Jaargang 7 Nr. 3
December 2009
G.S.B.V. PUGILICÉ
Inhoudsopgave Uw voorzitter spreekt
03
Mededelingen
06
Het nieuwe bestuur stelt zich voor
07
Schiermonnikoog
10
Tips & Tricks
15
Het verhaal van...Innocent Anyanwu
17
Andy Souwer - Het leven van een vechter
21
Famous Fights
25
Wist-je-dat…?
27
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
2
Uw voorzitter spreekt... Het is inmiddels alweer zondagavond als ik de pen en het papier erbij pak om het voorwoord voor de Knock Out te gaan schrijven. De eerste Knock Out van dit seizoen wel te verstaan en ook de eerste Knock Out waarin ik de eer heb gekregen het voorwoord te verzorgen. Joost heeft namelijk na twee jaar voorzitterschap besloten het spreekwoordelijke bijltje erbij neer te leggen. Ook Wybren en Jacqueline vonden het bestuursleven wel welletjes. Het nieuwe bestuur, bestaande uit ondergetekende als voorzitter, Hendrikus als secretaris, Maria als penningmeester en Renate en Jacqueline als PR 1 en PR 2, begint inmiddels aardig warm te draaien. Dit is ook wel nodig, aangezien de warme zomerdagen alweer ver achter ons liggen en het kwik regelmatig zo ver daalt dat handschoenen niet alleen meer bij boksen een vereiste zijn. Hoog tijd dus om de gebeurtenissen van de afgelopen tijd de revue te laten passeren! Allereerst was er in September het bokskamp op Schiermonnikoog! Met een fanatieke groep boksers werd het eiland letterlijk en figuurlijk op zijn kop gezet. Wil je een idee krijgen hoe dit er aan toe ging, lees dan het uitgebreide verslag verderop in de Knock Out. In oktober heeft tijdens de halfjaarlijkse ALV de bestuurswissel plaatsgevonden. Opvallend was daarbij de hoge opkomst van de leden. Dit getuigd van een waar hart voor de vereniging en is dan ook iets dat wij van harte toejuichen! Hier is tegelijk bepaalt dat Wybe Lefering voortaan als ere-lid door het leven mag gaan, wat het totaal aantal ere-leden op drie brengt. Om het verenigingsgevoel nog verder te versterken werd er in november weer een borrel in stamkroeg 'Le Barrage' georganiseerd. De opkomst was goed, het alcoholgebruik hoog en de gezelligheid buiten proporties!
3
Knock-out — Jaargang 7 nr. 2
Uw voorzitter spreekt... Het zal de meesten van jullie zijn opgevallen dat het de laatste tijd af en toe lekker druk is tijdens training! Alhoewel dit lastig kan zijn tijdens het touwtje springen, is het mooi om zoveel mensen fanatiek aan het trainen te zien! Ondertussen worden mijn gedachten ruw onderbroken wanneer Tom Egbers mij vanuit NOS Sportjournaal op de hoogte brengt van de laatste stand van zaken op het gebied van voetbal. Deze abrupte onderbreking van mijn gedachtegang zorg ervoor dat ik onbewust het voetbal begin te vergelijken met 'the Noble Art of Self-Defense'. Het kan er bij mij niet in dat deze sport zo veel meer publiek trekt dan het toch vaak spectaculairdere boksen. Helemaal raar wanneer je je beseft dat ditzelfde publiek elkaar de helft van de keren het liefst de kop in slaat. Kom dan naar boksen kijken, daar doen de sporters dat voor je. Ook worden de spelers bij voetbal regelmatig uitgefloten, omdat ze om het minste of geringste op de grond gaan liggen. Kom dan naar boksen kijken, daar klinkt er juist een luid applaus zodra een van de deelnemers tegen de grond gaat. Vergis je niet, ik ben zelf een groot aanhanger van het voetbal en mag dan ook elke zaterdag anderhalf uur lang de 'wei' in. Toch bestaat er een duidelijk verschil in klasse tussen de gemiddelde voetballer/supporter en de gemiddelde bokser/ supporter. De beleving die een voetbalsupporter ervaart is anders dan die van een supporter bij een bokswedstrijd. Een supporter van een voetbalclub ervaart een doelpunt alsof hij dit zelf gemaakt heeft en bij een tegengoal voelt hij dezelfde verslagenheid als de spelers op het veld. Bij boksen worden er echter geen goals gescoord, maar klappen uit gedeeld. Het percentage van de Nederlanders dat dit aan kan is nou eenmaal kleiner. Dit verklaart logischerwijze waarom het aantal supporters bij boksen lager is dan bij voetbal. Ditzelfde geldt voor de beoefenaars van de sport. Boksen is
Knock-out — Jaargang 7 nr. 2
4
Uw voorzitter spreekt... een erg fysieke sport. Menigeen onderschat hoe zwaar het kan zijn om te boksen. Ik herinner me als de dag van gisteren de eerste keer dat ik mee deed aan onze cursus. Die bokstraining zou ik, overtuigd van mijn eigen kracht en conditie, wel eventjes doen. Anderhalf uur later had Harrie mij en mijn mede-cursisten met onze neus op de feiten gewezen en zat ik met trillende handjes in de kleedkamer na te puffen van een bijzonder zware training. Eenmaal thuisgekomen zag ik in de spiegel dat mijn biceps inderdaad niet zo groot waren als ik gedacht had. Iedere bokser zal het dan ook met mij eens zijn dat je voor fatsoenlijk boksen over een fikse dosis kracht en conditie moet beschikken. Daarnaast zullen kleinzerige sporters hun draai ook niet kunnen vinden binnen het boksen, omdat een belangrijk aspect van de sport het geven en ontvangen van stoten is. Waar ik naartoe wil, is dat aanhangers van de bokssport fanatieke types zijn. Zowel fysiek als mentaal gaan zij tot het uiterste. Een klasse apart. Zoals Sugar Ray Leonard zo mooi zei: “Boxing is the ultimate challenge. There's nothing that can compare to testing yourself the way you do every time you step in the ring.” Veel plezier met het lezen van de Knock Out! Matthijs Fibbe
5
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Mededelingen Mededelingen van het bestuur • Aclotiveer je collegekaart! Zorg ervoor dat je collegekaart vóór de kerstvakantie geaclotiveerd is! Komen wij tijdens de controle leden tegen die dit nog niet gedaan hebben, dan worden zij uitgeschreven. • Gebruik cursushandschoenen Sinds enige tijd zijn er nieuwe handschoenen aangeschaft voor de cursisten. Deze handschoenen mogen dan ook alléén door de cursisten gebruikt worden. Vaste leden kunnen van de verenigingshandschoenen gebruik maken. • Geen training tijdens kerstvakantie Tijdens de kerstvakantie is het sportcentrum wél geopend, maar zullen er geen trainingen zijn. De eerste training na de kerstvakantie is op dinsdag 5 januari. • NSK Boksen Tot op heden is het nog niet bekend of er dit jaar weer een NSK boksen georganiseerd zal worden. Studentensport Nederland heeft aangegeven dat er achter de schermen hard aan gewerkt wordt, maar niks is nog zeker! • Interne competitie Wij zijn van plan om over niet al te lange tijd een interne competitie te starten. Hierbij moet je denken aan sparpartijen in de ring waarbij je tegenover je mede-pugilisten je boksvaardigheden kan testen. Heb je zelf ook nog ideeën/ suggesties? Laat het ons weten!
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
6
Nieuw Bestuur Voorzitter Voor degenen die mij nog niet kennen, mijn naam is Matthijs (Fibbe). Ook vorig jaar zat ik in het bestuur en verzorgde ik samen met ‘de Terp’ (Wybren) de PR. Dit jaar heb ik de promotie mogen maken tot voorzitter en mag ik met onderstaande figuren proberen het doen en laten van de vereniging in goede banen te leiden. In het dagelijks leven volg ik de studie IB/IO. Daarnaast trap ik graag een balletje en ben ik dan ook elke zaterdag op de Groningse velden te bewonderen. Mijn favoriete bokser van dit moment is David ‘The Hayemaker’ Haye, mijn favoriete voetbalclub is het Rotterdamse Feyenoord. Ik weet het, een aangeboren afwijking… Secretaris Hallo lieve mensen, als nieuwe secretaris van de vereniging is mij gevraagd mij aan jullie voor te stellen. Maar hiervoor zou ik je eigenlijk kunnen verwijzen naar de knockout van maart vorig jaar. In deze uitgave stelde ik mij namelijk voor als nieuw lid van onze prachtige vereniging. Ik stel dan ook voor dat je dit eerst even terug leest, indien je de knockouts niet keurig op volgorde in de kast hebt liggen kan dit ook op de website.. … … … Oke, nu je dit gelezen hebt ben je alweer redelijk op de hoogte ik kan je vertellen dat de informatie nog steeds klopt, ondertussen ben ik wel (bijna) begonnen aan het schrijven van mijn master thesis. Probeer ik net als vorig jaar op zaterdag zo vaak mogelijk als winnaar van het voetbalveld te stappen en hoop ik binnenkort weer op wintersport vakantie te gaan. Daarnaast heb ik het naar mijn zin in dit bestuur als secretaris, en hoop ik dat een succesvol jaar zal worden. Mocht je behoefte hebben aan nieuw materiaal of mocht je vragen of opmerkingen hebben zoek mij dan voor tijdens
7
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Nieuw Bestuur of na de training even op dan komt alles goed! Penningmeester Mijn naam is Maria (de Vries, 22) en ik denk dat sommigen van jullie mij al wel kennen. Ik ben een tijdje afwezig geweest vanwege mijn enkel, maar ben inmiddels al weer hard aan het trainen! Ik ben al 4 jaar (ja Jelmer, voor mij is dat veel) lid van Pugilicé en dat zijn tot nu toe heel mooie jaren geweest. Van deze vier jaar heb ik één keer eerder in het bestuur gezeten. Verder ben ik net begonnen met de master Medische Biologie, die ik binnen twee jaar hoop af te maken, als ik het tenminste leuk blijf vinden. Ik houd van feestjes, boksen, film kijken, lezen noem maar op. Goed, ik ga dus komend jaar de financiële kant van onze vereniging regelen, dus voor alle geldzaken kunnen jullie bij mij aankomen en dat zal ik ook zeker bij jullie doen! PR1 Voor het tweede jaar doe ik nu bestuur van de leukste boksvereniging van Groningen. Vorig jaar was ik secretaris en dit jaar mag ik samen met Jacqueline de Jong de functie van PR vervullen. Wij zullen er dit jaar voor zorgen dat alle borrels en activiteiten één groot feest worden! Nog even een korte samenvatting van wie ik ben: Renate Verstappen, kom oorspronkelijk uit Hoogeveen, ben 22 jaar, studeer Communicatie wetenschappen, hou naast boksen van hardlopen, snowboarden en feesten. Ik vind het erg leuk om samen met mijn bestuursgenoten het bestuur te vormen voor Pugilicé, ik verwacht dat dit jaar minstens zo leuk wordt als vorig jaar. Als jullie nog iets willen weten mag je tijdens de training alles aan me vragen!
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
8
Nieuw Bestuur PR2 Hallo lieve leden, mijn naam is Jacqueline de Jong. Dit zal de tweede keer worden dat ik een functie in het bestuur ga vervullen. Twee jaar geleden heb ik de functie van secretaris ingevuld en dit jaar heb ik het geluk weer in het bestuur te mogen zitten en samen met ‘het meisje met de groene broek’(voor de mensen die het zich nog herinneren) oftewel Renate, de taken van de PR op ons te nemen. Voor wie mij nog niet goed kent nog even wat over mijzelf in een notendop. Zoals gezegd mijn naam is Jacqueline, ben 23 jaar en studeer Bedrijfskunde. Naast boksen hou ik van hardlopen, dansen, feesten en reizen. Heb je nog vragen of heb je ontzettend leuke tips voor het PR schroom dan niet om deze te vertellen. Wij zullen ons best doen om dit jaar weer net zo’n gezellig jaar te maken als voorgaande jaren!
9
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Bokskamp 2009 Boksweekend ‘09 Het resultaat van een bootreis naar Schiermonnikoog waar onderweg al je normen, waarden en schaamte overboord gegooid werden……… Donderdag na training werd op de Aclo alvast een preparty gehouden voor het bokskamp. De eerste reden voor dit feestje was het afscheid van living legend Wybe. Voor een aantal boksleden was het naast dit treurig afscheid ook een uitgelezen kans om vast even warm te draaien voor het hier op volgend weekend. Vrijdag verzamelen voor de bus naar Lauwersoog. In Lauwersoog stapten we op de boot, waar achteraf gezien iets geks gebeurd moet zijn. Was het de meeuw op ons dreigde te kakken? Was het Geert die op dat moment laf afbelde voor het weekend? of waren het die lauwe blikjes pils die ineens uit de tas werden getrokken? Er moet in ieder geval iets gebeurd zijn op dat bewuste moment. Waardoor wij gezuiverd van schaamte en enig verantwoordelijkheidsgevoel voet op schiemonnikoogse wal zouden zetten In dit stuk zullen we alle zwarte plekken ietwat proberen aan te vullen opdat er een zo volledig mogelijk beeld van dit weekend geschapen mag worden, en zelfs de mensen die mee geweest zijn af en toe verbaast opkijken. Hopelijk zal dit verhaal voor de thuisblijvers een wijze les zijn om volgend jaar niet nogmaals af te haken. Eenmaal aangekomen op het terrein van de vertrouwde kooiplaats kregen we een ander huisje dan vorig jaar aangewezen. Maar ook dit keer was het huisje een prima onderkomen. Tijdens het bedopmaakproces werd van minimaal 6 kanten geroepen of het bier al in de koelkast was gepakt. Dit was natuurlijk dan ook op dit moment allang
10
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Bokskamp 2009 gebeurd. Onder bezielende begeleiding van meneer Amstel en (als ik me niet vergis) mevrouw Afrikaanse wijn werd al snel kleur aan de avond gegeven. De goudgele en droge witte kleuren gaven een spreekwoordelijke slinger aan de sfeer. Dat deze spreekwoordelijke slinger later op de avond ook nog een letterlijke betekenis zal krijgen, zal later uit dit verhaal blijken. Maar eerst…………. COMPETITIE. Dat boksers superfanatiek zijn en altijd willen winnen bleek ook weer uit deze kleurrijke vrijdag avond waar quizmaster Joost vier teams het vuur aan de schenen legde. Met vragen als hoelang sliep doornroosje en welk nummer had “hurbie” op zijn motorkap werden de hersens tot het uiterste gedreven. Wat misschien nog wel even een leuk momentje was voor een aantal hersencelletjes die zich via deze weg nog een laatste keer konden uitleven. Om 12 uur, wat alweer een poosje na de quiz was, bereek de sfeer dan ook weer even een hoogtepunt. Dit was dan ook niet toevallig hetzelfde moment waarop onze spetter jacqueline het nodig vond om 23 te worden. De spreekwoordelijke slinger kon nu letterlijk opgehangen worden. Dit heugelijke feit leverde een bult feestvreugde en rotzooi op. Dit werd nogmaals bevestigd toen de volgende ochtend de schade werd opgenomen en onze woonkamer was gevuld met lege bierflesjes, borrelnootjes, stank en plus minus 100 kilogram kleurige confetti. Maar al is de kater nog zo groot voordat de laatsten (opnieuw) uit bed kwamen hadden er al mensen hardgelopen en was er een fanatiek potje voetbal bezig. Na deze competitie neiging werd even gechild in en met de zon. Wij willen deze mogelijkheid dan ook even aangrijpen om een complimentje te maken dat hij zich van zijn goed kant liet zien. Bedankt zon! Na eventjes te hebben gezeten werd er
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
11
Bokskamp 2009 een nieuwe activiteit aangekondigd. Een fietspuzzeltocht uit grootmoederstijd. Uit de tijd dat alles beter was. De tijd dat het meubulair van de kooiplaats nog ‘in’ was, in dezezelfde tijd dat de mannen het bos in gingen en nog met een goede vensterbank terugkwamen, de tijd dat kinderen de mandarijn nog als traktatie zagen en natuurlijk de tijd dat studenten een fietspuzzeltocht met 270 vragen als het summum van tijdsbesteding beschouwden. Wat zeiden we? 270 vragen? 34267645 vragen moesten afgehandeld worden in een tijdsbestek van anderhalf uur. (Grapje hoor Renate het was opzich heel even ook wel een klein beetje leuk) De eerste groep zag al snel dat het een onmogelijke opgave was en besloot dat het de tijd beter kon besteden op het terras. Waar heel maar dan ook heel voorzichtig de eerste kleine en rustige biertjes werden besteld. Na veel geploeter kwamen ook de andere groepen uiteindelijk achter deze alternatieve besteding van de middag. Laat dit terras nou precies aan het strand zitten en laat het dit weekend nou is belachelijk mooi weer zijn. En ja hoor Potverjandoriedikkedubbeltjesnogantoe dat was het ook!! Een beachvolleyballnet werd opgezet en een stevig potje volleybal werd dan ook zeker gespeeld. Na het groepsfotoritueel weer afgewerkt te hebben werd er nog even gezwommen in een niet eens zo koude zee.
12
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Bokskamp 2009 Na dit strandmiddagje werd er alweer lekker gekookt door de corvee mensen. Na wat rustige amsteltjes en een heerlijke maaltijd werden de medailles voor de fietstocht uitgereikt. De competitie hierbij was al niet meer zo’n big deal. Alleen zo’n medaille was voor sommige rokers onder ons wel handig om het imago weer is wat op te krikken door er de rest van de avond een pakje peuken aan te hangen. Doordat het competitieve deel hierbij een beetje ontbrak werd besloten dat het weer tijd was voor een spelletje. Dit gaf zich vorm in een tafel waar poker werd gespeeld en aan de andere tafel een potje (hoe kan het ook anders) kingsen werd gedaan. Dat dit een aantal mensen bijna fataal werd laat zich raden, maar juist hierdoor waren we wel klaar om af te reizen naar een legendarische plek en de enige echte trekpleister van schier. Zonder enige vorm van schaamte te kennen ging iedereen hier volledig los. En zelfs nu dit verhaal geschreven wordt zijn nog steeds niet alle puzzelstukjes van deze avond aanwezig bij ons. Wat ons de meest plausibele verklaring is dat op dit onbewuste moment onze normen en waarden zover waren afgedreven op de Noordzee dat zij niet veel meer waren dan een klein stipje op de horizon. Ver hier vandaan bij ons ging het nu echt los! Van schaamteloos dansen tot snoekers hard drinken en van vrouwen versieren aan de bar tot kerels uitkleden op de dansvloer. Het schijnt allemaal gebeurd te zijn… maar het valt allemaal in het niets bij de afterparty. NU AL LEGENDARISCH! Na een fietstocht waar onderweg WEER geprobeerd werd een 1200 kilo wegende steen midden op de weg te leggen. Kwamen we weer aan in onze bunker. De muziek werd hard aangezet. Kofffiefilters werden plichtmatig uitgedeeld en zonder discussie opgezet. Dansen op de tafels met een koffie-keppeltje op het hoofd. De paus zou er jaloers op
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
13
Bokskamp 2009 zijn geweest. Tosties werden fanatiek gebakken en bevochten. Een oost-Duitse dame kreeg zelfs een dermatige honger dat ze besloot haar tanden in de bovenarm van een oost-nederlandse jongen te zetten. Maar er gebeurde meer! Tafelkleden werden omgedaan, mensen werden tot koning omgedoopt, en ondanks het relatief kleine gezelschap werd er toch reden genoeg gezien om lekker door de hal te crowdsurfen. Toen eindelijk rond 7 uur de rook opgetrokken was, leek het mooi geweest. Een korte rust werd gepakt om de zooi op te ruimen en ons onderkomen ook weer prima achter te laten. En ja! Echt! We kregen zelfs de borg terug! Eenmaal aangekomen op het vaste land bleek iedereen zich ineens weer goed te kunnen gedragen. De verklaring hiervoor is volgens ons de warme golfstroming en het hoge/lage drukgebied waar we zondag mee te maken hadden. Prettig voor ons dat het stipje normen en waarden niet nog verder was afgedreven maar weer was aangespoeld, prettig dat we allemaal ons normale leventje weer op kunnen pakken, prettig dat we lang genoeg in leven blijven om volgend jaar nog zo’n topkamp mee te kunnen maken. Wat een mooi weekend, iedereen bedankt, wij hebben hier geweldig van genoten! Binnenkort maar even een herinneringen ophalen op een borrel!
14
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Tips & Tricks Echte pushups Echt opdrukken in het ABN, of zoals ze het in België noemen; echt pompen. Tijdens de trainingen worden er met regelmaat push ups gedaan, vooral tijdens op de dinsdag en donderdag training krijgt men nog wel eens te horen dat er echte pushups gemaakt moeten worden. Maar wat zijn echte pushups? En bestaat er dan ook zoiets als een nep pushup? Omdat ik mij kan voorstellen dat deze vraagt leeft binnen de vereniging heb ik dit tot de op de bodem uitgezocht. De standaard push up Voor je begint met oefeningen, moet je natuurlijk eerst een warming-up doen. Dit voorkomt blessures, en maakt de spieren klaar voor actie. Bij deze oefening is het belangrijk dat je de schouders, triceps en de borst goed strekt. • Stap 1. Ga liggen met je handen onder je schouders en je tenen samengeknepen. • Stap 2. Zorg dat je in de onderstaande houding komt te staan. Dit is de begin en eindpositie. Je ellebogen moeten in een hoek van 90 graden staan. • Stap3. Druk nu jezelf omhoog, tot je armen verticaal staan. Je moet de grond proberen weg te duwen. De kracht wordt voornamelijk geleverd door je schouders en borst. Ook de triceps leveren een bijdrage. Zie onderstaande afbeelding voor de eindpositie. • Stap 4. Ga weer terug omlaag. Tot je neus bijna de grond raakt, en je ellebogen in een hoek 90 graden staan. Navy boot camp pushups Via yahoo answers kwam ik terecht bij een bericht van een ervaringsdeskundige die vertelde dat bij deze vorm van pushups verder gezakt moet worden dan de 90 graden uit de standaard pushup. Dit wordt in het vakjargon ook wel “breaking the plane” genoemd.
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
15
Tips & Tricks Harrie`s push ups In samenhang met de lijfspreuken: “pijn is fijn” en “zwaarder is beter” wordt er in deze vorm van pushups doorgezakt totdat de neus en borst de grond raakt. Essentieel in deze is dat de rug recht blijft en het kruis de grond dus niet raakt. Indien je dit regelmatig herhaald zal je vanzelf een echte man worden. Echte pushups te zwaar? Mochten echte pushups nog te zwaar voor je zijn, dan zijn er alternatieven zoals je knieën aan de grond houden tijdens de push ups. Door sommigen ook wel nep pushups genoemd. Maar volgens de website www.healthandfitnessadvice.com zal dit je niet voorbereiden voor echte pushups. Zij adviseren om te oefenen door in de toppositie te blijven staat gedurende 30 seconden indien je dit onder controle hebt oefen dan de beneden positie. Heb je dit onder controlen dan kun je nog negatieve push ups doen. Door je vanuit de toppositie te laten zakken naar de beneden positie. Vanaf hier zou de stap klein moeten zijn naar echte pushups Wat is hier het praktisch nut van? Het doel van de push up is voornamelijk het trainen van de borstspier. Door alleen push-ups te trainen zul je geen grote borstspier krijgen. Je moet variatie in je oefeningen aanbrengen. Je kunt deze variaties in de pushup aanbrengen door je handen dicht bij elkaar te zetten. Dit geeft meer druk op de binnenkant van de borst en de triceps. Wanneer je je handen meer uit elkaar plaatst, geef je meer druk op de buitenkant van de borst en de schouders. Je kunt ook je voeten op een tafeltje plaatsen en je handen op de grond. Dit geeft meer druk op de bovenkant van de borst. Wissel tijdens een training al deze varianten af om zoveel mogelijk effect te hebben. Bron: www.lekker-in-je-vel.nl
16
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Het verhaal van ... Innocent Anyanwu - De kleine sterke reus De in Nigeria geboren prof vocht in november zijn tweeëntwintigste partij als proffessional tegen Tahir Celik uit Duitsland. Aan het begin van de vierde ronde vond het management van de Duiters het wel welletjes en gooide de handdoek in de ring. Voor de nog ongeslagen Anyanwu (28) was het zijn twintigste zege in zijn tweeëntwintigste profpartij. Hij mag daardoor blijven dromen van een gevecht, namens Nederland, in het supervedergewicht om de Europese titel. De explosieve Anyanwu beschikt sinds augustus dit jaar over een Nederlands paspoort, is getrouwd met een Nederlandse vrouw en wordt over een paar maanden vader. Innocent is overigens zijn echte naam. "Ik keek heel rustig en onschuldig uit mijn ogen toen ik net was geboren, daarom heet ik zo." "Ik ben geboren in Ikwereazu, een dorpje in Imo State, een provincie in het oosten van Nigeria. Op mijn twaalfde overleed mijn moeder en ben ik gestopt met school. Ik ben als automonteur gaan werken in de garage van mijn broer, maar het was mijn droom ooit in Duitsland te gaan sporten, al wist ik niet welke sport ik wilde beoefenen. Op mijn zestiende vertrok ik uit Nigeria. Ik ging naar Kameroen, want dan was ik in elk geval onderweg. Ik ging zonder paspoort, want dat had ik niet." "De Franse taal was een probleem voor me in Kameroen. Toch ben ik daarna naar het Franstalige Gabon gegaan, waar een broer van me woonde. Van Duitse toeristen hoorde ik dat je allerlei visa moet hebben om in Duitsland te kunnen sporten. Omdat ik niet eens een paspoort had, heb
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
17
Het verhaal van... ik nooit geprobeerd op die manier naar Duitsland te gaan." "Via een tussenpersoon ben ik op een boot terechtgekomen die naar Duitsland ging. Tenminste, dat dacht ik. Na twee dagen zonder eten en zonder daglicht ben ik naar het dek gegaan. Het bleek een Amerikaans schip en we voeren naar Amerika, zei de kapitein."
"We gingen inderdaad naar Amerika en daar ben ik overgeleverd aan de immigratiedienst. Die wisten niet wat ze met me aanmoesten, omdat ik geen paspoort had. Ik heb elf maanden opgesloten gezeten in New Orleans. Op dinsdagavond en vrijdagavond zag ik op de Amerikaanse tv bokswedstrijden. Die sport boeide me en in de gevangenis ben ik voor mezelf gaan trainen. Dat was de eerste keer dat ik bokste." "Na elf maanden wilde de immigratiedienst me uitzetten. Ik kreeg handboeien om en onder begeleiding werd ik op een vlucht gezet naar Ivoorkust. Er was één probleem. Toen ik aankwam in Amerika had ik achthonderd dollar spaargeld bij me en dat wilden ze me niet teruggeven. Daarover is onenigheid ontstaan, en een kort handge-
18
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Het verhaal van... meen. Het probleem werd voor mij toen alleen maar groter." "Toen ben ik opnieuw op het vliegtuig gezet, nu naar Nederland. Eén van de begeleiders ging weer mee, maar ik was niet geboeid. Op Schiphol heeft hij me in een wachtruimte achtergelaten, zonder mijn geld. In november 2000 was dat. Toen ben ik terechtgekomen bij de Immigratie en Naturalisatiedienst, de IND." "Ik heb eerst een paar weken in een cel gezeten op Schiphol, daarna ben ik naar asielzoekerscentra in Den Haag en Arnhem gegaan. Ik had nog steeds geen paspoort. Een Nigeriaanse medewerker van de IND geloofde niet dat ik Nigeriaan was. Ook op de Nigeriaanse ambassade geloofden ze dat niet. Vervolgens ben ik door de IND achtergelaten op Schiphol. Dat was in januari 2001." "Van Afrikaanse mensen hoorde ik dat ik moest zijn, in het Kraaiennest. Daar was eten kreeg en waar je kon slapen. In het wel eens onder een brug geslapen. Koud winter."
in Amsterdam een kerk waar je begin heb ik ook was dat, in de
"Eenmaal in Nederland begreep ik dat Duitsland heel erg dichtbij was. Ik heb twee keer een treinkaartje gekocht naar Düsseldorf, maar bij de grens werd ik aangehouden en teruggebracht naar Nederland." "Ik ging terug naar het Kraaiennest en ik probeerde daar mijn draai te vinden. Een pastor zei daar dat ik moest gaan boksen. Dat wilde ik zelf ook wel. Ik ben in Amsterdam op zoek gegaan naar een sportschool. Ik kwam terecht op de boksschool op de Albert Cuyp." "Daar kwam ik Martin Jansen tegen, de man die nu ook
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
19
Het verhaal van... mijn trainer is. Ik moest meteen sparren met topamateurs. Ik wist niet goed hoe ik moest boksen, maar ik ben wel sterk. Die jongens gingen allemaal neer." "Martin herkende het talent in mij en hij heeft me onder zijn hoede genomen. Hij heeft een kamertje voor me geregeld in Amstelveen en schoof me wel eens iets toe. Veel illegalen doen illegale dingen om aan geld te komen, ik heb dat nooit gedaan. Martin en ik trainden twee keer per dag, er groeide een sterke band." "Ik won vrijwel al mijn amateurpartijen eenvoudig. Ik wilde onder Nederlandse vlag deelnemen aan de Olympische Spelen van 2004 in Athene, maar omdat ik nog geen Nederlander was, ging dat niet. Ik heb het daarna geprobeerd onder de vlag van Nigeria. In het trainingskamp in Afrika bleek dat ik veel sterker was dan Rasheed Olawale Lawal, de bokser die Nigeria vertegenwoordigde op de Spelen. Door een duimblessure heb ik de kwalificatie misgelopen. Later ben ik wel amateurkampioen geworden van Nigeria." "Op een sportvisum ben ik teruggekeerd naar Nederland. Behalve bokstrainer is Martin ook jurist. Hij heeft me toen geholpen bij het verkrijgen van een visum. Ik mocht eindelijk ook werken in Nederland. Vanaf twaalf uur 's middags tot zes uur 's avonds bakte ik kip bij Kentucky Fried Chicken in Amsterdam-Oost. Vóór en na mijn werk trainde ik, in totaal vijf uur per dag." "Binnen een paar maanden werd mij eindelijk het Nederlands paspoort toegekend. Hopelijk kan ik nu snel boksen voor de Europese titel. Vroeger op straat vocht ik nooit. Dat wilde ik niet. Tegenwoordig boks ik omdat het voelt als mijn plicht. Ik ben op een missie naar de wereldtitel."
20
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Andy Souwer Andy Souwer - Het leven van een vechter Soms sta ik ’s ochtends op en wil ik het liefst, zoals volgens mij iedereen wel eens heeft,gewoon weer in bed stappen. Ik heb dan geen zin om weer een lange autorit te maken om mijn lichaam op de proef te stellen en mijn vuisten te planten op de pads, op de zak of op het gelaat en lichaam van mijn collega vechters. Ik heb dan geen zin om mij aan te kleden om weer een duurloop van één tot anderhalf uur te maken, om het overtollige vet weg te werken, om de basisconditie op peil te houden. Ik heb dan geen zin om net te doen of ik het allemaal leuk vind. Geen zin om normaal te doen tegen mensen die mij aanspreken omdat ik in hun ogen een ster ben. Soms, en het is opvallend dat het naarmate ik ouder wordt en langer in de sport bezig ben er meer last van krijg, heb ik gewoon geen zin! Potverdomme, wat klink ik verwend. Nu ik dit zo opschrijf hoor ik mijn schoonvader en verzorger alweer klagen; “Vuile lamzak, klaag jij maar. Als ik kon wat jij kunt had ik het wel geweten (vaak gebruikt hij andere woorden, maar die kan ik hier niet herhalen). Je mag blij zijn dat je dit kunt, er zijn mensen in de wereld die één heel jaar om 6 uur ’s ochtends op moeten staan om keihard voor een baas te moeten gaan werken om vervolgens net zoveel te verdienen als jij in één gevecht doet”. Dan zet hij mij even aan het denken, dan twijfel ik en dan denk ik; wat moet ik hier nou weer mee?Simpel, hij heeft gelijk in het ogen van iemand die daadwerkelijk dag in dag uit, week in week uit, jaar in jaar uit om 5 uur in de ochtend opstaat om naar zijn werk te gaan, die vervolgens 8 uur op de steiger staat om te doen waar hij goed in is en die na een dag werken gewoon naar huis gaat, gaat slapen en de dag erop weer hetzelfde gaat doen als de dag ervoor. Toen ik klein was wilde ik net als elk jongetje, politieagent, brandweer, piloot, dokter of advocaat worden. Toen ik een jaar of 12 was, wilde ik
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
21
Andy Souwer profvoetballer worden, net als Ronaldo, Zidane of de Boer schitteren op een groot toernooi. Daar was ik niet goed genoeg voor, dus werd ik kickbokser. Net als bij voetbal een leven in de spotlight, de constante druk voelen van het moeten winnen en niet mogen verliezen, de angst voelen van het goed zijn of het niet zo goed zijn, maar ietsje, een heel veel beetje ietsje, minder geld op de bankrekening als bij het voetbal. Elke wedstrijd een kleine blessure – hoe snel je ook klaar bent – en altijd afgerekend worden naar de waan van de dag. Wat er bij het kickboksen, net als bij elke andere individuele sport, nog bij komt is dat je het alleen moet doen. Natuurlijk heb je een trainer, en in mijn geval ook nog een assistent trainer, een fysiektrainer, een verzorger en een manager die je bijstaan, maar jij bent diegene die het in de ring moet opknappen. Jij bent diegene die al zijn zintuigen in moet zetten om hetgeen hij geoefend heeft op de training, hetgeen hij bij zijn tegenstander waarneemt en zijn eigen gevoelens en emoties om moet zetten in instrumenten om de wedstrijd te winnen. Als je vervolgens gewonnen hebt, zijn alle inspanningen die je hebt gedaan snel vergeten, dan heb je het als team gedaan, dan heeft de trainer jou goed voorbereid, dan heeft de manager een goede matchmaking gedaan en dan heb je vrienden! Vooral dat stukje over vrienden klinkt misschien clichématig, maar het is echt zo. Er zijn dan echt mensen die alles voor je willen doen. Ik kan mij voorstellen dat er vechters zijn die zich anders, als echte sterren, gaan gedragen nadat ze een paar keer hebben gewonnen, want echt alles kan en alles mag (en als ik zeg alles, bedoel ik ook alles) en je bent voor niemand teveel. Geloof mij, ik heb jongens die een normaal gezin hebben, gewone aardige jongens uit een normale omgeving in korte tijd helemaal zien veranderen in arrogante kwallen, zonder respect voor hun medemens; puur door het succes. De andere kant van de medaille is dat als je vervolgens verliest, je ook echt het gevoel hebt dat je er niets meer van kunt of
22
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Andy Souwer nog net gedag. Mensen schrijven je af na een paar verliespartijen. Trainers (en meestal de slechte!) roepen dat je in de ring niet luisterde, de manager roept dat je harder had moeten trainen en op internet lees je dat je eigenlijk nooit zo goed bent geweest. Je begint aan jezelf te twijfelen en gaat alle rotzooi die gezegd en geschreven wordt geloven. Ik heb jongens heel diep zien vallen in een periode van een paar wedstrijden waarin verloren werd. Als je niet nuchter bent en niet stevig in je schoenen staat, kun je gemaakt en gebroken worden door succes. Laat ik mijzelf als voorbeeld nemen: Ook ik heb wel eens periodes gehad waarin ik het zwaar had met mezelf en met alles en iedereen om mij heen. Ik heb in de laatste 5 jaar, 4 keer verloren (Buakaw finale K-1 Max en Ogata finale S-cup in 2006, Kyshenko in 2008 en Petrosyan in 2009).
Niet van de minsten en ook nog toe te schrijven aan mijn eigen falen. Ik ben in die 4 keer zo verdrietig geweest dat het leek of ze mijn kinderen van mij afnamen en mijn wereld verging. Ik heb gejankt als een klein kind kan ik u zeggen. Niet direct omdat ik verloor, maar vooral omdat ik het gevoel had dat ik er niets meer van kon, dat ik ingehaald was door anderen, maar vooral omdat ik wist dat ik zelf verantwoordelijk was voor het om zeep brengen van de mogelijkheden die mij geboden werden. dat je het kwijt bent. Die vrienden die bij jou stonden bij succes, lopen je nu voorbij en zeggen met heel veel moeite
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
23
Andy Souwer Ik had geen van deze partijen hoeven verliezen! Het grappige is dat ik nu ik ouder wordt (ik ben alweer 26) leer het te relativeren. Maar u zou is moeten weten hoe vaak ik aan mijzelf twijfelde als ik weer eens las dat ik dat ik het kwijt was, dat ik er niets van kon, dat de anderen me gewoon in hebben gehaald, dat mijn vechtstijl achterhaald was. U zou is moeten weten hoe vaak ik na een verloren wedstrijd, na weer twee maanden heel intensief voorbereiden, na weer twee maanden heel egoïstisch en masochistisch te hebben geleefd, na weer een herstelperiode van drie tot 4 weken vanwege de blessures er doorheen zat en mezelf jankend afvroeg; “waar doe ik het allemaal voor?” Ik kan u zeggen dat ik de volgende keer dat mijn schoonvader weer de riedel afsteekt over vroeg opstaan en in 1 wedstrijd verdienen wat een ‘normaal’ iemand in één jaar verdient enzovoorts ik opsta en heel simpel vraag: “Wil je ruilen?”. Was getekend, Andy Souwer
24
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Famous Fights Famous Fights: Joe Louis vs Max Schmeling Als nieuw bestuur is er besloten om in de Knock Out een nieuwe rubriek te plaatsen, te weten Famous Fights. Dit om de lezer van wat extra kennis te verschaffen over belangrijke momenten in de boksgeschiedenis. Als eerste in deze reeks is er gekozen voor een gevecht dat plaatsvond aan de vooravond van de tweede wereld oorlog en waarin Joe Louis een einde maakte aan de fabel dat geen enkele afro Amerikaan een Arische kampioen zou kunnen verslaan. Louis en Schmeling vochten eerder in 1936 en na het verlies van Louis in 1936, werd de Duitser Schmeling een nationale held en het bewijs van de Arische superioriteit. Schmelling had een kans om voor de wereld titel te vechten maar dit werd met behulp van het anti nazi sentiment geweigerd, Louis kreeg wel deze kans en zou na acht rondes de wereldtitel overnemen van Jimmy Haddock. Na deze wedstrijd gaf Louis aan nog geen kampioen genoemd te willen worden totdat hij ook Schmeling verslagen had. Nadat deze re-match gepland was trok Louis zich terug trainde als een bezetene voor het volgende gevecht. Deze training moest nog wel even onderbroken worden voor een bezoekje aan het witte huis voor een peptalk van de president. Op de avond van 22 Juni 1938 vond het gevecht plaats in het Yankee stadion voor zo`n zeventig duizend toeschouwers. Daarnaast luisterden er nog een miljoenen mensen via het live verslag op de radio. Het gevecht duurde maar twee minuten en vier seconden, Louis beukte in op Schmeling met een serie snelle aanvallen waarmee hij zijn tegenstanden tegen de touwen dreef, en deelde daar een verlammende hoek uit op het lichaam
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
25
Famous Fights van Schmeling. Schmeling zou achteraf claimen dat het een illegale nierstoot was, maar voor dit gevecht was het te laat. Schmeling zou drie keer neer gaan waarna zijn trainer de handdoek zou gooien.
Gevechten als deze leveren natuurlijk ook altijd een mooi citaat op…. Louis had de volgende: "Tonight I fight not only the battle of my life to revenge the lone blot on my record, but I fight for America against the challenge of a foreign invader, Max Schmeling. This isn't just one man against another or Joe Louis versus Max Schmeling; it's the good old USA versus Germany."
26
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
Wist-je-dat…? Wist je dat Hamid wél kan boksen als er een camera op z’n neus staat? Wist je dat Wybe ons vaderland heeft ingewisseld voor het zonnige Spanje? …hij direct na vertrek tot ere-lid is benoemd? Wist je dat het bestuur interne sparcompetities op wil zetten? Wist je dat Jacqueline Pitstra en Ruud…. Wist je dat Jelmer niet kan wandelen? Wist je dat Sjouke een gewrichtje in zijn schouder heeft gescheurd tijdens het ‘Polsstok Verspringen’…. Held! Wist je dat het team van Elmar, Hendrikus en Matthijs ‘eerlijk’ de quiz tijdens het bokskamp heeft gewonnen? Wist je dat Geert de boel vaak niet voor elkaar heeft? Wist je dat Hendrikus een voorliefde heeft voor het breken van Renate’s been? Wist je dat boksers graag naar Lowlands gaan? …Andere boksers een editie Awakenings ook niet laten schieten? Wist je dat Harm een culiniar wonder is? Wist je dat koffiefilters bij afterpartys een prima hoofddeksel vormen? Wist je dat Julia een bijtertje is? Wist je dat Marnix naar Utrecht, Marlais naar Amsterdam en Frank naar Delft zijn verhuisd… ...Het bestuur hierdoor nog elke avond huilend in slaap valt... Wist je dat Wybren en Wiebren nog altijd gelukkig samenwonen… Wist je dat je elke zondag gratis kan drinken in café dancing bruins in saasveld? ... dat Joost alias Juan jou deze gratis drankjes als barman kan serveren? Wist je dat Heleen het zustertje van de club is?
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3
27
28
Knock-out — Jaargang 7 nr. 3