Beauceron
Andere naam: Bas Rouge en Berger de Beauce Oorsprong: Frankrijk Gehouden als: Gezelschapshond Grootte: 65 - 70 cm voor reuen 61 - 68 cm voor teven. Gewicht: 30-50 kg Kleur: Zwart met brandaftekeningen en arlequin maar die kleur schijnt maar weinig voor te komen Vachtsoort: Korte, harde en vlak liggende bovenvacht met een dichte en zachte ondervacht Gem. Leeftijd: 11-13 Jaar
Korte geschiedenis van het ras
De Beauceron is een Frans herdershondenras dat afstamt van een heel oud en tamelijk onedel type hond. Hij doet een beetje denken vaan de Dobermann, waarvan hij overigens waarschijnlijk ook deel uitmaakt. Het ras werd voor het eerst in 1897 tentoongesteld en wekte toen vrij veel belangstelling. Zijn uiterlijk en mentaliteit zijn met de jaren stabieler geworden en de hond heeft zijn oorspronkelijke werkvermogen behouden. De Beauceron is tamelijk zeldzaam.
Het karakter van de Beauceron: Hoe is een Beauceron nu eigenlijk? In heel wat boeken staan nogal wat sprookjes over hem; zijn agressiviteit zou zo goed als gelijk zijn aan die van een Rottweiler; als men zijn kinderen op hun kop geeft, dan kan men hem beter wegsluiten, omdat hij hen beschermen wil, zijn een paar voorbeelden van zulke sprookjes. Hij is dominant, hij bijt alle vreemden, maar hij is vriendelijk voor kinderen, men kan hem niet in een huurwoning in de stad houden, zijn andere beschrijvingen.
1/7
Beauceron
Zeker, veel daarvan is waar, maar het andere is complete onzin.
Volgens de rasstandaard moet hij rustig en moedig zijn; alle honden, die zonder reden afressief, angstig of overdreven schuw zijn, moeten op tentoonstellingen gediskwalificeerd worden. Ook buiten de showring is een Beauceron die zich zo gedraagt, een gevaar voor zijn omgeving. Maar op een tentoonstelling heeft men een goede gelegenheid om de toekomstige moeder, en als men geluk heeft ook de vader, van zijn hond te bekijken, want tentoonstellingen vormen een bron van stress voor de honden. Toch moet men ook een bezoek bij de fokker thuis in overweging nemen. De honden gedragen zich daar vaak heel anders.
De Beauceron is niet meer of minder agressief dan de Rottweiler, want beide rassen, als ze met verstand gefokt worden en goed gesocialiseerd, zijn niet gevaarlijker dan andere grote honden. Zij hebben normaal gesproken een hoge prikkeldrempel en zijn niet zo snel uit hun evenwicht te brengen. Het spreekt vanzelf dat er altijd weer bekende uitzonderingen zijn, maar het behoort niet tot de rasstandaard of het wezen van de hond. Opvoedingsfouten zijn hier net zo schuldig als foute socialisering door de fokker. Door de verschillende fokdoelen zijn er ook in het karakter grote verschillen. Sommige Beaucerons zijn tegenover vreemden meer terughoudend dan andere. Het precies zo met de bereidheid tot verdediding van het gezin, het huis en het erf, die bij de ene hond meer uitgesproken is dan bij de andere
Rasstandaard
Franse herdershond FCI standaard nr. 44 19 -12 -2001 - nl BERGER DE BEAUCE - BAS ROUGE -BEAUCERON OORSPRONG:Frankrijk DATUM VAN PUBLICATIE VAN DE ORIGINELE GELDIGE STANDAART 29 -11- 2001
2/7
Beauceron
ALGEMEEN BEELD: Hond is van flink formaat, stevig, rustiek, krachtig, goed gebouwd en gespierd, zonder plompheid.
BELANGRIJKE VERHOUDINGEN: De beauceron heeft een gemiddelde lichaamsbouw. De lengte van het lichaam vanaf het boeggewricht tot het zitbeen moet iets langer zijn dan de schofthoogte.
HOOFDLENGTE: 2 / 5 van de schofthoogte. De hoogte en de breedte van de schedel is iets minder dan de totale hoofdlengte, de schedel en voorsnuit zijn van dezelfde lengte.
KARAKTER / GEDRAAG: Vrij en zelfverzekerd optreden. De uitdrukking is eerlijk, nooit gemeen /boos of angstig of onzeker. Het gedrag van de Beauceron moet dapper en zonder angst zijn.
HOOFD: Goed gevormd en harmonieus belijnd, en profiel moeten neusrug en schedeldak bijna parallel lopen.
SCHEDEL: Vlak of licht gerond van zijkant naar zijkant, zwakke middengroef, zichtbare kam op de schedeltop. Stop: Geringe stop in het midden tussen neuspunt en schedeltop. Neus: In verhouding met de voorsnuit goed ontwikkeld, niet gespleten en altijd zwart. Voorsnuit: Noch smal, noch spits. Lippen: De lippen zijn gesloten en droog, altijd goed gepigmenteerd; de bovenlip moet de onderlip bedekken zonder over te hangen; in de mondhoek vormen zij een zeer licht zakje dat altijd stevig moet zijn. Gebit: Stevig, goed sluitend schaargebit. Oog: Horizontaal, licht ovaal van vorm. Het moet donkerbruin zijn, maar nooit lichter dan donker hazelnootbruin, zelfs als de brand licht van kleur is. Voor de harlekijn zijn ogen van verschillende kleur toegestaan. Oren: Hoog aangezet. Indien zij gecoupeerd zijn moeten ze rechtop staan, niet naar buiten of naar elkaar toestaan, iets naar voren wijzen. Bij een goed gedragen oor staat het midden op een denkbeeldige lijn in het verlengde van de beide halszijden. Het ongecoupeerde oor is
3/7
Beauceron
halfstaand of geheel hangend, maar mogen niet tegen het hoofd aan liggen. De oren zijn vlak en eerder kort, de lengte komt overeen met de halve lengte van het hoofd. Hals: Goed bespierd en van goede lengte, vloeiend overgaand in de schouders.
LICHAAMSBOUW: Boven belijning: Rechte rug, brede en goed vaste lendenen, kruis iets aflopend. Schoft: Goed zichtbaar. Borst: Breed,diep en hoog, borstomvang 1 / 5 meer dan de schofthoogte, het borstbeen reikt tot aan de punt van de elleboog. Staart: Lang en laag gedragen, reikt minstens tot aan het spronggewricht, recht gedragen, zonder afwijking naar de zijkant, aan het uiteinde een lichte kromming in de vorm van een " J ". In beweging mag gedragen worden, maar nooit hoger dan de bovenste ruglijn.
LEDEMATEN: VOORHAND: Van opzij gezien loodrecht Schouder: De schouder is schuin en van middelmatige lengte. Voorpoot: Gespierd. Voorvoet: Krachtig, rond en compact, de nagels zijn altijd zwart, met harde maar toch elastische zool. Achterhand:Van opzij en van achter gezien loodrecht gezien. Dijbeen:Breed en gespierd. Spronggewricht:ÂKrachtig, niet te dicht bij de grond, op ongeveer 1 / 4 van de schofthoogte,en met de hak een goede open hoeking vormend. Voormiddenvoetsbeentjes zijn bijna loodrecht, net achter de buiging van van het zitbeen vallend. Achtervoeten: Groot rond en compact. Hubertusklauwen: Uit de traditie wilden de schapenhoeders de dubbele Hubertusklauwen aan de achter benen behouden. De dubbele Hubertusklauwen aan de binnenzijde van de achterbenen vormen twee, duidelijk gescheiden duimen met nagels, en zijn tamelijk dichtbij de voet geplaatst.
GANGWERK: Het gangwerk moet soepel en vrij zijn. De ledematen blijven, van voren en van achteren gezien, goed op één lijn. De beauceron moet een ruime, lange draf hebben.
BEHARING: Glad op het hoofd; op der omp hard, kort, vol, stevig en goed aanliggend met een lengte van 3 tot 4 cm;broek en onderkant van de staart licht maar altijd bevederd. Onder het dekhaar bevindt zich de zeer korte, fijne, dichte en zachte ondervacht. Deze is bij voorkeur muisgrijs, zeer dicht
4/7
Beauceron
en mag nooit boven het dekhaar uitkomen.
Kleuren: . Zwart met brand ( tweekleurig ), " bas rouge= roodkous "; Het zwart is zeer diep, de kleur van de brand moet eekhoornrood zijn. De aftekeningen zijn als volgt verdeeld:
· Vlekjes boven de ogen.
· Aan de onder zijkanten van de snuit, vervagend naar de wangen toe, maar bereikt nooit de oren.
· Op de borst, bij voorkeur twee plekken.
· Aan de keel.
· Onder de staart.
· Op de ledematen vervagend, zonder ooit verder te reiken dan tot 1 / 3 van de ledematen; aan de binnenzijde van de ledenmaten iets verder oplopend, dan aan de buitenkant.
5/7
Beauceron
. Harlekijn: blauw gevlekt met tan aftekeningen, grijs, zwart en brand (driekleurig), de vacht is voor een deel gelijkmatig grijs en zwart gevlekt, goed verdeeld over het lichaam met vaak meer zwart dan grijs. De brand bevindt zich op dezelfde plaatsen als bij de tweekleurigen. Een kleine, witte borstvlek is toegestaan.
HOOGTE: Schofthoogte: 65 70 cm voor reuen 61 -68 cm voor teven.
FOUTEN: Iedere afwijking van de voorgaande punten moet als fout worden beschouwd, waarbij de toerekening van de fout in verhouding moet zijn met de mate van de fout.
DISKWALIFICERENDE FOUTEN:
· Agressief of zeer angstig.
· Maten buiten de standaard.
· Te licht beendergestel.
· Ogen te licht of verschillend van kleur ( m.u.v harlekijns )
· Gespleten neus, niet zwarte neus, neus met deels of geheel ontbrekende pigmentering.
· Boven overbijten of ondervoorbijten, met verlies van contact tussen boven - en ondergebit, ontbreken van 3 of meer tanden, de P1 niet mee tellend.
6/7
Beauceron
· Volledig staande ongecoupeerde oren
· Overdreven koehakkige stand van de achterbenen bij het lopen
· Enkele Hubertus klauwen of het ontbreken ervan.
· Gecoupeerde of over de rug gedragen staart.
· Vacht: Kleur en structuur anders dan de standaard voorschrijft, volledig zwart ( ontbreken van brand ), gekrulde vacht, goed zichtbare witte vlek op de borst.
· Voor de Harlekijn: te veel grijs, zwart aan de ene kant en grijs aan de andere, hoofdvolledig grijs ( afwezigheid van zwart ). NB: Reuen moeten twee normale testikels hebben die zich in de balzak bevinden .
( Informatie bron Berger-de-beauce )
7/7
