Lien: Ik kan me niet voorstellen dat ik me hier ooit voor schaam

actueel

Lien: “Ik kan me niet voorstellen dat ik me hier ooit voor schaam”

VPM

Ellen: “Ik heb daar soms wel schrik voor”

Studente én

prostituee

Vlaams CD&V-parlementslid Cindy Franssen berekende vorige week dat in Antwerpen en Gent liefst 600 studentinnen hun studies betalen door zichzelf te prostitueren. Een pro­bleem waar de onderwijsinstellingen geen weet van heb­ben. Lien en Ellen zitten respectievelijk twee en drie jaar aan de Ho­geschool én in ‘de stiel’. Niet uit armoede, maar als bewust gekozen bijverdienste. “En toch zijn wij geen hoe­ren. Allez. Misschien wel, maar zo voelt het niet.”

W

at ze studeren, waar ze studeren en hoe oud ze zijn. Dat mogen we u niet vertellen. De dames staan op discretie. “Ik vlieg er onmid­dellijk uit. Thuis en op school.” Prille twintigers zijn het. Frisse, mooie meisjes die iets te veel make-up op hebben om aan het klassieke beeld van de studente te voldoen. Ze willen praten over hun bijbaantje. Lien stelde ooit zelfs voor om een anonieme sekscolumn te maken voor dit blad. Een idee dat later afsprong. Net als haar studies, overigens. Na twee succesvolle jaren ging het mis. “Te veel gefeest, zeker?” Nu neemt ze een sabbatjaar en werkt ze meer als prostituee. “En toch ben ik ingeschreven als studente. Dit is geen carrièrewending of zo.” Ellen is minder flamboyant dan haar vriendin, die haar wegwijs heeft gemaakt in de prostitutie. “Wij delen klanten. Sturen ze naar mekaar door. Zo letten we ook een beetje op elkaar. Maar ik ga anders met het geld om dan Lien. Zij feest. Ik zet zo veel mo­gelijk geld opzij. Eigenlijk zie ik mezelf niet als prostituee. Een advocaat die in zijn vrije tijd voetbalt, is toch ook geen voetballer? Er zijn veel meisjes die net zo veel rondneuken als wij. Alleen doen zij het gratis. Wij houden er iets aan over.” Parlementslid Cindy Franssen schat het aantal studerende prosti­tuees op 600 in Gent en Antwerpen alleen. Dat zijn heel wat col­lega’s. ELLEN: “Daar heb ik geen flauw idee van. Ik ken er in ieder geval maar twee. Als ze afgegaan is op de advertenties via internet en kranten, kan dat wel kloppen. Alleen denk ik niet dat alle meisjes die zich voor studente uitgeven, dat ook werkelijk zijn. Klanten

Tekst: Mathieu Dams en Michaël Lescroart

kicken erop om het met ‘een studente’ te doen. Het cliché van het schooluniformpje zeker? Het loont in ieder geval om je als studen­te uit te geven. Mannen neuken liever een studente geneeskunde dan een kuisvrouw na haar uren. (lacht) Hoe je dat verschil voelt, moet je mij niet vragen. Seks zit tussen de oren. En mannen zijn soms rare wezens.” LIEN: “Zeker weten. Er was zelfs ooit een klant die vroeg om mijn studentenkaart. Die laat ik natuurlijk nooit zien, want mijn echte naam zijn hun zaken niet. Ik heb wel altijd een lesboek bij me. De klanten hechten er belang aan. »Geneeskunde is ook mijn favoriete antwoord als een klant me vraagt wat ik studeer. Na de seks krijg je dan wel eens vragen over pijn aan hun rug of zo. Dan willen ze er nog snel een gratis consultatie uitslaan. Ik kan ze echter niet helpen. Een kusje erop en naar de huisdokter.”

Betere resultaten Dient het geld om jullie studies te betalen? ELLEN: “Nee. Mijn ouders betalen mijn studies en geven me voldoen­de maandgeld. Voor mij is het een bijverdienste die leuker is dan in de horeca staan. Dat heb ik ook gedaan. En enquêtes op straat. Zwaar werk en veel moeilijker te combineren met studeren. Sinds ik dit doe, zijn mijn resultaten er alleen maar op vooruitgegaan. Ik ontvang zo’n twee klanten per week. Daar verdien ik minimaal 300 euro mee. Sommige mannen zijn guller dan anderen. Dat geld is voor mij. Om uit te gaan, maar ook om te sparen. Ik zal een buffer heb­ben als ik over twee jaar afgestudeerd ben.” LIEN: “Ik wou dat ik zo spaarzaam was. Maar een auto is ook be­langrijk. En ik ga graag goed

uit. Liefst zou ik een groter appar­tement huren, maar dat kan ik dan thuis niet meer uitleggen. Toen ik studeerde, hield ik het ook op twee klanten per week. Nu zijn het er vier. Mijn studie laat ik even voor wat het is. (snel) Dat heeft trouwens niets met prostitutie te maken. Ik wil er even tus­sen uit en na nieuwjaar wil ik op reis. Een aantal dingen op een rij zetten. Zoals zo veel studenten doen. Mijn ouders weten dat ook en denken dat ik ter plaatse voor de kost ga werken. Het zal wat luxueuzer zijn.” ELLEN: “Ik denk dat prostitutie wel een factor is bij Lien. Het is verleidelijk om je te laten gaan. Het vraagt discipline. Samen met het geld van mijn ouders heb ik 400 euro per week om uit te geven. Mijn studio is betaald. Daar maak ik me geen zorgen over. Dat is veel geld. Ik verplicht mezelf om daarvan de helft opzij te leg­gen. En om uit te gaan in studentencafés en naar studentenfuiven. Dat doet Lien eigenlijk niet meer. Ze distantieert zich van het studentenleven. Ik maak me daar zorgen om.” LIEN: “Dat is nergens voor nodig. Volgend jaar zit ik weer achter de boeken. Ik haat het woord ‘prostituee’ trouwens. En ‘hoertje’ al

“Seks zit tussen de oren. Mannen neuken liever een studente geneeskunde dan een kuisvrouw na haar uren.” 19.10.2010 P-magazine l

19

studente én prostituee helemaal. Ik voel mij een studente. En die fuiven? Ach, ik heb er nu even geen zin in.” Maar je bijbaan is toch echt wel hoererij of prostitutie. Hoe zou je het anders omschrijven? ELLEN: “Escorte. Dat klinkt beter en duurder. Het houdt de vieze mannen weg die goedkoop aan hun trekken willen komen. Ach, het is maar een woord. Ik weet in ieder geval dat ik me nergens voor schaam. Dat ga ik nooit doen. Ik zou niet weten waarom. Ik doe toch niemand kwaad?” LIEN: “Ik heb daar soms wel schrik van. Niet alleen voor de schaamte. Dat is een keuze die je maakt en waar je mee moet leven. Maar dat ik ooit een klant tegenkom op mijn latere werk, bij­voor­beeld. Dat het verleden me gaat achtervolgen.” ELLEN: “Komaan Ellen, hij gaat minstens evenveel redenen hebben om te zwijgen als jij.”

Geen pooiers Veel mensen zullen het moeilijk hebben met het gemak waarmee jul­lie jezelf verkopen. Zozeer zelfs dat er in het parlement wordt gevraagd of jullie niet gered moeten worden met extra studiegeld. LIEN: “Ze mogen altijd storten, maar ik houd er niet mee op. (lacht) Serieus, iedereen moet

20 l P-magazine 19.10.2010

VPM

“Op reis en krap bij kas? Een klant oppikken en het probleem is opgelost. Vrijheid en zelfstandigheid!”

dat voor zichzelf uitmaken. Ik houd van seks en kan de man achter de penis wegdenken. Dat is soms no­dig. Er zitten figuren tussen die ik zonder het geld niet eens zou zien staan. »Maar als het te erg is, weiger ik gewoon. Ik spreek met klan­ten af via een tweede gsm – die ik alleen tussen 18 en 21 uur opzet – en het internet. Nieuwe klanten ontmoet ik eerst in een publieke plaats. Een hotellobby bijvoorbeeld. Altijd makkelijk om meteen naar de kamer te gaan. Ik vraag ze om herkenbaar te zijn. Een krant onder de arm of zo. Als hij me echt niet ligt of hij is te oud, ga ik gewoon naar buiten en bel ik hem af met een smoes. Meestal iets besmettelijks.” (lacht) ELLEN: “We adverteren op het internet ook nooit met foto’s. Ook niet zonder gezicht. Klanten moeten het doen met een beschrijving en een hotmailadres. We ontvangen ook geen klanten in onze stu­dio’s. Die twee werelden moeten echt strikt gescheiden blijven. Daarom werken we ook alleen. Een pooier of een andere tussenper­soon zie ik niet zitten. Al zou het misschien veiliger zijn. Hoe­wel, daar zitten ook risico’s aan. »Om op je vraag terug te komen: Ik begrijp dat veel mensen het hier moeilijk mee hebben. Ik ook. Eigenlijk om dezelfde re­de­nen. Het mag ook absoluut niet geweten zijn. Op Ellen na weet nie­mand het. Dat moet zo blijven. Ik heb geen zielig verhaal. Ik moet dit niet doen. Maar ik doe het graag en het maakt het leven mak­kelijker. Ik heb minder problemen met het woord hoer. Als het juist wordt uitgesproken. Ik ben een hoer voor mijn klanten. Voor mijn vrienden ben ik Lien. Dat is misschien het verschil met ie­mand die achter een raam staat. Dat zou ik nooit durven. Dan ben je altijd ‘de hoer’.” LIEN: “We willen het wel allebei eens proberen. Ergens ver weg. (lacht) Dat is toch iets helemaal anders. Eén vriend weet het van mij. Van hem ben ik zeker dat hij het nooit verder vertelt. Hij was zo’n beetje mijn eerste klant. Ik had het er met hem eens over dat ik het wel zou durven. Hij geloofde mij niet en gaf me 20 euro voor een pijpbeurt. We zijn onmiddellijk naar zijn kot gegaan en daar hebben we het gedaan. Eerst pijpen, dan de rest. Zonder meer­kost. (lacht) Het was een beetje een spel, maar ik kickte er echt op. Ik heb het geld natuurlijk wel gehouden en uiteindelijk heb ik daardoor de moed verzameld om een eerste ‘echte’ klant op te zoe­ken op het internet. De prijzen zijn sindsdien wel naar boven ge­ gaan.” ELLEN: “Voor mij was het minder kicken. Wel rekenen. Begrijp me niet verkeerd: ik doe het graag, maar geld is heel belangrijk. Mijn eerste klant was er een van Ellen.” LIEN: “Die immobiliënkerel? Echt een schatje. En een goede neu­ker.” ELLEN: “Ik heb daar alvast weinig van ge-

merkt. Ik was veel te ner­veus. Lief was hij wel. In het begin had ik het minder moeilijk met de seks. Meer met het praten. Dat heb ik nu nog eigenlijk. Ik word heel achterdochtig als ze te veel vragen stellen. En toch hoort het erbij. Die mannen staan ook in hun blootje voor je. Zij zijn ook best nerveus. Ik heb zes klanten die heel regelmatig ko­men en best wel vrienden zijn van ‘Ellen-de-hoer’. Zolang iedereen in zijn rol blijft, is er geen probleem.”

De stress van het geheim Genieten jullie van de seks of is het zuiver werk? ELLEN: “Ik geniet van de seks én het is werk. Dat is toch zo bij iedere job. Kom ik altijd klaar? Zeker niet. Er zijn klanten die er echt niks van bakken, maar die zijn meestal zelf rap klaar. Ik verbaas me er over dat veel mannen moeite blijven doen voor mij. En dan kom ik klaar. Als je hoer spelen niet leuk vindt, houd je het niet vol. Een orgasme kan je faken, maar seks faken is onmo­ge­lijk.” LIEN: “Er zijn klanten waar ik echt naar uitkijk. Dan loop ik al ’s morgens warm. Nieuwe klanten zijn altijd spannend. Ik heb ge­woon een waanzinnig goed seksleven. En trekt het nergens op of doet het pijn, dan is er het geld als troost.” Hoe zie je je klanten? ELLEN: “Opvallend normale mensen eigenlijk. De meeste toch. Maar ook opvallend normale mensen hebben rare hobby’s. Ik heb vaak schrik gehad dat er zieke geesten tussenzitten die me willen vast­binden en erger, maar dat heb je zelf in de hand. Ik laat weten wat ik doe – normale seks en wat rollenspel – en wat niet. Tot nu toe, is dat steeds gerespecteerd gebleven. Hout vasthouden. Verder heb ik geen mening over hen. Behalve over de ‘bezorgde vaders’ die me vragen of ik wel verstandig bezig ben. Dat begint altijd met: ‘Ik heb een dochter van jouw leeftijd...’ Daar maak ik geen tweede afspraak mee. Ze vragen dat trouwens nooit voor de seks. Altijd achteraf. Als ze zich wat schuldig voelen.” ELLEN: “Soms heb ik zin om een klant zijn vrouw op te bellen en te zeggen dat ze haar man beter moet verzorgen. Seks is toch niet onbe­langrijk in een relatie?” Hoe moeilijk is het om als hoer te gaan slapen en als studente op te staan? LIEN: “Weeral dat woord.” ELLEN: “Ik heb het daar dus niet moeilijk mee. Als alles op z’n plaats blijft. Ik ben er wel sneller volwassen door geworden. Man­ nelijke medestudenten vind ik minder boeiend dan een paar jaar ge­leden. En zij mij ook, heb ik de indruk. Blijkbaar straal ik iets uit dat hen wat afschrikt. Ik ben nu ook helemaal

Zoë Vialet, uitbaatster van een escortbureau

“Beauty is belangrijk, maar brains ook.”

“Driekwart van mijn escortes zijn studentes” met de klant, soms worden ze zelfs een weekend of langer meegenomen op een zakenreis en komen ze nog veel meer mensen tegen. Wie weet doen ze er wel interessante contacten op voor hun latere carrière.” Stoppen ze na de studies allemaal om zich op die carrière te fo­cussen? VIALET: “Er zijn er die blijven plakken, maar de meesten geven er de brui aan als ze afgestudeerd zijn en zicht hebben op een job. Je weet hoe dat gaat: de school is achter de rug, ze hebben een vriendje... Dan hebben veel meisjes iets van: het is goed ge­weest, tijd voor wat anders. Gemiddeld blijven onze studentes zo’n vier jaar aan de slag.” Zijn studentes makkelijker of moeilijker dan je andere escortes? Willen ze bijvoorbeeld even ver gaan? VIALET: “Nou, veel meer dan de girlfriend experience bieden wij so­wieso niet aan – we zijn een net bureau, helemaal niet zo ex­ treem – en dat doen ze uiteraard allemaal. Het gaat dan om de ge­ wone dingen: zoenen, knuffelen, pijpen, gewone penetratie. De meisjes kunnen ervoor kiezen om een extra service als anaal of bondage aan te bieden tegen een meerprijs, maar dat doen ze niet allemaal. »Voor het overige zijn studentes een droom om mee te werken: ze zijn veel vaker beschikbaar dan andere modellen die er bijvoor­beeld nog een drukke carrière op nahouden. Van onze

niet op zoek naar een vaste vriend. Dat zou het hopeloos moeilijk maken. Ik zal wel een carrièrevrouw zijn, zeker? Eerst de studies en het werk. Een man, daar heb ik momenteel geen behoefte aan. Wel aan seks en dat krijg ik zo vaak als nodig. »De dag dat ik echt verliefd word, houd ik hier onmiddellijk mee op. Dan is de Ellen-dehoer dood en begint een nieuw hoofd­stuk. Hij zal het nooit te weten komen en meegenieten van de erva­ring die ik heb. Hetzelfde geldt trouwens voor wanneer ik echt ga werken. Dan

twee Vlaamse escortes is er eentje studente en de andere is een drukbezette za­kenvrouw. Voor de studente is het natuurlijk veel gemakkelijker om een afspraak te plannen.”

© Frank De Mulder

De Rotterdamse Zoë Vialet (27) is naast fotomodel en Playmate ook een succesvol uitbaatster van een high class-escortbureau. Tegen­woordig heeft ze met Vialet Escortservice haar eigen zaak met zo’n 25 escortes, onder wie twee Vlaamse. Benieuwd of daar een studente tussenzit. ZOË VIALET: “Eentje? Driekwart van mijn modellen zijn nog studen­te. Ik vind het niet meer dan logisch dat studentes bij deze job uitkomen als ze een bijverdienste zoeken: die meiden willen op een leuke manier gemakkelijk geld verdienen. Ik heb er weinig zicht op of het vroeger ook zo was, maar zodra prostitutie werd gelegali­seerd, kan ik me indenken dat meer en meer studentes voor deze job kozen.” Is het die meisjes enkel om het geld te doen? VIALET: “De centen spelen natuurlijk een belangrijke rol. Onze meisjes verdienen op enkele uren tijd waar hun klasgenoten die in bijvoorbeeld de horeca werken, een week of langer voor moeten bij­klussen. Maar ik merk toch dat er ook andere factoren spelen. Wij zijn een high classbureau, wat betekent dat we ons richten op wat rijkere klanten – de prijzen zijn navenant. Die rijke klanten zijn vaak succesvolle zakenmannen waaronder veel buitenlanders. Dat is altijd interessant voor onze escortes; op die manier kunnen ze hun wereldbeeld verbreden. Het gaat tenslotte om méér dan seks alleen. Ze gaan uitgebreid dineren

Dol op seks Je staat er ook op dat je escortes iets te vertellen hebben. VIALET: “Beauty is voor de klanten heel belangrijk, maar brains zijn dat evengoed. Die meisjes komen op etentjes terecht waar het over méér gaat dan welke kleur schoenen ze draagt. Ze moet kunnen meebabbelen. Een universitaire opleiding of diploma is een must: slimme meisjes hebben van zichzelf ook meer klasse, vind ik. Naar hen ben ik op zoek en die exemplaren kom je nu eenmaal vaker tegen bij meisjes die studeren dan bij meisjes die ergens achter de kassa zitten.” Zijn je studentes trots op hun bijverdienste? VIALET: “Ze doen het graag, daar sta ik ook op. Het zou geen nut hebben om deze job te doen als je telkens tegen je zin met een man naar bed moet. Daar ga je volgens mij volledig aan onderdoor. Maar op zich is dit geen slechte job. De meisjes kunnen zelf hun uren kiezen; het is zeker geen bandwerk.” Vertellen ze het gemakkelijk aan hun familie en vrienden? VIALET: “Dat ligt moeilijker. De meeste hebben één goede vrien-

stop ik er ook mee. Werk of een man. Dan is het echt voorbij.” Ben je dat zeker? Het blijft makkelijk geld. ELLEN: “Ja, dat ben ik zeker. Trouwens, het lijkt me vreselijk om een oude hoer te zijn.” LIEN: (duidelijk geprikkeld) “Weet je wat het mooiste is aan (in de taperecorder) es-cor-te zijn? De absolute vrijheid die je hebt. Ik kan werken waar en wanneer ik wil. Als ik straks op reis ben en wat krap bij kas zit, kan ik een klant oppikken en het probleem is opgelost. Hij tevreden, ik tevreden. Vrijheid en zelfstan-

din die ze in vertrouwen nemen. Aan hun ouders vertellen ze het nooit, dat blijft toch een taboe. Ze gebruiken ook allemaal een pseudo­niem. Voor wie later nog een degelijke carrière wil uitbouwen, kan een verleden in deze sector nefast zijn. Zoë Vialet is trouwens ook mijn echte naam niet.” Uw escortservice biedt ook een Try Out-service aan. Daarbij kunnen mannen een meisje bestellen die nog geen ervaring heeft in dit be­roep. Extra kick voor de man, eerste kennismaking voor de vrouw. VIALET: “De helft van de meisjes die zich daarvoor aanmeldt, heeft een job, de andere helft is studente. En gek genoeg gaan ze alle­maal door na die eerste keer. Ik had gedacht dat de meesten zouden afhaken na die eerste keer, maar ze hadden er blijkbaar toch alle­maal al serieus over nagedacht. Meisjes die zich aanmelden voor deze job zijn natuurlijk sowieso al veel met seks bezig. Voor ze bij mij kwamen, namen die studentes na een avondje stappen ook mannen mee naar huis. Alleen werden ze er toen niet voor betaald.”

digheid. Daar doe ik het voor.” Heb jij een relatie, Lien? LIEN: “Nu niet. Ik heb drie relaties gehad sinds ik escortewerk doe. Dat is geen succes geworden. Uiteraard wisten mijn vriendjes nergens van. Ik minderde ook iedere keer met escorte, maar ik ben ook iedere keer herbegonnen. Die vriendjes beperkten me in mijn vrijheid. Als je zelf in een beter restaurant kan gaan eten, is het plezier van ‘de Quick’ er wel snel af. Misschien moet ik het toch maar eens met een oudere man proberen.”

19.10.2010 P-magazine l

21

studente én prostituee

Corbis

Jenny (21) studeert én verdient 4.000 euro per maand

Ook voor jullie familie is jullie dubbelleven een geheim. LIEN: “Ik heb een wagen in de stad en ga met de trein naar huis. Zo voorzichtig ben ik. Mijn ouders zouden het niet overleven als ze hier achter komen. Zeker mijn vader niet. Dat is echt het enige nadeel: de stress van het geheim. Ik heb ook bij honderd vrien­din­nen kleren hangen. Die krijg ik echt nooit allemaal in mijn studio.”

Confronterend Ook financieel zijn er risico’s aan wat jullie doen. Het geld dat jullie verdienen, kan je niet zo maar op een bankrekening zetten. Het is zwart geld dat vragen kan oproepen. LIEN: “Ik doe dat toch, hoor. Zeg, om zo veel geld gaat dat nu ook weer niet.” ELLEN: “Ik heb zo mijn eigen manier om het geld toch veilig te stellen en rendabel te maken. Maar daar kan ik niets over zeggen. Het zou me te herkenbaar maken voor sommige mensen.” Staan jullie soms stil bij de risico’s van de job? Er hoeft maar één gek tussen te zitten. LIEN: “Kom jong. Zwijg daarover. Dat brengt ongeluk. Bij nieuwe klanten sturen we sms’jes naar elkaar en in 80 procent van de ge­vallen weten we perfect waar de ander is als we aan het werk zijn. »Eén keer heb ik echt schrik gehad. Een kerel die aan mijn voeten knabbelde en plots zonder reden van kamer wou veranderen in het hotel. Razend was hij. Ik weet nog steeds niet wat er mis was aan die kamer, maar hij moest naar buiten. Uiteindelijk is hij klaargekomen zonder dat ik hem nog heb aangeraakt. Twee kamers, een kwartier mijn schoenen uit doen en weer buiten met 200 euro.” ELLEN: “Het meest angstaanjagende dat ik ooit meegemaakt heb, was een klant die zeker twee jaar jonger was dan ik. Een student, ei­ genlijk. Op mail had hij zich ouder voorgedaan. Of had ik zelf niet opgelet? Kan ook. Dat was confronterend. Ik ben gewoon voor­ bijgelopen en heb hem laten staan. Dat kon ik niet aan. Een echte hoer zal ik dus wel nooit zijn, zeker? p

22 l P-magazine 19.10.2010

Bij Vialet Escortservice werkt één Vlaamse studente. Jenny woont en studeert in Leuven en is sinds een jaar escorte. Dat brengt aardig wat op. Hoeveel verdien je gemiddeld per maand? JENNY: “Ongeveer 4.000 euro per maand van gemiddeld zo’n vier boe­kingen. Ik ga nooit voor twee uurtjes; ik verkies lange boekingen. Gelukkig zijn de boekingen bij Vialet vaak van de langere aard. De klanten betalen er graag voor. Ik wil niet langer reizen dan dat ik op boeking ben. Zonder deze job zou ik mijn studies wellicht nog kunnen bekostigen met de hulp van mijn ouders, maar ik ben lie­ver financieel onafhankelijk.” Stelt niemand zich vragen over hoe je aan al dat geld komt? JENNY: “Ik spaar alles wat ik overhoud op voor later, dus ik geef niet veel meer uit dan normaal. Zo valt het niet op.” Werk je ook vooral in de buurt waar je studeert? JENNY: “Nee, meestal werk ik in Nederland. Meestal zijn het over­nachtingen of dinner dates in Amsterdam of Den Haag. De klant staat in voor mijn reiskosten.” Waarom koos je voor een bijverdienste als escorte? JENNY: “Ik kan het goed combineren met mijn studie en het is ont­zettend leuk en afwisselend werk. Natuurlijk is het geld ook fijn.” Kan je je eerste opdracht eens beschrijven? Hoe voelde je je achteraf? JENNY: “De eerste keer moest ik naar Amsterdam. Ik was begonnen als Try Out (zie ook interview Zoë Vialet; red.), wat betekent dat de klant kiest voor een onervaren meisje. Het was eerst bedoeld als dinner date, maar het klikte goed met de klant en de boeking werd verlengd tot 24 uur. Best zwaar voor een eerste keer, maar erg leuk. Eerst zijn we uitgebreid gaan eten, pas daarna ging het naar de hotelkamer en hebben we wat gedronken. Daarna zijn we in bad gegaan met champagne en hebben we elkaar gemasseerd. »Ik had verwacht dat ik het vreemd zou vinden om met een on­bekende seks te hebben, maar dat was helemaal niet het geval. Ik voelde me juist erg op mijn gemak. Je wordt natuurlijk helemaal in de watten gelegd. Ik wou meteen vaker werken: de Try Out was een succes.” Wat is de meest luxueuze situatie waarin je werd uitgenodigd? JENNY: “Die keer toen ik met een privéjet naar het WK voetbal in Zuid-Afrika ben gegaan met een paar klanten en een paar modellen, komt toch wel in de buurt. We hebben een helikoptertocht gemaakt en werden

overal heen gereden in limo’s. Heerlijk! Eigenlijk word je altijd wel in de watten gelegd, maar dit was echt een beetje over de top.”

Gulle Vlamingen Krijg je soms extra cadeautjes van een klant? JENNY: “Meestal gewoon een fooi of rozen of zo. Soms sieraden en kleding. Opvallend is trouwens dat Vlaamse mannen minder gierig zijn dan Nederlanders. Al heb ik nog niet veel Vlaamse mannen gehad. Ik ben wel niet bang om ze later opnieuw tegen te komen. Beide partijen willen niet dat dit uitkomt, dus discretie geldt toch voor iedereen.” Wat voor mannen doen een beroep op je? En waarover praat je dan zoal? JENNY: “Het zijn wel allemaal zakenmannen, maar de leeftijd is echt heel verschillend. Ik heb klanten tussen de 25 en 60 gezien. Soms heel knap, soms ook een stuk minder. »Ik heb wel gemerkt dat het er meer om gaat dat iemand aardig is dan of iemand knap is. De oudere mannen zijn vaak wat rustiger. In het begin wou ik juist liever geen oude mannen, maar nu ik het werk iets langer doe, heb ik dit liever. Die zijn vaak toch wat kalmer en weten beter hoe ze een vrouw moeten behandelen. In het begin voel ik aan of de man veel over zichzelf wilt praten en daar ga ik dan op in. Meestal gaat alles vanzelf. Ik speel geen rol en vertel wat ze willen we­ten, behalve mijn echte naam en adres, ui­teraard. Tijdens een date heb ik eigenlijk niet echt in de gaten dat het een pay-date is.” Nooit enge momenten beleefd? JENNY: “Tot dusver nog niet. De klanten worden vooraf natuurlijk ook gescreend. Ik vind het erg leuk om te doen, maar één keer per week is wel genoeg. Het is echt een bijbaantje voor mij. Geen vast werk.” Weten sommige vrienden of familieleden van deze job? En zo ja, wat zijn de reacties? JENNY: “Ik heb het aan niemand verteld. De enige meisjes die het weten, zijn de meisjes van de website. Een keer per maand gaan we naar de sauna. Zo leren we elkaar ook kennen voor duoboekingen, als de klant twee meisjes tegelijk wilt.” Ga je deze job blijven doen als je afgestudeerd bent? JENNY: “Ik weet het nog niet. Het was niet de bedoeling om verder te doen na mijn studies, maar ik zou nu ook nog niet willen stop­ pen.”