Krachtenbundel
Brakkenfestival
Kracht van het Brakkenfestival de
Luid gegil en lachende kinderen, dat zien we tijdens het jaarlijks terugkerend Brakkenfestival. Maar waar haalt het grootste kinderevenement van Brabant zijn kracht vandaan?
In 2013 bestond het Brakkenfestival 25 jaar. Dit is natuurlijk een hele prestatie. Een vrijwilligersorganisatie die zo succesvol is, daar moet iets moois achter zitten! Hoe lukt het elk jaar om zo’n groot evenement te organiseren en deze zo goed te laten verlopen, dat er elk jaar weer kinderen (en vrijwilligers natuurlijk) in grote aantalen mee willen doen? Deze sterke punten worden in deze ‘krachtenbundel’ duidelijk gemaakt. Wat we ook hopen te ontdekken, is wat het Brakkenvirus inhoudt. Je hoort de vrijwilligers en de deelnemers van het Brakkenfestival constant praten over het Brakkenvirus, maar wat is nu precies het Brakkenvirus? Wat zorgt ervoor dat er zo veel mensen met dit ‘virus’ aangestoken worden?
‘‘ Iedereen MOET dit meegemaakt hebben “
Brakkenfestival, wat is dat? Het Brakkenfestival is een initiatief dat valt onder Stichting Surplus Welzijn in Breda en bestaat in 2013 vijfentwintig jaar. Inmiddels heeft het initiatief zich ontwikkeld tot een grootschalig evenement voor kinderen van 4 tot en met 12 jaar die onder leiding van deskundige vrijwilligers een week lang, in de eerste week van de basisschoolvakantie, op verantwoorde manier plezier maken. Inmiddels is het evenement uitgegroeid tot het grootste kinderevenement van Brabant, uniek in haar soort. Een evenement waar de stad Breda trots op kan zijn! De missie van het Brakkenfestival is alle kinderen in de leeftijd van 4 t/m 12 jaar in Breda en omgeving een zinvolle vrijetijdsbesteding aan bieden waarbij sociaal, educatief, cultureel en motorisch vlak gestimuleerd word. Daarbij willen wij ook vrijwilligers de mogelijkheid geven zich te ontplooien en een netwerk van bedrijven die ondersteuning kunnen bieden aan te sporen tot handelen. Het Brakkenfestival wordt uitgevoerd door vrijwilligers. Het aantal vrijwilligers stijgt ieder jaar, dit jaar waren dat er maar liefst 273! De vrijwilligers zijn ingedeeld in verschillende categorieën:
¤ Assistent-vrijwilliger – 13 tot 16 jaar (dragen groene shirtjes) ¤ Vrijwilligers – vanaf 16 jaar (gele shirtjes) ¤ Assistent bestuursleden (dragen rode shirtjes) ¤ Bestuursleden (dragen blauwe shirtjes)
Tijdens het festival worden er verschillende activiteiten georganiseerd voor de kinderen. Deze activiteiten verschillen van sport- en spelactiviteiten tot creatieve activiteiten. Alle kinderen van 4 tot 12 jaar zijn welkom. Ook als het kind een beperking heeft kan deze hier terecht. Deze kinderen worden pluskinderen genoemd. Ze krijgen ieder een aparte vrijwilliger toegewezen welke samen met het kind de activiteiten langs gaat. In deze krachtenbundel proberen we de kracht van de vrijwilligers naar boven te brengen. Iedere vrijwilliger heeft zijn eigen reden/verhaal waarom hij of zij aan het Brakkenfestival deelneemt. In deze bundel komen er enkele aan bod. De vragen die daarbij centraal staan zijn;
- Wat is de kracht van het Brakkenfestival? - Welke voldoening geeft dit? - En wat is het zogenoemde Brakkenvirus?
Waar beter te zoeken naar de kracht van het Brakkenfestival dan bij de vrijwilligers zelf?! Wilt u zichzelf even voorstellen? Ik ben Ingeborg Kroondijk. Ik werk op het Brakkenfestival on-tour op locatie en het Brakkenfestival. Wat is uw leeftijd?
Ingeborg Kroondijk
Ik ben 42 jaar Bent u getrouwd en heeft u kinderen? Ik ben getrouwd en heb 3 kinderen Hoe lang werkt u als vrijwilliger bij Surplus? Ik werk 2 jaar als vrijwilliger bij Surplus U bent nu 2 jaar vrijwilliger. Wat is de meest opvallende gebeurtenis uit uw vrijwilligerscarrière bij Surplus? De meest positieve gebeurtenis die ik heb meegemaakt is dat ik afgelopen jaarvoor het eerst met gehandicapte kinderen heb meegelopen. Dit is me heel goed bevallen, de liefde die je van de kindjes weer terug krijgt. De verschillende beperkingen die je dan ziet bij de kinderen, dat vind ik dan zelf echt aandoenlijk hoe zo’n week dan loopt. Hoe kwam u bij Surplus terecht? en wat was de rede dat u vrijwilligerswerk wilde doen? Mijn middelste dochter (Sharon Kroondijk) doet dit al een paar jaar. De jongste wilde 2 jaar geleden naar het Brakkenfestival. Ik vond dit te mega en groot, dit was dus best angstig. Mijn buurvrouw (Marian Mathijssen) vroeg of ik eens wilde komen kijken. Dan kon ik zelf zien hoe het er aan toe gaat. Toen ben ik er eigenlijk als vrijwilliger ingerold, het begon met 2 dagen in de week en nu werk ik 5 dagen. Als het nodig is help ik ook bij het Brakkenfestival on tour.
“ het moet voor mijzelf ook plezierig zijn maar voor het grootste deel ben ik er voor de kinderen”
Mandy Akkermans 17 jaar 4 jaar vrijwilligster Hoe lang ben je al vrijwilliger bij het Brakkenfestival? Ik ben inmiddels al ongeveer vier á vijf jaar vrijwilliger! Oh dat is best lang, en je bent nog maar zeventien! Ja, klopt! Maar omdat mijn tante mee deed mocht ik vanaf mijn dertiende al mee doen. Vanaf 13 jaar mag ieder kind zich opgeven als assistent vrijwilliger onder begeleiding van een familielid. Wat is precies de reden dat je het Brakkenfestival hebt gekozen als vrijwilligers werk? Nou, dat is natuurlijk niet alleen maar omdat mijn tante al lid was. Ik ben er vroeger zelf ook altijd heen gegaan toen ik klein was. Ik vond het altijd erg leuk om daar met andere kinderen te spelen en ik had het er altijd erg naar mijn zin. En hoe heb jij toen dat Brakkenfestival ervaren als klein meisje? Heel leuk natuurlijk! De kinderen waar ik vooral mee om ging, waren de kinderen van mensen die daar ook al vrijwilliger waren. Dus we konden ook altijd iets eerder naar binnen en meteen gezellig samen spelen! Kende je de meeste vriendinnetjes en vriendjes al voordat je naar het Brakkenfestival ging, of maakte je daar nieuwe vrienden? Nou, ik kende wel veel kinderen voordat ik het Brakkenfestival in ging. Ook natuurlijk omdat hun ouders ook vrijwilligers waren en mijn tante ook! Maar natuurlijk maak je daar ook weer nieuwe vrienden. Hoe lang ben je nog van plan om bij de organisatie te blijven? Zo lang als het kan en tot ik het zat ben! Zijn er veel vrijwilligers van jouw leeftijd? Ja, op zich wel! Er zijn echt mensen van veertien (soms zelfs dertien) tot en met vijftig. En zelfs met die leeftijdsverschillen is de sfeer goed? Ja, erg goed. Er zijn echt wel veel jongeren! Je hebt dan verschillende activiteiten bijvoorbeeld de crea hoek en sport en spel. En vooral bij sport en spel zijn er dan veel jongere vrijwilligers. Echter bij de ‘doe activiteiten’ zijn het meer ouderen. Het is niet dat iedereen aparte taken heeft, maar je hebt, zoals ik al zei, gewoon verschillende hoeken en je wisselt meestal wel na je pauzes van hoek. Op een dag krijg je meestal drie of vier pauzes, dus er is wel veel afwisseling, wat erg fijn is! Je hebt hoeken met bijvoorbeeld luchtkussens, een hoek waar je kunt sumoworstelen en zo kan ik nog wel even door gaan! Hoe lang is dan ongeveer je werkdag? Meestal van negen á tien uur tot vier uur á half vijf. We doen om half vijf nog even evalueren, maar dat houdt meestal in dat we even een half uur gezellig praten over hoe de dag is verlopen, we drinken en eten wat en dan pas gaan we naar huis!
Raad je het ons aan om vrijwilliger te worden bij het Brakkenfestival? Ja, zeker! Het is echt heel gezellig. Je maakt snel nieuwe vrienden en je wordt er echt heel vrolijk van, zeker als je een beetje met kinderen om kan gaan. Je ziet de hele dag door die kinderen lachen en dat maakt je echt blij! Dat trekt mij het meeste aan. Klinkt super! Doe je hiernaast nog meer vrijwilligerswerk? Nee, het Brakkenfestival is het enige. Alleen vandaag is het een beetje anders natuurlijk, omdat we nu vooral de hardlopers die deelnemen aan de marathon een beetje helpen d.m.v. met drinken langs de zijlijn staan en zo, maar voor de rest doe ik echt alleen maar het Brakkenfestival in Breda. We zijn nu wel bezig met het wat uit te breiden. We hebben sinds kort het ´Brakken-on-tour’ geïntroduceerd. Dan zijn we dus op meerdere plaatsen bezig en niet alleen op het Brakkenfestival in Breda. Laatst zijn we bijvoorbeeld ook bij NAC gaan knutselen met kinderen. Oh dat is wel heel erg leuk ja. Wel fijn dat je dan niet zo ver hoeft te fietsen, aangezien je al in Breda woont. Zijn er ook veel vrijwilligers die wel van ver komen en dus ver moeten reizen? Nou, niet echt heel ver nee! Heb je hiernaast nog een andere bijbaan? Nee, ik ben namelijk wel druk met school en ik doe dit ernaast. Dus ik zou het denk ik iets te druk krijgen als ik hiernaast nog een andere bijbaan zou nemen. Welke kwaliteiten moet je precies hebben om een goede vrijwilliger bij het Brakkenfestival te kunnen zijn? Je moet heel open en sociaal zijn, goed met kinderen om kunnen gaan, want anders gaat het natuurlijk in ieder geval niets worden! Proberen zo vaak mogelijk een leuk humeur te hebben en dat is het wel zo een beetje.
Ja, dat klinkt allemaal erg logisch inderdaad! Maar wat is nou eigenlijk precies het Brakkenvirus? Het Brakkenvirus voor mij is niet echt te beschrijven. Als je het een jaar doet, wil je meteen het volgende jaar terugkomen! Als ik aan het woord ‘Brakkenvirus’ denk, denk ik meteen aan de gezelligheid die er altijd is. Je wilt het gewoon niet missen. Je gaat hier gewoon een week later voor op vakantie. Er zijn mensen die de week van het Brakkenfestival gewoon vrij nemen om aanwezig te kunnen zijn. Het zijn wel bijna altijd dezelfde mensen. Af ten toe zie je wel weer nieuwe gezichten, of zijn er weer wat mensen weg, maar voor de rest zie je vaak dezelfde gezichten terug. Dus je kunt het een beetje zien als een verslaving? Ja, zoiets! Ga je buiten het Brakkenfestival nog met de vrijwilligers die je van hier kent om? Ja, sommige wel. Vooral met de vrijwilligers van mijn leeftijd, maar verder bijna niet. Op het Brakkenfestival zelf ga ik inderdaad wel heel veel met iedereen om. En wat doe je verder in je vrije tijd, wanneer je niet naar school hoeft en ook niet bij het Brakkenfestival aanwezig hoeft te zijn? Nou, dan werk ik meestal aan school, doe leuke dingen met vrienden en ga stappen. Ik ben namelijk enigs kind, dus ik vind het altijd wel leuk om een vriendin bij me te hebben. Eigenlijk is er wel iedere dag iemand bij mij of ben ik bij iemand thuis. Dus in mijn vrije tijd doe ik veel leuke dingen met mijn vrienden en vriendinnen.
Rosine Antersijn 12 jaar vrijwilliger
Hoe lang bent u al vrijwilliger bij het Brakkenfestival? Ik ben vrijwilliger bij het Brakkenfestival sinds 2000, dus al twaalf jaar. Ik ben een trouwe vrijwilliger! Waarom heeft u het Brakkenfestival gekozen als vrijwilligerswerk? Nou, dat was heel toevallig. Daarvoor deed ik kinderactiviteiten organiseren en ik heb altijd gezegd: “Brakken doe ik niet, dat moeten andere mensen doen, want ik ben het hele jaar door met kinderen en met kinderclubs bezig.” Op een dag kwam ik op kantoor en ik kwam Jet op de gang tegen en ze zei tegen mij: “Roos, we hebben vrijwilligers nodig bij het Brakkenfestival, kom even helpen.” En zodoende ben ik gaan helpen en van helpen blijf je plakken. Zo ben ik nog steeds bij het Brakkenfestival gebleven. Wat houdt het Brakkenvirus precies in voor u? Ik heb altijd al gezegd dat je het Brakkenfestival kunt vergelijken met een grote familie in Nederland. Net als McDonald’s. Iedereen gaat bij de McDonald’s eten en bij het Brakenfestival moet iedereen komen spelen. Het Brakkenfestival is echt een leuk evenement. Niet alleen het evenement zelf, maar het samenkomen van de vrijwilligers. Wij hebben een heel sterk team tijdens het Brakkenfestival en dat hebben we ook te danken aan Marian Mathijssen, want soms hebben we tweehonderd vrijwilligers bij het Brakkenfestival, maar Marian heeft tijd en ogen voor iedereen. Dat vinden we heel fijn. Je bent bezig met de kinderen, maar je krijgt als vrijwilliger zo veel waardering van iedereen, vooral van Marian. Dus Marian is eigenlijk een beetje de kracht achter het Brakkenfestival? Marian is zeker de kracht achter het Brakkenfestival. Ik zeg altijd dat Marian ‘de rots’ achter het Brakkenfestival is. Die kun je vergelijken als beton. Niemand krijgt haar kapot. Hoe is de onderlinge sfeer tussen de vrijwilligers? De sfeer tussen de vrijwilligers is heel goed. Dit jaar heeft Marian me toevallig (vanuit mijn een ervaring) Al 25 jaar feest gevraagd om de catering te doen en natuurlijk heb ik meteen ja gezegd. We moesten dit jaar namelijk zelf de catering doen. Ik heb toen alle taken verdeeld en heb een aantal mensen in de keuken gezet. Er stonden mensen in de keuken, de spoelkeuken, achter de bar etc. Het was enorm leuk. De samenwerking was super en de sfeer was echt heel goed. Het bleek zelfs dat iedereen die bij mij gestaan hebben in de keuken dit jaar, zich voor volgend jaar weer hebben gemeld voor de catering. Zo gezellig was het. Zo zie je maar weer, bij de Brakken is iedereen van harte welkom! Het maakt niet uit of je nou rechte of kromme handen hebt, iedereen levert een bijdrage. Dus u raadt het ons aan om vrijwilliger te worden bij het Brakkenfestival? Ik raad het iedereen aan. Ik heb haar leren schminken en de kinderen vinden het heel leuk. Ik moet ook eerlijk zijn, ze kan het nu zelfs beter dan ik!
Hebt u hiernaast zelf ook nog kinderen? Ja, ik heb twee dochters. Is het niet moeilijk om al dat vrijwilligerswerk te combineren met de zorg over uw eigen kinderen? Mijn kinderen weten niet beter. Mijn dochters zijn wat ouder. De jongste is 22, die studeert in Leeuwarden op de Internationale Hogeschool. De oudste is een meisje met een beperking, maar ze is heel zelfstandig. Zij werkt in de kunstgalerie. Ik heb allebei mijn kinderen altijd meegenomen naar mijn vrijwilligersplekken. Ze zijn niet anders gewend. Ik ben ook wel eens vrijwilliger geweest bij een scouting. Toen zaten ze zelf ook op de scouting. Mijn kinderen weten niet beter dan dat hun moeder altijd met vrijwilligerswerk bezig is. Ze waren zelf ook aanwezig. Ik denk dat het ook te maken heeft met mijn eigen thuissituatie vroeger. Ik kom uit Curaçao en mijn moeder heeft daar ook altijd vrijwilligerswerk gedaan. Zij heeft het ons meegegeven. Mijn jongste dochter vindt het ook super jammer dat ze dit jaar niet mee kon doen met het Brakkenfestival, omdat ze nu zo ver is. Doet u naast het Brakkenfestival nog ander werk? Ik doe inderdaad nog meer vrijwilligerswerk, maar dat is te veel om op te noemen. Ik vul mijn dagen met vrijwilligerswerk. Naast mijn werk als vrijwilliger, werk ik er ook naast. Ik werk bij Surplus welzijn als beheerster in het buurthuis. Dus u heeft het aardig druk? Nou ja, wat is druk? Het verkeer is druk! Het mensenleven niet hoor! Je kunt je leven zo goed zelf indelen en zo veel dingen doen. Zolang je er plezier in hebt voel je het niet. Wat trekt u zo aan, aan het vrijwilligerswerk? De waardering van de mensen en vooral de kinderen. Kinderen zijn heel spontaan en vrij. Na het Brakken zie ik ze wel eens buiten op straat en dan roepen ze: “ Hey, kijk! Dat is die mevrouw van het Brakken!” Die glimlach van die kinderen is alles waard. Ik heb ooit ook wel eens aan een groepje kinderen een Antilliaans liedje geleerd en ik kwam ze een tijdje later tegen en dan roepen ze midden op straat: ” Oh mevrouw, hoe ging dat liedje ook al weer?” Ik ga dan gewoon heel leuk en spontaan midden op straat “ Hey, kijk! dat liedje met hen zingen! De waardering die je voor je werk krijgt, is alles waard. Dat is die mevrouw van het Brakken!” Woont u dicht bij Breda? Ja, ik woon lekker in Breda, de mooiste en gezelligste stad van Nederland. Ook in de mooiste provincie. Breda is een stad met karakter. Hiervoor heb ik in Den Haag gewoond. Dat is gewoon niet vergelijkbaar. Den Haag is veel en veel drukker. De mentaliteit van die mensen is ook anders. Toen ik in Breda kwam wonen 27 jaar geleden moest ik wel erg wennen. Je wordt hier gewoon gegroet op straat. Dat heb je in Den Haag niet. Dat was zo raar voor mij, ik wist niet wat ik meemaakte! Nu is dat heel gewoon voor mij. Als ik tegenwoordig soms in Den Haag loop met mijn zus heb ik de neiging om mensen te groeten, maar dan zegt mijn zus: “Roos, je bent niet in Breda hoor!” En als u wat vrije tijd over heeft, wat doet u dan meestal? In mijn vrije tijd houd ik erg veel van lekker thuis zitten breien. Ook houd ik veel van schilderen, kleren maken, sieraden maken en als ik soms niets te doen heb ga ik bij andere mensen buurten. Ik ken een heleboel hele lieve oude mensen die ik soms gewoon ga ophalen en dan gaan we samen iets leuks doen.
Welke opleidingen heeft u eigenlijk allemaal gedaan? Ik heb dus vroeger in Curaçao gewoond. Daar heb ik de huishoudschool gedaan. Later ben ik naar Den Haag verhuisd en heb er verpleegkunde gedaan. Ik heb papieren binnengehaald voor bejaardenhelpster. Toen ben ik naar Breda verhuisd, waar mijn oudste dochter is geboren. Ik moest naar Tilburg reizen voor de opleiding van verpleegkundige op het MBO. Uiteindelijk heb ik gekozen voor mijn dochter en niet voor die opleiding, want zij was een meisje met een beperking. Ik heb alle energie in haar gestoken en als ik haar nu zie, heb ik totaal geen spijt. Ze is zo goed ontwikkeld en zo zelfstandig. In 1994 ben ik uiteindelijk in de schoonmaak van Surplus Welzijn begonnen met werken. Binnen deze organisatie heb ik me goed ontwikkeld en ben veel gegroeid. Ik heb toen werk gekregen als beheerster in een buurthuis. Toen heb ik via het Surplus de opleiding beheerconciërge management gedaan. Ook heb ik horeca, vakbekwaamheid gevolgd via Surplus. Ik heb Sociaal hygiëne gedaan, cursus omgaan met kinderen en zo kan ik mijn hele huis behangen met certificaten. Dus Surplus is een hele goede organisatie om jezelf te ontwikkelen? Jazeker! Ik werk nu achttien jaar bij Surplus welzijn en ik heb me enorm veel ontwikkeld. Ik heb altijd ondersteuning gehad.
Daphne 19 jaar 2 jaar vrijwilliger
Hoe lang ben je al vrijwilliger? Ik heb nu twee jaar vrijwilligerswerk gedaan en dat worden er zeker meer! Ik wist eerst helemaal niets van het Brakkenfestival af, maar ik ben ooit door iemand meegenomen om een kijkje te nemen achter de schermen en het was meteen raak! En door wie ben je dan meegenomen? Ik zat in het eerste jaar van het SCW. Daar zat ik bij de zoon van mijn huidige stagebegeleidster (Marian). In het eerste jaar had ik een hele slechte stage, maar mijn klasgenoten zagen dat ik heel erg gedreven was en ik kon het daar niet uithouden. Ik had er totaal geen voldoening. Toen zei de zoon van mijn huidige stagebegeleidster dus: “Goh, ga eens een keer met mijn moeder praten.” En zo ben ik in contact gekomen met Marian. Ik mocht eigenlijk meteen bij het Brakkenfestival meedraaien. Het was de bedoeling dat ik eerst alleen gewoon activiteiten mee ging draaien, maar de tweede dag mocht ik al meelopen, de derde dag had ik al zo’n headset op, de vierde dag begon ik al meer taakjes te doen en de vijfde dag was ik eigenlijk gewoon al de rechter en linker hand van Marian. Dat was dus eigenlijk meteen een hele grote stap! Dat is dus gelijk al een groot verschil met je vorige stage! Ja, zeker weten. En daarom sloeg het ook zo aan denk ik. Het klikte gewoon gelijk met de groep en met alle vrijwilligers. Ik wist gelijk wat ik moest doen, dus dat was wel fijn. Het was wel even een sprong in het diepe. Spreekt het werk op het brakkenfestival een beetje voor zich? Nee dat niet. Het is wel heel hard werken. Er komen ook dingen bij kijken die eigenlijk niets met je opleiding te maken hebben, maar ik vind het allemaal interessant en ik doe het ook heel graag. Zo neem je steeds meer dingen op je en dan leer je ook steeds meer. Wat moeten we ons voorstellen bij ‘dingen die niets met je opleiding te maken hebben’? Nou, meer van fondsenwerving, kantoorzaken en sponsoringszaken. Het heeft er natuurlijk wel iets mee te maken. Ik ben er nu zo direct mee bezig, terwijl mijn opleiding zich eigenlijk meer concentreert op de uitvoering en echt werken met jongeren. Nu zit ik ook best veel op kantoor, dus ik doe beide nu.
Hoe is de onderlinge sfeer tussen de vrijwilligers? De onderlinge sfeer is heel goed en sterk. Je bent een hele week erg ‘close’ met elkaar. We hebben ook nog vrijwilligersfeesten na afloop en dat is altijd erg gezellig en leuk! Wat ook leuk is om te zien, is dat je heel veel oudere vrijwilligers ook weer met jongere vrijwilligers ziet kletsen. Ook zie je bijvoorbeeld gehandicapte vrijwilligers ook weer met jongeren staan, terwijl het over het algemeen wel bekend is dat die er meestal wel een beetje moeite mee hebben. Dit alles versterkt de band. Iedereen heeft natuurlijk, bewust of onbewust, vooroordelen en zo leer je om te gaan met die vooroordelen. Het kan bij het Brakkenfestival zijn dat je ineens bij iemand staat waar je normaal niet mee om zou gaan. Dan sta je gewoon opeens met elkaar te praten en zo maak je weer nieuwe contacten en krijg je dingen te weten van mensen waar je normaal niet mee zou praten. Zo leer je echt veel! Het brakken is vooral gericht op kinderen natuurlijk, maar ik denk dat Marian en ik ons meer richten op de vrijwilligers zelf. Zonder vrijwilligers is er gewoon geen brakkenfestival. Het is normaal gezien erg moeilijk om vrijwilligers te krijgen, maar voor het brakkenfestival staan mensen gewoon in de rij. De kinderen hebben het ook erg goed en voor de vrijwilligers maken we het ook elk jaar weer beter. Als je iemand moest aanraden om vrijwilliger te worden bij het Brakkenfestival, hoe zou je dat dan doen? Ik zou vol enthousiasme vertellen wat het brakkenfestival eigenlijk is, maar hoe enthousiast ik het ook kan vertellen, iemand kan pas echt voelen en geloven hoe het is als je een keer mee bent geweest. Dan zie je pas hoe groot en mooi het is en wat het Brakkenvirus inhoudt. Het slaat gewoon echt op iedereen. Ik zou natuurlijk iedereen proberen over te halen om mee te doen, al is het maar even voor een uurtje. We zijn een eenheid. Het brakkenfestival is heel hard werken en vijf dagen lang bikkelen. De ene sleurt de andere weer mee. We zijn een hecht team en de vrijwilligers worden ook echt op handen gedragen voor wat ze doen. Ze doen wel wat ze leuk vinden. We luisteren ook echt naar de vrijwilligers. Als de vrijwilligers aangeven dat ze niet willen voetballen, dan zetten we ze tijdens het Brakkenfestival ook niet bij het voetbal.
“ Je bent de hele week erg close met elkaar”
Leuk! Maar kun je na een uurtje dan al meekrijgen wat nou precies het Brakkenvirus is? Nou, je moet je als vrijwilliger natuurlijk minimaal voor twee dagen per week opgeven, zodat je echt mee kan rollen. Je ziet pas echt hoe groot en leuk het allemaal is als je echt meedraait. Dan zie je pas ook goed mensen samenwerken. We hebben altijd op donderdag een vipmiddag en dan komen de mensen die bijvoorbeeld vooral op het kantoor van het Brakkenfestival werken, sponsoren en andere belangrijke mensen voor het Brakkenfestival, die dus niet echt betrokken zijn bij het festival-gebeuren zelf, maar wel mee willen krijgen hoe het allemaal voelt. Wij geven hen dan een hele rondleiding en daar worden ze altijd heel blij van. Je ziet 1300 kinderen met een vrolijk gezicht.
Heb je hiernaast een relatie, waardoor je soms misschien minder tijd over hebt voor het Brakkenfestival? Haha, nee! Ik heb een relatie met mijn stage! Ik moet eigenlijk vier dagen in de week stage lopen, maar ik doe het bijna elke dag. Zo enthousiast ben ik erover! En wat doe je dan als je wel eens vrije tijd hebt? Ik heb eerlijk gezegd niet echt heel veel vrije tijd, maar dat doe ik ook echt zelf. Ik vind het leuk om zo druk te zijn met mijn stage en het Brakkenfestival. Mijn medestudenten doen wat ze moeten doen en dan zijn ze gewoon klaar, maar ik doe altijd iets meer. Als Marian mij belt, kom ik meteen! Het zit echt in mij. Heb je hiernaast nog een bijbaantje? Ja, ik werk ook nog in een supermarkt en daarnaast heb ik ook nog een dag per week school. Het is ongeveer zestig uur in een week. Moet je veel reizen? Ja, ik woon in Made en dat is ongeveer een uurtje met de bus. Met de auto is het wel te doen! Meestal reis ik ook wel met Marian mee. Als we bijvoorbeeld moeten reizen, zoals met het Brakken-on-tour. En als je dan een keer vrije tijd hebt, wat doe je dan? Ik vind het heerlijk om met mijn vriendinnen lekker slap te ‘ouwehoeren’ haha. En ik vind het ook heel fijn om even een momentje voor mezelf te hebben. Je bent namelijk zo druk met van alles bezig en dat is echt een fijn gevoel hoor, maar het is ook lekker om even lekker te ontspannen. Wat zijn precies de eigenschappen waardoor jij dit werk zo goed doet? Ik heb een goede eigenschap die ook gelijk mijn valkuil is. Ik ben een hele erge perfectionist en een doorzetter. Ik wil altijd alles goed doen en ik zeg nooit nee. Dat zit gewoon in mij. Aan de ene kant vind ik dat je dat inderdaad ook echt nodig hebt, want het is ook moeilijk om een goede baan in deze tijd te vinden. Ik ben wel heel blij met die kwaliteit, maar ik merk soms ook dat het wel echt mijn valkuil kan zijn. Het wordt soms iets te veel. Heb je wel soms tijd om uit te gaan? Ja, af en toe! Ik moet wel eerlijk bekennen, ik ben ook een vrijwilliger met een beperking. Ik kan heel veel, maar net iets anders. Aangepast dus. Daardoor is wat ‘normale jongeren’ doen niet altijd helemaal haalbaar voor mij. Misschien ben ik juist daarom wel zo gedreven om alles zo goed te kunnen. De toekomst is belangrijk!
“ De toekomst is belangrijk”
Freek Felet 23 jaar 1 jaar vrijwilliger
Hoelang ben je al vrijwilliger bij het Brakkenfestival? En ik ben nu één jaar actief als vrijwilliger bij het brakkenfestival. Nog niet zo lang dus. Hoe ben je bij het brakkenfestival terechtgekomen? Ik ben via andere vrijwilligers terecht gekomen bij het brakkenfestival. Anderen hadden verteld over het brakkenfestival en het leek me leuk om het ook een keer te doen. Toen ben ik dus meegegaan. En ik ben nu één jaar actief als vrijwilliger bij het brakkenfestival. Hoe lang ben je nog van plan om bij deze vrijwilligersorganisatie te blijven? Zo lang als ik kan! Ik wil volgend jaar zeker weer mee doen als het kan. Maar momenteel lig ik in het revalidatie centrum door een spontaan hernia ongeluk. Dus het is nog even afwachten of ik volgend jaar weer mee kan doen aan het brakkenfestival. Hoe was vorig jaar het brakkenfestival, hoe was de sfeer onderling? Vorig jaar was mijn eerste jaar bij het brakkenfestival. Het was ontzettend leuk om bezig te zijn met kinderen, helemaal geweldig! Ik hield toezicht bij de springkussens samen met nog twee andere vrijwilligers. De samenwerking onderling verliep goed. We waren één groot team samen. ’s Avonds was er een feestavond. Wat hield die feestavond in? Dit was een groot feest als afscheid voor alle vrijwilligers die mee hadden gedaan aan het festival. Er was muziek, iets te drinken en je kon dansen. Er is geen verschil in leeftijd, iedereen is één. Het is bovendien goed georganiseerd. Het is heel knap zoveel kinderen bezig te houden, dus het team zelf is ook sterk. Doe je nog meer vrijwilligerswerk dan alleen het Brakkenfestival? ‘Nou eerst gaf ik les op reguliere bassischolen in groot Breda over mensen met een handicap. Ook heb ik secretarieel werk gedaan in de kerk en post bezorgd. Ik ben dus erg actief bezig. Hoe waren de reacties op de reguliere basisscholen toen je daar les gaf? Mensen reageerden heel enthousiast. Het waren allemaal positieve reacties. Woont u dichtbij, of moet u ver reizen voor het vrijwilligerswerk? Ik woon zelf in Breda dus dat is dichtbij, daarom ga ik met mijn scootertje.
Hoe ben je überhaupt erbij gekomen om vrijwilligerswerk te doen? Dat komt door mijn handicap. Ik was niet in staat om een werkplaats te vinden, maar wilde toch iets voor de maatschappij betekenen. Toen kwam ik op het idee om vrijwilligerswerk te gaan doen. Wat goed van je om dan toch iets van werk te zoeken. Heb je hiernaast nog een andere baan/ of studeer je? Ik volg naast vrijwilligerswerk ook een opleiding, namelijk onderwijs assistente. Leuk dat je een opleiding volgt, Voor welke klas zou je dan graag willen staan? Ik zou voor groep 8 gaan, die lijkt me het leukst, de musical en overgang naar middelbare school. Maar ook hier is het weer moeilijk om een stage te vinden, vanwege mijn handicap. Wat doet je verder in je vrije tijd? Ik zit momenteel op zangles en dat bevalt me erg goed. Het is sociaal en je legt makkelijk contact met mensen. Daarnaast heb ik ook 15 jaar hockey gespeeld. Hier speelde ik ook wedstrijden tegen andere aangepaste teams. Na alles wat je hebt meegemaakt, ook door je handicap, heeft dat je veranderd? Ja, na alles wat ik heb meegemaakt ben ik ervan gegroeid. Ik ben veel sterker geworden, sociaal gegroeid en heb meer zelfvertrouwen gekregen.’ Dan tenslotte de grote vraag: Wat is het brakkenvirus? Haha, het brakkenvirus! Ik denk de 100 á 200 man die eraan meedoen, die de kinderen een leuke dag proberen te verzorgen, Het doel waar je met z’n allen voor gaat.
n é é “
, m a te
één
” ! l e do
Miranda is een jonge, spontane vrouw van vijfentwintig jaar en is sinds kort werkzaam als kinderverpleegkundige in het Sophia kinderziekenhuis. Ze woont samen met haar vriend in Breda en is al vier jaar vrijwilliger bij het Brakkenfestival.
Miranda van Dongen
Hoe bent u bij deze organisatie terecht gekomen? Marian Matthijsen (de organisator) is mijn oude buurvrouw. Ze zei altijd tegen mij en mijn zusje: “Doe nou eens een keer mee, dat is hartstikke leuk! Je moet het echt een keertje meemaken.” In eerste instantie twijfelden we nog omdat we daar helemaal niemand kenden… Uiteindelijk heeft ze ons toch overgehaald. En sinds dien zijn we daar vrijwilliger gebleven. Hoe verloopt de samenwerking met de andere vrijwilligers? Ik sta zelf ieder jaar bij koekjes bakken en onze samenwerking is echt super! Iedereen weet wat er gedaan moet worden en iedereen ziet ook dingen dus dat is heel fijn. Als iemand ziet dat er heel veel koekjes in de oven moeten, dan doet diegene ze erin. als iemand ziet dat sommige kinderen extra hulp nodig hebben, dat er meer kinderen kunnen komen, of er moeten nieuwe plaatjes op de tafel komen te liggen dan wordt dat ook gedaan. Je weet wat je aan elkaar hebt en je hoeft niet zoveel aan elkaar te vragen dus dat is heel fijn. Het enige wat we met elkaar overleggen zijn de pauzes en voor de rest gaat het eigenlijk allemaal gewoon goed. Zijn jullie ieder jaar met een vast team of veranderd dat steeds? Er zijn ieder jaar mensen die er vast staan, maar qua jongere vrijwilligers wil dit nog wel eens verschillen. Hoe is de sfeer op het Brakkenfestival zelf? Gezellig! Leuk! Los! Iedereen kan er zijn eigen ding doen en iedereen kan er dus ook zijn ei kwijt. Ik denk dat er niemand is die zegt dat er geen enkele activiteit is waar hij of zij zich niet goed bij voelt. Ik denk dat iedereen zich hier heel erg op zijn plek voelt en dat er daardoor ook echt een hele goede sfeer hangt. Wat maakt het festival zo bijzonder en zo leuk? En wat is de kracht van het Brakkenfestival? Ik denk dat het bijzonder is omdat het voor kinderen van vier tot twaalf jaar is en er voor elk kind wat te doen is. Het Brakkenfestival bestaat alleen maar uit vrijwilligers. Als je ziet wat er allemaal gedaan wordt door hen en wat er buiten het Brakkenfestival allemaal georganiseerd wordt voor die kinderen dan vind ik dat heel knap. Je moet er maar net de vrijwilligers voor kunnen vinden die zich zo voor deze kinderen willen inzetten. Hun instelling is heel erg belangrijk voor het Brakkenfestival. Als je vrolijk bij je tent staat en gezellig doet tegen de kinderen dan hebben de kinderen het ook leuk. Je ziet de kinderen dan ook vrolijk en lachend rondlopen. De vrijwilligers zijn de harde kern van het Brakkenfestival. Zonder deze vrijwilligers zou er geen Brakkenfestival kunnen zijn.
“ Gez
ellig!
Leuk!
Los! ”
Wat maakt de vrijwilligers nou zo speciaal? De vrijwilligers willen zich vijf dagen lang inzetten voor de kinderen en laten thuis dan eventjes op de achtergrond. Als je thuis komt heb je echt geen zin meer om te poetsen want dan ben je bekaf. Sommige zetten zich zelfs langer in, want er is namelijk ook een opbouw- en afbouwploeg. Deze mensen zijn er vaak twee weken mee bezig. Ik vind het toch wel heel erg bijzonder dat je dat als vrijwilliger op kan brengen. Welke voldoening geeft het Brakkenfestival? Ik heb zelf al heel veel met kinderen, ik ben niet voor niets kinderverpleegkundige geworden, maar wat voor mij voldoening geeft is dat je de kinderen plezier ziet hebben. Je weet dat er altijd kinderen bij kunnen zijn die het thuis minder goed hebben en het is mooi om te zien dat die kinderen dan de dag of week van hun leven hebben. Je ziet ieder kind vrolijk spelen en lekker zijn eigen ding doen. Zou je het iedereen aanraden om vrijwilliger te worden? Ik zou het absoluut iedereen aanraden! Het festival is echt top en het is een hele leuke groep. Na het Brakkenfestival heb je ook altijd een feest met alle vrijwilligers en dat is ook altijd hartstikke gezellig. Je hebt echt het gevoel dat je bij een bepaalde groep hoort, dat vind ik heel erg mooi! Ik vond het zelf wel moeilijk om de eerste stap te zetten, maar als ik iemand kan motiveren… Ik zou zeggen kom lekker een keertje kijken, doe gezellig een dagje mee want dan maak je pas echt mee hoe het is. Iedereen spreekt van een soort Brakkenfestival virus, wat houdt dat in? Het Brakkenfestival is een beetje verslavend. Als je een keer mee hebt gedaan wil je eigenlijk niet meer zonder! Elk jaar kijk je er weer naar uit! Er hangt op het Brakkenfestival een bepaalde sfeer waar ik zelf gewoon heel vrolijk van wordt! Het is natuurlijk heel belangrijk dat je zelf tevreden bent met wat je doet. Toevoeging van Miranda Ik zou zeggen vertel iedereen over het Brakkenfestival. Laat alle kinderen in jullie omgeving langskomen en spoor iedereen aan om vrijwilliger te worden want vrijwilligers hebben we natuurlijk nooit genoeg!
Rachel Taks-Huybregts
Rachel is 37 jaar en woont in Prinsenbeek. Ze is getrouwd en heeft twee zonen: Joey (13) en Jesse (10). Beide zonen hebben een lichte beperking en gaan ook zelf naar het Brakkenfestival. Rachel doet al 5 jaar vrijwilligerswerk op het Brakkenfestival en Brakkenfestival on tour. In het dagelijkse leven werkt ze als caissière bij de Jumbo.
Hoe bent u bij de organisatie terecht gekomen? Mijn vader werkt al meer dan 10 jaar als vrijwilliger op het Brakkenfestival. Toen ik zelf kinderen kreeg, heb ik de kans gekregen om zelf ook iets te betekenen voor de organisatie. Ik heb het altijd al erg leuk gevonden om met kinderen om te gaan. Wat zijn uw werkzaamheden op het Brakkenfestival? Ik hou me vooral bezig met het begeleiden van ‘pluskinderen’. Dat zijn kinderen met een lichamelijke of verstandelijke beperking. Ik begeleid ze met eten, drinken, spelen en met naar het toilet gaan. Het is hun dag en uiteindelijk gaat het erom dat de kinderen met een big smile weer naar huis toe gaan. Het hangt van ieder individu af hoeveel hulp hij nodig heeft, iemand met bijvoorbeeld het syndroom van down heeft vaak meer hulp nodig. Ook zijn er veel kinderen die vaak al veel zelfstandig kunnen spelen. Hoe verloopt de samenwerking met de andere vrijwilligers? De samenwerking verloopt erg goed. Iedereen wil het beste voor de kinderen, ze willen dat ze een fantastische week zullen beleven Iedere vrijwilliger helpt elkaar waar nodig is. Het is belangrijk dat je, buiten dat je goed kan opschieten met de kinderen, ook een leuk team hebt. Dit is essentieel om het festival compleet te maken.
Wat maakt het Brakkenfestival zo bijzonder? Het Brakkenfestival bestaat al bijna 25 jaar met elk jaar weer een grote groep enthousiaste vrijwilligers. Het festival is heel klein begonnen en ieder jaar groeit het weer, ook vinden er steeds meer activiteiten plaats bij het brakkenfestival on tour. Zou je iedereen aanraden om vrijwilliger te worden? Niet iedereen. Ik zou het alleen diegene aanraden die goed met kinderen kunnen opschieten en het ook leuk vind om met kinderen bezig te zijn. Het werk is geheel belangeloos, het is puur vrijwillig en het is wel belangrijk dat je met die instelling en passie ook met de kinderen aan de slag gaat. Hebt u gehoord van het Brakkenvirus? Geldt dat voor u ook? Jazeker, als je het eenmaal geproefd hebt, ga je volgend jaar weer. Ook het Brakkenfestival on tour bevalt mij erg goed. Ik zie het niet als een verplichting om mee te doen, maar als ik gevraagd wordt, zal ik zeker niet twijfelen om me in te zetten voor het Brakkenfestival. Denk je dat je dit vrijwilligerswerk nog lang zult doen? Ik vermoed dat ik nog wel een tijd doorga. Mijn oudste zoon Joey wordt 13 jaar en wil ook graag vrijwilliger worden bij het Brakkenfestival. Zolang mijn kinderen het leuk vinden, zal ik ook zeker actief blijven op het festival.
Raymond is 21 jaar en zit in zijn laatste jaar van de opleiding SCW op het Vitalis College. Toen hij zelf nog een kind was, kwam hij al bij het Brakkenfestival spelen. Sinds zijn 13e is hij hier met vrijwilligerswerk begonnen. Hij al vijf jaar een relatie, zijn vriendin is ook vrijwilligster is bij het Brakkenfestival. Hoe bent u bij de organisatie terecht gekomen?
Raymond Mathijssen
Ik ging vroeger als klein jochie daar altijd al spelen. Toen ik te oud was om te komen spelen bij het Brakkenfestival vond ik dit heel erg jammer. Ik ben toen assistent vrijwilliger geworden om zo toch nog betrokken te blijven bij het Brakkenfestival. Later ben ik doorgegroeid naar „vrijwilliger. Dit doe ik met erg veel plezier! Wat zijn uw werkzaamheden op het Brakkenfestival? Ik ben al jarenlang betrokken bij de op en afbouw van het Brakkenfestival. Dit vind ik erg leuk om te doen en hoop hier nog vele jaren deel aan te nemen! Hoe verloopt de samenwerking met de andere vrijwilligers? We zijn eigenlijk een grote familie bij elkaar. Je leert ieder jaar wel nieuwe mensen kennen maar voornamelijk zijn het dezelfde vrijwilligers die je ieder jaar weer terug zie op het Brakkenfestival. Onderling gaat het allemaal prima, er heerst een hele leuke sfeer. Wat maakt het brakkenfestival zo bijzonder? Ik ben er als klein jochie begonnen en kreeg het „Brakkenvirus te pakken. Inmiddels zijn heel veel vrienden van mij vrijwilliger geworden. Toen ik nog als klein kind op het Brakkenfestival speelde, heb ik mijn vriendin leren kennen. Ook mijn vriendin is inmiddels vrijwilliger geworden van het Brakkenfestival. Mijn vrienden, familie en straatgenoten hebben allemaal het „Brakkenvirus te pakken. Alle vrijwilligers zijn eigenlijk een soort grote familie geworden, daardoor denk ik dat het best bijzonder is. Zou je iedereen aanraden om vrijwilliger te worden? Ja, zeker het is echt geweldig er heerst een leuke sfeer en onderling wordt iedereen er bij betrokken. We doen het uiteindelijk allemaal voor de kinderen die uiteindelijk het Brakkenfestival met een glimlach op hun gezicht verlaten. Hebt u gehoord van het brakkenvirus? Geldt dat voor u ook? Het Brakkenvirus, haha, ja wat kan ik daar over zeggen. Mijn vriendin, vriendenkring, familie en straatgenoten zijn er ondertussen allemaal al mee besmet! Ik hoop dat ik er nog heel lang van kan genieten en kan meewerken aan het Brakkenfestival. Denk je dat je dit vrijwilligerswerk nog lang zult doen? Mede door het Brakkenfestival ben ik gaan inzien dat ik ook deze richting in wilde gaan. Ik volg nu de opleiding SCW op het Vitalis College en ben erg blij dat ik deze keuze heb gemaakt. De ervaring van het Brakkenfestival helpt mij verder in mijn opleiding. Ik blijf zolang betrokken bij het Brakkenfestival tot ik een ouwe vent ben en ook dan zal ik nog een steentje proberen bij te dragen aan het Brakkenfestival. Ieder jaar staat er een leuk bestuur klaar voor alle vrijwilligers, het is een grote familie en daar wil ik nog jaren lang deel van uitmaken!
Brakkenfestival
Matthew Meeuwesen 18 jaar Medewerker kijkshop in Breda MBO niveau 2 Vervolgopleiding: SPW Passie: Muziek
Matthew vertelde heel positief over het Brakkenfestival. Zo vertelde hij: ‘ Er is voor iedereen wat leuks te doen’. ‘Er zijn ook pluskindjes, daar wordt geen onderscheid tussen gemaakt met de niet gehandicapte kinderen’. Verder vertelde hij: ‘Het Brakkenfestival is heel professioneel geregeld, zoals bijvoorbeeld bewakers bij de deur’, over de vrijwilligersgroep is hij ook zeer positief, je wordt snel opgenomen in de groep en ze zijn gewoon heel sociaal. Vrijwillige bijdrage Matthew heeft de keuze gekregen om tijdens het Brakkenfestival bezig te zijn met creatieve of sportieve activiteiten. Matthew heeft gekozen voor sport en daardoor mocht hij bij de springkussen staan om de kinderen daar te begeleiden. Ook heeft Matthew geholpen met het regelen van het verkeer. Van de 5 dagen welke het Brakkenfestival duurt, heeft Matthew 4 dagen geholpen. Dit was een vermoeiende ervaring, maar hij miste het wel toen hij die ene dag niet was gegaan. Hij werkt zelfs mee buiten het Brakkenfestival om, zo heeft hij meegeholpen met de Singelloop. Want hij vertelde dat er ook een antal activiteiten buiten het Brakkenfestival plaatsvinden. Brakkenvirus Op de vraag heb je het Brakkenvirus antwoordde Matthew volmondig Ja! Ook heeft hij ons uitgelegd wat het Brakkenvirus is. Matthew zei: ‘ Als je een keer mee hebt gedaan dan houdt het niet meer op’. Dit wist hij zelfs na de eerste keer meewerken. Zo kent hij zelfs vrijwilligers die vrij vragen van hun werk. Volgend jaar gaat hij ook vrij vragen van zijn werk. Matthew heeft zelfs vrienden overgehaald om mee te doen aan het Brakkenfestival! Maar hij denkt wel dat je het Brakkenfestival zelf moet ervaren , dan weet je hoe de sfeer is tijdens het Brakkenfestival. Voldoening Matthew haalt veel voldoening uit het feit dat hij de kindjes en de vrijwilligers ziet opbloeien. Hij is trots als hij aan het einde van de dag de kindjes moe in de auto ziet zitten. Vol van verhalen en met allerlij knutselwerkjes. Ook is hij trots als hij in de stad loopt en een kindje tegen hem zegt: ‘ Hey, jij bent die jongen van het Brakkenfestival ’ Succes Het succes van het Brakkenfestival is dat het zo leuk is, dat de kindjes ook terugkomen. Er zijn zelfs scholen die komen. Toekomst Matthew wil mede door het Brakkenfestival SPW gaan studeren, en als hij stage moet lopen voor deze opleiding zou hij dit graag bij het Brakkenfestival willen doen. De samenwerking Matthew vertelde: ‘ Marian die kent mij wel.’ De tweede keer dat ik mee deed, toen riep ze mijn naam al. Daarmee kun je zien dat ze echt betrokken is bij de vrijwilligers. Je ziet Marian ook echt opbloeien, het Brakkenfestival is echt haar passie. Als Matthew de samenwerking moet beschrijven dan vertelt hij: ‘ de samenwerking verloopt zeer positief ’.
Lafajee Walden 18 jaar Medewerker snackbar en interieuverzorgster 3e jaars SCW student op het Vitalis College Passie: Dansen en zingen onder de douche
De achtienjarige Lafajee Walden woont en werkt in Breda. Ze heeft twee bijbaantjes die ze combineert met haar opleiding SCW en stage in de ouderenzorg. In haar eerste studiejaar liep ze twee dagen stage bij het IWMO en ging ze drie dagen naar school. Nu loopt ze vier dagen stage bij het St. Elisabeth woonzorgcentrum waaraan ze veel plezier beleeft. Lafajee vind het een leuke opleiding met haar eigen ups en downs. Zo liep ze studievertraging op in haar tweede jaar, maar had ze wel een hele leuke klas. Door deze opleinding leert ze zichzelf beter kennen en ontdekt ze haar passie als sociaal werker. Na afronding van haar huidige opleiding wil ze graag psychologie studeren op HBO niveau. Buiten school en werk is Lafajee een actieve danseres. Met haar eigen dansgroep Present Future doen ze optredens doot heel het land.
‘ ik plan mijn vakantie deze zomer zo, dat ik zeker weer bij het Brakkenfestival aanwezig kan zijn! ’ Brakkenfestival
Succes
Lafajee is terecht gekomen bij het Brakkenfestival via een goede vriendin die al actief vrijwilligster is bij het festival. Ze begon er met het thema on tour. Daar heeft ze twee keer aan meegewerkt in het centrum en in het Valkenberg park. Het grote Brakkenfestival dat in de zomer word georganiseerd heeft ze 1 keer aan meegedaan. Van opbouwwerk tot het begeleiden van pluskids. Dit was tevens een echte ‘ eye-opener ‘ voor haar, want ze had nooit gedacht dat het werken met gehandicapte kinderen zo leuk kon zijn.
Het grootste succes van het Brakkenfestival hebben ze voornaamlijk te danken te danken aan hun publiciteit. De nationale bekendheid die ze hebben. En volgens Lafajee ook omdat ze hun beloftes nakomen. De organisatie die garantie geeft voor de veiligheid van de kinderen komt dat ook na. Ouders kunnen een half uur naar binnen om te kijken hoe dit precies in zijn werk gaat. Dus laten ze hun kind met een gerust hart achter.
Brakkenvirus
De kinderen waarderen de begeleiders zo enorm, op de laatste dag ontving Lafajee talloze kleurplaten van de kinderen om haar te bedanken. Dit Brakkenfestival voor de eerste keer meemaken was een geweldige ervaring, ‘ ik plan mijn vakantie deze zomer zo, dat ik zeker weer bij het Brakkenfestival aanwezig kan zijn! ’
Als Lafajee spreekt over het Brakkenvirus zal ze er nooit van kunnen genezen. Iedereen is besmet die er aan deel neemt. Zo offerde ze er veel dingen voor op in haar vakantie en twijfelde voor ze er aan begon. Maar van spijt is er absoluut geen sprake! Uiteindelijk is deelname aan het festival het allemaal waard. Het warme gevoel dat ze er van krijgt is niet in woorden te beschrijven. De trots die ze heeft om hieraan meegewerkt te mogen hebben. ‘ Iedereen MOET dit meegemaakt hebben ‘
Voldoening
Jeanette van Caulil 47 jaar Medewerkster postkantoor Opleiding: Cursus kinder- en jeugdverzorging Brakkenfestival Het Brakkenfestival is een super idee volgens Jeanette. De kinderen een super week geven, maar ze ook zien genieten is super! Dat is waarom Jeanette graag vrijwilligester is bij het Brakkenfestival. Het is een week vol plezier, feesten en genieten. Vrijwillige bijdrage Jeanette heeft 3 kinderen, vanaf kleins af aan gingen haar 2 oudste kinderen elke zomer naar het Brakkenfestival. Haar jongste zoontje was in die tijd nog te jong om mee te gaan. Daarom beloofde Jeanette dat als hij oud genoeg zou zijn, dat hij ook naar het Brakkenfestival zou mogen. Alleen in het jaar dat hij oud genoeg was voor het Brakkenfestival, kwamen ze erachter dat hij diabetes had. Hierdoor zou ze haar belofte niet na kunnen komen, Jeanette vond het namelijk te eng om hem alleen te laten gaan. Ze was bang dat hij zijn medicijnen dan niet op tijd zou krijgen. Daarom besloot ze om vrijwilligster te worden bij het Brakkenfestival. Zo kon zij haar zoontje in de gaten houden en kon ze haar belofte aan hem nakomen. Dit was Jeanette haar verhaal over haar eerste jaar als vrijwilligster bij het Brakkenfestival. Maar nu is Jeanette al 10 jaar een super enthousiate vrijwilligster van het Brakkenfestival. Elk jaar geniet ze weer van deze ene week. Ze kijkt er zelfs het hele jaar naar uit! Elk jaar hoopt ze weer een hele week vrij te kunnen krijgen van haar werk, om er in deze ene week voor te zorgen dat alle kinderen kunnen genieten. Want het doel dat Jeanette heeft tijdens het Brakkenfestival is het vermaken van de kinderen. En daar heeft ze heel veel plezier in! Brakkenvirus Jeanette weet precies waarom het begrip Brakkenvirus is ontstaan. “ bij ons thuis zijn mijn kinderen en ik zelf aangestoken door het Brakkenvirus “ vertelde Jeanette. Zelf ben ik al 10 jaar heel graag elk jaar weer vrijwilligster van het Brakkenfestival. Maar ook mijn kinderen zijn er elk jaar weer graag bij. Na dat haar kinderen te oud waren om als kind vermaakt te worden tijdenshet Brakkenfestival, hebben de kinderen zichzelf opgegeven als vrijwilligers tijdens het Brakkenfestival. We zijn er allemaal elk jaar weer graag bij, gaf Jeanette aan. We vinden het dan ook erg vervelend als we er een jaar niet bij kunnen zijn. Het Brakkenfestival is namelijk echt een feest. Voldoening Het is leuk om te zien dat de kinderen het fijn vinden dat je er bent. Het mooiste moment van Jeanette in de 10 jaar als vrijwilligster bij het Brakkenfestival was toen ze bij de garderobe stond. “ Het was op dat moment heel erg druk. Iedereen riep mevrouw, mevrouw! en tikte je aan wanneer je niet reageerde. Op een gegeven moment werd ik aangetikt door een meisje. Doordat het zo druk was reageerde ik op dat moment niet zoals ik nu zou reageren. Ik dacht namelijk dat ze net als de andere kinderen om haar jas zou vragen. Maar dat was niet het geval. Ze had namelijk een bloemstukje in haar handen en ze gaf aan dat ze deze speciaal voor mij had gemaakt. Ze cvond mij lief en zei dat ik daarom een bloemstukje
“ bij ons thuis zijn mijn kinderen en ik zelf aangestoken door het Brakkenvirus “
Succes Het grootste succes van het Brakkenfestival komt volgens Jeanette door Marian en het bestuur. Alles is tot in de puntjes geregeld. vVan de kleine fouten die er gemaakt zijn leren ze, en ze verbeteren, verbeteren, verbeteren elk jaar weer. Het Brakkenfestival zit echt heel goed in elkaar. Niet alleen voor de kinderen die tijdens het Brakkenfestival een super week krijgen, maar ook voor de vrijwilligers. Zij worden goed begeleid in wat er van hen verwacht wordt en ook wordt er goed in de gaten gehouden dat de vrijwilligers ook aan zichzelf denken. Dat ze op tijd pauzes nemen bijvoorbeeld. Echt petje af! Toekomst In de toekomst hoopt Jeanette nog veel deel te kunnen nemen aan het Brakkenfestival als vrijwilligster. Want echt, ze kijkt er elk jaar weer met veel zin naar uit! want alle jaren hiervoor heeft ze enorm van het Brakkenfestival genoten. Ze krijgt echt een kick van de enthousiate kinderen, de mooiste momenten zijn de momenten op de eerste en laatste dag van het Brakkenfestival. Het zien dat elk jaar alles weer staat bijvoorbeeld, en de kinderen die op de laatste dag met z’n allen nog een liedje zingen om het Brakkenfestival van dat jaar weer af te sluiten. Dan voel je je echt super als vrijwilligster, gaf jeanette aan. De samenwerking Aan de samenwerking heeft het Brakkenfestival haar succes te danken! Marian heeft alles goed onder controle en haar team zorgt er elk jaar weer voor dat het Brakkenfestival weer super is. Op een gegeven moment werd ik aangetikt door een meisje. Doordat het zo druk was reageerde ik op dat moment niet zoals ik nu zou reageren. Ik dacht namelijk dat ze net als de andere kinderen om haar jas zou vragen. Maar dat was niet het geval. Ze had namelijk een bloemstukje in haar handen en ze gaf aan dat ze deze speciaal voor mij had gemaakt. Ze cvond mij lief en zei dat ik daarom een bloemstukje verdiende. Dit moment zal ik nooit vergeten. “ Jeanette straalde bij het vertellen van deze gebeurtenis.
“ Onze dank gaat uit naar alle vrijwilligers welke mee hebben gewerkt om deze krachtenbundel mogelijk te maken “
Colofon Redactie: Jolanda Bastiaans Teksten: Chantal van den Broek Jàron Borgstein Joachim de Vriese Lisanne Huijgens Matthijs van Geelen Lydia Dietrich Shaqe kirakosian Mara van Holland Ryan Oskam Jellar van den Heuvel Sharon van Meer Thai-BinhHa Ezra Maelissa Said Meydubi Séna Nyaku Cynthia van Overveld Puck Sewalt Vormgeving: Sander van Alphen Alle inhoud: ©2012/2013
Voor meer informatie ga je naar:
www.brakkenfestival.nl
