T
HET WEEKBLAD INEMAs. 15 THEATER 19de Jaargang lo. 33-26 Aug. 1939
ets
> ■
I
■
■
..
■
■
■
■■
CAROLE LOMBARD! IN DE ' RKO-RADiOFILM MEMORY OF //■ LOVE"
mm Wm >
■£<•■'■■■>.
■
■
.
:
i
'■1
■
i ^
i
/
ß
■
CONNIE MOORE, DE UNIVERSAL-ACTRICE, MET HAAR LIEVE. ' LINGSHOND BIM
HET WEEKBLAD CIMEMAs THEATER
VERSCHIINT WEKELilKS - miJS PM KWAKTAAL f. t.ti VOO« INOIII EN BUITENLAND P.tM n» lAAR. - RED. EN ADM. NOOKOEINOE i, LEIOEN. TBL.3é74i>OITIIEKINtNC 4IMt
y^s
\
AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE
NIEUWS Gustaf Gmendgers engageerde Marianne Simson, Max Eckhard, Antje Weissgerber en Joachim Brennecke voor lijn film „Zwei Welten".
Merle Obeton zal in de Denham Studio's bij Londen de vrouwelijke hoofdrol vertolken in de kleurenfilm „Manon Lescaut", een Alexander Korda-productie.
UIT Hansi Knoteck, Bleibtreu werden geëngageerd voor tieleider
Nico Dostal heeft de muziek gecomponeerd voor de Ufa-films „Heimatland" en „Das Lied der Wüste",
Adina Mandlova en Ottomar Korbelar vertolken de hoofdrollen in „De onschuldige", een Tsjechische film, welke te Praag wordt opgenomen.
Hans Deppe ensceneert de film „Verwandte sind auch Menschen".
Dolly Haas speelt een belangrijke rol in de Warner Bros-Iilm „We are not alone". De verdere medespelenden in deze film zijn Paul Muni, Flora Robson en Una O'Connor. De film is gebaseerd op het gegeven van een der meest verkochte romans van den auteur James Hilton, die o.m. „Lost Horizon" en „Goodbye Mr. Chips" schreef. Het verhaal behandelt het leven van 'n Engelschen plattelandsdokter.
Paul Heidemann werd door de Tobis geëngageerd om de film „Flitterwochen" in scène te zetten.
R. A- Stemmle regisseert de film „Falschmünzer", waarvoor hij ook 't draaiboek heeft geschreven. Otto Lehman is hiervan de productieleider.
Leopold Hainisch ensceneert de film „Eine kleine Nachtmusik". Het draaiboek is geschreven door Rolf
Geza • von Opernball",
Bolvary naar de
Betty Grable is aangenomen als tegenspeelste van Joe Penner in de film „The day the bookies wept", welke geregisseerd wordt door Les Goodwins.
Frieda Inescott speelt de rol van Portia in de George Arliss-productie „The merchant of Venice".
Rolf Handen, de regie-assistent van Prof. Carl Froelich, zal de Ufa-film „Sommer, Sonne, Erika' scène zetten.
is de hoofdfiguur in „Pedro soll hängen".
Winnie Markus vertolkt een belangrijke rol in de Terra-film „Brand im Ozean". Productieleider is Dr. Ernst Krüger.
DE VOLGENDE WEEK verschijnt het reeds aangekondigde eerste speciale nummer van Het Weekblad Cinema en Theater onder den titel
„FILMS. DIE KOMEN Dé meest vooraanstaande filmmaatschappijen uit binnen- en buitenland laten u hierin door advertenties, artikelen en filmfoto's zien, wat zij den bioscoopbezoekers in het a.s. seizoen komen aanbieden. Deze uitgave wordt nog met verscheidene pagina's uitgebreid, zoodat onze lezers hierdoor een algemeen overzicht krijgen van de komende filmgebeurtenissen.
Lauckner.
ensceneert de film „Der operette van Heuberger.
Harald Boehmelt is de' componist van de muziek voor de films „Hochzeitsreise ohne Mann" en „Casanova heiratet".
Maureen O'Hara, de 18-jarige lersche actrice, kort geleden in de V.S. aangekomen, is door RKO Radio geëngageerd voor de vrouwelijke hoofdrol in „The hunchback of Notre Dame" met Charles Laughton als „Quasimodo". Ook Siegfried Arno zal in deze film een belangrijke rol vervullen.
Boris Karloff vertolkt de hoofdrol in de Columbia-film „The criminal code". De verdere medespelenden zijn Roger Pryor, Robert Wilcox, Lorna Gray, Ann Doran en Don Beddoe.
Otto Sauter-Sarto is geëngageerd voor de films „Vroni Mareiter" en „Sommer, Sonne, Erika".
Hilde Krahl, Attila Hoerbiger en Paul Ja vor vertolken de belangrijkste rollen in de film „Donauschiffer". Regisseur is Werner Hochbaum.
Hans Soehnker
STUDIO'S
Paul Richter en Hedwig door regisseur Paul Ostermayr de film „Waldrausch". Producis Peter Ostermayr.
Heinrich George Hans Albers vertolkt de hoofdrol in de Tobi: film „Trenck, der Pandur". Regisseur is Herbert Selpin.
DE
is door de Terra geëngageerd voor vier films.
Linda Hayes heeft een belangrijke rol in „Conspiracy". De verdere medespelenden zijn Allan Hale, Robert Barrat, Charles Foy en Charles Farrell.
Truus van Aalten zal men kunnen zien optreden in de film „Ein ganzer Kerl". De buiten-opnamen voor deze film worden gemaakt in Mecklenburg.
Linda Ware, 'n dertienjarig meisje, zal haar filmdebuut maken in de Paramount-film „The star-maker".
Gustaf Froehlich zal de hoofdrol spelen in de film „Tödliche Liebe".
'Jane Bryan (Fnlo Warner Bros)
■WOTéL
NORD
Atletty en Bergeron
:• ::**^r|
-
,*
i/
*-
_ :^_
■ il
a 'M
■K.^
40
M
1. 1 ^,
Arletfy en Bernard BHer
AanobeUa
^
If
■
.
#/
^N
^
spaard. Zij is ee wees, opgevoed doe de „Charité Publique' waar zij een hard jeugd heeft gehad; h is werkloos ... Van hun laatste gel heroen zij een revolver gekoch Daar Pierre zich de sterkste van he beiden waant, zal hij de doodelijl: schoten lossen. Maar bij het zien vt het bebloede lichaam van het meis overvalt hem een hevige ontzetting en hij vindt niet de. moed het wapen tegen zichzelf ^e keeren. De bewon«: van de kamer er naast heeft echter het pistoolschot g* hoord en forceert de deur, waarachter het drama zie heeft afgespeeld. Hij werpt zich echter niet op de moordenaar, doch laat hem rustig de kgmer verlaten Pierre vlucht, geholpen door den onbekende. Nog dier zelfden nacht doet hij een vertwijfelde poging om eet eind aan zijn leven te maken. Hij wil zich onder dec trein werpen, maar opnieuw deinst hij op het laatste oogenblik terug.' Als de dag aanbreekt, geeft hij zichze I
»ij de politie. " Intusschcn heeft men de hevig bloedende Renée gevonden, die niet dood iü. Zij herstelt en heeft door den grooten geestelijken schok nieuwen levensmoe i gekregen. Wat hindert het. dat Pierre laf is ge*reest?Zij leven beiden en zulle i opnieuw beginnen, zoodra hij uit de gevangenis komt. Renée gaat naar Hotel du Nord, om de eigenares te bedanken, die .haar eei paar maal een attentie heeft gestuurd, toen zij in het ziekenhuis lag. En daaf zij niet weet, waar heen zij moet gaan — zij heeft niemand op de wereld dai een man, die in de gevangenis zit — neemt zij gaarne aan, wat men haar gv\ en vriendelijk aanbiedt; zij zal in het hotel blijven, om Jeanne, de dienstbod J te helpen. Onder de huurders, die Renée aan tafel bedient, wier kamers zij onderhoudt en die haar het hof maken, zijn er verscheidene, die getuige geweest zijn van het drama. Onder hen is er een, die echter zeer bescheiden
zwijgt en nooit de minste toespeling op het gebeurde maakt; het is de man. die de deur heeft geforceerd nadat hij het schot had gehoord: monsieur Ëdmond. t J«. .u» Het is een man met een duister verleden, een verleden, dat hem dwingt zich te verbergen. Hij weet. dat zijn vroegere medeplichtigen, die hij verraden heeft, hem op het spoor zijn en z^n ?erbWaats kennen. Toch kan hij Hotel du Nord niet verlaten, want Hotel du Nord, dat is Renée... . Zoowel monsieur Edmond als Renée hebben een verleden, dat Zij zouden willen ontvluchten. Renée wil haar herinneringen vergeten, hij zijn verraad en de wraak, die hem dreigt. Waarom zouden zij niet tezamen vluchten? Het is Renée. die dit voorste doet met dezelfde woorden, die Pierre gebruikt heeft, toen hij haar overhaalde om samen te sterven Edmond stemt toe. Hij heeft Renée lief. Voor haar is hij in staat om het harde werk te doen. waarmee hij een eerlijk stuk brood kan verdienen, voor haar zal hij dezelfde worden, die hij was op zijn twintigste jaar. een eenvoudige, goedhartige jongen,'naief en toegankelijk voor alles wat het leven te bieden heeft. ^,rt,„unt Zij komen in een haven. En daar. op het laatste oogenblik. doet Renée wat Pierre eens heeft gedaan: zij trekt zich terug; de moed ontbreekt haar. Zij keert terug naar het Hotel du Nord, haar veilige haven. Edmond volgt haar. om het lot te vinden, dat hij had trachten te ontloopen en dat hij thans accepteert, omdat hij Renée verloren heeft. Hij wordt door zijn medeplichtigen overmeesterd in dezelfde kamer, waar eens Pierre het doodelijke wapen op Renée heeft gericht. Het revolverschot, dat een eind maakt aan Bdmonds leven, wordt ternauwernood opgemerkt tusschen de knallen van de voetzoekers, die de jeugd afsteekt ter gelegenheid van den nationalen feestdag, den Hden Juli. Op een stil pleintje omarmen elkaar twee gelieven: Pierre die ontslagen is uit de gevangenis, en wiens trots overwonnen is door Renée's liefde, drukt haar ontroerd aan zijn hart.
!
1 Louis Jouvet
Op de draagbaar: Annabella
%
f.. ^
-.#'
Cisco xingt. hat stemt Ann droevig.
,(.\-.
^*f
(.The return of the Cisco Kid 1 Regie: Herbert I. Leeds.
20th Century Fox-film.
Cisco Kid Warner Baxter Ann Carver Lynn Bari Kolonel Jonathan Bixby (haar grootvader) Henry Hull Alan Davis, een knappe jongeman Kane Richmond Sheriff McNally. een schurk Robert Barrat Een Mexicaansche kapitein C. Henry Gordon Lopez, handlanger van Cisco Kid Cesar Romero Gordito. handlanger van Cisco Kid Chrispin Martin Koetsier Arthur Aylesworth Hotelhouder paul Burns Gevangenisbewaker Eddie Waller Een blondine Ruth Gillette 1"^ en man staat voor een tiental geweerloopen, die op hem J worden gericht. Achter hem: een versch gedolven graf. En hoog in de blauwe lucht cirkelen met trage vleugelslagen de aasgieren, die het altijd schijnen te kunnen vermoeden, wanneer de dood op komst is Een kort bevel, een salvo vuur en de medemensch, die onverschillig een sigaret rookend .zijn laatste oogenblik had staan te verbeiden, tuimelt ruggelings in het graf. En de Mexicanen, die hun
W-.;;»L,..*.
IGrootvader (Henry ■Hull) en kleindochter] ■(Lynn Bari). ■v.
U'JM
H*
■P
^:
:
.
J
i« 4 Mf«
u mil i: iLi Ti
rockende geweren over den schouder slingeren, nemen niet eens de moeite, het graf te sluiten. Zij springen te paard en galoppeeren weldra door de Sierra naar elders. Maar uit het graf klimt een volkomen ongedeerd man weer naar boven. Toen de soldaten op het heetst van den dag hun middagdutje deden en de ter dood veroordeelde veilig en wel in boeien in hun midden lag. hebben anderen de geweren ontladen en er losse patronen voor in de plaats gestopt. En nü omringen zij met dolle vreugde hun vriend. Cordita en Lopez omhelzen hun aanvoerder Cisco Kid. den man, die den dood reeds zoo heel vaak voor oogen heeft gehad en die er alweer in geslaagd is. hem desondanks ce ontloopen! Goed, laat de wereld in den waan. dat Cisco Kid gefusilleerd is! Des te veiliger kan hij zich voelen, des te zekerder valt de verdenking niet op hem! Nu meteen aan het werk. Naar Arizona, naar den weg, waar de postkoets rijdt, waar de geldzakken vervoerd worden, waar de rijke reizigers te vinden en te vangen zijn Maar het komt anders uit dan Cisco denkt. Want in de postkoets zit de schoonste Senorita die hij ooit gezien
TllllHBIlllil 'lce^t en Cisco is niet alleen een roover en een ruiter, niet alleen een schelm en een , schutter, niet alleen een levend Cisco Kid (Warner ■ I li k Baxter) treedt han-l ) ' dat ontsnapt is aan het üdelend op. I fusilleeren en dat levend in het
JjJf
-
_.__
graf getuimeld is hij is ook een man. een minnaar, een guitaarspeler en hij wordt doodelijk verliefd op Senorita Ann Carver, la Isabella Americana en als haar eerwaarde Senor Grootvader in allerlei moeilijkheden zit. dan zal hij. Cisco Kid. wel eens even helpen, dan zullen zij groote oogen opzetten over alles, wat hij kan! En hij helpt krachtdadig. Senor Opa kon alleen zichzelf achter de tralies helpen, maar Cisco helpt hem er weer uit en doet nog duizend dappere daden meer alles om den glimlach van de Senorita. aan wie hij de Duivels-Echo toont, wie hij vertelt van zijn verre en geliefd vaderland en die hij wil beminnen tot den dood. Maar zie! De schoone Senorita bemint een ander, een Gringo, een melkmuil, een dwaas. En in zijn woede had Cisco hem bijna den dood in gejaagd, maar Senorita bemint dien dwaas, dien blaffenden Jakhals Dus genoeg! Cisco redt hem óók weer en voert hem terug in de zachte armen van zijn beminde. Zelf zal hij weer rijden door de Sierras met zijn trouwe vrienden Lopez en Cordito. op zoek naar nieuwe avonturen, op zoek naar andere Senoritas, die willen hooren naar zijn lied en die waard zijn. dat hij te haren behoeve zijn heerlijke heldendaden verricht
N
L'
&:, ■■-■'•- ''
■■:;:
^
'
r
'-^
cc r'^T' l '12a ■
''r^r^rv?
erf
W
Q 2
0) 1 .2
CO S 50 ^ ^
21 ® ! Pd «iwawww.,
co
Q
-M jP^BA
8 O)
o.
AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE
Madame Wanda en Una Merkel
njNR MERKEL Eeniyc jaren geleden ivas Wanda noy Mrs. Strouss uit Nciv York. een society-dame uit eerste kringen, die slechts voor haar eigen genoegen studie maakte van de occulte uretenschappen. Financieele tegenslag dwong haar echter, dit onder het pseudoniem „Wanda" als beroep op te vatten en sinds enkele jaren is zij als de bekende astrologe en handlijnkundige voor filmsterren in Los Angeles gevestigd: Wij laten hier de karakteristiek van Una Merkel, de charmante Metro-Goldwyn-Mayer-actrice volgen.
Deze actrice, die men zal kunnen zien in MctroGoldwyn-Mayers,,On borrowed time",is een zeer charmant persoontje; zij is gelijkmatig van humeur, met veel genegenheid en liefde voor anderen, hetgeen aangeduid wordt door haar overheerschenden Venusberg. Una heeft een gebroken Venus-gorciel, een bewijs, dat zij emotioneel is en artistieke neigingen heeft. Haar hand is goed gevormd, met een tamelijk langen Mercurius-vinger, veel verstand en moed aanduidend. Zij zal veel geld krijgen en zich nooit financieel bezorgd behoeven te maken, daar zij niet alleen een goede actrice is, doch tevens een goede zakenvrouw. Haar vingers trekken allen naar den middelvinger, beheerscht door den vinger der wetenschap. Ik ben verbaasd, dat zij niet meer dramatische rollen gespeeld heeft, daar de Saturnus-heuvel, die onder den Saturnus-vinger ligt, goed ontwikkeld is. Ik veronderstel, dat wij later nog wel meer van Una zullen hooren en verrast zullen zijn, wanneer zij ons dan zal laten huilen in plaats van lachen, want haar handen toonen aan. dat zij hiertoe de capaciteiten bezit. Zij kan onderhevig zijn aan stemmingen, doch afgezien hiervan, zal zij altijd dezelfde aardige Una zijn en nooit haar vrienden vergeten. Haar Jupiter- en Zon-vingers (wijs- en ringvinger) zijn even lang. Dit duidt op emoties en tevens op het
vermogen, zich in het gevoelsleven van anderen te verplaatsen. Er zijn twee noodlotslijnen in haar hand; de ééne duidt een andere belangstelling aan in haar later leven, misschien radio. Daar deze lijn zich aan den kant van den duim bevindt, kan zij slechts succes voorspellen. Indien deze lijn aan den anderen kant te vinden was geweest, zou zij een slechte beteekenis gehad hebben. Men kan de hand n.1. door een verticale lijn in tweeën verdeden. Alle lijnen, die aan de duimzijde van de noodlotslijn vallen, wijzen op geluk. Una's hartlijn toont aan, dat zij veel vrienden heeft. Het eilandje echter, dicht bij de handzijde. bijna aan het eind van de hartlijn, beteekent dat zij er voor moet zorgen, harteleed in later jaren te vermijden. Weer kom ik op de noodlotslijn terug. Zij begint op den maanheuvel, hetgeen er op wijst, dat Una een levendige verbeelding heeft. Zij moet altijd te sterke stimulansen vermijden en niet te veel koffie drinken. Una heeft een natuurlijk verlangen, altijd de oorzaak en reden der dingen te weten, doch zal nooit persoonlijke vragen stellen. 1939 zal een goed jaar voor Una zijn — druk en actief — zij zal veel geluk en succes hebben. Er zal zich een gelegenheid voordoen het een of andere werk te verrichten, waarvoor zij later beloond zal worden, b.v. kunst, muziek, litteratuur, tooneel en radio. Zij moet echter op zichzelf passen en positief in haar onderhandelingen zijn, zoodat zij alles krijgt wat haar rechtens toekomt. Una heeft dèn moed en de overtuiging, die noodig zijn om haar te doen slagen. Beslistheid en flinkheid zijn twee van haar overigens zeer vele goede eigenschappen.
IS
l
ZONNELIJN
m *-
eRfENV
vv
-ff
A AH? *\
azonel (fióin M G.M.)
Una's hand
t
IM-f
'
Ml
VAN LEZER TOT LEZER
,6 inwoners van Cetinje, de vroegere hoofdstad van Montenegro, werden onlangs verrast door een „rosen" regen. Men gelooft, dat deze kleur veroorzaakt werd door zand, dat door sterke winden uit de Sahara was meegevoerd. In Australië zijn er reeds verscheidene keeren roode regenbuien gevallen. De oorzaak wordt ook hierbij aan roode stof toegeschreven. Te Davos, in Zwitserland, viel er eenige jaren geleden een hevige sneeuwbui. De vlokken waren rood en geel gekleurd, en experts kwamen ook in dit geval tol de conclusie, dat het verschijnsel te danken was aan stof uit de Sahara, dat over een afstand van meer dan vijftienhonderd kilometer door den wind was meegevoerd! „Bloed-regens" zijn gelukkig zeer zeldzaam, maar één geval Is toch bekend. In Augustus 1841 werd er tijdens een hevige regenbul, die mei een ontzettenden storm gepaard ging, 'n slachthuis nabij Lebanon, V.St, geheel vernield. Door den wind werd hei bloed, vermengd met den regen, tot In wijden omtrek verspreidt Regenbuien kunnen soms zonderlinge dingen meebrengen. Visch, zout, hooi, schelpen, levende kikvorschen en zelfs sinaasappels zijn allemaal al eens met regenbuien kómen neervallen. De hevigste „vischval" was waarschijnlijk die, welke In 1901 Ie Tilers Ferry, V.St., plaats vond. Tol in wijden omtrek waren alle stroomen en vijvers met visch gevuld. Gevallen, waarbij het kikkers regende, zijn waargenomen te Lalain en Amlens in Frankrijk. Zoowel wat de visschen als de kikkers betreft, moet men aannemen, dat deze door opwaartsche winden eerst uit de slooien omhoog zijn gevoerd. De vreemdste regen was echter mogelijk wel deze, waarbij er een stortvloed van doode vogels neer kwam vallen. Deze regen vond plaats in 1896, te Baiton Rouge, Louisiana. Ook in dit geval waren de vogels waarschijnlijk door de winden omhooggetoerd om daarna met den regen weer neer ie vallen.
D
Op daza pagina kunnen om« »bonné'i, ondar da „Rullrubrlak", gratia aan »dvartantla plaataan, waarin xij l*t* aanbiadan In ruil voor lata andara. Daza plaatalng la gahaal gratis, maximaal 10 ragala par advartantla. Advartantlaa, waarin voor« warpan ta koop wordan aangabodan of gavraagd, wenlngan ta huur wordan gavraagd of ta huur aangabodan, dlamtan worden aangabodan, anzoovoort, anzoovoort, wordan ondar da rubriakon „Ta koop aangabodan", „Ta koop gavraagd" an „Divanon" gaplaatat an barakand tagan I cta. par ragal, minimum vijf ragala.
TE KOOP AANGEBODEN Te koop aangeb. ; een crème lacjVié klnderledlk. met nw. matrasje en onderlagen, afin. 1.10 M. bij 70 cM. in pr. staat. Pr. ƒ2.50. Tevens een wasch- of reismand. Afmetingen : hoog 55 cM., lang 85' cM., br. 55 cM. In pr. staat. Pr.ƒ4.50. A. Welk, van Speykstr. 103-111, A'dam<W.).
RUILRUBRIEK Wie ruilt massief eiken schoorsteen Voor 2-per8. opklapbed ? Mej. Zabel. Westerkade 3-lil. v. 1 tot 3 afw., A'dam. Wie ruilt mijn in zeer goeden staat zljnden stofzuiger voor fototoestel of Iets anders? W. Oerstel, O.Z. Achterburgwal 121 hs., A'dam (C). Wie wil er een saionpathefoon met platen, een theekast en bloemenbak 2 M., rullen voor een naaimachine of stofzuiger ? Oostzaanstr. 68-1, A'dam. Wie ruilt een ledlk. voor een fiets, leeft. 6 I. Roelvlnk, Nleuwlandstr. A'dam (O.).
klnderjongens6 8 jr.? Pleter 34 hs.,
Te rullen : Een postz.alb. met 900 postz. er In. voor een gelijk aant. bonnen Vim, Dulfm., Sneeuwwit gl. b., Klokzeep b., omslagen v. toiletzeep Droste b., D.E, ptn en Verk. Artls b, ? L. Wentlnk, Hoogravenscheweg 106, Utrecht. Pracht. Dultsche Herder In ruil voor een 2-pers. spiraal v. opklapbed. Valk, D. Stolpertstr. 47 hs., A'dam. Wie ruilt mijn nieuwe xylophoon, palissander, 33 staven, kroon, uitschuifbaar, In étui en altviool, handwerk, v. gebr. chrom, accordeon of contrabas of cello ? N. A. Wittenberg, Kleikade 2, Waddinxveen. Ik heb 45 Verk. b., 40 Hille b., 20 Paula b., 53 Busslnks b., „Ons Land", 20 D.E. b. en 30 Hllle b. „Zwerft, door ons Land". Alles 1-1. Ik zou er graag Honigs Viiegtulgb. voor terug willen hebben. K. Weljand, J. P. Heyestr, 42, Arnhem. Gratis kunt u gangbare bonnen, die u niet spaart, rullen voor wat u wil spaart en tekort komt, BIJ zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniel Wiliinkpiein 41, A'dam,
> **>
GEKLEURDE REGEN
DIVERSEN Oedichten (ook met levensloop) voor bruiloften enz. Tevens gevr. schrijfen copieerwerk. De Jeu, Zoutkeetsgr, 54, A'dam. Aangeb. : Wandelwagentje I. z. g. s. te ruilen voor autoped op luchtbanden, zonder gebr. Tevens te koop een kinderduo v, een flets ƒ 1.— Mevr. Timmerman, Berkelstr. 108, Utrecht, Een radlotoestei zonder luidspreker, maar met accuvuller, een cither, gek. ƒ25.—, een Kodak fototoestel en zes mooie boeken in leeren band „De Wereld in Woord en Beeld". Dit alles in ruil aangeboden voor een In g. st. zljnden stofzuiger. De Helj, Emmalaan 101, Alphen a. d. Rijn. Wie ruilt flinke partij normaalfllnu, o.a. hoofdnummers, 2-acters, natuuropnamen enz. tegen andere ? Films moeten in g. st. verkeeren. Th. v. d. Heuvel, Faradaystraat 11. Haarlem. Wie ruilt miln petroleumkachel (blauwbrander), zitbad en zwarte ronde tafel, voor staand boekenkattje ? J. Hovis, Bestevaerstr. 103 hs. Amsterdam (W.).
, '*•',>"
A rniintmttmtt! »mtmii umi rnirnmtin«
-A
EEN
Het Slangenpark te Port Elizabeth, Natal, bezit een python, die meer dan zeven meter lang is en nog in geen negentien maanden eenig voedsel heeft aangeraakt. Hei dier Is volkomen gezond! Van één pond staal kan men bijna tweeduizend scheermesjes maken. Indien Iemand In Hollywood natuurlijk rood haar wil koopen, hij bereid zijn hiervoor tachtig dollar per vijftig gram te beialen.
tUi i£. ■ ..i:.,_:.-"
kJwJ
moet
DOODELUK
Onzen abonné, den heer B. Janssen, Marschstraat No.
ONGEVAL
5 te Nijmegen,
-
Ingevolge de
bepalingen
van
■.
DURBAN -
werk-
zaam op het spoorweg-emplacement, overkwam een ongeval, hetwelk den dood had.
^}m Het Stadhuis met Oorlogsmonument.
.
tengevolge
'
FEITEN
| De wonderlijk uitgedoste ricksha-boys.
WEDEROM
■
de gratis ongevallenverze-
stad voor iedereen
kering, verbonden aan ons blad, werd zijn weduwe door de N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam uitgekeerd een bedrag van
lESIHIOINIOIEI&OGyiaOE ABONNE'S OP DIT BLAD,
waarin verzekerde als gewoon betalend passagier
welke
invaliditeit gesteld
in
onze
registers
zijn
reist,
ingeschreven en in
dan
wordt
de
uitkeering
bij
op f 3000.- en
de
uitkeering
bij
gegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polis-
bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK
voorwaarden: f 2000.- bij levenslange invaliditeit;
N.V. te Schiedam.
op
f I000.-.
De
V
levenslange
het bezit zijn van een door onze administratie af-
overlijden
fl
uitkeering
dezer
f 600.- bij overlijden; f 400.- bij verlies van een hand, voet of oog: f 75.- bij verlies van duim of
Denk er om, bij een eventueel ongeval binnen 3 x 24
wijsvinger; f30.- bij verlies van een anderen vinger,
uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te
een en ander ten gevolge van een ongeval.
Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent
si ■
U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn. Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval.
Anders vervalt het recht op uitbetaling.
- 2 -
•■'.(
.tKT****.
^
Het komt niet vaak voor, dat een stad zoo veelzijdig en pittoresk, zoo zakelijk en gelijktijdig zoo mooi is als het jonge Durban aan de Oostkust der ZuidAfrikaansche Unie. In ieder jaargetijde is zij even aantrekkelijk, en voor elkeen, cl hij visscher, handwerker of koopman is; toerist, zeeman of kunstenaar, heeft zij dezelfde beteekenis. Als wij de ligging van Durban wat nauwkeuriger bekijken, bemerken wij spoedig de oorzaak van deze groote opkomst.. Durban, met Kaapstad en Johannesburg de grootste stad der Unie, ligt aan de Durbanbaai, de eenige natuurlijke haven van geheel Zuid-Afrika, en het is daarom werkelijk verbazingwekkend, dat hier niet reeds veel vroeger een nederzetting is ontstaan. In het jaar 1493 ontdekte Vasco da Gama de Oostkust van Afrika, maar driehonderd jaar lang bekommerde zich geen mensch om het nieuwe land. Eerst in het jaar 1823 ondernam luitenant Farewel van uit Kaapstad een expeditie en kocht van het Zoeloe-opperhoofd Chaka een
"S? Strandgezich Durban. Recht fraaie openlui theater
De tchoone omstreken van Durban: de Albertwatervallen.
w*.
A\ .>
<
. "«ö .*?■ - =
.v-
l'SL-Jii
• ^^^.^Jiß
i .
; ^ ,
-.**.
»c «r* breede strook grond langs de kust. In het volgende jaar stichtte hij aan de baai een nederzetting, die ter eere van den toenmaligen goeverneur der Kaapkolonie Sir Benjamin d'Urban, den naam Durban kreeg. Echter verliepen de eerste jaren allesbehalve aangenaam voor de kolonisten. De Zoeloe-koning Dingaan viel de stad aan, en de blanken konden zich slechts met moeite en op 't laatste oogenblik op het toevallig in de haven liggende schip van den goeverneur redden. Een ideaal plekje om te baden en te xwemmen.
Toen begonnen de oneenigheden en gevechten met de Boeren om het bezit van Durban, die in het jaar 1840 de republiek Natalia hadden uitgeroepen. Pas in het jaar 1843 werd Natal formeel tot Britsch gebied verklaard, en van dit oogenblik af dateert haar geweldige opkomst. Het feit, dat Durban aan een natuurlijke haven ligt, en het sterk produceerende achterland, met Johannesburg, het middelpunt der gouddelving, zoowel als geheel Natal, verschaffen haar de plaats als eerste haven van de Unie. In de naaste omgeving van de haven
valt er niet het minst van het elegante en fijne Durban, dat er niet ver van af ligt, te bespeuren. Hier leggen booten aan van uit alle deelen der wereld, vrachten lossend en ladend. De walvischvaarders brengen hier hun vangst, en zwarte ar beiders, met van olie druipende kleeren stappen in de reusachtige vischlijven heen en weer, om ze in stukken te snijden en schoon te maken. Er heérscht een enorme drukte aan de haven, maar niet ver er vandaan vindt Opname uit een vliegtuig van Durban.
men breede, goed verzorgde straten, moderne, schaduwrijke parken en prachtige, groote gebouwen. De trots van Durban is het stadhuis. Met zijn vijftig meter hoogen koepel is het een der grootste gebouwen der stad, en tevens een der mooiste van de Unie. Het werd in het jaar 1909 gebouwd en verslond het formidabele bedrag van driehonderdvijftigduizend pond sterling. De grootste zaal biedt plaats aan vijf en dertig honderd personen en deze plaatsruimte wordt • Aan het strand te Durban.
voor alle mogelijke doeleinden gebruikt. Van Mei tot September is het in Durban badseizoen. Het vijf kilometer lange strand lijkt in dezen tijd op een wereldbadplaats. De badgasten zwemmen in de baai, die op een groot meer lijkt, en in de wilde branding der open zee. Achter het lange strand bevinden zich ontelbare paviljoens met cafe's en restaurants. Hier sluit zich de breede boulevard aan, en pas daarna staan in lange rijen de groote hotels. Ricksha-boys, in hun fantastische kleedij, brengen de menschen naar de concerten, naar het openlucht-theater,
naar cabaret of bioscoop of ook naar het sportterrein en de paardenrennen. Groot zijn de sportvelden, waar tennis en golf gespeeld wordt, en liefhebbers der hengelsport vinden in de omgeving van Durban, behalve wondermooie streken, die beste gelegenheid tot het uitoefenen van hun geliefkoosde sport. Voor ieder heeft Durban, de aan afwisseling rijkste stad van Zuid-Afrika, dat, wat hij zoekt, en men kan de menschen, die daar wonen, inderdaad om hun woonplaats benijden . • • Waar de bedrijvigheid heérscht: 't walvischstation /•.,/,, s / .1 VA /
w^j^v
:
i 'ï^:
■ ■
vm*
PfMBU^
Äs? & ; •vWÄ t-ÄÄ-t*ma
^r8^-*^&ssfa* 'zz
•«*Ä-
*^- %
I
5
-w«i«öi 1/
'*z*&*
, -^
v
3- TÈm-*
tr f~jm
'Sfrv
zÉÊ*
in: OOK LIM; DER TOEKOMST
Een mitrailUur* afdeeling dar berg-infanterie gaat hat terrain bezetten. dat door tank« it varoverd.
Het munitie-verbruik tweehonderd maal grooter dan in den wereldoorlog. 100.000 liter benzine dagelijks voo een leger van 30.000 man. Tanks, die draadloos wor den bestuurd. Oorlog onder den grond.
hebben de tankt de vijandelijke linies bereikt, en voordat er nog vijf minuten zijn verloopen, gaan zij tot den eigenlijken aanval over. Het gevecht duurt een uur. De monsters vuren op elkaar en probeeren alkander te omtingelen. Het zijn logge gevaarten en alleen de kanonnen en mitrailleurs bewegen zich tnal en gemakkelijk. De ttrijd is afgeloopen, wanneer een der partijen er in it geslaagd, zich een weg te banen door de andere. De scheidsrechters zwaaien met hun witte vlaggen, en de lichte cavalerie (motorrijdertl), die op iedere drie man een mitrailleur meevoeren, achtervolgen den vluchtenden vijand, terwijl diens vliegmachines het terugtrekkende leger in een ondoordringbare wolk hullen. Een oorlog te land lijkt nu veel op een oorlog op zee. De loopgraven-oorlog van 1914-1918 schijnt al weer verouderd te zijn. De tlag zelf wordt weer beslittend, maar het is een tlag van machines en het it zelft mogelijk, dat in de toekomst de ttrijd zal plaatt vinden zonder menschen, wanneer men er maar eenmaal in it geslaagd de
De tankt komen in actie — er it geen paard, doch ook geen mench te bekennen. De oefeningen zijn dan ook bedoeld om na te gaan óf en in hoeverre de motor mannen en paarden kan vervangen.
tankt draadloot te betturen. De geheel gemechaniseerde oorlog wordt met veel grooter snelheid gevoerd dan vroeger. Gedurende pat gehouden manoauvret In verschillende landen it gebleken, dat een Jegerafdeeling honderdvijftig kilometer In acht uur iijdt kan afleggen, terwijl daarvoor een paar Jaar geleden nog minstens twee en zeventig uur noodig warenl Een in-
fanterie-d i visie verplaatst zich, wanneer zij gemechaniseerd is, tien keer sneller dan te voet. Déze medaille heeft ook een keerzijde, namelijk het feit, dat een dergelijke kolonne veel langer it dan vroeger. Terwijl eertijds een regiment op marsch ongeveer een kilometer „lang" was, heeft dit nu een lengte van bijna twintig kilometer. De stroom van reparatie-eenheden lijkt een rijdende fabriek, om maar niet te spreken van de munitievoorraden, die tindt den wereldoorlog tweehonderd keer grooter zijn geworden, en van de benzine-tankt, die iedere kolonne moet meevoeren. Bij manoeuvres,' waaraan door dertigduizend man werden deelgenomen, kwam men tot een verbruik van honderdduizend liter benzine per dagl De hoeveelheid benzine, die er noodig zal zijn om een grooten oorlog te voeren, it dan ook in waarheid bijna niet te berekenen. Zelft indien men aanneemt, dat de industrie zal kunnen voldoen aan de buitengewone eischen, die aan haar zullen worden gesteld, blijft er toch altijd nog de groote trefbaarheid van een zoo lange en gecompliceerde kolonne. Deze lengte vormt een enorme trefkant voor aanvallen uit de lucht, terwijl de bewegingen niet meer geheim zijn te houden. En indien de vijand er in slaagt de tankt of de reperatie-onderdeelen van de kolonne te treffen en buiten gevecht te stellen, dan is daardoor de geheele eenheid tot werkeloosheid gedoemd.
Uit de laatste manoeuvres, die in de verschillende landen zijn gehouden, schijnen de generale staven de conclusie te hebben getrokken, dat het luchtwapen veel beter gebruikt kan worden om de bewegingen van het vijandelijke leger na te gaan, en dit In wanorde te brengen, dan om er aanvallen mee te ondernemen op de burgerbevolking. De tijd wordt niet veraf meer geacht, dat men door middel van radio-golven zulke reusachtige zoeklichten zal kunnen construeeren, dat zelfs det nachtt iedere troepenbeweging tnel zal kunnen worden ontdekt door verkenningt-vliegtuigen. Uit het bovenstaande was reeds tindt geruimen tijd door den Franschen generalen staf een zeer belangrijke conclusie getrokken, namelijk dat alle voorbereidingen en bewegingen onder den grond gedaan dienen te worden. Daarvandaan, dat men de Maginot-linie aanlegde, met zijn ondergrondsche kazernes, zijn treinen voor troepen- en munitla-transport en zijn kanonnen, waarvan alleen de uiteinden der loopen boven den grond uitkomen. Het treffendst bewijs, dat een voornaam deel van een toekomstigen oorlog onder den grond gevoerd zal worden, vindt men dan ook zeker in het feit, dat ook andere landen er toe zijn overgegaan, waar dit mogelijk was, hun grensgebied door dergelijke „linies" te beschermenl
De vaandelwacht volgt.. In den helderen zonneschijn klinkt er plotseling een gerommel altof er een aardbeving plaatt vindt. De tankt gaan tegen elkander in actie tijdent manoauvret, die het Frantche leger ,,ergens" houdt. Er is nauwelijks een paard in het veld te zien. De oefeningen zijn dan ook bedoeld om na te gaan, of en in hoeverre de motor mannen en paarden kan vervangen. Terwijl sommiget experts hebben beweerd, dat de cavalerie onder bepaalde omstandigheden meer beweeglijk was, vooral in moeilijk terrein, schijnt het, dat de Frantche generale ttaf In hoofdzaak overtuigd is, dat de cavalerie de snelheid van het offensief vertraagt, omdat zij den gemotorlseerden eenheden belet volledig in actie te komen en hun aanvaltcapacileit geheel en al te ontplooien. Dertigduizend man en drieduizend „motoren" (tanks, transport- en bagage-auto's en motorrijwielen) nemen aan de oefeningen deel. De radio speelt een belangrijke rol: zij vormt de verbinding tuttchen de vliegmachines en de motorrijders. Deze beide maken den inlichtin-
gendienst uit van het leger, een der belangrijkste onderdeelen van een gemechaniseerde troepenmacht, die er' bettaatl Op een draadloot verttrekt bevel komen de tankt in actie. De groottte moeilijkheid wat, hoe men hen vóór dien tijd verborgen moest houden, en nu zij gaan rijden, zijn zij nog met takken en bladeren gecamoufleerd. Toch blijkt het tlechtt drie minuten te duren, eer zij door de verkenningsvliegtuigen van den vijand worden ontdekt. . . Tot op dit oogenblik konden de motorrijdert, eveneens bedekt met takken en bladeren, in het grat liggen tlapen, want de radio is een alarmklok, waarop men Hooge Frantche absoluut vertrouwen kanl stafofficieren slaan Nu trekken 'de pade verrichtingen trouilles er echter onder gemotoriseerde middellijk op uit, teronderdeelen gade. wijl de bevelen in hun De conclusie», die ooren klinken, want zij werden getrokken, hebben onafgebroken de bleken uiterst bekoptelefoon om, langrijk. Tien minuten later
IL^rf
Eén en dertig dasen in een open boot op zee diiPlil • een lading steenkool aan boord uitgezeild voor Bombay. De reis verliep aanvankelijk voorspoedig, maar toen het schip in den Indischen Oceaan was gekomen, ontdekte men den veertienden Februari brand aan boord. Alle pogingen om het vuur te blusschen bleken vruchteloos, en daarom besloot men ten leste — na zes dagen tegen het vuur te hebben gestreden — het schip te verlaten. Er werden drie booten gestreken; de beide eerste, onder bevel van den kapitein en den eersten stuurman, werden na betrekkelijk korten tijd door een schip opgepikt; de derde, onder commando van den tweeden stuurman Webster, moest een verschrikkelijke odyssee maken, eer er aan het lijden van de bemanning een einde kwam . . .
OP LEVEN EN DOOD EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN, NAAR WAARHEID VERTELD schelpdieren los te maken, die zich aan den onderkant
van
de
boot
hadden
vastgezet,
en
voor eenigen tijd hun honger konden stillen. Van dit oogenblik af deden zij niet meer zoo vaak een poging tot opstand, misschien omdat zij er te uitgeput voor waren, misschien ook omdat zij voel-
het
precies
gekomen
was,
heeft
iemand kunnen
zeggen,
maar op
tend,
eenige
dagen
Arracan
nadat zij
hadden
verlaten,
nooit
een
Lang duurde deze rustige toestand evenwel niet,
dat
hij
moeilijkheden,
toen
de mannen
hun
kalmte te
bewaren« raakten
de
anderen
onverhoeds een aanval op hem deden en daarbij
verloop van twee dagen in een toestand van waan-
probeerden zijn revolver af te nemen, zonder twij-
zin en begonnen onderling te vechten. Een hun-
dus
ge-
fel met de bedoeling hem te dooden.
tigen en gaf er een ander 'n slag mede, zoodat de man
duurde
waren
neerviel. Misschien dat dit de bedoeling van den
vreden bemanning, en met veel te weinig mond-
nu woester dan ooit, en terwijl zij zich als wilde
aanvaller was, want er werd direct een kroes te-
voorraad
—
dieren gedroegen, ondernamen zij andermaal een
voorschijn gebracht, waarin zijn bloed werd opge-
bereiken.
poging om Horner te dooden. Webster diende met
vangen om het op te drinken. Ze werden hierdoor
de
alleen
was
en
met een
water
om
Maldive-eilanden
Bovendien zijn
of
bezat hij
kennis
het
—
doel
te
instrumenten, ook
niet
en
daar
groote
nauwelijks
kalmte
twee
en
uur;
de
mannen
standvastigheid
tusschenbeiden
bewusteloos
op
den
bodem van de
boot
echter nog woester en ze begonnen nu onderling te vechten tot zij
groot was, was hij dus gedwongen op de sterren
hen, dat hij den eersten den besten, die een hand
zoodra zij weer eenlgszins op krachten waren ge-
en de zon te varen. Maar desondanks scheen er
naar
komen, opnieuw te beginnen.
toch geen enkele reden, waarom hij de Maldive-
boord gooien.
zou
navigatie
onte-
te komen; hij trok zijn revolver en waarschuwde
—
de
gestelde
Cochin
geen
en
bijzonder
eilanden,
van
ongeoefende
op 200 mijl afstand gelegen
hebben
kunnen
bereiken.
Hij
—
schijnt
niet
echter
min of meer doelloos te hebben rondgedreven in
Horner
uitstak,
zou
neerschieten
en
over-
van
uitputting neervielen, om,
de nacht verliep verder rustig.
of ander schip te worden opgemerkt.
poging ondernam
opnieuw
toen
een
zoo goed mogelijk besturen, want van de in waarheid bijna krankzinnig geworden mannen
Den volgenden dag begonnen de moeilijkheden echter
der
ongelukkigen
de boot te doen
een
zinken, door
hadden
slotte dan ook gebeurd zou zijn, valt moeilijk te gissen,
maar gelukkig
werd
de
sloep
opgemerkt
den plug uit den bodem te rukken. Wederom had
en water echter reeds nijpend te worden, en mede
Webster drastische maatregelen te nemen om een
nadat zij één en dertig dagen op de open zee
ten gevolge van de ontzettende hitte werden de
ramp te voorkomen. Zijn taak was verre van ge-
had rondgezwalkt!
ze bevonden zich
in totaal
met hun
makkelijk, daar hij
Toen ze werd ontdekt, bevond ze zich nog zes-
behalve Horner niemand had,
die hem hielp tegen deze mannen, die met ieder
honderd mijl
niet zoo flink was opgetreden,
uur verdwaasder schenen te worden ten gevolge
hoop meer was geweest als zij niet toevallig was
van den honger en dorst, waaraan zij ten
opgemerkt!
wat
afschuwelijker
geschiedenis
verteld
worden dan nu reeds het geval is
—
moeten
of zou er
zelfs nooit meer iets te vertellen zijn geweest! Het blijkt, dat,de mannen herhaalde malen alle hoop hadden opgegeven, nog ooit gered te zullen
prooi
Webster en zijn metgezellen werden aan boord gehaald en ontvingen daar iedere zorg, die moge-
men scheen te doen verdrogen.
lijk was. Kapitein Hardie had gelegenheid met de mannen te spreken, en van hen
bemanning scheen dan
ook geen ander lot voor
het
weer moed wist in te spreken.
oogen te
door honger en
zij
Den negenden Maart —
ze waren den twintig-
er in Websters
boot
practisch
geiproken
—
was geen
eten of drinken meer, en de mannen waren letter-
zoodat er werkelijk geen
hitte, die den laatsten droppel vocht uit hun licha-
worden, en dat het telkens Webster was, die hun
sten Februari van de Arracan weggevaren
van land,
waren, om niet eens te spreken van de brandende
Alle voedsel en water waren opgebruikt en de hebben
dan
dorst te
Weinigen zouden kalm zijn
inderdaad
aan
er het leven
Webster te hadden
vernam hij, dat danken
afgebracht.
was,
Ze
dat
waren
hem, nu zij gered waren, vooral dankbaar voor de
moeten omkomen! zoo
in dergelijke omstandigheden
gebleven
als Webster,
want
een
paar dagen later trachtte dezelfde man wederom
wijze, waarop hij steeds met hen had gesproken, wanneer zij
maar
even
in
een
stemming
waren
geweest om naar hem te luisteren.
lijk buiten zichzelf van honger, dorst en hitte. Ze
de boot te doen zinken, om vervolgens, toen hem
Wat de mannen betreft, die hij had gered, ver-
besloten
dit belet werd, luide zijn voornemen te kennen te
klaarde kapitein Hardie, dat zij er nauwelijks meer
geven,
als menschen uitzagen, maar hun toestand
terwijl
toen
tot
een
Webster vóór
ware
in de
wanhoopsdaad, sloep
lag
en
te slapen,
lieten zij het lot beslissen, wie van hen zou wor-
Horner te zullen dooden.
Hierdoor was
Webster
genoodzaakt
nog
for-
dienen!
op den man aan, maar het schot miste zijn doel.
,,Ze
Misschien was dit wel het beste wat er kon gebeu-
stand en
om den geestelijken staat aan te duiden, waarin de
ren.
Hun oogen
mannen zich toen reeds bevonden! Het lot trof 'n
zouden er misschien nog meer moeilijkheden zijn
zekeren Homer, en reeds besloot men 't plan ten
gerezen, maar nu vloog er, toen Webster opnieuw
men waren met zweren overdekt, en ze leverden
uitvoer te gaan
brengen, toen Webster door het
geladen had, juist een vogel over de sloep en in
het meest beklagenswaardige
wakker werd en, ontdekkend wat er ging
plaats, dat de man werd neergeschoten, werd het
Ik ooit heb gezien. Toen ze aan boord waren ge-
lawaai
tot
kannibalisme
is
voldoende
gebeuren, net op tijd in staat bleek in te grijpen en Horners leven te redden.
Indien
schepeling
was
doodgeschoten,
gelukkige
voorval
verlichtte
van den scheepsdokter: verkeerden
In
ze konden puilden
een
zeer
uitgeputten
niet op 'hun uit de kassen
toe-
beenen
staan.
en
leken
ze
meer op geraamten dan op menschen. Hun lichaschouwspel op, dat
bracht, riepen ze niet anders dan „Water! Waterl".
dier geraakt, zoodat het in de boot viel. Dit
Gek van teleurstelling, wachtten de verdwaasde
de
de
situatie
eenlgszins, daar de vogel onmiddellijk aan stukken
ledere man dronk gemiddeld In de eerste zes uur, dal zij aan boord waren, twee liter water!"
mannen tot het donker werd, vastbesloten Webster
gescheurd en rauw
nu zelf te dooden. Maar dien avond,
rig waren de mannen, dat er letterlijk niets van
kend werd, deed het Ministerie van
hielp bij het besturen van de boot, merkte Horner
het
officieel onderzoek instellen en na korten tijd ver-
wat
werden verslonden!
zijn
schuwde
kameraden Webster,
verdedigen.
Den
van
die
er
plan in
volgenden
waren. slaagde
dag
terwijl Hij
hij
waar-
zichzelf te
ontstonden
er
dier overbleef;
verorberd werd. Zoo hongezelfs
Na deze gebeurtenis
de
beentjes
en
veeren
Toen deze bijna ongeloofelljke geschiedenis be-
leende koningin schenen
"H
misschien het beste beschreven door de woorden
scher op te treden. Hij trok zijn revolver en legde
terugkeer
A
wordt
den gedood om als voedsel voor de anderen te Deze
**
door kapitein Hardie van de City of Manchester,
vijven in de boot — opstandig. Als Webster echter zou er nog 'n heel
*%'
zij geen enkele hulp te verwachten. Wat er ten
Na korten tijd begon het gebrek aan mondkost
—
w
Intusschen moesten Webster en Horner de boot
Deze bedreiging had het gewenschte gevolg, en
de buurt van de vaarroute, in de hoop door een
mannen
0»U»4lfe3
ner wist een kleine ijzeren handspaak te bemach-
Na een korte, doch hevige worsteling lukte het den stuurman hen terug te drijven. Maar de rust
heel
.
na
de
kwant Webster tot de
waren te bespeuren, en
wederom
och-
tevoren
ontdekking, dat de beide andere sloepen nergens meer
echter
***&*
den niet tegen Webster opgewassen te zijn. want ofschoon Webster en Horner er In slaagden
Hoe
■***»■»-
die
de mannen wat
gekalmeerd, en ze waren nu ook In staat om wat
Victoria
de
Handel een
Albert-medaille
aan
Webster, die door zijn moedig optreden het leven van zijn metgezellen had geredl
F
r *;"•
Z.K.H. Prins Bernhard met de beide Prinsesjes, naar een foto, door H.M. de Koningin gemaakt.
1 in September zal Prinses Irene te Amsterdam worden gedoopt in de Nieuwe Kerk. — Wij geven hier de fraaie zilveren doopvont weer, die bij deze plechtigheid gebruikt zal worden.
YJ*
■
2. H. Ms. Flottleljeleider „Tromp" verlaat onder enorme belangstelling de haven van Nleuwediep voor zijn reis naar Nederlandsch Indlé. 3- Ter herdenking van het 100-jarig bestaan der Nederlandsche Spoorwegen zullen er met ingang van 1 September bijzondere postzegels worden uitgegeven, in de Irankeerwaarden van 5 en ^'/j cent. Die van 5 cent stelt de oudste, die van W/i een moderne locomotief voor.
ASSÏ,
,
■■mt ■—.. «"'■'
UIT DE WERELD VAN DE SPORT
1. Op 't sportprogramma, dat Zondag l.l. op de Veka-baan te Amsterdam werd afgewerkt, stond ook 'n nummer rolschaatsjöring, 'n nieuwe sport, die voor het eerst In ons land werd gedemonstreerd. 2. Nederland aan slag
in den honkbalwedstrijd Nederland-België, die te Amsterdam plaatj vond en die door ons land met 9 — 0 werd gewonnen. 3. Tin! Burggraaf Is er in geslaagd 't Nederlandsche record 800 meter borstcrawl te verbeteren en van 12 minuten 47.9 seconden te brengen op 12 minuten 29.2 seconden. - De heer P. H. J. Dogger, secretaris van de technische commissie van den K.N.Z.B., feliciteert de nieuwe recordhoudster met haar succes. 4-6. Van de dames-athletlekwedstrijden om den Jullana-beker, op de Sintelbaan te Amsterdam gehouden. - 4. Tijdens de tachtig meter horden, gewonnen door mejuffrouw A. Doorgeest, tweede van links. 5. Mejuffrouw G. Slisser, van Sagitta, die het nummer speerwerpen won. 6. De finish van de honderd meter, gewonnen door Fanny Koen.
|H a
1939 5 CENT 5
//
DE GIER
DE INSPEC'TEÜH (1HEKP HEM BIJ DEN SCHOUDER. ..GAUW!" RIEP HU. ..ZKO OP, WIE IS HET? WIE HEEFT HET GEDAAN? IEDERE MINUUT IS KOSTBAAR . . . !"
##
ik houd nóg vol, dat je meer van de zaak afweet, dan je zegt. Ik zal je in arrest stellen als onontbeerlijke getuige in deze zaak..." Small lachte smakelijk. „Mijn waarde inspecteur, dat kan ik je niet beletten...." antwoordde hij.
cW 2&i^o£2 *&&*£
GEAUTORISEERDE Op een avond heeft er in Nerv Y .; .t-n autobotsing plaats. De toegesnelde agenten zien naast den wagen een J.-odc liggen. De conclusie lijkt duidelijk: de man moet na de botsing uit den auto geslingerd zijn. Een der omstanders herkent den doode, en wijst de agenten er op. dat het hier geen ongeval, doch een moord betreft. Wanneer men hem nadere bijzonderheden wil vragen, blijkt hij echtei ongemerkt verdwenen. In den auto vindt men nu een kaartje, waarop de kop van een gier geteekend staat. Een der agenten heeft in den verdwenen man Pudge Rogers herkend, en men vereenzelvigt hem nu met ..De Gier", een massa-moordenaar. Pudge Rogers begeeft zich naar de woning van den om het leven gekomen Ayres. maar het blijkt, dat men hem is vóór geweest. De safe is opengebroken! Als de politie verschijnt, neemt hij de vlucht en ontkomt in een taxi. De lezer maakt nu kennis met majoor Damion Havik, een — in de oogen der politie — sinistere figuur, die dezelfde blijkt te zijn als Pudge Rogers. Havik is het slachtoffer van een zeer intelligenten misdadiger, die door allerlei manipulaties den schijn wekt. dat Havik degeen is. die de reeks opzienbare moorden van den laatsten tijd op zijn geweten heeft. Den volgenden morgen verijdelt Havik een poging om inspecteur Booker in zijn, Haviks, huis den dood te doen vinden door den beet van een gifslang. Havik krijgt bezoek van een actrice. Evelyn Dwan. wier mededeelingen. In verband met het gebeurde, ernstige verdenking doen rijzen tegen haar stiefvader. Walter Ware, die een halfbroer was van Williard Ayres en zijn eenige erfgenaam. Hij zou Ayres door den Gier tegen een geldelijke vergoeding hebben doen vermoorden. Met zijn as^ijitent in zijn auto op weg naar de actrice, overkomt Havik eenige dagen later een verkeersongeval. Het blijkt, dat ook dit het werk van den Gier is; de stuurinnchting van Haviks auto is n.1. opzettelijk defect gemaakt. Zoowel hij als zi|n assistent worden echter als door een wonder gespaard. Booker laat Havik op allerlei manieren controleeren en bewaken, doch Havik eischl. dat de politie deze maatregelen achterwege laat. Hij wil den ..Gier gelegenheid geven in zijn nabijheid te komen om een denkbeeld te krijgen wie hij is en wie er tot zijn bende hooren. Dfnzelfden dag wordt Havik door helpers van den Gier ontvoerd en voor ;i)ii misdadicicn tegenstander geleid. De Gier laat hem de keus: óf lid worden van nin organisatie óf een afschuwelijken dood sterven in een luchtdicht afge•doten glazen klok, waarin hij zal moeten stikken of die hij zal kunnen stukslaan om verslonden te worden door de haaien, die om hem heen zwemmen in een reusachtig aqu.irmm Havik Z'et echter kans te ontsnappen ondanks bijna onoverkomelijk lijkende bezwaren en heinkl na lang zwerven weer Zl)n huis Den \ olaend.-ii avond wordt er op hem geschoten, terwijl hij zit te lezen. Znn bediende roept de hulp in van inspecteur Gnnnell. die juist de ronde doet in deze '.i. il k.
TT vt'! schot is Mini (k-n ovcrkHiit van
V
E
R
T A L
N G
Grinnell trok zijn revolver en klom door het open raam. Small en de ander volgden hem. Het duurde even, eer zy den schakelaar van het electrisch licht hadden gevonden. Toen, nadat ze het licht hadden aangedraaid, snelden zy naar den voorkant van het huis en bekeken de ramen. Ze waren gesloten en de pinnen zaten er op. „Naar boven!" riep Small. De schakelaar van het licht zat in de hall. Het licht flitste aan en ze renden de trap op, de voorkamer in. Small wees opgewonden naar een klein plasje water op den parketvloer vóór een der ramen. „Hier heeft hij gestaan, terwijl hij schoot," riep hij uit. „Dat water is beslist uit zijn kleeren gedropen. Hij moet hier hebben geknield en den loop van zijn wapen op de vensterbank hebben laten rusten. Kijk, je kunt de sporen er nog van zien. We doen het beste, niets aan te raken voordat de moord-brigade gekomen is." „Ja, ze zullen natuurlijk liever niet hebben, dat wij hier rondloopen en de sporen bederven," antwoordde de inspecteur. „We zullen maar weer teruggaan, Mr. Small! Ik zal uw verklaringen noteeren terwyl wij op de brigade wachten." Small knikte en volgde den inspecteur naar buiten en naar de woning, waar het lichaam nog op den grond lag. Benson hield er de wacht bij. Vijf minuten later hield de auto van de brigade stil voor het huis en inspecteur Booker sprong er uit, gevolgd door een half dozijn van zyn mannen. Niemand van hen zag de gebogen gestalte van professor Pheneas Watts, toen hü uit de schaduw tevoorschijn trad van het huis, waar de moordenaar op zyn slachtoffer had geloerd. Iemand anders liep vlak vóór hem uit. Deze was uit de garage van Bender gekomen en verdween in den regen en de duisternis. Maar Watts, wiens oogen nog uitstekend schenen te zyn voor een man van zijn leeftyd, volgde zoo onhoorbaar en geluidloos als de dood zelf. HOOFDSTUK XIII. Havik herleeft. . . . ■ Hetgeen Small aan de politie vertelde, was kort en zakelyk. Hy en Havik hadden in de bibliotheek gezeten; pratend en lezend hadden zy den avond doorgebracht. De majoor had onder de leeslamp gezeten waar het lichaam was gevonden, terwyl hij, Small, aan de tafel in hel midden van het vertrek zat. De gordijnen waren niet neergelaten geweest, zoodat iedereen van buiten af de gestalte van den majoor had kunnen zien, vooral daar het licht van de leeslamp van boven af récht op hem viel. Ongeveer een kwartier voordat het fatale schot was afgevuurd, had Small, die zich wat vermoeid had gevoeld, zijn voornemen te kennen gegeven, naar bed te willen gaan. Hy was naar boven, naar zijn eigen kamer gegaan. Benson bevond zich ergens aan den achterkant van het huis, waar hy nog een en ander van zijn werk had af te maken. Neen, hij had den butler niet gezien, maar hij had hem wel gehoord. Het was zijn plan geweest, zoo vertelde hij, om onmiddellijk naar bed te gaan zoodra hy op zijn kamer was. Hy had echter een boek zien liggen, waarin hij den vorigen avond had gelezen. Slechts van plan om het maar even in te kijken, was hij een oogenblikje gaan zitten. Maar hij had het boek ten slotte weer zóó interessant gevonden, dat hij in het geheel geen erg had gehad in het verstrijken van den tijd. Het geluid van het schot en het gerinkel van glas had hem doen opspringen. Hy snelde de trap af en samen met Benson, die hy onderaan de trap was tegengekomen, wras hij de bibliotheek binnengegaan. Het lichaam lag toen, zooals het nu nog lag, en ze hadden ook overigens niets aangeraakt. Een oogenblik tevoren had Benson, terwijl hij aan den achterkant van de woning door het raam keek, den inspecteur voorbij zien gaan. Natuurlijk was zyn eerste gedachte geweest naar buiten te snellen en den inspecteur te roepen. Toen Benson zyn verklaring aflegde, kon hij niets toevoegen aan hetgeen Small had verteld. Beiden waren eenstemmig van oordeel, dat de dood onmiddellijk moest zijn ingetreden, daar zij geen van beiden meer iets hadden gehoord sinds het oogenblik, dat het schot was afgevuurd, ofschoon ze alle twee binnen eenige seconden in de kamer waren verschenen. Small, die een snel onderzoek had ingesteld, was er zeker van geweest dat de majoor niet meer had ademgehaald toen hij hem bereikt had. De politie-dokter verscheen voordat de beide mannen hun verklaring geheel hadden afgelegd en ondertcekend. Tprwijl zij hem met het lijk achterlieten, en een man in burgerkleeren hem bij hel onderzoek hielp, begaf Booker zich weer met de anderen naar het kleine spreekkamertje aan den achterkant van het huis.
- 12 -
„Wat denk je van het briefje, dat Havik heeft gekregen? Dat briefje van „De Gier"?" vroeg hij. „Ik kan niets toevoegen aan hetgeen Majoor Havik u reeds heeft verteld," antwoordde Small. „Natuurlijk verwachtte hij een aanval. Hij hoopte er zelfs op. Hij vroeg u, uw mannen te willen wegnemen, opdat zijn vijanden de gelegenheid zouden krijgen zich te vertoonen. Ik ben er echter zeker van, dat hij niet had verwacht, dat zij reeds zóó spoedig zouden toeslaan. Evenmin had hy gedacht, dat zy het op zóó'n manier zouden doen. „De Gier" is.... ja, hoe zal ik het zeggen.... subtiel, en hy voert zijn misdaden ook op subtiele wijze uit. Ik kan me niet voorstellen, dat een dergelijke moordaanslag iets voor „De Gier" is. Evenmin was de majoor — hoe groot zyn persoonlijke moed ook was — er op voorbereid, dat men hem op een dergelijke manier uit den weg zou ruimen. Het lijkt wel een gangsters-moord!" Booker knikte. Een oogenblik heerschte er stilte terwijl hij het kleine vertrekje op en neer liep. Toen wendde hij zich weer tot den secretaris. „Havik is dood," viel hij uit, „dus nu kan het geen kwaad meer i lij te vertellen, wie hij was en hoe hij er in geslaagd is al die jaren i it de gevangenis te blijven. Denk er aan, ik ben niet van gisteren en ik ben ook geen idioot. Hy heeft den commissaris een rad voor «e oogen gedraaid, toen hij hem wijsmaakte dat zyn eenige bedoeling was de uitdaging aan te nemen, die „De Gier" tot hem lad gericht, maar mij heeft hij er niet mee tusschengenomen. Kom, hnall, spreek nu eens eerlijk uit: is het niet zoo, dat Havik zelf . De Gier" was?" Small lachte hartelijk. „Mijn waarde inspecteur," zei hij bijna plagend, „gelooft u nu vèrkelyk, dat ik zoo naïef zou zyn om dit te erkennen, als het zoo v.as, en mij daardoor als de medeplichtige van Havik aan te geven? Maar ik zal openhartig tegen u zyn. Havik meende het doodeerlyk, I )en hij zei, dat hij „De Gier" te pakken wilde krijgen. Maar hoe komt u er bij om te veronderstellen,, dat hij zélf dat lugubere heers hap was?" „Hij is in zooveel gevallen verwikkeld geweest, dat je alles van hem zoudt gaan gelooven," antwoordde Booker opgewonden. „En \'at je ook beweert, Small, ik hen vast overtuigd, dat jij me ook probeert voor den gek te houden! Hier is* mijn theorie in een notedop; „Havik was „De Gier". Hij vond, dat de grond hem te heet onder de voeten werd en schreef dien brief, om ons op een dwaalSi ioor te brengen. ..." „Als Havik „De Gier" was, wie heeft hem dan doodgeschoten?" viel Small den inspecteur in de rede. Booker haalde zijn schouders op. „Hij had vijanden genoeg! Je hebt juist zelf gezegd, dat de wijze vv aarop, hij is vermoord, aan gangsters-methoden doet denken. En
De plotselinge komst van den rechercheur, die in de hall op post stond, voorkwam Bookers antwoord. „Er is een oude man in de andere kamer, mynheer, die zegt, dat hij u wil spreken," rapporteerde de rechercheur. „Hij zegt, dat zijn naam Watts is." „Professor Pheneas Watts, die hiernaast woont," verklaarde Small. „Laat hem binnenkomen," beval Booker. „Daar hij zoo vlak bij woont, kan hy misschien iets gewichtigs hebben mede te deelen." De rechercheur verliet de kamer, en kwam direct daarop terug, gevolgd door Watts. Hij droeg een verschoten regenjas, waar het water van afdroop. De regenspatten zaten op zijn gezicht en in zijn haren. Hij zou er zeker belachelijk hebben uitgezien, indien zijn gezicht niet zoo'n vastberaden trek had vertoond. Hij keek den inspecteur een oogenblik door zijn dikke brilleglazen aan, zijn oogen half gesloten voor het scherpe licht. „Bent u inspecteur Booker?" vroeg hij. „Ja. dat ben ik." antwoordde Booker voor zijn doen vriendelijk. „Men heeft mij gezegd, dat u een belangrijke mededeeling hadt te doen." Watts knikte ijverig. „Méér dan een. mèèr dan een, inspecteur! Ik heb namelijk gezien, dat het schot werd afgevuurd! Ik stond op geen twintig pas afstand van den man, die het schot afvuurde. „Wat zeg je?" De inspecteur sprong als geëlectriseerd overeind. Watts staarde hem rustig aan. „Ik zei. dat ik het schot heb zien afvuren," antwoordde hij. „En schreeuw niet zoo tegen me. Het maakt me zenuwachtig. Niet alleen heb ik het schot zien afvuren, maar ik ben den man, die geschoten heeft, ook gevolgd, maar hij is me in de duisternis ontkomen. Ik geloof echter zeker, dat ik weet wie het was!" De inspecteur greep hem bij den schouder. „Gauw!" riep hij. „Zeg op, wie het is! Wie het heeft gedaan! ledere minuut is kostbaar!" Watts rukte zich kwaad los. „Houd je toch kalm, inspecteur Alles op zijn tijd! Als je mij beter hebt leeren kennen, zul je begrijpen, dat ik er niet de man naar ben om mij te laten aanblaffen of om mij te laten haasten. Small hier zal je hetzelfde kunnen vertellen. Ik ben doornat, en vocht is erg slecht voor mijn rheumatiek. Ga mee naar naastaan, waar ik woon, dan zal ik je alles vertellen wat je weten wilt, als ik eerst droge kleeren heb aangetrokken." „Maar man, we moeten voortmaken!" riep Booker. Watts draaide zich om en begaf zich naar de deur. „Je moet zelf weten wat je wilt doen," zei hij, over zyn schouder heen. „Of je gaat met me mee naar huis, óf je wacht hier tot ik terug kom om je een en ander te vertellen. Je moet zelf weten wat je wilt — mij kan het niet schelen." Booker ziedde van woede. Maar hy kon niets doen. Terwijl hij al het mogelijke deed om zich te beheerschen, volgde hij den excentrieken professor. Deze bleef in de deuropening staan. „Je kunt beter ook mee komen. Small," zei hy. „Misschien is het goed als je er bij blyft." Een oogenblik scheen Booker van plan om te protcsteeren. Maar, de wijste partij kiezend, knikte hy toestemmend. En terwyl Small in zichzelf lachte, volgde hij de beide mannen. De politie-dokter die zich over het lichaam boog van den vermoorde, kwam overeind toen Booker de kamer binnentrad, om tegen Grinnell te zeggen, dat hy met professor Watts meeging. „Hoe lang is het geleden, zei u, dat (fie man werd gedood?" vroeg hij aan Grinnell. Grinnell keek op zijn horloge. „Op vijf minuten na precies een uur," zei hy. „Die beide andere mannen. Small en Benson, kunnen mijn verklaring bevestigen." De dokter haalde verachtelijk de schouders op. „Luister eens, inspecteur," zei hij kwaad, „ze gaan hier zeker met hocus-pocus om. Ik beweer niet, dat ik detective ben, en daarom zal ik je dus óók niet vertellen, wat er allemaal aan de hand is. Maar als die twee mannen je zeggen, dat het nog geen uur geleden is, dat deze man hier werd vermoord, dan leggen zy een verklaring af, die niét juist is! Ik heb te veel lijken in mijn leven gezien om niet met eenige zekerheid te kunnen consfatecren, hoc lan^ iemand ongeveer dood is. En ik zeg je, dat deze man hier vijf a zes uur geleden is gestorven — als het nog niet langer is." (WoTdi vervolgd)
13 -
DE PRIJSWINNAARS
OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 16 AUGUSTUS OP LOS
e
A Ml
B
€
2
6
L
l L
A
6
0
M I- r £ &
D | 6
€ 1?
€
A
1
K| f 1 €
Til €
S
Q
48. familielid
49. afkorting van een titel 50. bijwoora
51. 53. 54. 55.
9
1^ A T P o pHi A
T
B || N
E
M 1
€
Q
1
P
K
■ «■ ■ « II« ■1
I W A
37. bijwoord 38. en dergelijke (afkorting) 40. schaal van een vrucht 42. deel van een vinger 44. oudste (afkorting) 46. gevangenis 47. gemeente in de provincie Gelderland
F
L
01 1 M
€
KRUISWOORDRAADSEL
SING KRUISWOO RDR AAD SEL
B IC
KAMRAADSEL
| h
U
€
E||6
e
L
6
P
€
T
E
€
deel van een schip meisjesnaam heldendicht moeilijk samen te drukken VarUéMli
1. 2. 3. 4. 5. 6.
L
9.
P
L
OPLOSSINC RUITENRAADSEL Borltontaali 1. muzieUtn.itrument 4. bedwang
7. voorzetsel 8. öetlj
10. voertuig 11. onder anderen Ufkor tin«) 12 coarantenjongen
\i. ranglelwoord 16. schriftetijk bewijs
17. 18. 19. 21.
tweeklank meisjesnaam achting muziekterro (afkorting) 22. bergplaats 23. houten val
25. afkorting op recepten 27. bier 29. door etsen verkregen
plaat 30. boom 32. ontkenning 34. deel van een ontkenning |Kranich) 35. slim
10. 14. 15. 18. 20. 22. 24. 26. 28. 29, 31, 33. 35. 36. 38. 39. 41. 43. 44. 45. 50. 52.
veter schrijfgerei muzicknoot uitroep ellende rhythmische beweging der voeten kuip, waarin men zich baadt vlaktemaat vochtig telwoord visch knaagdier bevrachten bestelling bloem ieder telwoord plechtige bevestiging als 31 verticaal plaats in Gelderland gulden (afkoriing) eind kleine gemeente ijzerhoudende grond bewoner van Ierland boom buitenste omtrek muzieknoot uitroep
INVULRAADSEL
Horizontaal: 1. schrift, waarin geen klank, maar begripsleekens worden gebruikt. Verticaal: 1. inkomend landverhuizer
i
roeier van een gondel min of meer ondergeschikt helper heerschappü voeren tentoonstelling Te gebruiken letters: a, a, a, c, d, d, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, g, g, g, h, h. i, i, i, i, i i, i, i, i, 1, m, m, m, n, n, n, n, o, o, o, p, pi r, r, r, r, r, s, s, s, s, », t, t, t, t, t, x.
k^
V
€
H
<
M
D
V
{
17
A
A
J 44
A
N
M
A
V
JV
I
B
A
0
D
N k nÄ
M
A
A
o to
L
M
L
Mf
fi1 Hv
A
A
e
S V
f
e e c
e
A
^
V
1
^
L
L
e e e
C
e
t
R
N
D
e
D
€
r
P^
w
rneliien
riil'Ct»"!! lunchen effenen stennneii lomllijn ankeren uit eten glanzen naasten tafelen opmaken
WOORDZOEKEN
Neem uit elk van onderstaande zinnen één woord. Plaats deze achter elkaar, dan vormen zij een bekend gezegde.
1 2 3 ^5678 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 11, 24. 33, 19, 1, 14, 16, 13, 28 = een visch 6, 12, 14, 13, 22, 26, 27, 5 waarborg 35, 25, 4, 1, 23, 30, 10 - den zegen geven 32, 37, 34, 14, 17, 31, 2, 38 = toekennen van een prijs 8, 18, 21, 14, 20, 12, 3 - beurtschippcr 32, 7, 15, 9 -- verzoek 36, 38, 29,
17, 7,
10
=
insteken
n
2 3
naslaan
4
CU A lil» l.AnülToN
5 Van links boven naar rechts onder:
Van links onder naar rechts boven:
1. hemellichaam
6. getij
pa.slel
2. iamilielid 3. deel van een ontkenning (Fransch)
7. jongensnaam (afkorting) 8. onderdeeltje van een viool 9. een'betreden en gangbare weg
4 gemeente in Utrecht 5. plechtige afkondiging 8. zinnebeeld van roem 9. gereedschap 10. kom 11. uitroep 12. jongensnaam
10. 13. 14. 15. 16.
hijschwerktuig peulvrucht per order (afkorting) meisjesnaam uitsteeksel aan den kop van dieren
17. houten vat
De hoofdprijzen konden deze week worden toegekend
aan:
mevrouw A.
C.
mevrouw M.
Hagels-Kollen,
1. Wanneer men in een bosch wandelt, stoot men wel eens onverwachts op een vossen- of konijnenhol. Het hol van een konijn ziet er echter anders uit dan dat van een vos. Wanneer men een vos of een konijn onverwachts uit het oog verliest, kan hel wel eens zijn, dat er een hol dicht in de buurt is. Zij die met de gewoonten van deze dieren vertrouwd zijn, gaan er dan wel eens naar zoeken. Maar de leek kan zijn tijd werkelijk wel beter besteden. Hoogstens zou een plukje haren aan een struik hem den weg naar het hol kunnen aantoonen. Maar die kans is natuurlijk zeer gering. 8. Het zal dan ook niet vaak voorkomen. 9. Het zijn daarom gewoonlijk jagers en dergelijken die in zoo'n geval een hol weten te vinden. 10. In sommige streken is de grond dikwijls geheel door konijnen- of vossenholen ondermijnd.
6 7
•
1
'A. 4. 5. ti. 7.
^
De letters, goed ingevuld, (in elk vakje één letter) vormen woorden in horizontale richting van de volgende beteekenis: 1. rusten 2. op één punt küken
groehte dralen heeslergewas een juiste voorstelling van iets hebben de lucht in een vertrek door den tocht ververschen.
De letters in de met sterren versierde vakjes vormen, van boven naar onder gelezen, den naam van een filmster. Wij stellen een hoofdprüs van ƒ 2.5(1 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeden onder de goede oplossers. Antwoorden in Ie zenden vóór 6 Sept. aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 6 Sept. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.
de
mejuffrouw W. den heer A.
Beus,
Schulz,
Paraps,
De
werden
Morel,
verworven
Ulrechl;
Rooymans,
mejuffrouw v.
Budel;
Dongen, Schiedam;
mejuffrouw L.
Veendljk,
Amsterdam;
mejuffrouw J.
Rombout,
Zwijndrecht;
den heer J.
door:
's-Gravenhage;
mevrouw Mutsaers, mejuHrouw M.
Enschede;
Utrecht;
IJmuiden.
troostprijzen
mevrouw D.
's-Gravenhage;
Brussel;
den heer Baumann,
J.
Groenesteyn,
's-Gravenhage;
den heer D. Vis, Sommelsdijk; don heer J.
1
karkas re^en
w
f i ir ^
ONZE FILMPUZZLE - ZIGZAG RAADSEL
OPLOSSING TEEKENINGENRAADSEL ader
1 Dl
den heer W.
Chanson haasten ■fwijkcii
L
-
VAK-LOGOGRYPHE
OPLOSSING N-FILMPUZZLE
A
JA
4
2. nitwüking
3. 4. 5. (5.
Door juiste invulling der letters in de daarvoor bestemde vakjes krijgt men van 1 tot 38 een bekend gezegde.
OPLOSSING GETALLENRAADSEL
ïpr^rfy
v. v.
Gog, Vugt,
den heer v.d.
Pais,
den heer M. J. J.
Rotterdam; Rotterdam;
's-Gravenhage; Remé, Venlo;
den heer L.
C.
den heer T.
de Weger,
Jansen,
den heer R.
Tinga,
Rotterdam;
den heer E.
Stenz,
Ginneken;
M.
Zutphen; Scheveningen;
den heer G.
H,
den heer A.
Spoormakers,
Binibergen,
Maastricht;
Eindhoven;
den heer C. J. Kessen, Amsterdam; den heer H. A. de Roos, Amsterdam. Den
hoofdprijs
de heer A.
van
Bles,
De troostprijzen mejuffrouw V.
de filmpuzzle
vielen
ten deel aan:
Buurman,
Z.O. Beemster;
mejuffrouw T.
Wilke,
Deventer;
mejuffrouw B.
Kraak,
Rotterdam;
den heer B.
A.
den heer G. den heer T.
de
Leijster,
Bouwhuls, J.
verwierf:
Princenhage.
M.
's-Gravenhage;
Zutphen;
Ruften,
's-Gravenhage;
den heer M. Swemmelaar, Rotterdam; den heer H
Raspe,
den heer J.
v. d.
den heer
M.
Groningen;
Engel,
Versprille,
Rotterdam; Oegstgeest.
ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen van iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar, In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 6 Sept. in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 6 Sept.
-lip,, ^1»;
#7i
«t^
v ■
ï;t
W. C. Field« en Mary Forbes.
Blacaman, de bekende fakir. REGIE:
GEORGE MARSHALL i
UNIVERSAL-FILM Larson E. Whlpsnade W. C. Fields De groote Edgar Edgar Bergen Charlie McCarthy ... Charlie McCarthy Mortimer Snerd Mortimer Snerd Vickie Whlpsnade .. Constance Moore Mevrouw Bel-Goodie Mary Forbes Mr. Bel-Goodie Thurston Hall Prinses Baba Prinses Baba Phlneas Whlpsnade John Arledge De butler Charles Coleman Corbett Edward Brophy Burr Arthur Hohl Blacaman Blacaman
Larson E. Whlpsnade is eigenaar van een circus, dat door woedende schuldeischers van de eene plaats naar de andere verjaagd wordt. Bovendien taat de verstandhouding tusschen de artisten en hun zonderlingen patroon veel te wenschen over. Het is vooral Charlie McCarthy, de pop van den buikspreker Bergen, die onafgebroken allerlei stekelige opmerkingen aan het adres van Whipsnade's tomaatrooden neus richt en die op zijn beurt door den woedenden Larson keer op keer gesard wordt. Bergen, die tevergeefs op zijn salaris wacht, besluit met Charlie McCarthy en zijn tweede pop, het Edgar Bergen met Charlie McCarthy en Mortimer Snerd.
t
P
\ { ê^ m
wm
■
I '. ■
..
U.VA;'.
-v
boertje Mortimer Snerd, ontslag te nemen. Dit voornemen wordt echter niet uitgevoerd, omdat Vickie,Whipsnade's lieftallige dochter, arriveert. Haar schoonheid maakt op Bergen diepen indruk. Het meisje merkt a' ras, dat haar zoogenaamd luchthartige, zonderlinge vader gebukt gaat onder financieele zorgen. Zij vindt Bergen hèèl erg aardig, doch om haar vader in zijn financieele moeilijkheden te helpen is zij vriendelijk tegen den rijken Roger Bel-Goodie, 'n leeghoofdig jongmensch, die met haar wil trouwen. Bergen, die zijn liefde op wreede wijze ziet verstoord, bevindt zich met Charlie en Mortimer in den circusballon als Whlpsnade nadert en de kabels kapt. Grunzend van genoegen ziet de circuseigenaar zijn aartsvijanden verdwijnen. Hij denkt hen voorgoed kwijt te zijn, maar Bergen springt, Charlie in z.jn armen gekneld, met behulp van een parachute naar beneden en belandt op den auto van Vick e die op weg is naar haar bruiloft. Mortimer, die het In den ballon erg leuk vindt. Is achtergebleven, maar de drie personen in den door de parachute onhandelbaren wagen veroorzaken een aanrijding en worden achter slot en grendel gezet. Inmiddels wacht Roger Bel-Goodie op zijn bruid ten huize van zijn angstwekkend snobistische ouders . . . Dan komt Whlpsnade in vol ornaat binnenwandelen en zijn onbeholpen manier van doen veroorzaakt een paniek onder de aristocratische gasten. Hij gaat echter onverstoorbaar verder met het vertellen van idiote jachtverhalen en men staat op het punt hem de deur uit te gooien als Vickie, eindelijk vrijgelaten, binnentreedt. Bemerkend hoe haar vader bejegend wordt, weigert zij met den hooghartigen Roger te trouwen en vertrekt met haar vader In een Romeinsche» zegekar, waarvoor twee vurige paarden gespannen zijn. Onderweg passeeren zij Bergen en McCarthy, die treurend op een fiets zitten. Maar na eenigen tijd constateert Mortimer Snerd, die nog steeds in zijn luchtballon zit, door een verrekijker, dat de geliefden elkaar voorgoed gevonden hebben . . .
W. C. Fieldt, James Bush en Connie Moore.
W. C. Fields en ïijn poppen-evenbeeld
GEMENGD NIEUWS LANDEN ZOEKEN NIEUWE NAMEN e toename van het internationale verkeer heetl tol ^et zonderlinge gevolg geleid, dat verscheidene oude '""den ontevreden zijn geworden -net den naam, waaronder xj aan andere landen bekend inn. Vaderlandsliefde heeft hen er toe gebracht een nieuwen naam voor hun land te xoeken, een die beter hun grootheid of oorsprong lot
D
WEEKMENU. Maandag:
Groentesoep; aardappelen en princesseboonen; vruchtengmwel.
Dinsdag:
Koud vleesch, aardappelen en tutti-frutti; vanillevla met bitterkoekjes.
Woensdag:
Gepaneerde kaasplakken, aardappelen en bloemkool; bananenvla.
Donderdag: R\jst met garnalen en gebakken lomaten; vruchtensla, Vrijdag:
Zaterdag:
Zondag:
Rloemkonlsoep; schotel vah witte beunen met Andalousesatis. Aardappelcroquetjes, run~ derlapjes, en snljboonen. Nierbroodjes; kalfsbiefstuk, aardappelen en doperwtjes; fruit.
RECEPTEN UIT HET WEEKMENU Hoeveelheden voor 4 personen. Bananenvla. Benoodigd: 4—C mooie, gave bananen, 1 citroen, 1 fl. bessensap, H H. frnmbozensap, basferd suiker, pl.m. 75 gr. aardappelmeel. Bereiding: De bananen schillen, aan plakjes snijden en de plakjes besprenkelen met citroensap en er wat suiker over strooien. De bessensap en het frambozensap verdunnen met een gelijke hoeveelheid water en aan de kook brengen. Een stukje citroenschil er in aftrekken. Het sap binden met anngemengd aardappelmeel en de massa op smaak ufmaken met suiker. De vla afltoelen en de plakjes banaan er aan toevoegen. Schotel van witte boonen met Andalouse-saus. Benoodigd: 8 tomaten, 400 gram witte boonen, mayonnaise van 2 eidooiers, wat peterselie, azijn, olie, peper, zout, 1 blikje tomatenpurde. Bereiding: Schil de tomaten, halveer ze
"loo'Z'we^dafSiam ^-Tverandert in Thai. hetgeen beteekenl lind der" Vr!jheid'-. Rnland heel Suomi, het land der Meeren. Japan wenschlViJn eigen naam Nippon Ie veranderen in Dai Ntppon, Groot
en hol ze voorzichtig uit met een lepeltje of met den rugkant van een aardappelmesje. Kook de geweekte witte boonen gaar in het weekwater met zout. Giet ze af en laat ze bekoelen. Marineer de boonen gedurende ongeveer een half uur in olie, azyn, peper en zout. Voor de Andalouse-saus, maakt men op de gewone wijze mayonnaise en roert hier door zooveel tomatenpur^e tot de mayonnaise er goed naar smaakt en mooi van kleur is. Vul de tomatenbakjes met witte boonen en bedek ze met de Andalouse-saus. Leg in het midden van leder bakje een groen blaadje peterselie. Schik de tomaten op de eene helft van den schotel en leg op de andere helft de witte boonen. Strooi over de boonen wat fijngehakte peterselie. Presenteer de rest van de boonen en de Andalouse-saus er apart by.
^^"oor^olVtr tampan .anden is dikwijls xeer interessant Espana (Spanje) is aïgeleid van Hesperia, hel Land van het ^esUn de naam dien Grl'ksche dichters eens aan Italië hebben gegeven. Holland beteekenl letSS hol" (laaggelegen) land; Zwitserland werd oorspronkelijk door de Romeinen Sylvatlca het Land der Wouden, genoemd. Buenos Atres. Goede Lucht en Argentina, Land van Zilver, zijn de poeltsche namen, d.e de eerste Spaansche pioniers hebben bedacht.
HOE KLINKT UW STEM? len is op hel oogenblik algemeen van meening. dal men uit iemands slem eerder lijn karakter kan afleiden dan uit x.jn gezicht Men heeft reeds met bekende personen proeven genomen, die wonderwel schenen Ie kloppen. Wanneer men nog meer experimenten heeft uitgewerkt en de uitkomsten vergeleken xal het m de toekomst wellicht moelijk xijn alleen uil iemands slem xijn karakter te bepalen.
M
MODE-KONINGINNEN Het is niet zoo algemeen bekend, dal verscheidene mode-snufjes afkomstig xijn van xwakke of misvormde koningen en andere belangrij-ke personen uit vroeger eeuwen. Hooge hakken xouden biivoorbeeld nooit 'populair xijn geworden indien ,een ^"^ ^^^ Lodewijk XVI, zichzelf niel veel Ie klein had ^«*d°"' £de Moësie" Anna kort en dik was, kwamen de hooge kapsels m de mode. J™65!6' hebben -ar weinig met schoonheid te doen, maar He-ietle Mana, de gemalin van Charles 1, had een vlekje op haar geztchl, dal z.) bedekte me ee™ ukie zwart pleister - iels wal direct door alle dames van het ho werd nagevolgd, ohchoon die gèèn zwarte vlekjes op h^l" A «n Soms werd een afschuwelijke mode uit de wereld 9eholPe.n . d°°ren"" of ander berucht persoon. Gedurende de regeering van James I hadden de moff^en'^gen'van bont. die reeds sinds E^abelhpopua,r waren g. weest. enorme afmetingen aangenomen. Maar een zekere Mrs. Turner wera Ier dood veroordeeld terwijl zij deze enorme monstruos.te.ten in ^l 8"! j ,-^k»«r Tnke die hel vonnis over haar uitsprak, xeide Ie hopen. Ä ^ latT: x^'iin^ie6« droegl Van dit oogenblik af verdwene. de gele .moffen en kragen.
Dr. H. NANNINO'»
Zetpillen tegen Aambeien werken pijn«tillend M genei«» fa» kotten lijd de ontttokeD iliimvlieien.
EEN INGEWIKKELD GEVAL. Meteoren kunnen soms heel wat moeilijkheden veroorxaken. Toen er eenigen lijd geleden een viel op een veld in de Vereenigde Stalen, vroeg de boer. op wiens land hij terechl-
Aardappelcroquetjes. Benoodigd: 750 gr. koude aardappelen, 50 gr. boter, 3 eieren, nootmuskaat, zout, paneermeel. Bereiding: De aardappelen fljnmaken (door een puréeknljper) en tot een goed samenhangende massa maken met gesmolten boter, 2 eldooiers, zout, nootmuskaat en stijf geklopt eiwit (eiwit pas op het laatst erdoor mengen). Van dit mengsel kleine balletjes vormen; deze door ei en paneermeel halen en in heet frituurvet bruin bakken. De aardappelcroquetjes even laten uitlekken op grauw papier en ze daarna opdoen op een verwarmden schotel (omdat ze anders fe snel afkoelen).
18 -
gekomen was. aan nieuwsgierigen een bepaald bedrag P^ hoo'd om h<J Lm»llirhaam Ie xien Maar toen verscheen de eigenaar van hel land, van wlen ÏeboTr het had gehuurd, en eischle al hel ontvangen geld op. daar
maakt hel inbrengen xeei gemakkelijk. Verkrijgbaar bij alle ApotKekera en Drog. i f 1.50 per dooaje »an 12aiuki
BNJKUW VROUW WEEKBLAD, MEVROUW WEKELIJKS 10 CENTS MET BIJOU
hij de minerale rechten van hel land bexall Ze waren he» nog steeds niet eens geworden, toen er reeds een ambtenaar van de douane arriveerde, die den meteoor in beslag nam, daar he vofgens hem onbewerkt, ruw ijzer was. dal in hel land gekomen was zonder dal er invoerrechten voor waren betaald.
|BD(o]@DS@G2)
OM EN OM an zwaarder dan meisjes, To; hun elfde jaar zijn jongens grooter er jaar zijn zijn de de rollen rollen om ( maar lusschen hun elfde en veertiende jaar innen de jongens hel weer. • gekeerd. Na hun veertiende jaar wir
|De Ihage« Slmplax-Dlaacoop lit «en klein pro|«etl«to«tt«l Ivan fraaien vorm »oor dl«IpotltUvan IB/Ï4 «n 24/36 mm. Iln dlaraampiai S/S cm. Gafchlkt zoowel voor zwart-wltt« tli voor klturtn-opntmtn. Licht, kltln, «tavlg «n prtctltch. D« kofftr ktn bij d« projtcti« «1» voatttuk voor h«t totstel worden (tbrulkt. Protptctui kotttloot I
Gedurende de laatste honderd jaar heelt de Nia9ar(a:wa*erV"' 1liaCahk zelf ruim honderd meter achterwaarts verplaatst. De «.«aak is dal hèl water, dal over de rotsen valt, deze afslijpl. De slijtage bedraagt gemiddeld ruim een meter per jaar.
RACTISCÖ m FIATTEUS . 1904. Jas-schort van Ji|n gfstr«pt zefir met twee flinke opjeatlkte zakken. Op het lljfle twee loozc zakjes. Benoodigd: 3.15 M. van 0.80 M. breedte. 1905. Schortjapon van geruit katoen met Barncerlng van effen katoen In een afstekende kleur, waarvan ook de zakjes zijn gemaakt. Ceintuur van donker lakleer. Benoodigd: 3 M.
Te Belgrado heeft een „kind", dat in de wieg ligt ^ slechts mei melk wordt gevoed, zijn veertigsten verjaardag bereikt. Toen hij gebo en werd. was hij volkomen normaal, doch een paar maanden later v.el hi, uil de wieg, Tn hierdoor werd zoowel zijn lichamelijke als geestelijke groei Qestu t H fs nu nog geen meter groot, terwijl hij in het geheel me» praten, en slechts
dit
<£
Een museum te New York kan bogen op hel bezit van het grootste ei. Hei weTd OP Madagascar gevonden, en is afkomstig van een uitgestorven vogel den apiomis. Hel ei zou veertien liter water kunnen bevatten.
geknipte
patrone
"GENEESMIDDELEN EN GENEESWIJZEN worden
van 0.80 M. breedte. blad
AU
zeer slecht hooren kan.
Hoewel
Van deze modellen zijn bij de .administratie van krljgbaar tegen den prijs van ƒ0.60 per.stuk.
DRESDEN. Strie
II
er natuurlijk talrijke sleden aan de kusten van Engeland liggen, an uit zee slechts één toren van een kathedraal zien, namekan men toch v lijk dien van Chichester
-19-
d«
Aanprij
,ey..tlgd: S«gbro.kl.an 33, ■|.Gf«»»nh.9«
PICK
P£ 0MKNULPI6Ê. OE ^TßflLEMPE EM /, HET MEISJE EEW COMPLEET VÊfiHAAL 000«
Di- stationschef lu.sllf achter zijn oor naar Het meisje had nu wel een zéér verwonplotseling óp van zijn stoel alsof iemand van een peukje sigaret, dat hij daar geborderde uitdrukking in haar oogen. onderen naar boven een stopnaald of iets gen had, vischte het er achter vandaan, „Maar " begon zij, en toen, opeens: „Ik dergelijks door de zitting had gestoken. Hij en stak hel op. geloof beslist, dal u zich vergist!" uitte een verschrikten kreet, en sloeg met de „Den hemel zij dank, dat het achter den „Vergissen? Maar heeft mijn tante u dan vlakke hand achter zyn linkeroor. nig is!" zei hy toen, een zucht slakend. met gezegd, dat ik misschien zou komen? Ze Een oogenblik bleef hy als verwilderd „Nou, en óf!" zei de man, die tot taak had heeft mij toch geschreven....?" staan en keek om zich heen. Hij was sterk de kaartjes te controleeren, eveneens met een „Uw tónte?" overtuigd, dat Miss Manters ongemerkt de zucht. „Ja. Ze schreef my, dat ze het u zeggen kamer was binnengekomen en hem met een Kn dat beteekendc het einde van hèt evezou. V is toch Miss Manters?" of ander scherp voorwerp in het langsloopen nement-van-den-dag op het station van Wa„Miss Manters?, Dat is de huishoudster van per ongeluk een stoot achter zijn linkeroor verley. De speciale vacantie-trein uit de stad hiernaast! Neen, ik ben Miss Manters niet. had gegeven. Maar er was geen spoor van was gekomen en weer vertrokken. Kn het Mijn naam is Barley. U moet hiernaast zijn." haar te bekennen. kleine stationnetje was nu weer in slaap geDick knipperde wèèr met zijn oogen. „Voor den duivel. ..." begon hij. vallen. Hel perron was weer leeg —■ als „Hier... hiernaast?" zei hij toen, vry Hij zweeg en ging naar de deur. En het was men ten minste een jongeman niet meereidioot. toen, dat hy door iets anders getroffen werd, kende, die aan het verste eind er van met „Ja. Moet u niet bij „Frapperton" zijn?" maar dit keer was het niet achter zyn linkergefronst voorhoofd een brief stond te ont„J-ja," zei Dick. „Maar mijn tante schreef, maar achter zyn rechteroor. cijleren. dat het een heelemaal wit geschilderd huisje Dick draaide zich met een ruk om. Er was „Beste Dick," — zoo las hij ,mijn bunwas." beslist geen twijfel aan. Het ding was door galow in Waverley zal zoowat een maandje „Dat klopt — maar het onze is verleden het raam gekomen. Hij snelde er heen. leeg staan. Zou jij er misschien tijdens je week ook juist heelemaal wit geschilderd." Buiten, bij een paar struiken, aan het einde yacantie je intrek willen nemen? Mjjn huisDick slikte moeilijk. „Ik ik schijn me van den tuin aan den voorkant van den houdster. Miss Manters, blijft er wonen, en te hebben vergist," stamelde hij. „Het spijt bungalow, stond een jongen van een jaar of ze zal werkelijk heel goed voor je zorgen. me verschrikkelijk. De deur stond open en dertien, veertien. Hij leek de onschuld zelf, Daar ben ik van overtuigd. Ik heb haar gedaarom. ..." zooals hy daar stond. Met een peinzenden zegd, dat je misschien wel komt. De bungaHy nam zyn koffer op. „Het spijt me verblik stond hy naar de zee te kijken. Maar er low heet „Frapperton". Het is een heelemaal schrikkelijk," zei hij weer. was op zyn gezicht een uitdrukking alsof het wit geschilderd huisje aan den weg, die langs Het meisje glimlachte. Dat monterde Dick best mogelijk was, dat hy het volgende de zee loopt. Je ziet hel zóó, en het kan niet een beetje op. oogenblik in een luiden schaterlach zou kunmissen. Ik hoop, dat je je amuseeren zult. — Hij begaf zich naar de deur en bleef daar nen uitbarsten. Je tante Mathilde." staan. „Het spijt me verschrikkelijk," zei hij Dick sloeg hem eenige oogenblikken aan„„Frapperton"," mompelde de jongeman. nog eens, waarschijnlijk in de hoop op nóg dachtig gade. Toen liep hy op zyn teenen teHij slak den brief weer in zün zak, nam een glimlach, maar daarin werd hij teleurrug, maar verwijderde zich niet ver van het zijn koffer op en begaf zich naar den uitgesteld. Het meisje knikte nu alleen maar, raam. Plotseling draaide hij zich om en zag, gang. en zelfs een weinig hooghartig. dat de jongen behoedzaam een katapult uit „Weet u hier een bungalow, die „FrapperHij begaf zich naar den bungalow naastaan zyn zak haalde. ton" heet?" vroeg hy oan den man, die zijn en trof er Miss Marrters. Deze was meer overDat was genoeg voor Dick! kaartje in ontvangst nam. eenkomstig zijn idee van een huishoudster. Hij snelde naar de deur, ziedend van wraak. „Ja zeker, mijnheer," antwoorde deze. U In zijn oogen had zij heel veel weg van een In het volgende oogenblik renden hij en de loopt, als u hel station uitkomt, eerst een groot en dreigend oorlogsschip. Een trotsche, jongen zoo hard ze konden over den weg. eind recht door, dan slaat u links af en dan statige matrone van tusschen de vijf en veeren Dick won geleidelijk.... bent u er zóó." tig en vijftig. Hy blèèf winnen en het duurde niet lang „Dank je wel," zei Dick. Ze nam hem' onderzoekend op, toen hy of een van zyn handen greep den jongen, Hij liep eerst een eind recht door en sloeg binnentrad. na eerst eenige kèeren wild voor zich uit in daarna links af, precies zooals hem gezegd „Dus u bent Mr. Perch," zei ze met het niet gegraaid te hebben, in den kraag. was, en na eenigen tijd kreeg hü inderdaad een zware stem, en met een intonatie alsof „Nou heb ik je, duivel" zei hy, hijgend. een geheel wit geschilderden bungalow in ze Dick stellig zou hebben verboden tegen „Nou, wat beteekent dat, om steenen door hel oog. te spreken zelfs al was hij niét Mr. Perch mijn raam achter mijn oor te schieten?" Het was een warme dag — het soort dag, geweest I De jongen keek hem uiterst verbaasd aan. waarop men alle deuren een eindje openDick knikte. „Ja," zei hy, „en myn tante „Ik?" vroeg hij. aal om zooveel mogelijk frissche lucht toe heeft u zeker wel gezegd, dat ik zou komen?" „Ja, jy! Ik voel er veel voor, om je een Ie laten. Ook de voordeur van hel wit geMiss Manters knikte óók. pak slaag te geven, dat je heugen zal. ... !" schilderde huisje stond open en Dick .stapte „Ja," zei ze, „Miss Grovers heeft het me „Steenen door uw raam schieten, zei je?" I1 regelrecht naar binnen. gezegd. Als u even mee wilt gaan, zal ik u „Ja, dat zei ik," ziedde Dick. „En wat Hij zette zijn koffer neer in de beschadnwuw kamer wijzen. En dan zal ik thee zetten." mèèr is. ..." jde hal, waar hel heerlijk koel was, en keek „Graag," zei Dick. „Ik heb geen steenen geschoten! Ik kan eens om zich heen. In de volgende seconde Ze bracht hem naar zijn kamer en toen hel niet geweest zyn," zei de jongen. Zijn staarde hij echter rechl vóór zich uit als Dick beneden kwam, stond de thee reeds op gezicht was werkelijk een voorbeeld van iemand, wiens droomen plotseling werkelijkhem te wachten. Hy dronk een paar kopjes onschuld. heid zijn geworden. en ging toen een eindje wandelen. Hij deed „Sta niet te liegen, jö!" viel Dick streng Hij staarde naar liet meisje — het soort dit gedeeltelijk om Waverley eens wat beter uit. „Je weet heel goed, dat je me achter myn meisje, waarvan Dick tol dan toe altijd had te leeren kennen — doch slechts gedeelteoor hebt geraakt met een steen of zooiets. gedacht, dal het alleen maar in droomen be lijk. Zijn voornaamste doel was nog een keer Hij zweeg, en zei toen: „Twee keer!" stond. Rn dit moest Miss'Manters zijn! het meisje te ontmoeten, dat Barley heette. Hy greep den kraag van den jongen wat Hij knipperde met zijn oogen, en knipperMaar hij had geen geluk, en in een vrij somsteviger beet en keek den delinquent met een Ie toen nog eens. ber humeur keerde hij terug naar „Frapstrenge uitdrukking in de oogen aan. „Kh..., eh. goedenmiddag," zei hij perton". „Laat ik je weer eens snappen, terwijl je oen. ,,Kh. . . . ik ben Dick, weet i Het was aan het ontbijt den volgenden zooiets doet, dan zal ik. .. ." ,.() ja?" zei hel meisje. ochtend, dat hy het stellige voornemen ' Maar hij kwam' niet verder. Of hy den jon...Ia — Dick Perch," vervolgde hij. had Miss Barley dien dag weer te zien gen zou hebben onthoofd als het nog eens De wenkbrauwen van het meisje gingen of bij die poging ten onder te gaan! Met een was gebeurd, of dat hij hem alleen maar een log iels meer de hoogte in. resoluut gebaar nam hy een sneetje toast. mijl of w^at in zee zou hebben gegooid, werd „Als n me eens ik bedoel zoudt u Ja, hij zou beslist maken, dat hij haar vannooit onthuld. Een andere stem vroeg: !1 iel erg vinden, als ik u om een drupje thee daag terugzag.... „Wat is er aan de hand?" En de stem crzocht?" Hij strekte zyn hand' uit naar de boter. was van de jongedame, die Barley heette. „Thee'.'" vroeg hel meisje. „Ik denk " Die vergissing van gisteren was ten slotte Dick draaide zich abrupt om. „O ja, ik weet, dal het een beetje vroeg niet heelemaal zijn schuld. Iedereen zou in „O, goeden morgen," zei hy, en kuchte vers voor thee, maar ik heb een heele reis zijn plaats het verkeerde huisje zijn binnenlegen. „Ik ik gaf dezen kwajongen juist ichtcr den rug, weel n!" gestapt! . een waarschuwing " vervolgde hy, kleuHÜ wierp een blik op zijn koffer. Toen hy met zijn gedachten op dit punt rend. „Hij heeft bijna myn schedel gesple„Zal ik dien maar alvast naar boven gekomen was, wilde hy de marmelade grijten met twee stukken steen terwyl ik zat te 'reugen?" vroeg hij. pen. Maar hij kwam zoo ver niet. Hij sprong ontbijten." Hy wierp den jongen een woe20 -
„Ik moet haar vanmiddag naar het eiland Later op den dag zag Dick hoe de stralendenden blik toe. „Ik vertelde hem juist, dat roeien," vervolgde John, nadat hij nog meer de Mr. Lorimer weer aan het huis arriveersteenen had gegooid. ik hem...." de. Na een poosje ging hij weer weg, en toen „Is dat zoo, John?" vroeg het meisje. „Kiland?" vroeg Dick. zag hij er wat ontnuchterd uit, hetgeen Dick , Ja." John wees naar zee. „We noemen het Dicks wenkbrauwen rezen met een vaart een weinig opvroolijkte. zoo Het is eigenlijk alleen een groot stuk omhoog. Jóhn? Het leek wel alsof het meisje Maar desondanks zag hy hem den volgenrots. Bij vloed staat het heelemaal onder dien kwajongen kende! den ochtend toch weer verschijnen en dit „O, heusch niet, Willy!" De engelachtigwater." ,^ . ■ i i keer schenen hij en Willy er voor een wanDick staarde naar het stuk rots. Dat klonk onschuldige blik werd nu op het meisje gedeling op uit te trekken. . niet zoo kwaad. Het beteekende in ieder gericht. „Heusch niet! Ik liep heel gewoon Dick keek hen somber na. Hij vroeg zich val, dat die Lorimcr vanmiddag niét in het langs het huisje naast het onze, toen hij als af of hy na die geschiedenis van het verprogramma was opgenomen. een razende naar buiten kwam rennen, recht keerde huis, en na het incident met John, John zocht een anderen steen om te gooien. op me af. Ik schrok en koos natuurlijk het ooit nog de kans zou krijgen een wandeling Het is anders toevallig," zei hij dan. „Gishaze»pad. Ik weet werkelyk niet, wat er met met Willy te maken. Hij balde zijn vuisten teren las ik een verhaal van een jongen, die hem is." , , , over die geschiedenis met het verkeerde huis; zyn zuster naar een eiland vóór het strand Dick stond als aan den grond genageld. hij balde zijn vuisten over het incident met roeide. Kn toen ze daar waren gekomen, liet Hij dacht twee dingen tegelijk: hij dacht hoe Dick en balde ten slotte óók zijn vuisten hij haar aan land gaan en deed daarop alsof lief hoe ontzettend lief dat meisje was, en toen hij aan Mr. Lorimer dacht hn met de boot door den vloed afdreef,.... hy 'dacht óók, hoe volmaakt een kleine jonHierna verliet hij den bungalow om zelf „Deed nét alsof hij.... Wat bedoel je. ^ ? gen liegen kan! Met een ruk richtte hij zich ook een wandeling te gaan maken. Hij slenvroeg Dick. „Was hy gek of zooiets? plotseling op. Alsof hij uit een trance terde den weg langs het strand af en zette O neen! Ken jongeman had hem vyf shilkwam.... . ...,.« T%zich daar een poosje neer. lings gegeven om het te doen. Opdat hij haar „Wel heb ik van mijn leven!" zei hy. „Die Het was een oogenblik later, dat hy er zou kunnen redden. Later zijn ze getrouwd, is goed! Hier sta ik met een bult achter ieder zich van bewust werd, dat er iemand vlak geloof ik." , . x,. i T „„ oor en jij " ., u » by hem had plaats genomen. Het was de Kven zei nóch John, noch Dick iets. Toen Ik ben er zeker van, dat mijn broertje het onschuldige John. keek de onschuldige John Dick aan. niê't in zijn hoofd zal krijgen om u met „Hallo," zei John. „ Vind je ook niet, dat je zakgeld gewoonsteenen te gooien," verklaarde het meisje. Dick keek hem geërgerd aan. „Hallo, zei weg wegvliegt als het vacantie is?" vroeg hy. „Hoe durfde u hem na te loopen? Hem heen hij toen. Hij zweeg en voegde er daarna iets Kr heerschte weer even een stilzwijgen. en weer te schudden? Het moet iemand aan toe. „Hoe laat gsan jullie?" vroeg Dick , anders zijn geweest! Er zijn op het oogen- , „Wat zeg je?" vroeg John. ,Gaan? O, roeien, bedoel je? Half drie. blik zooveel kleine jongens in Waverley, nu ,Niks!" Dick stak een hand in zyn zak. John keek het vacantie is. Laat hem direct los!" De jongen staarde een oogenblik naar zee, hem benieuwd aan. Dick gehoorzaamde als in een droom. en wierp toen met een afwezig air een steen „Hier heb je iets.... om wat te koo„Maar ik zeg u.... ik heb het zelf gevoor zich uit. pen .." mompelde Dick. 'Hij zweeg. „Kn „Willy is een eindje gaan wandelen met zien gevoeld " wat ik zeggen wilde," voegde hij er dan aan Mr. Lorimer," zei hij toen, als had Dick hem „Kom mee, John," zei Willy. toe, „weet je wat die jongeman uit het veriets gevraagd. John ging mee ..,.,• haal zou hebben gedaan, als die jongen het Dick stopte zijn pijp. Hy staarde den jonDick keerde terug naar zijn ontbyt, heilig verder zou hebben verteld?" overtuigd, dat het leven één en al onrechtgen aan. N G G n ^ *' „Nou — en?" vroeg hij. vaardigheid was. En hij was eveneens over".Hii zou hem een pak slaag hebben gegeJohn wierp weer een steen. Dick besteedtuigd, dat van alle ooren in de wereld waar ven, waardoor zijn heele verdere vacantie de al zijn aandacht aan het stoppen van zijn hij graag hard aan zou willen trekken, de bedorven was," zei Dick beslist. ooren van John in de eerste plaats kwamen. PÜP Hij kauwde lang en moeizaam op zijn sneetje toast en stak toen een sigaret op. Het was terwyl hij met een boek in den tuin achter den bungalow zat, dat hy het geluid van stemmen naastaan hoorde. „Is er nogal gelegenheid hier om te roeien, Willy?" hoorde hij een stralende mannenstem vragen. Willy zei. dat er niet veel gelegenheid was. „Ah, dat is jammer," beweerde de andere stem. „Ken mooie sport, roeien. In Londen...." De stem ging verder. De eigenaar er van deed al zijn best nauwkeurig te beschrijven hoeveel en hoe goed hy wel roeide. En hoeveel bekers en rozen-bowls en theelepeltjes hij er wel mee gewonnen had. „Het klinkt heel interessant. Mr. Lorimcr," zei Willy. „Misschien vindt u het goed, dat ik u leer roeien terwijl ik hier ben?" zei de stralende Mr. Lorimer snel. „Graag, Mr. Lorimer," zei Willy. Intusschen zat Dick in den tuin er naast aandachtig te luisteren en van verontwaardiging en opwinding te trillen. Het was zyn besliste meening, dat zoo'n stralende jongeman als Mr. Lorimer verdronken diende te worden. Het feit, dat hij tegen Willy sprak, was reeds voldoende om Dick te doen zieden. Maar om zóó tegen haar te spreken Dick stond op en gluurde over de he^ naar den stralenden jongeman. Wat hü zag, bevestigde zyn ergste vermoeden. Mr. Lorimer was een slanke, meer dan zelf-bewuste jongeman met een verschrikkelyk voldane uitdrukking op zijn blozend, rond gezicht. Het was het soort jongeman wiens stem een heele kamer met geluid zou vullen, en alle aanwezigen op de vluebt jagen Dick keerde terug in huis. Dan keek hy nog maar liever tegen Miss Manters aan.... Maar onder de hand was die jongeman daar altijd nog, en hij sprak maar steeds tegen Willy alsof hij een soort eere-gast was. WASCllDAG Dick knarste een paar keer op zijn tanden. ... - 21 -
De stralende Mr. Lorimer had van zyn wandeling met Willy genoten 1 Hij had hi) het tuinhekje afscheid van haar genomen en begaf zich nu in de richting van een of andere lunch. Hij was nogal teleurgesteld omdat zij had geweigerd een afspraak voor dien middag te maken. Maar er zou nog wel een andere gelegenheid komen. Mr. Lorimer neuriede zachtjes toen John hem inhaalde om een eindje met hem mee te loopen. „Ah, John," zei de eerste opgewekt. „Ook een wandelingetje aan het maken voor de lunch?" John zei, dat dit inderdaad zoo was. „Je zuster heeft me verteld, dat je haar vanmiddag naar het eiland zal roeien," straalde hij. „Ja." „Een mooie oefening! Prachtig!" zei Mr. Lorimer enthousiast. John scheen zich opeens iets te herinneren. „Een grappig ding, met dat eiland." zei hy. „Ik bedoel.... ik las verleden week een verhaal van een jongen, die zijn zuster ook naar een eiland roeide en toen net deed alsof hij met de boot wegdreef. Hij liet haar op dat eiland zitten." „Liet hij haar op dat eiland zitten? Wat bedoel je?" „Iemand had hem vijf shilling er voor gegeven! Daarom deed hy het. Die man wilde haar redden of zooiets. Zy vond het ook wel interessant!" Ze liepen nog een eindje door. Toen zei John opeens: „Een hoop geld, hè, vijf shilling? Daar zou ik ook heel wat voor doen!" De stralende bleef staan. Hij kuchte. „Hoe laat gaan jullie?" vroeg hij. „Naar het eiland? Om half drie." „Je zei, geloof ik, vyf ?" „Vijf....? O ja, vyf shilling." Mr. Lorimer kuchte weer, en gaf John tien shilling. . „O, dank u wel, denk u wel," zei de onschuldige. Mr. Lorimer aarzelde even, en liep toen weer door, terwyl John terugkeerde naar huis, zyn gezicht lijkend op dat van een cherubijntje van een plakplaatje.
naar het eiland richten. Langzaam zagen zij de boot verdwijnen. Het duurde een goed kwartier eer het eiland was bereikt. Gedurende dien tijd waren de kykers practisch voortdurend in gebruik geweest. Een hevige spanning had zich nu van de belde jongelui meester gemaakt. Ploseling werd de spanning verbroken. Ver weg in zee. hadden zy Willy en John bij het stuk rots uit de boot zien stappen. Ze hadden er John weer in zien klimmen alsof hij haar steviger vast wilde leggen. En toen' zagen zy, hoe hy begon weg te drijven! Dick legde zyn kyker onmiddellijk neer. Mr. Lorimer had den zyne ook neergelegd. Ze snelden byna tegelykertyd de hutten uit, en zagen elkaar eveneens byna tegelijkertijd. Ze bleven staan, en keken elkander misschien gedurende één seconde zwijgend aan. Daarop schoten ze toen opeens ieder als een pijl uit een boog op een boot af. Dick greep de zijne en duwde hem zee in. Hij zag hoe Mr. Lorimer de zyne byna met vakkennis behandelde. Dick slaakte een venvensching. Hy herinnerde zich de verhalen van den stralende over roeien. Dicks kennis van die kunst reikte niet ver, maar hij greep de riemen met een beslist gebaar. Indien wilskracht alleen voldoende was. moest hy hel eiland stellig het eerst bereiken. Ze startten. De stralende gebruikte zijn riemen nu met de grootste kunstvaardigheid. Zyn mèèr dan zelf-bewuste houding kwam erger uit dan ooit. Hy kwam Dic-k een eindje voor. Dick zei andermaal een leelijk woord, en hield zyn riemen .steviger vast. Hij duwde ze met zooveel heftigheid in hel water, dal men bijna zou hebben verondersteld, dat hij iets tegen de zee had. Maar toch kwam Mr. Lorimer nog steeds méér voor. , .. Dat was te veel voor Dick 1 Hij wierp nog een blik op de andere boot en belegde loen ieder onsje energie, waarover hü beschikte.
in zijn roeien, Hy schoot plotseling vooruil alsof hy het eiland rammen wilde.... Mr. Lorimer richtte zich wat op. Was het dan voor niets, dat hy bekers en theelepeltjes had gewonnen? Hy fronste zijn voorhoofd en kliefde met gelijkmatige, lange slagen de baren. Maar het baatte niet. Dick wist niets van lange, gelijkmatige slagen. Zyn styl zou gemakkelijk hilariteit hebben kunnen opwekken. Zyn voornemen was, vóór Mr. Lorimer by dat stuk rots aan te komen en hy was vast besloten het te halen. En wat meer was: hij hMlde het ook! Precies een halve minuut vóór Mr. Lorimer was hy er. Hij sprong uit zyn boot en begaf zich naar Willy, diep en hijgend ademhalend. „Ik— ik ben gekomen.... om u terug te brengen," zei hij. „Ik zag van af het strand dat u niet weg kon!" Willy glimlachte en het duizelde Dick. Het was de moeite waard geweest! „Dank u wel" zei ze. „Dat is er eg aa" Hier werd zij in de rede gevallen. Mr. Lorimer snelde op hen toe. Hy bleek eveneens buiten adem. „Zoo.... eh.... Willy," begon hy, „ik ben gekomen .. eb om je terug te brengen." Hy wierp Dick een venynigen blik toe. „Myn boot ligt eh hier." Het bleef even stil. Willy keek van den een naar den ander. Ze leek een oogenblik niet te weten wat zy moest doen. En er was een blik in haar oogen alsof zy de situatie niet prettig vond. ..Maar. ..." begon zij. En loen werd zy wéér in de rede gevallen. Sinds Dick en de stralende van het strand weggeroeid waren, hadden zy geen aandacht meer gehad voor de boot, waarin de cherubijn-achtige John zat. Niet alleen hadden zy er geen lijd voor gehad, maar ze waren beiden in de veronderstelling geweest, dat hij inderdaad een levensware nabootsing zou
geven van iemand, die in een boot afdryft Maar nu kwam John naar hen toe.... „Wat voor den dui...." begon Dick.(i „Ik kom even myn katapult halen, zei John. Hy zag er nu zéér onschuldig uit. „Ik geloof, dat ik hem hier ergens heb laten Hü begon te zoeken op de kale rots. Plotseling slaakte hy een kreet van triomf. „Hier heb ik 'm al," riep hy. Hij keerde zich om, en grynsde een beetje ii'Kir Willv „Nou, met wiei) ga je terug?" fluisterde hy. Willy staarde uit over de zee. Er was een diepe blos op haar wangen verschenen, /ie wendde zich tot Dick en Mr. Lorimer. Ik . ik geloof, dat ik nu maar met de boot van mijn broer terugga," zei ze. „Het was erg vriendelijk vanu allebei om me te komen halen, maar " „Ga je met mijn boot terug?' vroeg John verbaasd. , .... , Ze wierp hem een geergerden blik toe. Maar .. je betaalt me toch die vyf shilling, is het niet?" vroeg hij dringend. „John!" Willy werd nu nog rooder. Houd ■„Ik bedoel.... ik weet wel, dat ze nu allebel hier zyn, maar dat geeft toch met! „Houd je mond! Ga in de boot, beval Willy Ze duwde hem vooruit. De cherubynenuitdrukking was nu met een van angst ver"^faar ik heb gedaan, wat je me gevraagd hebt," mompelde John. „Ik heb gezien, dat hij naar het eiland stond te kyken. Hoe ik het gedaan heb, is mijn zaak, maar het is góéd gegaan! Ik kon toch met weten, dat ik terug zou moeten komen voor myn katapult, is het wel? Krijg ik die vyf shilling van je of niet?" „ Willv staarde hem een oogenblik aan. Ae zag er" uit, alsof ze hem een draai om zyn ooren zou geven.
„Ga in de boot," zei ze. „En ik ben afgedreven zooals je hebt gevraagd " . , „Ga in de bóót!" zei ze weer. John aarzelde nog slechts één oogenblik. Hij scheen te beseffen, dat nog een woord van hem den draai om zyn ooren werkelykheid zou kunnen maken. In het volgende oogenblik roeide hy Willy terug naar het strflnd.... De stralende keek Dick zelf-bewust aan. De redding schijnt per slot van rekening een idee van de jongedame zélf te zyn geweest," merkte hij op. „Nogal romantisch. Dick hoorde hem nauwelijks. Hy staarde de boot met Willy en John na, terwyl deze naar het strand terugkeerde. Hy voelde zyn Te slap en te moe om een been hart als een zware ysklomp in zyn borst liggen. Hy zag vaag, hoe Mr. Lorimer ook te verzetten. weer naar de kust tcrugroeide. Maar na een oogenblikje begaf hy zich 's Morgens op het laatste oogenblik doodmoe eveneens naar zijn boot en roeide naar het uit bed gekomen — den heelen dag slap en strand. , , ,.. u. lusteloos ... 's avonds hoofdpijn of zoo'n Toen hy aan wal stapte, hoorde hy achtel stramme pijn in armen en beenen Al die een visschershuisje stemmen. klachten wijzen in één richting : onzuiver Ik geloof werkelijk niet, dat ik het u mag bloed. Duizenden leden aan diezelfde kwalen zeggen, "Mr. Lorimer," hoorde hij er een betotdat zij Kruschen Salts probeerden. Kruweren. schen kan ook U helpen en een einde aan Uw De stem was van John. . w T . lijden maken. Neem regelmatig, eiken morgen, „O ja, dat mag je wel," zei Mr Lonmers de kleine dosis Kruschen Salts. Kruschen s stem beslist. „Ivpm nou. V, ie was het.' zes minerale zouten sporen Uw lever, nieren John zweeg even. „Kom nou...." zei Mr. Lorimer weer, overen ingewanden aan tot grootere werkzaamheid redend. „Wie was het?" en daardoor filteren deze bloedzuiverende Er klonk het geluid van rinkelende geldorganen aUe overtollig zuur uit Uw gestel. stukken. , . , „ >. Koop een flacon Kruschen als t kän Alsjeblieft koon hier maar wat voor, vandaag nog. Met de hulp van Kruschen s kwam de stem van Mr. Lorimer toen. En daarop die van John: „Het was die weldadige werking zult ge spoedig weer de oude zijn! Verkrijgbaar bij apothekers en droslungel, die naast ons woont. gisten k f 0.40, / 0.75 en / 1.60 (extra groot pak). En toen schoot hy als een pijl uit een boog Fabrikanten : E. Griffiths Hughes Ltd., Manachter de hut vandaan, en rende naar den chester (Engeland). Opgericht 1756. horizon.... ■
Dick hoorde nu de stem van Mr. Lorimer W
^Hé
Eenigen tijd vóór half drie dien middag tuurde John gespannen door de geopende deur van een visschershut op het strand naar zee. Hij had een langen kijker bij de hand staan. Een eindje verder deed Mr. Lorimer hetzelfde. Hy had ook een langen kijker bü zich, Hun zenuwachtigheid nam om half drie in sterke mate toe. Ze zagen Willy en John vertrekken, en John de punt van de boot
geef me myn geld te-
Mr Lorimer werd plotseling zichtbaar. Hij rende achter John aan, maar deze was hem beslist te vlug af en Dick zag hen allebei in de verte verdwijnen. „ „Die slungel, die naast ons woont...Dat ben ik!" Dick staarde een oogenblik verbouwereerd om zich heen. En toen was het plotseling alsof de zon op zijn gezicht doorbrak. In de tegenovergestelde richting van John en zijn achtervolger, kou hy Willy zien, die zich naar huis begaf. . i io Hy begon ook hard te loopen en haalde a
N« RKO Radio's ,1Sn«euwwlt)e"*n„Gungi Dln" komen nu A • • r»
Asialre - Rogers In
„The story of Vernon and Irene Castle" en Irene Dunne en Charles Boyer In
„Love affair" VER WACH7 !
ELEANOR POWELL In haar wonderbaarlljkite dani-creatie
„HONOLULU" met ROBERT YOUNG GEORGE BURNS - GRACIE ALLEN Metro-Goldwyn-Mayer« Wonder-Show
hier
De bouw van hel L.ldsch. Stadhuli Is thans loover gevorderd, dat roowel aan voor- als achterzijde de .chuttlngen xün verwijderd Terwijl aan de voorrijde de oude gevel werd hersteld, 1^ ..n de achtemjde een geheel nieuw gebouw. Wij geven daarvan hierboven een foto. - 22 -
De Vereenlgl
nfl
yoor Vreemdelingenverkeer organiseerde op het strand te Zandvoort een groot ruitedeest. - Een traai dressuurnummar.
-2b -
,AVatn"ik zeggen wilde...." Hü-was wéér buiten adem. „Miss Barley wat ik zeggen wilde.... zoudt u. .. . ik bedoel.... wat denkt u van een drupje thee?" Willy had zich verbaasd omgekeerd, /.e bloosde een weinig Thee?" zei ze. Ze glimlachte. „Alweer? "() dat.... Het spijt me werkelijk heel erg" zei Dick. „En dat incident met dien kwajongen.... ik bedoel met John.... Maar ..." Hij keek haar byna smeekend aan. ,()ni op die thee terug te komen. Zoudt u niet een kopje thee met me willen drinken daar in die lunchroom, aan het eind van den weg?" Ze keek op haar polshorloge. „Het is zoo ongeveer tijd voor een kopje, is het niet?" zei ze. „Op de minuut af,' lachte Dick. „Eh. wilt u?" „Graag," zei Willy. Dick weerstond dt aanvechting om luid i zingen, en glimlachte alleen maar gelukkig. Maar zyn gezicht sprak er boekdeelen bij. . „Ga dan gauw mee! zei ny. strandEn ze gingen
ip'ïpHP^
ÉmrrM
% cd^
OM NA TE TEEKENEN.
. f^it JS Jiin de Sc-hildpud. — Wie van jullie ^-^ziet kans hem na to leekenen.' liet zal je \yel meevallen, als je er eenmaal aan begint. Kn je zult zien, dal het een aardig tijdverdrijf is. Desnoods kun je er een wedstrijd van maken met je vriendjes en vriendinnetjes. Vader of Moeder willen misschien wel als jury optreden, om uit te maken wie net het mooiste heeft uedaan!
WEES GOED VOOR DE DIEREN! J7r was eens een Indiaansch jongentje hetgeen hier volgt is waar gebeurd! -— dat door een boseh liep Ie dwalen, toen hij plotseling Man den voel van een boom twee jonge eekhoorntjes zag spelen. Het waren de aardigste diertjes, die hij ooit had gezien, en daarom kon hij de verleiding niet weerstaan er een van mee te nemen naar huis. Overgelukkig liet hij het aan zijn vader zien. „Is het geen lief dierlje?" vroeg hij. „Ik zal er erg prettig mee kunnen sp'elen!" Maar het gezicht van zijn vader betrok. ..Denk je eens in." zei hij. „boe treurig
zijn broertje zal zijn, nu hel hem mist! Denk je eens in, hoe wanhopig zijn moeder naar hem zal zoeken!" „Maar vader," zei het ventje, „ik zal heusch ^oed voor hem zijn!" „Dat geloof ik wel," antwoordde zijn vader. „Ik weet, dat je altijd erg goed voor dieren bent, maar probeer nu eens, zoo jjoed mogelijk voor je kleinen gevangene Ie zijn." „Zoo goed mogelijk.,.." düehl het jonge Indiaanlje. Hij aarzelde een oogenblik en liep toen een kilometer terug naar het boseh. on zette daar het eekhoorntje aan den voet van den boom. waar hij hei had gevonden. Hij kreeg reeds direct zijn belooning, want het diertje slaakte een kreet van blijdschap en rende zoo vlug het kon den boom in. Toen klonken er in den boom nog meer kreten van vreugde: van zijn broertje, en van zijn vader en moeder, die hem alïe drie zoo snel .mogelijk tegemoet kwamen! Veel gelukkiger dan wanneer hij hel eekhoorntje had gehouden, keerde de jongen terug, en nooit is hij meer voor de verieiding gezwicht, een dier mee naar hui s te nemen!
iiet heele jaar door kunnen fijngehakte brandnetels je kippen gezond houden! Xiel alleen vormen jonge brandnetels een gezonde vroege-zomer groente, maar men maakt er ook een smakelijken en verfrisschenden drank van, die vooral in vroeger tijd veel in het Noorden van Engeland werd gedronken. Ge ziet dus, dat brandnetels lang niet zulke „nare" planten zijn als de menschen wel zeggen, maar.. als je te dicht by hen komt en hen aanraakt, zullen zij je steken' Dat wil zeggen: wanneer ge hen luchtig aanraakt, want als ge hen stevig beetpakt, zullen ze je in het geheel geen pijn d oen!
MIJN LIEVELING
HEEREN ^ Uw vrouw er - AARDIG
Vele vrouwen denken Alleen mur un gclutsveTzorging. Het komt niet bij hen op om ook een» w«t voor de ver fiMÜng vui het hur te doen. Neem oumiaag eens voor Uw vrouw de opzien« barende nieuwe «hampoo me«. Nu-Bruin. Zie eens hoc het haar in ztjdeachtigen gUiu haar gelaat omstraalt. Want Nu-Bruin bevat de wetenschappelijke vinding. Vitamine F. welke niet alleen het haar shamponeert, maar het ook de aantrekkelijkheid geeft die alleen van ,Jevend"haar kan uitgaan. Wanneer U vandaag fJu-Bniin koopt, zult U morgcnUw eigen vrouw niet terugkenntn.
uihietj
•»t
V- ^ f
NUBRVIN ^ # Nieuw... Reukwerende crème STOPT op veilige manier
Ik was wanhopig. ^ "toen Ans m. dat-ik een vermoeide huid had.. .Ze raadde me aan. dagelijks LUX TOILET ZEBP j. te gebruiken.^
TRANSPIREEREN in de armholte.
DIE NARE BRANDNETEL! | k vraag me af, hoeveel keeren ge dat wel gedurende den zomer zult hebben gezegd, wanneer je bloote armen of beenen met een brandnetel in aanraking kwamen, omdat ge haar met had opgemerkt. Hun steken „branden", nietwaar, en in hel Latijn heel een brandnetel daarom „l'rtica", hetgeen iets beleekent dat brandt. Men vindt dun ook niet licht iemand, die een goed woord voor de brandnetel over heeft, en men noemt haar vaker ..onkruid" dan „plant". Maar de brandnetel is tóch een zeer nütlige plant, en plantkundigcn kennen haar reeds honderden jaren als zoodanig. In de lente wordt zij gegeten, nadat men haar als spinazie heeft gekookt. De zouten, die er in zitten zuiveren het bloed, en werken zeer heilzaam. Later in het jaar is de brandnetel te sterk geworden om nog als voedsel voor den mensch te kunnen dienen, maar
IK ZOU NOG ALTIJD TELEFONISTE ZIJN
Wi/f üdai-
"nze poes heeft jonge poesjes. Alleraardigst om te zien. Maar ze zijn niet zoo heel jong meer: 'k Denk een week of zes misschien. Stoeien, spelen of ravotten. Ja, dat is hun grootste pret. Als ze moe zijn van het dollen. Stuurt hun moeder hen naar bed. Eén er van, dat is mijn liev'llng. Kijk, hier zit hij op mijn arm. Gauw breng ik hem weer in 't mandje, Want daar ligt hij lekker warm....
1. Bederft de kleeding niet - prikkelt de huid niet. 2. Is onmiddellijk droog. Kan direct na het ontharen worden gebruikt. 3. Stopt het transpireerengeduren de 1-3 dagen; neemt den reuk weg. 4. Witte, vetvrije crème met trisichen geur. 5. Beschermt Uw kleeding tegen transpiratie-vlekken; maakt «ous-bra» overbodig.
Ans heeft gelijk gehad! Mijn teint is dadelijk mooier geworden. En. ..iedereen zegt, dat Jan en ik ideale echtgenoten zijn /
Een aantrekkelijk uiterlijk bedorven door een „vermoeide huid". Laat dit U niet overkomen! Bescherm Uw teint tegen de nadelige gevolgen van de moderne levenswijze door het dagelijks gebruik van Lux Toilet Zeep. Deze zuivere, witte toiletzeep maakt Uw teint spoedig jeugdig en aantrekkelijk.
Wjen .VERMOEIDE HUID"
UTZ
LUX TOILET ZEEP lee-owi
o^middeVU^ et 00.0. **:r^^rz^ Denms ^V^nt den
ARRID
Reeds de ondragelil^^doedoet de is gee" Eczeem en «f^ß.D. u gcn bedarenüeaa ^ " _ heldere
\. 1.— per pot.
nin
een
xsii,
fRUK VROUW
^ü8e *'"■■,' diep * det Pde vloelswt, O* doordring -
tm
«nis."» •", ik»"
UW WEEKBLAD, MEVROUW
eiselsv rslerW-
Wekelijks 10 ets. met BIJOU
krabben drang wvele \ :aren sinds vele i^^em, 1 „, Open p isties en ewend «s aangev— Zvseren- u Beenen, 'daandoeningen- ^ andere bui Flacons ' bii
f t.50 en t ' VpoVbeWrsenDTOg
■&00tW*«H
A P J E „Laat eens zien, waren het hooge of lage schoenen. Dirk? O ja, het waren hooge schoenen." „Neen," zei de boer toen, na een poosje te hebben nagedacht, „dan was ik het niet. Ik heb geen hooge schoenen. Ik draag alleen maar klompen."
Twee houthakkers, die in een afgelegen boseh werkten, klopten aan de deur van een hut aan het eind van het woud. „Neem me niet kwalijk, dat we je storen, Jan," zei een van hen tegen den boer, die de deur opendeed. ,,We hebbenl daarnet in een greppel het lijk van een man gevonden, en we dachten even, dal jij het was." „O ja?" zei de boer. ,,Hoe zag hij er uit?" „Nou, hij was zoowat van jouw lengte." Droeg hij een rood tlanellen hemd?'
„We willen, dat je al je kameraden regiment als je broers beschouwt," overste tegen den recruut, ,,en wal treft ... in mij moet je je vader zien 'vader van het regiment. Begrepen?" „Ja, paps," antwoordde de recruut.
'„Ja."
24 -
De optimist,
„Schoenen?" „Ja, hij droeg schoenen." „Hooge ot lage schoenen?" OR
van het zei de mij be. . . den
„Het spijt me, mevrouw, maar zoo diep als de Koopjesafdeeling zink ik nooit . . "
WAT MANNEIMD ENKEN Als zij twintig Jaar zijn Al. .ü
AU .11 ...r". L" ."1":
Al. .« ».|l .n .««. .11":
1. Dat „mooie" kleeren maar lastig zijn, omdat je er zuinig op moet zijn.
1. Dat sportkleeren aangenaamst zijn.
,. o., „„.d, kl ten goede komen.
1. D.l |. W"™ moeten zitten.
2. Dat men reusachtig veel tijd "••ft-
2. Dat de tijd, eer hij „haar' 2. Dat iedere dag vier en twintig weer zal zien, enorm lam uur moest hebben. duurt.
3. Dat men heel veel nare dingen moet eten.
3. Dat de hoeveelheid eten he voornaamste is.
4. Dat hij slechts met een vrouw wil trouwen, die net als „mams" Is.
4. Dat hij alleen maar met eer 4. Dat ar maar weinig vrouwen • zijn. waar hij mee zou willen meisje zal trouwen, waarom zijn vrienden hem zullen be trouwen. nijden.
5. Dat er gaat.
5. Dat er niets boven de liefde gaat.
Als zij tien Jaar zijn: C7^ annen zijn zonderlinge J \ wezeml Vraag iedere vrouw, of dit waar Is, en zij zal het direct volmondig beamen! „Ge kunt geen staat op hen maken," zullen zij er bij voegen, misschien met een zucht, als zij het hèèl erg meenenl Wellicht hebben zij gelijk!
TIen Jaar. — Waarom da menschen toch rooken? Bah! Twintig jaar. — Alt )• aan sigaret rookt, * kun Ja vaal beter aan „haar" danken.
De mannen mogen dan van meening zijn, dat er niet één vrouw Is, die in staat blijkt logisch te denken, dat neemt Inderdaad niet weg, dat zij meer vasthouden aan een oordeel, als zij zich dat eenmaal hebben gevormd. Dit Is met de mannen zeer zeker niet het geval. Het hun „waardeeringen" springen zij nogal wispelturig om, getuige hetgeen u hier op deze bladzijden kunt lezen. ledere vrouw, die de mannen „kent", zal zeggen, dat 't juist Is. En ledere man, die zichzélf kent, zal misschien ... zijn schouders ophalen, en denken: „Zoo z ij n we nu eenmaal, maar wat zou dat? Het Is een dom mensch, die zijn meeningen ter gelegener tijd niet herziet!" Ja, dat Is zoo... maar dat „herzien van meeningen" brengt dan toch maar mee, dat men het vroeger bij het verkeerde eind heeft gehad , .. of nóg heeftl Hetgeen misschien wel eens goed is voor de „beeren der schepping" om te overwegen! Vindt u ook niet, dames?
Dertig jaar. — Dat er na een goed diner niets boven een goede sigaar gaatl
niets
r ■
' ■
'
'^A
.
he 1. Dat men zonder rok niet kan bestaan.
3
Dat een goed diner in een goed restaurant veel waard Is.
5. Dat zijn vriend, die trouwt, lealijk In de val is galoopen.
6. Dat een zeerels met „haar' heerlijk moet zijn.
6. Dai. wintersport uitstekend Is om zijn weerstandsvermogen te stimulaeren.
7. Dat zijn ouders hem niet be grijpen.
7. Dat vrienden teleurstellen.
8. Dat je alleen maar voor de school leert.
8. Dat je even goed vooruit kunt komen In de wereld, zonder altijd maar te blokken.
8. Dat men eigenlijk veel te weinig weet.
9. Dat ze alleen maar Wildwestfilms moesten maken.
9. Dat ze alleen maar romanti sehe films moesten maken.
9. Dat er te veel flauwe zijn.
10. Dat het onbegrijpelijk Is, waar om groote menschen rooken.
10. Dat je onder het genot van een sigaret veel beter aan „haar" kunt denken.
— 10. Dat er na een goed diner niets boven een goede sigaar gaat.
11. Dat meisjes afschuwelijke wezens zijn.
11. Dat meisjes de liefste wezens zijn, die er bestaan.
12. Dat een motorfiets iets wonderbaarlijks Is.
12. Dat een two-seater het sum' mum van bezit is.
Dat de dig is.
leeraar
onrechtvaar-
13. Dat alleen kannibalen zich maar moesten schminken.
13. Dat geschminkte vrouwen veel knapper zijn.
14. Dat je met 'n hond reuzepret kunt hebben als Je balt.
14. Dat hij zijn hond zal wegdoen, omdat „zij" niet van honden houdt.
15. Dat er geen logisch denkende vrouw bestaat.
15. Dat er geen logisch denkende vrouw bestaat.
A *•+
Ik _„ P
■;■>;■
lekkers
6. Dat een electrische trein zijn hartewensch is.
Veertig Jaar. — Dat men zich bij een goede sigaar beter kan concentreeren.
..■-'- ■■
boven
beslist
■
i
een
kunst is.
■ ~~] 14. Dat zijn hond zijn beste vr.end Is. ■ , , . . . 15. Dat er geen logisch denkende vrouw bestaat.
.."»kk.l*
2. Dat de tijd vliegt
Is. tijd
3. Dat men ook aan een dlëet gewoon raakt.
4. Dat zijn vrouw wel Is waar...
4. Dat zijn vrouw de eenlge Is.
3. Dat
eten
i veel
te
veel
maar tóch
5. Dat zakeHik langrljkst Is.
succes
het
be-
5. Dat ^u^ ^harmonie
j
het
aankomt.
6. Dat een zakenreis belang iou z.jn.
van
vee
Dat de concurrentie zich niet in de kaarten laat zien.
Tien Jaar. — Dat „mooie" kleeren maar lastig xijn, omdat Je er xuinlg op moet wezen.
7. Dat de jeugd den ouderdom niet begrijpt. 8. Dat men r"kt.
9
9, Dat je bij voorkeur s middags naar een bioscoop moet gaan.
Dat Ie in een bioscoop uitStekend je "eest ontspannen
Q
6. Dat een kuur in een badplaats zijn leven verlengt.
8. Dat schoolwijsheid in de practijk weinig beteekant.
11. Dat verscheidene meisjes heel aardig zijn. goede 12. Dat 'n elegante auto je relaties bezorgt. 13. Dat schminken
2. Dat de werktijd veel te kort
7
«i
in cr.di..
nooit
uitgeleerd
kunt. in Dat men zich bij een goede ™V*™*™* Lc^r,^
10. Dat bij een goede sigaar een gemakkelijke fauteuil hoort.
kan. 11. Dat zijn dochter hat aardige meisje Is.
eenige
12.D,t zijn auto 'n zes-persoon. moest zijn.
11. Dat de meisje. In xijn veel aardiger waren.
tijd
^.Dat een a^o goed ___———————
13. Dat 'n geschminkte vrouw zijn relaties zou schaden.
13. Dat zijn vrouw zich nooit geschminkt heeft.
IA
n.» m.n aaen honden moet 14. D« tmen^^g.^ hond ^ ^ houden a ren heeft
14. Dat zijn hond uitstekend op 't ^ ^
71 rut ~ aeen logisch denkende 15. Dateer 9™^0*n
15. Dat er geen logisch denkende vrouw bestaat.
Vijf en zestig jaar. — Bij een goede siga Vijf en zestig Jaar. —Dat Je kleeren gemakkelijk meten zitten. behoort een gemakkelijke fauteuil.
Veertig Jaar. — Dat goede kleeren lijn crediet ten goode komen.
Twintig Jaar. — Dat men niets anders dan sportkleeren moest dragen. • Dertig Jaar. — Dat men zonder rok niet kan bestaan.
's avonds uit alle hoeken van het land, soms van over de grenzen, de landingsberichten binnenkomen, die de resultaten bepalen van één dag zweefactiviteitl Vanzelfsprekend kost zoo'n zweefbedrijf geld . . . veel geldl Maar men beseft in verschillende landen, dat het uitgaven betreft, die hun rente dubbel en dwars opbrengen. Ook onze Nederlandsche zweelvliegers hebben op verschillende plaatsen in ons land gelegenheid zich aan hun mooie sport te wijden. Er zijn voor dit doel reeds eenige kampen ingericht en op het vliegveld Welschap bij Eindhoven wordt nu een kamp voor gebreveteerde zweelvliegers gehouden, waar deze zich voor de aanstaande Olympische Spelen kunnen oefenen.
ZWEEFVLIEGEN '.en ooi
meire irom
em aooofowr
Zóó ziet een zweefvlieger er uit eer hij start voor een vlucht van honderden kilometers over land.
Zweefv|iegen in de duinen bij Noordwijk De laatste hand wordt gelegd aan de mon. tage der vleugels.
tOÊM
Een tweezitter-zweefvllegtulg strijkt neer.
•
De groei der zweeivllegerij heeft xich In hel snelle tempo, dat de geheele luchtvaart eigen is, voltrokken, xoowel in technisch als in geographisch opzicht. De zwaeftoestellen ontwikkelden zich tot prachtige, ranke, gestroomlijnde vliegtuigen, waarmede honderden kilometers over land kan worden gezweefd door het uitbuiten van thermische stijgwinden, die de zon door verwarming van het aardoppervlak doet onUtaan. En de zweefvliegerij zélf werd zóó populair onder de jongeren, dat zij zich over vele landen uitbreidde, zoodat men thans terecht van een wereld-sport kan spreken. Door haar practisch nut neemt de zweetvliegerij een unieke plaats onder alle andere sporten in. Vooral in deze dagen komt dat wel héél scherp tot uiting. De verkeersluchtvaart, en helaas ook de militaire vliegerij, eischt een nog steeds toenemend aantal nieuwe vliegkrachten plus de noodige reservegroepen. En het is alleen de zweefvliegerij, die de juiste basis vormt voor het onderricht, waardoor een ruime toevloeiïng van goed geselecteerde vliegkrachten op ruime schaal kan plaats vinden. Voorbeelden in het buitenland toonen duidelijk aan, dat men déér, waar het zweefvliegen niet als logisch onderdeel in het geheele luchtvaartbedrijf is opgenomen, met een nijpend tekort aan vliegers te kampen heeftl Dat de zweefvliegerij tot een wereldsport is uitgegroeid en zich ook technisch perfect ontwikkeld heeft, blijkt wel duidelijk Vóór den start van een vlucht naar een bepaald doel wordt op de kaart de route nog eens nauwkeurig nagegaan.
De „zweefkisten" worden naar de Starthellingen gebracht. ■
•
■
Het zweefvliegtuig, dat door een Internationale commissie tot Olympiade-zweefvliegtuig werd gekozen, in de vlucht.
• uit de opname van deze sport in het Olympisch programma; dat in 1940 in Helsinfors zal worden uitgevoerd. Men heeft, om de deelnemers zooveel mogelijk gelijke voorwaarden te verzekeren, daarvoor een eenheidsvliegtuig uitgekozen, da» voor alle Olympische deelnemers verplicht is gesteld. Buiten het groote nut, dat het zweefvliegen voor de geheele luchtvaart heeft, is het een sport, die boeit en aantrekt door haar elegance en avontuur. Men kan zich daarvan het best een voorstelling vormen wanneer men 'n keer wedstrijden in een belangrijk zweefvliegcentrum heeft meegemaaktl Reeds 's morgens vroeg is het er een groote drukte, tot eindelijk het eerste zweefvliegtuig de lucht ingaat van een helling in het heuvelachtig terrein, waartegen de wind blaast. Dan volgt een tweede, een derde, tot er ten slotte steeds meer de lucht in schieten. Steeds meer vliegtuigen ziet men, bochten draaiend, en onder witte wolken omhoogspieralend voortdurend hooger stijgen, totdat zij eindelijk aansluiting krijgen aan een thermischen luchtstroom. Dan worden zij snel kleiner en kleiner en verdwijnen ten slotte als een speldeknopje hoog in de verte, om 'n spel van zwerven van wolk tot wolk te beginnen. Zigeuners van de lucht zijn de zweefvliegers . . . Dikwijls weten zij niet waarheen de wind hen voert, die langs de trillende vleugeldekken van hun slanke „vogellijven" fluitl Totdat
Een zweefvlieger wordt startklaar gemaakt. De plexiglazen kap van den cockpit staat nog open.
**>
'jm J
-
Een groepje „zwevers" bespreekt de resultaten van den dag en de ' kansen van morgen. "mMMyJUBMMi
£ VOOR U-CLUB
/' -
j^a
ÖE VLrEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT
.DETECTIVE
lijk gebruik van maken. i. J 11 ..„ U eens in verbinding te stellen met den J. W. te U. - Ik raad U ""• ^J?" '" |k kan U „nd.r nadere geInspecteur van Belastingen in Uw gemeente. IK Kan w gevens helaas niet Inlichten. ,- . D Er Is wel een middeltje om een T. R. de G. te R. - &• 'j .w*/ e'n/" _akón zoodat worden zijn, weer ondoordringbaar »» ™*»n' |°° , haar voortaan alleen «^ •'•r"d '^^t „og'eens
vaas, die poreus gehet niet noodig is y de vaas om m.t als ze droog is. Het
Ta^^X\^t^^ Vernis bestreken: is. Ik hoop, dat U succes zult hebbent
1. Toen lij uit de boot klommen, die nog op dezelfde plaats lag, waar zij was neergekomen, hoorden Peter en Dot er een slem uit komen. „Jullie kunnen mij niet ontvluchten, kinderen," klonk hef boos. „Ik waarschuw jullie!"
2. Peter' tuurde in de machine en wendde rich toen opgewonden tot Dot. Hij wist nu, waar de stem vandaan kwam. In de machine bevond zich een radiotoestel. Plotseling sprak de stem opnieuw. „Kom mij opzoeken bij de Beerenrols."
3. Terwgl zij terugliepen naar de „De Zilveren bter , dachten de kinderen na. Van wien kon die stem zijn? Er was maar één antwoord mogelijk: het moest de geheimzinnige Vogelman zijn, want hij was de eenige, die op het eiland woonde.
/- u C »- 5 - Ik zou U aanraden den mantel te laten stooMevr. G. H. van F. te b. - 'V""., wa$$ehen. Het geel worden kunt U men. of, Indien het ^»»«'f '^^Vh.m opb.ri. In blauw papier te voorkomen door den mantel, »oord"* " ^.^ u het beste de knoopen verpakken. Indien U »«» ^»^l.TneToiite ^ veel veiliger. Voorts mijn er even af te tornen. H.l Is ™^™™*l™ een van onze lezer, ge-
^Ä^«Ä-----' c rtttu'^:: nd:0cÄ." r?. Ä -.
Wie onzer speurders kan ons zeggen, wat deze foto voorstelt? ... l 9 S0 benevens twee troostprijzen verWij zullen weer een prijs van '• "V^^J^ De yerdeeling der deelen onder hen, die on. een O^.d an woo d ««^er, van goede opprijzen geschiedt op "" £er' r:^'!'jg.n v.n 4" der pri^en. lossingen gel jke k«'""" r5e|bnb«n %J* vó6r 6 September aan Mr. Detective, NoÄ" ^LÄ"^ briÄ" T enveloppe duidelijk vermelden:
—*■ •»
» d«n in de «on t« t«t«n UwVen. M
Amateur-Detective 6 September.
, K L P 1. G - N.lUurliik kunt U
ä: ä; ä'ä;!'""
m..d!..n.
U mooal d.n b.l.l i.ru«
£« sri:
DE OPLOSSING VAN HET VOORLAATSTE FOTOPROBLEEM
^—*
wensch U veel succes.
4. Dot was er niet op gebrand om naar de Bee ■ enrots te gaan, maar Peter was een en al op winding. Toen zij dien avond naar bed gingen. spraken zij over niets anders dan over den wonoerhjken man, die het eenzame eiland bewoonde.
5. Ondanks de gebeurtenissen van dien dag, sliepen de beide kinderen ongestoord. Den volgenden morgen werden zij echter al vroeg wakker door kloppen op de deur. „Wie kan dat zijn? vroeg Dot verschrikt, terwijl zij uit bed sprong.
6. Benieuwd wat er nu weer was, duwde Peter de deur van het vliegtuig open. Daar stond het grappige figuurtje van den aap met zijn hoogen hoed en zijn jas, dien de kinderen al eerder hadden gezien. Hij overhandigde hun een brief.
Mevr. U. de T. U L - H.t ^^^^TX^^^deren met wat azijn. U kunt deze ^^"^"»^^en dit het geval is, kunt U schrijft niet of het •«" f" ^r ^^^en op ossing "«n één deel aluin en U de vlekken ook verwijderen met een opioss B voch. twe. deelen water. U wrijft d t mengsel 0P ^-rV,*^r '^ ^ ..„ paar tlgen doek op en strijkt er met een ™™f*™™„0"^i want d.n schroeit minuten er op laten staan, maar het mag niet te warm z) de stof.
P. L.
u
R.
- ik .o« u «-;--• :\;^iJ::iir:v:.Snwï
U den vloer eens In de veertien
d8
0«" '""'•'j^0
„ wrijven. Als U
?.■£ SÄcX^^r-rrz.^ -..... .„, * na
daar hij niet makkelijk stoffig wordt. ir 1 .- G - Hrt lukt mij niet onverstandig zoo nu en dan eens op^le'en'o/'alS. ind.^daJrg.biurd isl D.n weet men, dat er contr6ie wordt uitgeoefend. G.
K. ,. K - E.n p..r,S=.d. bj.W.n «P b.« d=or U b.J.W. .*«[
T ÄÄtÄr Sn^CntTj:;,,.,..^ No^ 1. Zooals men op de foto hierboven kan zien, ontbrak er in ieder der beide b0
7. Peter nam den brief aan en scheurde hem open. „Van den Vogelman!" zei hij opgewonden tegen Dot. „Hij schrijft: „Moko zal jullie bij mij brengen." Dot keek angstig. „Ik geloof niet, dat het veilig is om daarheen te gaan, Peter," zei ze. „Ik ben bang."
8. Maar de kleine piloot was niet van plan zich de kans om uit te vinden, wie de geheimzinnige Vogelman werkelijk was, te laten ontglippen. Zij volgden Moko door een dicht bosch en kwamen voorbij de plek, waar de boot had gelegen, die nu echter was verdwenen.
9. Ten slotte kwamen zij aan een rotsachtig terrein. Een van de steenklompen had den vorm van een beer en er leidde een trap heen, die In de rotsen was' uitgehouwen. De kinderen naderden nu de schuilplaats van den Vogelman. Wordt vervolgd.
! r . P Het soiit mij voor U, doch ik moet U mededeelen, dat ind^a'dt'door-on^g^ven^'oplossing de goede wasl U moogt gerust dergelijke opmerkingen makenl r
H t. H
aeen
L J A L H te A. - Inderdaad zijn er zeer veel jongelui. *• *<* r°°r L
ïïn r rn^ÄVe^-^Ä: nLer recht op het doel af zou kunnen varen.
- Uw wijze van Inzenden is goed. Het is in het geheel niet
no?digHa.l: oplossing'e.n «P^-"•^;o'opCehtes!,uitEern,$ legen de Amateur-Detective ook in de enveloppe te sluiten.
£r reboot -tJr. njenschen .ro .en, j-^t ^ --
0
De prijs van f. 2.50 werd deze week toegekend aan: den jongeheer K. van Muijlwijk, Groningen, De troostorijzen vielen ten deel aan: m^uffróuw G Boot, Zaandam en den heer N. L. de Groot,
/iinMresseeren maar '" ^nX'' 'ff w^rM.' oTdVrnlmen^W. » dl Uw financiën toereikend zijn om een dergenjK wern foto betreft, zult U waarschijnlijk wel slagen. ee n
c
J
B te P
- Ik zou U aanraden eens naar een boekhandelaar Ie
gain, ^aVer^rveJhilirde goede boeken op het door U bedoelde gebied. Ik kan U deze moeilijk hier opnoemen.
GEWONE ADVERTENTIES: TEKSTADVERTENTIES:
KOLOMHOOGTE 1 20
KOLOMHOOGTE
120
REGELS
REGELS
KORTINGEN
-
-
KOLOMBREEDTE 5 cM.
KOLOMBREEDTE
VOLGENS - 30 -
6.7
cM.
TARIEF
-
REGELPRIJS 25 ets. BRUTO REGELPRIJS
50
ets.
BRUTO
I K L te R - Ik zal mijn best doen het voor U te weten »• l«>m«n' .en U zoo spoedig mogeli" antwoorden. Ik moet echter eerst verschillende in-
-Gravenhage.
|k weet wel, dat ik niet knap ben om te zien," zuchtte de jongeman 'Toc^aTlrlto erg niet," antwoordde zij, „je bent toch het grootste deel van den dag weg
."
Klant: „Herinnert U zich, dat U mi, een paar weken geleden dien au!o hebt verkocht?" MantTloudf Jtg eens willen zeggen, wa, U er toen van verteld hebt?
lichtingen Inwinnen.
De 5ecrefflre.«e van de VOOR U-Club. Noordeinde 8, Uiden. - 31
ik ben een beetje ontmoedigd!
HUMOR „Kan ik u misschien van dienst zijn, mijnheer? Ik ben monteui1." „Ik vrees, dat dit van niet veef nut is om een venoening tot stand te brengen."
r-^Ä-'.Ä,-A -• *, .— „Mijnheerl Mijnheer! U hebt die e mee speelt!"
„En wat ga je doen als Je een groot meisje bent geworden?" „Vermageren."
„En nou moet je een halven draai om mij heen maken . . ."
„Wat, inbrekers in de bibliotheek? Haal direct mijn geweer en mijn jachtkostuum!"
„Tjonge, Ik zou niet graag In uw schoenen slaan wanneer mijn vrouw straks haar bloemen zietl
yputmaßtä^of Onverwachte wendingen vervullen een belangrijke rol in Nan Grey's bestaan. De blonde filmactrice, die minstens aan vijf films per seizoen haar medewerking verleent, kan nimmer zeggen wat haar, menschelijkerwijze gesproken, vijf minuten later te wachten staat, want altoos gebeuren er dingen, die haar dwingen een omzwaai te maken en zoodoende wandelt zij maar rustig voort in het gareel van het plotselinge. Nan Grey komt uit Texas en is momenteel eenentwintig jaar oud. Zij kwam in het milieu van de filmindustrie tijdens een vacantiereisje, waardoor zij en haar moeder een kort oponthoud te Hollywood hadden. Aldaar ontmoetten zij een ouden kennis, den impresario Edmund Low. Deze werd zoodanig gefrappeerd door Nans bekoorlijke verschijning, dat hij haar zonder omwegen een studio binnenloodste en een test van haar liet maken. Het resultaat bleek zeer verrassend te zijn. Nan kreeg een filmcontract en kon haar vacantie vaarwel zeggen om direct aan den slag te gaan. Het zou niet juist zijn te beweren, dat nu haar hartewensch vervuld was. te meer daar zij zich een journalistieke loopbaan gedroomd had en onderwijs had genoten in overeenstemming met deze ambitie. Haar vader was secretaris van den bond van filmoperateurs en de harde werkelijkheid van een sterrenbestaan, waarvan de meeste aspirant-actrices geen flauw idee hebben, kende zij door vele gesprekken met haar uiteraard deskundigen vader maar al te goed. Niettemin gaf zij zich met hart en ziel aan haar nieuwe werk en werd tenslotte, na vele onbeteekenende rollen te hebben vervuld, opgemerkt door den Europeeschen regisseur Herman Koster, die haar het aanbod deed een hoofdrol te spelen in „Three smart girls". Nan accepteerde vanzelfsprekend en had, naar bekend is, veel succes. Zij speelde daarna in „De zwarte pop", „De man in het blauw", Modelliefde" en „De storm", haalde tusschen de bedrijven door het staatsdiploma Fransch en werd toen, ook al weer plotseling, uitverkoren om tezamen met Deanna Durbin en Helen Parrish het meisjestrio te vormen in „Drie schattige meisjes groeien op . Nan heeft, ondanks het vele studiowerk, nog steeds belangstelling voor journalistiek, volgens haar ook omdat de loopbaan van een actrice vaak tot een plotseling einde komt en zij in dat geval emplooi denkt te vinden bij een dagbladbedrijf. Het lijkt een overdreven denkbeeld, te meer daar zij eèn flink salaris heeft, bovendien vele voordeelige radiocontracten heeft bopen en verder door haar naam aan verschillende modeartikelen te verbinden, kapitalen toucheert. Hoe het ook zij. Nan heeft het recht haar eigen standpunt in te nemen, reden waarom zij haar vaar-
digheid met de pen tracht te behouden door het schrijven van korte verhalen in een tweetal Hollywoodsche weekbladen, verhalen die gretig opgenomen en even gretig gelezen worden omdat . . . tja, waarschijnlijk omdat de signatuur den lezers het meest belangrijk voorkomt! Maar zij speelt het klaar en is tevreden. Wat wil een mensch nog meer?
[)e jonge w Regie John Ford,
20th Century-Foxfilm.
Abraham Lincoln
Henry Fonda
Abagail Clay Mary Todd Hannah Clay Efe Ann Rutledge Matt Clay (volwassen) Matt Clay (als kind) ..
.,
Alice Brady Matjorie; Weaver Arleen Whelan Eddie Collins Pauline Moore Richard Cromwell
Adam Clay (volwassen)
Eddie Qulllan
Adam Clay (als kind)
Dickie Jones
Rechter Herbert A. Bell
Spencer Charters
John Felder ..'
Donald Meek
Carrie Sue Sheriff Billings Dr. Mason Barbier
hem in elk geval gegeven: onkreukbaarheid en gevoel voor humor. Maar hoeveel ontbreekt hem nog! De jonge Abraham Lincoln weet een wetboek te veroveren; zijn wapenrusting wordt daardoor aangevuld met een onontbeerlijk iets. Dit wetboek wordt het voorwerp van eindelooze studie. Het is niet alleen zaak, de artikelen der wet te kennen, maar óók den zin te doorgronden, volgens welke ze zoo zijn ingesteld. Deze studie wordt door één enkel tragisch voorval onderbroken. Lincoln ontmoet de jonge en teedere Ann Rutledge, die hem haar vertrouwen in zijn toekomst uitspreekt. Maar eer deze schuchtere idyllf nog heeft kunnen leiden tot eenige duurzame verbintenis, sterft Ann, aan Lincoln niets nalatende dan een weemoedige herinnering. Nu verlaat hij het dorp Salem, om zich naar de stad Springfield te begeven en zich daar te vestigen als advocaat. In die pioniersdagen was immers een zelfstudie als de zijne ruimschoots voldoendel Hij associeert zich, krijgt ook wel praktijk en komt bij verscheidene gegoede families, die hem accepteeren. Hij ontmoet hier Mary Todd, een rijk jong meisje, dat veel belangstelling voor hem heeft. Lincoln weet de razende meDe typisch Amerikaansche volksfeesten in nigte Ie overreden ai te zien deze film geven ons een denkbeeld van de ▼an het lynchen. schilderachtige gebruiken van honderd jaar geleden. Maar het feest eindigt treurig, zooals dat zoo dikwijls gaat; er wordt getwist, er wordt gedood. De menigte, die gemakkelijk wordt opgezweept, wil den vermoedelijken dader lynchen en bestormt de gevangenis. Lincoln, die hiervan gruwt, wendt al zijn geestkracht en zijn welsprekendheid aan, om de massa tot andere gedachten te brengen en hij slaagt. Als dan later de ordelijke rechtspraak wordt gehouden, neemt Lincoln de verdediging van den verdachte op zich; met de grootste moeite slaagt hij er in, deze zaak een gunstige wending te geven en tenslotte zelfs den werkelijk schuldige te ontmaskeren. Na afloop van dit gebeuren ligt de eenzame weg weer voor hem open. Nog vele mijlen zal de jonge Lincoln moeten afleggen, eer hij den top bereikt, de koele hoogte van zijn latere, onsterfelijke glorie Richard Cromwell, Alice Brady en Donald Meek.
Dorris Bowdon .-.
Cliff Clark Clarence Hummel Wilson Harry Tyler
De Jonge advocaat Lincoln ondervraagt een getuige.
Jack Kelly ' r Tl onderd jaar geleden was Salem in den Amerikaan,I_L sehen Staat Illinois een ellendig dorp, bestaande uit ■J*--'1- enkele honderden houten hutten. En toch was dit dorp op zijn manier het centrum van een schier eindeloos land en reisde men vele dagen, om in de enkele winkels, die Salem rijk was, levensmiddelen te koopen. In dit ruwe, arme, ongeciviliseerde dorp woont een jongeman, even ruw, even arm, even ongeciviliseerd, maar voorbestemd te komen tot de hoogste waardigheid, welke Amerika zijn zonen heeft te bieden: het presidentschap van de Vereenigde Staten. Die tijd is nog verre. De jonge Mr.' Lincoln heeft nog in het geheel niet zulk een stoutmoedig ideaal, doch niettemin zet hij den allereersten stap op den langen, moeizamen en steilen weg, die voert naar de hoogste regionen van het succes: hij stelt een toespraak samen, die hij wil houden tot zijn medeburgers. Het zweeft hem voor den geest, dat hij "zijn krachten zal willen wijden aan het bestuur van dit land der toekomst, dat hij zich candidaat wil stellen voor de komende verkiezingen. Veel heeft de jongeman nog niet in zijn mars, maar twee deugden zijn Het ruw» tiekkersdotp. waar Lincoln zijn carrier« begint
Marjorle Weaver als Mary Todd.
^Ze^tflLN/£N
GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN je vaak naar den bioscoop, Pietersen?" äa ..Vaak och, dat is een begrip, waarde vriend. Mijn vrouw
„G
zegt. dat ik veel te vaak ga, mijn nichtje Katja, die ik meestal meeneem, zegt dat ik weinig bioscoopjes pleeg, maar gewoonlijk ga ik twee tot driemaal per week!" ,,Dat zou Joe Hunt bijzonder weinig vinden." ..Wie is dat nou weer? Nooit van Joe Hunt gehoord. Is dal een bioscoopdirecteur?" ..Hij wou, dat hij het was! Neen. mijnheer Hunt is werkloos. Werkloos in U.S.A. En toen is hij uit louter wanhoop ..record-houder" geworden. Niet in werkloosheid, zooals je allicht zou vermoeden." ..Waarin heeft hij dan een record behaald?" ..Hij heeft in één week de meeste films gezien! Onder strenge controle bezocht hij den eenen bioscoop na den andere, moest dan den inhoud van de hoofdfilm vertellen en liep dan vliegensvlug een volgenden bioscoop binnen." ,,Hoeveel films heeft hij dan in die eenc week gezien?" ..Maar eventjes honderdvierenvijftig stuks. Hij liever dan ik! Hij heeft trouwens een collega, die zich speciaal op theaters toelegt." ..Wie is dat dan?" ..Een inwoner van New York, die wou bewijzen, dat men in deze millioenen-stad wel tienmaal per dag op theater-gebied iets kon meemaken. Hij ging een maand lang in ieder theater een paar acten kijken en heeft in deze eene maand vierenvijftig tooneelstukken gezien, dertig opera's en honderdzevenennegentig operettes! Dan is er nog een New Yorksche student — hij luistert naar den naam Billie — die goede jongen heeft, in plaats van te studeeren eens negenenzeventig uur achter elkaar naar den radip-luidspreker geluisterd. Hij heeft in dien tijd tweehonderdnegentig verschillende uitzendingen beluisterd." ..Als Katja de radio aanzet — dat doet ze altijd op de ongelegenste oogenblikken — krijg ik, geloof ik, wel tweehonderdvijftig uitzendingen door elkaar. Maar die Billie moet toch wel sterke zenuwen hebben. Ja, ja, een mensch kan^wat uithouden!"
ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Dorothy Lovett is een van Hollywood's waternimfen. Voor de iwemsport, die zij druk beoelent, geelt zl] de voorkeur aan badmutsen met slult» Rice hanteert een stofsulger als d( band onder de kin, van sterk gerlbbeld gummi . . . diepblauw als de kleur van haar oogen.
DOROTHY LOVETT Dorothy Lovett is op 16 Februari te Providence, R.I., geboren, waar zij haar geheele leven tot dusverre heeft doorgebracht. Geen harer familieleden heeft ooit iets met de theaterwereld te maken gehad. Dorothy bezocht de lagere en middelbare school te Providence, waarna zij studeerde en een diploma haalde aan het Pembroke College. Zij.was een van de Komians, het tooneelgezelschap der universiteit. Als vijfjarig kind speelde Dorothy voor 't eerst tooneel bij het Albee Stock Gezelschap in het stuk ,,Only a woman", met den bekenden Amerikaanschen acteur Burton Churchill in de hoofdrol. Na haar schooljaren trad Dorothy voor de radio op bij een plaatselijk station WPRO. Zij leidde een kookcursus en hield daarna een serie modepraatjes. Dorothy associeerde zich met het Boston warenhuis te Providence en werd weldra bekend als Sally. Zij schreef en hield lezingen over winkelen en werkte ook practisch als verkoopster. Daar zij wat in de radiowereld wilde bereiken, begaf Dorothy zich den 15en Augustus 1937 naar New York. Proeven mocht zij genoeg afleggen, maar de resultaten waren schaars. Om in haar levensonderhoud te kunnen voorzien, liet Dorothy zich bij een z,g. „Modeling Bureau" inschrijven en poseerde voor advertenties van conservenfabrieken en automobiel-maatschappijen. Van een kennis vernam Dorothy, dat RKO een aantal mannequins noodig had en begaf zich met deze kennis naar het bureau van Arthur Willie. Alhoewel er besloten was geen mannequins meer aan te nemen, was Mr. Willie zoo getroffen door Dorothy's persoonlijkheid, dat hij haar vroeg eenige dagen later terug te komen voor een filmproef. Deze was een succes . . . Dorothy Lovett kreeg een contract en begaf zich onmiddellijk naar Hollywood. Nu speelt zij een belangrijke rol in ,,The girl from Mexico".
Vraag vijfhonderd een en vijftig Weet U misschien welke de hoogste berg van Afrika is? Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen die vóór 1 1 September (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 11 October) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Noordeinde 8, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 551.
DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd zeven en veertig Beverley Hills ligt bij Hollywood in Californië. Het is de geliefkoosde woonplaats van vele filmsterren. De hoofdprijs werd ditmaal verworven door den heer T. Klijzing te Haarlem, terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan mej. J. Purmer te. Amsterdam, den heer G. A. Maat te Den Haag. den heer A. Bos te Zeist, den heer F. P. Harte te Rotterdam, den heer J. Weijerman te Den Haag.
FILM-ENTHOUSIASTEN H. S. S. te Zwolle. Joel McCrea is den 5den November te Los Angeles geboren. De broer van Ken Maynard is Kermit Maynard. Ken is getrouwd. P. H. te Amsterdam. Elisabeth Bergner heeft niet gespeeld in „De Gebroeders Karamazov". Zij is aan geen enkele maatschappij vast verbonden en sneelt steeds onder regie van haar echtgenoot, Paul Czinner. Zij is van plan binnenkort weer de hoofdrol in een nieuwe film te gaan spelen. Lees s.v.p. onze rubriek „Nieuws uit de studio's". S. D. te Rotterdam. Errol Flynn is den 20sten Juni jarig. Hij is getrouwd met Lili Damita. U kunt hem schrijven p.a. Warner Bros-Studio's, Burbank, Californië. Het adres van Hans Holden is: Herrengasse 6, Weenen. Hij is den 30sten Juni jarig. In het Duitsch schrijven en antwoordcoupon insluiten. D. P. te Groningen. Hierbij de gevraagde verjaardagen. Hannelore Schroth 10 Januari. Betty Grable 18 December. Harriet Hector 25 September.
HET WEEKBLAD CINEMAs. THEATER
VERSCHIJNT WCKCMJKS - PKIJS PM KWARTAAL F. I.K VOOH IMDll IN «UITBNLAND f. ».M PEK JAAR. - RED. EN AOH. NOOKOUNOE », LEIDEN. TEL.liMIrOSTREKBNINO 4MM
QP
19de Jaargang No. 34 - 2 Sept. 1939
NET WEEKBLAD CIMEMA& THEATER
O ets
KATHARINE DE MILLEI EN HAAR ECHTGENOOT! ANTHONY QUINN MÉT HUN ZOONTJE CHRISTOPHER ANTHONY!
FILMS,
OlB KOMEN PRODUCTIE
I939-A0 .-ii?1
.
^mr::
I-
-
-. ..-:_'% ■
)±V'
'^V AN MUSCH, CISSY |ÄN BENNEKOM EN DOLPHE ENGERS l DE FILMEX-FILM DE SPOOKTREIN"
'Pr if
j£%\
■(
it .
■;-_jSÄ-!5-
w'f
AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE
I