JUNI 2013

Levenslicht MAANDBLAD VAN DE DOOPSGEZINDE GEMEENTE AALSMEER JAARGANG 86 – Nr. 4 – MEI/JUNI – 2013

PINKSTEREN

meer die geloofde in een wereld zoals God die voor ogen had gehad toen Hij haar schiep: een wereld vol van vrede en gerechtigheid. Steeds weer, als de omstandigheden van mensen in de tijd van de Bijbel uitzichtloos leken, greep God in door iemand te roepen die het geloof in het Koninkrijk van God weer tot leven wist te wekken. Mozes schetste mensen het Beloofde Land, Johannes een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Beelden waardoor mensen nieuwe hoop kregen en moed om zich niet langer neer te leggen bij de feiten.

“Ik zal mijn geest uitgieten over al wat leeft. Jullie zonen en dochters zullen profeteren, oude mensen zullen dromen dromen, en jongeren zullen visioenen zien; zelfs over slaven en slavinnen zal ik in die tijd mijn geest uitgieten.” Joel 3: 1 en 2 Joël schildert ons een visioen dat we als een belofte voor ogen mogen houden. We zijn allemaal bedoeld om als kinderen te stralen. We zijn geschapen om ‘de glorie van God die in ons is, te openbaren’, zoals Nelson Mandela in zijn inaugurale rede sprak. Alleen: wat heb je aan zo’n visioen of droom? Sceptici vertellen: dromen zijn bedrog. Het heeft er ook alle schijn van. Want wat is er nu eigenlijk terechtgekomen van die woorden van Joël? Is de vrede daardoor dichterbij gekomen?   Zo denkt een mens die geen perspectief meer ziet. Juist daarom zijn dromen en visioenen van waarde, omdat zij nieuwe hoop in ons hart leggen en richting geven aan ons leven. In het Bijbelboek Spreuken 19: 18 staat: “Waar het visioen ontbreekt, verwildert het volk”. Als we geen beeld hebben van de toekomst waarin ons verlangen een plaats heeft gekregen, als we niets meer hebben om van te dromen, dan vallen we ten prooi aan wanhoop en somberheid. Iets om voor te leven geeft richting en zin aan ons bestaan.

Als wij de dromen van ons hart het zwijgen opleggen, dan heeft ons leven geen toekomst. Het is de Geest van Pinksteren die ons hartstochtelijk maakt voor een leven en een wereld vol van gerechtigheid en vrede. De Geest is, zoals Huub Oosterhuis verwoordt: “De gloed van ontferming, dat je het hijgen en piepen en gesmoorde schreeuwen van ouderloze en in zichzelf begraven kinderen, tegen alle lawaai van de wereld in, nog hoort: dát is Heilige Geest!” Geïnspireerd door die Geest mogen we elkaar oprichten en doen geloven. De Geest van Pinksteren roept ons op niet op te houden om elkaar te bemoedigen en te protesteren tegen onrecht. Dat we ons niet met stomheid laten slaan en het zwijgen er niet toe laten doen. De Heilige Geest is, las ik ooit, “een kracht, een inzicht, een intuïtie. Een tegenkracht tegen alles wat hard en koud en versteend is. Het is dát in mensen, waarin wij beeld en gelijkenis zijn van Hem die Schepper en Bevrijder heet. Het is de scheppings- en bevrijdingskracht in ons…èn alle overleg, zachtmoedigheid, tact, kundigheid en volharding die dát kost.” Die Geest zal ons gegeven worden als we erom vragen. Dat lijkt iets onbegrijpelijks. Maar het kan wel. Want Zij is ìn ons èn boven ons uit. Ellen van Houten

In ieders leven leeft, soms diep verborgen, een droom. Een droom over hoe je leven zou kunnen worden of wat je (nog) graag zou willen doen. God heeft in de geschiedenis iedere keer weer dromen in de harten van mensen gelegd. Hij deed dat in de tijd van Samuël, toen het woord des Heren ‘schaars was en toekomstbeelden of visioenen niet talrijk’. Het ging niet goed met de mensen, over God werd nauwelijks gesproken. Het ontbrak mensen aan perspectief, aan toekomstperspectief. Blijkbaar was er niemand

Zijdstraat 55 1431 EB Aalsmeer

1

Kopij voor het volgende nummer graag uiterlijk 2 juni 2013 inleveren bij zr. Paulien Walch, Oosteinderweg 21b, 1432 AC Aalsmeer, tel. 06 -10 50 01 91, [email protected]. Het volgende nummer verschijnt rond 19 juni 2013. Levenslicht Uitgave van de Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer Zijdstraat 55, 1431 EB Aalsmeer, tel. 0297 - 32 65 27 (kosteres zr. E. Goezinne) [email protected] De Loods, kantoor geestelijke leiding tel. 36 01 30. www.dgaalsmeer.nl Aanleveren tekst en/of foto’s voor website en andere pr-doeleinden: [email protected] Redactie: zr. P. Walch, Oosteinderweg 21-b, 1432 AC Aalsmeer, tel. 06 - 10 50 01 91 zr. N.A. Peters, Stommeerweg 102, 1431 EZ Aalsmeer, tel. 36 67 57. [email protected] Abonnement € 21,00 per jaar. Opgave abonnementen en adreswijzigingen: zr. H. Niermeijer-Holleman, Burgemeester de Voogtlaan 98, 3648 XG Wilnis, tel. 56 69 85. [email protected] Predikant: zr. E. Geijlvoet, Haya van Somerenstraat 31, 1433 PA Kudelstaart, tel. 32 35 07. [email protected]

KERKDIENSTEN 12 mei 19 mei 26 mei 2 juni 9 juni 16 juni 23 juni 30 juni

Ds. M. Wierda, m.m.v. Doopsgezind Kerkkoor o.l.v. Peter Veenhuizen (collecte: Voedselbank Aalsmeer) Pinksteren, Ds. L. Geijlvoet, met kinderactiviteit (collecte: Doopsgezinde Zending) Ds. L. Geijlvoet, Vijfde Zondag, gezinsdienst (collecte: Jeugdwerk) Ds. A. Maas uit Bussum (collecte: Inloophuis Almere) Ds. L. Geijlvoet (collecte: Doopsgezind WereldWerk) Ds. G. van Hiele uit Wageningen (collecte: Inloophuis Almere) Ds. I. Speckman uit Almere (collecte: Inloophuis Almere) Eilanddienst (zie verderop in dit nummer!)

Aanvang om 10.00 uur, tenzij anders vermeld. Er is iedere zondag oppas aanwezig voor de allerkleinsten die nog niet op de zondagsschool terecht kunnen.

AGENDA 18 mei 22 mei 24 t/m 27 mei 28 mei 28 mei 30 mei 9 juni 24 juni 21 juni 21 juni

Voorbereiding ‘Eilanddienst‘ op 30 juni met ‘Eiland-liturgiegroep’ Kring Elia Weekend Partnergemeenten Duitsland Kerkenraadsvergadering Kring JoB Kring Oase, dagje uit, 08.30 uur verzamelen Praamplein, vertrek 08.45 uur Inloop op de zondagmiddag, 15.00 – 16.30 uur Kerkenraadsvergadering Inloop op de zondagmiddag, 15.00 – 16.30 uur Informatiemiddag voor de deelnemers van de ouderenreis naar Vledder, 15.30 uur

Aanvang 20.00 uur tenzij anders vermeld.

BIJ DE COLLECTEN

Ouderenpastor: mw. E.C. van Houten-Oranje, Florijnstraat 58, 1827 GL Alkmaar, tel. 072 - 707 44 70. [email protected]

Indien u genoemde collectedoelen wilt steunen door middel van een extra gift, kunt u uw bijdrage overmaken naar rekeningnummer 30.01.21.962 (Rabobank) of 39.12.87 (ING) ten name van Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer onder vermelding van de naam van het project. De penningmeester zorgt dat uw gift naar het betreffende doel of project wordt overgemaakt.

Westhill: br. J.A. Broere jr., Zijdstraat 59 a, 1431 EB Aalsmeer, tel. 34 16 58. [email protected]

BIJZONDERE DIENSTEN

Voorzitter: zr. M.C. Hoffscholte-Spoelder, Uranusstraat 25, 1431 XH Aalsmeer, tel. 32 31 87. [email protected] Secretaris: zr. M. de Haan-Tas, Kamperfoeliestraat 16, 1431 RP Aalsmeer, tel. 32 49 45. [email protected] Penningmeester: br. C. van Oudenallen, Oosteinderweg 62, 1432 AM Aalsmeer, tel. 32 24 86, [email protected] Rabobank 30.01.21.962 ING 39.12.87

Over roeping Op 10 februari was Ds. Gabe Hoekema als gastpredikant uitgenodigd, en hij had ons van te voren al geprobeerd een beetje warm te laten lopen voor het onderwerp van die zondag, door een verzoek in het Levenslicht van januari te plaatsen. Of beter gezegd, een aantal vragen, gedachten. Het onderwerp Roeping zou bij ons allerlei vragen kunnen oproepen en wellicht zouden we daar dan in de dienst op kunnen reageren. Ik moet zeggen dat ik dat een leuk concept vond, iets wat we wat mij betreft vaker zouden mogen doen, bijvoorbeeld 1x per maand, of tijdens de vijfde zondag. De voorganger zet zijn of haar vragen of speldenprikjes alvast in het Levenslicht en de gemeente kan en masse reageren in de open ruimte, zo goed voorbereid als een ieder dan is. Ha ha, niets was minder waar: Gabe moest het uit ons trekken, en ik durfde zelfs niet, terwijl ik het toch aardig had voorbereid, ja zelfs van te voren had opgeschreven. Ik dacht: wat als Gabe me nu een moeilijke vraag gaat stellen waar ik het antwoord niet op weet, of stel je voor dat ik weer volschiet net als de vorige twee keren dat ik tijdens de kerkdienst mijn mond opendeed ? Gabe’s overdenking deed zijn naam eer aan, of zelfs meer dan dat…. Het was eerder een betoog en een openhartige Gabe deed mij de mond snoeren. Bidden met elkaar deden we hoegenaamd niet, terwijl ik daar eigenlijk o.a. voor gekomen was. Gabe kan zo mooi uit zijn hoofd bidden, of beter gezegd uit zijn hart; daar was ik wél voor in de stemming. Nou, mooi niet, ik moest het zelf doen ! Niks achterover leunen, en je laten zalven met woorden! We moesten aan de bak….. Roeping. Mijn gedachten hierover zal ik jullie niet onthouden, onder het motto: Beter laat dan nooit. 2

Wanneer weet je of iets een roeping is, dat was de vraag die mij het meeste bezig hield. Krijg je een teken dat het een echte roeping is ? En maakt dat eigenlijk wat uit ? Sommige mensen denken dat iets een roeping is maar dan blijkt het later toch iets uit de opvoeding te zijn, of zelfs uit de kerk: roeping om jezelf weg te cijferen bijvoorbeeld, om goede werken te doen. Roeping, komt dat van binnenuit, of is dat iets wat je wordt gegeven ? En door wie dan, door God soms? Zelf heb ik bedacht dat het ‘de hand’ van God is, en dat het heel moeilijk is om die hand te pakken, soms. Allerlei bezwaren en smoesjes verzinnen om iets wat je eigenlijk diep van binnen voelt, niet te hoeven doen, gewoon omdat je die stap niet durft te zetten. Terwijl je misschien geroepen wordt, door God….Geroepen om iemand te gaan helpen, geroepen worden om je baan op te zeggen en iets te gaan doen wat je al zo lang wilt, dat mooie antieke bootje te kopen, of juist te verkopen, geroepen om je kind eindelijk eens los te laten, je ouders eindelijk eens de fouten vergeven die ze in jouw ogen gemaakt hebben, die ene collega nu eindelijk eens de waarheid te zeggen, of eindelijk die brief eens te schrijven aan die zieke buurvrouw van vroeger……. Dat is denk ik voor mij roeping. Dat God je een bepaalde routebeschrijving geeft. Mijn vader (daar is ie weer) noemde dat: zijn geweten. Voor mij is dat God, weet ik nu. Wat een ontdekking was dat, toen ik me dat bedacht, en dat allemaal doordat Gabe mij aan het werk zette…Het is goed om zo af en toe even stil te zijn, en tot je door te laten dringen wat het betekent om te geloven. Te geloven in roeping door God. En je geroepen te voelen, zo heel af en toe. Paulien Walch

besproken te worden. Maar vooral komt de vraag op, wat wij nu nog in huis hebben waar andere mensen nu werkelijk wat aan hebben. Dat we geen grote hoeveelheden jonge mensen in huis hebben is daarvan ook een uiting. Ook bleef mij de vraag bij: beleven we er allemaal zelf ook plezier aan? En zo ja, waaraan het meest? En ook de vraag, waaraan dragen wij zelf actief bij? Of zelfs, als mensen een goed idee hebben, laten ze het dan gewoon gaan doen! Daar mogen we zeker naar luisteren. Want, als we er zelf iets aan hebben en een goed gevoel bij hebben, dan geldt dat vast voor anderen ook! Goed voorbeeld is een eerste begin met het maken van een extra programma! Want, waar we allemaal iets mee hebben, dat is vast relevant, ook voor anderen. Ik kijk nu al uit naar het volgend winterseizoen. Liesbet Geijlvoet

MET DE BIJBEL ERBIJ Handelingen 11: De gemeente in Antiochië “19 De leerlingen die verdreven waren als gevolg van de onderdrukking die na de dood van Stefanus was begonnen, trokken naar Fenicië, Cyprus en Antiochië, maar verkondigden Gods boodschap uitsluitend aan de Joden. 20 Enkele Cyprioten en Cyreneeërs onder hen, die naar Antiochië waren gereisd, maakten daar echter ook de Griekse bevolking bekend met het evangelie van de Heer Jezus. 21 De Heer steunde hen bij deze taak, zodat veel mensen overgingen tot het geloof in de Heer. 22 Het nieuws over hun optreden bereikte de gemeente in Jeruzalem, waar men besloot Barnabas naar Antiochië te zenden. 23 Toen hij daar was aangekomen en zag wat God in zijn goedgunstigheid had bewerkt, verheugde hij zich en spoorde hij iedereen aan om standvastig te zijn en trouw te blijven aan de Heer. 24 Hij was een voortreffelijk en diepgelovig man, die vervuld was van de heilige Geest. Een groot aantal mensen werd voor de Heer gewonnen. 25 Hierna vertrok Barnabas naar Tarsus om Saulus te zoeken. 26 en toen hij hem gevonden had, nam hij hem mee naar Antiochië. Een heel jaar lang kwamen ze met de gemeente daar bijeen en gaven ze onderricht aan tal van mensen. Het was in Antiochië dat de leerlingen voor het eerst christenen werden genoemd. 27 In diezelfde tijd kwamen er vanuit Jeruzalem profeten naar Antiochië. 28 Een van hen, die Agabus heette, voorspelde door de Geest dat de wereld door een grote hongersnood zou worden getroffen, iets dat tijdens de regering van Claudius inderdaad gebeurd is. 29 De leerlingen besloten dat de broeders en zusters in Judea ondersteund moesten worden. Ze droegen elk naar vermogen bij 30 en lieten hun gift door Barnabas en Saulus naar de oudsten brengen”.

Belijdenisdienst In de vorige aflevering van Levenslicht heeft u kennis kunnen maken met Nelleke Spaargaren, die in de dienst van 14 april jl op haar belijdenis is aangenomen in onze Gemeente. Zij las haar prachtige belijdenis voor aan de Gemeente, die daar duidelijk van onder de indruk was. Liesbet Geijlvoet leidde de mooie belijdenisdienst. Over en weer verklaarden Nelleke en de Gemeente elkaar hun verbondenheid, in de gemeenschap van Jezus Christus. Nelleke heeft de verwelkoming door alle broeders en zusters als zeer hartverwarmend ervaren. We zijn blij met Nelleke als nieuw lid van onze Gemeente!

LOODSBERICHT

In onze Gemeente proberen we ons zo goed mogelijk te laten leiden door de Bijbel. Soms menen we dat in de Bijbel adviezen staan neergeschreven. De tien woorden van Mozes of de woorden van Jezus in de Bergrede. Soms laten we ons meenemen door bijbelverhalen die wel eens onbegrijpelijk lijken, maar ons toch tot nadenken aanzetten als we er langer over praten. Of we laten ons inspireren, niet door de letter van de Bijbel, maar door de Geest… Wie ervoor kiest om zich langer te laten aanspreken door de verhalen en woorden van de Bijbel, merkt dat je in het dagelijks leven een bepaalde manier van leven en denken ontwikkelt. Maar hoe dragen we dit inzicht weer uit? Houden we het bij onszelf of geven we het door? Misschien dat we het doorgeven in onze leefwijze, maar niet voorzien van een uitleg. Zouden mensen die ons van buiten als Gemeente meemaken ons ook een naam kunnen geven waarmee ze ons omschrijven? Net als de mensen van Antiochië een naam vonden voor een van die eerste christelijke gemeenten? Wat zou dan een goede omschrijving zijn van wie of wat we zijn? Fairtrade Kerk? Christelijke gemeenschap? Vredesmensen? Hulpwerkers? Mantelzorggroep? Vroeger hadden mensen wel eens bijnamen, die wa-

Het was een lange weg om samen te werken aan een plan voor de toekomst. En dat was niet omdat het uitzonderlijk moeilijk was. Immers, we konden elkaar op heel veel punten makkelijk vinden. Maar het was een lange weg, omdat we de tijd wilden nemen om iedereen mee te laten praten. Misschien niet overal en op elk punt uitvoerig. Maar toch waren veel momenten waarop mensen hun mening konden geven. Hopelijk is hierdoor de weg die we voor ons zien een gedeeld inzicht. Want het gaat om ons allemaal. We kregen van mensen de zorg mee om het goede te behouden. En natuurlijk krijgen we bij verandering wel eens het gevoel dat we ons wat minder thuis voelen. Maar de nieuwe inrichting van ons programma stemt ook wel weer tot hoop en tevredenheid. Wat mij nu in deze gesprekken het meest is bijgebleven? De gedeelde onrust over de vraag: hoe heeft de kerk binnen één generatie de centrale plek in de maatschappij kunnen verliezen? Of het goed was dat kerken zo’n stempel op de wereld konden drukken hoort daar natuurlijk ook bij 3

In Memoriam zr. Alberdien Alderden-Maarse In de vroege ochtend van 18 april is op 91-jarige leeftijd overleden zr. Alberdina AlderdenMaarse, (juffrouw) Alberdien, weduwe van br. Jan Alderden. Zr. Alberdien werd op 3 november 1922 in Aalsmeer geboren. Als jong meisje ging Alberdien al met haar moeder naar de Doopsgezinde Kerk. Veilig en vertrouwd voelde zij zich naast haar. Een ervaring die zij terugvond in de woorden van Psalm 23: ‘De Heer is mijn herder’. Deze psalm en haar belijdenistekst Filippenzen 4: 19: “Mijn God zal u alles wat gij nodig hebt naar zijn rijkdom overvloedig schenken”, stonden centraal in de afscheidsdienst op 22 april. Alberdien en haar man hebben zelf geen kinderen gekregen, maar vanaf 1940 heeft Alberdien, gesteund door haar man, zich met niet-aflatende trouw aan de kinderen van de Westhill zondagsschool en later aan de ouderen van de Gemeente gewijd. Alberdien hield veel van kinderen en de kinderen hielden van haar. Gedenkwaardig zijn de (Paas)spelen zoals ‘De kinderen van Jeruzalem’, waarbij zij souffleerde en hielp met het aankleden. Ze was er handig in èn ze was er altijd! Blij was ze met haar twee neven en hun gezinnen en in het bijzonder met de kleintjes: hun foto’s hingen zó dat ze ze vanaf haar plekje aan tafel goed kon zien. Toen Jan en Alberdien nog samen waren, voer Alberdien over vanaf ’t Stokkeland naar de Van Cleeffkade met haar eigen Jan aan het roer. Speciaal voor haar had hij een leuninkje gemaakt zodat zij fier en rechtop, veilig aan de overkant kon komen. Op 18 april heeft Alberdien haar allerlaatste overtocht gemaakt en durfde ze, na een aantal weken van wachten en waken, tenslotte uit te gaan ‘op wilde, hoge zee’. In het vertrouwen dat Christus zèlf, als stille gast en wijze Loods aan boord was van haar levensschip. Moge zij rusten in vrede. Ellen van Houten

ren trouwens niet altijd zachtzinnig. Trouwens,de naam Wederdopers is een bijnaam voor de eerste Doopsgezinden. Dat vertelde iets over hun gewoonte om mensen opnieuw te dopen als volwassenen. Zijn wij nog zo herkenbaar als groep? Zijn wij nog zo herkenbaar als christenen? Zo ja, waarom? Of niet? En waarom niet? Misschien dat iemand zich eens geroepen voelt om hierover een stukje te schrijven? Hoe zou je onze Gemeente noemen? En waarom? Liesbet Geijlvoet Uit: Gedichtenbundeltje van de heer J. Meivogel, Seringenpark O zon o zon, machtig grote zon, schier altijd licht en warmte bron, moeder van mens dier plant, van alle zeeën, van alle land, voedingsbodem van gans de aard’, gij zijt zowaar een dankwoord waard, schier altijd licht en warmtebron, o zon o zon, o machtig grote zon. Groot zijn, is niet kenmerkend door ‘s mensen lengte. Groot zijn, is niet van onze hand. Groot zijn, is niet ‘t geen mens studeerde. ‘t Heeft wel van doen met ons verstand. Groot zijn, zegt niets, of men jong is, danwel oud. Groot zijn, zeggen ons de eigenschappen, waaruit het hart is opgebouwd. In Memoriam mevrouw J. Maarsen-Buis In de vroege ochtend van 18 april is in de leeftijd van 95 jaar overleden, mevrouw Jannetje Maarsen-Buis, Jannie, weduwe van Jan Maarsen. Mevrouw Maarsen was vriend van de Gemeente. Zij werd op 1 mei 1917 in de Haarlemmermeer geboren. Op 7-jarige leeftijd verhuisde het gezin Buis naar de Uiterweg. Jan en Jannie Maarsen kregen drie kinderen: Ina, Martin en Piet. In 1962 is de familie een eigen seringenkwekerij begonnen, die nog altijd in bedrijf is. Mevrouw Maarsen genoot van de mooie dingen van het leven, maar zij heeft ook veel verdriet gekend. Ze verloor al vroeg haar man en dochter. Haar schoondochter overleed toen ze nog maar 36 was. Dat betekende dat het gezin van haar zoon Piet een moeder miste voor de twee kleine kinderen van 4,5 jaar en 9 maanden. Voor Mevrouw Maarsen was het meteen duidelijk: 73 jaar oud, nam zij de zorg van het gezin op zich. Bijna 20 jaar heeft ze dat kunnen doen. Het is daarom dat velen met diep respect terugkijken op haar leven en dat de band met haar kinderen en haar kleinkinderen hecht was. Na het overlijden van haar man heeft mevrouw Maarsen diverse buitenlandse en binnenlandse reizen gemaakt. De laatste ook met de Doopsgezinde Gemeente. Ze raakte betrokken bij de Zusterkring en bezocht de ouderendagen en deed er warme vriendschappen op. Aan de Pinksterdagen bewaart de familie in het bijzonder warme herinneringen, dan trokken zij er samen op uit. De laatste jaren van haar leven verbleef mevrouw Maarsen in Huize Meerleven te Bennebroek. Ze voelde zich er veilig en genoot ervan als er bezoek kwam, in het bijzonder van haar naaste familie. Op 23 april hebben we afscheid van haar genomen en haar naar haar laatste rustplaats begeleid. Met dank in ons hart mogen we haar geborgen weten in de liefde van God.

GEMEENTEWERK Kerkdienst op eiland op zondag 30 juni Zoals u in het vorige Levenslicht en in het jaarverslag van de Commissie van Beheer heeft kunnen lezen, zal in de aankomende zomer de kerkzaal gestukadoord en geschilderd worden. Dit betekent dat we vanaf eind juni een aantal zondagen geen kerkdienst kunnen houden in de kerkzaal. De kerkdiensten zullen in die periode in de Bindingzaal plaatsvinden, maar de allereerste zondag (op 30 juni) zullen we een eilandkerkdienst houden op het eiland van Henk van Leeuwen.

Ellen van Houten 4

We willen met zoveel mogelijk mensen met de rondvaartboten van Henk naar het eiland varen, en daar een goede dienst hebben met elkaar. Natuurlijk zal er voldoende hulp zijn bij het in- en uitstappen. We hopen natuurlijk dat het weer een beetje meezit die dag. In het volgende Levenslicht zal er meer informatie komen te staan wat betreft vertrektijd, opgeven, enz. Op woensdag 15 mei komt er een voorbereidingsgroepje bij elkaar om de dienst praktisch en inhoudelijk voor te bereiden. Als u het leuk vindt mee te denken met deze speciale ‘Eiland-liturgiegroep’, bent u om 20.00 uur van harte welkom in een van de ruimtes in de kerk.

de microfoon en nam per tafel op welke liederen men nog eens wilde zingen. Dat bracht ons even terug naar onze zondagsschooltijd: we zongen ‘Waarom crocus glanst je kelkje’, ‘Een kleine strijdersgroep zijn wij’ en ‘Kinderen van een vader’, enz. Jeltje Adema zong solo het ‘Wachterslied’ en wij het refrein, waardoor de kamptijd herleefde. Jan Kaslander zong uit volle borst, hij is het nog niet verleerd. De vreugde straalde uit ons zingen, net als uit de vogels buiten. ‘Ik voel de winden Gods vandaag’, ‘Op bergen en in dalen’, zo ging het maar door. Wij als Bezoekcommissie hadden tijd vrijgehouden om spellen te kunnen doen. Daar komen we niet altijd aan toe als onze programma’s uitlopen, maar na het zingen gingen we er tegen aan. Sjoelen, scrabble, rummikub en kienen, het kon allemaal. Daarna de verloting. De hoofdprijs was veranderd, in plaats van een grote plantenmand hadden we de manden vervangen door twee kleinere schalen, zodat we niet één maar twee mensen gelukkig konden maken. Bovendien is het dan niet zo’n groot obstakel in een kleine kamer en veel makkelijker met water geven. Voor de maaltijd hield Ellen van Houten, onze ouderenpastor, een korte overdenking. Zij vertelde ons dat het oudste lied in de Bijbel wordt genoemd in Exodus, het verhaal van de redding van het Joodse volk uit Egypte. Toen werd er spontaan en vreugdevol een lied van verlossing gezongen, zie Exodus 15:2. In Psalmen vinden we liederen van David en vele anderen. Ellen stelde ons de vraag: “Wat betekent zingen voor u en wat doet het met u?” Muziek vertolkt onze emoties van vreugde en wanhoop. Het mooie van de Bijbel is: alles mag er zijn, aan alles in ons is stem en klank gegeven. Aan licht en donker, aan goed en kwaad, aan angst en vertrouwen en alles wat er tussen zit. Mooie woorden die Ellen ons meegaf en het sloeg zo mooi aan op de fantastische middag. Om ongeveer 19.00 uur sloot ik in dankbaarheid de middag af. Middagen als deze komen tot stand door vele vrijwilligers die elke keer maar weer voor onze senioren klaarstaan. Geweldig! Lyda Zondag

Marnel de Haan-Tas Inloop op de zondagmiddag Zondag 14 april werden 34 gasten verwelkomd door de geur van seringen, afkomstig van de struik die in de hal stond. Ellen van Houten las het verhaal voor van ‘De Gelukkige Prins’ van Oscar Wilde. Het ging over een met goud bedekt standbeeld van een prins, die hoog op een sokkel stond en zo over de stad uitkeek. Ook had hij ogen van saffier en op z’n zwaard een robijn. De prins kon op deze hoogte de stad goed overzien. Wat een verschil in arm en rijk. Het maakte de prins erg verdrietig, daar hij nooit met deze armoede in aanraking gekomen was. Een zwaluw ging rusten aan de voet van de prins, voordat hij zou doorvliegen om te overwinteren. De vogel hoorde de prins snikken en vroeg, waarom die tranen. De prins vertelde wat hij zag en wat zijn plan was. De zwaluw kreeg de opdracht om te kijken bij wie de nood het hoogst was. De zwaluw moest steeds wat van de kostbaarheden afhalen en brengen naar de armen, die brood nodig hadden. Zo werden verschillende mensen geholpen om het leven wat dragelijker te maken. Toen alle kostbaarheden op waren, kon de prins niets meer zien en de zwaluw niet meer naar Egypte. De vogel stierf van de kou, maar ook het beeld stortte in. Het beeld werd daarom gesloopt. Uiteindelijk kwam alles op de vuilnisbelt van de stad terecht. De muziek van ‘Liebestraum’ van Franz Liszt, uitgezocht door Wanda Bol, maakte het verhaal compleet. Nog wat spelletjes en de middag was voorbij. Voordat de gasten naar huis gingen was de sering reeds van de takken ontdaan. De takken werden verloot. Eén tak op een fles is ook mooi. Het was weer een fijne middag. Aaltje Buis

KLEDINGBEURSBERICHTEN Kleding- en speelgoedbeurs levert € 2.516,00 op voor straatkinderenproject in Zuid-Afrika

Ouderenmiddag van 11 april De voorzitter van de Bezoekcommissie (ondergetekende) verwelkomde een ieder hartelijk op deze lentebijeenkomst. Buiten lopen de bomen uit en de vogels fluiten uit volle borst. Het lentegevoel brengt vreugde en energie. Nieuw leven, dat wilde die middag de Bezoekcommissie uitstralen. Onze vreugde uiten door te zingen met elkaar, verbonden door een lied. Nelie, Anneke en Elise hebben een leuk muziekbundeltje gemaakt met liederen uit lang vervlogen tijd, oude gezangen en oude bekende Westhill-liederen. Tini begeleidde ons op de piano en Anneke ging rond met

De uitpakdagen verliepen enigszins hectisch. Donderdagmiddag werden circa 75 ouderen in de kerk verwacht voor de ouderenmiddag. Daar waren de verrijdbare kapstokken nodig en de tafels waarop altijd de kleding wordt uitgepakt en uitgestald. Donderdag- en vrijdagavond repeteerde het Bindingkoor in het achterzaaltje voor het concert op zaterdagavond en vrijdagavond speelden de leden van AAS in de bovenruimte van de Binding schaak. En daar tussendoor verhuisden tafels en werden stapels kleding verlegd en verhangen. Een drukte van belang en ook spanning want de volgende dag moest alles netjes zijn voor de verkoop en met de nodige improvisatie en goede wil lukte dat! Zaterdag 13 april waren we er klaar voor! Toen om 10.30 uur de deur open ging stond er al een hele rij kopers voor de deur. Aan de bar was gratis koffie, thee en limonade verkrijgbaar. Het was gezellig druk en er werd 5

veel gepast en gelukkig ook gekocht! Dat leverde uiteindelijk het mooie bedrag op van € 2.516,00 dat geheel ten goede komt aan de Stichting Red het Talent. Deze stichting richt zich op de opvang en ontwikkeling van straatkinderen in Durban, Zuid-Afrika. Uitgangspunt daarbij is het talent dat elk kind in zich heeft. Voor het vervoer van de kinderen en de noodzakelijke materialen is de beschikking over een personenbusje essentieel. De financiën uit Aalsmeer moeten de vervanging van de versleten bus mogelijk maken. Zo worden talenten en kinderlevens gered! Tabitha heeft bij de OSA (Ontwikkelings­Samenwerking Aalsmeer) financiële steun voor dit project gevraagd. Dit verzoek is gehonoreerd en op 29 april jl. mochten Joland Amorison namens Tabitha en Leon Leeferink, voorzitter van de Stichting Red het Talent, uit handen van de penningmeester van de OSA een cheque van € 2.500,00 in ontvangst nemen!

De kasjes in Kleinmond

PASEN 2013 Op 20 maart was de Vesper van de Passieronde bij ons in de Gemeente. Wim van Leeuwen en ds. Liesbet Geijlvoet zijn voorgegaan. We volgden de teksten, overwegingen en gebeden uit het boekje ‘Op weg naar Jeruzalem’ van de Protestantse Pers en de Oudkatholieke Kerk. We volgden Jezus op de laatste dagen van zijn reis naar Jeruzalem, en mochten enkele lessen leren die hij zijn leerlingen wilde doorgeven.

Het Kledingbeursteam bedankt allen, die vóór en tijdens de beurs hebben meegeholpen, en de vele inbrengers en kopers voor hun belangstelling. Na afloop is de niet verkochte kinderkleding opgehaald door Stichting Hoop voor Albanië en overige kleding, schoenen en speelgoed door Dorcas Hulp Nederland. Kijk voor informatie over het project op www.redhettalent.nl. Het Kledingbeursteam

Hij zei: volg mij. En ik zei: da’s goed, maar wat moet ik dan doen? Hij zei: doe jij nou maar voorlopig niks, Behalve precies wat ik doe. Fair deal, zei ik En daar gingen we.

Bezoek aan project in Kleinmond Vorig jaar is de opbrengst van de kledingbeurs gegaan naar een project van het Mthimkulu Development Centre in Kleinmond, Zuid Afrika. Kleinmond ligt ongeveer 100 km van Kaapstad. Een van de activiteiten van het Mthimkulu Development Centre is het project met de zg. kweekkasjes. Kleine kasjes worden aan en bij huizen gebouwd met een tweeledig doel: verbouwen van eigen voedsel en bij meer productie verkopen en daardoor wat inkomen genereren. Vorig jaar is een groep bewoners met de kasjes gestart en in februari dit jaar weer één. De geselecteerde mensen krijgen alle benodigdheden en training waar nodig. Br. Gerrit Hagedoorn en zr. Neeltje Peters hebben onlangs dit project bezocht en gezien met hoeveel enthousiasme de mensen in hun kasjes groenten verbouwen. De kasjes zijn met gaas volledig afgesloten om de groenten tegen beesten en eventuele ongenode gasten te beschermen. Ze bezichtigden het project uitgebreid en maakten kennis met de voor het centrum respectievelijk kweekkasjes verantwoordelijke dames Nandi (links op de foto) en Hazel (midden, naast zr. Neeltje). Het was fijn om te zien dat de opbrengst van de kledingbeurs en de € 2.500,00 van de OSA zo’n mooie bestemming heeft gekregen!

We waren nog maar een paar kilometer onderweg Of hij draait zich om en vraagt: Heb ik een jas aan? Nee, zeg ik, natuurlijk niet! Die heb je net weggegeven! Waarom draag jij er dan nog een? We mochten op veel belangstelling rekenen. We hopen dat wij volgende keer ook weer wat meer bij onze buren op bezoek gaan. In de Stille Week mochten we ons verheugen op veel belangstelling voor de activiteiten. Bij de film ‘Monsieur Lazhard’ hadden we een fijn groepje mensen. We keken de film en naderhand bespraken we de verschillende thema’s die aangereikt werden in het verhaal. Het bleek dat iedereen op zijn of haar eigen manier geraakt was door het verhaal en we verbonden dit met onze eigen ervaringen. Op de dinsdag sloten we de creatieve verbeelding van metamorfose af met het maken van een schilderwerk in aquarel. De driedelige cyclus was door veel mensen bezocht en iedereen was erg te spreken over de deskundige begeleiding van mevrouw Van Zelst. Ze kan door haar werkwijze iedereen op eigen niveau een mooi resultaat laten bereiken.

Neeltje Peters

De maaltijd werd dit jaar verzorgd door kring Ruth. Daar werd gebruik gemaakt van teksten uit het boekje ‘Op weg 6

KRINGWERK

naar Jeruzalem’. Er was veel belangstelling en de maaltijd was tot in de puntjes verzorgd. Elders in dit Levenslicht vindt u een verslag over deze maaltijd.

Kring Zorgcentrum Aelsmeer Maandag middag 25 maart waren we bijeen met Kring Zorgcentrum Aelsmeer voor de viering van de Stille Week. Het thema was ‘Op weg naar Jeruzalem’, gedachten en gebeden. Allemaal hadden we een taak: de ouderen lazen

Bij het Avondmaal werden we muzikaal ondersteund door het Kerkkoor. Het was een aparte ervaring dat het koor zong tijdens het breken en delen. Dat we af en toe moesten wachten tot het koor klaar was met haar zang, was maar een kleine hindernis, want ze zongen heel erg mooi. Ondanks dat de dirigent er wegens familieomstandigheden niet bij kon zijn, was onder deskundige leiding van Wilma Broere het koor een mooie aanvulling op de dienst. Wie weet dat we dat in de toekomst weer een keer zo willen ervaren. De Goede Vrijdag Vesper was dit jaar in de Open Hof Kerk, waarin de drie kerken van de Raad van Kerken gezamenlijk de verstilling rondom het lijden van Christus mochten beleven. Met het lezen van het lijdensevangelie, samengevoegd met de kruiswoorden van Jezus, werden we meegenomen in het nadenken over het lijden in de wereld. Muzikale intermezzo’s van samenzang en de solozang en pianosolo van Paulien Walch en Hanneke Maarse bevestigden de kracht van de dienst. Veel mensen waren geroerd. Volgend jaar mogen wij als Doopsgezinde Gemeente als gastvrouw fungeren voor de Goede Vrijdag.

delen uit het Lucasevangelie, Ellen van Houten had korte gedachtes hierover en Anny Bolhuis en ik lazen de gebeden. We zongen bekende liederen zoals o.a. ‘Grote God wij loven u’ en ‘U zij de glorie’. Ook luisterden we naar ‘Erbarme dich’, ‘Mein Jesus lebt’ en ‘Drum wir auch billig fröhlich sein’ van J.S. Bach. Vooraf en tussendoor was er thee en koffie en er was ruim tijd om met elkaar te praten. Het was een sfeervolle bijeenkomst die door ons allen erg werd gewaardeerd waardoor de Stille Week goed begon. De bloemen van de bijeenkomst werden naar Alberdien Alderden en Dick Buijs gebracht. Paul Keessen Middagzusterkring Op donderdagmiddag 18 april mochten we dertien zusters ontvangen en Ellen van Houten was onze gast. Zij kwam ons vertellen over ‘ouder worden’. Ze had een mooie liturgie gemaakt met een levenstrap erop. Maar eerst stonden we even stil bij het overlijden van zr. Alberdien AlderdenMaarse; zij heeft als trouw lid jarenlang deel uitgemaakt van de Middagzusterkring. Ds. Liesbet Geijlvoet stak de kaars aan zodat wij ons verbonden wisten met God en met elkaar en zongen we ‘Geef vrede, Heer, geef vrede’. Ellen opende met een lezing uit Johannes 20: 19-23: ‘Verschijningen’. De tijd tussen Pasen en Pinksteren wordt ‘de Paastijd’ genoemd. De eerste zondag na Pasen werd vroeger de ‘beloken’ Paastijd genoemd; in ‘beloken’ zit het woord ‘luik’. Het vertelt ons dat het luikje van Pasen dicht gaat; Pasen wordt dan op feestelijke wijze afgesloten wordt. Verdriet en pijn maakt kwetsbaar en afhankelijk, we verlangen naar liefde en zorgzaamheid, zo groot was het lijden van Jezus. Je groeit door

Bij de Paasdienst heerste er een blijde en ontspannen stemming. We genoten van de afsluiting van het Westhillproject. De dienst ging over wijsheid en dwaasheid; dat geloven wel eens als dwaasheid wordt aangeduid, betekent niet dat je je moet laten weerhouden om je eigen weg in de wereld te volgen. Immers, Gods wegen zijn niet altijd in overeenkomst met de manieren van de wereld. Praktisch gezien: geweldloze communicatie, Fairtrade producten kopen of alles op de fiets willen doen om het milieu te sparen, dat vinden mensen wel eens overdreven. Maar als je gedreven wordt door je overtuiging, dan is deze levenswijze misschien juist wel erg wijs. Liesbet Geijlvoet Romige Mosterdsoep (6-8 personen) Bak 500 gram gemengde paddenstoelen bruin in de Fairtrade olijfolie en knoflook en zet ze apart. Fruit 1 gehakte ui op een laag vuur glazig. Voeg 3 eetlepels bloem toe en laat 3 minuten meebakken zonder te bruinen. Al roerende de 1,5 liter kokende groente- of kippenbouillon (zelfgemaakt of van bouillonblokjes), toevoegen. Voeg nu 3 eetlepels Fairtrade Kaapse Mosterd, 200 ml. room, 3 takjes tijm, peper, zeezout (Fairtrade natuurlijk) toe en laat de soep nog 20 minuten op een laag vuur koken. Maak de soep af met fijngehakte peterselie. Eet lekker. Commissie Fairtrade Kerk 7

je pijn naar God en andere mensen toe, door je verdriet sta je dichter bij andere mensen. Door de luiken open te gooien van ons eigen leven raak je niet verstrikt in wat je meemaakt, maar als je open bent naar anderen toe dan sta je sterk en overwin je alles. Ellen las een gebed voor van Franciscus van Assisi en we zongen het laatste couplet van ‘Geef vrede Heer’. Hierna probeerden we met zijn allen wat spreekwoorden en gezegdes in te vullen over het ouder worden. Ellen las wat voor uit een boekje van Fons Jansen ‘Het nieuwe ouder worden’. Een citaat hieruit: “De kunst in het leven is te leren willen wat je kunt”. Ook las zij een leuk verhaaltje over de bij en de wesp over pijn uit het boek van Toon Tellegen, getiteld: ‘Misschien wisten zij alles’. Je zou nog zou graag meer willen en ineens gaat het niet meer, je wilt en moet proberen door te gaan. Geniet van de dingen die je nog kan en tel je zegeningen. Ouder worden, hoe is dat? Het antwoord dat daarop volgde was dat de meesten geen moeite hebben met het ouder worden, maar wel met de dingen die niet meer gaan, zoals een stukje fietsen of een lange wandeling maken. Ook werd genoemd het heel erg doof worden en slecht zien. De vraag of men 100 zou willen worden: liever niet, er komen te veel mankementen op je pad, je bent sneller vermoeid. Maar ja, daar wordt niet naar gevraagd, je zou zomaar 100 kunnen worden. Nog iemand zei: “Als ik me zo voel als nu, dan zou ik dat wel willen, ik wil nog wel een poosje doorgaan. Het is ook voornamelijk hoe je je lichamelijk gaat voelen, je wilt je kleinkinderen en bij sommigen de achterkleinkinderen op zien groeien”. We kwamen tot leuke discussies, het was goed te horen wat zo bij een ieder speelt. Ellen sloot af met een gezegde van Franciscus van Assisi: “Gelukkig de mens die zijn naaste in al zijn broosheid draagt, zoals hij zelf door hem gedragen zou willen worden als hij in dezelfde toestand zou verkeren”. Tot slot zongen wij: ‘Vrede wens ik je toe’. De kaars werd gedoofd en we hopen elkaar weer te ontmoeten in september. Anneke Eveleens

In haar nabeschouwing vroeg Rie zich af: “Hoe zouden wij reageren? Wij willen toch ook iets zeker weten voor we het geloven? Maar als we het over geloven hebben denken we automatisch aan God. Die zien we ook niet, in ieder geval niet als persoon. En toch geloven we in Hem? Hoe dan? Dat ‘zien’ kunnen we toch beleven?! Kijken we om ons heen, dan zien we God, niet als mens, maar overal in de natuur. We zien een bruisende lente in alles wat leeft”. Tot zover Rie, die ons zoals altijd wist te bezielen. Wij zongen ‘Heer onze Heer, hoe zijt gij aanwezig’. In de pauze konden wij ons mondje roeren, daarna hadden we het heel druk met alle lekkere dingen die ons voorgeschoteld werden. Allereerst een gevuld ei à la Rie gevolgd door heerlijke home made soepen, te weten de veel geroemde groentesoep van Ineke Dekker en de al even vermaarde courgettesoep van Nellie Nieuwkoop. De pret was nog niet over want als toegift bracht Wim van Leeuwen ons de lente met zijn film over bloemen. Buiten was het koud maar wij waanden ons in de Keukenhof. De muziek erbij was heel divers. Zo luisterden we naar het lied van Huub Oosterhuis ’Honderd bloemen’ en zongen mee met ‘Het is altijd lente in de ogen van de tandartsassistente’. Al met al hebben we genoten. Wij besloten de middag met het zingen van Lied 171: ‘U zij de glorie’. Veel dank aan allen die op wat voor manier dan ook hebben meegeholpen om de ‘De tijd na Pasen’ tot zo’n succes te maken. Henny Somberg-Krebbers Kring Shalom Op 18 april hebben we een wel heel ritmische workshop djembé beleefd. Nadat we een korte uitleg kregen over de djembé konden we letterlijk aan de slag. De djembé is een Afrikaanse trommel die traditioneel gebruikt werd als communicatiemiddel, maar ook als instrument bij feesten en partijen. Kelsie van de Djembé Bikkels uit Aalsmeer leerde ons op een prettige manier enkele basisritmes. We hebben wat afgelachen, want soms duurde het even voordat de hele groep het juiste ritme te pakken had. Maar al snel

Kring Oase Op 4 april was ons thema: ‘De tijd na Pasen”. Van een Paaswijding kon gezien de datum van onze kringbijeenkomst natuurlijk geen sprake zijn. Om er toch een bijzonder tintje aan te geven had het bestuur een originele en ‘smakelijke’ oplossing bedacht. De aanvangstijd werd vervroegd naar 11.45 uur en na de gebruikelijk ‘dienst’ werden we getrakteerd op een lunch. De ‘werkers’ waren twee uur eerder besteld. Onder leiding van Rie Eveleens kreeg de Bindingzaal een feestelijk aanzien en in de consistoriekamer lagen 100 bolletjes te wachten om gesneden, gesmeerd en tenslotte ‘gezond’ belegd te worden. Het smeren van de 50 rozijnenboterhammen was daarna een peulenschil. Dat alles gebeurde, hoe kan ’t ook anders, onder supervisie van Gré v.d. Meulen. Om 11.00 uur verwelkomde Ineke Hendriks de 43 aanwezigen, waarna Aukje Kila een bloemetje overhandigde aan Nettie Otto, die 60 jaar getrouwd was. De afwezige Ineke Binkhorst (50 jaar getrouwd) kreeg de bloemen thuis bezorgd. Het verhaal van ‘De tijd na Pasen’ werd op een bijzondere manier gebracht, die moeilijk te beschrijven valt. Afwisselend kwamen Rie (vertelster), Gré (commentaarstem) Ineke (engel) en Phia Spaargaren voor de microfoon om hun deel van de tekst voor te lezen. Het ‘Halleluja’ van Händel sloot hier mooi op aan. Van het lied ‘Het pure witte licht’ dat door ons gezongen werd, troffen mij de twee laatste coupletten: “Waar leven triomfeert, het dode overwint, daar bloeit de wereld op en heel de wereld zingt. Waar Pasen wordt gevierd, is dood voorbij gegaan, daar wortelt weer de hoop, in ’t menselijk bestaan”.

konden we allemaal meedoen en het klonk fantastisch. Als volleerde djembétrommelaars hebben we een paar djembévarianten geleerd en iedereen deed enthousiast mee. Het vraag- en antwoordprincipe op de djembé was indrukwekkend en we waanden ons even helemaal in Afrika, toen we ook onze stemmen gingen gebruiken. We waren geconcentreerd en enthousiast bezig en beseften weer wat een groep met elkaar kan bereiken. Djembé doe je echt als groep en dat hebben we laten horen. Het was een bijzondere avond en we gingen allen voldaan (en een enkeling met beurse handen) met de klanken van de djembé nog in ons hoofd naar huis. Jolanda Grosscurt-Hartog Kring Ruth Maaltijd in de Stille Week, 27 maart “Een voorbijganger, die van het land kwam, kreeg de opdracht de kruisbalk van Jezus te dragen. Het was een zekere Simon, afkomstig uit Cyrene, de vader van Alexander en Rufus.” Marcus 15:21,22, Groot Nieuws Bijbel.

Het thema van de dag was: ‘Gelukkig zij die niet zien en toch geloven’. Jezus sprak deze woorden tot de (ongelovige) Thomas, zoals we konden horen uit het Bijbelgedeelte Joh.20 vs 19-21 dat door Henny Somberg werd voorgelezen. 8

jongeren activiteiten georganiseerd rond de vier elementen (vuur, aarde, lucht en water). De Stal biedt diverse cursussen aan voor kerkelijke groepen, koren, vrijwilligers van diverse goede doelen (o.a. Ons Tweede Thuis), eventueel bedrijven, maar ook individueel; van mandalatekenen tot iconen schilderen, van mediteren tot yoga. Ook worden verschillende gespreksonderwerpen aan de orde gesteld. Het komt enorm gastvrij over en men kan er ook lunchen of dineren. We kregen een rondleiding door het hele gebouw.

Voorop de liturgie stond een afbeelding van een schilderij van Titian (Titiano Vecellio) waarop Simon van Cyrene Jezus helpt het kruis te dragen. Tussen de gangen van de maaltijd door verdiepten we ons in de persoon Simon. We hoorden hoe Simon min of meer toevallig voorbij kwam toen Jezus zijn zware last moest dragen. Simon kreeg de opdracht van de soldaten om het kruis van Jezus over te nemen. Met elkaar bekeken we wat opviel aan het schilderij, wat is de sfeer, wat vertelt het gezicht van Jezus ons. Welke naam zouden wij het schilderij geven. Zo wisselden teksten, liederen en de maaltijd elkaar af. We aten soep, pannenkoeken, fruit en koffie met matzes toe. De tafel was eenvoudig gedekt met paarskleurige bloemen en servetten. Het was goed en heel aangenaam om met zo’n grote groep in de Stille Week samen te zijn. Gerda Stieva

Buiten is een tuin aangelegd met bijzondere zonnewijzers en een labyrint van klinkers met een lengte van 500 meter. Natuurlijk gingen we die lopen, zonder te praten. In het land is door het veld een “Laarzenpad” aangelegd. Maar in verband met het broedseizoen was dat niet toegankelijk. Na een heerlijke lunch in restaurant Het Kompas hebben we nog een wandeling gemaakt. Daarna gingen we naar huis met toch een ander gevoel van “Het Kaageiland” Niet alleen watersport en toerisme. De Stal heeft op ons veel indruk gemaakt. Aaltje Buis

Ellen van Houten was 14 maart onze gast. Ellen opende de avond met het lezen uit Ruth 4 :13-17. Hierin wordt de geboorte beschreven van Obed, de zoon van Ruth, met als motto: “Hij zal je onderhouden als je oud bent”. Daarop zongen we lied 285. Het thema van de avond was: ‘Ouder worden’. Het werd een boeiende avond. Ellen vertelde over de gebreken van ouderdom zoals vergeetachtigheid, afzondering, eenzaamheid, je verlaten voelen doordat er steeds meer mensen uit je vertrouwde kring overlijden. Hoe ga je hier mee om en hoe moet je weer doorgaan. We kregen tips over gezondheid en organisatie. Het is belangrijk om te investeren in warme sociale relaties. Je moet je gevoelens kunnen delen, praten met anderen, samen leuke dingen doen. Maar dit alles kan niet voorkomen dat er iets verandert in je leven. We kregen de opdracht om onze leeftijd op te schrijven en daarom heen alles wat er in je opkomt over ouder worden. We realiseerden ons dat we moeten leren om te gaan met ziekte, verlies van conditie en afscheid nemen, maar dat er ook veel is om dankbaar voor te zijn. We zullen langer oud zijn dan we ooit jong waren. Het zou te ver voeren om alles wat Ellen vertelde hier te beschrijven. Het was een zeer waardevolle avond en we hebben veel om over na te denken. Hennie Jooren

Op onze laatste gewone kringavond van dit seizoen, die we bij Barbara thuis hielden, dachten we na over het jaarthema: ‘Wat is wijsheid’. Voor het programma van deze avond gebruikte Gerda Stieva de ADS-inspiratiemap. Eerst gaf zij een toelichting op het thema, vertelde hoe de Dikke van Dale het begrip ‘wijsheid’ omschrijft en gaf de volgende definitie: ‘Wijsheid of levenswijsheid is de kunst om in alle levensomstandigheden juist te oordelen en te handelen’.

Woensdag 24 april gingen we met 27 leden naar het Kaageiland met als doel “De Stal”. Door verkoop van de bekende jachtbouw Van Lent op het eiland heeft de familie, op initiatief van pastoor van Lent (Hoofddorp), een boerderij gekocht. Na een zeer grondige verbouwing is daarin in 2007 een bezinnings­centrum geopend met een fijne inrichting. Ook de kinderen van groep 8 werden ingeschakeld. Zij mochten vruchtbomen planten. Elk jaar komen kinderen van groep 8 terug om te mesten en later te oogsten. Daarvan worden heerlijke dingen bereid. Ook worden voor

Dat is nogal wat! Wijzen hebben niet alleen hun eigen belang, maar ook dat van hun medemensen bevorderd. Er zullen zeker op de wereld mensen rondlopen of rondgelopen hebben die aan deze beschrijving voldoen: Jezus, Albert Schweitzer, moeder Theresa, of die onbekende, 9

naamloze vrouw of man bij ons in de buurt of waar ook ter wereld. De vraag: “Wat is wijsheid?” stelt ieder mens zich op gezette tijden. In de dagelijkse praktijk liggen achter die vraag vele andere vragen, vaak dicht bij huis: - Wat is verstandig te kiezen i.v.m. opleiding, beroep?. - Wat moet ik in bepaalde situaties doen: welke vakantiebestemming, beleggen of niet, wat eet ik, blijf ik roken? - Welke weg moet ik gaan: op welke politieke partij ga ik stemmen, verbind ik mij aan een kerkgenoot­schap, word ik doopsgezind? Al gauw ontstond naar aanleiding van deze vragen een levendige discussie. Nadat Gerda nog wat kenmerken van wijsheid had genoemd leek het ons wijs om te pauzeren met koffie. Na de koffie deelde Gerda een blad uit met wijze uitspraken van Salomo, Jezus, de Boeddhist Thich Nhat Hanh, Nelson Mandela en Loesje. Er volgde een gesprek over enkele van deze uitspraken en toen mochten we onze eigen wijsheid testen door leuke, wijze, ontroerende uitspraken die we van vroeger kenden of die altijd door onze ouders gebruikt werden of die we weleens op een tegeltje hadden zien staan, op een papieren bordje te schrijven. Er

uitgereikt met waardevolle informatie. Een lange lijst met behoeftes waar iedereen veel van zichzelf in herkende. Het was een mooie avond, waarin we vooral geroken hebben aan dit interessante onderwerp. Wellicht in de toekomst nog eens uitgebreider behandelen? Neeltje Peters

OUDERENREIS NAAR VLEDDER Van zaterdag 6 juli t/m zaterdag 13 juli 2013 hopen we weer met vele reisgenoten een week op vakantie te gaan. Dit jaar gaat de bus naar Vledder in Drenthe, naar ‘Hotel Brinkzicht’, mooi gelegen in het centrum van Vledder. De reiscommissie heeft reeds een paar bezoeken aan het hotel gebracht om het een en ander voor te bereiden. Een prachtig hotel, met mooie kamers en gezellige ruimtes om je thuis te voelen. ‘Gastvrijheid met een gouden griffel’ zoals het hotel het zelf omschrijft. Met de leiding van het hotel hebben we op een plezierige wijze onze wensen kunnen bespreken en plannen kunnen maken voor de invulling van deze week. De omgeving biedt vele mogelijkheden voor onze uitstapjes met de bus, maar ook door de fietsers kunnen er weer prachtige kilometers gemaakt worden. Vanuit het hotel is een wandelingetje naar het centrum heel goed te doen. Voor het thema van deze week zijn we benieuwd naar wat de Binding ons gaat aanbieden en waar we mee aan de slag kunnen gaan. Kortom, de voorbereidingen zijn in volle gang en we krijgen er al heel veel zin in en kijken er naar uit! Wellicht dat u denkt: dat is misschien ook wel wat voor mij of voor ons? Informeert u dan eens bij de reiscommissie die u graag vertelt over de mogelijkheden, of vraag naar de ervaringen van de afgelopen jaren bij onze huidige deelnemers. De reservelijst is inmiddels aardig ingekrompen en het heeft dus zeker zin om, bij belangstelling, u te melden. In het Levenslicht van juni zullen we nogmaals van ons laten horen met informatie over ons adres, vertrek etc. Met vriendelijke groet, mede namens Elise, Loes, Margo en Yvonne,

werd diep nagedacht en al gauw herinnerden we ons allerlei gezegdes, poëzieversjes, tegeltjeswijsheid en waren de ‘wijze’ uitspraken niet van de lucht. Erg leuk! Nadat we allemaal de tekst van ons bordje hadden voorgelezen en er een foto van was gemaakt, sloot Gerda deze interessante avond af met het lezen van wijze woorden uit het Mindfulness Oefenboek. We konden hierna nog wat napraten onder het genot van een drankje. Bedankt, Barbara, voor de gastvrijheid. Een paar uitspraken van de bordjes: Wacht niet op wind maar neem zelf het roer ter hand. Ik laat ontkiemen waar ik gelukkig van word. Doe wel en zie niet om. Tel eerst tot tien voor je wat zegt. Minder is meer. My home is my castle. En toch……… Anke Spaargaren

Jaap van Leeuwen (0297-32 29 17)

ADRES ONBEKEND Op 4 mei speelde Spelgroep Cabaal voor de allerlaatste keer ‘Adres onbekend’ van Katherine Kresmann Taylor. In tientallen zaaltjes, kerken en andere kleine theaters speelden de acteurs Harris Brautigam en Wim Wijsman het stuk ‘Adres onbekend’. Een stuk met vele lagen, die we als toehoorders al na enige minuten ervoeren. Eerst word je verwarmd door de hartelijke toon die de twee heren in hun brieven gebruikten, om elkaar, als vrienden en zakenpartners, op de hoogte houden van elkaars wel en wee. Al snel wordt duidelijk dat de vriendschap onder druk komt te staan wanneer in Duitsland, zo rond 1933, het nazisme vaste voet aan de grond begint te krijgen. Max, die in Californië woont, heeft lange tijd niet door dat zijn vriend Martin, die in Munchen woont, steeds meer in de ban komt van het gedachtegoed van Hitler, en dat hij zijn vriend gaat kwijtraken. En niet alleen zijn vriend, maar ook, door Martin’s schuld, zijn zuster, die, als toneelspeelster op reis in Duitsland, slachtoffer wordt van de Jodenvervolging. En die schuld, die heeft op mij de meeste indruk gemaakt. Want, om met Adriaan van Dis te spreken: ‘Wat zouden wij doen’? Zouden wij onze principes en moraal fier in ons vaandel blijven dragen, als het is: ‘erop of eronder’ voor jou en je gezin? Het is niet moeilijk om Martin, die in hoog aanzien staat in zijn omgeving en zijn status niet wil opgeven, zich laat meezuigen door de indoctrinatie van het nazisme, af te serveren als de bad guy,en ik vind hem dan ook een verderfelijke man. Maar de wereld zit vol met mensen van beider kaliber, en alles wat daartussen zit…. Max, de Joodse man, die uiteindelijk, uit op wraak, Martin op zo’n manier behandelt dat ook hij wordt vermoord door de nazi’s…

Kring Elia: workshop Begrijpend Communiceren Op 24 april kwam Joris Rademakers aan Elia een workshop Begrijpend (of Geweldloos) Communiceren geven. Het is een zeer zinvol maar ook ingewikkeld onderwerp, waar hele boeken over zijn volgeschreven, o.a. door Marshall Rosenberg (‘Geweldloos Communiceren, ontwapenend en doeltreffend’). Dus om dit onderwerp in twee uur te willen behandelen was een ware uitdaging, zowel voor de trainer als voor de Elianen. Na enige uitleg ging men in groepjes met elkaar aan de slag aan de hand van concrete situaties uit het dagelijks leven. De kern van geweldloosheid is dat men de intentie heeft om de behoeftes van anderen niet te schaden. Belangrijke elementen zijn: waarheidskracht, niet-kwetsen en het streven naar ieders welzijn. In de communicatie die mis gaat moeten we niet de ander of onszelf beschuldigen, maar vooral zoeken naar wat die ander of jijzelf wezenlijk nodig heeft. Begrijpend communiceren heeft veel parallellen met het ZEN Boeddhisme. Er werden door Joris stukken 10

Egoïsme, hoogmoed, wraak, het zijn eigenschappen van alle tijden, in het groot en in het klein. ‘Adres onbekend’ was een mooie inleiding voor de Dodenherdenking, en een toneelstuk in onze kerk verdient wat mij betreft navolging! Mooi in het kader van zingevingactiviteiten, die we volgens de nieuwe toekomstvisie als DGA willen gaan organiseren!

berichten over cursussen en gemeenteactiviteiten bij ons, maar ook elders. Er ligt regelmatig informatie over de projecten die we financieel steunen. U vindt o.a. de magazine ‘Ik zing’ over het nieuwe Liedboek dat in mei verschijnt. Collectes voor Voedselbank Aalsmeer Sinds januari 2013 is een start gemaakt met een voedselbank in Aalsmeer. Inmiddels worden er wekelijks 30 pakketten uitgereikt, waarmee 104 monden bereikt worden. De pakketten worden nu nog geleverd vanuit het distributiemagazijn van Voedselbank Amsterdam, omdat er op dit moment nog geen goede opslag- en distributieruimte is gevonden in Aalsmeer. De Voedselbank Aalsmeer wordt geheel gerund door vrijwilligers, met professionele krachten die zich belangeloos inzetten. Het voedsel dat uitgedeeld wordt, wordt gratis aangeboden. Alle andere onkosten betaalt de Voedselbank uit giften van bedrijven, organisaties en particulieren. Op 5 en 12 mei is de extra collecte in de dienst bestemd voor de Voedselbank.

Paulien Walch

VIJF KAARSEN Sommigen van u waren erbij, de kerkdienst in februari van dit jaar. In de open ruimte vertelde ik wat ik in andere kerken had meegemaakt. In één kerk werden door de predikant enkele kaarsen aangestoken, in de andere kerk was het mogelijk om zelf een kaars aan te steken, voor bijvoorbeeld zieken, geboorte of voor mensen en dingen die aandacht nodig hebben. In onze kerk stak ik in februari een kaars aan voor een groep mensen, reizigers. Reizigers die voor hun werk of plezier ‘op pad zijn’ en die dus weten waarheen en voor hoe lang. Maar ook voor die reizigers die van huis en haard moeten vluchten. Weg van hun woonplek, zomaar ergens heen, geen eindbestemming, het doolhof in. Het gebeurde en het gebeurt nog steeds. In die bewuste kerkdienst werden door vele anderen kaarsen aangestoken. Het werden er meer dan vijf. Kennelijk was er (toen?) behoefte aan ‘delen’. Waarom ik het getal vijf heb aangehouden weet ik niet, het heeft geen bijbelse betekenis, misschien neemt het aansteken van vijf kaarsen genoeg tijd in beslag tijdens de open ruimte. Behoefte aan delen, door iets te vertellen, door een kaars aan te steken of een krans te leggen bij een oorlogsmonument ter nagedachtenis aan hen die vochten voor de vrijheid. En om die vrijheid te vieren!! Ik steek misschien nog wel eens een kaars aan, één van de vijf. Om te vieren dat ik in een vrij land woon en leef. Best wel bijzonder!

Locatie en vacatures De organisatie wil zo gauw mogelijk zelf de inzameling en uitgifte realiseren. Weet u een goed bereikbare locatie, met een kleine keuken? Neem zo gauw mogelijk contact op met het bestuur van de voedselbank: [email protected], 06 37 34 55 35. Er zijn nog drie functies vacant en wellicht voelt u zich aangesproken: - Bedrijfsleider voedseldepot - Coördinator voedselverwerving - Coördinator voedselinzameling Wilt u meer weten over de Voedselbank? Kijk op www. voedselbankaalsmeer.nl. Als u de Voedselbank wilt steunen met een extra gift, dan kunt u uw bijdrage overmaken naar rekeningnr. 18.05.39.787 (t.n.v. Stichting Voedselbank Aalsmeer). Mariska de Graaf Bezoek Papua’s aan de Gemeente Via Duitsland kreeg de doopsgezinde zending het verzoek een zevental Papua’s, op zoek naar hun doopsgezinde ‘roots’, te ontvangen. De Papua’s zijn gasten van de Evangelische Kirche in Neuwied, maar omdat ze door de doopsgezinde zending tot het christelijk geloof gekomen zijn, gaven ze de wens te kennen met doopsgezinden in Holland in contact te komen. De kennismaking met deze geloofsgenoten kan voor ons een bijzondere ervaring zijn. We kunnen een antwoord krijgen op onze vragen over de impact die het Christendom op hun leven heeft gehad. Voor ons, mensen van tegenwoordig is zending een beladen woord. In de zestiende eeuw kwam het doperse geloof naar Aalsmeer. Meer dan 400 jaar later brachten doopsgezinde dominees het naar Nieuw-Guinea. Is het geloof van de Papua’s nu even krachtig als dat van onze voorouders?

Jan Walch

KERKENRAAD Van de voorzitter van de kerkenraad Voorafgaand aan het officiële verslag van de Ledenvergadering wil ik graag mijn ervaring beschrijven over het ‘toekomststuk’, dat aan de orde kwam. Na zoveel voorbereiding en inbreng van allerlei groepen en mensen wilde de kerkenraad een duidelijke aanzet geven voor uitbreiding van activiteiten. Belangrijk is nog eens te vermelden, dat bij alles wat we doen en willen gaan doen, we onze doperse achtergrond en identiteit als een lichtende kaars erbij houden. Het was fijn te horen, dat de Ledenvergadering het voorstel steunde. En dat er mensen zijn, die meer betrokken willen worden bij de uitwerking. Concreet betekent het, dat we straks een aansprekende folder gaan laten ontwerpen, waarop aan beide zijden een aantrekkelijk aanbod van activiteiten komt te staan. Ik ben blij met de positieve houding van de aanwezigen, en ik zie ernaar uit verder te praten over de invulling van onze toekomstplannen. Miekje Hoffscholte-Spoelder

Nog steeds heeft de zending contacten in West-Papua. Ter gelegenheid van Pinksteren vraagt de zending aandacht voor de huisvesting van ex-leprapatienten, die uit hun huisjes moeten vertrekken omdat de eigenaar van de grond, die gunstig gelegen is in verband met de uitbreiding van de stad Sorong, de landjes waarop de huisjes staan wil verkopen. De zorg van de zending strekt zich de komende vijf jaar uit naar het in een vroeg stadium van de ziekte opsporen van leprapatiënten. Daarnaast is van belang het begeleiden en re-integreren van genezen patiënten en de steun aan een werkplaats waar protheses gemaakt worden. Het bezoek dat zal plaatsvinden op 21 en 22 mei biedt ons een unieke kans inzicht te verwerven in het verhaal van de Papua’s en dat te vergelijken met ons eigen bestaan.

GEMENGDE BERICHTEN Kerktafel en prikbord Op de kerktafel en het prikbord vindt u de gemeentebladen van onze buurgemeenten, enkele exemplaren van Doopsgezind nl, folders en actuele nieuwsbrieven van diverse organisaties,

Op 21 mei vindt een lunch plaats in onze Gemeente, waar u van harte bent uitgenodigd. Nadere berichten volgen via de e-mail en in de open ruimte. Lenie Moussault, tel. 32 06 36 11

slechts € 0,25 per km! Belangstelling? Bel Buitengoed Fredeshiem: 0521-53 51 00 of email: [email protected].

Conferentie Doopsgezind Vrouwenwerk LFDZ op 16 en 17 april te Mennorode, Elspeet. Uit alle hoeken van het land kwamen doopsgezinde vrouwen om de jaarlijkse conferentie mee te maken. De ochtend vulde zich met bijpraten, koffie drinken, alvast loten kopen en artikelen van de verkooptafel aanschaffen. Om 11.00 uur werden we ontvangen door de voorzitter zr. Antje van Dijk in de Grote Zaal, voorheen het kerkje. Dat gebouw heeft een metamorfose doorgemaakt, mooi licht en fleurig. Na het zingen van enige liederen was het tijd voor de lunch, zoals altijd, heerlijk. Nadat de sleutels van de kamers waren uitgedeeld begaven we ons naar de workshop van onze keuze. Wandelen met de boswachter met de hele grote snor, zingen o.l.v. de inspirerende leiding van Hermie Dorman, Mandala tekenen met Antje van Dijk en Op adem komen met Joyce Boerrichter. Vervolgens waren er de presentaties van de projecten waar dit jaar geld voor wordt ingezameld; Minniste Help Friesland, hulp aan mensen die in ons land een veilig onderkomen hopen te krijgen maar buiten de boot vallen en een project in Honduras; Ruth Mirabel Cruz, zij werkt met vrouwen die mishandeld zijn en probeert hen weer vertrouwen en eigenwaarde te geven. Haar organisatie is nu toe aan het verwerven van een onderdak om de vrouwen en hun kinderen op te vangen. Na het diner trad ’s avonds het duo Rabb op met een licht muzikaal programma; de avondsluiting werd verzorgd door leden van het werkcomité, zeg maar het dagelijks bestuur. Woensdag werd in beslag genomen door de jaarvergadering met o.a. notulen, jaarverslagen, verslag kascommissie, begroting en er werd teruggeblikt op de studiedagen. Van zeven algemene bestuursleden werd afscheid genomen en twee nieuwe bestuursleden werden welkom geheten. De gewesten zijn groter gemaakt en het aantal algemene bestuursleden kleiner. Bij het punt ‘Beleid’ kwam aan de orde dat het aantal leden van de LFDZ terugloopt en dat het steeds moeilijker wordt om opvolgers in besturen te krijgen. Er werd aan de aanwezigen gevraagd om met de Kringen in het land na te denken of er een andere manier zou kunnen zijn om met elkaar door te gaan. De conferentie werd afgesloten met een avondmaalsviering geleid door ds. Graddie Meijer. Het werd een opgewekte sfeervolle viering waarin zij o.a. las uit Prediker 9: 7, 8 en 9; “Dus eet je brood met vreugde, drink met een vrolijk hart je wijn. God ziet alles wat je doet allang met welbehagen aan. Draag altijd vrolijke kleren, kies een feestelijke geur. Geniet van het leven met de partner die je bemint. Geniet op alle dagen van je leven, die God je heeft gegeven”. Zo kwam er een mooi einde aan een paar dagen vol van ontmoeting, inspiratie en warmte, letterlijk en figuurlijk. Gerda Stieva

Mennorode biedt zomercursussen aan! Mennorode biedt dit jaar diverse nieuwe, zomerse activiteiten aan. Wat dacht u van een workshop Fotografie, Gedichten schrijven of Verhalen vertellen in de groene omgeving van de Veluwe? Kom tot rust uit alle drukte en laat u inspireren door (één van) de volgende workshops: Socratisch gesprek over spiritualiteit / 6 - 8 juli 2013 Verhalenweekend / 13 - 14 juli 2013 Workshop Fotografie / 30 juli - 1 augustus 2013 Willem de Mérode / 2 - 3 augustus 2013 Gedichten schrijven / 5 - 9 augustus 2013 Verhalenweekend / 31 augustus - 1 september 2013 Meer informatie, kosten en reserveren vindt u op www.mennrode.nl. Mennorode Conferentiecentrum, Apeldoornseweg 185, Elspeet, tel. 0577-49 81 11, [email protected] euMENnet project: ‘Welcome to Mennonite Europe’. Al geruime tijd worden er voorbereidingen getroffen voor het uitvoeren van een Europees Doopsgezind project, een samenwerking van het Doopsgezind Seminarium en het Internationaal Menno Simons Centrum. Reeds eerder ontving u bij Doopsgezind nl nr. 4 een mysterieus achtkantje van karton, voorzien van de projectnaam en bedrukt met een selectie uit Doperse kenmerken. Ook werd in Doopsgezind nl nr. 3 door Prof. Fernando Enns onder de titel “Europees netwerken” ingegaan op het project. Onder de werk-naam euMENnet is een projectteam bezig met het ontwikkelen van een website: “Welcome to Mennonite Europe”. Deze site heeft als eerste doel om de invloed van vijf eeuwen doperse omzwervingen door Europa onder de aandacht te brengen. De site zal in het najaar van 2014 van start gaan en is bestemd voor iedereen: doopsgezinde zusters en broeders, onderzoekers, toeristen, educatiedoeleinden etc. De leiding van het project is in Nederlandse handen en wordt uitgevoerd onder regie van twee docenten van het Doopsgezind Seminarium: Prof. Piet Visser en Prof. Fernando Enns. Daarmee is tevens de link naar De VU in Amsterdam en de Universiteit van Hamburg gelegd. De Algemene Doopsgezinde Sociëteit en het Internationaal Menno Simons Centrum zijn partners in het project. Inmiddels werken er al dertien partners uit negen landen mee.

Vakantietip Buitengoed Fredeshiem: een Vrolijke Zotte Zomerweek (20-27 juli) In de vakantiebrochure 2013 van Fredeshiem staat o.a. de Vrolijke Zotte Zomerweek vermeld. Deze seniorenvakantie wordt gehouden van 20 t/m 27 juli en staat o.l.v. Tineke HuijingZijlstra en Martha Zijlstra. De week is ‘een Zomerzotheid’ met o.a. zomerse muziek met een zot optreden en een bezoek aan de zwoele Bamboetuin Mei Chu. U duikt verder in de verhalen van De Noordoostpolder, ‘een polder die perfect moest zijn’ volgens het boek ‘Het Nieuwe Land’ van Eva Vriend. We verplaatsen ons verder in de tijd van de Dode Zeerollen en bezoeken de unieke tentoonstelling in het vernieuwde Drents Museum in Assen. Naast de zotheid zijn er rustige momenten met de meditaties van Ingrid van der Molen. Tussendoor ‘zotte’ verhaaltjes, vrolijke spelletjes of een leuke film. Een hele vakantieweek volledig verzorgd met heerlijke maaltijden, 1- of 2-persoonskamer en onderlinge gezelligheid. En wilt u gehaald en weer thuis gebracht worden? Fredeshiem biedt u vervoerservice voor

De site moet dienen als venster naar meer informatie over de trektocht van de Mennonieten door Europa. Het is niet per se bedoeld als archiefsite. Het gaat meer om bewustwording van dit stukje doopsgezinde geschiedenis. Het moet mensen nieuwsgierig maken.. Al sinds het begin van de 16e eeuw weken ‘dopersen’ keer op keer naar elders uit. Meestal als gevolg van onderdrukking, het ontbreken van geloofsvrijheid of juist gedreven door een expliciete geloofsopvatting, economische malaise of juist economische voorspoed etc. Hun invloed op economie, onderwijs, gezondheid, sociaal bewustzijn, religie/kerkgemeente, taalontwikkeling, planologie, kunst en cultuur is groot geweest. Overal in Europa lieten zij sporen achter. Er is veel documentatie aanwezig, maar het is voor een groot deel alleen lokaal toegankelijk of helemaal niet bekend. Hoe langer we wachten hoe meer dit verhaal over de trektochten op de achtergrond raakt of slechts ‘dood’ archief wordt. 12

KRONIEK

Op dit moment staat alles in het teken van de voorbereiding voor het project. Vanaf januari 2012 zijn twee leden van het team half Europa rondgereisd om draagvlak te verwerven. Inmiddels zijn dertien partners uit diverse (doopsgezinde) geledingen, uit negen Europese landen, bereid om mee te werken, te weten Zwitserland, Frankrijk, Oostenrijk, Duitsland, Nederland, België, Polen, Litouwen en Oekraïne. Er lijkt veel behoefte aan het project te bestaan. Iedereen is enthousiast. Tijdens de rondreis werd aan den lijve ondervonden hoe veel er te vertellen is. Iedereen is bereid om het project te verwezenlijken en de uitdaging aan te gaan. Taalbarrières en reisafstanden worden genegeerd, en hoezeer wij als ‘dopersen’ ook van elkaar verschillen: we maken er een Europese doopsgezinde presentatie van.

Overleden: - Op 18 april is overleden zr. A. Alderden-Maarse (‘juffrouw Alberdien’). Zij is 91 jaar geworden. - Op 18 april is overleden mevrouw J. Maarsen-Buis. Zij is 95 jaar geworden. Mevrouw Maarsen was vriendin van onze Gemeente. Toegetreden tot de Gemeente op 14 april: - Mw. Nelleke Spaargaren, Dorpsstraat 55, 1431 CB Aalsmeer, 0297 34 42 97. Met attestatie overgegaan: - Zr. M.L. Huyskamp-Elsholz, Loefzijde 43, 1435 NY Rijsenhout is met attestatie overgegaan naar de PKNGemeente in Rijsenhout.

Er zijn het afgelopen jaar werkgroepen gevormd voor een website een begroting. Uitgangspunt voor de site is een landkaart van Europa. Uit het brede spectrum van doperse identiteit zijn acht thema’s gekozen. Vanuit een achttal plaatsen op de kaart zal een introductievideo worden gepresenteerd, gekoppeld aan een van die thema’s. Nederland heeft hiertoe een testvideo gemaakt met als thema ‘tolerantie’. Om financiële ondersteuning vanuit Brussel te verkrijgen is het project recent uitgebreid met een Europese Tour-karavaan, die gedurende twee maanden de belangrijkste migratieroutes zal volgen. Het ligt in de bedoeling om voor dit onderdeel jongeren een plaats in de organisatie te geven. In augustus 2013 wordt bekend of de Europese subsidie wordt toegekend. Intussen gaat het projectteam door met het vinden van sponsoren en wordt alles in het werk gesteld om in augustus met het project van start te kunnen gaan.

Jubilea: - 18 mei 2013, fam. Moolhuijsen-Eveleens, Uiterweg 27-ws 2, 1431 AA Aalsmeer, 35 jaar getrouwd. - 26 juni 2013, fam. Spaargaren-Meester, Dorpsstraat 66, 1431 CE Aalsmeer, 45 jaar getrouwd. Verhuisd: - De heer en mevrouw Binkhorst-Achilles zijn per 19 april verhuisd van Sweelinckstraat 31 naar Zijdstraat 40-d, 1431 ED Aalsmeer, tel. 0297 32 49 96. - Zr. M. Hansen-Grouwstra is per 27 april 2013 verhuisd van Uiterweg 227 naar Zorgcentrum ’t Kloosterhof, kamer 305, Clematisstraat 16, 1431 SE Aalsmeer. - Mevrouw A. Combee-Cuiper is verhuisd van 2e J.C. Mensinglaan 41 naar ‘t Kloosterhof k. 301 Clematisstraat 16 1431 SE Aalsmeer.

Voor meer informatie kan men contact opnemen met Antoinette Hazevoet of Kees Knijnenberg via [email protected] of gaan naar facebook: mennosimonscentrum

BEDANKT

Website: Rondom de Bijbel RondomDeBijbel.nl is een website van het Nederlands Bijbelgenootschap met informatie over de Bijbel. De site wil heldere en verantwoorde informatie geven over het ontstaan en de geschiedenis van de Bijbel, over de verschillende bijbelboeken en over de tijd van de Bijbel. Niet alle opvattingen over de Bijbel kunnen daarbij even uitgebreid aan bod komen, maar de site sluit bewust aan bij opvattingen die breed gedragen worden in wetenschappelijke kring.

Wij willen iedereen bedanken die de bezoeken aan onze broer Krijn in ‘Ons Tweede Thuis’ mogelijk hebben gemaakt. Familie Muilwijk Hartelijk dank voor de prachtige bloemen en de hartelijke groet die ik ontving ter gelegenheid van de eerste sterfdag van mijn man. Lenie Woelinga-Rodbard

De site is bedoeld voor iedereen die geïnteresseerd is in de Bijbel en er meer over wil weten. De site maakt gebruik van de uitkomsten en inzichten van de bijbelwetenschap. Soms lijken de resultaten van de bijbelwetenschap op gespannen voet te staan met een gelovige benadering van de Bijbel. Daarbij moet echter het volgende benadrukt worden: de bijbelwetenschap is bedoeld om het inzicht in de Bijbel te vergroten en te verdiepen – niet om de Bijbel schade toe te brengen. Maar wie zich in de Bijbel verdiept, kan soms op nieuwe kennis en inzichten stuiten. Men kan daarvoor terugschrikken, maar men kan het ook beschouwen als een spannende en inspirerende zoektocht.

Hartverwarmend was alle aandacht in de vorm van kaarten, telefoontjes, bloemen en bezoekjes na mijn operatie. Het is een enorme stimulans om beter te worden! Het is fijn zoveel zusters en broeders te hebben. Miekje Hoffscholte-Spoelder Hartelijk dank voor de bloemen en de mooie brief die ik 7 april jl. heb mogen ontvangen. Leuk dat Gré v.d. Meulen de bloemen zondagmiddag bij mij thuis bezorgde, het werd een gezellig ‘thee-uurtje’. Het heeft mij goed gedaan dat zo veel mensen met mij meeleven. Martha Eveleens

Van Caak Zuijderhoudt ontving de redactie onderstaand gedichtje wat hem na aan het hart ligt. De auteur is onbekend.

Bedankt voor de bloemen uit de kerkdienst en de pot met blauwe druifjes, de kaarten van Oase en kaarten van leden. Ik heb ervan genoten. M. van Es-van Langeraad

Vandaag is de dag Hij komt maar een keer Morgen is vandaag al niet meer NIET ZEUREN Geniet van het leven Het mag Maar doe het vandaag Want vandaag is de dag 13

In de agenda van de Westhill: 19 mei Pinksteren, gezinsdienst met kinderactiviteit 26 mei vijfde zondag, gezinsdienst 2 juni Westhill zomerreces

t

ch

li ter

h

Ac

Bij de agenda De allerlaatste activiteiten van het seizoen van de Westhill na de meivakantie. De eerste twee weken waren nog gewone diensten op de bovenverdieping. Tijdens de Pinksterdienst zullen de kinderen gedeeltelijk aanwezig zijn, waarna ze nog een eigen activiteit zullen beleven. Een week later zullen de kinderen centraler staan rondom het thema ‘afscheid’. We nemen afscheid van het seizoen, maar soms zul je ook afscheid moeten nemen door een verhuizing of misschien een overlijden van een goede bekende. Dit alles maken de kinderen mee. Over dit thema verschijnt een boekje met voorleesverhalen. Ter presentatie van deze bundel organiseren we dit keer in Aalsmeer een dienst om dit enige publiciteit te geven. Het zal een speelse themadienst worden. Op een nader bekend te maken datum hopen we nog een zondagsschoolafsluiting in Schoorl te vieren. Via de NHDS krijgen we de informatie door. Daarna gaat de Westhill de zomertijd in en dat betekent dat we pas in september weer diensten organiseren!

Zinvolle verhalen De derde brochure ‘Zinvolle verhalen voor thuis’ is in januari 2013 verschenen. Er verschijnen vele zinvolle en schitterende kinderboeken waarvan we kunnen genieten en waar je tegelijkertijd iets van kunt meenemen. Daardoor kunnen lezers ontdekken dat levenssituaties anders kunnen zijn of dat je soms moet protesteren om iets te kunnen veranderen. Misschien kunnen kinderen nog wel meer meenemen uit die boeken als ze er over kunnen praten met hun ouders, grootouders en opvoeders. Het thema van de laatst verschenen brochure is ‘afscheid’. Het is bij een afscheid goed om herinneringen op te halen, om stil te staan bij wat je nu mist. Afscheid nemen van iemand die overlijdt, van de basisschool, van je oude huis, vriendjes of wie dan ook. Via de boeken komen kinderen in aanraking met levensthema’s als liefde, afscheid, goed en kwaad, geluk en de natuur. Wezenlijke thema’s voor de zingeving van groot en klein. De brochure geeft ideeën voor jeugdboeken rond het thema ‘afscheid’. Er wordt aangegeven welke thema’s er aan de orde komen en hoe je die met kinderen kunt bespreken. In de dienst van 26 mei besteden we dus aandacht aan dit thema, aan de hand van de brochure.

Pasen Het is al bijna Pinksteren, maar we blikken nog even terug op Pasen. De kinderen waren in de dienst aanwezig om het project af te sluiten. Koning David kwam terug als koning, maar gaf het stokje al snel over aan zijn zoon Salomo. Er brak een nieuwe en goede tijd aan. Van ds. Liesbet Geijlvoet kregen de kinderen de opdracht om zichzelf een kleine metamorfose te laten ondergaan. Dus na het traditionele paasontbijt werd er lustig op los geschminkt. Op de foto staan de toen aanwezige kinderen met die kleine verandering!

14