Inleiding
EKVA
1978 — 2003 Inleiding
Bij het samenstellen van deze jubileum editie is het niet ons streven geweest om de historie van onze vereniging volledig weer te geven. Gekozen is voor een tijdslijn met bijdragen van onze voorzitters en diverse snapshots, welke een 2003 bruisende en groeiende vereniging laten zien. 343 leden Wij hopen, dat de lezers van deze jubileum editie net zoveel plezier beleven aan dit blad, als wij als makers. Jubileum commissie (jubileum editie), Wilma de Goeij, Rob van der Vliet en Kees Terlouw
300
200
Inhoudsopgave Voorwoord wethouder Sportzaken Frits Huis 1978-1979 De Oprichting 1979-1980 Riemer van Koningsveld 1980-1981 Jules Barczuk 1981-1983 Willem Wouda 1982-1983 Bouw Wierden Park 1983-1984 Henk van Schaik 1984-1996 Martin Sinke 1992-1993 Bouw Fanny Blankers Koen sportpark 1996-1998 Jan van der Hoorn 1979-2003 Schoolkorfbal 1998-heden Michiel Horree 2000-2001 Bouw sporthal 2003-2018 EKVA 1 en de toekomst
Met dank aan:
100
Oud voorzitters Jan Bootsma Tine Goethals Henk Kluver Claudine Sporrel Nanda van Vloten KNKVdistrict Oost Dagblad De Almare Het Groene Weekblad Gemeente Almere Stads Archief Almere Gerard van den Houten Uitgave Eerste Korfbal Vereniging Almere Gedrukt door MultiCopy Omslag Jan Willem Kunnen
1978 19 leden
2
2 3 4-6 7-8 9-10 11-12 13-14 15-16 17-18 19-20 21 22 23 24 25
Voorwoord Frits Huis
EKVA
Wethouder Sport en Recreatie Voorwoord
300
Bladerend door het boek ‘Almere van 0 tot 100.000’ kwam ik de naam EKVA één keer tegen. Over 20 april 1986 meldt het in kroniekstijl geschreven naslagwerk: “De Almeerse sportwereld mag weer een flink aantal kampioenen begroeten. De korfballers van EKVA hebben het uitstekend gedaan.” Het staat er als een vanzelfsprekendheid, die geen nadere uitleg behoeft. Toen al was de Eerste Korfbal Vereniging Almere een gevestigde naam in het Almeerse sportleven. Dat is nog altijd zo. Korfballers zijn nu eenmaal degelijke mensen, die in de regel hun zaakjes zowel binnen als buiten de lijnen voor elkaar hebben. Het zal geen toeval zijn dat dr. Willem Drees sr. een enthousiast korfballer was. Zelf ben ik opgegroeid in een handbalmilieu, dus ik weet wat het betekent om onderdeel te zijn van een ‘kleine sport’. En juist door dat handbal weet ik ook welke technische eisen het korfbal aan zijn beoefenaars stelt. Als scholier mocht ik eens een middagje meetrainen bij L.U.T.O. in Amsterdam. Ik kon aardig met een balletje overweg, maar ik had de nodige moeite met de verfijnde techniek die het korfbal nu eenmaal vereist. In onze vereniging, Blauw Wit, speelde een ex-korfballer. Zijn schotkracht was weliswaar aan de bescheiden kant, maar als hij eenmaal in balbezit was, moest er een knappe jongen aan te pas komen om hem het leer te ontfutselen. Onze ex-korfballer stond bekend om zijn listige steekpassjes en zijn vermogen om vooral de bal het werk te laten doen. EKVA bestaat vijfentwintig jaar en behoort daarmee tot de oudste sportverenigingen in Almere. Om de een of andere reden kijk ik daar niet van op, al is het wel een warme felicitatie waard. Frits Huis wethouder Sport en Recreatie
200
100
1978 19 leden
3
De oprichting
EKVA
1978 — 1979
300
200
100
1978 19 leden
4
De oprichting
EKVA
1978 — 1979 Het prille begin van E.K.V.A.
300
200
Het was 1978 en waren pas getrouwd.We speelden bij Korfbal Club Slotermeer (KCS) in Amsterdam. We woonden in Almere. En er was hier nog niets.Als je naar Amsterdam ging, dan moest je over de dijk.En dus was Amsterdam in die tijd een eind weg. Gelukkig hadden we hier vrienden wonen die ook bij K.C. S. speelden. Regelmatig hadden we het er over gehad om in Almere een korfbalvereniging op te richten. Maar ja hoe pak je zo iets aan. Op een avond stonden die vrienden van ons voor de deur, heftig zwaaiend met De Almare. Er stond een advertentie in. "Wij willen een korfbalvereniging oprichten “. We zoeken korfballers die ons willen helpen. Er stond een telefoonnummer bij. Zo kwamen we in contact met John en Carolien Fhijnbeen. Zij zijn diegene geweest die de eerste stap gezet hebben tot wat nu Ekva is. Vanaf die tijd ging alles in een stroom versnelling. Vergaderingen met elkaar. Met Mike Boelein van sportzaken Rien Oele van de K.N.K.V bondszaken. Er werden ons velden met tribunes beloofd. Maar dat namen we toen al met een korreltje zout. Er werd ons aan geraden om voor dat moment te zorgen dat er maar 1 korfbalvereniging kwam omdat Almere klein was, en korfbal niet echt een sport was die storm liep We moesten een naam bedenken . En dat moest er een wezen die je als naam kon uitspreken. Dus niet een afkorting zoals K.C.S. of K.C.N. Ik weet nog dat Rob thuis tegen mij zei, wat vindt je van EKVA. Ik was enigszins verbaasd. Ja, zei hij Eerste Korfbal Vereniging Almere. Tijdens een van de laatste vergaderingen werd die naam goed gekeurd. En dan 12 december 1978 was het zo ver. Alles was klaar, de statuten goed gekeurd en EKVA werd officieel opgericht. Die oprichtingsvergadering vond plaats in de kantine van SV Almere, in Almere Haven. Daar waren bij : John en Carolien Fhijnbeen, Rob en Marja van Pareren, Henk en Lia Kluver, Riemer en Gerda van Koningsveld, Rob en Nanda van Vloten,Henk en Harma Streuper,Don van der Hert, Inge de Haan, Josje Heyblom, Mw. v. Gorkum en ene Jaqueline. In het allereerste begin trainden we op de voetbalvelden omdat daar licht was. En we moesten de kantine delen met de hockeyvereniging. Dit was het prille begin van Ekva. Op het moment dat we de vereniging oprichten, hadden we er geen idee van dat Ekva zou uitgroeien tot zo een grote vereniging. We waren jong en wilden graag in Almere kunnen korfballen.
100
Nanda van Vloten
1978 19 leden
5
De oprichting
EKVA
1978 — 1979
300
20
100
1978 19 leden
6
Riemer van Koningsveld
EKVA
1979 — 1980 Riemer en zijn vrouw Gerda zijn geïnterviewd door Kees Terlouw, waarbij foto’s, stukjes uit clubbladen en kranten als gangmakers zijn gebruikt.. Hoe zijn jullie lid geworden.
300
Wij hebben op de advertentie van John Fhijnbeen gereageerd. Bij de oprichtingsvergadering op 12 december waren we aanwezig. Op de foto uit De Almare herkenden weniet alle mensen. Wat herinner je nog van de eerste jaren.
D E M 200 A R K E N
100
1979 39 leden
1978 19 leden
IK vond vooral de eerste wedstrijden bijzonder zegt Riemer. EKVA had nog niet voldoende spelers en speelsters voor een veld team. Van de tegenpartij werd geleend en er werden leuke wedstrijden gespeeld. Op een bepaald moment speelden we wel met eigen mensen, maar die hadden geen korfbal achtergrond. Henk Hoekstra (Appeltje) overbuurman van ons maakte het soms wel heel bijzonder met een sliding en een safe. Henk was van origine voetbalkeeper en had in een wedstrijd niet de bal, maar het hoofd van zijn tegenstander in zijn handen. Gelukkig zonder blessures, maar wel lachkramp bij de spelers en toeschouwers. Bij deze eerste vergadering waren namens het Openbaar Lichaam Zuidelijke IJsselmeerpolders (ZIJP) Mike Boelijn en Hans van Rheenen aanwezig. De terreinkeuring werd indertijd samen met Dick van der Berg van de ZIJP uitgevoerd. Hoe vinden jullie de vooruitgang van de vereniging Dat EKVA na 25 jaar 1e klasse speelt is een geweldig resultaat. In het begin was het lage niveau een probleem. De stap om vanuit Amsterdam in Almere te gaan spelen was daardoor moeilijk. Almere had in de beginjaren het imago van een woeste vlakte, wie gaat daar nou wonen, laat staan korfballen. De huisvesting in Almere Op het sportpark de Marken zaten we samen met de hockeyvereniging in een kantine. Dat was leuk en heel bijzonder. Bij hockey is het gebruikelijk om de tegenpartij na de wedstrijd een krat bier te geven. Na een paar jaar verhuisden we naar het Wierdenpark. Riemer en Harry Wierenga deden in de bouwcommissie goed werk samen met Tjitte Tichelaar. Met de handbalvereniging Najaden is geprobeerd samen een kantine te bouwen. De ZIJP en de RIJP (Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders) waren niet meer bereid om een complete accommodatie neer te zetten. De kleedruimtes gelukkig wel. De Najaden besloot om een houten keet neer te zetten. EKVA gelukkig zette op aanraden van Tjitte een stenen gebouw neer, aangebouwd aan de kleedaccommodatie. Dat heeft EKVA bij de verhuizing naar Almere Stad nog een aardig bedrag opgeleverd.
7
Riemer van Koningsveld
EKVA
1979 — 1980 In de kleine en knusse kantine zitten heel wat uurtjes zweet van EKVA leden. Alleen het heien en metselen hebben we niet zelf gedaan. De bekisting voor de fundering hebben we zelf bekist, gevlochten en gestort. Ik herinner me nog een leuke anekdote over het storten. Marja Kouwer,onze secretaresse, mistte met een kruiwagen vol cement de loopplank, waardoor ze de lading naast de bekisting stortte. Tijdens de bouw ben ik door mijn rug gegaan, waardoor ik 4 weken plat op bed heb gelegen. Aan korfballen ben ik niet meer toegekomen. Na een paar jaar was ik weer zo fit, dat ik 5 keer aan de triatlon van Almere heb meegedaan.
300
D E M 200 A R K E N
100
Leuke herinneringen De eerste feestavonden waren leuk. Bijna alle senioren waren aanwezig met aanhang, een kantine vol met 15 feestgangers. Pinkstertoernooi bij BlauwZwart in Wierden. Daar kwam je kapot vandaan, niet van het spelen, maar van de te korte nachtrust door huilende kids en de drankjes. Riemer en Gerda van Koningsveld
Riemer van Koningsveld onder de paal
1980 39 leden 1978 19 leden
8
Jules Barczuk
EKVA
1980 — 1981 Beste sportvrienden,
Blij verrast was ik toen het telefonisch verzoek om een korte bijdrage te leveren voor het jubileumboek, dat ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van jullie vereniging wordt uitgegeven, mij bereikte. Graag voldoe ik aan dat verzoek. Het is ook een moment, waarop je je realiseert, dat de tijd niet stil staat. Om het maar eens in mooi Fries te zeggen, “de tiid hâld gjin skoft”.
300
D E M 200 A R K E N
Het is vandaag de dag zo’n 21 jaar geleden, dat wij Almere, na er drie jaar te hebben gewoond, verruilden voor Leeuwarden. Almere was toen in feite nog een dorp met een paar duizend inwoners, de burgemeester heette landdrost, in plaats van een gemeente was er een Openbaar Lichaam Zuidelijke IJsselmeerpolders en waar nu Almere Stad ligt groeide hoofdzakelijk riet.
Inmiddels heeft de natuur plaats gemaakt voor de stad en wat ooit allemaal zo klein begon is uitgegroeid tot ongekende proporties. Zo ook de Eerste Korfbal Vereniging Almere, EKVA dus. In goed twintig jaar uitgegroeid van een handjevol enthousiastelingen tot een gerespecteerde club met, als ik het goed heb in de buurt van de 350 leden. En dat is dus veel voor een korfbalvereniging.
Van een beginnende vereniging geworden tot een volwaardige eerste klasser, met een gezonde dosis ambitie. Het kan allemaal snel veranderen en ik ben blij, dat ik daar met name in de beginjaren, ook als voorzitter, een bescheiden bijdrage aan heb mogen leveren. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat die bijdrage meer betrekking had op het bestuurlijke vlak dan op het sportieve vlak. Niettemin is het wel zo, dat als een vereniging maar een stuk of 15 senioren leden telt, je al gauw in het eerste of tweede team speelt.
100 1981 65 leden 1980 39 leden
In die periode maakte onze dochter Monique ook voor het eerst kennis met de korfbalsport en dat is blijkbaar zo goed bevallen, dat zij dat vandaag de dag nog steeds doet bij onze huidige vereniging, de Korfbalvereniging Leeuwarden. Die club werd in 1925 opgericht en is dus inmiddels meer dan 75 jaar oud en heeft een rijke historie. Van de huidige selectie maken leden deel uit, van wie de oma’s en opa’s ook bij dezelfde vereniging hebben gekorfbald.
9
Jules Barczuk
EKVA
300
D E M 200 A R K E N
1980 — 1981 Inmiddels is EKVA een kwart eeuw oud en in een aantal gevallen zijn de jeugdleden van toen waarschijnlijk de ouders van de jeugdleden van vandaag. En over nog eens 25 jaar zijn de jeugdleden van toen de grootouders van de jeugdleden van dat moment. Daarmee is dan het fundament gelegd voor een vereniging waarbij de leden zich betrokken voelen, zich thuis voelen. Is het een vereniging geworden, niet alleen maar voor de leden, maar veel meer nog van de leden.
Als ik terugblik, zie ik de mensen van het eerste uur voor mij, zie ik de met de hockeyers gedeelde accommodatie in Almere Haven, het gymnastieklokaal van De Polderhof, waar de jeugd van toen trainde, zie ik de sporthal in Almere Haven. In de toekomst kijken kan ik niet. Wel kan ik de wens uitspreken, dat het EKVA in de toekomst goed gaat. Dat doe ik bij deze. Jules Barczuk
100 1981 65 leden 1980 39 leden
10
Willem Wouda
EKVA
1981 — 1983 Almere revisited
300
Toen wij in 1979 Almere kwamen wonen, was dat nog een overzichtelijk dorpje. Onder aan de Hollandsebrug was een rotonde, linksaf over de dijk naar Lelystad, rechtsaf over de dijk naar Almere-Haven. Een stuk of 5000 mensen, boompjes die net boven het onkruid uitpiepten, meeuwen en leeuweriken als enige vogels. EKVA was ook erg overzichtelijk, één veldteam, twee zaalteams, twee jeugdteams. Bijna alle volwassenen hadden een functie: pr-commissie, technische commissie, bestuur, redactie. Het was als een gezellige familie. Maar ja, kleine clubjes worden groter en de vraag deed zich voor of we voor de gezelligheid zouden gaan ballen in een soort van vriendenteams of toch voor prestatie zouden gaan. Het werd het laatste, maar niet iedereen was het daarmee eens. Het bleef daarna altijd spannend wie in “het eerste” en wie in “het tweede” mocht spelen. Gegarandeerd heibel, we hadden nog geen niet-spelende leden, en de technische commissie moest ook zichzelf beoordelen.
W I We deelden kleedkamers en kantine met de hockeyclub, maar al vroeg was aangekondigd dat we zouden moeten verhuizen. En toen werd ik voorzitter, 1982 geloof ik. Tot dan had de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders, die de polder na de drooglegging inrichtE toe te, alle kantines en kleedkamers voor de sportverenigingen gebouwd. De verenigingen huurden ze voor een schappelijke prijs, geen centje pijn. Maar ja, jaren ’80, economische de Rijksdienst wilde voor ons alleen nog kleedkamers bouwen. We waren de eerste R crisis, vereniging die zelf een kantine moest bouwen. Wij hadden geen cent te makken, dus met penningmeester Kees Terlouw op naar de Rabobank. Dat kostte heel wat gepraat, raar D kluppie, weinig leden, maar uiteindelijk kregen we toch een lening. Tegen een ook in die tijd al belachelijk hoge rente: 10,25%, weet ik nog. hadden in een ledenvergadering afgesproken dat we het casco door een aannemer 200 E We zouden laten bouwen en dat we zelf de afbouw zouden doen. Iedereen enthousiast, bouwtekening laten maken, bouwcommissie samengesteld en een feestelijke eerste paal door ach, hoe gaat zulks, de bouwcommissie N een hotemetoot (ik weet niet meer welke). Maar kreeg ruzie en stortte in elkaar, de vrijwilligers bleven steeds meer weg en op een droeve zaterdag in de winter van 1983/1984 waren alleen de P penningmeester en de voorzitter nog aan het voegen. Tijd voor actie dus, nieuwe bouwcommissie, strakke roosters, hier en daar wat kwaaie A koppen over de bol aaien en bouwen maar weer. Hij is op tijd afgekomen. n die jaren deden we veel om leden te winnen, R maar dat viel niet mee. Amsterdam was te dichtbij, veel korfballers bleven daar spelen. En wij speelden natuurlijk in de onderbond, afdeling K 1983 niks. In mijn tijd als voorzitter zijn we zelfs nog
106 leden
100 1981 65 leden
een keer gedegradeerd. Vooral als heer moest je regelmatig erg flexibel zijn, twee wedstrijden per zaterdag was heel gewoon. De bond matste ons in het begin nog wel eens, maar dat werd steeds minder, EKVA 2 kampioen In 1984 was ik weer voorzitter af; na die kantine was ik ook wel even aan wat rust toe. Het viel niet mee om een nieuwe voorzitter te vinden. Na een jaar kwam Martin Sinke. Tja, wij als kouwe Friezen tussen de Amsterdammers: dat was even wennen. Grote mond, klein hartje, grote lol, dikke tranen. Niet al te strak met afspraken, maar altijd in voor een geintje. Ondanks alle emoties was het een gezellige tijd. Uit die tijd hebben we in huize Wouda twee gevleugelde uitspraken overgehouden. Voor als je geen zin hebt: “ik heb een verjaardag” en als je iets niet ziet zitten: ”als het zo moet, hóeft het voor mij niet meer”.
11
Willem Wouda
EKVA
1981 — 1983 Dat laatste werd onder andere geroepen als de teams werden samengesteld en iemand naar zijn of haar zin te laag werd ingedeeld. Ik heb een hoop geleerd, ook dat ik niet echt geschikt ben als voorzitter. Dat ben ik dus niet meer geweest, nou ja, bijna niet meer. Durkje en ik korfballen beide al jaren niet meer en die schattige blonde koppies, die we bij wedstrijden aan de lijn dropten bij die anderhalve toeschouwer, hebben inmiddels het huis verlaten. Ik wens EKVA alle goeds voor de toekomst. Promoveer nog eens wat verder, dan kan ik jullie ook in Friesland volgen. Willem Wouda
300
W I E R D 200 E N P A R K 1983
Meiden team 1983 100ste lid Denise Goethals
106 leden
100 1981 65 leden
12
Bouw WierdenPark
EKVA
1982 — 1983 Bouw Wierden park
300
200
Eerste paal
100
13
Bouw WierdenPark
EKVA
1982 — 1983
300
Willem Wouda
200
100
Opening
14
Henk van Schaik
EKVA
1983 — 1984 EKVA in het jaar 1983-1984
300
W I E R D 200 E N P 1984 A 140 leden R K 1983 106 leden
100
Als spelend lid van de Eerste Korfbal Vereniging Almere werd ik door mijn voorganger Willem Wouda gepolst om het voorzitterschap op me te nemen van de vereniging. Na een eerste aarzeling en eigenlijk (nee) wilde ik de club toch helpen om tot een bestuur te komen., zodat eventueel in een latere tijd een meer ervaren voorzitter het over kon nemen. Uiteindelijk heb ik er geen spijt van gekregen want met dit bestuur was alles mogelijk en een ieder stond voor elkaar gereed met hulp etc. Mei 1983 werd een nieuw bestuur gekozen en bovendien uitgebreid tot zeven personen.Willem Wouda was twee jaar lang voorzitter van EKVA.Hij maakte een drukke tijd mee, want in het voorjaar van 1983 kwam de bouw van de kantine gereed. Willem deed een stapje terug om het wat rustiger aan te doen en nam plaats in de propagandacommissie. Het bestuur bestond uit een heleboel nieuwkomers waaronder ikzelf als voorzitter, Tine Goethals nam de taak van secretaresse over van Henny Muller. Wilma de Goey volgde Carolien Fhijnbeen op als wedstrijdsecretaresse. Jerry Rustveld was nieuw in het bestuur en ging zich met de jeugd van EKVA bezighouden. Riemer van Koningsveld ging als algemeen bestuurslid fungeren. Kees Terlouw ( eerste penningmeester) en Henk Kluver (redactie) waren de enige overgebleven van de oude garde. Later in het jaar werd het bestuur uitgebreid naar 9 personen met Peter Geldens als animator en Rene Sporrel ging jeugdzaken doen. Henk Kluver werd omgeturned tot tweede penningmeester,Jerry Rustveld kreeg de functie van decaan .Riemer nam het Kantinebeheer tot zich. Op korfbalgebied bestond er nog steeds een middenvak waar het Eerste Lustrum nodige door de leden werd afgerend. Voor het begin van de veldcompetitie werd er op de velden in Almere –Haven schoolkorfbal georganiseerd met de bedoeling om nieuwe jeugdleden te werven. Wat ik mij kan herinneren van de bestuursvergaderingen dat deze nogal eens tot in de late uren duurde maar dat deze ook behoorlijk veel gezelligheid opleverde. Hot item waar veel om te doen is geweest is het tot overweging nemen van een verhuizing naar Almere-Stad. Verder was dit het jaar van het eerste lustrum wat uiteindelijk groots is gevierd met een feest voor de jeugd en later een receptie van het bestuur, waarna in de avonduren een daverend feest werd gehouden voor alle seniorenleden met hun aanhang. Een viering die tot in de kleine uurtjes voortduurde. Kadoos werden er tijdens de receptie met een koud buffet ook overhandigd, zoals Kees Terlouw die een professionele brandblusser schonk aan de vereniging . Bloemen waren er van een aantal korfbalverenigingen uit het Gooi en de R.IJ.P. Naaste buur op sportpark de Wierden, handbalvereniging Najaden, bood een barbel aan. Op het korfbalgebied werd in het begin van het seizoen op een nieuwe trainer voor de seniorenselectie, n.l Jan Elferink uitgekeken die ook veel oog had voor de aanstormende jeugd. Precies kan ik mij niet meer herinneren hoe het ‘’t vlaggenschip in dat seizoen is vergaan maar aan de weinige krantenknipsels kan ik opmaken dat op het veld een onverwacht kampioenschap werd behaald door te winnen van Samos.
15
Henk van Schaik
EKVA
300
W I E R D 200 E N P 1984 A 140 leden R K 1983 106 leden
100
1983 — 1984 Bekende spelers uit het toenmalige eerste waren Dinie de Gast, Ruud en Petra Stoelwinder, Jan Bootsma als nestor en Jan –Willem van der Kuy. Het team promoveerde naar de eerste klasse afdeling Midden –Nederland. Op een feestelijke receptie werd destijds afscheid genomen van trainer/coach Jan Elfrink die het volgende seizoen zou worden opgevolgd door Peter Perrels die afkomstig was van Exakwa uit Lelystad. Met het groeien van het ledental nam soms ook minder leuke feiten plaats in de vereniging n.l. het voor het eerst inschakelen van een incassobureau om achterstallig contributie te innen.,of dit wat heeft opgebracht weet ik niet maar daar zal Kees Terlouw nog wel iets over kunnen memoreren. Een grappig verhaal wat ik ook nog even kwijt wil dat er in een krantenknipsel verhaald wordt dat de vereniging in het nieuws kwam met een opzienbarende regel;n.l . de leden worden aangespoord om meer bier te drinken om de baromzetten van de clubkantine te verhogen. Blijkbaar was de actie succesvol want het clubblaadje melde dat er een steekwagen voor het transport van de biervaten moeten worden aangeschaft. Het blad melde verder dat een brief naar de RIJP was gegaan met het verzoek om een trapje van de kantine naar de speelvelden aan te leggen. Of die behoefte voortkomt uit de verhoogde baromzetten was niet duidelijk. Veel meer kan ik niet vertellen maar wat ik wel weet dat er enorm veel inzet is geweest van de bestuursleden, zoals bijv. Tine Goethals die heeft moeten knokken voor het binnenhalen van beschikbare zaaluren maar natuurlijk ook door ieder ander bestuurslid en commissies voor toernooien etc. etc. Jerry Rustveld heeft er voor gezorgd dat er een nieuwe voorzitter gekozen kon worden voor het nieuwe seizoen.Dit is uiteindelijk geworden de toen al ervaren Martin Sinke die een professionele richting insloeg voor het bestuur van EKVA. Ik heb het jaar als voorzitter als zeer intensief beleefd met mensen die zeer veel clubliefde hebben voor EKVA en die de club op een hoger niveau hebben gebracht en zullen brengen.
Henk van Schaik
Henk van Schaik
16
Martin Sinke
EKVA
1984 — 1996 Beste EKVA leden, donateurs en sympathisanten.
300
W I E R 1996 D 209 leden 200 E N P A R K
Op de eerste plaats mijn felicitaties met het bereiken van 25 jaar E.K.V.A. Zoals de ouderen onder jullie weten heb ik zo,n 12 jaar als voorzitter actief mogen bijdragen aan de ontwikkeling van jullie vereniging, waar ik nog steeds, nu als erelid, met veel genoegen op terug kijk. Het was 1978 toen de vereniging door een kleine groep enthousiaste korfballers werd opgericht en ging spelen op het Wierdenpark in Almere haven, alwaar al snel een kantine werd aangebouwd aan de kleedaccommodatie. Het zal omstreeks 1983 zijn geweest dat Willen Wouda de toenmalige voorzitter het stokje wilde overdragen en door tussenkomst van Jerry Rustveld werd ik gevraagd om voorzitter te worden. Mede omdat onze kinderen bij EKVA speelden en daar veel plezier aan hadden heb ik besloten de taak van voorzitter over te nemen. Er volgde nogal bewogen jaren, waarin het sporttechnisch goed ging, we bereikte de 1e klasse en dat met een beperkt leden aantal. De beperktheid van de accommodatie en de stagnerende groei van leden en de mogelijke komst van een tweede korfbal vereniging zijn voor mij aanleiding geweest om met het bestuur na te denken over de toekomst van het korfbal in Almere. In besprekingen met de gemeente waar toen nog Jan Hof werkte hebben wij aangegeven dat wij het noodzakelijk vonden dat EKVA de enige korfbal vereniging in Almere zou moeten blijven,om een gezond toekomst perspectief te kunnen hebben. De gemeente onderschreef deze visie en bood ons de kans om te verhuizen naar het Fanny Blankers-Koen park in Almere Stad. Er volgde bewogen ledenvergaderingen waar het bestuur de plannen voorlegde om een verhuizing van het Wierdenpark in Haven naar het FBK-park mogelijk te maken. Ondanks veel verzet om deze stap te maken, is het er toch uiteindelijk van gekomen, en als ik nu zie hoe de vereniging er voor staat denk ik dat het een juiste keuze is geweest. Een mooie kantine met kleedaccommodatie, kunstgrasvelden en een naast gelegen sporthal en naar ik heb begrepen zo,n 350 leden en dat in 25 jaar voorwaar een prachtige prestatie, waar u allen die zich daarvoor hebben ingezet een groot compliment verdienen. Tot slot, bestuur en leden veel succes gewenst voor de toekomst.
Martin Sinke
1984 106 leden
100
17
Martin Sinke
EKVA
1984 — 1996
300
W I E R 1996 D 209 leden 200 E N P A R K 1984 106 leden
100
18
Naar Almere Stad ?
EKVA
1985 — 1992
300
200
100
19
Bouw Fanny Blankers Koen Sportpark
EKVA
1992 — 1993 Bouw Fanny Blankers Koen Sportpark
300
Eerste paal Fundering
200
100
20
Jan van der Hoorn
EKVA
F A N N Y 300 B L A N 1996 K 209 leden 200 E 1999 195 leden R S K O E N 100 S P O R
1996 — 1999 Of ik effe een stukje wil schrijven als oud-voorzitter voor de jubileumuitgave van het clubblad. Natuurlijk zeg ik gelijk ja, geen probleem. Dat toezeggen is altijd het gemakkelijkste, daar ligt het niet aan. Maar om vervolgens iets zinnigs op papier te zetten, met alle data en feiten op een rijtje is een ander verhaal. Toen ik door de toenmalige voorzitter Martin Sinke gevraagd werd of ik af en toe iets in de PR voor de vereniging wilde doen, naast het geven van wat trainingen, stond ik daar positief tegenover. De eerste opdracht was de organisatie van een oefenwedstrijd tussen het Nederlands team en DKOD. De wedstrijd op zich was aardig en de opbrengst zowel financieel als publicitair niet slecht. Ik dacht dat ik met het organiseren van deze wedstrijd mijn steentje wel weer had bijgedragen, toen een aantal dagen later de telefoon ging en Caroline Fhijnbeen vroeg of ik voorzitter ad-interim wilde worden aangezien Martin was gestopt. Na wat aarzelen heb ik de handschoen opgenomen en begon samen met twee net zo onervaren bestuursleden aan, wat achteraf bleek, een moeizaam jaar. Er waren behoorlijk wat problemen hier en daar en weinig animo bij de leden om hun steentje bij te dragen. Echter nadat ik tegen het eind van het seizoen had aangegeven dat het bij dit ene jaartje ad-interim zou blijven kwam er beweging in de vereniging en hadden we binnen een paar avonden een sterk en kundig bestuur. Met dit fantastische team is in de daarop volgende drie jaar, denk ik, aardig wat bereikt. Zo werd met medewerking van de toenmalige wethouder van sport Van Bemmel en door slimme acties van onze toenmalige penningmeester, de schuld aan de gemeente voor een groot gedeelte kwijtgescholden en werd de vereniging financieel een stuk gezonder. De vereniging groeide van ca. 160 leden naar bijna 280. Echter met deze groei werd ook het probleem van het gebrek aan trainingsfaciliteiten groter. Onderkenning van dit probleem door de Gemeente resulteerde uiteindelijk tot de komst van de “eigen” sporthal en de toezegging van een 2de kunstgrasveld. Sportief zaten we in een dip. Zeker wat betreft de senioren. Het was erg moeilijk om een goede trainer te vinden en de basis was erg smal. Daarnaast was er vanuit de jeugd weinig tot geen doorstroming. Met allerlei jeugdplannen, trainersopleidingen, aanpassing van het bestuur (jeugdafdeling) en de inspanning van vele trainers, coaches en begeleiders werd enthousiast gewerkt aan de toekomst. Ik geloof dat ons doel toenmaals was dat EKVA 1 in 2005 hoofdklasse moest spelen. (Of de vereniging dat haalt weet ik niet maar ze zijn wel sterk op weg.) Nadat ik de voorzittershamer met een gerust hart had overgedragen aan Michel Horree heb ik nog een jaar aan de zijlijn gestaan en heb mij vervolgens met volle overgave gestort op het golfen, met wisselende successen kan ik u vertellen. Ik wil het hier bij laten want terwijl ik aan het schrijven ben komen er weer allerlei dingen naar boven zoals de jeugdkampen, schoolkorfbal, oude kranten, sponsorjacht, legionella, etc. en zit ik tot 2 uur vannacht nog te schrijven. Graag neem ik nog van de gelegenheid gebruik om alle medewerkers van toen te bedanken voor hun inspanningen t.b.v. EKVA en wens EKVA nog heel veel mooie jaren met sportieve hoogtepunten maar vooralsnog met heel veel plezier. Jan van der Hoorn
21
Schoolkorfbal
EKVA
1979 — 2003
2003 343 leden
300
200
100
1978 19 leden
22
Michiel Horree
EKVA
F A 2003 N 343 leden N Y 300 B L A N K 200 E 1999 195 leden R S K O E N 100 S P O R
1999 — 2003 Hoe ziet de toekomst van EKVA eruit? Deze boeiende vraag is niet makkelijk te beantwoorden. Ten eerste is het de vraag hoe het met de sport korfbal verder zal gaan. Hierover kan je, zeker na de actuele lichte opleving in belangstelling, hoopvol gestemd zijn. Ze kunnen in Tsjechië, Taiwan, Engeland en Duitsland ook echt korfballen! De finale van het WK tegen de Belgen werd rechtstreeks uitgezonden en gevolgd door maarliefst 800.000 kijkers. Dat betekent dat korfbal zeker een behoefte vervult en stevig voet aan de grond heeft als 5e teamsport van Nederland. De tweede vraag is hoe Almere zich zal ontwikkelen? Verdere groei tot een stad van 250.000 inwoners is een gemeentelijk doel. Dit betekent dat zich ongetwijfeld meer korfballers, maar vooral ook potentiële korfballers zullen vestigen. EKVA kan blijven groeien. De infrastructuur zal verbeterd worden waardoor ook voor korfballers uit het "oude land" EKVA nog makkelijker bereikbaar is. Ten derde is het van groot belang hoe de gemeente Almere denkt over sport en hoezeer zij bereid is ondersteuning te bieden aan de groei die EKVA doormaakt. De accommodatie is met de komst van het 2e kunstgrasveld op topniveau gebracht. Maar als het zo doorgaat worden we zo groot dat we misschien wel moeten uitwijken naar een nieuwe locatie of een terrein erbij nodig is. Daar is in Almere natuurlijk ruimte voor en EKVA zal er samen met de gemeente voor moeten gaan. EKVA zelf zal ook aan de weg blijven timmeren. Het streven moet blijven zo hoog mogelijk te spelen en daar moet veel voor worden geofferd. Op de manier waarop we nu bezig zijn en rekening houdend met de plannen die we hebben, moet het mogelijk zijn ervoor te zorgen dat EKVA over een tiental jaren een toonaangevende rol speelt in het Nederlandse Korfbal. Dat is EKVA niet alleen aan zichzelf maar ook aan Almere verplicht. Zo'n grote stad heeft toch recht op een korfbalvereniging van naam en faam. Ten slotte: de jeugd heeft de toekomst! EKVA heeft een gigantisch potentieel aan jeugdig talent. Als dat eenmaal tot volledige ontwikkeling komt dan zullen we op landelijk niveau absoluut een rol van betekenis kunnen spelen. Nu al worden regelmatig jeugdspelers van EKVA uitgenodigd voor de selectie van districtsteams wat alleen maar aangeeft hoezeer we in de kijker staan. Tot slot een voorspelling. Bij het volgende jubileum in 2008 heeft EKVA tegen de 450 leden en speelt haar eerste team Overgangsklasse veld en zaal! De toekomst is voor EKVA een grote uitdaging die we zeker zullen aannemen! Michiel Horree
23
Bouw Sporthal
EKVA
2000 — 2001 Bouw Sporthal
300
200
100
24
EKVA 1 en de toekomst
EKVA
2003-2018 EKVA 1– Phoenix 1 30 november 2003 Voorstellen aan publiek
300
200
De VIP’s
100 EKVA 1– Phoenix 1 30 november 2003
25
