Le(e)therJournaal. Bij dit nummer

Le(e)therJournaal Nieuwsbrief van de familie Le(e)ther Red.: Frank D.P.M. Lether Dorpsstraat 143, 3751 EP Bunschoten, T 033 245 05 10 E [email protected]

Bij dit nummer Qua ontwikkelingen, ik bedoel nieuwe vondsten is er weinig te melden. Er is wel wat nieuws, voldoende om daar weer een nummer van LetherJournaal mee te vullen. Maar opvallend dit keer is dat er maar weinig nieuws uit Amerika valt te melden. Het nieuws dat wel tot ons kwam betreft onder andere een aantal overlijdens, vondsten bij het leegruimen van het huis van Janet Lether in Voorthuizen, de ontdekking van een foto van mij en mijn zus op Schoolbank en de vaststelling dat de in het vorige nummer genoemde Amsterdamse Lether’s geen Lether’s blijken te zijn. Gelukkig wordt er af en toe aan mijn continue oproep gehoor gegeven. De oproep om eens in de kast of op zolder te kijken of zich daar oude foto’s, documenten, stukken, akten, advertenties, kaarten of wat dies meer zij is te vinden. Vaak leveren dit soort zaken een veelheid aan gegevens op. Mijn nicht Ingrid is bezig met het leeghalen van het huis van haar moeder Janet die naar een verpleeghuis is verhuisd. Zij kwam daar foto’s, een fotoalbum en zelfs medailles tegen. Het contact met mijn neef Hans (Pepers uit Oudenbosch), zoon van de broer van mijn moeder is hersteld, wij gingen er al op bezoek en hij toog de zolder op. Dat leverde weer een paar prachtige foto’s op. Ook in dit nummer van LetherJournaal weer een In Memoriam. Dit keer van iemand die ik de wandeling altijd mijn familiecorrespondent noemde. Immers nooit was hem iets te veel om wat uit te zoeken en zo ontving ik in de loop der jaren veel informatie van Berend Jan Lether uit Gorinchem. Dat ging dan wel per telefoon of post want email had hij niet. Op zijn rouwkaart staat ‘na een rijk en dienend leven -’ en dat klopt ook wel. Ik zal ‘m missen, die ouwe baas, en vooral zijn input van familiegegevens. Berend Jan die op 13 januari jl. werd gecremeerd is 90 jaar geworden. In Amerika overleed de moeder van Linda Brannon uit Arizona. Shirley M. WernerLether overleed op 28 oktober 2011. Zij was de dochter van John T. Lether, die op zijn beurt weer een broer is van Harvey Lether, de vader van de Lether’s in Seattle en Sequim waar wij een heftige e-mail relatie mee onderhouden. Veel leesplezier,

Korte biografie Berend Jan Lether Berend Jan werd op 17 november 1921 in Herwen en Aerdt, bij Lobith, geboren. Zijn vader Jan-Willem Lether (1896-1961) werkte daar op een scheepswerf. Via een klein oponthoud in Limburg, verhuisde hij met vrouw Fenneke Siebelink en hun drie zonen Martinus (Mart, 1920), Berend-Jan en Gerard Hendrik (1924-1988) naar Giesbeek, en betrokken daar een huis gekocht door de vader van Fenneke.

school. De jongste, Gerard, ging later wel naar de ULO. Op zijn 15e al werd hij door De Vries Robbé geselecteerd om daar te komen werken. Dat was vermoedelijk de reden waarom de ambachtschool de avondschool werd, want daarvan ontving hij in 1938 het diploma. Misschien was Berend-Jan later daarom zo trots op het HBS-diploma van zijn dochter. Bij De Vries Robbé werkte hij eerst als tekenaar en via allerlei opleidingen klom hij op tot structural engineer. Hij is dan weliswaar geen onderwijzer geworden maar hij wilde wel goed worden in zijn vak. Na de sluiting van dit bedrijf, werkte hij nog 7 jaar voor Mercon Steel om daar uiteindelijk in 1984 met vervroegd pensioen te gaan. In Gorinchem werd nog een zusje geboren Greetje (1929-1942), die helaas in 1942 door een noodlottig ongeval met een slee is verongelukt. Een klap voor het hele gezin.

Berend-Jan vond het daar fijn, lekker dicht bij de familie en ook op de dorpsschool, alle klassen bij elkaar met één meester. Zijn mooiste herinnering uit die tijd was met kerst in de sneeuw met paard en wagen naar de kerk vanuit het Malland. Maar de Vries Robbé riep BerendJan’s vader. In 1929 verhuisde het gezin naar Gorinchem. Het voelde als emigreren. Fenneke stond doodsangsten uit als de jongens langs het water naar school liepen, hij heeft dan ook nooit leren zwemmen. Berend-Jan ging graag naar school. Meneer Waale gaf hem alvast bijles Frans, zodat hij later naar de HBS kon gaan. Door de slechte cijfers van zijn oudste broer op de ULO, werden de oudste twee zoons (Mart en BerendJan) zonder pardon door vader JanWillem aangemeld voor de ambacht-

De Lethers woonden op Nieuwe Hoven 52 en de Van der Vlietjes op nr. 48 en in de oorlogsjaren kreeg hij verkering met Lijntje Cornelia van der Vliet, die toen nog een babyzus, Beppie, had waarvoor zij samen soms zorgden. In de oorlog was Berend-Jan actief bij het Rode Kruis en bleef dat ook na de oorlog. Volgens de oud-collega’s daar was hij een lolbroek die ook nog goed gekken in bedwang kon houden. In 1949 ontving hij als bloeddonor de Landsteinermedaille. Op 27 mei 1949 trad hij in Gorinchem in het huwelijk met Lijntje. Daaruit werd in 1952 een zoon geboren die dezelfde dag overleed en naamloos werd begraven bij het vroeg overleden zusje van Berend-Jan. Twee jaar later op 3 mei 1954 werd dochter Greetje Marjoleintje geboren. In 2009 vierden Berend-Jan en Lijntje hun 60 jarig huwelijksjubileum.

In dit huwelijk zijn ook periodes van verdriet geweest, zoals de dood van het pasgeboren zoontje en ziekten van familieleden. Goed zijn de herinneringen aan de vakanties: in de Achterhoek bij de familie, in huisjes van de Vries Robbé, buitenland reizen en later vakanties in eigen land, waar ook zoveel moois te zien was. De Achterhoek bleef altijd trekken. Maar ook op Gorinchem heeft BerendJan zijn stempel gedrukt. Hij was actief bij Unitas, de KNVB, de fotoclub van Arkel’s Oude Veste, bij de VVV als gids, bij de biljartclub in de Piazzaflat. Veel voldoening haalde hij uit zijn werk als vrijwilliger bij het Nieuwe Gasthuis en bij de Anbo afdeling Gorinchem, waarvan hij in 1991 voorzitter werd en waarvoor hij later de gouden Anbospeld ontving. Hij was mede-oprichter van de Ziekenomroep Rano waarvan hij maar liefst tot 1984 20 jaar voorzitter was en bij zijn afscheid tot ere-voorzitter werd benoemd. In die tijd was hij eveneens bestuurslid van de landelijke overkoepelende vereniging van ziekenomroepen in Nederland. In 1984 werd hij voorzitter van de Arkel-stad Omroepstichting, maar legde die functie twee jaar later weer neer omdat er volgens hem niet met zijn twee andere bestuursleden viel samen te werken. Voor al die activiteiten ontving hij ook de eremedaille in zilver in de Orde van Oranje Nassau. In het boek ‘Pap vertel’s’ schreef hij over hun fietstochten op zondagochtend. Zijn dochter Greetje voor in het zitje naar Buiten de Waterpoort. Veel later fietsten zij op zondag wel eens een rondje Kinderdijk. Voor zijn 90e verjaardag vorig jaar plaatsten de familie een advertentie in de Gorcumse Courant. Berend-Jan ontving meer kaarten dan ooit tevoren op een verjaardag.

Berend-Jan overleed op 7 januari 2012. Zijn as is of wordt nog bij Delhuyzen op de Veluwe verstrooid.

1 miljoen euro onderzoek jeugdreuma Eind vorig jaar verscheen mijn nicht Ingrid in het NOS Journaal. Zij is werkzaam voor het Reumafonds. Dat fonds steekt 1 miljoen euro in een internationaal samenwerkingsproject om jeugdreuma aan te pakken. Kinderreumatoloog professor Berent Prakken van UMC Utrecht ontving ter gelegenheid van het 85-jarig bestaan van het fonds de cheque uit handen van Olivier Robertson en Lodewijk Ridderbos, algemeen directeur van het Reumafonds. Weinig bekend Over jeugdreuma en de behandeling ervan is nog weinig bekend. Kinderen met jeugdreuma worden veelal op een vergelijkbare manier behandeld als volwassenen met reumatoïde artritis. De reumamedicijnen worden niet getest op kinderen, maar ze krijgen ze wél. UCAN wil onderzoeken welke behandeling het beste voor kinderen is, zodat zij optimaal behandeld kunnen worden zonder bijwerkingen of lange termijneffecten. "Om dit doel bereiken moet eerst iets anders worden bereikt", zegt Ingrid Lether, "namelijk dat wereldwijd geaccepteerd wordt dat medicijnen testen op kinderen níet onethisch is. Integendeel, er moet juist wél onderzoek gedaan worden bij kinderen om te weten welke medicijnen werken", aldus Ingrid toen.

De trouw van de Lether’s Ik heb al vaker geconstateerd, het lijkt er op alsof de vroegere Lether’s een mentaliteit hadden van eeuwige trouw aan hun werkgever. De eerder genoemde Berend-Jan was zo’n type,

maar ook mijn over-grootvader en mijn grootvader waren dat soort types. De laatste werkte zijn levenslang bij de NV Pletterijen in Den Haag en ontving daartoe bij zijn 25 en 40 jaar dienstverband een medaille van de Nederlandse Maatschappij van Nijverheid en Handel. Die medailles bevinden zich nu in het familiearchief, met dank aan nicht Ingrid.

werd ontvangen en geholpen. De akte werd uit de archieven gehaald en bestudeert. Samen met de archiefmedewerker kwam men tot de conclusie dat het hier niet een Lether betreft, maar er sprake is van zeer slechte leesbaarheid. Aktes als deze worden gemicrofilmd en door vrijwilligers gelezen. De naam die men dan denkt te lezen wordt aan een database toegevoegd, en daarmee is een index op dit soort stukken geboren. In dit geval is de vrijwilliger geëxcuseerd, ook wij kunnen het nauwelijks lezen.

Eric gepromoveerd Wij vernamen wij dat Eric Lether is gepromoveerd tot head fire captain van de Laguna Beach California hoofd brandweerkazerne. Gefeliciteerd Eric.

Amsterdammers geen Lether In het vorige nummer maakte ik melding van het feit dat we op Family Search onder andere hadden gevonden in de Netherlands Births and Baptisms 1564-1910, Maria Lether die op 24 april 1672 te Amsterdam, uit ouders Hendrick Van Buenege en Maria Lether werd geboren (zie pijltje links en dan zie je in het midden iets wat op Lether zou moeten lijken, maar het niet is).

Dat moest worden uitgezocht en zo toog broer Onno naar het Stadsarchief Amsterdam aan de Vijzelstraat waar hij volgens eigen zeggen met alle egards

Er waren meer promoties en benoemingen en dat werd op 14 november j.l. gevierd. Eric en een andere gepromoveerde collega, beiden engineer / para-medicus zijn reeds werkzaam als waarnemend kapiteins en vervullen die rol bij het afwezig of buiten dienst zijn van de kapitein, een functie die wij hier –naar ik aanneem- commandant noemen.

Dit nummer kwam tot stand m.m.v.: Annette Lether – Drachten Gordon Lether – Bunschoten Greetje van Rijn-Lether – Berkel Marianne Lether-van der Brink – L’stad Onno I. Lether – Amsterdam Kris Lether – Sequim USA

Le(e)ther Journaal # 1 - 2012

Judoka

Luxemburg, Oranje en Weilburg Afgelopen maand bracht onze koningin Beatrix een staatsbezoek aan het groothertogdom Luxemburg. Het groothertogelijk paar zelf bracht onlangs een bezoek aan de voormalige residentiestad van de vorsten van Nassau-Weilburg, waar groothertog Henri een standbeeld van zijn verre voorouder, groothertog Adolph (18171905) onthulde.

Dit is Chynouck Lether uit Lelystad die 2e werd in een judo-toernooi voor wittebanders. Zo liet moeder Marianne Lether-van der Brink mij uit het ziekenhuis weten waar zij ligt te herstellen van haar 21e rugoperatie. Hallo! Beterschap Marianne.

Servet ring Via e-mail werd ik benaderd door ene Sjaan van der Stoel. Haar moeder was destijds bevriend met Angenieta Bernardina Lether die met Febo Perdok was getrouwd. Sjaan noemde haar ‘tante Nita’ en woonde zelfs met haar moeder een tijdje bij haar in. De beide dames werkten in een pension aan de Haagse Laan van Meerdervoort. Uiteraard kende zij ook de broer van Angenieta, ene Gerrit Jan Lether die op 1 juni 1971 te Korcula in Joegoslavië overleed. Sjaan dacht ergens op een Grieks eiland, dus heb ik haar snel uit de droom kunnen helpen. Sjaan schrijft uiteindelijk: “Ik heb nog een zilveren servet ring met inscriptie: GL. 1930, die zou van Gerrit geweest kunnen zijn. Het is niet een echt mooie, maar u mag hem wel hebben hoor als er belangstelling in de familie voor is.” Die komt dus binnenkort mijn kant uit.

Het was de Nederlandse Koning Willem III die de titel van groothertogin niet op zijn enigste nog levende kind, Wilhelmina, kon laten overgaan, omdat het Luxemburgse recht toen erfopvolging in vrouwelijke lijn niet toestond. Het huis Nassau-Weilburg was het eerstvolgende dat voor Luxemburg in aanmerking kwam en dat heeft meerdere familiebanden met koningin Beatrix. Zo trouwde prinses Carolina (dochter van onze stadhouder Willem IV) in 1760 met prins Karel Christiaan van Nassau-Weilburg en vestigden zich in Den Haag. De huidige groothertog is een directe afstammeling van deze prinses Carolina, wiens vader Willem IV eveneens een voorvader van koningin Beatrix is.

Ieder jaar bezoekt een Luxemburgse afvaardiging Nassau-Weilburg, woont er evenementen en een kerkdienst bij, waarbij de vorstelijke personen natuurlijk zitting nemen in de Fürstenloge. Eveneens bezoekt men de crypte met de graven van de groothertogen Adolph en Willem IV, welke crypte Luxemburgs grondgebied is. Om het dubbelop te maken, de beide ouders van

Roaring sixties Onno kwam op Schoolbank een pagina van dansschool Wim Lier uit Den Haag tegen. Als onderdeel van onze opvoeding volgden mijn zus Petra en ik daar dansles. We bleken daar volgens dansleraar Wim Lier zo goed in dat wij

(Vervolg van de vorige pagina) koningin-regentes Emma (de moeder van Wilhelmina) komen voort uit de familie Nassau-Weilburg, wat koningin Beatrix dubbel verwant maakt aan de Luxemburgers. De groothertogelijke familie heet niet langer Nassau-Weilburg, maar De Bourbon Parma, omdat groothertogin Charlotte in 1919 trouwde met Felix prins de Bourbon Parma. Hij droeg zijn achternaam weer over aan prins Carlos, de oudste zoon van prinses Irene, een zuster van koningin Beatrix.

werden uitgenodigd lid te worden van Wim Lier’s Formation Team. In en rond 1966 verzorgden wij een aantal optredens o.a. voor het toen zeer goed bekeken AVRO TV-programma Albert van der Lingen’s Danstest. Geheel rechts met mijn zus Petra.

De 7 miljard aardbewoners Onlangs woonden er zo’n 7 miljard mensen op aarde. Na een langzame groei in de menselijke geschiedenis, is in de laatste 50 jaar het aantal aardbewoners meer dan verdubbeld. Mocht je je afvragen waar jij thuis hoort in dit enorme aantal, dan moet je eens naar http://www.bbc.co.uk/news/world15391515 surfen en er je geboorte-datum in geven. Toen ik werd geboren in 1946 was ik de 2.432.897.825 persoon die toen op aarde leefde. Sinds de menselijke

aardse historie begon ben ik de 75.306.844.384 persoon, althans volgens deze site. Beide getallen zijn berekend met behulp van de cijfers van de VN Population Division. De eerste is een schatting van hoeveel mensen nog in leven zijn op je geboortedatum. Het is een van de mogelijke waarden op basis van de wereldbevolking cijfers en schattingen van de groeipercentages in die tijd. De gegevens van vóór 1950 zijn minder nauwkeurig dan de cijfers na die datum. Het tweede getal is inclusief berekeningen op basis van de methodologie van wetenschapper Carl Haub, die een schatting maakte hoeveel mensen er in leven waren 50.000 vóór Christus. Zijn berekeningswijze is door de VN wat aangepast om elementen uit de tijd mee te kunnen nemen. Helemaal 100% moet je dit niet serieus nemen, maar het is wel grappig.

Kort nieuws Kathy Fullmer-Lether werd onlangs in Idaho total loss gereden toen een vrouwelijke bestuurder met haar echtgenoot met een grote SUV in de auto van Kathy’s terecht kwam. De SUV maakte een U-bocht zonder daarvoor de nodige richting te hebben gegeven. Kathy heeft behoorlijk wat pijn, bevestigt haar broer Kris en zit onder de pijnstillers en spierverslappers. Omdat er waarschijnlijk sprake is van een whiplash gaat ze nog naar een chiropractor.

Mason Lether uit Seattle is toegelaten aan de Tulane University in New Orleans Louisiana. Die wordt beschouwd als een van de meest vooraanstaande universiteiten in het land en lid van de zuidelijke Ivy League. Zijn ouders zijn erg trots op hem. Wat hij precies gaat studeren is nog niet duidelijk, waarschijnlijk journalistiek of onderwijs, maar ze hebben ook een goede juridische faculteit, zei zijn vader Thomas, die advocaat is.

Onno ontving vorige maand een prachtig cadeau van zijn Hannie. Kunstzinnig als ze is (ze schildert) maakte ze een replika van een plaatje dat komt uit een boek dat mijn onze vader ooit voor onze moeder maakte bij de geboorte van Onno. Na het overlijden van onze vader vonden we ook nog een stapel gedichtjes. Ook daarvan plaatste Hannie er een van bij en lijstte het geheel in als verjaardagscadeau, cool huh?

Betty Jolley Lether In de Salt Lake Tribune van 4 april ’ 12 kwamen we een overlijdensadvertentie tegen. 1924 ~ 2012 Holladay/Price,UT-Betty Jolley Lether, overleed op 88 jarige leeftijd op 1 april 2012 in Price. Betty werkte vroeger bij H & J Supply in Price voordat zij naar Holladay verhuisde. Daar wooonde ze ook toe ze

vanuit US West werd gepensioneerd. Achterblijven haar echtgenoot Dave Lether; dochter Marilyn (Terry) Vogrinec, allen uit Carbonville; zoon Stephen (Jo) Jolley uit Salt Lake City; stiefzoon Steven Lether uit Seattle, WA; en

zus Jackie (John) Doyen uit Gwinn, MI.; en vele nichten en neven. Wij hadden op basis van deze tekst geen idee was zij was. In onze gegevens hebben we wel een David R. Lether, maar die kon qua leeftijd niet aan haar worden gekoppeld. Gelukkig verscheen er onlangs een biografie van haar en daar konden we wel wat mee. Ze blijkt de 2e vrouw van David R. te zijn. In de bio wordt haar stiefzoon Steve genoemd en dat zij qua overlijden voor was gegaan door ene Corry en Mitch, zonen van David. Het vreemde echter is wel dat David’s eerste kind (uit een eerder huwelijk, net als de andere drie) Sandy helemaal niet in deze bio voorkomt. We hebben onze correspondent in Salt Lake City, Steve Shepherd verzocht om hier eens in te duiken. Le(e)ther Journaal # 1 - 2012