Onze privé reis door Oeganda van 15-7 t/m 3-8-2006 Geschreven door Marianne van Rossum 15 juli is het eindelijk zover! Voor de tweede keer gaan we (Fons Marianne, Gerard en Marga) naar Afrika. Na Kenia/Tanzania wordt het dit keer Oeganda. Na een fijne vlucht zetten we om 21.00 weer voet op Afrikaanse bodem. Heerlijk, het voelt een beetje als thuiskomen. Op het vliegveld staan onze chauffeur Sem en gids Nand ( de vader van Coen) ons al op te wachten. Het is een fijne kennismaking, we voelen ons meteen op ons gemak. Na even alvast wat geld te hebben gewisseld, rijden we naar “Entebbe Airport Guesthouse”, een kwartiertje rijden. Het is inmiddels half elf als we aan ons eerste “Nile”pilsje zitten na te kletsen en te genieten van het prachtige weer en de omgeving. 16/7 Vandaag hebben we eerst een wandeling gemaakt door de botanische tuin van Entebbe We hebben ontzettend veel prachtige vogels en vlinders gezien en ook een aantal black en white Colobus apen. Na lunch vertrekken de met de boot richting Buggala Island, een van de Ssese Islands in Lake Victoria. Het is 3 uur varen en behoorlijk warm. Maar ons geduld wordt rijkelijk beloond. Wat een paradijsje! We slapen in fijne huisjes op het strand. Voor het eten gaan we nog even de boel verkennen. Het stikt hier werkelijk van de vogels in alle kleuren en maten. We hebben vanavond diner in buffetvorm. Het smaakt heerlijk, maar één goede raad: Meteen genoeg opscheppen, want een tweede keer is er niet meer!
17/7 Vanmorgen hebben we een wandeltocht van 3 uur gemaakt over het schitterende eiland en de middag lekker doorgebracht met luieren, een pilsje en foto’s maken Tot slot: barbecue op het strand. Heerlijk, we zitten nog lang na te kletsen bij het kampvuur en te genieten van alle geluiden en de prachtige sterrenhemel.
18/7 Om 8 uur vertrekt vandaag de boot weer van het eiland. Na het ontbijt begint het te plenzen en het wordt nog een hele toer om een beetje droog te boot te bereiken. Ook tijdens de overtocht blijft het donker en regent het af en toe.We lunchen “oegandees” in Entebbe. Kip in bananenblad, matoke met saté saus, pompoen enz. Een leuke ervaring en als je er aan gewend bent, zal het best lekker zijn! Het is nog zo’n drie uur rijden naar Masindi, waar we om half 6 aankomen. Het hotel ziet er heel gezellig uit, we slapen in banda’s met lekker warm water Ook het diner smaakt voortreffelijk. Morgen gaan we richting Murchison falls, ons eerste wildpark
19/7 Na een heerlijk ontbijt gaan we op pad. Nand heef ons geadviseerd lichte kleding aan te trekken ivm tsé-tsé vliegen onderweg. We hebben inderdaad een aantal moorden moeten plegen in de bus met onze vliegenmepper en ook de krant kwam goed van pas, maar we zijn niet gestoken. Voordat we het park in rijden, gaan we eerst boven bij de waterval kijken, Onvoorstelbaar mooi, het water wordt door een smalle kloof geperst en spat heel hoog op, je ziet constant regenboog effecten. We nemen onze intrek in banda’s in het “Red Chili rest camp”, met gedeeld sanitair.Het ziet er allemaal heel gezellig uit. Na de lunch (de tuna-sandwich is hier een echte aanrader) stelt Nand voor een boot te huren en de Shoebill te gaan zoeken.Een uitstekend plan vinden wij. Gewapend met een grote koeltas met allerlei lekkers en drankjes gaan we richting rivier, waar onze schipper Angelo al op ons wacht. Wat een luxe een boot voor ons alleen, zelfs met een wc met prachtig uitzicht!Als we dan ook nog behalve een groot aantal nijlpaarden, krokodillen van ruim 6 meter, en heel veel vogels en ander wild, zelfs 2x de Shoebill zien, kan onze dag natuurlijk niet meer stuk. We eten beef met rijst en groente, wat overigens weer heerlijk smaakt. We zoeken op tijd ons bed op, want morgen moeten we om half 7 bij de pont zijn, om aan de overkant van de Nijl te gaan safarien. Het is heel warm in onze banda’s en we slapen dan ook niet zo goed.!
20/7 Na een kop thee en koffie staan we bij zonsopgang als eerste bij de pont te wachten. Als we het park in rijden ligt er naast de weg een gekantelde vrachtwagen. Het is en drukte van belang, overal mensen en bagage. Gelukkig is er hulp genoeg en niemand is gewond, dus kunnen we na een kwartiertje verder rijden. Wat een prachtig landschap! We zien een kudde olifanten,buffels, giraffen, oribies, rietbokken, hartebeesten en waterbokken. Ook zijn er veel Oeganda kobs. Natuurlijk weer veel vogels en ooievaars, zoals de saddlebilled en yellow billed stork. De “big cats”laten nog even op zich wachten, maar niet getreurd dat komt nog wel! Na de lunch gaan we met de boot de andere kant van de rivier verkennen, we zien weer veel nijlpaarden, ook kleintjes, en krokodillen en natuurlijk vogels. De waterval zien we nu vanaf beneden. Al met al weer een prachtige tocht. Sem staat ons met de bus op te wachten want op de camping heeft het flink geregend. Wij hebben er geen last van gehad. Na een lekkere douche en weer een heerlijk diner blijven we nog lang nakletsen bij het gezellige restaurant en genieten van alle geluiden. 21/7 Vandaag een lange reisdag naar Fort Portal. We vertrekken om acht uur en lunchen onderweg met wat samosas. Om 15.00 uur arriveren we bij ”Rwenzori Travellers Rest Hotel” midden in het stadje. We wandelen nog even door het stadje en kopen wat lekkere dingen, want morgen gaan we naar Kibale Forest en volgens Nand is daar niet echt veel. Na een laat diner zoeken we op tijd onze kamers op, het was toch al met al een vermoeiende dag. Morgen kunnen we uitslapen! 22/7 Vanmorgen lekker rustig doorgebracht, en om 12.00 uur komen Nand en Sem ons halen en gaan we richting Kibale.. Onderweg zien we Red tailed monkeys en grey cheeked mangabees. Na een uur rijden over heel slechte weg zijn we er. Om 14.00 uur gaan we samen met gids Jonathan op zoek naar chimpansees. Na een uur sjouwen door het woud heeft de gids ze gehoord en tien minuten later zien we ze hoog inde bomen zitten. Inmiddels is het zachtjes gaan regenen en volgens Jonathan blijven ze dan boven. Pech voor ons? Toch niet want volgens onze gids moeten we“pacient” zijn, de regen zal ophouden en dan komen ze een voor een naar beneden! En
inderdaad na een minuut of tien klimmen ze allemaal de bomen uit en gaan vlak bij ons op de grond zitten. Prachtig! We kunnen goed filmen en foto’s maken. Na een uur moeten we helaas weer weg. Maar onze missie is uitstekend geslaagd! Nand staat ons bij de weg op te wachten met de bus en daar zijn we heel blij mee. Het eten is niet om over naar huis te schrijven, maar we waren gewaarschuwd .Om 10 uur wordt het aggregaat stilgezet en is alles plotseling aardedonker. Ons huisje ver in het bos is zelfs met een zaklamp moeilijk te vinden. Douchen doen we morgen wel weer in Fort Portal. We gaan nog even buiten zitten luisteren naar alle geluiden. Het is hier zo dicht begroeid en zo donker dat je zelfs de lucht niet kunt zien!
23/7 Als Sem ons na het ontbijt op komt halen voelt hij zich ziek en denkt dat hij malaria heeft. Geen nood, Sem gaat lekker achterin liggen en Gerard rijdt wel terug. Zonder ongelukken komen we aan in Fort Portal en kunnen wij aan de koffie en Sem naar bed. Er zijn vrienden van Nand en die hebben cappuccino bij. We laten het ons goed smaken. We gaan boodschappen doen op de markt. Fruit, groenten en aardappels voor als we in Ishasha zijn, want we hebben besloten daar te gaan barbecuen. Na de lunch maken we een tocht langs de kratermeren Het is een flinke klim, maar als dit geen probleem is, zal de tocht naar de gorilla’s een eitje zijn, volgens onze Nand ! We moeten niet alles geloven wat hij zegt, blijkt later! Boven aangekomen is alles ruimschoots de moeite waard, het is ongelofelijk mooi. Moe maar voldaan komen we terug bij het hotel Na het eten zitten we nog wat te kletsen als het licht uitvalt Dit is overigens niet de eerste keer.Gelukkig zijn de kaarsen en zaklampen altijd dicht bij de hand, we weten intussen dat dát hier een must is. We bellen nog even met het thuisfront en zoeken dan ons bed op.Het was weer een prachtige dag!
24/7 De reis gaat vandaag naar “Queen Elisabeth National Park”, waar we om 11 uur aankomen en 3 dagen zullen blijven. We passeren de evenaar. Onderweg zien we al buffels, Oeganda kobs en weer veel vogels. Na een heerlijke lunch in Mweya Lodge met schitterend uitzicht over Lake Albert en Lake George, gaan we varen op het Kassinga Chanel. Er zijn weer veel nijlpaarden, kroko’s en vogels. Op een plekje zitten zoveel vogels bij elkaar, dit hebben
we nog nooit gezien, Pelikanen, saddlebilled en yellow billed storks, ibissen en commaranten en nog veel meer. En op de achtergrond allerlei wild. Het levert weer prachtige foto’s op. Vanavond eten we heel gezellig met vrienden van Nand in de lodge. Er is een uitgebreid buffet en het smaakt ons heerlijk. We zitten nog een tijdje op de veranda van het hostel, waar we slapen in een “four bed unit”, te luisteren naar alle geluiden van de bush en te kijken naar weer die prachtige sterrenhemel. 25/7 Om zes uur opstaan en om half zeven gaan we gewapend met chapati’s en hardgekookte eieren gamedriven. We spotten veel Oeganda kobs, buffels, gieren, de koribusterd en dan ineens roept iemand: Simba!. Inderdaad zien we een aantal leeuwen, wel op grote afstand en in de buurt ervan zitten ook een paar hyena’s. De dieren zijn onrustig en een tijdje lijkt het erop dat de leeuwen zullen gaan jagen. We hebben heel lang gewacht, maar uiteindelijk gaan ze toch weer rustig liggen. Jammer! Na een lunch in de lodge gaan we het vanmiddag rustig aan doen, lekker douchen en wat kleren wassen en prachtige vogelplaatjes schieten. Om vijf uur gaan we weer op pad voor een gamedrive, maar we zien weinig alleen een kudde olifanten en wat klein wild. Na weer een heerlijk buffet in de lodge gaan we om 11 elf uur slapen. Weer die prachtige sterrenhemel, en weer eens geen stroom. We raken er aan gewend!
26/7 Om negen uur gaan we op weg naar Ishasha, de zuidelijke sector van het “Queen Elisabeth” park, bekend om de “Tree climbing lions”. Onderweg kopen we in een dorpje verse vis voor de barbecue, die aan de buitenkant van de auto wordt gehangen. Zo moet dat! Nand en Sem zijn een beetje bezorgd, want de weg naar Ishasha is meestal heel slecht.Gelukkig heeft het vannacht niet geregend. Toch glibberen en glijden we alle kanten op en komen bijna vast te zitten. Een vrachtwagen die voor ons rijdt, maakt het alleen nog maar moeilijker. Eindelijk kunnen we hem passeren en dan gaat het beter. Als we om 12.30 bij de receptie aankomen, vertelt de ranger dat de leeuwen vandaag al gespot zijn. Laat de lunch maar wachten, we willen er meteen naartoe. Gelukkig is dit geen
probleem. En daar zijn ze dan! 5 stuks maar liefst, die lekker lui over de takken van de boom hangen. Dit is werkelijk een prachtig gezicht. Absoluut een van de hoogtepunten van deze reis. Na heel lang te hebben gekeken en vele foto’s verder besluiten we terug te gaan. We lunchen eenvoudig met spaghetti, het enige dat er te krijgen is, maar het smaakt voortreffelijk. Tegen de avond maken we nog een gamedrive, we zien weer de leeuwen maar verder niet veel bijzonders. Vanavond barbecue “Chez Nand” bij de rivier tussen de nijlpaarden en de apen. Vis met gebakken aardappels en sausjes. Ook de wijn en de Bond 7 (whisky) smaakt heerlijk. De nachtwakers komen mee eten en drinken. Een gezellige boel. Sem brengt ons weer veilig terug. We slapen in eenvoudige, maar nette banda’s. Die van ons heet “Tree Climbing Lion House”. Heel toepasselijk. Wat een stilte hier. Je hoort alleen de dierengeluiden, vooral het knorren van de nijlpaarden, die vlakbij zijn.
27/7 We ontbijten met een eenvoudig omeletje en vertrekken dan richting “Lake Buniyonyi” We lunchen onderweg in Kabale en komen halverwege de middag bij de aanlegsteiger. In uitgeholde boomstammen gaan we met onze schippers Johnson, Emanuel en Ronald op pad. Het is ongeveer 3 kwartier varen, maar we vervelen ons niet. Het is een prachtige en ook wel een beetje spannende tocht. Onderweg zien we otters in het water. Bushara Island is een paradijs! S’avonds komen kinderen uit het weeshuis voor ons dansen. Op dit eiland is geen elektriciteit, in het restaurant branden alleen kaarsjes en de open haard. Het eten is heerlijk en het is heel romantisch hier. We slapen in luxe safaritenten, die op een goddelijk plekje staan. Hier zullen we het wel 2 dagen volhouden. 28/7 Na lekker te hebben uitgeslapen en ontbeten gaan we gewapend met filmcamera en fototoestel het eiland verkennen. Het is niet groot, aan alle kanten zie je het meer. Er zijn wel weer ontzettend veel prachtige vogels. De middag brengen we lekker lui door met lezen. Na het eten vinden we een plaatsje dicht bij de open haard, gelukkig want het koelt hier s’avonds behoorlijk af. Om 10 uur gaan we richting onze tent. Het is te koud om buiten te zitten, dus vandaag maar eens vroeg naar
bed. Het kan geen kwaad om goed uitgerust te zijn, want de gorilla-tracking komt nu wel heel dicht bij!
29/7 Johnson en Emanuel komen ons ophalen en leveren ons weer netjes af op het vaste land, waar Nand en Sem al op ons staan te wachten. We lunchen in Kabale en komen halverwege de middag aan bij “Travellers Rest Hotel” in Kisoro, waar Bart en Cecile de scepter zwaaien. De ontvangst is hartelijk en wat is dit ook alweer een prachtig plekje! We hebben fijne kamers, en nemen eerst een lekkere warme douche. Daar zijn we wel aan toe na de bush-douche op het eiland. Na de lunch gaan we de rest van de middag op vogeljacht. Er zijn hier weer verschillende soorten die we nog niet hadden gezien, zoals bv de blue flycatcher. Een lekker wijntje erbij, wat kan een mens nog meer wensen. S’avonds komen ook hier weer kinderen dansen. Om 20.00 uur wordt het buffet geopend, dat weer voortreffelijk smaakt. Na het eten zitten bij de open haard met hollandse koffie van Bart, met voor de mannen een cognacje en voor ons een amerula. Het is weer hartstikke gezellig. Om 11 uur is het bedtijd, morgen om half 6 op voor de tracking! 30/7 De grote dag! Om 6 uur zitten we toch wel een beetje zenuwachtig aan het ontbijt. We feliciteren Gerard, die vandaag jarig isen gaan op pad Het is anderhalf uur rijden op een wel heel slechte weg. Als we aankomen, heet de gids ons welkom en krijgen we een briefing over wat wel en niet mag en moet. We huren 4 dragers (duwers, trekkers, sleurders blijkt later) en gaan op pad. Het eerste stuk is steil naar beneden en dat is behoorlijk zwaar, onze voeten glijden steeds weg. Gelukkig hebben we stokken gekregen en die hebben we ook hard nodig. Dan moeten we door een beek, er worden overal stenen neer gelegd om onze voeten droog te houden. Maar ja, natte stenen kunnen glibberig zijn, dus dat lukt niet helemaal. We gaan het woud in, weer omhoog. Na anderhalf uur vinden we het nest waar ze vannacht geslapen hebben en volgens de gids zal het nu nog hooguit een kwartier duren voor we ze zien. We komen bij de zoekers en laten daar al onze spullen achter. Alleen 2 gidsen gaan mee .Na 10 minuten zijn ze er ineens. Onze harten slaan spontaan over en we krijgen tranen in onze ogen. Wat zijn ze mooi en vooral groot. We zien ook de Silverback en 3 kleintjes, eentje op de rug bij de moeder. De gids communiceert met de gorilla’s en weet zo dat het in orde is dat we
blijven. Hij hakt voor ons de weg vrij en alle blaadjes weg, zodat we goed foto’s en film kunnen maken. Na een uur, dat natuurlijk veel te snel voorbij is moeten we weer afscheid nemen. Bij de dragers en zoekers aangekomen lunchen we eerst en beginnen dan aan de zware tocht terug omhoog. De zon schijnt inmiddels flink, en nu gaat het natuurlijk steil omhoog. De dragers Rose en Medad mogen voor mij hoog in de hemel komen. Zonder hun hulp zou het niet gelukt zijn. Om 14.00 uur komen we doodmoe maar voldaan weer boven. We hebben 15 gorilla’s van de Nkuringo groep gezien, die in totaal uit 18 dieren bestaat. Dit zullen we niet snel meer vergeten! We krijgen allemaal een certificaat dat we het hebben gehaald en wat zijn we trots op onszelf! Na weer anderhalf uur terug in de auto is een lekkere warme douche in Travellers Rest meer dan welkom. Lekker bij de open haard komen s’avonds de verhalen en vieren we Gerard zijn verjaardag, samen met Nand, Bart, Cecile en een aantal Belgen, die hier ook logeren. Het is ontzettend gezellig. Tot onze verbazing zijn we niet moe meer en gaan pas laat naar bed.
31/7 Met tegenzin verlaten we Travellers Rest, waar we ons de laatste 2 dagen heerlijk hebben thuis gevoeld. We gaan op weg naar Lake Mburo, ons laatste park. Laat in de middag komen we aan bij de gate, we zien gelijk zebra’s, die in Oeganda alleen in dit park voorkomen. We moeten afscheid nemen van Sem, want die gaat terug naar Kampala. S’avonds maken we een kampvuur bij onze tent, en maken hamburgers en worstjes met gebakken aardappels en boontjes in tomatensaus. Het is weer het echte ‘out of Afrika” gevoel. Om 10 uur begint het zachtjes te regenen en moeten we opbreken. We liggen nog lang te luisteren naar alle geluiden. 1/8 Om 7 uur staan we op voor een wandelsafari met een gewapende gids.Gewapend omdat hier solitaire buffels lopen, die heel gevaarlijk kunnen zijn. We zien inderdaad buffels. Maar ook zebra’s en impala’s en warthogs Ook hier weer overal prachtige vogels Het luipaard staat bij iedereen hoog op zijn lijstje, maar laat zich weer niet zien! Och, je kunt niet alles hebben! Tegen de avond maken we nog een gamedrive, we zien niet echt veel, behalve koeien die in het park grazen en hier helemaal niet horen te zijn, omdat ze al het gras opeten dat voor het wild is bestemd. Dit kan een groot probleem gaan worden. Helaas onze laatste avond in de bush. We maken weer een kampvuur en eten spaghetti
met tomatensaus. Het smaakt ons goed, de wijn en Bond 7 trouwens ook. Met toch wel een beetje weemoed blijven we nog lang genieten van weer de geluiden en de prachtige sterrenhemel. 2/8 Na het ontbijt gaan we richting Kampala. We drinken onderweg bij de evenaar cappuccino en komen rond half 2 aan bij het Int.Landmark Hotel, onze verblijfplaats voor de laatste nacht. We lunchen in de stad. Wat een verschil met de rest van Oeganda! Samen met Nand gaan we op souvenirjacht. We hebben o.a. twee flinke jambees gekocht. We hopen dat ze mee kunnen als handbagage. Rond 5 uur zijn we weer terug bij het hotel, om het laatste rode zand van ons af te spoelen en ons op te maken voor de avond. We gaan voor de laatste keer samen met Nand uit eten en dan nog wat drinken in Kabalagala, de uitgaanswijk van Kampala. We moeten goed uitkijken waar we lopen, want het is er donker en overal zitten kuilen in de weg. Ook wordt overal aan de kant van de weg vlees gebakken. Aan de laatste gezellige avond komt veel te snel een eind en morgen moeten we helaas weer naar huis. 3/8 Na het ontbijt gaan we de stad in om nog koffie te drinken en nog een en ander aan te schaffen. Nand tekent op de kaart van Oeganda voor ons precies de route die we hebben gereden. Dan moeten we al naar het vliegveld en komt het onvermijdelijke afscheid van Nand. Dit is echt helemaal niet leuk! Bij de balie krijgen we te horen dat onze vlucht uitvalt en 5 uur moeten wachten voor we naar Nairobi kunnen vliegen. We krijgen wel een lunchbon, maar toch is dit een flinke tegenvaller. Uiteindelijk zijn we nog net op tijd om onze vlucht naar Amsterdam te halen. We hebben een rustige vlucht en landen om half 6 op Schiphol. We hebben 3 fantastische weken doorgebracht in een onbeschrijfelijk mooi Oeganda. We hadden het niet beter kunnen treffen. Matoke, die alles tot in de puntjes heeft geregeld naar onze persoonlijke wensen, krijgt van ons een dikke 10. Sem nog heel erg bedankt, dat je ons veilig overal naar toe hebt gebracht. En last buut zeker not least: Bedankt Nand, we hadden je voor geen geld willen missen, je hebt ons ontzettend veel geleerd over Oeganda, maar het was vooral heel gezellig. Het voelde zo goed samen met jou! We zullen je niet snel vergeten. Fons, Marianne, Gerard en Marga.
