WYS
nr:
01
2014
KLIK HIER
OM NAAR DE WEBSITE TE GAAN
#06
Peter de Wilde over zijn 'bijbaan' als vrachtwagenchauffeur
#11
Harry Smeltekop: 'Iemand wilde zelfs een octrooi op een koeienras' Ilse van Ast:
'Je moet verder kijken dan de juridische verhoudingen'
1
collega’s gezocht
advocaat ondernemingsrecht
voorwoord
De advocaat als sigaar rokende notabele, achter zijn bureau wach-
beter kan bedienen? “Voor deze gesprekken hebben we een externe
tend tot er weer een klant met een probleem bij hem op audiëntie
professional ingeschakeld. Omdat we graag willen dat klanten zich
komt. Kent u hem?
vrij voelen om zich (kritisch) te uiten. Omdat we hun input cruciaal vinden voor innovatie en ons eigen ondernemerschap. Omdat we
Bij yspeert vwl advocaten willen we minder advocaat zijn. Een vreem-
geloven dat we hier beiden beter van worden.
de opstelling voor een advocatenkantoor, maar ik kan het u uitleggen. Een advocaat is risicomijdend, kritisch en analytisch. Een per-
Onze klanten denken daar net zo over, hun wensen liggen bijna
fecte beroepshouding voor alles wat er in het werk voorbij komt.
volledig in het verlengde van de ontwikkelingen die wij nastreven. Dat is heel goed nieuws. Blijkbaar hebben we goed contact met onze
We zijn echter ook steeds vaker adviseur, zakelijk dienstverlener,
klanten en waarderen ze het dat wij zelf ook ondernemen.
partner voor ondernemers. Frequent aan tafel en in een vroeg
wij verwachten je commitment!
stadium betrokken bij ontwikkelingen. Natuurlijk zijn we ook nog
Ja, we zijn advocaten. Ja, we procederen als dat het beste is voor
steeds behandelaar van dossiers, maar vooral diegene die vraagt:
u. Maar als we weten wat er bij u speelt? In uw bedrijf, in uw bran-
“Waarom heeft u veel van dit soort dossiers? Wat moet veranderen
che en bij úw klanten? Dan zijn er wellicht andere mogelijkheden
om dit te voorkomen? ” We kijken voorbij de losse dossiers en werken
die u veel verder en beter op weg helpen. En mocht het dan toch
samen aan een beter bedrijfsproces.
op procederen uitkomen? Dan heeft u aan ons een heel goede. Want we blijven advocaten.
Ontwikkelingen bij onze klanten, bij hún klanten, in hun branche;
4 à 5 jaar ervaring in een ondernemingsrechtelijke praktijk eigenzinnig en creatief / ontwikkelgericht teamplayer / overtuigend in klantcontact kun je dit waarmaken dan komen wij graag met je in gesprek
we sluiten daar steeds meer bij aa. Zo kunnen we onze adviesrol invullen, proactief signaleren welke kansen we zien voor onze klanten
Gerthé Klaassens
en kunnen we meedenken om risico’s te verkleinen. Dit voorjaar hebben we tien van onze klanten laten interviewen op strategisch niveau. We vroegen hen bijvoorbeeld: “Wat zou u doen als u yspeert was? Wat kan yspeert doen waardoor u úw klanten
meer informatie op
www.yspeertvwl.nl/vacatures
kantoren in Groningen, Drachten en Emmen
3
inhoud
wys Magazine Nummer: 01 2014
#03
#12
#06
#02
Ronald Klarus & Bertus Sanders (12)
Ruth Pruim (32)
Peter de Wilde (18)
Ilse van Ast (10)
Dialoog:
LEF
OOK
een dag met...
#10
de kennismaking
Anthony wijnberg (26)
#15
yspeert in de maatschapij arianne klok(38)
verder In deze editie:
# 01 toen en nu Anne Marie Pesman & Rens Barendregt 06 # 04 Column Ellen Leentjes 15 # 05 Yspeert op twitter 16 # 07 In gesprek met... Ronald Klarus 20 # 08 Ken je rechten Tom Nicolai 22 # 09 Column Ilse van Ast 24 # 11 Wist u dat Harry Smeltekop 30 # 13 in casu Harm Jan Tulp 34 # 14 Column Hillie lunter 37 # 17 Wie is wie 40 4
wys 01/2014
5
#01
toen en nu
T e k st : L isa R o si n g F o t o g rafi e : S a n d e r D r o o g l e v e r
Rens Barendregt & Anne Marie Pesman
'De jonge generatie kan het niet alleen' 6
wys 01/2014
7
toen en nu
Het advocatenvak verandert razendsnel. Natuurlijk heeft de opkomst van internet een grote invloed, maar ook de manier waarop het vak wordt bedreven is heel anders dan vroeger. Bij Yspeert vwl is zowel de oude als de jonge garde goed vertegenwoordigd dus de beide generaties kunnen bij elkaar te rade gaan. Neem Rens Barendregt en Anne Marie Pesman.
Rens Barendregt is sinds 1983 aangesloten bij yspeert vwl. Hij volgde de specialisatieopleiding ondernemersrecht aan de Grotius Academie en staat veel ondernemers bij. Daarnaast is Rens onder andere actief als bestuurder van bedrijvenparken in de gemeente Groningen. Voor Anne Marie Pesman daarentegen is het avontuur pas net begonnen: zij werd een paar maanden
geleden beëdigd als advocaat. Ook zij gaat zich specialiseren in ondernemingsrecht. Hoe goed kennen jullie elkaar? Rens: ‘Ook al werken we niet in dezelfde vestiging – Anne Marie in Drachten, ik in Groningen – we proberen om zoveel mogelijk dingen met de kantoren samen te doen. We houden bijvoorbeeld elke
maand een jurisprudentievergadering en dan komen collega’s uit Drachten en Emmen deze kant op. Daarnaast hebben we ook gezamenlijke borrels en diners. Wij vinden het belangrijk dat de collega’s veel contact met elkaar hebben, daarom hebben we ook voor dit pand gekozen. Er is één grote werkvloer waardoor direct contact heel gemakkelijk is. Je kunt eenvoudig bij een collega naar binnen lopen als je een vraag hebt of overleg wilt.’ Anne Marie: ‘Dat vind ik erg fijn aan yspeert vwl. Het is een van de redenen dat ik hier graag wilde werken. De drempel om even bij iemand naar binnen te lopen, ligt heel laag. Toen ik op gesprek kwam, kreeg ik heel sterk het gevoel: dit is het.’ Wat kunnen jullie van elkaar leren? Anne Marie: ‘Ten eerste heeft Rens natuurlijk een schat aan kennis waardoor ik veel van hem kan leren, maar er zijn ook andere dingen. Hoe je met cliënten omgaat bijvoorbeeld, en hoe je bepaalde gesprekken aanpakt.’ Rens: ‘Als ik het enthousiasme van jonge collega’s als Anne Marie zie, herbeleef ik die tijd weer een beetje. Ik heb zelf ook in die positie gezeten, dus ik weet hoe Anne Marie zich voelt. Uiteraard is het belangrijk dat er een regelmatige instroom van jonge mensen is. Dat is de charme van een kantoor als yspeert vwl. Ik moet er niet aan denken dat ik hier in mijn eentje of met één collega van mijn eigen leeftijd zou moeten zitten.’ Anne Marie: ‘We moeten het met zijn allen doen, de jonge generatie kan het ook niet alleen. Vroeger begon je gelijk een eigen advocatenkantoor zodra je klaar was met
8
wys 01/2014
studeren, dat is nu bijna niet meer voor te stellen.’ Rens: ‘Het gemak waarmee jongeren omgaan met nieuwe media, daar leer ik van. Ik haal hun niveau niet hoor, maar dat ik daarmee bezig ben, ligt wel aan hen.’ Anne Marie: ‘Ik weet natuurlijk niet anders. Voor mij is internet een belangrijke bron, de juridische bibliotheek vind je er bijvoorbeeld. Ik ben zo gewend te werken met internet, dat ik het versturen van brieven per post eerder als een tijdrovend proces zie.’ Rens: ‘Iets anders dat ik leer van jonge mensen is hun manier van leven. Volgens mij vinden ze werk in combinatie met een privéleven heel belangrijk. Traditioneel kreeg de vrouw kinderen en maakte de man carrière. Als je wilt, kun je in dit vak 24 uur per dag en zeven dag per week aan de slag zijn. Ik denk dat jongeren daar tegenwoordig anders tegenaan kijken. Je merkt dat zelfs bij jonge advocaten die beginnen aan de Zuidas in Amsterdam. Er zijn er veel die het al snel voor gezien houden.’
gaan specialiseren en verder verzakelijkt. Nu geeft de advocaat veel zakelijk advies, terwijl mensen vroeger alleen naar een advocaat stapten als ze een juridisch probleem hadden. Dat was iemand waar je niet snel hoopte terecht te komen. Nu is de advieskant veel belangrijker: hoe richt je een onderneming in, met wie doe je dat, waar moet je aan denken, dat soort dingen.’
Anne Marie: ‘Ik moet op dit moment vooral nog veel leren. Het contact met cliënten is er al wel en dat vind ik heel leuk. Ik denk dat ik het als advocaat ook belangrijk zal vinden om veel naar buiten te treden. Daarnaast denk ik dat het belangrijk is om niet altijd te verzanden in juridische details, maar de praktische oplossing te zoeken. Aan de andere kant maken de kleine details soms een groot verschil.’
Lijken jullie op elkaar als advocaat? Rens: ‘Lastig te zeggen, daarvoor kennen we elkaar nog niet goed genoeg. Ik ben een advocaat die veel naar buiten treedt. Ik ben erg geïnteresseerd in mijn cliënten en dan moet ik niet op kantoor blijven zitten.’
Rens: ‘Blijkbaar lijken we wel een beetje op elkaar.’
Anne Marie: ‘Ik denk dat het inderdaad zo is dat wij beseffen dat er naast werken veel andere belangrijke dingen zijn. Ik ben zeker niet iemand die drie dagen in de week wil werken of om vijf uur naar huis gaat. Maar het is wel zo dat de harmonie tussen werk en privé goed moet zijn. Voor iedereen is die harmonie anders. Ik wil bijvoorbeeld nu, mede omdat ik net ben begonnen, veel aan de weg timmeren en dus veel werken.’ Wat is er de afgelopen jaren veranderd? Rens: ‘Ons werk is door de komst van internet erg veranderd, met name de communicatie. Vroeger kreeg je een brief en die kon je wel twee weken laten liggen. Nu moet je meteen reageren, want dat verwacht de cliënt. Door zulke snelle communicatie krijg je veel meer interactie met cliënten en andere betrokkenen. Daarnaast is de advocatuur zich veel meer
9
T e k st : C ha n tal B a k k e r F o t o g rafi e : J a n b u walda
#02
Een dag met
Ilse van Ast
'Ik ben niet zo'n ochtendmens' Hoe ziet de werkdag van een jurist of advocaat eruit? Ilse van Ast gunt ons als eerste een kijkje in haar drukbezette agenda. De ambitieuze advocate is gespecialiseerd in het bouw-, huur-, appartements- en verenigingsrecht en heeft veel plezier in haar werk. 10
wys 01/2014
8.30 uur Mijn werkdag begint. Omdat ik niet zo’n ochtendmens ben, gebruik ik het eerste half uurtje om in alle rust ingekomen email te bekijken en op een rijtje te zetten wat er die dag moet gebeuren. Daarna heb ik overleg met collega’s Sipke en Gerard. We zitten eens in de twee weken bij elkaar om bestaande en potentiele cliënten te bespreken. Het is belangrijk om te bespreken hoe wij bestaande klanten nog beter van dienst kunnen zijn. Daarnaast bespreken we op welke potentiële cliënten we ons vizier willen richten. Na het overleg ik ga naar mijn kamer om mij voor te bereiden op een kort geding in de rechtbank Leeuwarden. 11.00 uur Ik heb afgesproken met twee medewerkers van een woningbouwcorporatie in de rechtbank Leeuwarden. Ik sta de corporatie bij in een zaak tegen een huurder van een van hun aangepaste woningen, die zijn bedoeld voor mensen met een WMO-indicatie. De man woont al jaren in zo’n aangepaste woning. Deze stond eerst op de naam van zijn vader, die hier met zijn gezin kon wonen omdat hij fysieke beperkingen had. Nadat hij tien jaar geleden overleed, bleven moeder en zoon er wonen. De zoon kreeg een relatie waarna zijn vriendin bij hem en zijn moeder introk. Vervolgens is moeder naar eigen zeggen uit huis gepest, heeft haar zoon achter haar rug om het medehuurderschap van de woning aangevraagd en haar handtekening vervalst. Moeder klopte vorig jaar aan bij de woningcorporatie omdat ze een andere woning wilde en kwam toen pas achter dat medehuurderschap. De woningcorporatie besefte vervolgens dat meneer in een woning verblijft die niet voor hem is bedoeld en is daarover met hem in gesprek gegaan. Dat gesprek is uit de hand gelopen, de man werd gewelddadig en wilde geen alternatieve woning aanvaarden. Daarom heeft de woningcorporatie een kort geding aangespannen. De vordering: ontruiming van de woning binnen drie dagen. De man is schuldig aan bedrog en dwaling en verblijft zonder recht of titel in het huis, zo stellen wij. Bovendien bestaat er een
wachtlijst voor mensen die wel aanspraak maken op een aangepaste woning. De rechter stuurt tijdens de zitting aan op nader overleg tussen de partijen. Als we er tijdens een gesprek niet alsnog uitkomen, zal de rechter over twee weken vonnis wijzen. Het werken voor een woningcorporatie is uitdagend, omdat je verder moet kijken dan de juridische verhoudingen tussen partijen. Woningcorporaties hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid waardoor er bij zaken meer belangen spelen. In het huidige geval heeft de huurder persoonlijke problemen die hij niet allemaal zelf kan oplossen en zijn diverse instanties bij het geschil betrokken. Omdat een gesprek met de betreffende huurder eerder misliep, is door de wo-
“De oplossing ligt binnen handbereik” ningbouwcorporatie gekozen voor de weg naar de rechter. Dat geeft soms dat extra zetje om alsnog met elkaar in gesprek te komen. Zoals het er nu naar uitziet, komt dit gesprek er alsnog, waardoor de woningcorporatie in goed overleg een oplossing hoopt te vinden.
sing ligt binnen handbereik. We spreken af de resultaten met de cliënt en achterban te bespreken en vervolgens de eerste gesprekken in te plannen.
15.30 uur
Na de lunchafspraak heb ik op kantoor een bespreking met juridisch medewerker Janne Marije Oosterhaven. Zij helpt mij bij het uitzoeken en voorbereiden van dossiers. De samenwerking is erg prettig, omdat zij mij veel werk uit handen neemt en omdat het fijn is om met een collega te sparren over een dossier. Deze keer praten we over de verkoop van een perceel grond door een gemeente. Achteraf lijkt de gemeente de kopers niet goed te hebben geïnformeerd over een aantal zaken, waardoor de kopers veel te veel hebben betaald voor het betreffende perceel. Als de kopers bij aankoop de informatie hadden gekregen waarover de gemeente op dat moment beschikte, hadden zij het perceel waarschijnlijk niet gekocht of in ieder geval een ander bedrag betaald. Janne Marije heeft de rapporten en interne stukken van de gemeente voor mij op een rijtje gezet. Deze stukken hebben wij besproken en vormen de basis van de brief die naar de gemeente gaat.
12.30 uur Ik heb een lunchafspraak met
16.30 uur Omdat ik een groot deel van de dag niet op kantoor was, is mijn mailbox redelijk vol. Het laatste uurtje gebruik ik om mailtjes te beantwoorden en telefoontjes te plegen.
een advocaat in Leeuwarden. We bespreken een zaak die al jaren speelt en waarbij partijen na lang te hebben geprocedeerd, bekijken of ze door middel van gesprekken tot een oplossing kunnen komen. In dit geval geldt dat de juridische situatie van een perceel niet meer in overeenstemming is met de feitelijke situatie door een fout van een notaris bij het splitsen in appartementsrechten. Omdat de verhoudingen tussen partijen erg gevoelig liggen, is het belangrijk om de gesprekken goed voor te bereiden. We bekijken waar de grootste problemen liggen en stellen een agenda op voor de komende besprekingen. Het is een goed overleg en we komen een heel eind verder. De oplos-
19.00 uur Vanavond heb ik een bijeenkomst over de oprichting van een nieuwe Lions Club in Heerenveen. Daar ben ik sinds kort, samen met een aantal anderen, mee bezig. Onze ‘keygroup’ is inmiddels geïnstalleerd en ik ben benoemd tot president. Voor vanavond hebben we een aantal potentiële leden uitgenodigd voor een kennismaking. Als president van de Lions wil ik iets betekenen voor de samenleving, anderzijds hoop ik contacten op te doen met mensen van verschillende beroepsgroepen die wonen en of werken in mijn omgeving. Uiteraard wil ik het ook gezellig hebben. Vanavond is dat zeker gelukt.
11
Tekst : Cha ntal Ba kker Fot ografie: Sa nd er Dr oogl ever
#03
Dialoog
'Ronald en ik spreken dezelfde taal' Ze kennen elkaar al zes jaar, zijn allebei wars van grootpraat en hebben integriteit hoog in het vaandel staan. Ondernemer Bertus Sanders en advocaat Ronald Klarus van yspeert vwl voelen elkaar feilloos aan. De directeur van schildersbedrijf Sanders Groep in Emmen klopt regelmatig bij Ronald aan voor juridisch advies. Bertus is sinds begin 2013 algemeen directeur van de Sanders Groep. Het familiebedrijf werd in 1936 opgericht door de grootvader van Bertus en was jaren gevestigd aan de Schimmerweg in Emmen. In de jaren zestig verhuisde het bedrijf naar de Noordbargerstraat, waar het nog steeds gevestigd is. ‘Mijn vader en oom groeiden op in de zaak en dat was voor mijn zus en mij niet anders. Waar Sanders van oorsprong een schildersbedrijf was, kwamen er met de jaren meer specialisaties bij. We hadden jarenlang een afdeling autoschade, een glasafdeling, een afdeling woningstoffering en meerdere winkels. Maar de laatste jaren richten we ons weer op onze core business, namelijk schilderglas-, en onderhoudswerk. Ook hebben we nog één winkel over met een uitgebreid verf- en behangassortiment.
worden. Meer dan ooit moet je je in deze tijd onderscheiden van je concullega ’s. Wat in ons voordeel werkt, is de goede naam die wij hebben in heel Noord-Nederland. Kwaliteit staat hoog in het vaandel, zowel op de werkvloer als in de communicatie met de klant. Wij blijven meedenken en bieden bijvoorbeeld een totaalpakket van onderhoud aan. Wij leveren niet alleen vakmanschap op het gebied van schilder- en glaswerkzaamheden, wij helpen de klant ook met bijvoorbeeld hang- en sluitwerkzaamheden en timmerwerk. Ook moet je in deze tijd scherp zijn op de prijzen en moet je zichtbaar blijven. Je moet netwerken, mensen moeten allereerst aan jou denken als het gaat om glas- en schilderwerk’.
Grote speler Met vier vestigingen in Noord-Nederland (Emmen, Coevorden, Stadskanaal en Delfzijl (Kerbof)) en circa honderd werknemers is Sanders een grote speler op de markt. De vaste klantenkring is gevarieerd. Van particulieren tot woningbouwcorporaties en van industriële partijen tot verzekeringsmaatschappijen: alle markten worden bediend.
Klik Bertus zit niet voor niets bij brancheorganisaties en diverse netwerkclubs. Hier liep hij zes jaar geleden Ronald Klarus tegen het lijf. ´Ronald en ik hebben een klik. We zijn allebei nuchtere personen en houden niet van grootpraat. Ik kan altijd een beroep op hem doen als ik juridisch advies nodig heb en vind zijn heldere manier van communiceren erg prettig. Misschien speelt ook mee dat hij Drents is. Nadelig is dat in ieder geval niet. We hebben dezelfde mentaliteit en ik waardeer zijn integriteit.’
Zijn nieuwe rol als directeur bevalt Bertus goed. ‘Ik vind het een uitdaging om samen met mijn zus het bedrijf waarin wij zijn opgegroeid, te runnen. Natuurlijk, het zijn economisch zware tijden. De bouw staat onder druk, de nieuwbouw staat stil, woningcorporaties hebben het zwaar en je merkt dat alleen noodzakelijk onderhoud wordt uitgevoerd. Esthetisch is minder belangrijk ge-
Ronald: ‘Ik sta graag klanten bij die op een normale manier zaken doen en die bijvoorbeeld niet alleen een zaak aangaan om een ander het leven zuur te maken, terwijl ze weten dat die niet gewonnen gaat worden. Daarnaast heb ik, net als Bertus, kwaliteit hoog in het vaandel staan. Hij heeft veel verstand van zaken en hecht belang aan relaties van lange duur, net als wij.’
12
wys 01/2014
13
Dialoog
Bertus knikt: ‘Wij hadden onlangs bijvoorbeeld een geschil over een vordering met een opdrachtgever en we wilden dit niet voor de rechter uitvechten omdat we wel zaken met elkaar wilden blijven doen. Toen heb ik Ronald opgebeld. We hebben samen bekeken hoe we de klant konden laten weten dat we in ons recht stonden maar dat we ook om tafel wilden voor een oplossing. Die vonden we in een toekomstige opdracht. Wij zijn heel blij dat we de klant niet kwijt zijn. De insteek en filosofie van yspeert vwl past bij ons. We willen kwaliteit laten zien maar zijn ook in voor een praktische oplossing. We kijken niet alleen naar morgen maar ook naar de toekomst.’ Bertus benadrukt dat grote juridische geschillen niet vaak voorkomen. ‘Geschillen over bijvoorbeeld betalingen of over het al dan niet leveren van meerwerk, heb je misschien eens per jaar. Maar ik benader Ronald wel regelmatig met kleine vragen.’ Ronald voegt toe: ‘Als er iets is dat het juridische raakt, dan kan Bertus me bellen zonder dat daar meteen een nota op volgt. Zo werken we bij yspeert vwl, zo is onze verstandhouding en zo werkt het andersom ook.’ Uitdagingen Bertus moet de komende jaren vol aan de bak met de Sanders Groep. ‘Het is in deze moeilijke tijden de kunst om de juiste mensen op de juiste plek te hebben in de organisatie. Wij hebben de afgelopen jaren een verjongingsslag doorgevoerd. Veel huidige kantoormedewerkers zijn vanaf de werkvloer door ons opgeleid
en doorgegroeid, zij weten wat er speelt en houden hier tijdens het complete uitvoeringsproces rekening mee. Op de werkvloer wordt door de oudere generatie vakmanskennis overgebracht op de jeugd waardoor je die binnen je organisatie houdt. Mijn zus Hilde en ik vragen de oude garde nog regelmatig om advies.’ Bertus en Hilde mogen het stokje dan hebben overgenomen van hun vader en oom, er wordt veel waarde gehecht aan normen en waarden die zij nastreefden. ‘Mijn vader was rustig, integer en hield zich altijd aan afspraken. Hij was ook goed voor zijn personeel. “Personeel is het duurste gereedschap dus ga daar goed mee om”, zei hij.’ In die geest willen Bertus en Hilde de Sanders Groep voortzetten. Tegelijkertijd waait er een andere wind, nu zij aan het roer staan. ‘Ik denk dat ik sneller knopen doorhak dan mijn vader omdat de huidige tijd daarom vraagt en veranderingen zich snel opvolgen. Ik vind het prettig dat ik voor advies altijd een beroep kan doen op yspeert vwl. Wij hebben in dit kantoor en in Ronald de perfecte partner gevonden, waardoor we ook in de toekomst zeker zijn van goed juridisch advies. ’
#04
COLUMN
Partneralimentatie op de schop Als advocaat in scheidingszaken krijg ik vaak de vraag, en dan vooral van mannen: partneralimentatie, dat is toch nog maar vijf jaar? Nee heren, zo ver is het nog niet. Wat is er aan de hand? Ard van der Steur van de VVD heeft samen met Recourt en Berndsen een initiatiefnota ingediend. De partneralimentatie moet eerlijker, simpeler en vooral korter. Tot een wetsvoorstel van deze delegatie kwam het echter nog niet. De verwachting is dat dit komend najaar wordt ingediend. Een initiatiefvoorstel van Bontes van de PVV is afgeschoten omdat onvoldoende rekening werd
Ronald: ‘De Sanders Groep is een groot bedrijf dat voor grote uitdagingen staat en de komende jaren ook hard moet blijven werken om de klussen binnen te halen. Maar Bertus is een goede ondernemer en hij is de afgelopen jaren erg gegroeid in zijn functie. Hij weet wat hij wil en durft keuzes te maken en die doortastendheid heeft de Sanders Groep nodig. Het bedrijf is in goede handen.’
gehouden met de positie van getrouwde vrouwen met kinderen en niet-werkende oudere partners. De partneralimentatie duurt nu nog maximaal twaalf jaar. Daarachter ligt de gedachte dat de zorgplicht niet ophoudt na het huwelijk, maar nog twaalf jaar voortduurt. In dat tijdsbestek kunnen de kinderen worden grootgebracht, kan een opleiding worden gevolgd en het werkende leven weer worden opgepakt. Na twaalf jaar moet de ex de eigen broek ophouden. Dat is niet meer van deze tijd. Met het einde van het huwelijk houdt ook de zorgplicht op, zou ik zeggen. Want dames, wees nou eerlijk, wij redden ons zelf toch wel? Wij willen na het huwelijk toch niet meer afhankelijk zijn van die man waar we vanaf wilden of die ons niet meer zag zitten? Wij gaan niet bij de pakken neerzitten, we stropen de mouwen op en gaan aan de slag. De ex-man wil, nu hij weg is, vast wel wat meer voor de kinderen zorgen. Want emancipatie moet natuurlijk van twee kanten komen. De grondslag voor de partneralimentatie nieuwe stijl is compensatie voor het verlies aan verdiencapaciteit. Daar valt wat voor te zeggen. Want hoe vaak wordt, vooral als er kinderen komen, niet nog steeds gekozen voor het traditionele rollenpatroon. Moeder wil meer bij de kinderen blijven of vader vindt dat hij niet minder kan werken. Verkorting van de alimentatieduur lijkt mij een goede zaak. Dat Uitgangspunt van het voorstel van Van der Steur c.s., is dat de duur
er een uitzondering geldt voor gezinnen met jonge kinderen ook.
van de alimentatieplicht gelijk is aan de helft van de duur van het
Maar dit moet niet afhankelijk worden gesteld van de verdeling van
huwelijk met een maximum van vijf jaar. Als de zorg voor de kinderen
de zorgtaken. Een kind heeft primair behoefte aan beide ouders
echter voor het grootste deel bij de moeder ligt, kan de alimentatie
en daarna pas aan een iPad of Nintendo DS of wat er van die extra
worden verlengd tot het jongste kind twaalf jaar is. Dit lijkt fideel
alimentatie voor mama dan ook maar gekocht kan worden.
maar helpt de wens van het kabinet om co-ouderschap te bevorderen meteen om zeep. Bij gedeelde zorg voor de kinderen, is de alimentatie immers beperkt tot vijf jaar, dus kan het voor moeders lonend zijn
Ellen Leentjes
daar niet aan mee te werken. Dan kan toch niet de bedoeling zijn! 14
wys 01/2014
15
yspeertvwl advocaten
#05
@ yspeertvwl
Yspeert op twitter yspeert vwl 18:36 - 6 Feb 2014
yspeert vwl 08:42 - 24 Jan 2014
yspeert vwl 11:57 - 20 Mar 2014
yspeert vwl 4:43 - 3 Apr 2014
yspeert vwl 17:31 - 7 Apr 2014
Pensioenportefeuille te risicovol ingericht. Bank waarschuwde niet indringend genoeg en moet deel schade vergoeden: http://bit.ly/1nebEjr
Bank die #renteswap verkocht aan klant, is adviseur van die klant: http:// bit.ly/1aOjON1 . Geschiktheidstoets 4:23 Wft van toepassing.
Zorgplicht vermogensadviseur strekt ook tot actualisering van het risicoprofiel, zegt Hof ArnhemLeeuwarden: http://bit.ly/1dsIZTG
1/2 Zorgplicht bij verkoop swap is er ook voor ondernemers. Algemene waarschuwingen onvoldoende. Bank schadeplichtig: bit.ly/1fO04s7
Stand van de advocatuur 2014. Yspeert vwl regionaal top-kantoor van Noord Nederland. pic.twitter.com/Dn003Kpyny
yspeert vwl 10:44 - 18 Feb 2014
yspeert vwl 10:52 - 20 May 2014
HR: maatstaf #Herenhuis-arrest geldt niet bij beëindiging huur 290-bedrijfsruimte http://bit.ly/1e3PETj Bij beëindiging van de huur van woonruimte mag een beroep op dringend eigen gebruik van de verhuurder niet te snel worden gehonoreerd, gelet op het gewicht dat toekomt aan de door het huurrecht beoogde bescherming van de huurder van woonruimte. Naar de Hoge Raad in voormeld arrest heeft overwogen, is de enkele omstandigheid dat de exploitatie van het verhuurde in ongewijzigde staat onrendabel is, onvoldoende voor het aannemen van dringend eigen gebruik. Voor het aannemen daarvan geldt de strengere maatstaf dat sprake is van een structurele wanverhouding tussen de exploitatiekosten en de huuropbrengsten. Bij de bescherming van de huurder van bedrijfsruimte als bedoeld in art. 7:290 BW gaat het om een bescherming van een recht van (fundamenteel) andere aard, waarbij met name bedrijfseconomische belangen van de huurder en de verhuurder een rol spelen. Van de verhuurder van bedrijfsruimte kan in een geval als het onderhavige – waarin de noodzaak van renovatie tussen partijen niet ter discussie staat – niet worden gevergd dat hij een huurovereenkomst voortzet die na renovatie leidt tot een niet-kostendekkende exploitatie.
16
Tentamentraining ondernemingsrecht voor studenten bij Yspeert vwl! pic.twitter.com/TZ7vV0f0Wp
Hof Arnhem Leeuwarden: op de bank rust de zorgplicht om gedurende de relatie het risicoprofiel - zo nodig - te actualiseren. Van belang acht het Hof daarbij dat aan de zijde van de bank inzicht bestaat in de totale inkomensen vermogenspositie van de cliënt. Het verloop van een beleggingsportefeuille in de vorm van fikse verliezen en/of de daarmee samenhangende noodzaak nadere zekerheid aan de bank te bieden, kunnen aanleiding zijn het risicoprofiel te herzien.
yspeert vwl 17:16 - 21 Nov 2013 yspeert vwl 7:33 - 21 Feb 2014
yspeert vwl 8:03 - 4 Mar 2014
Consument belegt op advies tussenpersoon �49k in 1 fonds. KiFiD: max. 20% in één fonds. Schadevergoeding �39,2k: http://bit.ly/1oZV7DD
Hof Leeuwarden: ontbinding huurovereenkomst wegens overlast door Hof in stand gelaten http://bit.ly/1kSDIJH
Jaarlijkse Wildparty, mooie gesprekken, lekkere muziek en heerlijk eten. Bedankt voor jullie warme gastvrijheid! Gasterij Theehuis @midwolde yspeert vwl 5:04 - 18 Jan 2014 yspeert vwl 11:34 - 14 Apr 2014
yspeert vwl 6:15 - 10 Feb 2014
Yspeert vwl legt zich toe op de #zorg. Per 1 mei a.s. is de samenwerking met Anthony Wijnberg een feit. http://bit. ly/1eEtvfN
Nieuwe column #NVM Ilse van Ast over recht van opstal: http://bit.ly/1gf5vmd
yspeert vwl 10:01 - 12 Feb 2014
Gerard Berghuis 16:04 - 24 Jan 2014
Mooi artikel met Niek Heidanus over #longstay in #Panorama. Ook op onze website te lezen. http://bit.ly/1fg1kDq
Met alle collega's van @yspeertvwl afscheid genomen van onze gewaardeerde collega en kantooroudste Johan Verwilligen
wys 01/2014
Onze vestiging in Emmen nu ook dag en nacht voorzien van onze huisstijl pic.twitter. com/gTFVjrj6ZH
yspeert vwl 18:03 - 17 Mar 2014 Corporaties kunnen vanaf heden #inkomensverklaringen opvragen bij de belastingdienst om huur te verhogen #scheefwonen http://bit. ly/1iVRzOb
17
T e k st : C ha n tal B a k k e r F o t o g rafi e : J a n B u walda
#06
'In de vrachtwagen leef je met een zekere vertraging'
OOK
Bizar, vinden veel collega’s. ‘Als ik mensen vertel over mijn hobby, denken ze dat ik hen voor de gek houd. Ik ben vaak wel van de mooie praatjes en grappen maar in dit geval ben ik toch echt serieus. De fascinatie voor vrachtwagens zat er bij mij al heel vroeg in. Ik werd geboren in Groningen en woonde aan de Van Heemskerckstraat, vlakbij de aanrijroute voor de suikerfabriek. Hier stonden vrachtauto’s vaak in een lange rij te wachten tot ze bieten konden lossen. Ik kende alle vrachtwagentypes en mocht soms een stukje meerijden met de chauffeurs. Dat vond ik als tienjarig jongetje natuurlijk erg interessant.’ Adviezen vervliegen Dat jonge ventje besloot later rechten te gaan studeren. Maar vrachtwagens bleven hem altijd boeien. ‘Ik vind de advocatuur een prachtig beroep. Het is echt een sociale wetenschap en ik vind vooral de omgang met mensen interessant. Wat in dit vak wel zo is, is dat wij geen tastbaar product leveren. Onze adviezen vervliegen en dat geldt niet voor de mensen of goederen die je van A naar B vervoert. Je bent als chauffeur eindverantwoordelijk voor het vervoer en van begin tot eind betrokken bij het proces.’ Lange tijd hield zijn carrière in de advocatuur hem in de greep. Maar toen Peter rond de veertig was, kreeg het vrachtwagenvirus hem toch weer te pakken. ‘Ik was volop bezig met mijn carrière en besloot toen een keer mee te gaan met een bevriende chauffeur. We moesten sinaasappels ophalen uit Valencia en reden in achtenveertig uur op en neer. Wat een gekkenwerk, ik was meteen genezen. De rust- en rijtijden stonden toen al onder druk.’
Wat doen de juristen en advocaten van yspeert vwl om aan de hectiek te ontsnappen? Ze vertellen het in de rubriek OOK. Peter de Wilde bijt het spits af. De trouwe lezer van het vakblad Truckstar rijdt in zijn spaarzame vrije tijd dolgraag op de vrachtwagen.
Vrijheid Na deze hectische reis was de vrachtwagenkoorts even gedaald. Maar twee jaar geleden steeg hij weer tot niet te negeren hoogte. ‘De advocatuur is geestelijk een ontzettend hectisch en intensief vak. Ik krijg meer behoefte aan een ander soort inspanning. Als vrachtwagenchauffeur ben je ook bezig met je hersenen, maar op een andere manier. Meer op een “doe-niveau”. Je hebt een grote verantwoordelijkheid en moet heel bewust en mindful bezig zijn met wat er om je heen gebeurt en hoe je daar op moet anticiperen. Tegelijkertijd ben je helemaal op jezelf aangewezen. Het kan zomaar voorkomen dat je vierentwintig uur stilstaat op een parkeerplaats in Zuid-Duitsland. Wat doe je dan? Die confrontatie met jezelf lijkt me mooi. Omdat een vrachtwagen maar tachtig kilometer per uur mag rijden, krijgt het leven ook nog eens een zekere vertraging in zich. Je neemt letterlijk gas terug. Dat terwijl in mijn huidige vak het gas er voortdurend op staat.’
te gaan verwezenlijken en aan theorie-examens te beginnen. ‘Ik vond dat het nu maar eens moest gebeuren. Ik heb een prachtig vak, maar waarom zou ik mijn hele leven lang maar één richting opgaan?’ Na het theorie-examen volgden twee rijexamens. Eerst op de gewone vrachtwagen en daarna met aanhanger erachter. In mei 2013 was het rijbewijs binnen. Enerverend debuut Het lukte Peter daarna niet meteen om meer tijd vrij te maken voor het rijden. Maar begin februari beleefde hij eindelijk zijn eerste echte vrachtwagenavontuur. ‘Ik rijd in opdracht van onze klant Van der Aart Transport, die vooral groente vervoert naar Scandinavië. En afgelopen maand reed ik voor het eerst mee met mijn opleider en co-chauffeur. Hij kwam terug uit Denemarken met 26 ton vlees en ik heb die vracht samen met hem afgeleverd in Barendrecht. Daarna zouden we groente laden in het Westland maar onze Deense opdrachtgever had op dat moment geen heenvracht naar eindbestemming Göteborg. Als je leeg daarheen moet rijden, zijn dat heel dure kilometers dus dat ging niet door.’ ‘Mijn eerste reis werd daardoor een relatief korte maar wat was het een enerverend en spannend debuut. Ik reed niet in een automaat maar in een wagen met twaalf versnellingen met een aanhanger. Dan moet je daar bochten mee in en zorgen dat je de rotondes niet te krap neemt. Je mag geen stoepranden raken want dan kan de lading verschuiven en geplet worden. Ik was kapot toen de reis erop zat. Maar wat had ik een voldaan gevoel. Na een voortreffelijke maaltijd bij mijn collega en zijn vrouw ging ik tevreden naar huis. Ik verheug me op de volgende reis. Dat zal een rondje Westland, Zweden, Barendrecht, Drachten worden.’ Droomreis Op zijn bucket list staan nog een aantal interessante reizen die de kersverse chauffeur nog dolgraag wil maken. ‘Ik las laatst in de Truckstar over een firma die in Azerbeidzjan gestolen auto’s ophaalt voor verzekeringsmaatschappijen. Dan denk ik meteen “Zou ik dat durven? Dat is wel het optimale gevoel van vrijheid”. Ik weet ook dat er een firma is die boorkoppen vervoert naar de Zweedse plaats Kiruna. Ik zie mij al helemaal rijden op de rechte, oneindige wegen van Zweden. Over de sneeuw met links en rechts zo nu en dan een dennenboom. Dat overzicht dat je vanuit die hoge bak hebt, dat geeft een machtig gevoel. Ik besef me dat ik nu nog een droombeeld heb van dit vak. Ik heb een schilderij gemaakt en weet niet of dit eer doet aan de werkelijkheid. Ik kan niet wachten om dat uit te gaan vinden. Ik ben geen macho maar ik vind het wel stoer dat ik nu in een vrachtwagen mag rijden. Ik heb al een nummerplaat gekregen met de naam van mijn vrouw erop dus die kan mooi mee op reis.’
Peter besloot twee jaar geleden dan ook om zijn jongensdroom 18
wys 01/2014
19
T e k st : C ha n tal B a k k e r F o t o g rafi e : S a n d e r D r o o g l e v e r
#07
In gesprek met …
Ronald Klarus
'Er liggen nog veel kansen in Emmen' Yspeert vwl is sinds 1 maart 2013 gevestigd in Emmen. Daarmee kwam de wens uit om in Groningen, Friesland én Drenthe een kantoor te hebben.
Ronald Klarus is het gezicht van de vestiging in Emmen. De geboren Drent loopt hier al een tijdje rond en voelt zich helemaal thuis. ‘Ik ken hier de wegen, ben betrokken bij de regio en heb in Emmen al een mooi netwerk opgebouwd.’ Ronald vormt een team samen met de in Drenthe woonachtige collega’s Nienke Kiewiet (advocate) en Marloes Hoekema (faillissementsmedewerkster en juridisch secretaresse). ‘We hebben geen geheimen voor elkaar en vullen elkaar aan. Dat is “des Yspeerts”. Ik kijk naar een zaak vanuit mijn rol als curator en advocaat insolventierecht. Maar als ik op een fiscaal of arbeidsrechtelijk probleem stuit, dan haal ik er een collega bij en zetten we ons als team in voor de klant.’
mentaliteit van de mensen. Ik weet dat Drenten vrij nuchter zijn en zichzelf niet snel op de borst kloppen. Ze hebben een soort verborgen trots. Ik houd daar in mijn benadering van klanten rekening mee. Ik probeer een gedegen, integere advocaat te zijn. Doordat ik ook Drent ben, heb je misschien sneller een klik met de cliënten in deze regio.’ Kantoor Emmen draait nu een jaar en volgens Ronald liggen er nog genoeg uitdagingen voor het team in het verschiet. ‘We willen nog bekender worden bij de ondernemers hier en bij grote bedrijven, bijvoorbeeld in de industrie. Want Emmen is de grootste industriestad in het Noorden en er gebeurt hier meer dan menigeen denkt. Er liggen hier nog veel kansen.’
Omdat Ronald een geboren Drent is, voelt hij de klanten in de provincie haarfijn aan. ‘Ik kan Drents verstaan en ken de 20
wys 01/2014
21
T e k st : C ha n tal B a k k e r F o t o g rafi e : J a n b u walda
#08
Ken je rechten Tom Nicolai
Wet werk en zekerheid maakt veel los bij arbeidsrechtadvocaten Het systeem van het Nederlandse arbeidsrecht is sinds de Tweede Wereldoorlog praktisch niet gewijzigd. Het huidige kabinet-Rutte vond het dan ook de hoogste tijd voor achterstallig onderhoud. Resultaat is de Wet werk en zekerheid, die veel losmaakt bij arbeidsrechtadvocaten. Tom Nicolai vertelt over de wijzigingen die dit wetsvoorstel met zich meebrengt voor werkgevers en werknemers. De wijzigingen betreffen allereerst het ontslagrecht. Het duale ontslagstelsel (UWV of kantonrechter) blijft bestaan, zij het dat werkgevers straks niet meer kunnen kiezen via welke instantie ze de arbeidsovereenkomst beëindigen. ‘Voor bedrijfseconomische ontslagen en bij langdurige arbeidsongeschiktheid moet de werkgever verplicht naar het UWV, voor overige (persoonlijke) ontslaggronden naar de kantonrechter’, vertelt Tom. Deze verandering sluit aan bij de huidige praktijk. Werkgevers stappen bij disfunctioneren en verstoorde relaties nu al vaak naar de kantonrechter, omdat het UWV niet snel toestemming verleent in dergelijke situaties. ‘Bij de kantonrechter is een werkgever er bijna zeker van dat de beëindiging er wel komt. Hoewel daar, in tegenstelling tot bij het UWV, wel een prijskaartje aan hangt, kiest een werkgever dan toch liever deze route.’ Dat prijskaartje gaat in de nieuwe wet ook veranderen. Een belangrijke wijziging op het gebied van het ontslagrecht is namelijk de afschaffing van de kantonrechtersformule. Hiervoor komt een aanzienlijk lagere transitievergoeding in de plaats. Deze bedraagt eenderde maandsalaris per dienstjaar. Nieuw is ook dat de werkgever verplicht is deze vergoeding uit te betalen, of hij nu ontslag aanvraagt via het UWV of de kantonrechter. ‘Voorheen was de werkgever in beginsel geen vergoeding verschuldigd als hij via het UWV een ontslagvergunning aanvroeg en dit wordt als onrechtvaardig ervaren.’ Muizengat Het ontslag van (vaste) werknemers moet door de nieuwe wet goedkoper uitpakken voor een werkgever. Maar of dat zo uitpakt, 22
is nog maar de vraag, benadrukt Tom. Het wetsvoorstel houdt namelijk de mogelijkheid open dat de kantonrechter naast de transitievergoeding nog een extra vergoeding toekent als de werkgever van het ontslag een ernstig verwijt kan worden gemaakt. In de toelichting op de wet staat dat van een ernstig verwijt niet snel sprake is. We hebben dus te maken met een “muizengat” dat door rechters in de praktijk moet worden ingevuld en dat brengt grote onzekerheid met zich mee. Als de wet te weinig ruimte laat voor interpretatie door rechters, dan bestaat het risico dat zij de transitievergoeding te laag vinden en niet gaan ontbinden. Werkgever en werknemer zijn dan terug bij af.’ Een opmerkelijke wijziging die de wetgever wil doorvoeren, is dat er hoger beroep bij de kantonrechter mogelijk is van een ontbindingsprocedure. ‘Los van hoge kosten brengt dit een onzekere situatie met zich mee. Blijft de ontbinding gedurende het hoger beroep in stand en wordt er een hogere vergoeding toegekend? Ik vind dat de nieuwe wet op dit punt nog aanpassing verdient en ben zeer benieuwd of die er nog komt.’ Flexwerkers Het wetsvoorstel bevat ook wijzigingen met betrekking tot de positie van flexwerkers. De regering en de vakbonden vinden namelijk dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt is doorgeschoten. In hun visie moet flexibel minder flexibel worden en vast minder vast. De belangrijkste wijziging heeft betrekking op de zogenaamde ketenregeling. Op dit moment mag een werkgever binnen drie
wys 01/2014
23
#14
Ken je rechten
Column De blonde curator Als ik op een feestje ben en daar vertel dat ik naast advocaat ook benoemd word als curator in faillissementen, zie je ze toch even denken. Curator? Jij? Een curator, dat is toch een ietwat oudere grijze man? Niet altijd, dus. Ook blonde dames worden benoemd als curator in faillissementen. Nadat ze over deze eerste ‘schrik’ heen zijn, krijg je daarna vrij snel de opmerking: “Nou dan hebben jullie het vast wel erg druk?” Ja, wij hebben het erg druk gehad, zeg ik dan. Het is toch een beetje ‘de een zijn dood…..’. Druk gehad, zeg je? Gehad ja. Want er worden minder faillissementen uitgesproken. Hopelijk hebben ondernemers dus de aankomende tijd niet zo vaak meer met faillissementen te maken. Het is als ondernemer wel altijd goed om de uitgesproken faillissementen in de gaten te houden. Dit ook in verband met de terug te vorderen BTW. “Terug te vorderen BTW?” Door het faillissement wordt de factuur die je naar dit bedrijf hebt verzonden meestal niet voldaan. Vaak heb je daar al wel BTW over afgedragen aan de Belastingdienst. Deze afgedragen BTW kun je terugvragen als je kunt aantonen dat je factuur oninbaar is en dat ook zal blijven. Aan het einde van een faillissement stuur ik aan alle mij bekende crediteuren in de meeste gevallen een briefje met de mededeling dat de concurrente crediteuren geen uitkering krijgen. Dit wil zeggen dat de ‘gewone’ crediteuren, zonder
jaar maximaal drie arbeidscontracten voor bepaalde tijd sluiten (met tussenpozen van maximaal drie maanden), in het nieuwe wetsvoorstel wordt die keten verkort naar drie contracten in twee jaar. Ongewijzigd blijft dus dat drie contracten gesloten kunnen worden, maar na twee jaar (of bij het vierde contract) ontstaat automatisch een contract voor onbepaalde tijd. Bovendien wordt de keten pas onderbroken na een periode van meer dan zes maanden. Eveneens opvallend is dat een proeftijd in een tijdelijk contract van maximaal een half jaar verboden wordt. ‘Ook concurrentiebedingen zijn in deze contracten nog slechts in zeer uitzonderlijke situaties toegestaan omdat deze werknemers te veel beperken in hun mogelijkheden elders’, zegt Tom. ‘Waar de werkgever ook scherp op moet zijn, is dat hij een maand voor een contract voor bepaalde tijd eindigt, aan moet geven of deze wordt verlengd of niet. Doet de werkgever dit niet dan ontneemt hij de werknemer de kans om in een vroeg stadium naar een andere functie te solliciteren en betaalt hij aan de werknemer voor “straf” een bruto maandsalaris. Interessant is ook dat het gebruik van nulurencontracten aan banden wordt gelegd en in de zorg zelfs verboden wordt. Niet onbelangrijk is verder nog dat de werkgever een transitievergoeding verschuldigd is als het tijdelijke contract twee jaar heeft geduurd.
Een rechtsgebied in beweging Als het aan de wetgever ligt, worden de wijzigingen die toezien op de flexwerkers, op 1 juli 2015 ingevoerd. Het is dus zaak voor werkgevers om hun organisatie daarop in te richten. Hoewel de maatregelen allemaal zijn bedoeld om de flexwerkers meer zekerheid te bieden en eerder een kans te geven op een nieuwe baan, is het de vraag of deze nieuwe wet daarvoor gaat zorgen, benadrukt Tom. ‘Een werkgever kan op basis van dit wetsvoorstel besluiten om na twee jaar afscheid te nemen van de flexwerker. Verstandig is zelfs om eerder afscheid te nemen dan na twee jaar. Op deze manier wordt immers voorkomen dat een transitievergoeding moet worden betaald’.
(wettelijke) voorrechten geen betaling zullen ontvangen. Dit is in veel faillissementen het geval. Met deze verklaring kun je dan de al afgedragen BTW terugvorderen bij de Belastingdienst. Dat scheelt je toch weer 21% over je vordering. Het loont dus zeker om je vordering ter verificatie in te dienen bij de curator. Voeg bij het indienen van je vordering altijd voldoende bewijsstukken, maar geef ook duidelijk bij de curator aan of je bepaalde voorrechten hebt ten opzichte van de ´gewone´ crediteuren, zoals bijvoorbeeld een gevestigd hypotheekrecht of pandrecht. Ook een recht op eigendomsvoorbehoud blijft in geval van faillissement bestaan. Indien je een eigendomsvoorbehoud bent overeengekomen met het gefailleerde bedrijf
Het voorstel voor de Wet werk en zekerheid moet nog door de Tweede Kamer worden goedgekeurd. Tom verwacht dat er tijdens de behandeling van het wetsvoorstel nog wel één en ander wordt bijgeschaafd. ‘De huidige wettekst is te ondoorzichtig en in sommige gevallen zelfs juridisch niet juist.’ Tom ziet de ontwikkelingen met belangstelling tegemoet en zal de komende tijd workshops gaan geven waarin werkgevers worden “klaargestoomd” voor alle wijzigingen die de nieuwe wet met zich meebrengt. ‘Het arbeidsrecht is een prachtig rechtsgebied en is steeds in beweging, ook weer met deze nieuwe wetgeving.’
en dit bedrijf heeft je vordering nog niet voldaan, dan kun je de geleverde zaken weer terugvorderen bij de curator. Het is dus zeker zinvol om hierop een beroep te doen, maar zorg er wel voor dat je dit eigendomsvoorbehoud op een juiste wijze hebt opgenomen in je algemene voorwaarden. De volgende stap is om ervoor te zorgen dat je de algemene voorwaarden weer op een juiste wijze bent overeengekomen met het bedrijf. Dit alles dien je bij de curator aan te tonen en wordt door mij beoordeeld. Als alles goed is, krijg je de geleverde zaken, ondanks het faillissement weer retour. Maar genoeg informatie voor op een zaterdagavond. Zeker, laten we nu eerst een biertje drinken op het economische herstel. Jij ook?
24
wys 01/2014
Hillie Lunter
25
T e k st : C ha n tal B a k k e r F o t o g rafi e : e rik v o s
#10
De Kennismaking
'Aan niets wordt zoveel gemorreld als aan de zorg'
“Als advocaat moet je de barricades niet schuwen”
Hij noemt zichzelf een ‘vakidioot’. Gezien de hartstochtelijke en aanstekelijke manier waarop Anthony Wijnberg onophoudelijk over het gezondheidsrecht praat, kan dit niet worden ontkend. Wijnberg sloot onlangs na meer dan 25 jaar de deuren van zijn advocatenkantoor in Groningen. Hij vervolgt zijn imposante carrière bij Yspeert vwl. ‘Ik kan me nu weer volledig richten op mijn vak.’ Dit lukte Anthony niet toen hij eigenaar was van het kleine, gerenommeerde kantoor Wijnberg Advocaten. ‘Ik was wekelijks tien tot vijftien uur bezig met het managen van de praktijk terwijl ik mijn tijd liever besteed aan mijn cliënten en het bijhouden van de ontwikkelingen op het gebied van het gezondheidsrecht. Een andere reden voor mijn overstap naar yspeert vwl is dat het in deze tijd niet gemakkelijk is om een klein niche-kantoor te runnen.’ Alleen doorgaan, was niet zijn grootste ambitie. ‘Ik vind het mooi en ook uitdagender dat ik straks mijn nieuwe collega’s van yspeert vwl warm mag maken voor het gezondheidsrecht en dat ik de verantwoordelijkheid krijg om deze specialisatie op dit kantoor te laten groeien.’ Die groei is volgens Anthony realistisch. ‘Aan niets wordt momenteel namelijk zo extreem gemorreld als aan de zorg. Niemand snapt het meer. En ik doe alsof ik het wel begrijp’, zegt Anthony met een knipoog. In het antwoord ligt een plagerige bescheidenheid verborgen. De werkelijkheid gebiedt te zeggen dat Anthony een rijke kennis heeft van het gezondheidsrecht, een rechtsgebied dat hij uniek en complex noemt. Wijnberg Advocaten was het enige kantoor in het Noorden des ‘s lands dat zich nadrukkelijk specialiseer26
de in het gezondheidsrecht. En dan in het bijzonder in de personen van Anthony en zijn collega Francisca Knoops, die ook de overstap maakte naar yspeert vwl. ‘Die monopoliepositie op het gebied van het gezondheidsrecht begon te wringen. Je staat ziekenhuizen bij waarvan de artsen later ook bij je aankloppen. Dat werd lastig. Ik heb daarom veel baat bij het opleiden van kantoorgenoten bij yspeert vwl in het gezondheidsrecht.' Onherbergzaam rechtsgebied Het gezondheidsrecht is volgens Anthony een discipline die vele juristen en advocaten als onherbergzaam beschouwen en zelfs niet als volwaardige specialisatie zien. ‘Velen denken dat iedereen het medisch tuchtrecht kan beoefenen of een procedure kan voeren bij de Nederlandse Zorgautoriteit. Het tegendeel is waar want in de zorg is alles anders. Het rechtsgebied is continu in beweging. Cliënten moeten telkens hun organisatie daarop aanpassen. Verder vragen de specifieke rechtssprekende organen een eigen aanpak. Aan mij nu de taak om de collega’s bekend te maken met en enthousiast te maken voor mijn specialisatie.’ Dat gaat hem tijdens het interview al goed af. ‘De variatie aan vraagstukken waar ik
wys 01/2014
als advocaat gezondheidsrecht mee te maken krijg, is enorm en uniek. Neem mijn dag van vandaag. Ik spreek met afgevaardigden van een AWBZ-instelling die onder verscherpt toezicht staat van de Inspectie voor de Gezondheidszorg, met een tandarts tegen wie een tuchtklacht is ingediend, met leden van de cliëntenraad van een andere AWBZ-instelling, omdat die de Raad van Bestuur willen afzetten en met een arts tegen wie een traject van disfunctioneren wordt gestart. Ook staat een gesprek op de planning met een vrouw die een kankergen heeft en in het buitenland een preventieve operatie, amputatie en reconstructie wil laten doen. De verzekeraar wil echter ‘slechts’ de helft van de behandeling vergoeden. Op deze dag spreek ik mensen uit alle takken van de zorg, van patiënt tot zorgverlener. Toch vang ik vandaag nog geen tien procent van de vraagstukken die als advocaat gezondheidsrecht op mijn pad komen.’ Grote puinhoop Het aantal vraagstukken groeit alleen maar want de zorg is volgens Anthony een complete puinhoop door overheidsbezuinigingen en de daarmee samenhangende overvloed aan regelgeving. ‘Taken zoals de ouderen-, gehandicapten- en jeugdzorg worden door de overheid over
27
de kennismaking
lid van een VvE:
“Door de bezuinigingen zijn veel zorginstellingen in paniek”
geheveld naar gemeenten waardoor bij veel instellingen paniek is ontstaan. De bezuinigingen brengen grote zorgen met zich mee voor bijvoorbeeld kinderpsychologen en psychiaters die zich over geestelijk ontspoorde kinderen ontfermen. Hun taak ligt straks in de handen van wijkteams in de gemeenten. Het is sterk de vraag of die genoeg geld hebben om deskundigen aan te trekken en met hen mee te laten denken. Mijn voorspelling is dat er in de nieuwe situatie heel wat kort gedingen gevoerd gaan worden die de meest schrijnende gevallen in kaart zullen brengen, waarna de politici die de regelgeving hebben goedgekeurd, verontwaardigd Kamervragen gaan stellen.’ ‘Ook de inkoop van de zorg is van onduidelijkheid doordrongen en is al "voer" geweest voor een heleboel kort gedingen. Mensen die een zorginstelling willen beginnen, moeten aan de meest belachelijke aanbestedingsregels voldoen. Puur en alleen omdat er liever zaken wordt gedaan met de bekende instellingen. Ik sta nu bijvoorbeeld cliënten bij die een zorgboerderij voor zwaar gehandicapte kinderen willen beginnen. Hier is ontzettend veel tijd en geld ingestoken, er gaat in de aanvraag een ding fout en er ligt een afwijzing. Je kunt ervan op aan dat ik dan vol overgave een kort geding start.’ Op de barricades Anthony merkt op dat in zaken waar zorgverzekeraars bij betrokken zijn, alleen de dreiging met een gang naar de rechter voldoende kan zijn. ‘Ik herinner me nog goed dat ik gebeld werd op een vrijdagmiddag door een dame waarvan de echtgenoot in het ziekenhuis lag met nierfalen. De man stond al drie jaar op de lijst voor een harttransplantatie en had 28
recht op een hartpomp om de tijd tot een transplantatie te kunnen overbruggen. De zorgverzekeraar kon deze niet leveren omdat het budget voor de hartpomp op was. Ik heb toen meteen de president van de bevoegde rechtbank opgebeld en nog
je dat als advocaat niet moet schuwen. Op deze manier heb ik ook naam gemaakt met de wachtlijstprocedures (red. Anthony voerde met succes meerdere procedures tegen de wachtlijsten in de zorg) en nu staan er ook weer forse procedures tegen zorgverzekeraars op stapel.’ Jonge, frisse wind De passie druipt van het betoog van Anthony af als hij over het nieuwe hoofdstuk in zijn carrière praat. ‘Bij yspeert vwl waait een jonge, frisse wind en de cliënt komt op de eerste, tweede, derde en vierde plek. Dat trekt mij ontzettend aan. Ik vind het heel mooi dat ik met jonge mensen mag werken, ze mag opleiden in het gezondheidsrecht en ze de markt op mag sturen. Dat is mijn grootste uitdaging en daar ben ik denk ik ook goed in, mensen inspireren.’
dezelfde dag werd een mondelinge dagvaarding naar de verzekeraar gestuurd. Alleen al de dreiging van een kort geding en de angst dat het verhaal in de pers zou komen, leidde ertoe dat de advocaat van de zorgverzekeraar opbelde met de boodschap dat de man op transport naar België kon om een hartpomp te krijgen. Zulke gevallen illustreren wel wat mij drijft en waarom ik het onvoorstelbaar dankbaar vind om patiënten, zorgverleners en zorginstellingen bij te staan. Om voor hen de barricades op te klimmen. Ik vind dat
wys 01/2014
‘grip op de kosten is voor ons erg belangrijk.’
Waar Anthony de komende tijd ook zijn energie in wil steken, is de oprichting van een vereniging voor gezondheidsrechtadvocaten. ‘Er is momenteel wel een Vereniging voor Gezondheidsrecht maar daarbinnen is geen aandacht voor opleiding en bijscholing van gezondheidsrechtadvocaten. Voor Francisca en mij is geen opleidingsaanbod beschikbaar waar we nu van kunnen leren. Dat is juist ontzettend belangrijk. Daarom ijver ik al jaren voor de oprichting van een vereniging voor gezondheidsrechtadvocaten. Maar mijn vakbroeders liggen dwars. Ik ben tot nog toe een roepende in de woestijn’, zegt hij. Anthony is, nu hij zijn handen weer vrij heeft voor zulke activiteiten, vastberaden om vooral te blijven roepen. Misschien wel harder dan ooit. Voor zijn vak. Voor zijn cliënten. En gewoon omdat hij op de barricades thuishoort, zoals dat een waardig ‘vakidioot’ betaamt.
VvE abonnement vast bedrag per jaar Het inschakelen van een specialist is vaak kostbaar. Yspeert vwl heeft daar een oplossing voor. Bij yspeert vwl kunt u als VvE tegen een vast bedrag per appartementsrecht per jaar juridische dienstverlening inkopen. Zo bent u altijd zeker van deskundige bij bijstand, zonder daarvoor teveel te betalen en zonder te betalen voor diensten waarvan u geen gebruik maakt. Op onze website vindt u meer informatie over de voorwaarden van het VvE abonnement en kunt u een offerte opvragen.
www.yspeertvwl.nl
T e k st : x a n dra b o e rs m a F o t o g rafi e : B e rt B are lds
#11
wist u dat
'Er is zelfs eens iemand naar me toegekomen die een nieuw koeienras wilde octrooieren' Advocaat Harry Smeltekop is dé man die u kan helpen bij vraagstukken op het gebied van Intellectueel Eigendom (IE) en ICT. Een juridische fout op het gebied van merkenrecht, handelsnamen of software is snel gemaakt en lastig te repareren. Hij heeft dan ook maar één advies: ‘Even vooraf bij mij aankloppen.’ Uitvinders, kunstenaars, acteurs waarvan (naakt)foto’s op internet zijn geplaatst. Harry komt als advocaat met de specialisatie ICT en IE van alles tegen. Het merkrechtelijk beschermen van een nieuw cosmeticaproduct, auteursrechten op kunstwerken en het beschermen van een uitvinding door middel van een octrooi. Het is een kleine greep uit zijn werkzaamheden. ‘Mensen komen naar mij toe met de meest uiteenlopende vragen. Mag iemand mijn werk of handelsnaam zomaar gebruiken? Hoe krijg ik mijn recht wanneer iemand mijn uitvinding gebruikt zonder mijn toestemming? Er is zelfs eens iemand naar me toegekomen die een nieuw koeienras wilde octrooieren. Onmogelijk. Maar ik heb wel eens een merk gedeponeerd in 155 landen. Het zijn heel diverse zaken waar ik mee bezig ben.’ Het is de creativiteit die Harry aantrekt in deze specialisatie, hij werkt immers uitsluitend met mensen die iets nieuws op de markt willen brengen, iets nieuws hebben bedacht of iets moois hebben gecreëerd. Merken interesseren hem dan ook zeer. ‘De hele dag word je bestookt met merken. Als je in de supermarkt bent om boodschappen te doen, kijk je niet naar het etiket zelf, maar naar de uitstraling van het totale product. De kleur van de verpakking en het lettertype bijvoorbeeld. Het boeit mij wat een merk doet met mensen. De waarde van het merk kan enorm zijn. Het merk Apple is bijvoorbeeld al meer dan 185 miljard dollar waard.’ Searching and clearing Voor degene die een nieuw merk in de markt willen zetten of een uitvinding hebben gedaan, heeft Harry dan ook een goed advies. ‘Mond dicht. Wachten tot je de rechten hebt gedeponeerd en mij precies vertellen wat je ermee wilt gaan doen. Een onderzoek in de databanken is uiterst leerzaam en geeft bijvoorbeeld uitsluitsel of een bepaalde naam als merk kan worden vastgelegd. Soms komt een oude conflicterende naam uit de zoekresultaten. Niet altijd hoeft het dan 30
nog mis te gaan. Je kunt mogelijk iets regelen met de betreffende merkhouder. Clearing heet dat. Iemand kwam eens naar me toe met de mededeling: ik weet dat het niet mogelijk is, maar ik wil het toch. Dat ging om de naam van een drank die al werd gebruikt, maar eigendom was van een klein bedrijfje in Engeland. Toen heb ik gevraagd of er bezwaar was dat wij het merk zouden gebruiken en werd voor een schappelijke prijs toestemming verleend.’ Als het product of het merk is goedgekeurd, wordt het in de markt gezet. Is dat waar de samenwerking ophoudt voor Harry? ‘Zeker niet. Als het product eenmaal in de markt staat, bescherm ik het bijvoorbeeld tegen producten die inbreuk maken, tegen jongere merken die er te veel op lijken en tegen ongeoorloofde mededinging en ongeoorloofde handelspraktijken. Ik begeleid een ondernemer van begin tot het eind en nog verder!’ Grote claim Met de opkomst van het internet en voornamelijk de internationale handel die daarbij komt kijken, wordt er steeds vaker een beroep gedaan op Harry. ‘Mensen die een webshop hebben, importeren vaak producten uit het buitenland. Als de producten van buiten de EER (Europese Economische Ruimte) komen dan mag dat niet zomaar. Dit is in beginsel voorbehouden aan de merkhouder. Als je van deze regelgeving geen weet hebt, kan dat ertoe leiden dat merkhouders met succes een inbreukprocedure kunnen beginnen. Dat kan behoorlijk in de papieren lopen.’ Dat mensen tegenwoordig veel doen op internet verbaast Harry nog iedere dag. ‘Ze houden geen rekening met de gevolgen. Neem het gebruik van foto’s, ik heb veel zaken lopen met betrekking tot stockfoto’s. Stockfoto-sites kunnen heel eenvoudig beveiligd worden tegen ongeoorloofd kopiëren. Veel bedrijven doen dat bewust niet.
wys 01/2014
‘James Bond is één en al product placement’ Het is namelijk veel lucratiever om achteraf een factuur te sturen dan wanneer de foto gewoon gekocht wordt. Ze hopen dat mensen ongeoorloofd foto’s van hun site halen en speuren deze dan met speciale software op. Vervolgens versturen ze een gepeperde factuur.’ Deze praktijken verdienen niet bepaald de schoonheidsprijs. Onwetendheid leidt veel tot misbruik, vindt Harry. ‘Inbreuk wordt uitgelokt. Dat is mijn stellige overtuiging.’ Gebrek aan privacy Naast de opkomst van webshops zijn er ook op het gebied van privacy verschillende interessante ontwikkelingen. ‘Alles wat mensen op social media delen met hun vrienden, kun je nooit meer verwijderen. Als het eenmaal op internet staat, blijft het altijd beschikbaar. We zijn heel erg bezig met onze privacy, maar eigenlijk gooien we onze eigen persoonsgegevens gewoon op straat.’ Commerciële partijen verkopen onze gegevens en metadata namelijk gewoon door aan de hoogste bieder. ‘Dat vind ik een zorgwekkende ontwikkeling. De wereld van tegenwoordig draait om commercie en brands. Product-placement is gangbaar en soms hebben wij niet in de gaten dat het programma waarnaar we kijken eigenlijk louter een advertentieprogramma is. Merken zijn nu eenmaal belangrijk en dat gegeven maakt tevens dat het ook van be-
lang is dat de merkwaarde behouden blijft. Tijdig optreden bij inbreuk is dan ook van levensbelang voor het voortbestaan ervan. Dat bedrijven via social media een hoop van hun potentiële klanten weten te bereiken, is duidelijk, maar ook op tv en in films is reclame een altijd aanwezige factor. ‘Kijk maar eens naar GTST, waar ze bepaalde drankjes drinken of snoepjes eten. Die industrie is zo machtig, dat heb je niet in de gaten. Commerciële zenders worden daar volledig door gesteund. Kookprogramma’s worden gesponsord door Unilever, kampeerprogramma’s door Vrijbuiter. James Bond is één en al product placement. Hij drinkt Heineken, rijdt een Aston Martin en scheert zich met een Phillips scheerapparaat. Daar hebben ze behoorlijk voor betaald. Het blijft een goede film, maar je zit naar één groot reclameblok te kijken.’ ‘Ik houd van merken en vind het leuk om te zien hoe daarmee omgegaan wordt. Het is psychologie en marketing. Hoewel ik op dit moment de enige ben binnen yspeert vwl met de specialisatie ICT en IE, zal dat vast niet lang meer duren. Het is mijn verwachting dat mijn rechtsgebieden steeds belangrijker worden binnen de samenleving.’
31
Tekst : Lisa Rosi ng Fot ografie: Erik V os
#12 lef
De lef-factor van Ruth Pruim
'Ik durf echt mezelf te zijn' Met veel plezier en enthousiasme werkt Ruth Pruim al twaalf jaar bij yspeert vwl. In die periode klom ze op van advocaat-stagiair en medewerker tot partner. Haar specialisme is ondernemingsrecht. Al tijdens haar studie was Ruth zelfstandig ondernemer en sindsdien wist ze: dat wil ik weer. Die wens ging vier jaar geleden in vervulling toen ze partner werd en toetrad tot het managementteam van yspeert vwl. Ruth is dus zeker iemand die weet wat ze wil. Maar hoe het zit het met haar lef-factor? Wat betekent lef voor jou? ‘Lef betekent voor mij dat je jezelf durft te zijn. Dat vind ik heel erg belangrijk, authenticiteit. Als je het specifiek naar de advocatuur trekt, betekent lef voor mij dat je echt je klant durft te adviseren. Niet alleen maar zeggen: “Je kunt linksaf of rechtsaf en dit zijn de risico’s”. Ik vind dat een goede advocaat durft te zeggen: “We gaan dit doen en dan zijn dit de risico’s”. Dat wil een klant ook.’ Waarom heb jij lef? ‘Ik heb lef omdat ik mezelf durf te zijn: “What you see is what you get”. Ik heb geen dubbele agenda. Hoewel het soms best lastig is om jezelf te zijn in een leidinggevende rol, daar ben ik inmiddels wel achter. Toch is mijn visie: laat maar gewoon zien wie je bent, dan zien mensen ook dat je passie en oprechte bedoelingen hebt. En daarbij horen ook kwetsbaarheden.’ Op welk vlak zou je wat meer lef willen hebben? ‘Ik kan voor mezelf meerdere verbeterpunten bedenken, maar die hebben niet zozeer te maken met lef. Ik denk dat het lef-niveau bij mij wel aardig ontwikkeld is, want ik durf te zeggen wat ik denk. Aan de andere kant laat ik me ook graag overtuigen, maar ik ben wel betrouwbaar in mijn koers. Mijn uitdagingen liggen meer op het terrein van het loslaten. Ik ben er erg betrokken maar moet geen energie steken in dingen die ik niet kan veranderen.’ Waarom is yspeert vwl volgens jou een kantoor met lef? ‘Wij vinden het belangrijk dat iedereen hier op kantoor zichzelf kan zijn en dus op zijn of haar kracht een bijdrage kan leveren voor de cliënt. Daar zijn we binnen de advocatuur echt onderscheidend in. Lef zit hem denk ik ook in de opgetelde som van eigenzinnige mensen binnen ons kantoor. We zijn door een reclameprofessional die een tijdje met ons heeft meegelopen eens omschreven als een rock ’n roll-kantoor. Grijze muizen hebben we niet, maar wel mensen die allemaal op hun eigen manier in het leven staan en daarin heel koersvast zijn.’ 32
Wat is het leukste aan dit werk? ‘De energie die ik krijg van onze klanten, dat zijn met name ondernemers. Dat komt omdat ik mezelf ook ondernemer voel. Wat ik ontzettend leuk vind is dat ondernemers, al in een heel vroeg stadium, ook zakelijke ideeën met me delen. Innovaties, maar ook hoe ze hun onderneming willen inrichten. Omdat we een vertrouwensrelatie hebben durven ze dit soort dingen bij mij neer te leggen. Daar word ik blij van en het inspireert me.’ Wie in jouw netwerk heeft lef? ‘In ben bang mensen tekort te doen door namen te noemen. In mijn netwerk zitten veel mensen die kansen zien en die positief denken. Dat spreekt me aan. Ondernemers die voor een groot maatschappelijk probleem oplossingen bedenken en daarmee weer zakelijke mogelijkheden creëren: dat vind ik getuigen van lef. Ondernemers die een duidelijke koers durven te kiezen en daar aan vasthouden zijn ook het meest succesvol, is mijn overtuiging.’ Is er een zaak waar je met veel lef aan hebt gewerkt? ‘Het eerste wat me te binnen schiet, is een conflict tussen meerdere uitzendorganisaties en een softwaregigant. De softwaregigant had niet tijdig de nieuwe wet- en regelgeving voor verloningen doorgevoerd. Er werden allemaal verkeerde lonen berekend, met opstand onder het uitzendpersoneel tot gevolg. Uiteindelijk heb ik met een aantal procedures moeten afdwingen dat de softwaregigant snel het probleem moest oplossen. Ze gaven het probleem echter in eerste instantie geen voorrang. Dat leidde ertoe dat mijn cliënten een enorm bedrag aan dwangsommen ontvingen van de softwaregigant, omdat ze het probleem aanvankelijk niet opgelost kregen. Uiteindelijk werd het technische probleem met man en macht vanuit Duitsland en Zweden opgelost en kregen cliënten al hun schade vergoed zonder dat we daarvoor nog verder hoefden te procederen. Dat was een mooi resultaat.’
wys 01/2014
33
#13
Tekst : I r ene Bent um Fot ografie: ja n b uwalda
in casu
'Deze mensen waren geen golddiggers.' Harm Jan Tulp is gespecialiseerd in het financieel recht. Hij staat klanten bij met geschillen over onder meer rentederivaten en kredietopzeggingen. Sommige zaken blijven hem altijd bij. Een voorbeeld is de zaak tegen een overlijdensrisicoverzekeraar en tussenpersoon, die weigerde uit te keren aan een weduwe. De achtergrond Een echtpaar met drie kinderen. De heer des huizes is manager bij een onderwijsinstelling en kostwinner van de familie. Mevrouw blijft bewust thuis voor de kinderen. Eén van hen heeft speciale zorg nodig. Het gezin kan net rondkomen van één inkomen. Valt dit weg, dan is er een groot probleem. Mede daarom heeft het stel al jaren geleden een overlijdensrisicoverzekering (ORV) afgesloten; mocht meneer iets overkomen, dan kan mevrouw in elk geval met de kinderen in het huis blijven wonen. Maar dan overtuigt hun tussenpersoon het stel ervan de ORV over te sluiten van een vaste uitkering bij overlijden naar een verzekering waarbij de uitkering in vijftien jaar terugloopt naar nul. Waarschijnlijk ontvangt de tussenpersoon een provisie over de nieuwe uitkering en stuurt hij vooral daarom op oversluiting aan. Vlak voordat het stel de bijhorende formulieren tekent, brengt meneer een bezoek aan de huisarts. Hij heeft last van zijn maag en krijgt maagtabletten voorgeschreven. Voor de zekerheid vraagt hij aan de tussenpersoon of dit bezoek nog in de formulieren moet worden vermeld. Dit is volgens de tussenpersoon niet nodig. “Als je alleen bij de huisarts bent geweest, zou ik het niet invullen.” Het advies wordt vanzelfsprekend opgevolgd. Zeven maanden later krijgt de familie het slechtst denkbare nieuws te horen. Meneer heeft darmkanker. Verschillende behandelingen mogen niet meer baten. Hij overlijdt op 55-jarige leeftijd. De weduwe stuurt een brief naar de verzekeraar of deze de polis wil uitkeren. Omdat de polis jonger is dan twee jaar, vraagt de verzekeraar het medische dossier op. Dit is standaardprocedure en mevrouw geeft hier toestemming voor. Kort daarna krijgt mevrouw te horen dat de polis niet wordt uitgekeerd. Het bezoek aan de huisarts een paar maanden geleden staat niet in de formulieren en dat ziet de verzekeraar als 34
verzwijging van medische informatie. Mevrouw, zich van geen kwaad bewust, zou na alle ellende ook nog eens haar huis kwijtraken. Harm Jan Tulp ‘Ik kreeg de zaak doorverwezen van een collega die alleen strafrechtzaken doet. De onrechtvaardigheid droop van het dossier af. Het greep mij aan. Eerst werd de zaak voorgelegd aan een medische toetsingscommissie die moest bepalen of er terecht van verzwijging van medische informatie werd gesproken. Deze oordeelde in het voordeel van de verzekeraar. Ongelooflijk vond ik dit. Het zal toch niet gebeuren dat deze mevrouw haar huis uit moet, dacht ik bij mezelf.’ ‘De directeur van de betrokken verzekeraar kende ik nog uit de tijd dat ik advocaat was voor de stichting Woekerpolisclaim. Rond de kerstdagen stuurde ik hem een brief. “Tweeduizend jaar geleden moesten Jozef en Maria het met een stalletje doen om een dak boven het hoofd te krijgen”, schreef ik hem. “Het zou mooi zijn als jullie ervoor konden zorgen dat deze mevrouw ook een dak boven het hoofd houdt, hetzelfde dak waaronder zij zoveel gelukkige jaren heeft meegemaakt.” En ik besloot de brief met: “Ik weet zeker dat de wijzen niet alleen uit het Oosten komen.” ‘Een paar dagen later belde de directeur mij om te laten weten dat hij de brief had gelezen. Hij wilde mij geen valse hoop geven maar wel alvast laten weten dat de zaak zijn volste aandacht had. Wat ik in de brief als argument aanvoerde, was dat de verzekeraar, ook als het bezoek aan de huisarts wel was gemeld in de formulieren, geen reden zou hebben gehad om de polis te weigeren. De beslissing om niet uit te keren, was dus achteraf bekeken niet correct.’
wys 01/2014
35
in casu
#09
COLUMN
Advocaten zijn geen ondernemers ‘De grootste bedreiging van de advocatuur is de advocaat zelf’, schreef onlangs een oud-bestuurder van een groot advocatenkantoor in het zuiden van het land in een vakblad.Hij vindt de meeste advocaten weinig ondernemend, ze houden er ouderwetse gewoontes als voorschotnota’s op na, organiseren zich in een inefficiënt partnermodel en kunnen zich slecht inleven in hun klanten. Ik besloot direct contact met hem te zoeken. Het hele artikel was zo herkenbaar en sprak me zo aan dat ik dacht: ik wil graag met jou brainstormen over onze dienstverlening. Als zakelijk dienstverlener en luisterend naar onze klanten vind ik al jaren dat het anders kan in de advocatuur. Ondernemers zien partners van advocatenkantoren niet als ondernemer en ze hebben vaak nog gelijk ook. Besturen van kantoren komen bij elkaar om te zien hoe zij een alternatief kunnen bieden voor bijvoorbeeld het ‘uurtje-factuurtje’ systeem en komen met elkaar niet verder dan een abonnementsvorm waarbinnen kort gezegd nog steeds uren worden verkocht en ieder risico wordt gemeden. Onlangs was ik zelf op zo’n bijeenkomst en na afloop dacht ik
‘Dat zag de directeur gelukkig ook in en de 75.000 euro werd een jaar na dato alsnog uitgekeerd aan mevrouw. Vervolgens ben ik achter de tussenpersoon aangegaan. Die heb ik voorgehouden dat hij van geluk mocht spreken dat de verzekeraar overstag ging, omdat ik anders het hele schadebedrag van hem zou hebben gevorderd. Wat niet wegnam dat de tussenpersoon nog steeds aansprakelijk was voor het verkeerde advies en hij daarom mijn inziens de rente over de 75.000 van het afgelopen jaar aan mevrouw moest betalen. Dit heeft de tussenpersoon ook gedaan. En mijn cliënte woont nog steeds, met haar kinderen, in het huis. Super vind ik dat.’
‘Sinds de invoering van de Wet op het Financieel Toezicht in 2007 is een aantal dingen verbeterd, zoals bijvoorbeeld de introductie van een provisieverbod. De provisiestructuur zorgde voor perverse prikkels bij tussenpersonen, die mensen daarom te pas en te onpas lieten oversluiten om het oversluiten. Die provisies betaalde de klant zelf, alleen was het niet direct zichtbaar. Dankzij de nieuwe wet betalen klanten tussenpersonen op urenbasis en zien zij alles terug op de factuur. Met deze maatregel is de kans dat tussenpersonen een eigen, voor de klant niet (her)kenbaar financieel belang hebben bij het afsluiten van een nieuwe verzekering of hypotheek vele malen kleiner.’
Advies ‘Er is genoeg jurisprudentie over dit soort conflicten te vinden. Bij het afsluiten of oversluiten van een verzekering moet een uitgebreide vragenlijst worden ingevuld, en dat laat soms ruimte voor interpretatie. Ongetwijfeld wordt er veel mee gerommeld maar ik was ervan overtuigd dat dat bij deze zaak niet het geval was. Deze mensen waren geen golddiggers.’
‘Mijn advies om een situatie zoals deze helemaal te voorkomen: Vul formulieren bij een oversluiting altijd volledig naar waarheid in. Zelfs een leugentje om bestwil kan later heel vervelende gevolgen hebben.’
weer: ‘een advocaat is getraind om risicomijdend te zijn en niet
risicominnend.’ Samen met ondernemers je product verder ont-
Na twee en half uur onafgebroken met elkaar te hebben gespro-
wikkelen is, in mijn optiek, nuttiger en geeft zoveel meer energie.
ken, kwamen we tot de slotsom: ‘Weet jij wat nou zo leuk is aan dit
Het is ook belangrijk dat je ondernemende mensen binnen je or-
soort gesprekken, je krijgt bevestiging voor de goede weg die je
ganisatie haalt. Mensen die de ‘taal van de ondernemer’ spreken.
bent ingeslagen.’ Het kan eenvoudig anders maar dan heb je wel
Mensen die met een ‘juridische bril’ tevens over de dossiers heen
mede-partners in je kantoor nodig die ervan overtuigd moeten
kunnen kijken en het bredere perspectief ook zien. Wat gebeurt
raken dat het anders kan en moet. Gelukkig hebben wij die. Voor
er bij de klant en wat kan hij efficiënter doen. Als je ruimte biedt
hem was het lastiger hij moet zo’n 40 partners overtuigen van de
voor ondernemerschap, dat vaak met elkaar bespreekt en initi-
noodzaak tot verandering.
atieven ontplooit op dat terrein dan krijg je mensen die daarbij horen. Erg leuk om te zien.
Dat was hem (nog) niet gelukt. We sluiten af met de mededeling
dat we contact met elkaar blijven houden. Ben ook erg benieuwd
We spraken af in Amsterdam op een hippe locatie. Mijn gespreks-
naar zijn verdere ‘pad’.
partner bleek ook zelf ondernemer te zijn geweest alvorens hij advocaat werd en uiteindelijk managing-partner. Maar we deelden
Ruth Pruim
meer. Met name ervaringen en ideeën. Over het businessmodel waarin advocaten zich hebben vastgezet, over beleidsplannen die
Bron: Entrepreneur, zomer 2014
worden omarmd maar continue individueel worden bevochten, over arrogantie van de beroepsgroep richting de klant en natuurlijk over de mogelijkheden het anders te doen. Niet alleen roepen
36
wys 01/2014
dat je zakelijk dienstverlener bent maar de klant ook echt kunnen presenteren dat je dat bent.
37
#15
Yspeert vwl in de maatschappij
'Het is belangrijk dat je niet alleen maar achter je bureau zit' Tekst: Xan dra Boersma Fotografie: Erik Vos
Maatschappelijke betrokkenheid hoort erbij als advocaat, vindt Arianne Klok. Ze is dan ook betrokken bij verschillende organisaties. Zo is ze vicevoorzitter van de Jongeren Commerciële Club Groningen (JCC) en Sociëteit Ventus. ‘Het is belangrijk om je gezicht te laten zien en een steentje bij te dragen.’ Betrokkenheid zat er bij Arianne al van jongs af aan in. Ze was een fanatiek kunstschaatster en altijd erg begaan met de vereniging. ‘Toen ik stopte met sporten, heb ik daar nog lesgegeven. Dat doe ik nu alleen nog sporadisch, als er iemand uitvalt. En een paar keer per jaar zit ik nog in de jury tijdens wedstrijden.’ Ook was Arianne taalcoach bij Humanitas en is ze momenteel betrokken bij de Ondernemersacademie, een initiatief van het Noorderpoort. ‘Ik vind het belangrijk om mij, naast de commerciële, zakelijke praktijk die ik voer, vrijwillig in te zetten voor de maatschappij. Je kunt anderen ondersteunen in iets wat voor jezelf zo vanzelfsprekend is en je zo gemakkelijk afgaat.’ Er zijn nog drie andere clubs waar Arianne zich regelmatig voor inzet. Zo is ze al twee jaar actief als vicevoorzitter van de JCC, de club voor jonge ondernemers en starters op de arbeidsmarkt. ‘Het is een heel leuke manier om mensen te ontmoeten. Alleen als lid is het al goed om bij zo’n club te zitten, maar als ik ergens instap dan doe ik dat het liefst ook volledig.’ Toen er een functie binnen het bestuur vrijkwam, hoefde Arianne dan ook niet lang na te denken, ondanks haar drukke baan in de advocatuur. ‘Naast het dagelijkse werk heb je als advocaat ook te maken met opleidingen. Er gelden opleidingsverplichtingen vanuit de Orde van Advocaten en daarnaast wil je je kennis in bepaalde rechtsgebieden verdiepen en bijhouden. Met de JCC vergaderen we om de week en zijn er regelmatig activiteiten, zoals bedrijfsbezoeken, kennissessies en borrels. Ik vind dat je als bestuurslid bij al die
38
activiteiten aanwezig hoort te zijn. Mijn specialisatie in ondernemingsrecht en huurrecht past goed bij de bestuursfuncties die ik heb.’ Arianne is eveneens vicevoorzitter van sociëteit Ventus, een netwerkclub in Delfzijl en omgeving. Ook doet ze veel voor de Groningse Oranjevereniging AOV Oranje Nassau. ‘Ook daar zit ik in het bestuur. We organiseren Koningsdag en –nacht. Zo maken we afspraken met horecaondernemers en buurtverenigingen en verpachten we de verschillende locaties. Ik houd me dan vooral bezig met het opstellen en controleren van de contracten, de juridische kant.’ Maatschappelijk betrokken is Arianne dus zeker, zowel privé als in de hoedanigheid van advocaat. ‘Ik vind dat het erbij hoort, de advocatuur is inherent aan maatschappelijke betrokkenheid. De branche waarin we werken vereist bovendien dat we ons gezicht laten zien bij netwerkclubs. Ik investeer in de samenleving door mijn kennis, expertise en netwerk te gebruiken binnen bestuursfuncties. Qua persoonlijke ontwikkeling is dit ook heel nuttig. Waar loop je tegenaan en hoe ga je daarmee om? In het organiseren en besturen voel ik mij als een vis in het water. Bovendien zijn mijn klanten ook bestuurders, directeuren of leidinggevenden. Het is belangrijk dat je niet alleen maar achter je bureau zit, je moet feeling hebben met de branche waarin je werkt. Dat gevoel creëer je door zulke nevenfuncties.’
wys 01/2014
39
F o t o g rafi e : B e rt B are lds
#16
wie is wie
'onze mensen'
Edith van den Akker aansprakelijkheidsrecht en verzekeringsrecht (RAV) | bouwrecht | contractenrecht
Johan Arends fiscaal recht
Ilse van Ast bouwrecht | huurrecht | appartementsrecht en verenigingsrecht
Arianne Klok ondernemingsrecht | aanbestedingsrecht
Francisca Knoops gezondheidsrecht | bestuursrecht
Paul Kostwinder ondernemingsrecht | fiscaal recht | aanbestedingsrecht
Rens Barendregt ondernemingsrecht
Gerard Berghuis arbeidsrecht | huurrecht
Sipke Bosma bouwrecht | huurrecht
Ellen Leentjes personen- en familierecht
Wouter Leerink ondernemingsrecht | algemeen civiel
Hillie Lunter faillissementsrecht | ondernemingsrecht
kristien croezen Privaat- & Publiekrecht
Niek Heidanus strafrecht
Maarten Hemmes ondernemingsrecht | faillissementsrecht
Tom Nicolai arbeidsrecht
Janne-Marije Oosterhaven ondernemingsrecht
Anne Marie Pesman ondernemingsrecht
Nienke Kiewiet ondernemingsrecht | aanbestedingsrecht
Gerthé Klaassens Kantoordirecteur
Ronald Klarus ondernemingsrecht | faillissementsrecht
Ruth Pruim ondernemingsrecht | aanbestedingsrecht
Sierd Roosjen strafrecht
Harry Smeltekop intellectuele eigendomsrechten
40
wys 01/2014
41
wie is wie
Elizabeth Stegeman arbeidsrecht | huurrecht
Harm Jan Tulp financieel recht | ondernemingsrecht
Sietze Vliem ondernemingsrecht
Anthony Wijnberg gezondheidsrecht
Peter de Wilde faillissementsrecht
Henk Yspeert letselschade | huurrecht
Colofon UITgever
REDactie
fotografie
Het Bladmanagement
Chantal Bakker
Bert Barelds
Groningen
Irene Bentum
Jan Buwalda
Telefoon (050) 549 67 49
Xandra Boersma
Sander Drooglever
Contactpersoon: Paul Heikens
Lisa Rosing
Erik Vos
eindredactie
Vormgeving
Ruth Pruim
Atty Schakel
www.hetbladmanagement.nl
WYS-Magazine is een uitgave van Yspeert VWL Advocaten en verschijnt 2 keer per jaar.
42
wys 01/2014
Wordt u verdacht van een economisch delict? Ik sta u graag bij.
yspeert vwl
‘creatieve eigenzinnige advocaten die uw verwachting overtreffen’
advocaten met lef Onze mensen zijn stuk voor stuk eigenzinnige en gepassioneerde persoonlijkheden. Zij vullen elkaar aan en vormen een hecht team. Dat ziet u terug in onze aanpak.
met kantoren in Groningen, Drachten en Emmen
www.yspeertvwl.nl
