26 april t/m 17 mei 2015
Helmi Cuijpers + Frans van Straaten schilderijen
beelden
namens de gemeente Stein nodigt de Culturele Werkgroep Stein u uit voor de vernissage op ZONDAG 26 april 2015 om 11:00 uur de collectie is elke vrijdag, zaterdag en zondag van 14:00 - 17:00 uur vrij te bezichtigen
TERPKERK Grotestraat 26 Urmond concert 11:00 uur Roger Moreno & Janusch introductie expositie door Harrie Habets
Helmi Cuijpers + Frans van Straaten schilderijen
Roger Moreno & Janusch CONCERT zondag 26 april 2015 11:00 uur
beelden
Helmi Cuijpers Het menselijk figuur is een primair uitgangspunt in het werk van Helmi Cuijpers. Soms zijn de figuren zeer concreet en aanwezig; ze zijn levendig en present. Op andere momenten zijn ze een onderdeel van het geheel en verdwijnen ze in de achtergrond. De laatste jaren vormt water de inspiratie voor de schilderijen. De breking van het water, de vervorming, het licht dat speelt met het oppervlak, de verschillende kleuren van het water. Water kan heel dreigend zijn maar tegelijkertijd kan het ons omarmen en rust en sereniteit schenken. . Frans van Straaten Kracht en beweging zijn woorden die kenmerkend zijn voor het werk van Frans van Straaten. Hij gebruikt mooie klassieke lijnen die nimmer vervelen. Met aandacht voor details en met scherpe lijnen weet hij de essentie van een beeld weer te geven. Daarnaast speelt ruimtelijkheid een belangrijke rol. Er zit kracht en spanning in zijn werk, maar tegelijk blijft het sierlijk en luchtig.
wervelend en meeslepend gipsysound uw gulle gave is de entree…
www.cwstein.nl
Michel van Henten + Jos van Wunnik schilderijen+tekeningen
untitled…
28 februari t/m 22 maart 2015
beelden
namens de gemeente Stein nodigt de Culturele Werkgroep Stein u uit voor de vernissage op 27 februari 2015 20:00 uur
de collectie is elke vrijdag, zaterdag en zondag van 14:00 - 17:00 uur vrij te bezichtigen TERPKERK Grotestraat 26 Urmond
www.cwstein.nl
Michel van Henten + Jos van Wunnik extra
CONCERT
untitled…
zondag 8 maart 2015 11:00 uur
Michel van Henten beeldend kunstenaar richt zich voornamelijk op de menselijke figuur en gebruikt behalve hout ook andere materialen, zoals bladeren, veren, aarde en brons. De beelden hebben een sterk poëtisch karakter en verhalen over de aardse oorsprong van ons allen en proberen een beschrijving te geven van de complexe menselijke emotionele belevingswereld en hoe hierin het banale zich verhoudt tot het spirituele. De spanning hiertussen bepaalt mede zijn werk.
Enkhjargal Dandarvaanchig galopperende ritmes en magische keelklanken begeleid door de paardenkopviool de MORIN KHOOR…
Uw gulle gave is de entree…
Jos van Wunnik (1951) schilderijen en tekeningen Mijn ‘groene kunst’ ontstaat doordat ik me aangeraakt voel door de bezielende geest van een plek. Het laat een dialoog zien tussen het zichtbare en het verinnerlijkte beeld, tussen natuurimpressie en poëtische expressie. De ervaring van eenheid in de natuur roept steeds weer nieuwe beelden op die resoneren met mijn reis door de kleuren. Hoofdthema in mijn werk is ‘licht’ en ‘water’; zowel de visuele indruk van glans en reflectie, als de resonantie van licht in de innerlijke kleurruimte. Mijn werk-wijze kenmerkt zich door gelaagde arceringen en verwevenheid van horizontale en verticale ritmes.
www.cwstein.nl
10 januari t/m 1 februari 2015
Lidwina Charpentier + Wil Westerweel OORSPRONG
SCHOONHEID VERVAL houtskooltekeningen/wol en textiel
urbex-fotografie
namens de gemeente Stein nodigt de Culturele Werkgroep Stein u uit voor de vernissage van OORSPRONG SCHOONHEID VERVAL op 9 januari 2015 20:00 uur open inleidende woorden door Frans Honings tussen fado-muziek en IJsland-tunes wordt het werk van beide kunstenaars door Peter van Deursen in korte teksten belicht… de collectie is elke vrijdag, zaterdag en zondag van 14:00 - 17:00 uur vrij te bezichtigen
TERPKERK Grotestraat 26 Urmond
www.cwstein.nl
OORSPRONG SCHOONHEID VERVAL
Lidwina Charpentier + Wil Westerweel Lidwina Charpentier (1957) beeldend kunstenaar werkt vanuit verschillende inspiratiebronnen. Een belangrijke bron is de betekenis van het leven, de omgeving, een verhaal of een woord. Bijvoorbeeld het woord Genesis ‘In den beginne’ de wording van het leven, is een van de woorden die inspireren voor beeldend onderzoek naar de elementen waarnemingen, denken en voelen. Het beeld dat ontstaat heeft niet als doel om ‘mooi’ te zijn maar is een consequentie van het streven naar inhoud en waarachtigheid. Een beeld laat in een oogopslag alles zien, ook al geeft het niet direct alles prijs. De thema’s psychologie, geschiedenis en natuur bepalen vervolgens materiaal, techniek en werkwijze. Zij zegt: ”Telkens is dit een avontuur waarvan ik de uitkomst niet weet. Vertrouwen, doorzetten, twijfelen, lijnen vasthouden, spanning, laten wat is om dan los te laten om zo tot de essentie te komen." Charpentiers werkt met wol, papier, houtskool, materialen die sterke binding hebben met de natuur. Met haar directe houtskooltouche raakt zij de stijl van Marlene Dumas. In de serie ‘Silhouetten’– reusachtige schapen van echte wol met kleine pootjes en een uitdrukkingsvolle snuit – brengt Charpentier de essentie van het schaap meesterlijk tot leven. Wil Westerweel fotograaf van de ‘the forbidden places’ Aanvankelijk was de fotograaf Wil Westerweel een ‘alleseter’ maar al snel werd duidelijk dat moderne architectuur en urbex-fotografie steeds meer zijn belangstelling kregen. Bij zijn fotografie speelt de vaak schitterende architectuur een belangrijke rol. Daar komt bij het onderzoeken en ontdekken van de vroegere functie van het gebouw, hoe men destijds leefde en wat men daar nu nog van terugziet in de vorm van ‘stille getuigen’. Symmetrie, compositie, kleurenspel en binnenvallend sfeerlicht hebben zijn bijzondere aandacht. Zijn maniakale techniek stelt hem in staat dit alles vast te leggen in een intiem tijdsdocument. De term ‘forbidden places’ staat garant voor veel spanning; locaties zijn immers geheim en worden niet bepaald makkelijk gedeeld. En verder geldt natuurlijk: ‘leave nothing but footprints, take nothing but pictures’.
extra FILMAVOND vrijdag 30 januari 2015 20:00 uur
De Zee van pelgrim Antonio van Mendel Hardeman Uw gulle gave is de entree…
www.cwstein.nl
15 november - 7 december 2014 websites: www.cwstein.nl
20 september - 12 oktober 2014
Paul Bokslag + Carina Janssen Ierland
Nederland
papercuts en beelden
‘verbinding/connection’ 20 september - 12 oktober 2014 TERPKERK, Grotestraat 26, Urmond open op vrijdag, zaterdag en zondag van 14:00 tot 17:00uur
websites: www.cwstein.nl
www.paulbokslag.com
www.carinajanssens.nl
17 dec 2004 - 9 jan 2005
Hans Hansen + Peter Bremers schilderijen en glasobjecten
‘Glashelder’ Vernissage was op 17 december 2004 Inleiding werd gehouden door: Frans Vandehoek, architect Muzikaal intermezzo werd verzorgd door: Bess Franssen, zang 17 december 2004 – 9 januari 2005
Uit persbericht (december 2005) De schilder Hans Hansen en glaskunstenaar Peter Bremers laten op uitnodiging van de Culturele Werkgroep Stein recent werk zien in de Terpkerk in Urmond. Hans Hansen (Heerlen, 1933) kreeg zijn opleiding in Maastricht, waar hij later bijna dertig jaar docent zou zijn aan de Academie voor toegepaste kunsten. Hij is een schilder van landschappen, bloemstukken en stillevens, die een impressionistische toets hebben, hoewel de term fijnschilder ook wel op hem van toepssing is. De meeste schilderijen zijn klein van formaat, omdat hij het liefst ziet dat zijn werk terechtkomt in gewone kamers. Peter Bremers (Maastricht, 1957) studeerde aan de Academie in Maasticht en bekwaamde zich verder in de glaskunst bij enkele instituten in het buitenland. Zijn werk kent een grote diversiteit aan vormen, waarin zijn belangstelling voor verre culturen steeds te herkennen is. Daardoor krijgt zijn werk een dynamiek, waarin hij zich duidelijk onderscheidt van andere glaskunstenaars in Nederland. Die dynamiek wordt ook bevorderd door zijn zoektocht naar de technische grenzen van de glaskunst. Dat zoeken leidde tot de enkele en dubbele graaltechniek, waarmee hij de laatste jaren experimenteert en waardoor hij de glaskunst tot grote hoogte brengt. website kunstenaar: www.peter-bremers-glass.eu
3 - 25 april 2004
Angeles Nieto + Berry Dohmen ‘een reis naar het zuiden’
Vernissage was op 2 april 2004 Inleiding werd gehouden door: drs. Natasha Bär, kunsthistoricus Muzikaal intermezzo werd verzorgd door: Abakoula Argalaless, West Afrikaanse percussie Schilderijen, grafiek en beelden van Angeles Nieto en Berry Dohmen zijn te zien op een tentoonstelling van de Culturele Werkgroep Stein. Hun belangstelling voor het zuiden (Spanje, Italië) is een bindend element. Angeles Nieto (Madrid, 1963) studeerde kunstgeschiedenis in Madrid en schreef zich vervolgens in bij de Academie voor Beeldende Kunsten te Maastricht. In haar werk (schilderijen en grafiek) is de Spaanse achtergrond steeds zichtbaar. Door de invloed van het zuidelijke licht zijn de kleuren fel en de schaduwen hard. Haar thema’s vindt zij bij de mensen en dieren, bij het leven, met zijn gevoelens, dromen en creaties, bij elkaar gebonden door aarde, water en lucht. Nieto’s werk is inmiddels op vele plaatsen in Nederland en het buitenland te vinden. Berry Dohmen (Kerkrade, 1956) leeft en werkt in Maastricht, waar zij aan de Academie voor Toegepaste Kunsten handvaardigheid en vervolgens keramische vormgeving heeft gestudeerd. Dohmen zoekt voor haar werk steeds naar het passende materiaal. Dat heeft geleid tot een serie bronzen en keramische beelden. Maar ook werken met marmer gaat zij niet uit de weg. Om zich in dit laatste te bekwamen werkte zij een tijd in een werkplaats in Toscane. Haar beelden waren regelmatig te zien op tentoonstellingen en zijn ook opgenomen in diverse collecties.
17 januari - 8 februari 2004
Marco Juriën + Paul Koppers ‘Dubbel-Beeld’ Vernissage was op 16 januari 2004 Inleiding werd gehouden door: Frans Budé, dichter/schrijver Muzikaal intermezzo werd verzorgd door: Rob van Bergen (saxofoon) en Marten Schulp (contrabas) De eerste tentoonstelling in het nieuwe jaar, georganiseerd door de Culturele Werkgroep Stein, betreft werk van Marco Juriën (Maastricht) en Paul Koppers (Koningsbosch) onder de titel Dubbel-Beeld. Marco Juriën (1958) studeerde beeldhouwen aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht, onder leiding van Piet Killaars van 1976 tot 1981. Vervolgens studeerde hij aan de Jan van Eyck Academie. Plant- en diermotieven werden en worden nog steeds gebruikt in samenwerking met verschillende materialen en technieken. Daarbij geven figuren een extra mogelijkheid om de denkwereld te verbeelden. Juriëns werk komt voort uit de wijze waarop hij de wereld waarneemt. Kleine verhalen/gebeurtenissen uit zijn gezinsleven, en grotere universele waarden worden aan elkaar geregen binnen thema’s, zoals: tijd, herhaling, overleven, mystiek en intimiteit. Paul Koppers ( 1946) was hij enkele jaren docent grafische technieken aan de Akademie voor Beeldende Kunst (ABK) in Maastricht. Verder maakte hij (samen met een collega) t.b.v. de Beeldende Vorming in het Basisonderwijs een bijzonder succesvolle methode voor het Tekenonderwijs. Koppers werkt in verschillende technieken waarbij kleurenetsen en schilderijen een prominente plaats innemen. De vormgeving is op een speciale manier abstract; het is een voortdurende zoektocht naar “nieuwe beelden”. Het werk is in het algemeen beschouwelijk/filosofisch van aard met als hoofdthema de relatie, tussen mensen, tussen mens en cultuur en natuur, tussen allerlei manieren van denken en leven, met bijzondere aandacht voor de veranderingen in de relaties, voor het het vergankelijke van het aardse.
31 okt - 16 nov 2003
OVERMUNTHE XIV Roosje Chini Karin Wolfrath Ivan Dobrev Ans Rademakers Vernissage was op 31 oktober2003 Inleiding werd gehouden door: Pollie Gregoor, docent Kunstacademie Maasmechelen Muzikaal intermezzo werd verzorgd door: Vera en Dennis Wijntjens, viool en piano De expositie van Overmunthe XIV toont werk van vier kunstenaars, die internationaal aan de weg timmeren. Van Roosje Chini (België) en Katrin Wolfarth (Duitsland) worden schilderijen getoond, van Ivan Dobrev (Bulgarije) objecten en beelden en van Ans Rademakers (Nederland) schilderijen en objecten Roosje Chini (Eisden-Maasmechelen, 1951) heeft in haar jeugd een eerste artistieke opleiding gevolgd en vervolgens jarenlang haar grafische en picturale kwaliteiten vooral ingezet als grafisch ontwerper, onder meer in de sociale sektor. Sinds een aantal jaren is zij weer actief met penselen en etsnaalden, hetgeen geleid heeft tot enkele opmerkelijke tentoonstellingen. Zij studeert dit akademiejaar af aan de kunstakademie te Maasmechelen. De schilderijen van Roosje Chini baden in een speelse sfeer, waarin een zuiderse lichtinval een belangrijke rol speelt. In haar overwegend abstracte vormentaal duiken soms herkenbare contouren op: torentjes, een steiger, af en toe een glimp van vensterachtige doorkijkjes. Katrin Wolfarth (Duitsland, 1971) heeft aanvankelijk literatuur-wetenschap en kunstpedagogiek gestudeerd met vooral aandacht voor schilderkunst en grafiek. Sinds 2000 is zij als kunstenaar actief in Dormagen. Wolfarth schildert en tekent en laat zich daarbij aanvankelijk leiden door een spontane inval of door een bedacht schema. Daarmee stelt het schilderij tegelijk zijn eigen eisen aan de voortgang. Zij laat zich daarbij leiden door associaties met hetgeen gebeurd en beleefd is. In feite is dat steeds een zoektocht tussen opbouw en afbraak, met een constante aandacht voor het evenwicht tussen kleuren en vormen, structuren en lijnen. Dit proces eindigt in een schilderij, dat bewust geen titel krijgt om de beschouwer te dwingen zelf in korte tijd het wekenlange scheppingsproces te doorgronden. Ivan Dobrev (Bulgarije, 1969) heeft aanvankelijk een opleiding in het klassieke beeldhouwen in zijn geboorteland gevolgd. Daarna heeft hij gestudeerd aan de Akademie Beeldende Kunsten en de Jan van Eyck-academie in Maastricht. Hij is in Maastricht blijven wonen en werkt nu als parttime docent aan de Akademie Beeldende Kunsten. Dobrev werkt met diverse materialen, brons, keramiek, steen en ijzer. Zijn voorkeur ligt in de combinatie van de materialen. Tijdens Overmunthe XIV toont hij o.a. een installatie uit porselein, gips, parafine. Het zijn gedraaide objecten, waarvan hij zelf zegt, dat het gebogen schoorstenen van de ziel zijn of de was van de huisvrouw. Of tunnels waarin de gedachten van de zoeker wachten op een overgang naar een ander niveau. Als je erin kijkt zie je in elk geval licht. Ans Rademakers (Nederland) studeerde aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch. Zij heeft eerder geëxposeerd in Noord-Brabant, Duitsland en Twente. Om ongestoord nieuw werk te kunnen maken, heeft ze een tijdlang niet tentoongesteld. Veel van haar tekeningen, schilderijen, objecten en foto’s die tijdens deze expositie getoond worden, heeft Ans gemaakt n.a.v. haar reizen naar Sicilië. Zij onderzoekt en maakt gebruik van elementen uit de natuur en de cultuur om er opnieuw een inhoudelijke betekenis aan te geven. De thematiek waar het in haar werk steeds om draait is de verhouding van de (vervreemde) mens tot de omringende wereld. Het werk ademt de sfeer van het mysterieuze, van het zoeken naar verbanden tussen de zichtbare werkelijkheid en de wereld van het spirituele. Op initiatief van een uitgever op Sicilië is in 2000 van haar Siciliaanse tekeningenserie een tweetalig boekje uitgegeven: 'La mia idea del mondo'. Dit boekje werd gepresenteerd middels een lezing over haar werk voor uitgevers op Sicilië. Ook zijn er in Italië verscheidene werken van haar gepubliceerd als culturele bijlage in een economisch tijdschrift.
13 september - 15 oktober 2003
‘De RUIF pakt uit’ leden Expressiegroep De Ruif
Onder de titel “Impressie van een expressiegroep” laat De Ruif in een tentoonstelling in de Terpkerk in Oud-Urmond zien tot welke prestaties de leden in staat zijn. Het geheel geeft een goed overzicht van de vele technieken, waarmee men binnen de Ruif werkt. Ruim dertig jaar bestaat de De Ruif. Het begon met werkgroepen boetseren en tekenen, later kwamen er schilderen, grafiek, beeldhouwen en keramiek bij. De creativiteit van de leden wordt ondersteund door deskundige mentoren. Naast het werken in de eigen ateliers biedt de Ruif ook een divers ondersteunend programma, zoals lezingen en excursies. Op uitnodiging van de Culturele Werkgroep Stein hebben ongeveer vijftig leden van De Ruif nu ieder een werk ingebracht voor de groepstentoonstelling in de Terpkerk.
15 juni - 6 juli 2003
Alfredo Garzon ‘Hedendaagse precolumbiaanse Kunst’
Vernissage was op 14 juni 2003 Inleiding werd gehouden door: Pollie Gregoor, docent Academie voor beeldende kunsten Maasmechelen Muzikaal intermezzo werd verzorgd door: John Damen, op accordeon Ook dit jaar sluit de Culturele Werkgroep Stein met de zomertentoonstelling aan bij het thema van de St. Leendertmarkt. Omdat het thema Zuid-Amerika is, is gekozen voor een tentoonstelling van het werk van de Argentijnse kunstenaar Alfredo Garzon. Dit is de eerste keer dat zijn werk in Nederland te zien is, hoewel hij in Zuid-Amerika en Frankrijk zeer bekend is en wordt gewaardeerd. Alfredo Garzon werd geboren in Salta (Argentinië) in 1940. Sinds 1976 woont en werkt hij in Frankrijk. Zijn artistieke opleiding kreeg hij eerst bij de beeldhouwer Gamba, vervolgens behaalde hij zijn diploma’s van meester in de tekenkunst en beeldhouwkunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Salta en de universiteit van Cordoba. Garzon reisde heel Zuid-Amerika voor het geven van lezingen over hedendaagse en pre-columbiaanse kunst. Hij stichtte experimentele ateliers in Bolivië, Peru, Ecuador en Mexico. Er werden hem omwille van de kwaliteiten van zijn werk vele studie- en werkbeurzen toegekend, vooral in de jaren 60, zowel in Zuid-Amerika als in Europa (o.a. in België). Zijn oeuvre krijgt zowel in (Zuid-)Amerika als in Europa heel wat erkenning, mede door de toekenning van een twintigtal grote prijzen, waarvan één van de meest recente de grote prijs van het 15de "Salon International d'Art Contemporain" in Libramont (België) in 2002.
22 maart - 13 april 2003
Arthur Puts + Marguerite Jurissen ‘Evenwicht door verstilling’ Vernissage was op 21 maart 2003 Inleiding werd gehouden door: Jo Beesmans, kunstliefhebber Muzikaal intermezzo : John Damen (accordeon en klarinet) en Paul Winkens (viool)
Graficus Arthur Puts en beeldhouwster Marguerite Jurrissen (Maarland-Eijsden) laten in de Terpkerk recent werk zien op uitnodiging van de Culturele Werkgroep Stein. Marguerite Jurrissen ziet het als haar taak dingen die ‘onzichtbaar’ zijn, zichtbaar te maken. Zij werkt met klei. Het opbouwen van een beeld is een proces van zoeken naar evenwicht tussen abstractie en figuratie om uitdrukking te geven aan één aspect uit het leven van een mens. Zij doet dat op haar eigen wijze, in de vrijheid van haar atelier maar in voortdurend contact met de natuur en de mensen om haar heen. De beelden worden overigens eerst beeld, als zij het droog- en bakproces hebben doorstaan. Dan is de klei een steenharde vorm vol harmonie geworden. Arthur Puts beheerst het hele ambachtelijke proces van het bewerken van linoleum, zijn materiaal, en vervolgens het drukken op rijstpapier. Met die vakkennis is Puts in staat op eigen wijze uiting te geven aan hetgeen hem beweegt en verwondert. Zijn inspiratie vindt hij in de mens en diens drijfveren. Het linoleum dwingt de kunstenaar tot de eenvoudige keuze: iets wegsnijden of niet, dus wit of zwart. In die tegenstelling probeert hij een soort menselijke maat te vinden, conform zijn opvatting dat een mensenleven ook uit uitersten bestaat.
24 januari - 26 februari 2003
Piet Vos
schilderijen
Vernissage 23 januari 2003 - 20:00 uur Terpkerk te Urmond
Uit persbericht (januari 2003): Op uitnodiging van de Culturele Werkgroep Stein stelt de schilder Piet Vos olieverfschilderijen en gouaches ten toon in de Terpkerk in Oud-Urmond. Piet Vos, geboren in Stevensweert (1947), woont en werkt al weer enige tijd in Maastricht, waar hij is neergestreken na vele omzwervingen. Piet Vos is een schilder in de expressionistische traditie. Daarbij onderzoekt hij de wetmatigheden van de schilderkunst en voegt daaraan zijn temperament toe. Toch is zijn schilderkunst van pure eenvoud, in vorm, kleur en beweging. Zijn kunst is niet afstandelijk of formeel, maar drijft op emotie, op het onstuimige af en blijft toegankelijk voor de beschouwer.
14 december 2002 - 7 januari 2003
Niek Geelen + Hubert Herberghs ‘eenvoud in vorm en kleur’
Vernissage 13 december 2002 Als inleiding leest Gerdi van den Elzen gedichten voor van Hubert Herberghs Muzikaal intermezzo word verzorgd door Ruud Peeters, op gitaar met hedendaagse klassieke muziek Uit persbericht (dec. 2002) Objecten van Niek Geelen (Grevenbicht) en schilderijen van Hubert Herberghs (Weert) zijn door de Culturele Werkgroep Stein samen gebracht in een tentoonstelling in de Terpkerk in Oud-Urmond. Het bindende element tussen de werken van beide kunstenaars is de eenvoud. Keramist Niek Geelen is althans in de regio de bekendste van beide exposanten. In augustus j.l. is op het Beatrixplein in Berg aan de Maas zijn Oogstmonument onthuld. Op de tentoonstelling is kleiner werk uit de laatste jaren te zien, waarbij de nadruk ligt op keramiek. Niek Geelen studeerde o.a. aan de afdeling keramische vormgeving van de Academie voor Beeldende Kunsten in Maastricht. Inspiratie voor zijn werk vindt hij in de harmonie van vormen en kleuren in de natuur. Zonder die vanzelfsprekende harmonie te willen verstoren voegt Niek Geelen echter zoveel toe, dat er iets nieuws ontstaat, waaruit zijn invloed in de natuur zichtbaar wordt. Hubert Herberghs stamt uit een oudere generatie en heeft een andere achtergrond. Jarenlang was hij docent tekenen, sinds zijn pensionering wijdt hij zich volledig aan het schilderen. Op deze tentoonstelling, de eerste sinds lange tijd, hangen werken uit de de laatste jaren. Gelet op de expositie-ruimte koos Herberghs voor veertien grote doeken. Herberghs is een langzame schilder. Hij heeft steeds slechts één werk onder handen. Dat werk beheerst dan zijn hele denken, totdat hij kan zeggen, dat af is. Het kenmerk is ook hier eenvoud in vorm en kleur. Maar die eenvoud is bedrieglijk. De schilder heeft niet de bedoeling een boodschap of een gedachte door te geven. Daarom hebben de werken ook geen titel, maar zij klinken als een welluidend muziekstuk, en dat wil Hubert Herberghs.
2 - 17 november 2002
OVERMUNTHE XIII Marie-Jeanne Bouduin Guido Ancion Joyce Oyen Bruno Paul De Roeck Vier beeldend kunstenaars laten werken zien. Marie-Jeanne Bouduin (B.) en Guido Ancion tonen schilderijen, Joyce Oyen maakt keramiek en Bruno Paul de Roeck (B.) completeert het geheel met beelden. Marie-Jeanne Bouduin begon haar kunstenaarschap als schilderes. Haar eerste olieverven waren geinspireerd op de natuur, maar kregen allengs ‘aanvulling’ in de vorm van aanvankelijk geschilderde, en later ook speciaal geprepareerde materialen als stokken, koorden, draadstructuren enz. Vervolgens verdween het felle, harde, egale karakter; het kleurenvlak werd poëtisch-aquarellistisch en tegelijk werd het poëtisch karakter bewust doorbroken door uitvergrote objecten. Haar werk kreeg nog meer een eigen karakter, naarmate zij meer thuis raakte in de grafische technieken. Zij begon met lijnetsen, en ontwikkelde zich tot een kunstenaar, voor wie de beperktheden van de etsplaat een onweerstaanbare uitdaging voor experimenteren vormen. Haar ambachtelijke kennis stelt haar in staat vorm te geven aan haar artistieke ambities. Wat achteloos en in een creatieve opwelling tot stand lijkt te zijn gekomen, is vaak een gevolg van doordacht raffinement. Een volgende stap was het gebruik van oude etsplaten als drager voor nieuw, uniek, werk. Bovendien leerde zij zelf papier scheppen, waarvoor zij als basismateriaal planten, kruiden en grassen uit eigen tuin gebruikt. Dat papier schept nieuwe mogelijkheden, maar wat blijft zijn de schilderkundige componenten uit de beginjaren. Bruno-Paul De Roeck maakt al 25 jaar beelden in steen, ijzer, brons en ‘weggegooide materialen’. Verstilde, aardse vormen, vanuit een eigen wereld die geestelijk en lijfelijk tegelijk is. Het gaat hem om de eenvoud. Geen technisch ‘geklater en gesnater’, zoals hij zelf zegt. Hij gebruikt daarom steen of ijzer voor zijn mededeling of boodschap, zonder de identiteit van het materiaal geweld aan te doen. Omdat hij vaak kiest voor extra harde of moeilijke stenen, moet hij ook vaak gehoorzamen aan wat de steen wil. En dat vindt hij goed. De steen (of het roestige ijzer) zijn op zichzelf mooi, hij hoeft er zijn stempel niet zo nadrukkelijk op te zetten. Feitelijk zegt hij met zijn beelden hetzelfde als wat hij als schrijver in zijn boeken brengt. Eenvoudige mededelingen over de dingen die zijn en die de essentie van ons bestaan raken. BrunoPaul de Roeck was gedurende tien jaar verbonden aan het Amsterdamse Beeldhouwercollectief en exposeert regelmatig in binnen- en buitenland. Joyce Oyen maakt haar werk voor een belangrijk deel op de pottenbakkersschijf. Vanuit een smalle basis ontstaan de ronde vormen. Daarbij speelt haar gevoel een sturende rol. Zelf zegt zij: “Zoals ik mij voel, zo staan mijn handen, zo ontstaat de vorm.” Die zoektocht naar het esthetische evenwicht, binnen de beperking van de ronde vorm, heeft geleid tot vazen en urnen met een eigen specifiek karakter. Zij zijn soms bedekt met reliëfs in bladgoud en hebben in elk geval een eigen kleurkarakter. Dat loopt van het warme rode, naar het koelere blauw en groen. De vormen zijn vaak krachtig en robuust, maar hebben ook een sfeer van intieme geborgenheid. Joyce Oyen heeft de pottenbakkersschijf niet altijd nodig. Zij bouwt ook potten gewoon met de hand op en heeft intussen een verbluffende vormvastheid verworven in deze oeroude techniek. Deze handvormen zijn vaak de basis van combinatievormen en vertellen steeds een verhaal: Stilte, Troost, Duisternis. Die combinatievormen maakt Joyce Oyen samen met haar partner Guido Ancion, van wie ook werken op deze tentoonstelling hangen. Het meest recente werk van Joyce Oyen is geïnspireerd door de keramiek van de Etrusken. Monumentale vazen, opgebouwd uit klei, die doorkneed is met oxydes, waardoor er een afwisselend kleurenpalet op het werk ontstaat. Guido Ancion maakt in zijn werk gebruik van diverse technieken. Hij schildert en tekent, maar ook grafiek en mozaïek zijn hem niet vreemd. Recentelijk is hij zich ook gaan bezighouden met ruimtelijk werk, in de samenwerking met zijn partner Joyce Oyen. De techniek is ondergeschikt aan de inhoud, die Guido Ancion vindt in de mens en zijn drijfveren. Soms worden ze verbeeld in een sociale context, vaker echter vanuit een beschouwende visie. Hij gebruikt het menselijk lichaam als metafoor voor de voortdurende wisselwerking van leven en dood, waarin passie in dubbele zin een rol speelt. Passie als een vorm van lijden, maar zeker ook als een erotische drijfveer. Daarbij belicht hij steeds weer twee kanten, positief en negatief, bovenkant en onderkant. De samenwerking met Joyce Oyen heeft Guido Ancion laten ontdekken dat het driedimensionale werk hem de mogelijkheid biedt sterker nog dan op doek uiting te geven aan een eigen belevingswereld. De combinatie levert een verrassende spanning op, met behoud van ieders verhaal. De vaste vorm van de een en de expressiviteit van de ander versterken elkaar en vormen samen één beeld, waarbij beider hand herkenbaar blijft.
14 september - 6 oktober 2002
Emile Taalman
expositie rond theater en toneel
etsen - gravures - schilderijen
Het Toernooi der Lage Landen vindt dit najaar voor de 50e keer plaats, een bijzondere gebeurtenis, waarvoor ook een aantal bijzondere activiteiten is georganiseerd. Ook de Culturele Werkgroep Stein wil in een tentoonstelling aandacht besteden aan dit jubileum en heeft daarbij in overleg met het Jublieumcomité van het Toernooi gekozen voor een expositie van werken van Emile Taalman, beeldend kunstenaar uit Elsloo. Emile Taalman heeft grote affiniteit met toneel, hetgeen al ruim veertig jaar zichtbaar is o.a. zijn illustraties voor het drukwerk van het Toernooi. Zijn totale oeuvre is echter breder. Het omvat menselijke thema’s, landschappen en reisimpressies, en dat in velerlei technieken. Bij gelegenheid van het jubileum verschijnt een boek met werk van Emile Taalman. Het is tijdens de tentoonstelling te koop voor €7,50.
8 - 30 juni 2002
expo ‘Afrika verbeeld(t)’ schilderijen en beelden
Toyin Loye
Marc Standing
Samkele
Richard Jack
Tapfuma Gutsa
Vernissage was op 7 juni 2002 Inleiding werd gehouden door: Manon Berns, galeriehouder Muzikaal intermezzo werd verzorgd door: Jan Hendricks, op djembé
Uit persbericht (mei 2002) Vijf, overwegend jonge, Afrikaanse kunstenaars tonen hun schilderijen en beelden in het Terpkerkje in Urmond. Voor deze tentoonstelling heeft de Culturele Werkgroep Stein samengewerkt met galeriehouder Manon Berns, gespecialiseerd in hedendaagse Afrikaanse kunst. De exposerende kunstenaars verlieten om zeer uiteenlopende redenen tijdelijk of definitief hun geboorteland. Het zijn Toyin Loye (Nigeria/Nederland), Marc Standing (Zimbabwe/ Lesotho), Samkele (Zimbabwe/ Duitsland), Richard Jack (Zimbabwe/ Engeland) en Tapfuma Gutsa (Zimbabwe/ Engeland). Het is interessant om te zien hoe enerzijds hun werk afwijkt van hetgeen algemeen als Afrikaanse kunst wordt gezien en hoe het anderzijds toch past binnen de oude Afrikaanse kunsttraditie. Want hun werk staat dicht bij hun eigen wortels, maar toont ook duidelijk invloeden van buiten Afrika. Zij reizen, bezoeken internationale workshops en musea. Hierdoor krijgt hun werk steeds meer een universeel karakter.
TERPKERK Urmond Grotestraat
gratis arkeren
www.cwstein.nl
