Juryrapport Theater Finale 25 juni 2015 HIT 2014-2015 Op 25 juni 2015 vond de HIT Finale Theater plaats in de Toneelschuur. Onderstaand de rapporten van de leerlingenjury. Zij bekeken dit jaar alle producties om ze vervolgens onder professionele leiding van Theatermaakster Marlies Hasebos te beoordelen. Wij bedanken de jury, medewerkers, bezoekers en vooral alle kandidaten voor hun inzet en deelname en voor een geweldige avond!!! - De organisatie Leerlingenjury olv Theatermaakster Marlies Hasebos: Luc Kouwenhoven, David Breebaart, Justine van Gestel, Lot Bruijs, Rosa van Zonneveld, Thijs Hoekstra, Lisa Philippo, Fenna Snelderwaard en Suzanne van Wieringen
DE GOEDE MENS VAN SEZUAN | COORNHERT
‘De Goede Mens van Sezuan’ neemt ons mee op een reis door de ethiek. In dit morele toneelstuk wordt het verhaal verteld van Shen Te, een armzalige bewoner van de Chinese provincie Sezuan. Shen Te is er echter niet de enige die worstelt met de grote armoede, een groot deel van de bevolking lijkt in moeilijkheden te zitten. Shen Te, ook wel de engel van de voorstand genoemd, wil haar medemens helpen waar ze kan, maar verwaarloost hierdoor zichzelf. Als laatste redmiddel roept ze de hulp in van haar neef en wanneer hij de zaak eens flink aanpakt, komt het publiek erachter dat de wereld niet zo zwart-wit is als de kleding van de spelers doet lijken. Dit aangrijpende toneelstuk was interessant om naar te kijken, maar minstens net zo interessant waren de kwesties over goed en kwaad waar de kijker mee te kampen kreeg. Ze dwongen je om na te denken over wat jij zou doen in de plaats van Shen Te, en het feit dat deze dilemma’s werden opgeroepen liet zien dat de spelers in staat waren om het publiek onder het oppervlak te raken met hun spel. Een goed voorbeeld daarvan was natuurlijk de vertolking van Shen Te door Anouk Wolf, die het publiek wist te roeren met haar overtuigende spel en zangtalent. Ook speelden de drie intimiderende ambtenaren, die met hun zeer indrukwekkende blikken de jury imponeerden, goed. Daarnaast werden wij ook vermaakt door de tienerdochters, gespeeld door Hannah Schrijver en Leila Linneman en De Winkeleigenaar die ons met hun hilarische spel telkens aan het lachen kregen. Zij hielpen ook mee om het stuk, dat door het redelijk zware thema vaak heel serieus en zakelijk was, wat te verlichten. Wij vonden het stuk sowieso langdradig en bij vlagen onduidelijk. De korte intermezzo's waren een leuke toevoeging, maar waren naar ons idee te groot in aantal en ze hielpen ook niet echt mee in de vordering van het stuk. Wij vonden wel dat de kostuums en make-up heel mooi en ook
passend waren. Ook het enorme Yin-Yang symbool op de vloer leverde een mooi toneelbeeld op en symboliseerde tegelijkertijd goed de tegenstrijdigheid waar het in dit stuk om ging. Ook het open einde van het stuk vonden wij zeer origineel. Al met al vonden wij dat het Coornhert met De Goede Mens van Sezuan een mooi en interessant toneelstuk heeft neergezet.
HAMELEN | SCHOTER
‘Hamelen’, opgevoerd door de onderbouw van het Schoter Scholengemeenschap, was een van de eerste stukken die wij als jury te zien kregen. De leerlingen hebben ongelooflijk hard gewerkt en dat was te zien! Wat als eerst opviel was dat de kostuums mooi bij het verhaal pasten. Hamelen is een oud verhaal en die sfeer werd ook echt gecreëerd. Het intro-lied was om te beginnen al vrolijk. De spelers vonden het ontzettend leuk om te laten zien waaraan ze hadden gewerkt, en die vrolijkheid was goed aanwezig. Het stuk zelf was leuk; je kon, ondanks de bizarre, leuke en vooral grappige twists tussendoor (zoals bijvoorbeeld de grottentrol Gruizel), heel goed de verhaallijn volgen. Ook was het leuk om te zien hoe veel moeite erin werd gestoken. Door middel van het gebruik van een beamer waren er vaak stukjes film te zien. Er waren zelfs filmpjes waar de spelers op een vliegend tapijt rondvlogen, erg leuk in elkaar gezet. Het stuk duurde naar onze mening wel iets te lang, maar aan de andere kant gaf dat heel goed weer hoeveel moeite de spelers en alle andere betrokkenen erin hebben gestoken. Het stuk was goed uitgedacht en er is een prima prestatie geleverd. De jury heeft genoten!
MEISJES ZIJN NIKS | ECL ‘Meisjes zijn niks’, opgevoerd door het totaaltheater van het ECL, was een ontzettend bruisend stuk. Je kon zien dat alle 80 (!) spelers er enorm lol in hadden. Dat was mooi om te zien! De live band, die een beetje verstopt zat, was een goede aanvulling met precies de juist gekozen muziek voor het vrolijke spel, ook omdat het een herhalend deuntje was. Er zat veel humor in het spel. Het gebruik van actuele tv-programma’s en bewerkingen daarop zoals ‘De Vrouw Draait Door’ en ‘Freek en Frederik in het Wild’ waren erg komisch. De flauwe grappen en de wisselingen tussen de filosofische stukken maakten mensen aan het lachen. Door middel van het de-spot-drijven-met-iedereen en de extreme typetjes werd het theatraal en grappig. Plotselinge verhaalwendingen maakten het soms wel een beetje moeilijk om de hoofdlijn te volgen, maar de los-van-elkaar-staande scènes brachten er luchtigheid in, wat ook leuk is.
Hieraan zat ook een voordeel; door de constante wisseling van decor werd het toneel goed gebruikt en gaf het het algemene toneelbeeld een boost. Het stuk was origineel, luchtig en grappig, vooral omdat je van alle 80 spelers kon zien dat ze veel plezier hadden om samen op het toneel te staan. Wij als jury vonden dat jullie een mooie prestatie hebben neergezet!
GEEN MANNEN MEER | HAGEVELD (: 3e PRIJS!!) ‘Geen mannen meer’ is een moderne uitvoering van het Griekse toneelstuk Lysistrata, geschreven door Aristophanes in 411 voor christus en werd gespeeld door de bovenbouw van het Hageveld. Door de Peloponnesische oorlog zitten de vrouwen in het toneelstuk thuis en Lysistrata besluit dat er vrede moet komen, dit organiseert ze met de andere vrouwen door een Sexstaking te beginnen. Wij vonden het spel erg goed met veel grappige en memorabele personages, je kon zien dat dit een bovenbouw-groep was door de goede uitspraak etc. Er werd veel aandacht gegeven aan interessante en grappige bijrollen van verschillende vrouwelijke acteurs. Het was wel jammer dat dit niet bij de mannen gedaan werd, maar de vrouwen hebben nu eenmaal de hoofdrol in dit verhaal. De klassieke teksten van Lysistrata werden aangevuld met hedendaagse grappen en referenties, dit viel niet echt op en het zorgde ervoor dat het toneelstuk niet oubollig werd. Toneelbeeld Mooi decor, simplistisch maar wel tot de verbeelding sprekend. Het speelt zich voor het grootste deel op dezelfde plek af, dus daarom kon het decor mooi opgebouwd worden. Effecten, zoals bijvoorbeeld de ballonnen, waren geniaal en amuseerden ons en het publiek om ons heen uitermate. Conclusie Ondanks het beladen onderwerp weet het Hageveld een leuke familievoorstelling neer te zetten, het spel is prima en dat maakt het verhaal ook interessant om naar te kijken, hoewel het hier en daar wel voorspelbaar is. Zeker een goede tijdsbesteding op een vrije avond en deze groep heeft de 3e prijs zeker verdiend. ALICE IN WONDERLAND | STEDELIJK GYMNASIUM (2e PRIJS!!) ‘Alice in Wonderland’ was een bijzondere voorstelling. We hebben van begin tot het eind genoten van het mooie samenspel van toneel en muziek. De band vonden we een goede aanvulling, ondanks dat de muziek die gemaakt werd niet heel afwisselend was. Verder waren we verrast door het energieke samenspel, zelfs de ‘bouwvakkers’ deden mee. Ook was het decor heel sprookjesachtig en doordacht, wat het samen een mooi toneelbeeld gaf. Goed gedaan!
Jullie hebben het verhaal Alice in Wonderland op een originele manier opgevoerd. Er waren veel "Alice" actrices, wat we een originele keuze vonden. Verder deden er veel leerlingen en medewerkers mee aan deze grote productie, wat altijd een uitdaging is. Dit hebben jullie goed weten uit te werken. Wel was het op sommige momenten ietwat onoverzichtelijk, maar dat blijft natuurlijk zeer lastig. Ook hebben jullie duidelijk de achterliggende gedachte verteld. Dit vonden wij niet heel veel toevoegen aan het stuk, maar we vonden het een leuke poging. De hoedenmaker, gespeeld door Pelle Neelissen viel ons op doordat hij zo geweldig in zijn rol bleef. Hij straalde veel enthousiasme en energie uit en dat was amuserend om naar te kijken. Verder had de nepschildpad, Teije Rutgers, een enorm goede concentratie! Net als de hartenkoningin, Annemarije Zwoer, waar wij ook zeer van onder de indruk waren. Alice is een sprookje en dat hebben jullie zeker zo overgebracht. Met het script dat goed in elkaar zat en leuke grappen bevatte, veel musici, acteurs en dansers waar wij veel potentie in zien. We werden meegenomen in het avontuur en we verbaasden ons steeds weer over de mooie momenten die jullie samen gecreëerd hebben.
FILOSOFEREN OVER EENZAAMHEID | ECL (1e PRIJS!!) Allereerst vonden we het een prachtig stuk. Omdat jullie veel verschillende versies van het verhaal lieten zien kon iedereen zich er in vinden. De verhaallijnen waren goed in elkaar gezet, ook al deden we er een tijdje over om erachter te komen dat het verschillende versies van een verhaal waren. Ook was het op momenten grappig, wat er voor zorgde dat het niet te zwaar was. We vonden alle acteurs en actrices bijna even goed, met veel merkbare eigen inbreng. Er waren er geen die minder goed speelden dan de rest. Jullie kleding was erg simpel, maar daarom juist mooi. We konden zo goed zien wie wie was, terwijl er meerdere spelers waren met dezelfde rol. Het zorgde voor een professionele uitstraling. De muziek was prachtig. Zowel van het orkest, als de liedjes die door jullie werden gezongen. De muziek van het orkest paste zo goed in het toneelstuk, dat het ons deed denken aan filmmuziek. Jullie liedjes werden mooi gezongen en vooral het nummer wat telkens bleef terugkomen vonden we leuk, aan het einde wilden we eigenlijk allemaal meezingen. En natuurlijk is de dans ons ook opgevallen. Het was soms simpel, maar toch mooi om naar te kijken en de herhaling van sommige stukken maakte het bijzonder. Kortom, het was een prachtig stuk om naar te kijken en het is door jullie allemaal mooi in elkaar gezet.
SNORRO | SCHOTER ‘Snorro’ werd opgevoerd door een hele grote groep leerlingen van het Schoter. En dat was te zien, vele acteurs, figuranten, dansers en zelfs docenten deden mee aan dit leuke stuk.
Het stuk ging over een normale jongen uit een country-achtig dorpje. Iedereen keek een beetje op hem neer en er leek niks bijzonders te zijn aan deze jongen. Maar niemand wist dat hij Snorro was, de held van het dorp die alle boeven en schurken pakte. Bij aanvang kregen we een mooie poster en afiche, het was dus goed te zien dat er veel werk in zat. Dat was ook te merken aan het decor, kostuums, licht & geluid. Zo vonden we de koets bijvoorbeeld erg gaaf, net zoals de enge vogel die op de hoogwerker stond, of het leuke cafeetje met de twee cowgirls. Het zag er dus allemaal erg goed uit. Wat ons ook positief opviel was het orginele idee van de filpmjes tussen de scenes door, erg leuk gedaan. Net zoals de vele dans en zang , dat was ook een fijne afwisseling tussen het toneel door.
Het stuk zat goed in elkaar. Met een goed lopend verhaal waarbij spanning en humor mooi verdeeld waren. De acteurs en actricces waren ook allemaal erg goed in hun rol van al die grappige verschillende typetjes. Al met al maakte dit het stuk erg sterk en leuk om naar te kijken. Goed gedaan jongens!
MUCH ADO ABOUT NOTHING | COORNHERT
‘Much ado about nothing’ is een zwaar, oud stuk van Shakespeare, maar daar was weinig van te merken bij de opvoering van het Coornhert. Het redelijk ouderwetse verhaal was in een modern jasje gestoken waarbij alle liefdesdrama’s op een modern feest met dreunende muziek plaatsvonden. De manier waarop dit feest was vormgegeven was heel mooi gedaan, over de verhoging van het podium was een doek gespannen waar vanachter met licht op werd geschenen, dit gaf een heel mooi effect en je zag dat er twee plekken zijn waar dingen gebeurden: op het podium voor en achter het doek. Ook al had je na een tijdje wel door hoe het verhaal in elkaar zat en was de verhaallijn dan niet zo heel bijzonder meer, bleef het wel spannend en grappig om naar te kijken. Je wilde toch weten wat er op het einde ging gebeuren en of alle stellen happily ever after bij elkaar eindigden. Wij hebben, naast de goede hoofdrolspelers, erg genoten van de ‘’stotterende Bessy’’ en de twee bewakers. We vonden het echt jammer dat die minder te zien waren, maar deze zorgden wel voor een vrolijk verfrissend stukje tussen alle ingewikkelde liefdesverhalen. Al met al vonden wij dit een heel mooi stuk om naar te kijken en was het heel leuk om te zien hoe dit oude verhaal toch dichtbij kan lijken, iets wat nu nog kan gebeuren, door de moderne vertaling die het Coornhert liet zien.
