m 7 mei 2011

Tsjechië 28 april t/m 7 mei 2011

Donderdag 28 april

Heel - Soest (Duitsland)

 200 km

We gaan deze meivakantie naar Tsjechië. Voor ons de eerste keer dat we daar naar toe gaan, dus we zijn erg benieuwd. We vertrekken deze middag even na half 3 en na een rit met heel veel verkeer en enkele files komen we om ongeveer half 6 aan in Soest. De camperplaats bevindt zich op een grote parkeerplaats en is gratis. Niet echt mooi, maar wij hoeven er alleen maar te slapen.

Vrijdag 29 april

Soest (Duitsland) - Stará Oleška (Noord Bohemen - Tsjechië)

 530 km

Na een onrustige nacht, althans voor mij, zijn we vroeg op. We ontbijten en rijden om half 8 weg van de camperplek. Het is erg rustig op de weg, we hebben dan ook het Ruhrgebied al achter ons gelaten, en rijden begin van de middag Tsjechië binnen. Het laatste stuk gaat binnendoor en we krijgen al een mooi beeld van het land. Voor 3 uur arriveren we op de minicamping Stara Oleška, inderdaad een minicamping maar wel een die er prachtig uitziet met alle voorzieningen en een restaurant. We zijn de enige gasten op de camping. De broodjes voor morgenochtend bestellen we bij de Nederlandse eigenaar.

Vanaf de camping kijken we uit over heuvelachtig terrein waar dit huisje perfect in past.

Zaterdag 30 april

Rondrit Stará Oleška (Tsjechië) -

Laagste punt: 230 m

Hoogste punt: 600 m

Totale stijging/daling: 730 m

 44 km Weer: bewolkt / zonnig, 14 - 19 0C

De broodjes worden inderdaad keurig op tijd afgeleverd bij de camper. Altijd weer een luxe om zelf niet op pad te hoeven. Het zou voor ons geen optie zijn om zelf de broodjes te gaan kopen, want er is in de buurt geen bakker te vinden. Het is pas kwart over 9 als we op de fiets stappen voor onze eerste tocht. In het dorp zien we dat vandaag blijkbaar grof vuil wordt opgehaald. Ongelofelijk veel rotzooi wordt er aangeleverd en het halve dorp staat er bij te kijken.

Al snel krijgen we de eerste korte klim te verwerken om vervolgens gelijk weer af te dalen over een pad met heel veel keien. We zien veel rotsen met zo nu en dan een beeltenis van een heilige.

Even voor 10 uur rijden we het plaatsje Česká Kamenice binnen, waar we bij binnenkomst een vervallen leegstaand fabriekspand zien. Dit is niet het enige vervallen pand dat we vandaag tegenkomen.

In het centrum met het mooie gemeentehuis kunnen we gelukkig geld pinnen. We waren op de heenweg geen enkele bank tegengekomen, maar de eigenaar van de camping was zo vriendelijk om ons 1000 kronen te lenen voor het geval dat we contanten nodig zouden hebben.

We fietsen verder over een weg die licht blijft stijgen en ons door kleine dorpjes brengt. De wegen zijn slecht, heel vaak met diepe gaten zodat opletten is gewenst. Een enkele keer is een gedeelte van de weg gewoon weggespoeld.

We kijken in de dorpjes onze ogen uit naar al die oude vervallen huizen of gebouwen. Deze school met op de voorgrond een behoorlijk oude vrachtauto moet wel erg oud zijn. Op de gevel staat nog in het Duits ‘Schule’ terwijl het toch al lang geleden is dat hier Duits de voertaal was.

En zo fietsen we verder door allemaal kleine plaatsjes met verwaarloosde en ook gerenoveerde huizen.

In het plaatsje Kluĉky zetten we deze heel oude kerk op de foto. Maar de klok loopt keurig op tijd en slaat 12 keer precies op het moment als we langs rijden.

Vandaag is het niet al te steil, maar om deze op te komen moet ik toch behoorlijk werken.

Bij Prácheň zien we deze 30 miljoen jaar oude basaltrots staan.

Wim kan het natuurlijk niet laten om even naar boven te klimmen.

Deze hekken zie je bij heel woningen. Misschien om te zorgen dat de honden keurig op het terrein blijven? We hebben vandaag in ieder geval geen enkele last gehad van loslopende honden.

Vlak voordat we weer terug zijn op de camping kijken we nog eens uit over de omgeving.

We zijn weer vroeg terug en zitten de rest van de middag heerlijk buiten. ’s Middags komt er nog een Nederlands stel met tent en ’s avonds eten we in het restaurant. Het is een mooie dag geweest.

Zondag 1 mei

Rondrit 2: Stará Oleška - Ostrau (Elbe)

Laagste punt: 130 m

Hoogste punt: 350 m


 73 km Weer: zonnig, 13 - 17 0C

Deze morgen stappen we al om 9 uur op de fiets en de zon schijnt alweer uitbundig. Na ongeveer een uur fietsen komen we aan bij het Nationaal Park Tsjechisch Zwitserland.

Door het jaartal 1831 vermeld op een rots vermoeden wij dat deze weg stamt uit die tijd. Geen weg om rustig met je autootje overheen te rijden, nee deze weg is beter geschikt voor een mountainbike. Maar wel prachtig.

En dan vinden we een prachtig plekje om een pauze te houden.

Even later komen we aan bij de grens met Duitsland, voor ons een bekende plek. In 2003 waren we hier al eens aan het wandelen maar dan aan de Duitse kant. We wilden toen over het bruggetje naar Tsjechië maar dat was toen nog verboden. Het bruggetje was afgezet met linten en door de inmiddels gearriveerde politie werd ons duidelijk gemaakt dat de grens oversteken niet mocht.

Maar nu fietsen we zonder problemen de Sächsische Schweiz binnen.

Ook nu weer, evenals een aantal jaren geleden, vinden we dit een fantastisch gebied. Wel zwaar met alle onverharde paden die constant op en neer gaan.

Na een tijdje komen we aan vlakbij het plaatsje Ostrau en vandaar volgen we een poosje de rivier de Elbe.

Dan steken we weer de grens over naar Tsjechië en komen aan in het toeristische grensplaatsje Hřensko waar onder andere dit prachtige hotel staat. In het plaatsje Hřensko zien we veel wandelaars die hoogstwaarschijnlijk de Edmundsklamm gaan bezoeken. Wij doen dat niet want de vorige keer hebben we een soortgelijke kloof bezocht.

Na nog zo’n 2,5 uur fietsen zijn we weer terug op de camping. Een lange maar mooie dag.

Maandag 2 mei

Rondrit 3: Stará Oleška - Děčin

Laagste punt: 126 m

Hoogste punt: 438 m


 45 km Weer: bewolkt, 10 - 13 0C

Vandaag staat er een wat kortere tocht op het programma. Als we deze morgen vertrekken is het nog behoorlijk koud, dus warme kleren aan. Het eerste stukje van de rit gaat nog door bosgebied maar daarna volgt weer open landschap met zijn kleine dorpjes. Tijdens de afdaling naar Hřensko stoppen we halverwege om van bovenaf het plaatsje te bekijken.

Met z’n tweetjes op de foto.

Aan de rand van het plaatsje steken we de Elbe over met een erg duur veer en zijn we weer in Duitsland. De veerman vertelt dat het veer in het volgende dorp maar de helft kost.

Hierna volgen we zo’n 10 km mooi fietspad langs de rivier de Elbe die in Tsjechië de Labe heet. Wat een heerlijk gevoel om weer eens vlak te fietsen.

Op het fietspad de grensovergang Duitsland - Tsjechië.

Blik op de stad Děčin. Wij steken via de brug de rivier over en laten het centrum letterlijk en figuurlijk links liggen.

We nemen een hele oude brug over Plouěnice, een zijriviertje van de Elbe.

We fietsen daarna door diverse stokoude dorpjes waar de luidsprekers uit de communistische tijd nog steeds aan de muur hangen. Het laatste deel van de tocht klimmen we nog zo’n 300 m. De klim gaat snel want we kijken onze ogen uit naar ongelofelijk veel oude huizen met ongelofelijk veel oude troep.

Vlak voordat we terug zijn kijken we van bovenaf op de camping. We fietsen Stará Oleška binnen, einde van de rit van vandaag. We zijn precies op tijd terug want om 3 uur begint het te regenen en dat blijft het nog lange tijd doen.

Dinsdag 3 mei

Stará Oleška - Stanoviste (West Bohemen bij Márianské Lázně)

 200 km

De afgelopen nacht heeft het lang geregend en als we opstaan regent het nog steeds. Het is buiten zo koud geworden dat de regen over gaat in sneeuw.

Als het dan toch slecht weer moet zijn dan vandaag maar want we gaan verkassen. We hebben een rit van 200 km voor de boeg over allerlei wegen. Onderweg zien we langs de grote wegen regelmatig zwaar opgemaakte jongedames staan die blijkbaar op klandizie staan te wachten.

’s Middags komen we aan op de camping Stanowitz in Stanoviště, een heel klein plaatsje. Ook hier zijn we weer de enige gasten. We gaan ook nog even het dorpje verkennen, maar meer als een paar huizen is er niet te zien.

Woensdag 4 mei

Rondrit 4: Stanoviště- Domaslav

Laagste punt: 485 m

Hoogste punt: 761 m


Als we opstaan is het nog heel erg koud. Het heeft vannacht zelfs bijna 4 graden gevroren. Wie had dat gedacht aan het begin van onze vakantie.

Maar we stappen toch zo rond half 10 op de fiets. Wel goed aangekleed en met onze wanten aan. Ook vandaag blijven we de oude dorpjes fascinerend vinden. We zien heel veel verlaten huizen.

 58 km Weer: bewolkt; 6 - 10 0C

Veel kleine weggetjes tijdens onze rit vandaag. En al deze wegen zijn erg slecht onderhouden, dus we hobbelen wat af.

Volgens ons zijn wij dit jaar de eerste fietsers die deze weg nemen.

Nadat we de boom hebben gehad moeten we een paar keer door een beek. Benen omhoog om geen natte voeten te krijgen.

Inmiddels is het half één en na een behoorlijke klim komen we aan in een dorp waar gerestaureerd en oud vlak bij elkaar staan.

Deze foto geeft een mooi beeld van het landschap. Veel weilanden maar bijna geen koeien te zien.

Na nog even een paar boodschappen gedaan te hebben in Márianské Lázně zijn we weer op tijd bij de camping. De buitentemperatuur is van dien aard, ongeveer 10 graden, dat we ons koude biertje in de camper opdrinken.

Donderdag 5 mei

Rondrit 5: Stanoviště- Krásno

Laagste punt: 490 m

Hoogste punt: 834 m

 73 km


Weer: half bewolkt; 8 - 13 0C

Vandaag fietsen we eerst door Márianské Lázně, een kuuroord. En dat is te zien want er zijn talloze restaurants, pensions, gewone hotels en schitterende hotels, zoals bv hotel Esplanade.

Als we de stad verlaten hebben we er al een behoorlijke klim opzitten. De tocht van vandaag gaat afwisselend door open gebied en bosgebied. Maar altijd is het wegdek slecht, dat betekent de hele dag kuilen en gaten ontwijken. Maar het gehobbel gaat de hele dag door.

Dit pension is een complete ruïne geworden. We hebben deze week heel veel ruïnes gezien en we vragen ons af of deze gebouwen en huizen wellicht nog eens opgeknapt worden. Maar of de Tsjechen daar geld voor hebben vragen wij ons af. Zelfs heel veel huizen die gewoon bewoond worden zien er heel vaak als bouwval uit.

Dit is een leuk plekje voor een pauze. Veel bankjes kom je niet tegen dus we aarzelen geen moment als we dit plekje in de gaten krijgen.

Een mooi uitzicht over de omgeving. We hebben vandaag weer vaak mooie uitzichten gehad en dat betekent dus veel stijgen.

We besluiten de tocht met een heerlijke lange afdaling en we kunnen zowaar, als we om half 5 bij de camper aankomen, nog een poosje buiten zitten ondanks dat de temperatuur niet echt hoog is.

Vrijdag 6 mei

Rondrit 6: Stanoviště - Duitse grens

Laagste punt: 536 m

Hoogste punt: 787 m


 66 km Weer: zonnig: 12 - 18 0C

Onze laatste fietstocht van deze vakantie beginnen we onder een mooie blauwe lucht. Maar nog wel even een lange broek en fleece aan want de temperatuur is nog niet al te hoog. Als we er ruim een uur op hebben zitten zien we deze ruïne. Maar het bijzondere eraan is dat de toren mooi bewaard is gebleven, terwijl van de rest van de kerk alleen de muren nog aanwezig zijn.

Vandaag fietsen we heel veel door bosgebied. Heel vaak gaat het pad behoorlijk steil omlaag om vervolgens weer steil omhoog te gaan. Dit werkt slopend.

We komen langs de plek waar vroeger Lohhauser lag. Dit dorp is in 1947 afgebroken omdat het in de toenmalige grenszone lag. Er rest slechts een gedenkteken.

Deze bron heeft toch wel een heel bijzondere vorm.

Het bospad wat we lange tijd volgen ligt vlak bij de Duitse grens. We zien nog een uitkijktoren die vroeger door de grenswachten werd gebruikt. Vandaar dat deze paden in één rechte lijn aangelegd zijn.

Ook vandaag zijn we weer zo rond half 5 terug bij de camper om vervolgens nog een tijdje van de zon te genieten. We eten buiten bij het restaurantje van de camping.

Zaterdag 7 mei

Stanoviště - Heel

 670 km

De reis naar huis verloopt heel voorspoedig; geen enkele file. Hoe hebben wij onze eerste kennismaking met Tsjechië ervaren. De omgeving in Noord-Bohemen is absoluut de moeite waard en behoorlijk afwisselend. West-Bohemen is minder afwisselend, mooi maar niet spectaculair. Er zijn diverse fietsroutes uitgezet die bijna allemaal over smalle, rustige landweggetjes gaan en over bospaden. Maar het meest erge is dat de wegen verschrikkelijk slecht zijn onderhouden, behalve de grote autowegen. Verder vinden wij van alle landen waar we tot nu toe geweest zijn de Tsjechen het meest onvriendelijk: ze zullen je onderweg niet groeten.

m 7 mei 2011

Recommend Documents