KAFT. een foto van een Verbolgen Vlaming in pelsmuts, in de sneeuw met een plakkaat

KAFT een foto van een Verbolgen Vlaming in pelsmuts, in de sneeuw met een plakkaat

foto genomen bij de bestorming van de Romboutskerk te Mechelen op 01 dec 2010

De Paarse Draak. of: Zal ik eens voelen of gij al een roeping hebt? of Moeke, waarom komt de pater aan mijn pisserke? Van Slachtoffer tot Overlever.

Voor alle leeftijden San Deurinck

stuxkesSandemanV05b-1

1

imprimatur

Aan de nagedachtenis van Jan D., die gesproken heeft toen ik zweeg. Aan al de slachtoffers die onderweg zijn om overlevers te worden. Aan de 4 dames die het misschien niet altijd begrepen, maar mij toch altijd hebben gesteund. Aande vrienden die meer betekend hebben dan ze zelf vermoeden. Aan de vrienden die mij geholpen hebben de Kerk uit mijn lever te krijgen Aan heb die mij geduldig hebben aanhoord. Aan Rik en Norbert, die bewezen hebben dat ik nog met twee pasters door één deur kan. Aan de erkenning van dat mirakel wordt gewerkt. Aan zij die de kant van het Woord kiezen in de strijd tegen het Instituut. Aan alle mensen van goede wil.


2

Table of Contents


3


4

Inleiding Begin maart 2010 deden de NRC en de Wereldomroep in Nederland een oproep aan slachtoffers van pedofiel machtsmisbruik in de RKK om zich te melden. Dat zou resulteren in een 2.000 tal meldingen en een spectaculaire interactieve kaart van Nederland waarin aantallen en verspreiding per stad en per orde duidelijk zichtbaar waren. Ik wou niet in de statistieken ontbreken en in België was er nog geen vuiltje aan de kerkelijke knikker. Ik schreef een eenvoud mailtje aan de NRC, met de simpele mededeling dat ook ik ervaringsexpert van onze moeder de kerk was. Tijdens het schrijven gebeurde er iets raars. Voor ik het wist zat ik te huilen als een kind, een rare gewaarwording voor een cynische 65-er die van 1971 geen tranen meer had gevoeld. Het ging maar niet over. De lucht van zure soep die altijd in het trappengebouw van het internaat hing, nam als een gifwolk mijn kamer in en ik besefte dat mijn hooghartige houding tegenover mijn kerkelijk verleden een zwakke defensie was geweest. Zich ontdoen van de Kerk is niet makkelijk en ontdopen helpt daar weinig aan. De Kerk zit in je hersenen en je hele lijf. Ze speelt mee in je nachtmerries en je betrapt je jaren na je bekering nog steeds op de vraag of je bepaalde beslissingen in je leven anders zou genomen hebben als de Kerk niet in je ondergoed had gezeten. Kort daarna hoorde ik Rik Torfs op de VRT zeggen dat er in België niet veel gevallen zouden zijn, nadat de zaak aan het rollen was gegaan in Duitsland en Nederland. En, aldus de quizcommissaris, als er in België meldingen zouden komen, dan zouden er vast veel valse tussen zitten. Dat was er over. Er had nog niemand gesproken en we werden al voor leugenaars uitgemaakt. De Kerk had haar eerste zet geplaatst: de slachtoffers schrik aan jagen, want geef toe, veel bewijs is er niet. Vanaf dat ogenblik ging ik geen enkele gelegenheid tot spreken meer uit de weg. Ik was het eerste slachtoffer van kerkelijk seksueel machtsmisbruik dat met herkenbaar gezicht en stem in Vlaanderen op de buis kwam, eerst op de VRT, een paar weken later bij VTM, omdat ze niemand anders vonden. Toen kwam Monseigneur (nog steeds) Van Gheluwe zich ermee moeien, het hek was van de dam en sedert maart 2010 staat mijn leven in het teken van niets anders. Om dat een beetje te relativeren ontmoette ik Rik Devillé, die al bijna twintig jaar zijn kruis draagt, samen met Norbert Béthune. En zie, het mirakel geschiedde. De hooghartige vrijzinnige kon plots met plezier door één deur met niet één, maar met twee pastoors. De Werkgroep Mensenrechten in de Kerk schoot terug in gang en in de tsunami die volgde werden we geregeld gehoord. Het boek dat u nu in handen hebt is een selectie van stuxkes die ik her en der heb geschreven, soms reacties in kranten, vnl. in De Standaard, soms korte mails en soms iets langere stuxkes. De Standaard is de krant die mij het minste censureerde, het Belang van Limburg staat aan de andere kant van het spectrum. De meeste berichten stuurde ik naar een lijst van bijna tweehonderd adressen. Ik lette er op vaak aan te bieden dat wie geen mails meer wilde, ervan af kon, zij het met verlies van alle aflaten. Patrick Loobuyck is de enige die dat vreselijke risico heeft genomen. Maar ziet, door een clandestiene interventie bij de Heilige Stoel heb ik voor Patrick Loobuyck clementie gekregen. U leest er binnenkort alles over in VatiLeaks. Ik schrijf al jaren. Iedere eerste dag van de maand veegde ik alles uit. Dat kwam nog van in de tijd van de grote floppies. Meestal waren dat korte beschrijvingen of aanvullingen op dialogen die ik ergens had gehoord. Veel zaaks was het niet en er is niets aan verloren. Ik schrijf niet om gelezen te worden. Ik schrijf om het gevoel van opluchting dat soms met schrijven gepaard gaat. Ik schrijf om ervan af te zijn. Eens een stuxke af is, interesseert het mij niet meer. Door mijn babylonische slordigheid en zwervende levensstijl waren mijn schrijfsels op den duur over vijf computers en minstens tien harde schijven verspreid. Ik wil hier graag Kathelijne De Brauwer en Dammy Vermeersch bedanken. Zonder hun orde en discipline zou het maar een dun buxke zijn geworden.


5

Het Rijke Roomse Leven. Monkel, monkel, monkel, nonkel pater, paternoster, twee glaasjes wijn, het huilend knaapje is de sigaar. Oremus, want wij hebben gezondigd.

San Deurinck Ex-misdienaar stuxkesSandemanV05b-1

6

KEET IN DE KERK Dat in de pers, onmiddellijk na de persconferentie over het gemijterde monster, Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe verschillende commentaren verschenen van prominente katholieken die R. Vangheluwe probeerden te verheffen tot een toffe peer met een vreemd en zeker niet goed te praten trekje, is veelzeggend. De katholieken en hun gemijterde pedo's zijn iets beter dan de rest. Een leken pedo verdwijnt in de diepste kerker, een gewone pedopastoor wordt naar andere jachtgronden verplaatst, maar de gemijterde variant was toch zo een genoeglijk man met een jaarlijkse eigen bierbrouwte die als “de Pilaarbijter” door Mgr. gezegend werd. Monkel, monkel, monkel, nonkel pater, paternoster, twee glaasjes wijn, een sigaar en een knaapje: het Rijke Roomse Leven. Daar kunnen de heidenen nog een familielidje aan zuigen. De katholieken begrijpen nog steeds niet wat ze hebben aangericht. Ze willen, dixit Léonard, de bladzijde zo snel mogelijk omdraaien. Dat zou ik allicht ook zeggen als ik nog katholiek was, maar net daarom ben ik geen katholiek meer, alhoewel zij vinden dat je altijd katholiek blijft. “Iene kier nen tsjeef, oltaat nen tsjeef” zei Eddy Tanghe, de beroemde cafébaas van ’t Keetje in Gent. Ik vraag me, een halve eeuw later, nog steeds af of ik hem gelijk moet geven. Maar in deze was hij dus akkoord met de secte van Léonard. In de lessen godsdienst op het internaat der Paters Foefelaars werd haarfijn bewezen dat God bestond: de vijf godsbewijzen. Dat was een mooi staaltje hersenspoeling en vooral bestemd voor de leerlingen die na het middelbaar het echte leven en niet het nachtleven van Leuven indoken, zodat ze alvast voldoende bagage meehadden om hun mannetje te staan in de vijandige omgeving van de CV&P-staat. Op de universiteit van Leuven werd dan weer gesteld dat het in de eerste plaats om geloof ging en niet om “wetenschappelijke” bewijzen, die hoorden tot een andere, net iets minder superieure wereld dan die van de theologie. Dat is dan weer een goed voorbeeld van een drievuldig katholiek mysterie: de Kerk kan ja en nee zeggen in één adem en de gelovige piekert zich te pletter over de tegenstelling. Maar zowel van het internaat als van Leuven herinner ik mij dat een biecht een aantal essentiële elementen bevat, sine qua non: berouw, belijdenis, vergeving, boete en zonodig restitutie. Dat Léonard, die mij altijd aan een oud paard doet denken, in gestrekte draf een duizendtal pagina’s van de recente Vlaamse kerkgeschiedenis wil omdraaien, heeft alles te maken met een vlucht vooruit, om een vloedgolf vòòr te blijven en niets met een volmaakt berouw. De mijters zullen nog lang achternagezeten worden door de sine qua nonnetjes, tenzij ze zelf niet meer katholiek natuurlijk. Eddy Tanghe zou deze tegenstelling allicht met een Duvel opgelost hebben, maar hij is naar de Eeuwige Jachtvelden vertrokken, ze hadden daar dringend behoefte aan zijn advies in deze barre tijden.


7

Glaspapier. Van april tot augustus 2010 gaf ik een wekelijkse digitale nieuwsbrief uit met de titel Misbruik in de Kerk. Daarin vermeldde ik iedere keer een 25 tal artikels uit de internationale pers over het pastoraal seksschandaal. De Kerk is er weer goed in geslaagd om de schandalen nationaal te beperken, nog een bewijs van haar plan om het bij schadebeperking te houden. Ik stak daar enorm veel tijd in en respons was er nauwelijks. Tenslotte moest ik ermee stoppen omdat het al mijn tijd en nog veel meer begon in beslag te nemen.

04 mei 2010 Beste lezers van Misbruik In de Kerk. Van verontwaardiging overschakelen naar actie is niet makkelijk en tijdrovend. Het lijkt erop dat de grote verontwaardiging rond het thema van seksueel misbruik nog steeds geen vertaling vindt in de politiek. Als er geen ernstig meldpunt en een degelijk onderzoek komt, heeft de Kerk weer eens gewonnen. Dan wordt in 2110 monseigneur Vangheluwe heilig verklaard omdat hij misschien wel een vreemd trekje had, maar eigenlijk wel een verdienstelijk bisschop en bierwijder was. Uw (achter)kleinkinderen kunnen dan misschien een hele dag met vlaggetjes staan zwaaien in de gietende regen op Het Zand in Brugge onder de bezoedelende leiding van toffe pastoors. Als u dat, net als ik, niet ziet zitten wil ik het volgende idee meegeven. Komt u een politica of -cus tegen, grijp hem of haar stevig bij de geslachtsdelen, vraag hoe dat voelt en of ze a.u.b. willen instemmen met een degelijk onderzoek annex meldpunt. Alvorens uw greep te lossen kan u misschien uw eigen fantasie gebruiken en vragen waarom er nog geen onmiddellijke "gezond verstand" maatregelen zijn genomen, zoals "niet alleen in één kamer met een kind", of onmiddellijke invoering van een systeem van kerkbelasting, of verbod om minderjarigen in te schrijven in een doopregister als daaraan geen ontsnappen mogelijk is. Als u daar behoefte aan heeft, is het ogenblik misschien gekomen om eindelijk eens duidelijk de spitsing van BHV, het verschil tussen een confederale staat en een federaal model, of de voordelen voor het algemeen nut van de notionele interest, uitgelegd te krijgen. Niet aarzelen en stevig doorgaan! Uw stem telt! Een voorgelicht kiezer is er twee waard. Dat zal zelfs voor de door u bepotelde politicus/ca een prangend argument zijn. Ik ben er zeker van dat u en uw gesprekspartner van dit langdurig onderhoud een merkwaardige herinnering zullen overhouden die aan uw (achterachter)kleinkinderen nog zal worden verteld. Aldus verzekert u zich van een gedenkmaal in de geschiedenis, onvergankelijker dan brons. Als u er daarenboven nog in slaagt uw respondent een eeuwig abonnement op "Misbruik in de Kerk" aan te smeren krijgt u 3 volle aflaten (een exclusief geschenk voor onze lezers!). Voor wat hoort wat.


8

Het moet toch niet alle dagen over koers en voetbal gaan! HTU

UT

Ton Leerschool, ook een overlever, plaatste verschillende van mijn stuxkes op zijn site: T

On 23/04/2010, http://www.seksueelmisbruik.info/rkkerk/?paged=2 T

Misbruik in de Kerk. Het schandaal van kerkelijk machtsmisbruik is pas mogelijk geweest omdat de Kerk van de politiek de vrije hand kreeg voor het vormen van een staat in de Staat, met alle gevolgen vandien voor generaties kinderen. Er wordt nu nog steeds op geen enkele manier nagedacht over de fouten in de democratische controlemechanismen die tot het misbruikschandaal hebben geleid. De reactie van de Kerk toont aan dat ze nog steeds de les niet heeft geleerd. De Kerk wil wel onderwijzen, maar heeft klaarblijkelijk zelf last van een leerstoornis. Enerzijds worden er geen essentiële stappen gezet in het misbruikdossier: de Kerk probeert nog steeds te vertragen, spreekt zichzelf tegen en weigert officiële verontschuldigingen, laat staan schadevergoeding aan te bieden, niet alleen aan de slachtoffers, maar ook aan hun ouders of aan de staten waarvan ze de burgerlijke wetten en rechtbanken heeft geminacht. Daarnaast probeert ze echt onderzoek te belemmeren door met “onafhankelijke onderzoekscommissies”, die onder haar controle staan, de schijn van objectiviteit en een vinger in de pap te behouden. In Knack van deze week verneem ik van Rik Devillé dat ze daarenboven een semi-ondergronds offensief bezig is om terug aan de macht te komen d.m.v. talrijke obscure en sectaire bewegingen. Wie, zoals ik, in de staart van de dertiende provinciale afdeling, kerkgeschiedenis bestudeert, ziet een duidelijke verwijzing naar de einde van de 19e eeuw, toen het aantal ordes van geestelijken zich vermenigvuldigde als distels om, tegen de achtergrond van het verlies van de Pauselijke Staten, de ijzeren schat van het Vaticaan te redden en de strijd tegen socialisme en vrijheid van gedachte te organiseren. Of hoe de papen het verworven recht op onderwijs voor iedereen in hun voordeel omzetten. Totalitaire systemen die van de zwakte van de democratie misbruik maken om meer macht te krijgen, we hebben het nog steeds niet geleerd. Toch blijft de brave burger zijn kinderen naar het katholiek onderwijs sturen omdat dat beter zou zijn, een sterk voorbeeld van endoctrinatie. Het enige wat daar gebeurt is dat kinderen het gevoel mee krijgen dat ze wat beter zijn dan de rest en dat respect voor andere overtuigingen niet zo een goed idee is. Wie 70% van het onderwijs laat organiseren door aanhangers van de laatste dictator van West-Europa moet niet verwachten dat de producten van dat onderwijs op de eerste rij zullen staan om de democratie te verdedigen. En als u het mij vraagt: ik heb nog steeds spijt van de slechte opvoeding die ik in het katholiek onderwijs heb ondergaan, zowel in de lagere als in de middelbare afdeling, om maar te zwijgen vande nonnen die, amper een paar jaar na de n oorlog, de Joden nog altijd als godsmoordenaars veroordeelden. En als u het mij niet vraagt, vraag ik mij weer af waarom u dat niet doet. Aandacht alle perrons! Dienstmededeling. Ik heb op 17 april een eerste nieuwsbrief verstuurd. Daarin geef ik de titels en links naar een 20 tal artikels uit diverse media, over de vuile manieren bij de curia animarum. Hierbij vind u dit eerste exemplaar. Wie op mijn berichten geen prijs stelt, mag dat gerust melden. Besef wel dat u dan meer kans maakt op het eeuwig vuur! R

R

T

T


9

Wie dat nuttig en decent acht mag deze mail gerust verder sturen al of niet mijn adres vermeldend. Wie in het onderwerp is geinteresseerd en ook de handen uit de pij wil steken, zij of hij spreke. Eén van de eerste taken is het volledig doorworstelen op water en brood van “Kriminalgeschichte des Kristentums” in 10 delen van de veelgeprezen Karlheinz Deschner (bekend van radio en TV!). Wie daarenboven veel weet over bv. Access of een ander niet te moeilijk programma voor databeheer en goed tegen mijn slechte adem kan, zij/hij onderwijze mij! Gewijd water en het eeuwig leven zullen uw deel zijn. groenten san deurinck ex misdienaar

Glaspapier.

Is Léonard een goede keuze als aartsbisschop? DS 16 jan 2010-01-16 8B

mijn reactie: Politici denken aan de volgende vergadering, het Vaticaan denkt in eeuwen. Het Vaticaan heeft altijd dezelfde tactiek gebruikt: achteruit de geschiedenis inlopen zonder vooruitkijkspiegel. Dat heeft altijd winst opgeleverd. Vanuit zijn optiek gezien is dat natuurlijk logisch. Een sterk centralistische kerk, die gelooft in een interveniërende god en die voorhoudt dat zij de enige echte ware spreekbuis van die god is, kan zich geen experimenten als Vaticanum II veroorloven. Dat was een kapitale vergissing die het hele gebouw aan het wankelen bracht. Ratzinger is door Paulus VI aangesteld om die ramp te keren, op zijn vaticaans, twee stappen vooruit en drie achteruit. Leonard is een typische vertegenwoordiger van de zelanti, onbuigzaam, geen dialoog met andersdenkenden, tenzij vanaf zijn troon. De herintrede van de groep PiusX in het Vaticaan zegt genoeg: terug naar de core business, zachte onderdrukking waar het kan, harde waar het moet. De conciliards zijn dood, leve de achteruitgang.


10

Godsdienstleraar Smeyers doet ook een duit in het zakje. Knack april 2010 ik weet niet of ik dit artikel in zijn geheel mag citeren.

Rik Devillé en de katholieke Kerk Terwijl de gehele Kerk vol verontwaardiging reageert op de recent aan het licht gekomen misbruiken binnen de Kerk, kunnen we niets anders dan constateren dat een enkeling deze zeer delicate en pijnlijke kwestie aangrijpt om het eigen grote groot gelijk te bewijzen. Het is minstens opmerkelijk te noemen dat de naam van priester Rik Devillé vandaag opnieuw bij alle journalisten gekend is. De man die reeds vele jaren de Katholieke Kerk aanvalt op verschillende vlakken, tracht ook vandaag opnieuw een heldenrol te vervullen binnen de zaak-Vangheluwe. Wie deze man eigenlijk is, die zichzelf een dissident priester noemt, daar lijkt niemand zich om te bekommeren. Begin jaren ‘90, toen de Kerk jammer genoeg nog een andere politiek in zake misbruiken beleefde, richtte Devillé samen met Norbet Béthune de Vlaamse Werkgroep Mensenrechten in de Kerk op. Naar eigen zeggen had deze werkgroep als doel het misbruik binnen de Vlaamse Katholieke Kerk in kaart te brengen en hier tegen op te treden. De werkgroep was werkzaam van 1992 tot 1999, maar al snel bleek dat deze groep – die functioneerde zonder enig juridisch of gerechtelijk kader – niet verder kwam dan het luidkeels uitroepen, maar nooit bewijzen, van zowat negentig meldingen van seksueel misbruik binnen de Kerk. Naar eigen zeggen botste Devillé in die dagen continu op gesloten deuren. Eind jaren negentig kwam het zelfs tot een proces tegen Béthune en Devillé, aangespannen door de Broeders van Liefde omdat de eersten beweerden dat er op dat moment “al meer dan twintig jaar op een ongestrafte manier seksueel misbruik heerst in de instellingen van de Broeders van Liefde.” Vandaag kunnen we niet anders dan René Stockman, hoofd van de Broeders van Liefde, gelijk geven wanneer hij in 1999 als reactie op Devillé en Bethune schreef: “Wanneer Rik Devillé beweert over 90 dossiers te beschikken, maar ze krampachtig voor zich houdt, kan men alleen maar spreken van schuldig verzuim aan zijn adres. stuxkesSandemanV05b-1

11

Alleen zo kan men de mythe in stand houden dat de Kerk niets doet voor de slachtoffers en de daders blijft beschermen.” Met de aantijgingen van Devillé tegenover kardinaal Danneels zaterdag jongstleden, lijkt het dezelfde weg op te gaan. Mogelijk heeft Devillé aan Danneels iets laten vallen in verband met kindermisbruik binnen de Kerk, mogelijk heeft hij zelfs vermeld dat het ging om een hooggeplaatst iemand. Maar wanneer Devillé, vandaag net zoals toen, weigert kenbaar te maken om wie het gaat en de gevallen die hem bekend zijn enkel wenst te gebruiken voor het bewijzen van zijn eigen grote gelijk als zou de Kerk een verdord instituut zijn en het priesterschap een volkomen voorbijgestreefd ambt, dan kan men niet anders dan zich de vraag te stellen wie eigenlijk schuld treft aan het jarenlange stilzwijgend aanvaarden van het misbruik. Devillé kan deze maand, op de vooravond van het verschijnen van zijn recentste boek waarin hij wederom van leer trekt tegen de Kerk, wel opnieuw moord en brand schreeuwen, maar wat heeft hij die vandaag anderen openlijk denkt te mogen beschuldigen, zelf gedaan aan de gevallen waar hij zogenaamd weet van heeft? Rik Devillé verschijnt deze dagen opnieuw te pas en te onpas in de Vlaamse media met steeds slechts één doel voor ogen: kwistig en ongenuanceerd zijn gal spuwen op het instituut Kerk. Zo sprak Devillé recent in een interview in het magazine Knack over het Neocatechumenaat, alsof het een interne sektarische beweging is, die kinderen en jongeren tracht te lokken met allerlei zweverige beloftes. Sterker nog, Devillé waarschuwde zelfs voor deze boosaardige kracht binnen de Kerk die hij meteen naast die andere “kwalijke” organisatie, het Opus Dei, plaatste. Welnu, het doel, de opdracht en de inhoud van het Neocatechumenaat wordt aan de faculteit Theologie (K.U.Leuven) in een inleidingscursus Catechetiek gedoceerd aan studenten in het eerste jaar. Zo geheim en gevaarlijk lijkt het dus ook niet te zijn. Op dezelfde wijze schiet Devillé ook vandaag met scherp op kardinaal Danneels. Zonder feiten te noemen en zonder bewijzen te leveren, is het voor hem noodzakelijk op deze wijze zijn volkomen losgeslagen ideeën over de Katholieke Kerk te verkondigen. Zonder rekening te houden met de kwetsuren die hij hierdoor toebrengt aan de aimabele kardinaal, draaft hij op in interviews op de radio, televisie of in de krant. En dit alles ter zijner eigen glorie en ter verkoop van zijn nieuwe boek. En dan vraagt u zich nog af wie in deze zaak de grootste schuldige is. Hij presenteert zichzelf. Thijs Smeyers, leraar Godsdienst


12

Daarop, ik weer: (in Knack) Het is lang geleden dat ik zo een prachtig staaltje van Roomse gelijkhebberij en verdraaiing te pakken kreeg. We zijn hier niet met een zondagspreek bezig waarbij de predikant van de ene losse associatie naar de andere stommelt, terwijl de gelovigen onbegrijpend zitten te knikkebollen. Hier wordt met scherp geschoten in een poging een reputatie aan te tasten. Ik hoop dat de leerlingen godsdienst van de heer Smeyers wat meer logica voor de kiezen krijgen dan de armtierige hoeveelheid die hun godsdienstleraar hier ten toon spreidt. Het is inderdaad opmerkelijk te noemen dat journalisten zich toen en nu als één man tot Devillé wenden als ze een afwijkende stem uit de Kerk willen horen. De Kerk spande zich toen nog in om misbruik onder de zoden te houden en behalve Devillé en Bethune deed niemand daar wat aan. Daar heb ik het later nog over. Devillé en Bethune waren de enigen die zich niet bezig hielden met het belang van de Kerk, maar met het belang van de slachtoffers. Waren er in 1992 meer Devillés geweest, de Kerk zou er nu anders hebben uitgezien. Ze zou een hart hebben gehad. Ze zou geen massaal gezichtsverlies hebben geleden, ze zou minder terrein hebben moet prijsgeven en ze zou nog flink bespaard hebben ook. Juist door haar starre en afwijzende houding stuurde de Kerk slachtoffers naar Devillé, één van de weinige priesters die naar de slachtoffers luisterde zonder ze te pramen om te zwijgen of hun lot te dragen. Want zonder Devillé zou er niets zijn gebeurd, geen klachten, geen maatregelen, niets daarvan. De Kerk moet nu maar eens ophouden met de geschiedenis te vervalsen. Vroeger, toen de Kerk analfabetisme nog stimuleerde, en er geen computers en internet waren, lukte dat nog wel eens. De Kerk vervalste juridische dossiers, kocht getuigen om, fabriceerde bewijsstukken en kwam daar mee weg. Maar als ik nu moet horen dat de doofpot van het Vaticaan uit 1962 eigenlijk is ontworpen uit “respect voor de slachtoffers” en daar in de bewuste periode geen sporen van terug vind, dan zou het toch beter zijn moest de Kerk, in haar eigen belang, ophouden met de waarheid naar haar hand te zetten. Want zelfs een digibeet als ik, kan tegenwoordig vinden dat de waarheid is dat de Kerk gezwegen en toegedekt heeft. Ik citeer uit de Volkskrant van 14 02 98. over een rechtszaak in Brussel. Daneels, die moest getuigen, kreeg toen een fluwelen troon aangeboden, wat eigenlijk genoeg zou moeten zijn geweest voor Cassatie en de ouders van het slachtoffer, die ook getuigden, moet hebben gekwetst. Mijnheer Smeyers, U kan zich beter vast houden aan het gerechtelijk kader, het is nogal heftig. “De ouders van J. één van de slachtoffers van de 65-jarige priester, stellen de leiding van de rooms-katholieke kerk mede verantwoordelijk voor de misdaden tegen hun zoon. Want de kerk was op de hoogte van de geaardheid en de vergrijpen van de pedofiele pastoor, maar verzuimde bijtijds in te grijpen.


13

De geruchtmakende zaak kwam aan het rollen toen de moeder van J. haar zoon betrapte op een poging tot orale seks met zijn broertje. Na enig doorvragen bekende de jongen veelvuldig te zijn aangerand en verkracht door de pastoor. De ouders waren verbijsterd. Want de priester was niet alleen de herder van de parochie, maar ook de peter van J., een 'familievriend'.” ... 'Zonder de energie van de ouders, die bleven vechten, zou de pastoor hier vandaag niet zitten en zou J voor de rest van zijn leven moeten lijden in stilte', zei advocaat G. D. in de rechtszaal. Danneels, de hoogste baas van de Belgische kerk, waste zijn handen in onschuld. Hij was op zeker moment weliswaar getipt door de Waalse kinderrechtencommissaris Lelièvre. 'Maar ik heb hem geantwoord dat de betrokken pastoor alles ontkent en dat de man tot dan toe een zeer goede reputatie genoot', aldus de kardinaal. Volgens de advocaten van de slachtoffers is de geaardheid van de pedofiele pastoor al bijna dertig jaar bekend. De eerste belastende getuigenis - de aanranding van een 17jarige jongen - dateert van 1970. De kerk moet daarvan op de hoogte zijn geweest. Want de pastoor zelf heeft toen reeds bij hogere geestelijken om hulp gevraagd.

Doofpot of niet mijnheer Smeyers? De Kerk wist ervan en wat deed Kardinaal Danneels? Juist: paraplu, en handen wassen in onschuld. Hij geloofde de dader op zijn woord, want dat was een priester. En de Kerk gaf zelfs niet thuis als een dader, die ze eigenlijk had moeten uitleveren aan het echte gerechtelijk kader en niet aan haar eigen middeleeuwse rechtbanken, om hulp vroeg. Of: de Kerk gaf geen zier om de slachtoffers en was nog niet eens geïnteresseerd in de genezing van een dader die om hulp vroeg. En volgens u waren de bisschoppen toen al “maatregelen” aan het nemen? Nog eens: stel dat Danneels op dat ogenblik in een woedende koleire was ontvlamd, de Pilaarbijter tegen de muur zou hebben gekwakt en de daders de tempel zou hebben uitgeborsteld onder de kreet “Dios le Volt”. Buiten wat scherven op het tapijt en plekken op het behang zou de schade voor slachtoffers en Kerk veel minder zijn geweest. En wat zou het kindeke Jezus daar van denken? Dat de groep van Devillé “functioneerde zonder enig juridisch of gerechtelijk kader” , wat bedoelt u daar mee? Was Devillé een soort Robin Hood die de rechtbanken van de Kerk niet erkende en het geld van de rijke bisschoppen (al eens naar hun pensioen gekeken?) stal, om het aan de arme slachtoffers van misbruik in de Kerk te geven zodat ze eindelijk een onafhankelijke therapeut konden betalen en niet bij een pastorale commissie moesten te biechte gaan?.Hij had het beter gedaan, want sinds 1998 zijn er


14

al duizenden sIachtoffers gestorven, zonder enig excuus van de daders en vaak wilden ze niet meer dan dat. In de jaren 90 functioneerden veel verenigingen zonder juridisch kader en ze waren vaak het zout in de pap van de samenleving. Terwijl de Belgische bisschoppen monkelend zaten te vergaderen bij een glas gewijde Pilaarbijter,geschonken door hun toffe peer collega Vangheluwe en er zeker van waren dat ze in België de zaakjes goed geregeld hadden ,er per jaar één of twee klachten binnenkwamen en het meldpunt heilige olie op de golven gooide, liep Devillé het heilig vuur uit zijn sloffen om te luisteren naar de slachtoffers, herinneringsdagen te organiseren en poogde hij aandacht te krijgen voor de slachtoffers. Devillé had gelezen over de minste der mijnen en die molensteen en hij heeft er naar gehandeld. Wat zou Jezus gezegd hebben van die monkelende bisschoppen en de onvermoeibare Devillé? Legt u dat maar eens uit in uw volgende klas mijnheer Smeyers, zonder ingewikkeld of wollig te doen. Het pastorale contactpunt was een schaamlapje. De belgische Kerk had zelf naar buiten moeten komen in 1952. Ze had, in overleg met de burgerlijke autoriteiten, aktief slachtoffers en daders moeten oproepen om naar buiten te komen, haar archieven open stellen en iedereen die tegenwerkte moeten excommuniceren. Dan was Devillé nu misschien een rustig en goed dorpspastoor geweest. Maar nee, de Titanic van de Heilige Stoel kon niet zinken en het gezapige Rijke Roomse leven ging gewoon door. God stond immers aan het roer. Nu, terwijl de band van de Belgische bisschoppen de laatste noten speelt van “Nearer to God”, komt u, mijnheer Smeyers met een verkeerde voorstelling van zaken om Devillé te bekladden. Het zijn altijd de anderen geweest, het kan gewoon de schuld van de Kerk niet zijn. De pers, de homo’s, de morele krisis, porno, de slachtoffers, de vrijmetselaars, de Joden, de lijst is te lang, allemaal zijn ze de revue al gepasseerd. De Smurfen worden allicht de volgende daders. Hopelijk brengt de niet zo aimabele kardinaal Bertone deze keer wel bewijzen mee. U ziet wat u wil zien mijnheer Smeyers en dat toont voor een ex-slachtoffer als ik alleen maar aan dat de Kerk nog altijd ontkent en net zoals de meeste daders, in de ontkenningsfase blijft hangen. Ik begin mij werkelijk af te vragen wat mij nu het meest heeft gekwetst, de friemelende paters of het gekronkel van de Kerk om tijd te winnen, valse beschuldigingen in de lucht te schieten en de beloken excuses van een starre Duitser die zijn geweten heeft vervangen door het gelijk van het Magisterium en bij een privé-ontmoeting met een paar zorgvuldig geselecteerde slachtoffers een traantje weg pinkt. Laat het duidelijk zijn, alvorens de Kerk er weer een beaat verhaal van brouwt, dat bijdraagt tot de heiligverklaring van Ratzinger. Bij alle ontmoetingen die de paus al met “slachtoffers” heeft gehad (Australië, VS en Malta) is er geen sprake geweest van een gesprek. De paus heeft gesproken en dan samen met de slachtoffers gebeden. Iedere vraag om een echt gesprek, aan tafel en met wederwoord (One in Four, Ierland) is nog niet eens beantwoord geweest. Over bewijzen. De slachtoffers die zich geuit hebben, hebben dat allemaal gedaan zonder over bewijzen te beschikken. Hoe kan ik in godsnaam bewijzen dat een laffe priester mij, toen ik 11 of 12 was seksueel mishandelde en pijnigde? Denkt u dat ik op die leeftijd het canonieke wetboek van buiten kende? En wat zou er met mijn ouders gebeurd zijn in een klein dorp als ze de kracht hadden gehad om naar de politie te gaan? Ik vind het spijtig dat ik Devillé toen niet kende. Hij zou het voor mij hebben stuxkesSandemanV05b-1

15

opgenomen. Maar de bisschoppen deden toen aan doofpotpolitiek, wat mijnheer Stockman ook in zijn artikel moge beweren. Ik denk dat de zondvloed van klachten vandaag wel het bewijs vormt. Het artikel van de heer Stockman “Kerk voert geen doofpotpolitiek” (DS 1405099) waar u naar verwijst is een voorafbeelding van wat er een paar jaar later zou gebeuren. Een aantal van de bekrompen en onoverwogen argumenten die de Kerk vandaag gebruikt komen er al in voor. Dat moet toch boeiende stof zijn voor een les godsdienst? Dit zijn de argumenten van Stockman ter verdediging van de Kerk: HET komt ook voor bij de anderen. Het is de schuld van de pers, van de maatschappij, de porno, de modernisten, van fantaserende slachtoffers en van moedwillige verdraaiers à la Devillé die ongenuanceerd hun gal spuwen. Eén ding is duidelijk: het is niet de schuld van de Kerk. En wat lees ik daar bij Broeder Stockman? “Er zullen waarschijnlijk weinig organisaties in de maatschappij zijn die zo tolerant met hun leden omspringen. Devillé mag nog steeds priester blijven en Bethune, als uitgetreden priester, gelovige leek Maar dit wil niet zeggen dat ze anderen onbeperkt vals mogen beschuldigen en tegelijk schuldig verzuim plegen door met zogenaamde dossiers te wuiven. Ze dienen hiermee alleen hun eigen zaak en vooral hun imago, dat hen blijkbaar zo dierbaar is. Ze zijn zeker geen slachtoffer van de laatste dictatuur, waarover eerstgenoemde een boek schreef, maar mogen baden in de sfeer van barmhartigheid.” U heeft, als godsdienstleraar de ketterij onmiddellijk ontdekt en uw leerlingen steken allemaal hun vinger in de lucht. Maar Broeder Stockman zou beter een stoomcursus bij U komen volgen. Iemand die gedoopt is, kan daar niet onderuit namelijk. Béthune, al laat hij zich nog duizend keer uitschrijven, blijft een gewone leek, want van dat gelovig ben ik nog niet zo zeker. Uw Kerk (en niet die van Devillé denk ik) heeft de voze gewoonte om pas geboren kinderen in haar ledenbestand te noteren. Maar als ze ouder worden en uw bollenwinkel willen verlaten, blijkt er geen uitgang te zijn. Men moet geen Jezuiet zijn om hier kindermisbruik in te zien. Maar staat u daar achter, Mijnheer Smeyers? Vindt u het uitzonderlijk dat iemand als Devillé in de Kerk mag blijven? Geeft u nu echt toe dat iemand die, tegen de purperen hubris in, blijft hameren op de verschrikkelijke medeplichtigheid van de Kerk en haar barbaars gebrek aan mededogen met de minste der mijne, eigenlijk niet in de Kerk hoort en er slechts gedoogd wordt? Kent u die uitspraak van de desem en het brood niet? Ik wou dat u naast mij had gestaan, mijnheer Smeyers, toen ik op de speelplaats van het internaat mijn vriend uit de deur van het patersgebouw zag komen met dichtgeslagen ogen en en een gespleten lip. Hij had nee gezegd. Ik vroeg mij af waar mijn ouders waren, want van de pastoors had ik genoeg. Ik wou naar huis. onder de naam Noene, Knack 22 aug 2010


16

Glaspapier. Een argeloze lezer van De Standaard denkt dat de Kerk op gebied van communicatie al heel wat is voortuitgegaan. Hij beklaagt zich er ook over dat een journalist het onderscheid niet kent tussen een aarsbisschop en een darmkanaal. Daarom kreeg hij van mij het volgend Heilig Oliesel: "behoorlijk vooruitgegaan"? Mag ik vragen sedert wanneer? Toch niet sedert de leugensalvo's van een tiental mijters over de schuldigen van het misbruikschandaal. Ik wacht nog steeds op de documenten van leugenaar Bertone over de homo's en bewijzen voor het verband ts. porno en het schandaal van leugenaar, dief en sadist Mixa. Om er maar twee te noemen. Het verschil aartsbisschop/kardinaal is in deze een pietluttigheid waar de burger zich niet moet om bekommeren. Maar dat zoiets als een ex-kardinaal niet bestaat is volgens kanoniek recht ongetwijfeld juist, maar stuit mij tegen de borst, alleen al omdat alle Curiekardinalen zich door kinderverkrachter Maciel hebben laten omkopen. Daarom zouden ze nu met zijn allen de woestijn moeten ingestuurd worden, minstens voor 40 dagen en terugkomen als gewone herders en exkardinalen. Gij ongelovige! Zoek in National Catholic Reporter "How Maciel built his empire". Ik zal u daar morgen over ondervragen, op mijn kamer." Glaspapier. Rotte appels? Het gaat over de mand. Het instituut is schuldig. Het heeft geprofiteerd van zijn statuut van straffeloosheid om pedofielen duizenden kinderen aan te bieden als secundaire arbeidsvoorwaarden. Het heeft, archieven vervalst, getuigen onder druk gezet, stilte gekocht en pedopriesters verschoven binnen zijn netwerken. Het Vaticaan vertoont meer en meer het gedrag van een pscychopatische pedosexuele misdadiger die nog in de fase van ontkenning vertoeft. Het heeft zelfs het lef om zich selectief te verontschuldigen: in zijn Ierse brief richtte Ratzinger zich "zelfs tot hen die nog met moeite voorbij een kerkdeur komen". Wie niet meer voorbij de kerkdeur komt is voor eeuwig verloren voor de Vaticaanse excuses? in DS 120410


17

Glaspapier.

Machtsmisbruik in de Kerk (MIK) 10 mei 2010 0B

Voor de slachtoffers wordt het duidelijk. De Kerk zal geen echte excuses aanbieden. Daar heeft ze trouwens het moreel krediet niet meer voor. Ze heeft dat verspeeld door jaren te liegen, te slepen en de schuld buiten de Kerk te leggen. De Kerk realiseert zich nog niet eens wat ze heeft aangericht. Zij kan gewoon niet fout zijn. Alle geroep over eerlijke communicatie en schoon schip maken heeft nog nergens tot ernstige actie geleid. Minstens tot in 2005 hebben Ratzinger en Levada onderzoeken afgeblokt, ook na de instructies van be VS bisschoppenconferentie over samenwerking met de burgerlijke overheden. Tot vandaag heeft geen enkel bisdom zijn archieven open gesteld. Iedere morele stellingname van de Kerk is vanaf nu een staal zonder waarde, voor zover ze dat al niet was natuurlijk. De misbruikten zullen er vrede moeten mee hebben dat zij de Kerk in haar ondergoed hebben gezet en dat is meer waard dan de krokodilletranen van een starre Duitser die zijn geweten heeft vervangen door het gelijk van het Magisterium.


18

Algemene Oproep Beste Vriendinnen en Vrienden, Zoals de meesten onder jullie, ben ik ook slachtoffer van seksueel machtsmisbruik binnen de Kerk. Het ziet er naar uit dat de Kerk niet gauw zal overgaan tot een eerlijke en volledige bekentenis. Nochtans is dit maar de eerste stap om tot echt berouw en vergiffenis te komen. De Kerk heeft al een aantal plaatselijke berouwaktiviteiten georganiseerd. Daarbij staat haar eigen lijden meer in de belangstelling dan het lijden van haar slachtoffers Maar zelfs alleen berouw tonen is niet voldoende om vergiffenis te krijgen. De Kerk moet ook een volledige bekentenis afleggen. Dat betekent dat ze snel haar archieven ter beschikking moet stellen, ook al zijn die allang vervalst en aangepast. Ze moet ook iedereen dwingend verzoeken die nog iets weet, alles naar buiten te brengen. Daarnaast moet er een volledig neutraal onderzoek komen, buiten de invloedssfeer van de Kerk. Hoe neutraler het onderzoek, hoe meer resultaat. Kijk maar naar Ierland. Daar heeft de beweging “One in Four” meegewerkt aan een onderzoek door de regering en ze organiseren nog altijd een centrum voor therapie, zowel voor slachtoffers als voor daders. Van Adriaenssens horen we alleen dat hij het werk niet aan kan. Maar de klok tikt wel verder. Het verwondert mij zeer dat de slachtoffers elkaar klaarblijkelijk niet vinden en weinig in aktie komen. Ik hoop dat u met mij akkoord gaat dat hier snel verandering moet in komen. Niet alleen om de zaak niet te laten verzanden, maar omdat ik de vaste overtuiging heb dat we ons beter gaan voelen als we zelf de zaak in handen nemen. We hebben al te lang gewacht. Wie denkt dat het beter is om verder te zwijjgen, wens ik veel succes. Maar bedenk a.u.b. wie we al die jaren met ons stilzwijgen hebben geholpen. Wij vormen een zeer verscheiden groep. Onze levens hebben verschillende wegen gevolgd. Sommigen dachten dat ze van het misbruik af waren. Dat dacht ik ook, maar ik heb me vergist. Daarom was ik bereid om mij voor Canvas en Telefacts te laten interviewen. Ik hoop dat dat een klein beetje heeft bijgedragen om de zaak levend te houden. Het is duidelijk dat de Kerk haar antwoord aanpast aan de druk die zij ontmoet. In België controleert ze volledig het onderzoek. Door de Kerk geselecteerde vrijwilligers voeren een “onafhankelijk” onderzoek waarvan niets naar buiten komt. In andere landen houdt ze de doofpot nog steeds gesloten. Wij moeten iets doen. Iedereen die wil, kan iets doen. De man die in Engeland de kat de bel heeft aangebonden, Colm O’Gorman, heeft een boek geschreven. De titel is “Beyond Belief”, een nederlandse vertaling verschijnt in oktober) over zijn ervaring met een brute priester-verkrachter en over wat hij gedaan heeft om het misbruik te bestrijden. In zijn boek vertelt hij dat hij een telefoontje kreeg van een man van 86 jaar die op 6 jarige leeftijd was misbruikt en het nog nooit aan iemand had durven of kunnen vertellen. Ik stuxkesSandemanV05b-1

19

hoop dat alle slachtoffers die nog niet hebben gesproken, de moed en de liefde vinden om het aan iemand te vertellen. Makkelijk is dat niet. Maar het kan het begin van de bevrijding zijn. We kunnen nog veel meer doen. De verkiezingen naderen. Het is een kleine moeite om aan kandidaten een mailtje te sturen waarin je schrijft wat je wil dat er gebeurt. Ik geef een paar voorbeelden: •

•

•

•

•

Het burgerlijk gerecht moet toegang krijgen tot de kerkelijke archieven, omdat daarin sporen te vinden zijn die slachtoffers nog gerechtigheid kunnen brengen en toekomstig leed kunnen vermijden De strafrechtelijke verjaringstermijn moet bevroren worden. Het zou immers onrechtvaardig zijn, als de Kerk, door haar getalm, misdaden zou kunnen laten verjaren. Er moet een onafhankelijk onderzoek worden gestart, volledig buiten de Kerk. Oorzaken en gevolg moeten onafhankelijk worden onderzocht. Uit dit onderzoek moeten adviezen worden gegeven om kinderen te beschermen. Ook in de scholen, internaten en parochiewerking hebben kinderen recht op bescherming door de Staat Slachtoffers die nog steeds lijden onder het misbruik moeten bij voorrang gesteund worden. Er is genoeg getalmd en met purperen berouw gezwaaid. De daders sterven uit, veel slachtoffers worden een dagje ouder. Nog langer wachten is misdadig. Invoering van een systeem van Kerkbelasting, zoals het bestaat in verschillende Europese landen, bv. Nederland, Duitsland, Italië en Oostenrijk.

Je kan ook een briefje sturen aan je burgemeester en vragen dat hij de kerkelijke overheden verzoekt om geen pedocriminelen in de gemeente te parkeren. Ik heb reeds een antwoord gekregen van Patrick Janssens, burgemeester van Antwerpen. Dat het een nietszeggend en onlogisch antwoord is (de burger moeten klaarblijkelijk eerder rekenen op de vroomheid van de bisschop en niet op de alertheid van de burgemeester, om zijn kinderen veilig te weten), heeft mij niet verwonderd. Ook van Caroline Genez kreeg ik al een plas naast de pot. Maar zou dat ook gebeuren als ze tientallen boodschappen krijgen? Al deze dingen kan je op je eentje doen. Je kan aan mij, of aan een vertrouwenspersoon of aan een ander slachtoffer melden wat je hebt gedaan. Dat moet uiteraard niet. Maar als we weten dat anderen ook iets doen, staan wij weeral een beetje sterker. We kunnen samen ook iets doen: We kunnen samen eens een bezoekje brengen aan kerken waar een pedocrimineel zit. Die werken vaak nog als stoorzenders voor hun slachtoffers. We kunnen ook bij een internaat of andere instelling, waar veel misbruik is geweest een gedenkplaat aanbrengen, of bloemen neerleggen, of een minuutje stilte houden voor alle slachtoffers die het nooit hebben kunnen vertellen. Dat moet geen grote, luidruchtige betoging stuxkesSandemanV05b-1

20

worden. Gewoon met een paar mensen afspreken en bv. met een groepje een mis in Mechelen gaan bijwonen. We dragen dan allemaal een kenteken, bv. een lintje of een badge. We kunnen ook met een paar mensen afspreken om elkaar ergens op een rustige plaats te ontmoeten. Ik heb al zo een bijeenkomst bezocht in Nederland. Daar was veel verdriet, maar ook de warme vreugde van de ontmoeting. Ik hoop dat er een kleine groep ontstaat van mensen die niet alleen op het internet aktief zijn, maar ook in de echte wereld. We zijn toch ook niet virtueel misbruikt? Naargelang de grootte van die groep en de samenstelling ervan kunnen we onze actie bepalen. Een advocaat, die hart heeft voor de zaak, zou ons al flink kunnen helpen. Iemand die echt verstand heeft van sites bouwen, krijgt van mij een volle aflaat. Ik droom van veel meer akties, maar de aard ervan moeten we samen bepalen en we zullen het moeten doen met de middelen die ons ter beschikking staan. Ik vraag niemand om akkoord te gaan met deze voorstellen. Wat ik je wel vraag is om iets te doen. Wij moeten fierheid putten uit het feit dat wij de Kerk een belangrijke tegenslag hebben toegebracht. Stel je voor: een leger van misbruikte kinderen heeft jarenlang zijn verdriet en woede verborgen en opgekropt, maar heeft nu de kracht gevonden om één van de machtigste instituten van de wereld in verwarring te brengen en te wijzen op zijn volgehouden schijnheiligheid. Of we gaan winnen is niet zeker. Maar van onze generatie slachtoffers zal men hopelijk kunnen zeggen: “Ze waren slachtoffers, ze hebben hun best gedaan en hun fierheid teruggewonnen. Ze hebben allen die niet durfden of konden spreken een stem gegeven. Ze zijn fiere overlevers geworden.” Ik groet jullie allen en hoop iets van jullie te horen en wie weet zien we elkaar binnenkort, San Deurinck ,overlever. P.S. De email adressen van kandidaat- parlementsleden vind je op de site van de Senaat, de Kamer en de politieke partijen.


21

Beminde gelovigen, deze week gaat onze aandacht naar T

Het sacrament van het Heilig Oliesel Op 2 mei stond in de NYT een artikel waarin wordt beweerd dat niet alleen kardinaal Sodano en zowat het hele kardinalencollege, maar ook Ratzinger, de veelpleger Maciel (waarde 35 miljard USD) actief heeft beschermd. Ik begrijp echt niet waarom in Europa zo weinig aandacht aan Maciel is besteed. Hij levert een staalkaart van de houding van de Kerk, niet alleen tegenover haar eigen leer, maar ook van haar houding tegen burgerlijke wetten en gezag. Maciel , zeer vroom priester en stichter van een conservatieve orde, verkrachtte niet alleen zijn eigen minderjarige kinderen van drie verschillende vrouwen. Hij stichtte een zaken imperium samen met Sodano en Italiaanse gangsters. Hij profiteerde van de decadentie, die onder Woytila in het Vaticaan heerste om zijn slag te slaan. Ei, Alexander VI, ween van spijt en werp uw kroon naar Maciel! (naar A. Rodenbach) Het verhaal is hartverscheurend. Twee broertjes sluiten op een bepaald ogenblik een verbond om hun babybroertje nooit alleen te laten met hun vader Maciel. Ik zit nu al weken in deze beerput te roeren en dit werd me nog teveel. Het verhaal is ook dramatisch en sensationeel. Maar daar ligt het belang niet. Het toont aan dat in de eindfase van de periode Woytila, de Kerk, misschien als nooit te voren, een miasme was van corruptie, intrigue, fraude, georganiseerde misdaad, vermenging met de politiek, en sexschandalen (denk aan het Sixtijns koor). De kardinalen die in deze sfeer van bandeloosheid en straffeloosheid hun paarse strepen hebben verdiend, begrijpen nog niet eens wat ze hebben aangericht, dat is typisch dadergedrag. Wie maalt er nu om een paar misdienaars? De hele wereld stond daar op te kijken en heeft niets gedaan. Wie denkt dat de Kerk een doodsteek heeft gekregen, faalt. Ze heeft een ernstige schaafwonde, meer niet. Haar macht is intakt. In landen als Polen houdt ze het schandaal nog steeds onder de zoden. Haar banden met de politiek zijn intakt, al zullen er nu allicht even niet veel politici zijn die proberen een foto op de schoot van de paus te versieren. De financiële kracht van het Vaticaan is niet geschonden. De waarde van één orde is al voldoende om 8 keer alle gekende schadevergoedingen wegens misbruik te betalen. Trouwens, in Ierland hebben al een aantal parochies besloten om collectes te houden om de ruim 1 miljard Euro schadevergoedingen te betalen. Wir haben es nicht gewusst. De controle op de scheiding van Staat en Kerk heeft gefaald en de Islam staat al aan diezelfde scheidingslijn te snuffelen, om via dezelfde achterpoortjes de scheiding te doorbreken: onderwijs, eigen rechtssysteem en de eis om respect. Voor de monotheistische godsdiensten die onder het bevel van God staan om de wereld in zijn naam te veroveren, is die scheidingslijn een uitdaging. Vanaf die lijn organiseren ze kruistochten op het publieke forum en laten daar bruggehoofden achter.


22

In niet-katholieke jeugdkampen gelden al jaren regels van het gezond verstand: "niet alleen met een kind in een ruimte" bv. De VS bisschoppenconferentie is zich nù aan het beraden of ze dergelijke regels zal invoeren. Zij overwegen nu ook screeningsprocedures voor importpriesters. De Kerk poogt tijd te winnen, meer niet. Als er geen neutraal meldpunt komt annex neutraal onderzoek, met aanbevelingen om de paarse misdaden in de toekomst onmogelijk te maken, dan heeft de Kerk gewonnen. In Ierland heeft de Kerk ingestemd met een neutraal onderzoek, in andere landen werkt ze dat tegen: de Kerk reageert alleen in functie van de externe druk Als er geen neutraal en degelijk onderzoek komt, heeft de Kerk gewonnen. De Staat heeft zijn meest kwetsbare burgers niet beschermd en uitgeleverd aan de aanhangers van de laatste dictator van West-Europa, alle geronk i.v.m. verdragen voor de kinderrechten ten spijt. De slachtoffers en de overlevers van de gewijde pedofilie worden een tweede maal gekwetst. Eerst door een foefelende, vieze, stinkende pastoor. Maar nu is de Staat waarvan zij burgers zijn, de dader. Binnenkort zijn er in België verkiezingen. Ik doe hier een voorspelling: geen enkele niet-confessionele partij zal het nog maar aandurven om een systeem van kerkbelasting op haar programma te zetten, systeem dat in verschillende EU staten bestaat. Waarom niet? Uit vrees stemmen te verliezen en uit vrees voor de macht van de Kerk. Waarmee ik niet gezegd heb dat ik een systeem van kerkbelasting belangrijk vind. Onderzoek naar de schending van de scheidng van Staat en Kerk is al heel wat belangrijker.


23

Aan de redactie van Tertio (geloofwaardig) In augustus organiseerde Jan Sauwens, ex Sint Maartensfonds, ex Volksunie ex CV&P, thans CD&V een vreemde religieuze liturgie in Scherpenheuvel. Wat CD&V-ers en één VLD-er sloten zich bij het vreemde gebeuren aan. Er werd in Scherpenheuvel een bijeenkomst gehouden waar hulde werd gebracht aan de Vlaamse klerus, die van Vlaanderen een open en verdraagzame samenleving had gemaakt, aldus het foldertje van de organisatoren, dat prompt door de bisschoppen aan alle priesters werd toegezonden, zodat ze zichzelf konden gaan bedanken. Mijnheer, Voor een blad dat de ondertitel Geloofwaardig draagt, legt u vrij riskant gedrag aan de dag. De actie Scherpenheuvel was gebaseerd op twee premissen, die beiden makkelijk te fileren zijn, waarna er niet veel van overschiet. P1: De clerus heeft van Vlaanderen een open en verdraagzame samenleving gemaakt. Wie de vraag stelt, eerst aan zichzelf, en bij gebrek aan antwoord, aan Johan Sauwens, krijgt ook daar geen antwoord. Laat mij het gemakkelijk maken: Kan u mij een periode van 5 jaar aanduiden waarin de clerus zich open en verdraagzaam heeft opgesteld tegenover andersdenkenden, Joden, vrijmetselaars, homoseksuelen, socialisten, Vlaams-Nationalen, liberalen enz. Dat moet natuurlijk liggen voor de jaren 60, want toen begon de Kerk van haar pluimen te verliezen en werd ze automatisch een heel klein beetje open en verdraagzaam. P2: Het overgrote deel van de Vlaamse clerus is onschuldig en wordt in een sfeer van veralgemeende beschuldiging meegesleept. Weeral geen prijs! De waarheid is dat het overgrote deel van de Vlaamse clerus ervan wist, of ervan gehoord had en zijn kop een meter in het zand heeft gestoken. Daar is geen weg naast. Misbruik was bekend, was daarenboven tegen het zesde en negende gebod en er werd naar gerefereerd met de molenstenen en de minsten der mijnen, zaken waarvan we verwachten dat ze zelfs door de nederigste non en of broeder als gekend mogen worden aangemerkt. Daarenboven is er nog een solide potje over gelogen, wat ook al niet conform de geboden is. En over de burgerlijke wetten heb ik het even niet. Misbruik van kinderen komt overal voor, dat is jammer maar ook duidelijk. Toch is het misbruik in de Kerk uniek. Volgt u mij aub. Geen enkel Instituut pretendeert zo bij hoog en bij laag de enige en ware vertegenwoordiger van God en de Waarheid te zijn. Dat geeft de Kerk, althans in haar eigen ogen, een bijzondere verantwoordelijkheid. Ze heeft daar gefaald. Daarenboven is ze haar geloofwaardigheid kwijt, verspeeld om het Instituut te redden, zonder acht te slaan op het Woord.


24

Geen enkel instituut heeft zo samengespannen tegen de slachtoffers. Het heeft daders uit de wind gezet, ze verborgen binnen haar netwerken (zelfs op het grondgebied van de Heilige Stoel). Het heeft slachtoffers bedreigd en, soms tegen zilverlingen, doen zwijgen. Het heeft geheime rechtbanken gevoerd, waarvan sommige documenten en regels pas jaren na de feiten en onder dwang van burgerlijke rechtbanken (en dwangsommen) zijn gepubliceerd. De stelling dat sommige van die documenten geheim werden gehouden in het belang van de slachtoffers is een ziek makende leugen, alleen al door het feit dat men dus toegeeft dat er schade was en het overduidelijk is dat nieuwe slachtoffers niet werden beschermd. Ik houd het kort. Tegen alle feiten in, verblind door hoogmoed of erger, heeft de Kerk jaren volgehouden dat er niets aan de hand was, dat het om geïsoleerde gevallen ging, dat de daders konden genezen worden (Paulus VI). Maar de dader waarover kardinaal Danneels moest getuigen in 1999, had in 1972 al om therapeutische hulp gesmeekt, maar niet gekregen. Toen het schandaal open en bloot naar boven kwam, zoals in Ierland, waar tienduizenden kinderen werden verkracht en systematisch en ritueel werden afgeranseld met zwepen die ze zelf moesten maken, heeft de RKK eerst nog maanden de schuld aan anderen gegeven, het klassieke rijtje. Toen de druk zo groot werd dat zelfs de paus er iets moest over zeggen, kwam hij met een afgenepen excuus, dat alleen de Ierse slachtoffers trof, die “nog voorbij de deur van de Kerk raakten” De systematische ontkenning en verschuiving, in de hoop dat het zou overwaaien, maakt van het misbruik in de RKK een uniek fenomeen. De slachtoffers zijn veertig jaar de woestijn ingstuurd. De Vlaamse clerus heeft hier volop aan meegewerkt. Voor iedereen die beroepsmatig interesse heeft voor onderwijs en jeugdzorg, was de schade van misbruik duidelijk beschreven, vanaf midden jaren 80. De ontkenning van de Kerk heeft haar pastoraal failliet veroorzaakt. Het handvol clerici (Devillé, Bethune en een paar die nog steeds anoniem willen blijven, dat zich heeft verzet, is door het Instituut uitgespuwd en geostraciseerd, tot voorbeeld van de anderen. Niet alleen zijn er allicht duizenden slachtoffers (Karlijn Demasure), maar tienduizenden hebben in de loop van hun leven in de angst geleefd dat HET zou uitkomen, bang voor de overmacht van de clerus (open en verdraagzaam?) en later, toen de Kerk haar gouden pluimen begon te verliezen, uit schaamte. Bang dat ze met alle heibel in de pers en het getreiter van de Kerk zich zouden verspreken. Massieve pastorale schade, aangebracht door het Instituut dat “genezing, genezing” roept, dagdagelijkse en mirakuleuze. Daarenboven zijn er ontelbare secundaire slachtoffers, familieleden, kinderen en verwanten. Slachtoffers zijn niet altijd de aangenaamste mensen om in huis te hebben. Zoekt u maar na: alkoholisme, snelle gemoedswisselingen, wantrouwen, slapeloosheid, weinig stabiele relaties, mislukte studies, zelfmoord enz. komen bij slachtoffers tot 2,5 keer meer voor dan bij niet slachtoffers. Hier past maar één woord bij: “Wat gij aan de minsten der mijnen hebt gedaan, hebt gij aan mij gedaan.” stuxkesSandemanV05b-1

25

Ik weet het mijnheer, Tertio is geen groot blad en het heeft allicht niet veel te vertellen. Marcial Maciel Degollado had in de Kerk meer te vertellen. Hij liet dan ook een fortuin na van 32 miljard US $. en gaf ieder jaar alle in Rome residerende kardinalen cadeaumanden van 10.000 US $. Hij specialiseerde zich in rijke US en Mexicaanse weduwen die hij door zijn seminaristen,die hij zelf had verkracht, liet verleiden. Daarnaast verkrachtte deze charismatische oerconservatieve priester zijn eigen kinderen. Weet u hoe ik dat weet? Van een Amerikaans katholiek tijdschrift dat al jaren het evenwicht bewaart tussen eerlijkheid en overtuiging: The National Catholic Reporter. Daardoor is het een van de meest GELOOFWAARDIGE bronnen over de Kerk, wereldwijd. Ik wil u het hoofd niet op hol brengen, maar ik denk dat u voor een keuze staat: U haalt dat GELOOFWAARDIG van uw site, het staat er als een reklame voor een zonnige vakantie op een vilbeluik, of u gaat aan de slag en verdedigt het Woord en niet langer het Instituut. U zou kunnen beginnen met dit korte tekstje te publiceren. Zoals dat in deze kringen past, sluit ik af met een bijbelcitaat: "Ook al zijn uw zonden rood van het bloed, ze zullen blank worden als sneeuw. Maar alleen nadat gij alles hebt bekend en bereid zijt om genezing en vergiffenis te ontvangen".(Isaiah, een overlever) Met vriendelijke groet San Deurinck, op weg van slachtoffer naar overlever. P.S. Als u wil, ik heb nog veel kopij. Zit u eens met teveel wit in uwpretentiegazet, laat maar iets weten. In ieder geval vindt u hierbij nog een tweede stuxke, dat ik aan wat vrienden heb gestuurd. U ziet maar wat u ermee doet.


26

Tertio Het pretentieblad van Mechelen, Tertio, zou beter eens duidelijk maken hoeveel van de tien geboden al afgeschaft zijn. De overschot van de laatste oplage werd aan de bedevaartgangers van Scherpenheuvel uitgedeeld. Die vierhonderd nonnen en pasters die zichzelf daar kwamen bedanken omdat ze als vulling hadden gediend voor deze massaal bijgewoonde bijeenkomst, kunnen Tertio nu gebruiken als vulling voor hun natte schoenen. Waarvoor dank. Tertio, heeft nog nooit iets willen schrijven over de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk, tenzij een paar pogingen tot sneren, die het niveau hadden van een overjarige spons in een wijwatervat. Maar ziet, wat flitst daar in het editoriaal laatste zondagmorgen, zodanig dat Rik Devillé zich in zijn zondagcroissantje verslikt? Ik citeer: "Bisschoppen kunnen niets ondernemen.... ze hebben geen verantwoordelijkheid in deze zaak..... daarom is de inval van de politie overdreven en hij weet nu al wat de uitslag van het "onderzoek van het onderzoek" zal zijn.... "Juridisch lijkt dit alles toch met haken en ogen aaneen te hangen. Het Vaticaan kan in België niet worden gedagvaard en oefent net zomin als een bisschop op zijn priesters, rechtstreeks gezag uit over Belgische geestelijken. Ironisch genoeg is de rebel Rik Devillé - die altijd priester is gebleven en tegen wie nooit een sanctie is getroffen - het levende bewijs dat individuele priesters onafhankelijk werken van hun oversten. Kardinaal Danneels is en blijft internationaal een van de eerste kerkleiders die het probleem van seksueel misbruik heeft onderkend en actief heeft bestreden". Einde citaat. Volià! Vrijgepleit over de hele lijn. Juridisch geen poot om op te staan. Slimmigheidje. Echt jammer, liefste jongens en lekkere meisjes, maar het Vaticaan is een echte Staat, dat betekent dat wij wel moeten betalen als de paus naar hier komt maar ook als wij naar hem gaan. Een mysterie heet dat. En wij mogen de paus niet voor het gerecht dagen, maar hij mag zich hier wel met van alles moeien zonder dat we daar iets mogen van zeggen. Dat heet dan weer een mystakel. De pasters steken hun paraplu op in Scherpenheuvel, de bisschoppen zijn juridisch, zeer jammer, maar dit is nu eenmaal democratie en rechtsstaat, volkomen van de haak en de paus steekt zijn paraplu op. En God? Die bestaat niet. Sliep uit! Ze hebben ons liggen, de slimmerikken. Mijter op, fijn gouden brilletje op de neus en Confiteor, mea maxima culpa, betalen gaan we niet, want de advokaat is al zo duur. Amen. En ik zou moeten beleefd blijven en geen vuile woorden meer mogen gebruiken?


27

Soms vind ik het echt spijtig dat God niet bestaat, echt. Hij zou Tertiootje waarschijnlijk bij een oor pakken, het flapoor een vervaarlijke wrong geven en het krantje met de neus op de feiten duwen. Omdat Devillé onafhankelijk werkt, trekt gij u niets van de pederaste pasters? Alle pasters doen wat ze willen? Terwijl ze wel van hot naar her worden gestuurd en vaak hun lief moeten achter laten!. En dat is uw verantwoordelijkheid niet? Kinderen jaren verkrachten en de bisschoppen hebben geen verantwoordelijkheid? Waarom doen ze Devillé dan een kerkelijk proces aan in de stijl van de Borgia's, wegens smaad en eerroof. En bent u vergeten, Mijnheer de Hoofdredacteur van Tertiootje, dat u zelf rechter bent in dat politiek schijnproces? Oeps, al dement aan het worden zoals de meeste pederaste pasters die boven water komen? Pas maar op, dat is een gevaarlijk virus, de gekke pastersziekte. Uw handen wassen nadat u in het wijwatervat hebt gezeten. Maar, en nu ga ik even mijn oefenmijter opzetten en mijn gouden brilletje, "Danneels is internationaal een van de eerste kerkleiders die het probleem van seksueel misbruik heeft onderkend en actief heeft bestreden." Het is niet omdat Tertio de Pravda van Mechelen is dat het spel zo grof moet worden gespeeld, Tertiootje. Moet ik het nog eens aframmelen. Sla uzelf ondertussen met een fijn hamertje op het voorhoofd, dat helpt tegen dementia praecox. Danneels is 1998 en 1999 opgeroepen als getuige in processen tegen pederaste pasters. Daarnaast heeft hij 20 getuigen die een voet tussen zijn deur kwamen steken proberen buiten te schoffelen, zgz. omdat hij niet genoeg stoelen had. Daar houdt het zo ongeveer mee op als het over onderkennen gaat. Net zoals Johan Sauwens met zijn open en verdraagzame clerus, vergeet u een klein detail: het jaar waarin Danneels het probleem onderkende. Wat denkt u: 2002, 2003? Iets van die strekking? Dat was toen de teller van de schadevergoedingen rond de 3.5 miljard $ begon te schommelen. Onderkennen? Jaja. Bang voor een gat in de boekhouding misschien? En gelukkig dat ik hier een en ander kan rechtzetten. De eerste grote kerkleider die de probleem van seksueel misbruik heeft onderkend, was Pius XII, de paus die een meter groter was dan God. Hij was nog geen twee weken paus. Toen bracht hij de regel, die al 74 jaar was afgeschaft, terug in voege, waarbij het personeel, bij het verlaten van zijn privé troonzaaltje (denk aan Sinterklaas bij de Grand Bazar, vóór Dutroux) achteruit moest lopen, wat misschien niet altijd even praktisch, maar toch vooruitziend en zedelijk was. Juridisch niet pakbaar en diplomatiek onschendbaar. Ik hoop dat er nog wat meer slachtoffers de kracht krijgen om met uw foorkramerij te lachen. Als het u uitkomt, kruipt u met mijter en al in het Burgerlijk Wetboek en als het niet meer regent gaat u Canoniek Recht spelen. Met regeltjes die toepasbaar zijn al naargelang de drukker ze gedrukt heeft of niet, en die de slachtoffers altijd verkeerd interpreteren, die arme schapen. Maar waar u nooit meer naar omziet zijn tien eenvoudige regels, die u heeft verwaterd tot een canonieke doolhof en als het u past, met een burgerijk annexke. Dat is volgens stuxkesSandemanV05b-1

28

mij nog eens een bewijs dat God maar bestaat als het u uitkomt. Geen vuile manieren, geen vuile gedachten en niet liegen. Zo simpel is dat. En wat maakt Monseigneur Vangheluwe daar van: "als het zaad er niet uit komt is het geen zonde". Dat is misschien wel canoniek, maar niet pluis, Tertiootje. En als Danneels internationaal een van de eerste was wiens zilverling gevallen was, in 2002, wanneer zijn de andere grote internationale kerkleiders hem dan gevolgd? In 2013 zeker, want ze blijven nog altijd liegen en ontkennen. En wilt u nu eens aub in uw pretentiekrantje schrijven dat Adriaenssens gewoon had kunnen voort doen? Een briefje naar de onderzoeksrechter en hij had netjes gesorteerde kopietjes kunnen krijgen van AL zijn dossiers. Misschien zit er voor Tertio wel een spannend interview in met Adriaenssens met een paar stoute vragen. Lekker eigentijds. O, beati pauperes spiritu


29

De geschiedenis van het Heilig Oliesel. Een paar vrienden vragen zich af waar ik zit. Waar ik zit? Ik zit eigenlijk met mijn kop in het Vaticaan: Ik doe de hele dag (en soms nog meer) niets anders dan lezen over het misbruik in de Kerk en brieven schrijven aan klein pierke en alleman. Ik hoopte op een therapie, maar het werd een obsessie. Ik ben volgende week uitgenodigd “voor een persoonlijk gesprek met de voorzitter van de Interdiocesane Rechtbank van eerste instantie van Antwerpen. Ik had aan het internaat een aangetekende brief gestuurd om te klagen over de vele zonden tegen het zesde en negende gebod aldaar. Ik zal mijn onderbroek met ingebouwde wolvenklem alvast strijken. Voor mijn bezoek aan het bisdom heb ik een kilometer lange tekst geschreven met de stelling dat de Kerk de hoofdschuldige is in de zaak “van massaal sexueel misbruik van minderjarigen die aan Haar waren toevertrouwd” en nu niet meer in staat is om zich degelijk te verontschuldigen. Voor het bekomen van vergiffenis van een zonde tegen de Heilige Geest, is namelijk een volmaakt berouw vereist, en, jammer maar helaas, aangezien “der ganz toller Ratzi” slechts tot zijn "bekering" is gekomen toen de financiële prang al op zijn worteltje was gezet, is volmaakt berouw niet meer mogelijk. Streng maar rechtvaardig! Tweede stelling: de commissie Adriaenssens kan niet neutraal en onafhankelijk zijn, aangezien ze "embedded" is in het kamp van de hoofdbeklaagde. Ik ben niet meer te genieten in gezelschap, want ik spreek over niets anders en het was vroeger al zo erg, dus houd ik me koest en wacht tot de pauselijke steenpuist barst. Als er witte rook uit de paus komt ben ik terug uw man. Het is mij ook duidelijk geworden dat er twee soorten vrijzinnigen zijn in België. Als dit onderwerp u niet interesseert, ga dan de weg naar het kruis op de volgende pagina, maar dan vervalt uw recht op een volle aflaat. De autochtone vrijzinnigen. Meestal geboren en getogen in vrijzinnige kring, zij kennen de Kerk als iets uit de folklore, waar ze soms een milde interesse voor vertonen, maar ze zijn blind, doof en stom voor de nog altijd geldende macht van de Kerk. Zij leven in een droomwereld zoals de blanken in Zuid Afrika. De Kerk stond en staat klaar om terug de macht te grijpen, maar de steedse, autochtone vrijzinnigen konden dat niet eens waarnemen. De allochtone vrijzinnigen, de "conversos" ; Zij hebben, vaak na drama's en zware gewetensworstelingen en krakelingen, die achteraf gezien hoofdzakelijk uit gewijde lucht bestonden de Kerk verlaten. Zij proberen vaak hun katholieke restanten te onderdrukken. Het woord van Eddy Tanghe "Iene kier nen tjeef, oltaad nen tjeef" is juister gebleken dan menigeen dacht. Ik dacht dat ik mij tot autochtone vrijzinnige had opgewerkt en geïntegreerd. Ik was daar fier op.De Kerk was iets dat ik op de buiten soms tegen kwam bij huwelijken en begrafenissen.Dat is beginnen veranderen met het uitbarsten van het schandaal en stuxkesSandemanV05b-1

30

mijn belangstelling voor de geschiedenis van de Kerk “om iets te doen te hebben na mijn pensioen”.

Na het internaat ben ik in Gent terecht gekomen in een groep vrienden, vrolijk als het kon, ernstig als het moest. Ik ben ze nog dankbaar. Zij droegen de ballast van Kerk en sexuele neurose niet op hun bult en hadden de omweg langs God en biechtstoel niet nodig om goede, eerlijke en normale (alhoewel...) mensen te zijn. Maar stel u voor, er zijn in Vlaanderen de laatste jaren honderden, misschien duizenden, mensen gestorven die het nog niet eens aan hun man of vrouw of kinderen hebben kunnen/durven vertellen. En het is mij pijnlijk duidelijk geworden dat ook ik ER niet vanaf ben. Het gaat mij niet zozeer om de herinnering aan het sexueel misbruik. Het gaat om de nieuwe belediging, de minachting, de beschuldiging dat er, “als er in België klachten zouden komen, er zeker ook veel valse zouden tussen zitten”. Dat is de trigger geweest voor mij. De misbruikten werden al preventief uitgescholden voor leugenaars en er had nog niemand zijn scheur opengetrokken! De Yankees noemen dat een pre-emptive strike. Dat is een uitvinding van kardinaal Spellman die de eerste pre-emptive strikes nog heeft ingezegend. Toen ik dat hoorde heb ik mij akkoord verklaard met een interview voor de VRT. En omdat ik “met mijn gezicht in beeld wilde komen” mocht ik nog eens bij VTM langs. Stel je voor, ze vinden niemand anders! Nu is mijn carrière bij de TV al voorbij omdat anders de indruk wordt geschapen dat ik de enige ben! Het besef van de omvang van de misdadigheid van het Vatikaan en de onmacht of het zwijgen van de burgerlijke maatschappij is de oorzaak van mijn obsessie én coleire. De maffiose Kerk die zich als een huiszwam in een land installeert en blijft liegen, flemen, pezeweven, bedriegen, erfenissen steelt, goedgelovigen uitbuit, kinderen als secundaire arbeidsvoorwaarde aan sexuele machtswellustelingen overlevert en diezelfde perverten binnen haar eigen netwerken naar nieuwere en groenere jachtgronden verplaatst om ze uit de handen van het gerecht te houden. Het doel: geld en macht. De persoonlijke vriend en beschermeling van Woytilla, de Z.E.H. Maciel, de grootste “fund-raiser” ooit binnen de Kerk, verkrachtte zijn eigen minderjarige dochter en twee zonen. Hij leefde in een roes van drugs en fraude (het gaat over honderden miljoenen USD) o.m. met ongebruikte kerkgebouwen ( en wie heeft er die betaald?), en belastingontduiking De waarde van zijn orde die hij in 1941 met steun van de bloedhond Franco opricht bedraagt 35 miljard USD. Woytilla kreeg tijdens de pauselijke privé-mis enveloppen aangeboden met tienduizenden dollars), verkrachting en pure machtswellust i . En ondertussen legt datzelfde instituut mensen ethische dwangnormen op, schrijft voor hoe ze zich in bed DP


PD

31

moeten gedragen ii en krijgt een jongen in de biechtstoel te horen dat hij “het kindje Jezus veel pijn heeft gedaan” met zijn eerste erectie, in plaats van hem een dozijn oesters te geven! Het is erg verleidelijk om hier te vertellen dat die biechtvader die jongen ook al pijn had gedaan met zijn eigen kindje Jezus, maar we houden ons liever aan de feiten dan toe te geven aan een voorliefde voor evenwichtige structuren in het verhaal. Dus DIE biechtvader NIET. Het was een andere. DP

PD

Van die dingen vrienden, van die dingen. Je moest eens weten wat voor verhalen ik de laatste tijd te horen krijg. Het is een traag uitspuwende vulkaan die nog jaren zal doorgaan. De autochtone vrijzinnigen kunnen niet beseffen welk gevoel van bevrijding en coleire zich van sommige mensen meester maakt. Sie haben das nicht gewusst. De Kerk staat voor de grootste ramp uit haar geschiedenis na de Reformatie en de progressief en linkse Vlaming dronk een glas, piste een plas en was in zijn sas omdat het zondag was. De Kerk heeft bewezen dat ze geen zelfreinigend vermogen had en nog steeds denkt ze dat het voldoende is om wat stommiteiten te vermengen met wat paarse hocus pocus om de wereld het zwijgen op te leggen. Zelfs het opofferen van Bertone en of Sodano, (twee topkardinalen van het intellectuele en morele niveau van het deksel van een beerput en een blinde grotsalamander) of de beschuldiging afwentelen op Woytilla ( bij het einde van zijn periode is de scheidingslijn tussen Kerk en maffia nog nooit zo onbestaande geweest) zullen nu niet meer baten. Als er al bisschoppen (3 in één week), aarsbisschoppen en kardinalen vallen als padden na een orkaan, als Levada, de numero due in het Vaticaan al verbrand is, who’s next? En als God nu nog niet ingrijpt om zijn bollenboetiek te redden, wat gaan de theologen dan uitvinden? God is temporarily out of order. Of hij heeft zijn heilige biezen gepakt en is vertrokken met zijn santeboetiek naar een andere planeet. Hij kon het niet meer aanzien. Ik heb daar documenten van! De zelfgenoegzame katholieke prominenten die de misbruikten preventief probeerden kalt te stellen, zouden zich nu in het stof moeten wentelen van schaamte iii . Maar wees gerust, ze zijn katholiek en als er één zekerheid is in hun wereld dan is het dat katholieken nooit fout kunnen zijn, anders had god de wereld niet geschapen. Ook de logica heeft een gat. DP

PD

Sommige apen houden ervan om met hun rode naaidoos of naaimachine in de zon te zitten. Vandaag maken we het mee dat kardinalen verkleed als August van de cirk hun lege eierschedel in de zon houden om daar nog enige warmte te voelen en krampachtig te doen alsof ze iets verstandigs gaan zeggen. Hansworst van dienst Bertone beweerde, pronkend als een baltsende pauw, voor de wereldpers dat nu het definitieve bewijs is geleverd: het zijn de homo’s geweest, de voil jeanetten iv . Met een samenzweerderige knipoog van “wij weten het wel” voegde hij er nog aan toe dat hij het van veel mensen heeft gehoord en dat hij er documenten v van heeft. Waarom is daar geen enkele joernalist die roept: “Wel gij voze fafoel, waar zijn uw documenten nu? Wat zegt ge, per ongeluk op het toilet gebruikt om uw naaidoos af te vegen? Ga dat in Scherpenheuvel vertellen!” DP

DP


PD

PD

32

San let op uwen bloeddruk. Ge zij weer bezig! Ierland De bal is eigenlijk aan het rollen gegaan toen een, door een priester verkrachte thuisloze straatjongen, niet wou opgeven en een proces tegen de paus eiste. Dat was het eerste schot in de strijd om een openbaar en neutraal onderzoek. De twee Ierse onderzoeken zijn trouwens de enige van hun soort in Europa. Overal elders slaagt de paarse maffia er nog in een klauw in het onderzoek te houden. Die jongen is nu senator en voorzitter van Amnesty International Ierland. Hij weigert het woord slachtoffer te gebruiken. Hij is een overlever: Colm O’Gorman. (“Beyond Belief” is de titel van zijn boek) Nu durven in Ierland pastoors niet meer op straat komen met hun Romeinse col. Zal de ineenstorting van de Kerk in Ierland begonnen zijn, zoals de herverovering van West-Europa voor de Kerk ook van daaruit begonnen is? vi DP

Maar ook Ierland. Toen de kopers van een oud klooster (en wie heeft dat betaald? vii ,), dat door nonnen in 1993 werd verkocht het pand betraden, vonden ze 155 anonieme graven. Vrouwen die hun hele leven in de zeer winstgevende industriële wasserij van het klooster als slaven hadden gewerkt, uitgehongerd en mishandeld. Eén vrouw was als twee-jarige(2 viii ) van straat geplukt omdat ze illegaal liep te bedelen. De nonnen waren zeer verbaasd toen daar schandaal over ontstond. Onder druk van overlevers zijn de 155 namen vrijgegeven. Eén lichaam is begraven, de andere zijn gecremeerd. De asse werd samen in één graf begraven. Achteraf bleek dat de nonnen minstens één geboortedatum (31 april 1948 en 128 van de namen uit hun gewijde schaamdelen hadden gezogen. Wat zou het kindeke Jezus daarvan denken? DP

DP

PD

PD

Maar San toch, ge zijt weer bezig met overdrijven! Wa wilde nu? De Kerk komt door het schandaal langzaam maar zeker bij het punt waar ze onherroepelijk een sekte zal worden ix.Bij de grote sociale veranderingen die in Europa op til zijn zal ze geen machtige bondgenoot meer worden van de reactie. Het is tenslotte 1 mei morgen. Maar: vrijzinnig links in Vlaanderen stond erbij en keek er naar. DP

PD

Ik heb geen behoefte aan krokodillentranen van een starre Duitser die zijn geweten heeft vervangen door het gelijk van het Magisterium. Ik wil dat er een onafhankelijk meldpunt komt dat serieus rapporteert. Ik wil dat er een onafhankelijk onderzoek komt waarin de Kerk twee taken krijgt: volledige medewerking als getuige en de rekening betalen. x DP

Ik wil dat het besef groeit dat, alle verklaringen over mensenrechten ten spijt, onder onze ogen een massale schending van de Rechten van het Kind heeft plaats gehad. Een statische democratie is een dode democratie. Democratie is een voortdurende onderzoek naar verbetering en uitbreiding van de toepassing van de Rechten van de Mens. De schending van de Rechten van het Kind heeft bijna geen reactie veroorzaakt


33

in de Belgische burgermaatschappij. Wie daar geen lessen uit trekt is allicht ziende blind, maar zeker geen democraat. Ik wil dat de Kerk en alle godsdiensten door de burgerlijke Staat teruggedrongen worden achter de lijn van de scheiding van Staat en Kerk. Die lijn wordt door de Kerk voortdurend besnuffeld en bepist. Het is voor haar een lijn van waaruit ze vertrekt op kruistocht in het publieke forum en waarachter ze kan schuilen als ze zich aangevallen voelt, iets waarin ze gelukkig vaak hebben geoefend, ze zullen het nodig hebben. Ik wil hier toch nog even verklaren waarom ik mij niet wil laten ontdopen. De vrijzinnigen plannen namelijk een actie. •

De gevolgen van het Doopsel kunnen niet worden terug gedraaid. Mijn ouders hebben mij ingeschreven en nu ik uit die bollenwinkel wil, merk ik dat ik erin gestonken ben als een boreling: Er is geen uitgang.

•

Als ze mij buiten willen, zullen ze mij moeten buitendragen. Ik wil dat de Kerk mij vraagt om aub te vertrekken. Nee, ik wil dat ze me buitengooit.

•

Nu ik nog steeds lid ben van de Kerk geeft mij dat een voorwendsel om geregeld een kerk binnen te gaan en 144 kaarsen aan te steken zonder te betalen.

•

Ga ik naar een bruiloft of begrafenis dan zal u mij altijd bij de communicanten vinden. Ik ben tenslotte nog steeds ingeschreven. Ik zie dat als een voorschot.

•

Tenslotte heb ik van de vrijzinnigen ook niets gehoord als ik ze nodig had of toen ze de scheiding van Staat en Kerk hadden moeten verdedigen.

Bijlage Het Lesautresime xi in de Geschiedenis van het Heilig Oliesel. DP

PD

Als amateur kerkhistoricus van de zeventiende parochiale afdeling heb ik bijna een dagtaak met het bijhouden van de lijst van beschuldigden. Voor mensen die kinderen hebben, die een huiswerk of jaarwerk moeten maken over het Heilig Oliesel, geef ik hier een kort overzicht. Chronologie was niet mijn eerste bekommernis bij het opstellen van deze lijst. Hou daar rekening mee. Of dat gaat u punten kosten makker en kom maar eens op mijn kamer. 1) De Pers, met name deJoods-Amerikaanse New York Times. 2) de morele krisis 3) de slachtoffers.


34

4) Roddel 5) "so-called sexual revolution" of the 1960s and 1970s. Het citaat komt van Monseigneur Mixa uit Duitsland, een purperen lafaard die groot geld van een weeshuis stal om een zonnebank, juwelen en kunstvoorwerpen te kopen voor zijn paleis. Als wederdienst werden de wezen nu en dan eens afgeranseld. Voor de rest war er ein ganz gemütlicher Mann. Und so einfach! 6) Het modernisme 7) Homo’s 8) Joden 9) De duivel. (zie de Irish Independent van 11 maart 10). Let erop dat Zijne Prinselijke Donkerheid hier volledig toevallig en buiten mijn wil op nummer 9 staat! De volledigheid verplicht mij om te melden dat de hoofdexorcist van de heilige Stoel, Z.E.H. Amorth er zeker van is dat het Vaticaan volledig is ingenomen door de duivel, stelling die ik voorzichtig onderschrijf. Maar de ambitieuze onderexorcist de E.H. Cucurull vindt dat zijn baas over te weinig bewijzen beschikt. Waarschijnlijk is dat een modernist. Let erop dat Amorth en Cucurull zeer geschikt zijn als duivelsnamen. Als hondennamen stellen ze echt geen fluit voor, maar dat valt hier buiten het onderwerp. Waarom kunnen de katholieken zich niet meer met dergelijke ernstige verhalen bezig houden en gewone mensen met rust laten, vraag ik me af. De duivel valt volledig buiten de scheiding van Staat en Kerk, hij doet net als God geen kwaad, want hij bestaat alleen in het sprookjesbos van de purperlingen. De duivel bestaat en eens per jaar verkleedt hij zich in Sinterklaas. Vraag maar aan kardinaal Bertone, die heeft daar documenten van. 10)

het secularisme

11) de rotte appels: het zijn enkelingen geweest. de purperelingen wisten het niet, ze hebben maatregelen genomen, ze hebben zelfs het belang van de slachtoffers op de eerste plaats voor ogen gehad 12)

porno

Vreemd dat het Vaticaan een kleine secte nog steeds buiten schot laat als kandidaat daders. Ze lopen half naakt, hebben iets raars met seks en dragen een muts uit de Franse Revolutie. Bovendien kenden De Smurfen hun bloeiperiode tijdens de zondige jaren 1960. 270610 *** FLETS *** FLETS *** FLETS GOD DOET NIETS *** FLETS *** FLETS *** FLETS


35

Brief aan Peter Adriaensens Alleen al om te vermijden dat ik buiten de statistieken zou vallen schrijf ik u deze brief. Ik ben gedurende een aantal jaren misbruikt als interne leerling in het yyyy in yyyy. Op de ongeveer 18 priesters die daar resideerden waren er minstens drie daders. Dat ligt dus flink hoger dan het vaak fout geciteerde cijfer van het John Jay rapport. Ik heb u reeds een aangetekende kopie van mijn aangetekend schrijven aan het yyyy gestuurd. Misbruik was zo veel voorkomend op het internaat dat het tot de “bedrijfscultuur” aldaar behoorde. Er werd openlijk over gesproken, zij het niet in detail. Ik heb minstens twee maal meegemaakt dat een zwaar toegetakelde leerling de speelplaats opkwam met duidelijke wonden in het gezicht. Zij hadden geweigerd. Iedereen wist dat. Ik wist dus dat ik niet de enige was. Maar dat was een schrale troost. Iedereen kon het volgende slachtoffer zijn. Tijdens het laatste of voorlaatste jaar vertelde ik aan een priester-leraar van dat internaat dat ik er soms aan dacht priester te worden. Dat gebeurde op een ogenblik dat veel leerlingen rond hem stonden en allerlei grappen vertelden. Hij onderbrak onmiddellijk het gejoel, kwam recht op mij af, werd plots ernstig en zei: “Doe wat je wil, maar ga niet bij deze orde.” Dat heeft de schellen van mijn ogen doen vallen. Aan de universiteit van yyyy kwam ik terecht in een bende vrienden, vrolijk als het kon, ernstig als het moest. Zij gingen er gewoon van uit dat er scheve dingen gebeurden bij de paters. Zowat iedereen ging daar toen gewoon van uit. Mijn vrienden hadden een degelijk onderwijs achter de rug. Ik stond daar met mijn opleiding door kinkels van paters die geen enkele vakkennis of pedagogische scholing hadden. Tot mijn verwondering en opluchting droegen mijn vrienden de ballast van God, Kerk en zonde niet met zich mee. Zij hadden die omweg niet nodig om goede, eerlijke en gewone mensen te zijn. Voor mijn vrienden waren andere opvattingen eerder interessant en de “vijf Godsbewijzen” die mij in het internaat waren ingestampt verdwenen al snel onder hun scherpe en logische argumenten. In de daarop volgende jaren voelde ik geregeld de behoefte om te ijken hoe veel last ik nog had van mijn verloren zes jaren. Ik ging in de buurt van het internaat rondrijden en stond vaak lange tijd te kijken naar het gebouw. Dat bracht vaak felle emoties mee. Dat werd langzaam wat minder en tenslotte ging ik niet meer. Ik was zelfs een beetje fier op mijzelf. De Kerk en haar publiek geheim was quantité négligable geworden in mijn leven. Zoals zovele slachtoffers dacht ik dat ik ER vanaf was. De opening van een emailadres voor misbruikten in de NRC, Nederland, heeft mij genoopt mij daar te melden. De emotionele uitbarsting tijdens het schrijven van een brief aan de NRC, heeft mij duidelijk gemaakt dat er van totale genezing geen sprake kan zijn. Net zoals misbruikers zijn de misbruikten nooit helemaal te genezen. De Rooms Katholieke Kerk heeft gefaald en faalt nog steeds. stuxkesSandemanV05b-1

36

Ze vertrekt nog steeds vanuit de priester en haar visie op het priesterschap . Het is ontluisterend dat Ratzinger Jean Vianney als voorbeeld stelt voor zijn “nieuwe” priesters. Jean Vianney, of “het pasterke van Ars” liet zijn appelbomen rooien omdat de arme kinderen niet in bekoring zouden komen om appels te stelen. Dat grenst aan hysterie. U mag zelf de transpositie maken naar priester-misbruikers. Ratzinger ziet het probleem nog steeds niet als een criminologisch of psychologisch probleem, maar als een probleem van onvolkomen priesterschap. Daarin is geen aandacht voor de slachtoffers, maar uitsluitend voor de priesters. Dat is een onheilspellende, maar interne ideologische discussie voor de Kerk, waarop de slachtoffers met ongeloof in de kou staan toe te kijken. Ze heeft, haar invloed, haar netwerken en haar middeleeuwse rechtbanken aangewend om, zonder enige bekommernis voor de slachtoffers, haar eigen belang te verdedigen. De Kerk past haar reactie aan aan het plaatselijk volume en gewicht van onthullingen. Ze reageert pas waar en wanneer ze daartoe wordt gedwongen. In België is de storm pas nu losgebarsten. De zelfgenoegzame houding van “met Dutroux hebben wij dat allemaal geregeld” en “als er in België meldingen komen, zullen er zeker ook valse meldingen bij zijn” van de Belgische Kerk is als een zeepbel uiteengespat. Met verbijstering moesten ik en de misbruikten horen hoe we voor leugenaars werden versleten. Iedereen die aan die mythe heeft meegewerkt zou nog op geen tien kilometer van het onderwerp meer mogen komen. Uiteindelijk bleken de Dutroux - maatregelen van de Belgische bisschoppen te bestaan uit wijzigingen aan de toelatingsprocedure voor nieuwe seminaristen (wat geen relatie met het verleden heeft) en de instelling van een CONTACTPUNT VOOR SEKSUELE MISBRUIKEN BINNEN HET KADER VAN PASTORALE RELATIES, dat in zijn eerste fase uitblonk door verborgenheid en in een “Handreiking voor wie in de pastorale sector werken” het slachtoffer na een eerste gesprek uitnodigde tot een potje bidden en een opbeurende psalm. Een grotere minachting voor de misbruikten is moeilijk voor te stellen. In Polen durven misbruikten nog steeds niet spreken. De Kerk nodigt hen ook niet uit. Ze maakt gebruik van haar dominantie om de Poolse pers tot gematigheid te manen over de internationale storm. In Afrika, waar aartsbisschop Buti Tlhagale een stem in de woestijn is, wordt er nog steeds als vermoord gezwegen. Idem voor Zuid-Amerika waar veelplegers nog als helden of heiligen (vb. Karadima) worden voorgesteld en door de plaatselijke Kerk in bescherming worden genomen. In Ierland was de schok zo groot dat de Kerk er zelfs niet aan dacht om een eigen onderzoek en meldpunt te starten. De resultaten van beide onderzoekscommissies waren verbijsterend. Het ging om duizenden gevallen en endemisch sexueel en ander misbruik. De orde van Ierse katholieke Broeders slaagde er toch nog in om documenten een jaar achter te houden. Na de publicatie van het tweede onderzoek weigerde de Kerk het onderzoek naar heel Ierland uit te breiden De Kerk heeft de burgerlijke autoriteiten geminacht en burgerlijke wetten overtreden. Het gebruik van geheime rechtbanken is tegen de grondwet van een aantal lidstaten van de Europese Unie.


37

De Kerk liegt, vervalst bewijzen en verminkt archieven. Zij komt met ongefundeerde beschuldigingen die geen enkele wetenschappelijke grond hebben. Ze staaft haar argumenten niet. Bertone heeft nog geen snipper papier laten zien over zijn bewijzen over het verband met homosexualiteit. Hij beweerde nochtans dat hij over documenten beschikte. Hij gaf wel een protserige demonstratie van de praalzucht en het lage intellectuele niveau van de paarse hoogwaardigheidsbekleders. In een bisdom in de VS zijn alle brieven van Ratzinger uit een dossier verdwenen. Tot in 2005 (Gino Burresi, een charismatisch priester en veelpleger) werd in kerkelijke dossiers van daders de code “fouten bij de biecht en bij de geestelijke leiding” gebruikt en was er geen sprake van sexuele misdrijven. Die voze gewoonte, die onderzoek bemoeilijkt, is pas opgegeven nadat het schandaal van Marcial Maciel Degollado, beschermeling van Woytilla en spitsbroeder van Sodano in menig financiëel avontuur, ontplofte. Verkrachting van zijn eigen seminaristen en van zijn eigen minderjarige kinderen en minstens drie vrouwen waren moeilijk onder schending van het biechtgeheim te schikken. Maar vooral omdat de internationale pers er boven op zat werd er niet meer geprobeerd de hoofdfeiten te verdoezelen. Ik raad u de lectuur aan van een paar artikels in National Catholic Reporter over Maciel, zodat u weet in welk gezelschap u vertoeft. In haar houding demonstreert de Kerk dat zij nog steeds, net als daders in de eerste ontkenningsfase verkeert. Zij ziet nog steeds niet in wat ze heeft aangericht. De Kerk wil misschien wel onderwijzen, maar demonstreert zelf een leerprobleem. De Kerk heeft altijd van deze misdaden geweten. De Synode van Elvira (306?) heeft het er al over. Rond het jaar 1000 werden er al maatregelen genomen. In 1877 was er al een proces in België. Een officiëel rapport werd al in 1952 aan VS bisschoppenconferentie in 1952 aangeboden. Dat werd afgedaan als het werk van een zonderling. Een rapport aan het Vaticaan werd afgedaan met “er zijn te weinig gevallen”. Bij de overhandiging van het rapport in de handen van de paus persoonlijk was de reactie “tegenwoordig kunnen ze dat genezen”.Er zijn uiteraard veel andere individuele gevallen bekend van na 1870. Het Vaticaan heeft minstens zestig jaar de klachten naast zich neergelegd. De administraties van zes pausen wisten hiervan en hebben gezwegen. Het zal duidelijk zijn dat de Kerk, onnodig en met een onbegrijpelijke halsstarigigheid de slachtoffers nog steeds schoffeert en kwetst. Hoe lang hoopt de Kerk dit nog te kunnen rekken? De slachtoffers herbeleven hun trauma en worden ouder. De daders sterven uit. Dat de Kerk zichzelf de das omdoet, is mijn probleem niet. Maar dat een instituut, dat zich sedert eeuwen opwerpt als het moreel kompas van de wereld en mensen tot ethische stellingnames heeft gedwongen, na minstens 4 mijard US Dollar schikkingen en vergoedingen, na talloze rapporten, duizenden slachtoffers en honderduizenden kerkverlaters, nog steeds koppig in de eerste plaats aan haar eigenbelang denkt, kwetst mij en ongetwijfeld veel andere slachtoffers. Het betekent tevens het morele failliet van het Vaticaan. Ik wil een streep trekken en wacht op het oprecht berouw, de belijdenis,


38

de penitentie en de restitutie van de Rooms Katholieke Kerk. Zonder deze essentiële elementen kan er van vergeving en afsluiten geen sprake zijn. Ik hoop dat u zich ook afvraagt hoe het met uw commissie moet. Voor veel slachtoffers is en blijft uw commissie een verlengstuk van de Kerk, ongeacht hervormingen en stroomlijningen. Een commissie die is ingebed in de Kerk en onder haar uiteindelijke controle valt kan geen aanspraak maken op het predikaat onafhankelijk. Er moet een onafhankelijke commissie komen, die geen banden heeft met de Kerk. De begeleiding van de slachtoffers mag geen rekening houden met de belangen van de Kerk In die commissie moeten specialisten zitten uit verschillende disciplines. Het is een droomvoorbeeld voor een interdisciplinair onderzoek. Die commissie moet o.m. de rol van de Kerk als instituut in deze massale schending van de mensenrechten onderzoeken. Profiel van daders en slachtoffers dient bestudeerd, de rol van de ouders, de spreiding van het misbruik, geografisch en per kerkelijke eenheid. De commissie moet de verweving van de Kerk met de politieke macht onderzoeken en aanbevelingen doen om deze verweving en het misbruik te stoppen. In niet katholieke jeugdkampen heersen al jaren eenvoudige regels om misbruik tegen te gaan, bv. “niet samen met een kind in één ruimte”. Nu, in 2010, overwegen de VS bisschoppen om deze maatregel ook in te voeren. Op mijn internaat had de toepassing van de regel zoals “deur altijd openhouden als er een leerling bij een pater op de kamer komt” veel ellende kunnen voorkomen. Die regel bestond, maar men hield zich liever bezig met toezicht op “ogen dicht houden bij de communie” en “niet omkijken in de kapel als er vrouwen aanwezig zijn . Ik hoop met deze sullige voorbeelden duidelijk te maken dat de Kerk noch over voldoende gezond verstand, noch over de nodige bezorgdheid beschikt om aan preventie te doen. De commissie moet hiertoe aanbevelingen doen en toezien op de naleving van de voorschriften terzake. U leest het goed: een onafhankelijke instantie moet de bescherming van kinderen in internaten controleren. We hebben gezien en ervaren wat er in het verleden is gebeurd als we dat aan de Kerk en haar dwangcelibatairen overlaten. Net zoals alle burgers hebben kinderen recht op bescherming, ook in sacristie of biechtstoel. Gezien in het licht van het verleden, van de betrokkenheid van de Kerk bij het misbruik, van haar misdaden en van haar halsstarrige weigering om, zonder enige reserve, genoegen te doen aan alle slachtoffers, ongeacht hun ideologische overtuiging, kan een commissie die ingebed is in de Kerk geen neutrale commissie zijn. De huidige commissie baadt in een kerkelijke sfeer en richt zich, net als Ratzinger, uitsluitend tot slachtoffers die nog steeds katholiek zijn. Ze voedt daarenboven de waanidee van de Kerk dat zij de enige waarheid te koop heeft. De slachtoffers zullen in ieder geval de cijfers en bevindingen van deze commissie wantrouwen. Ze krijgen immers onvoldoende garanties i.v.m. inzagerecht in de dossiers en correcte rapportage van feiten en cijfers.Zij gaan ervan uit dat aanbevelingen rekening zullen houden met het belang van de Kerk. Ik ontzeg niemand het recht om in het kader van een geloofsovertuiging een meldpunt op te richten. Ik ontzeg de Kerk ook niet het recht om aan intern onderzoek te


39

doen.Maar een dergelijke commissie of onderzoek kan nooit aan de criteria van wetenschappelijk handelen beantwoorden. Daar zullen een paar schoonheidsoperaties niets aan veranderen. Uw commissie moet kiezen en ondubbelzinnig kleur bekennen.. Als uw commissie onder de vleugels van de Kerk blijft hangen zal zij net als de commissie Deetman en het meldpunt Hulp en Recht in Nederland als een onderdeel van de Kerk worden beoordeeld. Noch de slachtoffers noch de geschiedenis kunnen daar vrede mee nemen. San Deurinck 05 mei 2010


40

Appelen en Citroenen Deze vond ik op een harde schijf die al bij het groot vuil lag. Ik weet echt niet meer of dit ergens gebruikt geweest is, misschien heeft iemand er iets aan.Het moet dateren van eind april 2010 Peter Adriaenssens moet geen appelen met citroenen vergelijken. Er is geen enkel internationaal instituut bekend dat net zoals de Kerk, als instituut zo medeplichtig is. De Kerk is de enige godsdienst die over een teritoriale staat beschikt. Er is minstens een dader in Vatikaanstad verborgen gehouden om te verbergen voor het Amerikaans gerecht. De Kerk heeft haar netwerken gebruikt om daders te verplaatsen, zonder acht te slaan op de mogelijkheid van recidive en de belangen van de slachtoffers. Ze heeft dat typische klimaat geschapen van straffeloosheid waardoor ze waarschijnlijk daders heeft aangetrokken. Minstens zes pausen waren op de hoogte. De pogingen van Ratzinger om de zaak onder controle te krijgen, waren gefundeerd op geheimhouding en op geheime rechtbanken waarvan de procedures geen respect tonen voor degelijke rechtspleging. Maar stel dat er een dergelijk instituut met een gelijkaardige institutionele medeplichtigheid zou worden ontdekt. Ook dan nog zou er geen vergelijking mogelijk zijn, want de Kerk probeert iedereen voor te houden dat zij het morele kompas van de wereld is, en beweert net iets beter te zijn dan de rest. De Kerk is uniek daarom is haar schuld uniek. Peter Adriaenssens die aan de pastorale commissie zijn medewerking en een schijn van onafhankelijkheid verleent, doet zijn aanspraken op onafhankelijkheid geen goed door het kerkelijk misbruik te vergelijken met enig andere soort van misbruik. Kerkelijk misbruik is verschillend in zijn essentie en zijn omvang. Ik ben er vast van overtuigd dat misbruik in alle geledingen van de maatschappij voorkomt. Of het elders meer of minder voorkomt is niet relevant. Het misbruik door bv. sportleraars, psychotherapeuten, bankiers en ouders vlakt het misbruik van de Kerk niet uit. De Kerk moet zich er niet achter verstoppen. Juist doordat zijn commissie binnen de sfeer van de Kerk opereert, riskeert Peter Adriaenssens de indruk te wekken het misbruik in de Kerk te willen bagatelliseren door het met andere vormen van misbruik te vergelijken. Ex-misdienaar.


41

Niet met de ogen toe. Volgens Deetman, de man van de kerkelijke commissie in Nederland, mogen we misbruik niet zien met de ogen van nu, maar met de ogen van toen. Bert Smeets, de man van Mea Culpa in Nederland vroeg mij daar een stuxke over te schrijven, dat op zijn site terecht kwam. voor Bert Smeets en zijn groep in Nederland, zie: http://members.home.nl/loveandthegoldfish/MEACULPA/dossiers.html HTU

UT

http://www.bertsmeets.nl/ HTU

UT

Wie een misdaad begaat en de bestraffing lang kan uitstellen, kan de geschiedenis automatisch als verzachtende omstandigheid gebruiken. Dat geldt bv. voor de SS-er die een kampbeul werd en na de oorlog een voorbeeldig postbeambte, die daarna nu en dan zijn vrouw afranselde en nu, hoogbejaard, de rechter om genade smeekt, alhoewel zijn ogen een ander verhaal vertellen. De vraag is of dat ook geldt voor een instituut dat ons al eeuwen wijs maakt dat zijn wetten niet veranderen, omdat ze van Hierboven komen en in Hierboven is geen nu of morgen of gisteren. In Hierboven is het altijd altijd. In de eeuwen der eeuwen. Amen. Toen in 1957 een pater, als Introitus, met zijn hand in mijn jongensbroekje foefelde, onder het flemend fluisteren van lieve woordjes, moest het zesde en negende gebod dan nog ontdekt worden? Waren er in 1953 nog witte plekken op de twee stenen tafelen? Heeft de Hemel alle versies van de 10 geboden op een stille nacht naar de hoofdzetel terug geroepen om ze door legioenen engelen van een supplementje te voorzien?. Zouden het dan niet het negende en het tiende gebod geweest zijn? Hebben de nonnen die in Brussel, onder het zingen van gewijde liederen de tieten in de Playboy van een zwart bandje voorzagen, dat over de molensteen in alle bijbels ter wereld bijgevoegd? Net zoals voor het bestaan van God en de rechtmatigheid van de Vatikaanse aanspraken op moreel gezag, zijn er weinig bewijzen voor deze operaties, maar een goede film zit er wel in natuurlijk. Angels op witte Harley’s schieten door de nacht van de ene dorpskerk naar de andere, breken spoorloos in langs de sacristie, updaten de Bijbel en nemen bij het weggaan nog een kratje miswijn mee. Sinterklaas doet de huisbijbels natuurlijk, hij heeft de nodige techniek en vakkennis in huis. Ik durf de vraag bijna niet stellen, want er gaapt een donkere afgrond achter. Waarom zagen de ogen van toen het niet? Waarom zien de ogen van nu het wel? En waarom wil Deetman de ogen die het wel zien onbevoegd verklaren? Als aan de eenvoudige regels van Hierboven iets is veranderd, dan kunnen we die boetiek beter meteen sluiten natuurlijk. Wie heeft er nu behoefte aan een moreel kompas dat het verschil niet kent tussen half zeven en half twaalf? En een Monseigneur die aan het zesde gebod toevoegt: Doe nooit wat onkuisheid is, maar als het zaad er niet uit komt, is het geen zonde, heeft de schijn van eeuwigdurend moreel gezag niet


42

mee, maar is eerder een morele doe-het-zelver, bezig met een reparatio pro domo, zonder veel profetisch vuur. Was het in de ogen van toen minder laakbaar? Is het daarom dat wij het nu pas zien? Zijn wij veranderd en hebben we pas in 2009 ontdekt wat er aangericht is? Wat was er mis met een paar eenvoudige regels, zoals het zesde en negende gebod en “gij zult niet liegen”. De molenstenen en de “minste der mijnen” was dat toen te hoog gegrepen voor dwangcelibatairen die jaren theologie hadden gestudeerd? Wisten de professoren theologie niet dat er een simpele vuistregel was: “Doe nooit wat je zou laten als de ouders er bij stonden”? Zij zagen het niet omdat er nog iets veel ergers aan de hand was: ze dachten dat zij dat mochten. Misdienaars die op hun eentje masturbeerden, dat was fout natuurlijk en je ging ervan naar de hel en het was slecht voor je ruggemerg, maar een hijgende pater in de nek van een menneke van elf jaar, dat was pas canoniek. Maar niet pluis natuurlijk. Toen niet. Vandaag niet. Morgen niet. Altijd niet. Nooit. Amen Achter de vraag gaapt de donkere afgrond van het moreel failliet van een giganteske instelling die dacht dat ze nog de macht had om de doofpot dicht te houden om het Instituut te beschermen, nadat ze het Woord al lang achter zich had gelaten. Daardoor, niet door het aberrante gedrag van de onvermijdelijke pedocriminelen in haar rangen, heeft ze zelf haar sociaal kapitaal vernield. En in de diepte van die afgrond wacht de vraag: waarom hebben wij zo lang gezwegen? Ogen van toen zagen niets en daarom zijn ze in deze niet zo geschikt als historische bron. Men moet de excuses van toen niet opnieuw gebruiken. Das haben wir nicht gewusst is ook niet zo lang meegegaan als sommige Duitsers dat wilden. De tweede Reformatie, die van de boze misdienaars en de meisjes van de Eucharistische Kruistocht treft de Kerk omdat ze het Woord heeft verstikt onder goud, macht en hebzucht. Dat zal Deetman als protestant wel begrijpen: onze ogen zagen het niet omdat ze door wierook en paarse shows toegeslibd waren en we morele oordelen overgelaten hadden aan de Kerk en die Kerk bestond uit legioenen ja- want anders zwaait er wat- knikkers en uit duizend bisschoppen die hun geweten hadden ingeruild voor een ontvangertje van radio Vaticano en kardinalen die met hun oordeelsvermogen van een blinde mier niet eens inzagen, met de ogen van toen, dat de 30 zilverlingen van Judas de voorafbeelding waren van de geschenkmanden (minimaal 10.000 US$) van de Z.E.H. Marcial Maciel, sexmaniak, kinderverkrachter (ook zijn eigen kinderen), oplichter, dief, charismatisch priester van de preconciliaire stempel en buddy van de heer Woytilla. De tweede Contra-Reformatie kondigt zich al aan. Jonge, gladgeschoren pastoorkes met fijne ambitieuze brilletjes, sluipen terug de parochies binnen. Duistere bewegingen planten zich voort binnen de universiteiten. Williamson was een oefening in negationisme en leugen. Het godsdienstonderwijs moet “terug naar de bron” de clerus keert opnieuw de rug naar de schapen. Duizend gelovigen geven in Scherpenheuvel de clerus de absolutie zonder belijdenis. De geschiedenis wordt weer vervalst. Laat ons a.u.b. met de ogen van nu kijken naar wat de ogen van toen niet zagen. Anders staan ze er straks weer, met hun walmende wierookvaten, vliegende bedevaartbanieren en foefelende paters, die het weer niet zien. stuxkesSandemanV05b-1

43

Als ik Deetman was, ik kocht een bril van nu. Dan zou ik aan de Kerk melden: “Eerwaarde Heren, (want de dames staan aan de koffie), het enige wat veranderd is, is dat de helft van de Nederlandse bevolking niet meer als een kudde dwaze schapen achter uw banieren loopt. Ze zien nu wat ze toen niet zagen, daarom zijn ze uit de stal vertrokken. Maar eerst willen ze die nu uitgemest zien. Niet de morele regels zijn vervallen of gewijzigd, uw voos gezag is om zeep ” Zo leert een Nederlander nog eens wat Vlaams ook, het is al erg genoeg gesteld met de talenkennis in het Hoge Noorden. Amen


44

Glaspapier.

PREEK VAN DE WEEK 17 05 2010 In Ierland heeft de Kerk stukken uit de diocesane archieven ondergebracht op de nuntiatuur van de Heilige Stoel (voor autochtone vrijzinnigen: de ambassade van de paus ). Wegens de diplomatieke onschendbaarheid van de nuntiatuur konden documenten die daar lagen niet opgeëist worden. Dit in het land waar de Kerk totnogtoe het meeste “toegevingen” heeft gedaan. In Nederland is onmiddellijk na de bekendmaking dat de Kerk volledig zou meewerken aan de commissie Deetman, de discussie gestart of opening van alle archieven ook de archieven van de ordes betrof. Als we er van uitgaan dat de Kerk minstens twintig jaar heeft gehad om haar archieven (die gecodeerd zijn en waarvan een gedeelte niet toegankelijk is voor buitenstaanders) uit te mesten of in veiligheid te brengen, dan moeten we niet veel belang hechten aan de “toegeving” van de Kerk om de commissie Deetman toegang te verlenen. De Kerk heeft nog meer “toegevingen” in petto dan getallen tussen 0,999999 en 1. 1 FP

PF

Glaspapier. DS 13 feb 2010 Het is onjuist om Ratzinger te koppelen aan het nazisme. Hij is zeer jong bij de Hitlerjugend gegaan, omdat hij anders niet verder mocht studeren. Zijn vader, een lagere ambtenaar, is door de nazi's meerdere malen van zijn standplaats weg gepest omdat hij stug de katholieke partij (die uiteindelijk de weg voor Hitler mede heeft geëffend) bleef aanhangen. Ratzinger was op het einde van de oorlog gestationneerd bij een afdeling luchtafweer bij BMW in Munchen en moet daar de mishandelingen van tewerkgestelde Häftlinge hebben gezien, of erover uit eerste hand hebben vernomen. Hij heeft zich daar nooit over uitgesproken, zover ik weet. Als iemand daar een bron over heeft, graag. Algemeen: het is onnodig om over de geschiedenis van het Vatikaan onwaarheden te verspreiden, de waarheid is al erg genoeg.

P

1 P

Het opschonen van de archieven wordt gedaan door dezelfde nonnen die indertijd de tepels van de Playmates met viltstiften bestreden.


45

Glaspapier Rik Torfs schuift weer eens uit. De mensen die Vangheluwe de grofste dingen toewensen krijgen een lesje in burgermanszin van Rik Torfs, het geweten van de quizwereld. Hij vergelijkt de critici van Monseigneur Toffe Peer Van Gheluwe met de menigte die het lijk van Mussolini en zijn maitresse schonden. Mijn reactie in De Standaard 290410: “Dat Monseigneur Vangheluwe nu over de tong rijdt zonder degelijk proces is niet juist. Dat er geen proces zal zijn, dat de Kerk nog altijd aan schadebeperking doet, dat de levende slachtoffers nooit recht zal worden gedaan, dat er in Vlaanderen honderden mensen overleden zijn die HET nooit aan hun partner of kinderen hebben kunnen/durven vertellen, is dat ook. En al het genuanceer, het gepezeweef, het mierenneuken en muggeziften, de canonieke dubbelzinnigheden, het wijzen op heilige rechtsprincipes, het overleven van de rechtstaat, het vrijwaren van de rechten van de verdediging, de associatie met het geschonden lijk van een dictator (door God gezonden dixit Pius XI) zal daar geen druppel wijwater aan veranderen. Dat een ruw gebekte op een blog roept "Hang hem op", of "Kruisig hem" wegens gebrek aan nuanceervermogen is niet goed te praten. Daarom roep ik nu naar Torfs: "Koop u een bril!" Of schend ik nu canon 1299 over zwart geld?” Glaspapier De Paus doet en zegt wat God hem opdraagt. Is God een demokraat? XXXXX


46

Reactie op De geheime archieven van de Kerk (Humo 3636) Het gevaar dat de kerkelijke archieven momenteel bewerkt worden is reëel. In een verklaring afgelegd voor een rechtbank in Milwaukee in 1993 heeft de toenmalige aartsbisschop van Milwaukee, R. Weakland toegegeven dat hij regelmatig rapporten over seksueel machtsmisbruik vernietigde. In een ander geval bleken de originelen van kardinaal Ratzinger gericht aan het bisdom uit een dossier over misbruik te zijn verdwenen. De copies van de brieven van de bisschop aan de paus zaten er nog wel in. De Kerk heeft in de VS en in Ierland lange procedures gevoerd om documenten achter te houden. De Broeders van Liefde in Ierland bv. hebben de overdracht van documenten een jaar lang afgeblokt. Het staat boven alle twijfel dat in de Belgische bisschoppelijke archieven gegevens te vinden zijn van misbruik van minderjarigen. Hoogstwaarschijnlijk zijn daar aanwijzingen bij over feiten die nog niet verjaard zijn. De leden van de commissie Adriaenssens kennen de namen van daders en andere details. Die kennis kan leiden tot de verleiding om wijzigingen in de archieven aan te brengen. Ik zeg niet dat het effectief gebeurt, maar in een echt onafhankelijk onderzoek zou deze verstrengeling van belangen niet toegelaten mogen zijn. Leden van de kerkelijke rechtbanken werken trouwens bij de commissie Adriaenssens. Er zijn minstens al twee gevallen bekend van ondergeschikten die de kogel hebben opgevangen voor kerkelijke leiders: Thomas T. Brundage in Milwaukee en Gruber in München-Freising. De Kerk is de enige die inzage en toezicht heeft tot de geheime archieven, zowel van bisdommen als van ordes. Mij is geen enkel geval bekend waar de Kerk dossiers over misbruikers uit de archieven vrijwillig toegankelijk heeft gemaakt voor wetenschappers of gerechtelijke instanties. Het misbruikschandaal in de Kerk roept nu al twintig jaar verontwaardiging op bij het publiek. De Kerk heeft ruim de tijd gehad om haar archieven te manipuleren. De slachtoffers van het misbruik hebben nu al reden om de volledigheid en de juistheid van die archieven in twijfel te trekken. Het Belgisch gerecht mag niet langer wachten. Zoniet verleent het misschien zijn medewerking aan een operatie die rechtsbedeling hindert.


47

Glaspapier. StemadviesKop in kas en stoempen dus". (Marianne Thyssen, voorzitter CV&P ) "Het is niet steeds makkelijk om de stem van de jeugd te laten horen", zo stelt eerste opvolger op de Senaatslijst van de CV&P, Sagehomme vast. Stem Roger Vangheluwe, belast met Jeugzaken voor de CV&P

Glaspapier. Gelukkig verneem ik dat het biermerk van de paarse pedoprins der Heilige Kerk,, “De Pilaarbijter” zal blijven bestaan. Ook de paus wens ik, bij zijn verjaardag, een zeer lang leven toe. Zelden heeft een paus zoveel gedaan voor de amateur kerkhistorici. Het langste pontificaat was dat van Pio ”il pedofilo nono”. Als Ratzinger het record van P9 wil kloppen, zal hij moeten meegaan tot in 2037. Veel worteltjes eten, als ik een suggestie mag doen, dat is ook goed voor het geheugen.(47 dagen aflaat). Ik denk dat ik hier plots een ingeving krijg van de Heilige Geest. De kerk roept nu de burgerlijke wetten in om zich achter de verjaring naar burgerlijk en kerkelijk recht te verschuilen. Betekent dit dat Jezus op het kruis is gestorven omwille van alle niet-verjaarde zonden? Dank u wel Heilige! (69 dagen aflaat) Het Vaticaan herhaalt nog eens het standpunt dat ze schoon schip willen maken. Dat betekent dat er nog niet één voorbeeld is van een geval dat de Kerk heeft naar buiten gebracht zonder druk van buiten. III PN, III AVM, III GPFS Ondanks de helse stormen op de Brugse Reien is mijn bootje niet vergaan. Ik ben er zelfs in geslaagd een aantal links naar oudere artikelen in te lassen. Ik zal vanaf nu soms een beetje uitleg geven voor de autochtone vrijzinnigen. De stilte die zij aan de dag leggen is misschien te verklaren door hun onkunde over veel christelijke mysteries (mysterie: iets als het democratisch centralisme bij de communisten, iedereen spreekt erover, niemand verstaat het en niemand heeft het ooit gezien) Voor de autochtone vrijzinnigen is het begrip aflaat allicht niet erg duidelijk Daarom:.Wie dood gaat komt in de hemel, het vagevuur of de hel. Dat hangt af van de mop die je aan Sint Pieter ( een soort Sinterklaas met veel plekken op zijn tabbaard) vertelt als je aan de poort van de Hemel komt. Het vagevuur is een plaats achter de wolken en lijkt een beetje op de wachtzaal van het station van Tumangang op de Trans Mantsjoerije spoorweg, putje winter en de verwarming is kapot, of hartje zomer en de verwarming kan niet afgezet worden.Alle banken zijn bezet met zatte Russen en ongewassen geiten. De zielen (iets als Sus stuxkesSandemanV05b-1

48

Antigoon) van de overleden gelovigen moeten hier soms duizenden miljarden miljoenen jaren wachten vóór ze naar de hemel (niet veel beter, en er zitten veel heilige pedopastoors) mogen. Als ze een aflaat hebben (een soort dienstencheque) mogen ze een aantal dagen vroeger naar de n emel. R

R

Men verwarre het vagevuur niet met het voorgeborchte (een prachtige naam voor een nieuw café). Het voorgeborchte is een ruimte waar mensen die niet op tijd waren voor hun eigen doopsel, na hun dood op niets moeten wachten. Dat is commercieel niet zo interessant, want vraag en aanbod ontbreken volledig in deze situatie. Daarom kan in sommige omstandigheden, die eindeloos varieren, maar altijd pecuniën inhouden, een overgangsticket van het voorgeborchte naar de hemel worden aangeschaft. De purperlingen begingen hier een zware marketing fout: de klare lijn, the clear message, ontbrak volkomen. Na aanvankelijk succes van een paar eeuwen (opbrengst wordt geschat op ruim 783 miljard euro aan de huidige koopkracht, kwam de klad in het verhaal. De belangstelling voor de ticketten nam af, er waren niet genoeg nonnen meer om aan de postzegels te likken om de ticketten te versturen en JP2 schafte het voorgeborchte af. Korte tijd daarna kwam de boodschap dat het nooit bestaan had. Op mijn talloze verzoeken bij de Buitengewone Afdeling van de Dicasterie van het Patrimonium van de Heilige Stoel, om na te gaan of het nu te huur of te koop staat, heb ik nog steeds geen antwoord gekregen. Nooit zal ik vergeten hoe ik, in het zevende studiejaar meeliep in een begrafenis van een pasgeboren kind, dat ongedoopt was gebleven. Ik zie de vader nog van de trap komen, huilend, met het kleine witte kistje in zijn armen. Het babytje werd zonder priester begraven op een uithoek van het kerkhof, op ongewijde grond. Iedereen die naar de kerk ging kwam daar langs. Op het grafje stond een porseleinen duif. De vader had een belangrijke regel uit de catechismus vergeten: In geval van nood mag en moet iedereen dopen. Dat werd ons in de weken volgend op de begafenis ingepeperd. Meer endoctrinatie moet dat niet zijn zeker?


49

Hans Geybels Antwerpen, 17 jun 2010 Geachte Heer Geybels, Onlangs las ik uw artikel in de Standaard van 110610 over de Kerk en feiten. Ik ben “ervaringsdeskundige” i.v.m. misbruik binnen meerdere pastorale relaties. Geen paniek, mijn relaties zijn verjaard. Ik kan met de strekking, de inhoud en de wollige redeneertrant van uw artikel niet akkoord gaan. Daarom reageerde ik per e-mail. Spijtig genoeg heeft de Standaard de onzedige gewoonte aangenomen de mogelijkheid tot reageren te beperken. Daarom stuur ik u mijn reaktie, die door de Standaard niet werd weerhouden, per slakkenpost. Eigenlijk wou ik, na de weigering van De Standaard, gewoon een klein begeleidend briefje schrijven. “Mijnheer Geybels, Hierbij vindt u mijn schrijven aan De Standaard n.a.v. uw artikel van 1106 ll”. Maar ziet: de geest is in mij gevaren. Omdat er teveel nog moeten zwijgen en er veel te veel hebben gezwegen en het mee hebben genomen in hun graf, kan ik niet zwijgen. Het is niet eenvoudig voor mij, mijnheer Geybels, om mij bij theologie iets voor te stellen. Ik vind mensen die het over god hebben vaak fantasten. Ik geloof dat men zo weinig mogelijk dient te geloven. En ik geloof dat ik respect moet hebben voor mensen, maar niet voor ideeën, zeker niet als ze voorrang vragen zonder bewijzen te leveren. Ik geloof dat ideeën die de belofte inhouden om meer geluk voor meer mensen te brengen, goede ideeën zijn en andersom zijn het slechte ideeën. Meer geloof ik niet, geloof ik. En toch, vandaag heb ik weer een aantal “fantasten” ontmoet. Daar waren twee vrouwen en een man bij, die voor het eerst kwamen. Iemand had haar moeder meegebracht, en er was een stel dat voor het eerst kwam. De moeder, die zich nog steeds ongemakkelijk voelt (iets waar de dader geen last van had) omdat zij de verhalen van haar dochter heeft genegeerd, voelde zich eerst duidelijk niet op haar gemak. Ik heb haar bedankt voor haar komst. Ik heb van haar geleerd dat de nog levende ouders van de “fantasten” ook naar onze kleine bijeenkomsten moeten komen in het vervolg, al was het maar om er gewoon te zijn en andere ouders te vertegenwoordigen. Ook het stel had het moeilijk. Ze zullen altijd welkom zijn bij ons. Nog een bijeenkomst of twee en ze gaan meedoen alsof ze er altijd geweest zijn, denk ik. Als de daders al lang hun slachtoffer zijn vergeten, of in het inferno hun gepaste straf ondergaan, spoken ze nog steeds in de slaapkamers van de slachtoffers. Dat hoorde ik van een vrouw op een bijeenkomst van fantasten in Utrecht. Ik mag hier toch ook wel vermelden dat die nieuwe overlevers allemaal zeer trouwe parochianen zijn geweest, steunpilaren van het Katholiek Onderwijs en priesters in vertrouwen hadden genomen?


50

Het eerste slachtoffer van de paters friemelaars is het kind zelf. Het tweede slachtoffer is steevast de relatie tussen het kind en zijn ouders. Het derde slachtoffer is vaak de relatie tussen de partners. Wat zegt de pastoraaltheologie daarover? De laatste tijd zeggen mensen mij dat ik het goed kan zeggen, mijnheer Geybels. Maar ik slaag er maar niet in om u en mezelf uit te leggen dat ik bijna van mijn mini- geloof aan het vallen ben. Ik maak dingen mee die volgens de rationalist die ik ben/was niet mogelijk zijn. Als slachtoffers elkaar ontmoeten, ontstaat er namelijk een energie die we allemaal voelen, bij iedere ontmoeting. Het is niet blij, het is eerder treurig, maar toch positief en het houdt bijna niet op. Mensen die tientallen jaren die viespoterij met zich hebben meegedragen, (h)erkennen elkaar. Ze hebben dezelfde kruisweg gelopen. Eerste statie: het misbruik. Tweede statie: de woestijn van leugen en ontkenning waar ze door de Kerk veertig jaar en meer zijn doorgejaagd. De derde statie: het hautaine getreiter van Ratzinger die van niets wist, maar het wel wist, die zich verontschuldigt, maar net niet genoeg, die nu vergiffenis vraagt, maar zijn catechismus niet kent, die met een gespleten tong spreekt, die het deksel op de doofpot houdt op plaatsen waar nog niemand heeft gesproken, die bang is voor de duiten, terwijl hij onlangs een priesterorde met 33 miljard US Dollar aan bezittingen heeft aan de haak geslagen, en die bovenal denkt dat een berouwshow met 15.000 figuranten de wereld zal overtuigen. Hoe witgekalkt kan iets zijn, mijnheer Geybels? U denkt toch niet dat 15.000 priesters genoeg zullen zijn om de tempel uit te kuisen? Loopt u de laatste staties trouwens zelf maar. Terug naar de bepotelde kinderen. Ze zijn begonnen aan hun reis van slachtoffer tot overlever. Ze zullen nooit meer “heel” zijn. Psychopaten zijn niet te genezen, maar hun slachtoffers ook niet. Psychopaten weten dat niet, de slachtoffers wel. Ze hebben jaren alleen gerechtigheid gevraagd. Ze zijn van Pontius naar Pilatus gestuurd. Er was geen plaats voor hen in de bisschoppelijke paleizen als ze kwamen aankloppen. Sommigen hebben geld gekregen van de mijters, maar voelen zich nog steeds bepoteld. Nu heb ik toch wel een mirakel meegemaakt, mijnheer Geybels. Dat leger van bepotelde, gekwetste en vernederde kinderen krabbelt recht. Jaren hebben ze gewacht op een teken uit Rome. De meesten wilden niet meer dan erkenning. Hoe moeilijk zou dat nu geweest zijn voor de heer Woytila om, in 1978, te zeggen dat hij echt spijt had? Hij was toch acteur geweest? Zelfs ik had hem misschien nog geloofd. Dan was al dit gedoe niet nodig geweest en had ik nu over de Spaanse Inquisitie kunnen lezen, of de eendjes gaan voeren in het park. De Kerk heeft de slachtoffers gebracht naar wat, volgens sommigen, haar eigen Waterloo kan worden. Zo optimistisch ben ik niet mijnheer Geybels. De Kerk heeft wel ergere watertjes doorzwommen. Maar hier en nu gaan de slachtoffers het zelf doen, mijnheer Geybels. Ze gaan naar buiten komen en elkaar helpen om overlevers te worden. Ze verwachten geen excuses meer, het Vatikaan is onder zijn toegestane morele limiet gezakt. Gaat a.u.b ergens anders spelen met uw 15.000 figuranten. Verhuur ze maar aan de volgende productie van The Lord of the Rings, in een film over de heilige rode slippers, of “De paarse wolf en de zeven misdienaars”. We gaan het zelf doen en we slaan ons op het voorhoofd, dat we daar niet eerder op zijn gekomen. Uit het geneuzel en getreuzel van de paarse top, komen de overlevers te voorschijn. We zijn niet meer te imponeren met canonieke truken, paarse jurken, pauselijke tranen en verjaarstermijnen. We weten nu wie we stuxkesSandemanV05b-1

51

geholpen hebben door zolang te zwijgen. Zij die gesproken hebben, ondanks de schaamte, hebben al gewonnen. De rest zal nog komen. Want zij hebben ontdekt dat zwijgen hun gezondheid schaadt. Mijnheer Geybels: Hierbij vindt u mijn schrijven aan De Standaard n.a.v...... Maar dat wist u al. Ik hoop dat u de rest ook vat, ondanks uw theologie.


52

ES WAR DER ZEITGEIST Een stuxke over het kindeke Jezus. De Heer Geybels (Standaard van 1106) vraagt feiten van diegene die de Kerk wil kapotmaken. Dat is een boude uitspraak voor een woordvoerder van een instelling die nooit heeft uitgeblonken in het correct weergeven van feiten, noch in het leveren van argumenten voor haar meest fundamentele stellingen, maar wel naar feiten en bewijzen vraagt als een bewering haar niet zint. Hier zijn een paar feiten die mijnheer Geybels gemakkelijk kan nagaan. De Katholieke Kerk stond bij geen enkele mijlpaal in de ontwikkeling van de mensenrechten aan de juiste kant. Vrijheid van gedachte en woord, van godsdienst, van pers en van vereniging, gelijkberechtiging van vrouwen en homo’s, algemeen stemrecht, strijd tegen de slavernij, kinderrechten: altijd stond de Kerk aan de foute kant. Danneels was minstens op de hoogte van een aantal zaken. In 1998 is hij opgeroepen als getuige in een zaak van misbruik. Hij kreeg zelfs een speciale stoel als getuige. Is hij daarna naar huis gereden, briesend van het heilig vuur en met het vaste voornemen om het kwaad met wortel en tak uit te roeien en de Kerk het voordeel van de zelfreiniging te gunnen? Ik vrees van niet, er zijn in ieder geval weinig feiten die deze stelling steunen. Net zoals de meeste prelaten dacht Danneels dat de Rooms Katholieke Titanic nooit zou ondergaan. Meer nog, de dader in de bewuste zaak had reeds in 1970 zijn overste om hulp en therapie gevraagd. Daar is geen gehoor aan gegeven, maar het moet wel ergens in een gewoon of geheim archief van de Kerk terug te vinden zijn. Godfried van Kanegem wist er van, maar hij heeft nooit de moed of de visie gehad om iets te doen. De Kerk heeft maandenlang, zonder enig bewijs of feiten aan te dragen, een hele rist schuldigen aangewezen voor het schandaal. Er was een komplot tegen de Kerk. De homo’s, de vrijmetselaars, de Joden, de pers in het algemeen en de New Yorks- joodse New York Times in het bijzonder, de slachtoffers zelf, de morele krisis, roddel, de sexuele revolutie, porno, de Ieren en last, but zeker niet least: de duivel herself, allemaal zijn ze de revue gepasseerd. Alleen de smurfen ontbreken nog. Die lijst van beschuldigingen heeft twee gemeenschappelijke kenmerken: de Kerk wordt erdoor vrijgepleit en er zijn nooit bewijzen geleverd. Na de clowneske vertoning van de heer Tarcisio Bertone in Mexico (“het zijn de homo’s en ik heb daar documenten van”) scheen de Kerk het geweer van schouder te veranderen en kwamen de boeteshows. Er werden tranen geplengd en kruiswegen gehouden en de heer Ratzinger schoof een paar millimeter naar een schuldbekentenis. Maar zie: er is een nieuwe kandidaat-schuldige: der gute alte Zeitgeist. Dat Vangheluwe daar niet eerder op gekomen is! “Dertig, veertig jaar geleden was pedofilie een enorm taboe. Het gebeurde bij wijze van spreken niet, terwijl iedereen wist dat het wél gebeurde” zegt de heer Geybels. Maar weer geeft hij geen feiten. Hier komen er weer een paar.


53

De Kerk heeft zich vaak verzet tegen de “tijdgeest”, vooral tegen de tijdspoken die zich tegen haar keerden. De Reformatie, de Verlichting en de Franse Revolutie werden te vuur en te zwaard bestreden omdat ze het product waren van een decadente tijdgeest. De Kerk beschikt dus over de nodige criteria om de kenmerken van de tijdgeest af te strepen tegen de tien geboden. Rest de vraag of in de periode 1950 – 2010 het zesde en negende gebod tijdelijk waren gesuspendeerd om het aantal priesters op peil te houden. We kunnen het eens aan CV&P-er late roeping de heer Torfs vragen, maar ik denk dat ik het antwoord weet. Men moet heden en verleden niet door elkaar haspelen als het om een gewetensonderzoek gaat, aldus de heer Geybels. Dat is een aardige opsteker voor de laatste overlevende SS-er en voor die duizend cafébazen uit het Gentse die al tientallen jaren zwart bier schenken. Het was de tijdgeest, mijnheer de juge. De heer Geybels kan misschien eens informeren bij een oudere collega naar wat de biechtelingen te horen kregen als ze moesten melden “dat ze zichzelf hadden aangeraakt”. Eén van de clichés was dat zij het kindeke Jezus veel verdriet hadden aangedaan. En als ik dat even later probeerde te rijmen aan het gefriemel van de biechtvader, dan had ik de tijdgeest maar moeten raadplegen zeker? Op mijn eentje masturberen was zonde, maar de eerwaarde heer friemelaar mocht zijn gang gaan, ja de tijdgeest, mijn zoon, en zal ik eens voelen of je al een roeping hebt? Wir haben es nicht gewusst. Dat is de stelling van de heer Geybels. Wij hadden geen ogen om het te zien en geen mond om te spreken. Nochtans, en daar zijn veel feiten over te vinden, er loopt een lijn van aanklachten door de periode van 1950 tot nu. In Canada, Australië, de VS, Ierland, België en zowat overal waar priesters zich met onderwijs onledig hielden, zijn er dappere slachtoffers, ouders, politiemensen, getuigen en priesters geweest die zich niet met de tijdgeest camoefleerden, maar wezen op het zesde en negende gebod, de molensteen en de minsten der mijnen. Let op, want nu ga ik even speculeren. Als de Kerk het morele kompas, waarover ze beweert te beschikken, niet meer kan zien omdat het kompas is aangedampt door de walmen van de tijdgeest, waarom hebben we de Kerk dan nog nodig als exclusief agent van de schepper van hemel en aarde? Ik maak de Kerk niet kapot, mijnheer Geybels, ze doet zelf haar gezegende best. De Kerk heeft tot midden de jaren tachtig de tijd gehad om zonder al te veel prestigeverlies een streep te trekken, haar archieven te openen, berouw te tonen en vergiffenis te vragen. Als Jezus op zijn eentje de plaatselijke middenstand de tempel kon uitborstelen, moet dat toch een kleintje geweest zijn voor de Curie met haar ruim zestig dicasteries, om samen met de Zwitserse Garde, de Jezuieten en de duiveluitdrijvers een gewijde schoonmaak te organizeren en de pedopastoors, die het wel konden halen tegen kinderen, maar meestal slappe lafaards waren, naar West Vleteren te sturen? Voor de naoorlogse Duitsers was “wir haben es nicht gewusst” een eerste verdedigingslinie, snel opgetrokken uit schaamte en het besef dat ze het natuurlijk wel wisten, maar het niet wilden of konden plaatsen. Daar had Hitler und sein Zeitgeist wel voor gezorgd, gesteund door de Duitse bisschoppen. Het heeft tot 1970 geduurd voor Willy Brandt niet alleen een krans neerlegde, maar onvoorzien en zwijgend op de knieën ging zitten, vooraleer de wereld de Duitsers begon te vergeven. De Kerk, stuxkesSandemanV05b-1

54

Wijngaard des Heren, Huis van God en Bruid van Christus, worstelt nog steeds met haar eerste verdedigingslinie. Nicht gewusst, het zijn de anderen geweest, want wij zijn morele Uebermenschen, wij maken geen fouten. Erger nog, het lijkt erop dat de Kerk in mei in Rome een egelstelling heeft ontworpen. De slachtoffers worden opnieuw beschuldigd. Het zijn ‘fantasten’ die geen bewijzen leveren. Wat had ik moeten doen mijnheer Geybels? Een DNA-staal vragen aan de dader? Bijna geen enkel slachtoffer kan bewijzen leveren. En de weinigen die dat wel deden en op de kerkelijke rechtbank hebben vertrouwd, houden hun hart vast als ze denken aan de kerkelijke archieven waar hun dossier nog zou moeten liggen. Overigens, van die ‘fantasten’ levert u bijzonder weinig feiten of bewijzen, dat zal u toch niet ontgaan zijn? Feiten ontbreken ook bij uw bewering over openheid en een commissie die rigoureus werkt. Feit is, mijnheer Geybels, dat openheid wel met de lippen wordt beleden, maar in het echte leven is de Kerk nog nergens overgegaan tot een degelijk gewetensonderzoek. Zij heeft nog steeds geen volledige belijdenis afgelegd ,of aan boete en restitutie gedaan om eventueel vergiffenis te krijgen. U weet toch wel dat het niet aan de dader is om het moment van de vergiffenis te bepalen, maar aan het slachtoffer. Vraagt u het anders maar eens aan Notker Wolf; generaal overste van de Benediktijnen en lid van een rock and roll band. Dat laatste is ook een feit. Sla de Mechelse Catechismus er maar op na over de biecht en vergiffenis. De vragen over de wraakroepende zonden (223-224) zijn voor het zesde leerjaar. En deze herinnert u zich ook allicht: 4 421. Wat moet degene doen, die bij het biechten vrijwillig een doodzonde heeft verzwegen? Degene die bij het biechten vrijwillig een doodzonde heeft verzwegen, moet zich beschuldigen van heiligschennis en van al de andere doodzonden die hij sedert zijn laatste goede biecht heeft bedreven. Openheid betekent dat de Kerk zelf de archieven opent en overal (ook in Polen!) de daders, medeplichtigen en iedereen die ervan weet, tot spreken dwingt. Als men vroeger de slachtoffers tot zwijgen kon dwingen op straffe van excommunicatie, moet het toch ook mogelijk zijn om, mutate mutante, de daders met dezelfde straf om de oren te slaan als ze volharden in de boosheid? En van een rigoureus werkende commissie weet ik alleen dat ze voor een dubbeltje op de eerste rij wil zitten en zichzelf onafhankelijk noemt, maar de paus het laatste woord geeft. De commissie heeft geen budget, zij werkt met kerkelijke vrijwilligers en communiceert via een gebrekkig antwoordapparaat en een site die de geest heeft gegeven. Ik noem dat rigoureus stoethaspelen. Weet u wat mij echt begint te bezwaren, mijnheer Geybels? Niet het gepezeweef, het gedraal en de kontendraaierij van de Kerk, of het verschil tussen haar woorden en haar daden, of de krokodillentranen die geplengd worden zonder geldige biecht. Wat aan mijn ziel vreet is dat er vandaag nog steeds zoveel mensen zijn, die het pas nu aan hun kinderen of hun partner durven vertellen. Oude mensen die het op een familiefeest aan hun kinderen vertellen, omdat ze de morele vaandelvlucht van de Kerk niet meer kunnen aanzien. Die mensen lopen niet naar uw rigoureuze commissie, daarvoor stuxkesSandemanV05b-1

55

hebben ze de Kerk te goed leren kennen. Zij komen terecht bij mensen die u fantasten noemt. En dan zijn daar natuurlijk nog de mensen die het nog steeds niet kunnen of durven vertellen, uit schrik voor de reactie van hun omgeving. Zij leven nu met de angst dat ze zich plots zullen verspreken of een verkeerde opmerking zullen maken. Ze weten dat ze geen bewijs hebben en voor fantasten zullen worden uitgemaakt. Dat heet bij de slachtoffers “de derde tsunami van het misbruik”. En denkt u nooit eens op een rustig moment aan die duizenden doden die tientallen jaren met die last hebben rondgelopen, zonder het aan iemand te kunnen vertellen? Ik denk daar wel aan en uw kerk heeft dat op haar geweten, tijdgeest of niet en ondanks verjaartermijnen. Ik laat het aan u om uit te maken wie hier de fantast is. U spreekt over openheid die alleen in uw perceptie leeft, u spreekt over een rigoureuze commissie die de slachtoffers belet te communiceren en nog steeds geen kik heeft gegeven over de meest rudimentaire statistische gegevens. U eist feiten, maar noemt zelf geen namen. U beschuldigt, maar staaft niet. U sneert naar de slachtoffers en beschadigt uw eigen Kerk. Ook dat is een feit. Gelukkig maar, heb ik daar geen last van.

Alex Deurinck, ex-misdienaar en ex-tijdelijk hulp-koster (dat geef ik nu voor het eerst toe)


56

De Zemeldoos. De mooie lentedag kleurde plots inktzwart. Een kind werd geschonden, bijna een jeugd lang, in het hart van onze Kerk. Verplicht tot zwijgen, zwijgen als vermoord, omwille van het beeld, het prestige, de schone schijn. De Kerk als witgekalkt graf. Die Kerk, die we niet kunnen opgeven omdat zij Hem aan ons heeft geschonken, onze diepste vriend, onze bestaansgrond en onze eindbestemming. De molensteen rond de hals sleurt ons nu allen samen de diepte in. Bovenstaande zemeltekst komt van Mia de Schamphelaere, die iets doet bij de CV&P. De lezers die mij kennen, weten dat ik een rustig oud mannetje ben. Maar als ik van iets de wubbe krijg dan zijn het dergelijke desinfecterende teksten, die van een etterende buikholtewonde een nagelbijtersaccidentje maken, dat zo met trantriot xii kan worden verholpen. De techniek van de zemeltekst is simpel. Veelvuldig gebruik van gebroken zinnen, hier en daar een ontbrekend werkwoord en nietszeggende stiltes die, door de techniek van de kleren van de keizer, betekenis krijgen. Er wordt met veel ernst voorgelezen en iedereen doet of hij teveel hardgekookte eieren heeft gegeten. DP

PD

Om te oefenen: Bezinningstekst, bid voor ons (5 sec. stilte) bezinkingstest Vrede (9 sec stilte in alle eeuwen der eeuwen (7 sec. stilte) verzinkingstekst, in onze harten(5 sec. stilte) verdwijntruc. puk en muk(7 sec. stilte) Scherpenheuvel! Ekla Vandenheuvel Amen. (uitzinderende stilte, buig naar het tabernakel en de kous is af) ziet u? geen ballen aan, het klinkt ongeveer 500 meter diep, maar je zou er nog niet eens over vallen! les twee:

Bezinningstekst voor de prinses Zagemeel van de christendemocratie. God, ik weet dat gij niet bestaat. Dat is een teken van uw wijsheid. Maar kunt gij niet eventjes, op de feestdag van de Moeder van uw Zoon xiii al is het maar voor een paar ogenblikken, bestaan? DP

Kunt gij dan niet eventjes alle purperen mijters in hun paars ondergoed zetten? en alle klokken op hun koppen laten vallen? Bim bam BOEM?


57

Kan de Heilige Duiver niet voor één keer het Vatikaan bombarderen? zodat ze moeten lopen met hun rokken in hun armen Hallelujah, Hallelujah Laat ze toch hun goud tot molenstenen smelten en balken in hun ogen Laat de kleinen tot hen komen en het laatste duwtje geven Laat ze op het water lopen (als ze kunnen) xiv DP

Heer, Wij danken u Meer moet dat niet zijn Verdwijnt u maar terug Ze misbruikten uw naam En zaten aan mijn gat.

Een zalige Mie Klimop! san deurinck, stichtend voorzitter van de VVvWVW xv DP


58

Mijnheer Landuyt, Het verheugt mij ten zeerste dat er plots terug sprake is van een parlementaire onderzoekscommissie. Zonder maar een greintje van de schuld van de Kerk te willen verwijderen, mag ik toch wel zeggen dat ik toch ook een staatsburger was, met alle recht op bescherming van staatswege, toen ik als 11 jarige bepoteld werd. Daar heb ik toen niet veel van gemerkt. Het volgende mag en kan niet buiten het bereik van een parlementaire commissie liggen: mondeling horen van slachtoffers, in publieke zitting, er zijn slachtoffers die beseffen waartoe hun zwijgen heeft geleid de schuldigheid van de Kerk als instituut, niet alleen in het geval van misbruik van kinderen, maar ook misbruik van geestelijken, ontduiking van de sociale wetgeving, onder dwang afstaan van kinderen, de handel in kinderen (bevalling onder X) enz. een diepgaande reflectie van de maatschappij over de rol en de betekenis van de Kerk in onze geschiedenis. Welke controlemechanismen hebben gefaald zodat dit misbruik zo lang en zo veelvuldig heeft kunnen gebeuren. Ik hoop dat de commissie zal aanbevelen, in het kader van het belgisch voorzitterschap van de EU om in lidstaten waar de Kerk nog steeds het deksel op de doofpot houdt (Polen bv.), ook daar onderzoek aan te bevelen. Dat in de geest van openheid die de Kerk met de mond belijdt, terwijl ze in de praktijk de zaak zo gesloten mogelijk houdt, als een kardinaalsgraf. Ik hecht hierbij een brief die ik vandaag schreef aan de heer Leman n.a.v. zijn bijdrage over het gerechtelijk ingrijpen in Mechelen. Ik zal u nu en dan wat nieuws over dit schandaal sturen. Als u geen berichten meer wil, stuur mij een mail met "Trop is teveel". U verliest wel al uw rechten op aflaten die aan het lezen zijn verbonden. Met vriendelijke groet, san deurinck 260610


59

Johan Leman Antwoord op Pedofilie in de kerk: Johan Leman in dewereldmorgen

hoe de impasse vermijden? van

zie: http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2010/07/08/pedofilie-de-kerk-hoe-de-impassevermijden U

Als Johan Leman denkt dat open communicatie vanwege de Kerk een conditio sine qua non is om de impasse te vermijden, dan zal het schaap vlug geschoren zijn, denk ik. Nog nooit en nergens heeft de Kerk over het misbruikschandaal open gecommuniceerd. Integendeel, ze blijft liegen en bedriegen. Prelaten, zoals oversten van congregaties liegen bij het leven over aantallen slachtoffers en daders in hun club. De Kerk probeert in landen waar “het”nog niet is begonnen (denk maar rustig aan Polen) de geest in de fles en het deksel op de doofpot te houden. Wie op het Poolse platteland nog maar KWAK (pools voor Zeer Eerwaarde Heer, blijft u aub uit mijn onderbroek) denkt, kan het al schudden. Dat klinkt misschien grappig maar de Polen die hierover anoniem werden geinterviewd in de New York Times, vreesden voor hun leven. Een beetje realiteitszin kan ook hier geen kwaad. Wie hoopt dat de Kerk in de volgende twintig eeuwen eerlijk zal communiceren, moet voor straf het verzamelde werk van Karlheinz Deschner (waaronder het monumentale 10-delige “Kriminalgeschichte des Christentums”, dat ik al jaren tevergeefs aan Sinterklaas vraag) in het net overschrijven. Ik vind het “unheimisch” dat iemand nog open communicatie verwacht van een instituut dat communicatie als een zonde tegen de geest beschouwt. Wereldwijd zijn er slechts een handvol priesters, nochtans de vertegenwoordigers van de man die de middenstanders de tempel uitranselde en pedopastoors met een molensteen bedacht, die hebben gesproken. Ze zijn allen, zonder uitzondering, bedreigd, lastig gevallen en in de hoek gezet. Het is zelfs onmogelijk om van de Kerk te horen te krijgen hoeveel Belgische dossiers er na de Ratzinger Putsch naar het Vaticaan zijn opgestuurd en wat daarmee is gebeurd. Open communicatie en de Kerk, dat is een deliramentum. Het zou de discussie vooruit helpen als we deze mogelijkheid van onze lijst zouden schrappen. Het zal niemand ontgaan zijn dat mijn logische conclusie over de groepsuitstap van het gerecht naar Mechelen en Leuven luidt: veel te laat en veel te weinig. Uiteraard komt er roddel op gang, de spanning stijgt, de slachtoffers worden weer eens van Pontius naar Pilatus gestuurd, roddel ontstaat uit het niets of wordt verspreid. En wie hier met een ongefundeerd verhaal komt over weddenschappen op onbekende golfterreinen, doet daar vrolijk aan mee. Men moet zich niet afvragen wat ik vorige week in Gent op tram 4 allemaal over mijnheer Leman heb vernomen! Zo werkt dat. Idem voor de waarschuwing voor Mccartthyisme in Vlaanderen. Als een of andere hooggespannen idioot het tot zijn roeping acht om vuile brieven aan de bisschop te schrijven, dan hoop ik dat die bisschop dat zaakje doorgeeft aan de politie en niet in zijn geheim archief bewaart, want het zou vandaar wel eens oncerimonieel door het raam naar buiten kunnen vliegen. Wat Léonard in zijn verzamelwoede had bijgehouden is


60

minder relevant dan de vraag of hij de politie erover heeft ingelicht in een geest van open communicatie. Laat het duidelijk zijn. Als de Kerk van de mensenzoon die nog geen steen had enz. pakweg 25 jaar geleden niet zo schandalig in de eerste plaats aan haar beurs had gedacht i.p.v. aan die molensteen en de zaak had opgelost, dan hadden we haar misschien nog vergeven, in zijn jonge jaren maakt een mens al eens rare sprongen. Nu gaat het de Kerk ontiegelijk veel meer kosten, er zijn oneindig meer slachtoffers gevallen, de Kerk is moreel bankroet. Maar vooral: meer en meer slachtoffers hebben besloten zelf aan hun genezing te werken en minstens hun eer terug te vinden. Zij verbinden hun naam en gezicht aan de strijd. Ieder slachtoffer dat naar buiten komt doet anderen een stap naar voor zetten. Gaan we naar een impasse? Dat hangt er van af wat Johan Leman daar mee bedoelt. Als slachtoffer heb ik me voorgenomen niets te verwachten. De strijd is in deze veel belangrijker dan het doel. Ik heb het voorrecht gehad met slachtoffers te spreken die vast besloten zijn overlevers te worden. De Kerk is nog niet klaar met ons. Ze kunnen het gerecht misschien zand in de ogen strooien, of Peter Adriaenssens een pad in de korf zetten. Wij kennen hun geteem en gefleem. Wij weten wat het betekent als een purperen mijter zoetjes glimlacht en een glaasje wijn aanbiedt op zijn kamer (“Jij bent toch al een grote jongen”). Ik zie geen impasse. De bisschoppen mogen mijn dossier duizend keer lezen bij het genot van de laatste, door hun collega Monseigneur Vangheluwe, gewijde Pilaarbijter. Wij, de misbruikten, zijn uit de impasse van 40 jaar woestijn gekomen. Wij zien de kanker door onze ziel lopen, van vandaag tot zoveel jaar geleden. Voor ons is de genezing begonnen. Ik hoop zelfs niet meer op een parlementaire onderzoekscommissie, maar zal de strijd om er een te krijgen en haar agenda mee te bepalen zeker voeren. Met weinig formeel resultaat, dat weet ik wel. Er is in België geen parlementaire commissie mogelijk die de misdaden van de Kerk van de laatste pakweg 60 jaar onder loep kan nemen. Het gaat niet alleen over gewijd pedofiel misbruik. Het gaat over bedrog bij adopties, over anonieme bevallingen, over “gevallen” moeders die hun bevallingskosten moesten terugbetalen door maanden slavenwerk (terwijl die bevalling vaak nog eens door de gechanteerde vader werd betaald). Het gaat over priesters die het niet meer zagen zitten en uittraden maar moesten vaststellen dat er van hun loon niets meer overbleef en dat hun pensioenrekening onbestaande was. Het gaat over de collusie tussen Kerk en politiek die een staat in de Staat heeft geschapen, waarin ik, als staatsburger, geen recht op bescherming kreeg, maar door de Kerk als secundaire arbeidsvoorwaarde werd aangeboden aan pedopastoors om het dalend priesteraantal tegen te gaan. Die parlementaire commissie zie ik nog niet komen in België. Als ik lees wat Johan Leman wil bereiken met een parlementaire commissie dan heb ik het al begrepen (“breder en dieper gravend dan alleen maar met een focus op de kerk”!). De focus moet op de Kerk blijven Johan, als een brandglas in de zomerzon, tot er een gat is ter grootte van dertig zilverlingen. Laat daarna duizend parlementaire commissies bloeien, maak er een reality-show van, maar laat ons aub voor één keer bovenspitten wat de Kerk, die geld en vertrouwen kreeg van de bevolking, er van gebakken heeft. Ik was even aan het dromen.


61

Maar in de aanloop van die commissie gaan er weer een paar slachtoffers beseffen wie ze geholpen hebben door zolang te zwijgen. Omwille van hun eer en hun genezing gaan zij ook spreken, en hun partners en voor sommigen zelfs hun ouders en misschien hun kinderen. Laat de purperen mijters maar in hun cryptes kruipen als ze ons niet meer willen zien in hun bisshoppelijk paleis. Wij zullen er zijn. Ook Johan Leman kan zichzelf bevrijden, van de idee dat er uit Rome en Mechelen nog iets goeds en welwillends kan komen, behalve de laatste gelovigen, die onder het zingen van “en van je hela hola, hou er de moed maar in”, wegtrekken uit kerk,basiliek en kathedraal, een doodse stilte in de cryptes achterlatend. Herbronnen heet dat geloof ik in hun jargon. En ook Johan Leman is welkom op onze Herkenningsdag in Leuven op 2 october, alleen maar om te luisteren. Die dag spreken wij en de rest zwijgt. Dat lijkt me eerlijk nadat we zo lang hebben gezwegen. De bisschoppen worden uitgenodigd, ook om te zwijgen. Dan kunnen ze eens zien hoe een 65-jarige coole oude gast een impersonatie geeft van iemand die bonkajuinen pelt.


62

Huiszoekingen op aartsbisdom en bij de Commissie-Adriaenssens De Wereld morgen 28 06 2010 Of er niets mis mee is dat de Kerk een commissie opricht, lijkt me anders ook een belangrijke vraag. Het is duidelijk dat iedere privé organisatie het recht heeft eigen onderzoeken te voeren en commissies op te richten. Hoe meer hoe liever zou ik zeggen. Het is al beroerd genoeg gesteld met het verenigingsleven in Vlaanderen. Maar: de Kerk heeft de zaken voorgesteld alsof de commissie Adriaenssens een onafhankelijke neutrale en wetenschappelijke commissie zou zijn. Dat is een leugen, waar allicht menig slachtoffer is ingestonken. Het is werkelijk verbijsterend om vast te moeten stellen dat katholieken een blinde vlek hebben voor het feit dat de commissie Adriaenssens niet onafhankelijk is en zelfs niet kan zijn. Werkelijk ongelooflijk dat bv. prof Lambrecht (radio één 260610) niet inziet dat een commissie zoals de comm. A. niet objectief KAN zijn, als ze in opdracht van een organisatie werkt die betrokken partij is, de leden van de commissie komen uitsluitend uit eigen rang, één van de leden van de commissie is rechter bij de Kerk, er zit geen enkele neutrale observator in de commissie, de statuten zijn door één partij opgesteld, de commissie publiceert niets en nog denkt een akademisch gevormd persoon, die nota bene de kerkgeschiedenis kent, dat de commissie neutraal en objectief kan optreden. Veel katholieken gaan er nog steeds vanuit dat de Kerk minstens even hoog staan als de Staat. Dat blijkt bv. uit de reacties van bisschoppen en prof. Adriaenssens. Als ervaringsdeskundige ivm misbruik binnen de Kerk wens ik hier duidelijk te stellen dat ik opgelucht ben dat mijn dossier nu ook bij het gerecht ligt. Had ik geweten dat er een redelijke kans was op een parlementaire commissie, ik was zeker niet bij de Kerk te biechte gegaan. Ik hoop dat mijn dossier nuttig kan zijn ivm. misbruik, door het opstellen van patronen (orde, instituut, daders) en dies meer. Maar bovendien hoop ik dat er een parlementaire onderzoekscommissie komt die het misbruik in al zijn aspecten analyseert en bloot legt. Bovenal hoop ik echter dat er reflectie komt van de burgerlijke maatschappij om na te gaan welke controlemechanismen gefaald hebben : hoe was het mogelijk dat een instelling, die het vertrouwen (en geld) van de Staat en de burgers had gekregen, kinderen aan misbruikers kon aanbieden als secundaire arbeidsvoorwaarde? We moeten hieruit leren dat geen enkel instituut ooit nog zoveel macht mag krijgen. Dat zou zeker dubbel moeten tellen als het instituut geen schijn van bewijs levert voor zijn hoofdstellingen en zijn wortels heeft in een ondemocratisch systeem, dat, als geen ander, een spoor van bloed en tranen door de geschiedenis heeft getrokken. De Kerk heeft geprofiteerd van de zwakte en de lauwheid van onze democratische gevoelens en opvattingen. Wie daar geen lessen uit trekt zal later de rekening gepresenteerd krijgen. Ik ben het met Leman gedeeltelijk eens dat de gebruikte methode, misschien niet de beste was. Voor een instituut dat een eeuwenlange ervaring heeft met het verbergen en stuxkesSandemanV05b-1

63

vervalsen van bewijsstukken was de gebruikte methode te weinig en te laat. In het geval de Kerk al zou geloofd hebben dat het (na de vaak foutievelijk voorgestelde Dutroux-maatregelen) in België, wel zou meevallen met de aanklachten in België, heeft ze nog ruim drie maanden de tijd gehad om dossiers te verdonkeremanen. Congregaties melden gewoon dat ze geen archieven meer hebben. (Dat wordt dan weer een probleem bij de volgende heiligverklaring die hen te beurt zal vallen, ik houd ze scherp in de gaten.) Ik hoop dat Leman begrijpt wat hier gebeurt: een instelling houdt gegevens bij over potentiële daders, maar natuurlijk ook over slachtoffers, lapt de wetten over bescherming van privacy en over gegevensbestanden aan zijn rode slippers en komt daar nog mee weg. Die archieven zijn er nog, maar zijn verborgen, net als de Rechtvaardige Rechters. Die archieven, publieke, geheime en persoonlijke zijn ergens verborgen. Dat kan in een bibliotheek van een nonnenklooster zijn, onder de biechtstoel van de kerk van Zarlardinge of in het graf van een heilige. Er zijn precedenten. Als monseigneur Bertone zijn documenten die de schuld van het schandaal aan de homo’s toeschrijven, op tafel legt, zal ik mijn bewijzen daar naast leggen. Ik hoop voor Leman dat hij niet gelooft dat een indringend gesprek met de kerkelijken of met prof. Adriaenssens alle dossiers over pedopastoors boven water zouden hebben gehaald. Even een betekenisvol zijsprongetje: Rik Devillé heeft ook het gerecht op bezoek gehad. De dossiers die hij kon afstaan (slachtoffers die hun toestemming hadden gegeven) zijn gewoon meegenomen door het gerecht. De dossiers die hij niet wilde afstaan (geen toestemming) zijn in beslag genomen. In no-time kreeg hij de originelen terug, netjes geklasseerd, in mapjes gestoken en geïnventariseerd. Rik Devillé heeft waar gekregen voor zijn belastinggeld! Te laat en zeker te weinig. Op het ogenblik dat alle bisschoppen gezellig bijeen zaten in het salon waar er misschien nog een laatste Pilaarbijter werd geserveerd, had het gerecht alle kloosters, bisdommen en kantoren van de zuil moeten doorzoeken. Dat was pas gelijke kappen gelijke monniken geweest. Of denken we dat er in de andere bisdommen geen kinderen de sigaar zijn geweest? Ik ga even wandelen of ik word boos. Als de commissie A. is opgericht om na te gaan wat voor “slachtoffers nu nog goed gemaakt kan worden”, dan zou ik graag weten waar dat staat, want in de praktijk is dat anders geweest. Het eerste wat een slachtoffer hoort als hij bij de Kerk gaat klagen, is dat de zaken “spijtig genoeg verjaard zijn”. Een Vaticaanse of Mechelse boetedienst kan er nog net van af. En hier is de commissie duidelijk over een lijn gegaan , een stap die haar nog zuur zou kunnen opbreken. De commissie heeft er niet over te beslissen of iets verjaard is of niet. Dat is een veel ingewikkelder materie dan de meeste journalisten en professoren beseffen. Er kan sprake zijn van verdubbeling van de termijnen of van verzwaring. Om dat uit te maken hebben we rechters voor wie iedereen gelijk is (behalve Kardinaal Danneels die in 1999 een fluwelen stoel kreeg bij de rechtbank, terwijl de ouders van een door een pedopastoor misbruikt kind op de houten banken mochten zitten. Het gerecht heeft al vaak met lekken te maken gehad, dat is juist. Maar weet er iemand of de commissie A. geen lekken heeft gekend? Bij de commissie A. werken mensen die stuxkesSandemanV05b-1

64

ook een functie hebben in de hierarchie van de Kerk, of die er voor hun broodwinning van afhankelijk zijn. Die toestand alleen al, zelfs al gebeurt er niets fouts, is onduldbaar en maakt van de commissie een niet objectief orgaan. Ik heb geen vertrouwen in het biechtgeheim,en vertrouw nog meer op Justitie, ook al schort daar veel aan.Lekken die niet naar buiten komen, maar binnen de kerkelijke muren blijven, zijn ook lekken, en minstens even gevaarlijk. Voor de fouten bij het gerecht ben ik mede verantwoordelijk. Ik kan proberen daar iets aan te doen. Maar bij de Kerk wordt dat geregeld door de Heilige Geest in hoogsteigen vogel. Laten we een volgende deal maken met de Kerk: kardinaal, bisschoppen en oversten van ordes en congregaties beloven op hun erewoord dat er de laatste 10 jaar geen dossiers over machtsmisbruik ( in de breedste zin van het woord, ook de sociale misdaden, bevallingen onder X, het achterhouden van sociale bijdragen en tutti quanti) zijn verdwenen, achtergehouden of vernietigd. (Inbegrepen versleutelde dossiers, “fouten tegen het geven van geestelijke leiding” betekende bv. vaak dat de nonnetjes niet gediend waren van raad en daad van hun geestelijke leider en “fouten bij het sacrament van de biecht” wees vaak op gefoefel in de knapelijke onderbroeken). Blijkt dat ze gelogen hebben, dan worden ze voor 65 jaar uitgesloten van onderwijs, gezondheidszorg en subsidies, de verjaringstermijn voor machtsmisbruik worden opgedoekt en het Concordaat van 1801 wordt weggelachen. Aan mijn voorstel zitten zeker diplomatieke, historische, politieke en juridische haken en ogen. No problemas, de Kerk heeft daar specialisten voor en in de geest van openheid en transparantie gaat ze die graag ter beschikking stellen. Daar ben ik zeker van, geloof ik. Dit was al een redelijk einde voor mijn eruptie. Maar ik kan niet ophouden zonder te spreken over de onrust onder de slachtoffers. Eerst en vooral hoop ik dat ieder slachtoffer de genegenheid en liefde in zijn leven heeft gevonden om het aan iemand te vertellen. Er zijn echter nog veel slachtoffers die het nog iedere dag verbijten. Zij moeten zelf uitmaken wat ze willen doen. Ik vraag hen om te bedenken wie wij hebben geholpen door zo lang te zwijgen. Zeker onszelf niet. Zwijgen is slecht voor onze gezondheid. Of spreken dan wel wel gezond is, betwijfel ik wel eens. Ik probeer van slachtoffer overlever te worden. Dat kunnen wij alleen samen doen. In october komen we bijeen in Leuven. Slachtoffers kunnen daar aanwezig zijn, anoniem of niet. Ze kunnen spreken of zwijgen. Het woord is aan hen. De bisschoppen zijn uitgenodigd, maar zullen zeker zwijgen, dat staat vast. Het is aan hen om te luisteren. Dat is het! Als ik maar een kwart zo goed als Gremdaat kon lachen met de fundamentalisten, ging ik te voet van Schoonderbuken naar Scherpenheuvel. Daarnaast: Volgens het Vade Mecum van de vatikaanse Commissie “Pecunia Dei” gaan uit 250 kruisen inclusief nagels, ongeveer 25.001.250 relikwieen, op voorwaarde dat de nagels intakt worden gehouden en er 5 nagels per kruis worden geleverd. Er is momenteel enige dicussie gaande binnen het vatikaan of er nu 4 of 5 nagels per kruis mogen worden geleverd. Pecunia Dei van haar kant houdt het op het maximum aantal van


65

5 relikwieen per kruis in de categorie nagels, tot er en definitieve uitspraak komt. (De definitieve uitspraak over het kruis en zijn attributen laat al 337 jaar op zich wachten. De huidige voorzitter van de betreffende commissie is een 99-jarige Mexicaanse bisschop, mgr. Alzamerino.). Het globale rendement van een zending van 250 kruisen kan geschat worden op 25,001,247,500 euro jaarlijks. De Commissie voegt er wel aan toe dat plaatselijke omstandigheden, zoals bv. een antikatholieke regering, de aanwezigheid van een goede infrastructuur voor overnachtende pelgrims, een pauselijk bezoek, toeristische trekpleisters of een dreigende oorlog, dit cijfer positief kunnen beinvloeden. De commissie “Amoris Pecuniae” houdt daar dan ook rekening mee bij het vastleggen van de geschatte omzetcijfers van de relikwieprelaat en de hoogte van de Sint Pieterspenning. Uit mijn "De geschiedenis van een open en verdraagzaam Vlaanderen", met voorwoord van Johan Sauwens en nawoord van Monseigneur Vangheluwe, gebroken in WestVleteren, eerstdaags te verschijnen, in afleveringen in Tertio, GELOOFWAARDIG


66

Een lesje Kerkgeschiedenis. Met praktische voorbeelden! En voetnoten! T

Twee gaatjes van 5 mm in een graftombe, meer was er niet nodig om een open zenuw te raken in het mystiek lichaam van Kristus. De hofleugenaar, kardinaal Tarcisio “Pinocchio” Bertone had het over uitgehongerde belgische bisschoppen en een harteloos regime dat de communistische Goelag verre overtrof. Zelfs Benedictus 16, the artist formerly known as Panzer Ratzinger, beschuldigde het Belgisch gerecht van kristenvervolging en gebrek aan respect. De martelarenkroon scheen even binnen bereik. De catacomben werden in gereedheid gebracht, de leeuwen sperden hun hongerige kaken al open om aan te schuiven aan het buffet van bisschoppen, maagden en grijsaards. De belgische ambassadeur bij de Heilige Stoel werd op het paarse matje ontboden en de Levieten gelezen. Maar volgens Léonard was alles netjes verlopen en moest het gerecht zijn werk doen. Datzelfde had zijn voorganger in 1999 al gezegd voor de rechtbank, waar hij als getuige optrad in een zaak van een pedopastoor. Danneels(“Ignoranda Nescio 2 ”),kreeg toen een fluwelen stoel aangeboden van de rechtbank, een teken van wederzijds respect van Staat en Kerk. Dat was pas netjes. FP

PF

Geef toe, het was toch een kleintje geweest om die bende bierbuiken en ruitjeshemden van het gerecht in een soutane en superplie te steken en onder het zingen van gewijde gezangen, zwaaiend met een wierookvat en uitgerust met een omfloerst flambeeuw, de kathedraal te laten betreden, om aldus met de nodige schroom hun werkzaamheden aan te vatten en de graven van enkele vooraanstaande kerkvorsten van een paar luchtgaatjes te voorzien? De nodige rekwisieten konden tegen een barmhartige bijdrage voor een goed werk, (“voor de herstelling van de crypte” bv.) moeiteloos in de sacristie worden bekomen. Respect, mijne Heren, en objectiviteit! Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd blijven. Per omnia schiet chocla en pist petroleum! 3 FP

Op het diplomatieke vlak blijft het voorlopig rustig. Het wachten is op onze staatssecretaris van streekgerechten die er dient op te wijzen dat naast tomaat, kip en een glaasje wijn, ook de laatste flesjes door Monseigneur Vangheluwe gewijde Pilaarbijter op het buffet stonden. Tenzij de staatssecretaris van de loge is natuurlijk, want van komplotten hebben we voorlopig genoeg. Er is, zoals gebruikelijk, meer gebeurd dan de doorgesneden journalist kan verhapstukken. De geschonden misdienaars werd een lesje kerkhistorie opgediend waar ze nog lang profijt mogen van hebben. Een gaatje of twee in de buitenwand van de crypte van een vlamingenhater is uiteraard veel erger dan vijftig jaar verkropt geheim en verdriet in het leven van de misbruikten. De Kerk was in haar mystieke Hart geraakt: 2 P

“Wij wisten van niets, wij weten van niets, we zullen van niets geweten hebben en hadden we iets geweten, dan nog wisten we van niets en zullen we van niets geweten hebben.” In het latijn kan iets meestal veel korter worden gezegd dan in het Nederlands. Vraag het maar aan Ward de Bever.

P

P

3 P

Hou het verhaal waarin dit citaat een belangrijke rol speelt, van mij te goed a.u.b.


67

het archief. Leonard kermde om het droevig lot van het altijd zo riant betaalde 4 bisschoppelijk personeel. Deze maand zouden ze geen loon kunnen krijgen. De arme kostersvrouwen stonden al handenwringend vóór de kathedraal om een aalmoes te bedelen, de talloze huilende koters op de arm. Nooit gehoord van een voorschot op het maandloon,of een sociaal secretariaat Léonard?, of is dat tegen de canonieke regels? Schuift het weer makkelijker naar binnen dan naar buiten? Denkt u dat wij daar intrappen? Een beetje respekt aub! FP

PF

Het werd nog erger, want nu was het leed van de slachtoffers nog verdubbeld, nu had de verfoeide staat de slachtoffers geschonden! Vijftig jaar zijn we belazerd en verkracht, het paleis uitgejaagd, met een gewijde kluit het riet in gestuurd en verdacht gemaakt door de Paters Foefelares. Maar nu kromp de paarse mijter met het fijne brilletje ineen van het leed dat door de frammassons de slachtoffers werd aangedaan. Als ik er een film zou van maken, niemand zou me geloven. “Ja maar, u bent tegen de Kerk” hoorde ik ooit van een kerkelijke trol. Of, hoe vlug een kerkelijke prelaat aan het einde van zijn logische platte aarde komt. De misdienaars en hun lotgenoten maakten plots in levende lijve mee hoe kerkgeschiedenis wordt geschreven. De paarse relnichten denken nog steeds dat de boeren achter hun gewijde leugens aan hollen bij de eerste beste mirakeltruk. Een trieste figuur als Bertone denkt nog steeds dat hij geloofwaardig is als hij liegt als een zatte klokkenluider. De paarse vogelschrikken zien tot hun stomme verbazing dat de boeren zo dom zijn hun grond in te ruilen voor zilverlingen onder de slogan “Dieu le veult”, (een veel sterkere slogan dan “de bank van bij ons”). Stop! Hier is behoefte aan een parenthese. In de achtste eeuw drukte de paus de Pauselijke Staten achterover. Hij deed dat als een echte landdief, met veel paarse show, gouden ringen en andere vervalsingen. Eerst diepte hij een, door de zeer bevallige en even gewillige kanunnik Cantalamesa, vervalste brief van Constantijn de Grote (4e eeuw) uit zijn jurk die de pauselijke eigendomsrechten bevestigde. Maar de semi analfabete Pepijn de Korte twijfelde, want de grond die de paus wou stelen was zelfs niet van de Franken maar van Byzantium. Om de Korte over de brug te krijgen gaf de paus Pepijn de geschreven zegen om de Merovingers de ezelsstamp te geven. Zo kwamen de Karolingers aan de beurt. En plus eschamoteerde de opvolger van Petrus een ad hoc et nunc gefabriceerde brief van de Heilige Steenrots himself te voorschijn. Daarin bevestigde de Sleutelheilige dat niet alleen Italie, maar ook Europa en bijna de hele wereld, cognita et incognita (vervuild en niet vervuild), aan de exclusieve agent van de pas uitgevonden Heilige Drievuldigheid toebehoorden. Wat was de Kerk nog jong, er spraken nog enkele dieren over hun uitstap met Noah, en de onfeilbaarheid van sinterklaas was nog niet ontdekt! De paus toonde zich een redelijk man en nam genoegen met een flinke lap Italie, vast overtuigd

P

4 P

Echt gebeurd: onlangs beweerde een lezer in de Standaard dat hij wist dat de Kerk arm was, want hij kreeg een zeer karig loon voor zijn bewezen diensten. En, voegde hij er dramatisch aan toe, de bisschop betaalt me nu en dan wat extra uit zijn eigen zak! Zeg dus nooit: de Kerk betaalt in het zwart, maar zeg: de bisschop is een edelmoedig man.


68

dat de rest wel later aan de beurt zou komen. De hofmeier van de Franken kraste een morsig kruis op een ezelsvel, de slaven uit de Pontijnse moerassen kenden hun exacte werkgever voor de volgende duizend jaar en de Heilige Paarse Projectontwikkeling was vertrokken. Ad majorem Dei gloriam. Maar pausen willen meer, anders worden ze niet gekozen door de Heilige Duif 5 . Een paar honderd jaar verder (de tijd ging toen trager en de Kerk denkt in eeuwen) kwam de klad in de grondaanwas van de Kerk. Een heilige kluizenaar bedacht een grootscheepse uitstap naar het Heilig Land. Om onderweg niet van een natje en een droogje te zijn verstoken, moesten veel grondeigenaars, van grote edelen tot mannen van de kleine landeigendommen, hun grond, vaak hun enige bezit, inruilen voor zilveren geld. Pech! Pecuniën waren, gezien bankieren nog quasi verboden was door het Vaticaan, zeer zeldzaam in de 10e en 11e eeuw in Europa. Maar kijk, wie had er aan pecuniën geen gebrek nadat ze achtereenvolgens de heidenen en de joden hadden uitgekleed en uitgeperst, van het ogenblik dat ze haar luie kont op de keizerlijke troon had neergevleid? Juist, onze heilige moeder de Kerk. Een duidelijker teken van de Heilige Blauwe Geschelpte was haast ondenkbaar. De uitstap naar het Heilig Land, waarvan verdwaalde versies tot in Estland en Rusland afdreven en her en der in Noord Europa tot pogroms leidden, werd gefinancierd door de Kerk, met half Europa, laten en schapen incluis als onderpand. De ridders en boeren moesten nog betalen om de paus in staat te stellen de Duitse koning duidelijk te maken wie de baas was! Zoals gewoonlijk bij dergelijke financiele plannen van grootse omvang, werden er een paar rijker en velen verloren alles wat ze hadden, hun leven, een arm of een been en/of hun grond. De paus en de kloosters, die de reizigers hadden geronseld, werden aldus de grootste grondbezitters van Europa. Zeg maar tegen Bertone dat ik daar bewijzen van heb. FP

PF

Terug naar de misdienaars. Van de minst bepotelde tot de meest gepenetreerde, allemaal hebben ze een lesje kerkgeschiedenis gehad die ze nooit zullen vergeten. Wie een vinger, of een boormachientje uitsteekt naar de Kerk is een misdadiger. Maar de Kerk mag stelen, vervalsen, branden en verkrachten omdat Dieu le veult. De Kerk mag liegen en bedriegen en haar slachtoffers 50 jaar belachelijk maken en met valse beloftes en wachtkamercommissies paaien, maar als er een gaatje in het graf van kardinaal “Mercier pour les Flamands la meme chose”, wordt geboord, gaan de slippers van de Panzer Paus rood gloeien, schieten de vonken uit de voorhoofden van de Profeten en worden er diplomatieke veldslagen geleverd. Volgens Peter Adriaenssens zijn de slachtoffers een tweede keer misbruikt. Weeral fout, Peter. Ze zijn een eerste maal misbruikt door de Paters Foefelares, een tweede maal door de 50 jaren van stilte en verjaartermijnpolitiek van het Vaticaan, een derde maal door het schijnheilig berouw van Ratzinger (zo sorry mogelijk, zolang het maar niets kost), een vierde maal door het ontslag van Adriaenssens, die wel een jurist in zijn commissie had, maar die begreep niet dat scheiding van Kerk en Staat niet altijd in het

P

5 P

Mocht iemand mij het volgende willen uitleggen, graag. Pausen worden door de Heilige Duiver gekozen. Waarom moeten ze dan in conclaaf? Moet de Geschelpte wat gepraamd, heeft hij vergaderangst? Zou het niet meer aangewezen zijn een groot toernooi met de pitjesbak op het Pietplein te organiseren. Een goochelduif kan toch de stenen doen rollen zoals hij wil?


69

voordeel van Mechelen speelt. Ik laat het aan Peter Adriaenssens over om uit te maken hoeveel keer ze nu zijn misbruikt, ik ben de tel even kwijt. Wat veel slachtoffers al lang weten wordt voor de anderen steeds duidelijker. De Kerk reageert ten eerste als er ergens een heiligschennend gaatje wordt geboord zodat ze even de gekwetste overjarige maagd kan uithangen. Ten tweede reageert ze maar als er druk komt, zoals in Ierland, het katholiekste land ter wereld, waar de pastoors al niet meer op straat durven komen met hun Romeinse col, of in de Verenigde Staten waar de teller naar de 4,5 miljard tikt, 38% van het publiek Rooms Katholiek associeert met vieze seks en de Kerk als juridisch verantwoordelijke in het vizier komt. Een goochelaar wiens publiek zijn trukken van op een hele kruisweg ziet aankomen, wordt al snel meelijwekkend, ook al draagt hij een gouden ring. Het publiek dat hem vroeger op handen droeg, is meedogenloos. De trukkendoos van de Kerk is voos en leeg. Internet, de media en de organisaties van de slachtoffers tonen pijnlijk juist aan waar de heilige duif verborgen zit voor hij onder gezang en toverformules te voorschijn komt. Het zijn altijd dezelfde trukken, dezelfde laffe hoogmoed, dezelfde heilige verontwaardiging, hetzelfde vanzelfsprekende grote gelijk, want Dieu le veult. Een arm of een been van een kruisvaarder, de job van een gescheiden vrouw met vier kinderen, de erfenis van een rijke weduwe, de toekomst van een idealist die uit het klooster treedt, de baby van een “gevallen vrouw”, de laffe moord op Giordano Bruno, het geweten van de rechtschapene, de integriteit van een misdienaar of van een twaalfjarig meisje, het is altijd stof en as geweest onder de juggernaut van de Kerk van twintig eeuwen. Maar het wierookvat is af. Boer en poorter geloven de kerkelijke rechtbanken niet meer. Zij hebben nu betere wetten, zoals iedereen is gelijk, zeker voor de wet. Laat de Heilige Duif maar rustig op weduwnaarschap op Bordeaux vliegen. De pret is over. De juggernaut van de godsdienstwaanzin ontsnapt niet aan zijn lot, hij vertraagt, kantelt, verplettert nog een paar slachtoffers en wordt vergeten achtergelaten. Nu we het toch over kerkgeschiedenis hebben: Op 30 october 1953 zat een jongetje te wenen op het koude stenen toilet op de speelplaats van een internaat “in ons Brabants heu euve elland”. Zoals gewoonlijk had hij geen avondeten gehad. Hij had net een brief gekregen van zijn moeder om hem een gelukkige twaalfde verjaardag te wensen. ‘s Anderendaags zou hij naar huis gaan, bijna 6 uur enkele reis om voor het eerst in 2 maanden, voor 3 dagen thuis te zijn. Hij probeerde krampachtig zijn geslacht te onderzoeken bij de zuinige lamp die 10 toiletten moest verlichten. Zou zijn moeder iets zien? Of zou hij het beter gelijk zeggen als hij thuis kwam? Het enige wat hij deed, was denken “Als ik later groot ben, …” Wie meer over de historische achtergronden van deze les wil weten, hij raadplege o.m. Brown Peter, The Rise of Western Christendom, 2nd edition, Blackwell Publishing. P

P

Abu – Lughod Janet, Before European Hegemony, The World System A.D. 1250-1350, Oxford University Press.


70

Tyerman Christopher, God’s War, A New History of the Crusades. The Belknap Press of Harvard University Press. Uderzo et Goscinny, Le devin, Dargaud Deschner Karlheinz. Kriminalgeschichte des Christentums


71

Glaspapier

Beminde Gelovigen, 1B

Hierbij een lijst van Vlaamse Volksvertegenwoordigers die vinden dat Vlaanderen de klerus dankbaar moet zijn en daarom een kaarskenspocessie organiseren in Scherpenheuvel. Zij zijn erover verbaasd dat er zoveel positieve reacties op hun voorstel komen. Vindt u dat Vlaanderen dankbaarheid is verschuldigd aan de pastoors? Ga toch wat geschiedenis lezen en kom binnen een jaar eens terug! Vindt u dat Vlaanderen eerder dom is gehouden, onderdrukt, in zijn ontwikkeling geremd, gefrustreerd, en dat de klerus niets heeft bijgedragen om van Vlaanderen een open en tolerante maatschappij te maken (zoals Johan Sauwens beweert), vindt u dat de Vlaamse klerus heeft gezwegen terwijl ze van het misbruik wisten, dan kan u nu een boodschap sturen aan deze parlementsleden. Ze zullen u dankbaar zijn Karlos CALLENS Jan DURNEZ Cindy FRANSSEN Ward KENNES Johan SAUWENS Kris VAN DIJCK MARC HENDRICKX met vriendelijke groeten san deurinck, ex-misdienaar (onbezoldigd)


72

MIA, maar MIA toch! Mia De Schamphelaere (CV&P) noemt de daad van amnestiespecialist Johan Sauwens om een kaarskensprocessie in te richten in Scherpenheuvel als dankbetoon aan de Vlaamse klerus minus de gekende daders, moedig en terecht. Van de poulain van Tindemans, verwacht ik niet beter. “Op deze wijze willen ze (initiatiefnemers van de Scherpenheuvel plechtigheid) de algemene sfeer van verdachtmaking, die na de onthullingen over kindermisbruik in de Kerk is ontstaan, doorbreken. Dit is een moedig én terecht initiatief. De respons was dan ook onmiddellijk positief." Hier moet ik onmiddellijk aan toevoegen dat als iemand alle negatieve reacties weigert te publiceren, de respons allicht “onmiddellijk positief” is. Daar is zelfs geen mirakel voor nodig. Katholieken zijn rare vogels. Als iets maar vaak genoeg wordt gezegd, zijn ze er mee weg. Zo zijn we aan wijwater, aan de transsubstantiatie en aan Mia's visie geraakt. (http://www.miadeschamphelaere.be/index.php?id=103) . Maar andersom, kan je ook dingen duizend keer zeggen, ze horen het niet eens. De algemene sfeer van verdachtmaking, waartegen de Kerk zich nu zegt te moeten weren, is het gevolg van de jarenlange pogingen van de Kerk om de schuld op anderen te steken. Het is al eeuwen geweten dat de klerus niet celibatair is en was. Verschillende recente onderzoekingen in de VS (en vaak in opdracht van de VS bisschoppen) geven aan dat er iets mis liep met de sexuele ontwikkeling van vele priesters: The Kennedy-Heckler Report (op aanvraag van de US bisschoppen, 1972) did not use the word crisis, but the conclusions they presented had "crisis" written all over them. They concluded that over two-thirds of priests in their representative psychological study were psychosocially either underdeveloped or mal-developed. Veel priesters hadden een relatie met volwassenen, mannen en/of vrouwen. Sommigen hadden relaties met meerdere volwassen partners in situaties waar het woord misbruik ook rustig kan gebruikt worden. Een aantal priesters misbruikten kinderen, te laf om een relatie met een volwassene aan te gaan of priester geworden omdat ze speciale seksuele voorkeuren hadden. Dit alles was geweten, door de klerus, de hiërarchie en de goegemeente. Maar het mocht niet bekend raken. Dat was onderdeel van de seksuele terreur. Een priester met een geheime relatie is makkelijker te controleren (Sipe en Doyle). Dat Mia De Schamphelaere op haar site, in onnavolgbare "bezinningsstijl" het misbruik nu voorstelt als een onverwachte gebeurtenis, is een zonde tegen het gebod "Gij zult niet liegen". Ik citeer: "Een veel grotere onheilstijding verlamde echter elk denkwerk en legde alle activiteit stil. stuxkesSandemanV05b-1

73

De mooie lentedag kleurde plots inktzwart. Een kind werd geschonden, bijna een jeugd lang, in het hart van onze Kerk. Verplicht tot zwijgen, zwijgen als vermoord, omwille van het beeld, het prestige, de schone schijn. De Kerk als witgekalkt graf. Die Kerk, die we niet kunnen opgeven omdat zij Hem aan ons heeft geschonken, onze diepste vriend, onze bestaansgrond en onze eindbestemming. De molensteen rond de hals sleurt ons nu allen samen de diepte in." Einde citaat. Het gaat hier wel om endemisch misbruik, om de meeste abjecte vormen van mishandeling, niet om een steriele losse zentjestekst die door een pastoraal medewerker naast de paaskaars wordt voorgezemeld en aldus alle verbeelding en kracht verliest. Het gaat om duizenden kinderen. Het gaat om vuile vieze pastoors die hun zelfbeheersing verloren, kinderen kwetsten en even later de preekstoel beklommen om het over het zesde en negende gebod te hebben in dezelfde zemelstijl. Het gaat om religieuzen die kinderen van elf jaar dreigden met de hel en hen een decennialang trauma bezorgden om aan een armzalig orgasme te komen, in het hart van onze Kerk. Viezigheid en angst was troef en dat verdwijnt tussen de plooien van de zemeltekst van Mia. Het was algemeen geweten en nu het eindelijk aan de oppervlakte komt heerst er verwarring en beschaafde droefheid. Er zijn in de 19e eeuw processen gevoerd (1877: de broeders van Lourdes). Vanaf 1952 is er een stroom van publicaties en rapporten. In 2002 start er een tsunami van klachten in Boston. Even later ontbrandt de zaak in Ierland, Frankrijk, Duitsland, Italië, Oostenrijk, Luxemburg. In Polen slaagt de Kerk er ei zo nipt in om de zaak rond een charismatische priester in de doofpot te houden. Peru, Chili, Argentinië, Brazilië, Nigeria, Zuid-Afrika, noem maar op. Waar Kerk en macht geen synoniem (meer) zijn, zijn er klachten en komen er geschiedenissen van jarenlang misbruik boven water. En Mia vraagt zich af op haar site: “Hoe is het zover kunnen komen?” Ik wil echt niet onbeleefd klinken, maar meent u dat nu Mia? Minstens zestig jaar is het even bekend als de tien geboden en de zeven sacramenten en de katholieken hebben nog geen analyse gemaakt van de oorzaken? Daar heb ik het echt moeilijk mee en daarom ga ik er niet verder op in. En wat zie ik, niks analyse, een dankbetoon aan de volledige klerus. Zo gaat dat in Vlaanderen u noemt dat dan nog moedig en terecht .De Kerk schiet in haar martelaarsrol en de processie vertrekt. De gelovige zijn weer verenigd en lopen achter het vaandel van de herwonnen consensus aan. Al zingend, maar vooral al zwijgend. De klerus wist ervan Mia, iedereen wist ervan. Ik kan geen slachtoffer tegen het lijf lopen of er komen verhalen los. Ik zat onlangs bij een slachtoffer te praten en vertelde van een priester die mij in het internaat menselijk had behandeld. Toen ik de naam noemde. kreeg de moeder van het slachtoffer, die in de keuken bezig was, bijna een


74

appelflauwte. Die priester hield klaarblijkelijk zijn handen thuis op het internaat, maar was in de parochie “zeer aktief”. Ze wisten ervan en ze hebben gezwegen, ondanks het zesde en het negende gebod, ondanks de molensteen en de minste der mijnen. Die grote sterke mannen van Johan Sauwens hebben hun postje boven hun geweten geplaatst. In plaats van de misbruikers de tempel uit te ranselen hebben ze de boodschap begrepen: seksuele terreur is een onderdeel van de macht van de Kerk. Zij floreert op de verknipte seksualiteit van de klerus en de gelovigen. “En voor wanneer is het volgdende?” was een veel gehoorde opmerking van pastoors op kraamvisite tot in de jaren 70. Mensen mochten niet vrijen omdat ze elkaar graag zagen, nee er moest gedoopt en gevormd en gecommunied worden, het katholiek onderwijs moest winnen en de internaten moesten kinderen in de kuip krijgen. Gescheiden mensen, homo’s, andersdenkenden, zelfstandig denkende vrouwen, ze werden door het mystiek lichaam uitgespuwd, hoe machtiger de Kerk, hoe verder ze uitgespuwd werden. Hoe is het zover kunnen komen? Eenvoudig Mia, net als iedere dictatuur heeft de Kerk onderdrukking en discriminatie nodig. Zo kunnen de enen zich bij de goeden voelen en wat neerkijken op de anderen, zonder dat ooit toe te geven natuurlijk.


75

Scherpenheuvel Aan de parlementsleden die de aktie Scherpenheuvel organiseerden en steunden: Het gaat niet in de eerste plaats om de individuele schuld van de daders. Het gaat om de schuld van het instituut de Kerk. De Kerk wist van het misbruik, officieel minstens sedert 1952 (eerste rapport van de Orde vande Dienaren van de H. Drievuldigheid). Tussen 1952 en 2002 zijn tientallen rapporten verschenen, meestal in opdracht van de Kerk, die aantonen dat er zware ontwrichtingen zijn in de seksualiteit van grote groepen van de klerus. De Kerk heeft, omdat ze sex altijd als middel tot onderdrukking heeft gehanteerd, de ogen gesloten. Zij heeft meegewerkt om misbruik te verhullen, heeft daders binnen haar netwerken verplaatst, wat tot meer misbruik heeft geleid, en voor het gerecht verborgen gehouden. Zij is de schepper van het ongezonde klimaat dat pedocriminelen aantrok. Zij heeft de integriteit en vaak de geestelijke en fysieke gezondheid van jonge kinderen opgeofferd als secundaire arbeidsvoorwaarde voor de klerus. Tijdsgeest of niet, alle priesters en religieuzen wisten dat aanrakingen, gefriemel of seksueel contact van welke aard ook, indruisten tegen het zesde en het negende gebod. Zij kenden de woorden van Jezus over de molensteen en de minste der mijnen. Vele priesters hadden en hebben relaties met volwassenen, dat werd en wordt getolereerd, zolang het geheim bleef. Een groep (de schattingen variëren, maar tussen de 6 en de 10% is een minimum) vergrepen zich aan kinderen, te laf om een relatie met een volwassene aan te gaan, of priester geworden omdat ze afwijkende seksuele voorkeuren hadden. De priesters wisten ervan, vaak al van op het college, maar zeker van op het seminarie. Zij hebben misschien niet gezondigd tegen het zesde en negende gebod, maar ze hebben gezwegen, trouw aan het gezag en tegen het woord van Jezus. Zo ontstaan dictaturen: als de meerderheid zwijgt en de pietlutten, de postjeszoekers aan het stuur gaan staan en als het belang van het regime boven dat van de boodschap gaat. U vertelt dat uw aktie een succes aan het worden is. Duizenden Vlamingen geven geen zier om de lafheid van de klerus en het verdriet en de schade van de slachtoffers. Dat kan ik bezwaarlijk een succes noemen. Zou het niet beter zijn, Mevrouw, Mijne Heren, om eens goed uit te pluizen wat de Kerk met de Vlamingen heeft uitgespookt, welke hersenspoelmethodes duizenden Vlamingen ertoe aanzetten om de kant te kiezen van een klerus die als morele dwergen niet eens het leed van de slachtoffers hebben gezien, terwijl ze er boven op zaten (soms letterlijk!)? Hoe is dat juist in zijn werk gegaan, dat afstompen en kiezen voor het regime i.p.v. voor het geweten? Wat schiet erover van het pastoraal vermogen van een klerus die vanaf de kansel zemelt over het zesde en negende gebod, maar zwijgt als hun medebroeder jongens of meisjes verkracht, terwijl de Vlaamse ouders dachten dat ze op die gezonde, toffe, sterke priesters konden rekenen? Een dergelijk onderzoek dient niet in de Kerk, maar in het parlement of aan een neutrale wetenschappelijke instelling te gebeuren. Het verwondert u misschien, maar de Staat en de Kerk zijn stuxkesSandemanV05b-1

76

gescheiden in België, hoevelen er ook hun best doen om dat te verbergen. De Kerk kan en kon geen onafhankelijk onderzoek doen, ze is de schuldige. De slachtoffers hebben ook rechten en kunnen met de krokodillentranen van kardinaal en pauselijke commissies, weinig aanvangen. Hoeveel priesters hebben gesproken van al diegene die er van wisten? Er zijn voorbeelden van priesters die omwille van het zwijgen zijn uitgetreden, omdat ze in de jaren zeventig al overtuigd waren van de schade die werd aangericht terwijl hun oversten niet wilden luisteren. Er zijn priesters die gesproken hebben. Ze zijn tientallen jaren tegengewerkt door het paarse establishment en voor fantasten uitgemaakt door geleerde professoren. Gaat u die een plaatsje vooraan geven in Scherpenheuvel? Gaat u hen hun zeg laten doen, hun kant van de waarheid laten vertellen? Over hoe ze buitengeborsteld werden door een kardinaal die al eens als getuige was opgeroepen in een zaak van zware pedofiele feiten in een pastorale relatie en toch nog paars en purper volhield en het endemisch misbruik bleef ontkennen? Of willen de Vlamingen weer eens in slaap worden gewiegd door de geur van wierook en het gezang dat consensus creëert, de status quo verdedigt en geen kritiek duldt? In een barokke kerk, symbool van de Spaans-katholieke onderdrukking van de Nederlanden, van de brandstapels van de Hageprekers wordt de klerus gevierd en bedankt. Zij heeft honderden jaren de Vlamingen dom gehouden en gehersenspoeld. Zij hebben niets bijgedragen aan de totstandkoming van de open demokratische gemeenschap Vlaanderen. Zij zijn uitgestorven en uitgespuwd, omwille van hun bekrompenheid en achterlijkheid. De intellectuele vooruitgang van Vlaanderen is door de klerus decennialang tegengehouden, omdat ze bang waren hun dominante positie te verliezen. Daar zal een kaarskensprocessie in Scherpenheuvel weinig aan veranderen. Al deze opportunistische platheid met zijn politieke gekonkelfoes heeft toch één voordeel. De slachtoffers en de overlevers van de morele lafaards zullen nog maar eens de les krijgen dat ze op de Kerk en de christelijke politici niet moeten rekenen. Ze zullen zelf aan hun herstel moeten werken. Velen hebben te lang gehoopt dat de leniging van hun gerechtvaardigde eisen van Mechelen en van de CV &P moest komen. Als er maar een paar zijn die van dat geloof vallen en zelf hun lot in eigen hand nemen, komt er nog iets goeds van die kaarskensprocessie. Misschien kan dat dan een wekelijks gebeuren worden?


77

Glaspapier.

over de kerkfinanciering In 1801 vond Napoleon het opportuun om met de Kerk vrede te sluiten. Hij haatte de Kerk, maar vond haar een goed middel om het volk kalm te houden. Daarom werd een concordaat gesloten. Een van de belangrijkste hoofdstukken (naast bv. verlaging van het aantal bisdommen) ging over de bezittingen van de Kerk die door het Ministerie van Justitie van de Franse revolutionaire regering waren in beslag genomen. Vandaar de ,voor ons vreemd aandoende, betaling door Justitie van de lonen van de bedienaars van de eredienst. België was op dat ogenblik een onderdeel van Frankrijk (10 departementen), daarom zitten wij nu met de gebakken peren, want in FR is dat allang afgeschaft. Bedenkingen: Het Franse revolutionaire regime had beter eens goed kunnen nadenken over de herkomst van de Kerkelijke bezittingen. Onder het Koninkrijk was het justitiëel systeem in het grootste gedeelte van Frankrijk uitbesteed aan de Kerk, die als vertegenwoordiger van God toch de beste leverancier van gerechtigheid moest zijn. Logisch. De Kerk voerde een schrikbewind. Bij inbeslagnames, sommige veroordelingen en doodstraffen vervielen de bezittingen van de veroordeelde aan de Kerk. En of er vervallen werd! Dit was een van de hoofdredenen van de haat onder de gewone burger tegen de Kerk toen eindelijk de Revolutie uitbrak. Natuurlijk had de Kerk nog andere bronnen van inkomsten: de verkoop van aflaten en relikwieëen. In Frankrijk alleen al werden er 500 tanden van de Heiland vereerd, met alle commercie, bedevaarten, jaarmarkten, kloosters edm vandien. Van het heilige duo Cosmas en Damianus (3e eeuw) liggen er nu nog telkens twee schedels in Munchen en in Madrid. Miracoli! Daarnaast deden de kloosters goede zaken met hun ongeletterde en even onbetaalde maar weinig eten krijgende arbeidskrachten Het is spijtig dat in 1801 politieke overwegingen van Napoleon het revolutionaire vuur al uitgedoofd hadden, want de Kerk had in feite geen enkel recht op teruggave van wat ze van de hongerende Franse burgers had gestolen, net zoals de Bourbons. P

P

Twee: momenteel verwerft de Kerk in minstens 4 europese landen inkomsten uit verschillende systemen van kerkbelasting: Italië, Oostenrijk, Duitsland en Nederland. Volgens een opiniepeiling is momenteel bijna 70% van de Vlamingen voor een dergelijk systeem. Tenminste, vòòr Danneelsgate. Allicht is dat alweer een paar punten gestegen. Geen dank. | 28 augustus 2010 Knack, onder de naam noene


78

De opiniemakers en de doe-het-zelver Danneels heeft een inschattingsfout gemaakt T

Beste Vrienden, De Standaard publiceert een artkel waarin een paar Vlaamse (katholieke, want voor De Standaard is dat nog altijd krek hetzelfde) OPINIEMAKERS aan het woord komen. Ik ken spellewerksters (kantwerksters), babeluttesmelters, koffiebranders, pezewevers, kwistenbiebels, zeemzwierders, pilarenbijters, aalkarteelvoerders, flessentrekkers en literaire critici allemaal (behalve dat laatste misschien) als min of meer eerbare Vlaamse beroepen, maar van OPINIEMAKERS had ik, eerlijk, nog nooit gehoord. Staat er in Bokrijk, bij het speltveld een huisje van een OPINIEMAKER, naast de imker en de pastorie? Het zou mij niets verbazen. Klein land, grote daden. We komen zelfs in de NYT met nonkel Roger en tante Frieda! Hierbij vindt u een kort stuxke over dat nieuwe ongekende beroep, waarmee Vlaanderen zich weer in de spits van het peloton vast bijt. Pas op, Johan Sauwens is van de partij, dat kan ernstig worden! Een geluk bij een ongeluk, het zijn maar twee pagina's, zonder voetnoten, want die spaar ik voor de vrijzinnigen, die moeten nog veel leren. Nog eens: wilt u deze stuxkes en mijn andere glaspapiertjes (WestVlaams voor schuurpapier) niet meer krijgen, een simpele mail volstaat, Maar wie aan het hiernamaals denkt en aan de vette volle aflaten die hier te grabbel worden gegooid, hij/zij aarzelt niet, doet de TV uit, verlaat het virtueel cafe van Facebook, hij/zij zet de leesbril op en gaat aan de slag. Een keur van katholieke “opiniemakers” (zou er een Katholieke Bond van Opiniemakers bestaan?) schaart zich in het gelid van De Standaard met een salvo van korte zinnetjes. Het lijken wel Miss verkiezingen. Wat opiniemakerij betreft ben ik een doe-het-zelver. En, ik dien geen hogere belangen, dan mijn karig pensioentje, wat een goede eigenschap is voor doe-het-zelvers in deze branche. Waar zijn katholieke “opniniemakers” het best in? In bezinningsteksten, in zemelen, in platitudes , in verdunningen tot in de homeopatische hemel, vooral als het over hun eigen witgekalkt graf gaat. Danneels is naief geweest, hij heeft een inschattingsfout gemaakt, hij is correct en verstandig en het gebeurde ergens anders ook. Zand erover en we zijn weer vertrokken voor twintig eeuwen. Amen.


79

Daarenboven gaat het over uitzonderingen, men moet dat historisch bekijken, de Kerk moet aan preventie gaan doen, het is de schuld van de anderen, we moeten vlug een commissie in eigen rang uitbroeden, want het parlement begint (eindelijk) te kakelen. Ik pak mijn hamerke en mijn zaagssske en toen gebeurde het volgende: Geen bijbelse iota over de schuld van het Instituut die Danneels als een balk in zijn ogen zat, waardoor hij, net als in andere dossiers, het slachtoffer niet eens meer ZAG. Hij is naief geweest en had zijn vicaris generaal met drie sterren het vertrek moeten laten sweepen, om dat dictafoontje te vinden, dan was er nu nog geen vuil aan de marbel en hadden we nog altijd lekker Devillé spitsroeden kunnen laten lopen en de slachtoffers een nieuwe commissie kunnen aansmeren, vol leden van de Katholieke Bond van Opiniemakers. Nog geen halve iota over het Instituut dat wetens en willens (i.e.: zij wisten het en zij wilden het) zijn deuren openstelde voor seksueel dysfunctionele mannen, zeker vanaf het ogenblik dat het priesteraantal begon te dalen, en die losliet in een omgeving van alleen maar kinderen en mannen, met alle gevolgen vandien. Beminde gelovigen, het is een accidentje, ga allemaal rustig op uw stoeleke zitten. De kardinaal zal u subiet zijn zegen geven. OP UW PLAATS! Historisch, Zuster, historisch? Wisten de priesters foefelares niet van het zesde en negende gebod en den achterklap? Dat is toch niet van na den oorlog zeker? Uitzonderingen, zeer juist, er waren niet zoveel daders. Ik geef u 5 tot 10%. Akkoord, anders maken we er eens een studie van. Slechts 50% van de priesters leven/leefden celibatair. Een gedeelte had één of meer vriendinnen, de lafaards vergrepen zich aan de kinderen. Ze hadden maar te graaien. Maar, zuster, 99.99% van de priesters heeft gezwegen. Ondanks molensteen en de minste der mijnen. Gezwegen over een abject virus in het Instituut, dat ten allen prijze moest verdedigd worden, maar daardoor juist ook dader is geworden. En heeft u Devillé al eens gebeld om te zeggen dat u dat lelijk vond, hoe hij behandeld werd? U had hem zelfs geen gelijk moeten geven! Mijnheer de Rector, de Kerk moet de misdrijven zelf aanpakken schrijft u daar? Niet goed nagedacht? Nog geen koffie gehad deze morgen? De Kerk heeft, en ik ben vrijgevig en verontschuldig mij tegenover de slachtoffers die dit als een belediging zullen nemen, 25 jaar de tijd gehad om IETS te doen. Wat heeft de Kerk gedaan Mijnheer de Rector? De Kerk heeft gezemeld, ontweken, ontkend, gechanteerd, en anderen beschuldigd. Maar bovenal heeft de Kerk geweigerd een christelijk antwoord te formuleren op wat er is gebeurd. Ik zeg u en drink dan vlug uw koffietje, de Kerk heeft iedere dag van de laatste 25 jaar, zeg maar 10.000 dagen, of meer dan duizend novenen en 250 vastenperiodes en ettelijke quatertemperdagen, met of zonder processie, de kans laten voorbij gaan om met eer uit dit miasme te stappen en te zeggen: het Woord is belangrijker dan het Instituut. Ik hoop dat we het hier over eens zijn dat eer en Kerk voor een paar generaties een moeilijk koppel zullen zijn. En laat ons maar vlug een nieuwe commissie binnen de Kerk vergeten a.u.b, want aan de vorige is er niet veel eer verdiend voor uw instelling. De katholieken in dit land zouden misschien eens uit pastorale overwegingen hun knopen rond Justitie kunnen los knippen, zonder op de liberalen, de sossen of de frammasons te wachten en gewoon


80

kijken wat er gebeurt. Zou dat geen profetische daad zijn, een van het Woord, en niet van het Instituut? U ziet, zelfs een minkukel als deze doe het zelver ziet nog mogelijkheden om de eer van het Instituut dichter bij het Woord tebrengen. Niet dat ik mij begoochelingen maak, maar bij het schaken ziet men liefst meerdere zetten naast diegene die men uitbrengt. En wat zegt onze topvrouw bij Ons Eigen Project? Het gebeurde elders ook. Volià, simple comme bonjour, chers élèves, want OEP heeft er bij mij ook nog wat Frans in gestoken. Als dat het excuus is, waarom hebben we dan OEP nodig? De Kerk verwijst naar de zondaars om haar eigen witgekalkt graf uit te gommen? Het had in de Kerk niet mogen gebeuren, ongeacht wat er in dysfunctionele gezinnen en hypocriete chique families gebeurde. De Top Selling Asset (eigentijds!) van de Kerk is haar deugdelijkheid en die is voor een tijdje uit voorraad. OEP zou beter eens zijn eigen geschiedenis induiken en nagaan waar het fout is gelopen en hoelang iedereen er al van wist en gezwegen heeft. In alle openheid en respect voor OEP. Ik stel voor dat OEP eens iets deugdelijks doet en de vraag van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk steunt aan het parlement om een echt onafhankelijk onderzoek te voeren. Ik kan u vanuit mijn amateur theologen hart zeggen: Daar is niets oncanonieks aan. En als u dit wil controleren in het canoniek wetboek, dat siert u, u bent kritisch. Stel u daarna maar de vraag wat het kindeke Jezus hier allemaal van denkt. Johan Sauwens, op wiens antwoord ik nog steeds wacht op de vraag wanneer de dappere Vlaamse clerus aan een open en verdraagzaam Vlaanderen heeft gebouwd, heeft zijn mening over Danneels niet gewijzigd. Daarmee weet ik natuurlijk nog niet wat de mening van deze opiniemakelaar is en ik vermoed hier allicht een tjevenstreek. Johan Sauwens weet als geen ander dat een mens in zijn leven niet te dikwijls van gedacht moet veranderen, hij is ervaringsdeskundige op dat vlak. En ik vraag mij, met mijn beperkte fantasie vertwijfeld af, wat er zou moeten gebeuren in hoofde van de Kardinaal om Johan Sauwens van gedacht over deszelve te doen veranderen. Gedachten zijn vrij. Dat de keure van de Katholieke Bond van Opiniemakers de gedachte niet durft uit te spreken dat het Instituut even schuldig is als de slechte moordenaar van Golgotha, terwijl ze dat wel weten of horen te weten als ze pastoraal willen meetellen, is een zoveelste bewijs, dat het Instituut hoger wordt geacht dan het Woord. Met de taaiheid van ouderwetse tuttefrut, wijken de katholieken maar waar het moet. Wat bewezen is, wordt een inschattingsfout en een naiviteitje. Wat nog moet bewezen worden is een samenzwering tegen de Kerk en een plan van den duivel. In de eeuwen der eeuwen.Amen. De Missen staan onhandig te schuifelen op het podium, want nu komen de “verstandsvragen”.


81

Glaspapier. Caligula zei ooit: “Wetten moeten in kleine lettertjes worden geschreven en aan hoge masten worden opgehangen” Glaspapier. The Vatican's new norms.

Tom Doyle in Nat Cath Rep 16 0710

Over de nieuwe canonieke regels. Conclusie: The main problem with the Vatican's latest attempt at damage control is that they continue to deny the fundamental issue: the nature of the clericalized monarchical structure of the institutional church and its role in the systematic dismantling of the reality of church as People of God.


82

Eerherstel, Verdammt noch mal. Johan Sauwens, ex Volksunie, thans CV&P , en wie weet, binnenkort weer iets anders als de CV&P haar derde val maakt,is een minister die in 2001 moest aftreden toen bleek dat hij al 20 jaar lid was van een gezelligheidsvereniging voor Vlaamse Oostfrontoudstrijders. Hij is de initiatiefnemer van de Scherpenheuvelactie voor eerherstel voor de “goede” religieuzen Johan Sauwens was twintig jaar lid van het Sint Maartensfonds. Hij trad af als minister, niet na een aanval van eerlijke schaamte, maar omdat de politiek hem daartoe dwong. Het Sint Maartensfonds maakte van alle Oostfrontstrijders nobele helden, zonder enige last van historische kennis en morele beslommeringen. Een van hun geliefkoosde morele ontsnappingsroutes was dat veel SS-ers door pastoors naar het Oostfront werden gestuurd. Mijn moeder was redelijk pro-nazi, maar niet erg uit politieke motieven. Ze had iets met Duitse liedjes en operetten, maar verdedigde de Duitsers toch tot een twintig jaar na de oorlog. Johan Sauwens weet allicht wat ik bedoel. In de basiliek van Scherpenheuvel, symbool van de bloedige Spaans-katholieke onderdrukking van Vlaanderen, gaat Johan Sauwens een kaarskensprocessie organiseren ter eerherstel van de "goede" priesters. Of Cyriel Verschaeve daar bij hoort is nog onduidelijk, maar het feit dat de burgemeester van Ardooie, geboortedorp van de grootste denker van de Hoge Blekker en aanhanger van het Führer principe (over WO II:"Deze oorlog is heilig, omdat hij gestreden wordt voor iets heiligs: het leven en al wat het voor schoonheid inhoudt."), de Open VLD-er Karlos Callens (“Het Vlaams Mestbeleid moet vanuit economisch oogpunt bekeken worden.”) het klerikaal initiatief steunt, zou het Open-VLD bestuur zorgen moeten baren. Voor de volledigheid vermeld ik hier dat der ganz sympathisher Karlos actief duivenliefhebber, maar recreatief vinkenliefhebber is. Pour ma part, et dans la situation où je me trouve, je peinerais à discerner la nuance (Pierre van Malaerth). De collectieve onschuld van de klerus in Vlaanderen staat in geen enkele mate en op geen enkele wijze vast. De meeste pastoors wisten van het misbruik en hebben gezwegen. Zij hebben het belang van de Kerk hoger gesteld dan het belang van de slachtoffers. Dat betekent hun pastoraal bankroet. Dat ze nu vergiffenis zoeken zonder biecht, getuigt weer van morele lafheid. Ik hoop trouwens dat er vóór de Mariale bijeenkomst in Scherpenheuvel een beweging losbarst van mensen die zich herinneren dat ze ooit hulp hebben gezocht bij een biechtvader, omdat ze binnen het gezin misbruikt werden en nul op het rekest kregen in het sacrament van de boetedoening, de pastoors zouden nog meer in hun marcelleke staan. Laten we nog aannemen (om niet te moeten kissebissen over data) dat misbruik pas algemeen bekend was sedert 1985. Hoeveel religieuzen hebben sedertdien een moedig standpunt ingenomen? Hoeveel hebben tegen paus en bisschop gezegd dat het moest xvi uit zijn met het geporziunkel van de slachtoffers, dat de paus moest ophouden met de DP


PD

83

slachtoffers te schofferen en dat Danneels meer rauwe worteltjes en kabeljauw moest eten om zijn geheugen op dreef te houden? Juist, ongeveer evenveel als slachtoffers van Vangheluwe. De Vlaamse klerus heeft gezwegen en daar zal de Scherpenheuvelse amnestie van Johan Sauwens weinig aan veranderen. Zwijgen is ook schuldig verzuim, zeker voor een beroepsgroep die met een pastorale vlag staat te zwaaien, laten we wel wezen. De tekst van Johan Sauwens telt ongeveer 500 woorden. Daarvan gaan er 32 over de slachtoffers. Waarom doet dat me toch denken aan mijn moeder, die telkens als onze papegaai, genaamd Schicklgruber, “Heil Hitler” riep, telkens begon met “Wat in de kampen gebeurde was niet katholiek” om vervolgens een tirade in afleveringen te beginnen over de Joden, de Engelsen en de Bolsjewieken. Jaja, de oorlog was een hot item bij ons thuis. Johan Sauwens kent dat allicht ook. Wij veroordelen kindermisbruik als een gruwelijk misdrijf, en ook schuldig verzuim is voor ons onaanvaardbaar. En dat het wezen van kerk en pastoraal hierdoor in het hart wordt getroffen, staat buiten kijf. T

En dan 500 woorden over al het goede dat de pastoors Vlaanderen hebben aangedaan. Dat zou zelfs Schicklgruber niet laten passeren , zeker van dat kijf. De aanhoudende onthullingen over kindermisbruik in de kerk, dreigen alle geestelijken mee te sleuren in een sfeer van veralgemeende verdachtmaking. T

Moet u daarvoor Onzevrouwke van Scherpenheuvel lastig vallen mijnheer Sauwens? Waarom vraagt u zich niet af waar die sfeer van veralgemeende verdachtmaking vandaan komt? Het zal deze keer toch weer niet de schuld zijn van quasiTranskaukasische Polen uit de steppen van rond Gdansk, sorry Danzig, die blonde Germaanse Ueberfrauen brutaal onteerden? Of zijn het weer die communistische partizaanse Untermenschen die een onschuldig, Tirolerwijsjes fluitend radiostationnetje aanvielen? U weet waarover ik het heb, mijnheer Sauwens, we geloven allebei noch in St Niklaas, noch in St Maarten. Dit wil nog altijd niet zeggen dat alles en iedereen.. Jawohl, de rest kennen we al. Veralgemeningen van alles en iedereen en overal en altijd, en dan “Seit 5:45 Uhr wird jetzt zurückgeschossen!” om, als het slecht afloopt, te eindigen met “Das haben wir nicht gewusst”. Wie is de schuldige van die veralgemeende verdachtmaking? Wie heeft jarenlang in alle toonaarden eerst gezwegen, dan gelogen en anderen de schuld gegeven? Wie heeft pas, nadat alle uitwegen afgesloten waren en de kop van de slang al in de strik zat, schoorvoetend toegegeven, dat het misschien niet helemaal aan de buitenwereld lag, maar, rood slippertje voor rood slippertje, met een grimas toegegeven dat het misschien niet alleen en helemaal de schuld was van de Joden, de duivel, de slachtoffers (die als stuxkesSandemanV05b-1

84

homo’s worden geboren volgens een kardinaal, die voor een drastische ingreep aan de Dominikanen zou moeten worden overgeleverd). de Ieren, de pers, de sexuele moraal, de achtenzestigers, de minirok, porno, gebrek aan gebed, de frammasons en de Smurfen, maar dat we misschien ook eens naar ons eigen moeten kijken? Ik geef toe, als ik eruit zag als de kindervanger van Hameln in zijn Vatikaanse spelonk, ik zou ook liever elders kijken. U ziet, ik ben niet fanatiek, ik heb er alle begrip voor dat het wat heeft geduurd, maar 25 jaar vooraleer de Zetel der Wijsheid naar zichzelf durfde te kijken? Hebben de slachtoffers geprobeerd alle geestelijken mee te sleuren in een sfeer van veralgemeende verdachtmaking? Nee, mijnheer Sauwens, ze zijn als Onnozele Kinderen van de deken naar de bisschop naar de kardinaal getrokken. Met dossiers, met feiten, met getuigen en bewijzen en ze werden door een kardinaal die minder pastorale moed had dan een halfgesmolten praline en aan zijn curiaal rapport dacht, terug de woestijn in gestuurd, OMDAT ER NIET GENOEG STOELEN WAREN! Hoeveel stoelen waren er in de stal van Bethlehem? Nog minder dan slachtoffers van Vangheluwe maar de herdertjes, die bij nachte lagen, waren daar toch welkom. Het kindeke Jezus vond dat plezant, dat er wat volk over de vloer kwam. Weet u waar mijn broek geregeld nog van afzakt mijnheer Sauwens? (gelukkig gebeurt dat alleen als er geen pastoors in de buurt zijn, een duidelijk bewijs van het bestaan van de Voorzienigheid) dat er nu nog misbruikten, bepotelden en geperforeerden zijn die denken dat de kindervanger van Hameln het nog goed zal maken! Hoeveel wijwater is er door die hersenen gespoeld mijnheer Sauwens, in “ons eigen project”? Tientallen jaren gelogen en bedrogen, zijn eigen woorden achterstevoor naar buiten gekeerd, herkauwd en als onfeilbaar overgegeven en daar lopen nog van die katholieke schapen achter! Wat heeft de Kerk de Vlamingen toch aangedaan mijnheer Sauwens? Zouden we daar eens niet wat plechtigheden aan wijden? De slachtoffers van de Rooms Katholieke Kerk in Vlaanderen zijn nog nooit gehoord door een ernstige en onafhankelijke commissie. Ze zijn tientallen jaren van hot naar her gestuurd, voor leugenaars en fantasten uitgemaakt door bisschoppen, kardinalen, dominikanen en moraaltheologen en gewoon zieke geesten. Ze zijn bedrogen door de pauselijke commissie Adriaenssens. Het gerecht heeft te laat ingegrepen. De volksvertegenwoordigers zaten in de commissie te pokeren om de postjes. En u acht het moment gekomen om de klerus eventjes in de bloemetjes te zetten? Hou ze in de gaten als de Chiromeisjes en ditto jongens de bloemen uitdelen! Het canoniek recht dat evenveel met recht te maken heeft als een slobeend met een deeltjesversneller, heeft de slachtoffers beschuldigd van leugen en fantasie. Of u mij gelooft of niet, maar een essentieel onderdeel van het Vatikaans juridisch systeem bleek plots al te bestaan van 1922, toen het in het pauselijk kraam paste, daar waar het eerst in 1962 werd opgesteld en op straffe van excommunicatie onbespreekbaar was, maar door een fout van de drukker was dat niet bekend geraakt! En wij geven geld uit om bij die canonieke goochelaars een ambassadeur neer te poten! Maar, toen de rekening in de Verenigde Staten te hoog opliep en de publieke opinie in de Ierse pubs wat te vijandig werd xvii , kwam het canoniek kromsel de slachtoffers te hulp “om hun privacy te beschermen”. Gaat het daarover gaan in Scherpenheuvel, mijnheer Sauwens? Over al die toffe, sterke mannen en vrouwen die gezwegen hebben, DP

PD


85

gehypnotiseerd door het magisterium dat hun geweten heeft gedemonteerd en vervangen door een ontvangertje van Radio Vaticano? Christus vincit, Christus regnat? Mijn grootvader kreeg van de pastoor vanaf de preekstoel te horen welke klussen hem die week wachtten in de pastorie. De beloning was voor in het hiernamaals. Toen mijn grootvader voorstelde om een katholieke arbeidersbeweging te starten werd hij verketterd. De bazen van de kleine manufactuurtjes in de omgeving vonden dat geen goed idee. Maar toen een tijdje later de socialisten hun krantjes stonden te verkopen aan de kerk, kwam de pastoor ademloos en al kakelend het erf opgefladderd "We moeten iets doen, we moeten iets doen". Mijn grootvader heeft hem een glas water gegeven en een goede verdere dag gewenst. Mijn vader zag in de strijd voor de vervlaamsing van de universiteit van Gent hoe de weinige pastoors, die aan de Vlaamse kant stonden, uitgespuwd werden door de franstalige hiërarchie. In het dorp waar hij woonde en werkte zag hij hoe de pastoor de volledige 10 geboden aan zijn laars lapte, maar een gescheiden man het dorp uit pestte. Zoals zovele Vlamingen maakte mijn vader een vuist in zijn broekzak. De honderden Vlaamse boerenzonen die naar de Congo werden gestuurd, terwijl de hiërarchie wist dat ze maar een paar maanden te leven hadden, werden opgeofferd aan het belang van het privédomein van de Saksen Coburgers en de Rooms Katholieke Kerk, de duizenden mensen die in het onderwijs gebroodroofd werden omdat ze gescheiden waren, de miljoenen Vlamingen die hun pet of hoed moesten afnemen als mijnheer pastoer passeerde, andersdenkenden, homo's, socialisten, liberalen, die door de Kerk vanuit de Mechelse camarillo's werden bestreden, zolang de Kerk macht had, wegen al die Vlamingen niet op uw geweten, Johan Sauwens? De loden mantel van onderdrukking die de Rooms-Katholieke Kerk generaties lang op de schouders van de Vlamingen heeft gelegd is dat voor Johan Sauwens echt geen reden tot eerlijke schaamte? Gaat u echt pal staan voor de morele lafaards die de molensteen in hun eigen ogen niet zagen, maar in de jaren vijftig krijsten omdat een meisje van dertien een lange broek droeg of omdat in een onafhankelijke bioscoop een film van Elvis Presley speelde. Wij willen dank zeggen aan al diegenen die hun engagement in onderwijs, ziekenzorg, jeugd- en bejaardenwerk enz. een zeer grote meerwaarde hebben betekend en nog betekenen en zo Vlaanderen mee hebben uitgebouwd tot wat het vandaag is: een open en verdraagzame samenleving, met veel ruimte voor individueel initiatief en grote solidariteit. Dat gelooft u zelf niet mijnheer Sauwens, zoveel krediet geef ik u nog. Zijn het de pastoors die van Vlaanderen een open en verdraagzame ruimte hebben gemaakt? Ze zijn uitgestorven, mijnheer Sauwens, tot spijt van Kerk en paus, die fanatieke pinguins die de mensen een beeld van ascese voorspiegelden, maar er met de tuinman en een Rolls Royce van onder trokken, naar hun kasteeltje in Frankrijk, met geld dat ze van mijn vader hadden gekregen “voor een speciale intentie”. Die afgeknepen, kleine stuxkesSandemanV05b-1

86

geesten die in de biechtstoel zemelden dat de masturbant “het kindeke Jezus zoveel pijn had gedaan”,in plaats van, miljaarde miljaarde, die gast twaalf oesters te geven, “voor een speciale intentie”.De laffe onderpastoorkes die zich als proost bleven verzetten tegen vrouwen in de fanfare, tot het niet anders meer kon, want de liberalen hadden al, godbetert, majoretten en dan nog het laatste woord moesten hebben over het uniform en ’s nachts lagen te woelen in hun celibatair bed, piekerend over een broek of een rok voor de fluitiste. De pastoors die zich erfenissen toeeigenden, die het goed vonden dat het stoffelijk overschot van een ongedoopte door de nonnen bij de mestvaalt werd gezet, want geef toe, in de rouwkapel, dat kon toch niet. De belachelijke moeials, die hun neus overal in staken, ook toen de Vlamingen hen idiote zeurkousen begonnen te vinden, ze zijn buitengestoken door de gewone mensen. Ze zijn weg gesmolten mijnheer Sauwens. De Vlamingen hadden er genoeg van, om van hun geboorte tot op hun doodsbed die stoorzenders te moeten aanhoren. Een tombolalotje voor Lourdes, een bijdrage voor een goed werk (een Opel Rekord voor de pastoor), zilverpapier voor de missies, een novene hier en een versterving daar, God zal ’t u lonen, dure wierook, een nieuwe klok of twee, de nieuwe toren voor de kapel, een prijs voor de tombola, Domus Dei en dubbel stoeltjesgeld, een abonnement op het parochieblad, voor de zielen in het vagevuur (echt!, die konden daar een frisco mee kopen allicht) nieuwe uniformen voor de voetbalploeg. (een slachtoffer van Degollado: Zij bedelen om geld om het schoolzwembad te herstellen, maar ze zamelen genoeg geld in om 15 zwembaden te bouwen). En als ge u niet bekeert, geen kerkelijke begrafenis en geen graf, tot schande van uw familie. Als de mensen niet langer gedwongen worden door de inquisitie en de vierschaar, blijven die trukken niet plakken. Op een bepaald ogenblik gaan zelfs de meest gewijwaterspoelde Vlamingen inzien dat het geloof van de pastoors een dure en louche zaak is, waar het kindeke Jezus weinig mee te maken heeft. Laat mij het zo stellen, voor de simpele geesten in de zaal: hoe wegger de pasters, hoe opener en verdraagzamer Vlaanderen is geworden. U suggereert foutief een volledige inversie van het causaal verband. Pastoors zijn niet beter dan de rest. Uit de geschiedenis kan men makkelijk opmaken dat het tegendeel eerder waar is. Ze zaten liever bij de rijken sigaren en wijn te bietsen dan bij de armen tbc op te lopen. Natuurlijk waren er ook goede pastoors en zelfs slimme pastoors die wisten hoe ver hun elastiek bij de bisschop trok, die weigerden de volledige buit af te staan, die niet op de kap van hun schapen leefden, die niet gesignaleerd werden in de caberdouches van het Oostendse visserskwartier, die niet liepen te missioneren aan de verkeerde kant van de midi in Brussel. Dat betwijfel ik niet. Ik heb zelfs niets tegen pastoors in caberdouches, begrijp mij niet verkeerd, liever daar dan op der internaten slaapzalen met gastjes van elf jaar. Maar pastoors, die eerst op tafel staan dansen met zwoele blondines in rokerige tenten met negermuziek en dan naar huis gaan om de mis te doen alsof er geen stront aan de knikker is, daar heb ik wel wat tegen. Maar de vraag was, zijn de pastoors beter dan gewone mensen? Want anders is uw kaarskensprocessie in Scherpenheuvel een redelijke scheet in een fles. Allicht draagt ze iets bij aan het mystiek huwelijk tussen CV&P en NVA, waarmee de bisschoppen de meubels proberen te redden, zeker nu de CV&P Rik Torfs aan de noodrem heeft gezet, de profeet die vóór er nog maar een slachtoffer had gesproken, al had voorspeld dat er ook valse klachten zouden binnenlopen over het wangedrag van de klerus. Hij zal dat wel niet weten, onze canonieke kromgeleerde, maar het is zijn stuxkesSandemanV05b-1

87

schuld dat ik hier nu zit te schrijven. Had toch gezwegen Torfs, dan zat ik nu op een terrasje met een Pilaarbijter. Zoals ik zei, vooraleer Torfs weer geestig moest doen, de doorgesneden Vlaming zal uit het mystieke huwelijk van de winnaar en de verliezer van de verkiezing alleen de conclusie trekken dat het bij de NVA ook van dattum is en dat Bart de Wever ook zal moeten leren wijwater in zijn wijn te doen. En dat gaat de CV&P misschien nog wat stemmen opleveren ook. Maar het gaat nu niet over sluwe pastoors, maar over goede pastoors, die op tijd een pint drinken met de gewone man en al eens tegen een mopje kunnen, wat spijtig van Monseigneur Vangheluwe, het was toch zo een eenvoudig man. Hoe gaat dat daar eigenlijk gaan in Scherpenheuvel? Krijgt de volledige Vlaamse klerus daar amnestie met uitzondering van de bij de pauselijke commissie Adriaenssens bekende daders? Of gaan alle pastoors op de ziel van hun moeder zweren dat ze nooit in minderjarige onderbroeken en sluitspieren hebben gefoefeld? Krijgen ze een getuigschrift van goede zeden, uitgereikt door het Sanhedrin van NVA, CV&P en Open VLD? Een “niet-gefoefeld” lintje van onze beminnelijke vorst? Juridisch lijkt me dat eerder canoniek dan pluis, Mijnheer Sauwens, maar u heeft nog bijna een maand, zet er wat Jezuieten op. Die komen wel met een waterdichte formule die zo nodig ook als vergiet kan dienen. Wat gaat u doen Johan Sauwens als één van de pastoors die u in de bloemetjes zet, terplekke herkend wordt door een slachtoffer? Verzoenende taal spreken? De Kerk in het midden houden? Stel u voor dat de neef van Vangheluwe niet had gesproken, ridder Johan. Dan had u in het zonnige Scherpenheuvel, na de kaarskesprocessie allicht een Pilaarbijter staan drinken samen met toffe peer Vangheluwe. Het was toch zo een volkse bisschop, een man van zijn volk, een echte Vlaming. In de kerk, waar de Vlaming zwijgt en de klerus spreekt gaat Johan Sauwens de klerus eerherstel geven, zonder onderzoek, zonder verhaal van de slachtoffers. Zo gaat dat in de eeuwen der eeuwen in Vlaanderen. De consensus wordt via en in de Kerk gesmeed en het volk loopt plechtig zingend achter de (gratis) geborduurde vaandels aan,

niets in de pap te brokken, behalve in de offerblokken. offerblokken Uw eerherstel is voos, mijnheer Sauwens, de pastoors hebben in Vlaanderen een merkwaardig laag moreel profiel gekweekt. Ze hebben de Vlaming dom gehouden zolang ze konden en daarna zijn ze de toffe peer gaan uithangen. Ze hebben zich tot het uiterste verzet tegen het Vlaanderen dat u schetst. Laat de pastoors hun eigen regels eerst maar eens volgen: degelijk gewetensonderzoek naar wat ze ons hebben aangedaan, volledige bekentenissen, volmaakt berouw, penitentie en waar nodig restitutie. Vergiffenis zonder belijdenis, mijnheer Sauwens, zorg maar dat Léonard dat niet hoort, of hij steekt u voor een jaar in een paardenharen marcelleke. Ik stel u voor dat u met een van uw beroemde koerswijzigingen de miljoenen Vlamingen eert die eindelijk ingezien hebben dat ze de pastoors niet nodig hebben om het goede stuxkesSandemanV05b-1

88

te betrachten. We zijn eeuwen op morele flessen getrokken, de pastoors zijn met mijn en uw belastinggeld gaan lopen. Laat ze, we zijn er nu vanaf. De Kerk ligt waar ze goed ligt: op haar canoniek gat, moreel uitgeteld voor een paar generaties. De Vlamingen moeten, voor kerk en paus tenminste, geen vuist meer in hun broekzak maken. Als u tijdens de plechtigheid, als al die zwijgende pastoors zichzelf weer een meter groot beginnen te vinden, een galmende lach hoort, dan ben ik dat niet, noch iemand anders van de boze misdienaars. Het is Tijl Uilenspieghel himself, die zich bescheurt van het lachen bij het zien van al die kleine opblaasbare pastoorkes die hun geweten kunnen aan en uitzappen op de maat van de kindervanger van Hameln. Het is de geest van Vlaanderen die lacht, alhoewel zijn vader door de Kerk op de brandstapel is gezet en de min Katelijne door de klerus de waanzin is ingefolterd. Het is Tijl Uilenspieghel, de overlever. Voor hem is geen eerherstel nodig, hij heeft zijn eer nooit verloren. Ondanks eeuwen van klerikale onderdrukking zijn er nog slachtoffers van de Kerk die het tot overlever brengen. Zij verwachten allang niets meer van de Kerk die hen op het altaar van het celibaat offerde. Zij kijken liever naar Tijl Uilenspieghel die al die belachelijke morele experts in hun marcelleke en hun onderbroek zet. Dat probeer ik ook. Het helpt mijnheer Sauwens. Ik raad het alle slachtoffers aan: de bril van Uilenspieghel zet de daders in hun ondergoed. Als u in Scherpenheuvel in de Lekstraat komt en u ziet een oude zak met een rare bril: dat ben ik. Zorg maar dat u proper ondergoed aan hebt. Dat u als doelwit en excuus voor uw actie Jeanne Devos kiest, dat doet u echt de broek af, neem me niet kwalijk, maar nu staat u echt in uw onderbroek en dat is geen onderbroekenlol. Het is nog niet genoeg dat u twintig jaar excuustruus hebt gespeeld voor vaak door pastoors misleide Oostfronters en hun aanhang, nu schiet u nog de kemel van de Kemmelberg door de vrouw te kiezen die er in is geslaagd in een land van 1,3 miljard mensen de honderdduizenden huisslaafjes een stem te geven, die systematisch het slachtoffer zijn van seksueel machtsmisbruik. Hoe durft u? Wat zou het kindeke Jezus daar van zeggen, mijnheer Sauwens? Gaat u nu ook een actie voeren voor amnestie voor de goede Indiërs? En, hiermee was ik eigenlijk begonnen, maar ik raak het nergens kwijt: Een delegatie van de kaarskensprocessie kan misschien wat bloemen gaan leggen bij het geschonden heldengraf van Mercier om de verknochtheid van het Vlaamse slavenras aan de Kerk van paus en Inquisitie uit te drukken. U gaat Mercier toch ook wel amnestie geven? Het was een aristocraat, onze Kerk waardig. Vergeet u dat akkefietje met de Jezuieten niet?


89

Door sandeurinck, 13.08.2010 - 16:44 De Wereld Morgen T

T

godsdienst en logica HTU

UT

Er is iets duisters aan godsdiensten dat mij zorgen baart. Ik geef een eenvoudig voorbeeld. Misbruik in de Kerk was "beloken" bekend. De aangerichte schade kon niet meer ontkend worden vanaf, laat ons zeggen 1985. Iedere katholiek weet dat misbruik tegen verschillende regels van de leer vande Kerk is en tegen een aantal woorden die aan Jezus worden toegeschreven (het zesde en negende gebod, de molensteen, de minste der mijnen, de balk in het eigen oog, enz.) Wat doen de katholieken? Ze vertrekken in grote meerderheid uit de Kerk, gestoken door het gebrek aan rechtlijnigheid van hun moreel kompas. Sommigen gaan zover zich te laten ontdopen en ze denken dat ze van de Kerk vanaf zijn. Zij zijn nochtans de eersten die zich zouden moeten realiseren hoe sterk Kerk, onderwijs en godsdienst in het leven van mensen ingrijpen en daarover zouden kunnen getuigen. Een kleine fanatieke minderheid echter, klampt zich tegen alle logica in, vast aan de Kerk, misdadig of niet. Het kan hen geen lor schelen, eigen Kerk eerst. Ik vraag me af hoe ze met die tegenstelling kunnen leven. Ze gebruiken de zotste argumenten. "Ja maar, zei een kerkelijke ooit tegen mij, jij bent tegen de Kerk!" Dat was in zijn ogen voldoende om mij te disqualificeren! Wie tegen de Kerk is, is geen gesprekspartner meer. De Kerk biedt aan haar volgelingen meer dan regels en morele voorschriften. Ze biedt geborgenheid en het gevoel apart te zijn en ook het gevoel iets beter te zijn dan de rest. Wie dat aanvalt maakt van de gelovige een martelaar en dan zijn ze helemaal het noorden kwijt. Zij mogen anderen aanvallen en domineren, want dat is de wil van God, maar als anderen hen aanvallen dan kent hun verontwaardiging geen grenzen. Zij zijn iets meer dan de rest, dat is de ecstacy die de Kerk levert aan haar volgelingen. Het protserige initiatief van Johan Sauwens is een zeer goed voorbeeld. Een redenerende katholiek weet dat het fout is. Het kwetst de (nog) katholieke slachtoffers en spreekt de klerus in blok vrij van zonde. Het is een boosaardige folkloristische bezwering die de katholieken in hun eigendunk streelt, zonder discussie, zonder ruimte voor een mening die de eenheid van Gods volk in het gedrang brengt. De Vlaamse katholiek was zijn spirituele fopspeen kwijt en Johan Sauwens heeft dat gat in de markt, na de nederlaag van de CV+P duidelijk gezien. Als ze door de basiliek van Scherpenheuvel trekken en bij veel volk en goed weer. misschien zelfs langs de Lekstraat, gaan ze weer dat gevoel van samenhorigheid krijgen waaraan ze al zo lang verslaafd zijn. Mensenrechten, Franse Revolutie, de tien geboden, niets zal ze stoppen. Ze hebben gelijk omdat ze gelijk hebben. Wie daarop iets aan te merken heeft is een heiden. Rest nog de vraag, die iedere burger zou moeten stellen, maar ook daarover maak ik me weinig illusies: "Hoe hebben we het zover laten komen?". Een organisatie, die zich zelfs geen fluit aantrekt van haar eigen morele regels, laat staan van de burgelijke wetten, en het belang van de prinsen der Kerk en haar Ijzeren Schat (historische bijnaam voor de schatkist van de pausen) rucksichtlos boven het


90

belang van haar slachtoffers plaatst, heeft decennialang een staat in de Staat gevormd, buiten iedere democratische controle om, haar macht en haar rijkdom vergrotend. U gelooft mij niet? Dit schrijft Johan Sauwens: "Het is niet aan ons, als politici, om ons te mengen in de dossiers van het gerecht of van de kerk." Als de Kerk (juist, met hoofdletter, Johan, de kerk is een, meestal lelijk, gebouw dat door pastoors is bijeengebedeld en waarvan niemand weet hoeveel winst ze er hebben mee gemaakt, de Kerk is de organisatie waar al dat geld naar toe kolkt) decennialang kinderverkrachting toedekt en aanmoedigt, en daders voor het gerecht verbergt, dan hebben de volksvertegenwoordigers van die kinderen en hun ouders daar niets mee te maken? U gaat dan toch ook niet in een parlementaire commissie over de misdaden van de Kerk in Vlaanderen zetelen, mag ik hopen, want dan hoeft het van mij niet meer.


91

Glaspapier.

Het gerecht begint nu al mijn oren uit te hangen en we hebben nog 10 jaar te gaan! Houdu rustig! T

Mail 14 aug 2010 Beste Vrienden, Voor diegenen die nog iets verwachten van gerecht of Kerk, waar hebben jullie de laatste 50 jaar gezeten? Op het eiland Amoras? Gerecht en Kerk zijn twee molenstenen die, weliswaar beter om de nek van een paar bisschoppen zouden hangen, maar in werkelijkheid iedere dag een paar gewone mensen vermalen tot stof en as. Nu ondervinden we het aan onze lijven. Is het daarom plots meer waar dan vroeger? Er zijn duizenden mensen in België die dat al eeuwen weten en nu is het uw beurt, dat is alles. Wie nog gelooft dat er van die twee handen op één buik iets te verwachten valt, die laat beter het doopwater uit zijn hersenpan tappen. Hij weet er nog altijd van, ontdoopt of niet. Wordt het zowat geen tijd dat we, in plaats van op ons gat te zitten bleiten, iets ernstigs gaan doen? Gaan we nu eindelijk eens ophouden met liturgische grappen, zoals ons laten ontdopen en fier als een gieter ons wat beter voelen dan de rest, omdat we ervan af zijn? In plaats van door domme shows op TV een spontane lobotomie op te lopen (veel verschil zal het voor velen al niet meer maken), lees bv. eens wat in de Bijbel. Ik heb het al gezegd: Heavy stuff man! Wat zeg ik, DYNAMITE! "Ook al zijn uw zonden rood van het bloed, ze zullen blank worden als sneeuw. Maar alleen nadat gij alles hebt bekend en bereid zijt om genezing en vergiffenis te ontvangen". Steekt dat maar in uw frak ridder Johan Sauwens von Scherpenheuvel! Schuwe gast, Isaias, ik zou hem niet in huis willen hebben, maar deze keer zit hij er bovenop. Wel, Kanneeltje, wat zeg je daarvan? Vergeten zeker? Meer worteltjes eten! Minder advocaatje spelen en wat meer curia animarum op het menu. Flinke jongen!


92

Glaspapier. Op site van De Standaard schrijft iemand bij het artikel Aartsbisdom denkt aan opvolger Commissie-Adriaenssens (140810) "Wie alleen maar in extreme bewoordingen over het onderwerp kan praten helpt niemand, zeker niet de slachtoffers die nog op hulp zouden wachten." Mijn antwoord: Als slachtoffer kan ik u zeggen dat ik schoon genoeg krijg van de verhullende zemelteksten die ik bv. op CV&P sites vind en waarmee men zelfs een etterend buikvlies zou kunnen ontsmetten. In een Grand Jury rapport, Philadelphia 2005, kwam de jury tegen deze camoeflagepraktijken in opstand. U kan dat vinden op National Catholic Reporter. A hierarchy deeply damaged...Na een rist beschrijvingen van de doofpotterijen van twee aartsbisschoppen, komt het volgende: de geheime aartsbisschoppelijke archieven hebben het vaak eufemistisch over 'ongepaste aanrakingen'. 'Maar wij (de jury) hebben het over verkrachtingen. Jongens werden oraal en anaal verkracht, meisjes werden vaginaal verkracht... ontelbare daden van sexuele perversie en degeneratie tegen honderden kinderen'. Ik vind dat nog zacht uitgedrukt. Maar in België is er men er bijna in geslaagd de aard van het misbruik onder juridisch jargon en kerkelijk gezemel weg te schilderen. 'Gij zult niet liegen'.


93

Waarom ik tegen ontdopen ben voor al mijn vrijzinnige vrienden, autochtone en allochtone met gratis 25% meer voetnoten. Voorwoord. Ten eerste: Graag wil ik twee van mijn trouwste lezers bedanken voor hun weergaloze steun bij het bronnenonderzoek : F.G. en P.W.B. Ten tweede: Voor het schrijven van dit schrijfsel kreeg ik van het Vlaams Instituut voor de Herwaardering van de Voetnoot een pennenzak. Merci! Ook hier zal gelden: wiens zak men krijgt, diens woord men spreekt. 'Oh, mein Gott! Ratzinger neuer Papst'xviii DP

Na mijn artikel, “Uit de Kerk treden voor Dummies” xix dat door een aantal lokale huis aan huis bladen is geweigerd, wat al beter is dan helemaal geen reactie, probeer ik hier aan mijn vrijzinnige vrienden uit te leggen waarom ik me niet laat ontdopen. Om te vermijden dat ik het twee keer per week moet debiteren, hier heeft u de uitleg, doe er uw voordeel mee. DP

PD

Om te beginnen heb ik nooit gevraagd om gedoopt te worden. Mijn ouders hebben die beslissing genomen toen ik een paar dagen oud was. ik herinner me er niets van, wat er, volgens Gie V. d. B. zou kunnen op wijzen dat het nooit gebeurd is en menig doopregister dus vervalst is. De lijst van misdaden van de pastoors gaat binnenkort niet meer te overzien zijn! Dat mijn ouders voor die optie gegaan zijn is geen toeval. Mijn vader had er voor gekozen om zijn zaak op te bouwen in een dorp waar de pastoor de CV&P burgemeester nog kon afblaffen als zijn meid weer niet gewillig was geweest (voor alle duidelijkheid: zowel die van de pastoor als van de burgemeester). Het ging er gezellig en warm, maar soms nogal ruw aan toe in katholiek Vlaanderen van juist na de n oorlog xx . R

DP

R

PD

Mijn ouders hebben die keuze niet vrijwillig gemaakt. Dat vind ik al heel wat minder. Niet dopen betekende verhuizen. Mijn vader is knarsetandend akoord gegaan. Maar bij de eerstvolgende kans, amper 26 jaar later, toen hij zijn zaak had verkocht, heeft hij een in zijn schootveld komende priester bijna geliquideerd. Gelukkig voor dat niets vermoedende, maar van de hand Gods geslagen onderpastoortje, was mijn vader dan al flink gehandicapt na twee beroertes, en kwam de vertegenwoordiger van Christus Jezus er met de schrik vanaf. Telkens mijn moeder mijn vader over het incident probeerde te interpelleren deed hij of zijn derde beroerte zich aankondigde en er is


94

nooit een verdict gevallen. Wat bewijst dat er buiten de rechtbanken ook al eens procedurefouten voorvallen die toch het rechtsgevoel bevredigen. Een organisatie die mensen dwingt om een onnozel kind van 6 dagen xxi oud te dopen,waarmee het een onuitwisbare handtekening zet tot het einde der dagen, dat geloof je toch niet? Een autoverkoper die dat lapt zou door TestAankoop van zijn amortisseurs, manivel, ambréage, vis platinées, vitesse, zwoingt de culasse, bougies en zigleur xxii worden ontdaan en tot zijn volledige ontbinding op de schroothoop worden gedeponeerd. De Kerk, die mag dat, want Dieu le veult. xxiii DP

DP

PD

PD

DP

De mogelijke conclusies zijn nogal simpel in dit geval: er is iets mis met Dieu of met de Kerk, of met beiden. Als Dieu le veult, waarom laat hij dan de kinderen niet gedoopt geboren worden? Als Dawkins kan uitleggen hoe een roterend orgaan bij een diepzeekikker stap voor stap kan ontstaan, kan Dieu dan kinderen niet in staat van genade laten geboren worden? Die erfzonde dat was toch twee keer niets? Twee beten in een appel en 8.000 jaar later xxiv memmen we daar nog over en moet er nog gedoopt worden? Alsof de pastoors nog geen werk genoeg hebben met achter de meisjes van de Chiro te zitten, antiek te gaan buiten halen bij stervende mensen en sigaren en wijn te gaan bietsen bij de n apotheker, zeker nu ze,op hoogbejaarde leeftijd, 38 parochies, Chiromeisjes inbegrepen en tutti quanti voor de kiezen krijgen, terwijl er bovendien 5.174 apothekers xxv in België zijn en er om de andere dag een pastoor kevendrager gaat en er maar één om de 3 weken bijkomt. Een taakherschikking dringt zich op, zodat de veelgeplaagde klerus zich niet meer met liflafjes als het doopsel moet vermoeien. DP

R

DP

PD

R

PD

Volgens mij wil Dieu dat trouwens helemaal niet, dat koud water over mijn voorhoofd, want dan zou hij, als hij de volmaakte goedheid is, mij geen levenslange sinusitis hebben gegeven, waarvoor de Zeer Eerwaarde Broeder Petrol mij 14 jaar later herhaaldelijk chloramphenicol xxvi liet snuiven omdat ik volgens hem te veel snurkte. Jaja, voeg dat maar toe aan mijn dossier: onwettige uitoefening van de geneeskunde en medische experimenten in vivo. DP

PD

Het hoogste diploma dat de ZEB Petrol ooit haalde was veters strikken. Die opleiding had hij in Nederland gevolgd, want in België wordt dat niet erkend omdat veters hier nestels zijn. Het zal Gie v.d. B. genoegen doen dat ik, aangezien ik niet over de juiste papieren beschik, niet verder aandring over die therapie van de Petrol, want de rekening voor verleende diensten en prestaties als lustknaap, inclusief verkooptaks, zegelrecht, BTW en samengestelde interesten loopt al aardig op. De orde van het Heilig Gat zal de volgende jaren flink moeten bezuinigen op de Sint Pieterspenning xxvii . Dat wordt weer zure soep en glazige aardappelen in het klooster. Back to the sixties! DP

PD

Dus we schrappen Dieu als mogelijke dader. Dat ziet er, gezien de conclusies, niet zo goed uit voor de aandelen van de Heilige Stoel. Hadden ze nu nog de fair play gehad om mij op mijn achttiende te vragen: “Wel Deurinck, tevreden over de tot nog toe geleverde prestaties? Ga je bijtekenen? Pas op, want, deze keer is het serieus!” Mijn antwoord ligt niet zo voor de hand als de doorgesneden lezer denkt. Stel dat ze wisten dat ik op achttien jaar een uitstapmogelijkheid zou krijgen. Wat denkt u, spartelende stuxkesSandemanV05b-1

95

doorgesnedene? Juist, iedere morgen espresso op bed, voorverwarmde pantoffeltjes, twee perfect xxviii gekookte eitjes voor ontbijt met door Zeer Eerwaarde Broeder den Tutter zelf bereide en gewijde marmelade van het merk “De Stoeltjeszetter” en geen nachtelijke piemelinspecties. Men had de wetten van de vrije markt moeten laten spelen! Vraag het maar aan Pol Sosies xxix, de kerkvader van het katholiek marktgericht denken. Maar nee, het was: tekenen en zwijgen zonder uitstapmogelijkheid. Les één voor de autochtone vrijzinnigen onder mijn nog niet doorgesneden lezers: Het schuift bij de pastoors altijd gemakkelijker naar binnen dan naar buiten.Ze zijn genetisch eerder ingesteld op krijgen dan op geven. Of dat een argument voor of tegen het creationisme is, zou ons te ver voeren en ik wil niet denigrerend doen over de honden, de ware vriend van de mens. DP

PD

DP

PD

Conclusie: mijn ouders zijn bij het vierde gezet en mij is niets gevraagd. Dat gaat hier slecht aflopen vrees ik. Maar: De legalisten onder ons, zoals Gie V. d. B. en allicht Johan L. (want die nuanceert zich altijd de coulissen in) merken op dat er toch ook een aantal voordelen zijn aan gedoopt zijn. Die gasten staan erop dat iedere medaille een keerzijde heeft. Tot ze eens gaan gerold worden door een rondtrekkende bedelmissionaris met een munt met twee koppen. Ze zijn hierbij gewaarschuwd. Let vooral op oude stukken van 2 belga uit 1930 met drie koningen. Als er zes koningen opstaan is het van dat, of een mirakel. Ik ben me volledig bewust van de voordelen van het doopsel: Aangezien mijn vrees redelijk gewettigd is dat de Orde van het Heilig Gat niet erg zal genegen zijn om op mijn deurwaardersverzoeken positief te reageren, neem ik geregeld een voorschotje. Als ik een kerk zie met open deur (dat er minder en minder zijn wijst er alleen maar op dat ze mij beginnen te kennen) dan ga ik binnen steevast 144 kaarsen branden zonder te betalen. Komt er iemand ruttelen xxx, dan zeg ik met gedempte stem (altijd beleefd blijven in de kerk!) iets als: “I’m on a mission from God”, of “Adriaenssens”,of “Keuringsdienst van de Congregatie voor de Rechtlijnigheid van het Geloof”, of “Gedoopt”, of “Pauselijke Commissie voor de Compensatieregeling voor de Slachtoffers Sexueel Misbruik in de Pastorale Relaties binnen de Kerk, zowel binnen als buiten de kerk xxxi ” of “I’m the taxman”, of: “Interpol”. Ze begrijpen dergelijke taal meestal. Ze staan echt wel in de wereld. Ik wil hier dan ook aankondigen dat ik binnenkort op de voordeuren van alle kerken, kapellen en zelfs ziekenhuizen, die nog over een “gebedsruimte” beschikken “waar de patienten en hun bezoekers even een stiltemoment kunnen beleven” xxxii mijn stellingen ga spijkeren, waaronder mijn protest tegen het invoeren van kaarsenautomaten, die tegen betaling een electrische nepkaars activeren tot de bezoeker uit het oog van de sensor is verdwenen, om het milieu te sparen, zeer hoog zal gerangschikt zijn xxxiii ! Het milieu wordt weeral misbruikt om te besparen. Waar zitten de Groenen !!! nu??? Ik ben niet fanatiek, maar het moet toch een kleintje zijn om alle door G. V. d.B. en Johan L. gehomologeerde slachtoffers een eeuwigdurende kredietkaart te geven die wereldwijd alle kaarsenautomaten activeert, zodat wij onze rechten blijvend kunnen laten gelden? xxxiv DP

DP

PD

PD

DP

PD

DP

PD

DP


96

Zelfs de lezers die niet over een veterdiploma beschikken, zullen begrijpen dat buitenissige overvallen op kaarsvoorraden van kerken en kapellen, juridisch meer kans op verdediging bieden indien men een ongeschrapt doopceel kan voorleggen. Het gebeurt al eens dat ik autochtone vrijzinnigen een rondleiding geef in sacristie of kerk. Doorgesnedene, het is niet te beschrijven hoe zemelachtig die soms zijn! Meestal ga ik eerst alleen even binnen “om te kijken of Dieu aanwezig of het gat uit is”, om de sfeer er wat in te brengen en mijn mystieke uitleg over de godslamp xxxv al wat in stelling te brengen. Tegen dat ik terug buiten kom, zitten ze al bij de humanisten! Zo krijgen die ook nog wat volk over de vloer. DP

PD

Voor autochtone vrijzinnigen is één van de meest geheimzinnige problemen, dat ze niet weten wanneer ze moeten knielen of rechtstaan tijdens de mis. Daar heb ik al wat mee afgelachen! Soms ga ik wat aan mijn nestels prutsen en die gasten hangen al in het transept van de zenuwen. Communie: van hetzelfde laken een pak. Nieuwsgierig als bonobo’s, dat wel, maar om een beetje te oefenen op voorhand, daar zijn ze te goed voor, die Antwerpse rode adel. Hoe vaak heb ik al niet uitgelegd dat ze zelf moeten aangeven of ze de hostie op Tridentijnse wijze rechtstreeks in de mond willen genomen zien, of liever, op conciliaire wijze, de zaak in het handje willen. Ik zal geen namen noemen, want hij is al twee keer minister geweest. Vast besloten deze keer wel potten te breken, liep hij vanaf zijn stoel met zijn tong in de lucht en de ogen gesloten, recht tegen een biechtstoel, stuiterde de paarskaas omver en keek mij vragend aan. Ik gaf hem een dikke thumbs up en hij gaat toch wel aan de pastoor vragen “Hoe zit dat hier met dat koexke?” xxxvi Stel u voor dat ik, in het tumult dat hierop volgde en waarin drie forse nonnen, die nog kampcommandant in Heverlee waren geweest, een ingrijpende rol speelden, had moeten toegeven dat ik nog ontdoopt was ook! Die rondreizende Dominikaan xxxvii met zijn prêt a porter mobiel brandstapeltje zou wel anders gefloten hebben. DP

DP

PD

PD

Les twee voor mijn autochtone vrijzinnige vrienden: In de kerk hebben gedoopten altijd een streepje voor en dat kan, zeker bij politieke onderhandelingen enig voordeel opleveren.Vraag maar aan Frank Vandenbroucke. Les drie voor mijn autochtone vrijzinnige vrienden: Wie avontuurlijke bezoeken wil brengen aan kerk of sacristie, zorgt beter voor een maagdelijk doopceel.En : in geval van nood mag en moet iedereen dopen, ik zorg wel voor de administratie. Les vier voor mijn autochtone vrijzinnige vrienden: Wie nog eens mee wil naar sacristie of kerk, oefene eerst een beetje op http://www.ourcatholicfaith.org/onlinerosary.html Wie gedoopt is, kan paus


97

worden. Ze gaan bij het Werk en bij de Legionairs niet erg tevreden zijn met deze onthulling, maar ik moet toch ook vooruit in het leven. Het feit dat ik nog steeds niet van mijn pen kan leven, maakt mij allicht wat driest, maar het moet eruit: Ik wil paus worden xxxviii . Daarom wil ik me niet laten ontdopen. Onder de stadsduiven van de Groenplaats is dat al lang geweten. Ik ga daar geregeld netwerken met de duiven. De Heilige n Duiver is daar geregeld te vinden, als hij niet op de n Engel zit natuurlijk Dat het verboden is om daar de duiven te voederen, is het beste bewijs dat Patrick Janssens ook paarse ambities heeft. Weinigen weten het, maar de paus kan alleen verkozen worden door kardinalen met vijf sterren xxxix, onder de 89 jaar en nog in leven. Dat is weer een typisch voorbeeld van canoniek recht: liever dertien puntjes op de i dan duidelijkheid. Aan de ptosis van Rik Torfs kan je zien welke gevolgen dat kan hebben. Hij is volgens mij dan ook de juiste man op de juiste plaats bij de CV&P Straks zakt het gordijn daar helemaal en kunnen ze via Scherpenheuvel met zijn allen naar de NVA. Want Vlaamsgezind dat zijn ze altijd geweest bij de CV&P, achteraf bekeken natuurlijk en de doorgesneden Vlaming heeft dat altijd verkeerd begrepen. xl En de klerus heeft altijd gezwoegd en gezweet om van Vlaanderen een open en verdraagzame gemeenschap te maken. Jaja. En met wijwater wast men zelfs het bloed uit de geschiedenis en de pijn en de vernedering van de slachtoffers van de Kerk. Het is allemaal een misverstand en we betreuren dat diep, zeer diep. Wat zeg ik, we schamen ons, zolang het niets kost, want de n advokaat is al duur genoeg. Maar we bukken net niet diep genoeg om de daad bij het woord te voegen, want dan krijgen we een kardinaal boekhouder aan ons broek. En zeker niet diep genoeg om Johan Sauwens, de Eddy Wally van de geschiedenisvervalsers, eens lik op stuk te geven met zijn “actie Scherpenheuvel”. Nee, wat goed is voor de Kerk is goed voor Vlaanderen, daar gaan we niet van afstappen. De anaal en vaginaal verkrachten moeten redelijik blijven. DP

R

PD

R

DP

R

R

PD

DP

PD

R

R

Het bliksemt. Veeg dat maar eens uit met uw mirakelwater, belachelijke corso van witgekalkte graven. Ensor heeft uw portret al meer dan 100 jaar geleden getrokken en ge zijt nog geen haar veranderd! Het dondert. Denkt aan uw bloeddruk! Veel doorgesneden mensen denken dat alleen kardinalen de paus kunnen kiezen. Dat is waar en, volledig in de traditie van het canoniek recht, is dat tegelijk ook niet waar. De paus wordt verkozen door de n Heiligen Duiver, maar alleen vijf sterren kardinalen mogen de paus kiezen. Wie dat begrijpt heeft recht op de grote tonsuur. Een kleine aanwijzing voor mensen die ambities hebben om bij Pater De Knipper o.p. langs te gaan: als er zwarte rook uit het Vaticaan komt, zitten ze nog aan de gebraden duiven xli , waar zouden ze anders met die rook blijven. Als de rook wit is, is dat het signaal voor een bestelling Pilaarbijter: Het werk is volbracht. R

R

DP

PD

Is de verkiezingsprocedure niet erg duidelijkvoor gewone misdienaars, één zaak staat als een paal boven wijwater: iedereen die gedoopt is en van het mannelijk geslacht, kan paus worden. Dat van dat geslacht is bij mij al diverse malen en op indringende, maar niet altijd zachtzinnige wijze vastgesteld door de Z E Broeders Foefelares. Maar wie zo stuxkesSandemanV05b-1

98

dom is zich te laten ontdopen zal, zelfs als de n Heilige Duiver hem eruit pikt, bot vangen en de kardinalen zullen opnieuw moeten vergaderen. R

R

Iedereen weet dat, als een paus ontdekt wordt, er enige tijd verloopt tussen de witte rook en de aankondiging. Ik kan erin komen dat mensen denken dat dat is om de gewijde spanning er in te houden, want dat kunnen ze wel in het Vaticaan. Sommige slachtoffers van de Vaticaanse misdaden wachten al 50 jaar in spanning! De waarheid is dat er tijdens de traditionele afwimpelingen van de verkozene, zoals “Non sum Dingus” (Jullie hebben de verkeerde voor, ik ben die Dinges helemaal niet), en “Pater si vis, transfer calicem istum a me, verumtamen non mea voluntas sed tua fiat” (aan gratis reklame doe ik niet mee, vertaal het zelf maar of vraag het aan Ward de Bever) die traditioneel eindigen met “Sitio” (schenk maar een Pilaarbijter), als de bliksem gebeld wordt naar de pastoor van de parochie waar de nieuwe paus is gedoopt, om het doopregister na te kijken. Toen het schokkende nieuws uit Marktl am Inn binnenkwam dat J. Ratzinger xlii weliswaar niet geschrapt was, maar dat er twee vreemde runetekenen bij zijn naam stonden in het doopregister en Sodano xliii al dacht dat zijn uur van glorie toch nog geslagen had, bleek toevallig een wereldvermaard expert inzake de lijkwade van Turijn, waar nog niemand van gehoord had, in Marktl am Inn te logeren voor een korte skivakantie. D.m.v. de meest geavanceerde wetenschappelijke technieken en geholpen door professor Barabas, die meer interesse had voor de après-ski, slaagden de geleerden er in, om in recordtijd te melden wat ik al langer vermoedde: Ratzinger is pas na de n oorlog bij de n Hitler Jugend gegaan. Deze “time-warp” kan al gelden als eerste mirakel voor zijn zaligverklaring. Dan zijn die gasten die Santo Subito stonden te roepen ook tevreden. Hetzelfde wensen wij trouwens de heer Ratzinger toe. DP

PD

DP

R

R

R

PD

R

Geef toe, de kans om paus te worden is een super voordeel van gedoopt zijn. Paus zijn is niet moeilijk en het schuift goed. Het enige wat je moet leren is mystieke bekken trekken en vooraan in de privékapel gaan zitten gebroken zijn, terwijl een medeplichtige met een mandje rond gaat en het sjiek volk (zorg dat er maximaal 50 plaatsen ter beschikking staan, zodat ze er moeten om vechten) daar, m’as tu vu, omslagen van minimum 10.000 US kan in gooien. Wat zeg je, 100 miljoen dollar per jaar? Daar doe ik een mirakel voor waar zelfs Vermeersch niet tegen op kan! En dat is belastingvrij, zoals onze gezonnebrilde vrienden uit Zuid Italië, Frankfurt en Chicago maar al te goed weten. En dan heb ik het nog niet over de reizen. Een paar dagen naar Engeland aan 14 miljoen Euro, volledig op kosten van de Engelsen. En de verkoop van pauselijke zakdoeken, ondergoed, rode slippers (made in China) en xliv electronische paternosters, DP


PD

99

allemaal taksvrij en recht in de Heilige Zak. Een ander voordeel van de job is dat de paus zichzelf dispensatie kan verlenen ivm de leeftijd van zijn meid. Het lichtend voorbeeld is, ook weer hier, Pius 12 xlv , die zichzelf dispensatie gaf om met een 17 jaar jongere Duitse non door het leven te trekken. De normale term is vijftien jaar ouder, dat is dus 32 jaar verschil met één handtekening. Geef toe, de job heeft een aantal voordelen. DP

PD

Les vijf voor mijn vrijzinnige vrienden: wie zich heeft laten opruien om zich te ontdopen door verenigingen die zo geheim zijn, dat ze zelfs “De Izegemse Schoetrekker xlvi ” niet meer halen, is voor een tweede keer in de zak gezet. U heeft uw kans op een propere job, met vastheid van betrekking en een jonge meid. grondig verbrod. DP

PD

Bent u ontdoopt? U bent gerold. De humanisten hebben dat allicht niet slecht bedoeld, maar ze hadden beter moeten nadenken. Het lijkt er op dat ze de Kerk weer onderschat hebben. Hopelijk luisteren ze de volgende keer wat beter naar een allochtone vrijzinnige die de Kerk aan den lijve heeft ondervonden. Net zoals God, bestaat ontdopen niet. De Kerk heeft bij uw naam een kruisje gezet. Dat is een geheim teken. Iedere pastoor weet wat dat betekent: als ze bellen vanop het hoofdbureau over deze dopeling en is er juist een paus kevendrager (sede vacante): antwoorden met “Asbest”. Dat is vulgat xlvii voor”: “Hij is efkes weg” Meer moeten ze daar niet horen, ze weten genoeg. DP

PD

Daar gaat uw kans op gratis reizen, een uitgebreide, zij het ietwat wufte, vestiaire, een jonge meid en een schattige privé-secretaris, van het huis Armani, en volledig verzorgd verlof in Castelgandolfo! Dat kruisje achter uw naam betekent uitsluitend en alleen dat u geen paus mag worden. Met hun driest initiatief hebben de humanisten ervoor gezorgd dat de papen perfect weten wie tegen de Kerk is. Ik heb het al duizend keer gezegd: Die vrijzinnige adel toch, ze zijn anderhalve generatie niet meer in de kerk geweest en ze zijn al vergeten dat ze tegenover bijna 100 generaties flessentrekkers staan, scherp als obsidiaan, geslepen als een gros chinese eunuchen, en flexibel als de slangenzusters Mimi en Momo van circus Minnaert. Die Vatikaanse Pretoriaanse Garde kan bovendien nog rekenen op de onvoorwaardelijke steun van legioenen nonnen en pastoors die als een blok kuddebeesten achter de paus staan, vast besloten hun eigen geweten kalt te stellen en weeral achter een duitser aan te hollen. Maar als twee vrijzinnigen elkaar tegen komen op de n tram, moeten ze al Rent a Priest bellen of Johan L., om te modereren bij hun paneelgesprek. R

R

Zoekt u voor de lol eens op internet naar “ontdopen”. De atheisten rollen al vechtend over het internet over de juiste procedure. Met de hand geschreven of niet, naar de pastoor of naar de deken, naar de bisschop,of naar de paus, in tlatijn,in tgrieks, in tvlaams of in tvulgat, zoveel hoofden zoveel vrije zinnen. Vangheluwe moet daar in zijn preconfessionele periode nogal mee gelachen hebben. “Ze stinken er nog in ook. Ze zijn er nog meer mee bezig dan de eerste beste pilaarbijter. Kijk, hier nog eentje die denkt dat we minder geld gaan krijgen. Hoeoeoeoeoeoe! (wolfachtige lach). Nog eens: ontdopen kan niet, schrappen uit het doopregister kan wel, maar wordt niet gedaan. Er wordt een kruiske naast uw naam gezet. Amen.


100

U bent ontdoopt? En? Valt het mee? Is uw stoelgang erop verbeterd? Wint u al eens vaker wat met de krasloterij? Slaapt u beter? Is de maand nu even lang als uw inkomen? Minder last in de menage? Gaat het huiswerk wat vlotter? Ten eerste stel ik voor dat de Kerk bewijst dat er een verschil is tussen een gedoopte en een ongedoopte. Nee, we laten dat niet over aan een pauselijke, onafhankelijke commissie van Leuven. We zijn in zoiets gevallen als we jong waren. We laten SKEPP xlviii daar op los. Ik suggereer: diverse proefgroepen, waaronder placebo gedoopten, een groep ontdoopten, een groep autochtone vrijzinnigen en een groep autochtone gedoopten. De weddenschappen gaan nu van start. xlix Het zal vlug gedaan zijn met dat pastoraal getreiter van “Neen, het spijt ons, eens gedoopt, blijft gedoopt” Een bezwering heet dat, de mensen ongerust maken, erop speculeren dat de mensen zich betast voelen. De oudste truk ter wereld van alle charlatans. Er is iets met u gebeurd waar u niet meer van af kan en zij hebben daar controle over. Ze zitten nog altijd met hun vinger in uw gat en u heeft daar niets over te piepen, zij wel, want Dieu le veut. DP

PD

DP

PD

Menige lezer weet dat ik mij veel in artistieke kringen beweeg. Het lot van de misbruikten is een aantrekkingspool voor mensen met een artistiek gefermenteerde ziel. Ze willen er allemaal over schrijven, schilderen, performances en installaties en zelfs liedjes maken. Als ik Jan Hoet in de zaal zie, ben ik al het gat uit. Maar als ik een pastoor tegenkom (jaja, ook daar zit de 5e kolonne van de Zwitserse Garde), kijk ik hem altijd diep in de ogen en zeg: “Ik weet iets over u” Man, man, man, een uur later zie ik hem nog aan de appelsiensapmeisjes uitleg vragen over mij of met de kunstenaarinstallateur een diep gesprek staan voeren, terwijl hij om de 45 seconden een blik naar mij werpt. P

P

Even verder in dit verhaal vindt u een 100% proefzekere methode om uit te maken of u nu nog gedoopt bent of niet. Maar als u toch nog ongerust ben en helemaal zeker wil zijn, hier één van mijn talloze recepten om u zelf te ontdopen l . DP

PD

Ga naar een kerk tijdens een misdienst. Tijdens de consecratie steelt u een stompeltje kaars. (eerst uitblazen, idioot) en u stopt dat thuis in een laatje. Als u ergens ooit nog een vijs moet indraaien, strijk met het kaarsje langs de schroefdraad. Die vijs gaat erin als een fluitje van een cent. Zeg nu nog eens dat de Kerk geen nuttig instituut is. Eet anderhalve kilo pruimen. Eens de rust is teruggekeerd, laat u een warm bad vollopen en schenkt u een Duvelglas vol Filliers (doe maar die van 8 jaar, anders wordt u later toch weer ongerust). Doe voorzichtig een paar druppels Filliers in het bad, niet teveel, want dat zou ZONDE zijn, en laat u maar gaan. U zal nog nooit zo ontdoopt geweest zijn! P.S. Dames met een zwak gestel kunnen dat ook proberen met Cointreau.

Ten tweede is het toch niet aan een doorgesneden mens om aan de Kerk te vragen om ontdoopt te worden. Zij hebben mij gedoopt zonder mijn gedacht te vragen, ik had belangrijker zaken aan mijn hoofd, waar boelekes van een week oud mee moeten bezig stuxkesSandemanV05b-1

101

zijn, het was tegen mijn vader’s gedacht, hij werd door de maffia gechanteerd en voor mijn moeder was alles goed als het maar met drie heren en vioolmuziek was. Zij hebben mij lastig gevallen en niet andersom. Hadden ze mij een uitstapmogelijkheid gegeven op mijn achttiende, dan zat ik nu op een terraske met een Pilaarbijter. Ten derde, als een Japanse automaker miljoenen auto’s kan terugroepen omdat er ergens een mug op een computerchip heeft gescheten, kan de Kerk dan ook niet haar gefoefel met babies terugdraaien? Voor de Heilige Geest moet dat toch een kleintje zijn? Als ik hem nog eens tegenkom op de Groenplaats zal ik het snot eens uit zijn neus peuren. Er is nog maar één onderbroek in dit verhaal voorgekomen. De combinatie Scherpenheuvel en Johan Sauwens was vruchtbaarder in dit verband. Allez vooruit, voor de liefhebbers. Weet u, doorgesneden lezer, waar mijn broek echt van af zakt? Soms hoor ik ontdoopte vrijzinnigen serieus de vraag stellen of ze wel echt ontdoopt zijn, want ze hebben het niet met de hand geschreven, of ze zijn vergeten een postzegel van het Vatikaan bij te voegen. Zoude ze geen tirette li in hun hoofd zetten? DP

PD

De laatste keer dat ik die vraag hoorde was bij een gala voorstelling van iets met veel kultuur, mannen met rare brillen, plastrons met airco en madammen als paradijsvogels. De neoliberale subsidies dreven de voordeur uit. Ik was daar tewerk gesteld in het kader van het project: “De ouderen nemen de jongeren hun job af”. Verkleed als pinguin moest ik van de paradijsvogels en de brillen visitekaartjes in ontvangst nemen en ze een “flyer” overhandigen met de titel “Vlaanderen denkt”(dat Johan Sauwens een intellectueel is, dacht ik, want er zijn penguins die meer denken dan de doorgesneden Vlamingen) . In het begin was er geen kat, wat goed uitkwam voor de paradijsvogels en ik had alle tijd om van de flyers zweefvliegtuigjes te maken, want de Vlaamse vliegtuigindustrie was prominent aanwezig bij het gebeuren. Plots hoor ik een voorbijwaltzende paradijsvogel “me veile volk in de stoasje” lii en teveel schmink op de verkeerde plaatsen tegen een bril uit de vroeg-Romantische periode en met weinig haar op de juiste plaatsen, roekoeken liii , ik vertaal uit het Vogelmarkts: DP

DP

PD

PD

-“ Zou dat nu wel in orde zijn, van dat ontdopen? Ik heb nog geen brief gekregen van het bisdom.” - “Mevrouw, ik deed een ferme stap naar voor, want in zaken van geloof mag men niet aarzelen en toonde mijn lidkaart van de VVvWV-W liv , er is een zeer eenvoudige methode om vast te stellen of men nog gedoopt is of niet” DP

PD

- “Oh ja Mijnheer?” roekoekerde ze. Ze vertrouwde me niet, wat toch al in de goede richting wees. - “Zeer eenvoudig, u steekt uw rechter wijsvinger waar de zon nooit komt. Ruikt u wierook, dan moet u bij de nuntius, de kardinaal, de bisschop en de pastoor van uw doopkerk een stuxkesSandemanV05b-1

102

“Actus Formalis Defectionis ab Ecclesia Catholica” afgeven. Daarna bent u een schismatieker, een geloofsafvallige én een ketter. U blijft wel lid van het mystieke lichaam van Christus Jezus (een doordenkertje), want die verbondenheid kan NIET ongedaan gemaakt worden U valt nu onder canon 1364 van het canoniek recht. Het canoniek recht is een soort Mickey Mouse spelletje voor kindertjes die het gepriegel van de pastoors beu zijn en advokaatje willen spelen. Pius 12 speelde wel pastoorke op 5jarige leeftijd, we moeten daar niets fouts in te zien, de persoonlijkheid is dan nog niet volledig misvormd. Terzijde: Rik Torfs is Vlaams-Nationaal kampioen in canonieke rechttrekkerijen. Ruikt u daarentegen onraad, dan mag u gerust zijn, u bent op het rechte pad van de vrijzinnigheid.” Een voorzitter van de VVvWV-W moet dat in één adem kunnen zeggen. Daarom ben ik ontslagnemend. Sede vacante. De rare bril bleek gedelegeerd bestuurder te zijn van de Banco de San Pelayo, lv een mantelorganisatie van de dicasterie Voor het Ritueel Reinigen van Vuile Bankbriefjes met Dubbel Gewijd Water. Veel chique volk, ik zei het al. TP

PDP

PDT

De pinguinjob wordt nu beheerd door het Fonds “Recht op Werk voor Jongeren” U merkt het, wie zich laat ontdopen voert een ritueel nummertje op samen met de paarsen. U bent figurant in een klank- en lichtspel waarvan de kardinalen de regie voeren. Uw repère lvi staat nu vlak bij de poort van de hel. DP

PD

Er zijn toch veel betere mogelijkheden. Een paar voorbeelden.

Systeem A: Ziel te koop 9B

Ik heb geen geld en geen ziel, maar zij denken dat ik wel een ziel heb, meer nog, zij hebben er alles voor over om mijn ziel te redden. En zij hebben geld, veel geld, oneindig mysterieus en mirakuleus veel geld, een ideale markt, vraag het maar aan kandidaat- Zalige Pol Sosies, zaliger gedachtenis. Die had sosiessen en geen geld en even later had hij toch nog sosiessen én zeer veel geld: een mirakel dat meetelt voor zijn zaligverklaring. Ik bied mijn ziel te koop aan. Hierbij een sneetje Bijbel, Ezechiël 13, met een uitleg over de ziel, waar alleen Dominicanen met twee grote tonsuren lvii iets van begrijpen, maar het ziet er DP


PD

103

wel iets uit dat aan de ribben plakt. Vraag is: hoeveel schuift een ziel? Er is er nog nooit ergens een gezien, en zeldzaamheid doet de waarde stijgen. In het tweede studiejaar van de aangenomen lagere jongensschool waar ik mijn eerste stappen op het pad van de theologie zette, vertelde een meester dat de ziel altijd bij ons was, maar dat we ze nooit konden zien. Hij begreep wel dat we het daar moeilijk mee hadden en verduidelijkte dat de ziel altijd achter onze rug hing en ons telkens te vlug af was. Canoniek klopt daar geen fluit van, want de ziel zit in de rug, daar waar bij runderen de biefstuk zit. De man is kort daarna GESCHEIDEN en uit Ons Eigen Project verwijderd, zogezegd omwille van zijn scheiding, maar u en ik weten dat het over ketterij gaat. Ik zat (natuurlijk) op de eerste rij en begon als een gek mijn hoofd rond te draaien, links, rechts, twee keer rechts en een keer links, langzaam eerst, maar steeds sneller en sneller, om mijn eigen ziel te betrappen. De meester sommeerde mij naar de laatste bank en ik wankelde, zeeziek van mijn theologische experimenten, naar achter in de klas en kreeg onderweg nog een educatieve tik tegen mijn murw geschud hoofd. Maar niet getreurd, mijn wetenschappelijke nieuwsgierigheid en waarheidsmanie waren in alarmfase rood geraakt. De achterste bank was de ideale plaats om zielen die achter de ruggen van de klasgenoten hingen, te betrappen. Na een tijdje stak ik mijn vinger op. - “Meester, meester, ik zie niets!” De meester die al drie trommelvliezen, een gebroken neus en een hersenschudding op zijn palmares had staan, kwam ongerust naar achter gevlogen. Hij had nog geen problemen genoeg zeker. - “Ziet gij niets, jongen?” - “Neen, meester, geen ziel.” Ik durf met mijn hand op mijn eerstecommuniezieltje beweren dat mijn ziel in goede staat is, alleen gebruikt om de zondag mee naar de mis te gaan en in het internaat was dat een dicht bij mijn bed show en soms nog dichter. Er hebben een paar paters aan gezeten, maar bij een eventuele aankoop door Mechelen blijft dat quasi in de familie. Ik wacht op een redelijk bod. Als ik één ding heb geleerd toen ik spiegeltjes en kraaltjes kocht in de meest tuberculeuze straten van India lviii voor half bejaarde Belgische dames die het witte licht hadden gezien in Ginderachter, is het wel dat, wie als eerste een prijs zegt, meestal verliest. No problemas, ik heb tijd. Maar de eerlijkheid gebiedt mij wel te vertellen dat er hier een sympathieke gast met rode hoorntjes en bokkepootjes rondloopt die ook geinteresseerd is en ook tijd heeft. En hij stinkt niet naar wierook. Ik ben daar namelijk allergisch voor, sedert ik in India gezien heb hoe ze dat daar maken. Ze gebruiken daar kindjes voor! DP

PD

Ik stel voor dat we op de feestdag van de Onnozele Kinderen lix verzamelen bij de kathedraal van Mechelen en Léonard een bod laten doen. Nie warm, nie willen, dan gaan we maar een Duvel drinken. Zo zijn ze: Wel geld inzamelen voor de zielen, maar als die voor een redelijke prijs op de markt komen, staan ze met hun purperen neus in de lucht naar de maan in de kathedraal te kijken. Quod erat demonstrandum lx. Als er nu nog slachtoffers zijn die denken dat ze iets te verwachten hebben van de DP

PD

DP


PD

104

purperkopbarbelen lxi , die worden door mij persoonlijk gestoofd met “salsa domini canis lxii ” en ijslam toe. DP

DP

PD

PD

Systeem B: Dopen à gogo! 2B

Na deze sobere, maar roerende plechtigheid worden alle ontdoopten terug gedoopt. Léonard mag dat doen als hij zich aanbiedt, het staat wat sjieker, maar anders doen we dat zelf. Want in geval van nood mag en MOET iedereen dopen, zelfs heidenen, niets aan te doen. (Zelfs van de heidenen kunnen ze niet afblijven.) Daar wordt in de Kerk niet mee gelachen. Zo liet paus Pius 9 (in de wandeling Pio, il Pedofilito, Nono) een Joods jongetje ontvoeren uit zijn hoeksteen van zijn samenleving omdat een katholiek huismeidje hem zou gedoopt hebben, ze was bang dat het kind zonder doopsel in de hel zou komen. Achteraf bekeken kwam dat nog goed uit want Pio was net op zoek naar een speeltje lxiii . De heer Nono was een doortastend man, hij probeerde op de trappen van de Pietbasiliek een paar keer een mirakel te doen, wat toch op een zekere beroepsernst wijst, maar het mislukte en hij kreeg een woedeaanval. Om het goed te maken lanceerde hij de pauselijke onfeilbaarheid. Daardoor zitten de katholieken nu met de gebakken peren, tot in de eeuwen der eeuwen. Amen. DP

PD

Pio “n’oasse nie ol tuuppe” lxiv . Als er buitenlandse diplomaten op bezoek kwamen liet hij het jongetje plots van onder zijn soutane te voorschijn springen. Pio dacht dat dat spiritueel was, iets waar pausen wel vaker last van hebben. Daarnaast was hij ook een vernieuwer. Hij gaf Charlotta van België, die compleet “pierluut” lxv was, de toestemming om, als eerste vrouw in de geschiedenis, met haar gezelschapsdame in het Vaticaan te verblijven (1864). Ze was zo paranoied als een knipperbol en at mee uit het bord van de paus omdat ze dacht dat de frammassons haar wilden vergiftigen. Dat “pootonnoozle” schaap dacht dat de frammassons de paus NIET wilden vergiftigen! Genoeg hierover. Nationale trots en pronkzucht met mijn encyclopedische kennis van irrelevante details doen mij hier bijna van mijn onderwerp afdwalen. DP

PD

DP

PD

Alle ontdoopten en kandidaat-ontdoopten lezen eerst Tijl Uilenspieghel van Charles de Coster. Tijl was zes keer gedoopt en heeft daarom OOOOOO achter zijn naam staan in het doopregister van Damme. Wie zich laat herdopen en opnieuw ontdopen, in een eindeloze spiraal lxvi , krijgt aldus OXOXOXOX achter zijn naam. Om ter eerst en om ter meest! DP

PD

SYSTEEM C De beloken ontdoping. 3B

Voor gevorderden. De eerstvolgende keer dat we terug gedoopt zijn en een keurige vermelding in het doopregister hebben gekregen, laten we ons ontdopen bij de humanisten. Die steken al die namen in een grote kluis met opschrift “Verboden Toegang voor het Gerecht wegens Scheiding van Staat en Kerk”. Mercier krijgt een oprisping in zijn graf. (Goed dat er twee gaatjes in gemaakt zijn). We hangen niet meer aan hun oren wie ontdoopt is en wie niet. Zij weten dat toch van de Heilgen Duiver die alles weet? Wacht maar tot er één van ons paus wordt! Alle pastoors op straffe van doodzonde verplicht getrouwd, homo of niet, of twee keer per maand


105

naar de Casa Rosso in Antwerpen voor een stempeltje van de Heilige Kruistocht. Eerste maatregel van de nieuwe paus: We stellen de wet van de zwaartekracht onder het pauselijk gezag. Onfeilbaar!

SYSTEEM D: Finale en boucquet 4B

Als u nog altijd, op begrafenissen en trouwfeesten achterblijft bij de communie als een uitgestoten hond met vlooien met schurft, omdat u denkt dat er “toch nog iets is”, als u denkt dat u respect moet opbrengen voor een santeboetiek die altijd aan de verkeerde kant stond en nooit aan mijn of uw kant en altijd tot aan hun ellebogen in het gat van de macht (of erger) heeft gezeten, dan bent u terecht gedoopt en raad ik u aan de zaak blauw blauw te laten. U bent een echte tjeef, gedoopt of niet.Maar als u echt wil ophouden bij die bende te horen, moet u ophouden met erin te geloven. Hoort u paus of iets anders paarsachtig gemijterd iets zeggen en u denkt niet onmiddellijk, snel als een muizenval: “Dat zal wel, ZAKKEN TOE!.”, dan kan zelfs Vermeersch u niet helpen, vrees ik. Ontdoopt of niet, ga gerust te communie, de dode merkt er niets van, het koppel trouwers zal u dankbaar zijn en de pastoor zal deure keis’n lxvii omdat zijn spel zo goed draait. En als de familie u vragen stelt over uw religieus gedrag, dan zegt u gewoon: “Ik ben gedoopt.”, of “doopsel van begeerte”. Meer moet dat niet zijn. U mag daar rustig voor uit komen, dat u “binn buk gedoan ziet lxviii ” als klein boeleke. Als het maar niet opnieuw gebeurt! En niemand heeft daar zaken mee, behalve de paus, die het mij gerust eens mag komen uitleggen. DP

DP

PD

PD

Zelfs van een veterdiplomaloze verwacht ik dat hij begrijpt dat ontdopen geen kerkelijke zaak meer is. Ontdopen gebeurt buiten de Kerk en de kerk. Zelfs voor mensen bij wie het hersenvocht via de nog niet volledig gesloten fontanellen in aanraking is geweest met het doopwater geldt het gebod:

ONTDOOP UZELF GELIJK UW NAASTE! Als iedereen, in plaats van ongerust te zijn of er nog wijwater achter zijn oren hangt, nu eens een brief schreef naar een volksvertegenwoordiger en hem/haar vertelt dat er nu genoeg geprutst en gelachen is en dat er een serieus onderzoek moet komen naar het gedoedel van de mijters en dat u wel eens wil weten waarom de Kerk nog met uw en mijn centen gaat lopen, terwijl ze met heel hun pastoraal apparaat niet eens zagen wat ze uitrichtten en dat apparaat eerder gebruikten om vuile manieren uit te halen? De Paters Foefelares kregen, miljaarde, miljaarde, geld van de belastingen van mijn vader, hadden geen enkel diploma, buiten veters strikken, en soms zelfs dat nog niet, ze gaven mij een opvoeding die veel van mullepaté lxix had, kregen een regentenwedde en zaten aan mijn gat. DP

PD

Vraag er maar bij waar zijn/haar partij zat toen de Foefelares mij pakten. En of wat hij/zij ervan vindt dat de paarse maffia juridische strapatzen kan uithalen waar de doorgesneden burger van dit peperkoeken land nog niet durft van dromen. En of een paar gaatjes van 5 millimeter in de akelige tombe van een akelig man voldoende zijn om de capo di tutti weer uit de rechtszaal te houden. En of wat hij/zij zou zeggen als er stuxkesSandemanV05b-1

106

een ziekelijke pastoor aan zijn gat of aan dat van zijn zoontje zou hebben gezeten, om van zijn dochter maar te zwijgen, ik durf het bijna niet zeggen. En of de vrije partijen lxx van plan zijn in de nieuwe internaten de kinderen weer in de steek te laten en de controle aan de maffia zelf over te laten. En of hoe dat zit met de scheiding van Staat en Kerk en dat sluwe concoraat van Napoleon uit 1801. En of hij/zij vindt dat Justitie nog altijd de landdieven, de uitbuiters, de folteraars en de zakkensnijders van vóór de Franse Revolutie moet “vergoeden” voor wat op papier lxxi wel hun gewijde eigendom was, maar in de zwendelpraktijk gestolen goed was, dat zijn/haar partij nu, in 2010 nog altijd laat gedijen vraag het maar aan de achterachterachterachterkleinzoon van Keratitis. En of hij/zij dat normaal vindt dat Ratzinger en de bende van Williamson en Pius 10 (de Gestapope), de Franse Revolutie willen terugdraaien en (zoals vóór de Franse Revolutie) het gerecht willen overnemen, want zij hebben toch de bevoegdheid over de goddelijke wet, die de wereldlijke ver overstijgt. DP

DP

PD

PD

En dat hij/zij mij niet zomaar moet geloven, maar in plaats van met zijn/haar hoofd in Power Point presentaties en blitse rapporten te zitten, en persconferenties met teveel alcohol te organiseren in stemmig verbouwde Vlaamse abdijzolders, eens een paar boeken zou moeten lezen en de Kerk wat in de gaten houden, want Danneels is Léonard niet en ze schuiven van die propere, voorgevormde en gladgeschoren pastoortjes in strakke colbertjes en fijne brilletjes, terug de parochies in, de jeugdraden en andere verenigingen. En straks gaan ze die abdijzolders nog terugvragen, want zij hebben die gekregen van het vrome Vlaamse volk en broederke Keratitus zaliger himself. Vraag het maar aan Johan Sauwens. Hij heeft daar bewijzen van ! Als iedereen die nog maar een glimp heeft opgevangen van wat de Kerk werkelijk is, een boosaardige organisatie, die van de woorden van een middelmatig filosofisch aangelegde timmermanszoon uit het Midden Oosten een marmeren monument heeft gemaakt om ze met een pedestal te ontsmetten en te castreren, eens wat meer zouden lezen. Iedereen kijkt dubbel zo veel TV dan hij wil toegeven. Weet u wel hoeveel u kan lezen in zes uur? Weet u dat u beter slaapt nadat u heeft gelezen in plaats van een spontane lobotomie op te lopen vóór de TV. Weet u dat slapeloosheid bij sexueel misbruikten 2,5 keer meer voorkomt dan bij de doorgesneden bevolking? Neen? Weet u hoe dat komt? Neen? Omdat u te weinig leest. Volià. Boeken lezen, daar zijn ze bang voor als termieten voor de zon. Eerst hadden ze de productie in handen, ze lieten analfabetecopiisten, die niet mochten weten wat er in die boeken stonden, overschrijven tot hun ogen uit hun kassen vielen. Met een beetje geluk konden ze daar nog een locale heilige uitpeuren annex bedevaartsoord voor dat brave paterke Keratitis, dat zo door plichtsbewustzijn werd gedreven en geholpen door de Heilige Maagd, nog 500 boeken heeft overgeschreven, nadat hij stekeblind was geworden en al het land van zijn vader, moeder, broers en zusters aan het klooster had geschonken (hij dacht dat hij aan zijn 501e boek bezig was toen hij de akte zelf schreef en tekende, klein misverstandje) en daarvoor betaalt het Belgisch Ministerie van Justitie nog altijd schadevergoeding aan de Kerk. Justitia sed Justitie! Sanctus Keratitus ora pro nobis lxxii Maar toen kwamen er drukpersen. En meer en meer mensen begonnen te lezen en te schrijven. Achter de hagen en in de bossen werd er les gegeven en boeken verborgen. Terwijl de Spaanse piekeniers rond Scherpenheuvel de dorpen platbranden en de overoveroveroverovergrootvader van een huidige CV&P-er toen al in de P

DP

P

PD


107

collaboratie zat, leerde het hongerende, ziekelijke Vlaamse keuterboerke Naas spellen met een stoxke: Doe niet aan een ander wat ge niet wilt dat de andere aan u doet. en iets van e e n k a m e e l m e t n a a l d d o o r e e n o o g , e n i e t s m e t m o l e n s t e n e n , dat moest nog een beetje geoefend worden en zijn ogen deden al zeer van teveel in de rook van zijn plaggenhutje te zitten. Dan maar persen en boeken verbrand. De rook hing niet meer in de hutten, maar over heel Vlaanderen. Maar het startschot was onherroepelijk gegeven. Als de slachtoffers van de Kerk eenmaal vertrokken zijn, als de schellen eenmaal van hun ogen zijn gevallen, is er geen houden meer aan, deken, bisschop, kardinaal en paus blijven verdwaasd achter in een stofwolk en moeten nieuwe verhalen gaan brouwen, meer eigentijdse. Boer Naas wilde ook wel eens lezen wat Dieu allemaal te zeggen had. En of dat wel klopte van dat mirakel van Keratitis van Zozzefien van Nonkel Tist van de Sander van lange Jos en als dat niet waar was, waarom had hij dan zijn laatste ijzeren munten aan een aflaat gehangen, die hem verzekerde dat hij twee lepels zemelenpap zou krijgen in het hiernamaals, in plaats van één per dag, behalve geen op de vrijdag en of het waar was dat Claes, de kolenbrander ’s nachts rondliep met een hex met een vranke muil en daarom als een hond was verbrand terwijl de Dominicanen stonden te wieroken en aflaten te verkopen? En waarom of dat Keratitis van Zozzefien van Nonkel Tist van de Sander van lange Jos nu plots Keratitus heette en of waar dat Zozzefien van Nonkel Tist van de Sander van lange Jos nu naar toe was? En toen vond iemand een bril uit en ze waren helemaal niet meer te stoppen. Er begonnen nog meer boeken van de persen te komen, en er kwamen meer en meer persen, waardoor boeken goedkoper werden, vraag maar aan Paul Sosies. En toen het land al volledig ontbost was van al die persen en die brandstapels en de purperen dachten dat er niets meer aan te doen was en hun santeboetiek op de Vrijdagmarkt zou worden verkocht, deed paus Pius, Fiat lxxiii , Cinco, een van de ergste van de paarse wolven die ooit op de troon van Jezus heeft gezeten lxxiv een schabouwelijke ontdekking: de n Index. Het was een schot vol in de roos. Duizenden pastoors en nonnen werden wereldwijd ingezet om al de boexkes te lezen, van de Vlaemsche Filmkens tot en met “Kommersbonten door de eeuwen heen” van de plaatselijke Bond der Katholieke Onderwijzers, die geen risico wilden lopen alhoewel ze in hun boexke al voorzichtig langs de Spaanse bezetting waren geschaatst alsof het de pest was en het Galgenpoelstraatje toeschreven aan een poel waar vroeger algen werden gewonnen. DP

PD

DP

R

PD

R

Wat zegt u, algen? Op de jaarlijkse dag van de Bond, ter herdenking van de Donatio Constantini lxxv had meester Vanderzak, (een ongelooflijke “fleipoandre” lxxvi , want zijn oudste zoon moest in Ons Eigen Project raken en de pastoor was akkoord voor slechts een half jaarloon!) een echt oud etiket opgegraven in een schuur aan het Galgepoelstraatje. Door een mirakel was het etiket “speksplinter noagelnieuw”. Het ging als volgt: DP

PD


DP

PD

108

Profijtelijken balsem getrokken uit zuivere algen door de Zeer Eerwaarde Zusters gekweekt op wijwater van het Heilig Gat Galgepoelstraat 1 Kommersbonten téléphone 15 Ter bevorderinghe van den juisten uitspraak van de katholieke G

op de n achterkant” R

R

Aanbevolen door Zijne Excellenties Mgrs Wortel, Vandenezel en Verfluytte ( 3%) Gebruiksaanwijzing en dosagie: 1 tot 2 keer per week een flasseltje kopen imprimatur mgr de Mauvais Foye, bisschop van Luik (8%) Door de keiharde bewijsvoering van schepen Sauwens en meester Vanderzack, kreeg het boexke van de Katholieke Onderwijzers van Kommersbonten gelukkig de stempel “Voor alle leeftijden”, maar de vijftien exemplaren die ze bij den deken hadden moeten indienen, waren verdwenen, allicht met kaft en al ten hemel opgenomen. Maar zelfs de n Index hielp niet, hoe meer boeken ze er op zetten, hoe meer er bij kwamen en hoe meer mensen ze lazen. Het was om zalig van te worden! En de sossen en de liberalen begonnen met hun eigen boekenclubs en wilden dat de mensen meer lazen! en schreven! en een eigen gedacht hebben! en mogen zeggen wat ze wilden! Vijfhonderd jaar tegen de boeken gevochten, mensen verboden het woord van Jezus en zijn pa in de volkstaal te lezen, mensen aan stukken gefolterd omdat ze een stuxke van de bijbel in tvulgat of in tengels lxxvii in huis hadden. De Kerk in twee gescheurd omdat ze Luther, die hun leugens in het Duits wilde uitleggen aan bauer Johann R

R

DP


PD

109

Zeuens, wilden afstoppen, maar ze verdronken nog in de papierberg. Er was geen houden aan.

Buysse is de type van den perversen dekadent, den cynieken antiklerikalist, den vuilschrijver die aast op passies, de letterkundige die Vlaanderen, zijn eerlijken naam en zijn zaak meer kwaad heeft gedaan dan iemand zich indenken kan. Wie respekt heeft voor zich zelf en rein wil blijven, rake nooit een boek aan van dezen auteur, ook liefst deze die op zichzelf onschuldig zijn. Laat ons volk niet den smaak krijgen van zulkdanig werk en door het onschuldige tot het slechte komen.

Dat staat in de (Kaholieke) Boekengids, Algemeen Bibliografisch NederlandsTijdschrift, van het jaar 1927. Dat is waarschijnlijk de periode waarin de klerus volgens von Sauwens aan een open en verdraagzaam Vlaanderen aan het bouwen was. Het was in ieder geval de periode waarin kardinaal Mercier et pour les Flamands la même chose, het vuur uit zijn gewijde pantoffels liep om katholieke bibliotheken op te richten met belastinggeld om zijn schapen uit bibliotheken te houden waar Buysse op het rek stond.Cyriel Buysse, de man die een hart had voor de miserie van Boer Naas, die nu al in de suikerfabrieken stond te wroeten en er nog geen haar was op vooruit gegaan, terwijl de purperslakken nog altijd fondsen verzamelden om hard voor zijn zieleheil te werken, ook zonder veel vooruitgang trouwens. Buysse, één van onze grootste schrijvers ooit, wordt hier bij het groot vuil gezet. omdat hij de ellende van de gewone Vlaming beschreef zoals ze was en niet in zemelachtige teksten, zoals Mia de Schampfelaere de massale kinderverkrachting in de Kerk beschrijft: gesteriliseerd, van de pijn en de schaamte ontdaan en klaar voor de verzoening en de vergeetput. In hetzelfde 1927 was Mussolini, met de enthousiaste steun van de opperpurperslak bezig van Italië een politiestaat te maken. Hij liet zich zelfs herdopen om katholieke antifascistische bewegingen de wind uit de zeilen te nemen. En in Vlaanderen was volgens kerkgeschiedenisspecialist Johan Sauwens de voltallige klerus aan een open en verdraagzaam Vlaanderen aan het bouwen. Of zou Sauwens de periode van na de n oorlog bedoelen? Ik denk dat Johan Sauwens zoals vele kerkelijken door een achteruitkijkspiegel kijkt naar wat de mijters van de geschiedenis gemaakt hebben. In Godsnaam, in welke periode heeft de klerus zich ingezet voor een open en verdraagzaam Vlaanderen? Ik weet dat het de pret in Scherpenheuvel niet zal drukken, maar staat daar nergens “Gij zult niet liegen” in die basiliek? R

R

Buigen naar de wind dachten de mijters en ze konden het weten, door de geschiedenis heen is de mijter steeds groter geworden, ervaring genoeg met wind en gebakken lucht. De Heiligen Duiver legde een ei en de De Katholieke Pers maakte de papierberg nog groter en vormde een cordon sanitaire tegen de vrije pers die de katholiek een eigen geweten wilde geven. In Frankrijk waren 80 kranten uitgesproken katholiek en dus antijoods, maar niet antisemiet. Vraag maar eens naar het verschil aan uw stuxkesSandemanV05b-1

110

biechtvader,maar het heeft Dreyfus wel de kop gekost. Uitgevers die een niet goedgekeurd boek uitgaven, konden de klandizie van de katholieken met hun bibliotheken wel vergeten. Schrijvers die de purperslakken niet konden bekoren, werden de woestijn in gestuurd. De katholiek kauwde alleen wat de purperslakken hadden voorgekauwd en daardoor denkt de katholiek nu dat het beeld van het verleden, dat eigenlijk uit door nonnen gekauwd bisschoppelijk papier-maché bestaat,van vlees en bloed is. Vindt u dit niet belangrijker dan u te laten ontdopen? Ziet u niet dat ze nog altijd bezig zijn, waar ze maar kunnen? Denkt u dat de macht van de Kerk gebroken is, omdat u ontdoopt bent? God zaltu lonen, beste vriend, in het hiernamaals natuurlijk. Welk land wil u liever achterlaten voor uw kinderen en kleinkinderen? Een land waarin Johan Sauwens de geschiedenis van dit land verwart met Bokrijk, uit domheid, of met kwaad opzet, dat interesseert mij nu niet, of een Vlaanderen waarin uw kinderen en kleinkinderen weten dat u gesproken hebt, terwijl de anderen zwegen, over Sauwens, over Bokrijk, over de purperen leugens? Wil u zeker zijn dat, als straks de Kerk terug haar profijtelijke internaten begint, met haar herbevestigde christelijke waarden en een “stevig christelijk zinaanbod”, uw kleinkinderen zullen beschermd worden tegen grijpgrage dwangcelibatairs, door een burgerlijke controledienst of gaat u dat weer aan de doofpotters over laten? Is één keer niet genoeg? Zijn kinderen geen staatsburgers als ze in een internaat zitten? Houden aan de poort niet alleen het zesde, het achtste en negende gebod, maar ook de wetten van België op? U weet dat bij seksueel misbruik het kind het eerste slachtoffer is, daar ga ik vanuit, anders had u niet tot hier gelezen. Maar wist u ook dat het tweede slachtoffer steevast de relatie tussen het kind en zijn ouders en zijn familie is? Dat is trouwens één van de redenen waarom zoveel misbruikten het pas vertellen als hun ouders overleden zijn. Denkt u dat u weet wat uw kinderen denken en meemaken? Denkt u echt dat kinderen van twaalf, veertien jaar zich niet afvragen waarom ze niet gewoon in hun veilige dorp mogen blijven, maar 140 onzalige kilometers ver in een internaat dat altijd stonk naar zure soep, moesten gaan zitten ongelukkig zijn? Terwijl er, miljaarde, miljaarde in mijn dorp een splinternieuwe Rijksmiddelbare School in opbouw was, waarvan ik eens, jaren later een paar oud-leerlingen tegen kwam. Die waren nog altijd vol lof over die school. Hoe de leraren hun best hadden gedaan om de kinderen te beschermen tegen de kwaadwillige purperen lastercampagnes. Maar vooral hoe degelijk het onderwijs was dat ze daar kregen. Terwijl wij het moesten doen met een pater Frans die alleen Frans broebelde als er een inspecteur kwam en een pater scheikunde / natuurkunde (dans la promenade: De Stoemp) die alleen de volgende les kende en ons wetenschappelijk pedagogisch materiaal bestond uit een opgezette vogel of twee, een viool met één snaar, een kist met een collectie stenen en een doos opgezette vlinders uit de Congo, hadden die gasten een echt laboratorium! Met verduistering en gemengde klassen! Bij Ons Eigen Project mocht dat niet van Dieu en van Pater Econoom. Toch streek Dieu later over zijn onfeilbaar hart. Toen het financiëel begon te nijpen was het juist goed om “coëducatie” met verduistering in te voeren. Wat zeg ik, zij hadden het zelf uitgevonden. Vraag maar aan Johan Sauwens! stuxkesSandemanV05b-1

111

Heeft u al antwoord van uw volksvertegenwoordiger? Bel maar terug en zeg dat hij uw stem en nog andere kan krijgen, als hij een goed systeem van kerkbelasting invoert. Dat bestaat al in Nederland, in Duitsland, in Oostenrijk en Italië. En dat heeft daar de laatste maanden uitstekend gewerkt. -“Hallo? Niemand thuis?” Hij zal toch niet in Scherpenheuvel zitten zeker? En als alle ontdoopten zich nu niet als één mens achter de slachtoffers van de Kerk zetten, dan is het allicht beter dat ze zich terug laten dopen, dan zijn ze waar ze moeten zijn. Eindelijk. Ik moet ophouden, want ik heb een opdracht om een stemmig verhaal te schrijven over een verschijning in Scherpenheuvel waarin mijn tante Jeanne, prinses Mathilde, ZEH Perforator van het Heilig Orificium en Cyriel Verschaeve een glansrol spelen. Of Dieu wil meedoen is nog niet zeker. Hij had zijn loeten. Ik kan er misschien een cameotje van maken. Giv moa pulle

lxxviii DP

Sra Kaeo, vrijdag 13 aug 2010 Glaspapier


112

Glaspapier.


113

Brief aan Professor Adriaenssens, U weet het wel of niet, maar ik heb me dikwijls en waar ik met mijn bescheiden middelen kon, negatief uitgelaten over uw commissie. Mijn standpunt blijft daarin ongewijzigd. Uw artikel in De Standaard heeft me zeer naar de keel gegrepen. Zelden las ik een meer pregnante beschrijving. Ik herkende letterlijk wat met mij is gebeurd. Ik waardeer dat ten zeerste. Maar ook hier moeten we weer van mening verschillen. De Kerk gaat niet bekennen, of een betekenisvolle stap zetten. Ze heeft bijna de bodem bereikt. De bisschoppen veranderen nog liever in zoutpilaren dan een begin van loutering aan te vatten. De slachtoffers gaan nooit de knieval van de Kerk meemaken. Het enige verschil is dat sommigen dat al weten en anderen niet. U zegt dat de Kerk niet te lang moet wachten. Wat vindt u een acceptabele termijn? "Het is aan de slachtoffers om het moment van vergiffenis te bepalen" (Notker Wolf, generaal overste van de Benedictijnen). De Kerk zal dat privilege nooit honoreren. Ondertussen blijkt welke ravage de Kerk in de Vlaamse geesten heeft aangericht. Johan Sauwens liegt (Scherpenheuvel), Rik Torfs vertelt maar de halve waarheid (over het scandalum) en de Vlaams opiniemakers in De Standaard struikelen over elkaar om Danneels te vergoelijken, historisch te verklaren, in te kapselen en onschadelijk te maken. Niet een slaagt erin om tot de onvermijdelijke conclusie te komen: de Kerk is schuldig. Dat is de intellectuele ramp, naast het misbruikschandaal. De geestelijke terreur van de Kerk is misschien nog groter geweest dan de terreur van de verkrachtingen. We zullen ook hier weer van mening verschillen. Ik ben allicht een van de weinige slachtoffers die iets van U heeft gelezen. Uw verdienste in de visie op de slachtoffers in de maatschappij is groot. Uw beschrijving van het lot van de verkrachten en misbruikten is pregnant en accuraat. Maar de commissie heeft de Kerk uitstel gegeven. Ik hoop nochtans dat u in een parlementaire onderzoekscommissie uw kennis zal aanwenden om de slachtoffers recht te doen. Van de Kerk zal het niet meer komen. stuxkesSandemanV05b-1

114

Met vriendelijke groet,

san deurinck 04 sep 2010


115

TERZAKE Op 08 sep was ik te gast op Terzake. Ik was totaal niet zenuwachtig voor of tijdens de uitzending.De mensen van Canvas zijn specialisten in het kalm houden van hun gasten. Je merkt het zelfs niet. De make up mevrouw “genas” zelfs een schaafwondje dat ik op de trein op mijn kalende kop had opgelopen. Op weg terug naar huis, in het Noordstation leep ik leeg als een ei. Toen ik thuis de uitzending zag en wat ik niet had gezegd, kwam, tijdens het pellen van een halve emmer ajuinen, de volgende vloed. Het ergerlijke aan deze schuld en boeteshows is dat de slachtoffers weer eens in de coulissen verdwijnen. Vangheluwe zit nu al een paar maanden in West Vleteren, gebroken te zijn. Niemand had het over een tijdelijke oplossing en over de voorwaarden waaronder hij daar zat. Plots raast ferme taal door het bisdom Brugge: Vangheluwe moet en zal verdwijnen, geen woord meer over zijn toffe peerschap en zijn pastorale betrokkenheid en dat hij toch zoveel goeds heeft gedaan, hij was zelfs een goed mens. Het gerommel in de publieke discussie is niet opgehouden. Er moet dus een kop rollen. Vangheluwe, van Monseigneur Toffe Peer tot de afgrond van de gewone lekenstaat in 5 maanden, is opgebruikt en wordt als een afgekloven botje weg gegooid. Het volgende slachtoffer staat al op de plank: Danneels de grote kerkdiplomaat, de man van het menselijk gezicht van de Kerk. De volgende weken, maanden, gaat hij wegzakken tot er maar een meter meer overschiet. Als er dan nog te veel leken "brommen", hop ! van de plank met de man uit Kanegem. Brommen is een vorm van verzet uit het internaat, met de mond gesloten, een zoemend brommend geluid maken, dat gebeurde vaak na dat iemand afgeranseld werd en de hijgende priester verbaasd naar ons stond te kijken omdat we de leegte in zijn hart niet voelden. Léonard, die ook boter op het gewijde hoofd heeft en o.m. in de zaak Joel Devillet de doofpot heeft geroerd, het slachtoffer heeft proberen te doen zwijgen en, laatst maar niet minst, afgepingeld heeft op het zwijggeld, zal ondanks de straffe taal die hij maandag zal spreken, weten wat hem te doen staat: tijd winnen, ontkennen en tegenwringen tot en met advokaten maneuvers. Maar de plank wacht. Acteurs en drama genoeg. Ondertussen zijn er vrouwen die al vijftig jaar niet op straat durven komen, mannen die bang zijn dat ze zich zullen verspreken met al dat lawaai in de pers. Mensen die fysiek en psychisch getekend zijn. Die niet durven naar buiten komen met hun gebroken zijn en hun inschattingsfouten. Ze denken vaak dat ze zelf schuldig zijn. Vangheluwe moet gewoon met de noorderzon vertrekken zonder nog maar zelfs te brommen, Danneels moet maar naar de tandarts als hij getormenteerd wil zijn. Laat er nu stilte komen, doodse akelige stilte. Ik wil zelfs geen wierookvat meer horen. We willen de stille stemmen van de slachtoffers horen. Vlaanderen begint te begrijpen wat er is gebeurd, dank zij Rik Devillé, Norbert Bethune en Peter Adriaenssens en de stille slachtoffers die spraken over de kanker op hun ziel en de fistel in hun hart toen niemand luisterde. stuxkesSandemanV05b-1

116

Vandaag klinkt de stem wat luider. Maar nog krijgen we mails van slachtoffers die zelfs niet naar onze HErkenningsdag durven komen. Vijftig jaar geleden geschonden, tijdens hun "Kerelsvorming", op zo een prachtig internaat waar de clerus van Vlaanderen een open en verdraagzame samenleving aan het maken was, en nog niet kunnen spreken. Monseigneur Vangheluwe heeft jaren kunnen leven en genieten van zijn adellijke status, bewonderd om wat hij deed voor Kerk en Volk. De Kerk gebruikt de leeglopende Vangheluwe nog even om haar toorn te laten zien. Kijk eens hoe dapper wij Vangheluwe laten vallen. En in het geraas van de autodafé van de windbuil van Roeselare ziet niemand hoe slachtoffers uren, dagen na elkaar hun mislukte leven zien wegtikken. Dat kan niet op TV want het mag daar maar 18 seconden duren. En de paus, die krijgt ook zijn seconden om te melden dat Hildegard von Bingen nu zijn nieuwe voorbeeld is. Hildegard, die van de klank van de stilte muziek maakte, heeft één voordeel. Ze is al 1000 jaar dood, wat van Rik Devillé voorlopig niet kan worden gezegd. Hildegard von Bingen, ik wou dat de stille slachtoffers daar wat naar luisterden. Het is kerkelijke muziek, toegegeven. Maar zij was ook een slachtoffer van de Kerk en Ratzinger schaatst daar over, zijn pauwshow is belangrijker dan de stem van dit slachtoffer. Hildegard schreef in een wereld waar de Kerk alles domineerde, ook de manier waarop muziek moest klinken. In dat kader schreef ze over haar visioenen en de bevrijding van het kerkelijke carcan. Ze had, zeker voor een vrouw een grote mond. Dat was in de tijd van de strijd van de paus om het monopolie van de macht in de Kerk en de wereld en de invoering van het celibaat niet zo verstandig. Omdat ze een geëxcommuniceerde (nog een slachtoffer) in gewijde (van Moeder Aarde gestolen) grond liet begraven mocht ze jarenlang geen muziek meer maken van een of andere mijter. Tot zover de bijdrage van de mijters aan de westerse cultuur. De heer Ratzinger, allicht gesteund door de middenstand van Bingen en het Hildegard Herbst Festival (tot 22 october) aldaar, vindt dat beter berouw de behoefte aan structuurwijzigingen wegveegt. Wil de heer Ratzinger zich naar de plank begeven a.u.b.? Nog steeds zegt hij (denkt hij?) dat het om een spiritueel probleem gaat. Priesters zijn net als wijwater en de hostie door een liturgische formule in hun diepste kern veranderd. Zij behoren tot de adel van de Kerk. Die begaan geen misdaden, die zondigen, omdat ze niet genoeg gebeden hebben. Monseigneur Vangheluwe is geen misdadiger, hij had wat meer weesgegroetjes moeten prevelen en wat luider het Onze Vader moeten roepen in de processie. Dat zal hem leren want hem staat de ergste straf te wachten uit het canoniek recht: terug een gewoon mens worden. Dat zal hard aan komen! san deurinck Verantwoordelijke propaganda van de axiegroep voor de herwaardering van de letter X. Wij zijn in onderhandeling met Royco om zaxkes soepletters op de markt te brengen waarin de letter X zal oververtegenwoordigd zijn.


117

Brief aan Patrick Loobuyck Mijnheer Loobuyck, re uw artikel in De Morgen van 2 sep 2010, Karlheinz Deschner zegt dat de macht van de Kerk op vier pijlers rust. 1) aanhang onder de bevolking 2) macht a) via de eigen instellingen b) via niet kerkelijke instellingen 3) diplomatieke dienst Wat 2)a. betreft: België gaat niet meer naar de Kerk. Maar de Belgen denken nog als katholieken. Twee zeer recente voorbeelden: Johan Sauwens schrijft in zijn folder actie.Scherpenheuvel, een oproep tot een bezweringsritueel voor de, door het schandaal van pastorale verkrachtingen, valselijk beschuldigde Vlaamse clerus, dat de Vlaamse clerus van Vlaanderen een "open en verdraagzame gemeenschap" heeft gemaakt. Op mijn vraag in welke periode dat dan wel is geschied antwoord JS dat ons onderwijs- en gezondheidssysteem over de hele wereld een zeer goede faam geniet. Verder: stilte in Bilzen. Rik Torfs roept ter verdediging van Danneels dat die oude stakker uit een periode komt waarin de eerste plicht voor de bisschoppen was: vermijden van het scandalum voor de Kerk, natuurlijk in het belang van de doorgesneden gelovige, want die zou kunnen beginnen twijfelen. Wie twee keer nadenkt, weet dat het hier over twee leugens gaat. Maar het ziet er naar uit dat de Vlaming zelfs niet meer één keer nadenkt. J Sauwens: tot aan de jaren 50 en allicht nog veel later is er geen enkele periode van vijfjaar aan te duiden waarin de Kerk de andersdenkenden niet heeft geminacht, beledigd, belasterd en in het algemeen, op een vicieuze en bedenkelijke manier den duvel heeft aangedaan. Tot in de jaren 70 moest men bij de Kredietbank aantonen dat stuxkesSandemanV05b-1

118

men geregeld de zondagsmis bijwoonde. Mensen verloren hun job in Ons Eigen Project OEP, het katholiek onderwijs, omdat ze scheidden, zelfs tegen hun wil. Nu nog hoor ik verhalen over leraars die hun mond moeten houden over hun echtelijke staat. Om van de homo's maar te zwijgen. Johan Sauwens liegt. Rik Torfs: suggereert dat de periode van het scandalum een periode is als een ander uit de kerkgeschiedenis en dat die nu is afgelopen. Van het een noch van het ander zijn aanwijzingen. De Kerk heeft, van in haar vroege geschiedenis de schrik voor het scandalum steeds als excuus gebruikt om het Woord te verraden en het Instituut te redden. Niks periode, de volledige geschiedenis. Wat voor de 4e eeuw komt beschouw ik als voorgeschiedenis. Van een Wende i.v.m. de pastorale verkrachtingen is nog steeds geen spore van een spoor te vinden. De reactie van de Kerk is nog steeds ingegeven door schadebeperking. Ze zitten de storm uit. Rik Torfs liegt. En toch: niemand in Vlaanderen valt daarover. Men laat de Kerk met rust. Is er een soort godsvrede tussen de Kerk en haar tegenstanders? Mysterie. Intellectueel Vlaanderen is met interessantere dingen bezig. De Kerk herschept de geschiedenis en Vlaanderen loopt daar mee weg. Of dat nu over Godelieve van Gistel gaat of over de Kruistochten, over Jozef II of over de arbeidersbeweging, de Vlamingen hebben het beeld van de geschiedenis, herschreven door de moderne Bollandisten, in hun hersenen gebrand gekregen. Dat is de eerste voorwaarde voor endoctrinatie. De hersenen krijgen een raster, ze worden voorgelijnd en er kan niet meer buiten de lijntjes worden geschreven, gekleurd en geschaatst. De Vlamingen lopen in processie door de kathedraal van hun geschiedenis die getuigt van macht en pracht, maar niet van de uitbuiting en de brandstapels. De eerste laag van de aanhang is aangetast. De zichtbare trouw aan de Kerk is afgenomen. Nog maar goed want al die missen op zondag werden allicht te moeilijk om te organiseren en brengen, sedert de invoering van het fiskaal attest, niet meer op. Maar de Vlaming denkt nog als een katholiek, omdat de Kerk verbonden is met het opium van de rijke Vlaamse Geschiedenis, niet met de collaboratie met de Spaanse bezetting, waarin Vlaanderen door Kerk en Spanje werd uitgezogen, om maar één voorbeeld te noemen. De kerk restaureert, zoveel is zeker. Bendes als het genootschap van Pius X en zijn filialen, de Legionairs van Kristus hebben nog seminaristen (een 4.000 in totaal). Dan heb ik het nog niet over insluipers als Opus Dei, het Werk en de Neocatechumene. Weet u wie er slecht voor staan? De Vlaamse Vrijzinnigen. Tevreden over zichzelf omdat ze ontdoopt zijn, zien ze niet dat de Kerk slechts lakschade heeft opgelopen en stuxkesSandemanV05b-1

119

nog steeds diep in de Vlaamse hersenschors leeft. Uitgeblust door Facebook en reality shows ligt de VV (vrijzinnige Vlaming) in zijn relaxke voor de TV, blij dat hij de zondag niet meer naar de mis moet en fier op zijn afscheids één-tweetje met de Kerk. Als simpele mens weet ik niet wat er moet gebeuren. Wat ik wel weet is dat een Vlaming die denkt dat hij van de Kerk vanaf is, terwijl ze nog in zijn cortex weergalmt, gevaarlijker is dan een Vlaming die het tenminste nog weet. Combineer dat met de natuurlijke drang van de Kerk om naar rechts af te wijken en op de weiden van armoede en uitbuiting te grazen, denk aan de reeds aan de gang zijnde stijging van de armoede, die volgens het neo-liberale recept naar minstens 25% moet. De Kerk gaat zich met de sociale degeneratie die eraan komt, terug concentreren op haar corebusiness: het leveren van sociale harmonie, ongeacht rechtvaardigheid en naastenliefde. Ze bestrijdt de armoede en uitbuiting niet, ze teert erop. Daarom gaat het met haar laklaag niet goed in tijden van rijkdom en welvaart. De Kerk wacht op betere tijden. zoniet had ze in verband met de pastorale verkrachtingen al lang toegegeven, ook al kost het 6 miljard. De overname van de Legionairs heeft een waarde van 32 miljard US$. Voor wie in eeuwen denkt is de Franse Revolutie een accident de parcours, net zoals Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe en de pastoraal ontmaskerde Danneels van Kanegem. Nee, met de vrijzinnigheid gaat het niet goed in Vlaanderen. Als slachtoffer van pastorale viezigheden put ik trots uit wat de georganiseerde slachtoffers en hun medestanders hebben gedaan. Maar er zijn nog honderden slachtoffers die nog steeds niet durven spreken. Uit angst en uit schaamte. De mythologie van de Kerk is een onderdeel van hun onderdrukking. De Werkgroep Mensenrechten in de Kerk wil op 2 october die mensen een stem geven. Wij zouden het bijzonder op prijs stellen mocht U op deze bijeenkomst willen aanwezig zijn als observator. De slachtoffers spreken, ze hebben lang genoeg gezwegen. We nodigen u uit om daar getuige van te zijn. Met vriendelijke groeten san deurinck 040910


120

Iemand schrijft dat er toch ook nog goede Broeders van Liefde zijn. Frank Crummey, misschien de eerste man ter wereld die het misbruik heeft aangeklaagd op TV, in 1967, zegt hierover “Er waren goede priesters, die niet wisten dat sommigen van hun collega’s onze kinderen misbruikten. Er waren twee soorten Kristelijke Broeders van Ierland: zij die onze kinderen misbruikten en zij die er niets aan deden. Bijgevolg waren er geen goede Kristelijke Broeders van Ierland.” T

T

Vanaf 1985 of daaromtrent kon iedereen weten wat er gebeurde en iedereen die in de zorg werkte moest het weten. Daarom was Scherpenheuvel een voos en laf gebeuren. De Vlaamse clerus wist ervan en heeft gezwegen. Diegenen die het niet wisten zijn weinig bevlogen opvoeders, leugenaars of negationisten. Zij mogen kiezen. Over de "goede priesters in de zorg": Veel daders stonden bekend als goede leraren, goede verzorgers, goede dorpsherders enz. (Dat zou ik nooit zeggen van mijn daders, maar soit). Dat maakt het zo ijzingwekkend. Daarom moet de minste en eerste les uit dit drama zijn: als we verder toelaten dat dwangcelibatairs in de buurt van kinderen komen, met het aureool van de macht van de opvoeder of de geestelijke, in het kader van een instituut dat, na 25 jaar massale onthullingen, nog steeds de bodem van zijn eigendunk niet heeft bereikt, dan zijn we allemaal medeschuldig. De schaamteloosheid van de Kerk zal haar niet verhinderen om dit argument te gebruiken als ze nog verder in het nauw komt: "Iedereen wist er toch van?". Ze heeft dat in Ierland gedaan toen het over schadevergoeding ging. Ze zal dat bij ons ook doen. Er is geen bodem aan de hoogmoed en eigendunk van de Kerk. Zij weten maar al te goed dat zij het Woord hebben verraden, daarom verschuilen ze zich nu achter het Burgerlijk Wetboek en juridische dubbele axels en strapatzen. Maar er is geen enkele wet, noch in de hemel, noch op aarde, die de Kerk verbiedt om te doen wat ze 25 jaar geleden nog met eer had kunnen doen: biechten. Nu, of ze nu in de wereldlijke rechtbanken wint of verliest, zal ze voor generaties, als een morele paria worden behandeld. Er zijn geen ouders op deze wereld die hun kinderen nog met gerust gemoed aan de clerus toe vertrouwen. De ambtsperiode van de heer Ratzinger, die aanvankelijk nog een aantal katholieken wat wankele moed gaf, na de uitspattingen en intriges van het machteloze laatste decennium van zijn voorganger, kan alleen nog eindigen met een drama. De Kerk heeft de confrontatie met de moderne wereld, waarin slachtoffers wereldwijd daders kunnen ontmaskeren en het verzet organiseren, niet aangekund. Haar gezag rust nog slechts op haar macht in de instellingen, maar niet meer op de gemeente der gelovigen. Haar angst om als dader te worden beschouwd, heeft haar dader en hoofdschuldige gemaakt. Het enige wat zij nog kan verdedigen is haar aardse bezittingen. Daar zal de volgende veldslag dan ook over gaan. Het woord is nu ook aan de katholieken die nog houvast vinden in het Woord en Leven van Jezus. Ik ben zelf zo vrijzinnig als haalbaar is. Maar ik wil met iedereen die eerlijk gelooft en zegt: "Nu is het genoeg. Het Woord is belangrijker dan het Instituut" naar een Middernachtmis gaan. Als er maar geen mijters rondlopen, het Kindeke Jezus krijgt daar de seskes van.


121

Over Frank Crummey: He rose to particular prominence in the mid-1960s as a founder of the Reform movement, which campaigned against corporal punishment in schools, making a famous appearance on The Late Late Show in 1967. As the show ended, he called out to the cameras the immortal words: “As I sit here tonight, the Irish Christian Brothers are abusing our children.” Irish Times 13 mar 2010 “Decades ahead of his time T

T


122

Glaspapier.

Dit korte antwoord op een artikel van Stockman, opperbroeder van Liefde, kon er voor de gewetensstampertjes van De Morgen niet door. DM 121110 Wat heeft Monseigneur Léonard misdaan? Stockman.

"Kerkelijke rechts ontkent de grond van de zaak: de Kerk is een privé-club die zich gedraagt als een staat in de staat en aan de wortels van de democratie knaagt. De uitspraken van Léonard wekken zoveel reactie op omdat iedereen weet dat ze terug leiden naar het klimaat waarin zo veel misdaden tegen de bevolking zijn gepleegd. Met zijn Aids uitspraak misbruikte hij het leed van zoveel mensen om zijn schijngezag te bewijzen, net als de medicijnman." Volgende week in De Morgen: gratis breipatroon voor de Sinterklaasmijter van 2010, liturgische lifestyle en de beste adresjes voor wijwater en miswijn. U bent verwittigd. groenten san deurinck


123

Aan de Bond Geachte Redactie, In uw artikel over het boek van Roel Verschueren (De Bond 221010) staan een aantal onjuistheden, die de verwarring rond de beweging tegen seksueel machtsmisbruik in de Rooms Katholieke Kerk alleen maar groter maken. Het ware misschien beter geweest een en ander te controleren dan te varen op de opinie van slechts enkele van de vele betrokken partijen. Zoals Mark Twain al zei: "Zorg eerst dat je de feiten hebt, dan kan je ze verdraaien zoveel als je wil." De overleversorganisatie van Jan Hertogen zou beter aangeduid worden als Overleversorganisatie (OJH), dat is al iets duidelijker. Maar dat Jan Hertogen met deze naam voortbreit op een citaat uit het rapport Adriaenssens , dat zelf het bestaan van een beweging ontkent die al bijna 20 jaar bestaat en die in haar logo de spreuk "Van Slachtoffer tot Overlever" voert, maakt de verwarring nog groter. Deze groep, door u “bij Devillé” genoemd, is eigenlijk de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk, een beetje zoals de groep rond Ratzinger zich graag de Rooms Katholieke Kerk noemt. De vraag is natuurlijk wie met al deze verwarring is gediend. SNAP beperkt zich expliciet tot misbruik binnen de Kerk en andere religieuze clubs, tenzij er zich recentelijk een schisma heeft voorgedaan tussen SNAP US en SNAP Belgium en deze laatste een afwijkend standpunt zou innemen. Mevrouw Lieve Halsberghe was erbij toen Barbara Dorris (SNAP US) de WMK deze stelling op het hart drukte tijdens een vergadering in Leuven in september ll. Dat Mevrouw Lieve Halsberghe (niet te verwarren met Mevrouw Godelieve Halsberghe van de vaak naar haar genoemde commissie Halsberghe, allicht omdat die commissie de nogal ongelukkige roepnaam “Contactpunt voor Seksuele misbruiken binnen het Kader van Pastorale Relaties” meekreeg) de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk zou verlaten hebben, “omdat een redelijke dialoog binnen de Kerk volgens haar onmogelijk is”, zou bij sommige van uw lezers de indruk kunnen wekken dat de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk zich toespitst op een dergelijke dialoog. En dat zou dan weer een verkeerde voorstelling van zaken zijn. Door jarenlang geduldig een dovemansgesprek met de Kerk te voeren en de bisschoppen vruchteloos, maar blijvend uit te nodigen voor haar HErkenningsdagen, heeft de WMK nu een duidelijk en zwaar wegend bewijs in haar handen van de medeplichtigheid van de hiërarchie van de Kerk aan het schandaal. Maar dat betekent niet dat de WMK nog gelooft dat de oplossing van de Kerk zal komen. Integendeel, en Mevrouw Lieve Halsberghe (niet te verwarren), hoort van het bovenstaande op de hoogte te zijn, want ze is zelf lid geweest van WMK. Zij heeft onder meer de tekst “Van Slachtoffer tot Overlever” mee goedgekeurd, een citaat zegt genoeg: “De Kerk kan mij geen genoegdoening geven. Van de Kerk verwacht ik niets meer. Zij is moreel failliet.” De WMK heeft als eerste organisatie in België alle slachtoffers opgeroepen om zich te melden bij onderzoeksrechter De Troy. Het zou mij verbazen mocht Mevrouw


124

Halsberghe dat niet weten, want zij heeft die oproep onlangs zelf en namens de WMK gedaan op de Herkenningsdag in Leuven op 02 october. Mevrouw Lieve Halsberghe is nooit woordvoerster van de WMK geweest. Tot het ogenblik dat ze haar ontslag gaf, was ze verantwoordelijke buitenland, wat niet wil zeggen dat ze het woord nooit heeft gevoerd natuurlijk. Met vriendelijke groeten, san deurinck 08 1110 Dit stuxke werd door de Bond niet opgenomen.


125

Glaspapier. Urbi et Orbi, De zetel aller wijsheid, de bron van alle licht, de alleenvertegenwoordiger van god op deze aarde en voorsteden, heeft weer wat afgescheiden. Gedwongen door de publieke opinie (maar wees gerust, niet door enige schaamte) hebben ze zich verplicht gezien de verjaartermijnen voor pedosexuele pastoors in hun MIckey Mouse wetboek te verhogen. De verplichting om met de plaatselijke autoriteiten samen te werken (de meldingsplicht) hebben ze evenwel niet voorbij de sluitspier van de Heilige Stoel gekregen. Voor het evenwicht en om toch nog wat te kunnen sneren naar hun aartsvijand, de vrouw, hebben de ganzeveerhouders van de laatste dictator van West-Europa besloten om in hetzelfde artikel ook wat aandacht te besteden aan de wijding van de vrouw. Kwestie van de context wat te respecteren en om het voor vogels als Rik Torfs wat overzichtelijker te houden. Dat is voor die gasten heel simpel. Kinderen bepotelen en verkrachten en onder de soutane verbergen (Pius 9) is van hetzelfde kaliber als het wijden van een vrouw. Een gewijde vrouw komt op dezelfde hoogte als een gewijde kinderverkrachter. Volgens de op liturgische verkleedpartijen beluste relnichten van het Apoltolisch paleis mogen vrouwen wel vreugdeloos priesters baren, en liefst zoveel mogelijk, maar wegens piemelloos, mogen ze zelf geen priester worden. Welnu, wereldvreemd stel pederasten: het schandaal waarvoor gij nu zo laf wegduikt, was maar half zo groot geweest als er in die internaten een paar echte huismoeders op uw vieze, gewijde vingers hadden getikt. Als ze zo voortdoen, gaan ze mij nog eens kwaad krijgen. Ze vragen erom. san deurinck ex-misdienaar, auteur van de reeks "De Gewapende Misdienaar", voor alle leeftijden (in herdruk).


126

Paard op hol! De Paarse Sjamaan van Kuregem T5B

. T

Van de heer Léonard zeggen ze veel en ze zijn zeker nog niet uitgepraat, maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat onze nationale Stellvertreter niet actief is. Zijn voorganger, de heer Danneels kwam slechts nu en dan te voorschijn toen gezelligheid nog troef was in het Rooms Katholieke Werk en hij deed, ei zo na, mee aan leuke spelletjes op de TV. In Dardinaal Kanneels galmde het Fabeltjesbos nog na. Hij kwam dan ook uit Kanegem, Léonard neigt eerder naar Kuregem. Zoals iedere sjamaan is Léonard expert op het gebied van oorzakelijkheden. Het dondert, het bliksemt en het kan maar ophouden als de dorpelingen de profiteursjamaan voorzien van victualiën uit de betere kwaliteitsklasse. Een geit breekt de nek in een ravijn en de sjamaan weet onmiddellijk wie de schuldige is: er is een heks in het dorp. Nog een geluk dat de bange dorpelingen een sjamaan in hun midden hebben die, toevallig (of juist niet) een echte expert is op gebied van immanente gerechtigheid. Wie weet wat voor vreselijke dingen anders zouden gebeuren. Wie de trein pakt, kan in een treinongeval terecht komen. Dat is logisch, want wie de trein niet neemt zal het niet overkomen. Volgens sjamanen die iets tegen de NMBS hebben is dit immanente gerechtigheid, want daarmee gaat hun aureool wat meer blinken. Wie ademt heeft meer kans om de avond te halen dan wie zijn adem ‘s morgens 15 minuten ophoudt. Oorzaak en gevolg. Wie zijn huiswerk op verplaatsing maakt, kan tegenwoordig Aids krijgen. De grote Manitoe heeft namelijk, speciaal op verzoek van de heer Léonard, een virusje in elkaar geknutseld waar we nog jaren zullen aan puzzelen. Tot nader order blijft de jongeheer dus binnengaats voor wie zich buitengaats begeeft. Want, toevallig (of juist niet), de sjamaan uit Kuregem heeft via zijn straalverbinding met die van hierboven ook vernomen dat rubbertjes “not done” zijn. En brute pech voor wie seksloos aan Aids komt, de immanente gerechtigheid moet nog wat bijgesteld worden. Collateral damage, want ook God is volgens Léopard dus niet volmaakt, want kinderen die Aids krijgen bij de geboorte, dat is immanent onrechtvaardig. De dag dat we iets eenvoudigs uitvinden tegen Aids, laat ons zeggen wijwater dat echt werkt, zal Léonard een ander oorzaak-gevolg koppeltje tot immanente gerechtigheid moeten verheffen om zijn brandstapeltje te laten branden. Van veel buitenhuis aktiviteiten kan je trouwens ook griep of een snotvalling krijgen. Niet alle gevolgen zijn immanente rechtvaardigheid. De sjamanen bieden zich aan om tegen klinkende munt de bedoelingen van hierboven uit te leggen. Er is nog veel werk aan de winkel voor het Werk. De simpele gerechtigheid des menschen is voor Léonard slechts een vervelend stukje geitenvlees tussen de tanden. Rechtbanken, daders, verjaring, slachtoffers en overlevers worden met de ganzeveren tandenstoker van het Grote Gelijk achterwaarts geschoven. Een op rust gestelde pedofiel is geen pedofiel meer. Ik heb het niet gezegd, dat zou ik niet durven, maar voor het stormros uit Kuregem is dat geen probleem: met zijn functie legt de priester ook zijn pedofiele neigingen af. Ergo absolvitur (Absoluut stuxkesSandemanV05b-1

127

opgelost). De Romeinen hadden daar niet veel woorden voor nodig. Dat waren dan ook zeer handige geitenlezers. Als allochtone vrijzinnige ben ik uiteraard een tobber. Ik lijd aan een taaie behoefte om met levensvragen te worstelen. Andere gepensioneerden pakken gewoon gratis de tram naar het park om eendjes te gaan vergiftigen met vers wit brood, maar ik zit hier thuis patience te spelen omdat het in Word niet zo vlot gaat als ik mijn zeldzame lezer probeer voor te spiegelen. Misschien doet Léonard dat ook wel eens. Van buiten een Léonard - tank en privé een depressieve patience speler. De geestelijke gezondheidszorg in Vlaanderen is voor 90 % in handen van het Rooms Katholieke Werk. Ik zou me dus eigenlijk geen zorgen hoeven te maken over de geestelijke gezondheid van onze nationale Stellvertreter. Maar een second opinion kan nooit kwaad. Weliswaar zonder enige bevoegdheid terzake, maar daar wordt in Rome en Kuregem ook niet om gemaald, doe ik dat met een ruim hart, want in de coulissen van het misbruikverhaal loopt al genoeg raar volk rond. Net zoals de doodgeverfde kandidaat-kardinaal hou ik van eenvoudige meningen. Ik weet dat dat niet altijd blijkt uit wat uit mijn printer rolt, maar een ambachtelijke stuxkesschrijver moet met die immanente onrechtvaardigheid leren leven. Het Rooms Katholieke Werk vertoont plots een intense bezorgdheid om de toekomst. De buiten dienst gestelde pedo-eerwaarde moet niet meer vervolgd worden, want die is niet meer actief en het gaat toch over de toekomstige slachtoffers nietwaar? Een priester in functie mag nog vervolgd worden, daar zit natuurlijk iets in. Hij is allicht meer op het spek gebonden dan een wegdommelende multimisdadiger, die zit te kwijlen in een ommuurde kloostertuin, onder het oog van de laatste der Nonnikanen op de miradores, of die in een vieze pyama gehypnotiseerd naar Blokken ligt te kijken. Maar een koppeling tussen actief eerwaardeschap en broekgefoefel, dat kan volgens mijn bescheiden, maar allicht juiste, mening wijzen op een stel haperende presynaptische neuronen in hoofde van de doorluchtige Kuregemnaar. Zijn spannende belangstelling voor misbruik in de toekomst en zijn gedram om het verleden kifkif te laten, is minstens een ietwat curieus verschijnsel voor een instelling die al eeuwen de toekomst achteruit inloopt zonder vooruitkijkspiegel. Voeg daarbij dat de heer Léonard ogenschijnlijk denkt dat paars en rechtbank nog steeds volledig congruent en identiek zijn zoals in de gouden goede oude tijd en ik zou een vermoeden van chronospastisch syndroom niet helemaal uitsluiten, maar wie ben ik? Toen ik nog jong was en bijna onvoorzien van woorden, werd ik tijdens een zomerse zeevakantie eens voorgesteld aan een door historische en immanente rechtvaardigheid buiten dienst gestelde SS Standartenführer die mij in een messcherp gestreken kaki tropenpakje, hielenklakkend meegaf “Jetzt sollen wir alle Europäer werden”. Sedertdien ben ik een Euroscepticus avant la lettre. Wie de toekomst misbruikt om het verleden weg te gommen doet bij mij de wenkbrauwen fronsen en Led-lampjes knipperen in het controlecentrum onder mijn schedeldak, want de toekomst is altijd onzekerder dan het verleden en allicht wachten een aantal hielenklakkers nog steeds op een revanche. Voor wie het een beetje te unheimisch wordt, gebruik ik de techniek van de Mechelse Catechismus.


128

Wanneer kan een dader van seksueel misbruik in het kader van een pastorale relatie automatisch vergiffenis bekomen? Een dader van seksueel misbruik in het kader van een pastorale relatie kan automatisch vergiffenis bekomen, vanaf het ogenblik dat hij 10 jaar op pensioen is. Waarom kan een dader van seksueel misbruik in het kader van een pastorale relatie automatisch vergiffenis bekomen tien jaar nadat hij op pensioen is? Ten gevolge van ontologische wijzigingen verliest de dader van seksueel misbruik in het kader van een pastorale relatie automatisch zijn pedofiele neigingen, ten laatste op de tiende verjaardag van zijn pensionnering.

Bejaarde 3 x 21 plussers herinneren zich nog wel dat in de catechismus extra moeilijke vragen en antwoorden in een kleiner lettertype werden gedrukt. Gelukkig laat het Rooms Katholieke Werk geregeld de heer Mettepenningen de zaken wat komen verduidelijken. Als gisteren Léonard iets kwam vertellen, dan is het vandaag aan Mettepenningen (auteur van “Christus denken naar de mensen toe”) om de kreten uit Kuregem uit te blutsen, te plamuren, te schuren en te herspuiten. Zoals in de Bloedprocessie een aantal als lijfeigene vermomde middenstanders lopen om de paardelijke boel op te ruimen, zo komt Mettepenningen achter het Kuregemse ros. Men heeft Léonard weer eens uit zijn context (de 18e eeuw?) gerukt en natuurlijk moet er eerst gerechtigheid komen, Léonard heeft zich vergaloppeerd,.op hol geslagen, dat krijg je met in de Teletijdmachine verdwaalde paarden. Maar een dader van 85 die dement en bedlegerig is, die moeten we toch kunnen vergeven meent Mettepenningen. Dat schrijft boeken naar de mens toe en weet niet eens dat het slachtoffer en niet de dader bepaalt wanneer er wordt vergeven. De staat van ontbinding speelt daarbij geen enkele rol. Het is niet omdat men in kerkelijke middens lichtzinnig een kruis slaat over kinderverkrachtingen, dat dat bij serieuze mensen ook het geval is. De grootste producent ter wereld van gebakken wierooklucht zal ooit moeten inzien dat wie aflaten, mirakels en relikwieën tegen echt geld levert, niet alles kan gedaan krijgen met kraaltjes, spiegeltjes en krokodilletranen. En wees gerust, beminde lichtgelovigen. Léonard en Mettepenningen komen persoonlijk opperbest overeen. Ik zou maar oppassen als ik Mettepenningen was, met dergelijke persoonlijke ontboezemingen, want er nadert een donkere donderwolk uit Rome en Léonard kan binnenkort mischien naar Ijsland, als die andere fundamentalist, Johannes Gijsen. Diens benoeming werd ook door de Woytilla en Ratzinger doorgedrukt. Ze wisten het weer beter. P

P

301010


129

Léonard zwijgt, maar der Ratz kan het niet laten. Een storm raast door de wereldpers. De paus heeft weer iets met condomen. Vlaamse katholieke opiniemakers redden het heelal. Een scheet in een fles. Auteur Ratzinger promoot zijn eigen boek op listige wijze. Hij zegt niets, maar iedereen heeft ervan gehoord. Het laatste boek van Woytilla is verkocht op 1.3 keer de oplage van Mein Kampf. Per aspera ad astra. (Wie teveel asperges eet wordt astrant, vraag maar aan Ward de Bever) De woorden tjeverij en tjeventrukken staan niet met stip in mijn woordenlijstje. Daarom deed wat de kaloten nu presteren mij naar een nieuw woord snakken. Op de dag des Heren is het woordkraam echter gesloten en de wedstrijd voor het beste woord van het jaar is weeral voorbij. Misdienneukerij was al een goede poging, maar er moet nog wat aan gesleuteld worden. Een drieëntachtigjarige dwangcelibatair, hoofd van een van de machtigste privéclubs ter wereld, die van verknipte seks zijn handelsmerk heeft gemaakt en bij het schandaal van massale kinderverkrachting nog eens heeft aangetoond dat het hem geen gewijde fluit kan schelen, geeft een wereldwijd advies om mannelijke prostitutie veiliger te maken. Het zal ze misschien een paar roepingen meer opleveren, maar de vrouwen zijn weer de heilige sigaar. Zij moeten ongerubberd verder door dit tranendal. Net op het ogenblik dat de kardinalen in Rome een purperen cantus houden, krijgen de zwoele aktiviteiten in het kader van pastorale relaties binnen het Sixtijnse koor, een steuntje in de rug. Als ze maar rubbertjes gebruiken, is van dattum met de sopranen en contratenoren toegelaten, op voorwaarde dat er een groter kwaad wordt vermeden natuurlijk, maar dat zal in dat in theologie gedrenkt milieu geen probleem vormen, is mijn realistische schatting. Vanaf volgende week in alle rechter ingangen van de kerken: condoomsvan de Heilige Stoel (met volle aflaat), uitsluitend voor mannelijke prostitués. Er komt een handige bijsluiter bij. De samenstellers hiervan mogen vrijelijk uit dit stuxke citeren. Natuurlijk moeten de vrouwen en de mannen dan weer gescheiden plaats nemen in de Kerk. Het gaat ontzettend goed achteruit ter kerke. De paus heeft nog niet gesproken, of aan de vooravond van het naamfeest van de Heilige Sissy komen al twee leden van de Algemeen Vlaamse Vereniging Katholieke Koene Opiniemakers (AVVKKOM) aangetreden om de Heilige Achterwaartse Teletijdmachine van de Kerk in gang te sputteren. Het is geen nieuw standpunt, hoor ik een koene zeggen, het is eerder een belangrijke stap. Dat maakt meteen duidelijk waarom ik er studiegewijs niet veel van heb terecht gebracht. Het verschil tussen een belangrijke stap en een nieuw standpunt is iets te fijn voor mijn ruwbesnaarde hersenen. Maar toch heb ik nooit in Tertio of Kerknet gelezen dat mannelijke prostitués mochten condomen. Dat ze dat verzwegen hebben, gaat de redacteurs van het dappere Vlaamse kerkorgaan en ditto opinieblad (ondertitel:


130

geloofwaardig) minstens op een hardhandige Visitatio komen te staan. Ik ben er zeker van dat ze het altijd wel gezegd hebben.


131

Pauselijk standpunt blijft ongewijzigd: Mannelijke prostitués mogen al sedert het concilie van Trente een condoom gebruiken. 10B

Voor de ketters die denken dat er iets veranderd is en voor de dappere katholieken die zoals steeds klaar staan als een muizenval om moedige woorden te gebruiken als het Vatikaan de ketting even lost: er is niet alleen niets veranderd, integendeel, binnen de Kerk is dit zelfs een aloude katholieke gedachte. Zonder die katholieke opiniemakers was de helft van Vlaanderen nu de ketterij ingedoken. “Om een groter kwaad te vermijden, mag men soms voor het mindere kwaad kiezen”. Dat dachten de paters die gratis in mijn broek foefelden, om niet tegen betaling naar de hoeren te moeten, allicht ook.Daarom zitten ze nu in de hemel kwijlend te mijmeren over deze aloude katholieke gedachte. Het mindere kwaad, dank u wel, AVVKKOM. Het praktische standpunt van de foefelaars was geen nieuw standpunt binnen de Kerk. Het is altijd zo geweest, in de eeuwen der eeuwen. Ben ik nu werkelijk de enige die zich afvraagt hoe groot dat grotere kwaad wel moet geweest zijn om kinderen van drie jaar te mogen verkrachten, of om twee misdienaartjes tegelijk in een sacristie te knevelen om pastoraal psychopathologische fantasieën in vivo op te voeren? De vorige bezitter van de Heilige Stoel, die het ook al niet makkelijk had met vrouwen, heeft ooit het Voorgeborchte van de Hemel afgeschaft, een schimmige constructie die in de buurt van de Hemel staat/stond en van waaruit ongedoopte en tevens overleden kinderen onder de bezielende leiding van de klerus, op de zenuwen van hun ouders werkten opdat deze hun laatste duiten aan aflaten zouden besteden, zodat de kinderen naar de Hemel konden versassen, waar kost en inwoon gratis is. Voor alle duidelijkheid: het Voorgeborchte bestond volgens de pausen eerst niet, daarom werd het uitgevonden en Woytilla heeft het terug afgeschaft met de stelling dat het eigenlijk nooit heeft bestaan, want de Kerk verandert niet van standpunt. God, die overal en altijd is, kan sui generis (wegens zijn geslacht) niet van gedacht veranderen want, dat zou onrust brengen in het échappement van het heelal, met alle gevolgen vandien. Omdat de Kerk een kloon van God is, kan ze ook niet van gedacht veranderen, maar ze foefelt toch geregeld in het ondergoed van de geschiedenis. Ik hoop dat iedereen beseft voor welk onheil de AVVKKOM ons heeft behoed. Het school geen schaamhaar van de Heilige Sebastiaan (in 1585 aangeleverd met andere relikwieën van de patroonheilige van de mannelijke prostitués in Guatemala, compliments of His Majesty of Spain) of de hele opwarming van de aarde was in een flits over and out en Antwerpen was onder een ijslaag verdwenen. Alleen de Boerentoren en Oenslieffra zouden nog boven de permafrost uitsteken: Kerk en Kapitaal. De Pauselijke Congregatie voor de Offerblokken heeft indertijd in die zaak van het nooit afgeschafte, en daarom nooit bestaande, Voorgeborchte voor miljarden aflaten terugbetaald, voornamelijk aan Siciliaanse gelovigen uit de bouwsector. Dat is allemaal geheim gebleven omdat Sicilianen, zeker die uit de bouwsector, een betonnen zwijgkultuur hebben. De Congregatie heeft dat met de slachtoffers van de Paters Fufelares ook geprobeerd, maar Alexandra Molen (rechtervleugel van AVVKKOM) bleef stuxkesSandemanV05b-1

132

maar dooremmeren over de Werkgroep Pedofilie in de Sacristie en zo is het allemaal begonnen. Het lijkt tegengesteld aan elkaar, weet nog een andere koene van de AVVKKOM, maar dat is het niet. De paus heeft zich alleen even van zijn pastorale kant laten zien. Daar krijg ik nu weer koppijn van, hetgeen allicht ook te wijten is aan slechte vrienden die mij gisternacht van de hallucinogene effecten van een vederlichte Gentse jenever probeerden te overtuigen, onder het zingen van vreemde hemelse gezangen. Als de Kerk maar één, ongewijzigd standpunt heeft, hoe komt het dan dat de pastorale kant van de paus iets anders zegt dan de pauselijke kant van de Pastor Maximus, die toch niet, net als de Drievuldigheid met zijn drietjes een ééneiige eenling/drieling vormt/vormen, mag ik hopen, want ik begin te dazen en vrees dat de lezers de zaal uitlopen. Even op de plaats roest om te melden dat ik nu al meer lezers heb dan er sacramenten zijn, maar minder dan apostelen. Steek dat maar in uw zak, autochtone vrijzinnigen! De doorgesneden gelovige die meent dat er eindelijk en ongeveer 1700 jaar te laat een barstje komt in de granieten seksuele moraal van de dwangcelibatairs, moet zwijgen. Het Tweede Vatikaans Concilie heeft nooit bestaan, het is een uitvinding van de meest machtige der duivelen (met name Kaklrakter, wiens naam niet eens mag gelezen worden, u heeft het vlaggen ) en van de bijna volledig terziele gegane schismatici van de conciliards beweging. Nog 10 jaar en de nieuwe wind die sommigen in de Kerk dachten te ontwaren en dat concilie zijn geluidloze scheten geworden in de geschiedenis van de Zelanti ( zeveraars uit Zeeland). Volgens Ratzinger en consoorten is er nog een mooie toekomst voor het verleden. Antwerpen, 211110.


133

De Kleine Prins revisited Eén van de vragen die gisteren in het Parlement gesteld werden aan Rik Devillé ging als volgt: Welke zijn de concrete redenen dat de slachtoffers niet genoeg vertrouwen hadden in het gerecht?

Ik realizeer mij dat ik daar nog nooit over heb nagedacht. Waarom ben ik toen niet naar de politie gegaan? Waarom dacht ik pas jaren na de verjaring aan wet en gezag? Omdat de politie de vijand en iets uit de buitenwereld was. Zo simpel is dat. De studie naar het totalitaire klimaat waar ik van droom (zowel studie als klimaat) zal er wel nooit komen. Eén van de belangrijkste elementen uit de formule die dit schandaal hebben veroorzaakt, is al in de oven van de geschiedenis verdwenen. Je wordt ouder papa, geef het maar toe. Terwijl je met je slechte knieën iedereen probeert te waarschuwen voor wat Léonard probeert te doen herrijzen, ben je al een figurant geworden in de coulissen van Bokrijk. De Kerk, dat was de familie en daar had de veldwachter niets te zoeken. De Kerk, dat was het gezag en daarboven was geen ander gezag. Het woord gezag betekende de Kerk. Die agent kwam mij niet helpen, hij kwam de Kerk aanvallen. De Kerk stond boven het uniform. De Kerk werd bewaakt en verdedigd door het uniform. Op mijn knietjes zag ik hoe de rijkswacht, het geweer op de rug, het Sacrament beschermde, dat onder een baldakijn voorbijzweefde, gedragen door een corrupte sjamaan. En dat in een dorp waar de oorlog nog altijd voortleefde. Had ik toen plots aan een tafel gezeten met iemand met een indrukwekkend uniform, die mij vroeg of pater Gijsen aan mijn penis had gezeten, ik had waarschijnlijk nee gezegd, want ontkennen was altijd al de beste tegenaanval geweest. En wie zou mij uitleggen wat een penis was? Als de pater vroeg of ik de letter K van kaarswijding had geschrapt in de aankondiging voor Lichtmis, dan zei ik natuurlijk neen. Daar moet je niet vaak een pak slaag voor gekregen hebben. Ja betekende slaag, neen betekende misschien uitstel of afstel. Ontkennen was er al vroeg in geklopt. Zeker als de tegenstander uit de buitenwereld kwam. Seks behoorde tot de onwereld, de wereld waarin alleen dingen bestaan die niet bestaan, tegenstelling die voor mij, getraind in het aanvaarden van mysteries, geen enkel probleem vormde. In die wereld woonden duivels en grimmige draken en woeste verlangens over later, grootse plannen en de gedachten aan de weiden van mijn dorp, waar ik terug wou zwerven, het knagend gemis aan vrijheid en het tergend wachten op het ogenblik dat het leven zou beginnen.


134

In die wereld mocht die agent niet binnen. Ik ging nog liever dood. De onwereld en de echte wereld, daartussen waren geen bruggen of tunnels. Daar kon niemand binnen. De onwereld met al zijn gevaren en onzekerheden was mijn laatste veilige schuilplaats. Alleen ik had de onzichtbare sleutel. Niemand zal ooit begrijpen hoe alles wat ik nu voel, weet en verlang, nog steeds tot dat vreemde, onvoltooide en verwoeste planetenstelsel behoort, waarin overleven belangrijker was dan logica en onbestaande schuiloorden meer veiligheid gaven dan een uniform dat de vijand was. Het wordt tijd dat de Kleine Prins inziet dat zijn houdbaarheidsdatum al meer dan een halve eeuw verstreken is. Wat gebroken is, blijft gebroken en de lijm laat lelijke sporen na. De witte ridders, die vroeger ongeduldig, in blinkend harnas en op briesende rossen, trappelend stonden te wachten om al het onrecht in het heelal te vernietigen, zijn tot stof en as weergekeerd. In de echte wereld gaat dat zo: Geachte leden van het parlement, Kinderen leren al vroeg dat het gezag van de Staat het echte gezag niet is. De vader die vloekt, als een agent een boete schrijft, staat hoger dan die agent. Vader is familie. De agent valt de familie aan. De laagste honden in de roedel verdedigen de roedel het hardst. De pater die van brood God tovert, kan die agent in een duivel veranderen en hem verpletteren. In het Oud Testament en in de onwereld staat dat geschreven. Kinderen weten dat. De vraag is of de agent dat weet. Alle kinderen hebben recht op een eigen heelal en een warm nest, dat niet mag geschonden worden door de Staat. De pedo pastoors maakten gebruik van middelen waarover de Staat niet beschikt en zelfs niet mag en kan beschikken: geweld, magie, donder en bliksem, wierook en gezag en door de eeuwen overgeleverde trukken om kinderen te doen zwijgen. De Staat mag zijn burgers, en zeker de kinderen, niet overleveren aan trieste sjamanen die de regels van het kinderheelal schenden om hun macht op aarde te vestigen. Het seksueel misbruik is een onderdeel van hun code, net als de fundamentele twijfel over de legaliteit van het gezag van de Staat. Daarom stel ik voor: Dat dwangcelibatairen een straatverbod krijgen en buiten een cirkel van 500 meter moeten blijven van iedere instelling waar kinderen verblijven. Als we dit nog niet geleerd hebben, dan waren we er beter niet aan begonnen. Dat de Staat de controle voert op instellingen waar kinderen verblijven en niet de sjamanen zelf. We zouden ons onderzoek misschien kunnen beginnen bij die twee reeds bekende slachtoffers van Mactac. Dat volwassen mensen zoveel jaar moeten wachten voor ze kunnen spreken en, alle organisaties en subsidies ten spijt, slechts dank zij een onmenselijke inspanning camera’s en pers durven trotseren, dat kunnen wij misschien


135

nog leren te begrijpen. Laten we dat, voor ons eigen bestwil en dat van onze kinderen, hopen. Maar, geachte leden van het parlement, hoe we de onzichtbare sleutel moeten vinden tot het heelal van de kinderen, dat is de vraag die wij niet kunnen oplossen. We zijn te oud, te afgestorven, en te lang naar school geweest. We hebben teveel compromissen gesloten. We durven het woord CV&P- staat zelfs niet gebruiken, omdat we de formatie niet in het gedrang willen brengen. We hebben de Kleine Prins verraden. Doet u vanavond vooral de groeten aan uw kinderen en kleinkinderen. san deurinck antwerpen 231110


136

Preek voor de Bisschoppen. Voor de HErkenningsdag in Leuven van 02 october, schreef ik deze preek voor de Belgische bisschoppen die traditioneel werden uitgenodigd en vroeger nooit kwamen. Je zal het altijd zien: als je iets verwacht van de bisschoppen, draaien ze je een tjevenstreek. De bisschop van Antwerpen kwam in de namiddag even kijken, nam deel aan een werkgroep en vertrok. Niemand was onder de indruk, het was te weinig en te laat. Ik heb deze preek nooit kunnen houden. Het schrijven ging zeer moeilijk en het werd te lang volgens de vrienden van de werkgroep. In de nacht vóór de Herkenningsdag, maakte ik uit brokken en kladjes een nieuwe toespraak. (zie: Beste Vrienden en mensen van goede wil) Maar hier komt wat ik had willen zeggen.

Beste Vrienden, Mensen van goede wil, Dames en Heren, De Werkgroep Mensenrechten in de Kerk kan al bogen op een traditie. Bij iedere Herkenningsdag vanaf 1998 werden de Belgische bisschoppen uitgenodigd. Ze zijn nooit gekomen. Dit jaar hebben we, naast de bisschoppen ook andere observatoren uitgenodigd: Mensen die vanuit hun geest of hart een speciale interesse hebben voor het drama van het machtsmisbruik binnen de RKK. wij danken hen voor hun komst. Onze Werkgroep heeft jaren in de belokenheid moeten werken. Aan hen die het ondanks alles hebben volgehouden, een dikke merci en hartelijk welkom. Ondanks alles, ben ik een optimist. Ik had de bisschoppen hier verwacht. Ik geloof in de mens. het is moeilijk voor mij om aan te nemen dat mensen, waaronder er toch minstens een paar moeten zijn, die begonnen zijn met de vaste overtuiging dat ze onrecht recht zouden maken, de kracht niet vinden om hier als waarnemers op te treden. De boodschap zal niet aangenaam zijn, dat is duidelijk en ik en de andere leden van de Werkgroep zullen geen blad voor de mond nemen, bisschoppen of niet. Het gaat niet om “grensoverschrijdend gedrag “ of “ongepaste aanrakingen”. Het gaat over verkrachtingen, vaginale en anale verkrachtingen. Het gaat om vernederingen, machtsmisbruik en over ritueel en systematisch afranselen van kinderen, met zwepen die ze zelf moesten maken zoals in Ierland. Het gaat over ontspoord en oeverloos machtsmisbruik. Het gaat over diepe wonden in het lichaam en in de ziel van kinderen. Het gaat over Hoogverraad t.o.v. het Woord en de kudde. Die sterke en goede figuren zoals een CV&P-er de Vlaamse clerus beschreef, hebben kinderen tot ver in de volwassenheid of zelfs levenslang gebroken. Daar gaat het hier over, niet over zemelende, steriliserende en egaliserende bezinningsteksten. Voor de bisschoppen van België schreef ik deze korte tekst.


137

Heren bisschoppen en oversten van België. Wegblijven is geen goede optie en ik vraag mij af of Jezus, of Petrus, of Thomas, of Isaias ook zouden zijn weggebleven. Iemand van u had de moed kunnen hebben om hier de spitsroeden te lopen. Dat zou een teken geweest zijn dat er eindelijk iets beweegt. Dat had u of uw voorgangers vijftig of zestig jaar geleden al kunnen doen. Maar uw macht was toen nog zo sterk dat uw Titanic niet kon zinken. Vreemd dat u, die nederigheid predikt, verraden zijt door uw eigen macht. Hoe langer u wacht, hoe groter uw vernedering zal zijn. En ooit komt het moment toch. Wat gebeurd is, is gebeurd. Het verdwijnt niet, uw naam is bezoedeld voor generaties. Niet alleen door het misbruik van de daders, u had daar iets kunnen aan doen, maar door uw gehuichel, uw leugens en valse beschuldigingen om uw heilig vel te redden. Door dat uitstel zijn er zoveel meer slachtoffers geweest, zoveel meer leed. U heeft de slachtoffers nu zo boos gemaakt en sommigen zo verbitterd, dat ze nooit meer zullen ophouden. En als u denkt dat wij aan het uitsterven zijn, dan heeft u het ook mis. Een aantal van onze kinderen, zeker zij die nu ook al kinderen hebben en vrezen dat wat hun ouders is aangedaan, ook bij hun kinderen zou kunnen gebeuren, zullen dit werk in woord en daad verder zetten. Mijn kleinkinderen zullen getuigen van mijn woorden. Oprechte kristenen zullen de lessen uit het machtsmisbruik onthouden. Heren, en ik weet dat u dit te horen zult krijgen, ook al bent u hier niet: u en uw instellingen hebben nog wat te goed van ons. Heren bisschoppen en oversten, Ik kan en wil over machtsmisbruik in de Kerk niet schrijven of spreken zonder even te denken aan en te verwijzen naar de vele, vele mensen in ons land die nog steeds leven met de angst dat ze zich gaan verspreken. Mannen wier vrouwen het nog altijd niet weten. Vrouwen die de schending van hun jonge meisjeslichaam nog altijd verzwijgen en verbergen, uit schaamte en uit angst. Schaamte en angst die in uw harten zouden moeten woekeren en niet in die van de gekwetsten. In tegenstelling tot een aantal jaren geleden, weten de misbruikten nu dat ze niet meer alleen zijn. Laten wij hopen dat zij nu de kracht vinden om het aan één iemand uit hun omgeving, die hen lief heeft, te vertellen, dat ook zij het slachtoffer zijn geweest. Mochten ze eenzaam zijn, of vinden ze de kracht niet om het te vertellen, wij, de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk vinden het een eer om te luisteren, te steunen en als het kan, de weg te wijzen. Wij hebben uw weg gelopen en willen graag even met u mee op die weg. Dan leert u het geheim van zoveel slachtoffers kennen. Als we elkaar ontmoeten, voelen we de energie van wat we zolang verzwegen hebben, de drang naar bevrijding en heling. Het is geen makkelijke weg, denk dat maar niet, integendeel, zelfs voor een hovaardige vrijzinnige als ik, die dacht dat hij ervan af was, is de klap bijzonder hard aangekomen. Hier aanwezig zijn, zelfs anoniem is een eerste stap. Spreken is de volgende stap op de weg van slachtoffer naar overlever. En u allen hier aanwezig, kunt helpen door onze boodschap te verspreiden. Bij de gedachte aan de duizenden mensen die gestorven zijn zonder het over hun lippen te krijgen, zij die het meegenomen hebben in de kille eenzaamheid van hun graf, kan ik alleen maar het hoofd buigen. De gedachte laat mij niet meer los. Dat de stuxkesSandemanV05b-1

138

kerkelijke terreur zo veel mensen gekwetst heeft in hun hart en hun ziel. Denk daar maar eens aan Heren, als u op een dodenakker komt. In één op vier graven rust iemand die met sexueel misbruik is geconfronteerd in zijn of haar leven. U en uw voorgangers hadden veel van dat misbruik kunnen vermijden. Laat mij mijn inleiding kort houden. Honderden, duizenden primaire slachtoffers en misschien wel tienduizenden secundaire slachtoffers en hoe dat is gekomen. Daar wil ik het over hebben. Iedereen van ons weet hoe sterk de drang van het vlees kan zijn. De Kerk heeft een zeer grote verantwoordelijkheid genomen toen ze van het celibaat de norm maakte voor haar priesters en duizend jaar later nog steeds beweert dat “Dieu le veult”. Op het altaar van dat celibaat zijn al die slachtoffers gevallen. Generaties lang. Terwijl u en uw oversten er van wisten, of er hadden moeten van weten. Dat mag u kiezen. Denk niet dat ik hier tegen het celibaat spreek, Heren. Dat zou een belediging zijn voor de honderdduizenden mensen over de hele wereld die celibatair leven, uit keuze, uit armoede of om welke reden ook. Ik hoop dat ze gelukkig en tevreden zijn, maar dat niemand of niets hen gedwongen heeft. Denk ook niet, mijne Heren, dat ik een rechtstreeks verband leg tussen celibaat en kindermisbruik. Maar als de heer Ratzinger het celibaat op voorhand uit de discussie wil uitsluiten, dan is de discussie nutteloos geworden. Laat ons dan maar de discussie verder zetten over het geslacht der engelen. In 1453 stond Constantinopel op het punt te bezwijken onder de aanvallen van het Ottomaanse leger. Op datzelfde ogenblik had aan het Keizerlijk hof van Constantinus XI een discussie, met handgemeen en haarkepluk, plaats over het geslacht der engelen. De stad viel, maar gelukkig werd de Keizer gered door een engel, wiens/wier geslacht niet vast staat. Iedereen wist dat het samenbrengen van kinderen met mannen of vrouwen die hun hormonenspiegel moeilijk of niet onder controle konden houden, net zoals u en ik, in gesloten en unisex gemeenschappen, waar de volwassenen de vertegenwoordigers van God waren en de kinderen naar hen opkeken als naar geslachtsloze reuzen, een gevaarlijke situatie opleverde voor het zesde en het negende gebod en voor de kinderen, om van het zieleheil van de priesters maar te zwijgen. U wist dat, of u had het moeten weten. Ik laat de keuze aan u. U wist ervan of u had het moeten en kunnen weten. Als de grootste pastorale instelling van de wereld dit gevaar niet heeft gezien, waartoe dient ze dan? In 1877 werden in Belgë al geestelijken veroordeeld. Het zesde en negende gebod zijn toch nooit opgeschort? Er zijn rapporten, kerkelijke rapporten, van in de jaren 1950. Medio de jaren 1980 werd de schade aan de slachtoffers haarfijn beschreven en bemeten. Heeft niemand van die duizenden priesters in die duizenden bibliotheken die boeken gezien en gelezen? Het is vroeg, maar we naderen al de kern van het drama. Waarom hebben duizenden priesters, broeders, nonnen, paters, pastoors, en tutti quanti,die in Scherpenheuvel zichzelf zaten te bedanken, na uw uitnodiging om dat bezweringsritueel bij te wonen, gezwegen, ook toen deze woorden al in fluokleuren op de muur stonden? “Aan uw rijk komt een einde, u bent gewogen en te licht bevonden, uw rijk zal verdeeld worden onder uw vijanden.”


139

Waarom hebben u en uw duizenden priesters die tekenen niet gezien, die duidelijk waren voor iedereen. Daarom liepen uw gelovigen uw tempels uit. Wat voor u onzichtbaar was, stond in reuzengraffitti op de muur gespoten en uw duizenden geroepenen, gezalfden en gewijden staken de koppen in het zand tot aan hun Romeinse col. Van de tien geboden, die uw God in stenen tafelen brandde, in eenvoudige woorden, zodanig dat de herders ze konden herhalen en herhalen tot ze ook in hun hersenen waren gebrand en in die van hun kinderen en de volgende generaties in de eeuwen der eeuwen, heeft u een canonieke doolhof gemaakt, ontworpen om de Prins van de Kerk en zijn schatten te beschermen, maar niet om het Woord van uitleg te voorzien of te verspreiden. U heeft van het Woord een slangenkuil gemaakt, zodat het altijd in het voordeel van de Prinsen van de Kerk kan worden gekleurd en verdraaid. Nooit in het voordeel van de misbruikten, de onteerden, de geslagenen. Zij die hun kruis al veertig, vijftig, zestig jaar meeslepen, zijn, niet beschermd door uw zgz. recht, maar doodgezwegen en in die slangenkuil verdwenen.

Doe nooit wat onkuisheid is. Over vuile manieren gaat het Heren, simpel en eenvoudig. En u heeft dat in een doolhof begraven, ergens onder een struikje, zodat u het als een Rubik’s kubus alle kleuren en vormen kan geven. De kleine misdienaar die komt biechten, dat hij “zichzelf heeft aangeraakt”, slaat u ermee om de oren, terwijl kinderverkrachter, dief, bedrieger en charismatisch priester Degollado, tegen vet geld onder en boven de tafel en met vleespotten waar ze in Egypte nog over spreken, jarenlang zijn dossier in een kardinaleske lade heeft kunnen bevriezen in het Vaticaan. Ik heb mijn huisdokter beloofd niet boos te worden. U heeft het Woord te schande gemaakt. Het Woord kwam op de aarde om goedheid te brengen, om de armen, de misbruikten en uitgebuitenen hun eer terug te geven, om rechtvaardigheid te brengen, en vrede, in de harten en tussen de mensen. Marcus 1:6 En Johannes was gekleed met kemelshaar, en met een lederen gordel om zijn lenden, en at sprinkhanen en wilde honig. Bekijk uzelf, in al uw slakkenpurper, uit de laagste der stoffen gemaakt, uw edele kettingen en schitterende ringen. Geen steen had hij om zijn hoofd op te leggen. Maar zijn volgelingen eerden hem en knielden in het stof, omwille van het Woord, dat spreekt over gerechtigheid en waarheid. “Want gerechtigheid zal de gordel Zijner lendenen zijn; ook zal de waarheid de gordel Zijner lendenen zijn.” Jesaja 11:5 Terwijl sommigen onder u opnieuw dromen van de tijden waarin het recht van de Kerk, het recht van de sterkste was, beroept u zich nu op de wetten van de door u vaak en lang zo verfoeide burgermaatschappij. U kruipt, met mijter en al in het Burgerlijk Wetboek van de moderne samenleving om beschermd te zijn tegen de slachtoffers van de pastorale verkrachtingen. Op hetzelfde ogenblik smeedt uw Koning-Priester in het Vaticaan coalities met de achterlijkste rijken en theocratieën van deze aarde om de


140

waardigheid van de vrouw, van uw moeders, te fnuiken en ze onder de knoet van de man en uw moraal te houden. Met de hakbijl van zijn gezag heeft de Prins van het Vaticaan beslist dat in Afrika miljoenen moeten lijden, zelfs daar waar eenvoudige maatregelen oplossingen zouden kunnen brengen. En dat, omdat honger en armoede de weiden zijn waar uw Kerk op graast. En op een schaaltje van goudstof heeft de Prins van het Vaticaan afgewogen dat Hem en zijn priesters het ernstig gewetensonderzoek, de schuldbelijdenis, het oprechte berouw, het smeken om vergiffenis bij de slachtoffers, de boete en de restitutie zullen bespaard blijven. Zij gaan niet door het stof. Zij gaan niet aan het kruis zoals de man van Nazareth. Voor hen geen biecht. Maar stel u voor, mijne Heren, dat in de jaren 50, toen de eerste rapporten aan de Amerikaanse bisschoppenconferentie geschreven werden en een priester met zijn hand, vanaf mijn knieën naar omhoog, in mijn jongensbroekje foefelde, altijd verder en verder, stel u voor dat een engel, met of zonder geslacht, maar met een vlammend zwaard, of een door profetisch vuur verzengde missiepater met een woeste baard en geslacht, de krocht van die lafaard was binnengestormd, los door de deur en het verduisterde raam had opengegooid, want daar gebeurden dingen die het zonlicht niet mochten zien, die voze kinkel de trap had afgeslingerd en de tempel uitgeranseld en dat huilend menneke dat zijn dorp en zijn moeder miste, in zijn sterke armen had genomen met de boodschap. “Miljaarde, miljaarde, het gaat hier gedaan zijn. Dat het hier gedaan gaat zijn.” Ik had hier niet gestaan Heren en u het leven lastig gemaakt. Ik zat misschien ergens rustig een boekje voor te lezen voor mijn kleinkind. Ik had hier niet gestaan met een fistel in mijn hart en een kanker op mijn ziel. Stel u voor dat in de jaren 1980 in één van die duizenden bibliotheken een verre collega van u, door de geest aangeraakt en “shaking, rattling and rolling” van die duizenden volts, ampères en watts tegelijk, naar de paus had gebeld en gezegd: “Heiligheid, miljaarde, miljaarde, het gaat hier gedaan zijn. Dat het hier gedaan gaat zijn.” De Kerk had in 1980 nog een grote kuis kunnen houden en haar eer kunnen redden.Denk daar maar eens aan. Met een beetje marketing en pastoraal verstand, had u het nog in uw voordeel kunnen draaien! Kijk nu eens naar de smeerput die u er heeft van gemaakt, om van de 25 jaar extra slachtoffers en leed maar te zwijgen, of ik krijg last met mijn dokter. En stel u voor dat uw collega, de heer Danneels in 1999, van het gerechtshof van Brussel, waar hij moest getuigen over een dader die in de jaren 1970 al therapeutische hulp had gevraagd, maar van u niet gekregen, recht naar Devillé was gereden en gezegd had: “Verdorie, verdorie, het gaat hier gedaan zijn. Dat het hier gedaan gaat zijn.” In woede ontstoken en bezorgd om het Woord en zijn Kerk, had hij nog een flink deel van de meubels en wie weet, zijn eigen vel kunnen redden. Een laatste visioen. Monseigneur Vangheluwe beklimt, tijdens de hoogmis, de preekstoel in Brugge, gekleed in de stofjas van de nederigste klusjesman van het bisschoppelijk paleis, met een paar stylo’s en een electro-schroevendraaiertje in het borstzakje. Met brekende


141

stem belijdt hij zijn zonden en vraagt vergiffenis aan slachtoffer, diens familie, aan de gelovigen, en aan de hele gemeenschap. Het misprijzen voor de daden van Monseigneur Van Gheluwe zou, terecht, niet minder zijn geweest. Maar Vangheluwe zou, zou, zeg ik, hebben getoond dat belijdenis, berouw, smeken om vergiffenis en restitutie geven, loutering kunnen brengen en rust voor de slachtoffers en wie weet verzoening. Rik Torfs en de andere excusionisten hadden niet eens dienen te schrijven dat Vangheluwe toch wel een goed mens en een toffe peer was. Vangheluwe zou getoond hebben dat er bijna altijd nog wat eer te redden valt, zelfs al is het maar het executiepeloton in de ogen kijken en de blinddoek weigeren. Ik vrees voor mijn visioenen. Het heeft niet mogen zijn. De Kerk stelt zich nog altijd tevreden met het beeld dat ze de wereld graag voorhoudt. Is daar geen valse profeet in het Verre Oosten van de Limburg, in Scherpenheuvel, die beweert dat de clerus van Vlaanderen een open en verdraagzame maatschappij heeft gemaakt, maar niet eens kan zeggen in welk jaar dat is gebeurd? De Kerk schept haar eigen versie van de waarheid en zit er dan genoegzaam naar te kijken. Het verschil met vroeger is dat de mensen nu niet alleen meer het parochieblad lezen en dat ze weten dat de pastoor op de preekstoel staat te zemelen en ze lezen wat er in Ierland is gebeurd, met die zwepen. Mensen weten wat er in zo veel landen is gebeurd, en wat in zoveel landen nog naar buiten moet komen. Maar vooral: ze hebben jaren en maanden gelezen over ontkenning, leugens, valse beschuldigingen en schandalen over sex, macht en geld. Wat willen wij van u, heren bisschoppen en oversten? U kent de vereisten voor een goede biecht? De goede oude Mechelse catechismus? Ernstig gewetensonderzoek, volledige belijdenis (alle, alle archieven inbegrepen, ook die waar u nu aan denkt, volledig open en een eerlijke uitleg over wat er de laatste jaren met de archieven is gebeurd), berouw,smeken om de absolutie, boete en waar nodig restitutie. Dan pas kunnen de slachtoffers overwegen om vergiffenis te schenken. Dan pas kan loutering intreden. Wij, de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk, en alle slachtoffers en alle overlevenden en alle mensen van goede wil en nakomelingen, zullen er op toezien dat u het geen tweede keer lapt. U bent niet in staat geweest de kinderen, de toekomst van deze gemeenschap te beschermen tegen mannen die vaak als idealisten waren begonnen, maar door de grillen van de Prins Priester van Rome hun meest natuurlijke krachten moesten onderdrukken. Ik hoop uit de grond van mijn hart, al was het alleen maar omdat ik denk dat in iedereen iets goeds schuilt, dat er nu niemand in uw aangeslagen college is die denkt: “Jamaar vriend, sta daar maar te oreren. Verjaring en Burgerlijk Wetboek, weet u wel? We leven in een rechtsstaat.” Wie dat denkt is slecht, geboren of geworden. De Kerk kan zich achter het Burgerlijk Wetboek verschuilen en haar ijzeren schat redden. De vraag is of u ook uw sociaal kapitaal redt. Er is geen enkele wet, noch in de hemel, op aarde, in de hel of in België noch elders waar God aanwezig is, die u verbiedt om een biecht te spreken, belijdenis, boete en restitutie inbegrepen.


142

Vreest u niet, heren bisschoppen en oversten van België, dat de verhalen die nu in uw geheime archieven liggen te kloppen als oude harten, niet langs andere wegen naar boven zullen komen? Gaat u dan weer vergoelijken, sussen, verwateren, bij ieder nieuw verhaal dat naar boven komt? Gaat het weer gaan over inschattingsfouten en naiviteit? Gaat u monkelend en vergoelijkend de tijdsgeest weer inroepen? Telkens en telkens opnieuw, dezelfde flauwe excuses. Hoelang en hoeveel verhalen kan u nog uitgommen? 10, 100, 1.000? Hoelang nog? Wat gaat u vertellen tegen een jong koppel dat geen kinderen kan krijgen omdat een vuile vieze vette priester zijn testosterongehalte niet onder controle kon houden? De pastorale schade door uw Instituut aangericht is onmetelijk, primaire slachtoffers, secundaire slachtoffers, maatschappelijke schade, aangericht door daders onder uw bescherming en met uw medeweten. Wanneer gaat u eens ophouden de schuld van het Instituut, die als een balk in uw linker- en uw rechteroog zit, zodat u de slachtoffers niet eens ziet, te ontkennen? Hoelang nog? Heren, u heeft onze jeugd misbruikt. Hoe lang nog gaat u ons geduld misbruiken en de rest van ons leven vergallen met uw getreiter, leugens en gezemel. Hoe lang moeten wij nog aanzien dat u krampachtig poogt in uw geliefde martelaarsol te kruipen. U weet dat u hoogverraad heeft gepleegd aan het Woord. Niet alleen door de ziel eruit te halen en het te vermalen tot zielloos stof, dat van alle kracht ontdaan, nog slechts kan dienen voor uw zouteloze rituelen, maar ook door blind te zijn voor de meest letterlijke betekenis van het Woord dat volgens u aan de mensen was gegeven. Matt 18, 6-7 “Maar een ieder, die één dezer kleinen, die in Mij geloven, tot zonde verleidt, het zou beter voor hem zijn, dat een molensteen om zijn hals was gehangen en hij verzwolgen was in de diepte der zee. Wee de wereld om de verleidingen tot zonde. Want er moeten verleidingen komen, maar wee die mens, door wie de verleiding komt.” Laat mij eindigen, Heren bisschoppen en oversten, met een woord uit de 22e eeuw voor Jezus. Een Egyptische farao geeft zijn zoon en opvolger wijze raad: “Doe gerechtigheid zolang ge op aarde zijt, droog de tranen van degenen die wenen, Beste Vrienden, Mensen van goede wil, Dames en Heren, ik dank u voor uw aandacht en uw geduld.


143

De Herkenningsdag van 02 october 2010 Mijn bijdrage Het doet vreemd aan als je na bijna 40 jaar plots de tranen voelt komen. Het gebeurt voor je het weet en verzet is meestal niet meer mogelijk. Je wordt het nooit gewoon, maar na een tijdje leer je dat het altijd weer overgaat en dat het heel even oplucht. Bij een zeer vroeg interview (net vóór Roger Van Gheluwe zijn bijdrage leverde) voelde ik, in paniek, voor het eerst tranen komen. Ik probeerde wat te glimlachen. Tijdens een korte onderbreking van het interview zei de interviewer: “Je hebt het er moeilijk mee, maar je amuseert je ook.” Na mijn eerste interviews hoorde ik van verschillende slachtoffers en overlevers dat ik een sterke indruk maakte. Sommigen zegden me dat ze steun hadden aan mijn houding. Ik heb me toen voorgenomen om zo weinig mogelijk emotie te laten zien in het publiek. Dat is me meestal gelukt. Op een paar uitzonderingen na, ben ik nooit emotioneel geweest toen ik in het publiek moest spreken. Bij een paar langere interviews kreeg ik het moeilijk en toen de tranen kwamen legden alle teams, zonder uitzondering, het gesprek even stil. Alleen bij het interview met Jonathan Rugman was het even zichtbaar. Rugman is de journalist waar ik de mooiste herinnering aan heb. Een echte Engelsman, geestig, to the point en met een geheugen als een computer. Zijn medeleven klonk sterk door in de uitzending. Ik heb hem meerdere volle aflaten gegeven. 6 FP

Op de Herkenningsdag in Leuven, voor een zaal met slachtoffers, overlevers en sympathisanten ging het goed mis, net waar ik mij voorgenomen had geen emotie te laten zien. Vanaf de eerste zin had ik het moeilijk om uit mijn woorden te komen. Een aantal stukken heb ik weggelaten bij mijn toespraak.

Beste vrienden en mensen van goede wil. T

P

6 P

Laat hier maar de plaats zijn om te zeggen dat de uitzending van Panorama van Ludo Penninckx van een uitzonderlijke kwaliteit was en bij verre de beste reportage die ik heb gezien. De kleuren, het ritme, het camerawerk brachten een weergaloze evocatie van de sfeer van de internaten in de jaren vijftig. De teksten waren een staal van onze huidige verbazing over de gebeurtenissen. Een overste die nog een grote muil opzette en een slachtoffer probeerde te kleineren. De waardige houding van de slachtoffers die spraken. Een vader die het op zijn manier even was gaan rechtzetten met een e pedopastoor. Top of the bill was het melkboerpaard Léonard die een impersonatie deed van een 18 eeuwse kerkvorst. “Of er genoeg ruchtbaatheid was gegeven aan het eerste meldpunt? werd hem gevraagd. Verwonderd gehinnik van de kerkprins: “Het stond in de jaarboeken van de bisdommen” P


P

144

In de laatste maanden heb ik al een aantal keren mijn verhaal verteld. Maar het voor een camera vertellen met een zeer attente TV ploeg is nog wat anders dan u hier allemaal in de ogen te kijken. Het is niet makkelijk om hier te staan. Mijn jongste broer Jan was 12 toen hij stierf. Zomaar. Weg. Een zonnige eerste vakantiedag aan zee die eindigde in een keeltoenijpend drama. Hij was jonger dan ik en toch heeft hij gesproken. Daarom noem ik hem hier als eerste. Ik wist niet goed hoe ik dit moest schrijven maar Jan en Rik Devillé moesten eerst komen. Wie mij een jaar geleden had verteld dat ik nog met een geestelijke door één deur zou kunnen, had waarschijnlijk een dot op zijn oog gekregen. Er zijn weinig zekerheden in het leven. Rik Devillé heeft gesproken, jaren aan een stuk, soms met een groep rond hem, soms bijna alleen. Voor Rik zijn dingen simpel. Wat hij hoorde, was niet volgens de woorden van zijn grote baas en daarom begon Rik aan zijn taak. Toen de mijters niet wilden doen wat het Woord zegt over die molenstenen en de minsten der mijnen, zette Rik zijn hielen in het zand. Eerst dacht hij dat het om een misverstand ging, maar toen het om een complot bleek te gaan tegen de grote baas van hierboven, ging Rik gewoon verder. Hij wist dat hij juist zat. Samen met Norbert en nog een paar oudstrijders begonnen zij aan een lange weg. Ze zouden niet ophouden voor de minste der mijnen met rust werden gelaten en voor het Woord terug op de eerste plaats kwam, en het Instituut op de tweede. De tijd van de beloken strijd is voorbij. Het conflict is open aan de oppervlakte gekomen. Het is een gevecht in regel tussen het Woord en het Instituut. De wereldpers moeit zich ermee, advocaten beschieten elkaar met de meest spitskundige technieken, kardinalen en bisschoppen liegen een eind weg, uiten valse beschuldigingen aan de usual suspects, de gekende verdachten: Het zijn de Joden geweest, de homo’s, de vrijmetselaars, de pers en de duivel, maar ook de slachtoffers zelf, de seksuele revolutie, de ontkerkelijking, porno en de Smurfen. Van dat laatste heb ik geen bewijs, van de rest wel. Ik nodig kardinaal Bertone uit zijn beschuldigingen te staven. Al die groepen hebben nu recht op eerherstel. We zijn hier omdat we willen spreken. Velen van ons hebben ingezien wie en wat we hebben geholpen door zolang te zwijgen en Rik en Norbert alleen te laten ploegen met hun eerste groepje. Vandaag spreken wij en zwijgt de Kerk. Dat is niet meer dan normaal. De Kerk weet er al eeuwen van. In België en in Nederland zijn in de jaren 1870 al processen geweest waarbij geestelijken werden veroordeeld. Heeft de Kerk toen de nodige maatregelen genomen? Wat zegt het reglement van het internaat waar Jan en ik werden bepoteld einde jaren 1950? Art 8. Om naar de kamer van een Pater te gaan is de toelating van Pater Rector, in geval van afwezigheid, die van Pater Tuchtprefect VEREIST. Het is ten allen tijde streng verboden in de kamer van een Pater te zijn. Men blijft aan de deur staan.


145

Dat was in het hoogtij van het misbruik. Het stond niet voor niets in hun reglement maar geen kat die er wat om gaf. Laat ons aannemen dat in 1985, toen niemand meer kon ontkennen, toen het grootste pastoraal systeem ter wereld hier en daar al onder vuur lag, maar het nog de kans had om een beetje van zijn eer te redden en het eigenlijk in alarmfase rood had moeten schieten wegens het zesde en negende gebod en de molenstenen en de minsten der mijnen, iemand in de Kerk was opgestaan en met profetisch vuur en heilige woede had geroepen: “Stop, genoeg, zijn we allemaal gek geworden? Het gaat over kinderen, het gaat over de woorden van Jezus, het gaat over de eer van de Kerk!” Toen was het nog mogelijk, nu niet meer. Maar ik wil u wel verklappen wat er zou gebeurd zijn. Kijk maar naar wat er met Rik en Norbert is gebeurd, begin jaren 90 : dood gezwegen, verketterd, uitgestoten, zelfs geen uitnodiging meer voor de jaarlijkse oudstudentenbijeenkomst. Kalt gestellt heet dat in het Duits. Er was geen interesse voor profetisch vuur en heilige woede op het hoofdkantoor van de Heilige Kerk N.V. Ze waren daar te druk bezig met het organiseren van de Wereld Jongeren Dagen en geef toe, seksueel misbruik, daar stonden hun oren niet naar. Komt later maar eens terug. Het was de tijd van de tocht door de woestijn, de kleine en grote pesterijen. Heeft U daar bewijs van? Die priester staat zeer goed aangeschreven en hij ontkent alles. Neen, monseigneur is niet thuis, hij is onverwacht weggeroepen. Daar heb ik nu nog nooit van gehoord. Ja, gaat u maar naar de politie. Ik ken de hoofdcommissaris persoonlijk. Een goede vriend, we hebben samen op het internaat gezeten. Maar we hebben niet genoeg stoelen! U beschuldigt mij! Maar ze gaven niet op. En toen de kardinaal in de jaren 90 van het gerechtshof terug naar huis reed, waar hij als getuige een zetel had gekregen, terwijl de ouders van het slachtoffer op de houten banken moesten zitten, hield de geschiedenis haar adem in. Zou de kardinaal uit Kanegem, met profetisch vuur en heilige woede naar Buizingen trekken om die zaak eens en voor altijd op te lossen en te luisteren naar één van zijn priesters, die ondanks alle tegenwerking bleef spreken? Neen, hij reed gewoon naar Mechelen en wat moest gebeuren zou gebeuren. De Kerk en het Vaticaan hebben minstens een halve eeuw gekregen, om zich te herpakken, om de meubelen te redden en om in te zien dat één van de basisregels van alle communicatie nog altijd is: Hou het simpel, zoals bv. in: Bemin uw naaste gelijk uzelf Gij zult niet doden


146

Doe nooit wat onkuisheid is En blijf steeds kuis in uw gemoed. U merkt het: ik heb nog de oude catechismus geleerd. Dat staat daar zo eenvoudig als O x O is OXO of 1+1=2. Daar komen geen canonieke regels en artikels met uitzonderingen en 27 paragrafen aan te pas. Dat staat zo simpel als wat, zodat de ongeletterde herders en vissers dat op hun duimpje konden opzeggen en goed genoeg wisten wanneer ze over de schreef gingen. Verjaartermijnen, interdiocesane rechtbanken, pleidooien die van een paraplu een vergiet maken, rechters, advokaten en godsgeleerden die hun kat niet meer terug vinden in het doolhof van uitzonderingen en procedurebaletten. Wat staat daar? Doe nooit wat onkuisheid is. Doe NOOIT wat onkuisheid is. Doe nooit wat ONKUISHEID is. Meer kan daar niet aan geinterpreteerd worden. En meer moet dat ook niet zijn. Eenvoudig respect voor deze regel van 5 woorden, had honderdduizenden primaire slachtoffers een beter en een voller leven kunnen schenken. Het had de relatie tussen hun ouders en kinderen kunnen redden. Ik ken iemand die het zijn moeder nog niet heeft kunnen vergeven op haar sterfbed. Denk daar maar eens over na, heren en dames van de pastorale zorg. In België, Ierland, in de VS en god weet waar, hebben een aantal slachtoffers zelfmoord gepleegd, omdat, ondanks alle studie van theologie, bijbeluitleg en pastorale zorg, een aantal priesters dat eenvoudig gebod niet konden lezen en onthouden en de Kerk es nicht gewusst heeft Doe nooit wat onkuisheid is. Staat er daar dat het geen zonde is als er geen zaad uit komt? Zoals Monseigneur Vangheluwe beweerde? Staat er daar dat er voor priesters een apart setje is van geboden? Honderden, duizenden individuele priesters hebben het Woord verkracht. Ze sloegen hun slag, zomaar in het wilde weg, of palmden een hele familie in en sloegen toe als het ogenblik was gekomen. Zij zouden wel even op de kleine passen, zij konden ook wel eens een luier verversen, of de kleine mocht mee op een uitstapje naar zee. Maar ook de Kerk heeft het Woord verkracht. Het Instituut heeft zijn eigen belang, boven de minste der mijnen gesteld, met dezelfde gewetenloosheid als de daders, die alleen hun eigen genot zagen. Het heeft de daders beschermd voor het gerecht, het heeft hen verplaatst naar nieuwe jachtgronden via zijn eigen netwerken. Zelfs toen de buitenwereld al lang zag hoe groot de schade aan de slachtoffers was, zag het Instituut nog steeds niet wat het had aangericht. Verblind door twee balken in zijn ogen is het nog steeds niet in staat om de aandacht op de slachtoffers te richten. Bisschoppen, spreken plots “moedige” woorden die 50 jaar geleden hadden moeten stuxkesSandemanV05b-1

147

weerklinken. Kardinalen maken misbaar over hun wroeging en zelfs de paus moet aftreden voor prof. Adriaenssens. De aandacht moet op de slachtoffers worden gericht. Er moet een onafhankelijk onderzoek komen, los van de Kerk. De maatschappij, het volk, de politiek en justitie moeten nagaan hoe en waar het fout is gelopen en wie de verantwoordelijkheid draagt. Wij willen weten hoe dit zoveel jaar heeft kunnen doorgaan. Waar is het fout gelopen? Waarom heeft de Kerk zo lang het vertrouwen kunnen misbruiken? De Kerk mag onderzoeken voeren en commissies oprichten zoveel ze wil, net zoals de Bond van Sigarenbandjesverzamelaars en Duivenmaatschappij Over Berg en Dal. Maar de Kerk moet ophouden met de illusie te wekken dat zij op gelijke hoogte staat met de burgerlijke overheden. Zij kan geen rechter zijn in de zaak waarbij zij tevens in de beklaagdenbank zit. Soms vraag ik me af wat nu het ergst is. Het misbruik dat de kanker in mijn hart heeft gebracht, of het gedraal en getreiter van de mijters. In mijn ogen zien ze het nog niet en zoeken ze nog steeds naar een nooduitgang. Hoe langer ze wachten, hoe erger het gaat worden. Vandaag weer gaan er nieuwe meldingen binnen komen. Volgende week barst er misschien een nieuw schandaal los. Deze week is het een eliteschool, volgende week een weeshuis. In Italië, Spanje en Polen begint het te rommelen. De slachtoffers moeten ernstig worden genomen. Er moet onmiddellijk hulp worden geboden aan mensen wier leven gebroken is. Vrouwen die nog steeds niet alleen buiten durven komen, mannen die nog steeds de fysieke gevolgen dragen, de dader die nog steeds spookt in de slaapkamer van koppels, daar gaat het over. Ik wil geen kerkelijke exhibitionisten meer zien op het nieuws, of discussies die al eeuwen als stoplap worden gebruikt. Ik wil mensen zien die hulp krijgen, om van slachtoffers overlevers te worden, ook al gaat het nooit helemaal over. En vooral wil ik zien dat alles wordt gedaan zodat het niet meer gebeurt. Mijn naam is San Deurinck. H.Hartcollege Tervuren 1957-1963.Misbruikt door twee priesters in de periode 1957 1960 Dader één Herhaaldelijk manipulatie van de geslachtsdelen, één keer zeer pijnlijk, één poging tot orale verkrachting. Bij het begin van het misbruik was ik elf jaar. Dader twee Streling van de anale zone, poging tot anale penetratie met de vinger. Mijn jongste broer Jan werd ’s nachts op de slaapzaal gecontroleerd door een derde dader, of hij zijn “pisserke”, zoals hij zelf zei wel goed had gewassen. Van deze drie daders zijn er twee overleden, van de derde vind ik geen spoor. De provinciaal overste heeft mij beloofd om te kijken wat er van hem was geworden. Ik wacht nog steeds. Zijn naam was de eerste zoekopdracht die ik ooit op het internet intikte.


148

Ik heb rond mijn vijfendertigste besloten dat ik niet kon doorgaan met alles wat in mijn leven fout liep, toe te schrijven aan misbruik in het internaat. Wel ging ik vaak, als ik in de buurt kwam, naar het gebouw staan kijken. Dat waren geen makkelijke ogenblikken. Later dacht ik dat ik er van af was. Die hoogmoed is nu afgestraft. Ik wil gerechtigheid. Daarom sta ik hier. Net zoals veel slachtoffers wil ik dit kunnen plaatsen. Ik wil weten welke rol dit heeft gespeeld in mijn leven. Hoe zou mijn leven er hebben uit gezien zonder het misbruik? En net als zoveel slachtoffers wil ik daden zien en geen gepezeweef. De slachtoffers onder u roep ik op om de eerste stappen te zetten op de weg naar overleving. Als u dat wil, dan kan onze Werkgroep u daarbij helpen. Ik dank u voor uw aandacht en uw geduld.


149

Kaarskensprocessie in Mechelen. Op 01 12 2010 nam de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk deel aan de Kaarskensprocessie in Mechelen, een initiatief van een groep vrienden en kennissen die het niet langer konden aanzien. Het was extreem slecht weer en had al dagen aan een stuk gesneeuwd. Rik Devillé was aangezocht als spreker, maar aangezien de vrees bestond dat hij ergens in het Pajottenland zou ingesneeuwd raken, vroegen de inrichters mij om als reserve te fungeren. Rik kwam veilig aan en we besloten dat ik niet zou spreken, er waren al een aantal mensen aan de Mechelse Grote Markt vastgevroren. Dit wilde ik zeggen: Beste Vrienden en Mensen van Goede Wil. Laat me eerst toe om de initiatiefnemers van deze kaarskesprocessie te feliciteren. Een kleine groep vrienden vond dat het nu genoeg was, een gevoel dat wel meerdere Belgen overvalt dezer dagen. Maar in plaats van te zagen en te verzuren, zoals zoveel Belgen maar al te gemakkelijk doen, hebben jullie besloten iets te doen. Maar, als ik toch een kleine suggestie mag doen: zou het geen goed idee zijn om volgend jaar een heidens zomerfeest te organiseren, al was het maar voor de temperatuur? Maar in ieder geval hoop ik dat dit initiatief een vervolg zal kennen, want in ons land zijn er teveel en eigenlijk meer en meer slachtoffers van een systeem dat individuen verhakselt en verdrinkt in formele regels en het recht van de sterkste. De slachtoffers en de zwakken moeten een luidere stem krijgen in het publiek debat, zeker op het ogenblik dat een kleine groep rijker en machtiger wordt en een groter wordende groep armer en zwakker. Net als iedere dictatuur heeft de Kerk onderdrukking en discriminatie nodig. Zo kunnen de enen zich uitverkorenen voelen en wat neerkijken op de anderen, zonder dat ooit toe te geven natuurlijk. In het kader van de reconstructie van de Tridentijnse Kerk uit de jaren vijftig, klinken de associaties van de heer Léonard van holebis met afwijkend gedrag, onheilspellend en zijn ze zeker geen voorbeeld van immanente gerechtigheid, integendeel ze weerspiegelen de behoefte van de kerkelijke top aan veroordeling en het klasseren van mensen in goeden en slechten. De Kerk weigert nog steeds mensen te aanvaarden zoals ze zijn. In plaats van als geobsedeerd naar de verschillen te kijken om te pas en te onpas wat oordelen te kunnen vellen, zou de Kerk beter de vrijheid, gelijkheid, zusterlijkheid en broederlijkheid van de mensen vooropstellen.


150

De Katholieke Kerk is schuldig in het grootste seksschandaal van onze geschiedenis. Zij heeft dat gedaan door generaties lang misbruik te verzwijgen, toe te dekken, te vergemakkelijken en zefs aan te moedigen. De Kerk had als grootste pastorale organisatie van ons land als eerste de gevolgen van het misbruik voor de slachtoffers moeten vast stellen. Zij heeft daar volledig in gefaald. Zij heeft integendeel haar invloed aangewend om daders te beschermen en aan het gerecht te onttrekken. Zij heeft bv. daders verplaatst binnen haar eigen netwerken, zonder te waarschuwen voor de mogelijke gevolgen voor nieuwe slachtoffers. De Kerk heeft de kultuur van religieuze dominantie geschapen, die van de priesters morele reuzen maakte aan wiens gezag en bevel geen twijfel mogelijk was. De priester was de plaatsvervanger van God. Door zijn wijding was hij in zijn wezen volledig veranderd. Zoals de heer Léonard ooit heeft gezegd: Als de priester de eucharistie geeft, dan is het Kristus die de eucharistie geeft. Op geen enkel ogenblik heeft de Kerk blijk gegeven van inzicht in de schade aan en het lijden van de slachtoffers. De jeugd en de eer van de slachtoffers en de overlevers zijn geofferd op het altaar van het celibaat, dat kost wat kost in stand dient te worden gehouden. Als een priester trouwde kreeg hij van de bisschop te horen dat hij laag gevallen was. Maar in diezelfde week ondernam die bisschop stappen om een pedo priester te beschermen, de bisschop was immers zelf een dader. De macht en de positie van de Kerk is het groter belang, de slachtofferschade is het kleine belang. Het wordt tijd dat de gemeenschap, het volk, de politiek zich bevragenover de invloed en de macht van de Kerk. Zonder enige democratische controle en onder de bescherming van diplomatieke immuniteit probeert de Kerk feiten en dossiers voor het Belgisch gerecht te verbergen. Politiemensen werden onder druk gezet. Gerechtelijke dossiers werden aangepast en omgebogen. Dat alles kan en kon alleen gebeuren wegens de diepgaande vervlechting van sommige gedeelten van ons staatsbestel met Mechelen. Om te vermijden dat deze ontwrichting van de rechtsbedeling opnieuw gebeurt, dient er een degelijk onderzoek plaats te hebben. Als we de lessen niet willen trekken, zullen de fouten opnieuw gebeuren. Het verschijnsel van de CVP-staat dient onderzocht te worden om het in de toekomst te vermijden. De controle op het welzijn van de kinderen in scholen en instelligen dient te gebeuren door een neutrale instelling, die niet zuilgebonden is. Op een ogenblik dat de heer Léonard hardop terug droomt van de Tridentijnse kultuur in de Kerk, met zijn passieve rol voor de gelovigen, zijn machtspositie van de klerus en de ontkenning van de bijdrage die de vrouw kan leveren, dienen wij onze kinderen te beschermen. Het klimaat waar mijnheer Léonard van droomt is de voedingsbodem geweest waarin het misbruik is ontstaan. De Kerk, die het lijden niet eens heeft gezien mag de controle niet uitoefenen in haar eigen instellingen. Dat betekent in geen enkel mate een schending van de scheiding tussen Staat en Kerk. De kinderen in de internaten hadden, net als alle burgers, recht op bijstand en bescherming vanwege de Staat. In hun zoektocht naar recht en herkenning zien de slachtoffers zich geconfronteerd met een groot juridisch offensief. De Kerk, die de wet heeft miskend om haar eigen


151

misdaden te verbergen, verschuilt zich nu achter een juridische uitputtingsslag om na zoveel jaren uiteindelijk nog aan een veroordeling te ontsnappen. Terwijl de top van de Kerk krokodillentranen huilt, verzet ze zich in een bittere strijd met alle middelen tot de laatste snik tegen haar slachtoffers. De Kerk kan haar advocatenrekeningen rustig betalen, ze ligt immers aan een financiëel infuus bij de Staat. Zij wordt dus betaald door haar slachtoffers. De aanspraak van de Kerk op onderhoudsgeld van de Staat is ongegrond. Zij gaat terug op een zgn. vergoeding voor in beslag genomen goederen door het Franse Revolutionaire regime. Vóór de FR was de Kerk de uitbater van het gerechtelijk systeem in het grootste gedeelte van Frankrijk. Zij voerde een terreurbewind met willekeurige inbeslagnames, vooral van land. Vandaag betalen wij dus belastingen om de Kerk te vergoeden voor de eigendommen die ze van onze voorvaders heeft gestolen. Laat iedereen die de Kerk wil spijzen, dat doen. Maar wie dat niet wil kan niet gedwongen worden. Wij zijn voorstander van een systeem van Kerkbelasting op basis van vrijwilligheid en vrije keuze. Laat mij nog iets zeggen over de operatie Kelk, nu voorwerp van een juridische procedure. De medeplichtigheid van het Instituut Kerk is nog steeds geen onderwerp voor het gerecht. In haar pogingen om de zaak van de slachtoffers zo lang mogelijk te rekken en zo ingewikkeld mogelijk te maken, wil de Kerk de dossiers van de commissie Adriaenssens in haar bezit krijgen. Zouden we niet beter eerst de vraag stellen wat de bisschoppen en de oversten gedurende tientallen jaren gedaan hebben met de dossiers die zij in hun bezit hadden over verplaatste pedopriesters? Tot nog toe heeft de Kerk nergens, in geen enkel land, vrijwillig dossiers naar buiten gebracht over de misdaden waaraan ze medeplichtig is en nu zou ze graag nog eens 475 dossiers extra in haar doofpot steken? Gaat het Belgisch gerecht 475 dossiers over zware misdaden overhandigen aan de top van de Kerk, terwijl meer en meer burgers zich beginnen af te vragen of de top van de Kerk geen misdadige organisatie is? Een laatste: één van de argumenten van de Kerk om de dossiers in handen te krijgen is dat de operatie Kelk te groot was. Mag ik iedereen verzoeken om eens naar een kaart van België te kijken met de vraag hoeveel mogelijke bergplaatsen er zijn voor de Kerk in België. Kloosters, woningen van pastoors en kloosterlingen, katholieke instellingen, het moeten er honderden zijn. Daarvan zijn er drie doorzocht. Alle Belgen zijn gelijk voor de wet, maar katholieken zijn klaarblijkelijk iets gelijker dan de anderen. Ik dank u voor uw aandacht en uw geduld.


152

Glaspapier

reaktie bij Torfs vs. Devillé in DS 1B

Monkelend, badinerend, de toon zettend, hier gaat met engels zout geschoten worden, het populaire kerkelijke kwikstaartje, gekend van radio en TV, gaat een mening leggen: Devillé droeg een das! Want geluisterd heeft Torfs niet in de commissie. Zelden heb ik iemand zo vaak en zo snel een ruimte twitterend zien binnen- en buiten fladderen. Torfs geeft ons eerst een perfect voorbeeld van enerzijds anderzijds gewinkel en noch mossel noch vis gekrinkel van het kerkelijk recht maar vindt de onjuistheden van Devillé over het huishoudelijk reglement van de postzegelstaat toch relevant. Ik lees juist in de NYT dat de VS bisschoppen geen moer weten over theologie, dus een dorpspastoor is geen kerkjurist en een fout over kerkelijk recht is licht gemaakt, want iedere canon heeft minstens 10 uitgangen en de paus is toch de baas. Maar in een column, waar niet meer mag op gereageerd worden, iemand van leugens beschuldigen en zwijgen in de commissie, dat is een echte tjeverij.


153

Adventstuxke NAV een artikel in Knack over Danneels in “god en klein pierke” dinsdag 07 december 2010 om 22u35 :

Danneels: kerk tilde niet zwaar genoeg aan pedofiliefeiten (Belga) De kerk tilde in het verleden minder zwaar aan het seksueel misbruik van kinderen door geestelijken dan ze dat had moeten doen. Dat zei kardinaal Godfried Danneels in het televisieprogramma "God en klein Pierke" (Eén) in zijn eerste interview over de zaak-Vangheluwe. Het interview werd in oktober in de abdij van Orval afgenomen. De kardinaal getuigde dat hij nog altijd lijdt onder het misbruik van de gewezen bisschop van Brugge Roger Vangheluwe, die hij als vriend beschouwde. Volgens de kardinaal had de kerk geen idee van de omvang van het misbruik door geestelijken. Hijzelf was als bisschop maar drie- of viermaal geconfronteerd geweest met pedofilie gepleegd door priesters in zijn bisdom. Wel kreeg hij een aantal brieven van feiten gepleegd door geestelijken van ordes waarover hij geen zeggenschap had of van feiten die buiten zijn bisdom gebeurd waren. Destijds tilde men daar niet zwaar genoeg aan, want pedofilie is dubbel zo erg als dat in de kerk gebeurt, aldus nog Danneels. Maar de tijden zijn veranderd en nu erkent men het probleem. Danneels zei "verrast" en "ondersteboven" geweest te zijn toen de zaak-Vangheluwe losbarstte. Hij erkende nog altijd een hele diepe pijn te voelen over wat gebeurd is. Hij zei geen wrok te voelen, maar is niet van plan hem nog te gaan opzoeken. (AHO)

Schreef ik eerst een commentaar in de Knack: Nee, ze tilde te zwaar aan zichzelf, daardoor vergat ze de balk in haar eigen oog en de molenstenen en de minste der mijnen en ik ben het kind dat gij ontvangt en het is Jezus die de Eucharistie uitreikt en gij hebt het Kinneke Jezus zoveel pijn gedaan en mag ik eens voelen of gij al een roeping hebt?

Aangemoedigd door het zonnige ontbijt dat mij komt te vervoegen in de lusthof waar ik mijn tenten heb opgeslagen, schreef ik het volgende Adventstuxke, voor de vrienden en kennissen die nu in dode dierenvellen gehuld, door zout en sneeuw wadend, hun dagelijkse kost gaan verdienen. De kardinaal liegt. De Kerk wist ervan of had er, een pastoraal instituut zijnde, moeten van weten.Maar ze heeft alle gebruikelijke tactieken aangewend, die in stelling worden gebracht als de buitenwereld een dreigende houding aanneemt: ontkennen, liegen, uitstellen, het onderzoek met machinaties belemmeren. Als de zaak te duidelijk wordt, komen krokodillentranen en de berouwshows. De Kerk probeert er nog steeds onderuit te komen. Nog nergens is ze zelf met feiten naar buiten gekomen. Gaat ze straks in Polen ook zeggen dat ze er niet van wist, omdat ze zelf het deksel op de doofpot heeft geschroefd? Danneels zou meer rauwe vis en veel worteltjes moeten eten om zijn geheugen wat te onderhouden. Dan zou hij zich het bezoek van een twintigtal getuigen over misbruik in zijn paleis misschien beter herinneren. Over het argument dat hij in gene of deze zaak niet bevoegd was: een ziekenfondsbediende van de oude slag (met drie stylos in het borstzakje van zijn grijze stofjas, die mag dat argument al eens gebruiken Maar een prins der Kerk, voor wie het Woord belangrijker moet zijn dan het gepurpel, die moet het voorbeeld van Jezus volgen. En die sprak niet tot de tiende melaatse, die daarenboven een Samaritaan was: “Gaat heen, want u valt niet onder mijn bevoegdheid, wend u tot het volgende loket.” Neen, Jezus genas de tien melaatsen, ongeacht hun afkomst, geloof en jurisdictie. En verdomd als het er niet zo staat in de Bijbel: die genezen Samaritaan was de enige die nog een beetje treffelijk merci kwam zeggen. Dat zal stuxkesSandemanV05b-1

154

Danneels nooit overkomen, die had allang op zijn stylootje gesabbeld en gezegd: “Sorry, ik ben niet bevoegd en doe de groeten aan de paters Foefelares, dat is een orde en ik ga niet over de orde, ik ga over het grote zwijgen.” Alvorens ik weer helemaal door mijn bloeddruk ga, lees ik u iets voor van Simone Weil. Zelf was ze redelijk ongezond, maar wat ze schreef is vaak beter dan wat er uit menig purperen kwispel komt: “De ongelukkigen hebben in deze wereld niets anders nodig dan mensen die in staat zijn aandacht aan hen te schenken. Het vermogen om aandacht aan een ongelukkige te schenken is iets zeer zeldzaam, heel moeilijk; het is bijna een mirakel; het is een mirakel. Bijna iedereen die denkt deze capaciteit te bezitten, heeft ze niet. Warmte, een groot hart en medelijden zijn niet voldoende. Nog een mirakeltje Danneels? Kijk, ook een kardinaal is maar een gewoon mens, ook al denkt hij allicht dat hij tot een beter slag is gewijd. En van Kanegem komen is ook niet altijd een voordeel. Had Danneels nu eens gezegd tegen god en klein Pierke: “Ik moest gewoon doen wat ze mij gevraagd hadden; op de winkel letten en alles in orde houden tot de Tridentijnen het zaakje zouden overnemen, want die zouden het celibaat er wel terug inkloppen, met bullepees en kameelharen marcellekes en Y-shorts. Ik moest gewoon wachten en desnoods op de doofpot gaan zitten. En zeker geen scandalum! Ik ben altijd een brave jongen geweest. Ik mocht van mijn moeder ook altijd het brood gaan halen bij de bakker. En het enige wat ik van seks wist, was dat het niet bestond en er dus niet over gesproken werd en mijn mijter is altijd belangrijker geweest dan mijn geweten en mijn verstand samen.” Mocht, lieve luistervrienden, Danneels dat gezegd hebben tegen god en klein pierke, ik zou hem hebben geantwoord: “Vanaf nu zal je Lucky Danielo zijn. Er is meer dan een hoek af, er gaan veel werk en kosten aan zijn, maar (en ik citeer Firmin de n boxeur), ge zijt misschien maar een hamster, maar ge zijt een eerlijk mens.” R

R

Want een adventstuxke moet altijd positief eindigen. Sra Kaeo, 10 dec 2010. 07.30.24.50 C P

P

Glaspapier. De Standaard 11 12 10 Iemand heeft het over “De mens zal heersen” (niet opgenomen) Het probleem met de bijbel is dat alles erin staat, zelfs het gerecht voor babelutten, als je maar goed genoeg bent in exegese. De bijbel was het argument voor de kruistochten, de onfeilbaarheid, de suprematie van de paus, de gewone en de Spaanse Inquisitie, iets met Maria, de verheerlijking van Salazar, Mussolini, Franco, Hitler en klein pierke, de priesterarbeiders, Vaticanum 2 en de teletijdmachine van Ratzinger en Leonard. Daarnaast denk ik dat "De mens zal heersen" door 10 theologen op 45 manieren (elk!) kan uitgelegd worden. Heersen is bij mij vaak synoniem van gebrek aan verantwoordelijkheid, om maar iets te zeggen. Daar zijn trouwens voorbeelden van.


155

S

taat en Kerk.

In de Volkskrant (12dec 2010) werd de stelling verdedigd dat de Staat zich niet met de Kerk heeft te moeien : Kerk is Verantwoordelijk http://opinie.volkskrant.nl/artikel/show/id/7364/Kerk_is_verantwoordelijk

Daarop schreef ik een stuxke Staat en Kerk dat onder meer op de site van Bert Smeets werd geplaatst. Later paste ik het wat aan, voor de Belgische lezers. Het werd rondgestuurd aan mijn 10 lezers onder de titel: De Staat en het pastoraal gefoefel in het kinderondergoed. Zie wat verder.


156

Bericht aan de Lezers, Beste Lezers, Nog eens: wie van mijn geschrijf af wil, kan dat melden. Een eenvoudige mail volstaat. Ik zal u bewonderen om uw eerlijkheid. Ik schrijf niet om gelezen te worden, ik schrijf omdat het eruit moet. Tot nog toe is Patrick Loobuyck de enige die gevraagd heeft om uitgeschreven te worden. Omdat hij zo eerlijk is, blijven alle aflaten die hij verdiend heeft door het lezen van stuxkes, hoogstuitzonderlijk en dank zij een clandestiene operatie in de databanken van de aflaten van de Curie, geldig. De achterkruipsels die mij hebben gespamd en uit Antwerpen komen, zullen in der eeuwigheid manillen met Monseigneur Van Gheluwe met hun (en de zijne niet) handen boven tafel. Natuurlijk vind ik het aangenaam als iemand mij eens een bemoedigende mail stuurt, dat is des menschen. Ik heb zelfs al een fan. En iemand heeft mij al aanbevolen bij een uitgever, die naar een inhoudstafel vroeg van mijn aanstaande boek. Het probleem is, heb ik hem terug geschreven, dat ik zelf al mijn hele leven op zoek ben naar een inhoudstafel, wat niet altijd een onaangenaam tijdverdrijf is, laten we wel wezen. Soms hoor ik dat mensen zich een beetje ergeren aan mijn vuile muil. Ik kan met mijn hand op mijn eerste en plechtige communiezieltje zeggen dat ik vroeger nooit vuile praat gebruikte. Ik heb het niet onderdrukt ook, maar het kwam gewoon niet in me op om stoer te doen met stoute woorden. Van mijn vroegere schrijfsels is bijna niets bewaard, maar ik kan toch een schrift "Opstel" tonen van het schooljaar 1956-1957 waarin geen enkel onvertogen woord is te lezen. Van mij bedoel ik natuurlijk, want de meester heeft het vaak over "Beter leren schrijven"! Die woorden zijn erin geslopen toen ik merkte hoe de purperlingen met hun vuile, vieze, vettige misdaden annex leugens, omgingen: door erover te zemelen, door er kaarsjes bij te branden, door boetediensten te organiseren en door toe te staan en aan te moedigen dat Johan Sauwens de geschiedenis vervalst. Maar daarover later meer, want ik moet op mijn bloeddruk letten. En dat van Sauwens vind ik nog niet eens zo erg. Die man is allicht ook bij de paterkes als misdienaar begonnen. Hij zal ook wel misleid zijn geweest door de paters die druk bezig waren om van Vlaanderen een open en verdraagzame samenleving te maken, zoals die andere oudleerlingen die op Eucharistische Kruistocht naar Oostland trokken en bij Cherkasy vaststelden dat de Oostlanders meer van kruistochten wisten dan die collegegastjes uit Vlaanderen. Maar dat in Vlaanderen nog geen 100 gram intellectueel is gevallen over de geschiedenisvervalsing van Sauwens, daar krijg ik de snelle rit van.


157

Wie zich ergert aan schuine woorden, kan ofwel een mailtje sturen en zeggen dat het uit is tussen ons op zijn tanden bijten en ondertussen wat kerkgeschiedenis lezen een rol toiletpapier aanvragen bij het Vaticaan adres: Zijne Heiligheid, Paus Benedictus XVI Paleis der Apostelen

(?!?!!!!)

00120 Vaticaanstad dat mag zo in het Vlaams, de Heiligen Duiver weet daar weg mee. Als u binnen de 13 weken geen rol toiletpapier ontvangt, zal het voor in het hiernamaals zijn. U houdt het gewoon tegoed. Vergeet het niet te melden aan de poort. Glaspapier. In De Standaard van 14 dec 2010 weet iemand mij te melden: (Op 14 december 2010 omstreeks 09:06, zei Freddy V., Beernem: ) Geachte Heer Deurynck, Het anti-intellectuele klimaat in Uw bijdragen is bij wijlen pijnlijk. U bestrijdt en blijft bestrijden. Kan je bvb. een levenshouding aannemen van 'inzicht' en je kennis wat verrijken rond oorzakelijke componenten bij pedofilie ? Seksuele identiteit is in ieder persoon geworteld 'voor de geboorte' en ontstaat uit een variatie in ons individueel genoom (het geheel van alle genen). In zijn laatste boek 'Wij zijn ons brein' beschrijft de Nederlandse neurobioloog Dick Swaab deze oorzakelijke genetische componente. Het inzicht van een ziekte en een ziekteproces bij mensen zou U wat wijzer en wat gematigder kunnen maken, mede in Uw participatie van het debat. Een impliciet pessimisme is een vorm van omgekeerd snobisme dat leidt tot een verstarde samenleving. niet antwoorden is ook maar onbeleefd, dus: (niet weerhouden door de Standaard) Mag ik in plaats van Deurynck antwoorden? Uw antwoord slaat op zijn bijdragen als een slobeend op een deeltjesversneller. De Kerk heeft van bij het begin een verkeerde koers gereden bij dit seksschandaal. De instructie in de 10 geboden en de Bijbel waren nochtans poepsimpel: blijf ervan af en denk niet dat een soutane meer mag dan een ander! Na 20 jaar slaagt de Kerk er nog steeds niet in om wat gezond verstand aan de dag te leggen. Ze had er met een half pond gezond verstand al lang kunnen van af zijn. Nu gaat het kosten. Wat daar anti-intellectueel aan is, daar ben ik te dom voor. Als wat ik schrijf soms pijnlijk is, kan ik u een aspirientje aanraden, maar ik vrees dat u genoommatig nogal licht


158

geraakt bent. Dat Vangheluwe ziek is, wist ik ook, het gaat over de mensen die hem opgehemeld hebben. De groeten aan uw componente. Hou ze in ere en orde.


159

Krokodillen in de Kamer! Dat de internaten en de ordes buiten schot blijven begint op mijn zenuwen te werken. Het is alsof de agenten van het Federaal Voedselagentschap na een uitbarsting van groene builenpest met een grote boog rond de slachthuizen zouden rijden. Het enige wat de krokodillen willen is een echte commissie vermijden. Maar volgens mij moet er een tweede commissie komen: “Commissie voor de wanordes”, want een duidelijke titel mag ook wel eens. Amerikaanse toestanden, daar heeft Torfs het over gehad. Ze bedoelen dat ze geen hoge vergoedingen willen geven. Ik zou niet weten waarom, ze hebben het in de VS overleefd en ze zeggen niet hoeveel geld ze hebben. Daarom vertel ik het aan iedereen die het wil horen, en daarom zou daar meer moeten over gepubliceerd worden in België, want ik zit hier maar te schrijven voor 11 apostelen en een varkenskop en de bisschoppen en hun onderlingen nemen zowat de hele pers in beslag met hun berouwshow in de pers en het Parlement. U

U

Bij de overname van de Orde van de Legionairs (orde van een charismatische psychopaat-kinderverkrachter, sexmaniak en buddy van Franco en Woytilla-de gebrokene) heeft de RKK 34 miljard US$ geincasseerd. In Ierland en de VS hebben ze (gaan ze) ongeveer 5 miljard uitbetalen. Dus geld zat en zij zweren toch bij de armoede? Slachtoffers lijden veel vaker aan slapeloosheid dan niet-slachtoffers. Laat ons zeggen 10 eur per nacht, dat is toch niet veel? OK, hier gaan we: 200 nachten per jaar a 10 eur per nacht, gedurende 50 jaar, maakt 100.000 eur. Waar is de Heilige Kassa? Of mag ik u gedurende 6 maanden 2 op de 3 nachten 5 keer per nacht wakker bellen Monseigneurs? Danneels heef het willen onderzoeken?, welnu, lees wat ik daar over al schreef in een oud stuxke: “”Maar ze (de slachtoffers/overlevers) gaven niet op. En toen de kardinaal in de jaren 90 van het gerechtshof terug naar huis reed waar hij als getuige een zetel had gekregen, terwijl de ouders van het slachtoffer op de banken moesten zitten, hield de geschiedenis haar adem in. Zou de kardinaal uit Kanegem, met profetisch vuur en heilige woede naar Buizingen trekken om die zaak eens en voor altijd op te lossen en te luisteren naar één van zijn priesters die ondanks alle tegenwerking bleef spreken? Neen, hij reed gewoon naar Mechelen en wat moest gebeuren zou gebeuren. De Kerk en het Vaticaan hebben minstens een halve eeuw gekregen, om zich te herpakken, om de meubelen te redden en om in te zien dat één van de basisregels van alle communicatie nog altijd is: Hou het simpel, zoals bv. in: Bemin uw naaste gelijk uzelf. Gij zult niet doden. Doe nooit wat onkuisheid is. En blijf steeds kuis in uw gemoed.””


160

Ik ben er zeker van dat ze het wilden onderzoeken, In het jaar 2500, zonder mankeren, ter gelegenheid van de zaligverklaring van Monseigneur Vangheluwe, patroon van de gebroken mensen. Ze kunnen er dan misschien nog een digitaal bedevaartsoord uit slepen! Ik wil daar nu al de teksten voor schrijven, voor dertig zilverlingen. Ze hebben het willen onderzoeken, zeker. Maar iedere morgen stond Danneels op, rekte zich even uit en dacht:” Morgen, morgen, gaan we eraan beginnen, beloofd.” Aartsbisschop vanaf 1979. Kardinaal sinds 1983. Hij had, godbetert, de Kerk kunnen redden voor haar grootste ramp sedert de Reformatie. Nu staat het pientere kereltje uit Kanegem op zijn linkervoetje te draaien en zegt tegen God de Vader: “Ja maar God, ik heb het echt wel willen doen.” Ik zal hier maar niet uitwijden over wat de Vader daarover te vertellen had zeker? Hij had nog steeds hetzelfde T-shirt aan met op zijn rug: GEVANGENE VAN HET VATICAAN. (Zie “Waarom ik tegen ontdopen ben.” in de reeks De Gewapende Misdienaar, voor alle leeftijden.) Denken ze echt dat ze daar mee gaan weg komen? Het gaat over geld, ze denken aan niets anders. De bisschopen vliegen opzettellijk in de schijnwerpers van het luchtafweergeschut en de ordes blijven buiten schot. De ordes, waar het geld zit, dat nu langzaam maar zeker terug naar Rome vloeit om de duistere sektes van het Vaticaan te spijzen. En toch zie ik er ook een positieve kant aan! We maken nu vanaf de eerste rij mee hoe de Kerk al eeuwen lang dezelfde truken gebruikt. Ik heb mij verdorie zelf laten vangen door Osaer. Op TV zei hij twee keer vlak in mijn gezicht dat de Kerk, in het bisdom Brugge al vroeg maatregelen had genomen. En ik, onnozel kieken, maar denken: ben ik iets vergeten? Brugge, maatregelen? En tegen dat mijn frank viel had Osaer zijn slag al thuis gehaald. Nu weet ik dat de enige maatregelen die ze in Brugge hebben genomen, waarschijnlijk de afschaffing van het dubbel stoeltjesgeld is geweest. Dus als Adriaenssens zegt dat Danneels wel gewild heeft, dan schiet daar niet veel van over, dat is gewoon spekschieterij, die uitgaat van ons gebrek aan kritisch vermogen. Ze rekenen erop dat we in het katholiek onderwijs hebben gezeten! Waarom leest iedereen niet iedere avond in plaats van drie weesgegroetjes, drie weesgegroetjes en één van mijn stuxkes? Lees, gij ongelovige, wat Tertio (geloofwaardig!) ons voorhoudt en wat uw slordige dienaar daarop antwoordde (met dank aan Dammy en Kat die mijn stuxkes gered hebben, want ik was het zelf al vergeten):

"Danneels is internationaal een van de eerste kerkleiders die het probleem van seksueel misbruik heeft onderkend en actief heeft bestreden." Het is niet omdat Tertio de Pravda van Mechelen is dat het spel zo grof moet worden gespeeld, Tertiootje. Moet ik het nog eens aframmelen. Sla uzelf ondertussen met een fijn hamertje op het voorhoofd, dat helpt tegen dementia praecox. Danneels is 1998 en 1999 opgeroepen als getuige in processen tegen pederaste pasters. Daarnaast heeft hij 20 getuigen die een voet tussen zijn deur kwamen steken, stuxkesSandemanV05b-1

161

proberen buiten te schoffelen, zgz. omdat hij niet genoeg stoelen had. Daar houdt het zo ongeveer mee op, als het over onderkennen gaat. Net zoals Johan Sauwens met zijn open en verdraagzame clerus, vergeet u een klein detail: het jaar waarin Danneels het probleem onderkende. Wat denkt u: 2002, 2003? Iets van die strekking? Dat was toen de teller van de schadevergoedingen rond de 3.5 miljard $ begon te schommelen. Onderkennen? Jaja. Een gat in de boekhouding zien aankomen misschien?

“” Wat Adriaenssens zegt is dus holle praat. Danneels heeft de kans gehad, verschillende keren en ze niet gegrepen. Hij zal er vast wel eens aan gedacht hebben, tussen de snoep en de patatten. Maar de tijdslijn klopt niet. Geschiedenisvervalsing heet dat. Ze zijn er altijd mee weg gekomen en nu staan wij er bovenop te kijken en ze doen gewoon voort. Over de uitbetaling van schadevergoeding. Van het moment dat het woord geld is gevallen begint er een liturgisch proces te lopen van beloven en terug trekken. Ze kunnen dat een kwarteeuw rekken, hopend op betere Tridentijnse tijden. Een van de argumenten gaat zijn dat ze nu de daklozen geen soep meer kunnen geven. Laat u daar niet aan vangen. We onderhandelen niet over onze eer. En zwijgen gaan we niet, nooit. Ze kunnen ons niet geven wat we willen, want ze hebben het niet. Nooit gehad trouwens. Tot slot, zoals ik al vanaf het begin heb gezegd: verlang niet naar het einde, hoe meer we naar het einde verlangen, hoe langer het zal duren. Maar hoe meer we strijden, hoe vlugger het einde zal komen en hoe meer we onze eer zullen terugvinden. (WOW! Ik verschiet er zelf van). groenten san deurinck 15 dec. 10


162

De Profeet in het Parlement. Beste Vrienden,

Bij deze wens ik te protesteren tegen het mallotige gedrag van de Belgische bisschoppen in de Kamer. Het begint er naar uit te zien dat ik drie stuxkes per dag ga moeten schrijven. De werkdruk in mijn atelier dreigt onmenselijk te worden en mijn vrouw begint al bedenkingen te hebben. En mijn maybe - uitgever denkt al dat er nooit een eind gaat aan komen. Die gasten denken zeker dat ik studio Vandersteen ben? En Kurt Martens met zijn Tridentijnse universiteit in Amerika vraagt er in de Knack ook al om. (Rustig, zelfs MacDonald heeft een universiteit in de VS.) Het land staat al bijna een jaar op zijn kop. De Kerk ligt op haar gat. De slachtoffers spreken. De pers staat vol over het verschil tussen Staat en Kerk, Canon en Recht, god en Klein Pierke, ik schrijf me hier uit mijn voegsel over het Woord en het Instituut en over Léonard en zijn stuxkes (we beginnen zijn scheve praat te missen) en Monseigneur Van Looy is er nog een paar vergeten en bejaarde pedofielen zijn ontologisch zodanig veranderd dat ze geen verantwoording meer moeten afleggen. Ik zou maar oppassen, want ik vind dat er nogal veel pastoors dement worden de laatste tijd. Er waart toch geen gekke pastersziekte door de bisdommen? Maar deze morgen stuurt een slachtoffer mij haar relaas. Ik wist niet dat ik nog zo kwaad kon worden. Machteloze woede, slangengif, neutronenstralen die mijters vernietigen maar mensen genezen. Er is geen god, dat is nu wel duidelijk, want hij zou zijn voyageurs wel beter kiezen, als hij nog maar half almachtig was. Ik ben er zeker van dat er Benediktijnen en Boeddhisten zijn met meer geduld dan ik. Hopelijk schrijven die dan ook betere stuxkes, maar deze vogel is nog steeds gebekt in de strijd om ervan af te komen en heeft te vaak van dichtbij gezien en gelezen wat in naam van God (de gevangene van het Vatikaan) is aangericht bij mensen wier leven verhakseld is, omdat Woytilla, de gebrokene, en Ratzinger de neo-Tridentijnse rattenvanger, het celibaat nog niet eens wilden en willen bespreken. Beste lezers en liefste lezeressen. Mag ik u vragen het geluid wat minder te zetten en, mocht u dat nodig oordelen, uw kinderen de kamer uit te sturen, want ik voel er eentje aankomen van voor de n oorlog. R

R

We bevinden ons op de tribune van de parlementaire commissie. De profeet Isaiah staat mij aan te vuren, terwijl hij de ordediensten met de sprietatoomstraal heeft geimmobiliseerd, hij heeft twee vlammetjes op zijn voorhoofd. Zijn archaisch woordgebruik is niet te pareren. Mijn stem heeft het volume van alle stemmen samen stuxkesSandemanV05b-1

163

van hen die nog nooit hebben durven spreken en van hen die het geheim hebben meegenomen in hun natte, kille Vlaamse graf.

Het volk van dit land is zo welwillend geweest om u hier vijf maal meer tijd te geven dan uw slachtoffers. Gij hebt er goed gebruik van gemaakt. Nu heeft het hele land gezien en gehoord dat ge te laf zijt om u te verontschuldigen voor wat uw club, die het Woord van Jezus heeft gestolen om er macht mee te kopen, aan talloze van onze landgenoten heeft aangedaan. Het land heeft ook gezien en gehoord dat u nog steeds meent beslissingen te mogen nemen die aan de rechters van dit land zijn voorbehouden. Uw club heeft een bende broekgrijpers en gatprutsers, meisjespeuteraars en tietentasters op de jeugd los gelaten. Ik wik mijn woorden, want het moet gedaan zijn met het canoniek gezemel en verbloemspraak. Nu beweert gij dat gij u daar niet van bewust waart, noch van de feiten, noch van de gevolgen. En dat moeten wij geloven? Gij hebt de mensen die aan uw rokken kwamen trekken om u te verwittigen, bij het groot vuil gezet. Nu nog laat gij uw onderlingen los op priesters die een bijbels voorbeeld zijn en waren voor u en hun parochie. Even tussen haakjes. Voor het geval u dit ook niet wist. Isaiah vertelde mij deze morgen dat op dit eigenste ogenblik, in Zuid Amerika, tridentijnse collega’s van u, met veel liefde en idealisme opgebouwde gemeenschappen waarin de armsten der armen respect voor hun kultuur werd geboden, aan het afbreken zijn. Laat mij nooit horen dat u dit niet wist. Of wilt u misschien alleen maar horen, wat u mag weten? Terug naar uw wandaden tegen de bevolking van dit land. Gij hebt getuigen belogen, hen de woestijn ingestuurd en met valse beloften gepaaid. Gij hebt sympathie geveinsd voor de slachtoffers van uw wolven, maar hen ondertussen van het pad van heling en gerechtigheid weggelokt tot ze voorbij de wettelijke verjaring waren en hen dan laten vallen als een baksteen. Geef toe dat gij tegen sommige slachtoffers hebt gezegd: “Wij zijn een arm bisdom, als we u moeten betalen, gaan we Louis met zijn vijf boelekes moeten ontslaan en we gaan de armen in Brussel geen warme soep meer kunnen geven.” Waarom hebt gij nooit gezegd: “We gaan die batterij advokaten niet meer kunnen betalen waarmee we u al jaren tergen?” Bekent dat gij mensen in de vernieling hebt gelogen, twintig jaar en meer aan het lijntje gehouden voor ze het aan iemand anders dierven te zeggen. En bij ieder bezoek tastte u even naar uw kruis en liet u het slachtoffer uw ring kussen met de woorden. “Het geloof is uw grootste schat.”


164

Gij zijt een bende cynische snoeken. Van het Woord van Jezus van Nazareth hebt gij vallen en kooien gemaakt om mensen te bedriegen en te misvormen. De wolven die gij op de kinderen van dit land hebt losgelaten komen uit uw kweekvijvers en zijn door u gewijd. Ontologisch veranderd heet dat in uw tovenaarstaal. Juist, van gewone gezonde mannen, die dachten dat ze geroepen waren om het goede te doen, hebt gij kinderverkrachters gemaakt, om te bewijzen dat uw Kerk sterker was dan de oerkracht. Gij hebt kinderen geofferd op het altaar van uw ziekelijke ideeën. Gij kende de feiten niet? Wisten uw spionnerende kwezels en lasterende nonnen in de Vlaamse dorpen dan niet wat er werd gefezeld? U wist wel wie er op de kermis met wie had staan smoezelen, u wist wie er een paar maanden na de kermis zou trouwen, u wist in welk bed de bakkersvrouw lag toen haar man ’s namiddags thuis lag te slapen. U wist meer over het echte vaderschap van menig kind dan uw doorgesneden parochianen. U wist wat uw parochianen droomden, u had er vaak genoeg uw voeten onder tafel geschoven. Maar u wist niet wat er open en bloot verteld werd over uw voorganger en zijn appartement aan zee? Denkt u dat wij in wijwater gezoden debielen en idioten zijn? Gij kende de gevolgen niet van het broekgefoefel en het tietentasten? Ziet, dat verwondert mij nu eens niet. Want had gij beseft wat uw roedel geile pastoors in de dorpen en de internaten had aangericht, dan waart ge geen bisschop geworden. Ge zijt erop geselecteerd. Het beste bewijs is dat ge het nog steeds niet begrijpt en denkt dat ge er zult vanaf komen met het geldkraantje wat te laten druppelen. Nee, ik beweer hier niet dat er een complot is. Was het maar waar, dan konden we de schuldigen uitroken en misschien zelfs voor een rechtbank brengen. Het is nog veel erger. Wie vanaf het seminarie het handigst de doofpot roerde, die kreeg promotie. Dat werd niet gezegd, dat werd “aangevoeld” en de sluwste, die begrepen dat. Het ging niet over de beste herders, of de beste predikers, of de beste zielzorgers. Nee, wie het over slachtoffers van de Kerk had, die mocht in de kleinste parochie van het Pajottenland de mis gaan zingen, maar wie handig en diplomatisch was, compromissen kon sluiten in achterkamertjes, mensen om zijn vingers kon draaien met een uitgestreken gezicht, wie kon spreken met een gespleten tong, wie een zalvend masker kon opzetten terwijl hij tegelijk de rekening maakte, wie zicht had op het grotere belang, wie koos voor het Instituut en niet voor het Woord als het erop aankwam, die werd gepurperd en gezegend tot Monseigneur, incestueuze kinderverkrachter of niet. Daarom zit u nu hier, purperlingen. Daarom krijgt u geen spijt over de zuinige lippen. Daarom bent u niet in staat om te beseffen wat het betekent om een heel leven in angst op de sofa in de eenzame woonkamer te zitten en om het leven voorbij te zien tikken. U bent geen samenzweerders, u bent het eindproduct van een eeuwenlang complot tegen het Woord. Uw trouw aan het Instituut is wraakroepend voor wie het Woord wil volgen. Wie één van deze kinderen ontvangt, ontvangt mij, zegt Jezus. Om te begrijpen wat dat in de praktijk betekent, is niet veel exegese nodig dacht ik. Eeuwenlang heeft uw club toegestaan dat de vertegenwoordigers van Jezus op deze aarde dezelfde Jezus hebben bepoteld en misbruikt. De molenstenen maken het plaatje kompleet. U wist het wel, ook al probeerde u uw oren te sluiten, banger voor het scandalum dan voor geknakte jeugd. U besefte de gevolgen niet, maar Jezus had het voorspeld. Maar die moest niet liegen om een Instituut te beschermen. Hij was het Woord en verder had hij stuxkesSandemanV05b-1

165

zelfs geen steen om zijn hoofd te rusten te leggen. U en uw roedel hebben God verkracht. En nu, beschermd door het burgerlijk gezag van dit land, roept u de verjaring in! U moet dit horen uit de mond van een ongelovige. Ik zou veel liever hebben dat hier een jonge godsdienstleraar had gestaan, aan zijn job begonnen met begeestering en de overtuiging dat hij het verschil zou maken. Maar ach, hij heeft twee lieve kindjes en een vrouw en ze moeten het huis afbetalen en voor een godsdienstleraar ligt de markt niet zo goed tegenwoordig. Omdat u al die lichtgelovige maar brave, lieve katholieken. die niets anders willen dan het goede, in uw hypocriete kaken heeft, moet ik hier staan, slachtoffer van uw zonden, vechtend om er van af te komen, strijdend om mijn eer en overleven en in de hoop minstens één slachtoffer wat steun te geven. Ik heb de Kerk al lang de rug toegekeerd, fier en misschien hovaardig. Maar uw zonden zitten nog in mijn lever, en uw kanker woekert nog in mijn hart. De gevoelens van schuld en schaamte waar veel slachtoffers na tientallen jaren nog mee worstelen, zouden uw deel en lot moeten zijn, maar neen gij begrijpt het niet, want schuld en schaamte zijn aan u slechts besteed als rekwisieten in uw berouwshow. Overlegt u nu maar met uw advokaten, welke truken er ons nog te wachten staan, hoe lang u nog de boel kunt rekken, hoeveel slachtoffers nooit het einde van hun strijd zullen meemaken. Maar zwijgen gaan we niet. We weten wie en wat we hebben geholpen door zo lang te zwijgen. Ook al weet ik dat u op betere tijden rekent, waarin uw oude glorie en macht in paars en goudbrokaat en Brugse kant zal worden hersteld, zwijgen zullen we niet. De rekening is nog niet klaar. Zie mij hier staan, met een halfgare profeet waar ik het voortdurend mee aan de stok heb (Isaiah knikt en knipoogt). Een onaangename figuur als iemand het mij vraagt. Hij blijft maar doorgaan. (Isaiah grijnst als een oude Berberaap). En weet u wat? Hij geeft u nog een kans. (Isaiah ernstig) "Ook al zijn uw zonden rood van het bloed, ze zullen blank worden als sneeuw. Maar alleen nadat gij alles hebt bekend en bereid zijt om genezing en vergiffenis te ontvangen". Bent u daar nooit zelf op gekomen, purperlingen? san deurinck 16 12 10


166

Schadevergoeding ja, Schadevergoeding nee. Iets wat mij al langer bezwaart is het lot van de gewone katholieken. Zij hebben gezwegen, dat is juist, maar ik hoop dat ze de lessen gaan trekken uit de paarse berouwshows en gaan kiezen voor het Woord en niet voor het Instituut en wat meer bijbelse peper en profetisch vuur aan de dag gaan leggen. Dat ze voor de eenvoud gaan en niet voor en door het labyrint. Ik heb er verschillende ontmoet. De koppeling tussen het Woord en het Instituut, generaties lang in hun hersenen geprent, begint het te begeven. Het Instituut voldoet niet aan de eenvoudige lakmoesproef van het Woord. Gewone mensen kunnen niet langer tegen de kanonieke acobatieën van de mijters en hun slippendragers. De spanning is te groot geworden. De Kerk, altijd de veilige raadgever voor kleine en grotere problemen, heeft zich laten kennen als een laffe leugenaar. Zij ontkent wat niet kan ontkend worden en geeft als een echte lafaard, maar toe, als de feiten niet langer te ontkennen zijn. Ik zou willen, voor de vele katholieken die ik heb ontmoet of waarvan ik de brieven heb gelezen, dat de Kerk zich moreel sterker zou hebben gedragen, dat ze kracht en sterkte zou hebben geput uit haar eigen boodschap, geboden en regels, zodat ze nu trots zou kunnen terug kijken op de periode waarin ze het kwaad met wortel en tak had uitgeroeid. Het heeft niet mogen zijn. De gewone gelovigen staan nu voor de keuze: ze gaan het zelf moeten doen of weer zwijgen. Zelf ben ik niet katholiek meer. Misbruik heeft daar zeker mee te maken, net zoals het celibaat met misbruik heeft te maken. Maar er is meer geweest in die beide processen. Nu geloof ik dat ik zo weinig mogelijk moet geloven. Maar ik heb geen enkel probleem met mensen die in de Bijbel rust en zekerheid vinden en de wil om het goede te doen. Het is mijn weg niet, maar er zijn evenveel wegen als stralen aan de zon en als we elkaar ontmoeten in de herberg van het leven, gaat het er soms warm en vrolijk aan toe. De aanleiding voor dit stuxke was een interview met Paul Quirynen, advocaat van de bisschoppen, in De Standaard van 24 12 10 door Yves Delepeleire. Het gaat over de wilde galop van Léonard (I am a rock, I am an island).Quirynen, moet, net als Bonny, uitleggen dat de woeste sjamaan uit Kuregem iets heeft gezegd dat gewone gelovigen niet hebben gehoord. Een Fatimesk mirakel als het ware, de vurige tongen met een court –circuit. Schadevergoeding ja, schadevergoeding nee. Men moet een katholieke opvoeding hebben gehad om dit mysterie te kunnen aanvaarden. De waarde van Ons Eigen Project is weer eens duidelijke bewezen. Maar wie moet de arme gelovige nu geloven? De spindokter van de bisschoppen, of de opperman van de Belgische Kerk? Dat een leek zo hoog kan springen dat hij een cardinabile kan corrigeren is van conciliaire afmetingen en bewijst de onzichtbare maar tegelijk voortdurende vernieuwing in de Kerk, die toch eeuwig en overanderd blijft.


167

Nu hoop ik maar dat de volgende keer dat Léonard wordt losgelaten, er geen mededeling komt dat advocaten niet namens de Kerk kunnen spreken en dat Léonard een eiland is en als dusdanig doet wat hij wil, zoals bv. de onderhandelingen, over de procedures die moeten leiden tot het installeren van een commissie die een bankrekening zal openen ter betaling van een voorschot aan de slachtoffers van sexueel machtsmisbruik in het kader van pastorale relaties binnen de diocesen en de ordes van de Belgische Kerkprovincie, rekken tot in 2035. Dat is een makkie voor een instituut dat al 1700 jaar met het probleem worstelt. Daar heeft nog nooit iemand over gereklameerd, daar hadden de purperlingen nog nooit van gehoord, maar nu blijken er plots leken in omloop te zijn die sommige pastorale attenties van hun geestelijke leiders als schadelijk aanmerken. Straks gaan ze nog klagen dat ze tegen hun wil gedoopt zijn en dat hun ouders maar akkoord zijn gegaan omdat ze anders hun winkel konden sluiten! En er zijn boeren die God aansprakelijk willen stellen omdat het te nat en te droog is tegelijk. De Franse Revolutie daar is het allemaal mee begonnen! Een leek die meent namens een aartsbisschop te mogen spreken en, erger nog , aan diens woorden enige exegese te mogen toevoegen, ook al is hij advokaat en spindokter en ook al heeft hij nu al verschillende keren zonder tegenspraak kunnen uitleggen in De Standaard dat sommige slachtoffers overdrijven en dat het parlement respect moet hebben voor de bisschoppen, zonder het daarbij horende wetsartikel te vermelden, zal, hoop ik voor zijn eigen zieleheil, toch wel een flinke logenstraffing, annex gewijde bolwassing, in zijn carrièreplanning hebben verdisconteerd. Als de keizer van Duitsland blootvoets door de bergen moest en 3 dagen moest antichambreren in de diepvriezer omdat hij dacht dat hij de baas was en op bedevaart moest om de rode slippers van de paus te kussen omdat de paus tegenstanders van de Koning tot bisschop benoemde, ge moet niet vragen welk lot deze aartsbisschoppelijke lekelijke exegeet te wachten staat als het scheef loopt. Als het kanoniek afloopt zal Léonard een groot kerkvorst zijn natuurlijk, en een eiland. Wie nu klaagt dat de Belgische Kerk het woord schadevergoeding niet in de mond durft te nemen is een leugenaar met een eigen agenda die de Kerk wil vernietigen. Dat is zo klaar als de Heilige Drievuldigheid zelve. Maar wie denkt dat de Belgische Kerk het woord schadevergoeding wel in de mond heeft genomen, gaat te driest te werk. Zo kennen we ze weer, het is warm en koud. Het is geen nieuw standpunt maar een belangrijke stap voorwaarts naar achter. Het kan vriezen en het kan dooien, de mens wikt maar de Heer Léonard beschikt. De inhoud van het betoog van Léonard, die zich nog steeds geen fluit kan voorstellen bij het lijden van de slachtoffers, is zo sterk dat Bonny in Terzake moest komen pappen en nathouden. En pas op: er zijn al praktische afspraken gemaakt, het gaat ontzettend goed vooruit! Wat zeg ik, Het is alsof we het al gekregen hebben! En, had ik het niet gedacht, het gaat de schuld zijn van Devillé, die vuile nestbevuiler, die alleen maar de Kerk wil vernietigen en een eigen agenda heeft. Ik heb hem zelf gezien, die agenda, het is er eentje van Oxfam! Meer bewijs is er niet nodig. Nooit een naam willen noemen, dat zegt genoeg. En de bisschoppen hadden wel namen gehoord, maar dat was aan het verkeerd loket en dat telde dus niet. Want kanoniek moet het toch ook juist zijn. En had Jezus niet tegen de Samaritaanse vrouw gezegd: “Wat doet gij hier? Laat mij met rust! Weet gij niet dat dit loket niet voor allochtonen is bestemd? Voort! Verlaat mijn paleis en stuxkesSandemanV05b-1

168

begeef u naar de juiste dienst. Ze gaan u daar nog wat verder van Pontius naar Pilatus sturen. Ik ben een eiland en niet bevoegd.” Vraag het maar aan Rik Torfs. Devillé die ook niet bevoegd was, mocht geen namen noemen, want hij was niet aangesteld. Daarom had hij namen moeten noemen. Wie dat niet begrijpt moet bij de Dominicanen maar een grote tonsuur gaan halen. Wie denkt dat kanoniek recht recht is, en naast de eenvoud van de tien geboden en de bijbel heeft gelegen, begrijpt het hogere belang niet. En als er slachtoffers zijn die nu al beginnen te memmen over de schadevergoeding, die, net zoals in Duitsland en Oostenrijk, in het eerste bod belachelijk laag gaat zijn, dan is dat het beste bewijs dat ze de Kerk willen vernietigen. En dat mag niet! Want we moeten de armen in Brussel nog soep geven en de advokaten betalen. Er zijn werkelijk slachtoffers die overdrijven en niet inzien dat het wereldrekord gebroken zijn op de naam van kardinaal en bisschoppen hoort te staan, dat staat in de flaptekst van de Bijbel. “Léonard aanvaardt de aansprakelijkheid van het instituut Kerk wanneer bewezen is dat de miserie van het slachtoffer door het instituut kon worden voorkomen. “ Moeilijk moet dat niet zijn. Of dacht Léonard dat die twee viezerikken, de ene met meer pastorale belangstelling voor mijn voorkant en de andere voor de achterkant, veel succes zouden hebben gehad als ze niet beschermd werden door hun priesterjurk en de machtigste multinatonal ter wereld? Als een leek-onverlaat mij had gevraagd of hij ook eens mocht voelen of ik al een roeping had, zou ik dan ook hebben toegegeven? Wie denkt u wel dat ik ben? 'Ik heb toch het aanvoelen dat de bisschoppen zich moreel verantwoordelijk hebben getoond en hun schaamte hebben uitgedrukt. De Kerk blijft moreel verantwoordelijk voor misdadig gedrag van individuele priesters. Maar daarom is ze nog geen criminele organisatie die het misbruik aanstookt, onderhoudt of in de doofpot stopt.' Ja, wat een katholieke advocaat aanvoelt, voel ik niet aan, want ik ben noch het een noch het andere. Ook al ben ik in een vat van pastorale relaties gevallen toen ik jong was, excuses die door experten moeten aangevoeld worden om excuses te zijn, dat is te verfijnd voor mij. Wat ik gezien heb, de laatste 10 maanden zijn stoethaspelende bisschoppen, terugtrekkende zoetwaterstrategen, een halfwas ontsnappingspoging in Scherpenheuvel en vooral traantjes aan de voordeur en advokaten aan de achterdeur, die maneuvers uitvoerden waar een gewone leek, gedoopt of ongedoopt, maar kan van dromen als hij een bankiersinkomen heeft. En leugens, vooral veel leugens, die later verdwenen als sneeuw in de hel, maar nooit rechtgezet werden. Van Scherpenheuvel, waar de klerus werd bedankt omdat ze gezwegen hadden in het hogere belang en van dit land een open en verdraagzame samenleving hadden gemaakt tot Koekelberg, waar Léonard dacht er met een boeteprocessie vanaf te komen, tot Rome waar Bertone en de paus cs. de traditionele vijanden van de Kerk en zelfs de slachtoffers tot schuldigen uitriepen en traantjes plengden en maar per millimeter toegaven dat ze mischien ook boter onder de mijter hadden, in de hoop dat, na ieder kakelstapje, God genadig zou zijn en operatie Kelk ongeldig zou verklaren. En de strengste straf was dat de viezerik zijn jurk moest inleveren. En de uit de dunne lippen geperste excuses golden alleen de slachtoffers die ’s zondags nog naar de kerk gingen. stuxkesSandemanV05b-1

169

Terwijl de slachtoffers krampachtig proberen de kanker uit hun ziel te bannen, liegt het Vaticaan over zijn geheime complotten om de ijzeren schat te beschermen. Nu, als zijn morele schatkist en het vermogen tot echte excuses uitgeput zijn, vragen ze zich vertwijfeld af, hoeveel zilverlingen het nog gaat kosten. En thuis, in de warme hoeksteen van de samenleving, in de leraarskamers van Ons Eigen Projekt, in de vergaderlokalen van de verenigingen die de ziel van het dorp zijn, vragen gewone katholieken zich af, of Jezus daarvoor op aarde is gekomen en daarvoor aan het kruis is gestorven. Had zijn Vader dat bedoeld met zijn opdracht? Moest de Kerk van de mijters en tiara’s nu op die steenrots komen, of de Kerk van de vissers, de herders en klein Pierke? Wat was er gebeurd met de rilling die door de zielen van de gelovigen liep, toen ze nog jong waren en een kleine dikke paus plots de deuren en de vensters op de wereld open zette en die pastoor van Rome, lachend en wuivend, een beetje ongemakkelijk, maar vertederend en, de strenge lafaard Pacelli reeds vergetend, over een menselijke Kerk sprak? Hoe groot was plots het morele kapitaal van de Kerk! En kijk naar de vogels in het veld en wie maalt nog om de ijzeren schat. God zal voor ons zorgen. Zijn zoon is geboren in een kraakpand vol asielzoekers, om vrede en licht te brengen. Hij zal voor de Aids-patiënten zorgen en de homo’s als zijn broers en zusters begroeten en de minste der mijnen verdedigen tegen de pastorale wolven en, als een echte, heerlijk bevlogen rechtvaardige, de dealers en wheelers de tempel uitranselen. En we gaan hem beschermen tegen de krokodillen van het Sanhedrin als ze hem weer beschuldigen in hun labyrint van het kanoniek recht. Het gaat toch niet opnieuw gebeuren zeker? Niemand moet “aanvoelen” wat ik zeg. Ik zal het klaar en duidelijk zeggen, zonder kanonieke filter, pastoraal gepezeweef of juridisch vooruit achteruit. Houdt uw geld, steek mijn zilverlingen maar waar de zon niet komt. Of geef uw geld, en god alleen weet waar het vandaan komt, maar aan de mensen wier leven ge hebt vernietigd, aan de koppels die geen kinderen kunnen krijgen, aan de vrouwen die hun leven in angst en ziekte zien voorbij tikken, aan die man en die vrouw die nog steeds de merktekens van uw dwangcelibatairen op hun lichaam dragen. U heeft gefaald, niet alleen bij het misbruik, maar ook door uw voortdurende medeplichtigheid en door uw harteloos bestendigen en verlengen van het lijden. Als een criminele organisatie hebt gij misbruik aangestookt, gedoogd, verborgen en veroorzaakt. Houdt uw geld, steek het bij de 32 miljard US$ van de charismatische wolf, de Zeer Eerwaarde Heer Marcial Maciel Degollado met zijn drie vrouwen, die zijn eigen kinderen en priesterstudenten verkrachtte. Ik zie af van iedere financiële eis, op de volgende voorwaarde: U houdt gewoon op met liegen. Voor excuses is het te laat. Maar eerlijkheid zal u verplichten op te houden met uw circus en de Kerk eindelijk, in het jaar 2011 na Jezus, aan de gewone gelovigen te geven zodat die er rust en goedheid kunnen vinden en fier zijn op hun gemeenschap. En als ze in de parochie van de gewone mensen bij een of andere processie of klank- en lichtspel of andere feestelijkheid een bejaarde duivel te kort komen, ze weten mij wonen. Voor een paar boterhammen en een bord soep zal ik dat graag doen. Het is hun gegund. De mijters hebben de gewone gelovigen nu lang genoeg de duivel aan gedaan.Nieuwjaar2011 stuxkesSandemanV05b-1

170

Rik Torfs bekent: hij heeft een agenda van Oxfam! Op 28 dec ll. gaf de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk een persmededeling uit met een dringende oproep aan de belgische bisschoppen om, t.g.v. de dag van de Onnozele Kinderen, het gebod tegen de achterklap en het liegen te respecteren. Niemand heeft dat gepubliceerd. Met alle gevolgen vandien, zie maar wat Kerknet en Torfs weeral gebrouwd hebben. Maar eerst dit: Toch één reactie op de persmededeling, op de dag van de Onnozele Kinderen : Beste, Dank voor uw persbericht. In de volgende editie van kerk&leven brengen wij een interview met Rik Torfs, waarin deze stelt dat 'het grootste raadsel van deze commissie (de bijzonder kamercommissie seksueel misbruik) de dossiers van Rik Devillé zijn? Wat staat daarin?' Dat vroegen wij ons natuurlijk na afloop van de zittingen ook af. Dat de kardinaal slachtoffers van misbruik heeft ontvangen is wel duidelijk, dat hij de delegatie in het jaar 2000 niet heeft willen ontvangen is ook geweten en dat hij er een aantal doorgestuurd heeft ook, maar met hoeveel zaken van kindermisbruik is hij door Devillé geconfronteerd? Met vriendelijk groeten, Erik De Smet redactie Kerk&Leven 03 210 08 42 (mailadres weggelaten) HTU

UTH

niet antwoorden is onbeleefd, dus ik: Mijnheer De Smet, cc: rik devillé U kan het altijd aan Rik Devillé zelf vragen natuurlijk en Rik Torfs had dat ook in de commissie kunnen doen natuurlijk. Zo zouden uw lezers het rechtstreeks aan de bron kunnen vernemen. Met vriendelijke groet san deurinck

Kerknet. stuxkesSandemanV05b-1

171

Dank voor uw reactie op onze artikelen over de parlementaire commissie. De opinie is die van Rik Torfs, niet van mij. Als Sue Somers van De Morgen Renaat Landuyt interviewt, geeft zij zijn mening weer, niet haar eigen. Graag wil ik opmerken dat er naast het interviewtje met senator Torfs ook een artikel van mijn hand stond waarin ik twee commissieleden aan het woord laat, zijnde C. Brotcorne (CDH) en C. Van Cauter (Open VLD) die hun kritiek op de bisschoppen niet sparen. Ik heb die kritiek ook onverdund weergegeven, evenals Van Cauters pleidooi dat de Kerk snel werk zou maken van een schadevergoedingsysteem. Die vrijheid heb ik om ook dergelijke opinies in Kerk&leven te zetten. Met vriendelijke groeten, Erik De Smet redacteur Kerk&Leven

Mijnheer De Smet, Naar aanleiding van uw goedkope sneer naar de geheime dossiers van Devillé. Weet u wat voor mij het grootste raadsel is van het drama van het pastoraal seksschandaal? Dat de grootste multinational van deze planeet, toen de omvang van de schade en het drama duidelijk werd voor de wereld, het pastoraal vermogen niet had om de schade te zien. Ten tweede had ze niet de profetische moed om onmiddellijk in te grijpen, verblind door de balken in haar ogen, de macht die ze had opgebouwd en het geloof in haar hoogste waarheid: zij maakt geen fouten. In weerwil van de evangelische deugd van de eerlijkheid, heeft de Heilige Stoel daarna een leugencampagne van ongekende proporties op gezet. Het waren de Joden, de pers, de Joods-Amerikaanse pers, de morele krisis, de tijdsgeest, roddel, de hippies, het secularisme, de loge, de homo’s, de Ieren, de slachtoffers zelf (echt, zij hadden de priesters verleid volgens een aartsbisschop!) en de duivel. En kardinaal Bertone zei: “ik heb daar documenten van.” Die kan u misschien eens publiceren in het orgaan van de laatste dictatuur van West-Europa, anders zal de Kerk zich tegenover al deze groepen moeten verontschuldigen. Toen, na meer dan 50 jaar onthullingen (in de 20e en 21e eeuw, want er wordt al 1700 jaar over geklaagd) de gebroken levens, de vernietigde huwelijken, de verstoorde carrières, de kinderloze paren, de seksueel verminkten, niet langer konden genegeerd worden of in canonieke vergeetputten geworpen, kwamen de krokodilletranen. Terwijl de opvolgers van de apostels vanaf balkons en tribunes een berouwshow opvoerden (met 15.000 pastoors, faut le faire) en traantjes wegpinkten met kanten zakdoekjes, werden advocaten op de slachtoffers los stuxkesSandemanV05b-1

172

gelaten, die trukken uithaalden waar de slachtoffers slechts kunnen van dromen. In Chili hebben de slachtoffers, uitgeput, de strijd gestaakt. De Kerk stelt dat voor als een overwinning en vrijspraak. De Heilige Stoel heeft voor het geld gekozen, dat heeft ze, zoals gewoonlijk, geen windeieren gelegd. De orde van veelpleger kinderverkrachter, de charismaticus, Zeer Eerwaarde Heer en buddy van Woytilla, Degollado heeft 32 miljard Dollar aan de ijzeren schat toegevoegd. Maar moreel en pastoraal is de Kerk bankroet. Zij kan de slachtoffers geen morele genoegdoening schenken. Laat ze nu maar dokken. De slachtoffers die eerst alleen wat aandacht en pastorale zorg wilden (dat had in 1985 nog gekund!) hebben de Kerk te goed leren kennen. De geconcerteerde aktie van de groupuscule van tridentijnse opiniemakers tegen een echte volwaardige onderzoekscommissie in het parlement, is een zoveelste bewijs dat de Kerk de waarheid afwijst, geen berouw toont en dus geen vergiffenis kan krijgen. Dat u daarbij probeert de naam van een priester te bezwadderen die niet meer dan zijn dure plicht tegenover de minste der mijnen heeft gedaan, is een zonde tegen de Geest. Geen vergiffenis meer mogelijk, dat staat in de catechismus. Een ander raadsel is hoe veel katholieken, die echt (daar ben ik van overtuigd) het goede willen en zich niet langer identificeren met de tridentijnse kliek die de macht heeft gegrepen, toch nog achter de vlag van de katholieke zuil willen blijven lopen. Ze zien met lede ogen hoe de maatstaf van het Woord niet meer langs de praktijk van het Institituut kan worden gelegd en toch missen ze de bijbelse moed om de tempel nog eens proper te ranselen. De dossiers van Devillé gaan over heel erge zaken, maar ze zijn geen groot geheim. Rik Torfs kent een aantal van die dossiers, dus geen geheim. Wat de Kerk het Woord, haar doorsnee gelovigen en de slachtoffers heeft aangedaan, terwijl ze, door snel en doortastend in te grijpen, haar eer makkelijk had kunnen redden, dat is voor mij een mysterie, dat ik zelfs na talloze verlegen excuses en steunbetuigingen van gewone katholieken, nooit zal begrijpen. De schaamte van die brave mensen zou het deel moeten zijn van de purperlingen en hun hofhouding, maar die zijn maar geraakt waar ze nu zijn, omdat ze geen schaamte kennen. san deurinck, overlever. stuxkesSandemanV05b-1

173

Einde verhaal. U mag twee keer raden: Hebben Kerknet en of Rik Torfs een poging gedaan om Devillé zijn zeg te laten doen en voor de 77e keer uit te leggen wat Rik Torfs al lang weet en wat Kerknet al 15 jaar aan Devillé had moeten vragen, als het de Pravda van Mechelen niet was geweest? Nog nooit heeft Kerknet een letter gezegend of gewijd aan Devillé, tenzij een paar pogingen tot sneren, die het niveau hadden van een overjarige spons in een wijwatervat. De lezers van het Parochieblad hebben geen recht op de waarheid, zij moeten opgelepeld krijgen wat persoonlijke rancune, paarse profileringsdrang en Roomse agenda’s bepalen. P

P

“Sommige leden gedragen zich als echte inquisiteurs”, zegt Torfs. Wie A zegt, moet B zegggen, want achterklap in De Morgen daar moeten we niet van hebben. Namen noemen, Torfs, zodat we de leden die zich niet als inquisiteurs gedragen, naar huis kunnen sturen wegens oeverloze luiheid en collaboratie met het Instituut dat zijn eigen Woord heeft verraden en naastenliefde inslikt als het over de zilverlingen gaat. “Er zijn leden die een eigen agenda nastreven en die de waarheid ondergeschikt vinden aan hun persoonlijke rancune”. Namen noemen Torfs, of kent het canoniek recht het fijne onderscheid niet tussen achterklap en laster? Zijn ze dat in 1917 vergeten op te nemen toen de noodzaak aan een deftig uitziend juridisch systeem zelfs binnen de muren van de postzegelstaat was doorgedrongen? In België stemrecht en in het Vaticaan werd er iets, dat er uitzag als een wetboek samengebreid. Zou het kunnen dat Torfs zich meer bloot geeft dan hij zelf wil? Verwijt de pot de ketel, of is het eerder de balk en de splinter? Waarom heeft Torfs deze punten niet aan de orde gesteld in de commissie waar hij zelf lid van is? Heeft hij Devillé daar aan de tand gevoeld over het zgn. mysterie van de bijna 400 dossiers in handen van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk? Zou het kunnen dat Torfs een eigen agenda heeft, namelijk het vermijden van een echte onderzoekscommissie? Wil de CV&P niet dat de CVPstaat het voorwerp van een degelijk onderzoek wordt? Mogen de politiemensen die bereid zijn om onder bescherming van een echte commissie te komen getuigen niet spreken? De Kerk en haar aanhang wil het gewicht van de misbruikdossiers verminderen. Zelfs een demente pedopastoor zal begrijpen dat er twee zaken belangrijk zijn: de dossiers van operatie Kelk uitschakelen en Devillé zo zwart mogelijk maken. Met het eerste is een legioen advokaten bezig en voor het tweede draaft Torfs op. Schaam u Torfs omdat u één van de weinige priesters die wereldwijd hebben gesproken, in plaats van zichzelf te gaan bedanken in Scherpenheuvel, in naam van de slachtoffers, een van dat handvol priesters dat aan de kant van de minste der mijnen heeft gestaan, probeert verdacht te maken. U heeft ten eerste verschillende dossiers van Devillé gezien. Er zijn dossiers naar uw eigen parlementaire commissie gestuurd. U heeft tijdens een onderhoud van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk met de CD&V, waar u en ik aanwezig waren, met geen woord gerept over de dossiers. Nu een beetje insinuerende vragen stellen is, in kerkelijke kringen geen uitzonderlijke, maar toch een infame noodsprong. Wat stond


174

er in de brieven van Ratzinger aan een Amerikaans bisdom die uit het dossier zijn verdwenen? Waarom hebben de christelijke Broeders van Ierland meer dan een jaar geprobeerd documenten achter te houden? Of mag iedereen, van slachtoffer tot Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe, die aan een carrière in de curia animarum van bekeerde pedofielen is begonnen, zo maar wat in het rond zwetsen? Bestaat er in christendemocratische kringen een unheimisch verlangen naar de tijden waarin Parochieblad en een klad nonnen de sfeer in een dorp stelselmatig vergiftigden met hun laster en de pastoor sommige arbeiders de toegang tot de enige fabriek in de streek ontzegde, omdat ze niet katholiek waren? Dat is een essentiëel element in het klimaat waarin de stoere dappere pastoors in het ondergoed van de Vlaamse kinderen foefelden: de oppermacht van Kerk en Politiek. In de commissie is het woord CVP-staat nog niet eens gevallen. U heeft gelijk als u denkt dat de commissie niet veel om het lijf heeft. Daar heeft u zelf voor gezorgd door u met hand en tand te verzetten tegen een echte commissie namelijk. En de vragen die u nu zo stoer aan Devillé stelt via de media, had u in de commissie kunnen stellen natuurlijk, maar u had het te druk met twitteren. ________________ Als Kerknet nog eens wat degelijke kopij tekort komt en er toch niet wordt gevraagd naar bewijzen en weerwoord een ketterij is en als in het Parochieblad insinueren de regel is, de volgende items zijn volledig en gratis (niet onbelangrijk in deze tijden van de afschaffing van het dubbel stoeltjesgeld) ter beschikking. Het misbruikschandaal is de schuld van de Joden, de pers, de Joods-Amerikaanse pers, de morele krisis, de tijdsgeest, roddel, de hippies, het secularisme, de loge, de homo’s, de Ieren, de slachtoffers en de duivel. Zoals kardinaal Bertone zei: “ik heb daar documenten van.” Er zijn leden van de commissie die een licht metalen kettingkje met puntige uitsteeksels rond de dij dragen, sommigen dragen een kameelharen marcelleke en sommige hebben een agenda van Oxfam. Minstens twee leden dragen op vrijdag paars ondergoed. Rik Torfs wil de “&” uit de naam van zijn partij halen, om terug dichter bij de bron te komen. En als ze dan toch terugstomen, waarom er niet gelijk CVP van maken, dat waren nog eens tijden! Er liggen nog stickers en sleutelhangers van het CVP Eenheidsplan, dat is toch actueel als nooit te voren! En die 750.000 pamfletten met “CVP : Omdat mensen belangrijk zijn!” dat zou ecologisch gezien toch onverantwoord zijn om die niet te gebruiken. Nog altijd actueel! En laat ons aub de persvrijheid afschaffen zoals onze politieke geestesverwanten in Hongarije. In de CV&P is een cel aktief van niet meer actieve pedo’s, zij dragen pamfletjes rond bij de verkiezingen, wonen als sprekende figuranten de plaatselijke en nationale vergaderingen bij, proberen zich in het Davidsfonds en het Sinterklaasfeest te wurmen en viseren de jeugdbewegingen. Ouders, let bij de volgende verkiezingen vooral op als bejaarde leken die eruitzien alsof ze tot de lekenstaat vertrapte pastoors zijn (let op de bril!) met pamfletten van de CD&V (tridentijnse vleugel) in de buurt van scholen stuxkesSandemanV05b-1

175

rondhangen, U bent gewaarschuwd! Ook scherp geschoren jonge pastoortjes met een pastoorscol en fijne gouden brilletjes: een verwittigd man is er twee waard. Er zijn leden van de commissie die er van in het begin een punt van hebben gemaakt om zich te verzetten tegen een volwaardig parlementair onderzoek, de waarheid kan hen geen fluit schelen. Paarse berouwshow, tot daar aan toe, maar geen gezworen eden, geen onderzoeksdaden en vooral die politiemensen die willen komen getuigen, in hun kot laten, dat is de geheime aganda van een aantal parlementsleden. Er is zelfs één lid in de commissie, begonnen aan de progressieve kant van de Bevrijdingstheologie, die vroeger al eens een olijke noot bracht bij dwaze hersendodende TV spelletjes (Dieje prof, dat is ne fijnen!, wist mijn demente nonkel Roger te vertellen tijdens een onverwacht moment van pseudohelderheid), dat van het ogenblik dat Léonard zijn intrede deed in Mechelen hijgend op de redactie van een Vlaamse kwaliteitskrant aankwam om te melden dat hij, alles goed overwogen, in God geloofde, in de hoop de rest van de hovelingen voor te zijn. En amper twee weken later monkelde deze liturgieke geestigaard, in diezelfde kwaliteitskrant dat de conciliards waarschijnlijk nooit gelijk hadden gehad. Dendieje gaat het ver brengen, dacht ik nog, want nonkel Roger is al naar de eeuwige jachtvelden om 24/7 naar Blokken te kijken. Of dat de hel of de hemel is hangt af van het canoniek recht en de stand van de maan boven de toren van de Vaticaanse bank, waar in een donkere kluis nog altijd 230 miljoen US Dollar aan goud van de Kroatische nazi’s rust. Maar volgens de woordvoerder van het Vaticaan zijn ze het souchke vergeten in te schrijven en dan telt dat niet volgens het canoniek recht.


176

De Staat en het pastoraal gefoefel in het kinderondergoed. Onder algemeen applaus wordt in heel het land 2011 uitgeroepen tot het jaar van de Waarheid en de Overlevers. uit: Het geheim van de Zilverpapiermijn, (binnenkort in uw neutrale boekhandel) XXXXX zie Volkskrant. Iedere burger gelooft wat hij wil. De paus heeft zich daar eeuwen tegen verzet. Nu beschermt de Staat het recht op vrijheid van idee en godsdienst. Maar als de Staat zich niet met de Kerk mag moeien is de Kerk een staat in de Staat. De kinderen die misbruikt werden, zijn, en waren burgers van de Staat, die recht hadden op bescherming vanwege hun Staat. Het is de plicht van de Staat om erop toe te zien dat alle burgers kunnen genieten van rechtsbedeling. De Staat heeft zich niet te moeien met de interne organisatie van de Kerk, zolang de Kerk de rechten van de burgers, zoals in de wetten neergelegd, respecteert en de publieke orde en zeden niet in het gedrang brengt. De Kerk mag het geloof verspreiden dat iets, God genaamd, uit 7 cirkelvormige vierkanten bestaat of dat een maagd zeventien kinderen kreeg, daar heeft de Staat niets aan te zeggen. De Kerk mag ook zeggen dat wie bij haar club is, meer moet knielen in de kerk. Maar de Kerk mag bv. geen lonen in het zwart uitbetalen, frauduleuze geldbeleggingen organiseren, kinderen verkrachten of vrouwen discrimineren. Dan staat de Staat boven de Kerk en moet zij de misdaad bestraffen en haar burgers hulp en bijstand leveren. In het kerkelijk seksschandaal is de Kerk als Instituut schuldig. Ze heeft daders voor het gerecht verborgen en ze via haar netwerken verplaatst, zonder acht te slaan op de schade bij nieuwe slachtoffers. Zo heeft zij een klimaat geschapen waarin pedopriesters zich veilig en beschermd voelden. Zonder de institutionele medeplichtigheid van de Kerk zouden er veel minder slachtoffers zijn geweest. Daarenboven heeft de Kerk de slachtoffers en daders opgesloten in een wereld van waaruit ontsnappen zeer moeilijk was. De hiërarchische structuur gaf de daders een grote overmacht. De katholieke opvoeding, waarbij de priesters morele reuzen waren die van brood God maakten en waarbij kinderen geleerd werd zaken aan te nemen zonder ze kritisch te benaderen (de mysteries van het geloof!) was mee debet aan het misbruik. In de lessen werd de indruk gegeven dat de paus en de Kerk boven de Staat stonden, Gewijde Geschiedenis en het Scheppingsverhaal vertoonden spanningen met de echte wetenschap. Op (soms) subtiele wijze werd de echte wetenschap ondergeschikt gemaakt aan de zienswijze van de Moeder de Heilige Kerk. Theologie was de hoogste wetenschap. In dat klimaat werd kinderen geleerd op de priester te vertrouwen in geval van problemen of gewetensnood. In dat klimaat kon de psychopaat, charismatische en zeer godvruchtige veelpleger Marcial Maciel Degollado, die o.m. zijn eigen kinderen en ditto seminaristen verkrachtte, beweren dat hij van Pius XII stuxkesSandemanV05b-1

177

persoonlijk toestemming had gekregen om kinderen te misbruiken om ... zijn maagklachten te verhelpen. Als toemaatje gaf hij ze de absolutie. De kinderen geloofden dat omdat Degollado hun geestelijke of (soms) hun echte vader was, die geregeld met de paus op de foto kwam. M.a.w. De Kerk heeft zich als een sekte gedragen. In het exclusieve mannenwereldje van de internaten met zijn kultuur van liturgische dominantie en ontologisch gewijzigde priesters, werden de kinderen geofferd op het altaar van het celibaat, de toverformule waarmee de zwarte sjamanen bewezen dat ze Uebermenschen waren, sterker dan de oerdrift. Natuurlijk zijn de meeste daden van seksueel misbruik verjaard volgens de burgerlijke wet. Daar heb ik bijna vrede mee. Maar verjaring uitlokken met de actieve steun van een organisatie, zou een verzwarend element moeten zijn. En misbruik van minderjarigen mag nooit meer gecorrectionaliseerd worden. Alhoewel ze al lang spreken, zijn de slachtoffers lang niet gehoord, de macht van de Kerk en de verwevenheid van Kerk en politiek was nog te groot. Wat de Kerkelijke wetgeving zegt interesseert mij niet, dat is een belachelijk, eenzijdig en niet op moderne wetgeving of de ideëen van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens geschoeid prul, dat de rechten van de prins altijd garandeert en de misdienaar nog niet ziet staan. De dictator aan de top staat trouwens boven dat intern reglement. Het volstaat om de lijdensweg, die sommige slachtoffers door de canonieke doolhoven hebben gelopen, na te lezen, om te beseffen dat Kerk en Recht weinig met elkaar te zien hebben. Sommige slachtoffers werd aangeraden, nadat hun zaak weer eens was verworpen, om zich te wenden tot de Heilige Felicia (patrones voor de moeilijke gevallen)!. Slachtoffers met psychische problemen moesten leren hun verkrachter te vergeven en de Kerk om vergiffenis te vragen voor de aangerichte schade (aan de Kerk). Wie na jaren dovemansgesprek naar de pers liep, kreeg te horen dat zijn verschijning voor de kerkelijke vierschaar nu helemaal kansloos was. Beste lezer, gelieve te noteren dat kinderen die uit een katholieke school kwamen de weg langs de burgerlijke rechtbanken als tegennatuurlijk beschouwden en dat is dan weer een echte schande voor het doorgaans om onbegrijpelijke redenen, goed aangeschreven educatief project waarin de godsdienstlessen binnenkort weer de ster op de kerststal zullen zijn. Betekent dat het einde van het grote kerkelijke seksschandaal? Gaat de Kerk ongestraft ontsnappen? In geen geval. Om te beginnen heeft ze veel van haar pluimen bij haar aanhang verloren. De rest van haar machtsbasis is onaangetast, zoals bv. uit Wikileaks blijkt. De VS en andere landen rekenen op het diplomatiek apparaat van de postzegelstaat. Maar in Polen ontstaat er een antiklerikale refleks, die het misbruikschandaal zeker niet ongemoeid zal laten. In de Fillippijnen beginnen katholieke homo’s zich te roeren. In Zuid-Amerika gaat de RKK ten onder in het geweld van nieuwe sekten. Er zullen nog tientallen jaren lang gevallen van pastoraal misbruik opduiken. Het is een traag erupterende vulkaan. En de Kerk zal nog generaties lang aan het schandaal herinnerd worden, telkens ze de mensen morele regels voor houdt. In Nederland heeft een peiling uitgewezen dat de bevolking het moreel gedram van het Vatikaan niet meer aanvaardt. Het katholiek exclusief agentschap van de Heer staat op de helling. De Kerk is ontbloot als een oude irritante relnicht met blauw bloed, die meent dat haar eigen stuxkesSandemanV05b-1

178

wetten alleen voor het gewone volk gelden. Een paar van de meest expliciete instructies van Jezus (de minste der mijnen, de molenstenen, wie een van deze kleinen ontvangt, ontvangt mij) heeft ze wetens en willens met de voeten getreden. Zij heeft de gelovigen aangetoond dat ZIJ een loopje met het Woord mag nemen. Haar onvermogen om vergiffenis te vragen en haar eigen schuld te bekennen zal haar nog zuur opbreken. Pastoraal is ze nutteloos gebleken, moreel is ze bankroet. In de landen waar het misbruik naar boven is gekomen, is dat gebeurd omdat de Kerk daar al averij had opgelopen. Het is dus logisch dat in landen, waar die averij zich nu pas begint te manifesteren, het misbruik van jonge kinderen, dat in sommige landen waarschijnlijk nog gewoon doorgaat, binnenkort aan de orde zal gesteld worden. (Op één uitzondering na, heeft nog geen enkele bisschop in een land waar nog geen pastorale vetzakkerij aan de kerkelijke knikker is, gesproken of preventieve aktie ondernomen.) Maar in Nederland en België, waar het misbruik momenteel al aan het maatschappelijk oordeel wordt onderworpen, dient de Staat zich te bezinnen over de vraag hoe het mogelijk is geweest dat een privéclub, met, om beleefd te blijven, een onbegrensde minachting voor haar eigen boodschap, de integriteit van jonge burgers en de rechtstaat, zo lang een staat in de Staat heeft kunnen vormen. De vraag dient gesteld welke democratische mechanismen hebben gefaald en hoe dit in de toekomst kan vermeden worden. Dat de Nederlandse bisschoppen nu monkelend melden dat ze over informele achterpoortjes bij het gerecht beschikten “om bepaalde dingen te bespreken en te regelen” had al lang een voorwerp van onderzoek moeten zijn. De Kerk heeft natuurlijk het recht om een privé onderzoek in eigen rang te voeren naar het functioneren van haar eigen organisatie en haar eigen hulpverlening. Dat blijft in een drama van deze afmetingen natuurlijk een manke bedoening, want geen enkele privéclub zou daar mee weg komen. Als er een grote treinramp gebeurt, zal de NMBS pottenkijkers moeten dulden. De Staat heeft hier een grote verantwoordelijkheid om de oorzaken bloot te leggen om herhaling te vermijden. De misbruikte kinderen hadden als burgers recht op bescherming in de internaten en die hebben ze niet gekregen. Dat falen dient onderzocht. De Kerk heeft haar eigen commissie nu gehad. Daarin stond het individuele leed van de slachtoffers centraal. De institutionele schuld van de Kerk stond niet in vraag. De commissie Adriaenssens was een kerkelijke commissie. De CVP-staat, het politieke decor waarin honderden, misschien duizenden burgers van dit land zijn verkracht en zwaar hebben ingeleverd aan levenskwaliteit en geluk is niet onderzocht. Hoezeer ook veel slachtoffers respect hebben voor de faam en integriteit van Adriaenssens, die integriteit mag in een neutraal onderzoek geen garantie vormen. De bisschoppen hebben vijf dagen gekregen in het parlement om hun berouwshow op te voeren, zich te verontschuldigen en een poging te doen om het ondenkbare, schadevergoeding, over de zuinige lippen te krijgen. Dat is, typisch voor de Kerk, wel en niet gebeurd. Meester Quirynen voelde het wel aan, ik niet. Ik zag alleen bisschoppen, als 18e eeuwse vorsten op hun eilanden en de ene blies warm en de ander blies koud. Wie nu zegt dat de Kerk aan betaling denkt, spreekt te driest, wie zegt dat de Kerk nog steeds niet wil schuiven, is tegen de Kerk en dus geen geldige gesprekspartner. Klare wijn en Mechelen, dat is nooit een goed koppel geweest. In België wil de Kerk nog een vinger in de buidel hebben, in Duitsland zijn ze dat punt al P

P


179

voorbij. “Bezahlen bitte und vom hohen Himmel ein leuchtendes Schweigen erfüllt die Herzen mit Seligkeit” heet dat daar. Kerstdag is tenslotte nog een beetje warm, maar het kindeke Jezus is al op de vlucht en de kindermoordenaars hebben al toegeslagen. Rik Devillé, die al jaren de slachtoffers verdedigt met een profetische hardnekkigheid, die hem, in een bijbels gemotiveerde Kerk, de nederigste en dus hoogste orde van Jezus en Sint Janneke zou moeten opleveren, mocht kreeg één dag om zijn verhaal te doen. Dat leverde hem banbliksems op van een aantal paarse hovelingen, wat iets zegt over het bijbels niveau van de tridentijnse club. Maar tot nog toe hebben slachtoffers geen kans gekregen om te spreken voor hun parlement, waar ze hun laatste hoop hadden op gesteld. Er zijn voldoende slachtoffers die willen spreken, zelfs in een publieke vergadering. Velen onder hen weten maar al te goed wie en wat ze hebben geholpen door zolang te zwijgen.Hun openheid is een onderdeel van hun strijd om hun eer te herstellen, want van de Kerk zal dat niet meer komen, wegens uitverkocht. De zgn. bezorgdheid van een aantal parlementsleden voor het emotioneel evenwicht van de slachtoffers is ranzige boter na de vis. Laat volwassen mensen daar zelf maar over beslissen. Wie thuis huilt moet zich daar buiten niet voor schamen, steek dat maar in uwe frak. De politiek had er moeten staan toen de CVP-staat twee oogjes dichtkneep voor het pastoraal gefoefel in het kinderondergoed. De huidige commissie is een informatiecommissie. Iedereen mag daar zijn uitleg komen doen, gewijd, gezalfd, geolied en gekruid, binnenste buiten gedraaid of onderste boven in spiegelbeeld, ja zelfs geprepareerd door een advocaat. Niemand vraagt of een en ander wel klopt. Volgens veel van de zwijgende slachtoffers hebben een paar hoge purperlingen de waarheid liturgisch gemasseerd en in een wierookwolk verhuld, om ook maar eens alles en niets te zeggen. De slachtoffers van de Kerk hebben recht op een onpartijdig onderzoek, naar de oorsprong, de aard en omvang van hun leed, door een echte onderzoekscommissie met maximale bevoegdheden en met verklaringen onder eed. Als dat niet kan, moet er een wetenschappelijke instelling opdracht krijgen tot dat onderzoek. Het is een droom van een multidisciplinair project. De volledige context van de ramp dient ontrafeld. Hoe onafhankelijker en hoe groter het onderzoek, hoe makkelijker het zal zijn om de Kerk geen tweede kans te geven om zich boven de mensenwet verheven te achten en minderjarige burgers van dit land op te offeren op het altaar van het celibaat. Op het ogenblik dat Aartsbisschop Léonard terug droomt van tridentijnse tijden waarbij meisjes uit de sacristie worden gebannen, homo’s de schuld van alles en toch weer niets krijgen, Aids patiënten slachtoffers zijn van zijn starre sjamanistische boze oog en er terug kloeke pastoors moeten komen, dient de Staat een duidelijke lijn te trekken om haar kinderen, haar toekomst, te verdedigen. Na tientallen jaren kan de Staat haar schuld aan de slachtoffers en de overlevers, verefffenen. Zij zijn lang genoeg aan de grillen van een sekte overgelaten. 040111 San Deurinck, lid van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk en ex-misdienaar.


180

miracoli: het canoniek recht is van elastiek! Maakt paus ex-bisschop Vangheluwe weer leek? Eerstdaags beslist het 6B

Vaticaan of de voormalige bisschop van Brugge Roger Vangheluwe teruggeplaatst wordt in de lekenstaat. Dat heeft de VRT-redactie uit goede bron vernomen. De sanctie heet laïcisering en kan alleen door de paus worden opgelegd. Volgens kerkjurist Rik Torfs gaat het om een zware en zeer zeldzame sanctie voor een bisschop. "Het is de ergste sanctie die aan iemand kan worden opgelegd, ook al is er verjaring ingetreden van de misdrijven die zijn gepleegd, wat hier het geval is." "De laïcisering betekent dat iemand priester en bisschop blijft, maar dat die geen enkele taak meer mag vervullen die met die wijding is verbonden", aldus Torfs. Vangheluwe was bisschop van Brugge tussen 1984 en 2010. In april van dat jaar bood hij zijn ontslag aan nadat bekend was geworden dat hij een minderjarige neef seksueel had misbruikt. vrt: http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/regio/westvlaanderen/110107_VangheluweLeek

En kijk eens, liefste communicantjes en Beminde Gelovigen, wat er nu uit mijn printer rolt: 7B

De Rodeoclown van de RKK in actie. Rik Torfs verdedigde eerst Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe, want het was after all toch een toffe peer en hij had toch mooie zemeltekstjes geschreven voor communiezentjes. Hij was zelfs progressief, maar spijtig genoeg teveel bezig met de genoegens van de efebofilie, zodat hij niet eens merkte dat de Kerk weer achteruit stoomde en hij tot zijn schrik op het perron van het modernisme achter bleef. Torfs vergeleek het gepeupel dat te keer gingen tegen Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe met de Italianen die het lijk van Mussolini (door God gezonden volgens Pius 11) een trap gaven. Maar slechts een paar weken later moest de rodeoclown weer het zand op om Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe definitief af te schieten, waarop de volledige groupuscule van Vlaamse Katholieke Opiniemakers holderdebolder dappere woorden begon af te schieten en het ontslag en de terugkeer naar de lekenstaat van de plots vieze Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe eisten. Maar ... Oscaer de Plastron (aldus genoemd omdat hij als kind in een vat vol elektrische plastrons is gevallen) protesteerde en beweerde dat terugbrengen naar de lekenstaat een belediging was voor de leken die al zo lang de slippen dragen van de paus en de opvolgers van de Apostelen. Probleem, en er valt een doodse stilte in de arena.


181

Met vuurwerk, engelenkoren, bazuinen en gejuich dartelt de wereldvermaarde rodeoclown, Rico Torfisio door de lichtcirkels de arena in. Hij tovert een mirakel uit zijn bolhoed en VOLIA: Dames en Heren, DAMES en HEREN. Het is niet alleen een MIRAKEL, maar we krijgen er nog een MYSTERIE bovenop. Thank you Lord, Thank you Jesus! Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe blijft Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe. De term laïcisering heeft niets met leken te maken, zoals velen denken, want in canon 1789 staat fijntjes en onduidelijk dat laïcisering alles met elasticiteit heeft te maken. Het canoniek recht is volledig van elastiek gemaakt! Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe blijft Monseigneur (nog steeds) Vangheluwe en zelfs priester, hij mag alleen kinderen niet meer het Heilig Oliesel geven. Een zeer zware en zeldzame straf, die alleen door de paus kan worden geschamoteerd. Dat we dat mogen meemaken! Dit mystakel ontbrak nog in mijn album! Ge moet niet vragen, liefste en mag ik zeggen, want ik ben ook maar een mens, allerbevalligste communicantjes, Beminde Gelovigen hoe content de slachtoffers van de rotte appels in de schoot van de Heilige Moeder nu zijn. Een unicum, persoonlijk uitgedeeld door het Genie van Bim Bam Beieren, we kunnen allemaal tevreden en onder het zingen van religieuze liederen terug naar huis. God en de Kerk waken over ons. Een serieuze parlementaire commissie is niet meer van doenen. Het wordt teveel werkelijk voor ons, arme dutsen van slachtoffers. Eerst het mirakel van de kardinaal (ik herinner me alleen wat de advocaten zeggen), het mysterie van de Devillé dossiers (Torfs weet het wel maar weet het lekker niet) en nu dit. Waar men gaat langs Vlaamse wegen komt men slachtoffers tegen, op weg naar Scherpenheuvel, wuivend met palmtakken en zingend. Wij zijn content met een fluitje van een cent. En de Belgische bisschoppen kijken vanaf hun 18e eeuwse eilanden toe en monkelen dat het goed is. Rico heeft zijn best gedaan en de truk van het annus horribilis heeft gewerkt. De kroniek van het misbruik kan gesloten worden. Dieu le volt. In de eeuwen der eeuwen.. P

P

san deurinck, ex-misdienaar, lid van de centrale examencommissie voor religieuze rodeoclowns (in oprichting) P.S. In de Verenigde Staten alleen al zijn er 19 pedo bisschoppen bekend. Over de gehele wereld heeft het legioen bisschoppen de verkrachting van jonge katholieken, jongens en meisjes, door religieuzen stilzwijgend toegestaan, toegedekt, verborgen voor de wetten van het land, slachtoffers en hun familie bedreigd of omgekocht, anderen vals beschuldigd, de geboden van God en het expliciete Woord van Jezus genegeerd en tegengewerkt. Zij hebben, niet alleen daardoor, maar ook door tientallen jaren van gesleep, gesar en hun onmacht om tot inzicht te komen, massale schade toegebracht aan de slachtoffers en overlevers, hun families, de gemeenschap van de gelovigen en aan alle mensen van goede wil. stuxkesSandemanV05b-1

182

Tot nog toe is mij geen enkel geval bekend van een bisschop die hiervoor gestraft werd door de Kerk. Amen. 080111

Glaspapier Op pastoraal niveau, zou ik het zo omschrijven: ik had het Sinterklaastrauma nog maar amper verwerkt of een Broeder Foefelaar legde mij, met praktische voorbeelden uit dat dat van die twee mysterieuze geboden, ook met een grondige lepel olie diende genomen. Daarna heb ik nog even aan de Heilige Drievuldigheid geknutseld en gedoehetzelfd. Maar toen had ik het wel gehad met het Leergezag. 31/12/10 Glaspapier Is het niet prachtig, om, als amateur-kerkhistoricus van de 7e parochiale afdeling, dit te mogen meemaken? Eeuwenlang heeft de Kerk haar suprematie boven politiek en gerecht vol gehouden, Wat zeg ik, buiten haar was geen recht, want zij vertegenwoordigde de Opperste Rechter. Dat legde haar geen windeieren in dit tranendal. Maar nu, als het geld plots de andere richting uit moet, kruipen ze met mijter en al in het Burgerlijk Wetboek, om de zilverlingen te redden. Thank You Lord, Thank You Jesus, dat ik dit in dit aardse leven nog mag meemaken. (naar Mick Jagger) DS 31/12/10.


183

Het doel wordt duidelijk. Weeral eenstuxke en een met een bijzonder verhaal. De schrijver vindt het warm en het koud water uit. Ik begon het zo wat beu te worden. Door hun gekrinkel en gewinkel dwongen de belgische purperlingen mij bijna om fulltime verslag te doen van hun saltimbeske strapatzen. Dat begon me hier aardig op mijn schuiver te werken. Maar toen ik ’s morgens mijn mail opende kreeg ik het relaas van één van de slachtoffers op mijn telloor. “Vergeten” in de paarse statistieken, een leven naar de filistijnen, verprutst door een vieze vetzak die, als hij niet beschermd was geweest door zijn soutane en de paarse maffia, als een ordinaire pedofiel in de n bak had gezeten, of wie weet, een onnozele bediende bij de ziekenkas was geworden, getrouwd met een kerkmuis en nu al wat jaren op pensioen in een grijs rusthuis. R

R

Voor het eerst in 50 jaar voelde ik terug de woede die in mij was opgekomen toen ik mij eindelijk realiseerde wat die twee ander vieze vetzakken met mij hadden aangericht. De stuxkes vielen op hun plaats. Ergens in een stuxke schreef ik: Een goed schrijver gaat recht op zijn doel af, zoals de E.H. Perforator, "ik zal mij een weg vinden of er mij een banen!", en: “neen jongen, het doet een beetje pijn,maar alleen zo word je een echte Kerel!” Maar met mijn schrijfseltjes draai ik rond de pot, het gaat nooit waarover het zou moeten gaan. Soms ruikt het ernaar en dan schaats ik weer weg. Iemand schreef ergens over de gekwetste jongen die nog steeds in de volwassene zit en dat de genezing begint bij die jongen. We zijn er. Het is begonnen met mijn stuxke over de Kleine Prins. Toen schreef André Posman mij“Zorg dat het vuil uit je lever komt”. De lever, dat is lange termijn, dat is opgeslagen gif, dat traag en moeizaam wordt verwijderd. Toen vroeg X van de uitgeverij ABC, die misschien iets van mij wil uitgeven, wat de rode draad in mijn verhaal is. Die brave man had mij al eens gevraagd naar de inhoudstafel. Die kon ik niet geven, want ik had er geen, nog niet eens voor mijn eigen leven, laat staan voor een boek. Maar de rode draad, deed een snaar trillen in het concert dat langzaam op gang kwam. De rode draad in mijn verhaal is De Strijd Tegen de Paarse Draak. Het gedrocht wil met alle middelen beletten dat ik terug bij het meer van mijn veertienjarige woede kom. Het meer ligt hoog in de bergen van de jeugd, klaar om naar beneden te sijpelen of omlaag te donderen. Dat gaan we nog zien. Ik ben benieuwd. Ik zoek me hier suf om het gevoel te beschrijven. Iets dat lang heeft vastgezeten en deel van mij is geworden, beweegt, kraakt en steunt. Nu begrijp ik pas dingen die maanden geleden uit mijn printer rolden.


184

En, laat ons aub de bijzaken nooit van de hoofdzaken scheiden, anders zijn er geen hoofdzaken: De mooiste beschrijvingen van bergmeren zijn te lezen bij Ekai Kawaguchi, een japanse zen boeddhist die, rond 1900, te voet naar Lhasa (Tibet) trok en zag hoe in de oogsttijd, als het lot beslist over honger of een volle buik, sjamanen aan de oever van het meer klaar stonden om de hemel met stenen te bestoken om hagelvlagen af te wenden. Eigenlijk was hij hoogstwaarschijnlijk een spion in The Great Game, een spel voor spionnen, gevoed door de Engelse paranoia en hun angst om India te verliezen. Hoofdzaken en bijzaken. Kawaguchi liet minstens één prachtig boek na. In 1871, tijdens de Commune van Parijs, lieten de Versaillisten (zeg maar de slechten) Emile-Victor Duval,syndikalist en militair leider van de Commune fusilleren, na een hachelijke uitval, waartoe de Communards hadden besloten, tegen de zin van Duval. Toen het nieuws Parijs bereikte, eiste het volk de onmiddellijke executie van Georges Darboy, kardinaal van Parijs, die samen met wat ander klerikaal grut (o.m. wat Jezuieten en wat Dominikanen) door het regime als natuurlijke vijanden waren gearresteerd. De Commune had al een tijdje geprobeerd Darboy, met of zonder het grut, uit te wisselen voor Blanqui, de anarchist, die aan de andere kant in de gevangenis zat. Darboy was een vreemde figuur, Hautain, Bonapartist, en fel tegenstander van paus Pio, il pedofilo, Nono de potsierlijke uitvinder van de pauselijke onfeilbaarheid. Ik ben blij dat ik die hier nog eens van stal mag halen. Ga nu maar terug Pio, ’t is al goed geweest. En blijf met uw worstenvingers van dat kind!. Darboy pleitte voor een Franse Kerk, min of meer onafhankelijk van de paus en geregeerd door de franse kerk en de vorst. Daarom is hij nooit zalig verklaard. Enfin, toen het zo ver was en gerechtigheid diende voltrokken, moest een Communard de gijzelaars uit hun kamer halen. Het schaap twijfelde en vroeg aan de leidinggevende: “Et le Cardinal aussi?” Waarop de Communard officier van dienst uitriep: “Et surtout le Cardinal!” Op het moment van zijn executie hief Darboy de hand om het executiepeloton te zegenen. “Hier neem deze zegen maar.” riep een van de leden van het executiepeloton en gaf het bevel tot vuren. Daarover gaat het dus. En over zeer veel meer. Maar het doel is nu in zicht. plaat: Pio il Pedofilo Nono 1 karikatuur uit de Commune van Parijs (Doizy)


185

Glaspapier. 12B

Het meer ligt hoog in de bergen. Vanaf de hoogste toppen lijkt het een levenloze donkere vlek, waar alleen nu en dan zwarte schaduwen van wolken over strijken. Weet het water dat het terug naar de zee gaat? Verlangt het water naar het strand? Heeft de tijd ook het water in zijn klauwen? Aan de oever van het donkere meer likt het water aan de rotsen. Een geit drinkt van het meer, schichtig, want in het struikgewas ademt iets. De draak heeft de eerste tonen van het concert gehoord. Een waterval gutst uit het meer naar beneden. Aan de bergbeek ligt een groep lange hutten. Als de mist in lange slierten uit het dorp is vertrokken, de geesten met hun lange ledematen en bleke uitgerokken gezichten meevoerend, durven de mensen uit hun huizen te komen, met rode ogen van de rook. Ze hebben geen schouwen in hun lange huizen, want daarlangs kunnen de geesten binnen komen. Buiten stoken de mensen haastig vuurtjes. De rook mengt zich met de laatste mist. In de stoom van het kokende water wordt er wat graan gegaard. De zon is al hoog vooraleer ze over de bergen komt en licht en schaduw in het dorp brengt. De mensen staan zwijgend met de rug naar de zon. De dreiging van de nacht is weg. Een nieuwe dag begint.


186

Brief aan de (misschien) uitgever. Dag M. Ik was er al bang voor. Een inhoudstafel voor een boek kan ik je niet bezorgen. Ik heb er zelfs nooit een gehad voor mijn eigen leven, laat staan voor een boek. Ik ben een slachtoffer/overlever van kerkelijk misbruik. Mijn hele leven lang schrijf ik al. Ieder begin van de maand heb ik altijd alles trouw uitgewist. Dat stelde meestal niet veel voor, maar schrijven bracht rust. In maart ben ik op de VRT en even later op VTM geweest met mijn verhaal. Ik kwam Rik Devillé tegen en ik begonn kleine stuxkes te schrijven, voor de Nederlandse site van de geperforeerden en voor een paar mensen waarmee ik in contact was gekomen. Wat niemand gelooft; soms is het of ik een kraan openzet, ik zit te tikken en kijk even later wat er uit de printer rolt. Ik heb er bijna geen controle over.Als ik over een ander onderwerp schrijf is het meestal niets. Daar komt bij dat ik zeer veel tijd in schrijven steek en een rare levensstijl heb. Ik woon op verschillende plaatsen. Gevolg: ik ben veel schrijfsels kwijt (eens ze af zijn interesseren ze me niet meer) en ze zijn over minstens 5 computers verspreid. Vandaag nog kreeg ik een boodschap van iemand die mij feliciteert met een stuxke en ik wist eerst niet waarover hij het had en toen vond ik het niet terug ook. Ik hoor wel vaker van mensen dat ze mijn stuxkes goed vinden. Ze zijn vaak ook goed, als ik ze in de juiste "mood" kan schrijven. Zoals gezegd, ik heb er weinig aan te vertellen. Ik denk niet dat er een goed schrijver in mij zit. Er zit iets anders dat niet altijd aangenaam aanvoelt. Soms denk ik, was ik er maar niet aan begonnen. Ik betwijfel ook of er een boek in mijn stuxkes zit. Ik spring teveel van de hak op de tak en probeer de lezer in de war te brengen, omdat, als ik over de kern van de zaak zou schrijven, niemand gaat luisteren en ik dat misschien zelfs niet kan of wil. Verwarring is goed voor een paar pagina's en dan zapt de lezer weg. Ik ben een keer aan een boek begonnen, over het leven van mijn vader. 130 pagina’s af; deleted. Kunnen we het aub zo doen: ik stuur je een aantal stuxkes. Dat zal een paar dagen in beslag nemen. Als het teveel wordt roep je stop. Kijk dan eens of je nog iets samenhangends kan formuleren over wat ik voor je kan doen. Maar als ik schrijf ben ik volkomen stuurloos. Ik heb maar één doel: de Kerk in haar paarse onderbroek zetten, zodat de slachtoffers/overlevers zien door welke bende ze gepakt zijn. Sommige slachtoffers lachen om mijn teksten, terwijl ik hier ajuinen zit te pellen. Dat is wat ik wil. Ik heb een paar projecten op het getouw staan. Eén ervan is een zemeltekst schrijven voor op een zentje. Inspiratie komt van Mia de Schampfelaere van de CV&P. Die heeft stuxkesSandemanV05b-1

187

het gepresteerd om, naast een onthullende ketterij (iets in de aard van "ik kan de Kerk niet laten vallen omdat zij ons Jezus heeft gegeven"!. Ze beseft niet eens dat haar zemelarij haar de ketterij heeft ingestuurd. Torquemada rijst donderend, bliksemend maar vooral stinkend uit zijn graf en doet wat vieze dingen met ons Mia) , een zemelende bezinningstekst te schrijven over misbruik, waarmee ze zelfs een etterend buikvlies zou kunnen ontsmetten. In die zemelende bezinningsstijl wil ik een ongelooflijk scabreus verhaal schrijven over een pater die bij jongens aan de lopende band “orificiis omnibus” naar een roeping peilt ,in een poging om uit bergen zilverpapier kwik te winnen om koortsthermometers te maken voor de arme negertjes. Hij bedoelt het goed. Daarnaast krijg ik een verschijning van de maagd van Scherpenheuvel die spreekt met de stem van prinses Mathilde terwijl ik de laatste flesjes Pilaarbijter aan het nuttigen ben. Cyriel Verschaeve doet hier een blitz optreden. Meestal komt er van die projecten niet veel terecht. Er kruipen er andere voor. Als je sommige zinnen twee keer moet lezen, dan heb je er ook twee keer van genoten, hoop ik. Mijn kernidee: wij hebben te lang gezwegen, uit angst of schaamte, uit hoogmoed of omdat we dachten dat we ervan af waren. Daardoor hebben we meegeholpen aan de operatie Doofpot. Ik verwacht van de Kerk niets. Mocht er ooit geld komen dan beschouw ik dat als een restitutie voor wat altijd van mij is geweest. Moreel is de Kerk al lang onder haar toegestane limiet gezakt, ze is moreel bankroet. Ze begrijpt het nog niet. De regels gelden niet voor haar, maar voor de onderdrukten. Er is maar één uitweg naar heling voor de slachtoffers: zolang mogelijk strijd leveren. We kunnen niet winnen tegen de Kerk. Anderen en beteren hebben dat geprobeerd. Maar in het gevecht tegen het Kwade zullen wij onze eer en integriteit terugvinden, in het volle besef dat het nooit overgaat. Al zijn er maar een paar slachtoffers die samen met mij overlever willen worden, al zijn er maar een paar die voor het eerst in hun leven spreken, dan hebben we gewonnen, voor onszelf en de anderen. Weet je, wat sterk op mij weegt en en wat de andere mensen van de groep rond Devillé allicht een beetje vreemd vinden? Als ik door Vlaanderen rijd, dan denk ik vaak: in dit huis, aan deze weg, in deze boerderij heeft iemand gewoond die er nooit met iemand heeft kunnen over spreken, heel zijn leven heeft moeten oppassen voor een verkeerd woord. Wie nu leeft kan spreken. De duizenden gewone mensen die naar de eeuwige jachtvelden zijn en die begraven zijn in de Kerk, omdat dat zo hoorde in Vlaanderen en Vlaanderen katholiek was omdat die mensen moesten zwijgen, die staan hier achter mij en doen mijn vingers over het toetsenbord vliegen, want als ik over iets anders schrijf is het maar gezemel. Die lange rij zwijgers die met hun allen door elkaar roepen zonder geluid te maken, die doen mij zo van de hak op de tak springen. Ik ben hun microfoontje. Ze zijn nog lang niet klaar met de Kerk. Het gaat hen nooit vlug genoeg. Het is gelukkig niet altijd zo zwaar. Ik stuur een stuxke mee over Johan Sauwens die aan chronische amnestitis lijdt. Binnen drie jaar wordt hij ridder geslagen. Vanaf dan mag hij ook buitenshuis zijn koppelriem “Gott mit Uns” dragen. Als ik dat stuxke maar vind en internet is hier zeer zwak in het regenseizoen. Ik heb bijna een stuxke af: stuxkesSandemanV05b-1

188

Waarom ik tegen ontdopen ben voor al mijn vrijzinnige vrienden, autochtone en allochtone met gratis 25% meer voetnoten. Er staat er eentje van de loge in mijn rug te duwen namelijk. In dit stuxke maakt Dieu zich ontzettend boos op kardinaal Sodano. Dieu heeft plastic horentjes op zijn hoofd waarin lampjes zitten die iets zeggen over zijn gemoedsgesteltenis. Hij draagt een Tshirtje met op de rug: Gevangene van het Vatikaan. Dit stuxke wordt gesponsord door de vereniging “Zieje van Bruhhe, gao naor Westvletern” die het Westvlaams wil redden. Alle Westvlaamse woorden en uitdrukkingen worden netjes in de voetnoten uitgelegd. Rik Coppens blijkt familie te zijn van Savonarola. De meeste kerkelijke gebruiken worden voor de autochtone vrijzinnigen summier, maar aanschouwelijk uitgelegd. Een running gag gaat over drie forse nonnen die nog kampcommandant zijn geweest in Heverlee. Een boek? Dat denk ik niet. Een kleine tsunami misschien. Chaos gegarandeerd. We spreken zo af: als je denkt dat het iets wordt, stuur gewoon een mail: Ok stuur maar een paar stuxkes. Anders stuur je maar: nee, het is niet goed voor de maag. Het kan zijn dat ik een paar dagen op stap ga tot 15 aug. Ik kijk wel nu en dan mijn mail eens na. Op 17 aug MOET ik hier terug zijn. Op 24 aug ben ik misschien in België, anders zeker tegen 4 of 5 september. groenten san deurinck, ex-misdienaar (onbezoldigd)

XXXXX huiswerk: vul onderstaande lijst aan. De molensteenhakkers voor de andersdenkenden, de brandstapelaars, de pupergekalkte mijters, de homokitscherige gatlikkers, heilige cententellers


189

Nawoord. XXXXX Ik ben geen profeet, toch was het makkelijk om de toekomst te voorspellen in maart 2010. De Kerk reageert al van bij begin van het schandaal in de moderne tijd op dezelfde manier, dus ook in België. Schadebeperking, ontkenning, leugens, valse beschuldigingen, spijt, berouwshows, juridische taaiheid en verzet tot de laatste snik. Het is verbijsterend, zelfs voor iemand die de Kerk al 50 jaar heeft verlaten, maar altijd in het onderwerp is geinteresseerd gebleven, met welke oeverloze domheid en totaal gebrek aan inlevingsvermogen de Kerk reageert. Na die tsunami van bekrompenheid, egocentrisme en een astronomisch gebrek aan naastenliefde, bleef de Belgische Kerk achter in haar ware gedaante, verscheurd, niet beseffend wat ze heeft aangericht bij de slachtoffers en bij zichzelf en bovenal een overblijfsel van het Ancien Régime, met bisschoppen als eilanden in hun eigen vorstendommetje met hun eigen stoffige hofhouding van ja-knikkers en neen schudders die, als er al eens een dapper woord valt, huilen met de wolven in het bos en een opperhoofd dat niets te vertellen heeft en zich niets herinnert en met het canoniek recht, waarmee de paus ieder ogenblik vijfentwintig richtingen uit kan en de slachtoffers die denken dat ze recht zullen vinden, van de ene vergeetput in de andere sukkelen. Dat er mensen, gehersenspoeld door het onderwijs dat op de maat loopt van de purperlingen, zich twintig jaar en meer door de foortrukken van het canoniek recht bij de neus hebben laten nemen, is op zich een zwaar argument tegen onderwijs onder controle van een godsdienst. De katholieke Kerk van België zal allicht tussen hier en een aantal spielereien van advokaten, moeten dokken. Dat zal nooit genoeg zijn. Een leven lang van slapeloosheid, gebroken relaties, gebrek aan concentratie, onverklaarbare stemmingswisselingen, gemiste studies, gesukkel van de ene opname in de psychiatrie naar de andere, kinderloos blijven, vervroegd op pensioen,

terwijl vetzak en Monseigneur Vangheluwe, een onbekwame lul die na veel gevlei en geflikflooi een luizig prinsenleven had en nu ergens een rustige oude dag beleeft, daar is weinig rechtvaardigs aan, zelfs immanent. Er is nog geen enkele bisschop-dader (in de VS alleen zijn er 19!) zijn Monseigneurstitel afgenomen en er is nog geen enkele priester-dader geëxcommuniceerd. Integendeel, Torfs e.a. vinden het beter dat de priester-daders in de Kerk blijven, want dan kunnen ze beter in de gaten worden gehouden! Twee keer nadenken Torfs: ze hebben vroeger al niet geluisterd, de Kerk heeft zich volkomen onbekwaam getoond om ze onder controle te houden, en nu gaan ze plots wel discipline opbrengen! Dat is het oude liedje van verplaatsen naar nieuwe weiden en de Kerk heeft het recht verspeeld om nog maar even wat te doen, behalve dokken. De Kerk doet nog steeds aan schadebeperking. Tot het laatste ogenblik zal ze de laten van haar vorstendommen treiteren en een lange neus zetten. Net zoals ik had voorspeld, de Kerk in België heeft slechts met een zuinige mondje bijna de institutionele schuld erkend. Kardinaal Danneels vroeg zich af of de positie van de priester niet te dominant was geworden. Daarbij dient gezegd dat deze toegeving stuxkesSandemanV05b-1

190

gebeurde in een krampachtige poging om een echte parlementaire commissie te vermijden. Toch nog steeds tactiek. De kerk heeft zichzelf een aantal schoten onder de waterlijn gegeven. Als pastorale organisatie heeft ze gefaald. Ze had het misbruik moeten detecteren en de schade beseffen. Ze heeft aangetoond dat het Instituut belangrijker is dan het Woord. De woorden van Jezus zijn slechts aanwijzingen voor de gewone gelovigen, de kerkelijke adel kent geen wetten buiten aanzien, geld en macht. Is de strijd gestreden, ben ik de strijd moe? Twee keer neen en ik ben de enige niet. Menig slachtoffer en overlever heeft voor het eerst in zijn leven het gevoel gehad zich echt op iets te kunnen concentreren. Sedert maart staat mijn leven in het teken van de terugtocht naar wat gebeurd is en de bevrijding. Het besef dat mijn strijd niet in de eerste plaats tegen de Kerk gericht was, maar over iets in mezelf ging, is maar zeer laat gekomen.


191

Flaptekst: San Deurinck, •

ex-misdienaar en ex-tijdelijk hulp-koster

•

stichtend lid van De Misgedienden, bond voor boze misdienaars (aangesloten bij IBOBOMIS

•

stichtend lid van IBOBOMIS Internationale Bond van Boze Misdienaars

•

stichtend voorzitter (sede vacante) van VVvWV Vlaamse Vereniging van Wantrouwige Vaticaan-Watchers. Niet te verwarren met de VVvBVW, de Vlaamse Vereniging voor Bijziende Vaticaan - Watchers.

•

stichtend lid van de commissie voor de zaligverklaring van Paul Van den Boeynants, kerkvader van het katholieke marktgericht denken

•

stichtend lid van ISNEP,Internationale Slachtoffers Nonnen en Priesters, (motto: you donate, we travel)

•

politiek commisaris van het Democratisch Front voor de Bevrijding van Vaticaanstad

•

kerkhistoricus in de 13e parochiale afdeling

•

gewoon lid van de werkgroep voor de herwaardering van de letter X. Wij zijn in onderhandeling met Royco om zaxkes soepletters op de markt te brengen waarin de letter X zal oververtegenwoordigd zijn.

P


P

192

Voetnoten P

i

U moet mij niet geloven. Koop de laatste vijf jaargangen van de New York Times en van het gerenommeerde National Catholic Reporter. Die gasten leggen dat nog veel beter uit dan ik. P

ii

De vrouw van één van de slachtoffers die ik ontmoette zei letterlijk: “Wij gaan nooit alleen slapen. De dader is er altijd bij.”

P

P

iii

Eerwaarde Pater, ik word onpasselijk!

P

P

iv

Als amateur kerkhistoricus van zeventiende parochiale afdeling heb ik bijna een dagtaak met het bijhouden van de lijst van beschuldigden. Zie bijlage.

P

P

v P

Geef toe, als ik hierboven schreef dat ik documenten had, geloofde u mij niet. Maar in de documenten van Bertone, daar is de hele wereld ingestonken! P

vi P

Mijn bloeddruk is al gezakt. P

vii

Geef toe, 1 miljoen pond was in 1993 schoon geld vooral als we weten dat de bouw van het klooster e einde 19 eeuw betaald was uit de bijdragen van de doorgesneden Ierse gelovigen. De winst was aanzienlijk, het drievoudig bedrag van de bouwkosten werd opgehaald. De laatste rekeningen van de bouwfirma werden betaald met heilige missen voor het zieleheil van de gehandicapte dochter van de bouwondernemer. Koppels die wilden trouwen in de tijd dat het klooster werd gebouwd moesten een maandloon afstaan, of geen trouw. Ik heb daar documenten van en zal die voorleggen nadat Bertone zijn zaak op tafel heeft gelegd.

P

P

P

viii P

Twee jaar, Twee jaar, zoudezenieverongelukken? Wel God, legdetesuit Man, of zijdal weg? Dat zou kik ook doen in uw plaats! P

ix P

Het verschil tussen een godsdienst en een sekte is het aantal van hun aanhang. (Tom Wolfe)

P

x P

Ge gaat mij weer niet geloven. In Ierland zijn ze zo leep geweest om de rekening aan de staat te sturen. De overlevers hebben dus de rapporten betaald via hun belastingen. Wie met tjeven wil onderhandelen, moet eerst tien jaar oefenen met palingen in een emmer snot. (Chinees spreekwoord)

P

xi P

Term van obscure oorsprong. Er wordt meestal mee bedoeld: ziekelijke neiging van mensen om altijd de schuld bij de anderen te leggen. P

xii P

trantriot: West Vlaams voor iodiumtinctuur, dat bruine spul dat in Vlaanderen pikt maar in Holland prikt P

xiii P

aanwijzing voor de lector: de leegte van zemelteksten kan nog verder benadrukt worden door nu en dan een “stiltemoment” in te lassen. Dat mag vrij willekeurig gebeuren, en liefst op plaatsen waar niemand begrijpt wat die stilte daar komt doen. Dat geeft een zekere fond aan het gebeuren. Maar, bij deze passus is stilte verplicht, want hier zullen ze even moeten over NADENKEN

P

xiv P

hier mag de lector een kleine monkelende knipoog uitvoeren. Wat progressief! Wat bij de tijd!

P

xv P

Vlaamse Vereniging van Wantrouwige Vaticaan-Watchers. Niet te verwarren met de VVvBVW (Vlaamse Vereniging van de Bijziende Vaticaan Watchers.

P

xvi P

de voetnoten zijn op, zoek het zelf maar op, onder aflaten. P

xvii P

spijtig dat de voetnoten op zijn, want ik heb een reeks prachtige spotliederen die in Ierland de ronde doen. De kristelijke beschaving is door de Ieren gered, maar aan die teksten te horen, zal dat niet meer voor lang zijn. P

xviii TP

P

P

Die Tageszeitung 21 apr 2005


193

xix TP

De paus speelt het wel zeer hard. Amper is de inkt droog van mijn “Uit de Kerk treden voor Dummies” of hij reageert al. Kerknet 10 jul 2010: Paus schrijft encycliek over het geloof. Hij doet het erom! Het begon net weer een beetje te boteren tussen mij en de Duitsers, nu hij weer!

P

TP

xx

Ik heb leren lezen in een Aangenomen Katholieke Jongensschool, vlak na de n .oorlog. In de leesboeken werd er nog met buigings-n gewerkt. Dat zal u ook hier merken. De gevolgen van het katholiek onderwijs draag je voor de rest van je leven mee.

P

R

TP

xxi

Een fortuinlijke kalender met een paar kerkelijke feestdagen bezorgde me bijna een week autochtone vrijzinnigheid na mijn geboorte. Dat is later nooit meer goed gekomen. P

xxii TP

Het westvlaams is een bedreigde taal, daarom word ik door het kommitee “Zieje van Bruhhe, goa nor Wesvleetern” gesponsord om hier en daar aan word-dropping te doen. Amortisseurs enz: termen voor diverse autoonderdelen. P

xxiii TP

Ik weet niet hoe het in België zit, maar in Nederland staan er in de wetten op het bijhouden van gegevens, duidelijke uitzonderingen voor de Kerk. Dat zullen de Duitsers die nog eens willen binnenvallen zeker ganz nett vinden. P

xxiv

volgens sommige christenen is het helaal, de aarde en de index van de kleinhandelsprijzen, de Bestendige Deputatie en de perekwatie in één geut geschapen door Dieu rond 6000 vC.

TP

P

xxv TP

Senaat, schriftelijke vraag 4120 dd110108, gesteld door van Louis Ide (CD&V N-VA) P

T

xxvi TP

T

The most serious adverse effect associated with chloramphenicol treatment is bone marrow toxicity, which may occur in two distinct forms: bone marrow suppression, which is a direct toxic effect of the drug and is usually reversible, and aplastic anemia, which is idiosyncratic (rare, unpredictable, and unrelated to dose) and generally fatal.(Wikipedia over chloramphenicol). Ik had daar verdorie kunnen doodvallen van iets waar ik geen fluit van begrijp! P

T

T

T

T

xxvii

T

T

T

TP

R

T

T

T

De Sint Pieterspenning uitleggen aan autochtone vrijzinnigen is niet makkelijk. De pastoors moeten aan het Vaticaan jaarlijks beschermgeld betalen om te vermijden dat hun dossier aan HUMO wordt doorgespeeld. Met de opbrengst wordt ieder jaar een nieuwe mijter voor de paus gekocht. Maar sinds 1999 maken noch de Heilige Stoel, noch Vatikaanstad winst. De nieuwe mijters van der Ratz (des Ratzens?) vormen dan ook een “tijdelijk mysterie” “mysterium pro tem” van het Geloof, dat kan gewoon afgeschaft worden door de paus met een eenvoudige lavabo, voor een mysterium ad aeternam zijn minstens 15.000 maagdelijke pastoors vereist. Ik weet van geen voorbeeld. De opbrengst van de witwasoperaties en de vijandelijke overnames van ordes en congregaties (bv. Legionairs van Christus: 32 miljard US$) worden niet in de balans opgenomen. De kunstschatten van het Vatikaan staan voor 1 euro in de boeken. Dat was een ideetje van Mussolini, waar menig kardinaal nog met krokotranen van droomt.. Op even dagen is de Heilige Stoel de staat van het Vatikaan en op oneven dagen is het net andersom. P

Wie dit alles begrijpt is een Dominicaan (zie verder in de voetnoten). T

TP

xxviii

GEEN SNOT! de buitenste millimeter van de dooier moet al bijna vast zijn, , het wit mag NIET aan de schaal blijven plakken. Verder: een afgerond schaaltje om de eierschaal plat te duwen, extreem droog zout, een Peugeot pepermolen, een roestvrij stalen lepeltje, twee boterhammen in soldaatjes gesneden, in de winter een eiermutsje uit Gingham katoen met een kapok vulling en een bakelieten eierdopje van Nutricia (1951) zijn het minimum. P


194

xxix TP

De zaligverklaring van deze moderne, eigentijdse kerkvader komt nogal moeilijk van de grond.

P

TP

xxx

Ruttelen: West-Vlaams. zeuren, zagen. Ik ken minsten één die-hard West Vlaming die zijn vrouw liefdevol ruttel(ke) noemt.

P

TP

xxxi

Een verschil waar zelfs Johan Sauwens niet van wist. De kerk is een, meestal lelijk gebouw dat door pastoors is gebruikt als excuus om jarenlang mensen lastig te vallen met de schaal, met lotjes en tombola’s, novenen, missies en zelfs mirakels, zonder dat iemand weet hoeveel de zaak eigenlijk heeft opgebracht. De Kerk (met hoofdletter)is de organisatie waar al dat geld uiteindelijk naar toe kolkt. P

TP

xxxii

Ik zou zeggen, zorg dat het op de kamers wat rustiger is, gooi die TV’s buiten, de meeste mensen liggen daar een hersenverlamming op te lopen van die reality shows, en maak van die gebedsruimte een geluidsdichte brulruimte waar de patienten even kunnen afreageren ivm het betuttelende optreden van het medisch personeel. Neen, ik wil geen zemelpastoor aan mijn ziekbed, ik lig hier miljaarde, miljaarde, in mijn pyama! P

xxxiii TP

zie http://www.youtube.com/watch?v=6s0Mp7LFI-k P

xxxiv TP

Maar op de website www.krorkk.nl kun je virtueel een kaars aan steken, virtueel bidden in een kapel, de rozenkrans bidden. (http://www.mariacreditcard.com/) de site www.krorkk.nl is gelukkig nog in aanbouw, of ik had meest ingewikkelde zin van dit betoog moeten herschrijven. Zie ook: http://www.scherpenheuvel-zichem-info.be/Scherpenheuvel/6.htm, mijn kaarsje dat ik had besteld voor Johan Sauwens vindt u na het stuxke. Dolletjes! P

T

T

T

T

TP

xxxv

T

T

T

T.g.v. een deal tussen kardinaal Sodano (Whyskisi) en de firma Duracell, brandt er in menige gebedsruimte een lamp die nooit uitgaat. De deal wordt beschermd door het biechtgeheim. P

xxxvi TP

T

echt gebeurd, maar ik heb hem moeten beloven dat hij de primeur mag hebben voor zijn memoires, hij weet nl. iets van mij. Zo gaat dat bij die gasten. P

xxxvii

Een van de meest gerespecteerde ordes in de Kerk. De reden is eenvoudig. Zij vonden de Inquisitie uit en ontdekten de brandstapel in de buurt van een brandend braambos, het nieuwste model werkt op campinggas, is milieuvriendelijk (koolstof filters), heeft electronische ontstekening en een Pincode Revelator. Het woord staat niet in Van Daele, in het Engels, altijd beknopter, spreekt men al van een pin up, zoals bij Hands UP.

TP

P

De Dominicanen ontdekten (Mont Python, Tolulouse, 1214) dat mensen die werden uiteengevezen, gerookt, geroosterd of geflambeerd, volkomen vrijwillig hun geld aan de orde schonken, onder onafhankelijk notarieel toezicht (2,5% voor de notaris). Zij brachen het Vaticaan 473,26 keer meer op dan de Legionairs, zij het over een langere periode. T

Zij ontdekten ook het jaarlijkse deficit, een jaarlijkse korte ceremonie in het Vaticaan, die op sommige mensen nog steeds indruk maakt. T

Hun bedrevenheid met diverse snij- en knipinstrumenten verklaart ook de hardnekkige legende dat de grote tonsuur door de Dominikanen is ontdekt. Dat zal ik binnenkort weerleggen in “Het Geheim van de Zilverpapiermijn”, in de reeks “De gewapende misdienaar”, voor alle leeftijden. T

T

In de tekst vindt u een spaarzegel van de Dominicanen. Als u er 666 verzamelt en allemaal verschillend inkleurt, krijgt u extra korting op uw volgende beurt op de pijnbank. Zorg dat u ze altijd bij heeft!


195

xxxviii

Ik ben al aan het oefenen met een onbreekbare oefenmijter. Zoals u ziet, mijn neus begint al wat te krullen en mijn blik is al een beetje waardiger geworden. En ik weet dat het mijn

TP

P

T

papabiliteit niet zal verhogen, maar ik heb in alle nederigheid al een naam gekozen: Alexander 007. xxxix TP

P

de sterrenlijst van de kardinalen wordt ieder jaar gedrukt op te weinig exemplaren, daarom weten zo weinigen ervan

TP

xl

bij de plaatjes: REUZE NEUZE NEUZE, Alexander VI Alexander 007 en Rik Coppens P

TP

xli

duif heeft een laag vetgehalte, weinig cholesterol, maar veel proteinen en is dus uitermate geschikt voor oudere mannen die een grote prestatie moeten leveren (Consulta Medica). P

TP

xlii

J. Ratzinger is gedoopt op de dag van zijn geboorte: een patroon tekent zich af. P

TP

xliii P

Sodano is die paarse hofnar die tijdens de paarsmis van 2010 een ongezien nummertje opvoerde. In een geste van terremotto-achtige allures, een bliksemende kloof in de duizendjarige traditie van kerkelijke jongleernummers, ging hij plots voor de paus op zijn knieën zitten, foefelde een kanten zakdoekje te voorschijn en een stukje papier vanwaar hij, met een tremolotje, dat duidelijk van de place Josaphat kwam, de paus verzekerde dat alle gelovigen als één man achter de paus staan (de meest veilige plaats als iemand mij wat vraagt). Het dondert. Dieu tot Sodano (Dieu is duidelijk uit zijn hum, wat te zien is aan de fikkerende hoorntjes op zijn hoofd): “Ja, gij gezwollen halsworst, gij eruptiebele steenrotspuist, gij door racistische vooroordelen bezwangerde antropomorfe zak verlopen kipkap, het is niet omdat gij erin geslaagd zijt oude, wegens hormonale disrupties, prematuur-seniele nonnen hun klooster en aanlendende percelen te ontfutselen en via maffiose grondspeculanten in zwarte zilverlingen om te zetten, dat gij ook moogt denken dat gij het doopcontract van Deurinck San, achteraf en éénzijdig kunt veranderen! Dat van één man en achter de paus, denkt gij echt dat ik alle mensen als gatlikkers geschapen heb? Dat stond zelfs niet in de kleine letters! Wat zegt gij daar?. Ik heb dat niet gedaan mijnheer? Het zijn de Joden weer geweest, zeker, of de gazetten, of de Ieren, of de morele krisis, of de frammasons, of de homo’s, of de porno, of den duivel, of de sexuele moraal zeker, of de SMURFEN? Ge zijt gewoon bezig uw zielig vel te redden, val mij daar niet mee lastig, en zeker niet met dat kanten zakdoekje. Ik zie u komen! Hop, naar Westvleteren!. (Sodano af) Dieu roept hem nog na: ”En doe een propere onderbroek aan! Kanten zakdoekje, tsk, tsk, tsk. JUTEKOEKER!” (ook jutekako: Westvlaams voor schommel, Dieu bedoelt allicht iemand die voortdurend van gedacht verandert. T

Dieu gaat ruttelend af. Op de rug van zijn T-shirt staat: GEVANGENE VAN HET VATICAAN. T

Hier zouden eigenlijk verschillende “voetnoten in de voetnoten” dienen te staan. Maar met deze simpele tekstverwerker lukt dat niet. Daarom 1. Bovenstaande monoloog komt uit mijn poppenkastvoorstelling “Sapristi, liefste jongens en meisjes, de n duivel zit in de sacristie!”, eerstdaags te verschijnen in de jeugdreeks “De gewapende misdienaar”, voor alle leeftijden. T

R

R

2. Wie ook eens iets grappigs wil lezen over Sodano, in sommige immobillienkringen ook bekend als Whiskisi Sodano, kan terecht bij: http://www.catholicherald.co.uk/commentandblogs/2010/07/09/cardinal-sodano-is-acatastrophe%C2%A0waiting-to-happen/ T

T

T

T

en bv., zoek het zelf maar op, bij National Catholic Reporter die een nieuw en zeer sappig stuxke over deze vriend van Woytilla en Degollado op stapel staan hebben.


196

xliv

wie een idee wil krijgen van wat er momenteel te koop is in vatikaanse kringen:

TP

P

http://stores.shop.ebay.nl/liturgical-robes-vestment U leert er nog een mondje Pools ook! T

xlv

T

Pius 12 was de paus die een meter groter was dan Dieu. Een pauw van een paus! Hij was zeer vooruitziend en voerde bv. het gebruik opnieuw in dat iedereen achteruit het vertrek van de paus moest verlaten. En nog beweren de Frammassons, de Joden en de Smurfen (althans sommigen) dat dit geen bewijs vormt voor de strijd van de Kerk tegen het seksueel misbruik. Dat getuigt toch echt van kwade n wil en haat jegens de Kerk!

TP

P

R

xlvi

schoetrekker: Westvlaams voor schoenlepel

TP

P

xlvii TP

Het latijn is een nobele taal, maar niet zo makkelijk als ze eruit ziet. Bij de eerste dip in het aantal priesters besloot de paus dan ook om d .m.v. een paar taalkundige mirakels alle in- en uitgangen in het Latijn af te schaffen. Daardoor konden de priesters zich beter toeleggen op de in- en de uitgangen van de misdienaars. Het werd een slaand succes. Zo ontstond een nieuwe versie van het klassieke Latijn: het vulgat. Dit is toch een schitterende illustratie van etymologie als historische bron! P

xlviii P

P

xlix TP

l

li

Westvlaams voor rits P

lii TP

T

boeken met recepten verkopen het best. Mijn recepten worden binnenkort gebundeld in “666 liturgische recepten”, in de reeks “De gewapende misdienaar”, voor alle leeftijden P

TP

http://skepp.be/ een site waar de ontdopers beter wat meer tijd zouden aan besteden i.p.v. een ritueel één tweetje met het Vaticaan te dansen

In mei 2009 gaf Goedele Liekens een paar hosties gratis weg bij haar vuil boexke. Daarop zei Hans Geybels, de volledig uit Terlenka opgetrokken woordvoerder van de Kerk N.V. , dat het uiteraard om ongeconsacreerde hosties ging! Hoe weet die gast dat? Heeft hij iets met Goedele? Of beschikt de Kerk N.V. over een handig hulpmiddeltje om ongedesemd geconsacreerd van ongedesemd ongeconsacreerd te onderscheiden?

P

TP

R

WestVlaams voor: met grote borsten. P

liii

Westvlaams voor koeren (geluid dat de duiven maken)

TP

P

liv

Vlaamse Vereniging van Wantrouwige Vaticaan-Watchers, waarvan ik voorzitter ben. Niet te verwarren met de VVvBVW, de Vlaamse Vereniging voor Bijziende Vaticaan - Watchers.

TP

P

T

T

T

TP

lv

San Pelayo zou een gedroomde beschermheilige van de misbruikten kunnen zijn. Hij werd echter door een sodomitische Moslim begeerd en ,nolens, twee armen, twee benen en een kopje kleiner gemaakt. U vindt hem (intact) ergens in de tekst. U herkent hem aan het bevallige, ontblote bovenbeen. P

lvi TP

term uit mijn theatertijd, betekent voetzoeker, een lichte springlading voor figuranten die hun plaats niet onmiddellijk vinden bij een scènewisseling. P

lvii TP

het gaat hier om de Tonsura Superiora en de Tonsura Inferiora P

lviii TP

P

lix TP

T

P

kernraketten, ruimtevaart, pretentie als een boer op de kermis en de tweede grootste zeemacht ter wereld, maar 300 miljoen mensen kennen alleen maar honger zoek het zelf maar op. Ze hebben er weer een verhaal van gemaakt waarin de kat van Rik Torfs zelfs haar jongen niet terug vindt. Het komt erop neer dat er 17 verschillende manieren zijn om een kruisteken te maken. Daar zijn in Rusland in de 13e eeuw dorpen om uitgemoord (opgesloten in de kerk en verdomminikaand). Naargelang de wijze waarop het kruisteken wordt gemaakt, valt de feestdag van de Onnozele Kinderen op 27 op of 28 december. Is


197

iedereen goed mee? Zelfs voor de Onnozele Kinderdag roeien ze elkaar uit. En wij zouden dat serieus moeten nemen en daar respect voor hebben? TP

lx

Geld terug! een van de weinige gezegden waarbij het Nederlands korter is dan het Latijn

P

TP

lxi

Mocht u nog maar half zo nieuwsgierig zijn als ik, dan had ik me de moeite van de helft van de voetnoten hier kunnen besparen. Mocht u daarenboven willen weten waar al die purperen smeerlapperij vandaan komt en u bent weeral te lui om het op te zoeken, maar u wil het wel weten : P

De kleurstof (het was dus géén pigment) werd gewonnen uit een kliertje (de branchiaalklier) van de slak; de afgescheiden substantie is oorspronkelijk een vuil geel, maar de stof kleurt door een proces van oxidatie — versneld door een enzymreactie onder invloed van zonlicht — binnen enkele minuten purper. Een groot aantal kliertjes werd in een pot samengevoegd, met zout gemengd en dan door koking in urine ingedikt om de (meestal wollen) stof in het mengsel te verven. De stank die de in de open lucht door slaven continu bewaaierde rottende massa opleverde, wordt door klassieke schrijvers omschreven als onbeschrijflijk, maar die werd vermoedelijk mede veroorzaakt door de gewoonte de resten van de slak op een al even rottende hoop naast de productieplaats te werpen. De bergen schelpen liggen er nu nog. De tegenstelling tussen de smerige fabricage en het "goddelijke" resultaat was een cliché metafoor in de klassieke dichtkunst, zowel voor de menselijke geslachtsgemeenschap als voor de onderliggende basis van iedere politieke macht. http://nl.wikipedia.org/wiki/Purper_(verfstof) T

Volià, meer moet dat niet zijn zeker? Als u nog eens een purperen tegenkomt, dan mag u dit sympathieke tekstje van mij rustig voorlezen, als een bezinningstekst, mit lauter Stimme. De kleren van paus en keizer zijn gemaakt van neukende slakken en slavenpis en zijn een metafoor voor vuile manieren! De uitdrukkingen “Eigen lof stinkt" en "Stank voor dank" zijn hiermee ook weeral verklaard. Noch stank noch dank. T

TP

lxii

saus van den hond van de paster. Deze uitdrukking verwees naar de betere keuken waarvan het dier genoot dan menig dorpeling, in de periode waarin volgens Johan Sauwens de Vlaamse klerus bouwde aan een open en verdraagzaam Vlaanderen. P

lxiii

David Kertzer: “The kidnapping of Edgardo Mortara” (Knopf Vintage 1997).U zou dat beter lezen in plaats van hier uw kostbare tijd te zitten verprutsen.

TP

P

lxiv

ie n’oasse ze nie ol tuupe: West-Vlaams: hij was een beetje gek

TP

P

TP

lxv

pierluut, perluut: pootonnoozle: West-Vlaams: volledig gek. Let op de ongelooflijke rijkdom aan nuances in het West Vlaams. P

lxvi TP

deze uitdrukking heb ik geleased van één van mijn vrienden vóórlezers, die speciaal voor mij is terug beginnen leren lezen. hij was er bijna van af. Schoon toch? P

lxvii TP

deure keis’n: West Vlaams voor uit zijn bol gaan P

lxviii TP

P

TP

lxix P

binn buk gedoan: West-Vlaams: in de zak gezet, bedrogen mullepaté: West Vlaams voor iets van onvoorstelbaar slechte kwaliteit. Ik heb drie jaar engels gehad. Altijd de beste punten voor Engels op het internaat.Toen ik aan de univ kwam vroeg een professor mij, bij de eerste les en in het engels, om het bord schoon te vegen. Ik verstond er geen letter van. Maar wel stoeffen op hun eigen project natuurlijk. Alle leeftijdsgenoten die ik ken en die neutraal of rijks, of stadsonderwijs liepen hebben een veel betere opleiding gekregen. Dat merk ik nog dagelijks.


198

TP

lxx

in tegenstelling tot de “gebonden partijen” die aan het Vaticaan, de (voorlopig) laatste dictatuur van West Europa zijn gekluisterd.

P

TP

lxxi

papier dat ze in veel gevallen zelf schreven, want gerecht en Kerk waren identiek in het grootste deel van Frankrijk en in de dorpsschooltjes zorgden ze er wel voor dat Jean Depaillase en Marie Lepou dat papier niet konden lezen. Zie ook verder bij Keratitis. P

T

TP

lxxii

Santé en scheldu der ook eentje P

lxxiii TP

Fiat: Het gebeure! Uitroep die door pederasten vaak vlak voor het orgasme wordt geslaakt. Dieu maakt soms toch rare vogels. P

lxxiv

Ik ben geen bijbeloloog, maar voor zover ik weet heeft Jezus op bijzonder weinig gezeten, behalve op een ezel, bij het begin van zijn einde.

TP

P

TP

lxxv

zie: “Gratis Geschiedenisles”, in deze reeks, nummer 85 P

TP

lxxvi

vleier P

TP

lxxvii

Thomas Morus was een heilige en ook een geniepig manneke, het een sluit het ander zelden uit. Hij stond er op om de folteringen van bijbelvertalers zelf bij te wonen, had daar enorm lol in, stelde scherpe vragen en gaf de beul aanwijzingen om de feestvreugde te verhogen. Sanctus Thomas Morus, ora pro nobis. P

TP

lxxviii P

Giv moa pulle. WestVlaams : Laat het maar vooruit gaan.


199

KAFT. een foto van een Verbolgen Vlaming in pelsmuts, in de sneeuw met een plakkaat

Recommend Documents