Intro Geachte staatssecretaris, Kamerleden, leden van de debatteams, vrienden, familie en andere aanwezigen. Welkom op deze vroege, HELE vroege vrijdagochtend. Kinderen in Nederland hebben het goed. Maar.., dat geldt nog niet voor alle kinderen. Wij gaan het vandaag over vier onderwerpen hebben waar nog veel aan verbeterd kan worden. - Vreemdelingenbeleid - Ontwikkelingshulp - Caribisch Nederland - Uitbuiting
Vreemdelingenbeleid: Ik zit vast Ik zit vast in dit asielzoekerscentrum Ik zit vast in Nederland, niet wetende of ik hier mag blijven Ik zit vast zonder thuis Ik zit vast en ik wil losgemaakt worden Want ik zit vast, en ik haat het! De keuze tussen terugsturen en hier laten blijven is een tweestrijd tussen hoofd en hart. Wij willen niet zo maar alle kinderen toelaten in Nederland, maar we willen onze menselijkheid niet verliezen. Want menselijk zijn… Waar zit die grens? Wij geven kinderen onderdak, maar we geven ze geen zekerheid Wij laten ze in onzekerheid Soms voor meer dan vijf jaar! Is dat menselijk? Nee Is het nodig? Nee Het is onnodig Wij laten de kinderen onnodig thuisloos. Niet dakloos, maar thuisloos. Ik, als koningin van de jeugd, vind dat we de procedures moeten verkorten. We moeten de procedures menselijk maken. Wij moeten de vreemdelingen die hier niet thuis horen sneller terugsturen, of de vreemdelingen hier sneller een nieuw thuis geven. Dat is de balans tussen hoofd en hart. Dat is de balans van menselijkheid.
Ontwikkelingssamenwerking: “Dat is de balans tussen hoofd en hart. Dat is de balans van menselijkheid.” Dat waren mijn laatste twee zinnen over vreemdelingenbeleid. Maar het zijn zeker niet mijn laatste twee zinnen over ontwikkelingssamenwerking. Want er is één oplossing die nog menselijker is dan de procedures verkorten. En dat is zorgen dat dat de mensen hun thuis helemaal niet hoeven te verlaten. Je thuis verlaten. Alles wat je dierbaar is Je oude leven, omdat je genoodzaakt een nieuwe moet beginnen. Er zijn maar een paar redenen waarom mensen beslissen om hun thuis te verlaten. - Oorlog - Vervolging - Economische redenen Nederland is een succesvol land. Al met al hebben we het best goed, Zijn we best gelukkig En Nederlanders zijn gemiddeld de langste mensen van de wereld Maar er zijn veel landen die nog moeten groeien. En wij moeten ze helpen. Als ze niet goed groeien, raken ze misvormd. Dat is veel moeilijker te verhelpen. Wij moeten ze helpen. Helpen, daar waar onze hulp het meest nodig is. Als er in een land veel ziektes heersen, zorgen we voor medicijnen en een goede gezondheidszorg. Als er in een land te weinig schoon drinkwater is, zorgen wij voor waterputten. Als er in een land te weinig voedsel is, helpen wij ze om landbouw en veeteelt op te zetten. En niet alleen landen helpen waarmee we handel kunnen drijven, maar ook landen waar veel vluchtelingen vandaan komen. Zodat er geen mensen naar Nederland toe hoeven te komen. Zodat ze hun thuis niet hoeven te verlaten.
Dat is geen economisch profijt, maar sociaal profijt. Minder tweestrijd tussen hoofd en hart. Minder balans van menselijkheid. Dan doen we goed, zonder spijt Maar met gevoel van waardigheid
Caribisch Nederland HUH? Bonaire? Sint-Eustatius? Saba? Zijn dat eilanden? Horen die eilanden bij Nederland? Dit was mijn reactie twee maanden geleden. Maar toen begon ik te lezen… Ze horen wel degelijk bij Nederland. Het zijn zogenaamde “speciale gemeentes” Ze horen wel degelijk bij Nederland, maar zo worden ze helemaal niet behandeld. Ze zijn daar armer dan hier, maar de ouders krijgen geen kinderbijslag. Hier in Nederland krijgen ouders, ongeacht hun inkomen, hetzelfde bedrag per kind als kinderbijslag. Maar op de BES-eilanden krijgen ze dit niet, zelfs niet een deel. Als ze niet onder de armodegrens leven, krijgen ze niets. Ouders krijgen onvoeldoende financiële hulp bij de opvoeding van hun kind, terwijl er daar relatief meer tienerzwangerschappen, en meer alleenstaande moeders zijn. Is dit eerlijk? Nee! Is dit menselijk? Nee! Sommige kinderen hier ontbijten niet, omdat ze er geen zin in hebben of er geen tijd voor hebben of omdat niemand thuis dat doet, terwijl kinderen in het Caribisch deel van Nederland niet ontbijten omdat er geen geld voor is. Daar moeten we wat aan doen! Ik, als koningin van de jeugd, vind dat de ouders op de BES-eilanden financiële hulp moeten krijgen bij het opvoeden van hun kind. Zodat kinderen kunnen ontbijten. Zodat kinderen kunnen sporten bij een sportvereniging. Zodat ALLE kinderen in Nederland dezelfde kansen krijgen. We moeten het Caribisch deel van Nederland niet vergeten. Want wij zijn samen Nederland, Wij zijn samen één.
Uitbuiting Ik zit vast. Ik zit vast in een cel. Ik zit vast in een cel, als slachtoffer en als vluchteling, ik zit niet vast als crimineel. Ik zit vast in een cel, maar ik hoor hier niet. Ik zit vast in onzekerheid en angst. Ik zit vast en ik wil vrijgelaten worde, ik wil vrij zijn. Maar ik zit vast en ik haat het. (grote pauze) Het gebeurt niet veel, maar het gebeurt. Kinderen, die door iemand die hen een beter leven heeft beloofd, naar Nederland worden gehaald en die hier gedwongen worden om voor ze te werken. Dit overkwam bijvoorbeeld Amira. Een dakloos 15-jarig meisje uit een Afrikaans land dat alles had verloren. Een vrouw zei tegen Amira dat ze haar in een ander land een beter leven kon geven. Dus Amira is met deze vrouw naar Nederland gevlogen. In Nederland aangekomen wordt ze naar een huis gebracht en wordt ze gedwongen om met vreemde mannen naar bed te gaan. Het gebeurt niet veel, maar het gebeurt. En elders in de wereld gebeurt het nog veel vaker.
Gelukkig kon Amira ontsnappen. Ze kwam uiteindelijk bij de politie terecht, maar niemand verstond Amira, dus werd ze in een cel gestopt tot de politie een tolk had gevonden die haar hielp haar verhaal te vertellen. Nu zit Amira al een jaar in een opvang, ze spreekt een aardig woordje Nederlands en ze is bezig met het verwerken van haar trauma. Maar de politie gaat het onderzoek naar de daders staken, omdat ze geen bewijzen hebben gevonden.. Nu wordt Amira misschien teruggestuurd naar haar geboorteland. Dit gebeurt niet veel, maar het gebeurt. Is dit menselijk? Nee! Dit is bijna wreed te noemen. Dit onrecht is haar aangedaan door Nederlanders. Wij zijn het haar verschuldigd haar een verblijfsvergunning voor Nederland te geven. Wij moeten ook proberen de fouten van anderen te corrigeren. Wij zijn samen Nederland. Wij zijn samen één.
Afsluiting Kinderen in Nederland hebben het goed. Maar.., dat geldt nog niet voor alle kinderen. En zeker niet in veel delen van de rest van de wereld. Dit kunnen wij verbeteren. Als wij dit samen, met elkaar, aanpakken met een goede balans tussen hoofd en hart, kunnen we de wereld verbeteren. Dan doen we goed, zonder spijt, en met gevoel van menselijkheid. En laten we vandaag ook menselijk en vriendelijk naar elkaar zijn. Denk na voor je iets zegt. Respecteer elkaar. Wees lief voor elkaar. En niet alleen vandaag, maar ook morgen, en overmorgen, volgende week en volgend jaar. Menselijkheid is de 1e stap naar een betere wereld. Laten wij die stap maken. Wij kunnen dit, als we samenwerken. Want wij zijn samen Nederland. Wij zijn samen één.
