Lespakket Reuzen & Lilliputters 3e graad basisonderwijs
De Zoo Handel
Vroeger werd vaak handel gedreven met wilde dieren. Gevangen dieren, meestal uit Afrika en Azië, werden verkocht aan circussen, dierentuinen en liefhebbers. Maar ook stropers waren op deze dieren uit. Voor de pels, de tanden, of andere delen van het dier. Zo raakten heel wat diersoorten met uitsterven bedreigd. Daarom werd in 1973 de internationale organisatie CITES opgericht om bedreigde dier- en plantensoorten te beschermen. CITES deelde alle diersoorten in van ‘heel erg’ tot ‘helemaal niet’ bedreigd. Op basis daarvan werden dan internationale wetten gemaakt. En dankzij die wetten kan de handel en het houden van bedreigde dieren goed in het oog gehouden worden.
Dierentuinen vroeger ...
Geen dierenkunstjes
Ook in dierentuinen werd vroeger weinig nagedacht over het kweken, houden en tentoonstellen van dieren. Dierentuinen waren in de eerste plaats om het publiek te amuseren met beesten en hun kunstjes. Nu is dat wel anders. Geen kunstjes meer! Een van de voornaamste taken van de dierentuinen nu is actief helpen om de natuur te beschermen.
... En dierentuinen nu.
Wat is EAZA?
Veel dierentuinen sluiten zich nu aan bij de Europese vereniging EAZA. Zo kunnen ze kennis en ervaring uitwisselen, afspraken maken over het kweken van soorten, dieren een goede plek bezorgen en wetenschappelijk onderzoek verrichten om de natuur te behouden en bedreigde diersoorten te helpen overleven. EAZA-dierentuinen ruilen ook dieren bij elkaar. Zo komen de olifanten van Bellewaerde uit een EAZA-dierentuien. Om als zoo lid te worden van EAZA moet je wel aan een aantal voorwaarden voldoen: geen handel drijven, dieren verzorgen volgens EAZA-normen, meewerken aan kweekprogramma’s, ijveren voor het behoud van de natuur en het publiek informatie en educatie aanbieden.
Een dierentuin is toch gewoon een grote tuin met exotische dieren? Bijzonder
Dierentuinen doen veel moeite om het publiek te informeren. Immers, hoe meer je leert over dieren, hoe beter je beseft dat elke soort bijzonder is. Bovendien worden steeds meer tralies vervangen door een natuurlijker omgeving. Daardoor voelen we ons meer betrokken bij zoodieren en hun wilde soortgenoten. En dat creëert op zijn beurt dan weer meer engagement om natuur en dier te geven waar ze recht op hebben. Pagina 2 van 12
Zoogdieren Altijd warm
Binnen de soort van de gewervelde dieren heb je warmbloedige en koudbloedige diersoorten. Bij de warmbloedige vind je de zoogdieren. Zoogdieren hebben zich ongeveel 225 miljoen jaar geleden, op het einde van de tijd van de dinosauriërs, ontwikkeld. Ze hebben een pels die hen warm houdt. Als je warmbloedig bent, moet je er immers zelf voor zorgen dat je lichaam warm blijft van binnen. Je kan niet als een krokodil je botten warmen in de zon.
Eerst koek ...
Zowat alle zoogdieren brengen hun kleintjes levend ter wereld. Dus niet in een ei. Behalve bij snaveldieren en buideldieren, ontwikkelen de kleintjes van zoogdieren zich in de baarmoeder. De moederkoek (placenta) van de baarmoeder geeft voedsel en zuurstof en voert afvalstoffen af. Als ze voldoende zijn gegroeid om in de buitenwereld te overleven, worden ze geboren. En dan ... gaan ze meteen zogen.
... dan melk
Zoogdieren, de naam zegt het zelf, zogen hun jongen tot die zelfstandig kunnen eten. De jongen lijken vanaf de geboorte instinctief te ‘weten’ dat ze bij hun moeder aan de borst melk krijgen.
Herkauwers
Herkauwers hebben 4 magen op een rij: een pens, een netmaag, een boekmaag en een lebmaag. Als de herkauwer gegeten heeft, gaat het voedsel eerste een beetje in de maag liggen verteren. Maar dan komt het terug in de mond voor een 2de beurt kauwen. Zo kunnen deze dieren de harde vezels van planten beter vermalen. Dan gaat het eten terug naar de magen en wordt het in elke maag verder verteerd. Weetje: het echte verschil tussen een carnivoor en een herbivoor zit hem in de lengte van de darmen. Die zijn bij carnivoren veel korter.
Je bent wat je eet
Bij de zoogdieren vind je carnivoren (vleeseters), herbivoren (planteneters) en omnivoren (alleseters). Carnivoren hebben knipkiezen, planteneters plooikiezen en omnivoren knobbelkiezen en hoektanden. Bij sommige alleseters zijn de hoektanden maar even groot als de snijtanden en dienen ze voor het afbijten van voedsel. Maar soms zijn ze even groot en scherp als die van een vleeseter, en dienen ze om een prooi te doden of om zich te verdedigen.
Het bestek van de planteneter
Planteneters hebben plooikiezen. Plooikiezen hebben harde raspen van glazuur. Door te kauwen wordt het voedsel tussen de raspen fijngemalen. Bij planteneters ontbreken vaak de hoektanden. Sommige, zoals koeien, hebben geen hoeken geen boventanden. Koeien grijpen gras met hun ton en snijden het af met de tanden in de onderkaak.
Pagina 3 van 12
De grootste reus Kenmerken
Kiezen
Een olifant heeft vier grote kiezen. Omdat de olifant wel 100 tot 200 kilo planten eet, slijten deze kiezen snel. Gelukkig wisselt een olifant zes keer van kiezen tijdens zijn leven. Maar als zijn laatste kiezen versleten zijn, sterft hij.
Creatief
Onderzoekers ontdekten dat olifanten soms geluiden nabootsen. Mlaika is een Afrikaans olifantenvrouwtje. Ze leeft met haar familie in een natuurpark. Dichtbij is een autoweg. Af en toe bootst Mlaika het geluid na van een startende vrachtwagen. Gewoon, voor de lol.
Naam: Aziatische Olifant Grootte: man tot 3.1m, vrouw tot 2.8m Gewicht: man tot 4600kg, vrouw tot 3000kg Status: bedreigd Leefgebied: savanne, regenwoud & bossen Woonplaats in Bellewaerde: Savanne
Slurf
De slurf is in feite de neus en de bovenlip samen. De olifant kan ermee eten, drinken, douchen, snorkelen, groeten, trompetteren, voelen, worstelen, een vuiltje uit zijn oog halen en nog veel meer. Hij kan met zijn slurf zelfs in één keer 8 liter water opzuigen. En hij kan er mee ruiken natuurlijk. Olifanten in Afrika hebben 2 lippen aan het uiteinde, de Aziatische 1.
De Afrikaanse of Savanneolifant
Slagtanden
Slagtanden zijn de bovenste snijtanden die blijven doorgroeien. De olifant gebruikt ze om mee te wroeten in de grond. Maar ook om er een boom mee om te duwen, of een vijand aan te vallen, of om er zijn slurf op te laten rusten. Bij Aziatische olifanten hebben alleen mannetjes slagtanden.
Aziatische olifant Afrikaanse olifant
Huid
Olifanten besproeien zichzelf graag met zand, modder en water. Dat blijft tussen de huidplooien zitten. Het beschermt hen tegen de warmte, parasieten en insecten.
Oren
Hun oren vangen veel geluiden op. De olifant wappert met zijn oren om af te koelen. De oren doen ook dienst als seinvlaggen. Als hij ze plat tegen het hoofd houdt, is hij bang. Als hij ze helemaal uitflapt, is hij boos.
De kiezen van een olifant Pagina 4 van 12
De Aziatische olifant Enkele weetjes ... • • • • • • • • • • •
Leeft in bossen en op grasvlakten in India en Zuidoost-Azië. Eet 130 kilo per dag: bladeren, takken, gras, vruchten, wortels, ... Drinkt 80 liter water per dag. Blijft zijn hele leven groeien. Wordt volwassen als hij 12 jaar is. Kan 70 jaar oud worden. Krijgt 1 jong per keer. Zoekt 17 uur per dag naar eten. Slaapt maximaal 5 uur per dag: 20 minuten op z’n zij, de rest staand. Zijn hart slaat in 50 jaar tijd evenveel als een muizenhart in 3 jaar. Ze kunnen 48 kilometer per uur lopen
Familie
Olifanten leven in kuddes. Die bestaan uit vrouwtjes en hun jongen. Een dochter blijft altijd bij haar moeder. Een zoon niet. Die gaat na een jaar of 7 weg om op zijn eentje of met andere mannetjes rond te hangen. Sommige olifanten hebben in de kudde meer te zeggen dan andere. Niet omdat ze sterker zijn, maar omdat ze meer familiaal gezag hebben. Een stokoude olifantenoma kan de baas zijn. Bij gevaar verdedigen alle leden samen de kudde. Ze laten een gewonde olifant nooit in de steek! Olifanten hebben ook echte vrienden. En vijanden, want ruziemaken kunnen ze even goed.
Geheugen
Olifanten hebben een sterk geheugen. Ze herinneren zich heel goed waar lekker eten te vinden is. Of waar drinkplaatsen zijn. Ook al is dat jaren geleden. Olifanten herinneren zich soortgenoten die ze al jarenlang niet meer hebben gezien. Werkolifanten die ooit samengewerkt hebben, begroeten elkaar hartelijk als ze mekaar jaren later nog eens tegenkomen. Net als oude schoolvrienden.
Brom
Olifanten houden een kudde bij elkaar door een laag brommend geluid te maken. Als er een ontdekt dat er gevaar is, stopt die ineens met brommen. Die stilte alarmeert de rest en de hele kudde wordt muisstil. Tot het gevaar voorbij is. Dan gaan ze weer verder met brommen. Alles is weer in orde! Als ze vrolijk of bang zijn, maken olifanten trompetgeluiden.
Dood
Als er een lid van de kudde doodgaat, treuren de andere olifanten. Ze blijven bij de stervende en proberen hem terug recht te helpen. Elke keer als ze skeletten of botten van hun gestorven familie tegenkomen, houden ze halt om deze uitgebreid te betasten.
Zoo-training
Voetverzorging bij de olifanten
Twee keer per jaar komt een olifantenkenner uit Amerika op bezoek. Hij leert de verzorgers hoe ze de twee olifanten van Bellewaerde kunnen trainen en opvoeden. De olifanten worden namelijk van kleins af aan op humane wijze getraind. Niet voor kunstjes, maar om hun medewerking te krijgen bij de (levensbelangrijke) verzorging. De olifanten van Bellewaerde werken tijdens die training gewillig mee. Als ze flink zijn, krijgen ze een beloning. Vervelend gedrag wordt nooit bestraft met slaag, maar door hen een beloning te onthouden of hen te negeren. Pagina 5 van 12
De Aziatische olifant Leefgebied Aziatische olifant Ooit zwierven de Aziatische olifanten door het hele gebied ten zuiden van het Himalaya-gebergte. Nu vind je ze alleen nog maar in de laatste resten van het oerwoud.
In 2003 is geschat dat het aantal Aziatische olifanten in het wild slechts 40.000 olifanten zijn. Ongeveer de helft daarvan leeft in India.
Schadevergoeding
Olifanten hebben natuurlijk voldoende leefruimte nodig. Vooral omdat die kolossen enorme afstanden afleggen. Soms stappen ze honderden kolometers ver. Terwijl ze door bewoonde gebieden trekken, beschadigen ze vaak gebouwen en plunderen ze de landbouwvelden. Dat is een ramp voor de arme plaatselijke boeren. Organisaties zoals het Wereldnatuurfonds (WNF) zoeken naar goeie oplossingen. Het best is olifanten in afgeschermde natuurparken onder te brengen. Daarom wordt door het WNF geld ingezameld voor meer natuurparken. Ze leren de plaatselijke bevolking ook om vreedzaam met olifanten samen te leven. Wat ook heel goed helpt, is boeren een schadevergoeding uit te betalen voor de plunderingen van de olifant. Wij vinden olifanten fantastisch, maar als je tuin tot moes wordt getrapt, kost dat toch veel meer moeite. Gelukkig waarderen steeds meer mensen ginder die grijze trompetters. Want dat helpt absoluut het best om de natuur te behouden.
Koop nooit iets van ivoor
Olifanten gebruiken al eeuwenlang dezelfde paden en plekken. Vaak herinnert de baas van de kudde zich de paden die hij zelf als kleintje volgde. Maar de jacht op ivoor heeft de leefwijze van olifanten danig verstoord. Jagers schoten het liefst het grootste vrouwtje met de langste tanden af. En aangezien olifanten hun hele leven blijven groeien, was de grootste meestal ook de oude aanvoerster. En wanneer die sterft, is dat een groot verlies voor de kudde.
Pagina 6 van 12
De giraf Kenmerken
Naam: Rothschildgiraf
Grootte: man tot 5.3m, vrouw tot 4.3m Gewicht: man tot 1100kg, vrouw tot 700kg Status: afhankelijk van bescherming Leefgebied: savanne Woonplaats in Bellewaerde: Savanne
Arabisch
Het woord ‘giraffe’ komt van het Arabische ‘zirafah’. Dat wil zeggen: ‘de langste van allemaal’.
Nek
Zijn lange nek telt evenveel halswervels als de onze. Die van hem zijn gewoon groter. Als hij stapt, gaat zijn nek op en neer. Dat is nodig voor het evenwicht.
Uitkijktoren
De lange nek van de giraf is handig om bij de blaadjes van de bomen te komen. Hij kan er ook goed mee zien of er een leeuw in de buurt is. Moet hij vluchten, dan gaat het snel: 60km/u.
Baby’tjes
Als een vrouwtje bevrucht is door een mannetje, is ze 15 maanden zwanger. Het girafje dat geboren wordt, valt van hoog op de grond! Een pasgeboren girafje staat na vijf minuten al overeind. Een uurtje later loopt het al met zijn mama mee. Een baby-giraf herkent zijn moeder aan haar vlekken. Een baby is 1.8 meter en weegt 45 tot 70 kilo. Als een giraf twee of drie jaar is, kan ze zelf al kleintjes krijgen. Toch heeft een giraf pas zijn volwassen lengte na een jaar of tien.
Een giraf heeft mooie ogen, met lange wimpers tegen opwaaiend zand.
Gezellige eenzaat
In feite is een giraf een eenling, maar hij houdt er wel van om met zijn soortgenoten op te trekken. Dat doen ze vaak in groepjes van tien tot twintig giraffen: vrouwtjes, jongen en enkele jonge mannen. In groep zijn ze immers veiliger. Ze kunnen elkaar waarschuwen voor gevaar. Ze kiezen niet echt een leider, maar mannetjes vechten wel graag voor het leiderschap. De meeste oude mannetjes vechten niet graag. Daarom leven ze liever alleen.
Pagina 7 van 12
De giraf Hazenslaapje
Oliedom
Met een half uurtje per nacht en af en toe wat soezen, komen giraffen toe. Ze gaan dan liggen, draaien hun hals in een bocht naar achteren en leggen hun kop op hun romp om te rusten. Dat lijkt simpel, maar niet voor een giraf.
In een onderzoek over intelligentie bij dieren, staan de giraffen bijna helemaal bovenaan op de ranglijst van domme zoogdieren. Zefls schapen zijn slimmer.
Lange lunch
Giraffen zijn herkauwers en besteden twaalf uur per dag aan eten en kauwen. Het liefst eten ze de blaadjes van de acaciaboom, maar ze eten in feite alle soorten planten. Giraffen kunnen weken zonder water. In de planten die ze eten zit voldoende vocht. Bij sommige bomen kan je duidelijk zien dat er een giraf heeft aangezeten. Op vijf meter hoogte zijn er grote happen uit.
Loopje
Zijn poten zijn, zoals je ziet, extra lang. Lopen, laat staan hardlopen, is niet evident. Als hij zou renderen zoals de andere dieren, zouden zijn voorste poten de achterste raken. De giraf zou dan voortdurend struikelen. Dus loopt hij een beetje raar. Hij zet om de beurt beide linkse en beide rechtse poten naar voren. Terwijl hij loopt, deint zijn kop naar voren en naar achteren. Gek loopje, hé? Een rennende giraf op de Afrikaanse vlakte lijkt wel een vertraagde film.
Hoorntjes
Een vrouwtje heeft twee hoorntjes op haar kop. Een mannetje midden op z’n voorhoofd nog eentje extra. Hij gebruikt ze als wapens tegen rivalen. Op de hoorntjes groeien zwarte plukjes haar.
Tong
De paarse grijptong is wel vijftig centimeter lang en erg rasperig. Hij draait die rond de takken om er blaadjes mee af te ritsen. Hij kan er ook zijn eigen ogen mee schoon likken.
Camouflage
De meeste soorten giraffen hebben een lichtgeel netwerk als tekening op een bruine vacht. Een beetje zoals de licht- en schaduwvlekken tussen de takken van een boom. Dat zijn de netgiraffen. Die vind je ook in Bellewaerde.
Familie
De okapi is het enige familielid van de giraf. Ze leven in dezelfde gebieden, maar zien er helemaal anders uit.
Bloed
Hoe krijgt een giraf zijn bloed door zijn lange nek? Met een ijzersterk hart. Zijn hart is 60cm lang met wanden van 8cm dik. Het weegt elf kilo.
Rake klappen
Voor leeuwen en hyena’s zijn ze niet echt bang. Een giraf is te groot voor een leeuw. Bovendien zijn giraffen vreselijk sterk. Eén klap van hun achterpoot verbrijzelt de botten van een aanvaller. Een leeuwenschedel breekt zo in tweeën. Toch moeten eenzame giraffen en moeders met een jong op hun hoede zijn. Een troep leeuwinnen kan plots toeslaan.
Pagina 8 van 12
De Bennett’s Wallabie Kenmerken
Naam: Bennett’s Wallabie
Grootte: man 77-89cm + staart 70-88cm, vrouw 71-84cm + staart 62-78cm Gewicht: man 15-23.7kg, vrouw 11-15.5kg Status: veilig Leefgebied: bossen, graslanden Woonplaats in Bellewaerde: KidsPark
Zoals alle kangoeroes is de Bennett’s wallabie of de roodnek-wallabie een buideldier dat enkel in Australië leeft. Hij is de helft kleiner dan zijn grote broer, de rode reuzenkangoeroe. De mannetjes kunnen tot 89cm groot worden (zonder staart) en wegen tot 23.7kg. Toch een flinke kerel, niet? Wallabies blijven hun hele leven groeien. Vrouwtjes groeien minder snel dan mannetjes. Die hebben energie nodig voor het krijgen en verzorgen van de baby’s. Mannetjes stoppen die energie in groeien. Wallabie is de naam voor verschillende soorten kleinere kangoeroes. Het woord ‘wallaby’ komt uit de taal van de Eora, een aboriginal-stam in Australië.
Buidelgeluk
Huisdier
Kangoeroes zijn brave grazers. Toch kunnen de mannetjes strijdlustig uit de hoek komen. Een wallabie loopt wel 30 kilometer per uur en maakt sprongen van wel vijf meter. Het is toch duidelijk dat een wallabie niet past in een woning in de stad. Toch zijn er mensen die er eentje of twee in huis nemen. En dat loopt altijd fout af. Wallabies worden niet zindelijk en bevuilen alles met hun uitwerpselen. Bovendien zijn de mannetjes, met hun scherpe nagels, heel sterk. Toch gevaarlijk voor het baasje en zijn gezin. Vaak wordt de arme wallabie naar het asiel gebracht. k a Ik ma den elui klikg kleintjes ijn n. om m te roepe terug
Al na 30 dagen zwangerschap wordt het jong van de wallabie geboren. Een foetusje, amper groter dan een boon, kruipt en kronkelt zich een weg naar de buidel. Zodra het de buidel induikt, zuigt het zich vast aan een tepel met melk. Daar blijft het vijf maanden zitten. Af en toe komt het kale kopje even gluren. Vanaf de zesde maand komt het kleintje alsmaar vaker uit de buidel. Het begint dan, samen met zijn mama, vast voedsel te eten. Hoe ouder ze worden, hoe nonchalanter ze uit de buidel hangen. Maar als ze een jaar worden, moeten ze er voor altijd uit. soms hebben wallabies twee kleintjes tegelijk. Wie het laatst geboren is, blijft dan in sluimertoestand zitten tot de grootste met de volwassenen mee kan eten Ik heb 5 vingers aan elke hand en 3 tenen aan elke voet
Pagina 9 van 12
Het stokstaartje Kenmerken
Naam: Stokstaartje
Grootte: 25-35 cm hoog Gewicht: 500 gr - 1 kg Status: veilig Leefgebied: woestijn, savanne Woonplaats in Bellewaerde: KidsPark
Carnivoortje
In dierentuinen zijn de beestjes werkelijk heel populair. Ze hebben dan ook een grote aaibaarheidsfactor! Disney heeft zelfs een stokstaartje een hoofdrol gegeven in de film De Leeuwenkoning, ra ra ra ... Het grootste deel van de dag snuffelen ze rond. Onder stenen en boomstronken, waarbij ze met hun klauwen en neus in de bodem graven. Ze zijn op zoek naar hun lievelingskost: larven, wormen en insecten. Maar als ze een schorpioen, hagedis of muis vinden, zijn ze ook tevreden. Voor de giftige schorpioen is een stokstaartje niet bang. Hij mept erop, vakkundig scharen en gifstekel ontwijkend, tot die het begeeft.
Zonneklopper
Stokstaartjes zitten graag voor hun deur in de zon. Als de zon een dagje niet schijnt, blijven ze liever binnen. Bij regen krijg je ze echt niet buiten. Ze zitten dan lekker droog onder de grond. Stokstaartjes zijn goede gravers, tijdens het graven kunnen ze hun oren afsluiten tegen het zand. Maar grote delen van hun burcht hebben ze niet zelf gegraven - die is meestal van een grondeekhoorn die verdwenen is. Ze houden het hol goed in de gaten. Op hun achterpoten staand, speuren ze met hun oogjes de omgeving af. Als er eentje alarm slaat, dan spurten ze allemaal naar het hol. Maar als een vijand te dicht komt, vallen ze aan. De rug gebold, haren overeind, staart in de lucht. Grommend en sissend proberen ze de vijand te imponeren. Tanden en klauwen gebruiken ze als wapens. Zelfs op hun rug vechten de beestjes dapper tot het eind.
Kasteelheren
Babysitter
Stokstaartjes leven in groepen van vijf tot wel dertig dieren. Dat zijn twee tot drie families. Wanneer een vrouwtje jonkies heeft gekregen (meestal vier tot vijf), gaat ze zelf op zoek naar voedsel voor haar en het kroost. De stokstaartjes die thuisblijven zijn de perfecte babysit. Na drie maanden hoeven de jongen niet meer bij hun mama te drinken. Moeder en babysitters brengen dan verse hapjes. Ze leren pas jagen en voedsel zoeken als ze even snel zijn als hun mama. Volwassen stokstaartjes delen geen voedsel. Als er ééntje een grote prooi grijpt, gaat hij een eindje verder zitten. Om de prooi gulzig op te peuzelen. Als je dichterbij komt, gaat hij er grommend met zijn eten vandoor. Alleen zwakke dieren en kleintjes krijgen af en toe een hap.
Holen van stokstaartjes lijken op ondergrondse forten. De gangen komen uit in kamers die samen wel 10 vierkante meter groot zijn. Ze maken slaapkamers, kinderkamers en zelfs toiletten. Die toiletten worden schoongemaakt door mestkevers. Elke dag rollen die de uitwerpselen van de stokstaartjes naar buiten. Ze leggen er hun eitjes in en als die eitjes uitkomen, is er een nieuwe schoonmaakploeg. De verleiding om de hulpjes op te smikkelen, kunnen ze weerstaan. Mestkevers zijn namelijk giftig. Pagina 10 van 12
Het stokstaartje Waar het rood gekleurd is, leven de stokstaartjes in het wild. Stokstaartjes leven in de Kalahariwoestijn en op de grote open vlakten van ZuidAfrika.
Opgelet!
Bij gevaar gaan stokstaartjes samen als gekken graven. Ze hopen dat de grote stofwolk die ontstaat, het roofdier afschrikt. Als de stofwolk niet helpt, gaan ze stoer doen. En als ook dat niet helpt: aanvallen! Spugend en bijtend tot het bittere eind.
Bij het staan, steunen de stokstaartjes op hun staart. Op die manier behouden ze hun evenwicht.
Wist je dat?
Als stokstaartjes een hol graven, zorgen ze met een walletje aan de ingang ervoor dat er geen water in de gang loopt.
Pagina 11 van 12
Interessante sites http://diertjevandedag.classy.be/startpagina_zoogdieren.htm Site met info over zoogdieren waaronder de olifant, de giraf en de kangoeroe. http://nl.wikipedia.org/wiki/Aziatisch_olifant Online-encyclopedie met een dossier over de Aziatische olifant. www.diereninfo.be/bestanden/olifanten/voorpagina/16/206 Van de site diereninfo: een dossier over olifanten. http://www.wwf.be/nl/wat-doet-wwf/bedreigde-soorten/500 site van het wereldnatuurfonds met dossiers over bedreigde diersoorten (onder andere de olifant). http://nl.wikipedia.org/wiki/Giraffe_(dier) Online-encyclopedie met een dossier over de giraf. http://wildlife.hetdierenrijk.nl/landzoogdieren/giraffe.php Info over de giraf. http://nl.wikipedia.org/wiki/Bennettwallaby Online-encyclopedie met een dossier over de Bennett’s wallaby. http://wildlife.hetdierenrijk.nl/landzoogdieren/wallabie.php info over de Bennett’s wallaby. http://nl.wikipedia.org/wiki/Stokstaartje Online-encyclopedie met een dossier over het stokstaartje. http://wildlife.hetdierenrijk.nl/landzoogdieren/stokstaartje.php Info over het stokstaartje. http://www.nvddierentuinen.nl/spreekbeurt/stokstaartje/ Info van de Nederlandse Vereniging voor Dierentuinen: een goede tekst over stokstaartjes.
http://www.bellewaerde.be/nl/scholen De website van Bellewaerde voor schoolgroepen. Hier kun je de lespakketten in kleur downloaden. Pagina 12 van 12
