vastgreep. „Ik laat je zoo niet gaan. Je moet tnij eerst vergeven! Ik houd van je, ik heb altijd van je gehouden, maar Ik durfde het je nooit te zeggen T' Die brutale aap van een jongen kuste me zóó wild, dat ik niets terug kon zeggen! Waarvan ik geen spijt heb, want Canada is zalig, heb ik gehoord... En daar gaan Tom en ik heen...
Carola Hölhin an PauiO Httrlblioair in de Ufa-toonfilm „Liebeslled".
ADVERTEERT
,'''.■;
-
Wf.
U OP EEN
üft
BE
1
in tuben ä 25 & 60 cts.
TO.
hJ
Te koop: een 9x12 pi.camera dubb. anastigmaat 6,8 F 135 met 3 cassetten ; een 10 x 15 pl.camera dubb. anastigmaat 6,8 F 165 met 3 cassetten in étui m, dubb. uittrekbare balg voor reproductie. Pr. ƒ5.— en ƒ 7.50. Een Optica hulsbioscoop in kon. zonder lenzen m. r.75 M. spoelen ƒ 9.—. Een »ound-tllm „Het meisje m. de bl. hoed", ± 100 M. ƒ1.25; „Mannen in 't wit", ± 75 M. sound ƒ1.—; „De twee weezen", sound ± 75 Al. ƒ1.— ; een film met Holt. opnamen, spiinternw ± 2.50 M. ƒ 3.50 ; een kijkje In een llzerfabr. ± 1.10 M. ƒ 1.25 ; een 4-acter ± 1500 M., pr. perforatie, f;etiteld „Don Juan» aatste avontuur". Pr. ƒ 13.— en nog eenige andere films. B. Schulte, 3e Wlttenburgerdw.str. 17 hs., A'dam.
Ongedachte gevolgen.
Zoon broos, breekboor iets, dot ten Loop dan ook niet de kons, dot Uw getelheid wordt prijsgegeven. de
kostbare
Laat
boodschap over Uw
product niet na één enkelen dog in lucht vergaan ....
wordt
langer
dan een dag
gelezen. Telkens weer neemt ieder hand: de naam van Uw product wordt vijf, tien, vijftien maal door lederen lezer gezien. Onwrikbaar prent Uw advertentie zich in het geheugen I
Klnderw. te koop aangeb., z.g.a.n., pr./10.—. (BI. bakw.). Versluis, Kattenburgerkade 5311 a, A'dam (C).
GEEF UW ANNONCE EEN LANGER LEVEN
Te koop aangeb. ; een accu, 4-Volts ƒ 1.50 ; een Philips gelljkr. (druppel) ƒ2.— ; een luldspr. (Brown) ƒ 1.25; Vampier stofzuigen2.50. Schuurman, Spaarnd. str. 110111 R., A'dam (C).
DE EEN OF MEER MALEN PER WEEK OF PER MAAND VERSCHIJNENDE BLADEN
Te koop : een pr. groene papegaai met kool v. si. ƒ7.50. J. v. d. Doe, Zeeburgerdijk 89-11, A'dam. Zeer voordeellgte koop : dames-skicost;, mooi maatwerk 42-44; kunstschaatsschoenen met schaatsen; skilaarzen, m. 40. Alles slechts eenmaal gebruikt. Te zien Dinsd.en Donderdagavond na 7 uur. S. deBorst,Rozenstr. 52, Rijswijk. Een mooi velvet tafelkleed, maar 140 x 1(50 voor ƒ 6.—. Tevens aan hetzelfde adres een pr. nwe zwarte heerenpantoffels, maat 42, gek. hebbende ƒ 2.25, voor ƒ 1.—. v.Ostadestr. 167II, A'dam. Te koop : nwe moderne japon, maat 42, slank model, voor den prijs van ƒ 4.50. Tevens aan hetzelfde adres I gasgeijser, merk Jünker, zeer bill. P. Favié, v. Beuningenstr. 91 hs., A'dam.
Er wordt thans heel veel van het Italiaansche volk gevergd. Men moet reeds eenige maanden zoo zuinig mogelijk met de meest voorkomende artikelen omgaan, want de invoer van buitenlandsche grondstoffen levert zeer vele moeilijkheden op.
lid van het gezin het periodiek ter
ADVERTEER IN PERIODIEKEN
Te koop: mecanodoos, in zeer goeden st., doos no. 4 met veermotor in eikenhouten kist, pr. ƒ7.50. Tevens een groote collectie wetenschappelijke boeken op allerlei gebied in zeer goeden st., en mooie antieke dolk, pr. ƒ3.50. H. Hierck, Hendr. Zwaardecroonstr. 178, Den Haag. Voor gramofoonliefh. heb ik zeer bill, te koop : versch. zeer zelden gespeelde gr. platen, van bijna alle opera's w.o. door Costa Miiano, Titta Ruffo, Caruso en Tauber, alsook operette's en werken van Ketelbey. Van elk no. slechts 1 pi. Serieuse liefh. ontvangen op aanvr. een uitgebr. omschrijving met pr. J. H. C. Flipsen, Pr. Hendrikkade 115a., R'dam. Wegens pi.gebrek ter overn. aangeb. : ca 100 weckfl., merk „Pomona" en weckketel. Tev. gashaard lü-st. met duplexkraan eir bljp. kralen ; een paar voetb.sch., m. 42. Alles in z. g. st. O. Bonneveld, Vespuccistr. 72 hs., A'dam (W.). Te koop : een g. werk. handnaaimach. voor ƒ 10.—. B. Jagt, Makassarstr. 44-111, A'dam (O.).
Te koop: een salonpathéf., wegens pl.-gebr., m. 62 no's, z.g.a.n. ƒ 17.50. Te zien : J. v. Houtkade 36, Lelden. Een I2-staafs gashaard te koop aangeb. voor elk aann. bod. Mej. N. te Pass, DeClercqstr.83-111, A'dam. Te koop aangeb. : mooie ultdraalhaard als nw. met voor en achterpl., pr. ƒ 17.50. De Kok, Schouwtjeslaan 106, Haarlem. Te koop: een ultst. spelende viool,gek.hebb. ƒ 25.— voor den spotpr. van si. ƒ10.—. W. Smit, Commellnstr. 28-111, A'dam (O.). Ik heb 150 b. van HlIIe Z.-H., welke ik gaarne wil rullen voor Hag Wapenz. 1—1. Mevr. M. Tikkemeijer, Sluisstr. 5-11, A'dam. Te koop: nwe beige japon m. 42 & ƒ 3.— ; bruin peau de pêche kort sportmanteltje ƒ2.— ; nwe zwarte schoenen m. 37 è ƒ 2.—; nwe zwarte lakschoenen m. 38 ä ƒ2.—; donker bl. mantel m.40^3.—; 2 pr.suède schoenen grijs-beige 3738 è ƒ 2.— per pr. Oazenbeek, Annastr. 12, Oosterbeek.
KLEINE ADVERTENTIËN Te koop : voor si. ƒ «0.— goede studiepiano alsmede z.g.a.n. 3-deelige 1pers kapokmatras met kussen voor ƒ7.— Pr. 88-toniee elke kunstspelpiano, merk „Autopianister". Kastner Lon don voor si. ƒ 400.—, van nieuw niet te onderscheiden. ■ Div rollen voor versch. fabr. kunstspelpiano's v.a. ƒ0.20 p. st. Piano-tabouretten v.a. ƒ2.—. Notenh. „Carl Ecke"-piano ƒ225.—. Alles met garantie. Te bez. dag. t. 22 uur bij H. S.Benner, Adm. de Ruyterw. 380, A'dam.
WIJ VRAGEN Wie heeft voor een werklooze een radiotoestel (wlsselstr.) voor een bill. pr. te koop. J. C. Launspaais, Lutmastr. 208 hs., A'dam (Z.). Wie kan mij helpen aan de Jong pi. van alb. Maanmannetje en Ooal para thee-pi. van Oeo Werrij. Indië In ruil voor anderen. J. Wienneke, Mesdagstr. 45, A'dam. — 2 -
Nette j. vrouw met kind van 4i jr zoekt n. vriendin, v. 28—30 j. met flets. Ook Oostenrljksche. Julia Kmenta, Shackletonstr. U-I, A'dam (W.). Te koop gevraagd een tafel-biljart "Prijsopgaaf en maat aan Fam. v. d. Vet, Edisonstraat 40, Amersfoort. Kinder-auto te koop gevr. Adr. : Kilsdonk, Nova-Zemblastr. 86-11, A'dam. Wie stelt een kamer-biljart disponibel voor eenige werkloozen om hun vrijen tijd binnenshuis gezellig door te brengen ?. v. Boetzelaerlaan 196, Den Haag. H. H. Foto-amateurs I Wie werischt met mij te ruilen tegen een goed functionneerende zelfontspanner : een nog In goeden staat zijnde stereo-fotokleinbeeld camera, beeidform. 4 x 4 cM. Merk : ErnemannSimplex. Doppel-anast. lensjes 1:11, F 6 cM. en metalen zoeker. Met 6 goede chassis, kan op statief geplaatst worden. Alleen voor liefh. Speciaal gesch. om Jantaarnpl. te vervaardigen. L. M. Mulders, Nieuwstr. 30a., Breda.
Wat de papiervoorziening van Italië betreft, is het bijvoorbeeld alles behalve rooskleurig gesteld. De eerste maatregel, die de regeering als uitvloeisel van de gevolgen der tegen Italië gerichte sancties heeft genomen, was een oproep aan alle Rijks- en Gemeente-Bureaux om zoo zuinig mogelijk met papier om te gaan. Papier, dat men toch werkelijk niet als een „hoofdbestanddeel" van de dagelijksche behoeften beschouwt. Laat ons een onderdeel van de „volkshuishouding" in dit verband beschouwen.
Net meisje, 14 jr., P.O. zoekt vriendin met fiets. 1. Oräper, Boetonstr. ^44 Ie etage, A'dam (O.). Leuke vriendin gevr., leeft. 18-19 jr. J. M. v. Trier, 3de Helmersstr. 18 hs., A'dam (W.). Wie ruilt : een prima jongensfiets, leeft. 8 jr., voor een autopet op luchtbanden, óók nog in goeden st. zijnde. D. v.d. Zwan, Bevelandschestr. 141, Scheveningen. Gitarist zoekt aansluiting bij amateur-band. Wil ook gaarne gitaarles geven in ruil voor stepdance-les. R. v. d. Eist, Oostmaasstr.45b.,R'dam. Wij vragen postz. te koop, onverschillig welke, ook de gewone courseerende van binnen- en buitenland. Uitsluitend afgeweekt en in bundeltjes van 100. Aanb. met prijsopg. aan E. Steyns, Berg en Dalsche weg 412, Nijmegen. Porto voor antw. insl. s.v.p. Te koop gevraagd: J. Craandijk, Wandelingen door Nederland, de deelen: Noord- en ZuidHolland en Utrecht, 3e druk, geb., uitga veTjeenk Willink, Haarlem. Br. met prijsopgave: Mare 100, Uiden. .
■
"rfW^
] ^ V%5
^,&i^ WjÊ
v
-f^*^
-•■■ -Ä'. ■
l
**-J
i-.-inr-
****c>,
Adverteer in Periodieken! Een Periodiek
advertentie na één dag aan de ver-
Te koop aangeb. : eenige rollen norm. film ± 130 M. ft ƒ1.—. Compl. kl. „Polidor is verstrooid", a ƒ 3.—; „Het Medium", pr.film ä f4.—. Ook gen. te ruilen. Zwaan, Hoofdweg 367-1, A'dam.
Te koop : een trop aq., 1 x J M., geh. compl., tegen elk aann. bod. 2e Jan Steenstr. ll-III, A'dam (Z.).
^V?
"-ÊÊÊk i
Het ligt niet op den weg van ons blad om over het recht of het onrecht van een der oorlogvoerende landen, betrokken in den ItaliaanschAbessynischen strijd, te oordeelen. Wij willen in hetgeen hier volgt, hoofdzakelijk ontleend aan een vakblad, op de eigenaardige gevolgen wij2en,ongedachtcn invloed, van den strijd. hoogste een dog leeft ?
ték^
E
BALLONNETJE!
WIJ HEBBEN
>
Het is bekend, dat Italië over zeer weinig grondstoffen, welke voor de papierindustrie noodig zijn, beschikt. Bijna het geheele kwantum moet uit het buitenland betrokken worden. De Italiaansche papierfabrieken hebben nimmer voldoende papier kunnen produceeren om in de behoeften van het eigen land te voorzien. De hoofdleveranciers van buitenlandsch papier waren tot nu toe Zweden, Oostenrijk, Noorwegen, Duitschland en Tsjecho Slowakije. Het wekte steeds verwondering, dat Italië niettegenstaande zijn groot aantal papierfabrieken, niet in staat was om het benoodigde "papier voor zijn dagbladen zelf te produceeren.
■%5^ ^ ,
-
-,H*"
-
DE OUDE WATERMOLEN
Het Italiaansch courantenbedrij f maakt dan ook sedert de oorlog met Abessinië een uiterst moeilijken tijd door. Vele van de provinciale dagbladen hebben reeds lang het bijltje er bij neergelegd en de dagbladen, die in de grootere steden verschijnen, kunnen het alleen nog dank zij de finantieele hulp der partij volhouden.
Volgens het laatste regecringsbesluit moeten alle Italiaansche couranten en tijdschriften tot een belangrijke vermindering van het aantal pagina's overgaan. De courantendrukkers hebben hierdoor veel minder werk dan vroeger. * * *
Ook op de scholen moet men zoo zuinig mogelijk met papier omspringen. Inplaats van schoolschriften worden er reeds eenigen tijd leien gebruikt. Men keert dus, noodgedwongen, tot de toestanden van weleer terug! Daar er voor de verwarming der scholen zoowel kolen als hout noodig zijn, heeft men reeds het plan geopperd, om gedurende de koude wintermaanden de scholen geheel te sluiten.
De Italiaansche posterijen hebben een geheele serie teksten voor de meest voorkomende telegrammen vastgesteld. Hiervan wordt een veelvuldig gebruik gemaakt, omdat men hierdoor op eenvoudige en weinig kostbare wijze de meest belangrijke berichten aan familie en vrienden kan overbrengen.
De postverzending per luchtschip van Italië naar het front duurt slechts enkele dagen. Er zijn dan ook zeer veel personen, die van deze vlugge postverbinding gebruik maken. Het porto van deze luchtpost is natuurlijk wel veel hooger dan die der gewone brieven. Toch is sedert de oorlog de vraag naar het uiterst dunne luchtpostpapier sterk toegenomen. Er blijkt echter gebrek aan deze fijnere papiersoorten te bestaan en de prijs ervan stijgt.
Door de strenge controle op den in- en uitvoer van goederen zijn er allerlei nieuwe formulieren noodig. Deze vele paperassen, die men door de nieuwe bepalingen noodig heeft, vereischen eveneens zeer groote kwantums papier.
\
Men bemerkt anderzijds, dat het papierverbruik in Italië sterk gestegen is, doordat er een zeer druk gebruik van de veldpost gemaakt wordt. Het aantal Italianen, dat thans onder de wapenen is, wordt op 300.000 man geschat. Bijna iedereen wil wekelijks iets van zijn nabestaanden hooren en hiervoor zijn enorme hoeveelheden papier en enveloppen noodig. — 3 —
sêia
%f|
Wanneer men de Italiaansche berichten leest, lijken al dergelijke moeilijkheden weg te vallen door de groote eensgezindheid van het volk, dat zich geheel achter de regeering schaart. Doch gemakkelijk heeft de bevolking het zeker niet! M. E. R. CURIUS.
i
d.L. water, 2 eieren, citroenschil, iets zout, nootmuskaat. Bereiding: De tapioca weeken in het water, tot dat dit water in de tapioca geZaterdag: trokken is. De melk met citroenschil aan de kook brengen en met de tapioca gaar en gebonden koken. De pap afmaken met Zondag: boter, suiker, fijn geraspte nootmuskaat en losgeklopte eidooiers. Het eiwit luchtig stijfslaan en op het laatst voorzichtig door de pap mengen. De massa overdoen in een ENKELE RECEPTEN UIT 'T WEEKMENÜ vuurvasten schotel en in den oven met onderwarmte vlug goudbruin bakken (20 a Hoeveelheden voor 4 personen. 30 minuten). Rijstpannekoeken. De helft van het eiwit kan desgewenscht met suiker worden vermengd en boven op Benoodigd: 200 gram bloem, 4 d.L. het schoteltje worden gelegd. In dit geval melk, 10 gram gist, zout, ongeveer 100 moet de oventemperatuur laag zijn. gram in water gaargekookte rijst, slaolie of Gebraden appelen. ander vet om in te bakken. Bereiding: De bloem in een kom doen Benoodigd: 6 a 8 zure appelen van onen vermengen met wat zout. 2 d.L. lauwe geveer gelijke grootte. 40 gram boter, ^5 melk aanmengen met de gist, dit aan de gram suiker, ruim 1 theelepel kaneel, wat bloem toevoegen en er een glad beslag van roode gelei of gezeefde roode jam. maken. Het beslag goed beslaan en daarna Bereiding: De appelen schoonborstelen, L*i5^to*jL J^fc^&fa_jj Jy ]\ ^bj de rest van de melk toevoegen en de gaar- boren en in een vuurvasten schotel plaatgekookte rijst. Het beslag dichtgedekt laten sen. De holten van de appels opvullen met rijzen op een vrij warme plaats (ongeveer een mengsel van suiker en kaneel. Op lede1 uur). Dan van het gerezen beslag panneren appel een klontje boter leggen. De bokoeken bakken in heet vet, op een tamelijk dem van den schotel met water bedekken. De appels in een matig warmen oven met heet vuur. deksel op den schotel gaar laten worden Tapiocaschotel. (30 a 45 minuten). Voor het opdoen de i. appels versieren met wat roode gelei ot Benoodigd: 1 L. melk, 150 gram tapip' Sedert de invoering van de boterwet 1 en de controle op de boterbereiding cai, 60 gram suiker, 40 gram boter, 2 / zijn groote verschillen in de kwaliteit No. 92773. Eenvoudige, meer toch imeakvolle uitgesloten. Alle böter, die tegenwoordig op namiddagjopon, waarvan vooral de typische moude markt komt, is van voldoende kwaliteit. wen opvallen. De rug wordt met knoopen en knooptToch kan men nog niet zeggen: „boter is gaten ge.loten. Aan te raden It een {anlaile-ceinluur te koopen. Verkrijgbaar In bu»tematen 81, 86, 91, boter"; er blijven nog altijd kleine verschil96 en 102 cM. Benoodigd van 90 cM. breade itol len, die ook in namen blijven voortleven. 4 M o» van 90 cM. breed fluweel 4.50 M., van Ieder heeft wel eens hooren spreken van 45 cM. braede tule 35 cM. No. 92913. De laag Ingezette, wijd ultloopenda boerenboter, roomboter, melkboter enzoomouwen geven het moderne cachet aan deie japon, voort, maar menige huisvrouw weet niet evenall het opgeitikte «tuk op het lijfje. De doorprecies wat de namen eigenlijk beteekenen. geichoven das verhoogt nog het aanzien van hel tolletje, dal van fluweel, satijn of cloqué gemaakt We zullen dat hier in 't kort even uiteenIs. Verkrijgbaar In buslematen 81. 86, 91. 96 on zetten. 102 cM. Benoodigd van 90 cM. breede stof 4 M., Dit keer zullen we eens zien, wat Boerengarneerstof 50 cM. boter en Fabrieksboter eigenlijk is. 1 Er is een tijd geweest, dat alle boter op de boerderijen werd bereid; nu is bereiding op de boerderij van steeds minder beteekenis, verreweff de meeste boter komt van de fabrieken. De reden hiervan is, dat er voor rationeele boterbereiding steeds betere machines zijn uitgevonden. Die machines zijn echter duur in 't aanschaffen,'veel te duur en te oneconomisch voor een enkel boerenbedrijf. De boeren hebben dat al lang ingezien en hebben zich vereen igd in verschillende coöperaties, om gezamenlijk een fabriek te exploiteeren. In zoo'n fabriek werkt men hygiënisch en volgens wetenschappelijke methoden, het personeel krijgt een groote routine, 't product is zeer gelijk. matig van samenstelling en van prima kwaliteit en zuiverheid. Natuurlijk kan boerenboter, afkomstig van een boerderij met eerste klas vee, met een behoorlijke installatie voor de boterbereiding en eep pientere, zindelijke boerin, de fabrieksboter evenaren, maar in 't algemeen staan de omstandigheden en de waarborgen voor de boterbereiding- op de boerderij achter bij die op de fabriek. Denemarken heeft ons indertijd dan ook van de 92813 Engelsche markt verdreven, vooral doordat men er eerder tot bereiding in fabrieken No 9281 3. Deze japon Is, ofschoon eenvoudig, toch was overgegaan! Later hebben we die fout uiterst modern en dus voor een namiddagjapon zeer hersteld. aan te bevelen. Aan weerszijden van de voorbaan is een naar binnen vallende plooi gemaakt, terwij tevens In 't algemeen kunnen we dus aan de fade achternaad in een
» P><»' uUv»,*--V":brieksboter de voorkeur geven boven de krijgbaar in bust.m.ten 81, 86, 91 96 en 102 cM. boerenboter. Benoodigd van 90 cM. breede stof 4 M. of van 1 35 cM. breede stof 2.50 M. WEEKMENÜ No 92453. Onkreukbaar fluweel of changeant-zijde leenen zich zeer voor dit smaakvolle japonnetje. Het Maandag: Erwtensoep; gebakken beschuit lijfje wordt aan dan schouder met twee knoopen In met bessensap. afstekende kleur gesloten. Aardig staat het de ceinDinsdag: Rundervinken met aardappetuur In de kleur van de knoopen te nemen. Verkrijgbaar In bustematen 81, 86. 91. 96 "102 cM. len en roode kool; compete Benoodigd van 90 cM. breede stof 4 M. van gedroogde vruchten. Woensdag: Rijst met gestoofd poulet; gebraden appelen. Donderdag: Bouilli met witte boonen en zure saus; rijstpannekoeken. Vrijdag:
(Vervolg) De aardbewoner Carson Napier vliegt met een raket naar de planeet Venus. Aan boord van een schip, dat de Venussiaansche zeeën bevaart, ontmoet hij Duare, een prinses uit het land Vepaja, van wie hij veel gaat houden, evenals zij van hem. Bij een verblijf aan de kust echter wordt hij gevangen genomen door Thoristen, vijanden van het land Vepaja, en weggevoerd. Duare weet hij nog net op tijd door een Angan, een gevleugeld mensch, naar het schip terug te zenden. Hij wordt gebracht naar de kamer met de zeven deuren, waar hem de dood in den vorm van de vreeselijkste kwellingen wacht. Hij weet echter te ontsnappen door Jangs een touw in de balken te klimmen en zoo het gebouw te verlaten. Over een balkon bereikt hij een aangrenzend huis, waar hij Duare weer vindt, die door Moosko, een leider der Thoristen, gekweld wordt. Er ontstaat een hevige vechtpartij tusschen Carson en Moosko, waarbij de laatste gedood wordt. Als Carson daarna Duare in zijn armen wil sluiten, zegt ze echter, dat ze niet van hem houdt, dat het een vergissing is geweest. Carson besluit toch te trachten Duare te redden. Ze weten ongemerkt de stad te verlaten, doch ze vinden de zee niet terug en verdwalen. Langen tijd dolen zij door het onbekende land aan tallooze gevaren ontkomend. Op zekeren dag houden zij halt op een heel idyllisch plekje aan een rivier. Carson zegt, dat hij daar zou willen blijven en altijd gelukkig zou kunnen zijn, als Duare maar van hem hield. Maar Duare mag niet van hem houden, omdat ze een prinses is. Eindelijk ontmoet ze een mensch, zooals hij zegt jong (vorst) van de streek, waar ze zich bevinden, en vijand der Thoristen. Hij neemt hen mee naar zijn nogal smerige kasteel en na den maaltijd sluit hij hen ieder op in een slaapvertrek. In de kamer er boven zit een meisje opgesloten met wie Skor — zoo heet hun gastheer — proeven neemt. Hij maakt n.1. synthetisch leven. Al zijn bedienden zijn tot leven gebrachte dooden. Het meisje heeft Duare zien ontvluchten. Zij en Carson weten ook door het raam te ontsnappen. Onderweg zien ze Skor, met zijn bedienden en dieren (kazat-s), die weer naar het kasteel terugtrekt — zonder Duare. Ofschoon ik me eenigszins opgelucht voelde nu ik wist dat Duare niet weer gevangen was genomen, maakte ik me toch nog ongerust over haar lot. Er konden nog vele gevaren op haar loeren, nu zij zoo alleen en onbeschermd was in dit onherbergzame land, en ik had slechts een vaag vermoeden, waar wij naar haar moesten zoeken. Nadat Skor verdwenen was, hadden wy onzen tocht langs de rivier weer voortgezet en na eenigen tyd wees Nalte voor zich naar een reeks rimpels, die van den eenen oever naar den anderen liepen op de plaats waar de rivier zich verbreedde. „Daar is de doorwaadbare plaats," zei ze, „maar het heeft geen zin om ze over te steken om naar een spoor van Duare te zoeken. Indien zij naar dien kant van de rivier was ontkomen, zouden de kazars haar nu zeker reeds hebben gevonden. Het feit, dat zij haar niet gevonden hebben, is een bewys, dat zij daar nooit geweest is." , Daar was ik niet zoo zeker van. Ik wist niet of Duare al of niet zwemmen kon, maar de kansen waren grooter, dat zy het niet kon, daar zy geboren en opgegroeid was in de stad Kooad, waar de menschen in boomen wooriden, die zich honderd vyftig en meer meter boven den grond verhieven. Toch kon ik aan den anderen kant niet begrypen, waarom de kazars haar spoor niet ontdekt hadden. „Misschien hebben ze haar gevonden èn gedood," opperde ik, vol afschuw bij de gedachte aan een dergelijk verschrikkelijk lot. „Neen," beweerde Nalte. „Dat zou Skor hebben belet; hy wilde haar voor zyn experimenten hebben." „Maar misschien is zij ergens anders door gedood. Misschien hebben zij haar lijk gevonden." „Dan zou Skor het met zich mee hebben genomen om er het synthetische leven in te brengen, dat zyn lijfwacht van dooden met leven bezielt," beweerde Nalte. Ik was echter nog steeds niet overtuigd. „Hoe zoeken de
kazars een spoor?" vroeg ik. „Volgen zij het spoor van hun prooi door middel van hun reukzintüig?" Nalte schudde haar hoofd. „Ze hebben geen erg sterk ontwikkeld reukzintuig, maar hun gezichtsvermogen is buitengewoon scherp. By het spoorzoeken vertrouwen zij geheel en al op hun oogen!" „Dan is het mogelijk, dat zy Duares spoor heelemaal niet hebben gekruist en haar dus hebben gemist." „Dat is mogelyk, maar niet waarschynlyk," antwoordde Nalte. ^Maar wel waarschynlyk is, dat zy door een of ander wild dier is aangevallen en verscheurd, vóórdat Skor in staat was haar weer gevangen te nemen." Die mogelykheid was ook reeds by my opgekomen, maar ik had geweigerd er verder zelfs maar aan te denken. „Toch kunnen w'e even goed naar den anderen kant van de rivier gaan," zei ik. „Als wy de groote rivier stroomafwaarts willen volgen, zullen wy dezen stroom toch vroeger of later moeten oversteken, en misschien vinden wij geen andere doorwaadbare plaats, wanneer de rivier naar den mond toe breeder wordt." De -doorwaadbare plaats was breed en uitstekend herkenbaar aan de rimpels op het water; hierdoor hadden wy geen enkele moeite om ze tot aan den tegenovergestelden oever te volgen. We waren echter genoodzaakt het grootste deel van den tijd naar het water te kyken, daar de doorwaadbare plaats twee bochten maakte, die een gerekten S vormden, en we zouden gemakkelyk in diep water terecht hebben kunnen komen en stroomafwaarts zijn meegevoerd, indien wy niet hadden opgepast. Het resultaat van ons voortdurend uitkyken naar het water was, dat wy plotseling een verschrikkelyke ontdekking deden, toen wy den anderen oever van de rivier hadden bereikt. Zuiver toevallig keek ik op. Ik liep iets vóór Nalte, terwyl wy hand in hand gingen, om vaster te staan. Ik bleef zoo plotseling staan by wat ik zag, dat het meisje tegen me opbotste. Toen keek ze op, en een zachte kreet van schrik kwam over haar lippen. „Wat zyn dat?" vroeg ze. „Ik weet het niet," antwoordde'ik. „Weet jy het ook niet?" „Neen! Ik heb dergelijke schepsels nog nooit eerder gezien. Hoe verschrikkelijk zien ze er uit!" Aan den kant van de rivier stonden een half dozijn op menschen gelijkende schepsels op ons te wachten, terwyl anderen, die er precies hetzelfde uitzagen, zich uit boomen lieten giyden en onhandig naar de doorwaadbare plaats kwamen schuifelen. Ze waren ongeveer negentig centimeter a een meter groot en geheel bedekt met lange haren. In het eerst dacht ik, dat het apen waren, ofschoon zij een ontstellende gelijkenis met menschen vertoonden, maar toen zy zagen, dat wij hen ontdekt hadden, begon een van hen te spreken en myn apentheorie viel in duigen.... „Ik ben UI," zei de spreker. „Ga weg uit het land van UI. Ik ben UI. Ik dood." , „We zullen u geen kwaad doen," antwoordde ik. „Wy willen alleen maar door uw land trekken!" „Ga weg!" gromde UI, zijn scherpe, groote tanden zien latend. Er stonden nu zoowat een vijftig van die woeste kleine menschen op den oever van de rivier, en ze gromden en dreigden om het hardst. Ze hadden geen kleeren of sieraden aan, en droegen ook geen wapens, maar hun scherpe tanden en de gezwollen spieren van hun schouders en armen bewezen hun geschiktheid om Ills bedreigingen tot werkelijkheid te maken! „Wat moeten we beginnen?" vroeg Nalte. ,',Ze zullen ons aan stukken scheuren, zoodra we uit het water komen." „Misschien kan ik hen overhalen ons te laten passeeren," zei ik, maar na vijf minuten vruchteloos pogingen in die richting in het werk te hebben gesteld, moest ik toegeven, dat ik gefaald had. Uls eenig antwoord op myn argumenten was steeds: „Ga weg! Ik dood! Ik dood!" Ik had er een hekel aan om terug te moeten keeren, want ik wist, dat wij ten slotte tóch de rivier over moesten steken, en wy konden daarvoor misschien niet gemakkelijk meer zoo'n geschikte plaats vinden, maar eindelyk keerde ik toch, zij het ook tegen myn zin, hand in hand met Nalte naar den anderen oever terug. Toen wy daar gekomen waren, keken wij om; daar stonden de kleine, harige mannen zwygend naar ons te kyken. Daarop gingen wij het bosch in, en zagen niets meer van hen.
?■*•<•
Varkenslapjes met aardappelen en gestoofde bieten; tapiocaschotel. Macaronisoep; gebraden saucijsjes met aardappelen en appelmoes. Kaascroquetten; biefstuk met aardappelen en gestoofde peren; flensjes.
„SOORTEN" BOTER
— 29 -
■
■
I IkAP'TEituHEftr u öS« weaifL rzBaiEDE« n- ut Hètr
Robcrdina van Putten 26 Dec. 7 jaar
Annie van der Ark 1 Ian. 13 jaar
Cornelia Kalkwarf 2 Dec. 3 jaar
Beppie van Ingen 2 Jan. 10 Jaar
Peetje van Dijk 26 Dec 3 Jaar ■
■
.
.
■
Jan Teeuwen 4 Jan. 11 jaar
Wimmle de Bak 20 Dec. 1 jaar
■
PQWS
Cornelia de Waard 5 Ju. 11 jaar
HIHHI
Betsle van den. Hamer ^ Jan. 4 jaar
Mia Lischka 9 Jan. 4 jaar
Henkle Blomsma 30 Dec 3 Jaar
Hana de Raa 6 Jan. 8 jaar
Bettle v. d. Maaa 8 J»n. 11 Jaar
Wim Leenden 26 Dec 5 jaar
Jo« Graverteln 31 Dec. U jaar
Dientje TriJnaburB 2« Dec 10 Jaar
Wat is dat nou weer? wil de kapitein weten Nadat hij den Chinees van boord heeft gesmeten. Er komen twee kerels aan, maar zonder staart. Uk bekeek ze goed, 't was de moeite waard I
De een was mager, de ander vet. Van verlegenheid draaide Hj met z'n pet. Kapitein, begon hl}, w« z«n eerlijke lui en sterk. Hebt u voor ons misschien wat werk ?
Wel, natuurlijk, jongens, dat treft juist goed. Er is hier werk in overvloed I Maar ik heb er niet genoeg aan twee. Ga even terug en breng nog anderen meel
J VOORUIT m.-t
CHtMKS Hilft »»rfffS&i MAAR H«H lO»
Marie en Maggi 22 Dec 6 ^
Benny Bouwene 31 Dec 2 Jaar
Willie van Gog » Dec. 10 Jaar
Willem van Goo 29 Dec 9 jaar
Annie Muller 7 Jan. 8 jaar
Antoon Paap 16 Dec 5 Jaar
Piet Paap 25 Dec 15 j«,
In deze rubriek nemen wjj kinderen van onze abonnés op, die gaan
"lTd. T,,dienen
d6 f0t0 S drie Weken vóór d
'
- ve^nglC
- aan den achterkant voorzien van naam, leeftijd en verjaringsdatum van vlldl £ 'H
Beppie Keppela 29 Dec. 7 Jaar
Hermann Haneiberg 30 Dec. 9 Jaar
Japle Roeper 26 Dec. 5 jaar
Dickie van Zuidam 5 Jan. 7 jaar
naftm
^
adreS Van de(n)
*««*«*' - te het bezit te z^
gesteld op 16 jaar. Na opname worden de portretjes onbeschadigd geretourneerd. W« verzoeken onzen abonné's vooral duidelijke L's teTende" daar een goede reproductie anders niet mogelijk is.
De kapitein was in z'n sas met zulk personeel En zei: Zulke geschikte kerels ontmoet je niet veel. Maar Uk antwoordt: Zoo waar als ik hier sta. Ze zijn niet te vertrouwen. Ik ga ze achterna f
DE VOOR U-CLUB CORRESPONDENTIE.
Uk loopt door de stad met Puk, z'n trouwen vrind. Die ruikt of hij ook een spoor van die keieis vindt. Dat is 't werk van dien Chinees, daar kun je van op aan. Die kerels zijn vast naar hem toe gegaanl
Puk blijft staan en door zijn luid geblaf Kiijgt Uk een deur in het oog en gaat er op af. Wacht Puk, ik hoor daar iemand loopen. Straks gaat de deur wel voor ons open t
Wederom een belangrijke uitkeering in onze gratis ongevallenverzekering. DOODELUK ONGEVAL TE DEN HAAG Onzen abonné, den heer G. van Rossen, Noorderbeekdwarsstraat 65 te 's-Gravenhage overkwam een ongeval, hetwelk den dood tengevolge had. Ingevolge de bepalingen van onze gratis ongevallenverzekering werd zijn weduwe door de Nieuwe Havbank N.V. te Schiedam uitgekeerd een bedrag van
ZESHONDERD GULDEN en water, waardoor stof ÄÄ ^^iï^ ^ ^ De Secretaresse van de VOOR U~CLUB, Galgenater PP Leidon.
De Directie. Van den anderen kant nadert
Abonné's op dit blad, welke in onze registors ziin ingeschreven en in het bezit zön van -.,. % ^ onze ,dminutratle afgegeven pot", zij'nV.tU v^ zekerd volgens polisvoorwaarden: r 20W>_ t« ti f n-JPSï ** '*? een h"nd' vo»t of oog .. W er,lM V8n duJm of wijsvinger; f 30bij verlies van een .„deren vinger, ee'en -.^der
KH
ten gevolge van een ongeval. Is het ongeval een «tevolg »an een aan een personentrein t«m?f autobus enz. overkomen ongeval?waar „"«ekTrde als gewoon betalend passagier rel." dw Ä
0
- "Ai ääV" ;:z£'.P"
iemand
^e^jh^re*cht!
Uk verschuilt zich om den hoek, waar hij ««^j*
Denk er om bij een eventueel ongreviil binnen 3x24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolfiren niet ernsti? kunnen z^n. Anders vervalt het recht op uitbetaling.
De Chinees verlangt om binnengelaten te worden En als hij het wachtwoord zegt, is alles in orde.
Dat huis lijkt wel een Chineesch restaurant. Uk klopt aan en zegt het wachtwoord: diamant. Intusschen maakt hij tegen Puk een gebaar. Wat zooveel beteekent als : blijf jij daar maarl
Als er iemand de deur voor Uk ontsluit. Kijkt hij zijn beide oogen uit. Het was een weelderig vertrek, waar Uk in stond. Met zijden kussens on reukvaten op den grond.
■^M^Ar:-M^f^
w
„Spreek ik met den commissaris van politie? Chef ik »iV mii f^f „n •■. Z,e mi} t0t mlJn grènoodzaakt mijn ontslag te vragen." P ' ^^
r komt de
ha^
"«nne
jonRen met Uw
^^^
■
-WihUastublieft direct mnn baard loslaten, mijnheerf -Waaromf Moet U er hier uit?"
,. , »Moeder, pappie brengt een kennis mee Om te eten'"
'at komen er toch weinig Charley Ghaplin-films in ons )} yy land uit! Hoe lang is het wel geleden, dat de laatste in Nederland is vertoond?" „Ongeveer vier jaar geleden vond de première van „City Lights". Charley's laatste film, in Amsterdam plaats, Pietersen. Toen heeft de groote komiek eerst eens twee jaar rust genomen." '\ „Nou, dan kan hjj wel uitgerust zijn. En is hä toen werkelijk weer begonnen te werken?" „Inderdaad. Hjj is toen met zijn nieuwe film „Modern times" begonnen. Twee jaar hebben de opnamen geduurd, je kunt je dus ongeveer voorstellen wat zoo'n Chaplin-film kost." „Is het een sprekendefilm?" „Dat niet. Het is een zwijgende, welke echter met muziek en allerlei speciale geluidseffecten geïllustreerd is. De vrouwelijke hoofdrol wordt door Charley's echtgenoote, Paulette Goddard, uitgebeeld. Je hebt de foto van hen beiden zeker onlangs in ons blad gezien?" \ „Waarom wil Charley toch niet voor de sprekendefilm spelen? Heeft hij misschien een spraakgebrek?" . „Dat niet. Maar hü is van meening, dat zün speciaal type veel van het komische zou verliezen, als hij sprak. Zoodra hy echter eens een andere rol gaat (spelen, wil h|j gaarne in een sprekendefilm optreden. Als het ma
M
m
.. t lll*^^
Vraag driehonderd één en zestig Waardoor is de Italiaansche stad Cremona bekend? Wij stellen als hoofdprijs een lot van de loterij der Joodsche Invalide en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die ons vóór 14 Januari goede oplossingen zenden aan ons adres: Redactie Het Weekblad, Galgewater 22, Leiden. Indische abonné's vóór 14 Maart. Op briefkaart of enveloppe gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 361.
09LOSS//yQ Vraag driehonderd zeven en vijftig
rtfefr?
„O George! De romantiek is er voor mij nu al heelemaalafl"
„Bedoelt U dat hn mtj met meer heeft nagelaten dan die ongelukktge vijft en cfuizend? Maar in Uw oprfep |?ond toch dat ik iets in mijn voordeel zou vernemen!" '
- 32 -
i^^^B
--"—r>-
Modus vivendi betcekent letterlijk: manier van leven. Men gebruikt het in de beteekenis van een voorloopige schikking tusschen twee strijdende partijen. De hoofdprijs werd ditmaal verworven door mejuffrouw R. Veth te Dordrecht. De troostprijzen konden toegekend worden aan den heer J. A. M. Peters te Deventer, mejuffrouw P. Wijland te Leiden, mevrouw A. Vrijdal te Brussel, den heer B. Diemer te Zandvoort, den heer J. Weyerman te Den Haag.
Is haar mans zaken niet meer ■ zoo erg floreeren, laat Eve Lenhart man en kind in den steek om met een jongeman te trouwen, die haar meer weelde kan bieden. Haar zoontje voelt zich heel eenzaam zonder zijn moe| der, doch de secretaresse van fijn vader, Maxinc Bennett, weet hem dit gemis eenigszins te vergoeden. Niet alleen is ze ,.,,,. i een lieve moederlijke vriendin voor den kleinen Bill, doch ook een toegewijde secretaresse, die al haar krachten fteeft om samen met haar chef de zaak weer tot haar ouden bloei terug te brengen. Het is echter haar liefde voor Robert Lenhart, die er haar toe drijft hem en zijn zoontje zooveel goed te doen als ze slechts kan. Robert merkt aanvankelijk echter niets van de gevoelens, die er in het hart vanzijn I secretaresse wonen, en het is niet dan nadat hij bijna zijn jongen verloren heeft, doch hem mede door toedoen van Maxine behouden kan, dat hij inziet wat het meisje voor hem beteckent en hoe hij zich aan haar is gaan hechten. En nu zullen hij en zij voortaan met den kleinen jongen een gelukkig gezin vormen.
1
";3
XI
lOKJÏE UIT H€T GnGÉUCH Vfifl
vofti
PPTRIC^IP
Eensklaps verbrak Restow die met de Restow knikte, wierp zijn hoofd achtervraag: uit en liet het met een ruk weer naar voren „En het meisje, dat flauw is gevallen, komen. toen ze je zag in de Luxe — hoe zit het met „Ja, ja — Fothering. Verduiveld, wat een haar?" gelijkenis!" „Ze dacht, dat ik dood was." Lindsay kreeg een kleur. Zelfs nu vond „En je liet haar in den waan? Offer jij hij het afschuwelijk dat hij op Froth leek de vrouw, die je liefhebt, op die manier *- Froth! op?" „Aha! Je vindt het niet prettig dat ik dat „Ze had onze verloving verbroken." Lindzeg — je mag hem niet! Is hij je broer?" say betrapte zich er op, dat hij begon te „Neen — een neef. En ik lijk heusch niet stamelen. „Zij... ik..." zóó op hem als mijn haar niet rood is en „En jij liet haar gelooven dat zij je in mijn wenkbrauwen hun gewonen vorm den dood gedreven had? Drommels, jullie hebben." Engelschen zijn toch harde, koude kerels! „Hij heeft ze uitgetrokken! Haha, als een Jij legt dien last op haar jonge schouders jongmeisje!" Restow schaterde. „Kom — en als hij van haar afgenomen wordt, valt laat me nu die kaarten van jou eens zien! ze flauw. En Drayton weet wat hij weten Voor den dag er mee!" wil. Hij is onzeker omtrent je identiteit — En Lindsay kwèm er mee voor den dag. dat succes heb je gehad — en hij wil Dat wil zeggen, Garratt of mr. Benbow Colzekerheid! Nu, als jouw Marian Rayne — lingwood Horatio Smith noemde hij niet, ja, ik heb naar haar naam geïnformeerd hij sprak alleen over menschen, die Restow in het hotel — flauwvalt, weet Drayton dat reeds bekend waren. jij Fothering niet bent en laat hij de eerste De levendige reus luisterde aandachtig, slang op je los. Als je gebeten was, zou fronste zoo nu en dan de wenkbrauwen, Gloria de Schuld hebben gekregen, omdat lachte eens, maakte opgewonden gebaren. iedereen weet, dat ze dol is op slangen en Hij stond voor den haard, een ^kolossale de menschen zouden gezegd hebben dat, gestalte in rood, groen en blauw. Een fanals ze één slang in het hotel heeft, er waartastische figuur uit de „Duizend en Een schijnlijk nog wel een dozijn anderen zulNacht", dacht Lindsay. len rondwandelen. Niemand denkt natuur^ Lindsay leunde op den schoorsteenmanlijk aan Drayton." •» tel, één voef op het koperen hek van den „Was hij in Parijs?" haard, de oogen op Restows expressief geRestow wierp hem een somberen blik zicht gericht. Toen hij klaar was, hing er toe. een onverwachte stilte. De twee bekende Metro-Goldwyn-Mayer-sterren Irene Hervey en Robert Taylor zijn goede vrienden. Onze Hollywoodsche fotograaf maakte deze aardige opname In de canl.ne van de M.-G.-M.-studlos.
CAROLE LOMBARD, DE POPULAIRE FILMSTER, SLOOT EEN NIEUW .CONTRACT MET PARAMOUNT
UU€nTUUORTH „Ja, maar ik kan het niet bewijzen. Kun jij iets bewijzen?" ■ » 'i „Nog niet." „Nog niet? Nooit! Hij is veel te geslepen. Hij heeft zich achter te veel geheimen verschanst. Een —, tweemaal — misschien tien maal heeft iemand, dien hij te erg gefolterd heeft, de gedachte gehad aan de politie een bewijs tegen hem in handen te spelen — en ze zijn heel plotseling gestorven. Heb je ooit van een zekeren Ferdinand Schreck gehoerd? Aha, ik zie van wel! Hij was de laatste en werd doodgeschoten met een politieagent vóór en achter en naast zich en niemand weet wie het schot gelost heeft." Restow zweeg, draaide zich half om en keek Lindsay aan. „Misschien luistert hij nu. Misschien schiet hij direct, eer ik je vertellen kan wat ik weet." Lindsay keek onwillekeurig over zijn schouder. Toen liep hij naar de deuropening tusschen de twee kamers, bleef daar even staan en kwam weer naar den haard terug. „Daar is hij niet," zei hij met een lachje. Restow knikte. „Neen — ditmaal niet. Nu, ik zal je een en ander vertellen — maar veel is 't niet en je zult al wel wat vermoed hebben. Hij perst me af, die duivel... die Gier, die van aas leeft." „Is Drayton de Gier?" De woorden waren er uit vóór Lindsay het wist. Restow hief de handen omhoog. „Als ik dat maar bewijzen kon! Maar niemand kan het bewijzen. Hij is een duivel. Laat ik verder vertellen, misschien is er niet veel tijd meer. Acht jaar geleden sterft Lewindorf; Drayton komt met zijn papieren bij me, zegt dat hij een uitstekend bibliothecaris is en ik neem hem aan. Nu weet ik, dat die papieren gestolen zijn en dat hij bij me is gekomen om een veilige schuilplaats te hebben, terwijl heel Europa naar hem zoekt. Wel, ik neem hem aan. Hij leidt een rustig — o, een hèèl rustig leven. Ik geloof, dat hij zich met onbelangrijke afpersingszaakjes ophoudt, maar geen groote „coup" — de grond is hem te warm onder de voeten! Op zekeren dag merk ik iets — een kleinigheid, en ik houd hem in de gaten. En hoe meer ik hem in de gaten houd, hoe minder mijn waaide Drayton me aanstaat. Ik laat hem bij me komen en vertel het hem. Ik zeg: Je bent ontslagen." En hij zegt: „'t Zou wat"!" Het bloed kroop tot aan Restows haarwortels. Hij wendde zich af. Zijn stem klonk alsof hij dreigde te stikken. Lindsay wachtte. Hij was niet voorbereid op de woede, waarmee Restow zich weer tot hem keerde. XIII
„HJJ perst me af — mijl Hij heeft iets ontdekt — iets, dat mijn hart breekt — O mijn jongen, het is Gloria, die hij dreigt te martelen, in het publiek te schande te maken — te... te... kun jij je voorstellen, dat er iets van dien aard in haar leven is? Ach ja! Ze stond alleen op de wereld — geen ouders, geen vrienden, geen familieleden of tehuis. Vergeet dat niet. Die Gier heeft rondgeaasd tot hij iets gevonden heeft! Hij perst me af; als het mezelf betrof, kon hij voor mijn part naar de maan lo'open — mij kan het niet schelen. Maar het is mijn Gloria en ik sterf liever dan dat ik hem haar zijn vergif in het gezicht laat spuwen. Ik vertel je, dat ik op de pijnbank lig dat ik m een hel leef. Die man maakt mijn'huis tot zijn schuilplaats — hier broedt hij zijn verfoeilijke plannen uit - hier knapt hij zijn vuile zaakjes op - en om Gloria kan ik hem met bij de keel pakken, Hij tart mij, hij perst mij het bloed uit de nagels en ik moet me koest houdenl Hij zegt, dat op den dag na zijn dood alles in handen zal zijn van personen, die nog minder genade k?nnen dan hij. Mijn handen zijn gebonden. Jij vindt mij natuurlijk een dwaasJ En ik ben ook een dwaas — om Gloria — en een lafaard — om Gloria. En jij bent de eerste met wien ik er over praten kan - tegenover wien ik mijn hart kan uitstorten: ja verdraaid!" ' „Waarmee dreigt hij Madame Gloria?" vroeg Lindsay. „Hebt u bezwaar het mij te vertellen? * „Ik zal je alles vertellen. Het is een brief dien hij heeft - een brief, dien ze heeft geschreven, toen ze heel jong was en alleen op de wereld stond. Een trotsch meisje was ze. Het is een brief, dien je niet met droge oogen kunt lezen. Als ze ooit wist dèt ik hem gelezen heb - ik, haar man, die haar D« fBBmactirgc« Annv OoncBra verafgoodt, zou ze er nooit overheen wordt door haar regisseur Carl Lamac geschminkt komen. hertrouwd, toen ze nog te jong waren om „Weet ze het niet?" sprak Lindsay vol Toen de deur gesloten was, liep ze zoo er zich iets van te herinneren. Toen 4 heette verbazing. ver mogelijk dé kamer in en overhandigde hij Manning." Lindsay een briefje. „Neen, ze weet het niet. Voor dien prijs „Toe maar!" Restow zweeg even en legde krijgt Drayton hier zijn schuilhoek. Als hij „Als u onze propaganda-brochure eens het haar zou vertellen, zou ik hem het huis een hand op Lindsay's arm. „En denk jij zoudt willen inzien?" begon ze met beuittrappen-en dat weet hij drommels goed. dat ze veilig zijn, die twee meisjes, die we- deesde stem. ten dat Drayton eens Manning heette? Ik ,heb hem de helft van mijn vermöge Lindsay vouwde het briefje open, dat met Denk jij, dat ze veilig zijn?" aangeboden voor dien brief. Maar hij is niet Oarratts hanepooten was geschreven. te koop — ten minste niet op die manier — HOOFDSTUK XXXVIII. „Beste Lin, hij wil er geen geld voor hebben - alleen Den volgenden morgen om tien uur werd een veilig toevluchtsoord. Wat moet ik Door Manning hebben we een aanLindsay aan de telefoon geroepen. Een dadoen? wijzing qver de Gier. Dit maakt die messtem vroeg of ze met mr. Restows seLindsay gaf geen antwoord en Restow cretaris sprak. twee mejsjes van je tot hoogst bestaarde met saamgetrokken wenkbrauwen langrijke getuigen; we hebben ze „O — ik ben de secretaresse van deze voor zich uit. noodig om vast te stellen dat ManToen maakte hij een bruuske beweging afdeeling der „S.P.C.A." - u weet wel, de ning en Drayton één en dezelfde perDierenbescherming — en ik wilde u vragen met de schouders, als wilde hij zich versoon is. Weet jij waar miss Rayne of het mogelijk is, mr. Restow te interesmannen en vervolgde: zich op het oogen blik bevindt? Ze is seeren voor een jaarlijksche bijdrage." „Kom laten we het nog eens over die onvindbaar. Ze is gisteren met de Lindsay's hart klopte sneller. Garratt had Marian Rayne van je hebben. Ik heb haar Mersons uit Parijs vertrokken. Ze zijn gezien; het is een knap, aantrekkelijk jonir gezegd als het noodig was, inlichtingen of om acht uur aan Victoria Station gearrimeisje, goed opgevoed. Wat is er nog meer waarschuwingen te zullen geven onder deze veerd. De Mersons hebben den eerstvan haar te vertellen? Wie is ze eigenlijk?" code. Hij vroeg zich af wat er sedert hun volgenden trein haar Baling geno„Ik zou zeggen Draytons stiefdochter. Ze afscheid gisterenavond gebeurd kon zijn. men. Miss Rayne zou naar het huis „Mr. Restow houdt heel veel van dieren " verbrak onze verloving, omdat ze meende, van haar oom in Surrey gaan — hun antwoordde Lindsay, „maar hij ontvangt dat ze zijn dochter was." auto wachtte haar voor het station. . "E,n, dat andere meisje, Elise — neen, El- niemand zonder voorafgaande afspraak.'' Ze is niet bij haar oom aangekomen. ik ü dan misschien te spreken kunsie Manning - aan wie Pothering liefdes- nen„Zou Miss Manning is ook zoek. Thurloe krijgen?" brieven schreef - of misschien geen liefweet niet waar ze is en is buiten Lindsay zei: „Ja." Er moest iets gebeurd desbrieven, Joost mag het weten..." zichzelf. We hebben het schilderij, hij voelde zich hevig ongerust. „Kunt »Zij is Marians zuster en ook een stief- uzijndirect waarover je gesproken hebt, van haar komen?" dochter van Drayton. Ik weet niet waarom kamer gehaald. Er waren -papieren „O, dèdelijk," was het bescheid. hij zich uitgeeft voor hun vader — vermoeachterin verborgen — huwelijksacte De zaak was dus dringend. delijk een truc om een tweede identiteit te van Marian Carr en Lee Abinger — Hij belde af en wachtte ongeduldig tot »mgeeren. Ik geloof, dat Marian en Elsie de geboorteacten van twee dochters, een bediende miss Dorrington aandiende. dochters zijn van ' een Amerikaanschen Marian en Elsie. Dat is alles. Stuur kunstschilder, Lee Abinger. Hun moeder is, Ben dame op leeftijd trad binnen in armoebericht door middel van miss Dordig zwart, met spichtig grijs haar en een na den dood van hun vader, met Drayton rington." gouden lorgnet op den neus. Wordt vervolgd XIV
-v.-^V-^
HANDELSGEEST.
Muziek van CHARLENRI)
Woorden van ANNIE DE HOOG-NOOIJ
m
i
t~-r
^1 J J^^i
S^B
In een klas met klei - ne kleuters Was dien dag ge - schie - de - nis, En des mid-dags vraagt de meester: „We-tcn jul-lie 'tant-woord al?"
i S r^r
j Nj
^S -»-
P
i w.i
tfeÈ
as:
m
S
+
t
Püü tM j
j
II
# *
mW7
ï^
i—^ Jp^
1=1
ï
w
?
gaf een antwoord, Mees-ter hoor-de boe noch bä Hoor eens hier, In zijn klas niet thuis be - hoort. „Kom eens hier da msch" ac-cen - tje
fc
ift wê
?r
PP i ÉEEI
i
^
kind rei Wie of hier de knapste is. Wie weet wat in res-tienhonderd Wel ge-beur-de, denk eens na." Geen der kind'ren Weer hoort meester niemendal. Eind'lijk klinkt van't laatste bank-je „Slag.bij Nieuwpoort','Meester hoort Dat het „Amster-
PfEffi
i
ï
i
iT^^
-Q-
*
zriz
Meester zei: „Nu wil 'k eens we - ten Doch de kind'ren blij-ven zwij - gen.
ï
¥=*
#
^
y
J J
Ê
s i^ j
J
?
^*
ï
^3
IF*-
Ö:
m
zei mees-ter goe-dig, Die t van-mid-dag en zeg, wie ben je ?" Jij hoort toch niet
ï* -Q_
*
ï
P
S fe
ppp i- w^mm i
zeg-gen kan, krijgt een dub-beltj'als belooning. Nu,'wat zeg je daar wel van?" „'n Duppie" te ver-dienen was!' in deez' klas." „Nee, meheir, maar 'khoorde, dat hier
iüi 2^zy a
1.
P 9
r f 75
^-
%
Ffm
T7
« -O-
Bi
I^IAISON ODIOT 7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS Fabriek van Artistiek * Zilverwerk Gevestigd tn 1690 .
Specialiteit voor geschenken in zilvet en verzilverd metaal
GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UTTGEVOBRD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE ^(■■■fc— i i ii mmmÊmmmmmttmmmmmim^^mmmmmÊmmmmimmmmÊm Red. en Adm. Galgewater 32, Lrlden. Tel. 70«). Poslrekenin« 4IÖ(U>
HM
VerscMtm wekeltyK» - Hrtys per kwartaal f. 1.0)
•
/
^
rJ-ZF^*' s
*-^'
ra
***-.
ook voor wollen
goederen uitsluitend i
M
v,,^
■
1
■
-
i
-
L
ÏGRETA GARBC EN FREDDIE IBARTHOLOMl IN lANNA KAREÏ
AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE